Chapter  2

"Good morning ate.."  

"Good morning babyy sister!!!  Walang kwenta naman kasi yang good morning mo eh para ka namang pinagbagsakan ng langit at lupa ee..at ano yang suot mo? Susmahabagin Jannna! Mag-suot ka naman ng di pang manang! Gayahin mo ako..magkasing-ganda lang naman tayo ee." Kasalukuyan akong nasa kusina at nagluluto ng pancake para sa myloves ko ng bumaba ang kapatid kong si Janna Maria 'Jans' Cruz. 

"Ang ingay mo teh!" 

"Haynaku! Nagsasabi lang ng totoo..matuto ka kayang mag-ayos ng sarili mo no? Dalaga kana, 18 years old kana..sino nalang manliligaw sayo niyan?" Paano ba naman kasi..ang hilig hilig sa jeans..buti sana kung skinny jeans eh..ang kaso maluwag na jeans with matching maluwag na t-shirt. Ke gandang dalaga..manang-mana sakin..manang naman manamit. Jusko! Sakit sa ulo. 

"Pwede ba ate..wala akong pakialam sa mga lalaki nayan." 

"Wala akong paki. Ang paki ko eh..yang itsura mong..napakaaaaaaaaabaduuy! Paano ka makakahanap ng gwapong boypren niyan o kaya ng gwapong manliligaw? Di mo kasi ako gayahin..nung college at highschool ako dami kong manliligaw." Hindi naman sa pagmamayabang eh..pawang katotohanan lamang ang aking mga sinasabi..yun nga lang sa kasamaang palad eh walang nakapagpatibok ng puso kagaya ng ginagawa ni Francobabyyy ko. Hihi. Landi lang. 

"Eh kung maraming nanliligaw sayo dati..bat ikaw yung nanliligaw ngayon 'te?" Boom...sabog! Ouch yun ahh!! 

"Aray..aray..ansakit ahh? Eh anong magagawa ko siya lang nakapag-patibok ng ganito sa puso ko?" Sabi ko with matching beautiful eyes pa..habang hinahalay si Sir Franco sa isip ko.

"AYOOOONNN! Tibok tibok ng puso! Eklat niyong dalawa!!" Bwisit 'tong si Kuya makasigaw natanggal lahat ng tutuli ko dun ahh! 

"Pwede ba Juanito Jacinto III! Mag-girlfriend kana ng malaman mo yung mga pinagsasabi ko noh!" 

"Pwede ba! Wag mo nga akong tawagin sa buong pangalan ko! Anak ng tokwa. Just call me Jace..nababawasan kagwapuhan ko diyan sa hayop na pangalan ni papa at lolo ee. Asar." Hahahahahahaha..mukhang ewan tuloy si Kuya. Juanito Jacinto 'Jace' III Cruz is oldest brother..27 years old. Single simula ng maghiwalay sila ni ate Elice. Kaya ayan..umaasa pading magkakabalikan sila ng one great true love niya. Sayang gwapo pa naman kuya ko. Oh well it's his decision. 

"Anong kaguluhan nanaman 'to?"

"Oh ma, pa..hanep naman..nalate ng gising ahh..anyare kagabe? jack en poy kayo?" Bumaba na yung malalandi naming magulang na magkaholding hands pa...eww kadiri ahh. 

"Ewan ko sainyo..magsikain nanga tayo. Kung ano ano nanamang mga kalokahan ang mga pinag-iisip niyo." 

"Okay kainan na!!" Sigaw ko.. sila ang mga tinetreasure ko sa buhay ko...di bale ng hindi kami ganun kayaman..mayaman naman kami sa pagmamahalan. 

-------------

"Manong! Late na ako..haggard pa ako pagdating ko sa office..ang bagal mo naman mag-drive ee..nagpagasolina kapa...bilis bilis din pag may time." Badtrep naman oh..late na nga ako..ang bagal pa ng nasakyan kong jeep. Jusmiyo! Ano nalang itsurang ihaharap ko sa mahal ko neto? Eh mukhang lahat ng usok sa kamaynilaan ee nasagap ko na. 

"Miss..wag kang apurado ikaw nangalang nakikiasakay ee." Sabi naman ni manong driver na mukhang ten years ng di naligo.

"Ee..bilisan mo nalang kasi manong." Grabe..eto talaga ang ayoko ee..yung late na nga ako..magmumukha pa akong bruha bago ako makarating sa patutunguhan ko, tapos etong katabi ko napaka-lakas ng putok! Tumatambay sa ilong yung baho..amoy turling. Kainis.  

7:59 am..pagkatingin ko sa relo ko..meron nalang akong 1 minute para di malate, kaya eto takbo ang peg ng beauty ko..kahiya-hiya, wa-poise! 

*Ting!* 8:00 am. Sakto! Bwahahahahaha..hindi ako late. Hindi mababawasan yung sweldo ko. Ahihihihi. 

"Bruhaaa!" Huh? Si Michie bayun? 

"Hoy!" 

"Ayyy pusong kinalbo! Grabe ka naman 'te! buti naman at nakabalik kana? Kamusta yung honeymoon niyo ni Seb? Achiching..di na siya virgin." Pang-aasar ko sa long-time bestfriend kong si Michie Reyes - Madrid na bagong kasal at kakauwi lang galing honeymoon with her oh so gwapong husband na si Sebastian Madrid. 

"Gaga! Nainggit ka naman?" Balik na pang-aasar neto sakin. 

"Hindi noh! Kasi malapit ko ng mahalay si Sir Franco..mwahahahahahaha---" 

*Pak!*

"Aray te! Makabatok? Wagas? Totoo naman ee..pinaplano ko na." Sabi ko with an evil smile on my oh so beautiful face..hahahahaha...na-iimagine ko na tuloy yung panggagahasang gagawin ko sa myloves ko! Enebe..excited na tuloy ako. Jk! Grabe baka maniwala kayo..pero kapag may pagkakataon..why not? Dubaah? Hihi. Landi ko. 

"Gaga! Malandi ka. Ewan ko sayo..osya dun na ako sa table ko..baka magalit sa akin si Madam. Bye na. Mamaya na tayong lunch magkwentuhan. Babush!" Sabi sakin ng mahadera kong bestfriend..hmp porket gwapo asawa..yabang na. Mas gwapo naman babyfranco ko dun noh! 

"Oo na. Ilalagay ko pa sa table ng asawa ko 'tong pancake na niluto ko para sakanya ee."

"Asawa...mangarap ka uy! Diyan ka na nga!" Pahabol pa na sabi niya bago umalis..siya kasi yung secretary ni madam Katherine ee..yung mother in law ko. Hihi. 

"And she will be loved..♪"  Kanta ko habang..inaayos ko yung sticky note na nilalagay ko sa pancake at kape ng mahal ko..na may sulat ng 'Smile ka naman diyan pogi..konti lang.. :)) -Jamaganda :*' oh diba? Landi ko lang..hihi. 

Pagkatapos kong ilagay sa lamesa niya ang mga pancake at kape niya bumalik na ako sa aking mahiwagang lamesa at inayos lahat ng schedule ng labidabs ko. Grabe ang dami niyang kaylangan gawin ngayon..hay mapapgod nanaman yun. Ano kayang maganang gawin para mawala yung pagod niya Hmmmm...

"What is my schedule for today?" 

"Ayy hilutin si sir!!!" Grabe nagulat naman ako bigla bigla nalang kasing nagsasalita 'tong gwapong nilalang sa gilid ko. 

"What?" Sabi niya na mukhang gulong-gulo sa sinabi ko..emgehed! Ang cute niya..ang sarap pisilin ng pisngi. Hihi. Ang bango pa niya..he is in his usual black suit. Ayyy ang gwapo! Panalo! Pak na pak! Pwede ng malaglag lahat ng malalaglag sakin ngayon! 

"Ah eh..ahmmm wala po sir. Hehe." Ayy anobayun! Kung ano ano kasi iniisip ko! Ano nga ulet tinatanong niya kanina sakin? 

"I said, anong schedule ko for today? Ano nanaman kasing nasa isip mo?" Bakit ganun kada buka ng bibig ng mahal ko..feeling ko hinahatak ako papunta sakanya..na para bang gusto ko siyang halikan..Ayjusko! Jam, ang halay nanaman ng isip mo! 

"Ayy..oo nga pala. Ahmm may meeting po kayo before lunch with our chinese investor and after lunch naman po may meeting kayo with your parents sir and last after with your parents may bago daw pong ineterested na mag invest satin ime-meet niyo po si Mr. Guzman mamaya." 

"Okay..isasama nalang kita mamaya sa meeting dun sa Mr. Guzman nayun." 

"Okay po." 

"Yun lang ba lahat ng gagawin ko ngayon?" Tanong pa niya sakin..hmmm..ano pa nga ba ang dapat niyang gawin? Ahh! Alam ko na! 

"Kailangan mo nadin po akong mahalin sir!" Sabi ko with matching taas baba pa ng kilay. Hihi..landi ko talaga..pasensya na desperada na ee. Mas mabuting ipaalala ko palagi na kailangan niya akong mahalin as in kailangan talaga. Hehe.  

"Pwede ba..wala tayong oras para sa kahibangan mo ngayon." Sabi niya sabay lakad papuntang opisina niya. Grabe naman yun..solid! Kahibangan talaga? Kahibangan na ngayon ang mahalin siya? Hmp. Sungit. 

"Ang hard mo naman sir! Kunwari kapa..maiinlove kadin naman sakin!" Sigaw ko bago pa siya tuluyang makapasok ng opisina niya, nakita ko pa siyang umiling-iling bago magsara yung pinto niya. Hmp. If I know may feelings nadin sakin yun. 

----------

"Gaga! Magkwento kana kasi..anong nangyare sa gabi ng honeymoon niyo!?" Pangungulit ko ngayon kay Michie, pano ba naman kasi ayaw magkwento. Madaya masyado. Nandito kami ngayon sa cafeteria dahil lunch break na namin. 

"Hello! Haven't you encountered the word 'privacy' " Sabi naman netong bruha kong bestfriend. Ang daya..ayaw magkwento! 

"Ee..kwento mo na kasi! Dali na.. para may Idea ako kung pano ko hahalayin yung baby ko! Mwahahaha" Sabi ko pa sakanya with matching dreamy look pa. Mehehehe..siyempre kailangan ko ng information sa mga may karanasan na. 

"Tumigil ka na nga diyan sa pantasya mo, nagmumukha kalang tanga ee. Diyan kana..aalis pa kami ni madam..babush!" Sabi ba naman ng bruha sabay karipas ng takbo! Ang daya talaga! 

Naksimangot akong bumalik sa table ko..napaka daya naman kasi talaga ni Michie ee..asar! Grrr...pag kami ni Francobabyyy ko nag-honeymoon din, di ko kekwento sakanya yung happenings. Nek nek niya. Gusto ko lang naman ng information ee..*pout*  

Pagkadating ko sa table ko inayos ko na lahat ng kailangan para sa meeting mamaya ni Francobabyy ko with Mr. Guzman, inayos ko nadin ang iba pang dapat ayusin bilang asawa este secretary palang pa ako..hihi..pero in time magiging Mrs. Kyle Franco Montano din ako! Mwahahahahaha..I can't wait! 

----------

"Mr. Guzman..isn't it rude that you're talking to me yet you're staring at my secretary?" Nagulat naman ako sa biglaang tanong ni Francobabyyy ko kay Mr. Guzman..di kasi ako nakatingin sakanila dahil nagsusulat ako ng mga improtanteng information na pinag-uusapan nila. Bigla tuloy akong napa-angat ng tingin. Si Mr. Ryan Guzman, nakatitig sakin? Wow..eh ang gwapo pa naman niya..i think mga kasing edad lang din niya si Sir Franco ee. Sabi ko na ee..may nabighani nanaman sa ganda ko ee..sorry nalang siya taken na ang puso nung taong kausap niya. 

"I'm sorry..nasan na nga pala tayo?" Tanong naman ni Sir guzman kay Sir Franco..pero teka totoo ba itong na-sa-sightsung ko? Nag-seselos ba siya? Omayghaddd! I can't believe this! Nagseselos ang baby ko! Waaaahhhh! Kinikilig ako! Ang pula na siguro ng mukha ko! Enebeyen.  

"Thank you Mr. Guzman...ipapadala ko nalang sa-inyo yung contract para maka-pirma na kayo." Sabi ni Sir Franco habang nakikipag-handashake kay Mr. Guzman...hay salamat after ten years natapos din sila sa meeting nila. 

Nandito na kami ngayon sa sasakyan niya on the way sa opisina dahil may mga kaylangan pa kaming tapusin ni Francobabes ko. 

Nakakabingi naman yung kaytahimikan..makapagpapansin nga..hihi..

"Ikaw huh! halata ka kanina!" Sabi ko sakanya habang napakalaki ng ngiti ko sa aking napakagandang mukha. 

"Halatang ano?" 

"Sus..kunwari pa'to..halata naman..." Pang-aasar ko pa..medyo binibitin ko siya para makausap ko ng mas matagal..yiee para-paraan lang yan mga chong! 

"Halatang ano nga?!" Oppss..sumigaw na si sungit..hahaha asar talo masyado. 

"Halatang nagseselos ka..ikaw naman alam mo namang ikaw lang ang loves ko diba? Wag ka na mag-selos dun kay Mr. Guzman..mas gwapo ka parin para sakin..at ikaw ang mahal ko." Sabi ko sakanya habang ngiting ngiti ako. Hihi. 

"Alam mo..ang lakas na talaga ng tama mo." Sabi niya pa. 

"Oo..malakas na talaga ang tama ko...sayo." Oh! Walang gayahan ng banat dito mga chong ahh..hihi kinikilig ako. 

"Hindi ako nagselos noh..wag kang assuming." 

"Assuming daw..nagselos ka naman talaga ee." 

"Asa ka." 

Sus...asa daw...if I know inlove nadin sakin 'to ee. 

Chapter  3 

"Sunday morning rain is falling..steal some covers share some skin..♪♫" 

Today is sunday at eto ako ngayon naliligo habang kumakanta..pero wag niyo ipagsasabi huh..isa kasi akong professional bathroom singer ee..atin atin lang huh? Hihi...baka ipagkalat niyo nakakahiya naman. Oh well, sunday ngayon meaning..walang pasok pero hindi ibig sabihin nun hindi ko makikita ang loves ko..nasabi ko naba sainyong may access ako sa penthouse niya..binigyan niya ako ng spare key card..well binigay niya sakin yun kapag may kaylangan siyang ipakuha sakin kapag may nakalimutan siya, pero ako ginagamit ko yun kapag namimiss ko siya...hihi. 

Pagkatapos kong maligo nagbihis na ako ng simpleng faded skinny jeans, plain black v-neck shirt and a super cute doll shoes..typical me kapag wala sa office na parati akong naka-formal attire..sabi nga nila 'simplicity is beauty' pero di ako katulad ng baduy kong kapatid..naku konti nangalang susunugin ko na lahat ng mga damit nun ng mapilitang mag-ayos ng sarili. 

Paalis na ako ng makita ko si mama na nagluluto sa kusina. 

"HI MA!!" Hyper kong bati saknya. 

"San ang lakad mo?" Tanong naman niya sakin. 

"Sa labidabs ko." 

"Anak huh..okay lang naman ang ma-inlove wag lang yung todo-todo, baka kasi alam mo na, ikaw lang ang masaktan sa huli.." Umandar nnaman ang pag-aalala ni mama oh. Masyado kasi kaming open na magkakapatid sa buong pamilya kaya naman sinasabi ko din saknila yung about kay Franco. 

"Ma, okay lang po ako..saka masaya naman ako dito sa ginagawa ko ee at masaya ako dahil mahal ko yung tao.." Totoo naman ee..kahit nasasabihan na akong..tanga, okay lang kasi masaya naman ako dito sa ginagawa ko ee kaya wala akong dapat ipag-alala kasi masaya akong mahalin siya.  

"Ahh basta..hindi ako nagkulang sa paalala ahh." Sabi pa ni mama..pumunta ako sa likod niya para yakapin siya. "Oo naman ma, pano po alis na ako huh? Bye." Sabi ko pa sabay halik sa pisngi niya bago umalis. 

-----------

*Ting!* Kakalabas ko palang ng elevator papuntang penthouse ni Francobabyy sa 25th floor at dahil may spare key card ako di ko na kailangan pang mag-door bell, kaya naman dere-deretso ako ng pasok at ang resulta.. 

"Ohlalalala.." Jaw-drop..grabe pagkapasok ko saktong pagkalabas naman ni Franco na bagong ligo at nakatapis lang ng towel..grabe ang 6 packs abs..omayghad...hindi pa niya ako nakikita dahil tila may hinahanap siya. Susmahabagin! Eto naba yung pagkakataon na hinahanap ko para mahalay siya? Ay grabe, pigilan niyo ako utang na loob!! Jusko po!! 

"HI BABYYY!" Sumigaw nalang ako para mawala yung mga mahahalay na iniisip ko..at dahil sa pagsigaw ko halatang nagulat siya..hihi ang kyot! 

"What the hell are you doing here?!" Sigaw niya sakin. Grabe naman talaga 'tong lalaking 'to aga-aga ang higblood masyado pero imperness huh mas hot talaga siyang tignan kapag nakakunot yung nuo. Hehe..ang gwapo oh! Ang sarap ibulsa! 

"Hindi ba halata? Namiss kita kaya nandito ako!" Sabi ko sakanya, siya naman umiling iling lang. Aba! Nakakainsulto ahh..di man lang ba siya kinilig? Halikan ko 'to ee. 

"Please naman Jam.. I have tons of things to do, hindi naman kita tinawagan at hindi kita kailangan ngayon..kaya pwede kanang umuwi." Sabi niya sabay hanap ulit ng kung ano man yung hinahanap niya. Bedtreep 'to balewalain lang daw yung beauty ko? Pasalamat siya mahal ko siya. 

"Ee! Namiss nga kita kaya nandito ako..bat ba ang kulit mo? Saka ano bayang hinahanap mo diyan? Tulungan na kita." Sabi ko sabay lapit sakanya na naghahanap sa sofa. 

"Wag na, umuwi kanalang please..kaylangan ko ngayon ng peace of mind at hindi ko makukuha yun when you're around."  Sabi niya. Ayy ganun? 

"Eh, wala ka talagang mahahanap na peace of mind when I'm around, pano ka naman magkakaroon nun kung nasa tabi mo ako ee madalas bumilis yang tibok ng puso mo sabayan mo pa ng kilig..wala talagang peace of mind baby." Banat ko naman sakanya..yiee kinikilig nayan pustahan. Hehe. 

"Stop calling me baby. Okay kung ayaw mong umalis bahala ka diyan." Sabi niya pa bago ako tuluyang iwan dito sa labas at pumasok sa kwarto niya. Okay, ako nalang bahala..hmmm ano kayang pwedeng gawin? Ahhh! Alam ko na! Hihi. 

Bago ko gawin yung plano ko, nagluto muna ako ng lunch para saming dalawa..nagluto ako ng adobo and nag-bake ako ng chocolate cake..sabi nga nila 'the best way to a man's heart is through his stomach', kaya naman natutuwa ako kasi bata palang ako naturuan na akong mag bake a magluto ni mama, nagagamit ko tuloy yung mga skills ko ngayon. Hihi. 

Pagkatapos kong magluto pumasok ako sa kwarto niya..nakita ko naman siyang busyng-busy sa office table niya na nasa kwarto niya. "Hey! tama na muna yang trabaho, puro nalang trabaho..kain na tayo nagluto ako! Dali na!" Sabi ko sabay hatak ng kamay niya..ang kaso ayaw mag pahatak dahil yung isang kamay  niya tuloy padin sa pagpindot sa laptop niya. Aba aba. 

"Ang kulit! tama na nga muna yan! Kain muna tayo..please!" Sabi ko ulit habang hatak-hatak ko siya..aba! Ang tigas naman neto ayaw magpatinag..asar naman ee. Ang bigat bigat niya kaya! Di ko siya mahatak patayo! At sa sobrang higpit ng hawak ko sakanya nung sinubukan niyang tanggalin yung kamay niya eh..ako tuloy yung nahatak niya palapit sakanya at ang ending..nakasubsob tuloy ako sa oh-so-yummy chest niya..oh-shet-namalupet! Ang bango..omayghad pwede bang tambay nalang ako dito? Ghad! Ang bango niya..parang nakayakap na tuloy ako sakanya..ang sarap niyang amuyin gosh..

"Uy, chansing nayan." Enggk! Doon lang ako natauhan at tumayo..shocks! Bakit tinablan ako ng hiya ngayon? Ang pula na siguro ng mukha ko. Ghad! 

"Hehe..pano mo nalamang chansing yun?" Tanong ko sakanya para mawala yung awkward moment nayun..kasi nahiya talaga ako..duh! Kahit naman mahalay yung isip ko..hanggang isip ko lang yun kasi virgin pa ako. Enebe. 

"Masaydaong halata ee." Sabi niya sabay tayo at labas ng kwarto niya..tignan mo yun, lalabas din pala pinahirapan pa akong maghatak sakanya kanina..tapos sasabihin niya chansing ako if I know gusto naman talaga niyang mag pa-chansing sakin. 

-------

Pagkatapos naming kumain..eh niligpit ko muna yung pinagkainan namin, simot ee. Ang arte pa nung gwapong mahal ko kanina sabi sabi pang di daw masarap pero naubos niya..nek nek niya. Pagkatapos kong magligpit pinuntahan ko na ulit siya sa kwarto niya..it's time to do my plan..ang halayin siya. Jk! Hahahahaha. Pagpasok ko sa kwarto niya..as usual ayun nanaman siya tutok sa laptop niya, ako naman dumeretso sa cabinet niya para kuhaan siya ng cargo shorts. Ayy! Ang kyot asawang asawa lang ang peg ko ngayon..well di naman ito ang first time na kulitin ko siya..actually every-sunday ko nga atang ginagawa 'to kapag hindi ako busy..siya ang inuurat ko. Mehehehe.

"Oh! Magpalit kana ng shorts mo..aalis tayo..bilis." Sabi ko sakanya sabay hagis ng cargo shorts sa lap niya..naka-pambahay na shorts lang kasi siya..at kaya shorts lang yung pinapapalit ko sakanya dahil naka black v-neck shirt din siya..emeged meant to be talaga, oh baka naman sinadya niyang magkaparehas kami. Hihi kinikilig ako. 

"Wala akong panahon sa kakulitan mo ngayon Jam." Poker face na sabi niya sakin..walang panahon walang panahon..hindi pwede sakin yan, kung walang panahon pwes gagawa ako. 

"Hindi pwede, magbihis kana aalis tayo." Sabi ko sabay hatak ulet ng mga well-formed na braso niya..malay niyo maulit ulet yung kanina..hihi..landi ko talaga. 

"Hindi, ayoko." Sabi pa niya..ahh ayaw mo ahh.. 

"WAHHHHH...WEEEHHHH....WIIIIIIHHHHHH...WOOOOHHHHHHHH...WUUUUUUHHHHH--!!!" 

"Fine, fine..just shut up!!!" Hihi..oh eh ano ka ngayon? Hahaha. 

"Okay hintayin nalang kita sa labas..bilisan mo ahh!" Sabi ko bago lumabas ng kwarto niya..as much as I want to watch him changing his shorts ee baka di ko na talaga mapigilan ang kahalayan ko. Hihi. 

After ten thousand years..lumabas din siya. Shocks ang gwapo niya! Ang sizzling hot kahit naka-simangot..hehe.. 

"Okay..tara na gagamitin natin ang kotse mo." Antaray ko! Like a boss lang ang peg..hihi parang hindi ko boss yung inuutusan ko ehno? Oh well, okay lang yan di naman nagrereklamo ee..sulitin na. 

"May magagawa pa ba ko?" Sabi niya ng nakasimangot! Awww..ang cute niya talaga ang sarap pisilin ng pisngi tapos pugpugin ng halik..hihi. 

"Wala. Kaya lets gooo.." Sabi ko sabay hatak sakanya. Grabe para tuloy kaming mag-asawa..oh well darating din tayo diyan..hehe emsoexcited! 

-----------

"Tignan natin ang ating mga kapatid at magbahagi tayo ng kapayapaan sa isa't isa.." Sabi ng pari samin ngayon. And yes, kami po ay nasa simbahan..lahat nga ng tao mapa matanda bata..bakla tomboy ee nakatingin samin..ganda ko kais ee..gwapo pa ng kasama ko yun nga lang nakasimangot. 

Humarap ako kay Francobabyy at nagsabi ng "Peace be with you baby!" habang tumataas at bumababa yung kilay ko. Hihi..maslalo tuloy sumimangot okay lang ang gwapo padin niya. 

Pagkatapos ng mass..nauuna siyang maglakad sakin habang naglalabas ng sama ng loob niya at ako ng man nag me-make face lang sa likod niya. Dami kasing arte sa buhay..kesyo sana daw ang dami na niyang natapos na trabaho..blah blah..magsisimba lang daw pala ako..sana ako nalang mag-isa. Diyos ko, patawarin niyon po sana ang gwapong ito. 

Ng makarating kami sa tapat ng kote niya inunahan ko na siya sa driver's seat kasi mukhang desidido na talagang umuwi ee..may balak pa akong gawin kasama siya. 

"Hey! Ako ang mag-da-drive..uuwi na tayo." Sabi niya..awww kinilig naman ako dun sa 'uuwi na tayo' hihi. 

"Hindi may pupuntahan pa tayo." Sabi ko sabay agaw ng susi niya..hihi..ninja moves ang tawag dun! Wala na siyang nagawa kundi ang manahimik nalang sa tabi ko..mehehehehe flip hair and drive like a boss ang peg ko ngayon. 

"What the fvck. Anong namang gagawin natin dito sa palengke?" Tanong niya sakin ng makahanap ako ng parking space...hindi ko siya sinagot at deredretso lang ako sa pag-labas, parang shunga ee..kayo ba ano sa tingin niyo yung ginagawa dito sa palengke? Nag-papatentero? Psh. 

"Manong guard pabantay po ahh." Sabi ko dun sa gwardiya ng isang convenient store sa tabi ng palenke..mahirap na baka manakaw pa yung kotse ng masungit at reklamador na lalaking kanina pa reklamo ng reklamo sa likod ko..first time ko kasing yayain siya tapos dito kami pupunta. 

"Bibili tayo ng stocks mo sa penthouse mo dahil ubos na..alangan namang hayaan kita magutom diba?" Sabi ko, napansin ko kasing ubos na yung stocks niya last na nga yung naluto ko kanina..marunong din kasi siyang magluto. 

"Pwede bang sa supermarket nalang?!" Inis na tanong niya..ang arte naman talaga neto..pero imperness ang kyot niya talaga habang nakatakip sa ilong yung kamay niya halatang diring diri dun sa amoy ng palengke. Arte..buti nalang mahal ko 'to. 

Lahat ng mata ng mga mahaderang tindera ee nasa mahal ko..dukutin ko mga mata ng mga 'to ee. Ako na ang namili ng mga kailangan niya..habang siya naman ay nasa likod ko taga-bit-bit ng ng  mga pinamili namin habang nagrereklamo...ako naman tuwang tuwa sakanya..kasi urat na urat na saakin ee. 

"Will you make it faster?" Sabi niya na halatang halata na inis na inis na. Hahaha..ang kyot niya talaga asarin.  

"Eto na po sir..eto na.."  

Pagkatapos naming mamili..unuwi na kami, siya nadin ang pinag-drive ko at sa buong biyahe inasar-asar ko lang siya, siya naman inis na nis. Hehe kyot niya kasi kapag nakasimangot ee maslalong nagiging gwapo sa paningin ko. 

Pagdating namin sa penthouse niya deretso agad siya sa kwarto niya..ako naman niligpit ko muna yung mga pinamili namin at nilagay sa ref niya pagkatapos naman ay pinagluto ko nadin siya ng dinner niya. 

Pagtapos kong magluto ng kaldereta hinanda ko na yung kakainin niya at dadalhin ko nalang sa kwarto niya..kawawa naman kanina ko pa inuurat baka mapikon na sakin yun. Pagkapasok ko ng kwarto niya nakina kong nakatulog na pala siya sa office table niya habang bukas yung laptop niya..napansin ko ding nakapag-palit na siya ng damit niya. 

Nilapag ko nalang muna sa tabi niya yung pag-kain. Nakatitig lang ako sa napaka amo niyang mukha..hindi na siya nakasimangot ngayon..ang gwapo talaga ng mahal ko. Kumuha naman ako ng papel at ballpen at nagsulat ng note sakanya para paggising niya makakain nadin siya.. 

'Eto na yung dinner niyo Sir..btw I had so much fun being with you today. Good night - Jamaganda  xx :*' Pagkatapos kong isulat iyon..yumuko ako para halikan siya sa pisngi..sabay bulong ng "I love you sir..sweet dreams.." Bago tuluyang umalis.. 

Chapter 4

"Hello? Ahh..yes sir..okay...i'll call you back if I already informed Mr. Montano about this. Okay sir..bye."

Grabe..sobrang busy ng mga tao ngayon..nagka-problema daw kasi yung isa sa mga airport namin sa Cebu..kaya naman lahat kami nag-ca-cramming. Hayy..stress nanaman ang mga beauty namin. 

"Sir, Bryan of Montano International airport cebu branch..already informed me that they need you to be there as soon as possible daw po.." Kasalukuyan ko ngayong kausap ang aking mahal na..alam kong pinaka stress ngayon dahil sa mga nangyayare, pano ba naman meron daw anumalyang nagaganap tungkol sa mga namumuno doon..at kanina lang nalaman ni sirbabyyyko! Epal yung mga yun, imbes na walang masyadong intindihin sa buhay dumagdag pa sila..mga hinayupak! 

"Okay..book us a hotel in Crown regency hotels and towers.. we'll be there first thing in the morning.." Wait..wait..tama ba ang aking naririnig mula sa kanya? Kasama ako? 

"Us? I'm sorry sir..pero kasama po ako?" Tanong ko na parang shunga shunga sakanya..eh kasi, first time niya akong isama sa out of town niya! Omayghad! Kinikilig ako!  Enebesh. 

"Oo..kaylangan kita..." Omayghadd! Kinikilig ako wait lang! Waahhhh! Feeling ko tuloy wala kaming pupuntahang problema sa cebu..feeling ko mag-ha-honeymoon kami dun! Enebesh..hanlandi ko nanaman. Kainis. Hihi..okay Jam be serious..hugutin mo sa buong pagkatao mo ang kaseryosohan..ee..pero kinikilig talaga ako.

"Yieee...sabi ko na ee..kaylangan mo talaga ako ee..di ka mabubuhay na wala ako." Omayghad! Lapastangan na bibig..di ko talaga kayang maging seryoso maslalo na kapag kinikilig ako. 

"Jam..be serious..di ako nakikipagbiruan sayo ngayon. Ipahanda mo nadin yung private plane na sasakyan natin." Sabi niya na halatang seryoso..ohh ohh..

"Okay..okay..sorry na. Chill ka lang..anong oras ba alis natin?" Tanong ko naman sakanya. 

"Exactly 4 in the morning. Please lang Jam..ayoko ng late." Sabi niya sabay bagsak ng telepono..ayy grabe huh! Wala manlang 'bye, i love you' psh..at sinong male-late ako? Asa! 

----------

"Good morning babyy!! Hehe.." 

"Where the hell are you Jam?!" Oppsss..galit na galit na talaga siya...pang 53 na tawag niya na'to bago ko pa sinagot..may pa asa-asa pa ako, eh eto na nga late na ang beauty ko ng isang oras kaya naman..nagiging dragon nanaman yung gwapong nilalang na kausap ko. Eh kasalanan ko bvang masyadong mahalay ang kama ko at ayaw akong paalisin kanina..gusto niya yakap nalang kami forever ee. Bedtrip. 

"Eto na po..on the way na. Wag kanang magalit..please.." Paawang sabi ko naman sakanya..nakupo! na-iimagine ko na yung ilong niyang umuusok ngayon katulad ng pag-papausok niya sa phone ko kanina..akala ko nga sasabog na ee. Feeling ko tuloy..boyfriend ko siya na gustong gusto marinig yung boses ko first thing in the morning..hihi kinikilig ako! 

"Just make it faster!" Ayun binagsakan nanaman ako ng phone..ayos yun ahh! May batok sakin mamaya yun. Di manlang ako nakapag-i love you bago niya binaba. Hmp. 

Pagkakarating ko..kitang-kita ko na ang pagkakunot ng nuo niya..tsk tsk! Kasalanan talaga 'to ng kama ko ee..masyadong mahalay..manang mana sakin. Tignan niyo ngayon..hinahala ko nanaman sa isip ko si Francobabyyy sa sobrang kagawapuhan niya ngayon. Omayghad! Ang ganda simula naman ng araw 'to. 

"This will be the last time that you're going to be late. Understand?" Yun lang..di magandang bungad sa umaga..grabe naman 'to! 

"Arte mo! Oo na..saka wag ako sisihin mo, yung kama ko kasi masyadong mahalay." Sabi ko sabay irap. Asar ee..nalate lang. 

"Basta..ayoko ng pinaghahantay ako. Ang dami nating dapat asikasuhin dun sa cebu then you're late? Be responsible."  Sabi niya sabay talikod at pasok sa private plane..kaloka. Hayy..sabagay kasalanan ko naman..mag-sosorry nalang ako mamaya. Kunwari payun..konting lambing ko lang naman dun ee. 

"Huy, sorry na." Sabi ko pagkatabing-pagkatabi ko sakanya na busyng busy sa phone, laptop at mga papeles sa harap niya. At ang nakakaloka pa dun..di manlang niya pinansin ang beauty ng lola niyo. Asar huh. 

"Huy..sorry na..ano gusto mong gawin ko? Gayahin si Chichay ng Got to believe? Na mag 'sorryyyyyy pooooooo..'? Ano ka si Joaquin?" Sabi ko pa sakanya. Asar! Ayaw talag akong pansinin..

"Huy!! Sorry na nga ee!!" 

"Ikaw  na nga nag-sosorry, ikaw pa yung galit." Sabi niya sakin. 

"Eh pano ma naman kasi ayaw mong mamansin..pa-chicks pa." Sabi ko naman sakanya. 

"Oo na oo na, just keep quiet." Sabi niya sabay balik ng atensyon dun sa laptop niya..nakakapangselos yung laptop ahh..tapon ko sa bintana ng eroplano yun ee o mas maganda dun nalang sa flight attendant na kasama namin. Pag talaga nagdilim paningin ko sa laptop niya hahagis ko sa mukha nung flight attendant na kasama namin na akala mo hinuhubaran si Francobabyy ko kung makatingin. Ang sarap sabihang 'Hoyyy! babaeng hitad! Ako lang may karapatan manghalay diyan noh!' Asar. 

Oh well, maglalaro nalang ako sa iphone ko..mag pa-plants vs. zombies nalang ako tas iisipin ko yung mukha nung FA namin ngayon yung mga zombies tutal di naman nagkakalayo ee. Habang nag-lalaro ako napansin kong palapit samin yung ingratang FA. Psh! Mukha siyang sinapak sa lips stick niya, seryoso. 

"Sir, do you want a coffee or tea?" Anyenye! hindi pwedeng uminom ng kape yung babyy ko ng hindi ko gawa. 

"Nothing, ako nalang magtitimpla ng coffe for him..just go away." Sabi ko ng mataray sabay irap dun sa babae. At mukha namang hindi kami napapansin ni Franco dahil masyadong busy sa mga inaasikaso niya. 

"Oh..okay po ma'am." Sabi niya..pero ang bruha di nagpatalo umirap din bago umalis..aba! Dukutin ko mata niya ee tas pakain ko dun sa aso ng kapit bahay namin..tignan natin kung maka-irap pa ang gaga. 

Pumunta na ako sa kitchen ng private plane ni francobabyy ko at ginawa ko na yung coffee niya. Pagbalik ko ganun parin yung pwesto niya, masyado paring busy..sabagay ang laki ng problema niya ngayon ee. 

"Hey, coffee ka muna.." Sabi ko sabay tabi sakanya.

"Thanks.." Sabi niya sabay higop sa kapeng ginawa ko. Nakita ko namang umirap ulit yung mahaderang FA. Hmp, mamatay ka sa inggit! 

Tinamad na akong mag-laro at nakaramdam naman ako ng antok..tutal 45 mins pa naman ang byahe ee..matutulog nalang muna ako..sumamdal na ako sa inuupuan ko at unti unting hinahatak na ako ng mga panaginip ko. 

Nagising ako ng maramdam  kong parang nag-lalanding na yung eroplano..unti-unti kong minulat ang mga mata ko at natagpuan ko ang sarili ko sa pwestong sana habang buhay nalang na pwesto ko..pano ba naman kasi naka-akbay sakin si Franco babyy ko habang nakasandal sa ulo ko yung ulo niya at payapang natutulog..omayghad..I felt so safe and secure in his arms and I've never felt so secure in my entire life..ngayon lang..I knew it..siya na talaga..siya na talaga ang nakatakdang mahalin ko..forever. 

Ayoko man umalis sa pwesto namin, pero kaylangan..masyado kasing panira talaga ng araw ko ngayon yung flight attendant na panget ee, pano nga ba naging FA yun? Sabi niya kaylangan ko nadaw gisingin si Sir, kasi any minute by kaylangan na daw naming lumabas ng plane, nek nek niya if I know selos lang ang bruha. 

Paggising ko kay Franco halatang nagulat ang lolo niyo..kroo kroo kroo..awkward tuloy. Enebeyen. 

"Ikaw huh..natututo kanang mang-chansing huh..ayiieee!" Sabi ko ng mawala yung awkward moment na nabuo sa pagitan namin. 

"Asa ka! Ang likot mo kasi kanina..nahuhulog yung ulo mo..tumatama sa balikat ko kaya kita inalalayan, nagpapaka-gentleman lang ako." Asus! Defensive ang lolo niyo. Mehehehehehe. 

"Aysus! Defensive ka naman masyado..okay lang naman sakin kung chachansingan mo ako ee, pabor nga sakin yun ee." Sabi ko habang tumataas-baba yung kilay ko. 

"Shut up. Kung ano ano nanamang kalokohan ang nabubuo sa isip mo." Hahahaha! Ang kyot niya talaga maasar. 

"Ang kyot mo!" Sabi ko pa sakanya..hindi na tuloy ako pinansin ng lolo niyo, oh well sabi naman nung captain wala pa yun SUV na susundo samin..kaya naman kumuka nalang ako ng klatest magazine na para magbasa ng mga bagong chika. Hehe.. 

"Almira Jones..ay bongga si ate ang ganda kaso ikakasal na.." Sabi ko habang binabasa ang isang article  tungkol kay Almira Jones na ikakasal na daw sa 3 years boyfriend niya..kaso ang ikinagulat ko eh biglang hinablot ni francobabyy ko yung magazine.."Almira.." Bulong pa niya..

Who the hell is Almira? At biglang nagbago ang mukha ni Sir Franco...

--------------------------------

Chapter 5

Parang kanina lang everything is okay. Light lang yung moment, pero ngayon hindi ko na alam. Simula ng makita ni Franco yung magazine about Almira Jones. Everything turns into a mess...lahat ng tao napagalitan na niya. Simula sa driver ng SUV na sumundo samin because of being late..hanggang ngayon sa mga emplayado niya sa cebu branch ng airport nila.

"Would you fvcking tell me who is behind all of this?! Or if not..I'll fire all of you here in my office now! Tell me!" Sigaw ni Franco sa mga tauhan niya, nakakatakot siya..miski ako natatakot na sakanya. First time ko siyang makitang nagalit ng ganito..nakakatakot.

After a while may nagsalita nadin at umamin sa nalalaman nila..we took so much time just to fix the damage..lahat ng tao takot magkamali dahil lahat ng tao takot na magalit si sir Franco. After spending almost the whole day inside his office..lumabas nadin siya pero ganun parin yung aura niya.

"Everything is okay now Jam..you can go to your hotel room and rest." 'No everything is not okay...because you're not..' I wanted to tell that to him..pero di ko magawa..dati, kapag galit siya I can make him cool down..pero ngayon? Hindi ko magawa kasi alam kong iba 'to.

"Okay sir." Wala na akong magawa kundi ang mag okay..I wanna know who the fck is Almira and in just one glimpse of her..she can make the worst out of Franco.

Nang makababa ako sa ground floor saktong nakita ko si Seb na pasakay sa kabilang elevator..tinawag ko muna siya bago makasakay.

"Oh Jam, okay naba yung problema ng boss mo?" Tanong niya sakin.

"Correction 'mahal ko'. Oo tapos na...kaso wala sa mood ee. Ikaw anong ginagawa mo dito Mr. Architect? At pano ka napunta dito sa cebu? Kakakasal niyo palang ng bestfriend ko huh." Sebastian Madrid, the husband of my oh-so-mahaderang bestfriend is also the bestfriend of Franco.

"Haha..ang kulit mo talaga..well si Michie payapa lang na nasa bahay namin yun..at hanggang bukas lang naman ako dito ng umaga, kayo yata ng boss mo este mahal mo pala ee..hanggang bukas pa ng gabi." Hayy..minsan di ko maiwasang mainggit kay Michie for having a guy like Seb. Mahal na mahal kasi siya nito..at saksi naman ako sa love story nila..minsan eto kayang kagagahan ko kay Franco eh may mapapatunguhan? But then in the end naiisip ko nalang..okay lang kahit wala atleast naparamdam ko sakanyang mahal ko siya.

"Ahh.. Okay ..sige una na ako..." Paalam ko sakanya.

"Sige ingat ka." Sabi pa niya bago pa ako tuluyang umalis..I wanna ask about Almira dahil alam kong may alam siya dun..kaso ang ayoko lang mangyare ay ang...masaktan ako sa mga maririnig ko.

---------

Pagkadating ko sa hotel room ko na nakatabi lang ng hotel room ni Franco, nag-shower muna ako para mahimasmasan sa nangyare buong araw na'to..simula ng pagkatuklas ko kay Almira at kung bakit ganun nalang ang naging reaksyon ni Franco pagdating sakanya..hindi ko man aminin sa sarili ko, alam kong nasaktan ako sa naging reaksyon ni Franco pagdating sakanya..dahil alam kong may iba. Siguro nga isang masayahin, palatawa at parang hindi iniintindi ang sasabihin ng iba ang pagkatong pinapakita ko..but deep inside I'm just a simple girl..dreaming one day..he'll notice me.

In short deep inside nasasaktan din ako.

Masakit yung nagmamahal ka pero pilit pinamumukha sayong..kahit kelan hindi niya ako kayang mahalin pabalik. Marahil ay sinasabi ko nalang sa sarili ko balang araw mamahalin din niya ako..yun ay dahil lang para mapigilan kong masaktan..kaya kahit kasinungalingan eh nakukuha kong paniwalaan.

I don't know who Almira is, pero ngayon palang alam kong ngayon palang..wala na akong laban sakanya, pagdating sa taong mahal ko.

Pagkatapos kong mag-shower..lumabas na ako ng C.R at nagbihis ng simpleng short and oversized shirt. Nahiga ako sa kama ko at napatitig sa ceiling ng hotel room ko..

"Oh? Hindi ka pa umaalis?"

"Eh sir..ang hirap naman po kasing etong pinapagawa niyo..ang hirap palang i-summarize lahat ng rereviewhin niyo.." 9:30 na ng gabi nandito parin ako sa office table ko at tinatapos ko yung pinapatapos ni Sir Franco..ang napaka gwapo kong boss..ewan ko ba..basta ang alam ko crush ko na siya. Hihi gwapo ee..at eto nga ako ngayon naabutan niyang hirap na hirap sa pinapagawa niya.

"Ano kaba..ganito kasi yan..asdfgjkl." Hindi ko na naintindihan yung iba pa niyang sinasabi simula ng yumuko siya sa likod ko at hawakan yung mga kamay kong nakahawak sa mouse ng laptop ko..para tuloy siyang na nakayakap sakin sa likod..at ako namang si gaga kilig na kilig at hindi na sa monitor ng laptop tumingin kundi sa mukha ng anghel na nasa gilid ko..shocks ang lapit ng mukha naming dalawa sa isa't isa.."Understand?" Sabi niya sabay harap sakin..shocks muntik ko na siyang mahalikan..omayghad.

"Ahmmm...ehhh...o-o-oo sir." Nag-iwas nalang ako ng tingin sakanya kahit labag sa loob ko. Omyyyyyy! Ayy grabe..malamang sobrang pula na ng mukha ko..shocks lupa ay mali, oh building lamunin mo na sana ako.

Napangiti ako sa isang magandang ala-ala..hay..grabe pano na ako neto? Kung 24/7 ng tambay sa utak ko yung masungit nayun? Tsk..tsk. Napukaw ang pag-iisip ko ng marinig kong may tumawag sa cellphone ko at nakita kong nag-appear doon ang pangalang kanina lang ay iniisip ko..agad agad ko namang sinagot ito.

"Hello?" Wala akong narinig na nagsalita sa linya ni Franco sa kabila..kaya ilang beses din akong nag hello sakanya..ngunit di ko inasahan ang naging sagot niya sakin...

