Chapter 2

Alas otso na ng gabi, maaga niyang inayos ang mga susuotin para sa unang araw niya sa trabaho para hindi na siya mahirapan bukas. Apat silang nasa silid na naghahati-hati rito. Swerte niya lang at nakuha niya ang kama sa bandang itaas kaya naman ay may privacy siya. Ngunit kahit naman na may harang ang kama niya ay nagtalakbong na lang din siya para hindi maka-istorbo sa mga kasama niya sa silid. Ang dalawa kasi na kasama niya ay mga nurse na nag-straight duty at nagpapahinga na ngayon, samantalang ang isa naman ay isang dealer sa casino na nasa malapit at naghahanda na para pumasok. 

Habang nakatalakbong siya ay bukas naman ang maliit na flashlight na de-baterya para makita niya ang kaniyang mga inililista. Dahil bukas na ang unang araw niya sa trabaho ay dapat ay ngayon pa lang ay alam niya na kung papaano niya ba-budgetin ang kaniyang magiging sweldo. 

"Thirty thousand pesos na sweldo ko kada buwan, minus three thousand five hundred na bayad sa upa ng bed space, tapos two thousand five hundred naman sa bills ng kuryente at tubig, so.. anim na libo at limang daan na kaagad iyon. Pamasahe ko sabihin na natin nasa 1500 kung mag jeep lang ako.." aniya pa bago napahinto ngunit napailing ulit. "Ay hindi.. dalawang libo na lang pala baka kailangan na mag-taxi. Tama ilalagay ko dalawang libo. So, six thousand minus two thousand, eight thousand na agad iyon. Saka, minus sampung libo ang ipapadala ko kala Nanay kada buwan pang kain nila, at yung limang libo na hulog ko sa utang ko kala Nanay, at isama pa iyong utang ko sa phone credit para sa cell phone ko na dalawang libo. Twenty five thousand na agad iyon, may matitira pa sa akin na five thousand pesos. Tamang-tama na iyon para pang-savings ko." masaya niya pang sabi na tila kinikilig. Ngunit agad din niyang binawi ang saya nang tila ay may makalimutan. "Ay s**t! pagkain pa pala! ano iyon? hindi ako kakain? saka load pa pala." 

Napasapo siya sa kaniyang noo at tinignan ang kaniyang listahan, pinagmasdan ang mga inilista niya roon na pwede niya pang i-adjust dahil sigurado siya na kahit may kalakihan ang kaniyang sweldo ay tiyak na magkukulang iyon. 

"Bahala na," aniya at itinigil na ang kaniyang ginagawa. Tiniklop niya ang papel at itinago iyon sa ilalim ng unan niya pagkatapos ay napatingin sa kisame. Muli siyang napangiti, nagpapasalamat dahil sa sandaling lubog na lubog na siya at tila wala nang pag-asa ay bigla siyang natanggap sa trabaho. Alam niya na ito na ang magiging simula nang mga opportunities niya rito sa Maynila. At ang starting na sweldo niya ay talagang promising. Kaya naman ay aalagaan niya ang kaniyang trabaho kahit na anong mangyari, hanggang sa magkaroon pa siya ng ibang opportunities, trabaho na pwede niyang applyan na mas malaki ang bayad. Hanggang sa makapag-ipon siya, mabilihan niya ng bagong kalabaw ang mga magulang niya, na mabawi niya ang lupa na isinanla ng mga magulang niya para sa pagpapa-aral sa kaniya. Hanggang sa makabili siya ng sariling bahay at lupa, negosyo, kotse at kung ano-ano pang gusto niya. Alam niyang mararating niya iyon, hindi man ngayon, pero balang araw. 

"Lord, Thank you po." bulong niya pa pagkatapos ay napaupo siya at kinuha ang kaniyang cellphone. 

Maaga pa naman at alam niyang gising pa ang Nanay niya. Hindi niya pa nasabi sa kaniyang mga magulang ang tungkol sa pagkakatanggap niya sa trabaho, kaya talagang excited siya na sabihin sa mga ito ang tungkol sa pagtanggap sa kaniya sa trabaho. 

Ilang ring lamang sa kaniyang telepono ay sumagot kaagad ang kaniyang Nanay. "Nay, may maganda po akong balita, natanggap na po ako sa trabaho, Nay." mahinang sabi niya pa at baka magising ang mga kasama niya sa silid. 

"Aba, magandang balita nga iyan. Mabuti naman kung ganon at may silbi rin naman pala ang pag-punta mo diyan." rinig niya pang sabi nito mula sa kabilang linya. 

Tipid siyang napangiti, "Di ba, Nay? sabi ko naman sa iyo eh, kaunting tiyaga lang talaga. Ito, Nay.. simula na po ito.. makakabawi na po ako." aniya. 

"Buti naman talaga, akala ko ay tatagal ka diyan sa Maynila na walang trabaho. So ano? kailan ka makakapagpadala?" tanong ng kaniyang ina kaya naglaho ang ngiti sa kaniyang labi. 

Napabuntong-hininga siya, "Bali, Nay sa sweldo po, sa katapusan po iyon."

"Sa katapusan pa? aba ang tagal naman n'on, anong kakainin namin ng mga kapatid mo? hayaan na lang namin magutom ang mga sarili namin at hintayin ang padala mo sa katapusan? hindi mo ba pwedeng i-advance iyan? gawan mo naman ng paraan, anak." utos ng kaniyang Nanay na hindi niya alam kung paano niya ba magagawan ng paraan. 

"Nay, ang pangit naman po ata kung mag-cash advance po ako agad ako sa trabaho, baka po ma-badshot ako. Ka-bago-bago ko po eh." Dahilan niya pa sa kaniyang ina at baka mahabag ito sa kaniya. 

"Hindi naman siguro iyan, kung mag-cash advance ka naman eh sa sweldo mo naman ibabayad iyon? alam ko iyan anak, aba kahit na hindi ako nag-aral ay hindi ako malalamangan sa ganyan. Kaya gawan mo ng paraan iyan." talak pa ng Nanay niya. 

Hindi na siya nagsalita, hindi na siya nagdahilan na baka hindi niya magawa. At kagaya ng lagi niyang sinasabi ay, "Sige po, Nay.. gawan ko po ng paraan." aniya na lang para matapos ang pag-uusap nila. 

Matapos niyang magpaalam ay ibinaba niya ang telepono. Akala pa naman niya ay makakadagdag sa kasiyahan niya ang magiging reaction kapag nalaman na ng mga ito ang tungkol sa trabaho niya, ngayon ay nadagdagan pa ang po-problemahin niya. 

"Bahala na bukas." bulong na lang niya bago natulog na. 

---

Kagaya ng sinabi niya sa kaniyang boss ay 5 am pa lamang ay nasa company na siya, mabuti na lamang ay na-endorse na siya ni Mr. Salazar. Sa reception ay ibinigay sa kaniya ang susi ng opisina ng kaniyang boss kaya naman ay naisipan na niyang umakyat at tignan kung ano ang maari niyang gawin sa opisina habang hinihintay ito. 

Pagpasok niya ng opisina ay nakita ang bakanteng mesa na nasa labas, mukhang iyon ang magiging p'westo niya sa opisina kaya naman ay doon niya inilapag ang kaniyang mga gamit. Sunod ay pumasok na siya sa loob ng opisina ni Mr.Salazar, at nakita niya rin na malinis na iyon at wala nang dapat iligpit o ayusin kaya naman ay iginala na lang niya ang tingin sa paligid. Tila sinaulo ang mga lalagyanan ng files o kung ano-ano na pwedeng iutos nito. 

Binuksan niya ang aircon at ang humidifier at nag-spray ng air freshener para pag-dating ng kaniyang Boss ay malamig na sa opisina. Sunod n'on ay lumabas siya at naglagay ng coffee sa coffee maker para mamaya ay naka-handa na rin iyon pagdating ng kaniyang boss. 

"Psst! ikaw ba yung bago?" rinig na tanong niya mula sa may pinto. 

Napalingon siya at nakita ang isang babae na matangkad at nakasuot din ng office attire, maganda ito at sexy, kita rin ang cleavage nito, kulot ang buhok at maganda ang make-up. 

Ang taray naman pala ang aurahan dito, hindi ako prepared. 

Kahit pa na nakataas ang kilay nito ay nginitian niya ito, "Good Morning, yes, I'm Hestia Coronel, the new secretary of Mr. Salazar, how can I help you Ma'am?" tanong niya at mas tinaasan siya nito ng kilay. 

"Ms. Coronel, I'm Kelly Anderson," pagpapakilala nito at tumayo ng diretso sa kaniyang harapan. "Ngayon na bago ka rito sa opisina ay dapat kilala mo ang mga taong kailangan na tingalain mo, remember your position here as secretary, just secretary, huwag kang mag-tatanggka ng kung anong pakay kay Sir. Raven, kasi he is taken. Maliwanag ba?" tanong pa nito habang nakapamaywang. 

Tumango siya, hindi pa rin naaalis ang ngiti sa labi niya, "Yes don't worry Ma'am, I know my position here as secretary and it will stay professional, I assure you that."

"Mabuti naman kung ganon, basta kung may nakikita ka na umaaligid kay Sir Raven sasabihin mo agad sa akin, ha?"

Dahil sa sinabi nito ay napataas ang kilay ni Hestia. Napatanong niya kung sino ba o ano ang babaeng ito sa buhay ng boss niya, ganoon pa man ay hindi na siya nagtanong at baka ma-badshot siya. 

"Good Morning, Ms. Coronel," tinig na narinig niya matapos ang katok sa pinto. Nakita niya na isang babae ulit iyon. Napatingin ito kay Kelly at tila hindi ito inaasahan na makita roon. "Ms. Kelly? I didn't know you're here." 

"Good Morning Sandra, aalis na rin ako, kinausap ko lang si Ms. Coronel." pagdadahilan nito bago napatingin sa kaniya, "Remember our deal, Ms. Coronel. Aalis na ko, huwag kang magkakamali," sabi nito pagkatapos ay lumabas na. 

Napakunot ang noo ni Hestia sa sinabi nito. 

"May deal kayo ni Ms. Anderson?" tanong ng babae sa kaniya. 

Umiling si Hestia, "Ewan ko doon, wala naman kaming deal pero sinabi niya na lagi ko tatandaan ang lugar ko bilang secretary at sabihin sa kaniya kung may umaaligid kay Sir."

Dahil sa kaniyang sinabi ay natawa ito. "Oh my! huwag mo nang isipin iyon si Kelly."

"Ma'am? matanong lang kita? sino ba iyon? girl lfriend ba iyon ni Sir?" hindi niya maiwasan na itanong sa babae. 

"Sino? si Kelly?" tanong nito at tumango si Hestia, "Naku! hindi, huwag mong pagpapansinin iyon si Kelly, ganyan lang talaga iyan sa mga bago, lalo na at dito sa opisina ni Sir Salazar. Pero si Kelly, taga treasury department siya, doon sa 5th floor ang opisina niya at medyo nga curious sila sa bagong secretary ni Mr.Salazar, ganyan iyan naninindak ng mga bago kaya mag-iingat ka sa kaniya."

Ay kaloka, akala ko pa naman kung sinong kamag-anak ni Sir, empleyado lang din pala. muntik na akong maniwala na girlfriend siya ni Sir. 

"Akala ko pa naman kasintahan ni Sir."

"Si Sir? naku hindi, marami lang talaga nagkakagusto kay Sir, pero single iyon. Kaya marami rin umaaligid sa kaniya kagaya ni Kelly, umaasa na matulad sa kwento ni Cinderella," nakangiti pang sabi nito. 

"Ay ganon ba? buti naman." aniya at kumunot ang noo nito na tila nag-assume na sa kaniya kaya binawi niya ang sinabi niya, "What I meant is, buti naman na wala pa, pero parang imposible naman na walang girlfriend si Sir? sa yaman niyang iyan at gwapo? Wala?! ay wait, Ma'am sino ka po pala?" Tanong niya dahil kanina pa niya ka-chikahan ito at hindi niya man lang nalalaman ang pangalan. 

Tipid na ngumiti ito at nakipag-kamay. "I'm Sandra Villarde, I'm the HR supervisor, and ako rin ang naging temporary secretary ni Sir nung umalis ang secretary niya dati."

Hala! siya pala ang HR! chumika-chicka pa naman ako!

Nanlaki ang mata niya, "Ay, Ma'am! hello po! naku pasens'ya na po at chumika ako." 

"Wala iyon, and just call me Sandra, by the way ang aga mo," napatingin ito sa kaniyang relo pambisig, "Pero I think that's perfect so I'll have time na i-tour pa kita bago dumating si Sir." Sabi nito at iniabot sa kaniya ang isang leather notebook. "Here the schedule of Mr.Salazar for the whole week. Ma-swerte ka at wala siyang masyadong meeting today, except sa board meeting mamayang hapon,"

"Okay po, Ma'am noted po," aniya at binuklat ang notebook upang tignan ang schedule ng kaniyang boss. Nakita niya nga na wala itong masyadong schedule ngayon at bukas pa magiging hectic ang schedule nito. 

May inabot pa sa kaniya ang babae, "And this one ay ang ilang guidelines na kailangan mo sauluhin sa trabaho mo, by laws and rules ng kumpanya, and this one naman ay ang ilang notes ko about kay Sir Salazar." malapad ang ngiting sabi nito.

Ang bait naman pala ng Ma'am ng HR, at nagbigay pa ito ng notes about kay Sir Salazar, malaking tulong ito sa akin lalo na at maiwasan ko ang ma-bad shot kay Sir. 

"As can you see, nakalagay diyan na 8 am sharp ay nasa opisina na s'ya, hindi naman strict iyon sa late kaya ayos lang na ma-late ka. When it comes naman sa uwian huwag kang uuwi agad, mag-OT ka kahit wala na siya. Mabait naman si Sir medyo may paka-masungit iyon at strict at of course perfectionist."

Napatango siya, "Sige po, Ma'am noted po."

"And don't forget his coffee every morning, gusto niya ay creamy at tatlong kutsarang asukal." bilin pa nito at muli siyang napatango. 

Hindi niya akalain na mahilig pala sa sweet ang kaniyang Sir. 

"May cafeteria rito, maaga pa naman we can eat breakfast pa, then I'll tour you around." pag-aaya pa nito bago sila umalis ng silid. 

Habang naglalakad ay hindi niya alam kung tamang timing ito, pero mukhang mabait naman ang kaniyang Ma'am kaya susulitin niya na ito, "Ma'am, alam ko po baka kakapalan ng mukha itong itatanong ko lalo pa at 1st day ko po ngayon, pero Ma'am? p'wede na po ba mag-cash advance? emergency lang kasi eh. Kailangang-kailangan lang."

Napahinto ito sa kaniyang sinabi, pinakatitigan siya at tila halata din na hindi inaasahan ang sasabihin niya. Hindi na siya magtataka kung gini-judge na siya nito ngayon. 

Oh lupa, kainin mo ako!

"Ma'am never mind na po pala, kalimutan mo na po ang sinabi ko." bawi niya sa sinabi niya. 

Umiling ang babae, "No, um... medyo I'm not expecting na itatanong mo iyan, ngayon lang ako naka-encounter na nag-cash advance ng unang araw pa lang sa trabaho."

"Kaya nga po, hehe" nahihiya niyang sabi at parang nais na lamang magtago sa ilalim ng lamesa. 

"But it's not possible, kaso dahil si Sir. Salazar ang boss mo, kailangan ng approval niya, wait, I have a form here." sabi nito at binuklat ang kaniyang clipboard at may inabot sa kaniya. "Here, ipapirma mo na lang ito sa kaniya then bigay mo sa akin para ma-process natin sa accounting."

---

Naglakad si Raven paakyat sa kaniyang opisina, pagkabukas niya ng pinto ay ang bagong secretarya ang agad bumungad sa kaniya. Maayos ang damit nito, hindi daring at mukhang kagalang-galang. Pero hindi rin naman sobrang balot na balot. Naka-makeup rin ito ngunit hindi mapatang ang kolorete. Bumagay sa kaniya ang salamin nito. 

Bukod pa roon ay nakita niya ang malaking ngiti nito sa kaniya. 

"Good morning, Sir. I'm Hestia An--"

"Yes, I know you. Hindi mo kailangan ipakilala ulit kung sino ka." putol niya rito kaya natahimik ito. Napatikom ng bibig at tumango. Napatingin siya sa kaniyang relong pambisig. "You're early. Mag-7:30 pa lang?" 

"Yes, Sir! sabi ko naman po sa iyo 5 am nandito na ako." sagot nito sa kaniya. 

Kumunot ang noo niya ganoon pa man ay hindi na siya nagtanong. Malimit ito na mas nauuna pa sa kaniya ang secretary. "Nagkita na kayo ni Sandra?"

"Yes po, Sir." magalang na sagot nito sa kaniya. 

Napatango-tango si Raven. "Did she show you around?"

"Yes din po, Sir. Ibinigay niya na rin po ang ID ko at ang mga kakailanganin ko for work."

"Good, mabuti naman kung ganon." ani pa ni Raven, sa kaniyang isipan ay mukhang hindi naman masamang ito anmg kinuha niyang secretary. 

"And Sir, naipaghanda na rin kita ng coffee, kaya sige na po pumasok na kayo at dadalhin ko na doon sa loob." sabi pa ng kaniyang bagong secretary kaya naman ay tumalikod na siya at pumasok sa loob.

Pagkapasok niya ay hindi niya inaasahan ang madadatnan.

Bukas na ang aircon at mabango rin, mabuti naman at may pagkukusa. 

Umupo siya sa swivel chair at sunod nakita na pumasok ito at inabot sa kaniya ang kape. 

"Sir, here's your coffee, kagaya po ng gusto mong timpla." sabi pa nito kaya na-curious siya. 

Tinanggap niya ang kape at sumimsim, ngunit hindi rin nagtagal ay mabilis niya iyong ibinuga. 

"Tangina! kape ba ito o puro asukal?! bakit ang tamis?! ayoko ng asukal sa kape ko!" sigaw ni Raven kaya tila natuon ang dalaga. 

Chapter 3

"Tangina! ayoko sa lahat yung umaga pa lang, mali-mali na!" sigaw ni Raven na agad ikinataranta ni Hestia. 

Walang ibang pumasok sa isipan ni Hestia kung hindi ang takot na baka masisante siya. Na sa unang araw pa lang niya ay palpak na siya, at mainis ang kaniyang boss at biglang tanggalin na siya sa trabaho. She can't afford to loose this job, kailangan niya ang trabaho na ito, dahil kung hindi ay hindi na niya alam kung saan pa siya pupulutin. Kaya kahit na nanlulumo siya at halos gustong maiyak sa harapan nito ay dali-dali siyang humingi ng depensa sa kaniyang boss. 

"Sorry, Sir. Pasens'ya na. Sir.. lilinisin ko na po ito.." hingi niya ng paumanhin kay Raven, pagkatapos ay pinagtuunan ng pansin ang natapon na kape. Tila hindi na niya alintana ang kape na tumapon sa kaniyang blouse at agad na nag-mantya. Ang ginawa na lamang niya ay kumuha ng basahan upang punasan ang nagkalat na kape sa may sahig. 

Habang pinupunasan ang sahig at mapagtanto ang kaniyang itsura ay hindi niya mapigilan na kaawaan ang kaniyang sarili. Hindi dahil sa bagay na ginagawa niya ngayon kundi dahil sa dahilan kung bakit nangyari ito. Si Sandra ang nagbilin sa kaniya na lagyan ng asukal ang kape ng kaniyang boss. Dati nitong naging temporary secretarya si Sandra kaya dapat alam nito na ayaw ng kaniyang boss ang asukal sa kape nito. Pero iyon ang sinabi sa kaniya ni Sandra, kung ganoon ay sinasadya nito na lagyan iyon kahit alam naman nito na magagalit si Raven sa kaniya. Para ano? mapagalitan siya? Akala pa naman niya ay mabait ang Ma'am Sandra niya, na nagmamalasakit ito sa kaniya, iyon pala ay hindi naman. Hindi niya akalain na gagawin sa kaniya ito ng taong pinagkatiwalaan niya. Sa sandaling iyon ay hindi niya na napigilan ang kaniyang luha. Pinahid niya ang luha sa kaniyang pisngi at pinilit na pigilan pa ang pag-buhos n'on, ngunit binalot na siya ng matinding emosyon. Muling pumatak ang kaniyang luha. 

"Umiiyak ka ba?" tanong ng kaniyang boss na halata pa rin sa boses nito ang pagkainis sa kaniya. "Tumahan ka diyan! ayoko ng secretaryang iyakin. Ayusin mo ang sarili mo, tumayo ka diyan! Saka isa pa? Scretarya kita bakit ikaw ang naglilinis? ano ka janitor?" sarkastikong sabi nito kaya naman ay napatigil si Hestia. 

Nataranta na naman siya sa tono ng pananalita nito. 

Dali-dali siyang tumayo at tinuyo ang kaniyang luha at napatingin kay Raven, "Pasens--" 

"Itigil mo ang kaka-sorry mo at kumilos ka na! go in the powder room and fix yourself!" sigaw pa nito kaya naman ay natataranta siyang tumango at nagtungo sa powder room. 

--

Pansin ni Raven ang pagkataranta ni Hestia nang tumakbo ito papuntang powder room, basang-basa ang blouse nito dahil sa kape na hindi naman niya sinasadya na itapon mismo sa secretarya. He admit it that he kinda feel guilty dahil nadumihan ang damit nito. He can't manage to have another secretary to resign again, not after ten secretary who've resigned dahil natakot sa kaniya. At karamihan sa mga ito ay hindi man lang tumagal ng isang araw sa kaniya. His schedule is such a mess, at ayaw na niyang bumalik si Sandra bilang secretarya niya. 

Napatingin siya sa papel na nahulog nito sa sahig nang tumakbo ito papasok ng powder room. Binuksan niya iyon at nakita na isang cash advance form iyon. Agad niyang binulsa ang papel at Napatingin sa powder room. "Mauuna na ako sa conference room sumunod ka doon agad, make it quick!" sigaw niya at alam niyang narinig iyon ni Hestia. 

Dinampot niya ang kaniyang laptop at lumabas ng opisina upang mauna na sa conference room. At sana lang talaga ay sumunod si Hestia sa conference room. Hindi katulad ng ibang naging secretary niya na hindi na tinapos ang araw na ito at basta na lamang tinakasan siya. Nais niyang hintayin sana ito upang makasiguro ngunit baka ma-late siya sa importanteng board meeting ngayong araw. 

---

"Kaya mo ito Hestia, huwag kang panghihinaan ng loob, kailangan mo ng trabaho dahil kung hindi ay magugutom ka." Aniya sa sarili habang nakatingin sa salamin. 

Kumpara kanina, ngayon ay medyo kalmado na siya. Kailangan niyang kalmahin ang sarili kundi wala siyang mararating. Kaya naman ay susundan na niya si Sir Raven at baka kapag nagtagal pa siya rito sa powder room ay tuluyan na siyang mawalan ng trabaho. Lumabas siya ng powder room at napatingin sa kaniyang damit na bakas ang pinagtapunan ng kape. Kinuha niya ang kaniyang coat na nakasampay sa kaniyang upuan pagkatapos ay sinuot iyon upang itago ang mantya na naiwan sa kaniyang blouse. Pagkatapos n'on ay pumunta na siya sa conference room kung nasaan hinihintay nila ang iba pang board members na dumatin. Nakita niya ang kaniyang boss na nagkakape sa coffee corner ng silid kaya nilapitan niya ito. 

"Good, my secretary is here, let's start." sambit nito habang bitbit ang tasa ng kape at naupo sa may dulo ng mesa. 

Napanganga si Hestia, dahil hindi niya alintana na siya na lang pala ang hinihintay. 

Nakakahiya! pakiramdam niya ay nais niyang magtago sa ilalim ng mesa dahil sa hiya, lalo pa at nakatingin sa kaniya ang mga naroon sa silid, malamang ay iniisip ng mga ito na paimportante siya. 

Lumapit siya sa kaniyang boss at umupo sa bakanteng upuan sa tabi nito. Umupo siya roon at inilabas ang kaniyang notebook pati na rin ang cellphone niya at binuksan ang recorder upang i-record ang mga paguusapan sa meeting. 

"Take the minutes of this meeting." Mahinang sabi ni Raven sa kaniya at tumango siya, "Then we will talk after this." dagdag nito. 

Dahil doon ay muli siyang kinabahan, inisip niya na baka mamaya niya marinig ang katakot-takot na sermon ng kaniyang boss. 

Baka si-sesantihin na niya ako!

Iyan ang isinisigaw sa kaniyang isipan. Sa sandaling ito ay naiiyak na naman tuloy siya, natatakot siya. Ngunit pinigilan niya, at tinuon na lamang ang pansin sa meeting at baka mamaya mapansin pa ni Raven na lumilipad ang kaniyang isipan at nasa mangyayaring pag-uusap nila ang isipan niya. 

Nagsimula na ang board meeting, ginawa niya ang kaniyang trabaho bilang secretary nito. Bukod sa naka-record ang mga pag-uusapan para wala siyang makalimutan ay nagsimula na rin siya na mag-take down notes para naman ay magiging madali lang ang paglipat niya n'on sa report na ipapasa niya kay Raven. 

Napatingin siya sa kaniyang Boss na diretsong nagsasalita, halata talaga na bukod sa ka-gwapuhan nito ay mukhang matalino ito. Naisip niya na kaya siguro ganito ka-successful ang negosyo nito ay dahil din sa katalinuhan nito sa pagpapatakbo ng negosyong ito. 

Maghapon ang itinagal ng meeting na tungkol sa mga new producs na kailangan i-launch kaya naman ay dito na rin sila nag-pananghalian. Isinerve lang sa kanila ang pagkain habang nagpapatuloy ang meeting. At halos alas-quatro na rin nang matapos iyon. 

Nag-isa isang umalis sa silid ang mga naroon, itiniklop niya ang kaniyang notebook bago napatingin sa kaniyang boss na kausap ang isa sa mga manager ng department sa kumpanyang ito. Pagkatapos n'on ay nagpaalam na si Raven at napatingin sa kaniya. 

"Let's go, I still need to talk to you before you go home." sambit nito sa kaniya bago walang tingin-tingin na umalis ng silid. 

Kumakabog ang kaniyang dibdib habang sinusundan ito pabalik sa opisina nila. Habang papunta roon ay paulit-ulit niyang iniisip sa kaniyang isipan ang kaniyang sasabihin, ang kaniyang pagmamakaawa kapag sinabi nito na tatanggalin na siya. Kaya nang makarating sila sa opisina at hindi pa man nakakaupo si Raven sa swivel chair nito ay pumalahaw na siya ng iyak at pagmamakaawa sa maaring sasabihin nito. 

Mabuti pa na unahan niya na bago pa nito masabi na taggal na siya sa trabaho. 

"Sir! sir! please parang awa niyo na po!" aniya bago lumuhod at nilapitan ito, "Pasens'ya na po talaga Sir! hindi na mauulit! hindi na ako magkakamali sa pagtimpla ng kape mo. Hindi na ako ma-lilate sa meeting!" aniya pa habang nakapikit at nilapitan si Raven, sa sandaling ito ay hindi niya napilitan na yakapin ang binti ni Raven habang patuoy pa rin na nagmamakaawa. "Please, Sir! huwag mo akong sisantehin! kailangan ko po ng trabaho! huwag mo akong tanggalin." pagmamakaawa pa nito, tila hindi alintana kung saan na nakatapat ang kaniyang mukha habang yakap si Raven. 

Napahawak si Raven sa kaniyang mukha nang maramdaman ang mukha ni Hestia sa mismong centro ng kaniyang ibaba, sa lugar pa mismo kung saan nakatago ang kaniyang kahandaan na ngayon ay natatamaan na nito. 

"Hes--" Sinubukan niyang tawagin ang pangalan nito ngunit mas humigpit ang yakap nito sa kaniya at iningudngod pa lalo ang ulo sa centro ng pantalon niya. 

"Sir! please! hindi ako bibitaw hanggat hindi mo sinasabi na hindi mo ako tatanggalin!" pagmamakaawa nito habang dinunggol-dunggol pa ang mukha sa akalang tuhod lang nito. Hanggang sa maramdaman niya na may biglang tumigas at nabuhay sa loob ng pantalon nito na naramdaman niya sa kaniyang pisngi. Dahil doon ay napadilat siya at nakita kung saan nakatapat ang kaniyang mukha. 

Chapter 4

"Kelly, huwag na siguro, mukhang umalis na sila eh." awat ng isa sa mga empleyado na kasama ni Kelly papunta sa office ni Raven. "Tara na umuwi na tayo."

Umiling si Kelly at napatingin sa pinto, "Nandiyan pa sila, sabi sa baba hindi pa daw nag-out yung Hestia eh. Kailangan ko lang masiguro, mamaya ano nang pang-aakit ang ginagawa n'on kay Sir."

Napabuntong-hininga si Camile na kasama nito. "Kelly, talagang ayaw mong sukuan si Sir, sinabi ko naman sa iyo eh, kagaya rin ng mga sinasabi ng mga empleyado rito na si Sir Raven ay---"

"Shhh! naniniwala akong hindi siya ganon sa chinichismis nila. Ah basta, 'wag ka na lang makulit. Bumaba ka na lang doon kung ayaw mo naman akong samahan." 

Wala nang nagawa si Camile lalo pa at nandoon naman na rin siya. Kaya namana ay sumunod na lamang siya kay Kelly na ngayon ay nakapasok na ng receiving area. Wala roon si Hestia at mukhang nasa loob ng office ni Raven kaya naman ay naglakad sila papalapit sa pinto nito.

"Kelly.. masama talaga ang kutob ko--"

"Shh! huwag kang maingay baka marinig tayo. Sisilip lang naman eh." saway pa ni Kelly bago dahan-dahan na binuksan bahagya ang pintuan ng opisina at sa maliit na espasyo sa pinto sila sumilip dalawa. 

At pagkatingin nga nila ay bumalandra sa kanilang harapan ang kaganapan sa opisina ni Raven, dahil kita nila na naka-luhod si Hestia at nakatapat ang mukha nito sa pagitan ng hita ni Raven habang nakatayo ito. Hindi man nila makita ang ginagawa nito ngunit nakita nila na gumagalaw ang ulo nito, taas baba at wala nang pumasok sa isipan nila kundi ang isang bagay. Isang kakabalaghan dahilan para halos bumagsak ang kanilang mga baba sa sahig dahil napaawang ang kanilang bibig dahil sa hindi inaasahan na makita. 

Agad nilang isinara ang pinto at napasandig sa dingding, hindi pa rin makapaniwala sa bagay na naabutan nila na ginagawa ng dalawa. 

"Oh my god, anong ginagawa nila?" tanong ni Camile habang nanlalaki pa rin ang mga mata. 

"Ano pa nga ba sa tingin mo ang ginagawa nila?" namumutlang sagot naman ni Kelly. Bakas sa mukha niya ang gulat, ang pagkadismaya, she felt heartbroken sa kaniyang nakita. Hindi niya ma-tanggap ang kaniyang nasaksihan. "Taksil siya, taksil si Sir!" aniya na tila naiiyak pa pagkatapos ay tumayo na at umalis na sa opisina. Agad din naman na sumunod sa kaniya si Camile. 

---

Nanlaki ang mga mata ni Hestia nang mapagtanto ang kaniyang nasa harapan. Napatingala siya at bago pa man sabihin ni Raven ang pangalan niya ay agad na siyang tumayo. Bakas sa mukha niya ang kahihiyan. 

Wala na talaga, sure na ako na tatanggalin na ako ni Sir! hindi ka talaga nang-iisip, Hestia!

"Ms. Coronel--"

"Sir! sorry po! I'm so sorry!" aniya pa nang namumula ang kaniyang mukha. Hindi niya kasi talaga napansin na nakatapat na ang mukha niya sa ano nito. 

"Don't talk, and please calm down." utos nito at sa kaniya bago lumayo at naupo sa may swivel chair niya. 

Para hindi na makagawa ng kung ano pang kahihiyan na maari niyang ika-tanggal talaga ng trabaho. Kumalma siya at naupo sa bakanteng upuan sa tapat ni Raven. 

"Fist of all, hindi ka tanggal." Hindi nagtagal na sabi ni Raven sa kaniya. 

Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito, nakahinga siya ng maluwag at lumapad ang ngiti sa kaniyang boss. "Talaga , Sir? hindi po ako tanggal?" tanong niya pa. 

Tumango si Raven. "Hindi ka tanggal sa trabaho sa ngayon. Basta aayusin mo lang ang trabaho mo sa mga ususnod na araw. Dahil kung hindi, baka hindi na talaga kita mabigyan ng pagkakataon." sabi pa nito. 

Sunod-sunod na tango ang ibinigay ni Hestia kay Raven. Parang walang mapaglalagyan ang saya na nararamdaman niya lalo pa at hindi naman pala siya tanggal sa trabaho. Labis ang pag-alala niya lalo pa at hindi niya alam kung ano ang mangyayari sa kaniya kapag nawala ang trabaho niyang ito. 

"Sir, pangako! hindi mo pagsisisihan ang chance na ibinigay mo sa akin. Pangako, Sir. Gagawin ko na po ng maayos ang trabaho ko, hindi ako ma-li-late sa meeting. At lalong-lalo na Sir, hindi ko po lalagyan ng asukal ang kape mo." aniya pa sa kaniyang boss. 

Napabuntong-hininga si Raven dahil sa sinabi ni Hestia. He wanted to apologized dahil sa ginawa niyang pagtapon ng kape, ngunit inisip niya naman na baka kapag ginawa niya iyon ay maging komportable ito sa kaniya. He wanted her secretary to stay dahil hindi na niya kaya na siya pa ang magasikaso sa mga schedule niyang napakagulo. Pero he still wanted to keep a boundery between them. Lalo pa at ayaw niya ng secretarya na feeling close. 

"Huwag mo nang isipin ang nangyari sa kape." sabi ni Raven at napatitig sa kaniya. "I only want you to do your job, so let's talk about your job. Sa akin ka makinig hindi sa iba, dahil alam ko na nakipag-usap ka sa ibang mga empleyado rito. To Sandra to be precise." sabi pa nito. 

Napatango siya at napayuko, "Sir, hindi naman po sa bitter or gumagawa ng issue ha? pero naiinis ako kay Ms.Sandra. Siya kasi nag-orient sa akin sa trabaho ko, siya nagsabi na gusto mo ng asukal sa kape mo at naniwala naman ako. Nakakainis lang, akala ko pa naman mabait siya, pero parang sinasadya niya ata." 

Napakunot ang noo ni Raven, tila napagtanto ang ginawa ni Sandra na aaminin niya na naging sakit na ng ulo niya. Nagpupumilit kasi si Sandra noon na lumipat dito upang maging secretarya niya, ngunit hindi siya pumayag dahil ayaw niya sa presensya ni Sandra. Bukod sa magulo ito sa trabaho at hindi nagagawa ang dapat na trabaho niya, he knows that Sandra is trying to flirt with him. But he's not interested with Sandra, he wanted her to be professional at clearly hindi ito magawa ni Sandra. 

"Okay, I get it." sabi ni Raven kay Hestia, "Ms. Coronel, just a simple advise, don't trust anyone. Not even me. Kapag ginawa mo iyon, tatagal ka sa trabaho, kahit saan pa iyan. Iba ang kalakaran dito sa Manila, kung mahina ka hindi ka tatagal. Kung iiyak-iyak ka, walang mangyayari sa iyo. Lalmunin ka lang ng mga tao sa paligid mo." payo niya kay Hestia kaya napatango ito. 

Natahimik si Hestia at napayuko na lamang, alam niya ang bagay na iyan. Iyan din kasi ang naramdaman niya simula nang tumuntong siya rito sa Maynila. At nasamplean na nga siya ni Sandra. 

"Since mukhang kung ano-ano ang sinabi sa iyo ni Sandra, ako na ang mgasasabi sa iyo ng mga dapat at hindi mo dapat gawin." 

Tumango si Hestia at nakinig kay Raven. Seryoso ang mukha ni Raven habang nagsasalita kaya naman ay makikinig na lang siya para naman masiguro niya na manatili sa trabaho na ito. 

"You are my secretary, so do nothing but your job. Organized my schedule properly, wala ka naman gagawin kundi iyon lang at ang mga reports na ipapagawa ko sa iyo. Ayoko ng na-li-late, I need you here in the office at 8am sharp. Kapag may board meeting at importanteng ganap dito maaga ako pumapasok, so I wanted you to be here at least 30 minutes before your time. Huwag kang mag-alala, you can leave at 5pm, I wont ask you for overtime maliban na lang kung importante at kailangan talaga. Aside from that wala na. Gusto ko yung seryoso sa trabaho at hindi kung ano-ano ang inaatupag, dahil kung makita ko na hindi mo ginagawa ang trabaho mo ng maayos I won't hesitate to fire you. Maliwanag ba?" 

Sunod-sunod na tango ang ginawa ni Hestia, "Yes Sir, maliwanag po."

"Good, if you have anything to ask, ask me, hindi ang ibang tao. Understand?" dagdag pa nito bago tumayo. 

"Yes, Sir. Malinaw po."

Napatingin si Raven sa kaniyang relo pagkatapos ay kay Hestia sunod ay inilagay sa harap nito ang papel na nahulog nito kanina. 

Iyon ang cash advance ni Hestia, at kahit na walang amount ay pirmado iyon ni Raven. 

"S-Sir.." nauutal na sabi ni Hestia habang hawak ang papel ng cash advance na kanina niya pa hinahanap. Hindi siya makapaniwala na pinirmahan iyon ng kaniyang boss. 

"Nalaglag mo iyan kanina. Bukas mo na ipasa iyan sa HR dahil past 5 na. Aalis na ako, kaya umuwi ka na rin." sabi nito pagkatapos ay naglakad palabas ng opisina. 

Bago pa man makalayo si Raven ay sumigaw si Hestia. "Bye, bye, Sir! thank you po ulit! see you tomorrow po!" Masaya niya pang sabi habang pinagmamasdan ang kaniyang boss na makalabas ng silid. 

Masayang-masaya na hinawakan ni Hestia ang cash advance form na may pirma nito at halos halikan pa sa tuwa. 

Chapter 5

Taas kilay na dala ni Hestia ang cash advance form sa Accounting kung saan niya kukunin ang i-a-advance niyang suweldo. Alam niyang siya ang pinaguusapan ng mga ito bago siya pumasok sa loob ngunit hindi na lamang niya pinansin ang mga ito kahit pa na nakarinig siya ng ilang bulungan. 

Nakita niya si Ms. Kelly na nakatingin sa kaniya, ito lang naman ang kilala niya. Dumaan siya sa harap nito at inabot mismo kay Kelly ang form. Pansin niya na namumugto ang mata nito sa hindi malaman na dahilan. 

"Ms. Kelly, sa'yo ko raw ito iabot?." tanong niya.

Kinuha na lamang ni Kelly ang form at pinirmahan, walang tanong-tanong, pagkatapos ay inabot sa kanya ang 15 thousand pesos na pera. "Count the money then sign here." utos nito sa kaniya. 

Ginawa niya iyon at ibinalik ang pinapirma nito na log book. "Thank you. Then itong form? saan ko na ibibigay?"

"Padala na lang sa HR, kay Ms. Sandra. Ibigay mo na lang doon iyon. Automatic naman iyan ikakaltas." blankong sabi nito pagkatapos ay nag-suot ng shades at inilubog ang sarili sa upuan na para bang wala na itong gagawing trabaho ngayong araw.

Hindi na siya nagtanong kung anong nangyari rito. Nais niyang sundin ang inutos ng Boss niya na huwag magtiwala. At matapos ang ginawa sa kaniya ni Sandra ay talagang nadala na siya at wala rin talagang nais na pagkatiwalaan pa. 

Speaking of Sandra, kailangan niya pa rin pala itong harapin upang iabot ang form. Taas noo siyang pumunta sa may HR at iniabot ang form kay Sandra na nakakunot ang noo nang makita siya.

In your face, Sandra! in your face! 

Napangiti siya, habang nakatingin kay Sandra na nagtataka sa pirmadong form niya. "Pinirmahan niya? bakit?" tanong ni Sandra sa kaniya. 

At aba! ang kapal naman ng mukha nito na magtanong? so talagang inaasahan nito na hindi iyon i-a-approve ni Boss Raven? alam niya ba na mapapahiya ako?

Aaminin niya, hindi niya rin alam ang dahilan ng Sir. Raven niya kung bakit nito pinirmahan ang form dahil alam naman niyang kakapalan ng mukha na mag-cash advance siya sa unang araw niya sa trabaho. Pero hindi na importante iyon. Ang importante ngayon ay nasa kaniya na ang pera na kailangan niya at dapat na matuwa siya. At maipamukha niya sa Sandra na ito na hindi ito nagtagumpay sa nais nitong pahiyain siya sa kaniyang boss. 

"Eh kasi pinirmahan niya. Bakit? may problema ba?" pabalang na sabi niya at tumalikod para umalis na sana ngunit narinig niya na nagsalita ito. 

"Legit ba itong pirma niya? baka naman dinaya mo lang? ginaya ang pirma ni Sir Raven para naman ay makakuha ka ng pera?" nakangisi pa na sabi nito sa kaniya. 

Tila nag-panting ang tainga ni Hestia sa sinabi nito. But she kept it cool and walk towards Sandra. "Yup! if you want, you can call my boss to check if he really signed that." aniya pa kay Sandra bago nito kinuha ang telepono at sinubukan na tawagan ang opisina ng kaniyang boss. 

Nakangiti lang siya kay Sandra habang hawak ang landline, narinig niya na sumagot ang boss niya at tinanong ito ni Sandra. Mas lalong lumawak ang kaniyang ngiti nang nakita na napasimangot ito at dahan-dahan na ibinaba ang telepono. 

"Okay na ba?" tanong niya. Hindi ito sumagot kaya naman ay muli siyang napangiti. "If wala nang problema, babalik na ako sa opisina lalo pa at marami pa akong gagawin roon." aniya pagkatapos ay tuluyan nang lumabas ng HR office. 

---

Napatingin si Raven sa pinto nang marinig ang katok ni Hestia. 

"Sir, Mr. Grimes is here na po." sambit nito at pinapasok ang kaibigan ni Raven na naka-schedule na kitain nito ngayon. 

Si Glen iyon na matalik niyang kaibigan at ka-sosyo rin sa negosyo. At ngayon ay nasa kaniyang secretarya ang pansin nito. To be precise ay nasa pangupo ng kaniyang secretarya ang tingin nito habang papalabas si Hestia sa opisina. 

"Yung mata mo, baka lumuwa iyan." aniya sa kaibigan.

Lumingon ito sa kaniya, malapad ang ngiti na tila nang-aasar. 

Kaibigan niya ito kaya naman ay alam niyang matinik ito sa mga kababaihan. Lumapit ito at naupo sa bakanteng upuan sa kaniyang harapan. Saglit pa itong napatingin sa glass window kung saan bahagyang nakikita si Hestia sa ilabas. 

 "Naks, bago yung secretarya mo ah? ano ang nangyari roon sa Sandra?" tanong nito sa kaniya. 

"I told you, Sandra is not my secretary, temporary lang siya. Hestia, she's my secretary now. At ako na ang nagsasabi sa iyo. Hindi mo siya pwedeng tuhugin." paalala niya sa kaibigan kaya naman ay napahagalpak ang tawa nito. 

"Bakit? dahil may plano kang tuhugin siya? naks, so nagka-interes ka rin sa secretarya ngayon, sa wakas." pang-aasar nito sa kaniya, at alam niya na simula sa ngayon ay hindi na siya tatantanan nito na asarin kay Hestia. 

Napangisi si Raven at umiling, "Gago, hindi. Wala akong planong ganoon. She's just my secretary, iyon lang. Walang malisya at pagnanasa. Hindi kagaya mo na lahat ng secretarya mo ay natuhog mo na."

Tumango ito, tila hindi itinatanggi ang sinabi ni Raven patungkol sa kaniya. "Grabe ka, pero hindi ko itatanggi." Napatingin ulit ito sa labas, kay Hestia na mukhang may kausap sa telepono. "But she's cute. Beautiful, sexy.. but her clothes is not revealing. Pero hindi talaga maitatago ang magandang pigura kahit balot pa." 

"Gago, manyak ka lang. May x-ray vision kasi iyang mga mata mo pagdating sa mga babae." aniya at napatingin muli sa kaniyang laptop. 

"Let me know kung wala ka talagang balak na tuhugin siya. Malay mo, siya na ang makapagpabago sa akin." sabi pa ni Glen kaya napailing na lamang siya. 

---

Napatingin si Hestia sa loob ng opisina ng kaniyang boss. May kausap ito na isang lalaki na malamang ay kaibigan nito at mukhang matatagalan pa bago matapos ang paguusapan nila kaya naman ay naisipan niyang tawagan na ang kaniyang inay.

"Hello, Nay? naipadala ko na po yung pera, kunin niyo na lang po sa remittance center. Na-text ko na rin po yung details." aniya sa ina na kausap niya ngayon sa telepono. 

"Mabuti naman kung ganon. Tamang-tama at kailangan na rin talaga namin ng Tatay mo na magbayad sa utang, naniningil na si Aling Mirna. Saka kailangan na rin namin mag-grocery at wala nang pagkain." sagot nito sa kaniya kaya naman ay napangiti siya. "Pupunta na ako sa remittance center ngayon din para di-diretso na rin ako sa grocery."

Rinig niya pa na kausap nito ang kaniyang Tatay na mukhang sumaya rin dahil sa perang pinadala niya. 

"Nay, paki-tipid lang po sana, Nay. Cash advance lang po kasi iyan eh. Ikakaltas din po iyan sa sweldo ko sa a-kinse kaya baka po hindi po ganoon kalaki ang ipadala ko sa a-kinse--"

"Aba! bakit titipirin?!" sigaw nito sa kabilang linya kaya nailayo niya ang telepono saglit sa kaniyang tainga, pagkatapos ay ibinalik rin upang mapakinggan ang sasabihin nito. "Aba, kaya 'diba nasa Maynila ka ay para magtrabaho at masustentuhan kami? na mapunan ang mga pangangailangan namin dito sa probinsya? Bakit? marami ba kaming pasakalye nung sinabi mo na kailangan mo ng mga pang-gastos sa eskwela? hindi 'diba? tapos ngayon nais mong tipirin ang kakarampot na pinadala mo? eh kulang na kulang pa ito sa mga nagastos namin ng Tatay mo sa pagpapaaral sa iyo?!"

Napabuntong-hininga si Hestia. "Alam ko po, Nay. Pero po kasi kakaumpisa ko lang po sa trabaho at ma-suwerte lang po talaga na pinayagan ako na mag-cash advance. Iyang pera po na iyan ikakaltas din po sa suweldo ko kaya kalahati lang po ang makukuha ko. Saka hindi po ganon kalakihan ang sweldo ko lalo pa at may mga gastusin din po ako rito." paliwanag niya. 

Pero kagaya ng kaniyang pagkakakilala sa kaniyang Inay ay hindi ito madadaan sa ganitong pakiusap. 

"Sus maryosep! kami ngayon ang mag-a-adjust niyan? gawan mo ng paraan! ala nga naman na kami pa ang magdusa. Mababa lang pala ang sweldo mo diyan sa kumpanyang pinasukan mo. Eh bakit pinatos mo iyan? Graduate ka ng kolehiyo, bakit hindi pang managerial position ang kinuha mo? iyon malaki ang suweldo!"

"Nay, hindi po ganoon iyon kadali. Kung puwede lang po sana nga Nay." naiiyak niya nang sabi. 

Pero matigas talaga ang kaniyang Nanay. Hindi naiintindihan ng mga magulang niya ang kaniyang sitwasyon rito sa Maynila. Iba ang pananaw ng mga tao sa probinsya sa buhay na mayroon sa Maynila. Iniisip nila na purkit nasa Maynila ay maginhawa na ang buhay at limpak-limpak ang salapi na kinikita. Ngunit iyon ang kabaliktaran. 

At alam niya na kahit anong paliwanag ang gawin niya ay hindi makikinig ang kaniyang mga magulang, lalo pa ang kaniyang Nanay. Lalo pa ang nasa isip nito na ngayong may trabaho na siya ay dapat simulan na niya ang kaniyang responsibilidad bilang panganay sa pamilya. 

"Kung gan'yan lang din naman pala, edi umalis ka na diyan sa trabaho mo at maghanap nang trabaho na mas malaki ang s'weldo para hindi mo kami tinitipid!" sigaw nito pagkatapos ay ibinaba ang telepono. 

Napabuntong-hininga na lamang si Hestia. Nasulosyunan na ang problema niya sa paghahanap ng trabaho. At ngayon na may trabaho na siya ay mukhang hindi pa rin ito sasapat para sa kaniya at sa pamilya. Kailangan niyang makahanap ng mga gagawing raket. Pandagdag sa kita niya. Sana lang talaga ay hindi magkaroon ng conflict iyon sa kaniyang trabaho rito. 

Chapter 6

"Sir, coffee mo po." Sambit ni Hestia pagkatapos ay ibinaba ang tasa ng kape sa mesa ni Raven. 

Napatingin ito sa kaniya at pati sa kape na dala niya. "Sa iyo na lang iyan. What time ang first meeting ko?" tanong pa nito bago dinampot ang coat at isinuot niya. 

"9 am pa naman po, Sir." sagot niya. 

"Good, and after that?" tanong ulit nito at sa sandaling ito ay nasa may pintuan na si Raven. 

"After that, Sir. Wala po, bali your next meeting will be this afternoon 2pm po." aniya na tila kabisado na ang schedule ni Raven para sa araw na ito. 

"Good, move my 9 am meeting ng 11am. Lalabas lang ako, I'll be meeting with Glen this morning and I'll will be having breakfast outside office. Babalik ako before 11am so ikaw na ang bahala muna rito. Kapag may dumating at nais magpapirma just keep it and I'll sign it later."

Tumango si Hestia sa bilin sa kaniya ni Raven. "Sige po, Sir. Ako na po ang bahala. Take care po, Sir." aniya at hindi na sumagot si Raven at dali-dali nang lumabas ng opisina. 

Napatingin siya sa kape na kaniyang tinimpla at dinala ulit iyon sa pantry pagkatapos ay nilagyan ng asukal dahil gusto niya na matamis ang kape niya at ma-crema. Sayang naman kung itatapon niya ang kape, eh bukod sa mamahalin ang brand ng kape ng boss niya ay maharlika rin ang presyo ng kape sa may cafeteria. Maraming employees na gumagastos para lang sa kape, kaya sino siya para mag-sayang. 

