Chapter 1

Carissa POV

Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko na may kumalampag sa labas ng pinto ng kwarto ko. Hindi ko alam kung anong oras na basta naramdaman ko nalang na masakit ang aking ulo..

Naramdaman ko din na wala akong saplot sa katawan ng unti- unti akong bumaba sa higaan. Pero pagtingin ko sa kama nakita ko na may katabi ako.. Nataranta akong hinila ang kumot at ibinabalabal sa hubad kong katawan.

‘Anong nangyari? Napabulalas ako sa sarili dahil hindi ko talaga matandaan kung ano ang nangyari sa nagdaang gabi. Bahagya ko pang kinusot-kusot ang aking mga mata at tumingin sa katabi ko. 

Lalong dumagundong sa kaba ang aking dibdib ng makita kong lalaki ang aking katabi na Nandito.

Base sa hitsura nitong nakadapa at tanging bewang hanggang paa ang natakpan ng kumot. Tulog na tulog ito.

“Carissa, buksan mo ang pinto, ano ba?”

Narinig ko na kinakalampag ni Mommy ang pinto ng aking room. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Wala talaga akong matandaan. Hanggang sa narinig ko na lang na nagclick ang door knob ng kwarto ko. Napabalik ako sa aking kama at kinuha ang isang unan at inilagay sa harapan ko. Sunod- sunod na pumasok sila Daddy, Mommy at Ate Ara. Gulat silang napatingin sa akin pati na din sa lalaking tulog pa rin na nasa aking kama.

“Malandi kang haliparot ka! Anong ginawa mo sino yang nasa tabi mo?” sigaw ni Mommy sa akin. Hindi kasi makita amg mukha ng katabi ko kasi nakadapa ito pero maya-maya lang ay gumalaw ito at bumangon. Ng makita ko ang mukha ng katabi ko ay nagulat ako. Si Kuya Gabriel, boyfriend ni Ate Ara. Nakita ko din ang pagrehistro sa pagkagulat sa mukha ni Kuya Gabriel. Napabaling pa ito sa akin at bakas sa mukha nitong naguguluhan din ito sa mga nangyayari. Binalingan nito si Ate Ara na umiiyak na.

Si Gabriel ay matagal ng kasintahan ni Ate Ara. Mayaman ito.... Ay hindi pala sobrang yaman... Galing ito sa kilala at pinakamayamang pamilya ng bansa.

“Ano ang ibig sabihin nito?” sigaw ni Ate Ara. May luha na din na lumalabas sa kanyang mga mata ng napagsino ang katabi kung lalaki.. “Gabriel, Carissa ano ang ibig sabihin nito?” “ Bakit nagawa niyo sa akin ito?” humahagohol niyang sabi.

Walang patid ang pagtulo ng kanyang luha. Hindi ko alam kong ano ang isasagot ko kasi wala talaga akong matandaan. Basta naalala ko lang na 21st birthday party kagabi ni Ate Ara. maraming bisita at lahat nagkakasayahan. Nang tingnan ko si Daddy at Matinding galit lang itong nakatingin sa amin. Matalim naman ang tingin sa akin ni Mommy na parang nakagawa ako ng malaking kasalanan. Samantalang si Ate Ara ay halos maghistirikal na sa sobrang sama ng loob.

“Disi-otso anyos ka pa lang pero lumandi ka na Carissa at sa boyfriend pa talaga ng kapatid mo.” Sabay pakawala ng mag asawang sampal sa akin ni Mommy. Pakiramdam ko namanhid ang aking mukha sa sakit na aking naramdaman. “ Mommy, sorry po hindi ko alam” umiiyak kong sabi. “Wala akong matandaan kung bakit nangyari ito”. Sabay lingon sa katabi ko na kita din ang pagkalito sa kanyang mukha. Bumalatay ang pagkalito sa mukha nito. Waring inaalala ang mga nangyari nung nagdaang gabi. “ Kuya Gabriel paano nangyari ito ba---- hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng sabunutan ako ni Ate Ara.

Walang hiya ka... Ahas ka..!!!.”sigaw ni ate Ara sa akin habang hila-hila ang aking buhok. Halos matangal ang anit sa aking bungo sa sobrang lakas ng pagkahila niya sa akin. Hindi ako makapalag kasi hawak-hawak ko ang kumot na tumatakip sa aking kahubdan.” Ahas ka, bakit ikaw pa na kapatid ko ang umagaw sa lalaking pinakamamahal ko”. Sigaw ni Ate Ara sa akin. “Kakalbuhin kita “at lalo nya pang nilakasan ang paghila sa buhok ko na pakiramdam ko ay matatangal na sa anit ko.

“Ara tama na yan”. Sigaw ni Daddy. “”Wala ka ng magagawa dahil nangyari na ito. Binalingan niya si Gabriel.” Mag usap tayo Gabriel. “Ipaliwanag mo kung bakit nandito ka sa kama ni Carissa”. Baling ni Daddy kay Gabriel na halata sa boses at kilos nito na nagpipigil sa matinding galit. Halata din sa mukha nito ang malaking disappointment ng sulyapan ako nito.

“Tito, I I dont know what happened. Why I am here..... Wala akong matandaan... Nalilito na sambit ni Gabriel.” Ara Babe hindi ko alam.. Im sorry......

“Babe bakit mo nagawang lukuhin ako” humahagolhol na sabi ni Ate Ara. “Bakit ang kapatid ko pa” huhuhuhu” hindi ko matangap..” Sigaw ni ate Ara. HINDI KO MAINTINDIHAN TAO BAKIT KAPATID KO PA”. “ Mommy, Daddy hindi ko matanggap ito”. Ang sakit-sakit”.

“Ate, Im sorry..” sambit ko habang umiiyak. “ Hindi ko alam.. Wala akong alam, wala akong matandaan” huhuhuhu. Dad, Mom sorry po. Sambit ko sa kanila habang nag-uunahan sa pagtulo ang aking luha. Litong lito ako sa mga nangyari.

Hanggang ngayon hindi pa rin kayang iproseso ng aking utak bakit nangyari ang bagay na ito. Ikakasal na sa susunod na buwan ang aking ate Ara at Kuya Gabriel. Nagmamahalan sila at saksi ako dun. Pero bakit nangyari ito.

“Bweno dahil nangyari na ito wala na tayong magagawa pa para baguhin ang nangyari na.” Sambit ni Daddy.” Helena, Ara lumabas muna tayo sa kwarto na ito.” Kayong dalawa” ani ni Daddy sa akin at kay Gabriel “ Ayusin niyo ang mga sarili niyo mag-uusap tayo. Kapag tapos na kayo mag-bihis sumunod kayo sa akin sa library may mahalaga tayong pag-uusapan. Tatawagan ko na din ang mga magulang mo Gabriel para pumunta dito sa bahay.”. 

Wika ni Daddy Humakbang si Daddy papunta ng pinto. Si Ate Ara naman ay masama ang tingin sa akin. Nag uunahan pa rin sa pagpatak ang luha sa kanyang mga mata. Si Mommy naman ay matalim akong tinitigan. Nilapitan nito si Ate Ara at inakay papuntang pinto kung saan naghihintay si Daddy para sabay na silang lumabas. Narinig ko pa ang paghikbi ni Ate bago tuluyan silang nakalabas sa pinto at pabalibag itong isinara.

Kuya” Sambit ko. “Paanong--- ---bakit?” hindi ko alam kung paano umpisahan ang sasabihin pagkaalis nila Mommy Daddy at Ate Ara. Nabalot ng katahimikan ang buong kwarto at wala yatang balak magsalit si Gabriel.

Nakakuyom ang mga kamao nito habang nakakunot ang noo. Kaya naman nagdesisyon na akong basagin ang katahimikan na iyon.

“Pinikot mo ba ako? “nagulat ako sa sinabi ni Kuya Gabriel. Bakas sa boses nito ang galit.

Kuya No”.... Wala sa vocabulary ko ang pikotin ka.. Lalo na at boyfriend ka ng Ate ko. “. kakatakot kong sagot dito. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa kumot.

“Then paanong napunta ako dito sa kwarto mo?” Matinding galit niyang sabi. Tinitigan ako nito at bakas sa mukha nito ang poot at pagkasuklam sa akin.