"I need you..."

Walang ano ano'y lumabas ako ng kwarto ko at pinuntahan siya..pagkapasok ko ng hotel room niya..nakita ko siya sa gilid ng kama niyang umiinom ng alak..agad ko naman siyang nilapitan at lumuhod sa harap niya..

"Ano bang nagyayare sayo? Bat ka umiinom?" Derederetso kong tanong sakanya at ng nag-angat siya ng tingin ay hindi siya nag salita..tinitiggan lamang niya ako..alam kong lasing na siya..nakikita ko na sa mga mata niya ang epekto ng alak sa buing pagkatao niya.

"Hoy! Sumagot ka! Okay naman na yung problema mo huh? Ano bang nangyayare sayo? Dahil ba 'to doon sa Al---" Di ko na natapos ang sasabihin ko ng hawakan niya ang pisngi ko at inilapit sa mukha niya..next thing I knew...

He was kissing me hungrily on the lips...

---------

First ever kiss ♥

Chapter 6

I felt his hand wrapped on my waist and gently carrying me..I didn't notice that I am already lying on his bed without breaking the passionate kiss.

I can feel the desire all over him..I wanted to stop him cause I know he's just drunk..but my body..my whole being is betraying me..because I know deep inside my heart, I want him...I want him because I love him..

I can feel his hands inside my shirt roaming around my body and suddenly unclasped my bra..every touch makes me shiver..nalulunod na ako sa nangyayare..hindi na ako makapag-isip ng matino..siya lang yung lasing samin pero sa bawat hagod ng mga labi niya sa labi ko..di ko maiwasang malasing.

"Ahhh..Fra-aancoo" A moan escape my mouth when he started playing with my breast with his bare hand..

"Keep still baby.." He said when he let go of our kiss just to remove his shirt..I can see his well formed muscles..his abs are inviting..he is so damn hot..sunddenly he also undressed me and stared at my half naked body. I can see the desire..and it pained me when lust is the only thing that visible all over his face..theres no love at all just like what my eyes are telling him.

My mind keep on telling me na..pagsisisihan ko lang ito sa huli...na baka maging isang one night stand lang ang dating neto pagdating sa taong mahal ko....na ako kaya kong ibigay ang pagkababae kong matagal kong iningatan para sakanya kahit walang kasiguraduhan kung anong magiging kalabasan ng lahat ng ito..

He started caressing my left breast while kissing the right one.. Then his kisses went up to my neck and started kissing me there and putting some marks...right there..I know I'm lost..and the only thing on my mind is that..I love him so much and I'm willing to give up everything just to satisfy his needs and if that requires giving my virginity to him..I won't hesitate.

I can feel his hands now unbuttoning my shorts...and moments later we are both naked..he started kissing me again on my lips..and now I can feel his hardness on my stomach ready to claim and deflower mine. His kisses went down to my neck..down to my breast..to my stomach..and I gasped when i felt his lips in between my thighs giving me so much pleasure, I can feel his tongue playing with my clit.

"Ahhh..oohhhh..Franco..please.." I don't know if I'm going to stop him or just encourage him to go on..I can't even breathe normally..Hindi ko na alam kung saan ako hahawak at kung saan ko man ibabaling ang aking ulo..he's driving me crazy..and I can't help it..then suddenly i came in his mouth..hingal na hingal ako sa ginawa niya.

After kissing me down there..he stood up and positioned himself on top of me..he stared straight through my eyes...I felt his hardness poked my thing..and when he insert his thing inside me..."Arrrggghhh!!!" I can't help but to shout..that made him stop..I can feel the pain...its hurts so much...I can feel that there is a thing that tearing apart inside me..di ko naman alam na ganito pala kasakit..

"This is your first?" He asked..Tumango lang ako at pumikit dahil sa sobrang sakit...then suddenly a tear roll down my eyes.."You want me to go on?" He asked again..i open my eyes..tinitigan ko ang mga mata niya.. Hesitation is registered in his precious eyes..

"Just go-o o-on." I told him..."Don't worry baby..I'll be gentle..I promise.." He said before kissing me on my forehead...I can't help but smile.

He started thrusting in and out again..I tried to tolerate the pain..and moments later..the pain become a pleasure..a pleasure that i will no longer forget...forever.

"You're mine.." He said while thrusting and looking straight to my eyes..."Tell me you're mine..." He said firmly..I can't answer him because of the sensation but i think i need to answer so I told him..."A-a I'm all yo-yours.." Hirap na hirap kong sabi sakanya...yun ang totoo..Sakanya ako..sakanya lang ako..Moans ang groans filled the room. He thrusted deeper and harder as we dance in the rhythm of our body..until we explode together...

And in that moment we become one..

---------------------------------------

Love making. ♥

Chapter 7

Nagising ko dahil sa pakiramdam ng isang hininga sa aking leeg..at pagdilat ko ng aking mga mata..ay nakita ko si Franco na nakasiksik sa akin..his hand is hugging me on my waist..I closed my eyes again..natatakot akong isa lamang itong panaginip...isang panaginip na kapag nagising ako...mawawala ang lahat..maglalaho ng parang bula..

Ngunit pagdilat ng aking mga mata..nandito padin siya sa tabi ko...napangiti nalang ako, kasi hindi ito isang panaginip lang. Umayos ako ng higa at tinitigan ang kaniyang napaka gwapong mukha..unti-unti siyang gumalaw at nagmulat ng kaniyang mga mata. He flashed a sweetest   smile while looking at me.

I gasped when i felt his lips on my earlobe "Round two?" He whispered..I can feel his smirk..kaya natawa nadin ako kasi alam kong nagbibiro lang siya. Ghad! Masakit pa kaya. "No I'm still sore..masakit pa." Sabi ko naman sakanya.

"Yeah..I know, just go and take a bath, mamasyal muna tayo bago umuwi." Sabi niya sabay halik sa nuo ko...natutuwa talaga ako kapag hinahalikan niya ako sa nuo..sign of respect and love at the same time..wait love? Ah yeah..feeler nanaman ako, alam ko namang hindi niya ako mahal ee..pero umaasa akong mamahalin din niya ako pabalik.

Nauna siyang tumayo sakin..nagsuot na siya ng boxer shorts niya at pumunya sa terrace ng hotel room niya para manigarilyo. Tumayo na ako at sinuot ang t-shirt niya na umabot naman ng hanggang tuhod ko. When I turned my gaze on the bed..I saw the blood..my blood..that reminds me everything happened last night...and yes we made love.

Pumunta ako sa likod niya at iniyakap siya..gusto kong sulitin ang mga pagkakataon kasi baka bukas...makalawa wala na'to. Pagkayakap ko sakanya hinarap niya naman ako at hinalikan ulit sa nuo.

"Ayaw mo pang maligo?" Tanong niya sakin.

"Ayaw ko pa..nagugutom kasi ako." Sabi ko ng maslalo pang sumiksik sa dibdib niya..shet ngayon ko lang napansin wala nga pala siyang t-shirt..ang abs...inaakit nanaman ako. Omayghad! Nagiging mahalay nanaman ako! Pinatay na niya ang sigarilyo niya at umupo sa isang upuan ddon sa terrace..hinatak niya naman ako para mapa-upo sa kandungan niya...niyakap at siniksik niya naman ang mukha niya sa leeg ko.

"Ano na tayo pagkatapos nito?" Hindi ko mapigilang itanong sakanya, kahit natatakot ako sa isasagot niya..kaylangan kong tatagan ang ang sarili ko..kung gusto ko talagang malaman ang kasagutan sa tanong ko.

"Tayo na.." Mahinang sabi niya..nagulat ako kaya hinuli ko ang kanyang mga paningin at tinitigan siya sa kanyang mga mata. Totoo ba itong mga naririnig ko? Hindi nga ba ako nananaginip? Nagbunga na ba talaga ang halos isang taong pagpaparamdam ko sakanya?

"Totoo?" Mahinang tanong ko sakanya..sinagot lamang niya ako ng isang matamis na halik sa labi at ng maglapat ang aming mga labi..alam kong ako na ang pinaka masayang taong nabubuhay ngayon sa mundo.

"Mahal mo na ako?" Hinidi ko talaga mapigilan ang bigbig ko kalag masaya ako..gusto kong itanong lahat ng gumugulo sa isipan ako kaya hindi ko mapigilan..pero kahit papano umaasa ako..umaasa akong ibibigay niya saakin ang mga sagot na nais kong marinig...

"Oo, mahal na kita.." At hindi naman ako nabigo.. Sa sbrang saya ko hindi ko na napigilan ako na mismo ang humalik sakanya..a kiss that says everything..a kiss that can make him feel all of my emotions and all the love I have for him.

Naramdaman kong unti unti niya akong binubuhat..ang buong akala ko ihihiga niya ulit ako sa kama ngunit laking gulat ko ng maramdam ko ang rumaragasang tubig galing sa shower..and right at the moment we made love.

-----------

"Ang dami mo naman ng pinamili mo, hindi ka pa ba tapos? Dapat kasi dun nalang tayo sa hotel room ko ee." Oppsss! Nagsusungit nanaman po yung wapo kong boyfriend. Hihihihih kinkilig parin ako kapag sinasabi kong boyfriend..wahhh! It's official! Babyyfranco ko na talaga siya!! Enebenemenyen.

"Hoy! Tigilan mo ako hih, di mo na nga ako tinantanan kanina ee. Pauwi na tayo kaya bumibili lang ako ng mga pasalubong." Sabi ko sabay hatak sakanya..sa kanya sa isang stall ng mga cute na key chain. Nandito kasi kami ngayon sa napakalaking tiyangian sa cebu city..at eto kami ng baby ko holding hands while shopping.

"Psh, bilisan mo na kasi nagugutom na ako. Let's check kung may restaurant ba malapit dito. Bakit naman kasi pinaiwan mo pa yung kotse ko ee." Pagrereklamo nanaman niya, pano ba naman kasi pinaiwan ko talaga sakanya yung sasakyan niya para naman ma-experience niyang sumakay ng jeep at ng bus..kaso kanina ayaw talaga niya kaya in the end nag taxi parin kami, kaso ngayon hindi na pwede yun papasakayin ko siya sa ayaw't sa gusto niya. I'm the boss. Hihi.

"Anong restaurant restaurant kang nalalaman diyan. Hindi tayo kakain dun, at mamaya hindi na tayo mag tataxi pauwi mag je-jeep tayo pabalik ng hotel." Sabi ko sakanya at ng tignan ko ang mukha niya..ayun parang biyernes santo sa sobrang simangot..ang kyot. Mehehehehehe.

"Yiieeee ang cute cute mo. Okay lang yan enjoy naman yun ee." Sabi ko pa sakanya habang kinukurot yung pisngi niya. Pawis na pawis nadin siya..ang cute niya panaman sa white v-neck shirt niya with typical jeans. Sempre dahil asawa ko siya..walang kokontra..nag plain white v-neck shirt nalang din ako at nag-jeans, ayaw niya ng shorts ee. Enebe..kinkilig naman ako.

"Bilisan mo na at hindi ako sasakay sa jeep nayan dahil baka hindi safe diyan. I won't take a risk."

"Hindi noh, kung hindi safe diyan edi sana lahat ng pilipino sa mundo pati ako eh namatay na." Pagpapaliwanag ko sakanya..pero tumingin lang siya sakin na parang may nagawa akong kasalanan.

"Sumasakay ka sa ganyan?" Sabay turo sa jeep na kakadaan lang..eh anong problema ng gwapong 'to kung sumasakay man ako sa jeep?

"Eh ano kung sumasakay ako? Duh yan nga ang sinasakyan ko everyday makita at mapagsilbihan ka lang. Wag ka nangang maarte." Sabi ko sakanya sabay irap.

"From now on..you will no longer ride one of those unsafe vehicle.." Wow. Antindi huh at pano naman ako makakapunta sa opisina kung hindi ako sasakay ng jeep? Antindi netong lalaking 'to matalinong bobo eh.

"Eh paano ako makakaalis ng bahay aber?" Tanong ko sakanya. "I'll let you drive one of my cars." Parang balewalang sagot niya naman sakin..teka teka, totoo ba ituuu? Ipapagamit niya ang isa sa mga kotse niya sakin? Pero akala ko ba ayaw niyang ipadrive kahit ano man sa mga sasakyan nya sa kahit nasino man?

"Huh? Akala ko ba ayaw mong ipagamit mga sasakyan mo sa kahit na sino..diba mga baby mo yun?" Takang tanong ko sakanya. "You know that you're my baby now." Sabi niya sabay hatak sakin..omaygad hinid ako naka-react agad..shet bumabanat na ang lolo niyo at imperness di naman siya nabigo dahil nag-blush ako. Aww landi ko. Hihi

-------

"What the fck is this?" Sabi niya sa pagkaing nakahain sa harap namin ngayon..kung nasan kami nandito kami sa ihawan na kainan..para siyang karinderya type pero mga ihaw-ihaw yung sineserve nila. Eto talaga yung paborito ko dito sa cebu nung nagpunta kami nila kuya dito dati, kaya naman ipapatikim ko sakanya ang mga pagkaing alam kong ngayon lang niya matitikman.

"Hoy wag ka ngang magmura sa harap ng grasya." Saway ko sakanya niya. "Eto, tawag dito isaw ng manok, eto naman isaw ng baboy, tapos eto naman dugo ang tawag diyan, eto naman paa ng manok halata naman diba? Tapos ito naman hotdog..meron ka nino di mo alam?" Pagbibiro ko sakanya..tinignan niya naman ako ng masama. Hihi cute. "Tapos eto naman tenga ng baboy, tapos eto bb-Q. Ayan ang tawag sakanila, kain na tayo! Masarap yan noh!" Sabi ko sakanya sabay kuha ng isang isaw at pilit na sinusubo sakanya..nung una mukang diring-diri pa siya pero..imperness nung nagtagal nakikipag-agawan na sakin ang mokong.

"Aayaw pa kanina, ikaw naman ang umubos lahat." Sabi ko sakanya ng matapos kaming kumain.

"Eh sa nakakadiri silang tignan ee." Sabi niya pa..natutuwa naman ako kasi nagustuhan niya..kanina sangkatutak na pilitan pa bago ko siya mapapayag na kumain dito jusko.

"Oshasha, bumalik na tayo sa hotel maggagabi na po oh..mamaya na yung flight natin ee." Pagyaya ko sakanya pauwi.

----------

"Sumiksik ka nga sakin, kanina ka pa sinisiksik niyang katabi mong mukhang adik ee. Sabi ko naman sayo dapat nagtaxi nalang tayo." Reklamo niya sakin habang hinahatak ako sa bewang ko palapit sakanya. Nakasakay na kasi kami ngayon sa isang jeep pabalik sa hotel na tinutuluyan namin at grabeng pamimilit muna ang ginawa ko mapasakay lang siya..grabe napaka arte, ngayon naman kung ano ano iniisip sa katabi ko. Jusko naman! Ang tanda na ng katabi ko, mukhang isang bulate nalang ang hindi pumipirma madededo na si lolo ee. Psh.

"Pwede ba, wag kang maarte saglit nalang naman." Sabi ko sakanya. Napatingin naman ako sa mga babaeng mukhang pokpok na lantaran kung paglawayan ang boyfriend ko. Aba hanep sila ate ahhh, ang sarap dukutin ang mga ,ata ahh di na nahiya..aba't tumingin pa sakin at nagbulungan, inirapan ko nga. Mga leche! Maslalo nga akong sumiksik kay Franco ng makita nilang akin yung lantaran nilang tinititigan.

Nang makarating kami sa hotel room niya..dahil pinalipat na niya yung gamit ko kanina dito so technically hotel room na namin 'to, humilata agad ako..grabe napahod ako sa ginawa namin maghapon..sama niyo pa yung kaninang umaga..grabe.

"Tired?" Tanong niya sakin sabay halik sa nuo ko at tumabi sakin. "Yeah.." Ang tanging nasagot ko sakanya. "Sleep. Gigisingin nalang kita kapag ready na yung private plane natin." Sabi niya pa..hay ang sarap namang mabuhay ng ganito.

I hope this will last....forever.

-----------------------------------------------------

Forever is just a word ♥

Chapter 8

Kung may itatawag man kayo sakin bukod sa pagiging desperada yun ay ang pagiging..perfect girlfriend. Simula ng magkaroon kami ng relasyon ni Franco..mas binuhos ko ang lahat ng pagmamahal sakanya, kahit na wala ng matira sa sarili ko eh okay lang basta alam kong masaya siya..ang tanong masaya nga ba? Hindi ko pa pinapaalam sakanya pero nararamdaman kong parang..wala lang ako sakanya..na parang girlfirend lang niya ako sa salita, pero kahit ganun masaya ako dahil girlfriend na nga niya ako..pilit ko nalang inaalis yung mga negative thoughts na naiisip ko.

"Goodmorning babyy!" Simula ng maging kami ni Franco, every morning ay tinatawagan ko siya. Gusto ko kasi yung feeling na boses niya ang una kong maririnig bago ko simulan ang panibagong araw sa buhay ko..ang una kong ginagawa ay tinatawagan muna ang buhay ko. It's almost a month..naging everyday routine ko nadin ito katulad ng coffee sa table niya with sweet mssages.

"Yeah..goodmorning." Sabi naman niya sa kabilang linya, mahahalata mong bagong gising palang siya. His husky voice makes me shiver..it reminds me of the nights that we've sahred together. Love making makes our relationship strong..feeling ko kasi yun yung bagay na alam kong dahilan kung bakit napapanatili namin ang relasyong ito.

"Hey, gising na po sir! Madami kang dapat puntahan ngayon...you have a conference meeting with the board members, meron kading mga importanteng surprise inspection sa terminal one and two..and siyempre you have a date with me!" Pangungulit ko sakanya..ang isa mga natutunan ko kay Franco ng maging boyfriend ko eh napakahirap niyang gisingin sa umaga..except nalang kapag naka set na yung body clock niya na kailangan niya talagang gumising ng maaga.

"Oo na oo na!! Huwag kang makulit!!" Nagulat naman ako ng sigawan niya ako..ngayon lang kasi niya ako sinigawan ng gisingin ko siya. "Ahh..sige..bye nalang, I love you" sabi ko sakanya ng malumanay..hindi ko muna ibinababa dahil gusto kong marinig ang isasagot niya..kaso pinatay na niya ang tawag ko. Wala na akong ibang nagawa kundi ang huminga ng malalim. I guess it's not so nice to start this morning after all.

-------------

Nakarating ako sa opisina ng hindi nakikipag siksikan sa LRT o inaaway manlang yung driver ng jeep na sinasakyan ko kasi pinahiram na nga sakin ni Franco ang isa sa mga sasakyan niya. I'm using his red vios. Well okay naman kasi marunong naman talaga akong mag-drive tinutuan ako dati ni kuya.

Nandito na ako sa office table ko at inaayos ko na yung mga kaylangan ni franco para mamaya. Inaayos ko nadin yung cupcakes ni binili ko kanina sa siang coffee shop na nadaanan ko bilang peace offering kay Franco, in our almost a month relationship ako ang mas madalas umintindi sakanya..kapag may hindi kami napagkakaunawaan ako na mismo ang unang nagsosorry at nakikipag-ayos sakanya. Ayoko sa lahat yung nagkakatampuhan kami kaya hanggat maari iniintindi ko siya sa abot ng aking makakaya, ayoko kasi dumating sa punto na lumalala pa yung isang maliit na bagay na pinag-awayan namin.

Pagkapasok ko sa opisina ni Franco nagulat ako ng madatnan ko siya doon, mas na una pa pala siya saakin. Ni-lock ko muna yung pintuan para makapag-sorry ako sakanya..sa tingn ko din kasi kasalanan ko yung nangyare, baka nga masyado akong naging makulit kanina..kaso everyday naman akong ganun, oh well baka masama lang gising niya.

Lumapit ako sakanya at inabot yung cupcakes at coffee na ginawa ko na may kasamang note na nagsasabing how sorry I am..tinitigan lang niya yung nilapag ko sa table niya. "Hey..sorry na." Hindi ko na matiis yung katahimikan kaya naman nagsalita na ako..tinignan lang niya ako sabay balik ulit ng tingin sa mga papeles na nasa harapan niya. "Franco, sorry na talaga..next time hindi na ako magiging makulet. Promise.." Sabi ko pa sabay upo sa lap niya..alam kong kunting lambing ko lang dito mapapatawad nadin niya ako.

"Yeah..okay na. Just go back to work." Sabi niya sakin habang pilit niya akong inaalis sa kandungan niya..pero hindi ako nagpatinag, I kissed him on the lips hungrily...nung una hindi pa siya gunagalaw but monents later he's already kissing me back. I can feel that his hands are starting to roam around my body. I know what will this thing lead us, ang right at his office..we made love.

----------

"Hoy! Gaga ka huh, ang laki nanaman niyang ngiti mo sa mukha!" Lunch time na namin, at heto ako kasama ang 4 months preggy kong best friend na si Michie. Di manlang sinabi sakin na bago pa pala sila ikasal ni Seb ay may laman na yung tiyan niya, nalaman ko lang nng pagkauwi namin ni Franco galing cebu at ng ikwento ko ang pag ha-honeymoon namin ni Franco ay dun lang din niya sinabing matagal na siyang buntis. Kaloka.

"Masama naba ang maging masaya ngayon aber?" Tanong ko naman sakanya.

"Hindi, alam mo kung ano yung masama? Yun ay ang ibigay mo lahat ng pagmamahal mo sa taong walang ka kwenta kwenta." Sabi niya naman sabay irap. Hindi lingid sa kaalaman ko ang pagkayaw niya kay Franco, naalala ko pa ng ikwento kong kami na ni Franco.."Ang tanga mo!! Basta Jam, huwag na huwag kang lalapit sakin isang araw na umiiyak ng dahil sa lalaking yun huh?! Dahil kahit boss ko pa siya, ako mismo ang puputol sa kaligayahan niya!!" Halos magbuga na siya ng apoy dahil sa galit. Pero saraso ang isip ko sa mga payo niya..dahil mahal ko si Franco.

"Hindi walang kwenta si Franco noh. Mahal niya ako mahal ko siya..paano naging walang kwenta yun?" Tanong ko naman sakanya..yan kasi ako nakatatak sa puso't isip ko na mahal ako ni Franco..na mahal niya ako at mahal ko din siya.

"Paano? Simple lang kasi hindi ako naniniwalang mahal ka niyang talaga." Sabi niya sakin..ayoko makinig sakanya, alam kong mahal ako ni Franco..mahal niya ako, ayaw lang tanggapin ni Michie yun dahil akala niya imposibleng mangyare yun kasi boss ko si Franco.

"Hindi. Mahal niya ako Mich. Alam kong mahal niya ako..sinabi niyang mahal niya ako ee." Sabi ko naman sakanya..ayokong guluhin ng mga sinasabi ni Michie ang isip ko..basta mahal ako ni Franco at yun lang ang mahala sa akin, wala ng iba.

"Ako bestfriend mo ako..ayaw lang kitang masakatan sa mga pinaggagawa mo, pero eto tatandaan mo Jam..life is a matter of choice, yan ang pinili mo..ang magpakatanga sa pag-ibig kaya kapag nasaktan ka dapat kayanin mo din..hindi kita iiwan pero kapag dumating sa punong nasaktan kana tulungan mo ang sarili mo..dahil lahat ng nagmamahal nasasaktan, tandaan mo yan." Napatulala ako sa sinabi nia Michie saakin..umalis na siya at bumalik sa trabaho niya samantalang ako ay natulala sa mga sinabi niya..pero isa lang alam ko..

Handa akong masaktan kung ang magiging dahlan ay ang pagmamahal ko para kay Franco..alam ko, handa ako.

-----------------------------------------------------

Life is a matter of choice!

Chapter 9

1st monthsary. Ang isa sa pinakahihintay kong araw sa buhay namin ni Franco, at bukas na ito manyayare mga kaibigan. Sobrang saya ko dahil kahit ganito..tumagal parin kami ng isang buwan ni Franco. Ako man ang nanligaw..okay lang, worth it naman lahat ng mga pinaghorapan ko ng halos isang taon diba? Nagbunga naman yung pagpapapansin ko sakanya. Kaya kaylangan kong maka-isip ng maganda pakulo para bukas. Kaylangan ma-surprise ko siya ng bongga! Ahmmm...ahh!! Alam ko na!!

Maghihubad nalang ako sa harap niya. Chos! Haha. Well, first time ko kasi makaranas ng ganito kaya naman gusto ko talagang maging memorable para sa aming dalawa.

"Hoy gaga, tulala ka nanaman diyan. Oh ayan pinabibigay ni madam, kaylangan daw yanirmahan ng mahal mo." Nasa rurok ako ng pagnanamnam ng mga magaganap sa 1st monthsary namin ni Franco ayy biglang may epal na sisingit dito sa likod ko na nagngangalang Michie Madrid.

"Okay ako na bahala. Pero wait! Tulungan mo naman ako, monthsary na namin ni Franco bukas..ano bang magandang gawin?" Tanong ko sakanya. Naku sana naman may magandang masabi ang babeng ito.

"Halayin mo." Tinatamad na sagot niya sakin sabay upo sa may lamesa ko.

"Ayy teh, naisip ko nayan. Iba naman, madalas ko ng gawin yan ee. Yung maso-surprise naman yung labidabs ko." Sabi ko sakanya. Naisip ko naman na kasi yung sinuggest niya sakin..sus yun paba makakalimutan ko? Ang halayin yung gwapo kong boypren? Parang hindi naman,nplano kong gawin yun after namin magcelebrate noh.

"Surprise ba kamo? Edi putulan mo ng kaligayahan." Tamad na sabi padin niya, nahampas ko nga ng wala sa oras.

"Gaga, sabi mo yung masusurprise..maganda yun. Oh edi kaya laslasin mo na yung leeg ng wala kanang iniintinding sakit na sa ulo sakit pa sa puso." Sabi pa ng mahadera kong bestfriend ganun ba kapag buntis napaka-sungit? Psh. Hindi naman sakit sa puso si Franco ee..actually he's the only reason why my heart's still beating.

"Che! Bumalik kana nga sa office table mo, wala akong mahihitang magandang gagawin sayo. Sha! Lumayas ka dito! Napaka KJ mo!" Sabi ko naman sakanya, nag make face lang siya bago lumayas sa harapan ko. Epal talaga ng babaeng yun..panira ng pangarap.

------

"Yeah..I'll call you back later.." Nandito ako sa loob ng opisina ngayon ni Franco, magpapaalam ako sakanyang uuwi ako ng maaga may naisip na kasi akong gagawin ko para sa monthsary namin..at excited na ako! Hihi.

"Yes? Ano yun?" Tanong niya sakin habang nakatingin sa laptop niya, lumapit naman ako sakanya para sana kumandong sa lap niya kaso ayaw niya naman. Ang arte!

"Eto mag lalambing lang ako, ayaw pa." Sabi ko naman sakanya.

"Oras ng trabaho ngayon Jam, hindi oras ng kung ano ano. Ano ba ang kaylangan mo?" Tanong niya sakin habang busyng busy na nakatuon ang pansin sa laptop niya.

"Ahmm..mag papalam sana akong mag half day, may gagawin lang." Sabi ko sakanya, doon lang niya tinuon ang pansin niya sakin dahil bigla niya akong tinignan.

"Para saan?" Tanong niya pa habang titig na titig, parang natutunaw tuloy ako. He's so hot that I melted.

"Ahmmm..ano..si mama kasi..ano nagpatulong sakin, may gagawin daw kami." Pagsisinungaling ko naman sakanya..alangan namang sabihin ko na mag ha half day ako para sa monthsary namin, ayoko naman yun..gusto ko surprise.

"Okay.. Di naman na kita kaylangan.." Aww..bat parang double meaning yung sinabi niya sakin? Haynaku Jam, kung ano ano nanaman pumapasok sa isip mo..siyempre sinabi niya yun kasi wala kanang gagawin dito sa opisina.

Lumapit ako sakanya para halikan siya sa pisngi..wala naman siyang naging reaksyon, miski ng sinabihan ko siya ng 'I love you' wala ring reply..oh well hindi naman takaga siya vocal pagdating dun..pero alam ko mahal niya ako..

-----

Nandito na ako sa bahay at ginagawa ko na yung gagawin kong surprise mamaya para kay Francobaby. Mamaya ko gagawin yung surprise ko..saktong 12 ng gabi mamaya pupunta ako sa condo niya para isurprise siya. Nagbake ako kanina pagkauwi ko ng chocolate cake..alam ko kasing paborito niya yun nilagyan ko pa ng sulat na 'Happy 1st month baby!' Ngayon naman ginagawa ko sa isang illustration board na 1/8 sinusulat ko yung reasons why I love him..tinatapos ko nalang yung pagsusulat at pagde-design.

Excited na ako. 10:45 pm na..mamayang mga 11:30 pupunta na ako penthouse niya. Ano kayang magiging reaksyon niya? Matutuwa kaya siya? Ngayon palang naiinagine ko na yung mga ngiti niya..napapangiti nadin tuloy ako.

Saktong 11:30 pm umalis ako sa bahay..nag drive ako ng mga 20 mins..kaya naman 5 mins nalang ang meron ako para ihanda itong mga dala ko. Nandito na ako ngayon sa tapat ng pinto ng penthouse niya..ng buksan ko ang pinto wala siya sa sala, ay malamang naman kasi gabi na. Haynaku..gigisingin ko nalang siya. Kaya naman hinanda ko yung cake nilabas ko sa box habang yung illustration board naman ay nakakipkip sa kili-kili ko.

Huminga muna ako ng malalim bago buksan yung pinto ng kwarto niya. Kaso pagkabukas ko..hindi ko alam kung isasara ko nalang ba ulet, oh nanamnamin yung isang tanawin na alam kong nakakapag padurog ng puso ko. Ako dapat yung nangsurpres ee..bakit ako naman ata yung nasurpresa?

Nasa harapan ko ngayon si Franco at ang isang babaeng pamilyar sa akin na naghahalikan habang yung babae ay half naked na katulad ni Franco..ng mapansin nila ang liwanag na dala ng pagbukas ko ng pinto doon pa lamang sila tumigil..tinignan nila akong dalawa at halos bumagsak sa sahig ang mga panga ng makita kong si Almira ang kahalikan niya..natulala lang din silang dalawa sakin..kaya ako na ang unang nagsalita..

Kung isa ako sa mga normal na babae sa mundo..tatakbo ako at iiyak. Kaso hindi dahil ang pagmamahal ko kay Franco ang nangingibabaw..masyado ko siyang mahal kaya ang nasabi ko nalanag ay.."Sorry..sige maghihintay nalang ako sa labas." Pagkatapos kong sabihin yun..tumalikod ako at kasabay ng pagtalikod ko ang pagbagsak ng mga luhang kanina ko pang pinipigilan.

Pumunta ako sa kusina at doon inayos ang mga dala ko..doon ako umiyak..hindi ko maramdam na umiiyak talaga ako..wala akong pakiramdam kusa lang kasing nagbabagsakan ang mga luha ako. Walang tunog walang hikbi..kusa lang silang naglalaglagan. Narinig kong nagpaalam sila sa isa't isa..at naramdaman kong umalis na si Almira..inaayos ko parin yung mga hinanda ko dito sa kusina ng maramdaman ko naman ang presensya ni Franco sa likod ko.

Pinunasan ko ang aking mga luha at humarap sakanya na may ngiti sa aking mga labi.."Happy monthsary baby, I love you. Ngayon ko naisip na batiin ka para saktong 12..para ako yung una. Kaso mukhang wrong timing ata?" Sabi ko sakanya ng parang walang nangyare habang siya naman ay tinitigan lang ako.

"Tara kainin natin 'tong cake na binake ko for you." Sabi ko ng lapitan ko siya at hilahin papuntang hapag kainan. Nagpahila naman siya saakin kaya..nag slice na ako ng cake para sakanya at nilagay sa platito niya..namamayani ang katahimikan sa aming dalawa walang nagsasalita.

"Ano pang ginagawa mo dito?" Basag niya ng katahimikan..ayokong masaktan sa mga tinanong niya kaya naman hinarap ko siya ng may ngiti parin sa aking mga labi.."Siyempre, monthsary natin..kaylangan natin mag celebrate." Sabi ko sakanya.

"Umalis kana. Wag kanang mag-abala dito." Sabi niya naman sabay tayo..hinatak ko siya pero nanatili siyang nakatalikod sa akin pero huminto siya ng marinig niyang may kumawalang mga hikbi sa akin.

"Franco, ako naman yung mahal mo diba? Please..sabihin mo..handa akong kalimutan lahat ng nakita ko sabihin mo lang na mahal mo ako..kasi ako mahal na mahal kita." Sabi ko ng nagmamakaawa sakanya habang umiiyak. Hindi ko kakayanin kung dito magtatapos ang lahat sa amin..masyado ko siyang mahal. Sobra..na kaya kong gawin ang lahat.

"Umuwi kana.." Sabi niya habang pilit na tinatanggal ang pagkakahawak ko sa mga braso niya.

"Please..please Franco..kaya kong makihati..kaya kong gawin lahat para sayo..gusto mo ng ka-sex? Pagbibigyan kita kahit kelan mo gusto..just please..mahalin mo parin ako..mahal na mahal kita.. Hindi ko kaya ng wala ka please..kahit may lima o sampu akong kahati..basta mahal mo padin ako..okay lang.." Sabi ko habang patuloy sa pagbagsak ang aking mga luha..kaya kong gawin ang lahat lahat para sakanya...lahat lahat.

Napaluhod nalang ako ng tuluyan na niyang nabawi ang kanyang mga kamay at iniwan akong umiiyak..wala akong ibang binaggit sa sarili ko kundi 'please' dahil hindi ko kayang mawala siya sakin..mahal na mahal ko siya.

-------- 

Strong Jam. 

Chapter 10

Hindi ko namalayan sa sobrang iyak ko kagabi nakatulog na pala ako sa dining table ni Franco, kaya naman nagising ako ng medyo masakit ang leeg ko at namumugto ang mga mata. Pagkatingin ko sa relo ko nakita kong 6:09 am na, hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog kagabi kakaiyak. Ayoko ng alalahanin pa ang mga nangyare kagabi..kaylangan doon ay binabaon na sa limot..ang importante lang naman ay mahal ko si Franco.

Pinaghanda ko ng agahan si Franco, pinagluto ko siya ng sinangag, hotdog, itlog at bacon..tinimplahan ko nadin siya ng kape. Habang inaayos ko yung mga pagkain sa lamesa narinig kong bumikas ang pinto sa kwarto ni Franco, tinignan ko siya na halatang gulat dahil nadatnan pa niya ako dito..marahil ay inisip niyang umuwi na ako kagabi. Nakaayos na siya para pumunta ng opisina.

Nilapitan ko siya dahil hindi pa masyadong nakaayos ang neck tie niya. "Ako na." Sabi niya ng akmang aayusin ko na ang neck tie niya. "Hindi ako na.." Sabi ko sakanya ng nakangiti. Napakalapit namin sa isa't isa..ramdam ko ang malakas na pagpintig ng puso ko. Nag angat ako ng tingin at nakitang nakatigtig lang din siya sa akin..gusto kong malaman kung ano ang iniisip niya..gusto kong marinig ang mga paliwanag niya sa mga nakita ko kagabi..pero alam kong masasaktan lang ako kaya mas maganda ng..wag nalang.

"Ayan ayos na, sobrang gwapo mo na ulit." Sabi ko sakanya ng may malapad na ngiti sa aking mga labi. Ewan ko kung anong itsura ko..siguro mukha na akong tanga na ang lapad ng ngiti habang namumugto yung mga mata.

"Tara kain ka na muna..pinagluto kita ng breakfast mo, masarap yun." Sabi ko habang hinahatak ko siya papunta sa dining table..pinapakita ko sakanyang okay lang ako, pinapakita kong parang walang nangyare..sa ganung paraan kasi mas makakalimutan ko ang lahat.

"Tsenen! Masarap yan baby, kain ka muna diyan maliligo lang ako para sabay na tayong pumunta ng office okay?" Sabi ko sabay halik sa pisngi niya at takbo sa sofa kung nasan yung bag ko na pinaglagyan ko ng damit ko kagabi dahil plano ko na talaga dito matulog..ang kaso dito nga ako natulog hindi naman..haynaku Jam, forget about it! Wala yun..hindi nangyare yun.

Ang kaso..pagkabagsak ng mga tubig na nanggagaling sa shower, sumabay naman ang pagbagsak ng mga luhang nagsisimbolo na kahit gaano ko sabihin sa sarili kong..kalimutan ang lahat..alam kong hindi magagawa ng puso ko ang makalimot ng basta basta. Napapikit nalang ako at hinayaang lamunin ang sarili ko ng sakit...sakit na dapat kong kalimutan dahil kung hindi mawawala sa akin ang rason kung bakit pa ako nabubuhay.

--------

Nandito na kami sa sasakyan niya at namamyani ang katahimikan..iniwan ko na sa building ng penthouse niya yung kotse niya na pinahiram niya sa akin, babalikan ko nalang mamaya. Binuksan ko ang radio ng sasakyan niya dahil nabibingi na ako sa katahimikan na mayroon sa pagitan namin.

♪ ♫ 'Cause someday, someone's gonna love me

The way I wanted you to need me

Someday, someone's gonna take your place

One day, I'll forget about you

You'll see, I won't even miss you

Someday, someday..' ♪♫

Nagulat naman ako sa kantang tumugtog..hindi ko alam ang kantang ito pero pakiramdam ko..binibigyan niya ako ng mensahe. Ramdam sa boses ng babae na balang araw ay makahahanap talaga siya ng isang taong mas mapgpapahalaga at magmamahal sakanya..hindi tulad ng taong pinaglaanan niya nito ngayon..ako kaya? Makakahanap din? Pero ayoko..dahil si Franco ang mahal ko..at naniniwala akong mahal niya din ako. Hindi man katulad ng pagmamahal ko..atleast mayroon pading pagmamahal.

Napukaw ang pag-iisip ko ng makita kong may tumatawag sa cellphone ni Franco na nakalagay sa gilid ng upuan namin, tinignan ko ito at nakita ang pangalan ng isang tao na sana..hindi nalang dumating sa buhay namin ni Franco..si Almira.

Pinilit kong huwag mapakinggan ang mga paguusapan nila..ayoko marinig dahil alam kong masasaktan ako, kaso gustong gusto talaga atang pinaparusahan ako ng tadhana dahil sakto pa na paghinto ng tugtog ay ang pagsabi ni Franco ng "yeah..love you too." Sa kabilang linya. Kinagat ko nalang ang aking mga labi at tumingin sa labas ng bintana..dahil alam ko ano mang oras..tutulo nanaman ang mga luha ko. Masakit palang..ikaw nga yung kasama naririnig mo namang sinasabi niya sa iba yung mga katagang gusto mong marinig na sabihin niya sayo..ulet.

Pagkahinto niya sa car park ng sasakyan niya..hindi ako makagalaw kaya naman natulala na lamang ako. "Just lock the door of my car when you leave." Sabi niya bago pa tuluyang lumabas ng sasakyan..at saktong pagsara ng pinto ng sasakyan niya ay ang pagtulo ng mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Kaya ko pa ba? Oo...kaya ko pa..ayoko pang sumuko..dahil mahal niya ako..alam ko mahal niya ako. Kaya wala pa akong dahilan para sumuko..hindi pa naman niya sinasabing hindi niya ako mahal ee. Kaya hindi pa ako susuko. Ayoko pang sumuko.

Nang-makalabas ako ng sasakyan niya nakaramdam ako bigla ng pagkahilo..parang umikot ang buong basement parking..siguro dala ito sa sobrang pag-iyakn at wala pa akong masyadong tulog..kaya nahihilo na ako. Inayos ko muna ang sarili ko bago tuluyang pumasok ng elevator..kaylangan kong magpakatatag..dahil kung hindi, mawawala si Franco sakin..mawawala ang taong mahal ko.

----------

Natapos ang araw ko ng ganun ganun lang..maagang umalis si Franco, ang sabi niya ay may pupuntahan pa daw siya..ayoko kong mag-isip na si Almira ang pupuntahan niya..ayokong saktan ang sarili ko kaya naman imbes na mag-isip ng kung ano ano..dumeretso nalang ako sa supermarket at namili ng pwedeng lutuin para kay Franco para sa dinner..sigurado kasi akong pagod yun pagkauwi. Lulutuan ko na siya dahil dadaan naman ako dun para kunin yung sasakyan.

Nang makarating ako sa fish section ng supermarket..marahas akong napatakip sa ilong ko sa sobrang baho halos masuka suka ako. Hindi ko alam biglang umikot at tiyan ko, umalis ako agad doon upang mapigilan ang pagsusuka. Ano ba naman yan, kelan pa ako naging maselan sa pang amoy ko? Haybuhay nga naman..sabagay mabaho naman talaga dun sa section nayun..puro isda kasi.

Nagtaxi nalang ako para makarating sa penthouse ni Franco. Pagkadating ko eh wala pang tao. Kaya naman masaya akoong nagluto ng hapunan para sakanya..pinagluto ko siya ng kaldereta dahil alam kong ia sa mga paborito niyang pagkain yun..sinabi niya sakin ng minsang dito ako natulog.

Nang matapos akong magluto, nilagay ko na sa hapag kainan dahil maya maya alam kong darating na si Franco..masaya akong naghahain sa hapag ng biglang narinig ko ang pagkalabog ng pinto..agad agad kong tinignan kung anong nangyayare.

Naibagsak ko na lamang ang basong hawak ko ng makitang naghahalikan si Franco at Si Almira ng parang wala ng bukas..natulala ako sakanila at unti unting nilalamon ang puso ko ng sakit..unti unti nanaman itong nababasag.

Naramdaman siguro nilang may nanunuod sakanila kaya naman tumigil sila at humarap sa akin. "Fuck." Narinig ko pang mura ni Franco. Hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko at tinignan silang dalawa habang nanlilisik ang mga mata ni Almira sa akin. Ngayon ko lang napansin na napaka ganda niya pala talaga. "What the hell are you still doing here?!" Napatalon ako sa sigaw ni Franco..kaya naman nagyuko nalang ako ng ulo.

"Ahmmm--aaa kukunin ko yung sasakyan saka pinagluto nadin kita hapunan, sorry akala ko kasi wala kang bisita.." Sabi ko ng nakaluhod na nakayuko habang pinupulot isa isa ang mga bubog sa paanan ko at unti unti ko ng nararamdaman ang mga luha sa aking mga mata. Ayokong umiyak ee..ayoko, kaya hanggat maaari ay pinipigilan ko ang mga luha ko.

"JUST GET THE HELL OUT OF HERE!" Nagulat ako sa sigaw ni Franco kaya naman nabubog ako..hindi ko na talaga napigilan ang mga luha ko..tumayo ako ng nakayuko. "I'm sorry.." Yun lang ang nasabi ko ng tuluyang kuhain ang bag ko at umalis. Sobrang pagdudugo ang nangyayare sa kamay ko kaya naman pinagtitinginan na ako ng mga tao dito sa elevator hindi lang siguro dahil sa dugo dahil nadin sa walang tigil na pagpatak ng mga luha ko..ang sakit sa pakiramdam ang makita mo silang nag hahalikan ulet..parang unti unti akong pinapatay.

"Miss..ang lala ng dugo ng nasa kamay mo, baka maubusan ka ng dugo niyan. Jusko." Sabi ng isang matandang babae na kasabay ko sa elevator.

"Okay lang po ako.." Sabi ko sakanya ng nakangiti..hindi ko alam kung bakit hindi ko maramdaman yung sakit galing sa sugat ko..mas dama ako kasi yung sakit na nararamdaman ko sa puso ko.

Nang bumukas ang elevator deredretso lang ako sa paglabas nakayuko ako habang umiiyak. Hindi ko tuloy napansin na may nakabanga na ako.."Sorry.." Yun nalang ang nasabi ko ngunit bago ako makaalis bigla akong hinatak ng nakabangga ko at pinaharap sakanya.."Jam?" Tanong sakin ni Mr. Guzman. Siya pala yung nakabangga ko..

"Sir?" Tanong ko sakanya pero nakaramdam ako ng hilo.."Ikaw nga! Anong ginagawa mo dito? Saka anong nangyare sa kamay mo?" Naramdaman ko ang pag-aalala sa boses niya..kaso hindi ko na alam ang mga nangyare dahil sa sobrang hilo ko...nawalan nalang ako bigla ng malay.

--------

Tears.

Chapter 11

Unti-unti kong minulat ang aking mga mata ng maramdaman ko ang sinag ng araw na nanggagaling sa isang glass wall..teka? Kelan pa ako nagkaroon ng glass wall sa kwarto na overlooking ang buong city? Marahas akong napaupo sa kamang hinihigaan ko kaya napadaing naman ako sa sakit ng kamay ko..oo nga pala may sugat nga pala ako. 