Habang sinisimsim niya ang kape ay itinuon niya ang pansin sa iba pang schedule ng kaniyang boss. May ilang employees na nagpunta sa opisina upang magpapirma sa kaniyang boss pero kagaya nang sinabi nito ay kinuha niya na lang muna ang mga documents at nireview iyon para sa kaniyang boss. Kahit hindi nito sinabi na paghiwalayin ang urgent sa hindi urgent ay iyon ang ginawa niya. Ni-review niya isa-isa at inihiwalay din ang documents for employees promotion and for interview na ipinadala ng HR kanina. Too bad at hindi si Sandra ang nag-punta para dalhin iyon. Dahil nais niya sana itong asarin pa. 

Dalawang linggo na ang nakakalipas simula nang ma-hire siya bilang secretarya ng kaniyang boss. At sa loob ng dalawang linggo na iyon ay nakita niya kung paano kumilos ang kaniyang boss dito sa opisina. Hindi lang iyon pati ang mga tao na nakapaligid sa kaniyang boss. 

Si Raven, low key lang siyang boss. Subsob sa trabaho at talagang hard working. Hindi nito pinapasa ang mga trabaho sa iba kahit pa na ito ang boss. Bukod sa alam niyang panganay itong anak ng mag-asawang Salazar, at bata pa ang nag-iisa nitong kapatid kaya wala itong katuwang sa pagpapatakbo ng negosyo. Ay ang pagiging masipag nito at katalinuhan ang dahilan din ng paglago ng mga kumpanya ng Salazar. Ngunit bukod doon ay wala na siyang alam tungkol sa kaniyang boss. 

Oo, Strict ito pagdating sa trabaho at wala naman problema basta ginagawa mo ang trabaho mo ng husto. Ngunit dalawang linggo pa lang naman ang lumilipas, alam niyang marami pa siyang malalaman tungkol rito. Mas makikilala ito at kapag nagawa niya iyon ay mas mapapadali ang kaniyang trabaho. 

Napangiti si Hestia habang sino-sort ang mga documents. Naisip niya na ma-suwerte siya dahil mabait ang boss niya. Tahimik man ito at malimit siyang kinakausap ay thankful siya dahil madali itong kausap at hindi matapobre hindi tulad ng ibang boss na nag-interview sa kaniya, sa mga trabaho na hindi naman siya kinuha. 

Napa-angat ang kaniyang tingin nang marinig ang katok mula sa pinto. Pagtingin niya ay nakita niya si Ms.Kelly iyon kasama si Ms. Camile ng treasury. Pansin niya na madalas na magkasama ito, mukhang close ang dalawa."

Nginitian niya ang dalawa at tumayo. "Hi, Goodmorning, what can I do for you two? are you looking for Sir. Salazar? sorry pero--"

"Okay, Hestia. Magkaintindihan tayo, ikaw talaga ang sadya namin dito." sabat ni Kelly pagkatapos ay lumapit sa kaniya. 

Napaturo naman si Hestia sa kaniyang sarili na tila nagtataka. "Ako?"

"Oo, ikaw." si Kelly iyon hanggang sa hawakan siya ni Camille. 

"Kels, wag na kasi. Sinabi ko naman kasi sa iyo sumuko ka na."

Umiling si Kelly at napatingin kay Camile. "No, mas mabuti na magkalinawagan kami ni Hestia, Oo siya ang secretary ng Raven ko pero akin pa rin si Sir."

Ano raw? kaniya raw si Sir Raven? teka? so may Gusto si Mam Kelly kay Sir Raven? so this is what it's all about? kaya ba lagi umaaligid si Mam Kelly dito sa opisina? 

Napangiti siya, hindi niya akalain na may ganitong office romance na nagaganap dito sa opisina. Napaisip tuloy siya kung ilan dito sa opisina ang naka-relasyon ng boss niya? naging sila ba ni Mam Kelly? Hindi naman siya magtataka lalo pa at magandang lalaki naman si Sir. Raven.

"Kelly, tama na. Eh kung may kababalaghan silang ginagawa ni Sir edi mas okay naman iyon diba? kaysa sa chismis na kumakalat? ibig sabihin n'on na talagang babae ang gusto ni Sir. Dapat doon pa lang ay maging masaya ka na." sabi pa ni Camille kaya napakunot ang noo niya. 

"Wait? may gusto ka kay Sir?" tanong niya at napahinto ito. "Saka anong kababalaghan ang sinasabi niyo?"

Hinarap siya ni Kelly at pinakatitigan siya. 

"Oo may gusto ako kay Sir. At dapat malaman mo iyon." diretsong sabi nito bago napabuntong-hininga. "At yung kababalaghan naman, alam namin.. alam namin ang ginawa mo para naman pirmahan niya ang cash advance mo. Grabe, akala ko pa naman matino kang employee tapos gagawin mo pala ang bagay na iyon. Kay Sir. Raven pa, at dito pa sa opisina niya."

Anong pinagsasabi nitong babaeng ito? ano ba ang iniisip nila? 

"Ha? ano ba ang sinasabi mo? wala akong alam sa sinasabi mo?" Pagtanggi niya at mukhang hindi iyon tinanggap ng dalawa. "Okay, I admit.. maski ako nagtataka kung bakit niya pinirmahan lalo pa at alam kong kakapalan na nag-cash advance ako. Alam ko na iyon din ang iniisip niyo. Pero nag-makaawa lang ako, lumuhod ako sa harap niya at nagmakaawa na huwag niya akong tanggalin tapos ayon ibinigay na niya sa akin ng pirmado."

Napatigil lalo ang dalawa. Napatahimik at umiling. "Nag-makaawa ka? iyon lang? hindi mo siya chinupa?" tanong ni Kelly. 

Si Hestia naman ang napakunot ang noo. Hindi niya maintindihan ang huling salita na sinabi nito. "Anong chinupa? ano iyon?"

Nagkatinginan ang dalawa ay natawa. Sunod ay lumapit sa kaniya si Kelly at bumulong. 

Nanlaki ang kaniyang mga mata nang marinig kung ano ang ibig-sabihin ng salitang iyon. Pakiramdam niya ay tumaas lahat ng balahibo niya sa katawan nang marinig niya ang kung ano ang iniisip ng mga ito na ginawa niya kaya pumayag si Sir Raven na pirmahan ang form niya. 

"Hindi! diyos ko lord! hindi! walang ganoon! yuck-- eww ! grabe naman bakit niyo naman naisip na ginawa ko iyon kay Sir--- diyos ko! naiisip ko pa lang tumatayo na balahibo ko." aniya pa kaya napatitig sa kaniya ang dalawa. 

"So walang gano'n? hindi mo ginawa iyon kay Sir? wala kayong kababalaghan na ginagawa rito?" tanong ni Camile sa kaniya at agad siyang napailing. "Nakita kasi namin na nakaluhod ka at nag-tataas baba ang ulo mo--"

"Shhh!" tutol niya dahil halos kilabutan siya. "Hindi walang ganoon na nangyari. Nagmakaawa lang ako sa kaniya. Walang ka-dugyutan na naganap. My god! bakit niyo naman iyan naisip?" 

Umiling si Kelly, "So? walang chupaan na naganap?" 

"Wala nga! diyos ko wag mo nang ulitin 'yang saltang iyan." sermon niya pa kay Kelly. 

Natawa si Camile at napailing. "Mukhang virgin ito si Hestia."

Napataas ang kilay niya. 

Ano ba ang tingin nila sa akin? hindi na virgin? my god! ano ba itong dalawang ito. Ganito ba mga taga Maynila? parang normal na lang na makatikim ng s*x kahit hindi pa kasal?

"Huy! virgin pa lahat ng butas ko sa katawan 'no!" aniya. 

Sunod n'on ay pumalahaw ng iyak si Kelly, humagulgol ito. Hindi niya alam kung iyak ba ito dulot ng saya dahil hindi naman totoo na may ginawa silang kung ano ni Sir Raven. Pero may luha talaga ang mata nito. 

"Kung ganon? huhu! hindi p'wede!"

Napailing siya, hindi na talaga niya ma-gets ito. "Masama ang loob mo kanina kasi akala mo may ginagawa kaming kung ano ni Sir. Ngayon naman na sinabi kong wala, umiiyak ka pa rin? ano ba talaga? what is it this time."

Sa sandaling iyon ay si Camile ang sumagot sa kaniya. "Ganito kasi iyon. Nasaan si Sir?"

"Kasama si Sir Glen nag-breakfast." dahil sa sinabi niya ay muling pumalahaw ng iyak si Kelly. 

"Ganito kasi iyan Hestia. Dito kasi sa company, usap-usapan na may relasyon si Sir Raven at Sir Glen. And nung akala namin na pinatos ka ni Sir at chinu--" napatigil ito sa pag-mention ng salitang iyon dahil pinigilan niya ito. "Ayon, nung akala namin na ginawa niyo iyon ay nasaktan si Kelly but doing that also kahit papaano ay umasa siya na magkakagusto sa babae si Sir Raven. Pero sabi mo nga, hindi niyo ginawa so that's mean na wala nang pag-asa. Na bakla talaga si Sir Raven."

Napaawang ang kaniyang bibig at hindi makapaniwala sa sinabi ng dalawa. Dahil sa dalawang linggo na pamamalagi niya rito ay hindi sumagi iyon sa isip niya. "Teka? anong sabi niyo? bakla si Sir Raven?!"

Chapter 7

Pumasok si Raven sa kaniyang opisina at ang malapad na ngiti ng kaniyang secretary ang bumungad sa kaniya. She's grinning from ear to ear. Okay lang sana nung una ngunit habang tumatagal ay parang may iba na sa ngiti nito. 

Bakit ganito ang tingin ng babaeng ito? may dumi ba ako sa mukha? 

Pa-simple siyang tumalikod at pinunasan ang kaniyang bibig gamit ang kaniyang panyo, dahil baka may naiwan ng bakas na pagkain ang kaniyang labi. Nagmamadali kasi siya na makabalik. Isa pa, kung kanina pa man may dumi ang mukha niya hindi rin naman iyon sasabihin ng kaniyang tarantadong kaibigan na si Glen, na walang ibang ginawa kanina sa cafe kundi tignan ang mga waitress na nag-aasikaso sa kanila. At dahil din nakikipaglandian ito kaya hindi siya nakabalik agad. 

Napatingin siya sa kaniyang panyo at wala naman siyang nakitang dumi kaya muli siyang napalingon sa kaniyang secretarya. Nakangiti pa rin ito sa kaniya kaya naman ay nagsalita na siya. 

"Anong meron? bakit ka nakangiti?" tanong niya at mas lalong lumapad ang ngiti nito. 

Now she looks more scarier. 

"Wala po, Sir! welcome back po!" Masayang sabi pa ni Hestia pagkatapos ay kinuha ang ipad na sa mesa. "The board meeting will start in 10 minutes, Sir. The board room is ready and everyone is there na po. I'll let them know that you're here now."

Pagkasabi n'on ng kaniyang secretarya ay tumango siya at pumasok sa loob ng kaniyang opisina para kunin ang kaniyang laptop, pero wala na ito sa mesa. Muli ay narinig niya na nagsalita ang kaniyang secretarya. 

"Nasa board room na po ang laptop niyo, Sir. Everything you need, Sir ay naka-ready na. Even the reports are there na po." sabi pa nito na agad na ikinamangha niya. "Ikaw na lang Sir ang kulang."

"Good. Let's go then."

Lumabas siya ng kaniyang opisina at hindi maiwasan na mapatingin sa lamesa ni Hestia. Nakita niya ang mga documents na nakapatong sa ibabaw. "What are those?"

Lumingon si Hestia at napatingin sa tinuturo niya. "Ah, mga documents Sir for signing niyo po. I already informed the departments na mamaya po sila makakakuha ng updates after niyo po mapirmahan. Pinaghiwalay-hiwalay ko na po iyan, Sir. Yung mga kailangan pong pirmahan na urgent at yung mga kailangan mo pa po na reviewhin."

Tumango siya, ngunit hindi na siya nagsalita pa at nagpunta na sa board room kung saan naghihintay ang lahat sa kaniya. At kagaya ng sinabi nito kanina ay nakaayos na nga at naghihintay ang lahat. 

He admit, he's impressed. Pero ilang linggo pa lang naman ang lumilipas. He know's nagpapasikat lang ito. 

Tignan natin kung consistent. 

---

"He's gay." ani ni Hestia kay Danica pagkatapos ay inilagay ang ilang inumin sa tray. 

"What? bakla boss mo?!" hindi rin naman makapaniwalang tanong ni Danica sa kaniya na siyang kumuha ng tray. 

Si Danica ay isa sa mga kasama niya sa kwarto kung saan siya naka bed space. Ito yung nagta-trabaho sa casino bilang dealer, at sa gabi naman ay nag-sa-sideline ito sa sports bar kung nasaan siya ngayon. Ang kasintahan ni Danica ang manager ng sports bar na ito at nangailangan sila ng mga on-call waitress nitong nakaraan. Naghahanap kasi siya ng sideline pandagdag sa kita niya at ma-suwerte na naisama siya nito sa raket na ito. 

She's working here for a week now. Na pagtapos ng kaniyang trabaho sa company ay uuwi lang siya, magpapahinga saglit habang hinihintay si Danica para sabay na silang magpunta rito sa sports bar. Mabilis niyang nakagaanan ng loob si Danica lalo pa at marami silang pagkakatulad nito. Na bukod sa taga probinsya ito ay bread winner din ito na nagti-tiyaga sa ilang trabaho upang magpadala sa pamilya sa probinsya. Kaya naman madalas silang mag-kuwentuhan. At minsan na nilang topic ay ang Boss niyang si Raven. 

"At first, ayaw ko pang maniwala sa kanila. But matagal na sila sa company, at malamang sila talaga ang mas nakakakilala kay Boss. Kaya naman I'm sure legit." aniya pa kay Danica na tila siguradong-sigurado siya sa kaniyang sinasabi. 

"Pero ikaw ang nakakasama niya sa office, 'di ba? so hindi mo napansin?" tanong ni Danica bago naupo sa tabi niya. 

Umiling siya. "Hindi, bago pa lang ako at hindi naman kami masyadong nagkikibuan ni Sir. Maliban na lamang kapag may pag-uusapan kami about sa meeting. Pero aside roon wala na. Pero na-realized ko na, baka nga siguro lalo pa pansin ko medyo masungit nga siya at sobrang linis sa katawan pati sa paligid niya. Ayaw n'on makalat eh."

"Iyon lang ang basis mo? grabe judgemental naman, baka naman talagang malinis lang siya at likas na masungit? mga snob at parang seryoso type lang. Noong kinukwento mo nga sa akin naiimagine ko na ang gwapo-gwapo ng boss mo eh, parang yung tipo na pa-mystery lang, Mr. Masungit pero yummy. Alam mo ba sabi nila? kapag mga ganyan na tahimik daw at masungit iyan daw yung masarap habul-habulin. Saka mas daks daw."

"Daks?" tanong niya na tila hindi maintindihan ang sinabi ni Danica. 

Natawa si Danica. "Hindi mo alam ang ibig-sabihin ng daks?" tanong nito at tumango siya. "Daks, ibig sabihin malaki ang kargada. Etits... or malaki ang titi."

Halos pamulahan ng mukha si Hestia sa sinabi nito. "Huy bunganga mo!" aniya at mas lalo pang natawa si Danica. 

Ano ba itong mga salita na nalalaman ko? Una chupa ngayon kargada. Parang mali ata ang mga choice of people na kinakausap ko ha? 

"Sinagot ko lang ang tanong mo kaya." 

 Hindi niya alam pero biglang pumasok sa isip niya ang sandali na matapat ang mukha niya sa pagitan ng hita nito noong nagmamakaawa siya rito.

Medyo mukhang malaki nga dahil naramdaman ko sa pisngi ko. 

Napasapo siya sa kaniyang mukha at umiling. Pilit na inalis sa kaniyang isipan ang nangyaring iyon. 

Tumigil ka nga Hestia, hindi mo dapat iniisip iyon. Kalimutan mo na iyong nakakahiyang ginawa mo. Kung biniyayaan naman ng malaking kargada ang boss mo, wala kang pakialam doon lalo pa at hindi tama na imaginin mo kung gaano kalaki yung kaniya. 

"Sabi rin nila may relasyon sila nung Glen, yung lagi niyang ka-meeting. Siguro nga meron. Lalo pa at laging nandoon iyon sa office at lagi niyang kausap."

"Kung ganon, sayang naman pala ang boss mo. Parang bet ko pa naman sana kayong dalawa. Sasabihin ko sana na akitin mo, kahit one night stand lang, tignan mo kung malaki talaga."

"One night stand?" tanong niya ulit kay Danica. 

"One night stand, yung mag-si-sex kayo ng isang beses lang, no strings attached. No feelings involved. Tikman mo lang once." diretsong sagot nito kaya muli na nanlaki ang mata ni Hestia. "Seryoso? Saang mundo ka ba galing? Bakit hindi mo alam iyon? Wala ka bang friends?" 

"Sa Christian School ako graduate at wala rin akong friends." Sagot niya dahil iyon ang totoo. "Pero may ganon pala?" tanong niya na tila hindi makapaniwala. 

"Sa ganon kami nagkakilala ng boyfriend ko, parehas malungkot, naisipan na tikman ang isa't-isa without any feeling involved. Pero iyon, nasarapan, hinanap-hanap at niligawan na nga ako."

May ganon pala? iba talaga sa Maynila. Pero bakla si Sir? paano ko naman siya titikman? 

Nanlaki ang mata niya sa bagay na nasa kaniyang isipan kaya mabilis niyang sinaway ang sarili. 

Hoy Hestia? bakit may plano kang tikman ang boss mo? naku! erase! erase! tigilan mo iyan. Bakla si Sir at may boyfriend siya! Saka hindi mo dapat iniisip ang mga bagay na iyan. Dapat ang iniisip mo ngayon ay ang kumita pa ng mas maraming pera dahil kapag tumawag ang Nanay mo at wala kang naibigay ay makakarinig ka na naman ng mga katakot-takot na salita sa kaniya. 

Aniya pa sa kaniyang sarili. Mabuti na lang talaga at may raket siya ngayon, idagdag pa na malaki mag-tip ang mga customer rito sa sports club na pinapasukan niya. Kahit papaano ay malaking tulong iyon para pandagdag niya. 

"Naku, ah basta. Bakla man si Sir or hindi. Ang importante ay mabuti siyang boss. And as long as he's good to me, wala akong problema sa kaniya. At sana lang din mag-conflict itong trabaho ko sa fulltime ko." aniya kay Danica. 

"Ay! wait speaking of side line, gusto mo pa mag-side line? May friend ako na nangangailangan sila ng companion para sa matatanda--" 

Hinampas niya si Danica at pinanlakihan ng mata. Natawa ito at umiling. "Gagi! hindi pang-popokpok iyon, companion lang, like sasamahan mo sila kung gusto nila mag-punta sa grocery o kaya mag-golf or kapag may party. Babae or lalaki, saka mababait matanda roon wag kang mag-alala."

Taray? may ganoong trabaho?

"Sige sabi mo okay iyan, basta hindi ako magkakaproblema diyan ha?"

"Ako ang bahala sa iyo. Promise, okay iyon."

---

Napahikab si Hestia habang tinitignan ang schedule ng kaniyang Boss. Puyat siya at ramdam ang pagod matapos ng kaniyang raket kagabi. Maliban kasi sa raket niya sa sports club ay pinatos niya na rin ang sinasabing isa pang raket ni Danica. Ayos din naman pala ang raket na iyon ay hindi ganoon kahirap. Isang companion lang naman at madalas nagpapasama lang kung saan-saan ang mga mga client niya. 

Karaniwan sa mga ito ay matatandang mayaman na sa sobrang busy ng kanilang mga anak at apo ay nagbabayad na lang sila ng tao na makakasama nila kahit saglit lang. Ang ilan kasi sa mga ito ay denial pa na kailangan nila ng caregiver or stay in assistant kaya naman ay nag-ha-hire na lang sila ng part time personal assistant or companion ika nga. 

At ang client nga niya kagabi ay nag-organized ng movie night kasama ang mga kaibigan nito sa pagmamay-ari nitong club house, kaya naman ay madaling araw na siyang nakauwi. Pangatlo na ito sa mga naging client niya. Yung una isang matandang lalaki lang na nagpasama lang habang nag-go-golf. Ang pangalawang client naman niya ay babae at nagpasama sa kaniya sa mall upang mag-shopping. At ang pangatlo nga ay ang kagabi na nagpa-party at nanuod ng mga 70's movies kasama ang mayayaman din nitong mga kaibigan. 

Grabe talaga ang mga trip ng mga mayayaman. Kapag walang time sa iyo ang pamilya mo, kaya nila na mag-hire lang ng taong sasama sa kanila. Kaibahan pag mahirap ka. Alis ng isa, sasama lahat. Party ng isa, pati buong baranggay pupunta kahit 'di mo naman kilala, makiki-party. Minsan kahit na ayaw mo ng kasama mamimilit pa rin na sumama, basta lang makalibre. 

Pero hindi naman siya nagrereklamo sa trabaho niya kagabi. Nag-enjoy nga siya eh, ang laki pa ng tip na ibinigay sa kaniya. Kailangan niya iyon lalo pa at tumawag na naman ang Nanay niya at naghahanap ng padala. 

Kaso ito nga puyat siya at halos wala pang 3 hrs ang tulog. 

"Ms. Coronel, I'm asking you if you're okay." 

"Ay, Pekpek!" Gulat niyang sabi nang hindi napansin na nasa harap niya pala ang Boss Raven niya. Agad siyang napatigil nang mapansin ang kaniyang sinabi. "Ay, Sorry sir!" Aniya pa bago kinusot ang kaniyang mata. 

Bibig kong ito talaga! 

"Are you okay? You look pale."

"I'm fine, Sir. Umm ano lang napuyat lang po kasi ako sa bagong K-drama na pinapanood ko kaya ito po. Pero I'm alright Sir! Ready for today!" Aniya pa bago napatayo at malawak ang ngiti kay Raven. 

Tinignan siya nito simula ulo hanggang paa. "Get home." 

"Po?" Nagtataka niyang tanong. 

Teka? Nagalit ba siya kasi puyat ako kaya pinapauwi niya ako? 

"Sir, promise I'm fine.. keri ko po mag-trabaho today." 

Umiling si Raven. "No, get home ang rest. Aalis din ako. I'm flying to Shanghai in 2 hours. Kasama ko si Glen." 

Teka? May date na naman sila ni Glen? Paano ang mga meeting niya today? 

"Sir? Paano yung mga naka-sched mong meeting today?" 

"I texted you to cancel it. Hindi mo nabasa?" Masungit na tanong nito kaya dali-dali niyang kinuha ang kaniyang cellphone. 

Hindi niya pa nabasa ang message nito lalo pa at abala siya sa pag-aayos ng sched nito. "Sorry, Sir. Sige po, noted po. Kailan po ang balik mo, Sir? Para maayos ko po agad ang sched mo."

"I'll be back tomorrow afternoon, so re-sched all my meetings on friday." 

Ang taray talaga pag mayaman. Parang ginagawang kabilang kanto lang ang ibang bansa. 

"Noted, Sir. I-si-send ko na lang po sa iyo ang updated schedule mo po." 

Tumango si Raven at pumasok sa kaniyang office. Ilang saglit lang ay lumabas na ito. Parang may kinuha lang siya roon. 

"Go home, sa bahay mo na iyan gawin." Sabi nito at tumango siya. Sunod ay may inabot ito sa kaniya. "And do me a favor." 

"Sure, Sir! Ano po iyon?" 

"Can you look for a cleaning agency? Gusto kong ipalinis yung condo ko ngayong araw. Ito ang address ng condo ko. Hindi ko gusto yung linis nung naglinis kahapon kaya ipapalinis ko ulit." Inabot nito sa kaniya ang 10 thousand pesos. "Here's the money. Ikaw na ang bahala." 

Nanlalaki ang mata niya na tinignan ang pera. "10k para sa maglilinis, Sir?" 

Tumango si Raven. "Yes, sige na I need to go." 

Nang makaalis si Raven ay agad siyang nag-hanap ng cleaning agency. Ngunit walang available ngayon. Kaya naman ay napabuntong-hininga na lang siya at napatingin sa pera. Sunod ay lumapad ang kaniyang ngiti. 

Tanga ka, kailangan mo ng pera 'di ba? Bakit hindi ka na lang ang mag-linis? 

Ten thousand pesos. Easy money, maglilinis lang naman siya. Now she's grinning from ear to ear. 

"Hindi naman siguro magagalit si Sir," 

Chapter 8

Napatingin si Hestia sa gate ng subdivision na nadaanan nila. Iginala niya rin ang kaniyang tingin sa paligid ng subdivision habang nasa loob siya ng taxi lalo pa at talagang napakaganda ng mga bahay sa subdivision na ito. Ang laki ng mga bahay at ga-garbo rin. Hindi pala bahay kundi mga mansion ang mga nakatayo rito, at may malalawak pa na garden. 

"Naloka naman ako kay Sir, akala ko ba unit lang ang ipapalinis niya? eh mukhang mansion ata ang madadatnan ko rito na tirahan niya?" aniya pa at napatingin sa kaniya ang driver ng taxi. 

"Mayaman Boss mo, Ineng ano?" tanong nito at tumango siya, "Exclusive ang subdivision na ito, kaya rin tayo hiningian ng pass kanina. Nakapag-hatid na rin ako rito noon, pero malimit lang dahil hindi naman nasakay mga mayayaman sa taxi. Kaya sure ako mayaman ang boss mo."

Tumango si Hestia habang naka-ngiti. "Medyo po," mahinang ani niya, ngunit napa-isip din kung dapat niya bang sinagot ang tanong nito. 

Hindi naman siguro ako ki-kidnapin nito 'no? tapos ipa-tubos kay boss Raven? kasi sure ako na hindi naman ako tutubusin n'on.

Umiling siya upang alisin sa kaniyang isipan ang naisip, kahit pa na kinakabahan na siya. Sa wakas ay nakita niya na ang karatula ng sreet kung nasaan ang bahay ni Raven. "Manong, kaliwa po tayo." aniya at sinunod naman ito ng driver. Hindi kalaunan ay nakita niya ang number sa address nito at doon na nga pumara. "Manong, ito po bayad, salamat po." Pagkatapos niyang magbayad ay bumaba siya bitbit ang ilan sa mga cleaning materials na binili niya. At nang tumapat na nga siya sa gate ng bahay ni Raven ay muli siyang namangha sa kaniyang nakikita. 

Napaka-laki ng bahay nito. Modern style two storey house na may malawak din na garden. Gawa sa glass ang bahay, ngunit hindi kita ang interior. 

"Wow grabe! super yaman talaga!" aniya pa bago sinuksok ang card sa gate dahilan para bumukas iyon. 

Halos kumislap ang kaniyang mga mata habang patuloy niyang iginagala ang tingin sa paligid. Sa magazine at telebisyon niya lang kasi nakikita ang ganitong bahay. Simula naman nang mapadpad siya sa Maynila ay puro building at apartment complex lang ang kaniyang nakikita. Ni hindi niya nga alam na may ganitong subdivision pala sa Maynila. Nasa puso ng siyudad at napapaligiran ng mga high rise building ang napakahandang lugar na ito. Tila isang paraiso sa magulong paligid. 

Pumasok siya sa loob at agad na bumungad sa kaniya ang mga sports car na pagmamay-ari ni Raven. "Wow! grabe! ang ganda!" aniya pa lalo pa at never pa siyang nakakita ng ganito kagandang sasakyan. Sunod ay pumasok sa may sala. "Ay puki!" gulat niyang sabi nang biglang bumukas ang mga ilaw. Hindi niya akalain na automatic ang mga ito kaya naman ay namangha siya. Ngunit habang tinitignan ang loob ay mas lalo niyang napagtanto na kung napakaganda sa labas ay mas lalong napakaganda sa loob. Mukhang mamahalin ang mga gamit, parang sadya lahat ng gamit nito sa loob. May TV sa harapan na napakalaki, parang sinehan ang dating. Ngunit kung mamamangha siya sa parte ng bahay ni Raven ay wala ng iba kundi sa napakalaking aquarium dito sa gitna ng bahay. 

"Aquarium o terarrium ba ang tawag rito?" walang laman na tubig iyon sa loob pero maganda ang pagkaka-landscape. Parang isang kagubatan sa loob ng bahay nito. May mga rock formation at iba't-ibang halaman. May mist din na nanggagaling sa may gilid kaya nagmumukhang may fog ang loob noon. Ang sarap lang pagmasdan, nakaka-relax. 

"Grabe, iba talaga ang mga mayayaman, kayang dalhin ang jungle book sa bahay nila--ah! ahas!" sigaw niya nang makita ang isang ahas sa loob ng aquarium. Hindi iyon kalakihan ngunit ibang klase itong ahas kung ikukumpara sa mga ahas sa bukid na nakikita niya. 

Napahawak siya sa kaniyang dibdib at pilit pinakalma ang sarili dahil sa gulat, "Hindi naman siguro ito makakalabas hindi ba?" tanong niya at tinignan ang aquarium at wala naman pwedeng labasan ito.

"Meow" 

Rinig niyng tunog ng pusa na lumingkis sa paa niya. Nagulat pa siya dahil akala niya ay ahas iyon lalo pa at kakaiba ang kulay nito. Parang coat kasi ng ahas ang disenyo ng balahibo nito. Pero Nakakita na siya ng ganitong pusa sa famebook kaya naman ay hindi na siya masyadong nag-panic. 

"Hi! ang cute mo naman." aniya

"Meow.. meow.." sabi pang ingaw ng pusa kaya naman ay lumuhod siya para i-pet ito. 

"Gutom ka ba? tara pakainin kita." aniya at tumayo upang magpunta sa kusina. Pero bago pa man niya hanapin ang kainan nito ay nakita niya na iyon. Isa iyong automatic feeder kaya hindi na niya kailangan lagyan ng pagkain iyon. 

"Oh may food ka naman pala eh." aniya pa sa pusa at hinimas iyon. Pagkatapos ay umalis na ito at nagpunta sa puno na nasa gilid ng sala at doon nag-laro. 

"Ang ganda ng bahay ni Sir, No wonder kung bakit laging fresh iyon kapag pumapasok. Ang ganda at ang komportable ng bahay niya eh. Sana all. O siya, makapaglinis na nga." muli niyang iginala ang kaniyang paligid sa silid. "Parang wala naman akong lilinisin na, maayos naman ang bahay niya." aniya pa at naisipan na magpunta sa itaas.

Pagkarating sa itaas ay nakita niya na halos wala na rin aayusin, maayos naman ang bahay ngunit talagang maselan ang kaniyang boss pagdating sa paligid nito kaya naman ay mas sinuri niya ang bahay nito. Napansin niya nga ang mga alikabok na nasa gilid-gilid. Mga dumi na nasa ilalim ng mga kagamitan at mga rug na mukhang hindi nilinis nang cleaning service na na-hire nito nung una. 

"Kaya naman pala pinapa-linis niya ulit. Siguro ay simulan ko muna rito sa itaas pababa ng bahay para mas madali." 

Sinimulan na niya na linisan ang pangalawang palapag. Sa receiving area sa labas, sa reading room nito na isang home office rin at ang gym nito sa pangalawang palapag. Ang kwarto na laman nito ang kaniyang hindi nalilinisan sa ikalawang palapag kaya naman ay iyon ang kaniyang pinuntahan. Binuksan niya ang silid at pagkabukas n'on ay ang amoy ng Boss Raven niya ang kaniyang nadatnan. 

Napangiti siya, amoy baby powder na pinaghalong amoy perfume na mamahalin. 

Iginala niya ang kaniyang tingin sa paligid, hindi masyadong magulo ang silid nito ngunit may mga ligpitin. Marahil ay nang nag-impake ito para sa out of the country niya ay hindi na nito nailigpit pa ang ilan sa mga damit na nagkalat. 

Dinampot niya iyon, isa-isa hanggang sa may pumukaw sa kaniyang pansin. 

Color pink iyon na lace, mukhang lace underwear. Kaya naman ay dinampot niya iyon gamit ang dalawa niyang daliri na tila diring-diri. 

Aba mamaya gamit na ito ano?

Napakunot ang noo niya, "Teka? sa girlfriend ba ito ni Boss?" tanong niya ngunit agad siyang napangiti nang may maalala. "Or kay Boss?" lumapad ang kaniyang ngiti at dinampot pa ang isang lace bra na color pink sa sahig. "Taray naman ni Sir. Raven! buti pa siya ay may panty at bra na ganito? haha yung akin Soen lang eh." sambit niya pa at itinupi iyon. 

Habang inaayos niya pa ang ilan sa mga damit na nagkalat ay hindi niya maiwasan na mapangiti at maimagine ang boss Raven niya na nagsusuot ng mga ganitong damit. Nakikita niya sa kaniyang isipan na naka-damit ito na pang-babae. Pero kahit na ganoon ay masaya siya para sa kaniyang boss. Naisip niya na kailan kaya ito maglaladlad?.

Masaya ako at tanggap kung ano man ang kasarian ni Boss Raven. Basta kung saan siya masaya ay susuportanhan ko siya. 

---

Tinignan ni Raven ang kaniyang phone nang makita ang notification mula sa bahay niya na may tao roon. Kanina pa iyon at ngayon niya lang napansin. Dahil madalas siyang wala sa bahay ay pinalagyan niya talaga ng mga camera ang loob at labas ng bahay niya para ma-monitor iyon lalo na ang kaniyang alagang pusa na si Peach. Naalala niya ang utos niya kay Hestia tungkol sa pagkuha ng cleaning lady na maglilinis ulit ng bahay niya. Ngunit ay hindi iyon ang nakikita niya sa camera na nakalagay sa bahay niya. 

Dahil ang nakikita niya ngayon ay si Hestia na siyang naglalampaso ng sahig. Hindi gamit ang mop kundi ang isang basahan. 

"Anong ginagawa ng babaeng ito?" aniya at sinubukan na tawagan ito. Ngunit walang sumasagot. Marahil ay hindi nito naririnig ang tawag niya kaya naman ay ibinaba niya ang tawag at tinignan ang mga camera sa loob ng bahay niya upang hanapin si Hestia. Pwede kasi niyang tawagan ang camera na nasa bahay niya at agad siyang maririnig nito. 

Nakita niya ito na nasa living room, ngunit ay natutulog na para bang pagod na pagod na maglinis. Katabi pa nga nito si Peach kaya napakunot ang noo niya lalo pa at napaka-ilap ng pusa niya pagdating sa ibang tao. 

Napangiti siya at ibinaba na lamang ang telepono. Kakausapin niya na lang ito mamaya pag-uwi niya. 

---

Wala na si Hestia nang makarating siya sa bahay niya, marahil ay umalis na ito kanina pa. Dapat kasi ay bukas pa siya uuwi ngunit hindi siya komportable sa hotel na pinuntahan nila ni Glen lalo pa at puro babae ang mga kasama nito, kaya naisipan na niyang umuwi ngayon. 

Tinignan niya ang paligid ng bahay niya. Sinuri ang mga parte na madalas na hindi nalilinisan ng inuupahan niyang maglilinis. At aaminin niyang nabilib siya dahil lahat ng sulok ng bahay ay malinis. Pati ang mga ilalim ng carpet ay nalinis nito. Pati ultimo si Peach na pusa niya ay bagong ligo. 

Dinampot niya si Peach at umakyat siya sa itaas at natagpuan na maayos na ang kaniyang kwarto. Wala na ang mga nagkalat na damit sa sahig na ikinalat ni Glen. Ngunit pumukaw sa pansin niya ang color pink na kapiraso ng damit sa ibabaw ng sofa. Tinignan niya iyon at inihagis nang mapagtanto kung ano iyon. "Tangina! kanino ito?" aniya pa, nang maalala ang pares ng underware na hinagis ni Glen mula sa bag nito na maaring pagmamay-ari ng isa sa mga babae nito. "Gago talagang lalaki iyon!"

--

"Bayad po, Manong. Salamat po." aniya pagkatapos ay inabot ang bayad sa taxi na sinakyan niya. Nang mapansin na parang nagkakagulo ang mga tao sa paligid. 

Agad siyang nagtaka kung anong mayroon at nagkakandarapa ang mga tao. Naisip niya na baka may away kalye na naman na nagaganap dito sa lugar malapit sa inuupahan niya. Naglakad siya papunta sana sa eskinita papunta sa apartment building kung saan siya nakatira ngunit sirado iyon at may mga nakaharang na pulis. 

"Sir, hindi po ba pwedeng pumasok? diyan kasi ako nakatira eh." aniya pa sa isang pulis. 

Umiling ito, "Hindi pa p'wede, Miss. Hanggat hindi naaapula ang sunog ay hindi kami pwedeng magpapasok kahit residente."

Dahil sa sinabi nito ay biglang kumabog ang dibdib niya, napasapo siya sa kaniyang bibig at napatingin sa lugar kung saan may malaking usok. Napailing siya na mapagtanto na ang mismong apartment na inuupahan niya ang nasusunog. 

"Hindi! hindi maari!" aniya at nagpumilit na pumasok sa eskinita, ngunit kagaya nga ng inaasahan ay pinigilan siya ng mga pulis. 

Kanya-kanya ang mga naroon na iligtas ang kaya pa nilang iligtas na mga gamit. Ma-swerte pa nga sila at may nailigtas. Samantalang siya ay bukod sa mga dala niya at suot niya ngayon, ay wala siyang nailigtas lalo pa at nasa apartment lahat ng gamit niya. 

Napasapo na lamang siya sa kaniyang mukha at napaupo sa tabi. Hindi niya mapigilan na umiyak dahil hindi niya alam ang kaniyang gagawin. Hindi niya alam kung saan siya pupunta. Yung ibang pera niya ay naroon sa apartment. Pera iyon sana na ipapadala niya sa pamilya niya. 

"Hestia!" rinig niyang boses ni Danica kaya napaangat ang tingin niya rito. 

Kumaripas si Danica papalapit sa kaniya, halata sa mukha nito ang pag-aalala. 

"Danica.. yung apartment daw nasusunog.." aniya. 

Tumango si Danica. "I'm trying to call you pero hindi ka sumasagot. Sa silid na katabi natin nagmula yung sunog. May sumabog, then the next thing pinalabas na kami lahat. Tapos nakita namin inaapoy na nga yung buong silid. Ayon, nag-panic kaming lahat at mabilis na lumabas."

Muling napasapo si Hestia sa kaniyang mukha, hindi alam kung paano na. Hindi niya rin agad nabasa ang mga mensahe nito dahil na-lowbat siya. "Yung mga gamit ko, wala na mga gamit ko.."

"I know, wala rin akong nadala, binitbit ko na lang yung bag ko na pang-pasok at naiwan na yung iba. Baka nga kay jowa muna ako mag-stay. Pero ikaw? saan ka titira ngayon? Teka gusto mo pakiusapan ko si--"

Umiling si Hestia, "I'm fine. Kaya ko ang sarili ko. May mapupuntahan naman ako eh. Ayos lang ako."

---

Halos maubos na ang luha niya kakaiyak. Hindi niya alam ang kaniyang gagawin. Gabi na ngunit hindi pa rin niya alam kung saan siya tutuloy ngayong gabi. Pero hindi iyon ang nasa isip niya kundi ang mga gamit niya at ang natirang pera. Wala siyang damit na maisusuot bukas. Ang tangging mayroon lang sa kaniya ngayon ay damit niyang suot. Alanganamang ito ang suotin niya bukas? 

Nasa kanya ang pera na pambayad sa paglilinis. Kaunti lang iyon kung iisipin at kailangan niya iyon tipirin lalo pa at matagal pa ang s'weldo at kakaltasan pa ang s'weldo niya dahil sa cash advance niya. P'wede siyang tumuloy sa motel ngayong gabi, pero alam niya na ang gagastusin niya roon ay malaki rin ang maibabawas sa pera niya. Kailangan niya rin bumili ng bagong damit. Kung kukuha naman siya ng bagong apartment kailangan niya ng pera na pang-advance at deposit. Kailangan niya nang mahihiraman, at alam niya na hindi siya papahiramin ulit ng Nanay niya lalo pa at umaasa rin ito sa padala niya. 

"Huwag na lang kaya akong mag-motel? Sayang din 'yon." Aniya pa at napatingin sa daan. 

Hindi na lang ako matutulog. Kaya ko pa naman mag-puyat hanggang bukas, sa office na lang din ako makikiligo. At bukas ko na iisipin ang mga bagay-bagay. 

Sabi niya iyon sa kaniyang isipan para kumalma siya. Pero kahit na iniisip niya na magiging maayos lang ang lahat ay alam niyang hindi iyon gan'on kadali. 

Nag-ring ang kaniyang cellphone. Mabuti na lang at nakapag-charge siya sa tindahan dito sa malapit. Muling tumunog ang cellphon niya, tinignan niya kung sino iyon at nakita na tawag iyon mula sa kaniyang Nanay. Hindi niya iyon sinagot dahil alam niya ang sasabihin nito. Ilang saglit lang ay nakita niya na nag-text ito at tama nga siya dahil nanghihingi na nga ito ng padala. 

Napasapo na lamang si Hestia sa kaniyang mukha at hindi na naman napigilan ang pag-iyak. Hindi alam ang gagawin. Pakiramdam niya ay nag-iisa siya. Pakiramdam niya ay wala siyang malalapitan sa sandaling sobrang kailangan niya ng tulong. 

Muling nag-ring ang kaniyang cellphone at sinagot niya iyon ng hindi tinitingnan kung sino ang tumatawag, dahil alam niya rin naman na ang Nanay niya iyon. 

Sa sandaling iyon ay napahagulgol na siyang sumagot. "Nay... Nay please wag ngayon.. p'wede po ba munang huwag muna akong magpadala? Sobrang hirap lang po talaga ngayon.. nasunog yung apartment ko, Nay.. lahat po ng gamit ko nandoon. Wala po akong masuot.. wala po akong matuluyan ngayong gabi.. wala po akong malapitan--" 

"Nasaan ka?" 

Napahinto si Hestia dahil hindi iyon ang boses ng Nanay niya. Agad niyang pinunasan ang luha niya. 

"Boss Raven?" 

Chapter 9

Pabaling-baling ng p'westo pahiga si Raven sa kaniyang kama, pero hindi talaga siya makatulog. Tanging nasa isipan niya ay kung bakit ang kaniyang secretarya ang naglinis dito sa kaniyang bahay, taliwas sa kaniyang inuutos na kumuha ito nang maglilinis. Aminado siya na bumilib siya sa paraan nang paglilinis nito. Malinis at walang alikabok kang makikita sa kaniyang bahay. Mas maayos iyon kung ikukumpara sa linis ng mga professional house cleaners na kinukuha niya. Subalit hindi pa rin iyon ang iniutos niya, hindi nito sinabi sa kaniya ang dahilan kung bakit siya ang gumawa ng bagay na iyon imbis na itinulog na lang nito ang mag-hapon. 

Kung ano man ang dahilan niya, wala akong pakialam doon. Ang importante ay malinis na ang bahay ko, na natapos na ang pinapagawa ko. 

Umiling siya. 

"Pero dapat sinabi niya sa akin? hindi iyon ang pinapatrabaho ko sa kaniya. Kaya tama lang na kausapin ko siya at tanungin. Secretarya ko siya dapat hindi siya naglilihim, at lalong-lalo na hindi niya nilalabag ang iniuutos ko sa kaniya. P'wede naman niyang sabihin sa akin kung nangangailangan siya ng pera kaya siya na ang nag-linis, hindi yung hindi ko alam na siya ang maglilinis pala."

Nagtatalo ang kaniyang isipan, sinasabi niya sa kaniyang sarili na dapat palagpasin niya na lang iyon lalo pa at natatakot siya na mawalan ng secretarya. Ngunit, dapat sinabi pa rin nito sa kaniya. 

"Ang akala niya siguro ay hindi ko malalaman?" 

Malamang ay hindi nito alam na may mga cctv camera sa loob ng bahay niya para mag-lakas loob ito na siya na ang gumawa ng trabaho ng iba na hindi naman niya pinapagawa sa kaniya. 

Kaya imbis na matulog na ay kinuha niya ang kaniyang cellphone at tinawagan ang numero ni Hestia, laking gulat niya nang hindi man lang umabot ng dalawang ring ay sumagot na agad ito. Ngunit mas nagulat pa siya dahil sa mga sinabi nito. 

Doon niya napagtanto na umiiyak ito at nangangailangan nang tulong. Parang piniga ang kaniyang puso kaya nang marinig niya ang salita na wala itong malalapitan ay agad siyang nagsalita at binanggit ang pangalan nito. 

"Hestia," Aniya at tumayo upang mag-suot ng damit at bumaba. At sa sandali na mapagtanto niya ng kaniyang secretarya na siya ang kausap at hindi ang inaakala nitong Nanay, ay nasa sasakyan na si Raven at palabas na ng kaniyang gate. 

"Boss Raven?"

"Nasaan ka?" tanong ni Raven at nang hindi ito sumagot, marahil ay dahil sa tinding pagkagulat at muli niya itong tinanong. "f**k! tell me, where you are?!"

"Nasa.. um.. nasa kalsada po." natatarantang sagot nito kaya napailing siya. 

Mukhang hindi pa rin makapaniwala si Hestia na siya ang kausap kaya imbis na bulyawan ito ay nagtanong ulit siya, mahinahon na sa sandaling ito. "Saang kalsada iyan?, I'm going to pick you up."

Narinig niya ang katahimikan sa kabilang linya. 

"Hestia? are you still there?"

"Sa Broadway street po. Few blocks away po sa company." mahinang sagot ni Hestia. 

"Okay, got it. Hintayin mo ako susunduin kita riyan." aniya at ibinaba ang tawag. Sunod ay agad na hinanap ni Raven sa kaniyang City Map app ang street na sinasabi nito. 

Habang nag-da-drive siya ay iniisip niya ang kalagayan ni Hestia. Ang bilis ng mga sinabi nito sa kanya, ngunit narinig niya ang salitang nasunugan ito. Kaya naman ay hindi siya nag-atubili na puntahan ito ngayon. 

It took 30 minutes before mag-notify ang app na nasa street na siya. Dahil sa nangyaring sunog ay sirado ang mismong entrance ng kalsada kaya kinailangan niya pang umikot upang makapasok. Pagkarating niya ay kinuha niya ang kaniyang cellphone at sinubukan na tawagan si Hestia. Ngunit bago pa man niya matawagan ito ay nahagip sa kaniyang paningin ang isang babae na nakaupo sa gilid ng kalsada, nakayuko at hindi gumagalaw. Parang si Hestia iyon, lalo pa at naalala niya ang damit na suot nito kanina. 

Tumigil siya sa tapat nito, ibinaba ang bintana ng kaniyang sasakyan. "Hestia?" tawag niya ng pansin sa babae. 

Dahan-dahan na inangat ng babae ang ulo nito upang tignan siya. At tama nga ang kaniyang kutob dahil si Hestia iyon. Namumugto ang mata at halatang-halata na parang pinagsakluban ito ng langit at lupa. 

"Boss Raven.." naiiyak pa na sabi nito sa kaniya. 

Napabuntong-hininga si Raven, "Get in." utos niya sa secretarya. 

"Pero, Sir.." Kita naman niya na bumakas ang hiya sa mukha nito, ngunit sa sandaling ito alam niyang kailangan na kailangan nito ng tulong.  

"Sasakay ka o bababa ako, tapos bubuhatin kita pasakay rito?" aniya pa, naisip niya na kung magpupumilit si Hestia na tanggihan siya ay wala siyang magagawa kundi sapilitan itong isama sa kaniya. Hindi naman kaya ng loob niya na iwan sa ganitong kalagayan ang secretarya. "Ano?" aniya pa at tumayo si Hestia. 

Bumukas ang pintuan sa passenger seat at doon naupo si Hestia, tumaas naman ang kilay ni Raven dahil sa likod ito umupo. "Bakit ka nand'yan? ano ako, driver mo?" 

"Sorry, Sir." natatarantang sabi nito pagkatapos ay bumaba ulit ng sasakyan at sa shot gun seat naupo. 

Tahimik si Hestia nang makaupo siya sa harapan, ganoon pa man ay hindi niya mapigilan ang kaniyang luha sa pagbagsak. Hinayaan lang siya ni Raven at inabot ang tissue sa gilid at ibinigay kay Hestia. 

"Pasens'ya na, Boss.. sorry umiiyak na naman ako, pasens'ya na talaga, papalitan ko na lang po ang tissue mo." sabi pa nito kaya napabuntong-hininga siya. 

"Hestia, alam ko pinagsabihan kita na ayoko ng umiiyak, pero nasunugan ka kaya naiintindihan kita. Saka tissue lang iyan, huwag mo nang isipin iyan."

"Salamat, Boss." sabi pa ni Hestia pagkatapos ay pinunasan ang kaniyang luha.

"Looks like you don't have a place to stay. I hope you don't mind kung sa bahay ko ikaw dadalhin." napatingin si Raven sa kaniyang relong pambisig. "Anong oras na rin, you need rest, I need you tomorrow." aniya pa. 

Tumango si Hestia at hindi na nagsalita, Hindi na siya nag-inarte at sumama na lang sa kaniyang boss dahil sa mga sandaling ito ay tanging ang kaniyang boss na lamang ang makakatulong sa kaniya. 

---

Nahihiya ako. Sa totoo lang ay wala na akong maimumukha pa kay Boss Raven. At tatanawin kong isang malaking utang na loob ang pagtulong niya sa akin ngayon. Hindi ko inaasahan ito, na bigla siyang tatawag at susulpot sa harapan ko para sagipin ako sa sandaling kailangang-kailangan ko ng tulong. Lalo pa at alam kong nasa Shanghai siya ngayon kasama ang boyfriend niya. Hindi ko alam kung bakit napaaga ang balik niya, pero kung hindi, ay hindi ko alam ang aking gagawin kung hindi dumating si Boss Raven. 

Gulong-gulo ang isipan ko kanina, pero napawi ang mga iniisip ko sa sandali na sumama ako sa kaniya. Naramdaman kong ligtas ako sa gabing ito. Napakabait sa akin ni Boss Raven. At paulit-ulit kong ipapasalamat iyon.

Pasado ala-una na ng umaga nang makarating sila ng Bahay ng kaniyang boss. Hindi ito nagtanong at agad na dinala siya sa guest room ng bahay nito. Nahihiya siya dahil hindi lang siya papatulugin sa bahay na ito dahil pinahiram din siya ni Raven ng isang pares ng pajama na gagamitin niya. 

Nakapag-shower na siya at labis na-preskuhan. Ang tanging suot niya lang ngayon ay ang pajama. Wala siyang suot na underwear dahil nilabhan niya iyon upang may susuotin siya bukas. Yung damit naman niya ay itinabi na lang niya muna, bukas na lang siya gagawa ng paraan upang may suotin siya papasok sa opisina. Ngayon ay nakaupo na siya sa kama at pilit na nagpapa-antok. Ngunit hindi niya magawa iyon kahit pa na ang kama na hinihigaan niya ngayon ay ang pinaka-komportableng kama na nahigaan niya. Na ang suot niya ngayon ay ang pinakamalambot na pares ng pajama na nasuot niya. Iginala niya ang kaniyang tingin sa napakagandang silid na hindi niya akalain ay magiging silid niya ngayong gabi. 