“Hindi ko alam, wala akong matandaan”. Sagot ko sa nanginiginig na boses. Yumuko ako dahil hindi kayang salubungin ang masakit na titig sa akin ni Gabriel.. Nakakatakot ang hitsura nito.

“Tandaan mo Carissa oras na makipaghiwalay sa akin ang Ate mo dahil sa nangyari na ito magbabayad ka sa akin. Hinding hindi kita mapapatawad.” Galit niyang sabi. Tumayo ito at isa isang isinoot ang kanyang mga damit. Wala itong pakialam kahit hubot-hubad ito. Hindi ko naman alam kung anong gagawin ko ng mga pagkakataon na iyon. 

Unang beses kong makakita ng hubad na lalaki sa harap ko at hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko. Pumikit na lang ako habang hinihintay na matapos magbihis si Kuya Gabriel.

“Kuya hindi ko naman ginusto ito eh” iyak ko. “Sorry kung nangyari ito.. Huhuhuhu “. Umiiyak na wika ko dito ng masiguro kong tapos na itong magbihis. Puno ng luha sa aking mga mata na tumingin dito.

“Pwes ayusin mo ang paliwanag mo sa ate mo” padabog nyang sabi. “Sigaruduhin mo lang na hindi maapektuhan ang relasyon namin kundi mananagot ka sa akin tandaan mo yan”. Wika nito at padabog na lumabas sa aking kwarto.

Naiwan akong naguguluhan. Hindi pa rin maproseso ng aking utak ang mga nangyari. Wala akong matandaan. Kagabi masaya pa kami habang sinicelebrate ang birthday ni Ate. Naguguluhan ako. Paanong napunta kaming dalawa ni Kuya Gabriel sa kama. 

Paanong katabi ko siyang nakatulog dito sa kama. Hindi naman ako nalasing kagabi kasi never akong tumikim ng kahit anong alak. Marahan kong hinawi ang kumot na tumatakip sa hubad kong katawan. Marahan kong pinakiramdaman ang aking katawan. Wala naman akong naramdaman na kakaiba sa aking katawan.

Tuluyan na akong bumangon at inayos ang aking higaan. Walang bakas na kahit ano sa aking kama. Naguguluhan man ay dali- dali akong pumunta sa closet at kumuha ng damit na maisusuot.

Pumunta ako sa banyo upang maghilamos. Pagtingin ko sa salamin para akong bruha dahil sabog-sabog ang aking buhok dulot ng pagsabunot ni Ate Ara. Putok ang aking labi at pasa sa mukha dahil sa pagsampal ni Mommy sa akin kanina. Mapait akong napangiti. 

Hindi na bago sa akin na saktan ni Mommy pero mas matindi ngaun kasi talagang bumakat sa mukha ko ang palad ni Mommy. Mabilis akong naligo para maginahawaan at naglagay ng kunting powder sa aking mukha upang matakpan ng kunti ang pasa.

Chapter 2

Ara POV

“Nandito ako sa harden namin ngaun. Nakadekwatro akong nakaupo. Ngingiti-ngiti habang nakatingin sa kawalan. Sa wakas natupad din ang plano ko, kasabwat si Mommy. Hinithit ko ang sigarilyo sabay buga ng usok. Napapikit pa ako habang ninanamnam ang sarap ng nikotina na humahagod sa aking lalamunan. Nang maubos ang sigarilyo ay idinutdot ko ang upos nito sa ashtray na nasa harap ko.

Wala akong choice niyaya na ako ni Gabriel magpakasal. Hindi ko siya mahindian kasi mahal ko siya pero hindi pa ako ready magpakasal. Mayaman ang Pamilya nila at alam ko kapag ipipilit ko na hindi muna magpakasal at tuparin muna ang pangarap ko na maging modelo hindi siya papayag. Kaya naman naisipan ko na habang tinutupad ko ang pangarap ko ipakasal ko muna siya sa kapatid ko.

Yes, yan ang plano ko. Itatali ko muna si Gabriel sa kapatid ko para kapag ready na ako madali ko na siyang makuha ulit. Baka kasi mapunta pa siya sa ibang babae at mahirapan akong bawiin siya kapag ready na ako. Marami pa namang haliparot ang aaligid-aligid sa boyfriend ko. Maraming mga babae na handang maghubad sa harap ni Gabriel para lang mapansin at iyan ang hindi ko mapapayagan.

Akin lang si Gabriel. Kaya hanggang hindi pa ako ready na tuluyang magpatali sa kanya itatali ko muna siya sa kapatid ko. Knowing sa attitude ng kapatid ko madali kong maagaw ang akin. May pagkatanga kasi itong kapatid ko eh. Mabilis paikutin at napakainosente. Kayang kaya kong bawiin si Gabriel sa kanya kapag gusto ko.

Sa ngayon magkukunwari ako na payag ako sa kasal nila dahil mahal ko ang kapatid ko pero NO” gagamitin ko lang siya.

Alam kong pagdating ng araw ako lagi ang papaboran ng aming pamilya lalo na ni Mommy kasi ako ang paborito niyang anak. 21 years old pa lang naman ako at next week pupunta ako sa New York para doon magmomodelo.

Hindi ito alam ni Gabriel. Matagal ko ng pangarap ito at nandyan si Gaston para tulungan ako.

Si Gaston ang manager ko at siya ang bahala sa lahat. Nangako siya sa akin na tutulungan nya ako sa lahat ng bagay para matupad ang pangarap ko.” Siya na bahala sa lahat ng papeles ko at titirhan pagdating ng new york. Napakabait na manager ni Gaston kaya naman malaki ang tiwala ko dito pati na din si Mommy. Matagal ko na itong kilala at siya ang lagi kong kasama kapag may mga pinupuntahan akong audition at fashion show dito sa Pilipinas. Ito din ang nag-aasikaso sa lahat ng schedules ko. 

May ibang hawak na artist ito pero alam kong ako ang pinaka paborito nito dahil pagdating sa akin galante ito.

Lihim akong napangiti habang iniimagine na sa wakas matutupad lahat ng pangarap ko na walang maging sagabal. Bata pa lang ako pangarap ko ng maging International Model. Alam kong may ibubuga ako pagdating sa larangang iyon. Nangako naman sa akin si Gaston na gagawin niya ang lahat upang natupad ang aking mga pangarap.

“Mam Ara tawag po kayo ng Daddy at Mommy mo sa Study Room. Dumating na po kasi ang magkakasal kina Mam Carissa at Sir Gabriel. Nandoon na din po ang mga magulang ni Sir Gabriel. “Sabi sa akin ni Manang ang aming katulong. Matagal na namin itong kasambahay. Halos ito na ang nagpalaki sa amin ni Carissa.

Sige Manang susunod na ako” sabi ko sa kanya. Kailangan kong palungkutin ang aking awra para kapani-paniwala na nalulungkot ako sa mga nangyari. Pero sa kaloob-looban ng puso ko tuwang tuwa ako. Tagumpay ang plano. Magiging panatag ang aking kalooban habang tinutupad lahat ng pangarap ko.

Sumunod na agad ako sa study Room at nadatnan ko si Mommy, Daddy, mga magulang ni Gabriel na sila Tita Moira at Tito Ralph. Nandito na din si Gabriel at Carissa pati na din ang judge na magkakasal sa kanila. Yes ngayun agad ang kasal nila.

Desisyon ito ni Daddy na agad naman sinang-ayunan ni Mommy. Alam namin ang ugali ni Daddy. Conservative ito. Well hindi nakakapagtaka yun. kasi ang mga namayapa naming Lolo at Lola ay lingkod ng simbahan. Doon yata namana ni Daddy ang ganitong pag-uugali. Nang tingnan ko si Carissa ay Kapansin -pansin ang lungkot sa mukha ni Carissa samantalang si Gabriel naman ay nakatiim-bagang. 

Ora- orada ang kasal kasi kunyari din hindi papayag si Mommy na hindi agad panagutan ni Gabriel ang nangyari sa kanila ni Carissa. Strict lang ang peg ni Mommy pero kasama na yan sa plano namin. Ako yata ang favorite daughter ng Mommy ko.