Bumukas ang pintuan at niluwa nito si Mr. Guzman..unti unti ko ng naalala yung mga nangyare saakin kaya ako nandito, parang gusto ko nalang ulet matulog ng maalala ko ang mga nangyare kagabi. "Oh kamusta na yung kamay mo?" Tanong niya sa akin, napansin ko din na may dala siyang tray ng pagkain. 

"Okay na po..una na po ako sir. Salamat." Sabi ko ng nakayuko..akmang tatayo na sana ako ng itulak niya ako ulet paupo. Tumingin naman ako sakanya ng nagtataka. 

"Mamaya kana umuwi..piangluto pa naman kita ng breakfast tapos dideadmahin mo lang? Sayang naman yung effort ko." Sabi niya sa akin ng nagpapaawa..napangiti naman ako dahil sa expression na pinakita ng mukha niya. Sa lahat ng nangyare sa akin..feelin ko ngayon lang ako nakangiti ng....totoo. 

"Ayan, ngumiti kana..maslalo kang gumanda." Sabi niya sakin..bigla nman akong nakaramdam ng hiya at napayuko..naramdaman ko ding namula ang mga pisngi ko. Jusko. Hindi ako 'to..ang alam ko wala naman akong hiya. "Hmmm! Ang cute mo mag blush. Hahaha." Sabi pa niya habang kinukurot ang aking mga pisngi..maslalo nalang akong nagyuko. 

"Nalinis ko na nga pala yang sugat mo huh. Napano nga pala yan?" Tanong niya sa akin habang ako naman ay tahimik lang na kumakain. Naalala ko nanaman tuloy ang mga nangyare sa akin kagabi..sumagi nanaman sa aking isipan yung halikan nilang dalwa..yung pagsigaw niya saakin, parang naririnig ko ulit ang mga ito. "Hey bat ka umiiyak?" Hindi ko namalayan may lumandas nanaman palang mga luha sa aking mga mata..agad ko itong pinunasan at hinarap si Mr. Guzman. 

"Ahmm..wala po ito Sir. thank you po talaga sa pagtulong..saka pasensya na sa abala." Sabi ko sakanya, naiilang ako sa mga titig na ginagawa niya kaya naman nag-iwas nalang ako ng tingin at bumalik nalang ang atensyon ko sa aking kinakain. Sa pangatlong subo ko ng kinakain ko ay bigla nalang umikot ang tiyan ko at nakaramdam ako ng pagsusuka. Agad agad akong tumayo para pumunta ng banyo at doon mag suka. Ano naman kayang nakain ko?

"Panget ba yung lasa ng niluto ko?" Hindi ko namalayan na sinundan pala ako ni Mr. Guzman. Tinignan ko siya ng nanghihina. "Hindi sir..kahapon ko pa talaga nararamdaman 'to..pasensya na po kayo." Sabi ko naman sakanya. 

"Sige..ayusin mo nalang yang sarili mo. Ihahatid na kita sa inyo." Pagkatapos niya itong sabihin lumabas na siya. Naghilamos na lamang ako ng aking mukha at nagmumog pagkatapos ay tinitigan ang aking mukha sa salamin..nagmamaga ang aking mga mata, tanda ng matinding pag-iyak kagabi..iyak..ayoko ng umiyak, pero wala akong mgawa..katulad ngayon umiiyak nanaman ako. Ang sakit sakit kasi talaga..ang sakit sakit. 

---------

"Ano nga palang ginagawa mo dito kung hindi ka nakatira sa isa sa mga unit dito?" Tanong sa akin ni Mr. Guzman habang hinihintay namin magbukas ang elevator sa harapan namin. Tinignan ko naman siya. "Ahh..sir pinuntahan ko lang po si Franco..I mean Sir Frnaco po." Sabi ko sakanya. 

"Ohh..I see..dito din pala nakatira yung boss mo. Oh well, wag mo na akong tawagin na Sir nakakatanda ee..just call me Ryan." Sabi niya sakin..napatingin naman ako sakanya at nakitang tinataas baba pa niya ang kanyang mga perpektong kilay. Napangiti nanaman ako sa ginawa niya..hindi ko magpakakailang gwapo talaga si Mr. Guzman. Wala ng duda doon. Kaya naman napapangiti ako tuwing tinatry niyang papangitin ang mukha niya at ang nagiging resulta lang neto ay isang kwelang gwapong mukha. 

*Ting*Natigil lamang ang pagtitig ko kay Ryan ng magbukas na ang elevator..ng pumihit naman ako paharap ay biglang napawi ang mga ngiti ko ng makita kong si Franco at Almira ang nakasakay dito..nagyuko nalang ako ng aking ulo bago pumasok ngunit mukhang nagkamali yata ako dahil sa pagkakayuko ko..nakita kong mag ka holding hands sila..naramdaman ko nanaman na may kumirot sa aking mga puso..I used to hold that hand too. Unti-unti ko nanamang naramdam ang pag-buo ng mga luha sa aking mga mata. 

"Oh ikaw pala yan Franco." Napatingala lang ako ng marinig ko ang pagbati ni Ryan kay Franco, tinanguan lamang siya nito. Napukaw naman ng paningin ko si Almira na nakatitig ng masama sa akin..hindi ko kinaya ang mga titig niya kaya't yumuko na lamang ulet ako..bakit ganun ako yung girlfriend bakit pakiramdam ko ako yung kabit. Bakit wala akong laban sa titig ni Almira? Samantalang dati halos patayin ko sa titig ang mga babaeng malapit kay Franco.."Hatid mo na ako sa bahay hon bago ka pumunta ng office..you love me naman diba?" At doon ko napagtanto..dahil si Almira maha niya..pero sinabihan niya din naman ako ng mahal niya ako diba? Bakit ganun? Bakit ang sakit? Sobrang sakit. 

"Let's go Jam." Hindi ko namalayan na nasa parking lot na pala kami ng building.humarap ako kay Ryan at sumunod sakanya..hindi ko na nagawang tignan si Franco..dahil nasasaktan lang ako. 

Buong byahe ng paghatid sa akin ni Ryan ay nanahimik lang ako habang siya ay pilit akong kikekwentuhan..kaso wala talagang pumapasok sa isip ko kundi ang mga nakita ko sa elevator kanina..magkahawak sila ng kamay..ngayon lang umuwi si Almira..ayoko ng isipin ang mga nangyare pa sakanila buong magdamag pero hindi ko magawa..hindi ko mapigilan..ang sakit. Ang sakit sakit. 

Naihatid ako ni Ryan sa tapat ng bahay namin. Hindi ko alam kung paano ko naituro sakanya ang daan papuntang bahay namin. "Maraming salamat po talaga.." Sabi ko sakanya bago tuluyang bumaba ng sasakyan niya. Nginitian na lamang niya ako at sinabing "Walang anuman."

Pagkapasok ko sa bahay namin naabutan ko silang lahat sa sala sinalubong ako ng kuya ko ng may galit sakanyang mga mata. "Saan ka nanggaling Janina?!" Madiin niyang tinanong sa akin. Napayuko nalang ako. "May inasikaso lang kuya." Pag-e-explain ko sakanya. 

"Dalawang gabi ka nawala tapos sasabihin mo may inasikaso kalang?! Hindi mo ba alam na nag-aalala yung mga tao dito?! Ano bang ginawa mo?! Nilandi nanaman yung boss mo?!" Patuloy na pagsigaw ni kuya..hindi na kinaya ng puso ko ang bigat na dinadala nito..kusa nanaman lumandas ang mga luha ko. Wala na ba akong ibang gagawin kundi umiyak? Hindi ako 'to..hindi ako iyakin ee..pero kasi ang sakit sakit na. 

"Sorry po.." Yan lang ang nasabi ko sakanila saka tuluyang umakyat sa taas ng aking silid..umiyak lang ako ng umiyak sa kwarto ko..nilabas ko lahat lahat ng nasa puso ko sa pamamagitan ng pag-iyak..kaylangan ko ng ubusion lahat ng luha ko ngayon dahil mamaya haharap nanaman ako kay Franco. 

Nag-ayos na ako ng aking sarili at naghanda para pumasok sa opisina..kung hidni ako papasok ngayon..sino nalang mag-aasikaso kay Franco? Kahit naman anong mangyare secretary parin niya ako..at mahal ko parin siya. 

------

Ng makarating ako sa opisina ay pinagtitinginan ako ng mga tao..pakiramdam ko tuloy alam nila ang nangyayare sa buhay ko..binalewala ko na lamang sila at nagpatuloy sa aking paglalakad. Nangmakarating ako sa aking table..inasikaso ko na ang lahat ng aking gagawin. 

Nang sumapit ang hapon kahit hindi ako sinabihan ni Franco na gusto niya ng kape ay ginawan ko siya..dahil baka pafod nanaman siya sa trabaho niya..isa pa gusto ko siyang makita kahit sandali lang. Siguro nga napakatanga ko na..kaso wala akong magagawa mahal ko talaga yung tao. 

Pagkatapos kong magtimpla ng kape ay kumatok at pumasok na ako sa kanyang opisina..nakita ko siyang may kausap sa kanyang telepono. Nilapag ko sa harapan niya ang hinanda kong kape at tumayo muna ako sa kanyang gilid para hintayin siyang matapos at dahil doon nagkaroon ako ng pagkakakataon na titigan ang lalaking mahal ko. 

"Yeah..I'll check on that..okay..just call me back later irereview ko lang sandali..okay bye." Sabi niya sa kanyang kausap bago niya ito tuluyang ibaba..pagkatapos niyang makipag usap..sinulyapan niya ang kapeng ginawa ko sabay balik ng tuon sakanyang laptop. 

"Ahmm ginawan kita ng kape.." Sabi ko sakanya..hindi niya ako pinansin oh tinuonan manlang ng tingin..hindi na ako muling nagsalita dahil naramdaman ko nanaman ang pagbabara ng aking lalamunan at mga luhang nagbabadyang lumabas sa aking mga mata..tinignan ko pa siya ng ilang sandali bago tuluyang lumabas ng kanyang opisina at pagkasara ko ng kanyang pinto..saka lang ulet nagbagsakan ang aking mga luha. Hindi naman ako iyakin..ano bang nangyayare sa akin? 

-------

9:55 pm na..nandito adin ako sa aking office table at hinihintay si franco na lumabas..gusto ko siyang makausap..gusto kong humingi ng dahilan sakanya kung bakit niya ba ito ginagawa sa akin..kaya naman hinintay ko siya. Kahit anong oras pa ay hihintayin ko siya..kahit pa nakakaramdam nanaman ako ng pagkahilo at pagka-antok ay kailangan ko siyang hintayin. 

Maya maya pa ay lumabas na si Franco at halatang nagulat nanaman siya ng makita niya akong naghihintay sakanya.."F-franco.." Basag ang boses ko ng tawagin ko siya. Derederetso lang siya sa paglalakad kaya naman sinundan ko siya. 

"F-Franco..mag-mag-usap na-naman tayo.." utal utal na ang boses ko dahil sa kung anong nagbabara sa aking lalamunan at mga nagbabadyang mga luha ko. Hindi niya parin ako pinapansin hanggat makasakay kami sa loob ng elevator..gusto kong ipagdasal na sana masira yung power ng elevator upang makapag upas kami ng maayos. 

"Franco..kausapin mo naman ako..ano bang nangyayare satin...wag mo naman akong ganituhin..ano bang nagawa kong kasalanan? Bakit? Anong nagawa ko?" Tanong ko sakanya habang tuloy tuloy ang pag-agos ng mga luha ko..hindi ko sila mapigilan. Kaso nasasaktan ako ng hindi manlang ako makuhang tignan o pakinggan manlang ni Franco..wala siyang reakyon. Bumukas ang elevator at nakarating kami sa parking lot ng building namin, patuloy parin ako sa paghabol sakanya. 

"Franco..please.." Sabi ko ng bumibilis ang kanyang lakad..napatigil ako ng makaramdam ako ng hilo..hindi ako nakuhang lingunin ni Franco kaya sobrang sakit.."Fra-franco.." Ang patuloy kong pagtawag sakanya..ngunit nakasakay na siya ng sasakyan hindi ko na siya nasundan pa..unti unting nilalamon nanaman ako ng pagkahilo ko.. 

"JAM!!!" At ang pagsigaw nalang ni Michie ang aking narinig bago tulyang mawalan ulet ng malay.. 

----------

Poor Jam :'( 

Chapter 12

"Doc, okay naman na po yung kaibigan ko diba?" Nagising ako ng marinig kong nagsasalita si Michie sa gilid ko. Unti unti kong minulat ang aking mga mata..nakita kong nandito kami sa isang private room ng isang hospital at kausap ngayon ni Michie ang isang Doctor na tumingin siguro sa akin.

"Mich?" Pang-iistorbo ko sa pag-uusap nilang dalawa. Agad agad naman akong nilapitan ni Michie saka ng Doctor.

"Oh Jam okay na ba yung pakirandam mo?" Tanong sakin ni Michie. "Okay na ako..umuwi na tayo." Sabi ko nalang sa kanya ng maka-upo ako galing sa pagkakahiga. Sa totoo lang medyo nahihilo pa ako pero ayoko dito sa ospital..pakiramdam ko kasi mas magkakasakit ako dito.

"Ahmmm Doc, pwede na po ba umuwi si Jam?" Tanong naman ni Michie sa Doctor. Sinulyapan ko nadin ang Doctor na tumingin sa akin.

"Ahh..yes pwede naman na siyang umuwi, pero Jam dapat wag ka masyadong ma-stress huh? Makakasa kasi yan sa baby mo.." Teka...ano ulet? Baby? Ako? Baby?

"Po? Ano pong baby Doc? Ibig sabihin..." Tanong ko sa doctor ko na gulong gulo...ako? Baby? Ibig sabihin..Omayghad..napahawak ako sa aking bibig na hindi napigilan ang pagbuka. Ghad..bigla nalang tumulo ang mga luha ko ng tumango ang doctor sa harap ko. Ghad..omayghad..I'm pregnant..and Franco is the father..omayghad I can't believe this...tuloy tuloy lang ang pagbagsak ng mga luha ko..hindi ako makapaniwala.

"Shh..shhh..okay lang yan.." Sabi sa akin ni Michie habang nakayakap at tinatahan ako. Mag kakaanak kami? May nabuo kami..omayghad. Hindi talaga ako makapaniwala.."Michie..we're going to have a baby.." Sabi ko ng nanghihina kay Mich..omayghad..I'm going to be a mother.

"Yeah...yeah..we..both of us are going to be a mother.." Sabi niya ng hinarap niya ako..umiiyak din siya..hindi ako makapaniwala..anong gagawin ko? Si Franco..paano ko sasabihin kay Franco?

"Jam, you should take care of yourself..pansin ko masyado kang stress..iwasan mo yun makaksama sa baby..niresetahan na kita ng vitamins..so far healthy ang development ng baby mo..maiwan ko na kayo, basta Jam huh..no stress for you, that's all..see you in your daily check up." Singit sa amin ni Doc bago siya tuluyang lumabas ng hospital room ko. Tinuon ko muli ang pansin ko kay Michie. "Mich, Franco need to know about this.." Sabi ko sakanya na parang siya nalang ang makakatulong sa akin makausap lang si Franco.

"NO!" Nagulat naman ako sa pag sigaw niya. Tinignan ko siya ng nagtataka. "Hindi mo sasabihin ang tungkol sa bata Jam..hayaan mo siya, tutal wala naman siyang pakialam sayo diba? Wala din siyang karapatan sa batang yan..nakita ko kanina kung paano ka niya binalewala. Paano kung hindi niya tanggapin yan? Wake up Jam!!! Don't be stupid!! Hindi ka niya mahal!!" Sigaw pa sa akin ni Michie..hindi ko napigilan ang pagtulo ng mga luha ko sa mga sinabi niya. Hindi..karapatan ni Franco na malaman ang tungkol sa magiging anak niya..kaylangan namin mag-usap.

"Mich..kaylangan niyang malaman..anak niya 'to." Sabi ko sakanya habang patuloy padin ang pagdaloy ng mga luha ko. Kaylangan ni Franco malaman..paano nalang ang magiging anak namin kung wala siyang kikilalaning ama? Hindi pwede..maslalo ko siyang kailangan makausap ngayon dahil sa magiging anak namin.

"Jam, ano kaba naman?! Kelan kaba titigil diyan sa katangahan mo?! Pinagsabihan kita! Tigilan mo na'to!! Kanina nung hinahabol mo siya, alam mo bang nandun sa sasakyan niya yung babae niya?! Habang ikaw parang tangang humahabol, siya namang masyang masaya na nakasakay at umalis kasama ang babae niya! Tigilan mo nato! Maawa ka sa magiging anak mo!" Pangangaral ni Michie sa akin. Maslalong bumigat ang kalooban ko sa mga sinabi niya..masyado naba talaga akong naging tanga? Pero kasi..nagmamahal lang naman ako. Kaylangan ko siya..maslalo na ngayon. Kaso..tama ba ang bestfriend ko? Kaylangan ko na ba talagang tiglan 'to? Hindi ee..ang tanong kung kaya ko naba..kaya ko na kaya? Hindi ko na alam..nagpatuloy nalang ako sa pag-iyak.

"Mich..kaylangan ko kasi siya." Sabi ko habang humihikbi sa bestfriend kong tahimik na tinatahan ako. "Hindi Jam..kaylangan mong magpakatatag..yun lang. Kaylangan mong magpakatatag para sa anak mo..maslalo na sa sarili mo." Sabi niya sakin..pero hindi.. buo ang desisyon ko..kaylangan kong maka-usap si Franco..last na..last na try na..kapag wala na talaga..susuko na ako.

--------

Hinatid ako kinabukasan ni Michie sa bahay namin.. Naghanda ako para pumasok at makausap ni Franco..hindi ko muna sinasabi sa pamilya ko ang nangyayare sa akin..sasabihin ko nalang kabag okay at ready na ako.

Nakarating ako sa opisina at inasikaso ang mga dapat kong gawin. "Ahmm, Jam wala nga pala si Sir ngayon huh..ako nalang daw magsabi sayo..may ginawa siya sa Terminal 2 ee." Sabi sakin ni Karen na isa sa mga empleyado dito katulad ko. Tumango nalang ako, pupuntahan ko nalang siya sa penthouse niya mamaya para makausap ko na talaga siya..sana lang ay wala doon si Almira. Isang subok nalang naman ee..isa nalang.

Naging busy ang buong maghapon para sa akin..madami akong inasikaso sa trabaho ko. Mga schedule na inayos ko..mga kaylangan niyang reviewhin na inayos ko. Buong araw kong hindi nakita si Franco..inissip ko tuloy ano kayang magiging reaksyon niya kapag sinabi ko sakanyang buntis ako? Sasaya? Magagalit? O babaliwalaen lang din niya katulad ng ginawa niya nitong mga nakaraang araw sa akin? Iniisip ko palang ngayon..nasasaktan na ako, hindi lang para sa sarili ko kundi pati narin para sa anak ko. Pero naniniwala akong kaylangan niyang malaman..may karapatan siya kaya sasabihin ko sakanya.

"Ingat ka Jam!" Sabi sa akin ni Mark isa din sa mga empleyado dito ng makasalubong ko siya..nginitian ko nalang ito. Paalis na ako ngayon at papunta sa penthouse ni Franco..sigurado akong nandun nayun. Kaylangan talaga namin mag-usap ngayon..para sa magiging anak namin at kung ano na ba ang meron sa relasyon namin.

"Manong..royal towers po." Sabi ko sa taxing sinasakyan ko. Habang nasa byahe ako..iniisip ko lang ang mga mangyayare mamaya, matatanggap kaya ni Franco kapag sinabi kong magkakanak nga kami? Iiwan na ba niya si Almira..para sa amin? Paano kapag hindi? Paano kapag hindi niya tinggap ang magiging anak namin? Ngayon palang dinudurog na ang puso ko.

Nakarating na ako sa tapat ng royal towers..huminga muna ako ng malalin bago sumakay sa elevator paakyat sa penthouse niya. Habang paakyat ang elevator na sinasakyan ko..maslalong tumitindi ang kaba na nararamdaman ko. Kaba na baka sakaling hindi niya matanggap ang magigng anak namin. Patuloy lang ang pagdadasal ko na sana..wala si Almira..na walang maging panira sa magiging usapan namin ngayon, dahil sa ayaw't sa gusto niya..kaylangan namin mag-usap.

Nakarating na ako sa tapat ng penthouse niya..huminga ulitbako ng malalim bago pihitin ang door knob niya..pero bago ako tuluyang makapasok narinig kong may kausap siya..

"Alam mo pare?! Gago ka! Tangina mo! Wala kang kwenta! Bakit mo naman ginawa kay Jam yun?! Wala kabang puso?! Babae yun ee! Paano mo nagawang gawing panakip butas si Jam?!" Narinig kong sinisigawan ni Seb si Franco..oo si Seb, kilala ko naman kahit papaano ang boses niya. Sinabi ba sakanya ni Michie ang nangyayare sa amin? Saka...panakip butas? Ako? Natigilan ako..sa mga narinig ko kay Seb..ginawa lang akong panakip butas ni Franco? No....no...hindi..sabi niya mahal niya ako...no.

"Diba ikaw naman yung nagbigay ng payo sakin sa cebu?! Sabi mo para makalimutan ko si Almira, maghanap ako ng gagawin kong panakip butas?! Anong kinagagalit mo ngayon?! Oo! Ginawa kong panakip butas si Jam! Eh ano naman sayo ngayon yun?!" Napatakip ako sa bibig ko para mapigilan ko ang paghikbi ko dahil sa mga narinig ko kay Franco..panakip butas lang ako? Naniwala ako sa isang kasinungalingan..sabi niya mahal niya ako..hindi naman pala totoo.

Nakarinig ako ng pagkalabog..hindi ko sila nakikita kaya hindi ko alam kung anong nangayare sakanila..hindi padin ako makaalis sa kinatatayuan ko..gusto kong marinig ang lahat..lahat lahat.

"Gago ka! Wala kang kwenta! Almira? Almira parin? Pagkatapos kang lokohin binalikan mo parin?! Eh tanga ka pala ee! Tapos anong gianagawa mo?! Binabalewala mo yung taong sobra sobrang pagmamahal yung binibigay sayo. Hindi mo manlang pinapansin yung pagmamahal sayo ni Jam..hindi mo nanga pinapansin nakuha mo pang paglaruan tapos ngayon binabalewala mo na, para kanino? Sa isang taong minsan kanang niloko? Wala kang kwenta!" Narinig ko pang sabi ni Seb na maslalong nag paiyak sa akin..

Ngunit hindi ko na kinaya ng marinig kong sabihin ni Franco na "Hindi ko mahal si Jam. Siya itong lapit ng lapit, siya yung nagpaka-cheap na hinabol habol ako. Ayoko sa mga babaeng katulad niya..mga walang kwenta, na kayang ibigay lahat lahat..hindi manlang nakaka-challenge..isang mababang uri dahil siya mismo ang nagbibigay ng motibo. Nagkaton lang na kaylangan ko ng makakasama ng mga panahong nasaktan ako sa nalaman kong ikakasal na si Almira kaya ko lang siya pinatulan..pasalamat nga siya pinagbigyan ko pa siya ee dahil isa siyang malaking desperada." Mga katagang..nagpaguho sa mundo ko..mga katagang nagpatigil sa pagtibok ng puso ko. Ang tanga tanga ko..bakit nga ba naniwala pa ako? Sana pala una palang hindi na..sana pala hindi ko nalang pinagpilitan yung sarili ko.

Bakit ganun? Binigay mo na nga lahat lahat..ikaw padin yung nagkulang? Hindi padin sapat? Hindi padin niya ako kayang mahalin?

Pinagbigyan? Pinagbigyan lang? Mababang uri ng babae? Cheap? Desperate? Yeah..oo nga pala..masyado akong nalunod sa pagmamahal ko para sakanya na ginawa ko yung mga bagay na akala ko..akala ko lang naman..maappreciate niya...na maiisip niya na buti nalang mayroong isang 'Jam' na mahal ako at handang gawin ang lahat para sakin..siguro nga kasalanan ko..dahil masyado ko siyang minahal na hindi ko na naisip ang iisipin niya tungkol sa mga ginagawa kong mga bagay para sakanya.

Tama si Michie..hindi na niya kaylangan malaman ang tungkol sa magiging anak namin at panahon na para maging matatag ako para sa anak ko..at para sa sarili ko..ngayon kaming dalawa nalang ang importante..kami lang..walang Franco.

Kasi ngayon...suko na ako.  

-------- 

Chapter 13

~Franco's Point of view~

Nakatulala lang ako sa salamin ng banyo ko habang patuloy sa pagbagsak ang mga tubig galing sa shower ko..tinitignan ko yung pasa ko sa gilid ng aking mga labi dahil sa tindi ng sapak kagabi sakin ni Seb, pero wala na akong pakialam dun..sinapak lang naman niya ako dahil kay Jam..psh. Si Jam lang ee..masyado siyang agffected ee siya nga itong nagsabing maghanap ako ng panakip butas.

"Ano bang kinaiinit na ulo mo diyan?"

"Tangina kasi..ikakasal na si Almira dun sa Benjamin nayun..tangina kasi masakit parin hanggang ngayon."

"Alam mo tol, wala ka namang mapapala dun sa ex mong walang kwenta ee. Maghanap ka nalang ng kapalit..yung kahit panakip butas na."

Anong kinagagalit niya kung si Jam nga yung ginawa kong panakip butas? Eh sa mga panahon nayun si Jam lang ang willing magpagamit sa akin..masyado kasing patay na patay. Tss.

Nang makalabas ako ng shower area ko..naabutan ko si Almira na nakaupo sa kama ko, she's wearing her fitted red dress..she look so hot on her dress that I want to take her right now. Lumapit siya sa akin at pinulupot ang kanyang mga braso sa aking leeg.

"Wanna have some exercise honey?" She whispered to my ears..she's turning me on. So aggressive.

"Beg first.." I whispered back to her... maya maya pa..naghubad na siya sa harap ko hanggang matanggal na niya lahat ng suot niya..she positioned herself in a dog style mode..

"Go fuck me hard hon.." She asked again..and then we had a mind blowing sex.

------

Nagdadrive na ako papuntang opisina at kasama ko ngayon si Almira..ihahatid ko pa kasi 'to sa shop niya..she's known as a great designer kaya naman sikat siya sa bansa at nag papart time pa siya bilang isang model, hindi naman nakakapagtaka yun dahil sa kagandahan ni Almira.

Almira Jones..my college girlfriend. Siya ang first love ko..siya ang nagiisang babaeng minahal ko sa buong buhay ko..but eventually nawalan ako ng time sakanya after college dahil sa dami ng naging obligasyon ko sa company nila Dad. She cheated on me with Benjamin..her ex fianće. Nawalan ako ng time sakanya kaya naghanap siya ng iba..I was so devastated when she left me..yung dating sobrang sweet na Franco naging sobrang cold na masungit sa lahat. Sinubsob ko ang sarili ko sa trabaho ko..hindi ako nagtry na magmahal ng iba dahil nakatatak sa isip ko na si Almira lang ang babaeng para sa akin.

Then there is Jam..my secretary, oh let me rephrase that..my desperate secretary. Si Jam lang ang babaeng nagtiyaga sa akin na iparamdam yung nararamdaman niya..I admit nung una..nagiging effective na ang lahat..feeling ko dahil sakanya nagiging maayos na ulet ako..not until one day, bigla kong nabasa ang article about Almira..after almost 5 years saka lang ulet ako nagkaroon ng balita about sakanya..hindi ko alam kung ego or what..pero alam ko nasaktan ako ng makita ko ang article nayun. Then..doon ko nagpagtanto na mahal ko pa si Almira..I'm not yet over her.

Nasaktan ulet ako..si Jam lang ang nakita kong pwede kong pagtuunan ng pansin ng mga panahon nayun..so I asked myself that night while I'm drowning myself to alcohol..why not give it a try? So there..I called her. She came and everything happened. Hindi ko mahal si Jam. She's just nothing to me. Someone I used to forget Almira.

One time..Almira called me saying that Benjamin, her boyfriend, broke up with her..hindi niya sinabi sa akin ang dahilan kung bakit..we talked..after that sabi niya nalang sa akin na mahal pa niya ako and then..we happened. Wala na akong ibang inisip ng panahon na yun..kundi si Almira yung babaeng mahal ko ee bumalik na sa akin. Yun lang ang importante para sa akin.

Hininto ko na ang sasakyan ko sa tapat ng shop ni Almira. "So you're going to pick me up later?" Tanong niya sakin. "Yeah..I'll try, kung hindi ikaw nalang pumunta sa office ko." Sabi ko naman sakanya.

"Eh pano kung makita nanaman tayo ng hilaw mong girlfriend? Na kung mag effort sa monthsary niyo eh akala mo highschool lovers kayo. Pathetic." Sabi niya pa sa akin.

"Just don't mind her..wala namang magagawa yun ee." I told her before giving her a kiss on the lips. Lumabas na siya ng sasakyan ko at pumasok na sa loob ng shop niya. Pinaandar ko na ang sasakyan ko para pumunta ng opisina ko..Kaylangan ko ng makarating agad doon dahil madami pa akong aasikasuhin sa opisina.

Habang na stuck ako sa Biyahe nakakita ako ng coffee shop..sakto hindi pa pala ako nakakapag kape..kaso nag go signal na ang traffic lights kaya hindi na ako nakabili..oh well for sure may kapeng hinanda si Jam para sa akin baka may kasama pang pancakes with her stupid notes.

"Goodmorning sir." Bati sa akin ng mga empleyado kong nakakasalubong ko, tinatanguan ko nalang silang lahat.

Nang makarating ako sa tapat ng opisina ko..nakita kong parang may nililigpit si Jam sa table niya..oh well baka kung ano lang 'yon. Pumasok ako sa aking opisina at tinignan ang mga papeles na nasa harapan ko..buti nalang at nakaayos na ang lahat ng iyon..yun ang silbi sa akin ni Jam..she's making my life less complicated. Hindi ko na sinasabi sakanya ang dapat niyang gawin..kabisado na niya kasi ako.

Napalingon ako sa gilid ng table ko at napakunot naman ang nuo ko ng wala akong makitang kape doon..hindi ko nalang pinansin. Mamaya siguro dadalhan na ako nun, alibi niya para lang makita ako..desperate.

Nagsimula na ang araw ko, madami akong inasikaso na mga dapat gagawin maslalo na ngayong madami akong pinapaayos na parts sa mga plane namin na medyo luma na..kaya pinapalitan na yung parts ng mga bago. Napatingin ako sa wristwatch ko at nakita kong 11:45 na pala..malapit na mag breaktime. Mayamaya darating nadin si Jam para sa food na hinanda niya para sakin..napukaw ang pagiisip ko ng may biglang tumawag sa telephone ko.

"Hello?"

"Mr. Montano..kamusta na yung proposal ko sayo..did you liked it?"

"Mr. Sanchez..hindi ko pa nakikita ee but I'll call you right away kapag na review ko na..." Napukaw ang pakikipag usap ko kay Mr. Sanchez ng marinig kong nagbukas ang pinto..yeah Malamang si Jam na'to dala dala ang lunch for me..hindi niya naman nakakalimutan yun ee..yun pa eh ako ang number one priority nun, kahit siya wag kumain basta ako kakain okay lang doon..that's how hopeless she is. Tss.

"I'll call you back later Mr. Sanchez.." I ended the call. "Just put my food on my table.." Sabi ko pa bago paikutin ang swivel chair ko paharap kay Jam..pero nang humarap ako napakunot ako ng nuo.

"What food sir? My inutos po ba kayo sakin?" Karen asked me. One of my employee..teka bakit siya ang nandito?

"Never mind..ano bang kaylangan mo?" Tanong ko nalang sakanya.

"Ahmm..sir eto po kasi yung mga kaylangan niyong pirmahan." Sabi niya sabay lahad ng mga papeles sa harap ko..pero bakit siya ang gumagawa nito? This is Jam's work..

"Nasan si Jam?" Tanong ko sakanya.."Nakaalis na po sir." Sabi niya naman..nakaalis? Anong nakaalis? Oh well..baka bumili ng lunch for me..baka hindi nakapagluto.

"Okay..you can leave now. Ako na bahala dito." Sabi ko naman sakanya.

Pinirmahan ko na ang mga papeles na binigay ni Karen. Nagring naman ang phone ko..nakita kong si Almira ang tumatawag. "Hon?" I answered her call. "Hey hon..how's your lunch?" Tanong niya naman sa akin ng malambing na boses.

"Binibilhan pa ako ni Jam.." I told her habang busy padin sa pagpirma ng mga papeles sa harap ko. "Hanggang ngayon hindi padin natatauhan yung secretary mo? Pathetic talaga." Sabi naman ni Almira sa kabilang linya..oh well. Si Jam matatauhan? I doubt it..masyado niya akong mahal para matauhan siya. "Yeah yeah..I'll call you back later nalang madami pa akong ginagawa.." Sabi ko sakanya bago ko i-end ang call.

Napasandal naman ako sa swivel chair ko. Si Jam? Matatauhan? Huh..I don't think so..mahal na mahal ako nun..sabi nga niya kaya niyang makahati pagdating sa akin kaya imposibleng matauhan yun.

------- 

What the hell Franco!! Pinapatay kana ng mga readers ko, ang sama parin ng ugali mo!! 

Chapter 14

Buong maghapon kong hindi napansin si Jam sa opisina. Hindi manlang siya nag paalam na mag hahalf day pala siya. Nag-aayos na ako ngayon ng mga gamit para makauwi na..it's been a busy day after all.

Habang inaayos ko ang aking mga gamit bigla nalang nagbukas ang pinto ng opisina ko..niluwa nito si Almira. Sinalubong ko siya ng yakap at halik sa nuo. "How was your day hon?" She asked. "Tiring..as always." I answered her. Nagpatuloy nalang ako sa pagaayos ko ng gamit ko habang siya ay umupo sa sofa na nandito sa loob ng opisina ko.

"By the way..where's your stupid secretary? Mukhang wala yata siya, di ko napansin ee." Tanong sa akin ni Almira..hinarap ko naman siya para sagutin ang tanong niya. "Actually I don't know too..siguro may inasikaso lang." Sagot ko sakanya..napaisp tuloy ako kung ano yung ginawa ni Jam..di niya naman kasi ugali ang hindi nagpapaalam sa akin, dahil kahit alam kong hindi maayos ang relasyon namin ngayon..magpapaalam parin sakin yun. Ano kayang nangyare?

"Hon?" Napukaw ni Almira ang pag-iisip ko. Tinignan ko nalangnsiya ng tila nagtatanong na mukha.

"You're spacing out..I'm asking kung gusto mo bang mag-stay ako sa unit mo?" She asked. Nagisip muna ako ng isasagot ko..madami kasi akong gagawin at malamang ay hindi ko siya mapagtutuunan ng pansin ko..dahil madami akong kaylangan reviewhin na mga proposal for the company..kaya umiling nalang ako. "Why?" She asked again.

"Madami akong gagawin ngayon." Simpleng sagot ko sakanya. Bago kuhain bag ko.."Okay lang yan..mag stay lang ako dun." Sabi niya pa sa akin bago kumapit sa braso ko. Nagkibit balikad nalang ako at hinayaan siya sa gusto niya..lumabas na kami ng opisina ko.

Nang madaanan namin ang office table ni Jam..hindi ko maiwasang hindi mapalingon doon. Nakakapanibago lang...di kasi umuuwi yun hanggat hindi ako umuuwi, sabagay baka may nasikaso nga..saka hindi pa kami okay kaya siguro ganun..napansin ko din na medyo malinis na ang lamesa niya..tanging telepono nalang kasi ang nakapatong doon, pero hindi ko na pinansin yun dahil hinatak na ako ng Almira papasok sa elevator.

Nag da drive ako pauwi habang si Almira sa sa tabi ko ay kwento ng kwento tungkol sa sarili niya. Wala naman akong maintindihan dahil lahat tungkol sa career at pagpapaganda niya..hindi ako interesado doon dahil wala naman akong kaalam alam..kaya kahit bored yung usapan tumatango nalang ako. 

"Baby, peanut kaba?" 

"No."

"Wahh! Ang daya naman ee! Mag bakit ka!  Mag bakit kana please?" 

"Okay okay..why?" 

"Ayy naks! English! Hahahaha" 

"Bahala ka na nga diyan!"

"Ang sungit mo! Bakit kasi itanong mo. Dali dali!!" 

"Okay fine. Bakit?"

"Kasi..peanuttitibok mo yung puso ko. Boom! Hahaha ngingiti nayan..ayiee." 

Bigla nalang akong napangiti ng maalala ko ang isa sa mga usapan namin ni Jam tuwing umuuwi kami galing ng trabaho..napailing iling pa ako. 

"Diba? Nakakatuwa talaga?" Biglang sabi ni Almira..napalingon naman ako sakanya saka nginitian ng alanganin..ano ba yung kwinento niya. Whatthehell! Kung saan saan kasi napapadpad yung isip ko ee. 

-------- 

Nandito na kami ngayon sa unit ko ni Almira..kasalukuyan kong tinatapos ang mga dapat kong gaagwin kaso hindi ako makapag-concentrate dahil sa sobrang daldal ni Almira..naiinis ako dahil ngayon lang ako naistorbo ng ganito..pagdating kasi kay Jam kapag alam niyang busy ako..nanahahimik lang yun sa isang tabi at siya ang gumagawa ng ibang trabaho ko..but Almira si different..kwento kwento tungkol sa mga bakla niyang designer. What the fuck. 

"Will you please shut up?!" I hissed at her. Hindi ko na kasi mapigilan yung inis ko..maiksi lang ang pasensya ko..nakita ko namang natigilan siya, bigla nalang kasi siyang natulala na parang iiyak na..bigla siyang tumayo at lumabas ng unit ko at binalibag ang pinto ko. 

Napailing nalang ako sa ginawa niya..wala akong paki kung magalit siya. What the hell..samin ni Jam kahit ako ang may kasalanan..siya yung nag-sosorry, kaya wala akong balak suyuin siya..kung hindi niya ako kakausapin edi wag. Hindi ako magaling sa suyuan. Psh. 

---------

"Good morning po sir." Maaga akong nakarating ng opisia ngayon..panay parin ang mga bati ng mga empleyado ko. Tinatanguan ko lang silang lahat. nang makarating ako sa floor ng opisina ko..nakita kong wala pa si Jam sa sa office table niya. 

Pumasok ako sa opisina ko at ng umupo ako sa swivel chair ko..nanibago ulit ako ng wala akong makitang kape sa lamesa ko..pinagkibit balikat ko nalang yun. Kaso may napansin ako..bakit nandito yung susi ng sasakyan na pinahiram ko kay Jam? Napansin kong nakapatong ito sa isang sulat. 

Sobrang pagkunot ng nuo ko ng makita kong nakalagay sa sobre ay nagsasabing 'Resignation letter.' Kinuha ko ito at binuksan..at binasa at ganun nalang ang pagkagulat ko. 

'I am writing to formally notify you that I am resigning from my position as a secretary of the boss..... yours sincerely, Janina Marta S. Cruz."  

Agad agad kong binaba ang resignation letter ni Jam..what the hell, resign? I didn't expect this..kinuha ko ang telepono ko at tinawagan ang HR Department namin. 

"Hello sir?" 

"What the fuck! Bakit ngayon ko lang nalaman yung tungkol sa pag re-resign ni Jam?!" I hissed at Jenny..sa HR Manager namin. 

"Sir, kasi si Ma'am Katherine  na po yung nag approved ng resignation letter ni Ms. Jam." Pagpapaliwanag niya sakin. 

"So hindi ko na pala siya secretary, tapos ako lang yung hindi nakakaalam?!" 

"Sorry sir..may naging approval na po kasi galing kay Ma'am kaya okay lang daw kahit wag ng iparating sayo." 

"Fuck! Ano pang naging silbi ko bilang CEO kung wala akong karapatan nag magdesisyon tungkol sa ganitong bagay?! And you! You should be responsible about this! dapat pinaalam mo sakin! Anong silbi mo biilang HR manager?! Wala kang kwenta!" Sabi ko sabay bagsak ng telepono. What the hell..all along inaasahan kong si Jam ang secretary ko then in the end malalaman ko nag resign na pala..argh! Why am i feeling frustrated after all? 

--------

Maaga kong tinapos ang lahat ng dapat tapusin sa opisina..nagdrive ako papunta sa Mansion namin..kaylangan kong makausap si Mom tungkol sa pag payag nya sa pag resign ni Jam ng wala akong ka alam alam.  

Pagkapark ko palang sa gate namin..binato ko na sa guard yung susi ko nag dere-dretso ako sa kusina dahil doon ko naririnig yung boses ni Mom..at makita ko siya doon nakita kong magkausap sila ni Almira, kelan pa sila nag-uusap ni Almira ng hindi ko alam? Pero hindi ko na pinansin yun pumunta ako dito para itanong ang tungkol kay Jam. 

"Ma, bakit mo naman hindi sinabi saki na nag resign na pala yung secretary ko?!" I asked her. napatayo naman sila ni Almira ng makita ako. 

"Well, gusto ng mag-resign anong magagawa ko? In fact..pwede naman siyang palitan agad..di ba sinabi sayo ni Jenny na bukas na dadating yung kapalit niya?" Sabi niya naman sakin. Kapalit? May kapalit na agad? Kakasabi lang sakin na kakareresign lang ngayon naman sinasabi nila sakin na may kapalit na agad? Ni hindi manlang nila tinanong yung opinion ko? Fuck.

"What the fuck ma! Sana sinabi niyo! She's my secretary and I have the rigth to decide when it comes to her!" I hissed. 

"Yung bibig mo Franco! Nag resign yung secretary mo because of you! Tapos sakin ka nagagalit ngayon?! Nakwento sa akin ni Almira ang mga pinaggagawa mo! Tapos sakin mo sinisisi kung bakit umalis yung secretary mong tanga?!" Sigaw niya pabalik sakin. Napailing nalang ako at tumalikod sakanila..narinig ko pang tinawag ako ni Almira pero wala akong panahon na lingonin siya. 

Habang nag dadrive ako...paulet ulet na tumatakbo sa isip ko yung sinasabi sakin ni Mom. kasalanan ko ba talaga? Hindi pa naman kami nagkakausap ahh..why am I having a kind of feeling na ayoko..ayoko netong nararamdaman ko..

Kasi pakiramdam ko...pakiramdam ko..iniwanan ako. 

----------

ANG GULO MO FRANCO! PAKAMATAY KANA! 

Chapter 15

"Good morning sir..tumawag lang po ako just to remind you about the conference meeting na gaganapin sa cebu tomorrow...kakatawag lang po kasi ni Sir Fernando sakin about that. Ipaalala ko daw po sainyo ngayon.."

"Okay..yun lang ba?"

"Yun lang po..."

"Okay Cecile..pakitawagan nalang yung finance department regarding about that conference..kaylangan ko kasi yung report para i-present sa meeting..that's all." Sabi ko sa bago kong secretary.

It's been one week simula ng mag resign si Jam...hindi parin ako sanay na iba nanga ang secretary ko. Today is sunday..a boring sunday morning. Nakahiga lang ako sa kama ko at nakatulala sa ceiling ng kwarto ko..tinatamad akong kumilos...

"Hoy..hoy..gumising ka diyan! Aalis tayo!" 

"What the hell Jam...pagod ako..." 

"Anong pagod?! Bumangon kana nga diyan..ready na yung niluto kong breakfast ee..lalamig nayun!"  

"Five minutes..." 

"Ano ako alarm clock?! Tayo na! Kumain kana tapos mag shower! Aalis pa tayo ee!"

Hindi ko nanaman napigilan ang sarili kong maalala ang madalas na sagutan namin ni Jam every sunday morning... Sanay akong bigla nalang siyang papasok sa unit ko tapos hahatakin ako bigla kung saan saan every sunday..and now that she's gone..my sunday morning is kinda empty after all.

Napukaw ang pag-iisip ko ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko..agad akong napalingon sa pinto..at nakita kong si Almira pala ang pumasok.

"Hey, bat mukha namang disappointed ka? You're expecting someone?" She asked..'yeah..I admit..I'm expecting someone and I haven't seen her for one week now..I'm expecting her..and I don't know why.' Yan ang gusto kong isagot sakanya...pero umiling nalang ako.

"Come on..tayo na diyan, naghanda ako ng breakfast mo..and after this magsisimba tayo with your parents." Sabi niya sakin..tumayo ako ng tinatamad...wala naman akong ginagawa kaya sasama nalang ako sakanya..saka isa pa..no choice naman ako.

Pagkarapos kong mag ayos ng sarili..lumabas ako ng kwarto ko at nakita kong inaantay ako ni Almira sa dining table ko..may nakahain doon na pagkain..tinignan ko ang mga ito pagkatapos ay humarap kay Almira..

"I cooked fried rice, egg, bacon and hotdog..sana magustuhan.-"

"Oh ayan, nagluto ako ng adobo at daing para sayo..mas masarap kumain ng ganyan sa umaga..and siyempre ginawan nadin kita ng kape! Tara lamon na!"