Naisip niya na, pagkatapos kaya ng gabing ito ay saan siya tutuloy? nahihiya siya na manatili rito hanggang bukas, lalo pa at kalabisan na iyon. Kaya kailangan niya na makagawa ng paraan upang makahanap ng kaniyang matitirhan. 

Isa pa? nakakahiya naman na rito ako makikitulog? kahit ba naman na bakla si boss at walang malisya ang pag-stay ko rito. Nakakahiya pa rin naman sa boyfriend niya. At baka mamaya may makaalam pa, ma-chismis pa ako. 

Aniya pa sa kanyag pagkatapos ay napa-sapo sa kaniyang tiyan dahil naramdaman niya ang pag-kalam n'on.

"Matulog ka na nga, Hestia. Makikitulog ka na nga, makiki-kain ka pa." aniya pagkatapos ay nahiga na at nagtalakbong, nang biglang may kumatok sa pinto. Agad siyang napabangon at napatingin sa may pintuan. 

"Hestia, are you still awake?" 

Boses iyon ng Boss Raven niya, sa isip niya ay hindi pa rin pala ito tulog? marahil ay hindi ito makatulog dahil may ibang tao sa pamamahay nito. 

"Yes, Boss." aniya at bumukas ng bahagya ang pintuan. Nakita niya ang gwapong mukha nito. 

At nakita niya na ang Boss Raven lang naman ay may dalang plastic bag ng pagkain. Pakiramdam niya ay mas lalong kumalam ang kaniyang sikmura dahil sa amoy n'on. 

Walang emosyon na lumapit ito sa kaniya at ibinaba ang plastic ng pagkain. "Kumain ka na." sambit pa nito. Bago naupo sa may sofa malapit sa kama niya. 

"Boss, pasens'ya na sa abala ko. Nakakahiya, sana po hindi ka na nag-abala na bumili ng pagkain ko." aniya habang nakatingin sa pagkain. 

"Hindi ako nag-abala. May naligaw na delivery, cancel order daw, nakakaawa yung delivery man kaya binili ko na lang. Kainin mo na iyan kesa lumamig." blangkong sabi ulit nito. 

Napatingin siya sa pagkain at lumapit sa kaniyang boss. Nakakahiya naman kung sa kama siya kakain. Binuksan niya ang paper bowl at nilasap ang masarap na amoy ng rice bowl na binili nito. "Boss, kain po." aya niya sa kaniyang boss. 

"Kumain na ako,"

Ngumiti siya at sinimulan ng kumain. Sa sobrang sarap at sobrang gutom niya ay halos maubos niya agad ang rice bowl. Sunod ay kinain niya ang dumplings at choco pie na kasama nung pagkain. Napatigil lang siya sa pagkain nang mapansin ang kaniyang boss na nakatingin sa kaniya. Ang awkward ng pagitan nila, ngunit sa kaniyang isipan ay pagkakataon na ito upang pasalamatan ang kaniyang boss. 

"Boss Raven, salamat po ulit sa pag-sundo sa akin, at pagpapatuloy sa akin dito sa bahay mo. Pangako bukas po ay maghahanap na ako agad ng malilipatan." aniya at tumango lang si Raven. 

"Wala kang gamit na nasalba?" tanong ni Raven sa kaniya. 

Umiling si Hestia bago napa-kagat sa choco pie na hawak niya. "Wala boss. Tangging naiwan po sa akin ay yung dala ko po ngayong araw. Lahat po ng mga damit, gamit, sapatos pati nga ultimo underwear wala po ako. Kaya salamat po sa pagpapatuloy sa akin dito at pagpapahiram nitong pajama mo." aniya pa sa kaniyang boss. 

Tumango lang ulit si Raven, walang ka emosyon-emosyon ang mukha nito. Tumayo ito at sunod itong napatingin sa kaniyang relo. "It's 2am, after mong kumain magpahinga ka na. We still have time to rest. We'll talk tomorrow."

Tumayo rin si Hestia at tumango, "Opo, Boss Raven." aniya at nginitian ito. "Salamat po ulit, boss."

Nang makalabas si Raven ay muli siyang napangiti. Hindi lang dahil sa kabaitan ng kaniyang boss at nagdala pa ng pagkain. Kundi dahil din sa itsura nitong naka-pajama. Na kung titignan ay akala mo ay naka-couple pajama's sila. Parehas kasi ng klase, magkaiba nga lang ng kulay. Kay Raven ay color red, sa kaniya ay Color Blue. Napaisip tuloy siya kung pajama ni Sir Glen ang suot niya ngayon. 

Ganoon pa man ay na kay Boss Raven lang ang kaniyang isipan. Ang cute nitong tignan habang naka-pajama, malayong-malayo sa boss Raven na laging naga-tuxedo sa office at laging naka-gel ang buhok. 

Muling napatingin si Hestia sa pagkain na dinala nito, "Naligaw daw ang delivery, eh nandito yung resibo, may pangalan niya pa. Haay, Sir... ang cute mo. Kung hindi lang tayo talo, kikiligin ako sa'yo."

Chapter 10

Binuksan ni Raven ang pintuan at bumungad sa kaniya si Glen na bitbit ang pinapabili niya rito. Ngunit maliban sa paper bag na dala nito ay isang malapad na ngiti ang ipinakita rin nito sa kaniya. 

Sinimangutan niya ito, "Ano?" sa paraan ng pag-ngiti nito sa kaniya ay tila alam na niya ang ibig-sabihin nito. "Stop smilling like that, it's not what you're thinking about." aniya pa sa kaibigan. 

Natawa si Glen sa sinabi ni Raven. "Wala pa akong sinasabi, grabe ka mag-deny. Saka ano ka ba? I'm happy for you. Finally! you're learning to play like a man."

"Hindi ako nag-lalaro. At huwag ka nang mag-isip ng kung ano. Mali ka nang iniisip." paliwanag ni Raven kay Glen. Akmang isasara niya ang pinto ngunit pumasok ito na tila nag-masid. Mukhang hinahanap ang taong magsusuot ng damit na pinamili niya. 

"So where's the lucky woman na pinatulog mo rito sa bahay mo at mag-susuot niyang mga damit na pinabili mo sa akin? still sleeping? taking a shower? how's last night?" pang-uusisa pa nito. 

Kahit kailan talaga ay napaka-chismoso nito lalo na sa buhay niya. Walang makalkal si Glen tungkol sa kaniya lalo pa at madalas na ito ang maloko, samantalang si Raven ay walang ginawa kundi ang magtrabaho. Kaya naman ay interesadong-interesado ito sa kung sinong babae ang nandito sa bahay niya. 

"Tigilan mo na iyang pag-iinterview sa akin, because you're just wasting your time. I'm not playing and she's not my woman." sermon niya pa kay Glen na hindi pa rin naalis ang ngiti sa labi nito. 

"Bro, hindi masamang magloko. Nasa edad ka na para mag-laro. Kung seryoso ka, ayos lang din. Saka interesado lang naman akong malaman kung sino ang ma-s'werteng babae ang kinalolokohan mo sa wakas." dagdag pa ni Glen na tila hindi talaga titigil sa pagtatanong sa kaniya. 

Kinuha niya ang paper bag na dala nito at inilapag sa gilid pagkatapos ay inihagis iyon sa sofa at nilapitan si Glen upang patayuin ito sa sofa at hinatak papunta sa pinto, pilit na pinapaalis ito. "Leave, may trabaho ka hindi ba? now leave." aniya pa habang itinutulak ang kaibigan palabas ng pintuan. 

Tumawa lang ulit si Glen. "Ito naman gusto ko lang naman makilala. Grabe ka! saka isa pa, kung ayaw mo pala ipakilala sa akin, edi sana hindi ako ang inutusan mo na bumili ng bra at panty ng girlfriend mo."

"Damit ang pinapabili ko, hindi panty at bra--"

"Oh bakit? hindi ba damit ang panty at bra?"

"I mean-- hindi lang iyon ang pinapabili ko! huwag mong palabasin na iyon lang ang pinapabili ko!" 

Sagutan nilang dalawa na tila akala mo ay mga bata. Mas lalo naman na natawa si Glen dahil sa inaasta ng kaniyang kaibigan. 

"Tignan mo, nauutal ka? ano ka virgin?" natawa ito at minura siya ni Raven. "Akalain mo na kung sino man ang babae na nakasama mo magdamag ay naapektuhan ka ng ganyan? aba! iba na iyan." pang-aasar pa ni Glen sa kaniya. 

Napasapo si Raven sa kaniyang noo dahil sa kakulitan ng kaniyang kaibigan na ipinipilit talaga na babae niya ang kasama niya ngayon sa bahay. Kung ganito ang inaasta ni Glen ngayon na hindi pa nito kilala ang kasama niya sa bahay ay mas mabuti na sigurong hindi na nito malaman na si Hestia lang ang kasama niya. Dahil baka mamaya kapag nalaman pa nito na si Hestia ang kasama niya ay lagyan nito ng malisya ang pagtulong niya sa secretarya. 

"Get out, pumasok ka na sa trabaho."

"Ito ang kill joy naman! gusto ko lang naman makilala! magdamag kayong magkasama hindi mo ipapakilala?" pang-aasar pa nito sa kaniya habang patuloy niyang itinutulak ang kaibigan palabas ng pinto. 

Napahinto lang sila nang marinig ang yabag pababa ng hagdan, kapwa sila napalingon rito. 

--

Napangiti si Hestia nang maramdaman ang masarap na pakiramdam habang nakahiga sa malambot at komportableng kama, idagdag pa ang lamig na nagmumula sa aircon ng silid. Ito ata ang pinakakomportableng tulog niya sa kaniyang talambuhay. Isa na ata ito sa pinakamasarap na panaginip niya.

Naramdaman niya ang isang mainit na bagay na tila nag-vibrate pa sa kaniyang tagiliran, napakunot ang kaniyang noo at iniisip kung ano iyon kaya naman ay dahan-dahan niyang idinilat ang kaniyang mga mata. Nakita niya na pusa pala iyon, pusa na ang pattern ng balat ay parang sa ahas. Pusa? teka pusa ni Boss?

"Ay anak ng pusa!" napabalikwas siya ng tayo nang mapagtanto kung nasaan pala siya, at mapagtanto kung anong oras na. Kinuha niya ang cellphone sa gilid at nakitang pasado alas nueve na. "Ay s**t!" 

Sunod-sunod na mura ang binigkas niya lalo pa at nagusap sila ni Boss Raven na papasok sila ngayon kahit pa madaling araw na silang nakatulog. Alam niyang maraming aasikasuhin ito sa opisina kaya naman ay lagot siya kung hindi siya papasok. 

"Meow!" rinig niyang ingaw ng pusa. 

"Nasaan na si Boss Raven?" tanong niya na para bang sasagot ito.

Ano ka ba Hestia! pusa naman kinakausap mo? haay! nakakahiya kay Sir! pinatuloy ka na nga, tanghali ka pa gigising? may pasok ka ngayon, tapos nag-sleeping beauty ka?

Pinatay niya ang aircon at iniligpit niya ang kaniyang hinigaan, pagkatapos ay dinampot ang pusa at binuhat iyon palabas. Napatingin siya sa pintuan ng kwarto ni Raven, lumapit siya roon at idinikit ang kaniyang tainga sa pinto, wala siyang narinig kaya naman ay naisip niyang nasa baba na ang boss niya. Naisipan niyang bumaba na habang bitbit pa rin ang pusa. Ngunit nasa hagdan pa lang siya ay narinig na niya si Boss Raven niya, parang may kausap ito, nakikipagtalo kaya sumilip siya. Nakita niya ito na kaharap ang Sir Glen niya, na para silang nagyayakapan. Napasapo siya sa kaniyang bibig dahil sa kaniyang nasaksihan. 

So, confirmed! pero mukhang nakaka-istorbo ata ako? 

Magdadahan-dahan sana siya upang hindi maka-istorbo sa kanila ngunit huli na dahil napalingon ang dalawa sa kaniya. Agad siyang napangiti, para hindi awkward sa dalawa. 

"Good morning po." aniya. 

Napabuntong-hininga si Raven a napasapo sa kaniyang mukha. Nagkatinginan sila ni Glen bago napatingin ito kay Hestia. 

"So siya ang kasama mo mag-damag?" tanong ni Glen kay Raven na narinig naman ni Hestia. 

Unang pumasok kaagad sa isipan ni Hestia ay baka mag-away ang dalawa, malamang ay hindi alam ni Sir Glen na nandito siya at tinulungan siya. 

Hala! mukhang hindi magiging maganda ito! baka mag-away sila? baka ako pa ang pag-mulan ng pag-bi-break nila ni Boss Raven! hindi pwedeng mangyari iyon. Malulungkot si Sir! at kapag nangyari iyon ay baka lagi na siyang bad mood at ako naman ang pagbuntunan ng galit nito. 

Nakita niya na tinapik ni Glen ang balikat ni Raven. "We'll talk later." sabi nito kay Raven. 

Agad siyang lumapit, nakita niya na tignan ni Glen ang suot ni Raven at ang suot niyang pajama. 

Hala! malamang kaniya itong suot ko! naku gulo talaga!

"Sir! it's not what you think it is." sabi niya kay Glen at hindi ito nagsalita. Tumingin lang ito kay Raven pagkatapos ay umalis na. 

Sa sandaling iyon ay kung ano-ano na ang pumasok sa isipan ni Hestia. Sa isip niya ay pagmumulan ng hindi maayos na pagkakaunawaan ng dalawa ngayon na nakita siya ni Sir Glen sa bahay ng Boss Raven niya. Na dahil sa kaniya ay may isang pag-iibigan na masisira. Hindi p'wedeng mangyari iyon! ni minsan ay hindi niya nais na madawit sa mga issue na ganito. Nahihiya siya kay Boss Raven, tinulungan na nga siya nito ay ganito pa ang isusukli niya. 

"Boss! I'm sorry! gusto mo ako ang kumausap kay Sir Glen? ipapaliwanag ko sa kaniya kung bakit nandito ako." aniya pa kay Boss Raven. 

"Huwag mong pansinin iyon, ako na bahala roon." iling na sabi ni Raven sa kaniya. 

"Sir, sure ka? p'wede naman na--"

"Huwag na, ako na ang bahala. Huwag kang lalapit sa lalaking iyon." sabi nito. 

Grabe naman hindi ko naman siya aagawin sa'yo, Boss. Chill ka lang. 

Bulalas niya pa sa kaniyang isipan na para bang kinikilig sa pagiging possessive ng Boss Raven niya kay Sir Glen.  

Sunod ay napatingin sa relong pambisig niya si Raven. "It's still early, I still have time to cook for lunch. Hindi ako nagluto ng breakfast, you can have coffee if you want." 

Nagpunta sila sa kusina, naupo si Hestia sa bar stool ng kitchen island. Habang si Raven naman ay binuksan ang ref at naglabas roon ng mga ingredients na gagamitin sa pagluluto. "I hope you don't mind eating breakfast for lunch." sabi pa nito patungkol sa bacon at eggs na lulutuin nito para sa pananghalian nila. 

"Naku, Sir! hindi po ako maselan sa pagkain, kahit ano pa iyan." Nahihiya siya rito lalo pa at paglulutuan siya nito kaya naman ay tumayo siya para tulungan ito. 

Napahinto naman si Raven ng lumapit siya, ganoon pa man ay hinayaan siya nito na tulungan siya sa paghahanda ng agahan. Siya ang nag-ayos ng mga platong gagamitin nila at nagtimpla na rin ng kape. 

"Boss, pasens'ya na at tanghali na po ako nagising. Hindi po tuloy tayo nakapasok sa opisina." aniya kay Raven upang basagin ang katahimikan sa pagitan nila. 

"Tinanghali rin ako ng gising. Besides, papasok naman tayo ng hapon. Ngayong umaga rin naman diba dapat ang balik ko? wala akong meeting ngayong umaga hindi ba?" tanong nito sa kaniya at tumango si Hestia. 

"Yes boss, buti na lang din po. Pero boss, bakit po napaaga ang balik niyo ni Sir Glen?" tanong niya at tiningnan lang siya ni Raven. Hindi siya nito sinagot kaya naman iniba na lamang niya ang topic. "Umm.. Boss.. salamat po sa pagpapatuloy sa akin rito. Tatanawin ko po na utang na loob it sa iyo. Kung hindi po dahil sa tulong mo ay baka sa kalsada ako natulog ngayon." 

"So, what are your plans now?" tanong ni Raven bago Inilapag ang naluto na eggs and bacon sa mesa bago kinuha rin ang tinapay sa toaster. Naupo si Hestia sa harap ng kaniyang boss at napasimsim na ng kape. 

"Bale po, maghahanap po ako ng bagong apartment na puwedeng tirhan, I'm sure marami po doon malapit sa company. At I'm sure may makukuha po ako mamaya kaya hindi ko na rin po kailangan na mag-stay rito mamayang gabi."

"Are you sure? may mahahanap ka agad mamaya?" 

Tumango si Hestia kahit alam niyang napaka-imposible n'on. Bukod sa mahirap na makahanap ng apartment malapit sa company ay alam niyang mahal din ang bayad doon, at wala pa siyang pambayad para sa deposit para sa bed space. Pero sinasabi niya lang ito ngayon para hindi mag-alala ang kanyang boss. Mamaya rin kasi ay dito siya ulit patuluyin, nakakahiya na talaga.

"Ako pa ba, Sir? makakahanap ako siyang for sure mamaya." aniya at sinimulan na ang pagkain. 

 Tumango si Raven, "So you need an afternoon off para mag-hanap ng bagong apartment?" tanong pa nito bago sumubo. 

Umiling si Hestia, "No, Boss.. p'wede naman po ako maghanap after work."

"Are you sure?" tanong ulit nito at tumango si Hestia. 

"Okay, if you insist," sabi pa nito at inabot sa kaniya ang paper bag. "Here's some clothes. After we eat, you can take a shower at magbihis na. Meron din diyan na pang-office na p'wede mong magamit sa opisna. Pag-tiyagaan mo muna, at sana kasya sa'yo."

Napangiti si Hestia at kinuha ang paper bag na iniabot sa kaniya ni Boss Raven. Masaya siya at thankful dahit sa mga bagay na itinutulong nito sa kaniya. Kaya naman ay kahit paano na hindi niya alam ang gagawin dahil sa mga nangyayari sa buhay niya ngayon ay nabibigyan siya nito ng lakas ng loob para lumaban. 

Matapos nilang kumain ay siya na ang nagligpit ng kinainan nila ni boss Raven. Sunod ay umakyat siya sa silid kung saan siya natulog kagabi at tinignan ang paper bag na ibinigay sa kaniya ni Raven. 

Ngunit napaawang ang kaniyng bibig nang makita ang laman n'on. 

"Diyos ko ginoo! damit ba ang mga ito?" tanong niya habang tinataas ang kapirasong damit na gawa sa lace. "Bahala na, para naman akong may choice. Mabuti na siguro na suotin ito kaysa naman na wala akong panty na papasok sa office."

---

Napatingin si Raven sa kaniyang relong pambisig. He's wondering why it's taking too long for her to change. Kung hindi sila aalis ngayon ay baka ma-late sila, lalo pa at traffic na sa ganitong oras. 

Umalis siya sa pagkakasandig sa kaniyang sasakyan at akmang tatawagin niya na ito nang marinig niya na magbukas ang pinto ng bahay. At doon ay lumabas si Hestia. Ngunit napatigiil siya napatitig siya sa ayos nito. Dahil isang hapit na hapit na dress ang suot nito. Hindi man kita ang dibdib ay napakaiksi ng palda n'on at napaka-nipis. Na sa sobrang nipis ay bumabakat ang lace thongs na suot nito kung saan mas lalong nagbigay hulma sa malusog at malaki nitong pang-upo. Hindi niya pa nakita si Hestia na magsuot ng ganito. He never thought na ganito siya ka-sexy. Pakiramdam niya ay biglang nag-init ang paligid, pumatak ang kaniyang pasiw at mabilis na niluwagan niya ang kaniyang kwelyo. 

f**k!

"Sorry, Boss.. natagalan, para po kasing umaangat yung dress. Tara na po."

Gago ka talaga, Glen! kung ano-anong pinagbibili mo! dapat talaga ay tiningnan ko muna ang mga binili niya bago ko ibinigay kay Hestia. 

Umiwas ng tingin si Raven kay Hestia, "Um.. sorry.. hindi ko akalain na ganyang damit ang mga binili ng inutusan ko. P'wede ka magpalit kung gusto mo."

Umiling si Hestia at sumakay na sa sasakyan, mas lalong umangat ang palda nito. "Huwag na, Sir. Okay lang po, tara na at baka ma-late po tayo."

Chapter 11

Napatingin si Hestia sa opisina ng kaniyang Boss Raven. Kausap nito si Sir Glen na nauna na rito kanina sa opisina at talagang hinintay sila. Ngayon ay masinsinan silang nag-uusap. Hindi man niya natatanaw si Sir Glen dahil naka-upo ito, pero si Boss Raven ay nakatayo na parang seryosong nagpapaliwanag. 

Ano kayang pinag-uusapan nila? haay.. kung ano man, sana hindi tungkol kanina. Pero malabo eh, mukhang tungkol kanina. Pero sana ay hindi ako damay, na sana naman ay hindi maka-apekto yung pagtuloy ko sa bahay ni Boss Raven, sa relasyon nila ni Sir Glen. 

Napabuntong-hininga si Hestia. 

"Sir Glen, makinig ka kay Boss Raven, huwag kang magagalit sa kaniya. Huwag kayong mag-break please. Ayoko na malungkot si Boss Raven, kawawa naman siya." bulong niya pa sa sarili. Sa isip ni Hestia ay sana magkaayos ang dalawa. Ayaw niya na madawit sa magandang relasyon ng kanyang gwapong boss sa gwapo rin nitong boyfriend.

Muli niyang inayos ang kaniyang damit, hinila iyon paibaba dahil umaangat na naman iyon. Pagkatapos ay napaupo na siya sa kaniyang upuan. Wala siyang masyadong gagawin ngayon lalo pa at bukas pa ang mga meeting ng kaniyang boss. 

---

"Talaga? ganoong damit? ako ang nahiya sa mga pinag-bibili mo." sarkastikong sabi ni Raven kay Glen at natawa lang ito. 

"Oh bakit? damit naman iyon ah?" sagot nito habang nangingisi pa. Loko talaga ang isang ito. 

"Seriously?" halata sa boses ni Raven ang inis sa ginawa ng kaniyang kaibigan. Para sa kaniya ay hindi makatarungan ang mga ibinili nitong damit sa kaniyang secretarya. Nahihiya siya, lalo pa at wala rin naman nagawa si Hestia. Wala itong choice kundi ang suotin ang damit na halos hapit na hapit sa katawan niya. 

Kanina nga ay pinagtitinginan sila sa ibaba. Nagbubulungan, malamang ay napansin na nila ang revealing na damit nito. 

"Halos kita na yung bawat angulo ng katawan niya, nakakahiya kay Hestia. Lalo pa at wala na rin siyang choice kundi suotin dahil wala siyang damit. Pinabibili kita ng maayos na damit, iginaya mo naman sa mga babae mo yung secretarya ko."

"Chill, Salazar." pagpapakalma pa ni Glen kay Raven na masama pa rin ang tingin sa kaniya. Samantalang siya ay natatawa na lang sa reaction nito lalo na sa pagbubunganga nito sa kaniya. 

Halos umusok na kasi ang ilong nito sa inis. Na kanina nang pagpasok ng mga ito sa opisina at agad na nakita si Glen ay halos mamatay na si Glen sa paraan ng pag-titig ni Raven. 

"Alam mo, Raven. Parang ikaw lang ang may problema sa damit na ibinili ko kay Hestia? si Hestia parang hindi naman bothered? suot niya ang damit at bagay sa kaniya, ang ganda niya pa lalo, sumexy lalo. Aminin mo hindi ka na-se-sexyhan sa kaniya?"

"Wala akong sinabi na hindi siya sexy--"

"Boom! edi sa'yo na nanggaling! aminado kang type mo ang secretary mo." asar pa ni Glen kaya mas lalong napasapo si Raven sa kaniyang mukha. 

Hindi siya mananalo sa kaibigan niyang ito. 

"Hindi iyon ang point, huwag kang gumawa ng kwento. Hindi ko type si Hestia. Secretary ko lang siya at nirerespeto ko siya. Kaya huwag kang gumawa ng issue." diretso niyang paliwanag sa kaibigan. 

"Ah kaya naman pala sa bahay mo siya natulog kagabi? na suot niya pa ang damit mo? na pinabili mo pa ako ng damit niya dahil sabi mo, wala siyang ma-suot?" curios na tanong ni Glen at mas lalo pang ngumiti nang nakakaloko. Lumapit pa ito at bumulong. "Bakit anong nangyari sa damit niya? bakit wala siyang masuot?" taas-baba ang kilay na tanong nito kay Raven. Puro kahalayan na naman ang nasa isipan. 

"Huwag kang manyak mag-isip. Wala akong ginawang kahalayan sa kaniya. As I have said, I respect her and hindi ko siya type. Tinulungan ko lang siya. Nasunugan yung tao, walang matuluyan at gabi na. Alanganamang pabaayaan ko?." paliwanag ni Raven kay Glen kaya biglang natahimik ito. Marahil ay he felt bad for what happened to Hestia. 

Akala niya ay mananahimik pa ito pero nagkakamali siya. Basta talaga sa asaran ay nangunguna ang kaniyang kaibigan. 

"Ganoon ba? kawawa naman pala ang secretarya mo." sabi ni Glen at tumango si Raven. "Pero sobrang pagtulong naman nung sa bahay mo pinatuloy. I know you bro, you don't give a f**k to someone. Iisipin ko pa na p'wede mo siyang bigyan ng pera to spend the night in a hotel. But you didn't. Instead, pinatuloy mo sa bahay mo, pinagamit mo ang damit mo at pinatulog sa kama mo."

"Hindi sa kama ko siya natulog. Sa guest room." putol ni Raven para tumugil na, ngunit hindi pa rin. 

"But still, sa bahay mo pa rin. At kilala kita, wala kang pinapapuntang ibang tao roon maliban sa akin o sa pamilya mo."

Hindi niya alam kung paano niya pa ipapaliwanag sa kaibigan. Kahit anong sabihin niya ay hindi ito maniniwala talaga. Talagang ipipilit nito na may relasyon sila ng kaniyang secretarya. 

"She's my secretary. At sa lahat ng secretary ko ay siya lang maayos na magtrabaho. Dadating sa punto na kailangan niya rin pumunta sa bahay para--"

"Matulog?" putol ni Glen kaya mas lalong sumama ang mukha ni Raven. 

"Grimes, huwag marumi ang utak mo. Get's ko naman na malibog kang tao pero huwag mo kaming idamay ng secretarya ko sa mga pantasya mo. Kung babae ko siya at type ko siya, ikinama ko na siya. Pero hindi."

"Hindi, kasi hindi lang siya pang-kama. Tama ba? you respect her kasi nga type mo. Kilala rin kita Salazar. Alam kong ibig-sabihin ng paglaki ng ilong mo na iyan habang nagpapaliwanag. You cared for her, bakit hindi mo na lang aminin na gusto mo siya?"

He look so frustrated sa mga sinasabi ni Glen sa kaniya. Sarado talaga ang utak nito. Parang gusto na lang nito ay paaminin siya kahit hindi iyon totoo. 

Ano ba ang sinasabi niya? tinulungan ko lang gusto ko na agad? Saka paano ako magkakagusto agad sa babaeng iyan eh hindi ko pa siya lubusang kilala? I admit maganda siya, makinis at sexy kagaya ng mga pinupunto ni Glen.

Biglang pumasok sa isipan ni Raven ang sandaling yakapin siya ni Hestia nung araw na na-hire niya ito. Pati yung araw na nagmakaawa ito sa kaniya at nagkaroon ng kakaibang reaction ang katawan niya sa ginawang pagyakap nito sa kaniya.  

Napa-pikit siya upang alisin sa kaniyang isipan ang mga naalala. 

Hindi, lalake lang ako kaya ganoon. Na naapektuhan ako sa yakap niya. Wala nang ibig-sabihin pang iba iyon. 

"I just wanted to help her at hindi na pumasok sa isipan ko na ikuha siya ng hotel room. Umiiyak yung tao, she's so devastated sa nangyari sa kaniya. Natupok lahat ng gamit niya, damit niya, at wala siyang matitirhan. She needed someone to talk to. Anong gusto mong gawin ko? itapon ko lang siya basta sa isang hotel? hindi ako makikipag-usap? hindi ko dadamayan?."

Mas lalong napangiti si Glen sa kaniyang sinabi. Malamang ay may naisip na naman ito. 

"Look, I badly need a secretary dahil sa mga kalokohan na ginawa ni Sandra sa mga schedule ko. Siya lang ang tanging nakapag-ayos lahat ng kailangan kong ayusin. Halos lahat ng naging secretarya ko ay hindi nagtagal. Siya lang yung tanggin tumagal ng isang buwan at nakapag-tiyaga sa akin. Maayos siya sa trabaho at responsableng secretarya. Hindi rin siya malandi na inaakit ako, o ikaw, o kung sino man na makaka-meeting ko. She's been with different clients na bilyonaryo at ni isa walang kumama sa kaniya."

Napatango-tango si Glen. "May point ka, hindi siya kagaya ni Sandra. Bakit pala hindi mo pa sinesante iyon?"

"I don't want to talk about her, okay? ang pinaguusapan natin dito ay si Hestia. Kapag nag-resign siya dahil sa nangyari sa kaniya, wala na. Lagot na naman ako. Balik na naman ako sa paghihirap sa pag-aayos ng schedule ko. So I need her to stay. Kaya huwag ka rin gumawa ng kung anong issue, okay?" 

"Okay, gets." sabi ni Glen na tila sa wakas ay sumangayon ito sa kaniyang paliwanag. Na sa wakas ay naintindihan nito na tangging pag-tulong lang kay Hestia ang nais niya. 

"Sige na nga, oo na, tumutulong ka lang."

"Thank you." Aniya at naupo na sa tapat nito. 

Akala niya ay ayos na, na talagang naintindihan siya nito. Pero hindi kalaunan ay muling sumilay ang nakakalokong ngiti sa mga labi ni Glen. "So? nakahanap na ba si Hestia ng bagong apartment niya? if wala pa sabihin mo sa kaniya doon na lang siya sa condo ko." 

Nanlaki na naman ang butas ng ilong ni Raven at minura ang kaniyang kaibigan. "Gago, subukan mo lang."

"Hahaha! o bakit? you look threatened? nais ko lang tulungan ang secretarya mo. She needs help right?"

"f**k you! huwag si Hestia." aniya pa na akala mo ay handang makipaglaban sa kaniyang kaibigan, huwag lang nitong pakialaman ang Secretarya. 

"Oh? akala ko ba hindi mo, Type?" tanong nito. 

Napatahimik siya at napahawak sa kaniyang sentido. "Basta, huwag si Hestia. Kundi ako ang makakatapat mo." pagbabanta niya pa. 

---

Napaangat ang tingin ni Hestia nang marinig na bumukas ang pinto ng opisina ni Boss Raven. Nakatingin ito sa kaniya na tila nagtataka. 

"Uwi ka na, Sir?" tanong niya at napatingin ito sa relong pambisig. 

"Oo," napatingin ito sa mga mesa niya dahil hindi pa naka-ligpit iyon. "Uwian na, iligpit mo na ang mga gamit mo uuwi na tayo." ani nito sa kaniya. 

Tipid na ngumiti si Hestia at umiling. "Umm, hindi na po ako sasama sa iyo, Sir. Umm.. may nakuha na po akong apartment." nauutal niya pang sabi kahit hindi iyon totoo. 

"Meron na?" nagtatakang tanong nito sa kaniya. "That quick? saan naman?"

Oh, gagi ka Hestia. Pangatawanan mo iyan. 

"Diyan lang po sa malapit." dagdag pa ni Hestia. 

Ayaw niya man magsinungaling sa kaniyang boss, ay wala naman siyang magawa. Hiyang-hiya na siya rito. At iniisip niya na kapakalan naman ng mukha niya kung sasama pa siya pauwi sa bahay nito matapos na mahuli sila ni Sir Glen kanina. Masaya naman na lumabas si Sir Glen sa office ni Boss Raven kanina at kumindat pa sa kaniya, pero kahit na, ayaw niya pa rin madamay. 

Kaya naman kahit ang totoo ay wala pa siyang matitirahan. Dahil bukod sa masyadong mahal ang apartment dito sa malapit, ay wala pa rin siyang budget pang advance at deposit niya. Kulang ang pera niya at ang kailangan niyang pagtuunan ng pansin ay ang mga gamit at damit na masusuot lalo pa at sa opisina siya nagtatrabaho. Hindi p'wede na itong damit at yung damit niya kahapon ang tangin susuotin niya. Bukod pa roon, kailangan niya pang magpadala sa Nanay niya dahil nangako siya na magpapadala ulit dito. 

"Paano mga gamit mo? may gamit ka na?" tanong ni Raven sa kaniya at muli siyang tumango. 

"May mga naiwan na gamit yung dating umuupa kaya may gagamitin ako. Pero mamaya pa kasi ako pwede pumunta doon dahil nililinis pa. Kaya dito muna po ako Boss. Tapusin ko po yung ilang minutes po then pupuntahan ko na po yung bagong apartment ko." 

Saglit na natahimik si Raven at hindi kalaunan ay tumango. "Okay," sabi lang nito pagkatapos ay umalis na. 

Parang nabunutan ng tinik at naka-hinga ng maginhawa si Hestia nang makaalis na ang kaniyang boss. Ang hirap-hirap kasi na magsinungaling sa kaniya lalo pa at napaka-bait nito sa kaniya. Nakaramdam siya ng guilt lalo pa at hindi naman siya sanay na nagsisinungaling. 

Bahala na, Hestia. Ginusto mo iyan, malaki ka na.. magagawan mo iyan ng paraan. Magiging maayos ka rin. 

---

Saglit na napatingin si Raven sa mataas na building ng kaniyang kumpanya. Bente minuto na ang lumipas simula nang makasakay siya sa sasakyan at pumarada lang sa harap kung saan tanaw niya ang entrance ng kumpanya. Naroon siya na tila hinihintay si Hestia, baka kasi lumabas na ito at puntahan na ang bago nitong apartment, maihatid niya man lang sana.

Mas maayos na siguro na maihatid ko siya, para alam ko kung saan siya titira? at incase na may mangyari na naman, alam ko na kung saan ko siya pupuntahan. 

Umiling siya at halos sampalin ang sarili. Nagtatalo ang kaniyang isip sa kaniyang sinasabi. 

Gago, ano iyang ginagawa mo? tama na at tinulungan mo. Mamaya ay masanay na naman iyan at ikaw rin magmumukang gago kapag nawili at inabuso ka na naman. 

Napagtanto ni Raven na mali ang kaniyang ginagawa. Na natulungan na niya ito at sapat na iyon. Dahil doon ay binuhay na niya ang makina ng sasakyan at pinaandar iyon at umalis na. 

---

Napatingin si Hestia sa kaniyang mga gamit sa mesa. Nailigpit na iyon at handa nang umalis. Ngunit dahil hindi niya alam kung saan siya pupunta ay nanatili pa rin siyang nakaupo. Hindi niya alam ang kaniyang gagawin. Hindi niya alam kung saan siya tutuloy ngayong gabi o sa mga susunod na gabi. 

Halos maipon na ang kaniyang mga inisip, hindi na niya kayang kimkimin, hanggang sa mapaiyak na lamang siya dahil wala talaga siyang maisip na puntahan. 

Ang hirap-hirap ng pinagdadaanan niya. Wala siyang masandigan sa mga sandaling ito. Ang hirap malayo sa pamilya, ang hirap ng walang kasama. Lalo pa sa lugar na ito na halos lahat ay estranghero sa kaniya. Ngunit wala siyang magawa. Kailangan niyang magpakatatag, hindi lang para sa sarili kundi para sa kaniyang pamilya. Sa kaniyang mga magulang na naghirap na palakihin siya at mapag-aral siya. Kailangan niyang maging matatag para sa mga kapatid niya na naka-asa sa kaniya. Para sa mga pangarap ng mga ito. Sa pangarap niya. Dahil ayaw niyang manatili sa buhay na mayroon siya. 

Alam ni Hestia na wala rin naman siyang aasahan bukod sa sarili niya. Na sa lugar na ganito, at sa pangarap na mayroon siya, walang lugar ang salitang pagsuko. Walang lugar yung kakaawaan mo ang sarili mo. 

Pinahid ni Hestia ang kaniyang mga luha pagkatapos ay tipid na ngumiti. 

"Kaya ko 'to. Everything will be worth it." bulong niya, pagkatapos ay kinuha niya ang mga gamit at naglakad papunta sa stockroom sa mismong silid kung saan nakatambak ang mga lumang documents dito sa opisina ni Boss Raven. Binuksan niya iyon at pinindot ang ilaw sa may gilid, tapos napatingin sa carpeted floor ng silid. 

"Pansamantala lang naman, habang hindi pa ako nakakahanap ng bagong apartment. Wala namang makakaalam." aniya pa bago sumalampak sa sahig. 

Chapter 12

Gumilid ng higa si Raven ngunit kahit ano pang

pwesto niya ay hindi siya dapuan ng antok. Kaya

naman ay bumangon siya at naglakad-lakad sa bahay

niya, at hindi akalain na dadalhin siya ng kaniyang

mga paa papunta sa guestroom kung saan niya

pinatuloy kagabi si Hestia.

Napatingin siya sa may kama, blangko iyon

kagaya ng mga nakaraang buwan bago niya makilala

ang secretarya. Napa-isip siya, kahit ba naman na

sinabi nito na maayos na siya at may nakuha ng

apartment, ay hindi siya sigurado kung nagsasabi ito

ng totoo. Naalala niya ang itsura nito nung gabi na

sinundo niya ito at natagpuan na nakaupo sa gilid ng

daan. Naalala niya ang mga sinabi nito, ang paghingi

ng tulong nito dahil wala hang malalapitan. Tapos sa

isang iglap ay parang hindi nạ nito kailangan ng tulong

niya?

"Maayos kaya siya sa tinitirahan niya ngayon?"

mahinang tanong niya habang inaalala si Hestia.

Napailing siya, pilit niyang inalis sa isipan niya si

Hestia. Hindi siya dapat nang-aalala rito.

"Gago ka talaga, bakit mo ba siya iniisip?

tarantado tumigil ka nga!" saway niya pa sa sarili

habang napapailing. Sinara niya ang pinto ng guest

room at muling bumalik sa kaniyang silid. Napabagsak

siya ng higa at inisip na lamang ang dahilan kung

bakit siya concern sa kaniyang secretarya.

"Ayoko lang mawalan ng secretarya, iyon lang ang

dahilan ko, okay?" aniya habang nakatingin sa kisame.

"Mamaya hindi siya maging komportable sa

paninirahan rito sa Maynila, o sa trabaho ay baka

mag-resign siya at mawalan ako ng maayos na

secretary. Mahirap na kapag nangyari iyon, dahil

magugulo na naman ang lahat." convince niya pa sa

kaniyang sarili, habang inaalis sa kaniyang isipan ang

iba pang dahilan na bumubulong sa kaniya kaya siya

nag-aalala sa secretarya.

"Siguro maayos naman siya, at hindi ko na dapat

siya alalahanin." sambit niya ulit pagkatapos ay pinilit

nang matulog.

Naka-salampak ng upo si Hestia sa sahig ng

stock room sa loob ng opisina nilani Raven, at tanging

ang ilaw ng kaniyang cellphone ang nagsisilbing ilaw

niya. lnusog niya kanina ang mga papeles na

nakatambak at naglaan ng espasyo na tạmang-tama

para higaan niya. Mabuti na lamang ay hindi ganoon

kadumi at alikabok ang stockroom, dahil na rin sa

malinis ang boss Raven niya sa mga bagay-bagay.

Nakatingin siya sa kaniyang cellphone, sakalukuyang

ipinadala ang screenshot ng pinadalang pera sa

kaniyang Nanay. Wala na rin siyang nagawa kundi

ipadala ang kalahati ng pera na mayroon siya kahit pa

na kailangan na kailangan niya ng pera ngayon. Ayaw

niya na magtalo pa sila ng kaniyang Inay kaya naman

ay nagpadala na lamang siya Mag-bi-birthday na rin

kasi ang kapatid niya kaya naman ay naiintindihan

niya ang pangangailangan ng mga ito.

Gagawa na lamang siya ng paraan upang

makaalis siya sa sitwasyon na ito. Kailangan niyang

maka-raket muna habang hinihintay ang s'weldo niya

rito sa company. Dalawang linggo niya lang kailangan

mag-tiis. Kapag nag-sweldo na siya at naipon ang

makukuha sa mga raket niya ay malamang

makakaipon siya ng pang-down pang advance at

deposit sa bed space.

"Kaunting tiis lang Hestia, makakaya mo rin 'to."

aniya sa kaniyang sarili pagkatapos ay ibinaba ang

kaniyang cellphone at nahiga na sa sahig.

Naniniwala siya na hindi pang-habambuhay na

ganito ang sitwasyon niya. Balang araw ay

magbubunga ang mga pagtitis niya at paghihirap niya

para makaangat sa buhay at mabigyan ng magandang

kinabukasan hindi lang ang sarili niya kundi ang

pamilya niya. At babalikan niya ang mga tagpong

ganito sa buhay niya, tatanawin niya ang lahat ng ito

at magpapasalamat dahil hindi siya sumuko.

Ipinikitniya ang kaniyang mga mata upang

matulog na. Kinabukasart ay maaga siyang nagising, 4 am pa lamang ay bumangon na siya upang bumaba

sa may employees lobby kung saan may shower room

ang banyo roon. Maingat siyang naglakad sa corridor

ng company at tangging sa exit stairs dumaan upang

walang makakita sa kaniya. At naka-hinga na nga ng

maluwag ng pagdating niya sa employees loby ay

wala pang empleyado ang naroon. Mabilis siyang

nag-shower at nagbihis pagkatapos ay patago pa rin

na bumalik sa opisina ng kaniyang boss at inayos ang

hinigaan niya sa stock room. Sunod ay lumabas na

siya at nagpunta sa kaniyang table para doon na

mag-makeup. Mabuti na lamang din at may mga

biniling damit sa kaniya ang boss niya, na kahit daring

ang iba sa mga iyon ay at least may magagamit siyang

damit, lalo na ang mga underwear.

Maaga pa man, pero sinimulan na niyang

mag-trabaho. Tinignan niya ang schedule ng kaniyang

boss ngayon. At matapos i-draft iyon ay agad niyang

pinadala iyon sa kaniyang boss. Pagkatapos ay

bumaba na upang mag-in at kumain sa cafeteria.

Nagsisipilyo si Raven nang makita na umilaw ang

kaniyang cellphone. Kinuha niya ang kaniyang

telepono at nakita na ang email ng kaniyang

secretarya ang kaniyang natanggap. Usually ay nasa

opisina na ito kapag nagpapadala ito ng schedule niya

para ngayong araw, kaya laking pagtataka niya nang

matanggap iyon ng ganito kaaga.

"Nasa opisina na siya?" aniya habang nakakunot

ang noo at nakatingin sa kaniyang cellphone. Sunod

ay ibinaba niya iyon at nagmumog na.

Maaga rin siyang natapos na mag-ayos at

naisipan na pumasok ng maaga. Naisipan niya na sa

opisina na lamang siya mag-aagahan. Sa lobby ay

binati siya ng mga tao roon, nagulat pa nga nang

makita na maaga siya lalo pa at 6:30 pa lamang ng

umaga. Agad siyang pumasok sa elevator at pinindot(

ang floor number kung nasaan ang opisina niya. Nang

tumunog ang elevator at bumukas iyon ay nakita niya

na bukas na ang ilaw sa opisina niya at naroon si

Hestia sa lamesa nito at humihikab pa.

"Ang aga mo," aniya at lumapit dito.

"S-Sir--" qulat na sabi nito at tumayo upang

harapin siya.

Pinagmasdan niya ang mukha nito, natakpan man

ng foundation nito ang eyebags sa mga mata nito ay

kita naman na puyat ang mga mata nito lalo pa at

matamlay at namumula. Ngayon ay napaisip siya kung

talaga ba na maayos lanġ ang secretarya niya sa bago

nitong tinutuluyan.

"Ang aga mo, sabi ko."

Tipid na ngumiti si Hestia, "Opo, medyo maaga po

akong nagising b0ss. Kaya pumasok na po ako

agad"

Napatingin si Raven sa suot nitong damit. Lalo pa

at hindi man maikli ang palda nito ay kita naman

ngayon ang cleavage s. "Suot mo pain yung mga

binigay ko? Um, Imean, si Glen kasi ang bumili n'on,

hindi ko inakala na masyadong revealing."

Umiling si Hestia, "Ayos lang, Sir. Kailangan ko po

ng masusuot na damit. Saka hindi naman po ganoon

bastusin. Maganda naman po ang mga napiling damit

hi Sir GIen."

Saglit na napahinto si Raven at umiwas ng tingin.

"Hindi kita pinilit na suotin ang mga iyon, basta kung

naiilang ka, don't hesitate to throw it away." aniya na

may halong inis na rin at parang nagustuhan pa ni

Hestia na ang kaibigan niya ang bumili ng damit

niya.

Kung alam niya lang ay siya na lang ang namili.

Pero kung siya nga ang bumili ay magugustuhan din

kaya ni Hestia?

"Sayang naman po, Boss. Mukhang mamahalin.

Hindi ko po itatapon ito." sabi pa nito.

Napasinghal si Raven. Ganoon pa man ay naisıp

niya na baka dahil lang sa wala itong masuot kaya ito

nagtitiyaga sa mga damit na binigay niya. "Kailangan

mo pa ba ng pera pambili ng mga bagong damit?

sabihin mo lang sa akin kung--"

"Naku! hindi na po, Boss." pigil ni Hestia sa kaniya

habang nakangiti. "Mahirap po maraming utang. Hehe,

pag nag-sweldo na po boss bibili rin ako ng mga

bagong damit." nahihiya pang sabi ng kaniyang

secretarya.

Muling tumango si Raven at pinakatitigan ito,

"Nag-breakfast ka na?" tanong nito.

Tumango sí Hestia at nginitian siya, "Yes, Boss.

Kanina po sa cafeteria. lkaw po? may gusto ka po ba

ipabili?"

Umiling si Raven at binuksan ang pinto ng

kaniyang opisina. "Dalhan mona lang ako ng

kape"

Nakahinga ng maluwag si Hestia nang pumasok

ang kaniyang boss sa opisina nito. Mabuti na lamang

talaga ay maaga siyang nagising at nakapag-ayos,

kundi baka nahuli siya ng kaniyang boss na dito sa

opisina natulog. Umiling siya at nagtungo sa pantry

ng silid kung saan siya nagtitimpla ng kape nito,

habang inisip pa rin ang biglang pagsulpot ng

kaniyang boss sa opisina ng ganito kagaa.

Ngayon ay alam niya na. Kaya namn talagang

dapat siyang mag-ingat.

Napapikit pa siya nang maisip na maari siya

nitong nahuli na dito tumuloy sa opisina. Bigla siyang

natakot lalo pa at baka maging sanhi pa iyon ng

pagka-sesante niya.

Matapos niyang timplahin ang kape ni Boss

Raven ay agad niyang dinala iyon sa kaniyang boss.

Inilapag niya lang iyon sa mesa nito lalo pa at abala

itong nakatingin sa laptop nito. Pinagmasdan niya na

kunin nito ang kape ng walang sabi-sabi bago

sinimsim iyon. Wala naman nang sinabi ito kaya

naman ay napangiti na lang siya at lumabas muli ng

silid. Muli siyang nagbalik tingin sa pinto

"Parang ang sungit ni Sir? may LQ kaya sila ni Sir

Glen?" mahinang sabi niya bago bumalik sa kaniyang

upuan.

Sinundan ni Raven ng tingin ang kakasara lang na

pinto. At si Hestia na nakikita ang ulo sa labas ng

glass door, na para bang bumubulong. Napailing siya

pagkatapos ay muling bumalik sa kaniyang ginagawa.

Matapos niyang replyan ang ilang email ay nakita niya

na tumunog ang kaniyang cellphone at nakita na

nag-message sa kaniya ang chairman ng

kumpanya.

Inubos niya ang kaniyang kape at tumayo na.

"Hestia,"

"Ay pekpek mo Boss!" nagulat na sabi ni Hestia na

napabalikwas pa ng tayo.

Kumunot ang noo niya at nagtaka kung bakit

nagulat ito. "Ako ba ang nag-kape o ikaw?"

"Sorry, Boss. Ito talagang bibig ko po, bastos eh."

Hinampas-hampas pa nito ang bibig niya bago tipid

na ngumiti.

Hindi naiwasan ni Raven na mapangiti dahil sa

itsura nito. Ganoon pa man ay muling nagseryoso siya

ng tingin sa secretarya.

"Teka po, Boss? aalis ka p0?" tanong nito Hestia

sa kaniya.

Tumango si Raven at inayos ang kaniyang kwelyo,

"Lalabas lang ako saglit, babalik din ako before

9am."

"Magkikita po kayoni Boss Glen?"

Napasimangot si Raven så tanong nito na para

bang excited ito na bangitinsi Glen, "Bakit? gusto mo

Siyang makita?"

Agad nà umiling si Hestia, "Hindi po Boss, hindi ko

naman siya aagawin sa iyo."

"Ano?" tanong niya habang nakakunot ang noo.

Hindi niya maintindihan ito lalo pa at medyo mahina

ang pagkakasabi nito sa mga huling salita na binigkas

niya.

"Ang ibig ko pong sabihin ay hindi po. Nasanay

lang po ako na siya lagi kikitain niyo sa labas. Sige

Boss, ako na po bahala rito." Malapad pa ang ngiti na

sabi nito bago kumaway sa kaniya.

Tumango siya at umalis na upang kitain ang

chairman sa coffee shop sa kabilang company.

Bumaba lang siya saglit at doon nakita ang chairman

sa isa sa mga VIP longe at hinihintay siy.

Isang babae na sophistikada ang bihis na nasa

late 60's na ang edad ang nakatingin sa kaniya habang

palakad siya papasok ng coffee shop. Nakangiti ito sa

kaniya na halata ang pagkasabik na makita siya.

Tumayo ito upang salubungin siya ng yakap.