Nang tingnan ko ang mukha nila Tito at Tita hindi ko mabasa kung ano ang iniisip nila. Alam nila pareho na ako ang girlfriend ng kanilang anak. Boto nga sa akin si Tita Moira kasi lagi naman ako dinadala ni Gabriel sa bahay nila tuwing may sinicelebrate ang pamilya. Kaya hindi na ako iba sa kanila. Alam ko din na mababait ang mga ito sa kabila ng katayuan nito sa buhay. Super yaman ng mga ito pero bakas sa mga mukha ng mag -asawa ang kabaitan.

“Ara Babe Im sorry. Pwede bang pag usapan muna natin ito?” sambit sa akin ni Gabriel. “Mom Dad I love Ara at siya dapat ang pakasalan ko hindi si Carissa.”

Tito, Tita Please si Ara ang gusto ko”. Sana naman bigyan niyo muna kami ng time na makapag usap” Hindi pwedeng sa isang iglap lang ikakasal ako sa kapatid ng girlfriend ko.” Pakiusap ni Gabriel. Bakas sa boses nito ang tinitimping emosyon.

“Gabriel, nangyari na ang hindi dapat mangyari. Dapat si Carissa ang panagutan mo dahil may nangyari na sa inyo. Hindi kami papayag na parang wala lang ang nangyari kagabi. Paano kung mabuntis siya. At ano nalang sasabihin ng mga tao ng mga kakilala namin. Nakakahiya ang mga nangyari”.mahabang Sabi ni Mommy.

Samantalang si Carissa naman ay tahimik lang at nakayuko. Alam kong confused pa rin siya sa mga nangyari. At iniisip kung paano napunta silang dalawa ni Gabriel sa kama. Simple lang naman ang ginawa namin ni Mommy nilagyan namin ng pampatulog ang kanilang mga inumin. Tapos pareho namin silang hinubaran. Makasarili na kung makasarili pero ito lang ang paraan para hindi makawala sa akin si Gabriel. Pagbalik ko galing sa New York babawiin ko siya kay Carissa. Gagawin ko ang lahat para maging akin siya ulit. Sa ngayon ito muna ang the best na desisyon..

"Gabriel, hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa niyo akong lukuhin. Mahal na mahal kita pero bakit nangyari ito?” Kapatid ko si Carissa at dapat lang na panagutan mo siya.”” Siguro tanggapin ko nalang na hindi tayo para sa isa't isa.” Wika ko na may lungkot sa tinig. Kailangan kong magkunwaring malungkot para kapani-paniwala ang drama. At kailangan na ipakita ko sa kanila na mabait ako at kaya kong magparaya para sa nag-iisa kong kapatid.

“Ara, Iha napakabait mo talagang bata ka. Hindi ko akalain na magpaparaya ka para sa kapatid mo”. Bakas sa mukha ni mommy Moira ang paghanga habang sinasabi sa akin katagang iyon. Lihim na ang nagdiwang ang aking puso.

“Thank you Tita.. Siguro hindi kami para sa isa't isa ng anak niyo. Gagawin ko po ang tama, at iyun ay magparaya...” sagot ko kay Tita Moira at napangiti ito sa sinabi ko. Tumango tango naman si Tito Ralph.

“Mom, Dad pwede naman na wag na natin ituloy ang pagpapakasal. Please.... Hindi nman namin ginusto ang nangyari. Hanggang ngayun hindi ko pa din po maisip kung paano kami napunta sa iisang kama ni Kuya Gabriel.. “ wika naman ni Carissa.

“Tumahimik ka Carissa”. Kung hindi dahil sayo hindi mangyayari ito.” Napakalaking pasakit sa Ate mo itong ginawa mo. Hindi ka man lang nag-isip na masasaktan ang Ate mo sa pinagagawa mo.” Pabulyaw na sabi ni Mommy.

“Mom tama na yan. Carissa kapatid kita at hangad ko ang kaligayahan nyong dalawa ni Gabriel. Ipapaubaya ko na siya sayo. Sana alagaan mo siya. Alam ko naman na noon ka pa may gusto sa kanya”. Madrama kong sabi.

“Ate Hindi!. Itama natin to. Kayo dapat ni Kuya Gabriel ang ikakasal hindi ako.” “Ate please...... Ayaw kong ako ang magiging dahilan ng paghihiwalay niyo ni Kuya. Alam ko kung gaano niyo kamahal ang isa't isa. Saksi ako doon. Please Ate....” naluluhang sagot ni Carissa.

“No Carissa ito ang tama.”

Mahal kita kasi kapatid kita Handa akong magparaya para sa kaligayahan mo....”Madamdamin kong sabi dito. Kunyari pa ay pinunasan ko ang luha sa aking mga mata.

“Tama na yan. Carissa, Gabriel magpapakasal kayo ngaun din at wala ng marami pang satsat. Ginusto niyo ito kaya dapat lang na panindigan niyo. Pagkatapos ng kasal isama mo si Carissa sa inyo Gabriel. Ayaw kong makita na nahihirapan si Ara dahil sa mga nangyayari..” Mahabang Sabi ni Daddy.

“Pero Dad paano ang pag aaral ko. Pwede bang dito nalang muna ako?” Sumasamong pakiusap ni Carissa.

“Hindi Carissa dapat lang na sumama ka na sa asawa mo pagkatapos ng Kasal. Wag ka na muna makipag usap at makipagkita sa Ate mo para makamoved-on agad siya. Masakit sa kanya ang mga nangyari kaya naman umalis ka na muna sa bahay na ito...” Wika ni Daddy.

“Tama yan. Gabriel Anak isama mo si Carissa sa bahay mo pagkatapos ng kasal para sa katahimikan ng lahat total naman mag asawa na kayo kaya dapat lang magsama kayo sa iisang bahay. Diba kakatapos lang gawin yung dream house mo? Doon mo nalang muna itira si Carissa after nito”. Mahabang Sabi ni Mommy Moira.

“Dream house namin ni Ara iyun Mom. Para sa kanya ang bahay na iyun...” bakas ang inis sa boses ni Gabriel na wika nito.

“Gabriel Please tama na. Kalimutan mo na ako. Simula ngayon itoon mo na ang pansin kay Carissa. Siya dapat ang itira mo sa bahay na iyun kasi magiging asawa mo na siya. Kalimutan mo na ako. Alam kong masakit pero ito ang tama.” Madamdamin kong wika kay Gabriel.

“No!!!!... Ikaw ang mahal ko Ara. Hindi ako papayag na mawala ka sa akin. Ayusin natin ito. Mag- usap tayo. Yung tayo lang.. Please... “ nakikusap na wika ni Gabriel na labis ko namang ikinatuwa. Walang duda, mahal na mahal ako nito.

“Stop it.. Gabriel tama na.... Please. Palayain mo na ako... Huwag mo ng dagdagan ang sakit na nararamdaman ko. Maawa ka Gabriel.” Nakikiusap kong wika dito na labis naman nitong ikinalungkot.

“Bweno ok na ba lahat?” Siguro pwede na umpisahan ang kasal”. Deklara ni Daddy Ralph.

Tumango naman agad si Daddy at Mommy Helena. Agad naman na naghanda ang judge naagkakasal. Tahimik lang akong nanonood habang ginaganap ang seremonyas. Wala naman masyadong ganap. Halata sa mukha ni Gabriel labis na ang pagtutol. Balisa naman ang mukha ni Carissa. Halos hindi makasagot ang mga ito sa tanong ng judge. Well hindi naman nila kailangan sumagot. Formality lang ang kasal- kasalan na ito. Ang pinakahighlight lang talaga ay ang pagpirma sa marriage certificate or marriage contract na nagdedeklara na legal na mag -asawa na sila Carissa at Gabriel.

Chapter 3

Carissa POV

Tapos na ang kasal namin ni Gabriel. As in hangang ngayon lutang pa rin ako. Hindi ako makapaniwala sa bilis ng pangyayari. Hindi ko alam kong paano umakto. Basta sa kaloob- looban ng puso ko, natatakot ako.

Nandito ako sa aking kwarto ngayon para ayusin ang mga gamit ko. Kailangan ko ng sumama kay Kuya Gabriel kasi yan ang napag usapan bago ang kasal. Kahit masama ang loob ko sa aking mga magulang dahil halos ipagtabuyan nila ako wala akong magagawa. Kailangan ko silang sundin kahit labag sa aking kalooban.

Nakaharap ko na din ang mga magulang ni Kuya Gabriel at hindi ko alam kong paano aakto sa harap nila. Alam kong ang pagkakaalam nila si Ate Ara ang girlfriend ng anak nila. Siguro ang baba ng tungin nila sa akin. 