Hindi ko alam pero habang nagsasalita si Almira sa harap ko..ibang boses ang naririnig ko..hindi siya..iba..

"Hey hon..kain na." Doon lamang natigil ang pagiisip ko..kumain nalang ako ng tahimik..hindi ko maintindihan ang sarili ko, ano bang nangyayare sakin? Am I missing her?

"Tikman mo na dali!" 

"Will you please shut up? Ang ingay mo."

"Eto naman napaka sungit! Meron ka nanaman?! Tikman mo na kasi!" 

"Eto nanga diba?" 

"Oh ano? Masarap ba? Masarap diba?" 

"Pwede na." 

"Utot mo!! Masarap ee! Ako kaya nagluto!"

What the fuck. Ayoko ng nangyayare sakin..ayoko netong nararamdaman ko..ayoko neto, bakit simula ng umalis siya ganito nalang parati? Bakit? Hindi pwede 'to..si Almira ang mahal ko..I just used her..bakit ganito nararamdaman ko? I just continue eating..sinusubukan kong alisin sa isip ko etong mga nararamdaman ko..ayoko nito.

--------

"Magbahagi po tayo ng kapayapaan sa bawat isa.." Sabi ng Paring nagpapamisa ngayon. Kasama ko ang mga magulang kong nagsimba ngayon at ngayon ko lang din sila nakasama ulet sa simbahan.....madalas kasing si Jam ang kasama ko..at madalas sa maliit na simbahan lang kami nagsisimba.

"Peace be with you hon.." Almira said after kissing my cheek. "Yeah..peace with you.." I just answered her.

"Peace be with you Francobabyy!" Umiling iling nalang ako ng marinig ko ang boses ni Jam na sinabi iyon..what the hell is wrong with you Franco? Bakit ka nagkakaganyan..ano bang nangyayare sayo? Bakit siya ang naiisip mo?

Pilit ko siyang inaalis sa isip ko..ayoko talaga netong nararamdaman ko lately.. I just hate it.

"So saan niyo na balak pumunta ni Kyle ngayon?" Tanong ni Mom kay Almira..nandito na kasi kami sa labas ng simabahan,,kakatapos lang ng misa at may lakad pa ang mga magulang ko kaya naman hindi na namin sila makakasama.

"Ahmmm..balak ko po sanang mag-grocery kami ni Kyle today tita..nakita ko po kasing wala ng laman yung fridge niya ee." Almira answered her.

"How sweet naman ija..I'm sure ikaw palang ang nakakagawa ng bagay nayan para sakanya." My mom said..gusto ko sanang sumagot ng 'No ma..there's this girl na every sunday akong kinukulit mag grocery lang kaming dalawa..' Pero hindi na ako nagsalita..ewan ko ba. Ayokong mag grocery kasama si Almira..ayoko talaga..pero may magagawa ba ako? Wala naman. Kaya pumayag nalang ako..nung college kami pinakilala ko na si Almira sa magulang ko, alam din nilang nagbreak at nagkabalikan lang kami..pero hindi nila alam ang rason.

"Okay, una na kami. Son, yung conference bukas huh?" Pahabol pa na sabi ng dad ko. Tinanguan ko nalang siya.

"Let's go." Pagyaya ko kay Almira.  

-----

Kasalukuyan na kaming namimili ni Almira sa isang supermarket ngayon..ako ang nagtutulak ng cart habang siya naman ang namimili para sakin. Panka-naka niya din akong tyinatanong tungkol sa mga pinamimili niya..tumatango nalang ako. Ayoko ng patagalin ang pamimili namin..gusto ko ng umuwi kasi hindi ako komportable sa loob ng supermarket na'to..ayoko dito. 

"Hey..anong gusto mong palaman?" Tanong naman sa akin ni Almira..napalingon naman ako sa mga tinuturo niya..napukaw ng pansin ko ang mga magkakapatong na Nutella sa isang gilid...

"Huy! Eto yung natikman ko sa unit mo nung minsan akong pumunta dun ee. Bili tayo huh? Huh?"

"Psh..bilisan mo nangalang."

"Ehh...bili mo ako neto huh. Libre mo ako." 

"Oo na..kulit." 

"Hihi..sige tikman natin 'to."

"Hoy! hoy! Bakit mo binubuksan?! Baka sabihin ninakaw mo payan."

"Ee..bakit ba gusto kong kainin ee..saka babayaran mo naman diba? Kaya gora na ituu." 

"Aish! Ayusin mo nga yan! May chocolate ka sa bibig!" 

"Hihi..ang sarap talag neto!" 

"Diyan ka na nga..nakakahiya ka." 

"Hey...bakit ka nakangiti?" Bumalik naman ako sa realidad ng magsalita si Almira..napailing iling nalang ako at kumuha ng dalwang nutella..tss.  Ano ba talagang nangyayare sakin? Fuck. 

Tahimik naming tinatahak ni Almira ang daan pabalik ng unit ko..bawat dadanan ko naalala ko si Jam..bakit siya? Eh kasama ko ngayon yung babaeng mahal ko..hindi dapat siya ang nasa isip ko. Hindi siya..kasi kung ganito ang nararamdaman ko ngayon alam ko kung anong pwedeng mangyare sa akin..ayoko nito. dapat kong itigil 'tong nararamdaman ko. Hindi dapat ganito.. 

Nang makarating kami sa Unit ko..agad agad akong nagderetso sa shower area ko para magpalanmig..ayoko ng mga iniisip ko kaya naman para mahimasmasan ng konti ililigo ko nalang 'tong nararamdaman ko. 

Lumabas ako ng shower area at dumertso sa offcie table ko na nasa loob ng kwarto ko..sinimulan ko ng ayusin ang mga yung mga kakailangan ko para bukas..maaga akong aalis bukas para pumunta ng cebu..cebu.. Napukaw ang pag-iisip ko ng biglang malapag ng isang tasang kape sa gilid ko si Almira..tinignan ko naman siya dahil dito. 

"Tinimplahan kita..pampawala ng antok." Tumabgo nalang ako sakanya at sinumulang humigop ng kapeng ginawa niya..pero ewan ko ba imbis na mawala yung antok ko..nawalan ata ako ng gana. Tumayo ako at sinimulang iligpit ang mga gamit ko. 

"Hey, tapos kana? Ayaw mo ba ng coffee ko?" Almira asked me. Tinignan ko siya at umiling. 

"Matulog na tayo.." Sabi ko sakanya sabay higa sa kama ko.

Hindi sa hindi ko gusto yung kapeng ginawa niya.. Kasi ayoko man aminin sa sarili ko pero alam ko..ibang kape ang hinahanap ko..

-----------------------------------

Laslas na Franco! </3

Chapter 16

Maaga akong nagising at nakita ko pang nakahiga sa tabi ko si Almira..bumangon agad ako para makapaghanda sa pag-alis ko papuntang cebu, madami akong aasikasuhin doon..ayoko man magtagal sa lugar nayun kailangan ko naman.

Nang makapag-ayos ako, lumabas ako ng kwarto ko at hinanda ang mga dadalhin ko..kasalukuyan kong tinatawagan si Cecile para sa mga dapat niyang dalhin at asikasuhin..pero I'll do everything para makauwi kami mamayang hapon..ayokong mag stay sa isang hotel.

"Hello sir?"

"Hello Cecile, nakaready naba yung private plane? Papunta na ako diyan."

"Yes sir.."

"Good. Yung mga papers na pinahanda ko sayo, okay naba?"

"Opo sir."

"Okay..papunta na ako diyan, bye."

Nagmamadali akong lumabas ng unit ko at sumakay sa elevator..nang makarating ako sa parking lot agad agad akong dumeretsyo sa sasakyan ko..bago pa naman ako makapasok ay mayroon nalamang biglang sumigaw...

"Jam!" Halos manigas ako sa kinatatayuan ko..hindi ko alam ang gagawin ko lilingunin ko ba o magkikibitbalikat akong wala akong narinig..dahil alam ko sa sarili ko na kapag lumingon ako at hindi ang babaeng gusto kong makita ang nakita ko..alam kong manlulumo lang ako...

Kaso may sariling isip ata ang katawan ko at bigla nalamang lumingon sa likuran para tignan kung sino ang tinawag ng babeng sumiga...at tama nga ang hinala ko..nanlumo lang ako ng makita kong hindi siya..ang 'Jam' na gusto kong makita.

"Bruha! Malelate na tayo ee."

"Masyado ka kasing nagmamadale Jazz ee."

Humarap nalang ako ulet sa aking sasakyan..ngunit pinaglalaruan naman ata ako ng tadhana ng makita kong katabi pala nitong nakapark ang sasakyang pinahiram ko kay Jam..hindi ko pa pala 'to napapabalik sa mansyon..hindi ko naman alam sa sarili ko kung bakit bigla nalang akong napatitig sa sasakyang iyon..

"Oh..yan na yung susi ng sasakyang gagamitin mo." 

"Wow! Talaga?! Eeee! Ang galing naman di na ako makikipagsiksikan sa MRT!" 

"Hindi mo naman kasi kaylangan makipagsisikan dun." 

"Weee..ang sweet naman ng Francobabyy ko! Kaya love na love kita ee." 

"Psh..i-test drive mo nangalang 'to."

Umiling iling nalang ako bago tuluyang pumasok sa saksakyan ko..hindi ako alam kung ano ba talagang nangyayare sa sarili ko..the last time I check..hindi dapat ganito ang nararamdaman ko kasi hindi ko naman siya mahal..wala lang siya..she's just my rebound. She's just nothing..so bakit ganito ang nararamdaman ko ngayon.

Pinatakbo ko ng mabilis ang sasakyan ko..binuhos ko sa pagdadrive ko lahat ng frustration ko..lahat ng nararamdaman ko..hindi dapat ganito ang nararamdaman ko..diba dapat nga matuwa pa ako kasi sa wakas wala ng mangungulit sakin? Wala ng maghahabol? Isa pa..nandito na si Almira..why am I keep on looking for her..kung sa simula palang alam kong hindi ko siya mahal? Bakit?

'Ano ng silbi ni Jam kung nandito na si Almira? Wala na..hindi ko na siya kaylangan..' Yan ang tumatakbo sa isip ko ng mga panahon na iniiwasan ko si Jam..at nung panahon na pumunta si Sebastian sa unit ko para lang pagsabihan ako ng malaman niya ang ginawa ko kay Jam...pero bakit pakiramdam ko masyado akong naging makasarili..pero selfish naman talaga akong tao..kung saan ako masaya doon ako..kahit pa may nasasaktan akong tao..hindi ko naman alam na aalis pala siya..masyado kasi akong nagpabulag sa pinaniniwalaan kong hindi niya ako kayang iwanan dahil masyado niya akong mahal..

Pero bakit ngayon? Bakit yung akala kong ikakasaya ko..parang hindi naman..parang iba naman ang naging dating sakin.. I guess..I'm wrong..so wrong.

Mahal ko si Almira..yun ang alam ko..mahal ko siya at dapat akong maging masaya sakanya..pero bakit iba ang nararamdaman ko?

Maslalo kong pinabilis ang pagpapatakbo ng kotse ko..wala akong pakialam kung magkarron man ako ng paglabag sa batas o mahuli man ako..gusto ko lang ibuhos lahat ng nararamdaman ko ngayon.

-------

Binuhos ko ang atensyon ko sa lahat ng dapat kong gawin kapag nakarating ako ng cebu..isinantabi ko muna ang lahat ng mga iniisip ko..binasa ko lahat ng documents na kaylangan kong reviewhin para sa conference meeting mamaya..lahat ginawa ko wag ko lang maisip yung mga gumugulo sa akin.

Nakarating kami sa cebu at pumunta sa main building namin doon..hindi nga ako sanay na masyadong tahimik ang byahe ko..madalas kasi sa mga ganitong byahe kasama ko si..Stop it Franco! Tigilan mo na'tong mga pinagiisip ko..hindi na maganda para sayo ee.

Nang pumasok kami ni Cecile sa loob ng main building ng MIA dito sa cebu...lahat ng empleyado ko ay binati ako pari narin si Cecile..ngunit kitang kita ang mga pagtataka sa mukha nila..dahil alam kong naninibago din sila kung bakit..iba ang kasama ko ngayon.

"This is Cecile...my new secretary.." Pagpapakilala ko nalang kay Cecile para mawala ang mga pagtataka sa mukha nila.

"Ay sayang wala na si Jam.." Narinig ko pang bulong ng isa sa mga empleyado ko..hindi ko nalang pinansin at nagpatuloy sa paglalakad...dahil tama siya..sayang dahil wala si Jam.

Nang makarating kami sa conference room..nakita kong kumpleto na ang lahat doon..simula sa mga investors at stocks holders at mga ibang empleyado ko na kailangan sa meeting na ito.

"Good morning sir..good morning Ja- ay..bat iba." Sabi ni Mila ang isa sa mga kaibigan ni Jam dito na nagtatrabaho bilang Accountant. Tinignan ko naman siya..at nginitian niya nalang ako ng alanganin saka nagtanong.."Sir, nasan po si Jam?" Tinignan ko lang siya ng walang emosyon.."I don't know.." I anwered.

Pumunta na ako sa harapan nilang lahat.." So shall we start?" Sabi ko sabay upo sa swivel chair sa gitna.."By the way..before we start I want you to meet..Cecile, my new secretary.." Pagpapakilala ko ulit kay Cecile.

"Ay nasan na si Jam?" Medyo malakas na sabi pa ni Mila..tinignan ko nalang siya. "Ay..hehe sorry po.." Sabi pa niya ng marealize niyang napahiya siya sa sinabi niya.

Nagsimula ang meeting namin..pinagusapan namin ang expansion na gagawin namin sa airport dito sa cebu..madami pa kaming napagusapan..yung mga gagastusin at kung kelan namin ito balak umpisahan. Maayos naman ang naging takbo ng meeting namin..tumagal din kami ng tatlong oras sa paguusap.

Pagkatapos ng conference meeting ko..chineck ko nadin ang iba't ibang department dito para malaman kung mayroon nanaman bang naging problema..buti nalang at wala namang problema ngayon at mukhang maayos ang nagiging kalakaran dito..

"So Bryan..kaylangan ko ang report mo by the end of the month huh? I'll just take this call.." Kasalukuyan kong kausap si Bryan..ang general manager nila dito ng biglang tumunog ang cellphone ko..tinignan ko naman kung sino ang tumatawag at nakita kong si Mom pala yun..

"Yes ma?" Tanong ko sakanya ng masagot ko ang tawag niya.

"Hi anak, kamusta ang meeting?" She asked. "Okay naman po..may kaylangan po kayo?" Tanong ko na agad sakanya dahil alam kong tatawag lang yun kapag may gusto siyang ipagawa sa akin.

"Eto naman..actually meron nga..can you buy me some suman? Dali na gusto ko yun ee..tutal nandiyan ka naman na sa cebu..bilhan mo nalang ako." Sabi niya sakin na parang naglalabing..hindi ko naman kayang tiisin 'to si Mom..kaya nga ng nagkasagutan kami ako din agad ang humingi ng sorry.."Yeah sure.." I answered her. "Thank you son.." Pagpapaalam niya naman sa akin.

Tinawagan ko nalang si Cecile para bumili ng suman ni Mom..wala akong ganang pumunta ng bayan para lang bumili ng suman..ayokong pumunta doon at makaalala ng mga bagay bagay.

Naging busy ang takbo ng araw ko..pabalik na kami ngayon ni Cecile sa manila at nakasakay na kami ngayon sa private plane..nagulat naman ako ng biglang tabihan ako ni Cecile, nilingon ko naman siya.

"You need something?" I asked her. May kinuha siya na nakasupot at inabot sa akin.."Ano 'to?" Tanong ko ulet sakanya. "Ahmm..yan po yung pinabili niyong suman sakin." Sabi niya naman..sinilip ko naman ang suman na nasa supot..

"Come on Franco..tikman mo nalang kasi 'to! Masarap kaya!" 

"Natikman ko nayan..favorite ni mom yan ee." 

"Hindi noh! Mas masarap 'to ng may gatas! Dali na..say 'Ahhhh'"  

"Wag kang makulit. Ayoko nga." 

"Ang arte naman neto! Msarap nga kasi 'to! Bahala ka diyan! Hmp"

"Sir?" Saka lamang ako nabalik ulet sa realidad ng tawagin ako ni Cecile. Tinignan ko naman siya ng nagtataka.."Ahmm..natulala na po kasi kayo sa suman." Sabi niya..inayos ko naman ang upo ko at tinawag ang Flight attendant para ipalagay sa mga gamit ko ang suman na gusto ni Mom.

"Sir, si Jam...kung pwede pong magtanong..ano niyo po siya?" She asked me. Napatingin naman ako sakanya.."My former secretary.." I answered her.

"Ahmm..alam ko po yun..pero bakit parang may mas malalim pa po kayong relasyon?" She asked again..tinignan ko na siya ng nagtataka this time.."Ah..wala po sir..narinig ko lang po kasi yung usapan sa opisina.." Hindi ko nalang pinansin ang sinabi niya..

"Sir, sinubukan niyo po bang hanapin siya?" Tanong niya na ikinagulat ko..Hindi ko nalang pinahalata.."Bakit ko naman siya hahanapin?" Tanong ko ng walang emosyon sakanya...pero pwede na akong tamaan ng kidlat sa pagsisinungaling ko dahil kinabukasan ng pag reresign niya..tinawagan ko siya kaso cannot be reach na ang phone niya simula noon..gusto ko kasi siyang pagalitan ng panahon nayun dahil hindi manlang niya nakuhang magpaalam. Tinanong ko din si Michie bago siya mag maternity leave..ang sabi niya naman hindi niya alam..kaya maslalo akong nawalan ng gana.

"Kasi..parang ang laking kawalan niya po para sa inyo sir ee." Sagot niya naman sakin..nanahimik nalang ako sa sinabi niya.

"Alam mo sir..ang pinaka mahirap na pagdaan sa buhay ay yun ay ang magkaroon ka ng pinagsisihan na isang bagay...naranasan ko na po kasi yon..and it's not easy..parang buong buhay mo ng sisisihin yung sarili mo..kasi nung mga panahon na may pagkakataon ka..binalewala mo lang." Sabi niya bago siya tuluyang tumayo at lumipat ng ibang pwesto.

Regrets? Pagsisisi? Hindi ako nagsisi..ayokong magsisi....dahil si Almira naman ang mahal ko..pero bakit ganun bakit tumagos lahat sa akin yung sinabi ni Cecile..bakit kahit anong pilit ko sa sarili kong paniwalaan na hindi nga ako nagsisisi..bakit iba naman yung nararamdman ko? Bakit iba yung dinidikta ng isip ko...sa puso ko..

-----------

No regrets just love. Hahaha

Chapter 17

...Days passed.

Wala paring nagbabago...ganun parin...the memories of Jam are still hunting me..hindi ko na alam ang nangyayare sakin habang tumatagal maslalo kong nararamdaman ang pangungulila..hindi ko parin maintindihan yung sarili ko..pilit ko paring kinakalimutan itong mga nararamdaman ko.

Yung everyday routine ng buhay ko..paulet ulet nalang..gising sa umaga..go to work..deal with shits...meaningless relationship with Almira...in short, I have a nonsense days..without her.

At ang pinaka mahirap sa lahat....yung pakiramdam na napakalaking achievement na sakin ang maglapagpasan ang isang araw na hindi ko siya nakikita.

Hindi ganito ang naramdaman ko dati kay Almira...kaya kong mabuhay ng wala siya..dahil sino ba siya? Sinaktan lang naman niya ako...but when it comes to her..it's different, parang everyday unti-unti akong tinatanggalan ng buhay, dahil pagdating sakanya...alam kong ako ang may kasalanan..I'd taken her for granted.

Sinayang ko ang lahat ng oras, sinayang ko lahat ng pagkakataon..at higit sa lahat sinayang ko lang yung pagmamahal niya. Ganito pala ang pakiramdam ng nagsisisi...oo inaamin ko na ngayon..nagsisisi na ako dahil pinakawalan ko pa yung babaeng....alam ko minsan ko nalang makikita sa buong buhay ko.

Madaming 'what ifs' na nabuo...what if kung mas pinahalagahan ko siya? Nasakin pa kaya siya ngayon? What if kung sakanya ko nalang binuhos talaga lahat ng pagmamahal ko? Masaya kaya ako ngayon? What if hindi ko nalang siya tinignan bilang rebound ko? Maayos kaya ang takbo ng buhay ko ngayon?

At ang sagot sa lahat ng 'what ifs' ko ay..Oo, kung mas pinahalagahan ko lang siya..kung una palang sakanya ko na binuhos lahat ng pagmamahal ko...kung hindi ko lang siya ginawang rebound..I'll going to have a better life than a life that I am experiencing right now.

My thoughts are interrupted by a knock on the door..ng bumukas naman ito..nakita ko ang isang taong matagal ko ng hindi nakita sa buong buhay ko..ang bestfriend ko, si Seb.

"Bro, what's up?" Tanong ko sakanya. I somehow missed my bestfriend too.

"The sky?" Tanong niya naman sakin ng naka-smirk. Siraulo talaga..umiling iling nalang ako bago ko siya sinabihan ng "Gago. Ceiling kaya." Na naging dahilan ng tawanan namin.

"Hahahahaha. Tangina tol..havey yung pagiging waley mo ee." Sabi pa niya bago tuluyang umupo sa upuan na nasa harap ng lamesa ko.

"Whatever, pero seriously..kamusta kana?" Tanong ko sakanya.

"Well...eto mahirap pala ang magkaroon ng buntis na asawa, pero masaya..nakakainis nga lang minsan yung mga cravings ni Michie..akalain mo ba naman na maghanap ng avocado shake ng alas tres ng madaling araw? Tapos pag hindi mo binigay iiyakan ka magdamag. Kaya konti nalang ako na maloloka ee...pero masarap sa feeling pag naramdaman mong sumipa yung anak mo parang pakiramdam mo kupleto kana..oh well yun yung nararamdaman ko ngayon...kumpleto na ako."

Complete...when is the time na mararamdaman ko din na maging kumpleto..ng marinig ko ang kwento ni Seb..nakaramdam ako ng isang bagay na hindi ko pa naramdman sa buong buhay ko...ang mainggit. Naiinggt ako kasi siya...kimpleto siya at walang mga pinanghihinayangan sa buhay...masaya sa kanyang pamilya.

Pamilya...why am I having a feeling na...gusto ko nadin magkaroon ng pamilya.

"Hoy ulupong! Lumilipad ka nanaman!" Napukaw nanaman ang pagiisip ko ng magsalita ulet si Seb.

"Oh? Talaga bro? San pakpak ko?" Sabi ko habang tumitingin sa likod ko para hindi niya mahalatang nag-isip ako ng malalim dahil sa mga sinabi niya.

"Gago!" Sabi naman niya habang tumatawa. We spend time talking to each other...na istorbo nanga yung trabaho ko ng kumag ee. Madami pa siyang naikwento..nagtanong din siya kung kamusta na kami ni Almira..hindi ko nalang sinagot ang tanong niyang iyon..hindi nadin namin pinagusapan yung nangyare the last time na nagkita kami.

Na-interrupt lang ang paguusap namin ni Seb..ng derederetsong pumasok sa opisina ko si Almira na halatang nagulat pa ng makitang nasa loob din pala ng opisina ko si Seb.

"What are you doing here?" I asked her. Tinignan niya naman ako ng parang nagtataka..

"Hindi mo alam kung anong meron ngayon?" Tanong naman niya sa akin..ano bang meron ngayon?

"Ahmmm..tol una na ako huh? Baka hanapin na ako ni Michie ee." Pagpapaalam naman ni Seb..tinanguan ko nalang siya bago pa siya tuluyang makalabas ng opisina ko. Hinarap ko naman si Almira ng may pagtataka sa mukha ko..ano bang meron ngayon?

"Franco..today is my birthday." Sabi niya sakin na halatang disappointed. Yun lang birthday lang niya? Big deal na ba agad?

"Oh...happy birthday." Sabi ko ng walang emosyon sakanya..halata namang nagtaka ulet siya ng makitang hindi big deal sa akin ang birthday niya..eh sa hindi naman takaga big deal ee. Nagdagdag lang siya ng isang taon sa brthday niya...no big deal after all.

"What is happening to you Franco? Bakit ba ganito na yung takbo ng relasyon naten?" Tanong pa niya sakin..tinignan ko naman siya ng walang emosyon.."I don't know.." Sagot ko din ng walang emosyon.  

"Bakit wala nalang para sayo ngayon yung birthday ko? Bakit dati,..ikaw pa unang bumabati sakin? Alam mo ayaw ko lang magsalita tungkol sa kung ano mang nangyayare sa relasyon natin ee pero hindi ko na kaya..parang wala namang silbi yung relasyon natin kasi ganyan yung kinikililos mo!" Sigaw niya sakin.sumandal nalang ako sa swivel chair ko at hinayaan siyang magsisigaw sa harap ko..wala kasi akong panahon na patulan ang mga hinaaing niya ngayon...I don't have time for her right now.

"Ano 'to? Dahil ba'to sa Jam nayun? Is this because of your stupid former secretary?!" Sigaw niya sakin. Hindi ko alam pero nanggigih ako ng tawagin niyang sutpid si Jam.

"Don't call her stupid!" Hindi ko napigilan ang sarili ko na masigawan siya...Jam is not stupid bacause..I am. Ako yung tangang hinayaan siyang mawala sa buhay ko...kaya ako yung tanga.

"So ngayon siya yung kinakampihan mo?! Eh diba nga iniwan ka na niya dahil sa pagpili mo sakin?!"

Tinignan ko siya ng matalim...ang ayoko sa lahat ay yung pinamumukha sakin kasalanan ko nga..alam kong kasalanan ko pero dapat hindi na niya pinamumukha payun. "Get out of my office dahil simula ngayon..wala ng tayo, tapusin na natin ang walang kwentang relasyon na'to." Matigas na sabi ko sakanya. Halata namang naalarma siya sa sinabi ko kaya naman pumunta siya sa gilid ko.

"Franco....wag naman ganito." Sabi niya..umupo siya sa gilid ko at hinawakan ang braso ko.

"No. We need to stop this..we both know that it's not working." Sabi ko pa ng hindi tumitingin sakanya..ayoko siyang tignan..naaalala ko lang na minsan mayroon ding isang babeng nagmakaawa sa akin na hindi ko pinakinggannat ngayon at pinagsisisihan ko na..pero iba ang nararamdaman ko kay Almira dahil pagdating sakanya...alam kong hindi ko pagsisisihan.

"No..please Franco...no.." Sabi ni Almira ng tumayo na ako sa aking inuupuan para iwanan siya..dahil alam ko namang hindi siya aalis doon kaya ako nalang ang aalis. Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang ako sa paglalakad..

"Akala ko ba ako ang mahal mo?" Napatigil naman ako sa tanong na iyon ni Almira...hinarap ko siya bago sagutin ang mga tanong niya..

"Akala ko din...Almira, trust me..akala ko ikaw ang mahal ko." Sabi ko bago tuluyang lumabas ng opisina ko at iwanan ang babaeng pinili ko kaya ako iniwan ng isang babaeng mahalaga sa buhay ko.

Akala ko talaga hindi ako magsisisi sa naging desisyon ko...akala ko lang pala.

-------------

Maraming namamatay sa maling akala Franco. Tsk..tsk.

Chapter 18

...2 years later

"Hello Cecile, napatawag ka?"

"Ahmm..kasi sir hindi kadaw po ma-contact ni sir Seb..tumawag po kasi siya, ngayon po kasi yung blessing ng bagong bahay nila. Inaasahan daw niya po kayo na pumunta doon.."

"Okay..anong oras bayun?"

"Mamaya pa pong 3 ng hapon.."

"Okay paki-text nalang yung address."

"Okay po sir.."

It's been 2 years...maayos naman ang takbo ng buhay ko, pero maayos man ang takbo nito ngayon...alam kong may kulang parin. Hindi parin ako kumpleto.

Hanggang ngayon..umaasa padin akong magkikita ulit kami at maayos ang lahat. Hanggang ngayon..naniniwala padin akong kapag nagkita kami at nakapag-usap..babalik ang lahat sa dati.

Today is sunday..ang araw na kung kelan wala pa akong ginagawa eh yung araw na napakaraming pinapaalalang bagay sa akin. Another boring sunday...masyadong tahimik..wala na kasi yung nag-iingay ee. Hindi pa bumabalik.

Bumangon nalang ako sa pagkakahiga ko at pumuntang kusina para makapagluto ng kakainin ko..tutal mamayang hapon pa naman ako pupunta sa bagong bahay nila Seb...mas mabuting magsimba nalang ako mag-isa ngayon, wala naman kasi sila mom para makisabay ako sakanila.

"Oh gising ka na pala, hintayin mo nalang 'tong niluto ko. Umupo ka muna diyan."

Napailing iling nalang ako ng narinig ko nanaman sa isip kong nagsalita si Jam..nagderederesto ako sa ref ko para maglabas ng lulutuin ko..2 years na ang nakalipas iba parin ang epekto sakin kapag naaalala ko siya...mas nararamdman ko kasi ang pangungulila kaya mas gusto kong napaka dami kong kaylangan na asikasuhin dahil tuwing wala akong ginagawa bigla bigla nalang siyang pumapasok sa isip ko.

Naglabas ako ng pwedeng kainin at nagsimula ng magluto..pagkatapos kong kumain, naligo na ako at nagayos papuntang simbahan. Nasanay na akong mag-simba mag-isa simula ng umalis siya..pero nasanay man ako..iba parin ang pakiramdam kapag kasama siya.

"Ang buhay natin..walang pause, walang fast forward at maslalong walang rewind.. Ikaw mismo ang gunagawa ng buhay mo..ikaw ang nagdedesisyon para sa sarili mo. Kaya kung nagkamali kaman ng desisyon at nagsisi..matuto kana sa pagkakamali mong iyon..para sa susunod alam mo na ang dapat mong gagawin. Alam mo ng pahalagahan ang bawat pagkakaton na mayroon ka sa bawat oras ng buhay mo...dahil isang beses lamang darating ang pagkakataon nayan..kaya ang buhay natin ay touched-move ang labanan..maswerte ka nalamang kapag nabigyan kapa ng 2nd chance."

Masyado akong tinatamaan sa mga sinabi ng pari sa sermon niya ngayon..oo nga naman ang buhay ay ang isang malaking halimbawa ng touched-move. Kapag pinili mo na ang isang bagay...wala kanang pwedeng gawin para baguhin pa'to..wala kanag magagawa dahil iyon ang pinili mo. Sana lang talaga...bigyan pa ako ng Diyos ng pangalawang pagkakataon para matama lahat ng maling desisyon na nagawa ko.

Pagkatapos ng misa..tinignan ko kaagad ang cellphone ko para i-check ang address na tinext sakin ni Cecile ng makita ko ito ay agad kong tinignan ang oras..sakton 2:45 pm na. Sumakay ako sa sasakyan ko at tahimik na nag drive papunta sa bagong bahay nila Seb. Binuksan ko naman ang radio ko para kahit papano may ingay akong marinig..bigla nalang tumugtog ang isang malungkot na kanta.

♪♫Didn't mean to take you for granted

Didn't mean to show I don't care

Didn't mean to throw away this once in a lifetime of chance

Being with you

And I'll drive for 2 hours

To bring Butterfingers

I don't mind the distance

This kismet's a dance

This time I surrender

My everything forever

Life doesn't matter

Just our souls together♪♫

Parehas kami ng pinagdadaanan ng taong kumakanta...tinake for granted niya din ang babaeng nagmahal sakanya ng sobra. Ang pinagkaiba lang namin..siya hindi niya sinadya..samantalang ako una palang pinagplanuhan ko na talagang gaguhin siya.

♪♫Pride no longer has room in me

On bended knees in public I cry

Your name for everyone to know that I love you, I love you

Please hear me now

And I'll drive for 2 hours

To bring Butterfingers

I don't mind the distance

This kismet's a dance

This time I surrender

My everything forever

Life doesn't matter

Just our souls together

This time I surrender

My everything forever

Life doesn't matter

Just our souls together ♪♫

Naisip ko lang na..katulad kaya ng lalaking kumakanta...magkakaroon din kaya ang ng 2nd chance para maitama ang lahat?

♪♫ And I'll drive for 2 hours

To bring Butterfingers

I don't mind the distance

This kismet's a dance(dance, dance)

This time I surrender

My everything forever

Life doesn't matter

Just our souls together

This time I surrender

My everything forever

Life doesn't matter

Just our souls together

This time I surrender

My everything....(my everything)..ooohh...

And I'll drive for 2 hours

To bring Butterfingers

I don't mind the distance

This kismet's a dance♪♫

Pero isa lang ang sigurado ako..katulad ng lalaking kumakanta...kaya ko ding isuko ang lahat bumalik lang siya sa akin..dahil isa lang sigurado ko ngayon..at yun ay ang mahal ko siya.

Nakarating ako sa bagong bahay nila Seb at nakita kong madami ng tao ang nandodoon. Nagpark ako sa tapat ng bahay nila at bumaba..pinagbuksan naman ako ng pinto ng katulong nila at pinapasok. Naririnig ko ang tawanan nila sa loob, nang tuluyan naman akong nakapasok sinalubong ako ng mga mukhang ngayon ko nalang ulet nakita.

"Pare! Tangina bigtime na bigtime na ahh!" Sigaw ni Renz. Ang isa sa mga kabarkada namin ni Seb nung college.

"Gago, ikaw nga yun ee. Kelan ka pa nakabalik dito?" Tanong ko naman sakanya, sa Greece na kasi ito nakatira kaya naman hindi ko na masyadong nakikita.

"Last week lang pare..nagbakasyon lang ako, babalik din ako dun next month." Pagkekwento niya naman sakin.

"Tangina tol! Ngayon kanalang ulet nagpakitang gago ka! Inimbitahan kita sa opening ng bar last week ah!" Nagulat naman kami ni Ranz ng biglang sumulpot si Jace sa likod namin at nasa likod nito si Seb. Isa din siya sa mga kaibigan ko..apat lang naman kaming magkakabarkada noong college at ngayon ko lang ulet nakasama yung dalawa dahil may sarisarili nadin silang buhay, last week lang din ako nagkaroon ng contact kay Jace.

"Madami akong kaylangan asikasuhin nun ee." Pagpapaliwanag ko naman sakanya.

"Wala madaya kang ulupong ka! Tas ngayon si Seb pinagbigyan mo?!" Pagmamaktol niya naman ng parang bata..sa aming apat siya talaga ang pinaka immature.

"Pwede ba Jace, tigilan mo ko sa kabaklaan mo." Sabi ko naman sakanya bago humarap kay Seb. "Congrats bro sa bagong bahay." Sabi ko sakanya.

"Salamat tol, buti nga nakarating ka ee." Sabi naman sa akin ni Seb.

"Tss..tapos siya may congratulations pa." Narinig ko pang hinaing ni Jace. Sira ulo talaga.

"Tangina Jace, bakla ka talaga ehnoh?" Pang-aasar naman ni Renz sa kanya na naging dahilan ng tawanan naming apat, natigil naman kami ng makita naming tumakbo papunta kay Seb ang panganay niyang si Selena.

"Hi baby Sel." Pagbati ko naman sa anak ng bestfriend ko.

"Tangina mo naman bro, bakit ka kasi nag-anak agad..wala pangang kita yung bar ko may papamaskuhan na ako sa pasko." Pagrereklamo ulet ni Jace..nabatukan tuloy siya ni Renz.

"Ang kuripot mo ulul!" Sabay sabay na sabi naming tatlo sakanya na naging dahilan muli ng tawanan. Nagkwentuhan kami ng mga bagay bagay at mga kalokohan naming naalala namin noong mga college pa kami. Nagdala nadin si Seb ng beer sa lamesa naming apat.

Napukaw lang ang lagkekwentuhan naming apat ng biglang sumigaw si Michie sa likuran namin..

"Babe, nandito na sila Jam oh!" Halos manigas ako sa kinauupuan ko..biglang bumilis ang tibok ng puso ko na parang sinasabi na sa pagkakataon na... makikita ko na talaga ang Jam na gusto kong makita. Tinignan naman ako ni Seb bago niya lingunin ang kanyang asawa.

"Hi Seb, long time no see. Congrats nga pala." Mas dumoble ang lakas ng tibok ng puso ko ng marinig ko ang boses niya..ang boses na matagal ko ng hinahanap..boses na matagal ko ng gustong marinig ulet. Unti unti kong nilingon anig aking likuran para makita siya...at ganun nalang nalaglag ang puso ko ng makita ko ang babaeng matagal ko ng hinihintay...maslalo siyang gumanda..at doon ko naramdaman na sobra sobrang pangungulila pala talaga ang nararamdaman ko. I missed her so damn much.

Tatayo na sana ako para lapitan siya ng biglang may isang lalaki na may buhat buhat na batang lalaki ang biglang pumasok at lumapit sa tabi ni Jam at ganun nalang ang galit ko ng mamukhaan ko ang lalaking ito.

"Oh mommy namimiss kana ng anak mo ayaw naman sakin sumama ee sayo gusto." At ganun nalang gumuho ang mundo ko marinig kong sinabi ni Ryan Guzman kay Jam ang mga sinabi niyang iyon..biglang sumikip ang mundo ko..parang hindi ako makahinga..hindi ko alam ang nararamdaman ko basta isa lang ang alam ko...nasasaktan ako.

"Aww...lika na kay mommy baby." Sabi pa ni Jam bago buhatin ang batang lalaki. Hindi ako makapaniwala sa mga nakikita ko. Panaginip ba'to? Bangungot? Kasi..kung panaginip nga ito..gusto ko ng magising..ayoko na ng nakikita ko.

"Ayan na ba yung anak mo Jam?" Tanong naman ni Seb. Ayoko sanang pakinggan ang isasagot ni Jam pero hindi ko naman mapigilan ang sarili ko.

"Oo, siya si Kielle Marco. Say hi to your tita and tito baby.." Gusto ko unalis ng marinig ko ang mga sinabi ni Jam..huli na ba ako? Wala na bang pag-asa?

Pinanuod ko lang silang nagkekwentuhan ng masaya...kung tutuusin pwede akong tumalikod..pero hindi ko magawa...maslalong nadadagdagan ang galit ko kapag nakikita kong naguusap at nagtatawanan si Jam at si Ryan..halos mabasag ko na ang bote ng beer na iniinom ko sa sobrang higpit ng hawak ko.

"Pre, okay kalang?" Tanong sa akin ni Jace..hindi ko siya sinagot dahil alam ko sa sarili ko na hindi ako okay..tinungga ko ang beer na hawak ko at pagkatapos ay humarap akong muli kanila Jam..at ganun nalang ang galit ko ng makita kong masaya silang nakikipaglaro sa bata. Masaya ding nakikipag kwntuhan si Sebastian kay Ryan..na maslalong nag patindi ng galit ko...kelan pa sila naging magkaibigan? Kelan pa? Anak ng puta naman, Bakit sinabi sakin ni Seb na hindi niya alam kung nasaan si Jam dati at wala silang alam ni Michie kung saan ito nag punta, anong ibig sabihin ng mga nakikita ko ngayon? Tangina.

Gusto kong bugbugin si Ryan..gusto ko siyang sipain at lumpuhin..dahil pakiramdam ko..inagaw niya lahat sakin.

----------

Chapter 19

~Jam's Point of view~

2 years without him...akala ko hindi ko kakayananin..akala ko hindi ko malalagpasan yung sakit na dinulot niya sakin..pero nagkamali ako, dahil sa pananakit niya sakin madami akong natutunan. Natutunan kong mas mabuting pairalin muna ang isip kesa sa puso mo..natutunan kong huwag magpadalosdalos sa mga desisyon sa buhay..natutunan kong huwag basta batsta ipagkatiwala sa iba ang puso mo...at higit sa lahat hindi lahat ng nagsasabi sayo ng 'mahal kita' ay totoo.

"Mimi..."

"Yes baby? Wag mo akong sabunutan..waahhh..wag kang iiyak please? Nagtitimpla na ng dede si Tita mong panget."

"Mi-mi...mimilk.."

"Oo...oo baby..nagtitimpla na si Tita huh...lika na dito kay mommy.."

"Jannnang panget!! Yung dede ng pamangkin mo bilis!!"

Masaya nadin ako kahit ganun man ang naging resulta ng relasyon namin..binigyan niya naman ako ng dahilan para maging mas masaya sa buhay...ang anak ko..siya lang ang tanging dahilan kung bakit ayaw kong magalit sa tatay niya..dahil kahit papaano ganoon man ang ginawa niya sakin, siya padin ang dahilan kung bakit meron akong munting anghel.

Kielle Marco S. Cruz, my little angel, is already 1 year old. Madami akong pinagdaanan noong pinagbubuntis ko siya, cravings, vomiting, paglilihi, pagkahilo, at higit sa lahat ang pagiging emotional, pero hindi ko malalagpasan lahat ng yun kung wala ang tulong ng pamilya ko..tama nga ang sinasabi nila..sa panahon na kaylangan mo ng masasandalan ang pamilya mo ang unang magaalok sayo ng balikat nila. Sila lang ang pwede mong lapitan kapag nahihirapan kana..kaya napakalaking pasasalamat ko dahil sila ang naging pamilya ko.

"Oh eto na!" Naantala naman ang pagmomoment ko ng biglang pumasok si Janna dala-dala yung gatas ni Kielle na akala mo kung saan nakipagkarera at hingal na hingal pa.

"Oh..baby eto na yung milk mo.." Sabi ko naman sa anak kong tuwang tuwa na makakita ng dede..grabe ang lakas na kumain ang lakas pa mag-gatas. Kaya tumataba ee..pero hindi naman sobrang taba sakto lang. Ang cute cute nga ng baby ko ee.

"Hi kulet! Masarap ba timpla ni Tita Ganda?" Kausap naman ni Janna kay Kielle. Tinanggal muna ni Kielle yung dede niya sa bibig niya bago sumagot sa tanong ni Janna. "Dada....pla?" Sabi niya habang tinuturo yung gatas niya, natawa naman kami dahil hindi niya talaga matawag ng 'tita ganda' si Janna hanggang 'dada' lang. Lahat ng words na tinatry niyang sabihin ee puro yung huling syllables lang yung nababanggit niya. Ang cute cute.

"Hmmmmm....ang cute cute mo talagang bata ka!" Sabi ni Janna sabay kurot sa pisngi ng anak ko.

"Janna huwag mong panggigilan!" Suway ko naman sakanya. Alam kong masarap talagang pisilin ang pisngi ng anak kong mala-siopao sa laki..masarap din titigan ang mga mata niyang sobrang pupungay, nakakainggit ang kaniyang mahabang pilik-mata at nakakainggit ng sobra ang kaniyang napakakinis at puting balat..eh nagmaha ba naman sa..

"Teh, di mo talaga kamukha yung anak mo. Wala manlang nakuha sayo lahat doon sa walang kwentang Fra--"

"Oh! Bawal bad words dito! Maslalo na sa harap ng anak ko!" Suway ko ulet kay Janna..oo na ako na ang bitter. Masisisi niyo ba ako? Hindi naman diba. Pero hindi ako magpapakabitter sa harap niya sa oras na magkita kami....ayoko lang talagang marinig yung pangalan niya..dahil alam ko sa sarili ko na hanggang ngayon..masakit parin.

"Psh. Ewan ko sayo. Ayy, oo nga pala, dadaan kaba sa café mo ngayon?" Tanong sakin ni Janna..nagtayo kasi ako ng maliit na café simula ng mag-resign ako..mayroon naman akong konting naipon e, located ito somewhere in novaliches. Dito kasi kami lumipat ng mag-resign ako.. Medyo malayo layo sa Manila diba? Haha. Dito nadin kasi malapit yung bagong trabaho ni kuya at papa..binenta namin yung bahay namin dati at dito lumipat. Nagtayo ako ng café ko dahil HRM graduate naman ako. Maayos naman ang kita ko sa negosyo...mas maayos panga kung tutuusin kesa sa pagiging secretary.

"Oo, dadaan ako dun sasama ko si Kielle bago kami pumunta sa bagong bahay nila Mich." sabi ko naman kay Janna habang nilalaro niya yung pamangkin niya. Si Michie ang isa sa mga hindi nangiwan sakin nung mga panahon na lugmong lugmo ako. Sinabi niya din sakin na minsan din akong hinanap ni Franco sakanya at kay Seb..ako na mismo nakiusap sakanilang wag nalang sabihin kung nasan man ako..hindi pa kasi ako handang makita siya nung mga panahon nayun.

"Pupunta kadun? Diba sabi ni ate Mich nung isang araw na pwede kayong magkita ng ex mong gago sa gaganaping blessing ng bahay nila?" Tanong naman sakin ni Janna na halatang nag-aalala. Napangiti naman ako sa pinakitang reaksyon ng kapatid ko.