"Good Morning, Chairman. How's your trip to

Israel?" tanong niya sa ginang na nakipag-beso pa sa

kaniya.

Hinaplos hito ahg kahiyang pisngi at ngumiti. "I

told you to stop being too formal kapag ako ang

kaharap apo. Mas gusto ko na tinatawag mo akong

grandma kaysa sa chairman, lalo pa at hindi

magtatagal ay ipapasa ko na ang tungkuling iyon sa

iyo."

Tipid siyang ngumiti at napahilot sa kaniyang ulo

"Hindi pa ako nakakapag-adjust for being the

President, nais niyo naman akong gawing Chairman?

hindi ba pwedeng si Dad muna tutal siya naman ang

CEO?" aniya at natawa ang kaniyang lola.

"Don't expect na kukunin pa ng Dad mo ang

position ko lalo pa at busy sila ng iyong Mama sa

kapatid mo. Ikaw ang magmamana ng kumpanya kaya

dapat expected mo iyan, mabuti nga ay hindi pa kita

ginawang Chairman agad." nakangiti pang sabi ng

kaniyang lola bago inabot sa kaniya ang pagkain na

kanina pa nakahanda sa mesa.

"Pakiramdam ko, mababaliw na ako sa

Napanguso ang kaniyang Lola, "Sa posisyon mo

pa lang nababaliw ka na, paano pala ang ihihirit ko sa

iyo kung diyan pa lang suko ka na?" tanong nito na

ipinagtaka ni Raven.

"And what is it? ano naman ang ihihirit mo sa akin

Grandma?"

Napasimsim ng kape ang ginang bago ngumiti ng

nakakaloko sa kaniya. "A lot of my friends is asking me

if you're open for dating, gusto nilang i-set ng date

ang mga apo nila sa iyo"

Agad na umiling si Raven. "I don't have time for

that, Grandma. Busy ako.

Muling napalabi ito. "Ano ba yan! hihiritan na

sana kita ng apo, nakakainis! Lumandi ka nga,

nakakainis ka!"

Dahil şa sinabi nito ay napailing na lamang si

Raven. Akala på naman niya ay kung anong

importanteng bagay na ang sasabihin nito sa

kaniya.

Chapter 13

"Grandma, may tanong ako?" sambit ni Hunter sa

kaniyang lola kaya napatingin ito sa kaniya.

"Ask away." ani to bago glamorosang napasimsim

sa kaniyang kape.

haThe company provides housing support right?"

tanong niya at agad na tumango ang kaniyang

lola.

Alam naman niya ang bagay na iyon, pero

kailangan niya ang kaniyang lola lalo na kung

kailangan niya ng guide sa kumpanya. Napakagaling

nito at sobrang saulado na ang kalakaran sa

kumpanya kahit pa nakapikit ito. Kaya kung may

mentor talaga siya na mapagkakatiwalaan ay walang

iba iyon kundi ang kaniyang Grandma.

f"Yes, we do. To those who's in Managerial

position, Executive members and board." tipid na sabi

nito sa kaniya.

What if hindi pa high rank niya? can l give her a

housing incentive?"

Dahil sa tanong niya ay napataas ang kilay ng

kaniyang lola. Tila palaisípan kung saan patutungo

ang tanong sa kaniya ng kaniyang nag-iisang apo na

lalaki. "Her? who's she?" sa sandaling ito ay lumapad

ang ngiti ng kaniyang grandma.

Umiling si Raven at umiwas ng tingin,

"Nevermind."

Ang bilis talaga ni grandma sa ganitong bagay

lalo pa at babae ang usapan.

"Opps, don't keep me hanging like that. Who's

she? na gusto mong bigyan ng house incentive. I'm

asking as the chairman, walang ibang malisya, apo

sabi pa ng kaniyang Grandma habang pinipilit na

mag-seryoso, itinatago ang mga ngiti sa labi niya

ngunit kilala siya ni Raven.

Kahit sinabi nito nawalang malisya, alam ni

Raven na bibigyan talaga ng kaniyang Grandma ang

mga bagay-bagay lalo pa kapag tungkol sa babae.

Matagal na siyang hinihiritan nito.na makipag-date sa

mga apo ng kakilala nito. Hindi lang iyon, kahit na raw

kanino basta lang ay makipag-date na siya.

Ang kaniyang lola ang isa sa mga mabubuting tao

na nakilala niya. She's very friendly and caring, hindi

lang sa pamilya nila kundi na rin sa mga kaibigan at

lalo na sa mga empleyado ng kumpanya. Bukod sa

pagiging sophistikada at fasionista ng kaniyang lola

ay napaka-down to earth nito. Dahilan kung bakit hindi

na siya nagtataka kung bakit na-inlove sa kaniyang

Lola ang yumao niyang Lolo. At ang paguugaling rin

iyon ng kaniyang Lola ang naging dahilan kung bakit

nanatiling matatag ang mga negosyo ng pamilya nila

simula ng yumao ang asawa nito.

Maagang yumao ang kaniyang Lolo, bata pa

lamang siya noon nung mangyari ang aksidente ito.

Hindi niya makakalimutan ang pagtindig ng kaniyang

Lola para sagipin ang kumapanya Hinangaan niya ito

sa sakrepisyo nito para sa kanila. From being a

housewife to being the Chairman for a span of days.

Walang panahon para magluksa sa yumaong asawa

nito, dahil alam niya na mauuwi sa wala lahat ng

pinaghirapan nito kung hindi siya titindig. At

pinatunayan ng kaniyang Grandma na kaya nito ang

pagpapatakbo sa mga kumpanya kahit pa na

kuwesyonin ito ng board n0on.

Tila nagising si Raven, nang pumitik ang Grandma

niya sa kaniyang harapan dahilan para makuha ulit

ang pansin niya.

"Hey, aho na? sino?" tahong ng kaniyang

Grandma.

Napabuntong-hininga siya bago sinagot ito. "My

secretary."

"Sino? si Sandra mangangamit?" Napa-irap ang

kaniyang Grandma na tila nawalan ng gana.

Napasandal ito sa sofa na para bang nawalan ng gana

na makinig sa kaniya.

Nagsisisi siya na ipinakilala niya sa kaniyang

Grandma si Sandra. Sobrang laki talaga ng nagawa

nitong kalokohan, nagtataka nga siya kung bakit nasa

kumpanya pa ito eh at tanging diciplinary action

lamang ang ginawa ng kumapanya sa babaeng iyon,

samantalang dapat ay nasisante ito.

"Nope, not her. May bago na akong secretary,

Grandma." pagtatama niya sa iniisip nito. Mamaya

kasi ay baka negative ang malaman nito kay Hestia.

Na ito ang magbayad sa masamang image ni

Sandra.

"Well, ano pa bang pinagkaiba? you're asking for a

housing incentive for your new secretary, malamang

sa malamang ay mangagamit lang din iyon." nakataas

pa rin ang kilay na sabi ng kaniyang Grandma.

Umiling si Raven, kagaya na nga ba ng inaasahan

niya. Hindi naman niya masisisi ang kaniyang

Grandma na mag-assume ng masama lalo pa at

nadala na rin sila sa ginawa ni Sandra. Ang kasiraan

ng kaniyng staff ay kasiraan niya rin. Kaya siya

nag-higpit, kaya rin siyana-set ng bounderies kay

Hestia.

Pero ngayon nang sabihin iyon ng Grandma niya

ay hindi niya inasahang nasaktan siya Lalo na nang

makita niya ang kalidad kung paano magtrabaho si

Hestia. Kaya naman hindi siya nagdalawang isip na

ipagtanggol ito

"No, Grandma. Iba ang bago kong secretary. She's

very hardworking, at kahit sa sandali pa lang na

nagtatrabaho siya sa akin ay nakakasiguro akong

hindi niya gagawin ang mga ginawa ni Sandra. But

she's struggling right now. Nasunugan yung tao nung

kailan lang, and now l'm not sure kung maayos ba

yung bagong tinitirhan niya." aniya pa habang iniisip

kung ano man ang kalagayan ní Hestia ngayon.

Napatitig sa kaniya ang kaniyang Grandma na tila

binabasa siya nito. Alam niya ang mga titig na iyan,

she's questioning ang relasyon niya sa kaniyang

secretarya. Kaya bago pa man magsalita ito ulit ay

muli niyang nilinaw ang lahat sa matanda.

"Grandma, iniisip ko lang naman na maaring

makaapekto ang pinagdadaanan niya ngayon sa

kalidad ng trabaho niya. I can't manage na mawalan

na naman ng secretary. Ayoko mag-resign siya. Not

her, matapos na masiguro ko ang kalidad ng

pagtatrabaho niya. Her skills, her talent, yung

pasens'ya niya sa trabaho, yung pagiging masinop

niya? ngayon lang ako nakahanap ng secretarya na

talagang ginagawa ang trabaho niya ng maayos."

paliwanag niya sa kaniyang Grandma na nanatili pa rin

ang tingin sa kaniya habang sinisimsim nito ang kape

sa tasang hawak. Napabuntong-hininga si Raven at

muling nagsalita. "Nahirapan ako lalo nang

magkanda-letse-letse ang trabaho ko dahil kay

Sandra. At since then halos hindi na ako

nakapag-pahinga. Ngunit nagbago iyon simula nang

maging Secretary ko si Hestia. Matapos ang ilang

buwang paghihirap at puyat o, nakatulog ako ng

matiwasay dahil l know na kaya ko siyang iwan sa

opisina, at pag dilat ko ay maayos na ang lahat. Kaya

hindi siya p'wedeng mag-resign.

Tumango ang kaniyang Grandma na para bang

naintindihan na siya, "Okay, I understand. However, I

know you, apo. Alam kong mabuti kang tao, maawain

lalo na sa mga nangangailangan. Kaya naman

madalas ka rin nagagamit ng mga tao sa paligid mo.

And you can't continue like that lalo na kapag naging

chairman ka, dahil kapag nagkataon, magagamit ka

lalo ng mga taong masama ang nais sa iyo. In the end,

dadating ang panahon na hindi mo na kayang humindi

sa mga request nila."

"I know that, Grandma."

"However, she's your staff. You can request a

house incentive and approved it right away, lalo pa at

ikaw rin naman ang kailangan na mag-approved ng

request na iyon. Pero, tandaan mo, nasa staff level pa

lang siya, expect mo na kapag ginawa mo iyon ay hindi

maiiwasan na tumaas ang kilay lalo pa ng mas

matataas sa kaniya at matagal nang naghihintay ng

ganoong incentive. Or gawin mong patago, para

walang issue. Alam ko naman na matalino ka, kung

gusto mo talaga, maraming paraan. Ang akin lang ay,

pag-isipan mo kung deserve niya ba talaga. Kasi kung

hindi mo pa siya nasasala talaga ng mabuti, you'll

never know kung isa rin siya sa mga tao sa kumpanya

na nais kang gamitin para sa pang sariling interes

nila"

Napaisip si Raven, Ngayon ay parang naglalaban

sa kaniyang isipan ang kaniyang paniniwala at ang

paalala sa kaniya ng kaniyang Lola. Aaminin niya, hindi

niya pa lubos na kilala si Hestia. Pero sa puso niya,

tiwala naman siya na mabuti ang pagkatao ng

kaniyang secretarya.

"Pero sana nga, Apo. Hindi kagaya ng Hestia na

iyan si Sandra."

"Psst, Hestia! hindi kayo sabay ni Sir Raven

nag-out ha? nauna ba siya? magkasama ba sila ng

boyfriend niyang si Sir Glen?" tanong ni Miranda na

talaga purchasing nang makasalubong niya ito sa

employees lounge sa unang palapag.

Napairap si Hestia dahil sa tanong nito.

Alam mo Miranda? dapat hindi iyan ang pangalan

mo eh, kundi Marites! napaka-chismosa mo

talaga!

Plastic niyang nginitian si Miranda at hindi na

lang sinagot ito lalo pa at alam niyang may

pagka-sarkastiko ang tanong nito.

Mamaya madamay pa ako, at sabihin na isa sa

mga nagpapalaganap ng chismis tungkol sa

p********e ni B0ss Raven.

Akmang tatalikod na sana siya nang dumikit pa si

Miranda bago bumulong. "Alanm mo sayang si Boss

Raven, 'no? Hindi ka ba na-attract sa kaniya? sayang

di ba? ang gwapo tapos ang tikas, at mukhang malakİ

pa ang kargada hindı ba? pero sayang kasi bakla

SIya."

Naku, Miranda! malapit na kitang bigwasan talaga.

Pilit niya ulit na nginitian ang chismosa, hindi siya

makapaniwala sa tabas ng dila nito. Plastic ulit

niyang nginitian ito.

"Alam m0? kung si Sir Glen ang kasama ngayon ni

Boss Raven, I think wala naman tayong pakialam

doon. At kung bading siya, hindi naman siya sayang

dahil malamang ay masaya siya sa kung ano siya.

Hindi na dapat natin iyon panghimasukan. Ang

importante ay ang kaligayahan ni Boss Raven. Kung

masaya sila ni Sir Glen, aba dapat maging masaya

tayo para sa kanila" aniya kay Miranda.

Napanguso lang ito at pinakatitigan siya,

malamang ay dahil walang mahita sa kaniyang

chismis. Parang nasupalpal ito dahil malamang ay

ineexpect nito na gagatungan niya ang kabastusan 

bibig nito.

"Hmmp! sipsip ka lang kamo!" sabi pa nito bago

tinalikuran siya.

Napaawang naman ang bibig ni Hestia dahil hindi

niya inaasahan na marinig kay Mirabel na sabihan siya

nitong sipsip.

h Aba! and chismosang iyon! akala mo naman! haay

naku! uwian na ngat lahat nagagawa pang manira

bago mao

mag-out.

Napailing na lamang siyå at lumabas ng

kumpanya Saglit pa siyang

may naisip.

 iniisip kung paano siya makakabalik dito

mamaya. At sana ay papasukin siya ngguard.

Kailangan niyang umalis ngayon dahil may raket

na ipinasa sa kaniya si Danica. Magiging personal

assistant siya ngayon ngisang matanda habang

nag-sho-shopping ito. Ayon sa binigay na detalye ng

agent na may hawak sa kaniya. Isang mayamang

matandang babae ang customer niya ngayon.

Nagpapasama itong mag-shopping at kailangan ng

mga suggestion para sa susuotin nito sa isang

event

Sumakay siya ng taxi at agad nagpunta sa luxury

mall sa malapit lang. Isang kilalang store ng

mamahalin na brand ang pinuntahan niya dahil doon

sila mag-kikita ng kaniyang customer ngayon.

Pagkapasok niya sa loob ay hindi niya mapigilan na

mamangha sa ganda ng mga damit at kung ano pang

gamit na pang fashion, lalo pa at first time niyang

makapasok sa ganitong store May lumapit sa

kaniyang isang staff ng store at agad siyang pinaupo

sa VIP area na naka-reserve para sa customer niya

hgayon.

Habang naghihintay ay hindi niya mapigilan na

mapatingin sa mga damit na nasa VIP area na. Mga

Pre-s

selected items ang mga ito, malamang ay mga

bagong style na kakalabas lang, at ang ginang na

Siyang costumer ang isa sa mgà unang magsusukat

ng mga ito Hindi niya napigilan na hawakan ang isa

sa mga tağ n'on upang tignan ang presyo. At så laking

gulat niya ay mabilis na nanlaki ang kaniyang mata at

2binitawan ang tag

Tumatanginting lang naman na 10million ang

presyo ng gamit na kaninang hawak niya.

"Gagi? sobrang mahal naman ng presyo? anong

klaseng sinulid ba ang gamit sa damit na ito? ginto ata

eh-ad

"Royal vulture silkworm," boses ng isang

matandang babae ang pumutol sa sinasabi niya kaya

agad siyang napalingon.

Nakita niya ang isang babaeng may edad na dulot

ng kulay puti nitong buhok. May ilang wrinkles ito

naitago ng makeup dulot na rin ng kaniyang edad.

Ganoon pa man ay parang mas makinis pa ang kutis

nito sa kaniya. Simple lang ang damit nito, ngunit

halata na mamahalin. Wala itong masyadong suot na

alahas, ganoon pa man ay agaw pansin ang purple

diamond na hikaw nito. lyon lang ang alahas ng

matanda bukod sa singsing nito na mukhang wedding

ring. Dahil hindi niya inaasahan ito sa kaniyang likod

ay hindi siya nakaimik at pinakingan na lamang ang

mga sunod nitong sinabi.

"Kaya mahal ito ay dahil sa royal vulture silkworm

na tanging nagpo-produce ng sinulid once a year na

siyang huling buhay na rin nila, they end up attracted

sa sinulid ng kauri nilang silkwork kaya naman ay

kinakain nila ito dahilan ng pagkamatay ng silkworm.

Sobrang rare ng sinulid nito dahilan para bilang din

ang production para makagawa ng isang buon thread.

Ang damit na ito ay hindi lang mahal dahil sa kilala at

mamahalin ang brand kundi dahil na rin sa handmade

ang damit na iyan at matiyaga rin na ikinabit ang mga

diamante" sambit pa nito bago kinuha ang damit na

nakasabit at hinaplos iyon. "Sa makatuwid, limang

pares lamang nito ang mayroon sa mundo.

Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito. May mga

ganoong bagay pala? na kaya pala may mga damit o

bagay na mamahalin ay dahil sa mga rason at kalidad

nito, hindi lang dahil nais taasan ng mayayaman ang

value nito. Hindi niya gets ang kalakaran ng mga

mayayaman, kung bakit ang ilan sa mga ito ay

talagang hindi nagpapahuli sa pagbili ng kung

ano-ano kahit pa milyones na ang halaga. Minsan kasi

iniisip niya na baka wala nang mapaglagyan ng pera

ang mga mayayaman kaya kung ano-ano na lang ang

binibili.

Pero kahit na, kapag ako yumaman, parang hindi

pa rin ako gagastos ng milyones para lamang sa isang

damit. Marami nang magagawa ang milyones na iyan.

Maraming buhay ang mababago dahil diyan Pero

sala all na lang din talaga.

"Ganon po ba? ngayon po alam ko na."

Ngumiti ang ginang sa kaniya bago naupo sa

sofa. Doon niya napagtanto kung sino ito.

"Ay mam! sorry! kayo po ba ang sasamahan ko

ngayon?" tanong niya sa ginang.

"Yes. Pasensya ka na rin at na-late ako.

Kakatapos lang kasi ng meeting ko kaya ngayon lang

ako. By the way, I'm Catalina by the way"

Magiliw ang ngiti siya sa ginang. "Naku po,

Ma'am! wala po iyon, Kakadating ko lang din actually

po from my full time work po. I'm Hestia Coronel po, I'll

be your personal assistant for today." aniya.

Napahinto ang ginang at pinakatitigan siya simula

ulo hanggang paa. "Hestia?"

Tumango siya at nanatili ang magiliw na ngiti

nito. "Nice to meet you, Ma'am.

Chapter 14

"Hestia, what do you think sa dalawang kulay na

to? ano ang mas bagay sa akin?" tanong ni Catalina

kay Hestia habang hawak ng dalawang sales lady ang

formal dress na nais niyang bilhin.

Napatingin si Hestia sa dalawang damit. Tila

pinag-iisipan kung ano ang mas maganda sa dalawa,

kahit pa na pareho naman na maganda at mamahalin

Iyon sa kaniyang paningin. Kaya inisip niya na kung

magkakaroon siya ng idea sa pupuntahan ni Madame

Catalina.

"Ma'am, kung ayos

lang po magtanong? ano po ba ang okasyon na

pupuntahan ninyo?" Napataas ang kilay ng Madam

kaya hindi niya alam kung natuwa ba ito o inisip na

pakielamera siya. "Umm. kasi po ano, I think po mas

makakapag-bigay po ako ng idea kung alin ang mas

magandang suotin niyo kapag nalaman ko po kung

anong klaseng okasyon ang pupuntahan niyo po. Kasi

po, maganda naman po ang dalawang damit na iyan.

At sigurado po akong bagay sa inyo pareho."

Tila gumaan ang ekspresyon sa mukha ni Catalina

at hinayaan lamang siyang magpaliwanag. Lumapit si

Hestia sa dalawang damit at itinuro ang gown na

kulay purple at halos puno ng diamante simula itaas

hanggang laylayan ng damit. Alam niyang sa

dalawang damit ay ito ang napupusuan ng ginang

"Color purple suits you well, napansin ko po iyon dahil

sa alahas na suot mo, Malam. Mas lumiwanag po ang

complexion mo at mas na-emphasIze po ang

maganda niyong balat. Kung ang dadaluhan niyo po

na event ay tungkol sa'yo, like birthday party,

anniversary, maganda po na ito ang damit na isuot mo

dahil for sure lahat ng tao na nar0on ay nasayo ang

pansin. And by wearing this mas lalong magiging

kapansin-pansin po kayo sa event. However kung ang

dadaluhan niyo po ay event na hindi about sa inyo or

birthday ng iba, I suggest po na itong ash grey long

gown ang i-suot mo po." aniya at itinuro naman ang

fitted ash grey long gown na simple ang disenyo at

may mga makikinang na bato lamang sa bandang

dibdib ng dress, "This gown po looks elegant at mas

bagay kung family event or corporate event po ang

dadaluhan niyo p0.

Tumango si Madam Catalina, "It's a family event.

And okay, I'll take note of what you've said."

Napatingin ang ginang sa sales lady, ""ll take both of

the dresses. But itong Ash grey ang isusuot ko sa

event. Pero | like the purple too. Maybe I'll wear it sa

ibang event, maybe on my birthday"

Ngumiti si Hestia, "lI'm glad po na kinuha mo rin po

yung purple. Maganda po talaga sa inyo."

Tumango ang ginang at ngumiti. "You have a good

eye when it comes to fashion. May background ka ba

sa fasion? lalo pa at napansin mo na purple is really

my color"

Umiling si Hestia, "Wala po mam, may bestfriend

lang po kasi ako nung highschool na fashionista Sa

kaniya ko po nalaman ang mga bagay-bagay tungkol

sa fashion lalo na po sa pag-mix and match ng mga

damit. Parehas po kami ng course pero ngayon po

nagtatrabaho siya sa korea as stylist po."

Tumango ang ginang at muli siyang pinakatitigan.

"You said, isa kang secretarya. Gaano na katagal? and

anong company?" tanong nito bago napahinto. "It

gusto mo lang naman i-share."

Tipid na ngumiti si Hestia, hindi niya alam kung

sasabihin niya nga ba kung saan siya nagtatrabaho.

Lalo pa at hindi alam ng boss niya na may mga side

Iine siya. Pero ayaw naman niya magsinungalin sa

ginang. "Yes po, Secretary po ako sa Salazar's group.

Bago pa lang po ako doon."

Napahinto ang ginang ngunit hindi kalaunan ay

mas napangiti. "What if Ill offer you a job to work to

me as my secretary? will you accept?"

Nanlaki ang mga mata ni Hestia. Hindi niya

akalain na sasabihin iyon ng ginang lalo pa at sa ilang

oras pa lamang sila nagkakausap. Ni hindi pa nga siya

nito lubusang kilala, ngunit mukhang nabilib na ito sa

kaniya dahil'sa mga sinabi niya kanina sa

fashion.

Naku! tiyamba lang naman ang mga iyon. Nakuha

ko lang iyon kay Aira.

Tipid niyang nginitian ang ginang pagkatapos ay

nagsalita. "Madam, pasens'ya na po. Pero hindi ko po

matatanggap ang inaalok mo po."

"Aba, bakit naman?"

"Bago pa lang po kasi ako sa company, at

kailangan po ako ng boss ko. Hindi naman po sa

pagmamayabang, pero sa totoo lang, ngayon lang po

umayos ang schedule niya. At kapag iniwan ko po iyon

at mag-resign ako baka maloka po iyon." sagot ni

Hestia at hindi napigilan ng ginang ang kaniyang mga

tawa.

Pati si Hestia ay nagulat sa paraan ng pagtawa

nito. Subalit, hindi nagtagal ay tumigil ito at muling

nagsalita. "Kung ganoon, edi mas lalo ako tuloy

na-curious sa kalidad ng trabaho na maari mong

ibigay sa akin kapag naging secretary kita. Magkano

ba ang sweldo mo? l will tripple your salary."

"Po?!"

Teka! triple?! ay syet! ito na ata ang sagot sa

paghihirap ko?! aba naman! sayang ang opportunity.

Siguro naman ay maiintindihan ako ni Boss Raven

kung mag-reresign ako bigla. Hindi naman siguro

masama na isipin ko ang future ko? para sa ikauunlad

ko rin naman. Saka makakain na ako ng masarap,

makakatulog na ako ng maayos dahil tiyak may

pang-kuha na ako ng apartment. Makakaakyat ako

mula sa laylayan ng kahirapan. Hanggang sa marating

ko ang magandang kinabukasan na naghihintay sa

akin.

Tama, hindi na dapat magpakamartir ano, huwag

tayo maging alila sa kumpanya.

"Mukhang nabigla ka ata iha, sige naiintindihan ko

kung ayaw mong iwan ang boss mo.

eh.

Ay, hindi po! tatanggapin ko na nga po ang offer

Napailing si Hestia at pilit na inalis sa kaniyang

isipan ang binabalak. Inalis niya muna ang peso sign,

dollar sign o kung anong sign ng pera na halos tila

lumilipad sa isipan niya.

Hindi dapat ganito Hestia, huwag kang ganiyan.

Pagkatapos nang mabuting pakikisama ni Boss

Raven, aba hindi dapat ganito ang isukli natin.

"Pasens'ya na p0, hindi ko po talaga

matatanggap.

Pinakatitigan siya ng ginang pagkatapos at

nakangiting tumango. "What makes you stay kahit na

triple na ang offer ko?"

Hindi naman mahirap sagutin ang tanong nito,

pero sa totoo lang din, hindi niya alam kung bakit

matindi rin pakialam niya sa kaniyang boss. Siguro ay

dahil sa paraan nang pakikitungo nito. Hindi man sila

gaanong naguusap,o madalas man nakasimangot at

nakakatakot ang mukha nito, ay mabait ito sa kaniya.

At siguro dahil din sa ito ang unang boss na tumulong

sa kaniya. Na nagbigay sa kaniya ng chance na

mapatunayan niya ang sarili.

"Hindi ko po maiiwan yung boss ko kasi alam ko

po na kailangan niya ako. Kaya hindi ko po siya kayang

iwanan sa ngayon, lalo pa at tinulungan niya po ako

nung mga panahon na ako po ang nangangailangan

ng tulong. Simula po nang mapunta ako sa Maynila,

siya lang po yung nagbigay ng pagkakataon sa akin na

makakuha ng maayos na trabaho kahit pa na mas

maraming mas magaling, mas matalino o galing sa

mas kilalang school. Pinagkakatiwalaan niya po ako,

at marunong kumilala ng mga nagawa ko Para po sa

akin napakalaking parte po iyon, iyong tiwala,

napakalaki pong bagay iyon. Para sa akin yung mga

gan'ong bagay ay hindi matutumbasan po ng salapi oh

gaano po kataas na s'weldo."

Tumango-tango ang Ginang. Hindi pa rin

nawawala ang mga ngiti sa labi nito. "Pero, Hestia,

kung tinulungan ka niya? at hindi ka nahihirapan sa

trabaho mo? bakit ka nag-part time?" tanong

nito.

Muli tuloy naalala ni Hestia ang sitwasyon niya

ngayon. "Kailangan po. Hindi po alam ng boss ko at

sana po ay hindi siya magalit kung sakaling malaman

niya. Pero kailangan ko po itong sideline ko. Nasunog

Po

kasi yung apartment ko, tinulungan po ako ni Boss

pero nahihiya naman po ako na tanggapin lahat ng

tulong niya, kaya kailangan ko pong kumilos ng kusa

upang makahanap ng extrang pera."

"Nasunugan ka? walang natira?"

Umiling siya, "Yung dala at suot ko lang po ang

naisalba ko nung araw na iyon. Binilhan ako ng boss

ko ng damit pero nakakahiya naman kasi tanggapin

lahat"

Nanlalaki ang mata ng ginang at napatingin sa

damit niya. Isa kasi iyon sa revealing na damit na

ibinigay sa kaniya. "Don't tell me siya ang bumili

niyan?"

Napakamot ng ulo si Hestia at tumango.

"Diyos ko po! okay let me buy you something.

hindi yung ganiyan."

Malapad ang ngitini Hestia habang tinitignan ang

sarili sa salamin dahil napaka-ganda ng ternong damit

na ibinili sa kaniya ni Madam Catalina. Ibinili siya nito

ng tatlong terno ng corporate clothes, at ilan pang

damit. Nahihiya man siya na tanggapin ang mga

binigay nito ay wala siyang nagawa dahil nangulit

talaga ito na bilhan siya. At isa pa, kailangan niya

ito.

Napahinto siya nang marinig ang tunog ng

elevator, sunod ay bumukas iyon at iniluwa si Boss

Raven niya. Babatiin niya.sana ito ngunit may kausap

ito sa cellphone at mukhang importante dahil dali-dali

itong dumeretso sa opisina nito sa loob. Para ngang

hindi siya nito napansin.

Sinilip na lamang niyai

inasikaso na ang kape nito.

ito at hindi kalaunan ay

Ang busy naman ni Boss? Sino kaya kausap niya?

Si lovidabs niya ba?.. hmm pero hindi eh, masyadong

seryoso. siguro isa sa mga business partners niya.

Nakakatakot tuloy i-approach para na naman kasing

kakain ng buong tao yung aura niya ngayon.

Napailing si Hestia Kung mukhang hindi

maganda ang mood ng boss niya ay dapat maging

positive naman siya.

Aba, siyempre! Para mahawa ito sa

goodvibes.

Kinuha ni Hestia ang saucer kung saan

nakapatong roon ang mug na madalas nitong

ginagamit. Sunod ay dumeretso na siya sa may pinto

nito at kumatok

"Come in," baritonong boses ni Boss Raven ang

narinig niya.

Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto

pagkatapos ay pumasok. "Good morning, boss. Here's

your coffee po." Aniya at lumapit bago ibinaba ang

kape sa mesa nito.

Pansin niya ang pagtitig nito sa kaniya.

"Kanina ka pa sa labas?"

anong nito habang

tinitignan siya simula ulo hanggang paa. At sunod na

sumimsim sa kape nito.

Napalabi si Hestia dahil nainis siya at hindi man

lang talaga siya nito napansin kanina. Tama nga

hinala niya na hindi siya nito kanina nakita.

"Opo sir! Kanina pa ako sa labas." Nginusuan niya

ito. "Sa ganda kong ito, hindi mo ako napansin?"

Nabilaukan si Raven sa sinabi ni Hestia.

Napaub0-ubo siya kaya naman mas lalong

napasimangot si Hestia.

"Grabe ka, Sir. Gan'on ba ako ka-panget para

mabilaukan ka?" Reklamo niya pa.

Umiling si Raven habang patuloy ang

pag-ubo.

"Hindi? Grabe talaga?!" Aniya pa at hindi kalaunan

ay nilapitan ito, kinuha ang panyo sa kaniyang coat at

sinimulan na punasan ang bibig ng boss Raven

niya.

Hindi iyon inaasahan ni Raven. Pinigilan niya si

Hestia na gawin iyon sa pamamagitan ng pag-hawak

sa kamay nito. Ngunit kapwa silang napatigil

dalawa.

Tila libo-libong bultahe ng kuryente ang pumaso

samga kamay nila at umakyat iyon sa kanilang

katawan. Kapwa sila napatingin sa kanilang mga

kamay at sunod ay napatingin sa mata ng isa't isa.

Kapwa sila nataranta at sinubukan na mag-hiwalay

ngunit imbis na makalayo ay napatid si Hestia dahilan

upang siya ay matumba.

Naging mabilis ang pagkilos ni Raven at bago pa

man ito mahulog ay hinatak niya si Hestia palapit sa

kaniya, upang saluhin. Hindi sinasadya na

napakandong si Hestia at halos magtamna ang mukha

nila.

Nanlalaki ang mga mata na nagkatinginan sila na

halos isang usog na lamang ay magdidikit na ang mga

labi nila. Naramdaman ni Hestia ang biglang pag-init

ng kaniyang mga pisngi, na tila mas lalong kumapal

ang kaniyang blush on dahil halos mamula ang

kanilang mga pisngi.

Saglit pa silang nagkatinginan, bago napagtanto

ni Hestia ang p'westo nilang dalawa.

"Ay, Sir! Sorry, Sir!" ani ni Hestia pagkatapos ay

umalis sa ibabaw ni Raven na napaayos rin ng

upo.

Hindi ito kumibo at umiwas ng tingin.

Awkward... s**t ano ba kasi ang ginagawa mo

Hestia?!

Napakagat si Hestia sa kaniyang bibig at nagsalita

upang itago ang hiya niya. "Sorry, Sir! ikaw kasi eh,

ayan tuloy."

Napaubo si Raven, "Wala naman akong sinabi na

hindi ka maganda." sambit ni Raven na tila tinanggi

ang inaakala ni Hestia kanina na pangit siya.

Hindi alam ni Hestia ang kaniyang isasagot, mas

lalo lang namula ang kaniyang mukha dahil sa sinabi

ni Raven.

"I mean, maayos ang damit mo ngayon, ganyan

dapat. Hindi yung damit na binili ni Glen." sabi ni

Raven bago napasimsim ng kape.

Ah, ayon naman pala, maganda ang bihis ko.

Aminado naman ako dahil ang ganda ng damit ko

ngayon.

"Oo nga, Sir. Ganda no?" anıya pa.

Hindi sumagot si Hunter at sumimsim ng kape.

Nang mapansin na parang tumutulo ang kape sa tasa

ni Hunter. Lumapit siya at nakita nga ang crack sa

pwetan ng tasa.

"Boss-" hindi na niya natapos ang kanyang

sasabihin dahil imbis na tasa ang mahawakan niya ay

ang kamay ni Raven na nakahawak sa may tasa.

Muli siyang napahinto at hindi masabi ang

kaniyang sasabihin sana. Muli nilang naramdaman

ang kuryente sa kanilang nagdikit na kamay. At bago

pa man magkasala si Hestia at agad niyang hinatak

ang kaniyang kamay.

Muli siyang napakagat sa labi niya, "Boss, um.

yung tasa mo po may crack na, kaya tumutulo yung

kape"

Napatingin si Raven sa tasa at nakita nga ang

maliit na crack. "Oo nga,"

"Akin na, Sir. llipat ko na lang--"

"it's okay," ani ni Raven bago ininom na diretso

yung kape. "ltapon mo na lang, and request a new mug

sa cafeteria."

Napatango si Hestia sa utos nito at kinuha na lang

ahg mug. pagkatapos ay lumabas na ng opisinani

Raven Pagkalabas niya ay agad siyang napa-paypay

sa sarili at napakapit sa mesa.

Ay syet!

Napasapo siya sa kaniyang pisngi dahil naginit

pa rin iyon. Hinubad niya ang suot na coat upang

maibsan ang init na naramdaman. Yung

pagkaka-blush ng kaniyang pisngi ay hindi pa rin

natatanggal kaya naman ay sinaway niya ang

kaniyang sarili.

Ano ba Hestia! magtigil ka! taken na iyan si Boss

Raven, at bading pa. Kumalma ka at baka

masabunutan ka niyan.

Saway niya pa sa sarili, ngunit hindi pa rin naalis

ang ngiti sa kaniyang mga labi.

Pagkalabas ni Hestia ay napatayo si Raven.

fe*k! fe*k! fo+k!

Aniya pa sa kaniyang sarili, pagkatapos ay

dumeretso sa CR ng kaniyang opisina.

Chapter 15

Napaungol si Raven at napatingin sa kaniyang

ibaba. Nakita niya si Hestia na mapusok na nakangisi

sa kaniya habang ang kamay nito ay unti-unting

naglakbay papunta sa zipper ng kaniyang pantalon. At

nang marating nga ng mga daliri nito ang kaniyang

Zipper ay mabilis nitong binaklas iyon. Hindi lang iyon,

dahil ay mabilis nitong inilabas ang kaniyang

kahandaan at mabilis na binuhay iyon sa

pamamagitan ng kaniyang mga palad.

"Uggh!" daing niya nang itaas-baba ni Hestia ang

kamay nito sa kaniyang p*********i. Mabilis at madiin

hanggang sa tuluyan nang manigas iyon.

Tila mas lalo siyang mahibang nang muli itong

napangiti sa kaniya at sunod ay bumaba ang mukha

nito sa kaniya at mabilis na hinimod ng dila nito ang

kaniyang p********. Napakapit siya sa kama, lalo pa

nang sunod na gawin nito ay isubo ni Hestia ang

kaniyang pagkalalaki.

Napabalikwas ng bangon si Raven at habol ang

hininga. Napatingin siya sa pagitan ng kaniyang mga

hita at nakita nga na nakatayo ang kaniyang

p*********i, pero wala roon si Hestia na nagpapaligaya,

kagaya ng nasa panagınip niya.

"f**k! f**k!" sigaw niya at napasabunot sa kanyang

buhok at pilit na inalis sa kaniyang isipan ang

nangyari sa panaginıp niya.

Patuloy siyang napamura lalo pa at unang beses

na mangyari sa kaniya ang ganito. At hindi dapat.

"Lalake lang ako kaya ganito, hindi ba?"

Pero sa lahat ng tao na kakilala niya, ang kaniyang

secretarya pa talaga? si Hestia pa talaga? Hindi

maari!

lbang-iba ito sa sitwasyon niya kay Sandra.

Aaminin niya ay naging close sila at napalapit talaga

ang loob niya kay Sandra. Pero hindi ganito. Sandra

tried to Seduce him, pero ni minsan ay hindi siya

nakaramdam ng ganitong libog sa babae maliban na

lamang sa mga dating nakarelasyon niya. Matagal na

rin ang huling relasyon niya, at hindi naman niya

kasintahan si Hestia pero tila nagiging iba ang dating

nito sa kaniya.

Pero kay Hestia? si Hestia na hindi pa naman niya

gaanong ka-close. At alam rin naman ang hangganan

ng relasyon nila bilang mag-boss. Si Hestia na hindi

naman siya sini-seduce. At wala namang ginagawa na

kahit na ano para isipin niya na inaakit siya nitoo

binibigyan ng malisya ang kahit na anong pakikitungo

nito sa kaniya.

"Mali 'to. Hindi dapat ganito." aniya pa at tumayo

upang magpunta sa banyo.

Kahit na ala-una na ng madaling araw, tumayo

Siya para maligo. He needs a cold shower, pero

mukhang hindi lang iyon ang kailangan niya. Dahil

kailangan niyang alisin ang kahit na anong

nararamdaman sa kaniyang secretarya. Lalo pa at lagi

niyang makakasama ito sa trabaho.

Nagising si Hestia sa tunog ng kaniyang alarm.

Wala pa siya halos tulog dahil may raket siya kahapon,

doon ulit sa sports bar kung saan isa pa niyang

sideline. Alas dos na siya nakarating siya sa company.

Hindi siya nakita ng security dahil hindi naman strict

ang security sa likod ng kumpanya. Sa fire exit siya

dumadaan at inaakyat ang hagdan papunta sa opisina

nila ni Boss Raven, dahil iniwasan niya na may

makakita sa kaniya sa elevator.

Kaya naman kahit halos ilang oras lang ang tulog

niya ay kailangan niyang gumising ng maaga para

makaligo siya sa may employees lounge sa ibaba.

Baka mamaya ay may empleyado na roon bukod sa

kaniya.

Tumingin siya sa kaniyang cellphone at nakita na

6am na pala, iba sa inaasahan niyang oras.

"s**t!" aniya bago napabalikwas ng bangon.

Usually ay 5am siya naliligo para sigurado na walang

makakakita sa kaniya. Madalas kasi ay 6am may mga

employees nang pumapasok. Kaya kailangan niyang

magmadali.

lginilid niya muna ang hinigaan sa storage room

ng opisina, at mamaya na lang niya iyon aayusin

pagbalik niya. Agad siyang bumaba bitbit ang bag

kung nasaan ang tuwalya, sabon, shampoo at ang

kaniyang mga damit na bihisan. At muli ginamit ang

fire exit stairs pababa. Halos hingalin pa nga siya dahil

ilang palapag rin papunta sa employees lounge. Pero

mas mabuti na rin na dito siya dumadaan dahil mas

ligtas rito kaysa gagamit siya ng elevator.

Naka-sara pa ang ilaw sa employees lounge dahil

7am pa iyon binubuksan ng janitor sa company.

Napangiti siya at binilisan ang kilos upang pumunta

sa may shower area roon. Agad siyang naligo at

nagbihis. Napahikab pa siya dahil sa antok. Pero

kailangan niya nang magmadali. Akmang papatuyuin

na niya ang kaniyang buhok sa may hand dryer sa cr

ng biglang bumukas ang pinto ng washroom. Agad

siyang kinabahan at agad na napatingin sa may

pintuan at mas lalo pa siyang kinabahan nang makita

niya sa may pinto ay si Sandra. Ngunit hindi niya iyon

ipinahalata.

Nagkagulatan sila, agad na sumilay ang ngiti ni

Sandra habang papalapit siya kay Hestia.

"Good Morning, Ms. Coronel." sarkastikong bati

nito sa kaniya habang kita pa rin ang nakakainis na

ngiti sa mukha nito.

"Good Morning, Ms. Sandra." blangko niyang sabi

bago humarap sa salamin at patay malisya, kunyari

upang hindi ito magduda sa kaniya. "'Ang aga mo ata,

Ms. Sandra."

Natawa ito at tumabi sa kaniya at nag-ayos sa

salamin.

"Well, I decided na pumasok ng maaga dahilmay

mga aasikasuhin ako. And I decided to check lang

itong employees lounge, nang marinig ko na may

kumakaluskos rito, then here you are. Ikaw, Ms.

Coronel? ang aga mo ata? too early lalo pa at 8am pa

ang time mo 'di ba?" tanong nito sa kaniya.

Muli ay naramdaman ni Hestia ang kaba dahil sa

tanong nito. Pero kailangan niyang lusutan ito.

"Same as you. Marami akong aasikasuhin

ngayong araw, kaya maaga ako."

Napatango-tango ito sa kaniya habang

pinagmasdan siya simula ulo hanggang paa. "Dito ka

nag-shower?" tanong nito.

Doon niya narealized na nakasampay pa ang

tuwalya na ginamit niya sa may lababo. lsa pa ay

nakatingin ito sa basa niyang buhok. And that moment

alam niyang hindi niya maitatanggi na dito siya

naligo.

"Yes,"

"Oh? how come? wala ka bang shower sa bahay

mo?" tanong nito sa kaniya.

Napataas ng kilay si Hestia. Parang pinapamukha

pa talaga nito na hampaslupa siya. "Well, nag-jogging

kasi ako. Siyempre, to make myself fit. At dumeretso

na ako rito para mag-shower. Bakit? bawal ba

iyon?"

Umiling si Sandra, "Nope, the employees can use

this lounge and this shower area as much as they

want."

Eh 'yon naman pala eh? bwisit na to.

"Ikaw? hindi ka naligo? hindi kasi basa ang buhok

mo?" tanong niya kay Sandra kaya natahimik ito.

Hindi kalaunan ay natawa ito sa kaniya. "l used a

hair blower, hindi mo alam iyon? wala ba n'on sa

pinanggalingan mo?" tanong nito sa kaniya.

Sus, dahilan mo. Eh halata naman na hindi ka

naligo.

"Nabalitaan ko, na-sunugan ka raw? I'm so sorry

for what happened. Nakahanap ka na ba ng bagong

apartment?" tanong ni Sandra sa kaniya.

Tumango siya at sinagot ito kahit ayaw naman na

niya sana. Dahil alam niyang i-chi-chismis lang siya

nito. "Yes, nakalipat na ako."

"Really? that quick? sure kang hindi ka sa kalye

natutulog? at kaya ka dito naligo ay dahil wala kang

mapaliguan sa kalye?"

Napataas ang kaniyang kilay sa sinabi nito.

Excuse me, hindi ako sa kalye natutulog, kundi sa

stockroom ng opisina.

"I think kung sa kalye man ako nakatira ngayon, o

kung saang mansion ay wala ka nang pakialam doon.

So if wala ka nang sasabihin na maganda ay aalis na

ako, dahil, as I've said marami rin akong aasikasuhin

ngayon." aniya at tumalikod na kay Sandra.

Hinawakan niya ang knob ng pinto at akmang

pipihitin na iyon nang hawakan ni Sandra ang kamay

niya.

"You are not clean as you think you are. Kung ano

man ang tinatago mo? malalaman ko iyon. And mark

my word, kung ano man ang plano mo para makaangat

sa kumpanyang ito ay hindi ko hahayaan na mangyari.

Maliwanag ba? kaya mag-ingat ka. Dahil kaunting

mali lang na maaring maging dahilan para mawala ka

sa kumpanyang ito? ididiin kita mawala ka lang sa

landas ni Raven at landas namin rito."

Pinakatitigan niya lang ito at mabilis na inagaw

ang kaniyang braso. Hindi na siya nagsalita at

tinalikuran si Sandra at lumabas na ng restroom.

Hindi pa man siya nakalalayo ay narinig niya ulit si

Sandra. "Have a nice day, Ms. Coronel. Lagi kang

ma-iingat!"

Napairap lang siya at hindi ito pinansin

pagkatapos ay bumalik na sa itaas kung nasaan ang

opisina nila ni Raven.

Pagkarating niya roon ay agad siyang napamura

dahil sa mga naging banta ni Sandra sa kaniya.

Minamalas na nga siya at wala nang choice kaya dito

siya sa stock room tumutuloy ay pagbabantaan pa

Siya ng gan'on?

Bruha ka talaga, Sandra! siguro nung nagpaulan si

Papa Jesus ng kabaitan ay comatose ka?

Pero saan ako lilipat kung magkataon? Kailangan

kong mag-ingat. Kailangan kong mas bantayan ang

mga galaw ko para hindi na mangyari yung

kanina.

Kaunti na lang, makakaipon na ako ng pang

security deposit, Pwede na akong lumipat kapag

nagkataon.

Napatingin si Raven sa kaniyang relo pambisig at

nakita na 4pm na. Agad siyang napaisip kung talaga

ba na wala siyang schedule ngayong hapon

samantalang ang alam niya ay may meeting pa siya

bago matapos ang araw ngayon.

Hindi naman kumatok si Hestia upang sabihin na

may meeting siya. At hindi pa rin ito kumakatok upang

mag-bigay ng mga documents na kailangan niyang

pirmahan.

"Siguro, na-move?" aniya pa bago napasandig sa

swivel chair niya. Akmang sisilipin niya si Hestia sa

labas nang mag-ring ang telepono niya at

makatanggap siya ng mensahe.

"Hi, Sir? we can re-schedule the meeting with my

boss tomorrow ifyou can't attend today. Sorry ifl

texted you directly, Ive been contacting your secretary

since this afternoon, but she's not answering my

calls. We hope that you are well. Thank you." mensahe

iyon mula sa secretary ni Mr. Montenegro na isa sa

mga clients ng kumpanya.

"s**t!" aniya matapos mabasa ang mensahe nito.

Sabi na nga ba niya eh, may schedule siya ngayong

hapon. Agad niyang tinawagan ang numero at

kinausap ito upang humingi ng paumanhin. Hindi niya

rin naalala lalo pa at abala siya sa mga inaasikaso niya

kaninang umaga. Pero, kaya nga siya may Secretarya,

para paalalahanan siya tungkol sa schedule niya,

tapos nakalimot rin ito?

"Hi, I'm sorry, I wasn't able to attend today, due to

an emergency. Can we just re-schedule it later? dinner,

if that's okay? okay, thank you so much." aniya pa at

ibaba ang tawag.

Muli siyang napamura dahil sa nangyari, mabuti

na lamang ay pumayag ito na ma-move ang meeting

mamaya. Importanteng client si Mr. Montenegro. At

alam niya na ayaw na ayaw nito ng late. Ma-swerte

nga siya at pumayag ito kahit mamayang dinner na

ituloy ang meeting nila.

Nakaramdam siya ng inis, at galit dahil hindi siya

sinabihan ni Hestia. At parang wala itong balak na

ayusin ang trabaho nito ngayong araw.

llang araw na niyang napapansin na parang

nag-iba ang trabaho nito. Simula nang masunugan ito

at lumamya ito sa trabaho. Hinayaan niya lang ito

nung una dahil naisip niya marahil dahil lang sa

nangyari kaya medyo occupied ang isipan nito. Inisip

niya na tutal nakalipat na ito ng apartment at maayos

na ay babalik din sa dati si Hestia.

Hindi niya inaasahan na mas lalala pa, to the point

na mapapabayaan nito ang trabaho niya. Na

makalimutan nito na ipaalala sa kaniya ang

importanteng meeting niya ngayong araw. llang beses

niya na nga itong pinalagpas, kanina nang late nitong

ibigay ang mga minutes ng meeting na dati ay

ibinibigay nito kaagad matapos ang meeting. Tapos

ngayon naman ay kinalimutan nito ang schedule niya?

parang hindi na ito ang Hestia na nakilala niya.

Tumayo si Raven at agad na lumabas ng opisina

upang komprontahin si Hestia. Naabutan niya iyong

tulog sa desk nito at agad napabalikwas ng gising

nang ibagsak niya ang pinto. Mas lalo siyang nainis

dahil natutulog pala ito sa oras ng trabaho.

"Hestia! do you know what time is it?" Mataas ang

tono at galit na tanong ni Raven.

"Sir.." sambit nito na tila napagtanto na nakatulog

siya. "Ay s**t!" sabi pa nito nang makita ang oras.

Nataranta ito na kunin ang ipad niya upang i-check

ang schedule ni Raven lalo pa nang maalala niya na

may meeting dapat ito ng alas-tres at pasado alas

quatro na. "Sir, l'm sorry... Um. you have a meeting

with--- oh s**t!" aniya pa nang makita ang mga

missed calls mula sa secretary ng ka-meeting ni Boss

Raven. Naidlip siya kaninang 1:30pm, hindi niya

akalain na ngayon pa lang siya magigising. "Sir,

tatawagan ko na lang po to re-sched the

meeting."

"Hindi na, kasi ginawa ko na!" sigaw ni Raven kay

Hestia kaya natigil ito. Pinakatitigan niya si Hestia na

ngayon ay natahimik na lamang at halata nagsisisi.

Napailing siya kay Hestia, "I'm so disappointed, Ms.

Coronel! kanina late mo na nga naibigay yung report

tapos ngayon makakalimutan mo ang sched ko? ang

masaklap pa ay naabutan kita na natutulog na para

bang wala ka sa opisina. Pansin ko na lagi kang

ganyan? ilang araw kong pinalipas. Tapos ganito ang

mangyayari? sabihin mo nga sa akin ano ang

nangyayari sa'yo ha?"