Mukhang mababait naman sila.

Pero malay ko bang nagkukunwari lang sila. Ang alam ko kasi sa mga mayayaman istrikta sila at mahirap pakisamahan. Si Kuya Gabriel naman alam kong galit siya sa akin. Kuya ang tawag ko sa kanya kasi yun ang nakasanayan ko noon pa. Nakikita ko sa mga mata nya ang galit at pagkapoot sa akin tuwing tinitingnan niya ako.

hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi pa kami masyadong nakakapag-usap nila Mommy at Daddy pati na din si Ate Ara.

Basta sabi lang nila hindi na daw ako pwede magtagal dito sa bahay kasi nasasaktan si Ate Ara sa mga nangyari. Nasasaktan din naman ako ah. Hindi ko nga alam kong bakit nangyari lahat ito.

Alam kong mas mahal nila Mommy at Daddy si Ara kaysa sa akin. Minsan napapaisip ako kung anak ba talaga nila ako kasi kahit noon hindi ko maramdaman na nag exist ako sa pamilyang ito. Si ate Ara lagi ang kanilang pinapaboran. Lahat ng gusto ni Ate binibigay nila samantalang wala silang pakialam sa akin.

Nakakalungkot lang kasi hindi ko maramdaman kung importante ba ako sa pamilyang ito. Sa ngayon aalis na ako sa bahay na ito. Hindi ko alam kung anong kapalaran ang naghinhintay sa akin.

Hindi ko pa din nabanggit sa mga kaibigan ko ang Kinalagyan kung sitwasyon ngayon. Tiyak na magugulat sila kapag malaman nila na kinasal na ako. Tsaka ko nalang siguro Sabihin sa kanila pagpasok ko sa school. Sa ngayon kailangan ko Munang magfocus sa kung anong buhay ko ngayon kasama si Gabriel. Sana lang maging mabait siya sa akin at wag nyang isisi sa akin ang nangyari.

“Oh tapos ka na ba mag ayos ng mga gamit mo”? “Kanina pa naghihintay si Gabriel sayo sa baba. Bilisan mo ang kilos mo. Kahit kailan napakalamya mo talaga.” Pabulyaw na sabi sa akin ni Mommy.

“Malapit na po Mommy. Inaayos ko lang itong mga gamit ko sa school. Sinisigurado ko na wala akong nakalimutan.” Sagot ko kay Mommy.

“Ngayong kasal na kayo ni Gabriel siya na bahala sa iyo.

Wala na kaming pakialam kung ano man ang desisyon nya tungkol sa pagsasama nyo. Next week pupunta ang ate mo sa New York para ituloy at tuparin ang kanyang pangarap na maging modelo at para na din makalimot.

“ pahayag ni Mommy. Nagulat man ako sa sinabi nito hindi na lang ako kumibo at pinagpatuloy ko ang aking ginagawa.

Alam ko noon pa pangarap ni Ate na umalis ng bansa at pumunta sa New York para maging sikat na modelo.

“Mommy sana mapatawad ako ni Ate sa mga nangyari. “ Kahit ako naguguluhan pa rin hangang ngayon bakit nangyari ito.” Malungkot kong sabi.

Ang sabihin mo pinairal mo ang kalandian.Ewan ko ba kung kanino ka nagmana. Puro pasakit ang binibigay mo sa pamilyang ito.. “ pagalit na sambit ni Mommy sa akin.

“Ang sakit mo naman po magsalita Mommy. Alam ng Diyos na hindi ko ginusto lahat ito. “ tumutulo na ang luha ko na sabi sa kanya.

Tigilan mo na nga yan kadramahan mo. Bilisan mo ng kumilos para makaalis na kayo.” Galit niyang sabi. Wala itong pakialam sa nararamdaman ko. Siguro wala talaga itong pagmamahal na nararamdaman sa akin. Kung ituring ako parang hindi ako nito anak.

Lalong nag-uunahan sa pagtulo ang aking luha sa sinabi ni Mommy. Masakit para sa akin na marinig ang mga masasakit na salita. Parang hindi talaga nila ako anak. Hindi ko man lang maramdaman na mahal nila ako.

“ Mom bakit po ganyan kayo sa akin. Bakit hindi ko maramdaman na mahal niyo din ako?” hindi ko natiis na sabi sa kanya.

“letche! Tigilan mo na nga yang kadramahan mo na yan. Alam naman natin pareho na lamang si Ate Ara mo sa lahat ng bagay. Siya ang magdadala ng swerte sa pamilyang ito. Ikaw ano ang ambag mo sa pamilyang ito?” galit na sabi ni Mommy. 

“Mula noong bata pa laging nagbibigay ng karangalan sa pamilya natin si Ate Ara mo. Palagi siyang panalo sa mga pageant na sinasalihan niya. Matalino ang ate mo at may pangarap sa buhay. Eh ikaw anong meron ka. Diba wala? Wala kang pangarap sa buhay”. Kaya wag mo akong tanungin bakit mas pinapaboran namin si ate Ara mo kaysa sayo.. Kasi mas marami siyang lamang kaysa sayo.” Mahabang Sabi ni Mommy sa akin.

Lalo akong napaiyak sa mga sinabi ni Mommy sa akin. Ang sakit na marinig sa sarili mong ina na kinukompara ka sa kapatid mo. Parang tinutusok ng karayom ang puso ko.

Hindi nalang ako umimik at pinagpatuloy ko na lang ang pagliligpit ko sa akin mga gamit. Masama ang loob ko kay Mommy pero ayaw ko na lang magsalita kasi baka lalong madagdagan ang sama ng loob ko sa kanya.

“Sige na bilisan mo na ang kilos mo at baka mainip na si Gabriel sa paghihintay sayo.”Sabay labas sa aking kwarto ni Mommy.

Sakay na ako ngayon sa sasakyan ni Gabriel. Nasa passenger set siya kasi may driver naman at ako naman nandito sa likod ng kotse. Tahimik lang kami habang umuusad ang sasakyan.

Pagkatapos ng kasal namin ni Gabriel agad na umalis ang mga magulang nito. Liban sa seremonya ng kasal na ginanap sa library ng bahay namin wala ng ibang ganap. Walang kahit kunting salo-salo or reception katulad ng isang pangkaraniwang kasal. Tanging ilang piraso lang ng papel ang nagbubukod sa aming dalawa.

Hindi ko na din nakita si Ate Ara bago kami umalis. Ayon kay Daddy nagkulong daw ito ng kwarto at ayaw munang makipag-usap kahit kanino.

Hindi ko alam kung saang bahay nya ako dadalhin ni Gabriel pero sana maging ok ang lahat sa amin. Sana hindi niya ituloy ang pagbabanta na gagantihan niya ako kasi nakipaghiwalay sa kanya si ate Ara.

“Manong iderecho mo nalang sa Mansion ang kotse. Hindi pwedeng sa dreamhouse namin ni Ara titira si Carissa. Para sa aming dalawa lang iyon at hindi pwedeng tumira kahit sinong babae doon.” Narinig kong sabi ni Gabriel sa kanyang driver.

Parang kinurot ang puso ko sa narinig. Hindi nalang ako umimik dahil alam kung wala akong karapatan na magreklamo.

Maya-maya pa pumasok kami sa maluwang na bakuran. Nalulula ako sa ganda ng bakuran. Parang nasa isang paraiso ako hindi ko akalain na ganito sila kayaman.

May sumalubong sa amin na isang nakauniform na katulong. Magandang hapon senyorito”. Magalang na bati niya kay Gabriel.

“Manang Delia dalhin mo si Carissa sa Servants quarter. Bagong kasamahan niyo siya dito “. Ituro mo sa kanya ang lahat ng dapat nyang gawin. “sabi ni Gabriel.

Natulala ako sa kanyang sinabi. Hindi ko akalain na gagawin niya pala akong kasambahay. Sabagay ito siguro ang sinabi niyang ganti sa akin sa nangyari. Hindi ako umiimik at nakayuko lang.

“Ano po? Sabi ni Madam Moira asawa niyo po siya”? Gulat na sabi ni aling Delia.

“Hindi Manang. Wala akong asawa at kahit kailan hindi ko siya pwede na maging asawa”. matinding galit na sagot ni Gabriel.