"Ano kaba..handa na ako ngayon noh. Saka kung magkita man kami..edi magkita..keri lang. Hindi naman pwedeng habangbuhay na akong hindi magparamdam sa kanya. Saka hindi niya naman ako mahal...so parehas lang kaming walang pakialam sa isa't isa." Sagot ko naman sa kapatid ko...the last time I check..hindi ako ang mahal niya..baka nga nagpakasal na sila ng Almira niya ee. Kaya parehas lang kami...walang pakialam.

"Eh paano kung makita niya si Kielle? Tapos kunin niya sayo? Anong gagawin mo? Hindi pwede ate! Papatayin ko siya!" Pag-aalala naman ni Janna. Napailing iling nalang ako.

"Gaga! Ano namang tingn mo sakin tanga? Na pagkita ko palang sakanya sasabihin ko na agad na 'Oy gago! Anak mo nga pala!' Ganun? Sira ka pala ee! Edi malamang hindi ko sasabihing anak niya si Kielle, ikaw na talaga ang matalinong walang common sense noh?" Sabi ko naman sakanya..nag-isip muna siya bago ngumiti ng alangin sakin na para bang napagtanto niyang tama nga ako...pero nawala din agad ang ngiti niya sabay batok sakin.

"Aray! Bat ka namamatok?! Walang galang ganun?!" Reklamo ko naman sakanya habang hawak hawak yung ulo kong binatukan niya. Siraulo 'tong kapatid ko di na ako nakuhang galangin.

"Gaga! Eh kamukhang kamukha niya yang anak mong gwapo ee! Paano mo ipapaliwanag yun?!" Oo nga noh? Ayy bahala na yung brief ni Batman doon, kung malalaman niya edi malalaman basta hindi niya makukuha ang anak ko sakin magkamatayan man.

"Edi mahalata niya, pero sa tingin ko di niya naman mapapansin yun. Kung mapansin man niya hindi ko naman hahayaang makuha niya si Kielle noh. Over my oh-so-gorgeous dead body." Sabi ko naman kay Janna na may actions pa. Naantala naman ang paguusap namin ni Janna ng biglang bumukas ang pintuan.

"Hoy! Ang iingay niyo! Bumaba na kayo ng makaka---" Hindi na natuloy ni kuya angsasabihin niya ng bigla siyang lumagapak sa sahig. Nagkatinginan muna kami Janna bago nagsitawanan ng malakas habang si kuya ay hawak hawak ang puwetan niyang bumagsak sa sahig..nakuhawa naman ang atensyon namin ng marinig namin ang hagikhik ni Kielle na maslalong nagpatawa samin.

"Sige tawa pa!" Pagbabanta naman samin ni kuya..maslalo lang kaming natawa sa itsura niya. Muntanga lang. Haha.

At isa pa sa natutunan ko sa nangyare sakin...hindi ko kaylangan ipagsiksikan ang sarili ko sa ibang tao para mahalin lang..dahil may mga taong kahit hindi ko ipagpilitan ang sarili ko kaya akong pasayahin at mahalin ng todo.

---------

Nagdadrive na ako papuntang café ko kasama ang napakagwapo kong anak. Nakabili din kasi ako ng second hand na kotse..hindi pa naman luma dahil kakabili palang ng nagbenta sakin, yun ngalang kaylangan na nilang mag migrate sa ibang bansa para doon tumira..hinuhulog hulugan ko din ito.

Nang makarating ako sa café binati ko muna si Mang Caloy..yung guard na nakuha ko na pumayag kahit medyo mababa ang sweldo niya. Sinalubong naman ako ni Angel, Sophia at Sasha na mga tauhan ko..tulong tulong kaming lahat dito, ako ang nagbebake ng mga cake at cupcakes, ako nadin ang manager dahil ako naman ang may-ari, si Angel ang barista namin, si Sasha na katulong sa pag prepare ng mga orders at si Sophia ang sa cashier, minsan naman tumutulong dito si Mama at si Janna.

"Goodmorning mga bruha, kamusta café ngayon?" Tanong ko sakanila.

"Ayun, maayos naman. Nakakaloka lang dahil medyo nakikilala na talaga. Bigtime kana! Haha." Sabi naman ni Sophia na nasa tapat ng counter.

"Haha. Asa naman..matagal pang mangyayare yun noh! Naguumpisa pangalang tayo ee." Sabi ko naman sakanya.

"Sus! Sa susunod dadami na ang Jam's café sa buong pilipinas! Sosyal kana girl!" Natawa naman ako sa sinabi ni Angel.

"Sira! Taas niyong mangarap uy! Haha. Nandito ako para sabihin na gogora ang beauty ko sa blessing ng bagong bahay nila Michie. Kaya kayo muna bahala dito huh? At please lang kapag may gwapo wag niyo naman pairalin ang mga kalandian niyo at baka ilibre niyo nanaman, ako ang malulugi sainyo ee." Sabi ko naman sakanila habang binubuhat si Kielle na may hawak hawak na agad na cupcake. Paano ba naman one time merong gwapong costumer na bet na bet nilang tatlo ayun..ginawang libre yung inorder na kape. Susmahabagin naman talaga.

"Sige na lumayas na kayo bago pa madekwat ng anak mo lahat ng cupcakes dito!" Sigaw naman ni Sasha habang inaayos ang mga cupcakes na nagulo ata ni Kielle. Ang kulit talaga. Silang tatlo ang isa sa mga tinuturing kong pamilya kasama nadin si Mang Caloy...light lang ang samahan namin dito sa café...tropa tropa chill lang.

Sinakay ko nman si Kielle sa passenger seat ng sasakyan ko samantalang ako ay sumakay na sa driver seat at nagsimula mag-drive papunta sa bagong bahay nila Michie. Tinignan ko naman si Kielle sa gilid ko at nakita kong masaya itong kumakain ng cupcakes yun ngalang nagdudumi na. Jusko, magpapalit nanaman siya ng damit.

"Baby..huwag mong dumihan yung upuan ng car ni mommy." Sabi ko sakanya na para bang naiintindihan na niya ako. Tinignan lang naman niya ako sabay balik sa kinakain niya..minsan tinatanong ko kung inaasar ba ako ng tadhana dahil ginawa niyang sobrang kamukha ng anak ko yung tatay niya. Napabuntong hininga nalang ako ang nag focus sa pag-da-drive.

Nakarating kami sa bagong bahay nila Michie at nagpark sa harap neto..binuksan ko ang passenger seat ko para mabihisan ng damit si Kielle. Habang binibihisan ko ng damit ang makulet kong anak. Nagulat nalang ako ng biglang may kumalabit sa likod ko..pagkaharap ko ay nakita ko ang gwapong mukha ni Mr. Guzman.

"Sabi ko na ee..ikaw ngayan! Grabe long time no see." Sabi pa niya. Nginitian ko naman siya.

"Oo nga po Sir ee. Kamusta na po? Invited din po pala kayo." Sabi ko naman sakanya.

"Ngek sir nanaman tawag sakin..sabing Ryan nalang ee. Eto okay lang, kinuha ko kasing architect si Seb ng townhouse na pinagawa ko kaya naging magkaibigan nadin...ikaw kamusta kana? At sino yang baby?" Tanong niya naman sakin habang tinitignan si Kielle na naglalambitin sa upuan ng sasakyan ko.

"Ahmm..okay naman po ako sir ay este Ryan pala. Si Kielle nga po pala..anak ko." Halatang nagulat siya ng sabihin kong anak ko nga si Kielle pero nginitian niya nalang ako pagkatapos..niyaya niya na akong pumasok sa loob dahil kararating lang din niya. Binababa ko naman na ng sasakyan si Kielle at sinarado ito. Pinaglakad ko si Kielle papasok..nakakapaglakad naman na ito yun ngalang medyo mabagal pa.

"Haha. Ang cute ng anak mo..ako nalang sasama sakanya maglakad at mauna kana sa loob dahil alam kong hinihintay kana ni Michie." Sabi ni Ryan ng pagbuksan kami ng pinto ng isa sa mga katulong nila Michie. Nginitian ko nalang si Ryan at sinabihan si Kielle na mag behave sakanya..mukhang wala namang pakialam yung anak ko kaya naman nauna na ako.

Pagkapasok ko palang ng pinto niyakap na agad ako ni Michie..hindi nadin niya ako madalas na makita..last na kita namin nung opening pa ng café ko last year. Tinawag niya agad si Seb para sabihing nakarating na ako at saktong pagpasok naman nila Ryan ng lumapit samin si Seb..pinakilala ko na sakanila si Kielle dahil ngayon lang din nila ito nakita. Nag-uusap kaming apat at nagkekwentuhan.

"Ahmm...tara punta na tayo dun para makakaain na. Darating nadaw mamaya si Father ee." Pukaw naman ni Seb saamin..saka lamang kami umalis sa kinatatauyan namin at pumihit paharap sa lamesa kung nasaan ang iba pang bisita...isang pares ng mata agad ang aking nakita..natigilan ako. Nakalimutan kong pwede nga pala kaming magkita ngayon...nakatitig siya ng matalim sa akin...ako nalang ang nag-iwas ng tingin sakanya at nagderederetso sa lamesa.

"Hi guys, this is Jam and Ryan..friends din namin sila..at Eto nqman si Renz, Jace at siyempre..kilala niyo na si Kyle." Pagpapakilala naman samin ni Seb. Pilit kong ininiiwas ang tingin ko sakanya...nginitian ko nalang ang mga ibang nasa lamesa. Ramdam ko parin ang mga tumutusok na tingin sa akin ni Franco. Ayoko man pairalin ang pagiging feelengera ko...pero ramdam ko talaga ang mga titig niya. Ayoko siyang tignan..ayoko talaga. Hanggat maari..kaylangan ko siyang iwasan.

"Seb, punta lang kami ni Kielle sa kusina..tignan lang namin si Michie saka yung inaanak ko." Pagpapaalam ko ng hindi ko kinaya ang mga titig niya...hindi ko naman siya nilingon kahit isang tingin lang, nagpunta ako sa kusina at naabutan ko doon si Chacha na yaya ni Sel..kasama ang inaaanak ko at si Michie na naghahanda ng pagkain.

"Hi Cha, hi baby Sel...ganda ganda ng inaanak ko mana kay ninang." Bati ko naman sakanila. "Baby Kielle this is Selena..Selena this is Kielle..friends kayo babies huh." Pagpapakilala ko naman sa dalawang bata.

"Aysus! Selena baby, paglaki mo ligawan mo si Kielle huh?" Sabi naman ni Michie sa anak niya. Siraulo talaga.

"Sira! Magaya pa sakin yang anak mo! Malay mo nagmana 'to sa tatay niya." Sabi ko naman kay Michie bago umupo sa isang upuan doon.

"Ayy ang nega mo naman 'teh!" Sabi niya pa. Umiling iling nalang ako.

"Oh Cha, paglaruin mo muna yung dalawang bata doon sa garden para matulungan ako ni Jam dito sa kusina." Sabi ni Michie kay Chacha. Agad naman kinuha ni Chacha si Kielle at Selena para dalhin sa garden. Hinalikan ko muna ang anak ko bago ko pasamahin kay Chacha, pagkatapos ay lumapit ako kay Michie.

"Oh anong naramdaman mo ng makita mo siya?" Tanong niya naman ng kaming dalawa nalang ang natira sa kusina.

"Naramdaman? Bakit kaylangan ba may maramdaman?" Pagtatanong ko naman sakanya, naramdaman? Sa totoo lang..hindi ko alam ang dapat kong maramdaman..pero isa lang ang sigurado ako..tumibok ng mabilis ang puso ko ng magtama ang mga mata namin..pero hindi ko hahayaang mangyare nanaman sa akin ang mga nangyare...dalang dala na ako...mahirap masaktan.

"Sus. Maniwala naman ako sayo!" Sabi niya naman sa akin. Iniba ko nalang ang usapan namin..ayokong pagusapan namin ang isang bagay na..wala namang kwenta.

Nagkwentuhan kami ni Michie ng mga bagay bagay...madami kaming napagkwentuhan at laking pasasalamat ko ng tuluyang nalihis ang topic namin tungkol sa pagkikita namin ngayon ni Franco..ayoko munang isipin yun..dahil hanggat maaari ay dapat iwasan ko siya ngayon. Ngayon pa na kasama ko ang anak niya..handa akong makita siya, oo. Pero ang makausap siya..hindi ko pa alam kung anong sasabihin ko sakanya..pero isa lang ang alam ko..hindi na ako yung Jam na nakilala niya.

Nagpaalam ako kay Michie para puntahan sila Kielle sa Garden...pero napatigil ako ng hindi si Chacha at Selena ang nakita kong kasama ni Kielle..ang kasama ng anak ko na masayang naglalaro ay walang iba kundi ang....tatay niya.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko...lalapitan ko ba? O hahayaan ko munang magsaya silang dalawa pansamantala?

---------------

Chapter 20

Sa tinagal tagal kong nakatitg sa mag-ama ko..saka ko lang napagtanto na magkamukha nga pala sila at baka makahalata na siya..agad agad akong lumapit sakanila, hindi pa nila ako napapansin dahil nakatalikod silang dalawa sakin..masaya silang gumagawa ng paper plane.

"Ahmmm...kukunin ko na yung anak ko." Pang-iistorbo ko naman sakanilang dalawa. Halata namang natigilan siya ng magsalita ako sa likod niya..unti-unti niya akong hinarap..ngayon ko lang nakita ang mukha niya ng mas matagal, kaya naman ngayon ko lang napansin na maslalo pala siyang gumwapo...oh well, gwapo nga gago naman..balewala lang. Nag-iwas na ako ng tingin at lumapit kay Kielle para buhatin ito.

Tatalikod na sana ako habang buhat buhat ang anak ko ng bigla niyang hawakan ang braso ko..hindi ko siya nilingon, hinintay ko lang kung mayroon man siyang sasabihin.

"Bakit ka umalis?" Napalunok naman ako ng marinig ko ang boses niya..2 years..2 fucking years kong hindi narinig ang mga boses niya kaya ganun nalang ang pagtayo ng balahibo ng bigla siyang magsalita..pakiramdam ko, isa siyang patay na nabuhay ulet. Hindi ko siya nakuhang sagutin...diba dapat alam niya kung bakita ko umalis? Dahil siya ang dahilan nun...at higit sa lahat bakit nagtatanong pa siya? Diba dapat maging masaya nalang siya dahil umalis ako?

Aalis na sana ako ng hindi sinasagot ang tanong niya...dahil kakasabi ko lang, handa akong makita siya..pero ang makausap ay hind pa. "Tinatanong kita, bakit ka umalis?" He asked again bago pa ako tuluyang makawala sa pagkakahawak niya sa mga braso ko..I can sense that I need to answer his damn question dahil parang doon nakasalalay ang buhay niya.

Hinarap ko lang siya at tinignan ng walang emosyon. I just stared at him...wala akong sinabi.. hindi ko kalangan sagutin ang tanong niya...hindi pa ako handang sumbatan siya..hindi ko pa kayang ipamukha sakanya lahat ng ginawa niya sakin...kaya inalis ko lang ang pagkakahawak niya sa braso ko bago ulet tuluyang tumalikod at umalis sa harapan niya..I mentally noted to myself na hindi ko siya kaylangan kausapin..dahil wala kaming dapat pag-usapan.

Pumasok kami ni Kielle sa loob at nakita kong nagsisimula na pala ang Pari sa pag bless ng bagong bahay nila Michie. Mabilis natapos ang pag bless sa bahay nila kaya naman pagkatapos magpaalam ni Father..nagyaya na si Michie sa dining table para makakain na kaming lahat..ni minsan hindi ko tinapunan ng tingin si Franco..umupo na kaming lahat paikot sa dining table nila Michie. Kinuha ko naman ng extrang upuan si Kielle sa gilid ko..bago ko subuan.

Hinarap ko naman ang mga kasama ko sa Dining table at nakita kong masayang sinusubuan ni Michie ang anak niyang si Selena na kandong kandong naman ni Seb, samantalang ang mga kaibigan naman ni Seb ay masayang nakikipagkwentuhan kay Ryan...isang tao lang talaga ang hindi ko tinignan..dahil kahit hindi ko siya tignan..ramdam ko ang mga titig niya sakin...mga titig na nakakapaso. Tinuon ko nalang ang atensyon ko sa anak ko.

"So Jam, ikaw naman anong work mo?" Napatingin naman ako doon sa Jace ng bigla siyang magtanong. Nginitian ko muna siya bago ko sana siya sagutin.

"Haynaku, my bestfriend owned a café somewhere in nova. Nakakain naba kayo sa Jam's café?" Kung pwede ko lang tapalan ng pagkain yung bibig ni Michie kanina ko pa ginawa...ako na yung sasagot inunahan pa ako. Gaga talaga, sinabi pa kung saan located.

"Wow! Sayo yun? Grabe nakapag coffee nanga ako doon once. The best yung sans-rival niyo! Sobra!" Sabi naman nung Renz. Wow. Small world. "Thank you." Sabi ko naman sakanya bago ngumiti.

"So sino nagbebake ng mga yun?" Tanong ulet ni Jace. "Ako." Sagot ko din sa tanong niya..gusto ko ng malihis yung topic sakin..hindi ako kumportable na pinag-uusapan yung buhay ko..maslalo na sa harap niya..baka bigla nalang masingit sa usapan ang ama ng anak ko.

"Wow! Kung ganun, pagbake mo naman kami." Sabat naman ni Ryan sa usapan..nginitian ko nalang siya..papayag na sana ako sa request niya ng biglang sumingit si Renz..

"Oo nga, pagbake mo kami ng chocolate cake na paborito ng utol namin dito, mukha kasing pinagbagsakan ng langit at lupa yung mukha ee." Sabi niya...mapatingin naman ko sakanya at nakita kong tinatapik pa niya ang balikat ni Franco...napatingin naman ako kay Franco kaya nagkasalubong ang mga mata namin.

Iniwas ko ang tingin ko sakanya bago sagutin si Renz. "Hindi ako marunong magbake ng chocolate cake ee." Sabi ko sakanya ng nakangiti.

"Di marunong. Tss." Narinig ko nmang binulong ni Franco..oo, hindi na ako marunong..dahil lahat ng bagay na nakapagpapaalala sayo..kinalimutan ko na. Hindi ko nalang pinansin ang binulong niya.

"Aww, sayang! Pero minsan dadaan ako doon sa café, mukhang masarap kasi talaga ee sa pagkakasabi palang ng ulupong dito sa tabi ko." Sabi pa ni Renz. Nginitian ko nalang siya.

Nagpatuloy sila sa pagkekwentuha samantala ako ay patuloy lang sa pagsubo ng pagkain kay Kielle.

"Diba naging secratary ka ni Kyle? Oo tama, kaya pala familiar ka, ikaw yung bagong secratary ni Kyle na nagdala pa ng masarap na coffee sa office niya nung nagpaalam ako sakanya bago ako pumunta ng Greece...sabi na ee kaya familiar ka kanina pa ee." Nagulat naman kaming lahat ng biglang magsalita ng ganun si Renz...actually damiliar din siya sakin kanina pero di ko siya matandaan, ngayon ko lang naalala at nung mga panahon nayun bagong secretary palang ako ni Franco. Lahat sila ngayon ay nakatigtig sakin..what the hell, pahamak naman 'tong Renz na'to. Wala na ngang nag-open nung topic ee. Saka bakit bigla bigla nalang siyang sumisingit ng ganun?

Nakita kong tinitigan naman ako ngayon ni Franco ng mas mabuti...kung totoong nakakatunaw nga talaga ang mga titig..kanina pa ako naglaho sa harapan nilang lahat. Ano bang problema niya, bakit naman kung makatitig siya parang menememorize na niya lahat ng parte ng mukha ko? Nakakainis na.

"Ahmm..yeah, pero matagal nayun." Sagot ko nalang kay Renz at iniwas ang tingin sakanilang lahat sabay harap ulet sa anak ko. Shet! Pag hindi ko na talaga kinaya yung mga titig niya, magpapaalam na talaga akong umuwi.

"So kung ikaw pala yung nakasama ni Kyle nung mga panahong hindi namin siya nakakasama, ano naman yung mga naaalala mong pinaggagawa niya sa buhay niya?" Jace asked. Sa pagkakataong ito..sobrang tahimik na talaga nilang lahat na para bang hinihintay nila ng sobra ang isasagot ko.

Hindi ko napagilan ang sarili kong mapatingin sakanya..."Wala na...wala na akong maalala tungkol sakanya." Sabi ko habang nakatingin sakanya..nakatingin lang din siya sakin na para bang sinusuri ng mabuti kung totoo nga yung mga sinabi ko.

"Matagal na kasi yun..." Sabi ko ng humarap na ako kay Jace ng nakangiti..dahil sa pangalawang pagkakataon hindi ko nanaman kinaya ang mga tingin niya.

Naging maayos naman na ang naging takbo ng mga oangyayare pagkatas kong sagutin ang mga tanong nayun ni Jace..kasalukuyan ko ngayong kausap si Ryan at si Michie..samantalang may sariling mundo naman ang mga lalaki sa isang bahagi ng lamesa..napansin ko din ang pagkatulala ni Franco sa isang tabi at pag-inom ng beer kahit kinakausap siya ng mga kaibigan niya.

"So, kamusta naman yung business mo?" Pagpukaw ni Ryan sa atensyon ko..hinarap ko naman siya at nginitian.

"Okay naman, maaayos naman yung takbo niya." Sagot ko sa tanong niya.

"Eh bakit ka naman nag resign bilang secretary ni Montano? May kinalaman ba'to nung nakita kitang umiiyak at dumudugo yung kamay mo dati?" Tanong naman niya sakin. Nginitian ko nalang ulet siya bago sagutin ang tanong niya.

"Mahabang kwento ee." Sabi ko nalang. "Handa akong makinig." Pagpipilit niya.

"Next time..kapag kaya ko nang ikwento sayo." Sabi ko nalang. Naantala ang pag-uusap namin ng maginarte na yung anak ko at gusto ng umuwi. Nagpaalam nalang ako sakanya bago ko tuluyang ibaling kay Michie ang atensyon ko na ngayon ay nakikinig narin sa usapan nila Seb.

"Mich, Seb, una na kami ni Kielle..nagiinarte na ee." Sabi ko sabay tayo at buhat sa anak kong malapit ng umiyak..namimiss na nkya siguro yung kama niya..mukhang pagod at antok na antok na ee. Napansin ko namang nakuha ko ulet ang atensyon ni Franco na kanina at nakatitig sa beer na iniinom niya.

"Ay..ganun ba, sige sige..ingat kayo huh." Sabi sakin ni Michie bago nakipagbeso..nginitian nalang ako ni Seb. Binuhat ko na si Kielle para makaalis na kami.

"Una na kami." Sabi ko naman sa ibang busy padin sa paguusap.

"Sige ingat kayo ng baby mo." Sabi ni Renz.

"Ingat!" Sabi naman ni Jace tinanguan ko nalang sila bago tuluyang umalis sa harap nila. Hawak hawak ko na yung bag pack ni Kielle habang buhat buhat ko siya.

Nakarating na kami sa tapat n sasakyan ko..binaba ko na si Kielle sa passenger seat at isinara ito bago umikot papuntang driver seat...pero bago ko pa tuluyang masara ang driver seat ko may humawak nanaman sa mga braso ko at ng tignan ko naman ito...nakita ko ang isang pares na galit na mata ni Franco na nakatitig sa akin.

"So you're acting as if you don't remember me." Matigas na sabi niya sakin. Tinitigan ko din siya sa mga mata niya na walang emosyon bago ko sagutin ang mga sinabi niya.

"Yeah...because that only means one thing, you are not worth remembering.." Unti-unti napabitaw naman siya braso ko..sinarado ko na ang pintuan ng kotse ko at pianaandar ito.

Nang malagpasan ko siya..tinignan ko ang side mirror ko..nakita ko siyang nakatayo pa doon na para bang napatigil na talaga dahil sa mga sinabi ko....no franco...hindi na ako magpapadala sa mga actions mo..hindi na ulet ako magpapakatanga para lang sayo.

-------------

Chapter 21

~Franco's Point of view~

"Yeah...because that only means one thing, you are not worth remembering.."  

"Yeah...because that only means one thing, you are not worth remembering.."  

"Yeah...because that only means one thing, you are not worth remembering.."

Paulet-ulet na tumatakbo sa isip ko ang mga huling sinabi ni Jam sakin. Am I not worth remembering? Ganun ko ba siya nasaktan? the last time I check..siya pa ang nang-iwan sa akin. Siya yung nag-resign at umalis. Siya yung umalis ng...walang dahilan.

"Pare.." Saka lang ako natauhan ng maramdaman ko ang mga kamay ni Seb sa balikat ko. Unti-unti ko siyang nilingon at pagkaharap ko sakanya bigla siyang umiling.

"Anong nangyare sakanya?" Hindi ko alam bat yan ang natanong ko kay Seb...pero kasi yan lang ang paulet ulet na tumatakbo sa isip ko kanina. Anong nangyare sa Jam ko? O mas magandang sabihin na...nasan na yung Jam na..walang ibang mahalaga kundi ako? Because the way she acts earlier today...she is not my jam.

"You know what pare..when she gives up on you, she will never try to catch your attention again, she won't try to keep the conversation going anymore, she will no longer get jealous, she will no longer going to care anymore, and last..she will never try to fight for you anymore..because she already gave up on trying to make you love her when she finally realize that she deserves better."

When she finally realize that she deserves better...

Am I not that better one? Hindi ba ako yung kaylangan niya?...diba yun yung parating sinasabi niya sakin..na mahal niya ako at hindi niya kayang mawala ako sakanya..ano ng nangyare?

"And when it comes to Jam...she already gave up dude." Napaharap naman ako kay Seb ng sabihin niya yun at napatulala nalang ako sakanya..hindi pwede..dahil mahal ko na siya..bakit ngayon pa?

"Tama si Seb, Franco...she already gave up on you." Napatingin naman kami kay Michie na nagsalita na kakalabas lang ng bahay nila.

"But why?" I asked her. Binigyan niya naman ako ng sarkastikong tawa. Hindi ko siya maintindihan...bakit naman susuko si Jam ng ganun ganun nalang...oo, tanga ako dahil nung mga panahon na gusto niya akong kausapin ay hindi ko siya pinagbigyan pero...ngayon, nagsisisi na ako..at kaylangan na naming mag-usap. Nagpabulag lang naman ako sa inakala kong pagmamahal ko dati kay Almira ee...pero ngayon..alam ko sa puso ko na...siya ang hinahanap nito.

"Tinatanong mo ako kung bakit? Nagpapatawa kaba? Bakit kaya hindi mo itanong yan sa sarili mo ng malaman mo ang sagot Kyle..alam mo kasi ang mahirap sayo...tinatatak mo na sa isip mo na ikaw lang ang mamahalin ni Jam..well I've got a news for you, she already found out that you don't deserve her love kaya wala na siyang pakialam sayo...so tatanungin kita..anong pakiramdam ng balewalain ngayon Kyle? Masakit diba? Well, serves you right. Kulang panga ee, alam mo kung bakit? Kasi grabe yung sakit na dinulot mo sakanya kaya dapat magdusa kadin." Napatitig lang ako kay Michie pagtapos nyang mag salita..umalis na siya at pumasok ulet sa bahay nila pero ako nanatailing nakatulala sa tabi ni Seb.

Halos lamunin ako lahat ng mga sinabi niya sa akin..ganun ko ba siya nasaktan? Hindi ko naman sinabi sakanya ng harap-harapan na ginawa ko siyang rebound noon..pero ngayon hindi ko na gagawin yun. I've learned my lessons simula nung umalis siya at kung totooo nga yung mga sinabi ni Michie..wala akong pakialam dahil sa akin siya. The last time I check..hindi pa kami nakapagusap kaya.. akin siya..akin parin siya.

"Pare..pasensya kana dun sa asawa ko huh..buntis ata ulet kaya masungit. Pero..pare..tama naman siya ee..kasalanan mo naman talaga ee. Gago ka kasi! Pumasok nanga ulet tayo, hinihintay na tayo dun for sure." Sabi ni Seb habang inaakbayan ako papasok sa bahay nila.

"Hindi na tol, mauna na ako..madami pa akong gagawin ee." Pagpapaalam ko nalang sakanya..ang totoo niyan, wala naman akong gagawin..gusto ko lang makapag-isip ng mabuti.

"Ayy..osige. Ikaw bahala." Sabi niya sakin. Naglakad na ako papunta sa sasakyan ko.

"Ingat sa pagmamaneho par huh." Sabi pa ni Seb, tinanguan ko nalang siya bago pa siya tuluyang makapasok sa loob ng bahay nila.

Habang nag-da-drive ako..naalala ko ng makalaro ko yung anak ni Jam..hindi ko alam pero maagan ang pakiramdam ko sa anak niya..kaya nga ng ibilin sa akin ni Chacha yung bata dahil kaylangan magpalit ng diapers ni Selena ay hindi ako nagdalawang isip..pero naisip ko nalang na kaya magaan ang loob ko sakanya dahil anak siya ng babaeng mahal ko...hindi ko kilala kung sino man ang tatay ng bata nayun. Ayoko nading alamin pa..tanggap ko si Jam kung may anak na siya ngayon...isa pa ako naman ang nakauna sakanya. Wala akong pakialam kung may sumunod pa doon..pero sisigiraduhin kong wala na ngayon dahil babalik na siya sakin..tatanggapin ko siya ng buo kasama ang bata...pero hindi ko maiwasan hilingin na sana..sana ako nalang ang ama.

Nakarating ako sa penthouse ko at agad naman akong dumeretso sa kitchen ko at naglabas ng beer doon para uminom..kaylangan ko 'to ngayon para makatulog ako..dahil sa mga nangyare sa araw na'to alam kong mahihirapan akong makatulog.

Dinala ko ang tatlong beer in can ko sa sala ko at doon uminom. Nang ipatong ko sa lamesa doon ang mga beer na hawak ko..may napansin akong isang illustration board sa ilalim neto na may nakasulat na..'Reasons why I love you..' Kinuha ko ito at binasa.

'I love you because you make my heart beat so fast.' 

'I love you because you make my world spin around..' 

'I love you because you can make butterflies on my stomach..' 

'I love you....' 

'I love you....' 

'Pero higit sa lahat, mahal kita baby..dahil ikaw si Kyle Franco C. Montano..yung lalaking tinakda para pakasalan ko..yung lalaking kahit anong mangyare alam kong hindi ko iiwanan..yung lalaking handa kong ipaglaban. Happy monthsary..- Jamaganda :*'

Gusto kong sapakin ang sarili ko ng mabasa ko ang mga nakasulat sa illustration board..dahil naalala ko kung ano lang yung ginawa ko sakanya nung mga panahon nayun...bakit ba kasi ang tanga tanga ko? Bakit si Jam pa yung nakuha kong gaguhin? Tanginang buhay naman oh.

--------

Nagising ako ng masakit ang ulo ko dahil sa hangover ko..napadami kasi ang inom ko kagabi kaya naman tangahali na ako nagising..kasalukuyan na akong nag-da-drive ngayon..wala akong balak pumunta ng opisina kaya naman nag dark blue shirt nalang ako at nag pants lang ako..nag-da-drive ako sa isang lugar na tumatak sa isip ko kahapon habang nag-uusap-usap sila.

'my bestfriend owned a café somewhere in nova..'

Novaliches. Yun ang daang tinatahak ko ngayon..hindi ko alam pero paggising ko palang kanina yun na kaagad ang naisip ko..pero wala na akong pakialam dun, dahil ang gusto ko lang mangyare ngayon ay ang..makita siya.

"Jam's café.." Binasa ko ang sign board na nasa harapan ko ngayon..ang dami na niyang naabot simula ng umalis siya. Ano pa bang nagawa niya ng wala ako sa buhay niya? Dati..kapag may plano siya..ako ang una niyang kinakausap..ngayon, para akong alien sa buhay niya..wala na kasi akong alam tungkol sakanya.

"Goodmorning sir." Bati sa akin ng isang crew na nasa counter, lumapit naman ako sakanya para umorder. Gusto ko sanaang magdemand at sabihin na gusto ko na yung boss nila ang magtimpla ng kape para sakin pero hindi ko nalang tinuloy dahil baka magtaka lang sila.

"Black coffee and sans-rival miss." Sabi ko sakanya habang tumitingin sa paligid..nagbabakasakaling makita ko siya ngayon. Pagkaharap ko naman sa counter..nagulat ako dahil tatlo na sila doon na todo kung makangiti. Napailing-iling nalang ako..psh, mga babaeng pa-cute.

"Okay sir...dine in or take out?" Tanong naman nung isa. Ano ba naman 'tong mga employees ni Jam mga pa-cute.

"Dine in." Simpleng sagot ko nalang sakanila.

"Okay sir, dadalhin nalang po namin yung orders niyo. Thank you." Sabi pa nung isa..umiling iling nalang ako saka tumalikod sakanila para maupo sa isang bakanteng lamesa doon.

Habang naghihintay ako..may nakakuha ng atensyon ko sa labas ng makita kong mayroong isang bata na sinisipa yung gulong ko kaya naman tumutunog yung alarm ng kotse ko..napatayo naman ako kasi pamilyar sa akin ang mukha ng bata..lumabas muna ako sandali para tignan ito.

"Hey baby, what are you doing?" Tanong ko sa bata ng makalapit ako sakanya. Nagulat naman ako ng biglang humarap 'to sakin at nakita ko ang anak ni Jam na humahagikhik habang sinisipa yung kotse kong tumunog ulet.

Umupo ako sa harap niya para maging magkapantay kami..grabeng 1 year old 'to nakakalabas ng café ng hindi namamalayan..mabagal naman 'tong maglakad huh. Nakita kong sinusuportahan niya yung sarili niya para hindi siya matumba sa pamamagitan ng pagkapit sa gilid ng kotse ko habang sinisipa niya yung gulong ko..tsk tsk..pilyong bata.

"Nasan ba yung mommmy mo huh?" Tanong ko sakanya...gusto ko sanang dagdagan ng..'ipakita mo na nga sakin ng mabuo na yung araw ko..' Kaso napailing nalang ako sa kacornyhan ko. Pero alam ko namang kahit anong tanong ko dito sa bata..hindi naman ako masasagot ng matino nito.

"Haynaku sir, yung anak niyo naman po eh ipasok niyo sa loob dahil baka mapano yan dito sa labas..ke gwapong bata pa naman." Nagulat ako ng may matandang babae na magsalita sa likuran ko..napatingin naman ako sakanya ng nakakunot ang nuo.

"Ayy sir, kaya naman pala gwapo ee..gwapo din po pala kayo. Haha, mqgkamukhang magkamukha po kayo ng anak niyo sir..parehas pamandin kayong naka dark blue. Tinignan niyo po yung mata niyo oh..magkaparehas na magkaparehas din. Ang cute cute." Sabi pa niya..napatulala naman ako ng mag sync in lahat ng sinabi niya sa utak ko.

Napaharap naman ako sa anak ni Jam..ngayon ko lang napansin na parehas nga kaming naka kulay dark blue na damit..pero naiiba yung kanya kasi may design ito. Napatitig naman ako sa bata...habang iniisip yung mga sinabi ng matanda sa akin..at ganun nalang ang bilis ng tibok ng puso ko ng tinitigan ko siya sa mga mata niya.

-------

~Jam's Point of view~

"Kielle...kielle? Baby?!" Hanap ko sa anak ko..kanina lang nasa loob siya ng opisina ko ee. May inasikaso lang naman ako sa kusina kaya iniwan ko siya sandali..hindi ko naman natandaan kung nasarado ko yung pinto ko. Jusko, nasan naba yung anak ko?

"Sophia, nakita mo si Kielle?!" Tanong ko kay sophia na may dala dalang orders na parang may hinahanap din.

"Naku hindi ee." Sagot niya naman.

"Omayghad! Nasan nayun?!" Sabi ko pa. Nagaalala na takaga ako. Nakita kong lumabas ng banyo si Mang Caloy.

"Mang Caloy si Kielle nakita niyo?!" Tanong ko sakanya.

"Huh, naku nag cr kasi ako. Kanina pa sira yung tiyan ko kaya hindi ko napansin." Maslalo akong nagaalala ng sabihin iyon ni Mang Caloy, omayghad nasan yung anak ko? Inkot-ikot ko ang paningin ko sa buong café..hanggang makita ko ang anak ko sa labas na kasama ng isang lalaking nakatalikod sa amin at isang matandang babae. Agad agad akong lumabas para puntahan sila.

"Omayghad Kielle! Paano ka nakalabas baby?!" Sabi ko ng bigla kong niyakap ang anak ko..hindi ko makuhang lingunin yung mga kasama niya dahil grabe yung pag-aalalang naramdaman ko kanina.

"Ayan na pala yung asawa niyo sir." Sabi nung matandang babae bago naman ito umalis, napatingin naman ako sa lalaking tinawag niyang asawa ko. At ganun nalang ang gulat ko ng makita ko ang mga mata ni Franco na may halong galit. Hindi ko nalang siya pinansin at binuhat ko na si Kielle at tumayo para tuluyan ng pumasok sa loob ng café ko..kaso bago pa man ako nakaalis bigla niyang hinatak ang braso ko at marahas na hinarap sakanya.

"Let's talk." Madiin na pagkasabi niya, alam kong galit siya dahil yun ang nakikita ko sa mga mata niya.

"We have nothing to talk about." Sabi ko ng walang emosyon sakanya bago paman ako tumalikod ulet..pero pinigilan niya ako at tinitigan ng mabuti.

"No..we have to talk...gusto kong malaman ang dahilan mo kung bakit mo tinago sa akin ang anak ko."

------ 

Chapter 22

"No..we have to talk...gusto kong malaman ang dahilan mo kung bakit mo tinago sa akin ang anak ko." 

Halos manigas ako sa sinabi niya..nakatitig lang ako ngayon sa mga mata niya. Paulet ulet na tumatakbo sakin ang mga katagang..'anak ko.' na nanggaling mismo sa sarili niyang bibig. Pilit kong hindi pinapakita sakanya na kinakabahan ako...paano niya nalaman? 

"Anak? Bakit sino bang anak mo?" I asked him as if I don't know what he's talking about. Binigyan niya lang ako ng nakakalokong ngiti niya. What the fuck, bakit ba kasi nasa ganitong pag-uusap kami..the last time I check, nung kalaro niya ang anak ko eh hindi niya naman napansin na magkamukha sila. 

"Sino anak ko? Baka yang buhat buhat mo....anak ko." Sabi niya sakin na para bang siguradong siguardo na siya na anak niya talaga si Kielle...maslalo akong kinabahan..paano ba kami napunta sa sitwasyon na'to? 

"Anak ko 'to." Matigas na sabi ko sakanya bago ko paman siya talikuran..pero katulad lang ng dati marahas niya akong hinarap sakanya. 

"Mag-uusap tayo ng maayos o sapilitan ang gagawin ko makausap kalang?" Pabulong pero madiin na pagkasabi niya..nagtayuan naman ang mga balahibo ko dahil alam kong galit na siya sa mga puntong ito. Maslalo kong hinigpitan ang hawak ko kay Kielle. 

"Sige..sa loob nalang tayo ng opisina ko mag-usap." Sabi ko sakanya ng walang emosyon..binitawan niya naman ako at saka sumunod sa loob. Namamawis ang mga kamay ko..kinakabahan ako. Parang may hindi magandang mangayayare..bakit pakiramdam ko mapipilitan akong sabihin ang isang bagay na ayokong sabihin for almost two and half years..

Bakas sa mukha nila Sophia at Angel ang pagtataka ng makita nilang nakasunod sakin si Franco na pumasok sa opisina ko..itinabi ko naman si Kielle sa sofa na nasa loob ng opisina ko bago ko hinarap ang seryosong mukha ni Franco. 

"Kielle is my son." Sabi niya na para bang yun lang ang sinabi niya sa tanang ng buhay niya na sigurado talaga siya. Tinitigan ko lang siya. Hindi ko alam ang sasabihin ko..pag ba sinabi ko ang totoo anong gagawin niya? kukunin niya yung anak ko sakin?

"No. Hindi mo siya anak." Pagsisinungaling ko sakanya sabay iwas ng tingin. Ayoko sabihin saknaya ang totoo..ayoko sabihin sakanya..baka kunin lang niya ang anak ko.

"So anong gusto mong gawin ko para mapatunayan ko? DNA test?" Tanong niya naman sakin. 

"Wala kang dapat gawin dahil hindi mo naman siya anak." Sabi ko habang inaayos yung mga papeles sa harap ng lamesa ko para hindi mahalatang nagsisinungaling ako..ayoko siyang titigan dahil mamalaman niya kung ano talaga ang totoo. 

Nagulat naman ako ng marahas niya akong hinarap sa kanya. Nakita ko sa mga mata niya na nawawalan na talaga siya ng pasensya. Maslalo naman akong kinabahan sa inakto niya. 

"Ngayon..ngayon mo sabihin na hindi ko siya anak Jam." Galit na sabi niya sakin..nasasaktan nadin ako sa paraan ng paghawak niya. Ano bang nangyayare sakanya..saka ano bang mapaala niya kung malaman nga niyang anak niya si Kielle? Pero hindi ako nakasagot sa paaran ng pagtingin niya sakin..putangina naman Jam. Simagot ka! Sabihin mong hindi niya anak yung anak mo! In the first place, wala naman siyang karapatan kasi gago siya!  

"Ano sagutin mo ako! Diba anak ko siya?!" Nagulat ako ng bigla siyang napasigaw. Hindi ko alam pero nagpantig ang tenga ko sa sigaw niya. Wala siyang karapatan na siagwan ako. 

"So!? Kung anak mo man siya?! Wala ka paring karapatan sakanya kaya bitawan mo ako." Sabi ko sabay hila ng braso na hawak hawak niya.  

"So anak ko nga! Bakit mo tinago sakin?!" He asked looking so frustrated. 

"Ano bang problema mo kung hindi ko sinabi sayo?! Diba ikaw na nga mismo ang nagparamdam sakin na wala lang ako sa buhay mo?! O eh anong ginagawa mo ngayon dito?! Ikaw mismo ang hindi nagbigay ng halaga na bigyan manlang ako ng pagkakataon na kausapin ka tapos ngayon kung kelan wala na ako sayo saka ka mangugulo sa buhay namin ng anak ko?! Gustong gusto mo talagang nahihirapan ako eh noh?!" Hindi ko alam pero habang sumisigaw ako sa harapan niya bigla nalang may tumulong luha sa mga mata ko. Tangina. Umiiyak nanaman ako dahil sakanya..dalawang taon kong pinigilan yung luha ko..bakit ngayon pa sa harapan niya? Samantalang siya, hindi ko alam pero...para naman siyang nanlambot sa mga sinabi ko. 

"Ano Franco?! Tanungan ba gusto mo?! Oh eto pa! Diba ikaw na mismo nagsabi kay Seb na rebound mo lang ako?! Na si Almira ang tunay na mahal mo, hindi ba?! O bakit nandito ka ngayon?! Wag mo na kaming pakialaman ng anak ko! Mas maayos ang buhay namin ng wala ka!" Hindi ko mapigilan yung sarili ko..gusto kong ilabas ngayon lahat ng sama ng loob ko..hindi ko alam..dahil siguro sa matagal kong kinimkim kaya sumabog nalang ako. Ang kapal naman kasi ng mukha niya na tanungin bakit ko pa tinago yung anak niya. 

Hindi siya nakasagot sa mga tanong ko kaya napailing nalang ako. Nakatayo lang siya na para bang napaka lalim ng iniisip. Tumalikod nalang ako sakanya at inayos ang mga gamit ko para makalabas na ako sa opisina ko. 

"I'm sorry.." Napatayo naman ako ng tuwid ng bigla kong maramdaman ang maiinit na yakap niya sa aking likuran ko at bumulong sa akin. Naramdaman kong biglang dumoble ang bilis ng tibok ng puso ko...hindi Jam..hindi kana mag-papabulag sa mga salita niya...tandaan mo, hanggang salita lang siya. 

Humarap nalang ako ng nakangisi sakanya. "I'm sorry?" Sarkastikong tanong ko. "Sige nga Franco, kumuha ka ng baso tapos basagin mo sa harapan ko, tapos try mong mag-sorry dun sa baso dahil binasag mo siya...tingin mo ba, dahil lang sa sorry mo, maayos pa lahat? tingin mo ba babalik pa sa dati?" Tanong ko bago ako kumawala sa mga yakap niya. 

Tumalikod ako sakanya at kinuha ang bag ko bago lapitan si Kielle na nakatulala saming dalawa..binuhat ko ang anak ko at dumeresto palabas ng pinto...pero nagulatanng ang buong pagkatao ko ng marinig ang mga sumunod na sinabi niya. 

"Magpapakasal tayo Jam. Sa ayaw't sa gusto mo. Magpapakasal tayo...para sa anak natin." 

-----------------------

Chapter 23

~Franco's Point of view~

Tuluyan ng nag-sara ang pintuan ng opisina niya. Hindi niya sinagot ang mga sinabi ko sakanya..napaupo naman ako sa sofa ng opisina niya habang nakatulala. Paulet ulet na tumatakbo sa isip ko ang mga sinabi niya.. 