Umiling si Hestia, ngayon ay namumugto na ang

kaniyang mga mata at nagbabadya ang luha. "Boss

Raven, Sorry po.

"Mabuti na lang at pumayag si Mr. Montenegro na

i-resched ang meeting. Kapag nawala si

MrMontenegro sa mga cliyente ko malaki siyang

kawalan naiintindihan mo ba iyon?!"

Sa sandaling ito ay hindi na napigilan ni Hestia

ang kaniyang mga luha. Kung an0-ano na ang

pumapasok sa isipan niya. Naisip niya na aalisin siya

sa trabaho ni Boss Raven at natatakot siya lalo pa at

kailangan niya ang trabaho rito sa kumpanya. Naalala

niya ang mga bantani Sandra, naisip na baka magsabi

si Boss Raven sa HR.

"Pasensya na, Sir. Wala pa kasi akong tulog.

Pasens'ya na po. Hindi na po mauulit. Pangako, Sir.

Huwag niyo po akong sisantehin sa trabaho."

pagmamakaawa niya habang sunod-sunod na

bumagsak ang kaniyang mga luha.

Nang makita ni Raven ang mga Luha ni Hestia ay

napailing na lamang siya, sunod ay tuluyan nang

umalis. Habang siya ay naiwan sa opisina at umiiyak

pa rin.

Chapter 16

Napatingin si Raven sa kaniyang cellphone kung

saan nakikita ang pangalan ni Hestia sa kaniyang

contacts. Nakailang tawag ito sa kaniya at hindi niya

pinansin dahil naiinis talaga siya sa kaniyang

secretarya. Ganoon pa man ay hindi pa rin ito tumigil

at nagpadala ng text message pati email sa kaniya

upang mag-sorry sa nangyari kanina. Ang kinaiinisan

niya lang ay nagmamakaawa ito na huwag siyang

sesantehin.

Binasa niya ang bagong text message ni Hestia at

naipailing na lang siya.

"Boss, sorry po talaga, hindi na po mauulit.

Pangako, aayusin ko na po ang trabaho ko. Pangako

po iyan. Sana po hindi mo ako sesantihin, Boss.

Pasens'ya na po talaga. Babawi po ako, Boss."

"Tss!" iling ni Raven bago ibinaba ang kaniyang

cellphone. "lyon na nga ang nakakainis. Alam niya kasi

na hindi ko siya sisesantihin dahil kailangan ko siya

sa company. Tapos hindi ayusin ang trabaho niya?

Tapos iyan lagi niya pagmamakaawa, na huwag ko

siyang sesantehin, Ganoon ba ako kasama sa tingin

niya para sesantihin ang empleyado kaagad? for her

information hindi ako ang nagsesesante. Ako ang

nilalayasan. Iniiwan lang nila ako."

Pasens'ya na po talaga. Babawi po ako, Boss. Tila

naalala niya ang huling sinabi nito.

Paanong bawi ba? Hestia? tanong niya iyan sa

kaniyang isipan, hanggang sa tila iba ang pumasok sa

kaniyang isipan. Naalala ang minsang napaginipan

niya.

"f**k!" sunod-sunod na lumabas ang mura sa

kaniyang bibig at pilit na inalis sa isipan ang mapusok

na ganap sa kaniyang panaginip. Nakalimutan na niya

iyon at ngayon ay bumalik na naman.

Mas lalo pa siyang napamura ng tila nag-init ang

kaniyang pakiramdam. "Tangina naman, Raven.

Tigilan mo iyan." saway niya pa sa sarili.

Ang nangyayari kay Hestia sa trabaho ay hindi

biro. Alam niya na hindi ito mag-reresign lalo pa at

alam niyang kailangan nito ang trabaho. Pero hindi

namanniyap'wedeng hayaan na basta maging pabaya

ito sa trabaho Alam niyang may iba pang dahilan

kung bakit parang napapabayaan ni Hestia ang

kaniyang trabaho. Malamang ay may inililihim ito sa

kaniya,

Ayaw na niyang umabot pa sa mas malala ang

mangyari. Gusto niyang iwasan ang maaring maging

dahilan ng mas lalong kapabayaan nito sa trabaho

kaya siya na ang kikilos. Tutal puro sorry lang naman

ang sinabi ni Hestia at hindi sinabi sa kaniya ang

tunay na dahila kung bakit ito nagiging pabaya ay siya

na ang gagawa ng paraan.

Besides, hindi niya pa rin naman gaanong kilala

ang secretarya. Kung tutuosin ay dapat ito ang ginawa,

niya simula una pa lang

Kinuha niya ang kaniyang telepono at tinawagan

ang isa sa mga pinagkakatiwalaang tao na kilala niya.

"May ipapatrabaho ako sa iyo. Gusto kong malaman

ang tungkol sa kaniya. Lalo na sa mga

pinagkakaabalahan niya ngayon. Sige salamat,

balitaan mo ako agad." aniya at sunod ibinigay ang

ilang impormasyon sa private detective na kilala

niya.

Napahiga siya sa kama at napapikit. Ngunit hindi

pa nagtatagal ay sunod-sunod na text ang kaniyang

natanggap. Tinignan niya iyon at nakita ang ilang

pagbati mula sa kaniyang pamilya. At ang isang

mensahe na paalala sa kaniya tungkol sa isang dinner

mamayang gabi.

"Haay.. hindi rin pala ako makakapag-pahinga

ngayong araw." reklamo niya, lalo pa at kailangan

niyang maligo na at mag-ayos bago siya pumunta sa

bahay ng kaniyang Grandma para sa dinner

mamaya.

Ngunit imbis na tumayo ay muli niyang ipinikit

ang kaniyang mga mata Umidlip muna, iniisip na

hindi naman masama kung ma-li-late siya kahit pa

ilang minuto lang.

Hindi mapakali si Hestia. Kanina pa siya lakad

nang lakad dahil hindi niya alam ang kaniyang

gagawın.

Galit sa akin si Boss.. tapos hindi pa nag-rereply.

Anong gagawin ko? Paano kung bukas pag-pasok ko

ay bigla na lang niya akong sabunutan? Tapos

tanggalin n'on sa trabaho? hindip'wede. hindi

pwedeng mawalan ako ng ng trabaho. Ngayon pa at

halos kaunting kembot na lang ay may pang deposit

na ako sa bagong apartment. At sa laki ng demand nila

Nanay sa akin na padala, hindi talaga p'wede na

mawalan ako ng trabaho.

Siguro nga ay talagang galit na galit sa akin si

Boss Raven, to the point na hindi niya ako nirereplyan

o sinasagot man lang ang tawag ko o kaya maski

email ko. Haay! alam ko naman na napaka-echusera

ko para mag-demand na replyan niya ako, pero

nakaka-praning naman kasi!. Kaya kapag hindipa siya

nag-reply sa akin ngayonng araw?pupuntahan ko

talaga siya sa bahay niya at mambubulabog ako doon,

pagbuksan niya lang ako at kausapin.

Hanggat hindi niya ako napapatawad ay hindi

matatähimik ang kaluluwa ko.

"Hestia, are you okay?" tanong ng Ginang kay

Hestiakaya naman ay agad na napangiti si Hestia sa

matanda.

Tila inalis niya muna ang mga iniisip inyang

problema sa boss niya dahil kailangan niya munang

ituon ang pansin sa raket niya ngayon. Na mukhang

ito na rin ang huli para hindi na maapektuhan ang

trabaho niya sa company. Ayaw naman niya na pati

ang raket na ito ay maapektuhan sa mga pinagagawa

niya.

"Yes po, ayos lang po ako."

Siningkitan siya ng tingin ng ginang at pinaupo "

know that look, come on, tell me."

Ayaw niyang magsabi, ngunit mukhang malaki

kaginhawaan rin kung sasabihin niya sa Ginang.

Aminado siya na medyo naging close na sila ng

Donya. Mabait ito at medyo magaan ang loob niya

kaya naman ay nahihiya rin siya na huling beses na

ang raket niya kasama ito.

"Ma'am,'di ba po, nabanggit ko na hindi alam ng

boss ko na may mga raket ako?" aniya at

tumango ito.

"Bakit? alam na niya at pinagbawalan ka?" tanong

nito at agad na napailing si Hestia.

"Hindi po, pero kasi aminado po ako na medyo

napabayaan ko po yung trabaho ko this past few days

dahil din po sa mga kabilaang raket ko, tapos puyat

din po. At ayon po, na-soplak po ako ni Boss dahil

nakalimutan ko siyang sabihan na may meeting siya,

kasi nakatulog ako, at sa opisina pa. Alam ko pong

maling-mali iyon, at walang excuse sa kapabayaan ko

pong iyon. Ngayon po nag-aalala po ako kasi

nagso-sorry ako kay Boss at hindi siya nagrereply:. o

sinasagot man mga tawag ko. Nag-wo-worry po ako,

lalo pa at malaki ang tiwala na binigay sakin ni Boss

tapos ganon pa igaganti ko." malungkot niyang sabi

bago napabuntong-hininga. Sunod ay napatingin sa

ginang habang malungkot pa rin. "Kaya po pasens'ya

na rin kung last raket ko na po ito. Ayaw ko pong

umabot sa malaman ni Boss na may mga raket ako at

mas makaapekto lalo sa trabaho ko sa kaniya."

Tumango-tango ang Ginang, "l understand. Pero

huwag mo nang masyadong intindihin ang boss mo,

wala iyon sa kaniya" sabi pa nito na tila kilala ang

ugali ng boss niya. Kaya naman agad napakunot ang

noo niya.

"Po?"

"Ang ibig kong sabihin, wala iyon malamang sa

kaniya. Normal lang naman ang ganyan. O baka busy

lang kaya hindi nagrereply. Hayaan mo muna siya.

Magusap na lang kayo ulit kapag kumalma na. I'm

sure hindi naman masyadong galit 'yon sayo." Sabi pa

nito kaya napatango siya.

Siguro nga, hayaan niya muna ito. Kausapin niya

na lang ulit kapag kumalma na.

"Alam ko na, tutal naman last day mo sa akin? Edi

sumama ka na lang sa akin ngayon sa family dinner

namin."

"Po?"

Hindi nya akalain na yayain siya ng ginang. Isa pa,

para namang nakakahiya na sumama siya eh family

dinner ang pupuntahan nito. Pero iniisip niya, sayang

din naman makakalibre siya ng dinner.

"Ayos lang po ba? para pong nakakahiya. Family

dinner po tapos may outsider?" aniya sa Ginang.

Malapad ang ngiti nito na umiling. "Don't be, I

know my family wont mind if lI'm going to bring a

friend with me." excited na sabi ng Ginang kaya mas

lalong hindi niya alam ang sasabihin.

"Nakakahiya po talaga" nahihiyang sabi niya.

Umiling ang ginang pagkatapos ay kumapit sa

kaniya "Please, I insist.. sige na sumama ka na sa

akin. I'n sure matutuwa ang mga anak ko at mga apo

ko kapag nakita na may ibang tao naman sa party

Madalas kasi ay, kami-kami lang ang nag-cecelebrate

eh,"

Pero sayang yung libreng dinner. Keri lang naman

siguro kung maging pataygutom tayo kung minsan.

Saka last naman na ito eh.

"Sige po, kahit nakakahiya po."

"Yes! I know you will love the food! masarap

magluto ang mga chef namin sa mansion."

Oh taray 'diba? chefpa taga luto nila? malamang

ay masarap talaga ang mga pagkain.

Binihisan at inayusan siya ng Ginang bago sila

pumunta sa Dinner na sinasabi nito. lsang formal

wear na kulay silver grey ang suot niya na lampas

tuhod lang ang haba. Hindi niya alam kung magkano

iyon dahil agad na inalis ng ginang ang price tag non

bago niya pa makita. Ngunit sigurado siya na

mamahalin ang damit na suot suot niya ngayon.

Sana pinera na lang, char

Bukod sa magandang formal wear na suot niya ay

naka-set din ang kaniyang buhok at maganda ang

pagkaka-makeup sa kaniya na halatang professional

ang may gawa. Kung titignan ay parang sasali siya sa

Miss Univers sa sobrang plakado ng kaniyang ayos. At

wala siyang nagawa kundi ang mamangha habang

pinagmamasdan ang sarili na hindi niya akalain na

mararanasan niya na maging ganito kaganda. Maski

ang ginang ay nabigla sa labis na kagandahan na

kaniyang itinatago. Para kay Hestia ay ayaw na niyang

maghilamos para naman ay forever na siyang ganito

ka-ganda.

Magaya nga ang makeup na 'to para ganito rin ako

ka-diyosa sa opisina. Baka maging straight pa si

Boss Raven.

"'Are you ready?" tanong ng Ginang at wala naman

na siyang nagawa kundi ang sumama sa kung saang

paraiso ito nakatira. Para itong fairy god mother

ngayong araw. Na matapos siyang pagandahin ay sa

masarap na kainan naman siya nito dadalhin.

Maganda ka na, busog ka pa, ayaw mo pa?

Isang oras din ang lumipas nang makarating sila

sa isang napakalaking modern mansion na madalas

sa telebisyon niya lang nakikita. At ngayon nga ay

hindi na lang sa telebisyon kundi mapapasok niya pa

at kakain pa siya sa mesa, Agad silang pinagbukasan

ng mga kasambahay, binati sila at pinagbuksan pa ng

pinto. At nang makapasokna nga sila ay hindi

napigilan ni Hestia na mamangha sa kagandahan ng

interiot ng bahay. Lahat ay mukhang mamahalin na

tila mas mahal pa sa buhay niya.

"Come in, Iha. Naghihintay na ang anak ko sa may

dining. Excited na silang makita ka." ani pa ng Ginang

at tanging ngiti ang naiganti niya.

Nahihiya man ay sinundan niya ito hanggang sa

marating nga nila ang Dining ng bahay. May long table

roon na puno ng mga pagkain. Maayos rin ang setup

na para talagang fine dining. Ang daming kubyertos

ang nakalatag, iba-ibang sizes na tila hindi niya alam

kung para saan ang iba.

"Mama!" masayang sabi ng babae na papalapit sa

Ginang na kasama niya

Nagulat siya dahil hindi inaasahan ang ayos ng

babae na lumapit sa kanila. Kung titignan ay mukha

itong diyosa. Parang isang greek goddess dahil

maputi nitong kutis at blonde at kulot na buhok.

Mukha itong manika sa suot nitong ball gown na

bulaklakin. May suot itong malaking sumbrero na may

mga bulaklak na malalaki rin. Hindi lang iyon dahil

Bukod sa makulay nitong suot ay double-double rin

ang mga alahas nito. Ang suot nitong makeup ay

makulay rin, pati ang mga kuko nito ay colorful na

talagang tinerno sa damit nito. Hindi lang iyon dahil

may makulay rin itong eyelash extension.

"Victoria! my favorite daughter in-law!" sabi ni

Madam Catalina nang yakapin ang babae.

Napangiti siHestia at pinagmasdan lang ang

dalawa na talagang. close sa isa't isa.

"My favorite, Mama!" ani pa ng babae na

nagngangalang Victoria. Nagyakapan ang dalawa na

akala mo ay matagal hindi nagkita: At nakakatuwa

lang silang pagmasdan.

" still can't believe na you two get to say that.

Siya lang naman ang mother in law mo at ikaw rin lang

naman ang daughter in law niya." sabi naman iyon ng

isang lalake n

na may edad na rin ngunit

gwapong-gwapo sa suot nitong tuxedo.

"Son!" masayang sabi naman ni Madam Catalina

bago niyakap ang lalake.

Ito pala ang anak niya? medyo kamukha niya.

Nakakatuwa lang kasi ang close nila. Pero hindi na

nakapagtataka lalo pa at mabait sa kaniya ang Ginang.

Ano pa kaya sa manugang nito.

Habang pinagmamasdan ni Hestia sila ay hindi

mapigilan ni Hestia na mapakunot ang noo dahil

parang pamilyar ang mukha ng mga ito. Parang may

mukha siyang naalala lalo na nung napatingin siya sa

lalake.

Umiling siya dahil ang boss Raven niya ang

nakikita niya. Inisip niya na ay marahil dahil lang sa

guilt nya dahil iniisip ito at galit sa kaniya.

"Everyone, this is my guest for tonight. This is

Hestia, Hestia, this is my family. My son, Rafael and

her lovely wife and my Daughter in law, Victoria."

pakilala ni Madam Catalina kaya lumapit si Hestia at

nakipagkamay.

"Hi, Goodevening po. I'm Hestia po, pasensya na

po at nag-crash ako sa family dinner niyo."

"Naku! ano ka ba! we're happy that you're here! it's

my son's birthday. At masaya kami na may ibang

nandito para mag-celebrate kasama namin sa

birthday niya. Lalo pa at napaka-mahiyain noon." ani

ni Victoria habang ngayon na naka-kapit sa kaniya at

iginaya siya malapit sa kaniyang upuan.

"Yes, iha. Huwag ka mahiya. Isa pa, masaya kami

na i-share ang masarap na inihanda namin for my

son's birthday."

Maraming salamat po, napakabait niyo po!

Para siyang maiiyak dahil sa sobrang bait ng mga

ito at talagang papakainin siya ng masarap.

"0o nga pala, nasaan na si Veronica?" tanong ni

Madam Catalina at sumagot si Mrs Victoria

"Kasama niya ang kuya niya at kakarating lang din

bago kayo dumating. Oh, nandito na pala sila."

Napatalikod siya at bumungad sa kaniyang harap

ang isang batang babae na maala-princessa rin

kagaya ni Mrs.Veronica. Twinning ang damit nila at

talagang nagmukhang manika ito. Ngunit habang

papalapit ito sa kaniya ay may mukha na namang

pumasok sa kaniyang isipan.

Mukha ng Boss Raven niya.

Napailing si Hestia, at ilang sandali na nga ay tila

mas lalong inakala niya na pinaglalaruan siya ng

kaniyang isipan.Lalo pa na sa likod ng batang paslit

ay naroon ang Boss Raven niya.

"Mga apo! come to Grandma!"

Chapter 17

Napapikit-pikit si Hestia, iniisip kung

namamalikmata lang ba siya. Ngunit sa tuwing

idinidilat niya ang kaniyang mga mata ay nasa

harapan niya pa rin si Boss Raven. Halata rin ang gulat

sa mukha nito. Ngunit hindi nagtagal ay napatitig na

lang ito sa kaniya. At tila may laman ang titig nito,

laman na mga katanungan. At alam niyang lagot

Siya.

Nananaginip lang ako 'di ba? hindi totoo ito. Wala

sa harap ko si Boss Raven. Pinaglalaruan lang ako ng

isipan ko dahil I ko siya. Tama guni-guni ko lang ito.

Hindi totoo na si Boss Raven ang nasa harapan ko. Na

hindi totoo na pamilya

"Hestia,"

Para siyang binuhusan ng malamig an tubig. Dahil

hindi niya lang nakikita ito sa kaniyang harapan kundi

naririn1g pa.

Syet! siBoss Raven nga!

Mukhang wala na siyang lusot pa, talagang boss

niya ang nasa harapan niya ngayon at alam niyang

lagot siya.

"Iha? ayos ka lang? namumutla ka." boses iyon ni

Madam Catalina.

At doon pa lang nag-sink-in kay Hestia ang lahat.

Ang sitwasyon niya ngayon. Na hindi lang basta si

Boss Raven niya ang nandito sa harap niya kundi ang

buong pamilya ng kaniyang boss. Na ang mga ito ay

Boss niya rin. Na si Donya Catalina ay ang chairman

ng kumpanyang pinapasukan niya. Napasapo siya sa

kaniyang bibig habang tinitignan ang dalawa.

Oh syet! kung ano-ano pa ang na-kuwento ko kay

Madam! puchang ina naman oh! tinanong-tanong niya

pa ako at sumagot naman ako. Na-chika ko pa sa

kaniya si Boss Raven, tapos lola pala siya ni

Boss.

Hindi kaya sinusubukan lang ako ni Madam?

Paano kung sa paraang ito sila magkaroon ng

pagkakataon na sesantehin ako? Hindi p'wede!

"Hestia?" Tanong ulit ni Madam Catalina kaya muli

siyang napatingin sa Ginang Sunod ay kay Boss

Raven na nakatitig pa rin sa kaniya na may

pagtataka.

"Madam.. Boss.

"Okay, Guys! Let's eat! I'm so hungry na! So let's

go eat na!" Tawag iyon ng inani Raven na si

Victoria.

Sumilay naman ang ngiti sa mukha ni Madam

Catalina at hinawakan siya. "Tara na, masama ang

pinaghihintay ang pagkain. And I know you are hungry

na rin." Ani ng ginang sa kaniya.

Hindi niya mahakbang ang kaniyang mga paa. Tila

napako siya sa kaniyang kinatatayuan. Pero alam niya

na kapag hindi siya sumunod agad ay magigisa siya

ng kaniyang boss.

Siguro naman sa ganda ko ngayon hindi niya ako

namukhaan? Ay gagi! Tinawag nga ang pangalan mo

eh.

Wala na! Lagot na talaga.

Hindi siya nagsalita hanggang sa marating nıya

ang magarbong mesa. Nagkukwentuhan ang mga

elders samangtalang siya ay tahimik na nakangiting

aso lang.

Sumagi sa kaniyang paningin si Raven na

nakatitig pa rin sa kaniya.

Pucha! Lagot talaga ako!

"Raven, stop starring at Hestia. Baka mamaya ano

ang isipin namin." Nakangiti na sabi ni Madam

Catalina at sunod na tumawa kasama si Madam

Veronica.

Tumingin sa kanila si Raven. Hindi ito nagsalita

kaya mas lalo siyang kinabahan. Mabuti nga sana

kung tinanong siya nito, at least na-defend niya ang

kaniyang sarili. Pero hindi. Dahil tila tinutusta lang

siya

nito sa tingin. At alam niya na sasabog ito na

parang bomba kapag sila na lang magkaharap dalawa.

ang katapusan niya.

At malamang ay i to na 

She kept it cool, napangiti at tila patay malisya

dahil ayaw niya rin na maglikha ng mga katanungan sa

mga nandito. Ayaw niyang mas lalong magisa, at baka

talagang mawala na siya sa katinuan.

Nagtatawanan sila, pero sosyal pa rin ang mga

galaw nila. Siyempre minsan lang naman siya

makaupo sa hapag ng sosyal kaya sinusubukan

niyang makisama sa kilos nila. Pino ang kilos niya at

pasimpleng ngitian sila kapag titingin ang mga ito sa

kanila.

Hanggang sa lumapit ang isang kasambahay at

inilagay sa kanilang harapan ang bowl na may tubig at

may petals ng mga bulaklak. Kung hindi siya

nagkakamali ay bulaklak pa ng lotus ang nakalutang.

Sa kaniyang isipan ay marahil unang na-serve na ang

sopas para sa gabing ito. Hindi niya lang akalain na

ganito kaganda sa paningin ang sopas ng mga

mayayaman. Kaya naman bilang pasasamat ay

walang sabi-sabi na kinuha niya ang kutsara na

naka-lapag at tinikman iyon.

Iba ang kaniyang inaasahan, akala niya kasi ay

kasıng sarap sa panıngin niya anglasa ng sopas na

inihain sa kaniya. Pero matabang iyon, at walang lasa.

Lasang tubig lamang iyon. Ganoon pa man ay hindi na

lang syanagreklano at umisang higop pa sa kutsata

niya. Ngunit nang iangatniya ang kaniyang tingin sa

mga nasa mesa ay napatigil siya lalo pa at lahat sila

ay nakatingin sa kaniya. Nakatigil ang mga ito habang

tahimik na pinagmamasdan siya. Habang ang mga

kamay ng mga ito ay nasa bowl ng tubig na may

bulaklak na nasa kaniya-kaniya nilang harapan.

Samantalang siya ay hinihigop niya ang tubig.

Napatigil siya, at napatingin sa kasambahay na

nasa gilid niya dahil kinuha nito ang pansin niya.

"Hmm, Ma'am hindi po iyan soup po, hugasan lang

po iyan ng kamay."

At pagkasabi non sa kaniya ng babae ay nanlaki

ang mata niya at agad na napatuwid ng upo.

Pucha! Hlugasan lang pala ng kamay 'yon. Tapos

hinigop ko kasi akala ko sopas. Hayop naman oh!

Namula ang mukha niya sa kahihiyan. "Sorry!

Akala ko po soup! Hugasan po pala."

Napangiti si Madam Catalina maski na rin ang ina

ni Raven.

"Haha! You are so cute, Hestia!" Ani ng ina ni

Raven.

"It's okay iha," sabi naman ni Madam Catalina at

napatingin sa isang maid. "Ihain niyo na ang mga

pagkain. Marahil ay nagutom na ang ating bisita."

Masayang sabi pa nito. At kagaya nga ng utos niya ay

inihain na ang pagkain nila.

Napakasarap. ng mga pagkain na naihain. At

aminado siya naito ang unang beses na nakakita at

nakakain siya ng ganito kasarap. Pero kahit gaano pa

kasarap ang pagkain ay hindiniya ma-enjoy. Lalo pa at

nakatingin pa rin sa kaniya ang kaniyang boss.

#

Hindi niya alam kung paano niya nakaya ang ilang

oras na kasama ang mga ito sa hapag. Lalong-lalo na

ang kaniyang boss na kung makatingin ay akala mo

kakainin siya.

May mga tinanong ang mga ito sa kaniya ngunit

personal na tanong lamang. Walang mga katanungan

tungkol sa trabaho niya kay Raven. Kaya kahit

papaano ay nakahinga siya ng maluwag. Ngunit hindi

pa rin siya ligtas pagdating sa kaniyang boss. Alam

niyang gigisahin siya nito mamaya.

Masaya kausap ang pamilya ng boss Raven niya.

Tila hindi alintana na mga boss niya ito. At ang dinner

pala ngayon ay para sa kaarawan ni Boss Raven.

Hindi ko alam na birthday niya ngayon. Hindi ko

nga siya mabati ngayon dahil alam kong ibahin nito

ang usapan. Nahihiya siya na sa araw ng birthday pa

nito niya binigyan ng sakit ng ulo.

Nang matapos ang dinner ay doon pa lang siya

nagkaroon ng lakas ng loob na harapan si Boss Raven.

Dahil sakto nang pumasok ang pamilya nito sa game

room ay lumapit si Raven sa kaniya at hinawakan ang

braso niya palabas ng bahay.

"Hestia, what are you doing here?" Tanong ni

Raven sa kaniya kaya napatitig lang siya rito.

Ayan, Hestia, Sabihin mo na ang totoo. Umamin ka

na kung bakit kayo magkakilala ng grandma niya.

Dahil sigurado naman na malalaman niya rin ang

totoo

"Sir, hindi ko naman intension na mag-gate crash

sa dinner niyo-"

"Paano kayo nagkakilala ni Grandma? At bakit ka

niya dinala rito?" Tanong ulit nito

Para namang nanginig ang kaniyang mga binti sa

takot dahil sa sasabihin niyang dahilan ay baka

sesantihin siya nito.

"Sir, kasi po ang totoo--"

"Pinuntahan ka ba niya? Anong ginawa niya para

sumama ka? Kinulit ka ba niya na magpunta rito? Ano

ang mga tinanong niya sa'yo? Anong sinabi mo na

relasyon natin para dalhin ka niya rito?" Sunod-sunod

na tanong nito sa kaniya.

Napakunot naman ang noo ni Hestia at inisip ang

mga katanungan nito sa kaniya. Relasyon nila? May

iba pa bang pwedeng isipin ang mga ito bukod sa

secretarya niya?

Inisip niya na wala si Sir Glen rito. Samantalang

dinner ito para sa birthday ni Boss Raven.

OM To the G! Hindi kaya hindi pa nila alam na gay

si Boss Raven? Kaya natanong ni Boss Raven kung

anong sinabi niya na relasyon namin? Omng! Kung

alam naman nila ang tunay na kulayni Boss Raven ay

baka kung ano pa rin ang isipin nila sa akin!

Sinasabi ko na nga ba isang pamintang buo si Sit.

Hindi pa siya tuluyang nadudurog dahil ilan pa lang

din ang nakakaamoy sa tunay na kulay ng dugo na

dumadaloy sa mga ugat niya.

Don't worry Boss Raven! You're secret is safe

with me.

"Ano na, Hestia?! Sasagutin mo ba ako?"

"Boss, teka tang kasi. Pagsalitain mo muna ako."

Putol niya sa boss niyang high blood ha. "Wala po

akong sinabi na kung ano sa Grandma mo Pero

nasabi ko po na Secretary mo ako." Aniya at biglang

kumalma ang mukha nito. Sa sandaling ito ay muli

siyang kinabahan dahil aamin na siya kung paano niya

nakilala ang grandma nito. "Boss, saka ang totoo.

Kaya ko po nakilala ang Grandma mo kasi client ko po

Siya.

"Client? Anong sinasabi mo?" Tanong nito.

Napayuko si Hestia at mas lalo pang kinabahan.

"Boss! I'm sorry! Pero may 2nd job pa po ako after ng

trabaho ko sa opisina."

"2nd job?!"

Tumango siya. "May mga raket po ako. At isa na

po doon ang pagiging private assistant and

companion po sa mga matatandang mayaman, at

nagkataon po na kliyente ko ang Grandma mo."

"Ano? Companion kamo ng matatanda?!"

Tumaas ang boses nito.

Inisip niya ay baka ibang trabaho ang nasa isipan

nito. "Boss! Parang secretary lang po. Sasamahan po

sila sa mga gala nila or shopping kagaya po ng

ginagawa ko sa Grandma mo. Marangal na trabaho

'yon boss ha? Wag kang mag-isip ng kung ano."

Napasapo si Raven sa kaniyang sentido. Umiling

at hindi makapagsalita sa kaniya.

"Pasensya na talaga, Boss." Hindi pa ng dispensa

ni Hestia kay Raven. "Boss, mauna na po ako. Pasabi

na lang po kay Chairman salamat po sainvite." Aniya

kay Raven at tinitigan lang siya nito.

Umiling ito at napabuntong hininga. "Hintayin mo

ako diyan saglit." Sabi ni Raven pagkatapos ay

bumalik sa loob ng bahay.

Mabilis ang lakad niya papasok ng bahay upang

hanapin ang susi ng kaniyang sasakyan. Iniwan niya

kasi iyon sa coat na suot niya kanina na kinuha ng

mayordoma ng mansion ng kaniyang Mama. Hinanap

niya ito ngunit lumapit na ang kaniyang Grandma na

bitbit ang kaniyang coat.

"Ikaw na bahala sa bisita ko ha? Ihatid mo siya at

wala ng masasakyan diyan sa labas" Ani nito bago

ibinigay sa kaniya ang coat.

Napailing si Raven nang kunin niya iyon sa

kaniyang Grandma. Pinakatitigan niya ito na para bang

hindi makapaniwala. "Seriously, Grandma? Private

companion?" Aniya na tila tinutukoy ang side ni Hestia

sa Ginang.

Natawa ito, "Why? Is there something wrong with

that? Busy ka, busy ang Mama at Papa mo, si Ven

malit pa at hindi ko masama sa mga shopping ko.

Kaya when I heard that the apple of your eye has a

side line, I hired her."

"She's not the apple of my eye." Tanggi niya kaya

natawa ulit ang ginang

"Deny it as long as you wanted. Ang masasabi ko

lang, apo. She's a good woman. She has a kind heart,

very hardworking, and mostof alf has love for her

family. And1 like her:" Ant pa nito bago kumindat

"Good choice, Apo!"

Umiling siya, "Wala kaming relasyon, she's just my

secretary

"Oh!1 pity you, gusto panaman namin siya ng

Mamamo. Haha!" Asar pa nito sa kaniya.

Alam ni Raven na hindi siya mananalo sa mga

babae rito sa kanilang pamilya. Lalo na sa kaniyang

Grandma. Kaya kahit anong pag-tanggi ang gawin

niya, alam niyang hindi ito maniniwala sa mga

sasabihin niya

Lumapit siya sa Ginang at humalik sa pisngi nito.

"We're going now, pasabi na lang kala, Mama. I'll visit

you again tomorrow." Paalaam niya bago lumayo.

Tumango ang ginang at kumaway. "Apo! Ihatid mo

sa bahay niya ha? Huwag sa bahay mo! Baka bigyan

mo ako agad ng apo. Pero p'wede rin naman!"

Napailing si Raven. Ganoon pa man ay hindi niya

napigilan ang ngiti sa kaniyang labi.

Napahawak si Hestia sa kaniyang balikat dahil sa

lamig. Gabi na at mahangin kaya nilalamig siya.

Hinihintay niya si Boss Raven na nasa loob pa ng

bahay. Ayaw na niya g hintayin ito dahil alam naman

niyang papagalitan pa siya nito.

"Siguro n

naman may taxi diyan sa labas." Aniya at

saglit na tumingin sa loob at naisipan na maglakad na

palabas ng property ng pamilya ng kaniyang

boss.

Medyo malayo rin ang gate samismong bahay. At

SIguro ay säsakay nalang siya ng taxi pabalik sa

company.

Ayaw niya rin naman na ihatid siya ng kaniyang

boss dahil malalaman nito kung saan siya

umuuWI.

Pagkalabas niya ng gate ay naglakad pa siya

palayo. para naman kung sakaling lumabas na ang

boss Raven niya ay isipin na wala na siya at nakasakay

na. Habang naglalakad siya at naghihintay na may

dumaan na taxi ay palinga-linga siya sa paligid.

Nadaanan niya na ang dalawang kanto pero wala pa

rin dumadaan na taxi.

Mabuti na lang ay may ilaw sa paligid.

Kahit paano ay hindi nakakatakot maglakad. Pero

'di bale na. At least ligtas ako kahit papaano kay

Boss.

Naglakad pa siya, hanggang sa may humintong

sasakyan sa harapan niya. lbinaba nito ang bintana ng

sasakyan at tinawag siya.

"Hestia, sakay."

Malaking mata niyang tinignan ito. "Boss

Raven."

"Wala nang dumaan na taxi sa ganitong oras.

Kaya sumakay ka na."

Chapter 18

"Boss, pasensya na po talaga, hindi ko naman

po--"

"Stop, we'll talk about this tomorrow." Putol ni

Raven sa kaniya bago napabuntong-hininga. Saglit

siyang napatingin sa labas, iniisip kung saan

magpapababa si Hestia. Hindi nito sinabi sa kaniya

kung saan niya ito ihahatid.

"Where's your apartment?" Tanong niya na tila

ikinataranta ni Hestia.

Napatingin si Hestia sa paligid. "Um, boss dito na

lang sa tabi, mag-taxi na lang po ako pauwi." ani ni

Hestia.

Umiling si Raven at tumingin sa kaniya. "No, tell

me at ihahatid kita." Anito.

Hindi alam ni Hestia kung paano Siya

magdadahilan. Alam niya na desidido ang kaniyang

boss na ihatid siya sa apartment niya. Ang kaso ay

wala naman siyang apartment. Hindi naman niya

p'wedeng sabihin na sa company siya tumutuloy. Mas

lalo siyang mabebengga nito at siguradong aalisin

Siya sa trabaho.

"Um, sa,may 24th avenue po." Pagsisinungaling

niya.

"Sa street lang din kung saan apartment mo

noon?"

Tumango siya. Inisip niya na malamang ay hindi

na ito magtataka. Hindi naman 'yon malayo sa

company. Maglalakad na lang siya mamaya. At isa pa,

masyadong makitid ang daan doon, kaya sigurado

siya na hindi ito mamimilit na ihatid pa siya sa looban.

Pagkasabi niya ay tahimik pa rin si Raven na

nag-drive. Samantalang si Hestia ay hindi na rin

nagsalita. Hanggang sa makita niya na nag-riring ang

kaniyang cellphone. Tinignan niya iyon at nakita niya

na Nanay niya iyon.

Alam niya ang dahilan kung bakit ito tumatawag

kaya naman ay sinagot niya. "Hello--"

Hindi niya natapos ang kaniyang sasabihin dahil

mabilis niyang inilayonsa kaniyang tainga ang

telepono dahil sinigawan siya ng ina. Sa sobrang

lakas ng sigaw nito ay napatingin sa kaniya si Raven

na tila narinig din ang kaniyang Nanay.

Hindi niya kasi sinasagot ang tawag nito kanina

dahil nasa hapag siya at kumakain. Nakakahiya naman

kung tatayo siya habang kumakain ang mga boss

niya.

"Kanina pa ako tumatawag sa'yong punyetang

bata ka! Ano ba ang meron at hindi mo sagutin ang

tawag ko? Tangina naman eh! Ginagawa mo akong

tanga kakahintay! Ano? Kailan mo ipapadala?"

Napangiwi siya bago tinakpan ang telepono dahil

rinig talaga iyon.

Napabuntong-hininga siya at nakatakip pa rin ang

telepono na tinanggap iyon. "Nay, pasensya na p0.

Kumakain po ako kanina kaya hindi po ako

makasagot."

"Wala akong pakialam kung hindi ka pa kumakain.

Ang importante ay ipadala mo ang hinihingi ko!"

"Opo.. Ma, ipapadala ko po bukas--"

"Anong bukas pa?! Kailangan ko na iyon bukas!

Akala ko pa naman naipadala mo na?!"

Napabuntong-hininga siya. Nahihiya dahil

naririnig ng kaniyang boss ang pagtatalo nila. "Ma,

bukas po promise. Pasensya na po, ibababa ko muna

po ito, nandito po kasi ang boss ko." Aniya at hindi na

hinintay ang sasabihin ng ina at agad na pinatay na

ang telepono. Pagkatapos ay napatingin sa

labas.

"Boss, dito na po ako." Aniya nang makita ang

street na sinabi niya sa kaniyang boss.

"Huwag ka munang bumaba. Ipapasok ko sa

eskinita ang sasakyan." Ani pa ni Raven.

Umiling si Hestia. "Hindi na po, Boss. Ayos na po

ako rito. Baka po magasgasan ang sasakyan mo

rito.

"Hindi-

Hindi na napigilan ni Hestia ang kaniyang mga

luha. Umiling siya ngunit ipinakita niya ang ngiti sa

kaniyang boss."Hindi na po boss, ayos na po ako rito.

Saka, hiyang-hiya na rin po ako eh Nakakahiya po ang

mga pinaggagawa ko sa araw na 'to. At alam kong

galit ka sakin. Pasensya na po talaga. Kaya kung

ihahatid mo pa po ako sa loob ay baka hindi ko na po

alam kung saan ko pa kukunin ang mukha kong

ihaharap sayo."

Hindi umimik si Raven. Bagkus hinayaan siya

nitong bumaba ng sasakyan.

Napabuntong-hininga si Hestia at pinunasan ang

kaniyang mga luha na sunod-sunod ng pumatak.

Tinahak niya ang daan papasok ng eskinita kahit pa na

hindi doon ang daan niya pabalik ng kumpanya.

Samantalang si Raven ay hindi naalis ang tingin

sa secretaryang humihikbi habang naglalakad

papasok sa loob ng madilim na eskinita.

Ibinuga ni Sandra ang usok ng kaniyang sigarilyo.

She's still in the company because she have

paperworks to finish.

"I have my job." Aniya pa dahil inisip niya na

kailangan niya pang manatili hanggang gabi para

tapusin ang mga dapat tapusin. "l can't wait

makabingwit ng mayaman para hindi ko na gagawin

'to. I hate being an employee." Aniya pa bago humithit

ng sigarilyo.

Sa isip niya, kung secretary pa rin siya ni Raven ay

siguro pa-relax relax na lang siya ngayon. Ngunit

hindi, dahil nandito sya at nagpapaalipin sa

kumpanya.

Akmang magsisindi ulit siya ng sigarilyo dahil

naubos na ang kaninang hinihithit. Nang makita niya

si Hestia na pumasok sa fire exit ng company.

"Bakit nandito siya?" Tanong niya ng may

pagtataka.

Wala nang employees sa kumpanya maliban sa

kaniya. At wala rin naman siyang maisip na dahilan

kung bakit nandito ito.

Hindi kaya may ginagawang kung ano ito

dito?

Kating-kati si Sandra na malaman kung may

ginagawang masama si Hestia. Lalo pa at inis siya sa

ugali nito. And hindi niya p'wedeng palagpasin ang

pagkakataong ito na malaman kung ano ang

ipinupunta ni Hestia rito sa ganitong oras. Lalo pa at

dito ito sa fire exit dumaan samantalang p'wede

naman ito sa may entrance pumasok.

Maliban na lang kung may tinatago ito?

Sumilay ang ngiti sa labi ni Sandra at agad na

itinago ang kaniyang sigarilyo at maingat na sinundan

ito. Nagtataka pa siya nang sundan ito sa fire exit

stairs paakyat.

Nainis siya dahil halos hingalin siya sa pag-akyat

doon. Lalo pa at mukhang sa palapag ng opisina ni

Raven ito balak na mag-punta.

Ano ba ang nasa isip ng babaeng ito? P'wede

naman SIyang gumamit ng elevator?

Tanong niya pa sa kaniyang isipan Ngunit

hinayaan niya nalạng at patuloy na sinundan na lang

ito paakyat. Hanggang sa marating nga ni Hestia ang

palapag ng opisina ni Raven.

Muling sumilay ang ngiti sa labi ni Sandra. Lalo pa

at mukhang kagaya nga ng kaniyang iniisip ay sa

opisina ni Raven ito pupunta.

Ano naman ang plano niyang gawin sa opisina

nito ng ganitong oras?

Hinayaan niya ito at hinintay na lumabas ulit para

komprontahin. Iniisip niya na kung magnanakaw ito at

siya mismo ang makakahuli sa akto ay malaki ang

chance na matuwa sa kaniya si Raven ay siya ang

ibalik na secretary niya. At kapag nangyarı iyon,

gagawin na niya talaga ang lahat para mabingwit ang

kaniyang boss.

Naghintay siya sa labas, ngunit ilang minuto na

ang lumipas ay hindi pa rin ito lumalabas. Kaya naman

ay sinilip niya ito. At sa kaniyang pagtataka. Ay nakita

niya ulit si Hestia na may hawak na tuwalya at isang

pouch.

Napakunot ang kaniyang noo sa kakaisip kung

ano ang gagawin nito. Bukod pa roon ay nakabihis na

ito ng tshirt at shorts lang habang nagsisipilyo sa loob

ng opisina. Naupo pa ito sa mesa niya at binuksan

ang computer. Tumayo ito saglit upang pumasok sa

loob ng opisina ni Boss Raven. Nagtagal ito roon kaya

naman ay mas lalo siyang nagtaka.

Malamang ay nagkakalkal doon ang babaeng iyan.

Nagnanak ng kung anong pwede niyang

nakawin.

Kinuha niya na iyon pagkakataon para pumasok

sa doon upang hulihin ito sa akto.

Pagkapasok niya ng silid ay napakunot ang

kaniyang noo nang makita na bukas ang pinto ng

storage room sa opisina. Lumapit siya roon para

tingnan kung bakit iyon buksan.

"What are you doing here?"

Napalingon si Sandra sa kaniyang likuran at nakita

roon si Raven na nakatingin sa kaniya. Napasapo siya

sa kaniyang dibdib dahil sa gulat.

"Sir!" Sabi ni Sandra kay Raven. Ganoon pa man ay

agad niyang nginitian ito. "Boss, umm"

"l aked you, what are you doing here?" Tanong ulit

ni Raven. At ngayon ay kita ang pagka-irita sa mukha

nito.

"Sir, um.. Nakita ko kasi Ms.Coronel dito sa office

niyo ng ganitong oras kaya sinundan ko siya.

Nakapagtataka lang po käsi is dumaan siya sa fire exit

tapos nakita ko pa po kanina na nakapambahay siya

na tila akala mo ay ginawang bahay itong office mo.

Actually Sir, pumasok po siya sa main office

mo-n

"You're curious about what's my secretary's doing

here in our office? lkaw? Hindi mo ito opisina at bakit

nandito ka pa at this hour?"

Ngumiti si Sandra. "l'm working, Sir. May mga files

ng employees po akong tinapos. Pauwi na rin po ako

actually nang makita ko si Ms.Coronel. I'm just

concerned sa staff po natin kumg bakit nandito pa

s'ya at this hour? If hindi po ako nagkakamali, hindi ka

po nagpapa-overtime sir hindi ba? Wala rin naman po

na-file na overtime si Ms.Cotonel, eh samantalang

parang lagi na p0 siya nandito. llang beses ko rin po

kasi siya napapansin na maaga Siya nása company, at

sa employees room pa p0 naliligo at nagaayos.

concerned lang po ako. At pati na rin po sa inyo, Sir.

Baka rin po kasi may ginagawang kung ano si

Ms.Coronel sa office niyo? Nand'yan po siya sa loob.

Maganda po if sabay natin siyang komprontahin kung

bakit po siya nan-"

"She's here because l asked her to work late at

night. We have a very important client and she's

helping me with the presentation kaya rito na rin siya

halos tumira. You have a problem with that?" Tanong

ni Raven kay Sandra kaya natahimik ito.

"Again, may problema ka ba? Kasi kung wala you

can leave now."

Tumango si Sandra at tipid na ngumiti kahit pa

naman na halata sa mukha niya ang pagkahiya.

"Okay, Sir. Aalis na po ako. Have a great night, Sir.

And please remind Ms.Coronel to file for overtime.

Baka po kasi magkaproblema kung late na po Siya

magpasa.

"II| let her know." Sabi naman ni Raven.

Dahil doon ay wala nang nagawa si Sandra kundi

ang umalis na.

Nag-flush siya ng toilet at agad na naghugas ng

kamay sa sink. Itong CR na lang sa opisinani Boss

Raven ang ginamit niya lalo pa at hindi na siya aabot

kung ang gagamitin niya ay ang nasa labas.

ramdam hiya ay hindi siya natunawan sa

kaniyang mga kinain. Sumakit lang ang tiyan niya

dahil sa stress kakaisip nang nangyari kanina. Sino na

naman ang makakakain ng maayos kung nasa harap

niya ang mga boss niya. Lalo na si Boss Raven na

walang kaalam-alam sa raket niya.

Bahala na bukas kung ano ang mangyayarı.

Mabigat ang kaniyang pakiramdam. Marahil ay

dahil sa pag-iyak niya. Pero ganon naman talaga?

Kahit mahirap ang buhay rito sa Maynila ay kailangan

niyang tiisin. Hindi siya pwedeng bumalik sa kanila

nang wala man lang napapatunayan sa mga magulang

niya. Isa pa siya ang inaasahan ng mga ito.

Lumabas siya, ngunit hindi inaasahan na may

makitang tao na nakaupo sa swivel chair sa gitna ng

silid.

"Boss, Raven.." gulat niyang sabi habang

nakatingin sa binata.

"Now, tell me everything, Hestia. And don't dare na

magsinungaling ulit sa akin" Sabi nito na ikinatakot

niya.

Chapter 19

Wala na talaga, pakiramdam ko ay sa mga

susunod na araw ay paglalamayan na ako dahil

namatay ako sa kagutuman. Sure na sure na kapag

natanggal ako sa trabaho ay sa kalsada ako pupulutin.

At sa kalsada ay maququtom ako, sa kalsada na rin

ako mamamatay, at malamang kahit na mamatay ako

sa kalsada ay walang papansin sa katawan ko. Sa

kalsada na lang malulusaw ang katawan ko, uuurin

ako, hanggang sa ma-abo ang aking katawan.

Hanggang sa tuluyan na akong makalimutan ng lahat

ng mga nakakakilala sa akin rito sa Maynila. At tiyak

hanggang sa mapunta ako sa kabilang buhay ay

sisisihin at tiyak na isusumpa ako ni Nanay dahil hindi

ako nakapagpadala sa kaniya bago ako

pumanaw.

"Hestia," boses ni Raven ang gumising sa kaniya,

dahilan upang maglaho ang kaniyang mga iniisip.

Bumalik siya sa kasalukuyan at napatingin sa

kaniyang boss na halatang hindi ito natutuwa sa

natuklasan nito

Halos manginig ang kaniyang mga kamay at paa

dulot ng takot. Ngunit alam naman din niyang hindi na

Siya makakalusot pa sa kaniyang boss. Kaya sa isip ni

Hestia na, mas mabuting bago siya mawala sa

mundong ito ay wala siyang lihim na itatago sa

kaniyang boss. Na papanaw siya ng walang

nararamdamang konsensya sa kaniyang loob.

"Boss, I'm sorry." nakayuko niyang sabi.

"I don't need your sorry. What I need is your

explanation. Anong kalokohan itong ginawa mo? what

are you doing here in the office? why are you wearing

that? here? at this time? Please tell me na mali ang

hinala ko."

Napatingin si Hestia sa kaniya, naluluha."Boss,

I'm sorry. I'm sorry kasi nagsinungaling ako. Hindi po

totoo na nakahanap na pò ako ng apartment. Wala po

kasi ako mahanap na medyo mura. Kulang po yung

pera ko, hindi naman po ako pwedeng mag-cash

advance kasimay mgautang pa ako. Kaya po. kaya

po

"What? kaya anö?"

Muling napalünok siHestia at sa sandaling ito ay

hindi na niya napigilan,ang kaniyang mga luha. "Dito

po ako sacompany tumuloy"

Napasapo'si Raven sa kaniyang mukha. He looks

so disappointed, nakikita iyon ni Hestia. At inaasahan

niya na bubuiyawan siya nito. Pero hindi eh, natahimik

ito na napapailing. Pero iyon nga ang nakakatakot eh,

ang hindi nito pagsasalita. Dahil alam niya na

nagiipon ito. At kapag naipon na ang sasabihin nito ay

tiyak na mabibingi siya sa mga sasabihin nito.

"'Saan?" tanong ulit nito.

Napayuko si Hestia at nahihiyang aminin kay

Raven kung saan siya natutulog dito. "Sa stockroom

po, Boss. Wala na po kasi ako matulugan, Boss eh.

Wala na po akong choice. Dito lang po talaga yung

lugar na mapupuntahan ko po--"

Hindi na pinatapos ni Raven si Hestia at

pinuntahan ang stockroom na sinasabi nito. Nakita

niya ang loob, ang maalikabok na loob non, na iginilid

lang ang mga papeles at ilang libro. May nakalatag sa

gitna na kumot at isang unan. Ang bag nito na nasa

gilid lang.

Napaisip si Raven, naalala nito kanina si Sandra

na sisilip sana sa nakabukas na stockroom. Mabuti

na lang talaga at naagapan niya ito. Dahil kung hindi at

makita nito ang ginawa ni Hestia sa stockroom ay

malamang makakaabot sa HR ang ginawa nito.

"Boss, Wala namán akong ginalaw. ginilid ko lang

po, pangako wala po sa mga documents ang nasira o

pinakealaman ko.. Promise po." paumanhin pa ni

Hestia habang nasa likod ni Raven.

Hümarap si Raven sa kaniya at itinuro ang

pintuan.