“Ah ganoon po ba? Sige po masusunod po”. Iha halika sumama ka sa akin at ituturo ko ang maging kwarto mo. “baling sa akin ni Aling Delia.

Mang Raul, ibaba mo ang mga gamit ni Carissa sa kotse at dalhin sa quarter niya. “ utos ni Gabriel sa kanyang driver.

“Masusunod po Senyorito” sagot naman ni Mang Raul.

“Ano itong narinig ko na sa servants quarter tutuloy si Carissa?" Gabriel ano ang ibig sabihin nito? "Ano bang kalukuhan ang pumasok diyan sa utak mo?” Biglang sulpot ni tita Moira.

“You heard it right Mom." Sa servants quarter tutuloy si Carissa kasi kahit kailan hindi ko siya matatanggap bilang asawa. Iisang babae lang ang gusto ko maging asawa at yun ay walang iba kundi si Ara.” Sagot ni Gabriel.

“Gabriel magdahan-dahan ka nga sa pananalita mo." "Nasa harap mo ang asawa mo”. Hindi mo man lang naisip na nasasaktan siya diyan sa lumalabas sa bibig mo.” Saway ni Tita Moira.

“No Mom tingin ko walang pakiramdam ang babae na yan dahil sa ginawa niya sa amin ni Ara.” Sagot ni Gabriel.

“Gabriel kailan ka pa naging bastos? Hindi ka namin tinuruan ng Daddy mo para manakit na damdamin lalo na at asawa mo ang nasa harap mo”. Nagagalit na sagot ni Tita Moira.

“Sa kwarto mo dapat tutuloy si Carissa dahil asawa mo siya.” Sabi ni mommy kay Gabriel.

“No Mom, wala akong asawa at ako ang magdedesisyon kung saan ang maging kwarto ni Carissa dahil may atraso siya sa akin.”Sagot ni Gabriel.

“Lalong big NO anak. Huwag mong gawin ito sa asawa mo. Kahit anong mangyari asawa mo na si Carissa. kaya dapat lang na turuan mo ang sarili mo na irespito siya bilang iyong katuwang sa buhay.” Paliwanag ni Tita Moira.

“Hindi siya tutuloy sa kwarto ko Mom dahil kapag ipipilit niyo ang gusto niyo hindi na talaga ako uuwi sa bahay na ito. Ayaw kong makasama ang babaeng yan.” Sagot na Gabriel.

Para akong sinampal sa narinig ko. Masakit ang mga binitiwan na salita ni Kuya Gabriel. Hindi talaga maikakaila na galit siya sa akin.

“Tita Moira ok lang po. “ Sa servants quarter nalang po ako tutuloy” wag na po kayo magtalo “. sabi kay Tita.

Nahihiya ako sa mga nangyari. Dahil sa akin mukhang magkakasamaan pa ng loob ang mag-ina.

“Call me Mommy, Carissa. Simula ng kinasal kayo ni Gabriel mother in law mo na ako. Kaya dapat lang na Mommy at Daddy na din ang tawag mo sa amin ni Tito Ralph mo.” Sabi sa akin ni Mommy Moira Nagulat ako sa sinabi nito. 

Hindi ko akalain na ganito ito kabait. Wala akong nakitang Panghuhusga sa mga tingin nito sa akin Parang tangap nito ang mga nangyari.

Sige po Ma....Ma.. Mommy “. Nauutal kong sagot dito at ng napadako ang tingin ko kay Kuya Gabriel matalim itong nakatitig sa akin. Nakakatakot siyang tumingin.

“Gabriel kung hindi ka pa ready na makasama ang asawa mo sa kwarto mo pwede siyang tumuloy sa isa sa mga kwarto dito sa bahay.. Marami tayong bakanteng kwarto dito sa bahay na maging komportable si Carissa. Wag ka sanang maging malupit sa kanya.” Napakabata niya pa para magdusa.” Mahinahong wika ni Mommy Moira.

“Bahala po kayo Mommy basta wag lang sa kwarto ko dahil kahit kailan hindi ko matatanggap ang babaeng iyan. Sige po papasok na ako sa loob walang patutunguhan itong pag uusap na ito.” Sabay talikod ni Kuya Gabriel sa amin.

“Iha halika na ituturo ko sayo ang maging kwarto mo. Pag pasensyahan mo na muna ang asawa mo ha? Malambing na sabi sa akin ni Mommy Moira.

“Hindi po ba kayo galit sa akin. Ako po kasi ang sinisisi ng lahat kaya po nangyari ang gulo na ito “. May namuong luha sa aking mga mata na tanong kay Mommy Moira.

“Iha wala ako sa lugar para husgahan ka. Diba desi-otso ka pa lang?. Napakabata mo pa para sa ganitong klaseng problema.” Nakangiti na sagot ni Mommy.

Hindi ako makapaniwala na ganito pala kabait ang Mommy ni Kuya Gabriel. Akala ko talaga istrikta siya kasi hindi siya kumikibo kanina nung ikinasal kami ng anak nila.

“Salamat po Mommy. Ang bait niyo po pala.”Nakangiti kong sagot sa kanya.

Tinitigan niya ako sa mukha at hinaplos niya ang aking pisngi. Medyo masakit pa rin ang aking magkabilaang pisngi dahil sa sampal na binigay sa akin ng aking Ina kaninang umaga.

“Halika na Iha ituturo ko sayo kung saan ang maging kwarto mo”. Sabay hawak sa aking kamay ni Mommy Moira.

“Mang Raul, isunod niyo ang mga gamit ni Carissa sa kanyang kwarto.” Utos ni Mommy kay Mang Raul.

“Opo Madam”. Sagot ni Mang Raul.

“Lets go Iha.... Sabi ni Mommy sa akin.

Hindi ako makapaniwala sa sobrang ganda ng kwarto na binigay sa akin ni Mommy Moira. Kulay pink ang Loob ng kwarto at talaga namang kitang kita ang karangyaan sa gamit na nasa loob nito. Malayong- malayo ito sa hitsura ng kwarto ko sa aming bahay. Hindi ko maimagine kung gaano sila kayaman.

Nasa loob nito. Malayong- malayo ito sa hitsura ng kwarto ko sa aming bahay. Hindi ko maimagine kung gaano sila kayaman.

“Ito ang magiging kwarto mo Iha. Yung sa kabilang pinto naman na nadaanan natin kanina yun ang kwarto ng asawa mo.” Nakangiti na sabi sa akin ni Mommy Moira.

“Ang ganda po ng kwarto na ito Mommy” “Salamat po” nakangiti kong sabi sa kanya.

“Bweno iha magpahinga ka muna. Alam kong pagod ka. Ipapasundo nalang kita mamaya sa katulong kapag kakain na ng hapunan.” Sabi ni Mommy Moiraa sa akin.

“Salamat po ulit Mommy.” Nahihiya kong sabi sa kanya. Ngumiti lang siya sa akin at lumabas na ng kwarto.

Nang mapag-isa ako sa kwarto nakatulala akong nakatingin sa kawalan. Ano kayang maging kinabukasan ang naghihintay sa akin sa bagong yugto ng buhay ko. Very thankfull ako kasi mabait si Mommy Moira sa akin. 

Natatakot ako kay Kuya Gabriel na asawa ko na ngayon. Iba siya kung tumitig sa akin. Masakit at matalim. Kitang kita ang galit nya sa akin. Masakit sa akin dahil pinag bibintangan nila ako na ako ang may kasalanan.

Hinaplos ko ang aking pisngi na may namumula pa dahil sa sampal na binigay sa akin ng aking ina. Malungkot akong napabuntung-hininga. Hindi ko alam kung anong kapalaran ang naghihintay sa akin. 

Para na din kasi akong itinakwil ng sarili kong pamilya. Galit silang lahat sa akin dahil sa mga nangyari. Well hindi ko sila masisisi kasi noon pa man paborito na nilang anak si Ate Ara.

Chapter 4

CARISSA POV

Nagising ako ng mga 6:00 ng gabi Agad akong bumangon at nagpunta sa CR para maligo. Ginawa ko ang aking routine at nagbihis. Saktong kakatapos ko lang magbihis ng may narinig akong kumakatok sa pinto ng room ko. Agad ko itong pinagbuksan at nakita ko ang Isang naka uniform na katulong Nasa late 20's pa lang siguro ang edad nito.