"Mas maayos ang buhay namin ng wala ka!"

Pakiramdam ko naninikip yung dibdib ko ng bigla kong maalala ang mga salitang nagpadurog talaga ng puso ko...masakit isipin..na yung dating kulang nalang eh ipamukha sakin na ako lang mahalaga sa buhay niya at hindi niya kaya ng wala ako ay pinamumukha na sakin ngayong..isa akong walang kwentang tao. 

Yun ang naramdaman ko ng i-sumbat niya lahat sakin ang mga ginawa ko...pakiramdam ko..wala akong kwentang tao. 

Napatingin naman ako sa office table niya..nakita ko ang larawan ng mag-ina ko...mag-ina ko. Ang tanga tanga ko, sa loob pala ng dalawang taong paghihintay ko sakanya...may pamilya na pala akong nabuo. Pamilya ko sila...akin sila. 

Tumayo ako at kinuha ang picture frame na pinaglalagyan ng picture ng dalawang tao na importante sa buhay ko...buo ang desisyon ko, tutuparin ko ang mga sinabi ko sakanya. Kaylangan namin mag-pakasal..sa ayaw't sa gusto niya..kaylangan mabuo ang pamilya namin. 

---------

Isang buong linggo akong nagmasid sa labas ng  café ni Jam. Sa Isang linggong pagmasid ko sakanila ng anak ko nakaramdam ako ng pangungulila...gusto kong lumapit sakanila pero hindi ko alam kung paano ko gagawin yun..nag-isip nalang ako ng pwede kong gawin mapapayag lang siya sa kagustuhan ko..at ang naisip ko lang ay..mapapapayag ko lang siya sa tulong ng anak ko. 

Mukhang sumasang-ayon naman sakin ang tadhana dahil nakita kong sumabay sa paglabas ng isang customer ang anak ko ng hindi nahahalata ng guard. Ano bang klaseng guard 'to? Walang kwenta..hindi manlang tinitignan kung nakalabas naba yung bata. Lumapit ito sasasakyan ko at mukhang balak nanaman sipain ang mga gulong ko..binuksan ko naman ang pinto ko para makalapit sakanya. 

"Hi baby..you want some toys?" Tanong ko sakanya kahit alam kong hindi niya ako kayang sagutin ng maayos. Pinakita ko sakanya ang isang kotseng laruan na binili ko..halos matunaw ang puso ko ng makita ko ang mga ngiti sa kanyang mga labi. Kaya pala una palang magaan na yung pakiramdam ko sakanya...dahil anak ko siya..dugo ko ang dumadaloy sakanya. 

Kinarga ko ang anak ko at pinasok sa sasakyan ko..eto ang paraan na gagawin ko..hindi kasi ako magaling sa suyuan.. mas magaling lang ako sa santong paspasan. 

"Hello Mr. Mercado..napadala mo naba sa unit ko yung mga sinabi ko sayo?" Tanong ko sa abogado ko pagkasagot palang niya ng tawag ko..tinignan ko naman sa passenger seat ang anak ko..nakita kong ngiting ngiti naman ito habang naglalaro..napangiti nadin ako ng masisip ko na malapit na kaming mabuo. 

"Yes sir, nasa unit niyo na po yun..pinadala ko kay Cecile." Sagot naman niya. 

"Mabuti naman kung ganun. Thank you Mr. Mercado." Sabi ko ng tuyang magpalaam. Nagmadali akong pumunta sa unit ko.

Buhat buhat ko si Kielle na papasok ng unit ko. Iniupo ko siya sa sofa ko at pumasok sa loob ng kwarto ko para kuhanin yung ibang laruan na binili ko para sakanya. Pagkalapag ko naman ng mga iyon sa harapan niya halatang tuwang tuwa siya. 

"Car.." Napangiti naman ako ng magsalita siya. 

"Yes car..eto baby ano 'to?" Tanong ko pa sakanya at pinakita ang laruan na tauhan ni batman..tinignan niya naman ako. Natutuwa talaga ako kapag natitigan ko ang mga mata ng anak ko..pakiramdam ko kasi nabubuhayan ako ng loob..nagkakaron ako ng pag-asa na magiging buo din ang pamilya namin. 

"Wow Betmen.." Napatawa naman ako ng malakas sa naging sagot ng anak ko..nakita ko din na humagikhik siya. Ganito pala ang pakiramdam ng maging ama...pakiramdamam mo, kahit wala kang kwenta, nagkakaroon ng halaga ang buhay mo. 

"Itaw.." Sabi pa niya sabay turo sakin..naguluhan naman ako sa gusto niyang iparating sakin. Saka ko lang na-realize..na baka tinatanong niya ako kung sino ako...napangiti naman ako sakanya bago ko siya sagutin. 

"Ako si Daddy." Sabi ko ng malapad ang ngiti sakanya...yung ngiting totoo. Anga sarap sabihin..ako yung tatay niya. Nakakataba ng puso.

"Didy...itaw Didy." Natawa naman ako sa sagot niya sakin. Kinarga ko siya at nilagay sa lap ko. 

"Opo..ako po si Didy." Sakay ko naman sa trip ng anak ko. Nagulat naman ako ng bigla siyang maglambitin sa leeg ko. 

"Didy..milk." Sabi niya ng nakayakap sakin. Natuwa naman ako sa paghahanap niya ng gatas..kaso hindi ko alam kung paano gumawa nun kaya kinarga ko nalang siya papunta ng kusina at pinakitaan ng madaming pagkain..buti nalang hindi tinopak at kinain nalang yung mga bibnigay ko. Ang sarap sa pakiramdam ng may anak..alam ko na yung parating sinasabi ni Seb na..makita palang niya yung anak niya nakakalimutan na niya yung mga problema niya, tama siya. Kasi ngayon pakiramdam ko ako ang pinaka masayang tao dahil kasama ko ang anak ko. 

Binuhat ko naman pabalik ang anak ko sa sala ko at doon pinaglaro..binuksan ko din yung TV ko at pinanuod siya ng cartoons. The whole time nakatingin lang ako sakanya ng nakangiti. 

Nagulat ako ng sumampa siya sa sofa kung saan ako nakaupo at biglang yumakap sakin at siniksik ang ulo niya sa leeg ko Nagtaka naman ako sa ginawa niya. 

"Anong gusto ng baby ko?" Tanong ko naman sakanya. 

"Sleep yeye..sleep." Sabi niya sakin. Naguluhan naman ako, sinong yeye?

"Sinong yeye baby?" Tanong ko sakanya. Sinong yeye ang mautulog? 

"Yeye..yeye." Sabi niya sabay turo sa sarili niya..sa katangahan ko napa 'ahh' nalang ako. Haha. Pota san galing yung yeye nayun? 

"Okay sleep na ikaw dito.." Sabi ko ng humiga sa sofa at pinatong ko siya sa akin para makatulog. Pinatay ko naman yung TV para makatulog siya ng mahimbing sa ibabaw ko.  

Hindi ko namalayan na natulog nadin pala ako nagising nalang ako sa pagbagsak na bukas ng pinto ko. Sinilip ko kung anong meron..nakita ko si Jam na nakatayo malapit sa pinto na nakatulala..ineexpect ko ng pupunta siya, dahil alam kong hahanpin niya ang anak namin. 

"What the fuck Franco. Anong pumasok sa isip mo at kinuha mo ang anak ko?!" Sigaw niya ng makalapit siya sakin. Madiin ang pagkakasabi niya nito sa akin. Tumayo at binuhat si Kielle para dalhin ito sa kwarto..tulog pa kasi ang bata, pero bago ako makapasok sa kwarto..hinawakan ni Jam ang braso ko para mapigilan. 

"Akin na ang anak ko. Uuwi na kami." Madiin na pagkasabi niya. Hinarap ko siya bago sagutin. 

"Walang uuwi. Mag-uusap tayo." Sabi ko din ng madiin sakanya bago ako tuluyang pumasok sa kwarto ko para ihiga ng maayos ang anak ko. 

"Hindi uuwi na kami ng anak ko, wala tayong dapat pag-usapan dito." Sabi niya ng nakasunod sa akin. Hinarap ko siya at hinatak bago pa mapalapit sa anak ko..hinatak ko siya palabas ng kwarto. Kayalangan namin mag-usap. 

"Ano ba 'tong ginagawa mo Franco?!" Sigaw niya sakin. Hindi ko siya pinansin at kinuha ko nalang yung papeles sa ibabaw ng center table ko..nagulat naman ako pagkaharap ko sakanya ay tumutulo na yung mga luha niya..bigla naman akong nanlambot. 

"Tangina Franco! Hindi mo alam yung pag-aalalang ginawa mo sakin dahil sa anak ko! Hindi mo alam yung pakiramdam na bigla-bigla mo nalang kukunin tapos hindi mo manlang pinaalam! Halos mamatay ako sa kakahanap sakanya, alam mo bayun?! Hindi! Kasi sarili mo lang ang iniisip mo!" Sigaw niya sakin habang umiiyak..hindi ko alam pero napatulala nalang ako. Ginawa ko lang naman kasi yun..dahil no choice ako, yun lang ang paraan para makausap ko ulet siya. 

"Yun ba talaga ang gusto mo?! Yung nahihirapan ako ng todo?! Wala na bang iba Franco?! Kasi alam mo, nakakapagod sobra! Hindi kita maintindihan! Bakit mo ba ginagawa 'to?! Anong dahilan mo?!" Sigaw pa niya. Nakikita ko na nga sa mga mata niyang nahihirapan siya..pero gusto kong matupad yung plano ko. Nilapag ko sa harapan niya yung papeles na hawak ko. 

"Pirmahan mo 'to." Sabi ko. Tinignan niya naman yung mga papeles sa harapan niya at binasa. 

"Wow. Marriage contract. Seriously?! Anong gusto mong iparating at meron nito sa harapan ko?!" Sigaw niya. Tama..marraige contract ang nasa harapan niya..pinagawa ko yun sa abogado ko..legal yun. Naisip ko na mas mabuting yun muna ang asikasuhin ko..saka ko na siya ihaharap sa altar kapag okay na..ngayon ang kailangan ko lang ng kasiguaraduhan na..akin siya. 

"Kaylangan mong pirmahan yan." Sabi ko lang sakanya. 

"Hindi ko pipirmahan 'to! This is bullshit! Ano bang dahilan mo at ginagawa mo 'to?! Kung tungkol sa anak mo, pwede kang maging ama sakanya! Hindi kita tatanggalan ng karapatan basta ba sakin siya titira!" Sabi niya. 

"No..this is not just about Kielle...this is about our family." Sabi ko ng titig na titig skanya..gusto kong iparating na..yun talaga ang pinaka gusto kong gawin sa buhay ko ngayon..ang makasama siya. Sabi ko naman diba? Hindi ako magaling sa suyuan. 

"No. Hindi ko pipirmahan yang walang kwentang marraige contract nayan." Sabi niya. Tinignan ko naman siya bago ako sumagot. 

"Then okay...hindi kayo uuwi ni Kielle hanggat hindi mo pinipirmahan yan." Sabi ko. Totoo yun..hindi ko sila hahayaan na makalabas ng building na'to..madami na akong body guards na nag-aabang sa baba. 

"Bakit mo ba ginagawa 'to?" Mahina pero madiin na pagtatanong niya. 

Tinitigan ko naman siya sa mata para patunayan na totoo ang mga sasabihin ko. "Kasi pamilya ko kayo...mahal ko ang anak ko, at higit sa lahat...mahal kita."

"Don't expect that I'm going to believe in your words again, because the last time I believed in you...nasaktan lang ako." Sabi niya ng walang emosyon, pagkaptapos ay pinunasan niya ang kaniyang mga luha at tumayo bago pumasok sa kwarto kung nasan ang anak namin. 

Naiwan akong natulala..at paulet ulet na tumatakbo sa isip ko na..oo nga pala dahil tanga ako...nasaktan ko siya.

----------------------------

Taray ni Franco! hahahahahahah. 

Chapter 24

~Jam's Point of view~ 

Naramdaman ko ang sinag ng araw na tumatama sa mukha ko..unti-unti kong dinilat ang aking mga mata. Una kong nakita ang anak ko sa tabi ko na gising at may kinakain na saging. Napakunot naman ang nuo ko..hindi dapat saging..dapat gatas ang iniinom niya ngayong umaga. 

Inikot ko naman ang mga mata ko sa palaigid. Napatulala naman ako ng makita kong naka-upo sa gilid ng kama si Franco habang nakatitig sa amin. Napatitig ako pero ako na agad ang nagbawi ng tingin. Hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ko ng magtama yung mga mata namin. Unti-unti akong bumangon. 

"Naghanda na ako ng breakfast. Do you want me to bring it here?" Tanong naman niya sakin. 

"No. Hindi naman ako nagugutom." I answered him coldly. I mentally noted myself that I should keep my distance to him..kasi the more na napapalapit ulet ako sakanya the more na natatakot akong...bumalik lahat. Ayoko ng masaktan. Tapos na ako doon..2 years ago. 

"Okay..nandito lang ako sa labas kung may kaylangan kayo." Sabi niya bago tuluyang lumabas ng kwarto niya. Hindi ko nalang pinansin ang mga sinabi niya..nag-ayos ako ng sarili. Buti nalang parati akong may-baong damit at emergency kit. Ginising ko din si Kielle para linisan at palitan din ng damit..parati din kasi siyang may baon na damit sa loob ng kotse ko...nagmadali ako dahil ang gusto ko lang mangyare ngayon ay makalabas sa bahay na'to kasama ang anak ko. 

Lumabas ako ng karga-karga ko si Kielle. Naabutan kong nakaharap sa laptop niya si Franco at kaharap ang isang katerbang mga papeles sa harap niya. Papeles...naalala ko nanaman ang mga nangyare sa amin kagabi...sinabihan nanaman niya ako ng salitang...'mahal kita.' ang mga salitang...hindi ko na kayang paniwalaan pa..maslalo na kung nanggaling sakanya. 

Napatingin siya sa dereksyon ko. "May kaylangan ka?" He asked. 

"Oo..kaylangan na naming umuwi ni Kielle." Sabi ko sakanya. 

"No. Hindi ka uuwi. Kung gusto mo..pirmahan mo muna yung marriage contract na sinasabi ko sayo." Sabi nanaman niya sakin. Lecheng marraige contract nayan.. ano bang tingin niya sakin? Na pagkatapos niyang gaguhin..ganun ganun nalang? Babalik nalang sakanya agad agad?

"Hindi ako tanga Franco para patulan yang mga kahibangan mo. Kaylagan kong umuwi. Kaylangan kong pumunta ng shop ko." Sabi ko sakanya sabay talikod papunta ng pinto. 

"Okay then..wait for me. Sasama ako sainyo." Bigla naman akong napaharap sakanya ng sabihin niya yun. Whatthefuck. Seriously? Hindi ko na nakuhang umangal sakanya dahil tuluyan na siyang nakapasok sa loob ng kwarto niya. Omayghad. Fuck my life. 

Hindi ko siya hinintay at lumabas nalang ako ng Unit niya. Kaso nagulat ako na paglabas ko palang may humarang na sa amin ng anak ko na mga lalaking naka-itim. Seriously? Ano 'to?

"Ma'am..baka pwede pong pumasok nalang kayo ulet sa loob. Bawal po kayong lumabas." Sabi pa sa akin ng isa sa kanila. 

"Seriously? Ano kami dito ng anak ko? Preso? Bilanggo?" Tanong ko doon sa lalaki. Naiinis na ako sa ginagawa ni Franco samin. Seryoso.

"Pasensya na ma'am. Napag-utusan lang." Sabi niya pa sakin habang hinaharangan ako. Ghad! Ano bang nagyayare sa buhay ko? Can someone please explain to me..what is happening? the last time I check..maayos ang buhay namin ng anak ko...until some jerk entered the picture again. 

"Can't we just have our freedom back?!" I hissed. Wala silang karapatan na gawin samin ng anak ko 'to! 

"Nope. Not until you marry me." Sabi ng boses sa likod ko. At sino panga ba yung magiging tao sa likod ko?! Shet. Leche talagang buhay 'to oh. 

"So meaning..hindi na pala talaga kami makakalaya sayo ng anak ko? Ganun? Franco..yung totoo, sira naba yung ulo mo?" I asked him, he just give me his unfamous smirk. Ghad! Maslalo akong naiinis! 

"Yeah..simula ng umalis ka. Baliw na ako....nabaliw sayo." Sabi niya ng titig na titig sakin habang naka-smirk. Ohghad! My life is great. Yung dating hinahabol ko tapos sinaktan lang ako..eh nandito sa harapan ko..pilit na gustong magpakasal sakin. Tapos sasabihan akong mahal niya..tapos ngayon naman..baliw sakin. Yeah..what a great life. 

"Yeah. Whatever. Umalis na tayo, madami pa akong gagawin." Sabi ko sabaya talikod. Ayokong ipakita sakanyang apektado na ako sa mga sinasabi niya. Ghad Jam! Kapag nagpaloko kapa ulet, papatayin kana ni Michie. So you better..stop this! 

Sinenyasan nalang niya yung mga tauhan niyang tumabi para makalabas kami. Ano nalang mangayayre sa buhay namin ng anak ko kung parating ganito? But one thing's for sure...I won't commit the same mistakes I've done before. Tapos na ako doon..tapos na akong masaktan...tapos na akong mahalin siya at pahalagahan. 

---------

Nakarating kami sa Café ko ng hindi nag-uusap. Inaayos ko pa yung bag ko bago ako lumabas ng sasakyan niya, nauna nang lumbas si Franco sa akin..akala ko maghihntay na siya sa labas pero binuksan niya yung pintuan sa side ko. Tinignan ko naman siya ng nagtataka. 

"Ako na magbubuhat kay Kielle." Sabi niya sabay kuha kay Kielle. Hinayaan ko nalang siyang kuhain ang anak ko..napatitig naman ako sa mag-ama ko..wait..mag-ama ko? Am I seriously thinking that way? No..siyempre hindi. Erase..erase. 

Sumunod ako sakanila at pumasok kami sa loob ng Café ko. Nakita ko naman sila Mang, caloy at yung tatlong babae na nagkukumpulan at ng makita nila ako bigla silang lumapit sa akin. 

"Omayghad bruha! Nakita mo na si Kielle?!" Tanong sakin ni Angel habang yung mukha naman ng tatlo eh halatang nag-aalala parin. Sabagay hindi ko naman sila masisisi...halos mamatay na kaming lahat dito kahapon sa kakahanap sa anak ko. Buti nalang natawagan ko na kagabi sila mama. Hindi ko na sinagot si Angel..lumingon nalnag ako sa likod..tinignan din nila kung ano ang nasa likod ko...doon namin nakita ng sabay sabay na pumasok...ang mag-ama. 

"Sino siya?" Tanong naman ni Shasha. Tinignan ko siya bago sumagot. "Unfortunately..he's the father of my child." Sabi ko ng walang emosyon. 

"Naku Ma'am..pasensya na po talaga dun sa nangyare kahapon..hayaan niyo po babantayan ko na ng mabuti si Kielle kapag nandito." Pag-aantala naman ni mang Caloy sa usapan namin..ngumiti nalang ako sakanya. 

"Okay lang po yun manong..pasesnya nadin po kung nasigawan ko kayo kahapon." Sabi ko sakanya. "Naku wala po yun ma'am..balik na po ako dun sa labas." Sabi niya..tinanguan ko nalang siya bago siya tuluyang umalis. Tinignan ko ulet sila Franco at nakita kong naglalaro na isla ni Kielle sa isang bakanteng table.

Tumalikod na ako at nag-simulang mag-lakad papunta sa opisina ko..nang makarating ako..hindi ko namalayan na nakasunod pala sakin yung tatlong bruha. 

"HOY! GAGA KA! MAGPALIWANAG KANGA!" Sigaw ni Sophia..ang pinaka maingay sakanilang tatlo. Umupo muna ako sa swivel chair ko, humarap sakanila bago sumagot. 

"Anong ipapaliwanag ko?" Tanong ko naman sakanilang tatlo na naging dahilan para mag-mukha silang mga ewan. 

"Hoy! Yung gwapo dun sa labas! Ipaliwanag mo yun! May pa-unfortunately unfortunately he's the father of my child kapang nalalaman diyan! Ipaliwanag mo yun oy!" Sabi naman ni Angel. Umling-iling nalang ako bago sinimulang magkwento. Kwenento ko sakanila simula umpisa..hanggang sa nangyayare ngayon. Naantala lang ang kwento ko ng biglang pumasok si mang Caloy. 

"Uhm...excuse me po ma'am madami na pong nag rereklamong customer sa labas." Sabi ni mang Caloy. 

"Ay putspa! Oo nga pala may trabaho tayo! Mga gaga tara na!" Sigaw ni Shasha. Ay anak ng tipaklong naman talaga. Nagsitakbuhan na silang lahat palabas...pero bago lumbas si Shasha bigla siyang humarap sa akin...nagtaka naman ako. 

"Haynaku girl! Wag mong sabihin na unfortunately siya naging ama ng anak mo noh! Kasi jusko po! Ang gwapooo nun! Havey na havey!" Sabi niya bago sumunod sa dalawa. Napiling-iling nalang ako. 

Nagulat naman ako ng biglang magbukas ulet ang pintuan ng opisina ko..tinignan ko naman kung sino ang pumasok at doon ko nakita ang si Franco na buhat buhat si Kielle. Hindi padin ako makapaniwala..na magkasama na silang dalawa ngayon. Magkamukhang-magkamukha pa. 

"Ano bang ginawa niyo at nagalit yung mga customer mo?" Tanong niya ng umupo siya sa sofa ko sa loob ng opisina ko. Napailing nalang ako..wala ba'tong trabaho? Eh sa sobrang busy neto sa pagkakaalam ko eh imposible naman yun. 

"Wala kanang pakialam doon." Sagot ko nalang sakanya at pinabayaan ko sila ni Kielle na naka-upo doon at tinuon ko na yung atensyon ko sa mga ginagawa ko. Ayokong sagutin yung tanong niya...ano namang sasabihin ko na kwinento ko sa mga tauhan ko yung so-called love story namin? Napabuntong hininga nalang ako at tinuon yung atensyon sa mga gagawin ko.  

Maya-maya pa. 11:36 am..tingin ko sa orasan ko. Tinignan ko naman kung anong ginawagawa nung dalawa at biglang nanahimik..kanina kasi sobrang ingay nilang dalawa..tinuturuan kasi ni Franco magsalita si Kielle. Minsan nga hindi ko mapigilan mapangiti ng patago. Napabuntong hinnga nalang ulet ako.

Pagkatingin ko sakanilang dalawa..nakita kong natutulog sila..nakahiga sa sofa si Franco habang nasa ibabaw niya si Kielle..napangiti naman ako ng makita kong parehas pa islang naka-nganga..pero kahit naka-nganga na ang gwapo padin. 

"Hello Sha..padala naman kami ng Lunch dito..bilhan mo ako ng dalawang meal. Thank you." Sabi ko sa kabilang telepono ng sagutin ako ni Shasha. 

"Okay ma'am." Sabi niya naman sakin. "Siraulo! Ma'am kadiyan!" Sabi ko naman sakanya bao magpaalam..hindi kasi ako sanay na tinatawag nilang ma'am..madalas kasi 'bruha' 'girl' 'oy babae' ang tawagan namin. Tropa tropa chill lang kasi dito samin. 

Maya-maya pa ay pumasok na si Shasha na dala dala yung Lunch namin..napatingin naman siya sa mag-ama na natutulog. 

"Ay havey! Kahit tulog na naka-nganga yummy padin. Swerte mo girl!" Sabi niya. 

"Gaga! Lumabas kana nga! Magtrabaho ka dun uy!" Sabi ko sabay bato sakanya ng ballpen ko. 

"Sus! Madamot kalang ipakita sakin yung yummy mong asawa ee! Diyan kana nga! Babush!" Sabi pa niya bago umalis. "Hindi ko siya asawa!" Sigaw ko bago pa masara ng tuluyan yung pinto. Asawa? Tsk...hindi ko siya asawa at hinding hindi ko sa magiging asawa. 

-----------

Gabi na...tapos nanaman ang isang buong araw ko. Inaayos ko nalang ang mga gamit ko. Pagkatapos kong mag-ayos..lumabas ako naabutan ko ang tatlong babae na nag-aayos nadin para umuwi. 

"Kayo nalang magsara mang Caloy huh?" Sabi ko kay Mang Caloy..tinanguan nalang niya ako. Lumbas na ako at nakitang naghihintay sa labas si Franco habang buhat-buhat si Kielle na kakatulog lang ulet. Lumapit naman ako sakanya. 

"Uuwi na kami Franco..Umuwi kana din." Sabi ko habang kinukuha sakanya si Kielle. 

"No. Uuwi tayo." Madiin na sabi niya sakin. 

"Hindi pwede Franco! Uuwi na kami!" Sigaw ko sakanya. 

"No! Una palang sinabi ko na sayo na mahal kita Jam! At ganito ako magmahal..na mawawala ka palang sa paningin ko pakiramdam ko iiwanan mo nanaman ako!" Sigaw niya pabalik sa akin...

At sa pangalawang pagkakaton..napatulala nanaman ako sa  mga sinabi niya.

---------------

Intense! 

Chapter 25 

Napangiti ako ng mapakla ng ma-realize ko nanaman yung mga sinabi niya...'Mahal kita Jam..' Napa-iling ako..nakita ko naman sa mga mukha niya ang pagtataka. 

"Mahal? Talaga Franco? Tingin mo...pagkatapos ng lahat..ngayon pa ako maniniwala na mahal mo ako?" Tanong ko sakanya. Sa kasinungalingang ginawa niya dati sa pamamagitan ng pag-sabi ng mahal niya ako at biglang sasaktan..ay ang matinding dahilan kung bakit ayoko ng maniwala sakanya ngayon. Saka ano bang mapapala ko kapag naniwala ulet ako? Masaktan nanaman? 

"Bakit hindi mo hayaan iparamdam ko sayo?" Tanong niya sakin. 

"No thanks. The last time na pinaramdam mo sakin yun..nasaktan lang ako..in the first place, hindi naman ang pagmamahal mo ang kaylangan ko ngayon..kaylangan na naming umuwi ng anak ko." Sabi ko sakanya ng walang emosyon. 

"No..ilang bese ko bang kaylangan sabihin sayo..na hindi kayo uuwi ng anak ko. Walang uuwi ngayon...bukas tayo haharap sa magulang mo para sabihing magpapakasal tayo. And that's final. Now, get in the car..uuwi na tayo." Sabi niya sa akin at pagkatapos ay tumalikod para pumasok sa sasakyan niya. Naiwan akong nakatulala na naiinis..ano ba'tong ginagawa niya? nanatili lang akong nakatayo sa pwesto ko..naiinis ako sa nangyayare at higit sa lahat naiinis ako sa sarili ko..dahil hindi ko magawang makawala sakanya. 

"Ano? Sasakay kaba o kami lang ng anak ko ang aalis?" Tanong niya ng maibaba niya yung bintana ng sasakyan niya. Napabuntong hininga nalang ako bago pumasok sa sasakyan niya..naisip kong..hindi ko kayang, hindi makasama ang anak ko..kahit isang gabi lang. 

"Idaan mo muna ako sa bahay..kukuha ako ng damit namin tapos magpapaalam." Sabi ko sakanya habang nakatingin sa labas ng bintana ng sasakyan niya. Ayoko siyang tingnan manlang..maslalo ko lang nararamdam yung inis. Yung inis..na alam ko kunti nalang eh sasabog na. 

"No need. nagpabili na ako dun sa bago kong secretary ng mga damit mo...nasa unit ko nayun ngayon." Sabi niya. Sa inis ko hindi ko nalang nakuhang sumagot..tinignan ko nalang kung maayos yung pagkakahiga ng anak ko sa back seat bago ulet tumingin sa bintana. 

Buong byahe namin ay nangingibabaw ang katahimikan. Sabagay ano bang pwede naming pag-usapan? Yung sinasabi niyang pagmamahal niya? Psh. Walang kwenta..kung yun lang din naman ang magiging topic namin..mas pipiliin ko na nga ang maging tahimik. Masyado naba akong nagiging matigas dahil hindi ko siya pinaniniwalaan? Kaso hindi ee...masyado kasing masakit yung naging nakaraan namin..kaya naging ganito ako katigas. Ayoko siyang paniwalaan..dahil alam ko sa huli..ako nanaman yung masasaktan. 

-------

Nakaratinng kami sa parking lot ng hindi nag-uusap. Bumaba agad ako para buhatin ang anak ko na natutulog..pagkabukas ko ng back seat kukuhain ko na sana si Kielle ng biglang may humawak ng braso ko....at bolta-boltaheng kuryente ang naramdaman ko. 

"Ako na magbubuhat..mabigat yan ee." Sabi niya. Hindi nalang ako umanggal...ayoko ng makipagtalo sakanya..nakakasawa na. Agad ko namang inalis ang pagkakahawak niya sa braso ko at tumalikod sakanya. 

Sumakay kami at nakarating sa loob ng unit niya ng hindi nagpapansinan. Ayoko na mag-aksaya ng laway ko...para lang makausap siya. 

"Nandito na yung mga damit mo..may mga pantulog at pambahay nadin diyan kasama yung toothbrush at iba pa. Sabihin mo nalang kung may kaylangan kapa." Hindi ko siya pinansin at kinuha ko nalang yung mga paper bags na nasa harapan ko..gaya nga ng sinabi ko..ayoko ng mag-aksaya ng laway ko sakanya. Pumasok ako sa kwarto niya at nag-ayos ng sarili. 

Pagkatapos kong mag-ayos ng sarili ko nadatnan kong tulog na tulog ang anak ko..tinabihan ko nalang si Kielle habang hinihimas ang ulo niya..naantala ang pagtitig ko sa anak ko ng magbukas ang pinto...hindi ko na kaylangan pang tignan kung sino ito..kaya hindi na ako nag-aksaya ng panahon na lingunin siya. 

"Punasan mo na yung katawan ni Kielle..nandito na yung damit niya oh." Sabi niya sabay lapag sa gilid ko ng isang planggana na may lamang tubig at basang towel kasama ang paper bags na may damit ni Kielle..hindi ko siya pinansin, kinuha ko nalang yung basang towel na sinimulang punasan ang anak ko..nararamdaman ko namang nakatitig lang siya sakin. 

Pagkatapos kong punasan ang anak ko..inilagay ko sa side table niya yung planggana na ginamit ko..napatitig naman ako sa picture frame na nakapatong dito. Gusto ko sanang magtanong kung pano napunta sakanya yung picture frame namin ng anak ko nasa opisina ko...hindi ko manlang napansing wala na pala yun doon..pero dahil ayaw ko na ngang mag-aksaya pa ng panahon na kausapin siya..hindi ko nalang pinansin. 

Pagkatapos kong bihisan si Kielle..dinala ko sa cr yung planggana na ginamit ko. Pagakalabas ko..bigla nalang may humatak sakin at pilit akong hinalikan..hindi ko kaylangan pang tignan kung sino..dahil halik palang kilalang-kilala ng buong pagkatao ko. 

Pilit akong hinahalikan ni Franco..marahas ang mga iginagawad niyang halik sa aking mga labi..patuloy lang ako sa pagpiglas pero hindi siya nagpapatinag..masyadong madiin ang pagkakahawak niya sa leeg ko habang hinahalikan ako kaya hindi ako makawala sakanya...pilit ko siyang tinutulak. 

Nang makawala ko sa mararahas niyang mga halik..sinampal ko siya. Naramdaman ko din ang sakit ng pagkakasampal ko sakanya kagaya ng nararamdaman kong bilis ng tibok ng puso ko..tumingin ako sakanya ng nanlililisik ang mga mata habang hinihingal. 

"I'm sorry.." Sabi niya ng nakayuko. Napuntong hininga nalang ako ng sobrang lalim. Hindi ko alam pero..hindi ko siya masigawan kahit gustong gusto ko. Tatalikod na sana ako ng hawakan niya ulet ang mga braso ko at iniharap sakanya. 

"Bakit ba ayaw mong maniwalang mahal kita?" Madiin na pagtatanong niya. Tinignan ko siya sa kanya mga mata..madami akong emosyon na nakita..panghihinayang, pakikiusap, kalungkutan, galit, naguguluhan.. marami..marami pang iba...hindi katulad ng mga mata ko na pilit..nagpapakita ng kawalan ng emosyon.. na pilit pinapakitang..wala akong pakialam. 

"Simple lang...mahirap ng maniwala ulet sa isang taong nagsinungaling na sayo..tapos nandito nanaman sa harap mo..sinasabi nanaman yung kasinungalingan na sinabi niya na naging dahilan ng pagiging wasak ng puso mo." Sabi ko sakanya habang nakatitig sakanyang mga mata ng walang emosyon. Pinangako ko sa sarili kong kapag nag-kaharap kami..mas magiging matatag ako. Mas magiging matatag ako...para sa susunod na gagaguhin niya ako...hindi na ako magpapadala agad..katulad ng ginagawa ko ngayon. 

"Hindi ko sinasadya yun." Halos matawa ako ng malakas sa sinabi niya. 

"Talaga? Hindi sinasadya? Nagpapatawa kaba? Rinig na rinig ko kayong nag-usap ni Seb..ikaw mismo ang nagsabi na ako ang pinili mong gawing panakip butas..tapos ngayon hindi sinasadya? Tingin mo? Dapat ba talaga akong maniwala sayo?" Kanina kung walang emosyong akong nagkikipagusap sakanya..ngayon naman..nagsalita ako ng may halong inis, galit at puot. Dahil sa pangalawang pagkakataon..nagsinungaling nanaman siya. 

Naramdaman kong unti-unti siyang napakalas sa mga braso ko..napailing nalang ako sakanya bago pa man tumalikod..kaso hinawakan niya ulet ang mga balikat ko dahilan para mapatigil ako..hindi ko na siya hinarap..hinintay ko nalang siyang magsalita. 

"Ano bang kaylangan kong gawin..mahalin mo lang ulet ako?" Tanong niya sakin. 

"Hindi ko alam kung anong kaylangan mong gawin..dahil hindi ko din alam kung kaya pa ulet kitang mahalin." Sabi ko saka tuluyang naglakad papunta sa tabi ng anak ko. 

-----------------------

Intense padin? Huehue. 

Chapter 26

Napabuntong hininga nalang ako bago pa tuluyang bumangon sa pagkakahiga ko. Yeah...hindi padin pala kami nakaka-alis ng anak ko sa poder ni Franco. Hindi ba pwedeng panaginip nalang lahat 'to? Gusto ko ng bumalik sa normal ang lahat. Nagising ako ng wala sa tabi ko yung dalawa...alam kong dito din sa kama na'to natulog si Franco dahil naramdaman ko siyang tumabi kagabi. Hinayaan ko nalang dahil nawalan na ako ng lakas dahil sa sagutan namin kagabi.

Tumayo na ako at nag-ayos ng sarili ko. Bago pa man ako makalabas ng tuluyan ng kwarto ni Franco...rinig na rinig ko na ang pagkukulitan ng dalawa. Hindi ko alam pero...napangiti din ako ng marinig kong humahikhik ang anak ko.

Nang tuluyan na akong makalabas..nakita ko silang nakaupo sa lapag ng sala at nakapilibot ang napakadaming laruan. Napansin siguro ni Franco yung presensya ko kaya naman napalingon siya sa akin. Tinignan niya naman ako ng walang emosyon.

"Nandun na sa kusina yung breakfast mo." Sabi lang niya bago pa man niya itinuon ang pansin kay Kielle.

Hindi ko nalang siya pinansin at pumunta sa dining area. Hindi ko alam pero napangiti ako ng makita ko ang mga pagkaing hinanda niya...kahit papano namiss ko din ang kumain ng mga luto niya..napailing nalang ako sa mga iniisip ko at nagsimulang kumain.

Pagkatapos kong kumain naisip ko na yung gatas at dede nga pala ni Kielle nasa sasakyan ko sa baba....naisip ko naman na ilang araw ng tengga yung kotse ko. Gusto ko man umalis but unfortunately...hindi pwede. Derederetso lang ako sa paglalakad hanggang maka rating sa tapat ng pinto ng unit ni Franco para makalabas..pero palabas na ako ng may humawak ng mahigpit sa mga braso ko. Paglingon ko nakita ko ang balisang mukha ni Franco...napakunot naman ang nuo ko.

"What?!" Tanong ko ng pabalang sakanya. "Saan ka pupunta?" Tanong niya sakin na parang takot na takot akong bitawan...I just rolled my eyes. Seriously. Akala niya tatakasan ko siya?

"Kukunin ko lang yung dede ni Kielle sa kotse ko." Sabi ko saabay bawi ng braso ko sa mga kamay niya.

"Samahan kana namin." Sabi niya. Grabe! Hindi talaga ako makapaniwala sa inaakto ng lalaking 'to.

"No need. Hindi naman kasi ako aalis." Sabi ko sabay deretsong labas ng unit niya. Argh! Nakakairita.

Nagulat nalang ako ng pagkapasok ko sa loob ng elevator, sumakay din yung lalaking humarang sakin dati sa tapat ng pinto ni Franco. What the fuck. Talagang pinasundan pa niya ako?! Hell. Inirapan ko nalang yung lalaking naka itim. Mukha siyang kapre! Magsama sila ng amo niyang baliw! Hmp.

Pagkarating ko sa tapat ng kotse ko ay kinuha ko ng lahat ng gamit namin ni Kielle na parating nandoon for emergency purposes. Kinuha ko ang isang bag doon na pinaglalagyan ng gamit namin mag-ina.

"Ma'am ako na po." Sabi nng llaki at aaktong kukunin yung bag sakin. Psh. Epal.

"No need. Kaya ko na'to." Sabi ko sabay irap sakanya at deretso alis, ano ba'tong nangyayare samin ng anak ko? Bantay sarado naman lahat ng gagawin namin! Nakakainis!

Nang makarating ako sa loob ng unit ni Franco..nakita kong naglalaro parin sila ni Kielle. Pumasok naman ako sa loob ng kwarto niya at nilapag doon ang mga gamit namin ng anak ko. Napaupo naman ako sa kama at napabuntong hininga.

Ayoko na dito....kapag maslalo akong napapalapit sakanya..masalalo kong nararamdam na masasaktan nanaman ako kapag kumagat ako sa mga plano niya.

-----------

~Franco's Point of view~

Napalingon naman ako kay Jam ng lumabas siyang may daldang isang bote ng gatas para kay Kielle...lumapit siya sa anak niya na sobrang tutok na tutok sa pinapanuod nitong movie.

"Kielle, baby...milk ka muna oh." Tinignan naman siya ni Kielle at kinuha ang tinimpla niyang gatas para dito. Binuhat niya si Kielle para mahiga sa sofa para makapag-dede habang nanunuod.

Napatitig naman ako sa mag-ina ko at napangiti. Parehas kasi silang nanunuod ngayon...nawala ang ngiti sa mga labi ko ng bigla akong tignan ni Jam ng nakasimangot...napatawa naman ako ng mahina sa ginawa niyang pag-irap. Napailing nalang ako.

"Franco...kaylangan na talaga naming umuwi ni Kielle. Hinahanap na kami sa bahay." Sabi niya sakin ng seryoso. Napatingin naman ako sakanya.

"No." Matigas na sabi ko sakanya...buo ang desisiyon ko..dito lang siya hanggat hindi ako nakakasiguradong akin siya.

"Franco ano ba?! Hindi mo ba ako maintindihan?! May buhay ako sa labas ng unit na'to!" Mahina pero matigas din na sagot niya sa akin. Tinignan ko naman siyang seryoso ngayon deretso sa mga mata niya.

"No. Hindi pwede." Sabi ko sakanya. No Jam...hindi ka aalis sa poder ko hanggat wala akong pinanghahawakan na...akin ka.

Hindi na siya nakasagot...pero bakas sa mukha niya ang pagkairita. Wala akong pakialam kung amirita man siya. Basta ang sakin...hindi siya aalis. Walang aalis sakanila ng anak ko. Napukaw naman ang pag-iisip ko ng biglang tumunog ang cellphone ko...nakita ko namang si mom ang tumatawag sa akin kaya sinagot ko nalang agad.

"Hello ma?" Sabi ko sa kabilang linya.

"What the fuck is going on Franco?! Anong meron yang unit mo at hindi ka makaalis alis para magtrabaho?! Hindi ba nakarating ang balita sayong madami kang dapat asikasuhin sa loob ng opisina mo?!" Sigaw ng nanay ko sakabilang linya. Napabuntong hininga nalang ako...wala akong oras sa ibang bagay ngayon.

"May importante akong inaasikaso ma. Sasabihan ko nalang si Cecile na dalhin dito sa unit ko yung mga dapat kong gawin sa opisina." Sabi ko nalang sakanya. Kung sasabyan ko ang init ng ulo ng nanay ko...magaaway lang kami.

"Ano namang importante yan Franco?! Kaylangan ka sa opisina mo! You need to be there now! As in now! Ayoko ng matigas ang ulo Franco, sumunod ka nalang kung ayaw mong makarating sa daddy mo 'tong mga pinaggagawa mo!" Sabi niya bago ako binagsakan ng telepono. Napailing nalang ako bago lumingot kay Jam na nakatitig pala sa akin ngayon...napabuntong hininga nalang ako.

"Magbihis kayo...pupunta tayo sa opisina ko ngayon." Sabi ko sakanya. "And that's final." Sabi ko pa ng makita kong akma pa siyang magrereklamo.

"Argh. Asar." Narinig ko pang bulong niya ng mabuhat na niya si Kielle bago tuluyang pumasok sa loob ng kwarto ko. Napangiti nalang ako sakanya.

-------

Pagkarating namin sa opisina ko halatang nagulat silang lahat ng makita nila si Jam sa likuran ko na buhat buhat ang anak namin kasunod ang mga bodyguards na kinuha ko.

"Omayghad Jam! You're back!" Sigaw ng isang empleyado kong babae. Tinignan ko naman sila at nakita kong nakipag-usap na siya sa mga dati niyang katrabaho na pumalibot sakanya ngayon. Napailing nalang ako at dumeretso sa elevator...nang makarating ako sa tapat ng opisina ko nakita kong naghihintay si Cecile sa tapat nito.

"Ano mga dapat kong gawin ngayon?" Tanong ko nalang sakanya.

"Ahmmm...sir may board meeting po kayo ngayon after 30 minutes. Kaylangan niyo po kasi talagang umattend sa meeting nayun importante lang talaga..kaya siguro po hinanap na talaga kayo ni Madam." Sabi niya sa akin.

"Okay...pakihanda nalang yung mga kaylangan ko...and please paki tawag si John..yung head ng IT department natin...pati nadin yung head ng security na si Albert...gusto ko nasa opisina ko na sila in 5 minutes.." Sabi ko bago pa man ako tuluyang pumasok sa opisina ko.

Naupo ako sa swivel chair ko at naghintay para sa mga pinatawag ko habang tinitignan ang mga tambak na papeles na nakapatong sa lamesa ko. Maya-maya pa may kumayok na sa pinto ng opisina ko.

"Pasok." Sabi ko...bumukas ang pinto ko at niluwa nito si Albert at John. Sinenyasan ko nalang silang umupo sa harapan ko.

"Okay..gusto kong i-set niyo yung hidden camera ngayon sa opisina ko...paki activate nalang Albert..and John gusto kong i-monitor ang opisina ko kaya ayusin mo ito sa laptop ko. May kaylangan lang akong imonitor dito mamaya." Sabi ko sakanila. "Okay sir." agad naman nilang inayos ang pinagawa ko. Bumalik si Albert sa opisina niya para i-activate ang hidden camera ko dito sa opisina ko...si John naman ay inasikaso na ang laptop ko.

"Ayan sir. Okay napo." Sabi sakin ni John habang hinaharap ang laptop ko sakin na kitang kita ang buong opisina ko...as if on cue biglang pumasok ang mag-ina ko..habang nakabusangot ang mukha ng sonn-to-be asawa ko. Napailing nalang ako.

"Argh! Ano bang gagawin namin dito?!" Sigaw niya sakin sabay salampak sa sofa..hindi niya pinansin si John..na halatang nagulat sa inasal niya..paano ba naman kasi..dati ko lang namang secretary eh ngayon kung sigawan ako eh akala mo kung sino na. Tsk tsk.

"Okay John..pwede kanang lumabas..maraming salamat dito..pakisabi din kay Albert salamat."

"Okay po sir. Walang anuman." Sabi niya bago pa tuluyang umalis...hinarap ko naman ang nagaalburotong babae sa harap ko ngayon..samantalang yung anak ko chill lang na naka-upo sa sofa na naglalaro..siya akala mo pinagbagsakan ng langit at lupa.

"What?! Anong tinitingin tingin mo?!" Sabi miya naman sakin nang hindi ko namalayan na napatitig na pala ako sakanya. Napailing nalang ulet ako. Ibang klase pala magtaray 'to...mas sanay kasi talaga ako dun sa Jam na parating malambing...hindi siya si Jamaganda ngayon..siya si Jamasungit.