"Alam mo ba kung sino ang naabutan ko rito

kanina? kung sino yung nasa pinto?" tanong ito kaya

napakunot ang kaniyang noo. "Si Sandra lang naman

ang naabutan ko at kokomprontahin ka na sana kung

bakit nandito ka? at kamuntikan na siyang pumasok

diyan dahil nakabukas iyan." mataas ang boses na

sabi nito. "Alam mo ba ang mangyayari sa'yo kapag

nalaman sa HR ang ginawa mo?"

Bumakas ang panic sa mukha ni Hestia, hindi man

siya nahuli ni Sandra ay alam niyang wala siyang

kawala kay Boss Raven. Mas dapat niya nga dapat

katakutan ito lalo pa at ito ang may may-ari ng

kumpanya.

"Boss--"

"Hindi ko na nga alam ang magiging reaction ko

nang malaman ko na may iba ka pang trabaho kaya

mo napapabayaan ang trabaho mo sa akin. I

understand, and I have a clue why you needed it. And I

know wala sa contrata mo na hindi p'wedeng

tumanggap ng second job. Pero hindi naman p'wede

na dahil doon ay pababayaan mo na ang trabaho mo

sa akin!" sigaw nito kay Hestia at naiintindihan nito

ang galit niya. "| told you before, ayoko sa

tatamad-tamad. I'm strict when it comes to work, I

don't care what you do, as long as you're doing your

job properly! pero sa nakikita ko nitong nakaraan hindi

mo ginagawa ng maayos ang trabaho mo"

Yes, 1 know po boss. |admit po nagkamali po

ako. At babaguhin ko po iyon. I will do my job--"

That's not it, Ms. Coronel." putol nito kay Hestia

kaya napabuntong hininga ito. Halata ang matinding

disappointment sa mukha ni Raven. Reaction na tila

alam niyang wala na rin itong magagawa. "Yung

pag-kuha mo ng sencond job at hindi pag-tatrabaho

ng maayos, mapapalagpas ko pa eh. Pero ito?" ani ni

Raven.

Napailing si Hestia, lalo pa at tila alam na niya ang

mga susunod na sasabihin nito.

"This is beyond my control, Hestia. Hindi ko

mapapalampas ang ginawa mo para gawing bahay

itong kumpanya. For now, maaring walang

nakakaalam. But the company has CCTV's, soon

malalaman ng security ang ginawa mo, ng IT and

sigurado ako na ipapaalam nila sa HR, lalo pa at the

security are reviewing the cameras every end of the

quarter kung mayroon mga breaches dito sa

kumpanya. And knowing Sandra, she will report this to

me and not just me, but to the board. Hindi ka lang

nila tatanggalin, kundi they will file a case against you.

Hindi mo alam iyon 'di ba? hindi kasi hindi ka

nag-iisip."

Dahil sa sinabi ni Raven ay mas lalong nanlaki ang

mata ni Hestia. Mas lalo siyang kinabahan, lalo pa at

hindi lang trabaho niya ang nanganganib. Kundi maski

siya, matatanggal na nga siya ng trabaho ay

sasampaban n

pa siya ng kaso. At wala siyang

kakayananna ipagtanggol ang sarili niya kaya sa

Isipan niya ay tiyak na makukulong ang isang kagaya

niya na wala ni singko.

Mas lalong nangatog ang mga tuhod ni Hestia at

mas lalong hindi alam ang gagawin. "Boss, grabe

naman po 'yon, kaso talaga? wala naman po akog

ginalaw eh, natulog lang po ako--"

"Still! hindi mo kilala si Sandra, at ang ibang mga

empleyado rito. Ako I'm just new here, at dahil iyon sa

kagustuhan ng Grandma ko na pumalit sa Dad ko.

Pero hindi ibigsabihin n'on na permanente na ang

posisyon ko sa kumpanya. Pwedeng gamitin laban sa

akin ng board kung hahayaan lang kita sa ginawa

mo.

Muling umiling si Hestia, patuloy ang pagragasa

ng luha sa kaniyang mga mata. "Boss, please.. please

parang awa mo na."

"I'm so disappointed, Ms. Coronel!" madiin pa na

sabi ni Raven kay Hestia.

Natigil sila saglit dahil nag-ring ang cellphone ni

Hestia, hindi iyon pinansin nito at nagpatuloy pa rin

Siya sa pag-hingi ng paumanhin kay Raven dahil hindi

pwede na mawalan siya ng trabaho.

"Boss, baka naman pag-usapan pa po it0. Wag

naman p0 sanang mawalan ako ng trabaho." aniya at

mas lumapit kay Raven. Hindi na niya inalintana ang

tunog ng kaniyang cellphone na tila kilala niya na rin

kung sino ang tumatawag sa kaniya.

Pero mas importante ito, dahil kapag nawalan siya

ng trabaho ay sigurado na sa kangkungan talagà siya

pupulutin.

"Hestia, kailangan kitang tạnggalin sa

trabaho "

"Boss, please naman oh"

Umiling si Raven, "Leave, I can just tell them na

awol ka, or file for resignation. I suggest gawin mo

iyan, mas makakabuti kung aalis ka, para mawalan na

rin ng dahilarn para mag-imbestigasyon sila."

Napahagulgol si Hestia. She's so desperate. Hindi

pwedeng mawalan siya ng trabaho.

Muling nag-ring ang kaniyang cellphone at hindi

niya sana iyon sasagutin kaso nainis na rin siya lalo

pa at tila hindi makaintindi ang kaniyang Nanay

Sinagot niya iyon saglit. "Nay! saglit lang please!

ipapadala ko naman eh! l'm in the situation na

natanggalan na ako ng trabaho, kaya please! mamaya

na tayo mag-usap!" sigaw niya sa kaniyang cellphone

na hindi man lang tinignan kung sino iyon, bago niya

ibinaba ang tawag.

Muli niyang ibinalik ang tingin kay Raven, at sa

sandaling ito ay mas lalong hindi niya napigilan ang

matinding emosyon na nararamdaman niya. Kaba,

takot, kawalan ng pag-asa. Lahat ng iyon ay

nagsama-sama at tila sasabog na ang kaniyang

dibdib.

"Boss, please.. parang awa mo na po.. kailangan

ko po ng trabaho, please.: Please boss. pangako

gagawın ko na po ng maayos ang trabaho ko, pangako

hindi na ako dito tutuloy, kahit sa kalsada na po ako

matulog, basta huwag mo po akong sesantihin,

parang awa mo

ha po boss. Hindi pwedeng mawalan

ako ng trabaho."

Hinawakan ni Hestia ang'braso ni Raven at

nagmakaawa. Hindi siya matingnan ito ng tuwid kaya

naman ay pilit niyang pinaharap si Raven. "Please,

boss. please.. I need this.. I badly need this job,

parang-awa mo na boss."

Umiling si Raven, "Huwag mo akong pahirapan,

Hestia. l'm sorry, so please leave-"

Anito at napatingin kay Hestia, ngunit hindi

nagtagal ay tila napansin niya ang pagbabago sa

ekspressyon ng mukha nito. Napabitaw si Hestia sa

kaniya at nabuwal sa kinatatayuan nito. Nawalan ito

ng malay, at bago pa man bumagsak ang katawan nito

sa sahig at mabuti na lang ay mabilis siyang nasaloni

Raven.

Napabuntong-hininga si Raven, iniisip niya na

drama lamang ito ng kaniyang secretarya kaya muli

siyang nagsalita. "Ms.Coronel, please don't do this to

me, wala na akong maggagawa, hindi sa akin effective

ang ganitong klase ng paawa." aniya pa habang hawak

pa rin si Hestia na walang malay.

"Hestia," aniya at pinakatitigan ito. Tinapik niya

ang pisngi nito. At doon niya napansin na mainit ang

mukha nito. Sinapo niya ang leeg nito at napagtanto

na inaapoy ito ng lagnat. Doon napagtanto ni Raven na

hindi lang ito basta nag-dadrama, kundi talagang

nawalan ito ng malay.

"f**k!" mura niya pagkatapos ay binuhat si Hestia

at dali-dali na umalis ng kumpanya.

Nanlalaki ang mata ni Madam Catalina nang

marinig ang sinabi ni Hestia mula sa kabilang linya.

Bukod kasí na tawagin siya nitong Nanay ay sinabi

nito na nawalan ito ng trabaho.

Tinawagan niya si Hestia para kamustahin sana

ito kung maayos ang lagay nito at naihatid ito ng

kaniyang apo. Hindi ito sumagot kaya naman ay

kínabahan siya dahil baka kung napano na ito. Tapos

nung sumagot naman ito sa kaniya ay ganong mga

salita ang binitawan nito.

Marahil ay hindi nito tinignan kung sino ang

tumatawag, baka akala ni Hestia ay ang Nanay niya

ang tumatawag sa kaniya.

Napahawak si Madam Catalina sa kaniyang dibdib

at naupo sa kaniyang sofa sa silid. Agad niyang naisip

ang kaniyang apo. Naningkit ang kaniyang mga mata

na tila ba nakikita si Raven sa kaniyang harapan at

nais na kurutin ito.

"Ikaw talagang bata, pinairal mo na naman yang

kasungitan mo kaya hindi ka nag-kaka-girlfriend.

Ngayon naman ang sweet na batang si Hestia naman

pinakitaan mo ng kasungitan." aniya at hinanap sa

kaniyang telepono ang numero ni Raven bago

sinubukan na tawagan iyon. llang beses siyang

nag-dial ng numero nito ngunit busy talaga ang linya,

marahil ay talagang iniiwasan siya nito.

"Humanda ka talaga sa aking bata ka." aniya

pagkatapos ay tumayo at lumabas papunta sa unang

palapag ng mansion, Doon ay sinalubong siya ng

mayordoma.

"Madam, aalis ka po?" tanong nito sa kaniya.

Tumango si Catalina,"Tawagin mo si Hector,

pupunta ako sa bahay ni Raven"anito.

Dali-dali naman na tumango ang mayordoma

pagkatapos ay umalis sa harapan nito upang hanapin

ang driver at maihanda na ang sasakyan. llang saglit

lang ay umalis na sila at ilang minuto rin ang ibinyahe

nang tuluyan na silang makarating sa bahay ni

Raven.

Pagkarating nila doon ay bukas ang mga ilaw, sa

labas ay nakita ni Catalina ang matandang si Nelie na

naglalaba kay Raven.

"Madam, magandang gabi po." bati nito nang

makita siya.

Tumango naman si Catalina at napatingin sa loob,

"Nelie, nandyan ba ang apo ko? huwag kang

magsinungaling. Alam ko na sayo halos lumaki iyon

pero huwag mong pagtakpan at talagang lagot sa akin

Iyan.

Tila hindi makapagsalita ito. Ganoon pa man ay

itinuro ang loob ng bahay, "Nandyan po siya,

Ma'am."

"Oh.. akala ko pagtatakpan mo.

Lumapad ang ngiti ng matanda, "Kaso may

kasamang babae, dala niya kanina buhat niya pa nga

walang malay."

Tila hindi inaasahan iyon ni Catalina, "Babae?

sinong babae?" napaisip siya kung sino nang malala

niya si Hestia, "Anong, itsura? matangkad na maputi

na itim ang buhok?"

Tumango ang matanda, kaya naman ay lumapad

ang ngiti ni Catalina.

Akala ko pa naman ay híndi sila goods? pero

walang malay niya na buhat? anong nangyari?

"Sabi mo bitbit niya ng walang malay? bakit?"

Nag-kibit-balikat ang matanda. "Tatanungin ko

nga sana kung anong nangyarı, kaso sabI niya siya na

raw ang bahala. Kaya ito, hinayaan ko na lang."

Muling napangiti si Catalina at inakbayan ang

matanda. "Very good, o siya hayaan na lang natin sila.

Hehehe."

"Hindi ka na Ma'am papasok sa loob?" tanong ni

Nelia.

Umiling si Catalina at naglakad kasabay ni Nelia

palabas ng gate. "No, hayaan na natin sila, mamaya

maudlot pa ang ginagawa nila roon. Haay. mga bata

nga naman sa panahon ngayon." biro nito na may

laman kaya sila napabungisngis dalawa. "O siya,

ihahatid ka na namin sa inyo. Sakay na."

Chapter 20

Idinilat ni Hestia ang kaniyang mga mata at ang

bumungad sa kaniya ay ang kisame ng isang silid na

tila pamilyar sa kaniya.

Anong nangyari?

lyan ang katanungan sa kaniyang isipan na tila

inaalala ang nangyari, at kung bakit nandito siya kung

nasaan man siya, Naalala niya ang nangyari sa

opisina. Ang pag-kompronta sa kaniya ng kaniyang

boss Raven, lalong-lalo na ang pag-sesante nito sa

kaniya.

Parang isang masamang panaginip. Ngunit totoo

iyon. Totoong tinanggalan na siyang trabaho

nito

Muli siyang napatingin sa kaniyang paligid at

nagliwanag sa kaniyang isipan kung nasaan siya.

Naalala niya ang silid na ito, ito ay ang guest room sa

bahay ng kaniyang Boss Raven.

Nanlaki ang kanıyang mga mata.

Anong nangyari? Bakit nandito ako? Anong

ginagawa ko rito?

Naalala niya ang pagmamakaawa niya sa

kaniyang boss nang tanggalin siya nito. Hanggang sa

bumigay siya at tila nag-dilim ang lahat.

Napatingin siya sa kaniyang sarili at nakita rin na

hindi na niya suot ang kaniyang damit kagabi. At

tangging maluwag nat-shirt ang kaniyang suot.

Nararamdaman niya rin na wala siyang panloob, panty

at bra. Kaya mas lalong nanlaki ang kaniyang mga

mata.

"Omg! Hindi kaya?"

Hindi kaya na nawala siya sa sarili kagabi, at sa

sobrang kawalan ng pag-asa ay ipinilit niya ang

kaniyang sarili sa kaniyang boss? Na ibigay ang

kaniyang katawan bilang kapalit upang hindi siya nito

alisin sa trabaho? At lahat ng iyon ay hindi niya

maalala.

"Oh, my! Anong ginawa mo, Hestia? Hindi kaya

may nangyari sa inýọ ni Boss-"

"Walang nangyari sa atin." Boses iyon ni Raven na

ngayon ay papalapit sa kaniya. May bitbit itong tray at

inilapag sa harap niya. "You passed out last night

dahil sobráng taas ng lagnat mo. Dinala kita rito dahil

wala akong maisip na pagdadalhan sa'yo."

Napatingin si Hestia sa kaniyang sarili. Iniisip

kung ang boss niya ba ang nagbihis sa kanya. Tila

napansin siya nito. Kaya bago pa man niya maitanong

ay muling nagsalita ito.

"Don't worry, hindi ako ang nag-bihis sa'yo. Si

Manang Nelia, yung naglilinis sa bahay ngayon. Siya

ang nag-punas at bihis sa'yo." Pag-kumpirma pa nito

kaya naman ay naka-hinga ng maluwag Hestia.

Sa sandaling ito ay muling binalot ng kahihiyan si

Hestia. Hindi lang dahil sa nagawa niya, kundi dahil sa

hiya niya sa kaniyang boss dahil sa pagmamalasakit

nito sa kaniya.

"Boss-_"

"Kumain ka na para mainom mo ang gamot mo.

May danmit ka diyan kung gusto mo mag-shower.

Bahala ka na, suit yourself. Doon lang ako sa baba."

Putol nito sa kaniya bago wala nang sabi-sabi at

lumabas ng kwarto.

Nang makaalis ito ay lalong nahiya si Hestia.

Napabagsak siya ng higa pagkatapos ay kinuha ang

unan at itinakip iyon sa kanyang mukha pagkatapos ay

doon sumigaw.

Hiyang-hiya siya sa kaniyang boss. Pakiramdam

niya ang sinambot niya na lahat ng kakapalan ng

mukha sa mundo.

Sa sobrang dami niyang iniisip ay nakalimutan na

niya maski na ang sama ng kaniyang nararamdam. Na

hindi niya naalagaan ang sarili At nagpapasalamat

Siya dahil kung wala ang boss niya ay marahil sa kung

saan ha siya pupulutin.

Kailangan kong mag-Thank you kay Boss.

Makabawi man lang sa mabuting ginawa niya sa akin

nang mawalan ako ng malay. At para na rin sa

mabuting pakikitungo niya sa akin sa kabila ng mga

nagawa ko sa kaniya.

Hindi na siya nag-bihis at bumaba na lang siya

dala ang tray ng pagkain na dala ni Boss Raven sa

kaniya. Bumaba siya sa may Dining at naabutan ito na

ang-aagahan mag-isa sa hapag.

Lumapit siya at inilagay ang tray sa mesa upang

saluhan ito.

"Bakít ka nandito?"

Tipid siyang ngumiti. "Okay na po ako, Boss. Kaya

dito na lang rin po ako kakain. Nakakahiya naman po

na doon pa ako sa kwarto kumain. Eh hindi naman po

ako bisita." Aniya at inalis ang plato sa tray at inilatag

Iyon sa mesa.

Tumango si Raven. "lkaw ang bahala. Sit

down"

"Salamat po, Boss." Ani ni Hestia at naupo na sa

may silya.

Napatingin siya kay Raven na nagpatuloy sa

pagkain ng tahimik, At sa tingin niya kung hindi pa

siya magpapasalamat bago kainin ang inihain nito ay

mas lalong makapal ang mukha niya. Kaya bago siya

sumubo ay muli siyang nagsalita.

"Boss-

"We'll talk after we eat." Bulalas nito.

Umiling si Hestia at hindi na niya kaya na

ipagsamamaya pa ito

"Boss, pagusapan na po natin. Tingin ko po kasi is

kakapalan na po ng mukha ko talaga kung

ipagsa-mamaya pa natin. Baka rin po hindi ako

makakain ng maayos at mabulunan po, worst baka po

ma-chugi pa ako kapag nabulunan kaya naman p0 ay

sasabihin ko na po ngayon. Kahit hindi ka po

magsalita. Pakinggan mo lang po ako." Aniya.

Tinignan siya ni Raven ngunit hindi kalaunan ay

tumango ito.

Napangiti si Hestia at pinagpatuloy ang kaniyang

sasabihin.

"Boss, yung kagabi.. Pasensya na po talaga Sorry

po... Wala po akong maayos na dahilan, at alam ko

pong mali ang ginawa ko kaya naman po humihingi po

ako ng tawad at pasensya." Aniya at

napabuntong-hininga. "At higit po sa lahat.. Nais ko

pong magpasalamat. Salamat po sa pagdala po sa

akin rito. Sa malasakit niyo po sa akin kahit pa na

sinisante mo na ako kagabi."

"Sumbat ba yung sinesante kita?" Tanong nito at

agad siyang napailing.

"Hindi, Boss." Aniya at muling maluha. Lalo pa at

napagtanto niya na saan na siya ngayon pupulutin

kapag umalis siya ngayon sa bahay nito. Muli siyang

napahagulgol.

Napabuntong-hininga siRaven. "'So what are your

plans now?" Tanong nito.

Napatingin sa kaniya si Hestia. "Yung totoo, Boss?

Hindi ko alam. Pero ano pa po ba ang gagaWin ko?

Hindi po ako pwedeng bumalik sa amin. Kaya po

kapag nag-pasa na po ako ng resignation sa'yo hindi

ko muna po alam kung ano na ang mangyayari sa

akin-"

"Magpapasa ka ng resignation sa akin?" Tanong ni

Raven habang naghihiwa ng steak.

Napahinto si Hestia, at napatingin sa kaniyang

Boss. Nagtataka kung bakit sinabi iyon ni Raven

samantalang ito ang nagsabi sa kaniya na mag-resign

na at para hindi na siya ma-trouble. "Boss, 'di ba? Sabi

mo mag-padala na ako ng resignation? Para hindi na

lang sila magtaka kung bakit umalis ako?"

Napatingin si Raven sa kaniya. "I fired you,

ibigsabihin no need to send your resignation."

Parang mas lalong nanlumo si Hestia. "Boss

naman! Papangit naman ang image ko non! Di ba sabi

mo-"

"Sinisigawan mo ba ako Ms.Coronel?" Nakataas

pa ang kilay nito na tanong sa kaniya.

Umiling si Hestia. "Hindi po boss. Pero kasi po

sabi niyo eh. Kapag yung record ko naman po is fired

mas lalo po akong mahihirapan maghanap ng

trabaho."

Sumilay ang ngiti sa labi ni Raven, ngunit agad

niyan binawi iyon at naubo kunyari para itago

iyon.

"Boss naman eh! Hindi ka ba naawa sa akin.

Sitwasyon ko. Pero sakin, Boss, hindi po."Inis na sabi

ni Hestia kay Raven kaya napataas ulit ang kilay

nito.

"Sinisisi mo ba ako, Ms.Coronel?"

"Boss, hindi naman po sa ganon.

"Baka nakakalimutan mo kung sino may atraso sa

akin?"

Sagutan nilang dalawa kaya napayuko si Hestia at

napatingin na lang sa ibaba. Hindi nagtagal ay

napabuntong-hininga si Raven. Ibinaba niya ang

kubyertos at uminom ng tubig. Sunod non ay

napatingin siya kay Hestia.

"I told you before, Ijust want you to be honest. I'm

your boss, Hestia. I trust you, at gusto ko rin na may

tiwala ka sa akin. Ayoko na may ginagawa kang kung

ano-ano kapag nakatalikod ako. Lalong-lalo pa kung

maapektuhan ang trabaho mo sa akin. So if you're in

trouble, tell me. So l'll know if you need anything, so Ill

know how can | help you. So this time palalagpasin ko

muna ang ginawa mo.

"Po?!" Gulat na sabi ni Hestia at napatayo pa sa

kaniyang kinatatayuan. "Papalagpasin po?

Ibig-sabihin po ay hindi mo na po ako aalisin sa

trabaho?!"

"Tipid na sabi ni Raven bago ipinagpatuloy

ang kaniyang pagkain.

Hindi naman makapaniwala si Hestia.

Pakiramdam niya ay pinaglalaruan lang siya nito.

Tinapikniya pa nga ang kaniyang pishgi upang

makasiguro kung totoo ang lahat ng ito at hindi lang

isang panaginip.

MPero, Boss? Hindi ba sabi mo hindi mo kayang

palagpasin yung nangyari? Na ma issue ka at

maaring makaapekto sa posisyon mo sa

company?"

"I know, but ako na ang bahala doon kung paano

lulusutan iyon. Bakit parang ayaw mo? Gusto mo ba

sesantihin na lang kita?"

Mabilis na umiling si Hestia, "Hindi, Boss! Gusto

ko po manatili na secretary mo!" Sigaw niya na halos

maluha-luha ulit.

"Good, then promise me na aayusin mo na ang

trabaho mo"

Tumutulo pa ang uhog ni Hestia na tumango sa

sinabi nito. Tumayo naman si Raven at inabutan ito ng

tissue. Tinanggap naman iyon ni Hestia at agad na

suminga.

"And one more thing. You can stay here in my

house habang hindi ka pa nakakahanap ng

malilipatan. Kaysa na kung saan-saan ka natutulog o

kaysa sa storage area ay diyan ka na lang sa guest

room. Wala namang gumagamit."

Dahil sa sinabi ni Raven ay mas lalong naluha si

Hestia. Hindi niya inaasahan ang nangyayarıI ngayon.

Bukod sa hindi na siya tanggal sa trabaho ay may

matutuluyan pa siya habang nagipon sa paglipat niya.

"Boss! Huhuhu!" Sigaw ni Hestia at niyakap si

Raven.

Hindi naman inaasahan ni Raven iyon nguniy

hindi na rin siya kumibo at hinayaan na lang ang

secretarya.

Napatalon-talon si Hestia habang yakap si Raven.

"Boss! Alam kong kakapalan at kalabisan na 'to pero

salamat talaga! Hindi ko tatanggihan ang alok mo!

Maraming salamat po! Pangako pagbubutihin ko na

po ang trabaho ko!"

Napangiti si Raven lalo pa at hindi nakikitani

Hestia ang kaniyang reaksyon. Ganoon pa man, nang

humiwalay ito at muling nagseryoso ang kaniyang

mukha.

"Basta, sasabihin ko na ha? Ayoko nang makalat

dito sa bahay. Isa pa, I want you to respect my privacy.

Ayoko na iniistorbo ako lalo pa pagkatapos ng

trabaho. You are still my secretary, kahit pa na you'll

live with me starting this day"

"Yes, boss! Pangako po!"

"You didn't fire he, instead pinatira mo pa sa

bahay mo? That's way too obvious that you really care

for her." Ani ni Glen mula sa kabilang linya kaya

napatingin si Raven sa kaniyang likod at baka

nandoon si Hestia.

"No, I don't. Ayoko lang ng sakit ng ulo, I need her

at work. Gusto ko ang trabaho niya. That's it. Walang

ibang ibig-sabihin iyon." Deny niya habang

pinanatiling mahina ang kaniyang boses at baka

marinig ni Hestia.

"No. bro. Júst like before. Pwede mo naman

siyang ikuha ng hotel, or condo, but still, naisipan mo

na itira sa bahay mo. So stop denying."

"I'm not." Inis niya ulit na sabi bago

napabuntong-hininga. "She's not staying long. Aalis

na siya once makahanap siyang lilipatan. Kaya huwag

kang mag-isip ng kung ano diyan. Gawin mo na lang

pinapagawa ko"

Natawa ang kaniyang kausap sa kabilang linya.

"Okay na, wala na lahat ng CCTV footage na nandoon

si Hestia sa company starting the night she stayed

there. So huwag ka nang ma-alala na ma-to-trouble

pa ang chicks mo"

"Hindi ko siya chicks, okay?" Inis niya pang sabi

bago napatingin sa may pinto. Nakita niya roon si

Hestia kaya agad siyang nagpaalam. "Ineed to go, wel!

talk later." Aniya at agad na ibinaba ang tawag.

Tipid na ngumiti si Hestia at lumapad ang ngiti sa

kaniya. "Kausap mo po si Sir Glen? Hindi naman po

siya galit?"

Napakunot ang noo ni Raven bago umiling, "Hindi,

and bakit naman?"

Umiling si Hestia, "Wala po." Muling ngumiti ito at

itinuro ang itaas. "Salamat boss naayos ko na po ang

kwarto kO. Don't worry boss, habang nandito po ako

tutulong ako sa gawaing bahay."

"You don't need to do that. May naglilinis dito sa

bahay. Basta wag ka lang makalat."

Tumango si Hestia, pinakatitigan siya nito kaya

muling napakunot ang noO ni Raven.

"Why are you looking at me like that?"

"Boss, tatanong ko lang po. Nung dinner po sa

bahay ng Grandma mo? Totoo po ba na dahif birthday

niyo po non? Nakakahiya po kasi hindi kita nabati kasi

nataranta po ako"

Napaupo si Raven sa Sofa at sakto naman na

lumapit sa kaniya ang pusa niya. "Yes, it's for my

birthday, but not it's still not mu birthday."

"Po?"

"Gusto lang ng pamilya ko na i-celebrate a week

before my birthday dahil ayaw nila na may bumbati sa

kanila ng mas mauna. So they celebrate it in advance."

"ibigsabihin po n'on? Next week pa po birthday

mo, Boss? So ibig-sabihin may chance pa pala ako na

bumati at i-celebrate natin 'no?"

Kumunot ang noo ni Raven. "|-cecelebrate

natin?"

Tumango si Hestia, "Opo. Parang wala naman

akong silbi bilang secretary mo kung hindi natin

i-ceceebate no! Na wala akong pakulo. Aba! Hindi

p'wede 'yon! Malakas ka kaya sa'kin."

Muling napangiti si Raven at napailing na lang.

"Bahala kayo."

"Talagang ako ang bahala." Malapad ang ngiting

sabi ni Hestia bago tumayo. "Boss, aalis muna po ako.

Maghuhulog lang po ako sa remittance para sa Nanay

ko. Pero babalik din po ako agad, promise."

"Call a taxi."

"Po? Hindi na po. Pwede naman po ako mag-lakad

palabas sa subdivision may kolong-kolong po

doon--

Napatigil si Hestia lalo pa at nag-dial si Raven sa

landline. "Yes, please send a taxi here in my address.

Okay thank you."

"Boss,"

"Magpapadala na sila ng taxi. Hintayin mo na

lang."

"Pero, Boss. wala po akong pambayad." Nakayuko

na sabi ni Hestia.

"Magtatawag ba ako kung pagbabayarin kita?

Basta sumakay ka na lang."

Napalabi si Hestia dahil sa sinabi nito. Ang sweet

talaga ng kaniyang boss. Sa isip niya ay talagang

maswerte si Sir Glen at syota siya nito.

Kung lalaki lang si Boss, aahasin ko siya.

Chapter 21

"Nay, naipadala ko na po." Aniya sa kaniyang ina

ngunit agad niyang inilayo ang telepono ng sigawan

siya ng kaniyang ina.

"Bakit ba ang tagal-tagal?! Tumubo na tuloy yung

utang! Sinabi ko kay Kurdapya na ibabalik ko agad

kahapon, ayan tuloy! tinubuan niya tuloy ng isang

libo!" Sigaw nito sa kaniya.

Napabuntong-hininga siya. Inaasahan na niya na

talagang mabubulyawan siya nito. Pero wala naman

Siyang magagawa. "Pasens'ya na, Nay. Nagkaroon po

kasi ng problema sa work. PerO na-send ko naman na

po, may sobra naman po iyan."

"Hindi nga eh! sayang din yung isang libo, edi

sana kung walang tubo edi naisama pa sa

pang-gastos namin yung isang libo? Pagkain na 'yon

eh. Ano ibabayad ko pa kay Kurdapya?"

"Pakiusapan niyo na lang po si Aling Kurdapya na

'wag ng tubuan, isang araw lang naman po eh."

Malumanay niyang sabi sa ina. "Kapag hindi po

pumayag magpapadala na lang po ako ulit."

Anito.

"Sinabi mo iyan ha? Aasahan ko, 'yan."

Tumango siya bago lumabas ng remittance

center. "Opo, Nay. Oo nga po pala, Nay. Malayo po kasi

yung Remittance center sa bago ko pong tinutuluyan.

Naisipan ko po na mag-open na lang po kayo ng

account diyan sa bangko para naman po mag-send na

lang po ako sa account na ma-0open niyo tuwing

sweldo. Mas madali po kasi pag ganon

"Hindi ba p'wedeng ikaw na lang ang gumawa

d'yan? Alam mong wala akong alam sa mga

ganyan-ganyan na apply apply na 'yan. Pahirapan mo

pa ako 

Napabuntong-hininga siya sa sinabi nito Kahit

kailan talaga ang Nanay niya ay walang plano kundi

tumanggap lang ng pera. "Kailangan kasi d'yan, Nay.

Para makuha niyo rin yung ATM card niya. Ganito na

lang. Nay, Kapag nag-apply po kayo sa banko, pasama

na kayo kay Lupe. Siya na lang ma9 d

up po"

"Sus! Pahirapan mo pa yung kapatid mo eh busy

'yon sa exam niya. Saka pahihirapan mo rin ako

mag-withdraw. Eh pagkalayo-layo ng ATM rito! Sa may

bayan pa. Kumpara sa remittance center meron sa

may tindahan sa tapat lang ng bahay natin,"

"Pwede rin naman po iyan, Nay may online app

naman na po. Sige ganito na lang, Nay. Tuturuan ko si

Lupe. Ako na lang po ang mag-apply sa bangko at

ipadala ko na lang po dyan ang card."

"Ayon naman pala. Kaya mo naman pala ako pa

pineste mo" Bulyaw ulit nito sa kaniya.

Sa pamilya nila, wala talagang nais tumulong sa

kaniya. Ang gusto nila ay isusubo lang sa kanila

lahat.

Ngunit nanıniwala sı Hestia na may patutunguhan

lahat ng mga pinaghihirapan niyang ito. Balang araw

ay mapagtatapos niya ang dalawa niyang kapatid at

hindi na lang siya mag-isa ang tutulong pagdating sa

mga gastusin nila.

"Nay? Kamusta kayo d'yan? Kayo ni Tatay?"

Tanong niya lalo pa at hindi niya madalas nakakausap

ang kaniyang ama kumpara sa kaniyang ina.

"Okay naman ang Tatay mo. Ayon matändarng

hukluban pa rin. Nasa labas nasa tomaan.

Nay, naman.. uminom nanaman si Tatay?

Masama iyon sa kaniya."

"Hayaan mo siya! Deserve naman niya iyon lalo pa

at kakataposilang mag-araro. Saka okay 'yon.

Maganda nga iyon matuluyan na Siya. Mawalan na rin

ng pasakit sa buhay ko"

Hindi na siya umimik sa sinabinito. Bagkus

naalala ang kaniyang mga kapatid. "Ang mga kapatid

ko, Nay? Kamusta na po? Nag-aaral po ba maigi? Si

Lupe po kausap ko noong nakaraan. Pero hindi na

nag-reply. Mabuti naman pag-aaral niya, Nay 'di ba?.

Si Jenny, Nay? Natuloy ba yung field trip niya?"

Nag-aalala niyang tanong lalo pa at miss na miss na

niya ang mga kapatid lalo pa at malapit siya sa mga

Ito.

"Huwag mong isipin ang mga kapatid mo rito.

Maayos sila at busy sa pag-aaral nila. Ang intindihin

mo ay ang trabaho mo d'yan at makapag-padala ka sa

amin. Dahil kapag wala kang maipadala, nganga kami

at nganga iyang mga kapatid mo sa pag-aaral. Ang

responsibilidad mo d'yan ay ang pagpapadala mo

hindi yung pangingealam mo sa mga kapatid mo

rito"

"Na-mimiss ko lang sila, Nay. Kayo. miss ko na po

kayo diyan."

"Sus!" Suminghal ito. "0 siya, ibababa ko na 'to at

maramT pa akong gagawin ngayong araw.

Hindi na siya pinagsalita nito at ibinaba na lang

ang tawag.

Napabuntong-hininga na lang siya at itinago ang

kaniyang cellphone at itinago na iyon sa kaniyang bag

Pagkatapos niya sa remittance center ay dumaan

muna siya sa grocery para bumili ng ilang

pang-rekado. Plano niya kasi pag-lutuan ang kaniyang

boss bilang pasasalamat dito. Pagkatapos ay

sumakay na siya ng taxi pabalik sa bahay nito

PumasoK SIya

sa loob at

hinanap ang kaniyang

boss Raven hgunit wala ito roon.

Napakunot ang noo niya at inisip kung nasaan ito

ngayon. Pumanik siya sa itaas sa guestroom kung

saan siya natutulog, at hindi inaasahan ang mga gamit

niya na naiwarn sa company stockroom ay naroon na.

May kasama itong isang note sa ibabaw na mukhang

galing kay Boss Raven.

"Pinakuha ko na gamit mo, ayusin mo na lang. I'll 

be out the whole day. Babalik ako bago

mag-dinner."

Sabi sa note na hawak niya.

Napangiti si Hestia at ibinaba ang note na may

sulat ni Boss Raven, sunod ay sinumulan na niyang

ayusin ang kaniyang mga gamit sa kaniyang

silid

"Okay na lahat, naayos ko na." Mayabang na sabi

ni Glen nang pagkapasok niya sa kaniyang sala mula

sa balkonahe kung saan siya may kausap kanina.

Naroon si Raven at nakaharap sa laptop nito.

"Pati CCTV? Paano mo na-dispose? Baka may

bakas pa'yan?" Tanong pa nito na tila nagdadalawang

ISip kung tama ba na kay Glen siya humingi ng

tulong.

"Malinis na malinis. Burado lahat ng mga bakas

niya simula nung gabi na nag-stay s'ya sa company

hanggang sa gabing na nalaman mo. At wag kang

mag-alala, hindi na mahahalungkat pa iyon kung

sakaling may tao na gustong mag-retrieved ng mga

Videos na yon." Paninigurado pa nito

Para na rin sapag-ingat ay humingi SIya ng

tulong kay Glen para mabura lahat ng mga cctv Videos

na maaring gamitin laban kay Hestia o sa kaniya ni

Sandra. Alam niyang hindi papayag ito na palagpasin

na lang ang nangyari. Alam niyang mas lalong

maghihinala ito na may nagawa si Hestia. Na gagawa

ito ng paraan upang mahanapan ng butas si Hestia

upang mawala ito sa kumpanya.

"Good, how about the staff? The security? May

mga nakakita ba?"

Umiling si Glen. "Base sa pagtatanong ko wala

naman raw silang napansin. Siyempre nahirapan ako

na hindi ipahalata at baka maisipan nila na mayroon

nga. Pero bilib din talaga diyan sa Secretarya mo, ang

galing lumusot, walang nakapansin sa kaniya"

Mabuti na lang pala kung ganon. Kahit papaano

pala at napag-planuhan niya kung paano siya

makakaiwas.

Ang problema na lang niya ngayon ay si Sandra.

Na hindi nito paginitan si Hestia.

"Salamat, Glen. I appreciate it" Aniya.

Lumapad na naman ang ngiti nito na tila

nangaasar.

No worries, bro. Kung para rin naman sa future

mo, why not?"

"Gago!" Mura ni Raven kaya mas lalong napatawa

SI Glen.

"'Saka balita ko approved na raw kay Tita at

Grandma. Oh ano pa hinihintay m0?"

"Kahit sino naman ata approved sa kanila."

Dahilan niya habang nakasimangot.

"Keep denying, bro. Ayos lang talaga. Tignan na

lang natin sa future talaga. Parang gusto kong

pumusta."

Sinamaan niya ng tingin ito pagkatapos ay

tumayo na. "ľ'm going now,"

"What? Ang aga pa? Akala ko ba sasamahan mo pa

ako mamaya mag-good time?"

Umiling siya lalo pa at ayaw niya talagang

samahan ito lalo pa at kung saan na naman siya

malamang dadalhin nito mamaya.

"Tapos naman na ang kailangan ko rito kaya aalis

na ako" Aniya at tila talagang buo na ang loob niyang

umuw na

"Grabe ka naman! Pagkatapos ng itinulong ko

sa'yo, totokisin mo naman ako." Reklamoni Glen bago

napaupo at napailing. Ganoon pa man ay hindi

nagtagal ay sumilay ang pilyong ngiti sa labi nito.

"Sabihin mo lang miss mo na secretary mo! Na

mag-isa lang kasi siya sa bahay mo kaya naman ay

nag-woworry ka at baka naiilang siya doon, Kaya sige

na nga! Umalis ka na para naman makapag-enjoy

kayo"

"Wag kang malisyoso Nakakahiya kay Hestia. Ang

bastos mo mag-isip kasi lagi kaya ka nababasted ng

mga siniseryoso mo" Asar naman ni Raven kaya

nanlaki ang mata ni Glen.

"For your information, hindi nila ako binabasted.

Ako ang nag-dedesisyon na hindi na ituloy ang

panliligaw ko." Depensa ni Glen kaya napailing na lang

si Raven.

"Sige sabi mo

Bago siya lumabas ay nag-fist bump pa sila bago

tuluyan na magpaalam sa isa't-isa.

Matapos niya sa condo ni Glen ay dumeretso na

siya sa kaniyang bahay. Pagkarating niya doon ay

maaga pa. Mga pasado alas sais pa lamang at hindi

pa ganoon nagdidilim ngunit may ilaw na ang buong

bahay.

Pagka-park niya ay agad siyang pumasok sa

bahay at nakita ang kaniyang pusa na sumalubong sa

kaniya Dinampot niya ito at hinimas hanggang sa

makita niya si Hestia sa may bungad kusina

"Welcome home, Boss!" Masayang bati nito sa

kaniya.

Pinakatitigan niya ito lalo pa at ang ayos nito ay

nakapambahay habang naka-apron.

Lumapit ito at mas nginitian siya."How's your day,

Boss? Thank you po pala sa pagpapadala ng mga

gamit ko Naayos ko na po lahat. Thanks boss.

Tumango si Raven na tila wala lang ang ginawa

nito Samantalang si Hestia ay nanatiling

nakangiti

"Boss, kumain ka na?"

"Hindi pa. Tinatamad akO mag-luto Siguro

magpa-orderin mo app nalang tayo para sa hapunan."

Umiling si Hestia. Tanong ulit nito bago itinuro

ang kusina. "Huwag na, Boss. May niluto po ako, Boss.

Pang-dinner po natin. Kumakain ka po ba ng adobo?

Special adobo po yon b0ss. Promise masarap.

Kumbinsi pa ni Hestia.

Pinakatitigan siya ulit ni Raven ngunit hindi na rin

nag-reklamo ito. "If you insist. Let me just change and

we'll eat."

"No problem, Boss. Maghain na ako."

Umakyat si Raven sa itaas upang magbihis. At

nang makababa na siya ay nakahanda na ang

hapagkainan nila. Nakalatag doon ang mga iniluto ni

Hestia. Adobo na may nilagang itlog at kanin. May

mashed potato rin dahil alam nito na hindi makanin

masyado si Raven

"Boss, ready na Kain na tayo" Pag-aaya nito sa

kanıya bago inurong pa ang isang upuan na para kay

Raven.

Umupo doon si Raven samantalang si Hestia ay

hagpatuloy sa pag-aasikaso sa kaniya. "Rice or

mashed potato, Boss? Masarap din ito sa mashed

potato? Or yung egg lang po?"

"Please sit down, you are not my maid Ican take

eof myself. Nahihilo na ako kakaikot mo.

Napalabi si Hestia at dahan-dahan na umupo sa

dulo ng mesa. Napakalayo kay Raven. Muli tuloy

napakunot ang noo ni Raven dahil sa layo nito. "Are

you gonna sit there? Really?"

Muling napalabi sI Hestia at umusog. Nang

taasan ulit siyang kilay ni Raven ay mas umusog pa

SIya hanggang sa maupo siya sa tabi nito "Boss, sure

ka okay lang ganito kalapit?

"Do you want me to shout while talking to

Eyou?"

Umiling si Hestia. "Sorry, Boss. Nakakahiya lang

kasi. baka po sabihin mo feeler akO."

"Sa ilang beses mo akong niyakap kapag

natutuwa ka o nagmamakaawa ka. Ngayon mo pa

talaga naisip 'yan?"

Napangiti si Hestia. "Sorry na po ulit pala."

Napatingin ito sa ulam na niluto niya. "Sana, Boss.

Kumakain ka nitong niluto ko. Nag-woworry ako kasi

baka maselan iyang tiyan mo."

Tumikim si Raven ng pagkain. At masasabi niya

talaga na masarap, ngunit ayaw niya rin naman

ipahalata na masarap iyon

"Sarap po?" Tanong ni Hestia at hinihintay ang

comment ni Raven.

"lt's good. Thank you, by the way. You know you

don't have to do this."

Umiling si Hestia. "Maliit na bagay, boss. Sa lahat

ng nagawa mo po sa akin. And huwag ka rin po pala

mag-alala. Ako po bumili ng mga sangkap Wala po

ako ginalaw sa kusina mo maliban sa mga kaldero at

toyo, suka, pati na rin po ang paminta at asin" Sambit

niya bago sumubo na rin ng pagkain

Ngunit dahil sa komentong iyon ay napahinto si

Raven atibinaba ang kubyertos na kaniyang

hawak

Bigla naman kinabahan si Hestia lalo pa at baka

hindi nito nagustuhan ang inihain niya.

"Napagtanto ko na marami pa pala tayo dapat na

pag-usapan" Wika ni Raven bago

napabuntong-hininga. "Nang tulungan kita at

nakapag-desisyon ako na dumito ka muna. That is

because l wanted to help and give you another

chance. Ngunit hindi naman purkit nandito ka sa

bahay ko ay aasta kang katunlong ko. You are staying

here as my secretary and also my housemate. And you

can stay here as long as you want. Hanggang sa

secretary kita. And you can leave kapag gusto mo rin

at kaya mo na kumuha ng apartment." Muli itong

huminto at pinakatitigan si Hestia. "Kumuha ng tunay

na apartment, Hestiam hindi kung saan-saan"

Parang nahiya si Hestia sa sinabi ni Raven, ngunit

naiintindihan niya naman ito

"Pero dahil nakatira ka rito. You can use anything

you needed in this house. And included na rin ang

laman ng ref. Hindi ako madamot sa pagkain. Pero I

still expect na you'll contribute sa food expense natin.

Lalo pa at hindi naman libre ang pagtira mo rito sa

akin"

May bayad, Sir? Hala! Basta yung kaya ko Baka

naman po mahal?"

Umiling si Raven. "Ang ibig kong sabihin ay ang

kabayaran ng pagtira mo rito ay ang magtutok mo sa

trabaho mo sa akin bilang secretarya ko Tutal wala ka

ng babayaran sa apartment siguro naman

makakasiguro ako na magiging mabuti ang trabaho

mo.

Tumango si Hestia. Naiintindihan niya ito at hindi

niya tin naman balak na ipaako sa kaniyang boss lahat

ng kaniyang pangangailangan.

"'No problem po, Boss. Mag-cocontribute naman

po ako. Hindi po ako magiging pabigat, promise!"

Tumango si Raven. "Tl respect your decision also

if you need a part time job. Papayagan kita as long as

alam ko rin. Basta lang din ay hindi maapektuhan ang

trabaho mo sa kumpanya."

Dahil sa sinabing iyon ni Raven ay bumakas ang

labis na tuwa sa mukha ni Hestia. "Boss talaga?

Papayag ka na?"

"Basta legal na part time ayos lang."

Nabitawan ni Hestia ang kubyertos ay na hawak

niya, "Yes! Thank you, boss!I love you!"

Pareho silang natahimik ng sabihin iyon ni Hestia.

Biglang naging awkward ang pagitan nila lalo pa at

hindi nila inaasahan iyon. Si Raven na masasabi iyon

ni Hestia. At si Hestia na hindi makapaniwala na

lumabas iyon sa bibig niya.

"Whatl meant is, labyou! Like tropa lang boss."

Dahilan niya lalo pa at common naman na ekspresyon

ang salitang iyon."'Saka grabe ka naman boss, para

naman po na makakagawa ako ng ilegal. Don't worry

po legal na legal ang part time na papasukin ko At 1sa

pa po, pangako po na hindi na talàga maapektuhan

ang trabaho ko. Kayalang naman po kasi naapektuhan

ay dahil hindi ko na nga rin po alam ang gagawin ko.

Alam ko po na mangyayari yung mahuhuli mo ako.

Ayaw kO na po sana umabot sa gan'on, kaso iyon pa

rin po ang nangyari. kaya nanghihingi talaga ako ng

tawad"

Tumango si Raven. "Mabuti na at

nagkakaintindihan tayo. And one more thing.

Napatitig ulit siya kay Hestia. Ngunit sa sandaling ito

ay ipinagpatuloy nila ang pagkain."I want this to be

secret. Na itong pagtira mo sa akin ay isa lang sekreto

lalo pa at hindi natin hawak ang mga sasabihin ng

ibang tao.I don't want any issues circulating about us.

It's for my protection, and also your's

Ms.Coronel."

"Yes po, Boss." Ani ni Hestia.

Naiintindihan ito ni Hestia lalo pa at alam niya rin

naman ang takbo ng isip ng mga empleyado sa

kumpanya. Ayaw niya rin naman ma-issue sa

kaniyang boss na may iniibig ng iba.

"Malinaw, Boss"

"Iniisip ko kung ipapahiram ko ang isang sasakyan

ko sa'yo para may magamit ka papasok. Ngunit naisip

ko na baka mas masabi ang iba lalo pa at kilala nila

halos lahat ng sasakyan ko. Kaya naisipan ko na

mag-stick na lamang sa setup na sasabay ka sa

akin"

Pero Boss? Paano po kaya kung may makakita sa

atin na magkasama? Hindi po sila magtataka lalo pa

at kasama mo ako sa sasakyan.

Ang hirap talaga nang maraming Marites sa

paligid. Kailangan talaga na sila ang mag-adjust.

"No, p'wede naman natin itanggi. Sabihin ko na, I

picked you up somewhere habang papasok. And you

are my secretary so l think hindi naman na

magkakaroon ng malisya saiba. Huwag lang nilang

malaman na magkasama tayo sa bahay."

Ngumiti si Hestia, "Wala naman talaga malisya

sa'kin boss." Tila labas sa ilong na sabi nito bago

nagsalita ulit. "Basta wala rin malisya sa'yo boss

ha?"

"Oo naman, walang malisya Ms.Coronel."

"As if naman na magkakamalisya si Boss Raven

sa akin? Bading nga siya 'di ba? I'm sure mas

mandidiri iyon dahil may babae siyang kasam sa

bahay niya." Ani ni Hestia kay Danica habang kausap

ito sa telepono.

Maaga kasi na nambulabog ito sa kaniya nang

malaman na dito siya tumutuloy sa bahay nito At as

usual iba ang naging reaksyon nito.

"Sa kanya walang malisya. Pero sa'yo ba?"

"Diyos kO po!" Aniya pa na tila namula ang pisngi.

Naiintindihan naman niya na bading ito. Ngunit sa bait

talaga at tikas ng Boss niya ay hindi niya minsan

mapigilan na kiligin. "Alam kong walang malisya, pero

normal naman siguro na kiligin sa kaniya kahit ha

alam kong Dading SIya."

"Parang hindi naman normal kiligin sa bading

Dipende na lang kung may nararamdaman ka talaga

na pagnanasa diyan sa boss imo kaya ganyan kä" Asar

ni Danica kaya napalabi si Hestia

"Grabe naman sapagnanasa? Hindinaman ako

malibogPara namang hayok ako kay Boss? Haha.

Aaminin ko hindi pa rin ako makapaniwala na bading

Siya. Lalo pa at pamintang buo talaga siya umasta.

Tahimik, matikas, guwapo, hinding-hindi

nangangalingasaw ang pagıging bInabae niya. Kaya

naman minsan ay nakakalimütan no na may

kasintahan siya at kinikilig ako sa kaniya"

"Asus. edi inamin mo na? Bakit hindi mo

ahasin?"

"Huy!" Napatingin siya sa kisame. "Grabe naman,

hindi naman ako mang-aagaw. At hinding-hindi ko

magagawa ang bagay na iyon kahit pa sobrang gusto

ko siya"

"So inamin mo na sobrang gusto mo siya?"

Natawa si Hestia. "Huy, hindi naman. Kasi nga

alam ko na bading siya.

At sure ako na hindi ako bet n'on kahit pa na wala

Siyang jowa ngayon" Napahinto siya at napangiti

"Siguro ngayon? Doon na lang ako friendzone. Gusto

ko maging close kami, maging mag-kaibigan. Gusto

maging klase ng tao na alam niyang malalapitan niya

at makakaintindi sa kaniya. Gusto ko iparamdam sa

kaniya na hindi lang ako mabuting empleyado. Kundi

mabuting kaibigan na malalapitan niya. At alam

niyang ligtas ang kaniyang sikreto sa akin. Kaya ang

susunod ko na iwo-workout ay yung friendship namin.