“Senyorita, kakain na daw po, nasa dining na sila Senyor at Senyora. Hinihintay na po nila kayo” wika nito

“Sige po. Bababa na po ako Tsaka po wag niyo na akong tawagin na senyorita. Nakakahiya po kasi tsaka halos magkasing edad lang yata tayo..” nakangiti kong sabi dito. “Ano nga pala pangalan mo?

“tanong ko dito “Naku magagalit po sila Senyora at Senyor kapag hindi ko kayo tinawag na senyorita Asawa po kayo ni Senyorito Gabriel kaya dapat lang po na senyorita tawag namin sayo.” Paliwanag niya sa akin “Ako nga po pala si Lisa isa po akong kasambahay dito. 

Kung may kailangan po kayo pwede niyo po akong utusan.” Nakangiti nyang sagot sa akin. “Ngumiti ako sa kanya at hindi nalang umimik Nagsimula na kaming maglakad papuntang dining area. Palinga-linga ako habang naglalakad para mamemorize ko yung parte ng Bahay na dinadaanan namin. 

Grabe feeling ko maliligaw ako sa bahay na ito. Sobrang laki kasi talaga at ang hagdan ay paikot at talaga namang napaka-elegante na desinyo.

Nang makarating kami sa dining area nadatnan namin sila Mommy Moira, Daddy Ralph at Kuya Gabriel ang aking asawa. Sa isip-isip ko nakakahiya kasi parang ako nalang ang kanilang hinihintay.

“Good Evening po” bati ko sa kanila. Pasensya na po at ako nalang yata ang hinihintay”. Nahihiya kong sabi habang iniiwasan ko na tumingin kay Kuya Gabriel “Oh nandito ka na pala. Hindi ok lang. Hindi naman kasi kita nasabihan kong anong oras ang hapunan dito sa bahay. 

At isa pa sabi ko naman sayo na ipapasundo kita sa katulong kapag kakain na. Maupo ka na at mag umpisa na tayong kumain.” Nakangiti na sabi sa akin ni Mommy Moira “Diyan ka na umupo sa tabi ng asawa mo Carissa. Gabriel ipaghila po ng upuan ang asawa mo.” Utos ni Daddy Ralph kay Gabriel.

“Kaya nyang gawin yan Dad.” Bugnot na sagot ni Gabriel.

“Naku ok lang po, kaya ko naman po” nahihiya kong sabi sa kanila at agad na hinila ang upuan at umupo na iiling iling na lamang si Daddy Ralph at halatang hindi nito nagustuhan ang inasal ng kanyang anak.

“Bweno iha diba nag aaral ka pa?” tanong ni Mommy Moira sa akin. “Opo Mommy sa Monday po may pasok ako” Sagot ko kay Mommy.

Anong year ka na ba at anong course mo?” Tanong sa akin ni Mommy Moira “2nd year college po at BSA (Bachelor of Science in Accountancy) ang course ko sa Saint John University po” Sagot ko kay Mommy “Hindi ka na papasok sa School. Hindi na kailangan kasi kaya na kitang buhayin”.

Biglang sabat ni Kuya Gabriel..

“Anong hindi na mag aaral? Gabriel narinig mo ba yang sinasabi mo? Bakit mo pahihintuin sa pag aaral ang asawa mo? Hindi porket asawa mo na siya pagbabawalan mo na siya sa kung ano ang gusto niya. Hindi magandang pag-uugali iyan Gabriel. Hayaan mo ang asawa mo kung anong gusto niyang gawin. Hayaan mo siyang ituloy ang kanyang pag-aaral Biglang sagot ni Mommy Moira.

Gulat akong napatingin kay Mommy Moira. Sa kaloob-looban ng puso ko, very thankful ako kasi naramdaman ko ang kabaitan ni Mommy Moira sa akin. Nagawa niya akong ipagtanggol sa sarili nitong anak.

“Mommy hindi na niya kailangan pang mag aral. Para saan pa? Gusto ko dito lang siya sa bahay at tumulong sa mga gawain dito. Diyan siya nababagay dahil sa laki ng kasalanan na kanyang ginawa”. Halata sa boses ni Gabriel ang tinitimping galit habang sinasabi ang bagay na iyun. Agad naman akong napayuko habang pinipigilan na lumabas ang luha sa aking mga mata.

“hindi mo siya pinakasalan para gawing alila sa pamamahay na ito Gabriel. Asawa mo si Carissa kaya dapat lang na tratuhin mo siya ng maayos. Gabriel alam kong galit ka kay Carissa dahil sa mga pangyayari pero huwag naman na pati edukasyon nya ay maapektuhan.

Ipagpapatuloy nya ang pag aaral nya sa ayaw at gusto mo”. Sagot ni Mommy Moira.

“Sorry Mom, pero sa pagkakataon na ito ako po ang masusunod. At kapag ipilit niyo yan mapipilitan akong ilipat sa ibang bahay si Carissa para masunod ang gusto ko.” Giit ni Gabriel.

“How dare you!” Tinatakot mo ba ang sarili mong Ina Gabriel? Ralph tingnan mo nga ang ugali ng anak mo? Siya ba ang anak natin?” Galit na si Mommy Enough Gabriel”. Walang aalis sa bahay na ito kapag hindi ko sinasabi. “ walang dahilan para dalhin mo sa ibang bahay ang asawa mo. Alam ko na ang tumatakbo dyan sa utak mo.. Dumito muna kayo dahil baka kung ano pa ang gawin mo kay Carissa.” Sagot ni Daddy Ralph.

Hindi na umimik si Gabriel sa sinabi ng Daddy nya. Malaki ang paggalang nya sa kanyang ama kaya kahit labag sa kalooban hindi na siya sumagot pa. Maya-maya pa ay tumayo ito at nagpaalam na aalis muna. 

Halata sa mukha nito ang matinding galit na hindi mailabas dahil na rin sa malaking respeto nito sa mga magulang “Wag mo nalang pansinin ang asawa mo iha. Kami ang bahala sa pag aaral mo. Makakatapos ka sa kurso na gusto mo kahit tutol pa ang asawa mo.

“Malambing na sabi ni Mommy “Sige na kumain na tayo Hayaan mo na lang muna si Gabriel Pasasaan ba at matatangap din niya ang lahat. Sangayun huwag mo na lang muna siyang pansinin iha. Mag focus ka muna sa sarili mo. 

Lalong lalo na sa iyong pag-aaral” Wika ni Daddy Ralph.

Thank you po Mommy, thank you din po Daddy.” Nakangiti kong sabi sa kanila. Hindi ko akalain na ganito kaayos ang pagtanggap nila sa akin. Ibang-iba ang ugali nila sa kinalikhan. 

Kong tunay na mga magulang Tapos na kaming maghaponan at nandito ako sa aking kwarto Naghahanda na ako para matulog Nagpapasalamat ako at mabait ang mga in laws ko sa akin. Sila na daw bahala sa pag aaral ko na labis kong pinagpasalamat. hahatid at susunduin ako ni Mang Raul sa School na labis kong tinutulan pero ayaw pumayag ni Mommy. 

Ayaw daw nila akong mahirapan Binigyan na din nila ako ng cash na isang bundle na tig-isang libo para sa aking allowance May kasama pa itong ATM card na nakapangalan na sa akin Nahihiya man akong tanggapin ang mga ito pero ipinilit ito sa akin’ Mommy Moira Halos hindi ako makapaniwala. 

Sa buong buhay ko ngayun lang ako nakahawak ng ganito kalaking pera, 100 thousand cash ang binigay nila sa akin. at may ATM pa na hindi ko alam kung magkano ang laman nito. Siguro icheck ko na lang kapag makapunta ako ng banko. Haist grabe ganun ba talaga sila kayaman Sabi kasi ni Mommy Moira lagi daw sila umaalis ng bansa at ipaalala ko lang daw sa kanila kapag ubos na ang aking allowance. 

Pero sa loob-loob ko kahit hanggang sa makapagtapos na ako sobra-sobra na yung allowance na binigay mla sa akin, Salamat talaga kay Lord dahil super bait nila sa akin. Hindi iba ang turing nila sa akin. 

Ang layo ng paraan ng pakikitungo ni Mommy Moira at Daddy Ralph sa akin compare sa totoo kong Pamilya.