"Dito lang kayo ni Kielle sa loob ng opisina ko..hindi kayo lalabas hanggat hindi ako bumabalik..tawagin mo nalang si Cecile kung may kaylangan ka. May importante lang akong meeting ngayon." Sabi ko sakanya. Inirapan niya lang naman ako. Napangiti nalang ako bago ako lumabas.

"Congrats sir. Nahanap niyo na ulet siya." Sabi ni Cecile sa akin ng makalabas ako ng tuluyan sa loob ng opisina ko na nakangiti ng parang tanga.

"Yeah...ikaw nalang bahala sakanila kung may kaylangan man sila." Sabi ko nalang sakanya bago tuluyang umalis at pumasok sa board room.

Nakita ko namang kumpleto na lahat ng board members doon..umupo ako sa gitna nilang lahat at binuksan muna ang laptop ko...at sinulyapan kung ano ba ang nangyayare sa loob ng opisina ko..napangiti nalang ako ng makita ko ang bored na bored na mukha ni Jam habang naglilikot si Kielle. Humarap ako sa mga tao ng nakangiti..halata naman sa mga mukha nila ang pagtataka kaya naman nagseryoso na ako.

"Sorry kung pinaghintay ko kayo..may inasikaso lang. We can proceed to the meeting now." Sabi ko sakanila.

Nagsimula na ang meeting..lahat sila ay tutok na tutok sa kung ano man ang pinag-uusapan nila..samantala ako eh palingon-lingon sa laptop ko..at pinapanuod ang bawat galaw ng mag-ina ko.

"So sir we need some money for this new project...." Sabi ng nagsasalita ngayon sa harapan ko...hindi ako nakikinig ng mabuti sakanya dahil napatingin ako sa orasan sa cellphone ko at nakita kong lunch time na..hindi padin natatapos ang meeting.

Kinuha ko ang cellphone ko at dinial ang number ni Cecile...wala akong pakialam kung maging bastos man sa harap nila ang gagawin ko..besides I'm the boss..wala silang magagawa.

"Cecile, magpadala kana ng lunch sa loob ng opisina ko...nakikita kong gutom na ang mag-ina ko." Sabi ko kay Cecile sa kabilang linya habang nakatingin kay Jam na..nagkakalikot sa cellphone niya habang nakahiga sa lap niya si Kielle. "Pakibilisan Cecile huh?" Sabi ko pa kay Cecile. "Opo sir." Sabi naman niya sa kabilang linya.

Nang matapos akong makipag-usap kay Cecile..hinarap ko na ulet ang mga tao na nasa harapan ko. Nakita ko naman ang pagkagulantang sa mukha nila...marahil dahil yun sa sinabi kong...'mag-ina ko'. Tsk. Hindi ko nalang pinansin ang mga mukha nilang nagtatanong. 

"Please continue." Sabi ko nalang...nagsalita na ulet ang isa sa mga tauhan kong nagsasalita kanina pa habang tinuon ko ulet ang pansin ko kay Jam na ngayon ay nakikipagkwentuhan na kay Cecile habang kumakain at sinusubuan si Kielle...at sa pangalawang pagkakataon..napangiti nanaman ako.

--------

Buong maghapon kaming nasa opisina ko...hindi na tuloy natupad ang plano ko na humarap sa magulang ni Jam ngayon. Nakarating na kami ngayon sa unit ko..buhat buhat ko si Kielle na nakatulog na sa sobrang pagod...lahat na ata ng nasa opisina ko eh napag laruan na niya. Ang kulit.

Pinasok ko si Kielle sa kwarto at inihiga doon. Lumabas naman ako para tignan si Jam.

"Hindi kapa pagod?" Tanong ko sakanya. Tinignan niya lang naman ako ng seryoso...ano nanaman kaya ang nasa isip ng babaeng 'to? Hindi nanaman ako kinibo niyan nung bumalik ako kanina sa opisina ko. Ano nanamn kaya ang tumtakbo sa isip niya?

"Ganito nalang ang buhay namin ngayon Franco? Wala na kaming ibang gagawin kundi ang sumunod at dumikit sayo?" Tanong niya. Tinitigan ko naman siya bago ko siya sagutin.

"Oo Jam." Sabi ko ng sobrang seryoso sakanya....hindi ka makakaalis sa panigin ko Jam hanggat wala pa akong pinanghahawakan sayo.

"Kelan mo ba balak ibalik yung normal na buhay ko?! Ano bang dapat kong gawin?!" Tanong niya ng frustrated sa akin. Tumayo naman ako at kinuha ang importanteng papeles para sa akin ngayon..saka ko nilapag sa harap niya.

"Pirmahan mo yan." Sabi ko sakanya habang nakatitig sakanya at siya naman ay nakatitig sa mga papeles sa harap niya.  

Nagulat ako ng bigla niyang kinuha ang ballpen sa nasa ilalim ng lamesa at pinirmahan ang marriage contract na nasa harapan niya bago ako tinignan ng matalim.

"Oh ayan! Masaya kana?! Baka bukas pwede na akong umalis dito sa putanginang unit na'to ng walang nakasunod!" Sabi niya ng pasigaw bago siya pumasok sa loob ng kwarto ko at binalibag ang pinto.

Hindi ko alam pero...imbis na makonsensya ako...nakaramdam ako ng saya.

Tinignan ko naman ang marriage contract na pinirmahan niya at binasa...

'This marriage contract is notifying you...that Janina Marta Cruz and Kyle Franco Montano is legally married...this contract says that...their marriage has no divorce, no legal separation and no annulment...those three is not applicable once the contract has been signed.'

Napangiti nalang ulet ako...there's no turning back now Jam...you're mine.

--------- 

Ang tinde ni Franco. Tsk tsk.

Chapter 27

~Jam's Point of view~

"Alis kayo?" Tinignan ko naman ng masama si Franco ng nakangiti ng pang-asar sakin. Masyado siyang masaya dahil nakuha na niya yung gusto niya. 

"Wala ka na dun." Sabi ko sabay irap. What the hell. Kagabi pa siya ngiti ng ngiti...masyado siyang masaya. 

"Sunday naman ngayon ah, san ba yung lakad mo?" Tanong pa niya ulet. Sa pagkakataong ito tinignan ko na siya ng sobrang sama. Akala ko ba hahyaan na niya akong gawin lahat ng gusto kong gawin kapag pinirmahan ko na yung walang kwentang marriage contract niya? Hell.

"Argh. Wala kanangang pakialam dun. Basta aalis kami." Sabi ko sakanya sabahy kuha ng bag ko at buhat kay Kielle. 

"Edi sasama nalang ako. Wala naman akong gagawin at saka may kaylangan pa tayong pag-usapan." Sabi pa niya na maslalo kong ikinainis. Akala ko ba makakamit ko na yung kalayaan ko ng gusto kong makuha sakanya...hindi ko nga alam kung malaya ba talaga ako. Shet this. 

"Pwede ba Franco. Pupunta ako sa bahay ngayon. Wag ka ngang magulo!" Argh. Wala na ba talaga akong pwedeng gawin na hindi niya alam? 

"Oh edi maganda...punta tayo, papakilala mo na ako." Sabi pa niya sakin na para bang isang normal na bagay lang yung sasabihin namin sa pamilya ko..humahanap pa nga ako ng tyempo kung paanmo ko sasabihin sakanila etong napasukan kong gusot...dinadagdagan pa niya ngayon yung problema. Ano nalang yung sasabihin nila mama na pagkatapos kong hindi magpakita sakanila..uuwi ako ng may asawa na? Ang alam lang nila ee..may inaasikaso ako kaya di kami umuuwi ni Kielle. Argh. 

"Ayoko. Hindi kita ipapakilala sakanila." Sabi ko pa sakanya. 

"Edi kung ayaw mo..ako nalang magpapakilala sa sarili ko." Sabi niya sabay pasok sa loob ng kwarto niya. Ang gulo niya. Bahala na siya sa buhay niya..basta kaylagan ko munang makauwi samin. 

"Hep hep! Sandali lang." Sabi niya pa nung palabas na ako ng unit niya..nilingon ko naman siya at nakita kong half naked siya habang madaling sinusuot yung t-shirt niya...napalunok naman ako kasi nakikila kong gumagalaw yung mga muscles niya. Nagiwas ako ng tingin para iwas nadin sa tukso. 

"Ano ba?! Wag ka na nga sumama ee! Akala ko ba hahayaan mo na ako kapag pinirmahan ko na yung marriage contract mo huh?" Sabi ko ng nakatalikod...nagulat naman ako ng bigla niya akong akbayan..pilit ko namang inaalis yung pagkakakbay niya. Jusko naman talaga. 

"Eh bakit hindi ka makatingin?" Sabi niya ng bigla niyang nilapit yung mukha niya sa akin. What the eff..masyado akong nadidistract sa distansya naming dalawa...lahat na ng lakas ko eh binuhos ko na malayo lang siya sakin. 

"Pwede ba, wag kanang sumama samin huh. Dito kalang!" Sabi ko sakanya. 

"Hindi. Sasama ako." Sabi niya na ngayon ng seryoso. Feeling ko talaga..bipolar 'tong isang 'to. 

"Akala ko b-" Hindi ko na natuloy yung sasabihin ko ng bigla niya akong nakawan ng halik..isang mabilis na halik. Nanlalaki naman ang mga mata ko sa gulat. 

"Pag nagreklamo ka..hahalikan kita. Isang reklamo isang halik. Tandaan mo yan." Saka lang ako natauhan ng magsalita siya sabay alis sa harap ko...kung di ko lang buhat buhat si Kielle kanina ko pa siya nasapak. Argh! Nakakainis. 

Nakakainis kasi....hindi ko nanaman maipaliwanag yung nararamdaman ko...sabayan mo pa ng bilis ng tibok ng lecheng pusong 'to. 

----------

"Yes ma..on the way na po kami ni Kielle. Bye." Sabi ko kay mama na kausap ko ngayon sa cellphone..habang nasa sasakyan ni Franco papunta sa bahay...hindi na ako nakareklamo..dahil isang reklamo isang halik ang usapan kanina. Nakakainis. Iniisahan niya nanaman ako! 

"Bakit hindi mo sinabi na kasama mo ako?" Sabi niya sakin. Hindi ko nalang siya pinansin..aba! Manigas siya diyan...kanina pa niya ako iniinis. Bahala siya sa buhay niya. 

"So kaylangan ko nadin ba magsagawa ng rule na..kapag hindi mo ako kinausap..isang halik ulet?" Tanong naman niya...humarap ako sakanya ng masama ang tingin. 

"Ano? Gusto mo?" Sabi niya pa. Argh! Nakakainis na! Bakit ba wala akong maisip na ipanlalaban sakanya?

"Eh bakit ba kaylangan ko pang sabihin sakanila ee makikita din naman nilang kasama kita?" Sabi ko sabay irap. Lately napapnsin ko talaga napapadalas na ang pag-irap ko dahil sa demonyong katabi ko. Hindi naman na ako pinansin..nakangisi lang siya na parang tanga ang sarap sapakin..nakakasar.  

Nakarating kami sa bahay namin ng halos mapatay ko na siya dahil sa sobrang pang-aasar na ginawa niya sakin. Feeling ko nga kung nakakapagsalita lang yung anak namin ng tuwid kanina pa kami pinagsabihan. Pumasok ako sa loob ng bahay naman na buhat buhat si Kielle ng nakabusangot habng nakasunod sakin si Franco...naabutan naman namin si Janna na nanunuod sa sala na napanganga pa ng makitang kasama ko si Franco. 

"So naisipan mo pang umuwi?! At sino siya?!" OA na reak ng kapatid ko. I just rolled my eyes. 

"Malay ko diyan." Sabi ko ng nilagpasan para puntahan sila mama sa kusina dahil naririnig ko ang tawanan nilang apat doon. Sunday ngayon it means kumpleto ang buong sangkatauhan. 

"PATOLA! BUTI NAMAN NAISIP MO PANG UMUWI?!" At katulad ng inaasahan ko. Si Kuya ang may pinaka OA na reaksyon sa lahat..akala mo kung sino makasigaw samantalang sila mama naman eh ayun..tinitigan lang ako. Inirapan ko naman siya bago lumapit kanila papa at mama para bumeso. 

"Ma..pa." Sabi ko habang nagbebeso. napansin ko namang nakatitig sila sa likod ko ahabang bumebeso ako. 

"AT SINO KA NAMAN?!" OA na reak padin ng kuya ko. Napailing nalang ako..kahit kelan talaga 'tong ulupong na'to. Tsk tsk. 

"Ahmm...ako po si Kyle Franco Montano...asawa niya po." Pakilala ni Franco sa sarili niya..hindi ko siya pinansin..wala akong pakialam..kung kanina nag-isip pa ako kung paano ko siya ipapakilala..ngayon wala na akong pakialam..ewan ko ba..may topak nanaman ako. Ginusto niya 'to..panindigan niya. Tinignan naman ako nila mama na parang nagtatanong kung ano ba yung sinasabi ni Franco sa harap nila. 

"ASAWA?! GAGO KA BA?!" At inaasahan ko ng si Kuya ang unang marereak..dahil siya nga ang pinaka OA samin. 

"Oo..narinig mo naman kuya diba? Wag na kayong magtanong kung bakit, paano at kelan pa. Nangyare lahat ng yun..kasi siya si Franco..siya yung tatay ni Kielle. yun na ang rason doon." Hindi nakagasagot si Franco sa sigaw ng kuya ko..psh. Kaya ako nalang ang sumagot kay kuya...at dahil nga naiinis ako..at hindi ko maintindihan yung topak ko ngayon..yan ang sinagot ko sakanilang lahat..dahil badtrip ako. 

"PERO HINDI PADIN SAPAT NA NAGPAKASAL KAYO DAHIL LANG DOON!" Sigaw ng isa pang OA kong kapatid na manang. Inirapan ko nalang sila.ng lahat...ahh bahala sila...basta naiinis ako. 

"Wala na kayong magagawa. Ako nga walang nagawa..kayo pa kaya." Sabi ko sabay buhat kay Kielle at alis sa harap nilang lahat. Ewan ko ba...naisip ko na nakakulong na ako kay Franco..bigla nalang bumalik lahat ng inis ko kagabi..sabayan mo pa yung inis ko ngayon, patong patong na...pakiramdam ko sasabog ako. Argh! Basta naiinis ako. 

Pagkapasok ko sa kwarto ko..nilapag ko si Kielle at binigay sakanya yung mga laruan niya bago siya hinayaang gumapang gapang doon. Naupo naman ako sa tabi niya at pinagmasdan siya...saka ko sinabi sa sarili ko na..napaka-laking tanga ko nanaman. 

Ang laking tanga ko kasi...hinayaan ko nanamn siyang makapasok sa buhay ko. Hindi ko alam..pero ng pinirmahan ko ang marriage contract nayun...nakaramdam ako ng pagkatuwa na ewan...pero naiinis padin ako sa sarili ko..kasi hinayaan ko nanaman na yung 'tangang Jam' ang magdesisiyon.

Ano nang mangyayare samin? Anong klaseng pagsasama ang mabubuo? Gusto ko siyang iwasan...pero dahil tanga nga ako..ako pa mismo ang naglapit ng sarili ko sakanya.

Hindi ko kasi maintindihan yung sarili ko....kasi one moment...bumabalik nanaman ako sa pagiging tanga ko...yung tanga na...minahal siya.

 Shet...ang tanga ko. 

Nanatili ako sa loob ng kwarto ko..wala akong pakialam kung ano bang sinabi o ginawa nila kay Franco..basta ang nararamdam ko ngayon..pagod ako. Pagod sa lahat ng bagay...at hindi ko alam kung bakit. 

Naiinis ako...basta naiinis ako. Naiinis ako sa lahat ng bagay. Yung tipong...sinasabi kong naiinis ako kay Franco pero ang totoo...mas naiinis ako sa sarili ko. Naiinis ako sa sarili ko...kasi wala akong magawa...wala akong magawa para makawala ako sakanya.. kasi aminin ko man o hindi...alam kong..gusto kong kumawala..pero iba ang sinasabi ng buong pagkatao ko..kapag si Franco na ang kaharap ko. 

Arghhh!!!! Basta naiinis ako!!!

Napatingin naman ako sa pinto ng bigla itong magbukas at niluwa nito si Franco na nakangiti ng todo. Inirapan ko naman siya...dahil nga..NAIIINIS AKO! Ay shet. 

"Okay na sila sakin." Sabi niya ng nakangiti. 

"So?" Sabi ko sakanya..gusto ko man magtanong kung ano ang pinag-usapan nila..pero dahil naiinis nga ako...binara ko nalang siya. 

"Ang sungit naman neto. Good news naman yun ah. Legal na tayo sa magulang mo." Sabi niya sabay tabi sakin..tapatayo naman ako bigla. WhatheFuck. Ayokong tabihan niya ako kasi naiinis ako! Baka masapak ko lang siya sa sobrang inis ko...at hindi ko alam kung bakit sakanya ko gusto ibunton lahat yun. 

"Psst baby.." Tawag niya sakin. Dahil nakatalikod ako sakanya marahas ko siyang hinarap. 

"Bakit?! Saka wag mo nga akong tawaging 'baby'!" Inis na sabi ko sakanya. 

"Alam ko na kung bakit badtrip ka.." Sabi niya ng nakangisi ng malaki. 

"So?!" Sabi ko na inis padin sakanya. 

"Okay..chill kalang." Sabi niya ng nakataas pa yung dalawang kamay niya. Habang ako ay nakatingin ng masama. "Oh..eto naman parang kakainin ako..gusto ko lang sabihin na.." Sabi niya na halatang ng bibitin pa. 

"ANO?!" Nawawalan ng pasensya na tanong ko sakanya. 

"Lika nga dito..init init ng ulo mo." Nanlaki naman ang mata ng bigla niya akong hatakin..napaupo tuloy ako sa kandungan niya. 

"HOY! Bitawan mo nga ako!" Piglas ko sakanya pero maslalo lang niyang hinigpitan yung yakap niya..sabay tapat ng bibig sa tengga ko sabay bulong ng...

"Baby...may tagos ka." 

Sobrang nag-init naman ng muka ko dahil sa sinabi niya.. kaya bigla ko siyang himampas sabay takbo sa banyo. Ay shit! Nakakahiya. 

---------

Red days pala kaya may topak. Hahahaha. 

Chapter 28

Buong maghapon akong badtrip. Buong maghapon akong nakakulong sa loob ng kwarto ko at nakaharap sa laptop ko...hindi ko pinapansin si Franco..una, dahil nakakahiya yung nangyare. Mygoodness! Sa lahat naman ng makakakita ng tagos ko eh si Franco pa! Pwede namang si Janna nalang. Ang tanga ko pa at hindi ko manlang naramdaman na meron na pala ako. Argh shet. Tanga. 

Naantala ang pagtatype ng mga expenses ng café ko ng bigla nalang bumukas yung pinto ko at walang pakundangang niluwa nito ang panget na kapatid ko. 

"HOY! ATE!" Papansin niya ng hindi ko manlang siya nakuhang pansinin nung pumasok siya. Ahh basta..badtrip padin ako. Masakit ang likod ko. Nararamdaman ko na ang nagbabadyang sakit sa puson ko..samahan mo pa na iritable ako. Kaya hindi ko siya pinansin. 

"Gaga ka talaga ate! Kaya naman pala patay na patay ka dati kay kuya Franco! Ang hot naman pala!" Sabi niya ng nangingisay sa gilid ko, err..kinikilig ba talaga siya?! Myghad! First time ko siyang nakitang kiligin..doon pa sa ulupong nayun. Tinignan ko naman siya ng nakataas ang isang kilay ko. 

"Oh? Bat ganyan ka makatingin? Pero imperness talaga ate. Ang gwapo talaga ng asawa mo! Grabe! Kanina akala ko kakainin na siya ni Papa at ni Kuya sa sobrang sama ng tingin tapos si Mama grabe sinigaw sigawan siya doon sa ginawa niya sayo dati! Bilib din ako huh..kasi kahit ganun nakapagpaliwanag siya." Kwento pa niya sakin..nakaramdam naman ako ng kaunting awa kay Franco ng malaman kong ibang klaseng pag-uusap pala ang naganap. Tinignan ko naman ng tila nagtatanong ang kapatid ko. 

"Eh kasi naman ikaw! Nagkaroon ka ng dramatic exit kanina! Di mo manlang sinamahan yung asawa mong makipagbakbakan kanila mama..grabe ate yung pagsusumbat na ginawa ni mama kay kuya Franco. Tas nung una ayaw pa ni Papa at ni Kuya tanggapin na kasal na nga daw kayo." Patuloy naman niya sa pagke-kwento..napatulala naman ako. Sabi niya sakin..okay na daw? Oh e bat parang iba naman yung kwento ni Janna.

"Sabi niya..okay naman na daw ah? Tapos ano pang nangyare?" Hindi ko na napigilan yung sarili na tanungin si Janna.  

"Uyy! Concerned! Haha! Oo nanga! Okay nanga! Kasi grabeng pakikiusap at pagpapaliwanag yung naganap." Sabi niya. Binalik ko nalang sa walang emosyon yung mukha ko..yung tipong..parang walang pakialam. 

"Anong concerned? Tama lang sakanya yun. Nagpapakwento lang ako syao noh." Sabi ko sabay balik ng atensyon ko sa laptop ko. 

"Sus 'te! Kilala na kita noh! Eh meron lang naman akong isang malaking tanong eh! So..bakit mo binalikan? Akala ko ba tapos na?" Tanong niya sakin..napatingin naman ako sakanya at nakita kong seryoso na ang mukha niya. 

"Oo nga..tapos na." Sabi ko sakanya ng walang emosyon sabay iwas ng tingin. Ayoko kasi ng paraan ng pagtitig niya..para bang sinasabing..wala akong matatago sakanya. 

"Oh tapos na? Bakit pakiramdam ko hindi pa?" Tanong niya. 

"Tama na..tapos nanga..ginawa ko lang yun para kay Kielle. " Sabi ko padin ng walang emosyon. Ayoko siyang tignan..ayoko..kasi pakiramdam ko may makikita siya sa mga mata kong hindi ko makita. 

"Talaga ate? Tama na? Bakit sa tingin ko...mali pa." Sabi niya..napatingin naman ako sakanya. Hindi ako nagsalita...dahil tama siya... yun ang nararamdaman ko...pakiramdam ko..

...mali pa. 

------------

Pagkalabas ni Janna sa kwarto ko pumasok naman ang mag-ama. Tinignan ko nalang silang dalawa at tinuon ulet ang pansin sa laptop ko. Ilang araw ko ng hindi nabibisita yung café ko kaya naman madami pa akong kaylangan ayusin. 

Nakita ko naman nanuod lang silang mag-ama doon ng Kung Fu panda. Hindi ko naman alam yung init na nararamdam ng puso ko tuwing maririnig kong nagtatawanan silang dalawa. Hindi ko nalang sila pinansin at mas tinuon ko ang pansin ko sa harap ng laptop ko. 

Naantala nanaman ang pagtatrabaho ko ng biglang naramdaman kong may humahatak ng t-shirt..napatingin naman ako kay Kielle na ang lapad ng ngiti. 

"Yes baby?" Tanong ko sa anak ko...nakita ko naman a gilid ng mata kong nakatitig samin si Franco. 

"Es mawster." Sabi niya habang ginagaya pa yung bida dun sa pinapanuod niya. 

"Yes master." Paggaya ko naman saknya. Maslalo tuloy luapad ang ngiti ng anak ko. "Es mawster." Ulet niya..natawa naman ako. Lumapit siya kay Franco at pinaulet-ulet yung sinasabi niya. Napailing iling nalang ako sabay balik ng tuon ko sa laptop ko. 

Maya-maya pa..hindi ko na marinig ang ingay ng anak ko. Sinilip ko naman sila at nakita kong nakatulog na ito sa hita ni Franco habang hinihimas niya yung buhok nito habang nanunuod padin ng movie..siguro tinatapos nalang. 

Naramdaman kong pinatay na niya yung TV aty hiniga niya sa tabi ko si Kielle. Tinignan ko naman siya. 

"Hindi ka pa ba pagod?" Tanong niya. Iniwas ko nalang yung tingin ko sakanya...kasi maslalo akong nahahtak pabalik tuwing nakikita ko yung concern doon sa mga mata niya. 

"Hindi kaba nagugutom? Gusto mo ng pagkain? Kukuha ako." Sabi niya ng hindi ko siya sinagot sa unang tanong niya. Umiling nalang ako. 

Namayani ang katahimikan sa pagitan namin..nakita kong hinahaplos niya parin yung buhok ni Kielle habang natutulog ng nakatagilid at nakaharap sakin si Kielle. Ginawa ko ang lahat ng aking makakaya makalimutan lang ang presensya niya. 

"Bakit hindi mo sinabing sinumbatan ka pala ng nanay ko kanina?" Tanong ko ng hindi ko na mapigilan ang sarili ko..hindi ko siya tinignan pero ramdam ko ang mga titig niya sa akin...hindi ko alam pero unti-unting bumilis ang tibok ng puso ko. Ayokong pakinggan ang nagwawalang dibdib ko...kasi nung mga panahong nasaktan ako..ito ang pinakinggan ko. 

"Hindi naman na importante yun..ang importante eh kasama ko na kayo ng anak ko." Sabi niya..randam ko ang sensiridad sa mga binitawan niyang salita. Nanahimik nalang ako...wala gustong lumabas na salita sa mga bibig ko..wala akong masabi. 

"Salamat.." Sabi niya. Nagtaka naman ako..kaya naman hinarap ko siya ng may pagtatanong sa mga mukha ko. 

Ngumiti siya ng bahagya."Salamat..kasi binigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon." Sabi niya. Nag-iwas nalang ulet ako ng tingin...hindi ko kinaya ang intensidad ng mga titig niya. 

"Gagawin ko ang lahat maging worth it lang 'tong pangalawang pagkakataon na'to...para sayo at para sa anak natin." Sabi niya. 

"Hindi na kaylangan pang para sa akin Franco..para sa anak mo lang." Sabi ko sakanya ng walang emosyon. Ayokong maniwala sa lahat ng sinasabi niya ngayon...dahil gaya nga ng sinabi ko..hanggang salita lang siya. Hanggang salita lang nanaman siya. 

"Alam kong grabe yung sakit na ginawa ko sayo...pero sana mapatawad mo ako. I'd regreted everything already Jam..2 years ago. Sana bigyan mo ako ng chance mapatunayan yung sarili ko sayo...sana bigyan mo ako ng chance mabalik ko sayo yung tiwalang nawasak ko." Sabi niya. Hindi ako nagsalita..gustong gusto ko man maniwala sakanya...may isang parte saking nagsasabing..'wala yan Jam..puro salita lang yan..maniwala ka.' 

Naguguluhan ako...hindi ko nalang siya pinansin. Hindi ko siya sinagot sa mga sinabi niya. Namayani ang katahimikan sa loob ng kwarto ko...ayoko man pero napalingon ako sa pwesto niya..at doon ko nakitang payapa na itong natutulog sa tabi ng anak ko. 

Napatitig ako sa maamo niyang mukha...

Marahil nga ay nandoon padin yung nararamdaman ko para sakanya...but one thing's for sure..mahihirapan akong ibalik yung tiwalang nawasak niya. 

----------------------

Trust. Kapag nabutas...tatay kana bukas. Hahaloljk. 

Chapter 29

It's been one week simula ng bumisita kami sa bahay namin. And it's been 3 days ng lumipat kami sa bagong bahay na nabili niya..hindi nalang ako nag reklamo dahil bandang huli sa padin naman ang mananalo sa pagtatalomg magaganap.

Naging maayos naman ang pagsasama namin...dahil sa kadahilanan na simula nung gabing pag-uusap namin...ako na mismo ang umiwas sakanya, bakit? Simple lang...ako kasi mismo sa sarili ko walang tiwala kapag napapalapit sakanya..kaya maganda mas maaga eh..iwasan ko nalang siya. Para din naman 'to sa sarili ko.

Buong linggo kong sinubsob ang sarili ko sa trabaho...ganun din naman si Franco, masyado din siyang naging busy sa trabaho niya. Hindi naman na hassle sa amin ang pagaalaga kay Kielle dahil nandito na si Manang Sally na nagbabantay sa anak namin at si Weng na isa pa naming kasama sa bahay, sila ang naiiwan kapag nasa kanya kanyang trabaho kami ni Franco.

Napalingon naman ako sa pinto ng kwarto ko ng makarinig ako ng katok.

"Pasok!" Eabi ko sa kung sino man yung taong kumakatok. At dahil linggo nanaman ngayon...lahat kami nanfito sa bahay...at ang pinka madaling naisip ko para maiwasan si Franco ay ang magkulong sa kwarto namin ni Kielle.

"Hija..tawag kana ni Franco..kumain kana daw ng tanghalian dahil hindi kapa daw nag-aalmusal." Sabi sa akin ni Manang Sally ng makapasok na siya...napabuntong hininga nalang ako.

"Manang, pwede po bang pasuyo nalang...dalhan niyo nalang po ako ng pagkain dito." Sabi ko sakanya. Ganito ako ka-determinado wag lang makita si Franco.

"Sige..ikaw ang bahala, iaakyat konalang yung pagkain mo." Sabi naman sa akin ni Manang.

"Salamat po." Sabi ko naman bago pa tuluyang makalabas ng kwarto ko si manang sa kwarto ko.

Napabuntong hininga nalang ulit ako saka binalik ang atensyon sa librong binabasa ko...hindi ko alam peto simula ng sinabi ni Franco sa akin yung mga sinabi niya nung gabing 'yun...natakot ako...natakot ako na baka nga bumalik ang lahat...tapos sa huli puso ko nanaman ang magkakaroon ng lamat.

Ayoko na kasing masaktan...nadala na ako.

Ano? Mag titiwala nanaman ako...tapos sa huli ako nanaman yung mabibigo.

Mniniwala nanaman ako sa mga sasabihin niya...tapos sa huli malalaman ko puro lang pala kasinungalingan yung mga lumabas sa bibig niya.

Napukaw naman ang atensyon ko ng bigla nalang bunaks ang pinto ng kwarto at niluwa nito ang kaisa isang taong...ayaw kong makita sa araw na'to.

"Anong arte 'to?! Bakit kailangan dito kapa kumain?!" Tanong niya..halata ang pagkainis sa boses niya. Iniwas ko naman ang tingin ko sakanya.

"Tinatapos ko kasi 'tong binabasa ko...saka tinatamad na akong bumaba." Sabi ko ng walang emosyon sakanya habang nakatuon sa librong binabasa ko.

"Tinatamad o sadyang iniiwasan mo lang ako?" Tanong niya ngmay diin. Napatulala naman ako..anong sasabihin ko? Na oo..iniiwasan ko siya? Pero..bakit ko naman sasabihin yun? Para saan? Para malaman niya na apektado ako?

"At bakit mo naman sinabing iniiwasan kita? Bakit ko naman gagawin yun?" Sinagot ko nalang ng isa pang tanong ang tanong niya...ang pinaka madaling paraan para maiwasan ang tanong niya.

"Bakit nga ba Jam? Bakit kaylangan mo akong iwasan? Bakit sa tingin mo ba hindi ko napapansin na parang pasong paso ko kapag nasa paligid ako? O ngayon...ikaw sumagot sa tanong mo..bakit nga ba?" Natahimik ako sa pangalawang tanong niya...walang lumabas na salita sa bigbig ko...I was caught off guard. Hindi ko alam king ano ang sasabihin ko.

At katulad ng madalas kong gawin...tumayo ako at pumunta sa tapat ng pinto para lumabas...doon naman ako magaling ee..ang takasan ang isang tanong na hindi ko kayang sagutin..simula kasi ng saktan ako ni Franco..nawalan na ako ng lakas ng loob na ipagsigawan yung mga nararamdaman ko..kasi pakiramdam ko kapag alam na ng tao ang nararamdaman ko...madali nalang sakanila ang saktan ako.

"Ayaw mo sagutin yung tanong ko?" Napahinto naman ako sa pagpihit ng door knob ng bigla siyang magsalita...hindi ako kumibo..hinintay ko lang tupusin niya yung sasabin niya.

"Ako nalang yung sasagot...bakit mo ako iniiwasan? Simple lang...dahil apektako ka...at bakit ka apektado? Simple lang..kasi mahal mo pa ako." Sabi niya...hindi ko siya punansin..tuluyan akong lumabas ng kwarto namin ni Kielle...wala akong masabi kasi..

....tama siya.

--------

Umalis ako sa bahay pumunta ako sa café ko. Kahit naman kasi linggo ay bukas kami...pero wala ako tuwing linggo para..dahil linggo ang tinakda kong rest day para sa sarili ko. Pero ngayon...parang kahit linggo magtatrabaho nalang ako.

"Hi girl! Anongmadamang hangin at npadpad ka dito?" Tanong sa akin ni Angel.

"Imbyerna sa bahay." Simplng sagot ko sakanya nh talagang sundan pa niya akp s loob ng opisina ko.

"Ewan ko ba sayo..ikaw lang ang na-imbyerna ng mayrong greek god sa loob ng bahay at ang pinaka matinde padoin eh asawa mo!" Sigaw niya..napailing nalang ako. Napaka daldal talaga ng babaeng 'to.

"Ewan ko sayo. Magtrabho kananga doon!" Pagpapalayas ko sakanya.

"Psh! Kung ako sayo, sa bahay nalang ako, magkukulong sa kwarto kasama yung asawa mo noh! Hmp diyan kananga! Agawin ko yun sayo ee!" Sabi niya bago pa siya tuluyang lumabs sa opisina ko, napailing nalang ulet ako.

Sinimulan ko ng ayusin yung mga kaylangan kong trabahuhin..pero hindi ko makapag-concentrate dahil sa mga sinabi ni Franco...ganun naba ako kabilis mabasa ngayon? Tangina naman kasi ee..ang tanga tanga ko kahit kelan...tanga. Dapat kasi wala na akong nararamdaman para sakanya...wala na dapat...pero kasi bakit meron parin? Dapat purong galit nalang...pero bakit hindi ko magawa?

Pinilit kong alisin si Franco sa isip ko..pinagpatuloy ko ang pagtatrabaho ko..nagbake ako ng mga cakes..nag serve ng customer..lahat na ng pwedeng gawin, ginawa ko na. Nagtataka nanga yung tatlo ee pero hinayaan ko nalang sila. Ayokong sabihin sakanila ang nararamdaman ko knowing na masyado silang fan ng asawa ko...pipilitin lang nila akong patawarin yun.

Gabi na ng magsarado kami.

"Mayna na ako sa intong lahat huh." Paalam ko sakanila bago pumabas ng café ko.

"Sige i-hi mo nalang kami kay papa Franco huh!" Pahabol pa na sigaw ni Angel. Hindi ko nalang pinansin. Psh..as if naman kausapin ko yun.

Pagkalabas ko ng café ko nakita kong nakatayo sa tapat ng sasakyan niya si Mr. Ryan Guzman na nakangiti sa akin.

"Sir, bakit hindi po kayo pumasok?" Tanong ko sakanya.

"Hindi, kakarating ko lang tapos nakita kitang palabas na..kaya naghintay nalang ako."

"Ahm..bakit naman po?" Tanong ko naman sakanya...dahil nakakagulat na parang sinadya niya talaga akong puntahan.

"Baka gusto mo kasi akong samahan mag dinner?" Nagulat naman ako sa tanong niya...bakit naman niya ako yayain mag dinner eh..ngayon nalang ulet kami nagkita.

Nagdadalawang isip naman ako kung sasama ba ako..medyo maaga padin naman dahil 7:00 pm palang..pero naisip ko yunganak ko...hindi ko pa nakikitasa araw na'to dahil kalato sita kanina ni Franco ng umalis ako. Kaya naisip ko na umuwi nalang..wala din naman akong magagawa..sa ayaw't sa gusto ko..makikita ko padin naman siya.

"Sorry sir..pero hindi po ako pwede ngayon ee...pwede po bang next time nalang?" Tanong ko sakanya..bigla naman nanlumo ang mukha niya...kaya naman medyo na-guilty naman ako.

"Okay sige hatid nalang kita." Sabi niya ng biglang lumapad ulet ang ngiti niya kaya naman napangiti nadin ako. Buti nalang at hindi ko nagamit yung sasakyan ko kanina dahil ayaw ipalabas ni Franco..kaya nag taxi ako. In short tinakasan ko lang siya...kaya wala naman sigurong masama kung tanggapin ko yung alok ni Sir Ryan.

"Sige nanga...baka umiyak kana ee." Sabi ko sakanya. Tinawanan niya lang naman ako.

"Kapag nakita mo akong umiyak...saka ka palang makakakita ng gwapong kahit umiiyak gwapo padin." Sabi niya habang pinagbubuksan ako ng pinto para makapasok...kumindat pa siya na naging dahilan para matawa ako.

Napuno ng tawanan ang buong byahe namin ni Ryan kaya naman hindi namin namalayan na nasa tapat na pala kami ng bagong bahay ni Franco. Pinagbuksan ako ulet ni Ryan ng pinto.

"Bakit ka lumipat dito?" Tanong niya...hindi ko naman kasi sinabi na nagsasama na kami ni Franco.

"Ahm..wala lang..trip ko bakit?" Sabi ko sakanya...natawa naman siya. Sa buong byahe yun ang nadiskubra ko na sobrang babaw lang ngkaligayan ni Ryan..ayaw niyang tinatawag ko siyang sir at pino-po dahil nagmumukha daw siyang gurang.

"Okay..goodnight nalang. Bye!" Sabi niya sabay mabilisang halik sa pisngi ko na kinagulat ko..bago paako makareak sa ginawa niya nakapasok na siya sa loob ng sassakyan niya..pagtingin ko naman nakabukas yung bintana niya at naka-ngiti ng nakakaloko sakin. Siraulo talaga.

"Gago!" Sabi ko sakanya ng tumatawa.

"Anong gago?! Gwapo noh! Gwapo! Bye na miss Beautiful!" Sabi niya. Napailing nalang ako.

"Loko. Sige na bye." Sabi ko naman sakanya..kumaway nalang siya at umalis na.

Pinagbuksan ng gate ni Weng..nagpasalamat ako sakanya at pagkatapos ay dumeretso paakyat papunta sa kwarto namin ni Kielle...malamang nandun na yung anak ko.

Pero hindi pa ako nakakarating sa tapat ng kwarto namin ng anak ko ng bigla nalang may humatak sa akin at bigla akong isinandal sa pader..napadaing ako sa pagkakatama ng likod ko sa pader...hindi ko na kaylangan alamin kung sino ang humatak sa akin dahil agad sumalubong ang mga nanlilisik na mata ni Franco. 

"Inuubos mo ba talaga yung pasensya ko?!" Sigaw niya...pero bago pa man ako makasagot..

...dinaluhan na ng mapagparusang halik ng mga labi niya ang mga labi ko.

--------

Chapter 30

Patuloy si Franco sa paghalik sa akin..kulang nalang eh magsugat ang mga labi ko. Gusto ko siyang itulak pero masyado siyang malakas. Hindi ko alam kung anong gagawin ko...naramdaman ko nalang na nawasak ang suot-suot kong damit kasabay ng pagbagsak ng mga luha ko...

....at sa ginagawa niya ngayon, maslalo kong napapatunayan na hindi tunay yung mga sinabi niya. 

Hinigpitan ko ang pagyakap ko sa kumot na bumabalot sa hubad na katawan namin ni Franco. Iniisip ko ang mga nangyare samin...naiiyak ako, nasasaktan..kasi kahit papano umasa naman ako..na totoong mahal na niya ako. 

Pero bakit ganun? Imbes na maramdaman ko yung pagmamahal niya...I felt raped...pakiramdam ko binaboy lang niya ako. Hindi ko mapigilang hindi humikbi sa mga iniisip ko..kasi masakit, sobrang sakit. 

Nahigit ko ang paghinga ko ng maramdaman kong niyakap niya ako mulas a likod. Hindi ako nagsalita hinayaan ko lang siya doon..kahit sobrang bilis na ng tibok ng puso ko. 

"I'm...I'm sorry." Basag na boses niya ang narinig. Hindi ako nagsalita dahil naramdaman kong mas dumami ang nagbara sa lalamunan ko. 

"I'm sorry..gusto ko lang naman kasing..gusto ko lang..na ibalik mo na yung Jam...yung jam na mahal ako..kasi ang sakit ee..hindi ko alam pero sobrang sakit.." Sabi pa niya habang nararamdaman ko ang pagtulo ng mga luha niya sa bandang leeg ko na maslalo namang nagpaiyak sakin. Hindi padin ako nagsalita..hindi ko alam yung sasabihin ko..isa pa, hindi ko alam..kaylangan ko nabang maniwala? 

"Hindi ko na kasi alam yung gagawin ko ee..hindi ko na alam kung paano..kung paano ko ba mababalik yung dating ikaw..yung dating Jam..." Ramdam ko yung bawat sakit at panghihina niya sa mga sinasabi niya..gusto ko ng maniwala ee...pero kasi...hindi ko na alam. 

Akmang tatayo ako para makaalis sa mga yakap niya...para makaiwas sakanya, dahil doon naman ako magaling diba? Magaling lang akong iwasan ang mga bagay na hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin..yung mga bagay na hindi malinaw sa isip ko kung paano ko haharapin. 

Pero bago pa man ako makaalis, niyakap na niya ako ng mahigpit. 

"Please.." Nadurog ang puso ko ng magsalita siya..maslalo kong naramdaman na nahihirapan nadin siya..

Hinarap ko siya..gusto kong makita ang mga mata niya..gusto ko malaman kung..totoo nangaba talaga siya. At nang hinarap ko siya, doon ko nakita ang sakit, panghihinayang at...pagmamahal sa kanyang mga mata..hindi ko alam pero biglang tumulo yung luha ko. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko...he cried, and that is bacause of me. 

Napapikit ako ng hawakan niya ang aking mga pisngi at punasan ang mga luhang kanina pa tumutulo. 

"Wag naman na nating pahirapan yung mga sarili natin Jam...trust me, mahal na mahal na kita..I'm sorry for everything..sorry for what I've done..I know I'm a Jerk..tanga kasi ako..tanga ako dahil sinaktan kita..pero hindi padin ba sapat na nagsisisi na ako?" Hindi ako makapag salita sa mga sinasabi niya...nanatili lang akong nakatitig sa mga mata niya. 

"Kung..kung hindi sapat yun..sabihin mo nalang yung kaylangan kong gawin...please..kahit ano...gagawin ko."  Napailing ako...gusto kong sabihin na, wala na siyang kaylangan gawin...na naniniwala na ako sakanya ngayon...pero hindi ko magawang magsalita, pakiramdam ko ang daming nakabara sa lalamunan ko...tuloy tuloy padin ang pagagsak ng mga luha ko..hindi ko alam kung bakit, siguro ay dahil nadin sa sayang nararamdaman ko na si Franco alang ang nakakagawawa..kanina lang nasasaktan ako, ngayon naman masaya na ako. 

Tama nga sila...the only way for you to be able to escape from being broken..is the same person who made you broken. Kumbaga..ang tanging lunas lang sa sakit ng puso mo..eh yung taong gumawa sayo nun..nasasaktan ako dahil kay Franco, at alam kong si Franco lang din ang makakayos kung ano man yung nasira niya.

Naramdaman ko nanaman ang maiinit na labi ni Franco na lumapat sa mga labi ko, hindi na katulad ng nangyare kanina. Ramdam ko na yung sinasabi niyang pagmamahal...he's kissing me as if his life depends on it.  

Gumalaw nanaman ang mga kamay niya at nagsimulang magbigay ng maiinit na haplos sa mga balat ko..

..and this time..I knew it...I felt it...we made love. 

--------

Nagising ako nang maramdaman ko ang sinag ng araw sa mukha ko..napaharap naman ako sa taong nakayakap sa likod ko ng may ngiti sa mga labi ko...nararamdaman kong bago na ang lahat ngayon, mas naging maayos..dahil natuto na akong magpatawad at pakawalan ang kung ano man yung hinanakit na nasa puso ko. 

Kinulong ko sa mga palad ko ang mukha ni Franco..halata padin sa gilid ng mata niya ang mga natuyong luha...napangiti ako, ramdam ko ngayong namamga ang mga mata ko pero may ngiti sa mga labi ko...na isa lang ang ibig sabihin, nasaktan ka man..dadating padin yung pagkakataon na ngingiti ka at makakalimutan ang lahat. 

Unti-unting nagmulat ng mga mata si Franco..at katilad ko, may ngiti din siya sa kanyang mga labi. 

"Good morning." Bati ko saknya. Nagtaka naman ako ng titigan lang niya ko ng parang siraulo na malapad ang pagkakangiti. "Huy!" Sabi ko pa sabay hampas ng nuo niya. 

"Aray! Wow..totoo ka nga..hindi ka panaginip." Sabi niya na parang manghang-mangha pa..napailing naman ako sa kabaliwan niya. 