Para naman may best friend na ako bukod sa

lyo "

"Ay ewan ko sa'yo. Goodluck na lang lalo pa at

daig pa ni Miss Minchin iyang boss mo sa

kasungitan.

Napailing si Hestia. "Hindi, mabait si Boss.

Tahimik lang talaga." Depensa niya at naalala si Raven

na kasama niya sa bahay.

Matapos nilang mag-usap ni Danica ay nag-ayos

na siya. Dahil maaga siyang nagising ay maaga rin

Siyang nakapag-bihis.

Nakarinig siya ng katok sa may pinto at sunod

narinig ang boses ni Raven.

"Hestia, are you awake already? Maaga tayo

pupunta sa--"

Binuksan niya ang pinto kaya napahinto ito sa

pagsasalita. Malapad ang ngiti niya na hinarap ang

kaniyang boss.

"Goodmorning, boss!"

Napatingin ito sa kaniya simnula ulo hanggang

paa. Tapos pabalik sa mukha niya

"Ready ka na? Ang aga mo ah? Akala ko tulog ka

pa"

Siyempre, nakakahiya kung magpapatanghali ako

sa bahay na hindi naman akin.

"Siyempre, Boss! Maayos po tulog ko Saka

nakakahiya naman po na ikaw po ang mauna sa akin

magising" Dähilan niya habang nanatili ang

masayang ngiti sa kaniyang labi.

umango tango si Raven, "Okay, mag-reready na

pala ako."

"Opo, Boss!"

Tumalikod si Raven sa kaniya at bumalik sa

direksyon kung saan ang k'warto nito.

Tinignan ni Hestia ang likuran nito habang patuloy

na naglalakad siLRaven.

Sa suot kası ni Boss Raven ay kita ang

magandang braso nito Pati na rin ang mnatambok na

pang-up0 nito. Wala pa doon ang wake up like this ba

itsura nito. Maputi ang maganda ang kutis Habang

ang buhok nito ay bahagya pang magulo dulot ng

pag-tulog.

Napalabi si Hestia habang hindi inaalis ang tingin

sa likuran ng kaniyang boss.

"'Ang macho talaga"

Bumaba si Hestia sa ibaba. Pinakain ang pusa at

ahas ni Raven pagkatapos ay inilagay na sa isang bag

ang mga baon nila. Kilala niya ang kaniyang boss na

hindi kumakain ng almusal sa bahay Maliban na lang

kung may limit ang iba.

Nag-luto siya ng baon nila lalo pa at sigurado

siyang hindi ito kakain.

Inilagay niya ang mga baon nila. Sa isang bag

para naman ay nag may makain sila mamaya

pagdating sa opisina.

Halos isang oras din siya sa baba hanggang sa

bumaba ang kaniyang boss. Ngayon ay müling

nakaayos at gwapong-gwapo ito na papasok sa kanila

kumpanya.

"Let's go

Binuksan ni Hestia ang sa sasakyan at tumabi sa

harap. Hindi pa man nakakaalis ay ibjnigay na siya ang

baon nitong pagkain.

"'Ano'to?" Tanong ni Raven.

Baon, mo po Boss?"

Napatingin si Raven sa ibinigay ni Hestia na lunch

box

"Bakit ako may gan'yan? Nag-alala ka pa."

"'Sus! boss! Maliit na bagay. Kainin mo 'yan

mamaya ha? Hindi puro kape ka lagi sa umaga." Bilin

pa nito sa kaniyang boss.

Hindi sumagot si Raven. Bagkus ay itinago lang

ang pagkain na ginawa ni Hestia. Hindi maalis ang

ngiti niya sa kaniyang labi, ngunit hindi niya ito

pinahalata sa dalaga.

Si Hestia naman ay nanahimik lang sa tabi

hanggang sa pinaandar na ni Raven ang

sasakyan.

Sabay silang dumating sa kumpanya ngunit dahil

maaga nga ay wala naman masyadong Marites sa

paligid. May ilan lalo pa yung mga nasa lobby pero

wala si Sandra sa paligid. Sa tingin niya rin wala

naman makakahalata lalo pa at siya ang secretary ng

kaniyang boss. Hindi lang niya alam sa susunod.

Umakyat sila sa opisina. At dahil maaga paay

may oras pa silarng mag-breakfast bago magsimula

ang unang meeting ni Raven. At matapos na ibigay hi

Hestia ang kape na pinatimpla ni Raven. At maiwan si

Raven sa kanyang opisina ay binuksan niya ang

baunan na ibinigay ni Hestia. Nakita niya na tatlong

spamdesal pala ang inihanda nito para sa kaniya.

Muli siyang napangiti at kümuha ng isa upang

tikman iyon.

"Not bad." Aníya pa bago kumuha pa ng isa nang

maubos hiya ang únang nakuha niya,

Chapter 22

"Yes, Sir. l already sent you the reports for

your meeting with the Chua's. Yes, Sir. Nabigay

ko na rin po ang mga documents sa secretary

niya." Sabi ni Hestia habang kausap ang

kaniyang Boss sa telepono. Nasa meeting ito

ngayon sa kabilang building habang siya ay

tinatapos ang ilan sa mga documents na

nag-anniverssary na sa lamesa niya, dahil hindi

pa rin kinukuha nung bruha nasi Sandra.

"Can you send me the draft from our

previous meeting?" Tanong ni Raven sa

kaniya.

Tumango si Hestia at lumabas sa elevator.

"Yes, Boss. I'll send it right away po once nasa

office na ako. Bumaba lang po ako saglit sa HR

para po ibigay yung mga documents na hindi pa

rin po napipi-pick up ni Ms.Villarde." sagot niya

at nag-okay naman ito.

Nang matapos ang tawag from Boss Raven

ay ibinulsa niya ang kaniyang cellphone at

naglakad na papuntang HR Office. Pagkapasok

niya roon ay walang tao maliban kay Sandra.

Mukha itong lawin na agad matalas ang tingin

sa kaniya at kulang na lang ay mag- transform

ito at tubuan ng malaking tuka at mga paa ng

ibon na may matatalim na kuko. Ganoon pa

man ay tuluyan siyang pumasok sa loob.

Excuse me." Aniya at lumapit.

"Oh, Ms.Coronel? What brings you here?"

Tanong nito habang naka-ngiting aso pa sa

kaniya.

"ihahatid ko lang itong mga documents na

nasa table ko." Aniya at ibinaba ang ilang folder

sa mesa."Tumawag na kasi ako sa HR last week

pa na kunin na 'to kaso walang kumuha kaya

dinala ko na."

Pagmamalasakit niya pa lalo pa alam niya

na hindinaman niya trabahon na maghatid ng

mga documents. Iniisip niya lang din ay baka

mawala ito at siya pa ang masisi ni Sandra.

"oh? Really?" Tinignan ni Sandra ang mga

documents. "Hindi ko alam na for pick-up na

pala. Akala ko kasi ay tatagal pa 'yan bago

mapirmahan." Sabi pani Sandra sa kaniya.

Tipid na ngumiti si Hestia at ipinaghiwalay

ang mga documents. "Actually, tatlo lang yung

natira. The rest sabi ni Boss ipa-review mo

muna raw sa Budget team at sa

accounting"

Nanlaki ang mata nito at binuklat ang mga

folder. Ang tangging naaprobahan lamang ay

ang salary increase ng tatlong empleyado na

maayos ang records. Ang ilan kasi ay for

personal budget ng ilan sa mga executives.

Travel budget, housing budget, car budget,

personal budget. At hindi naman ganoon

kababa ang mga numero na nakasulat

doon."

"Why?! Bakit hindi niya pinirmahan?!

Tanong ni Sandra lalo pa at isa kasi ang

pangalan niya ang nasa documento na

nanghihingi ng malaking annual travel budget

na kukunin sa kumpanya.

Galit itong tumingin kay Hestia na para

bang ito ang may kasalanan kung bakit hindi

pinirmahan. "Anong sabi ni Sir Raven? Bakit

hindi niya raw pinirmahan? I'm sure may valid

reason siya 'di ba?"

Parang kasalanan ko pa ngayon? May valid

reason siya, siya may-ari ng kumpanya kaya

p'wede niyang hindi pirmahan 'yon 'di ba?.

"'Ang sabi lang ni Boss sa akin. Hindi raw

napapanahon ang budget na hinihingi niyo. Mas

marami pa raw na importanteng budgetan sa

kumpanya na importante talaga. Kaya rawif

may violent reactions daw ay idaan sa budget

team with signature ng budget manager and

accounting then sila raw ang susulat sa

Chairman for signature!"

"What?!" Tila hindi makapaniwalang sabi

nito na halata talagang nainis.

Bakit ba kung maka-react itong si Sandra

ay akala mo siya ang may-ari ng kumpanya.

Siguro kaya gusto niyang akitin si Boss? Buti na

lang talaga bakla si Boss.

"lyon ang sabi niya. So if wala ka ng

concern I need to go na dahil may iniuutos si

Boss sa akin." Aniya at akmang aalis na ng

hawakan ni Sandra ang pulsuhan niya at muli

siyang pinaharap.

"Umamin ka nga? Binulungan mo si Boss

kaya hindi niya pinirmahan, 'no? Na kung

ano-ano ang pang-aakit na ginawa mo sa

kaniya para naman ma-control mo siya?"

Tila nag-panting ang tainga ni Hestia at

binawi ang kaniyang kamay. "P'wede ba,

Sandra? Wala akong alam sa mga ibinibintang

mo sa akin lalo pa at hindi ako marumi

mag-trabaho sa kumpanya. lsa pa hindi ko

kailangan akitin si Boss para magdesisyon sa

bagay na iyan lalo pa at may sarili siyang isip

para mag-desisyon. At isa pa, siya ang may-ari

ng kumpanya. Kahit pa naman na secretary niya

ako at makita ko ang proposal sa hinihingi

niyong budget ay hindi ko iyan pipirmahan eh.

Kaya kung may reklamo ka? Kay Boss ka

rumekta."' Masungit na sabi niya kaya naman ay

mas lalong nainis ito.

"Matapang ka na ngayon Ms.Coronel. Well,

huwag kang mag-alala, bilang na iyan. Dahil

hindi magtatagal ay malalaman ko ang baho

mo." Pagbabanta pa nito sa kaniya.

"Sige lang, Sandra. Tignan lang natin kung

may makuha ka ngang baho sa 'akin. Keep it up

lang." Aniya bago umalis na sa silid.

Naiinis man siya at nais sabunutan ito sa

mga ibinibintang sa kaniya ay siya na lang ang

lalayo sa gulo. Alam niyang ang mga kagaya ni

Sandra ang klase ng mga tao na hindi na dapat

pinapatulan lalo pa ang karma na ang bahala na

mag-hunting sa kaniya.

Wala siyang kinakatakutan. Lalo pa na

hindi na siya sa kumpanya patagong natutulog

ngayon, kundi sa bahay ni Boss Raven. At

mukhang mas matatagalan pa siya na manatili

roon lalo pa at nagastos niya ang paunang pera

nanaipon niya para sana sa pag-kuha ng

malilipatan na apartment. Sa ngayon ay

mag-ti-tiyaga muna siya sa na makitira sa

kaniyang Boss.

Patapos niya mainis kay Sandra ay bumalik

na siya sa taas kung nasaan ang opisina nila ni

Boss Raven.

Naupo siya at nag-unat kaunti bago

tumingin sa kaniyang laptop para -send ang

ipinapa-send na draft nito nang tila mapansin

niya na may tao sa likod ng halaman na tila

nagtatago. Na kung titingnan mo ay matatawa

ka lalo pa at para saan pa na magtago kung

kitang-kita naman.

Napangiti si Hestia at binati si Kelly na

halatang umiiwas ng tingin.

po."

"Good Morning, Ms.Anderson.I can see you

Aniya kaya napasimangot ito at umalis sa

likod ng halaman.

"l was just checking the plant. Parang

namumunga na kasi eh." Palusot nito kahit

hindi naman namumunga ang halaman na nasa

sulok. Saglit pang napasilip si Kelly sa loob ng

opisina ni Raven na tila tinitignan kung

nandoon ito. Sa sandaling ito alam na niya ang

sadya nito.

"Wala si Boss rito. Nasa meeting siya sa

kabilang building at baka hindi na rin siya

bumalik today lalo pa at sunod-sunod ang

meeting niya sa labas." Sambit ni Hestia na

kahit hindi ito nagtatanong.

Napasimangot si Kelly. "lkaw! Lagi mong

alam ang sched ni Boss! Siguro type mo rin

siya?"

Natawa si Hestia. "Mam, secretary po ako

ni Boss Raven. Kaya po alam ko ang schedule

niya."

Napataas ang kilay nito. "Hmm kung sa

bagay. Pero hindi ko siya hinahanap ha?! Moved

on na ako kay Sir. Raven.!"

"Weh?" Aniya pa natila nang-aasar.

Ang gwapo naman kasi talaga ni Boss kaya

naman ang daming babaeng umiiyak at

nagkakandarapa sa kaniya. Ngunit wala talaga

eh. Iba ang tipo ng kaniyang boss.

Napaupo si Kelly sa bakanteng upuan sa

tapat ni Hestia at doon na nga umiyak.

"Ang dami ko ng ginawa, Hestia. Nagdasal

na ako sa Quiapo, sumayaw sa obando, pati

mga manghuhula at shaman pinatulan ko na

para sa mga orasyon na iyan para naman

magbago ang hangin kay boss at ako na lang

ang maging type niya pero wala talaga. Diyos

ko! Pati, nga ang puno ng balete sinayawan ko

na pero wala pa rin! Nangangamoy yosi na lang

sa k'warto ko sa gabi."

Nanlaki ang mata ni Hestia at halos

matawa na pero naaawa siya kay Kelly. Siguro

nga ay talagang gusto nito si Boss. Pero wala

talaga eh, si Boss Glen ang gusto nito.

"Ayos lang'yan Mam Kelly. Sa kapre ka na

lang-- ay este may lalakeng dadating sa buhay

mo, Mam. Yung mamahalin kang tunay. Hayaan

mo na si Boss. Sa iba siya masaya eh."

Dahil sa kaniyang sinabi ay mas lalong

napalahaw ng iyak 'to.

Ang tangging nagawa ni Hestia ay ang

damayan na lamang ang pusong sugatan nito.

Pero sa isip ni Hestia at sasamahan niya rin ito

lalo pa at isa rin siya sa nanghihinayang sa

kakisigan ng kaniyang boss na isang pamintang

buo.

It's been a week since she stayed sa bahay

ni Boss Raven. Wala naman siyang naging

problema lalo pa at sa busy ng kaniyang boss sa

trabaho at pati na rin siya ay hindi naman sila

masyadong nagkikita sa bahay. Sa unang linggo

ay lagi rin itong umaalis sa gabi dahil sinusundo

ni Sir Glen at mukhang may date sila kung

Saan-saan.

Para kay Hestia ay okay na rin iyon para

naman maiwasan ang ilang sa pagitan nila ng

kaniyang boss. Lalo pa at kahit naman sinusulit

na niya ang kapakalan ng mukha niya sa pagtira

sa bahay nito ay may natitira pa rin naman

siyang kahihiyan para naman hindi na

madagdagan ang kahihiyan niya na iyon.

Ginagawa na lamang niya ang best niya para

may ambag siya sa bahay nito. Sa kinasamaang

palad ay wala pa siya naiaambag sa pagkain

dahil sa katapusan pa ang s'weldo.

Pagkatapos ng trabaho ay nag-taxi na lang

siya pauwi sa bahay ni Raven. Bukod sa mga

meetingnito sa labas ng kumpanya ay may

lakad ulit si Raven itong gabi. Kaya naman

mag-isa na siyang umuwi. Sa mga nakaraang

araw hindi rin siya sumasabay sa kaniyang boss

at baka talagang ma-chismis sila. Sa umaga

p'wede pa dahil maari silang magdahilan na

nagkita sa kung saan para pag-usapan ang mga

meeting ni Raven sa araW-araw. Pero kung

sasabay siya rito pati sa pag-uwi ay baka

talagang pag-p'yestahan na sila.

Alam niya ang code sa bahay ni Raven,

agad siyang pumasok at dahil sumalubong ang

pusa nito ay inasikaso niya iyon para pakainin.

Yung ahas naman ng boss niya hindi naman na

kailangan pakainin dahil kumain na iyon

kahapon, at ang boss na niya ang nag-asikaso

doon,

Dahil mukhang magdidiretso ang lakad ng

boss niya at mukhang siya lang ang tao sa bahay

ngayon ay umakyat siya at nag-bihis na muna.

Tanging shorts at spaghetti straps na sando lang

ang isinuot niya, hindi rin siya nag-bra dahil

wala namang tao ngayon bukod sa kaniya.

Nagdalawang-isip pa siya kung mag-ba-bra

siya ngunit naisip niya rin naman na hindi rin

naman ito magkakainteres kung babakat man

ang butones ng kaniyang dibdib sa kaniyang

suot na sando kung nandito ito ngayon.

Ipinusod niya ang kaniyang buhok at

binitbit ang kanyang laptop at ilang documents

sa ibaba. Para habang nagluluto siya ay i-review

niya angilan sa kaniyang trabaho na inuwi.

"Ay iha, nandito ka na pala." rinig niyang

boses ng isang babae.

Napangiti siya at agad na binati ito.

"Manang Nelia, ikaw po pala, akala ko po bukas

pa po ang balik niyo po? saka parang wala ka

naman po lilinisin ngayon dahil malinis at

maayos pa po ang bahay."

Ngumiti ito bago tumango. "Oo iha,

nakiusap kasi itong si Raven. Pinapakisuyo yung

polo niya na labahan dahil kailangan niya raw

bukas." sabi nito bago tumuro sa itaas. "Saka

sakto rin dahil may schedule ako ng check up

bukas, medyo hinahapo ako iha."

Bumakas ang pag-aalala sa sinabi nito.

"oh, Nang? kung hinahapo ka bakit ka po

nagpunta? baka naman mapano ka niyarn

po?"

"Kailangan daw kasi ni Raven yung damit.

Importanteng lakad 'yon eh."

Nanlaki ang mata niya. Importanteng

lakad? teka! 'di ba this week birthday niya 'di

ba? hala! nakalimutan ko!

"Nang, 'di ba matagal ka na pong naglilinis

dito sa bahay ni Boss? ibig-sabihin po, alam mo

po birthday niya?"

"Oo, bukas ang birthday niya. Kaya nga

kailangan niya yung"

Napasapo si Hestia sa kaniyang noo dahil

nakalimutan niya na may pinaplano siya sa

birthday nito. Masyado siyang naging abala sa

mga pino-problema niya at pati sa trabaho kaya

naman nawala sa isipan niya.

"Kamuntikan ko na makalimutan,"

"Naku, may plano ba kayo bukas?"

nakangiti na sabi nito sa kaniya.

Umiling si Hestia, "Hindi naman po

magarbo, baka paglutuan ko po si Boss.

Icelebrate po namin kapag tapos ng mga lakad

niya. Nakakahiya naman po kasi, secretarya

niya ako at pinatuloy po ako rito tapos wala

akong surprise."

Hinampas siya nito bago hinapo. "Ikaw

talaga, hindi naman nag-ce-celebrate iyon

masyadosi Sir. Kaya sigurado ako na matutuwa

iyon sa pa-surprise mo." sambit nito bago

muling hinapo.

Nakangiti si Hestia dahil inisip niya ang

surprise niya, pero mas nag-alala siya kay

Manang dahil sa pag-hinga nito. "Nay, upo ka na

muna nga ako nahihirapan sa'yo." inalalayan

niya ang matanda na maupo. "Yung polo lang

ba ni Boss ang pinunta mo po? kasi kung iyon

lang ako na lang gagawa, umuwi ka na, Manang,

at magpahinga."

"Naku nakakhiya naman." ani pa nito bago

napahawak sa kaniyang dibdib.

Umiling si Hestia at nginitian ito. "Nang,

ako na, marunong naman ako mag-laba, saka

ako rin naglaba nung damitni Boss noong

nangailangan siya ng cleaner dito." aniya pa

dahil nag-aalala talaga siya rito.

Lumapad ang ngiti ng matanda at

tumango. "Sigurado ka ha? hindi ba ako

nakakaabala?"

Muling umiling si Hestia. "No worries,

Nang. Sige na po. Magpapatawag na po ako ng

taxi." aniya bago tinulungan itong tumayo.

"'Sige, iha. Maraming salamat. Yung polo ni

Sir Raven nasa silid niya. Doon sa basket niya,

sabi naman niya iyon lang ang labhan huwag na

yung ibang labada niya."

"Sige, Nang.. ako na po ang bahala. Don't

worry po. Hindi kO sasabihin kay Boss na ako na

ang gagawa at pinauwi na kita para naman wala

ka nang po-problemahin pa."

Naawa siya sa matanda lalo pa at nakikita

niya rito ang namayapa niyang lola na nag-alaga

sa kaniya noon. Madalas din itong kumuha ng

labada at maglinis sa mga may kaya sa

probinsya nila.

Sumalangit nawa ang kaluluwa nito.

Nang makarating ang taxi ay inalalayan

niya ito pagkatapos ay pumasok na siya ulit sa

loob ng bahay.

Tinungo niya ang itaas upang magpunta sa

kwarto ni Boss Raven. Nakabukas iyon at

pagkapasok niya ay nakita niya ang malinis at

maayos na kwarto ng kaniyang boss. Napangiti

siya dahil sa mga sandaling ito ay parang

napatunayan niya na may pusong babae ang

kaniyang boss dahil malinis at maayos ito sa

mga gamit. Akala mo ay hotel ang silid nito dahil

sa ayos at halos walang gusot ang kobre ng

kama nito. Inilibot niya ang kaniyang tingin sa

silid nito. Naalala niya ang unang beses na

nakapasok siya sa silid na ito upang maglinis. At

ngayon ay ang pangalawa para naman maglaba

ng mga damit nito.

Hinanap niya ang basket na sinasabi nito.

Nagpunta siya sa may walk in closet nito ngunit

wala iyon doon. Naisip niya sa may bathroonm at

doon niya nga nakita sa labas ang basket ng

mga hinubad nito.

"Nandito lang pala." aniya bago lumuhod

at sinuri ang mga hinubad na damit doon.

Hinanap niya ang polo na pinalalabahan nito at

nang makita iyon ay agad niyang iniangat.

"Gotcha,"

Ngunit sa kaniyang paghahalughog ay tila

napansin ng kaniyang mata ang isang piraso ng

tela nanaroon na natatabunan ng polo na

kinuha niya. Kulay white iyon ngunit may heart

na disenyo at korona pa. Hindi niya alam kung

ano ang pumasok sa isipan niya at kinuha iyon

at iniladlad.

Pinagmasdan niya ang laki n'on. Isang

underwear na gamit na at natatawa siya dahil

may heart at crown. "Ganito pala ang bet ni

Boss na underwear! may pa-heart heart pa!

haha alam ko na ang bibilhin kog regalo

kapag-" aniya ngunit agad siyang napahinto

nang marinig ang pinto ng silid ng kwarto ni

Raven.

Agad siyang napadapa nang hindi

naglilikha ng ingay, hinawakan niya ng mahigpit

ang polo at underwear ni Raven, bago sinilip

ang gilid ng upuan na nakaharang sa

kinaroroonan niya. At nanlaki ang kaniyang

mga mata nang makita si Raven na kakapasok

lang sa silid nito at nagtatanggal na ng

kurbata.

Hala! nandito na si Boss? akala ko ba

mamaya pa siya uuwi?!

Aniya sa kaniyang isipan ngunit tila mas

lalo siyang nag-panic nang maalala ang

kaniyang itsura. Isa pa, narito siya sa silid nito at

hindi alam nito na siya ang maglalaba ng polo

nito.

Hala baka magalit siya sa akin saka kay

Manang! baka palayasin ako!

Dahil sa kabang nararamdaman niya na

pati si Manang ay madamay ay agad siyang

kumilos upang magtago. Dahil nakasalampak

siya sa sahig ay agad siyang gumapang at

dahan-dahan na binuksan ang pinto ng banyo

saka siya pumasok doon. Ngunit tila mali ang

kaniyang desisyon na doon magtago dahil doon

din papunta si Raven.

s*t!

Mabilis niyang iginala ang tingin sa

bathroom at naghan ap ng p'wede niyang

pagtaguan. Nakita niya ang shower area at doon

Siya nagtungo upang magtago. Frosted ang

glass ng shower area kaya inisip niya hindi siya

makikita kung doon siya magtatago.

Lord! tulungan niyo po ako please! wag

naman sana mag-shower si Boss! tangina

naman kasi bakit dito ako nag-tago?

Mariin niyang itinikom ang kaniyang bibig

at tinawag sa kaniyang isipan halos lahat ng

santo na kilala niya nang marinig niya na

bumukas ang pinto ng banyo at pumasok doon

si Raven. Dahan-dahan siyang tumingin sa

siwang at nakita si Raven na naghubad ng

pangtaas nito dahilan para makita ang

pumuputok nitong abs.

Nanlaki ang mata niya dahil sa kaniyang

nakita, Ngunit mas lalo nanlaki iyon ng

tumungo ang kamay nito sa suot na pantalon

para ibaba ang zipper n'on.

Halos malaglag ang kaniyang panga nang

makita na ibaba ni Raven ang suot nitong

pantalon dahilan upang makita niya ito ng naka

boxers lang.

Please 'wag mong hubarin, wag.. wag. AY

PUTANGINA!

Hindi lang nalaglag ang kaniyang panga

kundi halos lumuwa ang kaniyang mata nang

makita na nakahubad ito.

Ang laki!

Ang haba!

Ang taba!

Sinasabi ng kaniyang isipan na umiwas siya

ng tingin at hindi pa pakatitigan ang

pagmamay-ari nito na nakasabit sa pagitan ng

mga binti nito. Ngunit nanigas siya sa kaniyang

kinatatayuan.

"oh-" Napasapo siya sa kaniyang bibig

nang hindi inaasahan na mag-react. Kaya

naman ay dali niyang tinakpan ang kaniyang

bibig gamit ang tela na kaniyang hawak. Ang

tela na may disenyong puso at korona.

Ngunit ang kaniyang mga kaluskos ay tila

narinig ni Raven at napatingin sa shower area.

Lumapit ito doon at binuksan ang pinto. Doon

nagtama ang mga tingin nila.

Si Raven na nakahubad, habang si Hestia

na nakatayo habang naka busal sa bibig nito

ang underwear ni Raven.

"Hestia--"

Napatingin si Hestia sa tela na nasa bibig

niya, napagtanto niya kung an iyon kaya agad

siyang napasigaw.

"Ahhh!!"

Napatingin siya sa ibaba ni Raven at nang

mapansin iyon ni Raven at na napagtanto na

nasa harap niya si Hestia ay napasigaw rin ito

"Ahhh!!"

Chapter 23 (SPG)

Kapwa sila napasigaw at nagturuan pa

habang si Hestia ay nakatakip nga ang isang

kamay sa kaniyang mukha ay nakasilip naman

ang kaniyang mata sa pagitan ng kaniyang

daliri. Si Raven ay mabilisang tinakpan ang

kaniyang kahubdan gamit ang kaniyang kamay

ngunit kulang pa rin kaya naman ay hinatak

niya ang polo na hawak ni Hestia at itinakip

iyon sa kaniya. Sa pagkataranta ni Hestia ay

nadulas siya. Nataranta rin si Raven at

sinubukan siyang saluhin ngunit huli na ang

lahat. Kapwa sila nadulas sa bathtub at

tinamaan nila ang handle ng shower dahilan

para bumukas iyon at mabasa silang

dalawa.

Nakapaibabaw si Raven habang ang

kamay niya ay nasa ulunan ni Hestia upang

hindi iyon tumama sa lapag. Gulat pa rin, ay

kapwa sila nakatingin sa isa't isa. Tila nanigas

ang mga katawan nila at hindi makagalaw.

Nanatili na nakakulong ang mga titig nila

habang patuloy na bumabagsak ang mainit na

tubig mula sa shower na mas lalo pang

nagpainit sa sitwasyon nila.

"Boss... May tumutusok, nalaglag po ata

yung lofa." ani ni Hestia bago napatingin sa

pagitan nila ngunit agad siyang pinigilan ni

Raven. Dahil doon ay natuon ang mata ni Raven

sa bandang dibdib ni Hestia. Nakita niya ang

dibdib nito na bumakat na dahil nabasa ang

suot nitong sando.

"Boss! Tumigas lalo yung lofa!" sumbong

ulit ni Hestia na tila ang pangkuskos sa likod na

nakasabit sa gilid ay ang nasa pagitan nila.

Nagsi-bagsakan kasi ang mga nakapatong

kanina kaya akala niya ay napunta iyon sa

kanila. Hindi niya alintana na ibang bagay pala

ang matigas sa pagitan nila lalo pa sa sitwasyon

nila ngayon.

"f**k!" mura ni Raven bago pinakatitigan

siya dahil ang mga mata ni Hestia ay nasa

kaniya. "Close your eyes!"

"Ito na po! Sorry Boss!"

Mariin na ipinikit ni Hestia ang kaniyang

mata ayon na rin sa utos ni Raven. Ramdam

niya na umalis sa ibabaw niya si Raven kaya

naman ay sumilip siya at nakita itong nakatayo

ang nakatayo rin ang nasa pagitan ng hita

nito. Doon ay napansin niya na tila mas lumaki

pa iyon.

Diyos ko, mahabaging bathala!

His features are to die for. Parang huminto

ang paligid ni Hestia at parang nagdeliryo ang

kaniyang katawan dahil sa nilalang na nasa

harapan niya. Hindi pa siya nagkaroon ng kahit

na anong reaksyon na ganito sa talambuhay

niya lalo pa at ito ang unang beses na makakita

siya ng lalaking hubo't hubad sa harapan niya.

Tila isa itong diyos na bumaba mula sa langit at

halos kuminang ang katawan nito sa kaniyang

paningin. At tila mas kuminang sa kaniyang

mata at nakatuon sa kargada nitong daig pa ang

papunta sa giyera dahil sa pagsaludo n 'on.

Tayong-tayo na bahagya pang nakaarko

paitaas at nanlalaki ang ulo ng dulo na para

bang pumipintig iyon. Kita niya ang ugat na

nakabakat sa p********i nito at parang

pumipintig rin. Samantalang ang mga bola nito

sa ilalim ay namimilog at kita mula sa

bahagyang naka-trim na buhok na

nakapalibot.

Isa iyong imahe na bago sa paningin niya.

Wala pa siyang naging kasintahan at maski na

sa internet ay hindi pa siya nakakita ng

gan'on.

At sa sandaling ito ay tila may kung ano na

nagising sa katauhan niya. Tila nagising ang

p******e niya. Ang kaniyang pagnanasa sa

haplos ng isang lalaki. Na sa edad niyang bente

siyete ay ngayon lang sumapi sa kaniya.

Ibinaba niya ang kaniyang kamay at

napatitig kay Raven na ngayon ay nakaharap sa

kaniya. Wala rin imikat nakatitig lang. Tila

silang dalawa ay nagpapakiramdaman.

Hindi niya alam ang pumasok sa kaniyang

isipan at tumayo siya at nilapitan si Raven.

Parang may kung anong gayuma na pumasok sa

sistema niya. Parang nasa impluwensya ng

isang kapangyarihan na nagmumula sa aura ng

kaniyang boss. Tila nakakalasing ang tinginan

nila. Ang maamong mukha ni Raven na

nanghahalina at pinakatitigan rin siya.

Pinagmasdan ni Hestia ang mapungay nitong

mga mata hanggang sa hindi nagtagal ay

nag-dikit ang mga katawan nila.

Naglaho ang kamusmusan sa kaniyang

sistema ng wala sa sariling hawakan ang

p********ini Raven.

"Uggh" unggol nito nang sumakop ang

mainit na palad ni Hestia sa kahandaan ni

Raven.

"Boss ang laki," sambit pa ni Hestia bago

pinisil iyon dahilan upang mas lalong

mapadaing si Raven.

"Huwag mong hawakan kung hanggang

diyan lang ang gagawin mo, Hestia." Banta

nito.

Muling napatingin si Hestia sa mga mata ni

Raven at maamong tinanong ito. "What do you

want me to do, Boss?"

Parang nag-apoy ang mga mata ni Raven at

mas tila na nagliyab ang pagitan nila. "Move

your hands-."

"Like this, boss?" Putol ni Hestia at

iginalaw ang kaniyang kamay sa kahandaan

nito. Minasahe iyon at pinisil-pisil ang dulo.

Dahil sa ginawa ni Hestia at parang

umurong ang dilani Raven at napapikit na lang

at napaungol. Pabalik-balik ang tingin nito sa

kamay ni Hestia sa kaniyangp*********i at sa

mukha ni Hestia na nakatingin sa kahandaan ni

Raven habang minamasahe niya ang p*********;

nito.

Bakas sa mukha ni Hestia na hindi niya

alam ang kaniyang ginagawa. Hinahatak lang

siya ng init na kaniyang nararamdaman dulot

ng pagdikit ng mga palad niya sa bawat pulgada

ng binata.

"Do you want to taste it, Hestia?" Bulong ni

Raven kaya napaangat ang tingin ni Hestia sa

kaniya. Dinala ni Raven ang daliri niya sa baba

ni Hestia upang ilapit iyon sa kaniyang mukha,

dahilan para magtapat ang muka nila. "Do you

want to get down, on me, Ms.Coronel?"

Tumango si Hestia at akmang luluhod na

nang hapitin siya ni Raven at isandig sa

dingding na tiles. Kapwa napaawang ang mga

bibig nila habang pinagmamasdan nila ang

mukha ng isa't isa. Umakyat ang kamayni

Raven sa dibdib ni Hestia na bumakat na at

nakikita na dahil sa basa nitong sando. Pinisil

iyon ni Raven dahilan upang mapakagat si

Hestia sa kaniyang ibabang labi. Sunod n'on ay

iniangat ni Raven ang basang sando nito at

kinulob sa kaniyang bibig ang naninigas nitong

u**g.

"Ah!" Ungol ni Hestia at napatingin sa

kisame.

Her mind is becoming cloudy. Parang

nasakop na siya ng labis na sarap dulot ng

ginagawa nito sa kaniyang dibdib. Papalit-palit

na sinuso ni Raven ang dalawang dibdib niya at

habang abala ang labi at dila nito sa

pagpapaligaya sa isa niyang u***g ay abala

naman ang isa nitong kamay na nilalamas ang

kabila.

"Ohh!" Ungol niya nang maramdaman ang

akakakiliting pagtibok sa kaniyang

p**s***e.

Sunod ay naramdaman niya ang kamay ni

Raven na pumasok sa kaniyang short ay sinapo

ng gitnang daliri nito ang kaniyang hiwa.

"You're wet, Hestia." Bulongni Raven sa

kaniya bago hinalikan ang kaniyang leeg. Mas

lalong kumibot ang p********e ni Hestia lalo pa

ng igalaw ni Raven ang daliri nito sa kaniyang

hiyas. Hinimod iyon kaya halos manghina ang

kaniyang mga binti.

"Oh, god, boss!"

Sumilay ang ngiti sa labi ni Raven at

dinilaan ang leeg niya paakyat sa kaniyang

tainga. Sunod ay naramdaman niya ang daliri

nito na dahan-dahan na umulos sa kaniyang

bukana. Hanggang sa naging madilim ang

kaniyang paningin. Tuluyan siyang nawalan ng

malay.

"Putangina!" Sigaw ni Hestia nang

mapabalikwas siya ng bangon sa higaan.

Idinilat niya ng matindi ang mga mata at

napatingin sa paligid.

Isang masamang panaginip! Isang

masamang panaginip lang naman ang dumapo

sa kaniya.

Napaginipan niya kasi na nagpunta siya sa

kwarto ng boss niya dahil kailangan niyang

labhan ang polo nito. Ngunit iba ang sinapit

niya sa banyo nito. Lalo pa at may

kababalaghan na nangyari sa kanila. Lalo pa at

tila na iba ang nilabahan ng kaniyang mga

kamay.

Napasapo siya sa kaniyang pisngi nang

maalala ang kaniyang panaginip. Ang mga

nakita niya. Ang nahawakan niya. Ang ginawa

niya at ginawa ni Raven sa kaniya.

"Erase, erase, Hestia! Isang panaginip lang

'yon. Walang nangyaring gan'on! Saka as if

naman! Hindi ka rin naman gagawa ng gan'ong

bagay lalo na ikaw pa ang magsisumula."

Umiling siya at tinampal-tampal ang kaniyang

pisngi upang tuluyan na siyang magising sa

bangungot na 'yon.

Muli siyang nahiga at

napabuntong-hininga, iniisip na mabuti na lang

at panaginip lang ang lahat.

"Gising ka na pala?" Boses iyon ni Raven na

pumasok sa kwarto niya at may dalang tray na

may lamang pagkain.

Muli siyang napabalikwas ng bangon at

napatingin sa kaniyang boss. Sa sandaling ito ay

muli siyang nagtaka kung bakit ito nasa kwarto

niya. At bakit may dalang pagkain.

"Boss?"

Inilapag ni Raven ang pagkain sa kama.

"Nahimatay ka kahapon sa banyo. Ang tindi ng

lagnat mo. Kumain ka muna."

Ano? Nahimatay sa banyo?

Kahapon? Banyo? Kahapon?

na-finger?

So totoo yung sa banyo? Hindi

panaginip?

Nanlaki ang kaniyang mga mata at

napaawang ang kaniyang bibig. "Po? Ano po?!"

Sigaw niyang tanong.

Hindi nagsalita si Raven at dinala ang tray

sa kandungan ni Hestia.

"Boss teka." Hinawakan ni Hestia ang

pulsuhan ni Raven. "Boss! Ibig sabihin ay totoo

yung nangyari? Na may nangyari?!"

"Kumain ka muna." Blangkong sabi ni

Raven sa kaniya. "Eat up manghihina ka

niyan."

"Boss! Sagutin mo ako?! Totoo ba?!"

Tanong niya ulit habang diretsong nakatingin

kay Raven.

Umupo si Raven sa tabi ni Hestia at

pinakatitigan ito. "Looks like you don't know

what you've done. Don't think about it anymore

and eat your food. Buti bumaba na ang lagnat

mo.I was about to bring you to the

hospital."

"So totoo nga talaga?!" Sigaw niya bago

napasap0 sa kaniyang mukha dahil sa

kahihiyan.

Gusto niyang magpakain sa lupa sa

sandaling ito. Gusto niyang maglaho na parang

bula dahil sa ginawa niya. Parang gusto niyang

tumakbo palayo hanggang sa tuluyan na siyang

makawala sa kaniyang boss. Magpunta sa

malayong lugar. Yung hindi siya makikita pa ni

Boss Raven.

Bukod sa nangyaring pagtatago niya sa

kwarto nito at nakita niya ang kahubdad ng

kaniyang boss ay hinawakan, hinimas niya pa

ang ahas nito. Hindi lang iyon hinayaan niyang

magpalamas at magpahalik ng kaniyang dibdib.

Hindi langy'on. Pinahawak niya rin ang

kaniyang kabibe.

Oh mahiwagang kabibe! Kamuntikan ka ng

masisid! Ang rupok kasi ng amo mo!

"Boss!" Napasapo si Hestia at itinago ang

kaniyang mukha kay Raven. Di bale nang ganito

siya maghapon huwag lang makita ito dahil

nakakahiya talaga.

Napangisi si Raven sa itsura ni Hestia.

"There's nothing to be ashamed of Hestia.

It's normal. And nangyayari-"

"Normal?! Nangyayari?!" Sigawni Hestia

kay Raven. "Boss hindi naman normal na

maghawakan at magpa-suso sa kung

sino-sino."

"Kung sino-sino ba ako sa'yo?" Tanong ni

Raven na parang wala lang dito ang

nangyari.

Umiling si Hestia habang nanatili ang hiya

sa kaniyang mukha. "Hindi, pero boss kita! At

yung nangyari naman hindi naman normal na

ginagawa iyon ng mag-boss."

"Hindi ako ang nag-umpisa, Hestia. Ikaw

ang nasa kwarto ko. Ikaw ang naninilip sa akin

at ikaw rin ang humawak sa--"

"'Stop!" Sigaw niya upang pigilan ito dahil

halos isampal ni Raven ang ginawa niya at mas

lalo siyang nahihiya. At habang mas

nadadagdagan yung hiyang iyon ay baka hindi

na siya makaahon.

"First of all, Boss. Hindi ako naninilip."

"Bakit ka pala nasa kwarto ko?" Tanong

nito pabalik na tila nangaasar. Malamang ay

pinagti-tripan siya nito.

"Huwag mo naman akong tawanan, Boss!

Masaya ako na makita kang nakangiti dahil first

time yung ganito, Saka hindi talaga ako

naninilip! Nagpunta ako sa kwarto mo kasi

kukunin ko yung polo mo para labahan."

"Ah kaya pala inaamoy mo yung underwear

ko?" Asar pa nito.

"Hindi ko inaamoy! Hindi ko nga alam na

nailagay ko sa mukha ko. Nag-panic lang talaga

ako, Boss! Hindi ko alam ang gagawin ko nung

pumasok ka sa kwarto mo. Baka magalit ka sa

akin o kay Manang kaya naman nagtago ako sa

banyo. Tapos sa banyo ka rin naman pala

pupunta. Tapos hindi ko naman alam na

maghuhubad ka. Na hindi ko naman akalain na

mangyayari yung nangyari." Mas lalo siyang

kinabahan. Kung ano-ano na ang pumapasok sa

isip niya. Na baka palayasin na naman siya.

Bumangon si Hestia at lumuhod sa

harapan ni Raven. "Boss! Patawarin mo ako!

Awa na lang, boss! Patawarin mo ako. Huwag

mo akong paalisin. Huwag mo po akong

tanggalin sa trabaho. Kaya please.. awa na lang

boss! Hindi ko alam ang ginawa ko kung bakit

ko nagawa 'yon. Kaya, sorry po talaga! Boss

sorry po talaga!" Pagmamakaawa niya pa.

"Get up and eat your food." Sambit ni

Raven bago inalalayan siyang tumayo at

umupo. "Don't explain. If you want to forget

then forget it. You don't need to say sorry."

Napayuko si Hestia sa sinabi ng kaniyang

Boss.

"I would like to ask for forgiveness too. For

what I did. Sorry dahil ginawa ko 'yon and hindi

mo naman pala intended na may mangyari.

Hindi ko pinigilan ang sarili ko. Even thoughi

have a clue that you're not ready yet." Sabi pa ni

Raven kaya bumakas ang pagtataka sa mukha

ni Hestia. "Masyado akong nagpadala. Hindi ka

naman pala handa."

"Boss?"

"If hindi ka nahimatay baka may mas

nagawa pa tayong mas matindi."

Nanlaki ang mata ni Hestia dahil sa

kagagahan niya. Ngayon tuloy pati ang boss

niya ay tila nabahiran na niya.

Boss? hindi ba bakla ka? umayos ka nga

diyan!

"Boss! I'nm sorry talaga! I'm so sorry! Hindi

maganda yung nangyari lalo pa at ayoko na

makaapekto ng may relasyon. Ayoko na

mag-away kayo. Kaya kung sakaling malaman

niya man ay ako na ang mag-eexplain,

boss."

Napakunot ang noo ni Raven sa sinabini

Hestia, Hindi niya alam kung ano ang sinasabi

nito kaya nagtanong siya kung ano ba ang nais

nitong palabasin.

"What do you mean na ayaw mong

makasira ng relasyon? At sinong kakausapin

mo?"

"'Si Sir, Glen po. Ayoko po na masira ang

relasyon niyo ni Sir Glen." Dahilan niya.

Mas lalong nagtaka si Raven. "At bakit

naman masisira ang relasyon namin ni

Glen?"

Napahinto si Hestia at pinakatitigan si

Raven. Lalo pa at para talagang wala itong clue

sa nais niyang sabihin. Saka ang ginawa nito,

nagpadala siya na para bang hindi iniisip ang

relasyon nila ni Sir. Glen. "Po? Hindi po ba

boyfriend mo siya?"

"What the f**k?" Gulat na sabi nito na tila

nandiri sa sinabi ni Hestia.

"Hindi po ba, Boss?" nakaawang ang bibig

ni Hestia na tanong.

Umiling si Raven at natawa. "Anong tingin

mo sa akin? Bading?"

Nanlaki ang mata ni Hestia. "Hindi po ba,

Boss?"

"The hell, no!"

"What?!!! So hindi ka nga bading.

Sir?!"

Sumama ang tingin sa kaniya ni Raven.

"Sinabi ko nang hindi. Gusto mo ba patunayan

ko pa sa iyo na hindi ako bading? And I swear

Ms.Coronel, malalaman ko kung gaano ako

kalalaki!"

Pagkasabi n'on ni Raven ay parang

bumalik sa kaniyang isipan kung gaano kalaki

ang sandata nito. Na kumikintab-kintab pa at

nanghahalina.

Halos bumagsak ang panga ni Hestia sa

kaniyang nalaman. Buong akala niya kasi ay

talagang bading ang kaniyang boss lalo pa at

iyon din ang kalat sa kumpanya. Kaya nga rin

siya pumayag na tumira rito sa bahay nito ay

dahil kahit papaano ay hindi magkakainteres

ito sa kaniya lalo pa at bading ito at hindi ang

klase ng babae ang type niya. May mga araw pa

naman talaga na hindi siya nagsusuot ng bra

habang nandito sa bahay. Akala niya ayos lang

kasi bading ang boss niya at walang malisya.

Pero hindi naman pala.

Isang malaking pagkakamali!

Wala sa sariling tumayo si Hestia at agad na

kinuha ang kaniyang bag at sinilid doon ang

mga damit niya na nasa loob ng cabinet.

"'Anong ginagawa mo? Bakit ka

nag-iimpake?" Nagtatakang tanong ni Raven sa

kaniya bago sumunod ito salikod ni Hestia.

Hindi lumingon si Hestia at ipinagpatuloy

ang kaniyang pag-iimpake.

"Hestia.!"

"Aalis na po ako, Boss. Salamat po sa lahat

ng tulong mo sa akin."

Chapter 24

"At saan ka naman pupunta?" tanongni

Raven habang pinagmamasdan si Hestia na

patuloy sa pag-iimpake.

"Kahit saan, Boss. Huwag lang dito." sagot

ng dalaga habang hindi tinitingnan si

Raven.

Sumilay naman ang pilyong ngiti mula sa

labi ni Raven at humarang sa dadaanan sana ng

dalaga."Kanina lang nagmamaka-awa ka sa

akin na patawarin kitalat huwag paalisin sa

bahay ko? tapos ngayon, aalis ka? saan ka

pupunta? sa company? doon sa stockroom ulit?

baka nakakalimutan mo angmaaring mangyarı

sa iyo kapag bumalik ka doon."

Mas concern ako, Boss sa küng anong

mangyayari sa akin kapag nanatili ako rito sa

bahay mo.

"Hindipo sa company, basta po kahit saan,

basta 'wag dito. Kahit sa kalsada pa iyan, wag

lang dito." diin niya pa kahit hindi alam ni

Hestia kung saan siya tutuloy. Dahil ang totoo

naman talaga, ay kung may ibang lugar siya na

mapupuntahan ay sana hindi siya nandito. Pero

ang importante ngayon ay ang makaalis siya

lalo pa at malaking gulo pala itong pinasok niya.

Manganganib siya kung tatagal siya sa bahay na

kasama ang boss niyang ito. Lalo pa nang

matapos ang nangyari sa bathtub.

Mariin niyangipinikit ang kaniyang mga

mata at pilit na inalis sa kaniyang isipan ang

mga naalalang kaganapan lalo pa nang bumalik

iyon sa kaniyang ala-ala. Dinampotniya ang

kaniyang bag at akmang lalabas nang pinto na

hindi papansinin ang kaniyang Boss pero mas

lalong humarang ito,

"Hestia.."

"Boss, tabi!" aniya pa nang ayaw umalis ito

sa harap niya.

Napataas ang kilay ni Raven, "Sinisigawan

mo ba ako, Ms. Coronel?"

"Yes, Boss. Kaya tumabi-tabi ka diyang

habang kaya ko pang magpigil. Kasi kung hindi

baka ipasok kita doon sa alaga mong ahas sa

aquarium." masungit niyang sabi ngunit imbis

na masindak si Raven ay natawa lang ito."Boss,

ano ba? tawa-tawa ka pa diyan?"

Muling nagseryoso si Raven, at imbis na

magsalita ay kinuha niya ang isang bag ni

Hestia. Ipinasok niya iyon sa loob ng silid tapos

ibinalik ang mga laman non sa pinagalisan ni

Hestia. At nang makita ni Hestia ang ginawa

nito ay napasabunot ito sa kaniyang sarili.

"Boss naman!" lumapit siya at ibinalik ang

mga inilagay ni Raven sa bag. Habang si Raven

naman ay ibinabalik sa estante. Hanggang sa

mag-agawan nasila ng bag.

"Boss, ibigay mo."

"Paano kung ayaw ko?" tanong ni Raven at

itinaas ang bag. Hindi iyon maabot, ni Hestia

kaya mas lalo itong nainis."|

"Boss naman! akin na yan!'Wag kang ano

diyan!" pilit niyang iniabot ang bag, at dahil

doon ay nagdikit na naman ang katawan

nila.

Pareho silang napahinto at hang tila

maramdaman na naman ang kuryente sa

pagitan nila ay kapwa sila napahiwalay. Umiwas

ng tingin si Hestia at mulingnagsalita. "Boss,

hayaan mona kasi ako umalis."

"No, not until you tell me your reason kung

bakit ka aalis?" sabi ni Raven at muling itinago

ang bag sa kaniyang likuran. "Nalaman mo lang

na hindi ako bakla, nagkaganyan ka na. Dahil ba

doon? o dahil sa nangyari sa atin sa banyo? 1

told you-."

"Yes, pareho, Bos!" ani ni Hestia.

Napabuntong-hininga siya, pinakatitigan niya si

Raven. "Boss, ang totoo.. nag-stay ako rito sa

bahay mo hindi lang dahil sa wala akong

matuluyan kundi kampante rin ako, dahil akala

ko nga bading ka." pag-amin niya kaya

napangiti na naman si Raven.

MSus! dahil lang doon?"

At tama, nagbago ang desisyon ko kasi

dahil doon. Kasi mali boss eh. Hindi magandang

tignan na magkasama sa iisang boss äng

dalawang tao na iba ang kasarianLalaki ka,

babae ako. At isa pa." napahinto siya, "Yung

nangyari sa.banyo

Tumango si Raven at napatahimik nalang

natila napagtanto nito ang sinasabii

Hestia.

"Gets mno na ako, Boss? kaya hayaan mo na

akong umalis."