Nakatulog na ako ng maalimpungatan ko na para may ibang tao sa room ko. Bukas ang lampshade sa gilid ng bed ko at napabalikwas ako ng bangon ng maaninagan ko kung sino ang nasa loob ng kwarto ko...

“Ku kuya Gabriel? Hindi ko alam kong paano siya nakapasok dahil sa natatandaan ko nilock ko ang pinto bago natulog.

“ha ! Masaya ka ba? Lahat ng plano ko para sa pagpapahirap sayo nakaligtas ka dahil nandyan si Mommy “mariin niya akong hinawakan niya sa baba at tinaas nya ang akin mukha.

Naamoy ko na amoy alak siya at nasasaktan ako sa paraan ng paghawak niya sa akin.

Kuya. Hin.” Magsasalita pa sana ako pero bigla niyang pinutol ang sasabihin ko. Stop Calling me Kuya Bitch pagalit niyang sabi. Bigla niya akong itinulak kaya naman napahiga ako sa kama Bumangon ulit ako at naupo sa gilid.

“Hindi kita kaano-ano kaya wag mo ako matawag-tawag na Kuya”. Kung ang akala mo makakaligtas ka sa galit ko dahil nandyan si Mommy nagkakamali ka” Nilapit nya ang mukha nya sa mukha ko at mariin nya akong tinitigan.

“hahanap ako ng paraan. Alam mo ba kung gaano kasakit ang ginawa mo sa amin ni Ara?

Ikaw ang dahilan kong bakit nakipaghiwalay siya sa akin” “Galit niyang sabi.

“Sorry po Kuya

“Dont call me Kuya Ilang beses ko ba sabihin sayo. Gaano ba kahina ang kukuti mo Carissa.

“Galit niyang sabi Call me Gabriel naintindihan mo ako???” Pabulyaw nyang sabi “Ga Gabriel. Sorry hindi ko din alam.. Ilang beses ko ng sinabi ito. Nagising na lang din ako na katabi kita sa kama.” Umiiyak kung sabi sa kanya.

“Akala mo ba maniniwala ako sa iyo? No Carissa, nabanggit sa akin ni Ara na matagal ka ng may lihim na pagtingin sa akin. Kaya ka siguro gumawa ng paraan para mapaghiwalay kami Galit nyang sabi.

“Anong nilagay mo sa inumin ko? Bakit nagising ako ng nasa kwarto mo na..? Carissa anwer me. Sabay yugyog ni Gabriel sa aking balikat Mahigpit ang pagkaka-kapit nya sa akin at talaga namang masakit ito,

Napamulat ako sa tanong nya.Hindi ko po alam yun. Maniwala kayo sa akin.. Kahit ako nagulat paano tayo napunta sa kwarto.. Paanong magkatabi na tayo sa kama. Naguguluhan din ako Kuya Gabriel. “Sagot ko dito.

Napansin ko na saglit siyang natigilan. Pero maya-maya lang bumalik ang bagsik ng kanyang mukha... “Sinungaling ka talaga!!! Pakana mo lahat ito at pagsisihan mo kung bakit ginawa mo ito”.

Binitiwan niya ako sa balikat at tumalikod siya sa akin. Akala ko lalabas na siya pero bigla siyang humarap sa akin at ngumisi..

Since asawa na kita dapat lang siguro na magtabi tayo ngayon matulog or gampanan mo ang pagiging asawa mo sa akin nakangisi nyang sabi sa akin “Ha? Anong ibig mong sabihin?” Naguguluhan kong tanong sa kanya bigla nya akong tinulak sa kama at dinaganan.

“You know what I mean? Ano ba ang ginagawa ng mag-asawa sa loob ng kwarto?” bulong ni Gabriel sa akin.

Nanindig ang aking balahibo. Do may gusto ako sa kanya. Crush ko siya noon pa pero hindi ako papayag na may mangyari ulit sa amin. Hindi na kaya ng konsensya ko. Alam ko na si Ate Ara ang mahal niya at ayaw kong maging parausan.

“No ayaw ko” Sabay tulak sa kanya Pero masyado siyang malakas. Hindi man lang siya natinag sa pagkakadagan sa akin.

“Yes Carissa. Gagampanan mo ang pagiging asawa ko sa kama “Naramdaman ko nalang ang kamay nya na nasa loob ng aking blouse na pantulog Nakablouse at pajama kasi ako kapag natutulog. Napa-igtad ako sa ginawa nito Hindi Gabriel ayaw ko Please maawa ka sa alon.

“Ayaw ko ng maulit yun pakiusap ko sa kanya. Malakas siya at kapag gustuhin nya magagawa nya ang gusto nya Napaigik ako ng maramdaman ko na nilalamas ng kabila niyang kamay ang aking dibdib. Masakit ito kaya lalo akong nataranta Ang kabilang kamay naman ay pilit na tinataas ang aking blouse.

Hindi ako papayag na may mangyari sa amin. Kung meron man- Pero bakit wala akong naalala... Haist ano ba talaga ang nangyari sa amin noong nagdaang gabi.

Pilit ko syang tinutulak habang abala siya sa kanyang ginagawa Ayaw ko talaga. Hindi ko kaya dahil alam ko na wala siyang pagmamahal sa akin Kinalmot ko siya sa kanyang braso at pinaghahampas ko siya ng dalawa kong kamay sa dibdib kaya natigilan siya sa kanyang ginagawa.

Inis na tumingin siya sa akin. “Ano ba Carissa, ano pa ba ang maipagmamalaki mo, Diba nakuha ko na ang lahat sayo. Kung makaarte ka ngayon daig mo pa ang Nakakawala kang gana.” Alam ko naman na ito ang gusto mo dibakaya nagawa mo akong pikutin.” Asar nyang sabi sabay alis sa pagkakadagan sa akin.

Naiyak ako sa kanyang sinabi. Alam kong kahit anong paliwanag ang gawin ko sa mga nangyari hindi siya maniniwala sa akin. Kaya tahimik nalang ako habang umiiyak

“Shit!!! Dyan ka na nga!!! Ang arte-arte mo. Sa susunod huwag na huwag kang magdrama sa akin ha? Sa susunod hindi ka na makakatakas sa akin. Gampanan mo ang pagiging asawa mo pagdating sa kama!!!Kahit sa ganoon man lang makaganti ako sa iyo!!!! Wag ka mag alala mag eenjoy ka din naman eh. Pero sa ngayon nawalan na ako ng gana”!!!! Fuck!!!!! “Sabay labas nya sa aking kwarto.

Nag-uunahan na din sa pagpatak ang luha sa aking mga mata. Natatakot ako. Alam kong tutuhanin nya ang sinabi nya sa alan “huhuhuhu” ano gagawin ko? Ano ba itong nangyari sa buhay ko? Wala man lang akong napagsabihan sa mga problema ko. Ayaw ko din muna itong sabihin sa aking mga kaibigan. Tiyak na magugulat ang mga ito.

Chapter 5

CARISSA

MONDAY

Maaga pa lang nandito na ako sa School. Katulad ng nabanggit nila Mommy Moira at Daddy Ralph hinatid ako ni Mang Raul. Simula ngayung araw ito na ang maghahatid at susundo sa akin sa school. Kahit na nahihiya ako ay wala akong magawa dahil ito ang kanilang gusto. Dumiretso ako sa tambayan namin nila Roxie at Roldan Sila. ang aking mga close friends simula pa lang noong High School kami.

Roxie ay galing sa mayamang pamilya. Nasa America ang kanyang mga magulang. at si Roldan naman ay anak ng kasalukuyang Mayor sa aming lugar. Mga negosyante din ang kanilang pamilya. bago pa man sila pumasok sa politika. Masasabi kong maswerte ako sa aking mga kaibigan. dahil kahit galing ito sa mga may sinabing pamilya napakabait ng mga ito sa akin. Parang magkapatid na ang turing namin. 

Lahat ng sekreto ng bawat isa sa amin ay alam namin. Si Roldan ay may pusong babae. Pero hindi ito bulgar Kaming dalawa lang ang nakakaalam ni Roxie. Kung titingnan lalaking lalaki si Roldan. Matangkad, gwapo at mabait at higit sa lahat napakamaalalahanin. Ito ang tagapag-tanggol namin ni Roxie. lalong na lalo na kapag may nagpapalipad hangin sa aming dalawa. Over protective ito pagdating sa amin ni Roxie na labis naman naming ikinatuwa.