"Sira!" Sabi ko sakanya. Maslalo niya naman hinigpitan ang pagkakayakap sakin...yung yakap na alam mong ayaw kana talaga niyang mawala...napangiti naman ako at niyakap din siya pabalik. 

We spend time talking nonsense and cuddling. Ang sarap sa pakiramdam ng ganito..na magaan ang bagay sa paligid namin ni Franco..feeling ko tuloy bagng kasal kami. Basta...ang gaan ng moment. 

"Be my secretary again.." Sabi bigla ni Franco ng nakayakap siya sa likod ko habang nakasandal sa headboard. 

"Ayoko nga! Boss na ako ngayon sa trabaho ko ee, tapos magpapaalila nanaman ako sayo? Wag nalang!" Sabi ko sakanya ng tumatawa. 

"Dali na...I missed you around my office..and I missed your coffee too." Sabi pa niya na parang bata na nagpapabili ng laruan sa mall. Hindi ko alam na may ganitong side pala si Franco..may side na pagiging childish. 

"Ayoko nga." Sabi ko naman sa tonong nang-aasar. Haha, nag-eenjoy ako ngayon...nag-eenjoy akong pinipilit niya ako..ang sarap kasing magpakipot ee. Haha. 

"Dali na..please.." Sabi niya na ng naglalambing..ang sarap sa pandinig, parang hinehele ka. 

"Bakit, tataasan mo ba yung sweldo ko?" Paghahamon ko sakanya. 

"Oo naman! Kahit triple pa!" Sabi niya..wow desidido si koyang maging secretary ako, ang sarap naman nun..boss ko pa naghahabol sakin. Haha, parang ang sarap tuloy mag ego trip. 

"Edi siyempre pati yung kinikita ng mister ko, akin din dapat diba?" Tanong ko pa sakanya. 

"Oo, lahat sayo na. Ano payag kana?" Sabi panya na halatang naglalambing..kinikilig naman ako. 

"Hmmm...lambing muna." Sabi ko sakanya habang humahagikhik, shet bati na kami..malandi nanaman ako.

"Sige na baby..please..." Sabi niya habang hinahalikan pa yung leeg ko. 

"Lambing more.." Sabi ko pa. Nagulat naman ako ng bigla siyang dumagan sakin na para bang hindi kami nakahubad sa ilalim ng kumot. 

"HAHAHAHAHA!" Bumalikwas ako sa tawa ng umpisahan na niya akong kilitiin.

"Ano? Di ka padin papayag? Huh? Huh? Payag na baby ko please! Payag na!" Sabi pa niya habang patuloy padin sa pagkiliti sakin. 

"HAHAHAAHA! OO NA! OO NA!" Sabi ko ng hindi ko na kaya ang pangingiliti niya. 

"Good good." Sabi niya ng itigil niya na ang kalokohan niya habang ako naman ay hingal na hingal. Hinampas ko tuloy ng malaks sa braso niya. "Madaya ka!" Sabi ko sakanya.

"Okay lang, mahal mo naman." Sabi niya. 

"Hindi kaya! Bad ka kasi!" Sabi ko sakanya. 

"A ganun? Di mo ako mahal?" Sabi niya na akmang mangingiliti nanaman at hindi nga ako nagkamali dahil bumalikwas nanaman ako ng tawa. 

"OO NA! MAHAL NA!" Sigaw ko habang tumatawa. 

"Good good." Sabi niya ng nakangisi, ang sarap sapakin. Inirapan ko naman siya. 

Humiga ulet si Franco sa tabi ko at muli akong niyakap..naramdamam kong inilapit niya ang kaniyang bibig sa tapat ng tenga ko..akala ko kung ano nanaman ang gagawin niya..pero natunaw ang puso ko sa binulong niya...

"And..I love you more.." At sa muling pagkakataon...napangiti nanaman ako.

-----------------------

Sabay sabay natin kantahan si Jam "Ang ga-a-a-an ng feeling ♪♫" Haha. 

Chapter 31

.....Days passed

Naging maayos na ang lahat sa amin..hindi ko na alam kung may pwede pa bang paglagyan ng kasiyahan ang puso ko dahil sa sobra sobrang natatamasa ko. Franco become a good and loving husband to me..and a father to Kielle. 

Madaming nagbago simula ng naging maayos kami. Ako na ulet ang secretary niya, pero hindi na ganun ka full time katulad ng dati dahil may business nadin akong inaasikaso ngayon. Alam nadin ng buong empleyado ni Franco na mag-asawa na kami. Basta...everythinmg becomes perfect simula ng maging okay kami ulet ni Franco. 

"Baby..gayahin mo si mommy huh...My name is Kielle Marco C. Montano." Sabi ko anak ko habang nakaupo sa harap ng dining table habang hinihintay namin yung priniprito ko para sa breakfast namin. 

"Yel Coco Nono..." 

"HAHAHAHA! Imperness Kielle mapeperfect mo na yung pangalan mo." Sabi naman ni Ate Weng ng marinig yung sagot ng anak ko na pati ako natawa...what do you expect sa isang baby  na 1 and 8 months old? Napatigil lang kami sa tawanan ng makita naming masama ang tingin samin ng anak ko..ayaw nga pala nito ang pinagtatawanan, kahit hindi niya naman alam na pinagtatawanan talaga siya. 

"Hoy ate Weng! wag mo nga tawanan baby ko! Ang galing nga ee. Alis kana nga dito." Sabi ko na kunwaring inaaway si Ate Weng para hindi na magtampo si Kielle. Lumapit pa ako dito para i-hug kahit may hawak akong tong dahil nagpiprito ako. Umalis naman si Ate weng sa kusina ng tumatawa tawa. 

"Aayy!" Sigaw ko ng maramdaman kong may yumakap sakin mula sa likod. 

"Good morning." Bati ni Franco. Napangiti naman ako. 

"Good morning den! Upo kana, piniprito ko lang yung hotdog ni Kielle." Sabi ko sakanya ng kumawala ako sa yakap niya at bumaling sa niluluto ko. 

"Kawawa naman pala yung kinabukasan ng anak natin kung ganun.." Sabi niya ng seryoso, nilingon ko naman siya ng nagtataka..paanong naging kawawa? "Prinito mo na kasi yung hotdog.." Sabi niya ulet ng seryoso. 

"What the! Bastos!" Sigaw ko ng bigla siyang tumawa...myghad! baliw na pervert pa. 

"Kielle sinong gwapo?" Tanong niya naman sa anak niya, umiling iling nalang ako at nilagay na ang mga hotdog na pagkain ni Kielle sa isang plato at dinala sa dining table. 

"Yeye!" Sagot naman sakanya ni Kielle, haynaku..manang mana sa ama, mayabang din. Tsk tsk.

"Kanino nagmana?" Masiglang tanong parin ni Franco sakanya. 

"Didy ko!" Sigaw padin ng anak ko kahit hirap na hirap magsalita sa pagiging bulol. Napangiti naman ako sakanilang dalawa. 

"Alam mo Franco, kung tinuturuan mong magbilang at mag-abc yung anak mo okay pa sana ee. Hindi puro kayabangan." Sabi ko sakanya ng umiiling habang nilalagyan yung plato nilang dalawa ng pagkain. 

"Okay kang yun, atleast hindi kasinungalingan katulad mo...'Baby, shinong megende? Mimy diba?' Oh diba kasinungalingan?" Pang-aasar niya sakin at ginaya pa talaga yung tinuturo ko dati kay Kielle, mas inartehan pa yung salita..tinignan ko naman siya ng sobrang sama. 

"Ah ganon, di ako maganda?!" Sabi ko saknaya ng kunwaring naasar. 

"Nukaba! Mali naman kasi talaga yung tinuro mo sakanya, dapat..'Baby..sinong sobrang ganda? Mimy diba?' Dat ganun!" Pambobola niya sakin sabay taas baba pa ng kilay niya.

"Bolero!" Sabi ko sakanya sabay irap..tinawanan lang naman ako ng loko. 

"Babe..yung birthday party mamaya ni Papa sa bahay ahh...ngayon ko na kayo papakilala ni Kielle ee." Sabi niya sakin..kinabahan nanaman ako, noong isang araw pa niya kasi inuulit ulit yung paalala na ipapakilala na niya ako..althought kilala naman na ako ng magulang niya, yung ngalangbilang secratary pero hindi asawa...kaya kinakabahan ako. 

"Babe.." Ulet niya ng hindi ako sumagot..inirapan ko naman siya.

"OO na nga, paulet ulet..kinakabahan ako ee." Sabi ko sakanya. 

"Ano kaba wag kang kabahan, magugustuhan ka nila for sure." Sabi niya para mapagaan yung loob ko, nginitian ko nalang siya at pinagpatuloy yung pagkain ko...sana nga...magustuhan nila ako. 

----------------

"Relax babe..hindi ka naman nila kakainin, and don't be tense you look beautiful." Bulong sakin ni Franco ng nasa tapat na kami ng gate ng mansyon nila..nakikita ko na yung mga bisita nilang sobrang elegante yung ga damit samantalang ako naka simpleng blue dress lang..napatingin naman ako sa mag-ama ko ngayon na magkaterno ang damit..ang cute nilang tignan maslalo na ngayon inaayos ni Franco yung neck tie ni Kielle. 

"Ready?" Tanong sakin ni Franco ng humarap siya sakin at pinadausdos ang mga braso niya sa bewang ko. 

"Yeah..ready.." Labas sa ilong na sagot ko sakanya..pinilit ko ding ngumiti pero hindi ko alam kung ngiti nga ba o ngiwi ang naipakita ko sakanya. 

Sabay kaming pumasok ni Franco at ni Kielle sa loob ng mansyon nila..ahad na nagdagsaan ang mga bisita nila para kamustahin si Franco. Nakita ko din si Jace na nandoon..yung isa sa barkada nila Seb..and speaking of Seb nakita ko sila ni Michie sa di kalayuang table na kasama ang anak nilang si Selena. 

"Oh..sino yang mga kasama mo Franco?" Nabaling naman ang atensyon ko sa mag-ama ko na ngayon ay may kaharap na maarteng babae na akala mo ee kinapos sa tela kung makapagdamit..ang lakas pa ng loob na taasan ako ng kilay. Eh kung isupalpal ko kaya sa harap niya na asawa ko yung kausap niya? Pero imbes na magsalita hinintay ko nalang yung isasagot ni Franco. 

"Ah..this is Kielle my Son.." Sabi ni Franco, nakita ko naman nalaglag yung panga nung babae maslalo na ng bigla hapitin ni Franco yung bewang ko palapit sakanya.."And..this is Jam...my wife." At dahil doon tuluyan ng bumagsak ang panga niya. Lihim naman akong napangiti..oh? Ano siya ngayon? Nganga. 

"Excuse us.." Sabi pa ni Franco sa iba pa niyang kausap na naglaglagan din ang mga panga. 

"Tatanong pa ee, edi pahiya siya sa huli." Bulong ko ng makaalis kami saharapan nila.

"Sira..haha, tara nanga puntahan na natin sila papa." Sabi niya naman sakin na nagpabangon ulet ng kaba na nawaglit na sa isip ko dahil doon sa hitad na babae..bigla nanaman lumakas ang kalabog ng dibdib ko. Sana talaga...magustuhan nila ako .

Natatanaw ko na yung table ng mga magulang ni Franco na maslalong nagpakabog ng dibdib ko..madaming tanong ang nabubuo sa isip ko..paano nalang king hindi nila ako magystuhan? O kaya si Kielle? Kahit naman sinabi sakin ni Franco na nasabi na niya yung about kay Kielle at sa akin..natatakot padin ako..kasi ngayon palang ako haharap sakanila...bilang asawa ni Franco. 

"Ma..pa.." Bati ni Franco sa mga magulang niya ng makalapit kami..napaharap naman sila sa amin..nakita ko pang tinaasan muna ako ng kilay ni Ma'am Kahtrerine bago bumaling kay Franco. Maslalo tuloy akong kinabahan.  

"Oh hijo..buti naman at nakadating ka ito naba yung apo ko?" tanong sakanya ni Sir Fernando. 

"Ahmm..oo pa, et si Kielle my son..and this is Jam..my wife." Pagpapakilala sakin ni Franco..siguro kung hindi lang siya nakaalalay sakin malamang kanina pa ako bumagsak sa harapan nila. 

"Good evening po... ma'am, sir." Sabi ko naman sakanila. Hindi ko alam kung paano pa naging buo ang boses ko..laking pasasalamat ko nalang. 

"Good evening din hija..maupo na kayo Franco..magsisimula na yung program." Sabi naman si Sir Fernando. Umupo kami ni Franco kaharap ng magulang niya kaya naman ramdam na ramdam ko ang mga titig sakin ni ma'am Katherine..binaling ko nalang ang atensyon ko kay Kielle na pinaglalruan ang bracelet ko na nasa kandungan ko na ngayon dahil sa sobrang kaba dulot ng mga titig ng nanay ni Franco.

Nagpatuloy ang programa para sa birthday party ng taty ni Franco..nag-uusap usap silang tatlo, pero panaka naka din akong tinatanong ni Franco kung okay lang ako..napapangiti nalang ako dahil hindi niya ako hinahayaan na hindi maging komportable. 

"Son, ipapakilala kita sa bago nating inevestor..sumama ka muna sakin, okay lang ba hija?" Bigla sabi ni Sir Fernando. Hindi ko naman alam kung anong sasabihin ko..pero siyempre kahit gusto kong wag maiwan dito kasama si ma'am Katherine ay wala naman akong magagawa kaya tumango nalang ako at ngumiti. 

Katahimikan ang bumalot sa buong table ng umalis si Franco kasama si Sir. Hindi ko alam king anong gagawin ko dahil ramdam ko nanaman ang grabeng pagtitig sakin ni ma'am Katherine. 

"You don't deserved my son." Halos mawasak naman ang puso ko sa sinabi niya..napaangat ako ng tingin sakanya..pero kalaunan ay nagyuko nalang din dahil hindi ko kinaya ang mga tingin niya..hindi ko din alam ang sasabihin ko. Ramdam ko naman kanina pa na ayaw niya talaga sakin..pero masakit pala kapag nakumpirma mo na. 

"Hindi ikaw ang babaeng karapat-dapat para sakanya..wala kang kwenta. Base sa story na narinig ko..ikaw ang naghabol..ikaw ang nagmakawa..ikaw ang naging desperada makuha lang si Franco..tell me, bakit? Dahil ba sa pera?" Patuloy na pagsasalita niya..ramdam ko nading namumuo ang luha ko..gusto kong ipagtanggol yung sarili ko..pero hindi ko magawa..hindi ko kaya..kasi kahit papaano tama siya..na nung una, ako yung naghabol..pero hindi dahil sa pera yun..dahil mahal ko si franco ang dahilan nun. 

"Get out of this party...hindi ka bagay dito..hindi ka bagay sa buhay ng anak ko..you better get out of here, wala ka namang kwenta." Madiin na pagkakasabi niya na naging dahilan para tumulo na yung mga luha ko..napatingala naman sakin si Kielle..nginitian ko nalang ng malungkot ang anak ko. 

"Get out of here slut." Madiin na pagkakasabi niya na may pinalidad..wala akong nagawa..kusa akong tumayo at umalis sa harapan niya..wala akong nagawa para ipagtanggol yung sarili ko..pakiramdam ko tama siya..hindi ako karapat dapat kay Franco. Sobrang sakit ng mga salitang binitawan ng ina ng taong mahal ko..hindi ko kinakaya. 

Patuloy ako sa paglalakad habang buhat buhat si Kielle na bigla nalang may nakabunggo sakin. 

"I'm sorry.." Sabi ko doon sa nakabungo sakin ng nakuyuko kahit basag ang boses ko dahil sa iyak. 

"Jam?" Napaangat naman ako ng tingin ng makompirma kong si Michie ang nakabangga ko dahil sa boses niya. 

"Mich.." Walang alinlangan kong sambit saknaya sabay yakap kahit buhat buhat ko pa si Kielle. 

"Why? What happened?" Tanong niya...umiling lang ako..hindi ako makapagsalita..

"Just...get me..out--out of here." Sabi ko ng basag ang boses ko. 

Hindi ko kinaya..sobrang sakit. 

-----------------

Pakyu ma'am Katherine! 

Chapter 32

~Franco's Point of view~

"Oh that's a good idea Mr. Del Mundo." Sabi pa ng tatay ko sa bago naming investor na si Mr. Del Mundo..habang ako ay nakikinig lamang sa pinag-uusapan nila dahil tapos nadin akong ipakilala kanina ni Papa. Habang hindi naman ako makasunod sa kung ano man ang pinag uusapan ng dalawa sa harap ko, sinulyapan ko naman ang mag-ina ko sa table kung saan iniwan ko sila nila mama...napakunot naman ang nuo ko ng makitang wala silang dalawa doon.

"Sir Del Mundo..pa...can I excuse myself first, titignan ko lang yung mag-ina ko." Paalam ko sakanil para puntahan si mama at itanong kung nasan ang mag-ina ko.

"Sure, go ahead hijo." Pagbibigay permiso naman sa akin ng tatay ko. Agad akong umalis sa harap nila para mahanap na ang mag-ina ko.

"Ma, where's my wife?" Tanong ko sa nanay ko ng makalapit na ako sa pwesto niya na ngayon naman ay prenteng prente na nakaupo lang na mayroong matagumpay na ngiti sa kaniyang mga labi na naging dahilan para mapakunot ulet ang nuo ko.

"Oh...your wife.." Sabi niya na parang nanunuya pa..na naging dahilan para magdikit na ang kilay ko. What's with the tone of her voice?

"You see...your so-called wife is just a user...ayun inalok ko lang ng isang milyon para layuan ka, pumayag na agad. Yun ba ang asawa Franco?"

"What the fuck did you do ma?!" Hindi ko mapigilan ang pag-sigaw ko ng marinig ko ang mga sinabi niya, gusto kong magbuga ng apoy dahil sa mga narinig ko...paano nagawa ng nanay ko sa akin 'to?! What the fuck..alam kong hindi magagawa sakin ni Jam yun kaya naman sobra ang galit na nararamdaman ko sa aking ina ng sabihin niya ang mga katagang limabas sa bibig niya. Alam kong una palang ayaw niya kay Jam, pero hindi ko inaasahan na ganito ang gagawin niya. Napailing nalang ako.

"Sinisigawan at minumura mo ako Franco because of that slut wife of yours?!"

"Don't call her slut because she's not even close to that word." Madiin na pagkakasabi ko sa nanay ko, gusto ko siyang saktan dahil sa mga naririnig ko sakanya ngayon.

"She is, Franco. If she's not even close to that word...why she accepted the money and run away?" She asked ironically. Maslalong nagbaga ang galit na nararamdaman ko..ano ba'tong pinagsasabi ng mismong nanay ko sa babaeng pinili kong mahalin? Can't she just accept my family for goddamn sake?! Hindi ako naniniwala sa mga sinasabi niya...dahil alam kong kayang manuhay ni Jam na wala ako, napatunayan niya na yun..kaya nga ako pa ang naghabol bandang huli.

"Hindi ako naniniwala sayo." Madiin na pagkasabe ko at tinalikuran siya..I need to find my wife and my son. Wala ng kwenta pa para manatili ako dito..talking to my own mom is nonsense. Mismo kong ina gusto ko sakalin. Alam kong makitid ang utak niya cause she's a brat..di ko naman alam na ganito pala kakitid, napailing nalang ako.

"Hindi siya bagay sayo Franco! She's nothing! Wala siyang maidudulot na maganda sa pamilyang 'to!" Sigaw niya bago ako makalayo.

"Hindi ikaw ang magdedesisyon kung sino ang bagay o nararapat para sakin ma." Madiin padin na pagkakasabi ko pero hindi ko manlang siya nilingon.

"Binayaran ko na siya kaya siya umalis! Mukha siyang pera kaya siya nagpabuntis sayo at pinaksalan ka! Kaya siya umalis ngayon kasi binayaran ko na siya!" Sigaw padin niya...wala akong pinaniwalaan sa mga sinabi niya..somehow in my heart knows that she's just lying and I'm sure of it.

"Okay lang ma..dodoblehin ko nalang yung binayad mo sakanya bumalik lang siya sakin, kung totooo nga yung sinasabi mo." Sabi ko nalang bago ako tuluyang umalis para hanapin ang magina ko...ang buhay ko.

-----------------

Hinanap ko ang mag-ina ko sa buong party..hindi ko sila nakita, tinatawagan ko din ang cell phone ni Jam pero hindi niya sinasagot...unti unti ng suminol ang kaba sa dibdib ko. Hindi ko alam ang mga sinabi ni mama kay Jam..but knowing my mother baka may nasabi ito kay Jam na kung ano ano at maging dahilan nanaman para layuan ako nito.

"Damn it!!" Mura ko ng maging out of coverage area na ang phone ni Jam, sobrang bilis nadin ng tibok ng puso ko dahil sa kabang hindi ko pa nakikita ang mag ina ko.

Sumakay ako sa sasakyan ko at pinaharurot ito, wala akong dereksyon kung saan ako papunta..naisipan ko muna umuwi dahil yun ang una kong naisip na lugar, baka umuwi nalang ito..sana naman ay wag na niyang maisip na iwan ako...hindi ko na ata kakayanin na mawalay sa mag-ina ko.

Nang makarating ako sa tapat ng bahay namin hindi ko na ininda ang pag kakapark ng sasakyan ko agad akong lumabas para mag doorbell.

"Manang! Nandyan ba sila Jam?!" Tarantang tanong ko ng pagbukasan ako ng pinto ni manang sally.

"Naku hijo, hindi pa naman umuuwi ee. Hindi ba't kayo ang magkasama?" Tarantang tanong nadin ni manang na marahil ay nahawa nalang sa akin. Hindi ko na siya sinagot at bumalik ulet sa sasakyan ko para umalis at hanapin ang mag-ina ko.

"Shit shit!" Mura ko sa sasakyan habang nagmamaneho at sinusubukan tawagan ulet ang cellphone ni Jam pero katulad parin kanina ay nakapatay na ito.

Nagulat naman ako ng biglang tumunog ang cellphone ko at nakita kong si Sebastian ang tumatawag sa akin.

"Hello?!" Tarantang sagot ko sakanya.

"Your wife is here." Pahayag niya sa akin na biglang nagpagaan ng loob ko kahit papaano.

"I'm on my way. Thanks bro." Sagot ko sakanya bago putulin ang linya naming dalawa. Agad ko namang pinaharurot ang sasakyan ko papunta kanila sebastian..wala na akong pakialam kung magkaroon ng traffic violation, ang importante sakin ngayon ay si Jam at Kielle.

Nakarating ako sa tapat ng bahay nila Sebastian at nakita kong nasa labas sila Jam, si Mich, si Seb na buhat buhat ang anak ko at ang anak niya. Parang nabunutan ng isang libong tinik ang puso ko ng makita ang mag-ina ko.

"Babe.." Napalingon naman si Jam sa tawag ko, nginitian ko siya ng malungkot..nakita ko kasi ang bakas ng mga luha niya sa kanyang mga mata and I cursed my own mother for that.

"Lets go home.." Sabi ko ng makalapit na ako sakanya, tinignan niya lang ako na malungkot ang mga mata..sinubukan ko siyang hawakan pero bigla siyang lumayo na biglang nagpakaba ulet ng damdamin ko..naramdaman ko pang namutla ako sa ginawa niya.

"Hey.." Tawag ko at akmang lalapit ulet sakanya pero muli siyang humakbang patalikod.

"May--maybe your mother w-was right...I--i do-don't deserve you." Basag na boses na sabi niya habang humahakbang padin patalikod...parang nawasak naman ang puso ko sa pahayag niya..

"No...hindi totoo yan, huwag kang maniwala sa kanya.." Sabi ko sabay hakbang palapit sakanya..

"No.." Sabi niya sabay hakbang ulet patalikod...

*BEEEEEEEEP!!!!*

Hindi ko na nakuhang sagutin siya sa naging pahayag niya ng makarinig ako ng lakas na busina..napalingon naman ako sa gilid at nakita ang nakakasila na ilaw na nanggagaling sa isang van na mabilis ang pagpapatakbo.

"JAM!!"

--------------

Anyare?

 Final chapter.

Halos manigas ako sa kinatatayuan ko ng makitang papalapit na kay Jam, nakita kong napapikit na siya.. sobrang biulis ng tibok ng puso ko..hindi makakilos yung mga paa ko. 

*Screeeeeech!!*

Tulala kaming lahat sa nangyare. Walang gustong magsalita. 

"Miss! Magpapakamatay kaba?!" Saka lang kaming lahat natauhan ng biglang magsalita ang driver na Van.  

Narinig kong bigla nalang napahagulgul si Jam sabay takbo payakap sakin..napaduntong hininga nalang ako, sobra sobrang kaba yung naramdaman ko kanina akala ko masasagasaan na siya..hindi ko na siguro mapapatawad ang sarili kong ina kung hindi nakapreno ang van na yun. 

"I'm sorry...shhh..I'm sorry.." Bulong ko sakanya ng hindi padin humuhupa ang pag-iyak niya, tuloy padin sa pagalog ng balikat niya na nagsisimbolo ng halo halong emosyon niya. 

"Let's go home okay? Wag mo nalang pansinin yung mga sinabi sayo ng nanay ko." Bulong ko sakanya..masuyo naman siyang tumango, huminga ulet ako ng malalim..akala ko kasi ay buo ang loob netong wag sumama sa akin ngayon. 

Kumalas muna ako sa pagkakayakap sakanya, masuyo ko siyang hinawakan sa kanyang bewang at hinalikan sa kaninyang nuo bago humarap at ngumiti. Lumapit ako kay Seb para kuhanin si Kielle at buhatin. 

"Pre, una na kami..thank you nga pala." Sabi ko sakanya.

"Tss..wala yun, alam ko namang kaylangan niyong mag-usap." Sabi niya sakin, nginitian ko nalang siya at tinapik sa balikat bago humarap kay Ham na kausap ngayon ni Michie. 

"Tss, sabi ko naman sayo babae ka, yung nanay ni Franco may problema hindi siya kaya wag mo siyang idamay." Narinig ko pang pangaral ni Michie sa bestfriend niya, muli nanamang pumasok sa isip ko ang nanay ko...napailing nalang ako.

Wala naman siyang magagawa, mahal ko si Jam. 

"Let's go?" Tanong ko sakanya, tumango naman siya sakin bago humarap kay Michie at ngumiti. Linuha niya din sakin si Kielle para byhatin at nauna na silang maglakad papunta sa sasakyan. 

"Una na kami.." Paalam ko kay Michie at Seb. 

"Intindihin mo nalang siya Kyle huh...masyado kasing dimamdam yung sinabi ng nanay mo." Sabi ni Michie bago pa man ako tuluyang makaalis sa harap nila, tinanguan ko nalang siya at saka ngumiti. 

Pumasok ako sa sasakyan at sinimulan na itong paandarin..namayanio ang katahimikan sa pagitan naming dalawa ni Jam, hindi nadin ako nagsalita at hinayaan nalang muna siya...sa mga sinabi ni Michie sakin, pakiramdam ko masyadong masakit ang mga sinabi ni mama kay Jam. 

Gusto kong sisihin yung sarili ko sa nangyare..kung hindi ko nalang sana siya iniwan doon kasama ng nanay ko, edi sana hindi na siya nasaktan sa mga sinabi nito...kung ano man yung mga yun, but knowing my mother..alam kong masasaktan talaga si jam kung ito ang magsasalita. 

Pupunta nalang ako sa opisina ni mama bukas para kausapin siya..para nadin mapagsabihan. 

Nakarating kami sa bahay na tahimik padin si Jam, hinayaan ko siyang patulugin si Kielle..inayos ko din ang sarili ko para makapagpahinga. Narinig kong nagbukas ang pinto ng kwart namin ni Jam. Dere-deretso lang na pusmaosk si Jam sa CR na para bang hindi ako nakikita, napabuntong hininga nalang ako. 

How can my mother ruined everything with her words? Tss. Pakiramdam ko tuloy, parang isang napakalaking pagkakamali na pinakilala ko pa siya ng personal sa mga magulang ko.  

Humiga ako sa kama at sumandal sa headboard habang hinihintay si Jam..gusto kong malaman ang tumatakbo sa utak niya..dahil gusto kong i-assure na kung ano man ang mga sinabi sakanya ng nanay ko ay hindi totoo...napukaw ang pag-iisip ko ng lumabas na si Jam sa CR nanakapangtulog, she look so seductive with her nighties..the thought of talking to her suddenly vanished by other thoughts. 

Umupo siya sa dulo ng kama na nakatulala..lumapit ako sa likod niya at niyakap siya, just for her to feel that I'm always here. Naramdaman ko kaagad ang luha niyang pumatak sa mga braso ko..nasasaktan ako..kasi pakiramdam ko nasaktan ko nanamn siya. 

"Wag mo ng isipin yung mga sinabi ni mom..it's nothing, hindi importante yun...sshhh..stop crying." I comforted her..hindi ko alam kung ano ba ang gagawin ko for her to feel better. 

"Hindi--hindi n-niya ako g-gusto para s-sayo.." Sabi niya na basag ang boses. 

"Shhh...ano naman kung hindi ka niya gusto para sakin?" Tanong ko sakanya habang hinahalikan ang gilid ng ulo niya bago siya pihitin paharap sa akin.  "It doesn't matter Jam...kasi ako..mahal kita, hindi ka man niya gusto para sakin, walang silbi yun...dahil mahal kita." Sabi ko habang masuyong pinupunasan ang mga luha niya at nakatitig sa kaniyang mga mata. "Don'y mind her o kung ano man yung mga sinabi niya..as long as mahal kita..wala siyang magagawa okay?" Tanong ko sakanya.

Marahan siyang tumango bago ako sunggaban ng yakap. "Sorry.." Bulong niya..napangiti nalang ako. 

"Hindi mo kaylangan mag-sorry..wala kang gianawa okay?" Marahan naman siyang tumango...kinalas ko ang pagkakayakap naming dalawa at hinarap siya sakin. 

"I love you.." Madamdaming pahayag ko sakanya..

"I love you too.." Sagot niya bago tuluyang mapapikit dahil sa paglapat ng mga labi ko sakanya. 

Sila lang ni Kielle ang importante sa buhay ko..wala ng iba..dahil sila ang buhay ko. 

-----------

"Joselle, nandyan ba si Mom?" Tanong ko sa bagong secretary ni mom..napansin niya ata ang galit na aura ko kaya naman napatango nalang siya. 

Masyado akong napuno ng ikwento sakin ni jam kagabi ang mga sinabi sakanya ni mom, kaya mas napa-aga ang pagpunta ko sa opisina para maabutan ko siya. 

"Mom!" Sigaw ko sakanya na halata namang kinagulat niya. 

"Franco! Hindi ka naba marunong kumatok ngayon?!" 

"What did you told Jam?! Grabe ka naman ma! Sana manlang inisip mo na asawa ko yung pinagsalitaan mo! Na asawa ng anak mo at ina ng apo yung minata-mata mo! tapos nakuha mo pang magsinungaling sakin?!" Sigaw ko skanya ng hindi pinapansin ang tanong niya..masyado akong naiinis at nagagalit sakanya ngayon. To think na nagsinungaling siya sakin at kung ano ano pa ang sinabi niya sa asawa ko.

"So nagsubong na pala ang magaling mong asawa?! Ginawa ko yun dahil hindi siya ang bagay para sayo! Tapos!" Sabi niya, napailing nalang ako sa paraan ng pag-iisip ng annay ko. Masyadong makitid ang utak niya. 

"Wala kang alam kung sino ang hindi o sino ang para sa akin ma! Wala! kaya wala kang karapatan! Buhay ko 'to!" Sabi ko sakanya ng punong puno ng hinanakit bago siya talikuran, alam kong wala akong mapapala kahit anong sigaw ko sa nanay ko, siya ang may pinaka makitid na utak na nakilala ko. 

"Don't expect that I'm going to like your wife." Sabi niya ng madiin bago pa man ako makalabas. 

"Don't worry ma, my wife doesn't like you either. So wala akong problema doon..just leave us alone." Sabi ko ng walang emosyon bago pa man tuluyang lumabas ng opisina ng sarili kong ina. 

Wala akong pakialam kung ayaw o gusto man niya si Jam..basta nsa tabi ko si Jam at ang anak ko..wala na akong ibang iintindihin kundi silang dalawa...ang pamilya ko...ang buhay ko. 

----------

Next is epilogue and the start of the sequel ♥

E P I L O G U E.

~Jam's Point of view~

"Manang paki tawag naman sila Franco at Kielle sa taas..kakain na tayo." Utos ko kay manang habang hinahanda ang mga pahkain sa hapagkainan namin. 

"Sige, tawagain ko na at baka nagbubugbugan na yung dalawa doon." Sabi ni manang na ikinatawa ko naman. 

"Haynaku manang! Mabuti panga, wala pa namang referee doon." Sabi ko pa kay manang habang tumatawa. Naiimagine ko pa kung paano sabunutan at sampalin ni Kieele ang mukha ng daddy niya kapag naiinis na ito dito. Napailing naman ako.  

"Iyaw ko seyo!" Naririnig ko ng sigaw ng anak ko. 

"Ayy! No Kielle. Bad ka nanaman, papaluin ka ni daddy!" Saway naman sakanya ni Franco. Naguumpisa nanaman po ang number one na aso't pusa ng bahay namin. 

"Bad ka! Palo mo yeye!" Narinig ko pang hinanaing ng anak ko nang makalapit na silang dalawa ni Franco sakin, tinignan ko naman sila ng nakataas ang kilay..ano nanamang problema ng dalawang 'to? Di na nagkasundo. 

"Oh! Diyan ka nanga sa nanay mo!" Sabi ni Franco na akmang ipapabuhat sakin si Kielle. 

"Yun baby daddy!" Sigaw ni Kielle na naglambitin sakanya! haynaku 'tong mag-ama ko parang di matatapos ang araw na hindi nagbabangayan..pallibhasa kasi magkamukha kaya madalas mag-kaaway. Sabi kasi yun ni Janna ee, theory daw niya. Tss.

"Oh? Akala ko ba pakwan yung nasa tiyan ni mommy?" Tanong naman sakanya ni Franco habang inaalalayan na makaupo ito, natawa naman ako sa tanong niya. Nung una kasi naming sinabi kay Kielle na buntis ako..sabi niya sa bata pinasukan daw niya ng pakwan yung tiyan ko kaya pinaniwalaan na pakwan nanga, buti nalang naipaliwanag ko kay Kielle yung mga kabaliwan ni Franco. 

And yes..I'm 8 months pregnant with our baby girl. Time flies so fast, who would have thought na yung dating hirap magsalita na si "Yeye" ay isang 3 years old young boy na ngayon na sobrang dadal. Hindi man naging maayos ang pagitan namin ng nanay ni Franco..eh hindi naman naging hadlang yun para magkaroon kami ng isang masayang pamilya. Saka, ganun talaga..hindi perpekto ang buhay, mayroon talagang mga taong magda-down sayo..pero hindi mo sila kaylangan tignan..tignan mo lang yung mga taong kumukumpleto sayo. 

Ano paba ang kaylangan kong hilingin diba? Mayroon akong mapagmahal na asawa...nasaktan man namin yung isa't isa dati...triple naman yung pagiging worth it noon ang kasayahan na natatamasa namin ngayon..may problema mang dumating..yung mga problema nayun ang mas mag papatatag pa sa amin. 

"Hey miss beautiful..kain na. Wag mo na kaming titigan ng anak mong panget." Sabi sakin ni Franco habang nilalagyan ng pagkain ang plato ko..napangiti naman ako. 

"Hey! wapo si Yeye, big na ato! Itaw yung inde kasi old tana sabi ni mommy." Sabat naman ng anak ko..kung alam ko lang na tatlong taon palang eh magiging madaldal na'to, sana pala hindi ko muna kinausap ng kinausap para hindi natutong magsalita. 

"Shattap! kumain ka diyan. Epal ka nanaman." Sabi naman sakanya ni Franco habang nilalagyan ulet ng pagkain ang plato nito. Ganyan naman silang dalawa, away bati..pero hindi nakakatulog kapag hindi nakikita yung isa't isa. Ganyan lang talaga maglambingan simula ng maging madaldal na ng tuluyan si Kielle at nasanay nalang ako doon. 

"Okay..kain na tayo, mamaya na bangayan niyong dalawa." Sabi ko naman sakanila at nag simulang kumain..napatingin naman ako sa dalawang lalaki ng buhay ko na maganang kumakain..ang cute cute, magkamukhang magkamukha..kaya natatawa nalang ako kapag nagsasabihan sila ng panget sa isa't isa...parang nilalait nadin kasi nila yung sarili nila. 

"Ate paabot naman yung punda nung unan..palitan nadin natin." Sabi ko kay Ate weng na kasama kong nagpapalit ng kobre kama sa kwarto namin ni Franco pagkatapos namin mag hapunan. 

"Naku! Umupo kanangalang diyan, ako na dito at baka mapaanak ka pa ng wala sa oras dahil sa kakakilos diyan." Sabi naman ni ate Weng. 

"Okay na 'teh, tulungan na kita." Pagpupumilit ko sakanya, ewan ko ba..ngayong pinagbubuntis ko 'tong baby Girl namin..gustong gusto kong kumikilos, hindi katulad dati kay Kielle na halos buong maghapon akong nakahilata. 

"Naku puntahan mo nalang sila Sir sa Kwarto ng anak mo. Ako na dito." Pagpupumilit din niya kaya naman nag kibit balikat nalang ako.

"Sige nanga..puntahan ko nalang sila ahh?" Paalam ko sakanya, dahil baka nagpapatayan na ulet yung mag-ama ko. 

"Oo sige." Sabi sakin ni ate Weng. Iniwan ko na isya doon at pumunta na sa kwarto ni kielle na katabi lang ng sa amin. 

"Iyaw ball! Betmen nga ee!" narinig ko nanamng sigaw ng anak ko dahil nakabukas ng kaunti ang kwarto niya..at doon ko nasilip si Kielle na nakasabunot sa buhok ni Franco na nakaupo sa kama ng anak na hawak hawak ang remote. tinignan ko naman ang pinapanuod nila at doon ko nakitang nilipat nanamn ni Franco sa NBA yung TV ng anak niya. Tsk tsk. 

"Wag kang makulet!" Saway naman niya sa anak niyang naglalambitin padin sa buhok niya..hindi ba siya nasasaktan doon? Haynaku. 

"No no no no no! Betmen!" Pagpupumilit padin sakanya ni Kielle. Jusko! Mapapanak ako ng wala sa oras sa bangayan nilang mag-ama araw araw..hindi na natapos, pano naman kasi si Franco..isip bata din..patulan daw ba yung anak niya? Haynaku talaga. 

"Oh ayan ayan sayo na! Dito kalang ahh..wag kang lalabas, kukuha lang ng ice-cream si Daddy." Sabi ni Franco bago tumayo at tinuro turo pa si Kielle para pakinggan siya pero wala naman na saksanya ang atansyon ng anak dahil nalipat na nito ang TV sa pinapanood na Batman. 

"Yes Ayy-im. No luhbas?" Tanong sakanya ni Kielle habang nakatutok sa pinapanood. Natawa naman ako sa pagiging slang ng anak ko. Jusko. Haha. 

"Oo. No labas." Ma-awtoridad na sabi sakanya ni Franco bago pumihit patalikod sa anak niya at papunta sa pinto. Nagulat naman siya ng makita niyang nandoon ako. 

"Oh? Bat di ka pumasok?" Tanong niya sakin sabay akbay. 

"Wala, mae-stress lang ako sainyo ni Kielle." Sabi ko sakanya bago kumapit sa beywang niyang yummy. 

"Sinabi mo pa. Bat nung bata ang cute cute..ngayon gusto ko ng itapon sa ilog pasig yang anak mo. Ang tigas pa ng ulo." Reklamo niya. 

"Sus, mana lang sayo." Pang-aasar ko naman sakanya. 

"Oo na. Kung alam ko lang na ganun pala yung mangyayare, nagpaka bait na sana ako nung bata." Sabi pa niya. 

"Hintayin mo pa magbinata at maslalong sakit sa ulo yang anak mo." Sabi ko pa. 

"Naku! ipapapapak ko sa antik yung ari niya kapag hindi siya nagtino kapag nagbinata siya! Halika na nga, samahan mo ako doon sa kwarto ng anak mo ng hindi lang ako ang nai-stress." 

"Eh, hindi mo din naman natitiis yun ee." 

"Eh anong magagawa ko? Masaydo ko kayong mahal? Tsk." 

Napangiti naman ako sa sinabi niya...ang buhay pamilya namin ni Franco ay hindi perpekto, isa lang kami sa mga normal na pamilya..nag-aaway, napipikon, naiinis, nawawalan ng pasensya minsan...pero sa huli sama-sama padin kami..yun ay dahil, mahal namin ang isa't isa. Yun naman ang importante sa pamilya diba? Hanggat nagmamahalan kayong lahat..mag-away man kayo buong maghapon..expect that at the end of the day..kayo padin yung nagmamahalan at nagdadamayan. 

----------------

"Mommy! Si kuya oh!" Sigaw ng dalaga ko habang hinahampas yung pilyo niyang kuya. 

"Nyenye! Ang panget mo!" Asar naman ni Kielle sa kapatid niya. 

"Omayghad! Me? As in me? Kyla Macey C. Montano? Panget? Edi kung panget ako kuya..wala ng maganda sa mundo ganun?" Pagyayabang nanaman ng dalaga ko. Sabay pa kaming napailing ni Franco sa kayabangan ng dalaga namin..nagtataka na talaga ako kung ano ang nakuha ng mga anak ko sa ugali ko. Jusko, wala manlang nagmana sakin na napaka bait at humble. 

"Hindi..panget kalang talaga." Sabi pa ni Kielle. Tsk tsk. 

"Maganda ako noh! Diba daddy?! Wag mo ngang ibigay kay kuya yung hinihiling niya na bago niyang sports car!" Sabi naman ng daddy's girl. 

"Hindi talaga, hanggat hindi siya nagtatrabaho hindi ko ibibigay sakanya yun." Sagot naman ni Franco. 

"DAD!" 

"YES!" 

Napailing nalang ako sa sabay ng sigaw ng mga anak ko..kahit kelan talaga hindi na nagkasundo ang dalawang 'to. Like what I've said..time flies so fats..at eto nanga ako, nasa harapan ngayon ng dalawang anak kong nag-aaway habang nag be-breakfast kami na kung ano anong hinanaing sa buhay ang mga pinagsasabi. 

"Dad, ano naman yun? Diba nga..one month nalang. Promise next month, magtatrabaho na ako sa airline mo bilang general manager na inaalok mo..just give me another month." Reklamo pa ng binata ko. 

"Hoy! One year kana po kayang nakapahinga! Mahiya ka naman tol!" Singit naman ni Kyla sa hinaing ng kuya niya.

"Shut up, you little brat!" Sabi ni Kielle na halatang inis nadin. Susmaryosep, napaka tamad naman talaga. Dinilaan lang naman siya ng kapatid niya na ikinangiti ko nalang..kahit kelan talaga unang mang-aasar si Kielle pero siya ang unang mapipikon. Hay..boys. 

"You need to work Kielle..pumayag na akong magliwaliw ka ng isang taon after you graduated. Kaylangan mo na akong tulungan ngayon." Paliwanag naman sakanya ni Franco..na feeling ko hindi naman tumatanda yung itsura..para ngalang silang kambal ni Kielle na nag-uusap sa harap naming dalawa ni Kyla. 

"Argh fine, so ano bang dapat kong gawin na?" inis na tanong ng panganay namin..same old Kielle..grumpy na kapag pikon. 

"Go to the airport later and examine it. Papasamahan kita kay Josh..na magiging assistant mo. Tignan mo..papayag kadin pala nag pahinga kapa ng one year." Sabi naman ni Franco.

"Yeah..whatever." Asar na pahayag ni Kielle. 

"Okay..tama nayan..let's eat!" Sabi ko ng matapos na ang bangayan nilang lahat..isa isa kong pinagsilbihan ang mga anak ko pati nadin ang asawa ko na hanggang ngayon eh yummy padin. 

"Wahahaha! Magtatrabaho na siya! Mag seseryoso na! No more girls for you Kielle Marco C. Montano!" Pahabol na asar naman sakanya ni Kyla na ikinatawa naming lahat. 

"Yeah..no more girls. Apir tayo diyan princess. By the way..sumabay kana sakin papunta ng MIA. (Montano International Airport) Haha." Gatong na pang-aasar naman ni Franco sa anak. 

"Hoy! tama na yan baka umiyak si YEYE!" Saway ko naman sakanila. 

"MA!" Inis na reklamo ni Kielle..napailing nalang ako, ayaw niyang tawagin siya doon sa pangalan niya na siya naman yung nag-imbento. Pikon talaga. Napailing nalang ako habang nagtatawanan padin ang dalawa sa isang gilid. 

Well..what can I do, this is my Family...ganyan man sila kakulet...sila padin ang mahal na mahal ko..at sila padin ang buhay ko. 

E N D