MI'm not going to let you go, untilyou tell

me kung saan ka tutuloy pag hinayaan kita na

umalis dito," dagdag ulit ni Raven na tila ayaW

Siyang pakawalan.

Maslalong bumakas sa mukha ni Hestia

ang pagkainis. Hindi niya alam ang gagawin

niya, parang nais niyang sabunutan si Raven sa

inis.

"Boss naman!" sigaw ni Hestia.

Muling natawa si Raven dahil natatawa rin

siya sa reaction ni Hestia. "Don't leave, Hestia."

malumanay niyang sabi habang nakatitig sa

mata nito.

Napangiwi si Hestia at dinuro ang kaniyang

boss. "Boss ha! hindi ako natutuwa. Wag kang

ganyan sa akin. Huwag kang ngingiti-ngiti, hindi

ako sanay! saka hindi ka mabait sa akin kaya

huwag kang ganto sa akin ngayon.!"

Tila naman hindi inaasahan ni Raven ang

sinabi nitong hindi siya mabait. "'All this time?

Pagkataposng mga pagkakataon na ibinigay ko

sa'yo, na tinulungan kita, na pinatira ka rito sa

bahay ko, hindi ako mabait sa'yo?" aniya pa na

tila nais niya nabawiin niHestja ang sinabi nito.

"Boss, sanay ako na nagsusungit ka at

nagrereklamo madalas, kaya hindi mo ako

masisisi. nanlalaki pa ang mga mata na sabi ni

Hestia. Pinipigilan niya na ma-hipnotized sa

magandang ngiti ng boss hiya ngayon.

So kapag nagrereklamo hindi na mabait?'"

sarkastikong sabi pa rin ni Raven sa kaniya.

Hindi niya rin alam kung bakit nagkakaganito

ito,

"Boss naman! hayaan mo na kasi akong

umalis! hindi na ako natutuwa sa'yo. Kapag ako

hindi nakapag pigil"

"Ano? kapag ikaw hindi nakapag-pigil

anong gagawin mo?" tanong ulit ni Raven at

mas lalo pang nilapitan si Hestia hanggang sa

ilang pulgada na lamang ang layo nila sa

isa't-isa. Tila napipi naman si Hestia at hindi

nakapag-salita. "What, Ms. Coronel? ano

gagawin mo kapag hindi ako umalis dito?"

"'Sasapakin na kita, Boss!"

Natawa si Raven dahil sa sinabi nito, "Eh

paano kung sesantihin kita kapag sinapak mo

ako??"

Napahinto si Hestia at tila napagtanto ang

kaniyang naging sagot. Ay, boss... teka 'wag

naman ganon. Walaiyon sa usapan."

Muling napahalakhaksi Raven sa sinabi

nito. Dahil doon kaya mas lalong napasimangot

si Hestia. "Ilike this side of you, Hestia. Kesa sa

parang lagi kang kinakabahan kapag kaharap

ako."

"Hindi naman ako kinakabahan kapag

kaharap ka-"

Muling lumapit si Raven hanggang sa

magtama ang mukha nila. "You are. Even

sometimes binibiro mo ako, at parang ang

friendly mo, nase-sense ko na kinakabahan ka

sa akin."

Parang umurong ang dila ni Hestia at hindi

nakapagsalita. Paano siya magsasalita eh isang

tulak na lang ay magdidikit na ang labi nila.

"What?"

Umatras si Hestia at umiwas ng tingin."Of

course, boss kita. Hindi naman din ako

tagapag-mana ng kumpanya kaya kakabahan

talaga ako Boss. Saka nabulyawan mo na kaya

ako."

Tumango-tango si Raven,Kung sabagay

naman."

"Kaya, Boss. Please! hayaan mona akong

umalis. Parang awanalang po. Hindi po ako

dapat nandito sa bahay mno. Hindi pwede na

nandito ako." Akmang lalabas na siya ulit ng

kwarto para umalis nangunit humarang si

Raven.

"Don't leave, today is my birthday."

Napatigil si Hestia at napagtanto ang

kaniyang surprise kay Raven. Nahimatay nga

pala siya at nagising na kinabukasan kaya

naman ngayon ang arawW ni Boss Raven."Ay

shet!" napasapo si Hestia sa kaniyang bibig at

pinagmasdan ang kaniyang boss. "Ay ngayon na

'yon? oo nga pala."

"Kita mo? hindi mo alam na birthday ko?

ako pa naman ang boss mo tapos hindi mo alam

na birthday ko."

"Alam ko, Boss! may-surprise nga dapat"

muli siyang napasapo sa kaniyang bibig dahil

nadulas siya sa kaniyang plano.

Napangiti si Raven."Good. Don't worry

about your surprise. Just stay and samahan mo

ako ngayong birthday ko."

Binuksan ni Raven ang bote ng alak at

iniabotiyon kay Hestia, |"Hindi ko alam na

umiinom ka pala?" tanongni Raven lalo pa at

nakailang beerna sila pero parang hindi

nalalasing ito.

MUmiinom ako kasi libre,"sagot ni Hestia

bago kumain pa ng pulutan nanaka-ready sa

mesa sa labas lang ng bahay ni Raven.

Hindi tumuloy si Hestia sa kaniyang

pag-alis at napag-isipan na manatili na lang sa

bahay ni Raven para samahan ito ngayon dahil

birthday niya. Ang akala niya ay may lakad ito.

Na magyayaya ito sa labas ngunit nagkamali

siya. Dahil dito lang pala ito

mag-cecelebrate.

Hindi ugali ni Raven na mag-celebrate ng

kaarawan niya lalo pa at madalas ay busy siya sa

kaniyang trabaho. Kaya naman ugali na ng

pamilya nila na i-celebrate iyon ng mas maaga.

Para kay Raven ay isa nang celebration sa

kaniya ang makapag-pahinga siya ng buong

araw.

"Lamang tiyan rin 'to. Saka hihindi pa ba

ako, Boss? eh sa probinsya tuba ang iniinom

namin doon. Hindi pa ako nakakatikim nito

ngayon kasi mahal. Tapos dito parang tubig

lang sa'yo."

Tumango-tango si Raven."'Hindi ako

manginginom at mababa lang kasi ang alcohol

level niyan. Mas mataas panga ang sa tuba

eh."

Natatawnag tumangosi Hestia."'Sobra,

pero wala na sa akin. Yung Lola ko kasi Boss,

gumagawa iyon ngtuba sa lugar namin.

Madalas ako nasa kanya noon dahil

nagtatrabaho mga magulang namin sa palayan.

Madalas niyang pinapatikim sa amin yung mga

ginagawa niyang tuba. Kami ng kapatid ko na

sumunod sa akin yung tumitikim kung tamana

ba ang timpla o hindi, o kaya naman kung yung

tuba ba ay hindi tama ang pagkakatimpla."

"Oh, That's why! haha mukhang ako pa ang

malalasing sa akin nito eh." biro ni Raven at

ngumiti si Hestia.

Aaminin niya na kung hindi pa

nag-birthday ang kaniyang boss ay hindi pa siya

mapapainom ng alak kahit pa na maraming

pagkakataon simula nang mapunta siya sa

Maynila na kailangan niya iyon. Pampalipas ba

ng pagod at pampalimot ng mga problema na

meron siya.

"Boss? paano pala? diba dapat may lakad

ka ngayon?"

Tumango si Raven bago tumungga ng alak.

"Meron, pero ayaw ko naman talaga umalis eh.

Nagyayaya lang talaga si Glen na gumimik pero

ayaw kO. Para sa akin celebration na ang

makapag-pahinga ako ng maghapon."

"Oo nga, Boss. Tapos inalagaan mo pa ako.

Nakakahiya."

Umiling si Raven ha tila hindi alintana ang

ginawaniyang pag-aalaga kay Hestia. "Nasa

puder kita, at kargo kita. Besides, it's my fault

bakit ka nahimatay." ngiti pang sabi nito bago

napa-inom.

Namula ang mukha ni Hestia dahil sa

naalala. Nahihiya siya at nagtataka nga kung

bakit nandito siya. Ngunit nag patay malisya na

lang siya.

"Oo nga pala, saan mo nakuha yun chismis

na bading ako?" tanong ni Raven kaya tila

nawala na ang pagka-awkward sa pagitan

nila.

"Sa opisina, Boss. Kalat kaya doon, lalo pa

at lagingnagpupunta si Boss Glen doon. Saka

iyon ang chismis mula kay Sandra."

Tila hindi na kagulat-gulat na kay Sandra

nagmula ang chismis na iyon. Lalo pa at alam

niya angmotibo ni Sandra sa kaniya. Na dahil sa

ginawa niya rito ay gaganti talaga ito.

"Glen is my best friend. But most of all.

He's my cousin. ani ni Raven na hindi

inaasahan ni Hestia.

"Po? talagang pinsan mo siya Boss?

tanongni Hestia at tumango si. Raven.

"Well, yung pagigingpinsan ko sa kaniya ay

isa sa mga secret sa pamilya. You see, my

Auntie, na kapatid ni Dad had a love child and

that's Glen. Since Auntie got him very young at

iba pa ang kalakaran sa kumpanya noon ay

ginawang lihim ang tungkol sa kaniya. One

thing also, my Auntie was fixed to marry her

husband right now. Dahil fix married sa isang

kilalang business man ay minabuti nila na ilihim

ang pagkakaroon nito ng anak sa pagkadalaga

para hindi maglikha iyon ng isang malaking

kasiraan lalo na sa line ng pamilya ng

napangasawa niya. But grandma wanted us to

grow up na malapit at magkakilala kaya naman

ay si Glen ang kinukuha kong consultant lalo na

sa pagpapatakbo ng kumpanya. Kaya madalas

kaming magkasama." paliwanag niya

Hindi alam ni Hestia kung bakit iyon

na-kwento ng kaniyang boss lalo pa at parang

hindi niya dapat iyon malaman.

"Ganon po ba? haay.. tapos kung

ano-anong chismis ang kumakalat tungkol sa

inyo."

"Para sa akin, ayos lang iyon. Mas mabuti

panga na ganon upang hindi maghinala ang

mga tao tungkol sa pagiging mag-pinsan namin.

Kaya bahala na si Sandra sa mga chismis na

ikinakalat niya, matatawa na lang sa kaniyasi

Grandma."

Napaisip si Hestia, hindi niya talaga

maintindihan kung saan nanggagaling ang inis

ni Boss Raven kay Sandra. At si Sandra kung

bakit parang gigil na gigil ito na makabalik sa

pagiging secretary ni Raven,

"Boss, ano ba angnangyari sa inyo ni Ms.

Sandra?"

"Do I need to tell you?"

Umiling si Hestia, "Hindi naman, Boss. Pero

curious lang talaga ako. At isa para malaman ko

lang din naman kung ano yung pagkakamali

niya, para hindi ko na po ulitin."

Napangisi si Raven bago umiling, "Nope, I

think you won't do what she've done. You won't

sleep with the executives."

Nanlaki ang mga mata ni Hestia,

"Totoo?!"

Tumango si Raven bago uminom ng alak.

WTotoo. Pero alam ko namang hindi mo

magagawa iyon. Di ba?"

"'Sus!" natatawang sabi ni Hestia bago

uminom ulit."I will be sleeping with you,

instead Boss.!"

Nanlaki ang mata ni Raven sa sinabi ni

Hestia at pinakatitigan ito. Are you serious with

that?"

Tumango si Hestia, "Oonaman, Boss! bakit

sa executives? eh pwede naman nang

ikaw?"

"Seryoso?"

Tumango uit si Hestia, "Oo naman, Boss!

matutulog lang naman. Wala namang problema

doon. Saka bakit nakitulog siya sa executives?

wala rin ba siyang bahay?" walang malisya pang

sabi ni Hestia bago uminom ulit ng alak. Muling

sumilay ang ngiti sa labi ni Raven lalo pa at

napagtanto niya na hindi naintindihan ni Hestia

ang sinabi niya at walang kamalis-malisya ang

mga salitang iyon mula sa dalaga.

"You're cute, Hestia."

Chapter 25

"Oh talo ka! Hahaha!" Natatawang sabi ni

Hestia bago itinuro si Raven nanamumula na

ang no0.

Napasimangot si Raven lalo pa at alam

niyang malakas na naman ang magiging pitik ni

Hestia."I think sinasadya mo to. Hindi ata

maganda na naglaro tayo ng game na ikaw lang

ang nakakaalam kasi sinasamantala mo."

Reklamo niya.

Napahagalpak ng tawa si Hestia. "Boss,

bago ka mag-reklamo, alalahanin mo na ikaw

ang nag-insistnamaglaro tayo kasi sabi mo

boring anginuman küng walanglaro.

Paliwanag pa niHestia bago ibinigay sa harap ni

Raven ang baso ha may lamang alak."Oh? Ito

na yon! Here's your game! Inom na para

mapitik nakita."

Walang salita ay tinanggap ni Raven ang

baso at mabilisan na ininom iyon bago inilapit

niya ang noo kay Hestia. Malapad ang ngiti ni

Hestia na pumwesto sa harapan nito at parang

kumuha ng bwelo pagkatapos ay pinitik ng

malakas si Raven.

Ilang oras na silang nagiinuman at sa ilang

oras na iyon ay nailabas na rin ni Raven ang mga

mamahaling alak sa bahay niya dahil naubos

nila ang beer sa ref. At hindi niya talaga akalain

na malaki ang kaha ng sikmura ni Hestia

pagdating sa inuman. At sa sandaling ito ay

hindi pa rin sila nalalasing.

Masaya lang, kapwa sila nag-eenjoy dalawa

dahil sa mga kwento nila, lalo nani Hestia

tungkol sa kanyang probinsya. At interesado

naman namakinig si Raven. Na-kwento rin nito

ang tungkol sa pamilya niya, lalo na sa grandma

niya at angilang kaguluhan sa kumpanya.

At dahil dito, mas lalo nilang nakilala ang

isa't isa. Tila naging mas komportable rin si

Hestia sa kaniyang boss dahil mas lalo niyang

nakilala ang katauhan nito. Kaysa sa

pagkakakilala niya na bos na laging tahimik at

may paka-masungit.

Natawa si Hestia bago napalakpak. "Okay

next!"

Muli silang pumwesto at naghanda sa

susunod na laro. Pinaikot ni Hestia ang barya ay

sa isang move niya at naagaw iyon ni

Raven!

"Hoy! Madaya!" Sigaw ni Hestia kay

Raven.

Lumapad ang ngiti ni Raven at itinaas ang

sleeves ng kaniyang polo na para bang handa

na siyang pitikin si Hestia.

"Boss! Ang daya!"

"Hindi ako nandaya, This time l win so?

What are you waiting for?

Napalabi si Hestia at kinuha ang alak na

nasa baso bago tinungga iyon. Sunod ay

lumapit siya kay Raven para i-handa ang

kaniyang noo. At ang ginawa nga nito ay pinitik

ang kaniyang noo at agad siyang napasimango

dahil malakas ang pagka pitiknito sa

kaniya.

"Hoy! Grabe ka!" Sigaw pa niya kay Raven

ay nangisi-ngisi lang ito.

"Why? This is my first time winning. Hindi

ka pa nakuntento sa mga pitik mo kanina?!"

Napanguso langsi Hestia at sinap0 ang

noo niya. Muli silang uminom at hindi mapigilan

ni Hestia na pakatitigan si Raven.

Napansin naman iyon ni Raven. Kaya

napakunot ito. "Why?"

Umiling si Hestia. "Nothing, I realized na

okay ka naman pala."

"What do you mean by that?" Tanong ni

Raven bago tumungga.

"Na okay ka pala. Sabi mo nga 'di ba? Kahit

a nag-fefeeling close ako sa'yo ay

nararamdaman mo na takot ako sa'yo. And I

admit takot ako sa'yo."

"I thought so." Anito at ngumiti.

"Ang akala ko kasi sobrang masungit ka. Na

asshole ka."

"Grabe yung asshole ha?" Aní ni Raven

kaya natawa si Hestia.

"Pero totoo nga boss. Totoo'yon. Kasi nga

'di ba nasigawan mo ako? Tapos parang

nakakatakot ka i-approach. Pero siyempre dahil

kailangan ko ng trabaho kailanhan kong

mag-tiis. Pero itOngayon.Irealized na you're

just being professional. Na okay ka naman pala

kung kikilalanin ka lang mabuti." Aniya habang

nakatitig pa rin ay Raven. Ngunit muling

napakunot ang noo niya.or ganyan ka lang

dahil lasing ka?"

"Ako lasing? Wag mo akong hamunin Ms.

Coronel."

Napamgiti si Hestia bago nag-peace sign

"Pero just like what you've said. Just like

you I realized okay ka din naman pala kung

ikukumpara kay Sandra."

"Talaga! Malayong-malayo ha! Sa mukha

pa lang. Mas maganda naman ako ng di hamak

doon. Isa pa, mas maganda naman ng literal

ang kilay ko sa kaniya na sabog-sabog."

Dahil sa sinabi ni Hestia ay naibuga ni

Raven angininom niya bago natatawang

umango. " Malayong-malayo ka sa kaniya."

"Bakit mo kasi ako kinompare? Bigwasan

kita eh"

Mas lalong natawa si Raven. "Because she's

my previous secretary. And1don't know you

yet. So it's normal nai-compare kita sa kaniya

sa levelngtrabahoniyo. But now.lrealized na

malayongmalayo ka sa kaniya."

MTalagang-tälaga!" Irap pani Hestia bago

akmang inom pa ulitng kunin ni Raven ang

alak sa kamay niya.

t's getting late.ldon't want you to get

hangover when you wake up.We still have work

tomorrOW.

Napatingin si Hestia at nakita nga na

malapitng matapos ang araw na to.

"O siya, by the way thank you na

sinamahan mo ako ngayong." ani ni Raven bago

ibinaba ang alak.

"Wait, there's more." nakangiti namang

sabi ni Hestia bago tumayomuna saglit sa

kaniyang kinauupuan. Pumasok siya saglit sa

loob ng bahay at paglabas niya ay may dala na

siyang maliit na cake at may isang pirasong

candle na nakasindi. "Happy birthday, Boss!

siyempre hindi ako papayag na matutulog ka

nang hindi kita kakantahan. Sabi ko naman

sa'yo prepared ako eh." Lumapit siya kay Raven

na nakangiti at napakamot sa kaniyang ulo

pagkatapos ay nagumpisa na si Hestia na

kantahan ito ng happy birthday.

"Happy birthday, Boss Raven! blow your

candle na!" masayang sabi pa ni Hestia

pagkatapos ay inilapit ang cake kay Raven.

Napapikit si Raven upang mag-wish at

hindi nagtagal ay agad niyang hinipan ang

kandila dahilan upang mamatay iyon. At nang

mamatay ang kandila ay agad silang

nagkatinginan. Ngunit sa pagkakataong ito ay

tila iba na ang paraan ng mga tingin nila.

Hanggang sa tila wala explaination ay hinalikan

ni Raven si Hestia. At ganoon din ang

dalaga.

Nalaglag ang cake at sunod ay hinapit nila

ang isa't isa. Muling naglapit ang mga labi nila

para sa isang halik na madiin hanggang sa

muling maghiwalay ulit at kapwa mapatingin sa

isa't-isa.

"I'm not going to ask you kung anong

ibig-sabihin nung nangyari sa banyo. But at

least you can explain to me, kung anong

ibig-sabihin ng halik na 'to?" Ani ni Raven

habang nakasapo sa mukha ni Hestia.

"Because, believe me, Hestia. I'm just

controlling myself when you're around me. At

kung magpapatuloy ito baka hindi ko na

ma-control ang sarili ko sa'yo."

Humawak si Hestia sa leeg ni Raven at

hinatak ito para sa isanghalik bago tinitigan ulit

ito sa mga mata."'Seryoso, Boss? hindi ko alam.

But l'm trying to controlmyself t00 when l'm

with you. And by the way, boss. First kiss ko'to.

Panagutan mo ko, Boss."

Dahil sa sinabing iyon ni Hestia ay muli

siyang hinapit ni Raven at muling hinalikan.

"Don't worry, hindi ito ang magiging last."

muling hinalikan ni Raven ang malalambot na

labi ni Hestia.

Ramdam naman ni Raven na tila hindi

alam ni Hestia ang kaniyang gagawin lalo pa at

hindi siya marunong humalik. Ramdam ni

Raven ang panginginig ng labi ni Hestia kaya

naman ay hinawakan niya ang bewang nì Hestia

papalapit sa katawan niya at naglakbay iyon sa

tainga ni Hestia para bumulong. "Gayahin mo

lang ang galaw ng halik ko."

Sunod n'on ay dumako ulit ang labi ni

Raven sa tainga ni Hestia upang halikan iyon

papunta sa leeg nito. Inaasahan ni Raven na

marinig ang mga daing ng dalaga at ang

malalim na pag-hinga nito ngunit hindi pa

nagtatagal ang mga halik niya sa leegnito ay

naramdaman niya ang hagikhik ng dalaga.

"Boss, hehe.. hehehe, nakikiliti ako."

bungisngis ni Hestia at halos magdikit na ang

pisngi niya sa kaniyang balikat.

Huminto si Raven at hapangiti bago

hinalikan naman ang kabilang banda ng leegni

Hestia. Ngunit humagikhik pa rin ito.

"Hihihi, Boss!wag diyan! hehehe! nakikiliti

ako!" tawa panito kaya naman ay tumigil ulit si

Raven at pinakatitigan si Hestia.

Hestia, relax.." ani ni Raven at napahinto

naman si Hestia.

"'Sorry.. sorry.. hindi na po pala." hingi niya

pangdispensa at pilit na kumalma.

"Don't be sorry. It's normal." ani naman ni

Raven bago napakamot sa kaniyag batok. "So?

you want me to continue?" tanong niya,

nahihiya naman na tumango si Hestia at ipinikit

ang mata upang tanggapin ang halik nito

ngunit bago pa man magdikit ang mga labi nila

ay muli silang natawa.

"I think we should rest. Maybe continue

this some other time?" sambit ni Raven bago

isinilid ang iilang hibla ng buhok ni Hestia sa

kaniyang tainga.

Napakagat sa ibabang labi si Hestia at

tumango."Sige boss." napaatras siya at itinuro

ang pinto ng bahay, "Sige po, punta na po ako

sak'warto." Napatingin si Hestia sa mga bote ng

alak na naubos nila. "Pero yung mga kalat po

natin?"

"Ako na bahala.sagot naman ni Raven

pagkatapos ay sinimulan hang ayusin ang mga

nakakalat,

Tumango si Hestia at naglakad paatras,

"Sige po tulogna po ako. aniya pa bago tuluyan

na umalis.

Nang mawala sa patingin ni Raven si Hetia

ay agad siyang napamura sa sarili. Pinagalitan

ang sarili sa kaniyang ginawa."fk! what are

you thinking? calm down. f*g calm down!"

aniya ngunit nanatili pa rin ang ngiti sa

kaniyang labi habang nangyari sa pagitan

nila.

It's not his first time, but it feels like one.

Hindi man ito ang una ngunit parang ito ang

pinakaespesyal na halik sa buhay niya.

Mabilis na isinara ni Hestia ang pinto ng

kaniyang silid pagkatapos ay napasapo sa

kaniyang bibig at dumeretso sa kaniyang kama

upang takpan ang kaniyang mukha gamit ang

unan pagkatapos ay doon napasigaw, Hindi

niya akalain angnangyari na naman.Pero kung

una ay kahihiyan ang naramdaman niya,

ngayon ay iba. Dahil ngayon ay nag- uumapaw

ng kilig ang kalamnan niya. At kahit na sabihin

ngutak niya na dapat mahiya siya dahil sa nakili

siya sa first kiss niya ay iba angisinisigawng

puso niya. Naguumapaw ang kilig at hindi niya

alam kung kaya niya bang makatulog ng

matiwasay ngayong gabi

"Si boss naman kasi, kiss lang dapat eh,

bakit kasi kasama angleeg?" aniya pa habang

namumula ang pisngi at nakatihaya sa kaniyang

kama.

Buong buhay niya ay inisip niya kung

anong klase ba ang magaganap sa first kiss niya.

Ang nasaisip niya ay romantic kiss kasama ang

lalaking pinakamamahal niya. Hindi naman

niya akalain na mararanasan niya ang first kiss

mula sa kaniyang g'wapong boss na hinayang

na hinayang siya dahil akala niya bading.

Masarap ang halik nito. Aaminin niya na

parang dinala siya sa ibang daigdig at walang

ibang maisip kundi kung paano kasarap na

maramdaman ang mainit nitong labi na

dumaplis sa labi niya.

"Walang kasamang tongue pero bakit

gan'on na kasarap?" aniya bago napahawak sa

kaniyang leeg, tila nararamdaman pa rin ang

mga labi roon ni Raven habang doon nakahalik.

Muli siyang natawa na parang nakikilitipa rin.

MHindi ko akalain na nakakakiliti pala. Pero

paano kung kiss langna ganon nakakakiliti na?

paano nakakaya ngiba na makipag-sex sa lalaki

kung nakakakiliti pag hinahalikan sa leeg?"

hindi niya maiwasan na tanong sa kaniyang

sarili.

Dahil doon ay naalala niya ang kaganapan

sa banyo ni Raven. Naalala niya ang pagdaplis

********i nito at ang labi

ng kamay niya sa p

nito na rumomansa sa kaniyangdibdib. At ang

lapat ng daliri nito sa kaniyang basang hiyas. Sa

sandaling iyon hindi siya nakiliti, subalit ibang

pakiramdam ang sumakop sa kaniya.

"Gagi ka? so inisip mo na may posibilidad

pana may ibang mangyari sa inyo, Hestia?"

aniya bago naalala ang sinabi nito na

ipagpatuloy na lang nila sa ibang araw ang

halikan session nila. At maaring higit pa roon

ang gawin nila.

Nakakatakot! ang laki pa naman nung

kaniya, pakiramdam ko hindi ko kakayanin!

"Tumigil ka nga Hestia, mamaya lasing

lang iyon at makalimutan na ang nangyari

ngayon." dagdag niya na tila pinapalalahanan

ang sarili na huwag umasa lalo pa at hindi

malinaw kung bakit nga ba umabot sila sa

ganito. Nawala nga ang kalasingan niya dahil sa

nangyari. Mamaya kasi bandang huli ay

masaktan lang siya.

Nakaka-isang linggo ka pa lang sa bahay

niya, Hestia. Humaharot kana!

Napangiti siya, Aba! hindi siya tatanggi sa

grasya, lalo pa at crush niya rin naman si Boss

Raven. Ngayon hanalaman niya na ang totoo at

may pag-asa naman pala siya, aba bakit

hindi?

"Kalma, Hestia. Bukas natin malalaman,

kung nakalimutan na nga ba ni Boss lahat ng ito

o hindi." sabi niya pa bago nahiga na at

naghanda nang matulog.

Maagang nagising si Hestia kahit pa na

wala siya halos tulog, Naligo muna siya at

nag-bihis ng kaniyang susuotin sa opisina. Tutal,

siya ang nakatoka na magluto ngayon ng

agahan at mukhangnatutulog pa rin ang8

kaniyang boss ay naisipan niya na bumaba na

ng nakatapis ng tuwalya ang kaniyang buhok

mamaya na lamang magaayos kapag matapos

na ang pagluluto niya. Bago siya nagpatuloy sa

pagaasikaso ng agahan ay pinakain niya muna

ang alagang pusa ni Raven na nakatambay sa

pintuan niya kanina. Sunod ay nagtungo siya sa

ret upang kunin ang pagkain na ihahanda

niya.

Habang nag-piprito siya ng hungarian

sausage ay napangitisiya, lalo pa at iba na

naman ang nasa isip niya! Umiling siya at

napailing nang tila maisip ang kawangis ng

malaking sausage na kaniyang niluluto. Saglit

siyang napatingin sa mga gamit na baso sa gilid

na kanilang ginamit kabagi at hindi naman

maiwasan na maalala ang halik na

pinagsaluhan nila.

Wala siya halos tulog sa kakaisip ng

nangyari, pero kailangan nilang pumasok ng

maaga ngayon lalo pa at may maagang meeting

ang kaniyang boss.

Matapos ang kaniyang niluluto ay pinatay

niya ang apoy pagkatapos ay inilagay muna

iyon sa isang mangkok sa tabi ng stove. Tapos

kinuha niya ang mga placemat na ilalagay niya

sa kitchen counter nang marinig niya ang yabag

pababa ng hagdan.

Napalingon s'ya at nakita niya na si Raven

iyon. Nakabihin na rin ngunit nagtutuyo ng

buhok habang bahagya pa na hindi

nakabutones ang dalawang butones ng suot

nitong polo. At dahil sa hindi niya alam kung

naalala pa ba nito ang nangyari kagabi ay

ngumiti na lang siya at naging casual sa

kanyang boss.

"Good morning, boss. Tara na kain na tayo

nagluto na ako." aniya habang may ngiti sa

kaniyang mga labi.!

Lumapit si Raven sa kaniya. Ngunit imbis

na magtungo ito sa mesa upang kumain ay

dumertso ito sa kaniya at itinaas ang kaniyang

baba.

"SO whatnow? can we continue what

we've started last night?"

Nanlalaki ang kaniyang mata na

pinakatitigan ito "Po?"

Ngumisi lamang si Raven at walang

sabi-sabing siniil siya ng halik. But this time

binuhat siya nito paupo sa counter top at

naramdaman ang dila nito na nagpapaalam na

pumasok sa kaniyang labi para sa isang halik na

hindi niya makakalimutan.

Chapter 26

Bumagsak sa sahig ang tuwalya na

nakabalot sa buhokni Hestia dahil sa

intensidad ng paghahalikan nila. Malugod na

tinanggap ni Hestia ang mga halik ni Raven at

walang pagaalinlangan na hinayaan ito na

magdala sa paraan nang pag-halik na bago sa

kaniya. Nang manghingi ng permisyon ang dila

nito na tikman ang kaniyang bibig ay malugod

niya itong hinayaan, dahilan para mas lalong

magbigay ng kakaibang kilabot ang halik nito sa

kaniyang katawan.

Nagsimulang maglaro ang dila ni Raven at

mabilis na hinanap ang dila ni Hestia,

nagsalitan ang pagdaplis n'on at bahagya pang

sinipsip iyon ni Raven. Sa umpisa ay halos

naninigas ang labi ni Hestia, ngunit hindi

nagtagal ay nagkusa iyong gumaya sa paraan ng

pag-galaw ng dilani Raven at halik nito sa

kaniya. Mabilis niyang natutunan ang paghalik

na ginawa ni Raven dahilan para mas hapitin

siya nito. Kung kanina ay banayad ang kaniyang

paghahalikan ay naging iba ngayon.

Mas napuno ng intensidad ang kaniyang

paghahalikan. Na ang kaninang mga

mumunting dampi ay nauwi sa laplapan na tila

nagpahibang sa kanilang dalawa.

"Hmm.." Kumawala ang mumunting ungol

sa bibig ni Hestia lalo pa nang magsimulang

maglakbay ang kamay ni Raven.

Parang may mga paru-paro na

pinakawalan sa kaniyang tiyan na nagmula sa

bibig nito. It feels funny butvery addicting. Na

para bang ayaw niya na alisin nito ang malikot

na dila sa kaniyang bibig. Na para bang ayaw

niyang lubayan nito ang kaniyang mga labi. Nais

niya lang na maramdaman ang sarap ng init ng

labi at mga haplos nito sa kaniya. Kaya naman

ang ginawa ni Hestia ay mas tinapatan pa ang

mga halikni Raven sa kaniya. Humawak siya sa

batok nito upang ilapit pa sa kaniya ang labi at

mas masil ng matindi.

Hindi napigilan ni Raven na mapamura lalo

pa ng maramdaman na marahan ngunit

nanggigigil na kagatin ni Hestia ang ibabang

labi niya. "f"k!" hinatak niya ang baywangni

Hestia at idinikit sa kaniya upang iparamdam sa

dalaga ang epekto nito sa kaniya. Napakagat si

Hestia sa ibabang labi niya lalo pa at tila may

ideya siya kung ano ang umbok na iyon na

tumatama sa kaniya.

Nang makasiguro si Raven na sanay na si

Hestia sa kaniyang halik ay sinimulan na niyang

ibaba ang mga halik na kaniyang

pinapakawalan. Sa pisgi nito, papunta sa tainga

ni Hestia pababa sa leeg nito.

"oh, god.. you smell's good, you're turning

me on." ani ni Raven bago iginalaw ang

kaniyang balakan. "I'm aching for you

Hestia."

"I know, boss.. ang tigas nga."

"Look what you've done to me."

Umiling si Hestia sa kaniyang isipan, I don't

want to look boss. Baka iba ang almusalin natin

ngayong umaga.

Patuloy na hinalikan ni Raven ang

kaniyang leeg, pababa sa balikat nang hawakan

ni Hestia si Raven at patigilin ito. "Boss,

ma-lalate na tayo."

"I don't care. I f*****g own that company."

ungol niya pa bago umakyat ulit ang halik kay

Hestia Dinampian niya pa ng halik ang labi nito

bago si Hestia na ang humiwalay.

"it's a very important meeting boss,

remember?" bulong pa ni Hestia kaya

napahiwalay si Raven at napayuko.

"fkl" sigaw niya bago

napabuntong-hininga at umalis sa harap ni

Hestia. iniwan siya nito sa counter top ng

kusina.

"Okay, I'nm on my way." ani ni Raven kaya

napatingin sa kaniya si Hestia na nakaupo sa

p'westo nito. Hinintay niya ito na lumingon sa

kaniya upang kausapin siya o hintayin ang mga

bilin nito ngunit ay hindi ito lumingon. Bagkus

ay napakagat si Hestia sa kaniyang ibabang labi

dahil talagang itinuloy nila ang naudlot na

halikan kagabi. Ganoon pa man may pag-aalala

sa isipan niya kung nainis ba ang kaniyang boss

dahil sa muling pagkakataon ay naudlot ang

paglalandian nila. Napaisip siya kung na-offend

niya ito. Lalo pa at iniwan siya nito sa counter

top kanina at kanina pa rin tahimik simula nang

pumasok sila sa kumpanya. Hindi siya

kinakausap nito. Kinuha lang nito ang schedule

sa kaniya kanina pagkatapos ay nag-focus na sa

meeting at para ma-close ang deal sa isang

malaking kumpanya na papasok sa

Pilipinas.

Napabuntong-hininga siya pagkatapos ay

naisipan na lang na tapusin ang mga trabaho na

mayroon siya ngayong araw na ito. At para

ang haba ng maghapon lalo pa at wala sa

opisina si Boss Raven dahil mag-hapon ang

meeting nito. At sa malamang dahil bagong

client ng kumpanya ang kausap nito ay

magkakaroon ito ng dinner meeting kasama

ang mga investors. Matapos niyang ayusin ang

table niya at inilagay ang ilang documents sa

mesa ni Raven ay bumaba na siya para

mag-clock out. Nais niya sanang hintayin ang

kaniyang boss para sumabay rito. Ngunit baka

naman galit pa rin ito sa kaniya kaya naman

matapos ang kaniyang duty ay naisipan na

niyang umuwi mag-isa.

Pagkarating niya ng bahay ay tahimik at

wala pa rin si Raven. Pinakain niya ang mga

alaga nito pagkatapos ay umakyat sa kaniyang

silid upang makapag-pahinga na. Nag-shower

siya, at habang nag-shoshower s'ya ay walang

laman ang isip niya kundi si Raven. Ang mga

nangyari sa kanila at kung ano nga ba ang

mayroon sa kanila kung bakit dumating sila sa

ganito. Oo, nangingibabaw ang kilig niya,

ngunit nag-aalala rin siya at naguguluhan.

Oo, type niya ang boss niya, pero hindi niya

akalain na to the point na magagawa niya ito,

hahayaan niya ito na halikan siya ng

ganon.

Napahampas siya sa kaniyang pisngi para

magising sa mga pinaggagawa niya. "Ayan!

harot-harot mo kasi! nalaman mo lang na hindi

talaga bading sinunggaban mo na agad."

Pero si Boss kasi eh...

Muli siyang napabuntong-hinga

pagkatapos ay pinatay ang shower pagkatapos

ay lumabas na ng banyo. Hindi pa man siya

nagbibihis ay narinig niya na nag-ri-ring ang

cellphone niya. Nakita niya na si Danica iyon

kaya naman ay agad niyang sinagot.

"Hello, Danica? napatawag ka?" aniya

bago umupo.

"Kanina pa kita tinatawagan, ano? sama ka

may raket ako mamaya?" tanong nito at

napaupo siya sa kama.

"Negative, Nics. Hindi muna ako ra-raket.

Nag-promise ako kay Boss eh. Baka pagalitan

ako." pagtangi niya lalo pa at baka mamaya ay

magtalo sila nito.

"Girl, jowa mo? grabe naman iyang boss

mo! bawal ka rumaket? edi kung ganon edi

sabihin mo taasan mo sweldo mo kunga ayaw

ka niyang rumaket."

"Siyempre girl sa kaniya ako nag- stay

ngayon eh. Pero sinabi naman niya na pwede

akong rumaket. Ako lang ang umayaw. Gusto ko

muna na mag-focus muna sa trabaho ko sa

kumpanya at napabayaan ko rin naman talaga

totoo nanman iyon, saka nakakahiya rin naman

sa boss niya kung tinutulungan na nga siya nito

ay kung saan-saan na naman siya mapapadpad

para rumaket. "Saka grabe yung naging

judgement ko kay Boss. Hindi naman pala totoo

yung chismis tungkol sa kaniya na bading siya.

Tapos naniwala ako. Hindi naman pala dahil

pinsan niya pala si Sir Glen at talagang close sila

dahil sa kanila pinagkatiwala ni Chairman yung

kumpanya."

"Talaga? hindi siya bading? edi mas okay

naman pala. Sayang ang lahi 'di ba sabi

mo?"

Tumango siya na para mang

sumasang-ayon. Ganon pa man ay natutuwa rin

siya dahil wala siyang nasagasaan na tao dahil

sa mga nangyari sa kanila. "At nakakahiya na

pinagisipan ko siy ng kung ano, samantalang

iyon naman pala ang kabaliktaran. Mabait

naman pala talaga si Boss. Saka funny at

gentleman."

"Ikaw Hestia ha? akala ko ba hindi mo type

iyang boss mo? bakit parang may iba pang

dahilan kung bakit bet mo diyan tumira?"

tanong ni Danica at tila na-guilty siya. Hindi siya

nakasagot kaya parang mas lalong naghinala

ito. "Ano? totoo ba?"

"Actually, Danica.. um.. ano.."

"Oh my god!" sigaw nito sa kabilang linya

kaya hindi niya napigilan na matawa. "Don't tell

me, may something sa inyo? nililigawan ka ba

niya?"

Napaisip siya, hindi naman siya nililigawan

nito. Sadyang mabilis ang narngyaring

pag-dakma, ay este mabilis ang mga

pangyayari. Hindi niya nga alam kung seryoso

ba talaga ito o may balak na ligawan siya.

"Hindi niya ako nililigawan. Pero kasi..

ewan parang may something."

"Oh my god! so may nangyari sa inyo kahit

hindi kayo?!" sigaw ulit na tanong nito kaya

naman ay kinailangan niyang ihiwalay ang

telepono sa kaniyang tainga.

Muli siyang napakagat sa kaniyang labi.

"Wala pang nangyari sa amin. I mean, oo

meron pero--"

"Oh my god! so meron nga?"

"Teka kasi patapusin mo muna ako." aniya

lalo pa at sigaw ito ng sigaw at ayaw muna

siyang pakinggan. "May nangyari. pero yung

hindi kagaya ng nasa isip mo, May nangyari l

mean, is first base... 2nd base."

"Og my god! may pa gan'on? paanong 2nd

base na? nagpahawak ka na?"

"Hindi sinasadya yung nangyari. at

mabilisan lang, More on kissing lang"

"Anong klaseng kiss Hestia?"

Saglit siyang napahinto tila naalala ulit ang

mga nangyari sa kanila. "Yung ano, yung alam

mo na."

"May tongue?"

"Oo," aniya pa habang naka-kagat sa

ibabang labi niya.

"Ay siyet! chinupa mo na?"

Napakunot ang noo niya na tila narinig

niya na ang salitang iyan kay Danica hindi niya

lang maalala kung ano ang ibigsabihin.

"Chinupa? anong chinupa?"

"Hala, edi ano... yung ano niya? sinubo

mo? dinilaan mo? pinutukan ka sa bibig?"

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito.

Tila naimagine niya kasi sa kaniyang isipan ang

mga sinabi nito kahit wala pa naman

nangyayari na ganon. "Huy ano ka ba!"

"Eh sabi mo kasi 2nd base eh, nasa 2nd

base iyon. Hipuan, hawakan, chupaan."

Napailing siya, halos mamula pa rin ang

kaniyang mukha dahil sa mga naiisip. "Wala

pang ganon. perO ano... naghawakan na kami.

Kahit saglit lang."

"Ay patay kang bata ka, hindi pa tapos iyan,

pupusta ako sa'yo. At sa kalansay ng mga

naging ex ko. Maisusuko mo iyang bataan mo

bago matapos ang buwan na ito. Baka nga hindi

buwan eh, baka linggo lang."

Napakagat siya sa kaniyang ibabang labi.

Alam niyang nasa edad na siya, at para bang

handa na siyang ibigay, ngunit iniisip niya na

baka nadadala lang siya sa bugso ng kaniyang

damdamin. Sinabi niyang ayaw niyang maging

tanga sa pag-ibig pero parang ganon na ang

nangyayari. Ayaw niyang isipin ng kaniyang

boss na easy to get siya. Ngunit ngayon pa ba?

ngayon pa ba na nakakalimutan niya ang mga

itinanggi niyang karupukan kapag nakikita si

Raven.

Sa totoo lang ay parang ayaw niya pa rin

pumasok sa isang relasyon lalo pa at ang dami

niyang iniintindi. Isa pa, sino siya para isipin na

seseryosohin siya nito. Ang layo ng estado nila

sa buhay.

"Actually, Danica.. ayoko nanman muna

sana makipagrelasyon. Actually.. parang hindi

ko nga dapat isipin ang bagay na iyon dahil

hindi rin naman ako sure sa kung ano ang habol

ni Boss sa akin. Para sa akin... ljust wanted to

experience lang yung pakiramdam na

kilig kiligin. At ito.. hindi naman ako malibog,.

alam ko ang limitasyon ko perp tumutupi ang

tuhod ko kay Boss."

"Patay na," natawa ito mula sa kabilang

linya. "I know kung ano iyang nais mong

ma-experience. Mukhang gusto mo lang din

mag-experiment. Landi landi lang. At believe

me, mas masarap lumandi lang kaysa sa

makipag-relasyon."

Ganon na nga siguro. Hanggang sa hindi

niya sigurado kung ano ba talaga ang nasa

pagitan nila ay magpapadala muna siya sa

kaharutan nilang dalawa.

"So kamusta kayo ngayon? magkasama

kayo? baka naman nakaka-istorbo kayo?"

tanong nito at muli siyang napailing.

"Hindi, busy kami maghapon at halos hindi

nagkasama sa office. Pero ewan, parang hindi

kasi naging maganda yung nangyaris sa amin

kaninang umaga." Aniya at nalala ang

nangyaring pag-iwan ni Raven sa kaniya at ang

hindi pagpansin nito sa kaniya.

"Ayan, Hestia ha? mukhang inaraw-araw.

Mukhang mabubuwal na iyang lagusan mo

mamayang gabi."

"Hindi, mukhang inis siya sa akin. Kas..

parang ano" Namula ang pisngi niya. "Kanina

kasi naninigas na, kaso pinigilan ko siya kasi late

na kami may meeting niya."

"Ay putik! sa oras ng paglandi, umiral

pagiging secretary. Haha maiinis talaga iyon,

binitin mo eh. At mukhang kaya nga hanggang

first base lang kayo at semi 2nd base ay dahil

binibitin mo?"

Parang na-guilty siya sa sinabi nito. Pero

parang kahit naman na curious siya sa mga

bagay-bagay ay papayag na siyang

magpasakop. Parang hindi pa siya ga

kahanda. Lalo pa na sa kaniyang isipan ay baka

hindi magkasya.

"Masama ba na binibitin?" inosente niyang

tanong.

Napahalakhak si Danica sa kabilang linya.

"Oo naman, aba bukod sa nakakabitin,

nakakinit ng ulo iyon. No wonder kung bakit

kamo ayaw kang kausapin. Saka, masama sa

lalaki ang nabibitin."

Marami pa siyang hindi nalalaman kaya

naman ay mabuti na lang at maalam si Danica

sa mga ganitong bagay lalo at may kasintahan

na ito, at malamang sa malamang ay malalim

na relasyon nito sa kasintahan para gawin ang

mga bagay na hindi kalimitan ginagawa ng

hindi magkarelasyon

"Ha? talaga ba? pero paanong masama sa

lalaki?" inosenteng tanong niya.

"Abal siyempre, masama sa kanila iyon,

sasakit ang kanilang puson. At kapag ang lalaki

ay pinigilan na lamang at hindi inilabas ang

katas na dapat ilabas ay baka magka-cancer sila

si tite. Kaya naman ay impportante iyon."

Bigla siyang kinabahan, napaisip kung iyon

din ba ang naramdaman ni Boss Raven kanina.

Naalala niya kanina na sinabi nito

nasasaktan ito dahil sa kaniya. Hindi ba dahil sa

ginagawa niyang pag-bitin sa binata?

"Hala! eh paano naman kasi? paano kung

hindi pa ako ready na maki-pagsex? Parang

hindi ko pa kaya." Napalabi siya, "Saka baka

mabuntis ako. Alam mo naman na hindi pwede

lalo pa at nakasandig ang pamilya ko sa

akin."

"Gagi, hindi naman kailangan na mag-sex

kayo. Ang importante ay mailabas ang dapat

mailabas. Edi kung hindi pa pwede ipasok aba,

pwede naman sa labas. Sabihin mo sa boss mo.

Alam niya na iyan for sure ang gagawin."

Napalabi si Hestia at inisip ang mga sinabi

na payo ni Danica sa kaniya. At simula nga nang

matapos ang paguusap nila ay wala na siyang

inisip kung paano kakausapin ang kaniyang

boss. Na mag-sorry dahil na-bitin ito kaya

galit.

"Haay naku, Hestia! itigil mo nga ang mga

bagay na iyan. Ang dapat na iniisip mo ngayon

ay ang mga bayarin mo." saway niya sa sarili

bago inalis sa kaniyang isipan ang kaniyang

boss pagkatapos ay binuksan ang kaniyang

laptop para ayusin ang sched nito para

bukas.

Tutal wala pa naman ang kaniyang boss, at

plano niya na hintayin ito hanggang sa makauwi

ay tatapusin niya muna ang ilang trabaho.

Nagtipa siya sa kaniyang laptop ng ilang saglit

hanggang sa biglang bumukas ang pinto ng

kaniyang kwarto. Nakita niya na si Raven iyon at

hindi man lang kumatok.

"Boss?"

Hindi ito sumagot bago niluwagan ang

kurbata sa kaniyang polo at lumapit kay Hestia.

At nang makalapit ito ay hindi na siya nagulat

nang biglang halikan nito ang labi niya, sabay

bumulong.

"Now, mny work is done, can I be with you?"

ani ni Raven habang nakaupo na sa tapat

niya.

Isinilid ni Hestia ang ilang hibla ng buhok

niya sa kaniyang tainga bago sumagot. "Akala

ko nga galit ka eh. Bukod sa iniwan mo ako

kanina sa counter top ay hindi mo ako

pinapansin sa opisina."

Gumuhit ang pilyong ngiti sa labi ni Raven

"'m not mad, or upset.. it's just."

"Just?"

Napabuntong-hininga si Raven. "It's just,

I'm controlling myself na hindi maakit sa iyo at

baka hindi na tayo magtrabaho."

"Huy grabe ka naman boss ha?" aniya pa

bago hinawi ito ngunit mas lumapit pa si Raven.

"Hindi naman sa napaghahalataan na mahilig

ka."

"Why? do you think we're done? We aint

starting yet, Hestia. So now? that our work for

today is gone? Are you ready?"

At dahil sa tanongni Raven ay napalunok

ng laway si Hestia. Mukhang mapapalaban siya.

Ibibigay niya na ba ang katago-tagong binhi na

pinakaiingatan niya?

Chapter 27 (SPG)

Muling hinalikan ni Raven si Hestia, ngunit

bago pa man lumalim iyon ay agad niyang

pinigilan ang kaniyang boss. "So, boss? hindi ka

galit sa akin ?"

Napakunot ang noo nito. "And why should I

be mad at you? ikaw itong hindi ako hinintay,

iniisip ko na galit ka sa akin?" sa sandaling ito

napaupo si Raven sa tabi ni Hestia. Malapit pa

rin ang mga mukha nila sa isa't isa.

"Iniwan mo ako kanina, then hindi mo ako

pinapansin. Saka kaya lang naman ako hindi

sumabay dahil baka may iba kang lakad."

Sumilay ang ngiti sa labi ni Raven, "I'm not

angry or upset... I'nm trying to focus, to finish

everything. Sinabi ko sa'yo na pinipigilan ko ang

sarili ko when you're around. And after what

happened to us? alam ko na wala akong

matatapos kung sakaling mananatili lang ako sa

office. Na kasama kita. And kanina nga 'di ba?

kaya tayo nabitin dahil we have work to do?

Now? I think hindi na tayo mabibitin pa."

Napakagat sa labi si Hestia samantalang si

Raven at magbabadya na naman sana na

humalik ngunit nagsalita ulit si Hestia. "Boss,

masakit ba sa puson mabitin?" tanong

niya.

Hindi inaasahan ni Raven na itatanong

iyon ni Hestia, ngunit napangiti siya at hinaplos

ang pisngi nito. "yes, sometimes."

"Kanina sa ginawa natin? sumakit puson

mo?"

Hindi alam ni Raven kung sasagutin niya ba

ito o dapat niya pa bang ipaalam ang kaniyang

ginawa upang mapawi ang sakit ng puson

niya.

"Yeah, but I did manage it."

"Sorry." malungkot na sabi ni Hestia

habang nakalabi.

"Bakit ka nag-sosorry?"

"Kasi nga nabitin ka nga. Tapos sumakit

puson mo baka magkasakit ka."

Napangiti lalo si Raven pagkatapos ay

napahiga sa kamani Hestia. He really find it

cute lalo pa at nagso-sorry ito. "Don't worry..

nagawan ko ng paraan."

"Paraan? paano? pwede ba iyon?."

Pinakatitigan siya ni Raven bago tumango.

You just have to release it. And I did manage it

by myself"

"You manage it by?-." napahinto si Hestia

habang nakatingin sa mga mata ni Raven na tila

sinasabi nito sa kaniyang isipan ang kaniyang