Wala pa din naman kaming plano na magpaligaw kaya OK lang. .Mahigpit ang pakiusap ni Roldan na huwag namin ipagkalat ang kanyang sekreto at malalagot. siya sa kanyang Ama Nag-iisang anak kasi ito at inexpect. daw ng kanyang mga magulang na magbibigay siya ng maraming apo sa mga ito, Kapag kasama namin ito girl na girl. siya kung umasta pero kapag may ibang tao barakong-barako naman ito, Pagdating ko sa aming tambayan ay wala pa sila. Malungkot akong napabuntong-hininga. Tiyak na hindi matutuwa ang mga ito kapag malaman nila ang nangyari sa akin nitong weekend lang. 

Malungkot akong napabuntong-hininga. Pagkalipas ng limang minuto sabay din dumating ang dalawa. “oy bruha himala ang aga mo ngayon ah? Matinis na boses na tanong ni Roxie” “First time mong nauna dito sa ating tambayan ah?” tumatawa nitong sabi. Oo nga girlalu anong ganap bakit ang aga mo ngayon? Tsaka teka ano na naman yang nasa mukha mo? Bakit may pasa ka na naman?” pagirl na boses na tanong ni Roldan pero halata sa tono ng pananalita nito ang pag-aalala.

Malungkot akong napatingin sa kanila. Hindi ko alam kun paano mag-umpisa magkwento “hayst!?!Sinaktan ka na naman sa inyo noh? Sino yun Mommy mo na naman? Alam mo nagtataka na talaga ako sa pamilya niyo hindi ko alam kung anak ka ba nila sa paraan na pagtrato nila sayo.” Naiinis na Sabi ni Roxie.

Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Roxie, Minsan na din kasi sumagi sa isip ko kung. kasapi ba ako ng pamilya namin. Ano ba naman yan. Maglayas ka nalang kaya. Nandito naman kami ni Roxie gurl tutulungan ka namin Kaysa ganyan naman na lagi ka sinasaktan. Noong nakaraang buwan may pasa ka din ah? Baka mamaya masira ang maganda mong mukha sa kakasampal ng Mommy mo.

“ Mahabang Sabi ni Roldan sabay haplos sa pisngi ko. Ganyan siya ka sweet sa akin. Para daw kasing kapatid na ang tingin niya sa akin. Ramdam ko ang pinipigil na galit sa boses nito. Biglang tumulo ang luha ko. Ramdam ko ang concern at pag alala ng mga kaibigan ko. Buti pa sila ramdam ko ang pagmamahal nila. Kaya nga promise namin sa isa't isa na besfriend forever kami. Sa kanila ko unang naramdaman na may nagmamahal pala sa akin.

Kung pwede nga lang sana matagal na ako naglayas eh. Pero umasa kasi ako na magbabago din ang pakikitungo nila sa akin. Hangang lumipat ako sa bahay nila Gabriel.

“Mga Bestie- Im Married Garalgal ang boses na wika ko. Tinakpan ko ng aking mga kamay ang aking mukha Nagbabadya na din ang aking mga luha “What????.

Sabay nilang sagot Gulat na gulat sila, “Nagbibiro ka ba Bestie??? Gulat na tanong ni Roxie Yan kasi tawagan namin talaga Bestie. Since besfriend talaga kaming tatlo Nag weekend lang. tapos bigla kang kinasal Ano yun magic Nagtatakang tanong ni Roldan. Halata din sa boses nito ang pagtataka “Mahabang estorya kasi eh. Ako nga din hindi makapaniwala.

“ hindi ko alam kong bakit nangyari ito Umiiyak kong sabi “At sino naman ang naging asawa mo? Wala ka namang boyfriend bestie. Paano nangyari iyun? Arranged marriage ba ang nangyari Naku talaga sinasabi ko na nga ba eh. Wala talaga akong tiwala dyan sa pamilya mo dapat talaga naglayas ka na noon pa”.mahabang

Sabi na sabi ni Roxle.

“Si si Kuya Gabriel.” Umiiyak kung sabe. “Siya ang naging asawa ko... Huhuhuhu”.

Natatakot ako bestie”. “Doon na ako nakatira sa bahay nila Dugtong ko pa.

“Wa What????? Si Gabriel ang boyfriend ng Ate mo?” tsaka nagsasama na kayo? Agad- agad???? Gulat na tanong ni Roldan “Hindi Bestie magkaiba kami ng room kasi galit siya sa akin. Feeling kasi nya kasalanan lahat.” “Umiiyak na sumbong ko.

“Diba matanda na yun???? May gosh Bestie... Kasing edad at kabatch siya ng Kuya Jonathan ko eh. “TWENTY eight years old na yata sila tapos ikaw eighteen pa lang. Gosh Beshie kilalang babaero yun. at tumino lang ng kunti ng naging boyfriend ng Ate mo”. Mahabang paliwanag ni Roxie.

“Habulin kasi ng mga babae kasi pogi at mayaman. Diba Crush mo yun Bestie?” wika ni Roldan

“Teka lang paanong kayo ang naikasal!? Diba dapat sa Ate mo?? Sila magjowa eh.

Nagtatakang tanong ni Roxie.

“Yun na nga eh.. Nahuli nila kami na magkatabi sa kama. Paliwanag ko. “Pero mga Bestie kahit ako naguguluhan – Dahil wala akong maalala”. Basta ang last kong naalala uminom ako ng apple Juice tapos wala na. Nagising na lang ako na magkatabi na kami sa higaan kinaumagahan. “ umiiyak na wika ko.

Gulat na gulat ang aking mga kaibigan sa sinabi ko. Bakas sa mga mata ng mga ito ang awa sa akin. Naramdaman ko na nilapitan ako no Roxie at hinagod-hagod ang aking likuran. “Tapos agad-agad kaming ikinasal. Ang bilis ng pangyayari”. Dagdag ko pa...

“Tapos ako pa ang sinisisi ni Gabriel – Pinikot ko daw siya para makipaghiwalay sa kanya si Ate Ara... Pero hindi... Wala akong kasalanan. Hindi ko alam kahit ako nagtataka sa mga nangyari “Sumisigok kong wika “”Hindi kaya nilagyan ng pampatulog ang juice na ininom mo? Pareho kayo ni Gabriel.” Pero ano ang motibo ng may gawa nito?” diba pamilya mo lang ang kasama niyo noong gabing iyon”? Sabi ni Roldan.

Saglit akong natigilan sa sinabi ni Roldan. Ang kasama lang naman namin sa bahay ng time na yun ay si Mommy, Ate Ara at mga dalawang katulong Wala pa si Daddy noon at alam kong parating si Kuya Gabriel para bisitahin si Ate Ara. Actually birthday ni Ate Ara iyun pero ayaw nito ng celebration. 

Gusto niyang kami – kami lang daw ang magbabonding Si Mommy ang nagpainom ng apple Juice sa akin. God??? Hindi kaya pinagkaisahan nila ako? Pero bakit? Bakit nila gawin sa akin yun?at kay kuya Gabriel pa talaga?

“Naku Bestie ha? Duda ako sa nangyari sayo ha? So naisuko mo na pala ang bataan sa matanda na Gabriel na yun? At siya pa talaga ang galit? Wow ha? Swerte na nga niya sayo... 

Fresh na fresh ka at batang-bata “Inis na sabi ni Roxie Tumingin ako kay Roxie. Umiling-iling ako.” Hindi ko alam Bestie. Wala naman akong naramdaman na kakaiba pagkagising namin kinaumagahan.”

“Meaning walang blood sa bed mo? I mean no experience ka pa sa sex diba? So dapat may blood tsaka masakit daw yun Bestie” wika ni Roxie. Umiling ako. Walang kahit na anong bahid ng dugo ang aking kama ng umagang iyun. 

May posibilidad na wala naman talagang nangyari sa amin ni Kuya Gabriel Napabuntong-hininga ako. Abala ang isip ko sa kakaisip kung bakit ginawa nila Mommy sa akin yun. Hindi ko talaga alam ang kanilang motibo.

Nagdesisyon ako na hindi na muna papasok sa klase. Uuwi ako sa amin.

Kokumprotahin ko si Mommy at ate Ara.

Bahala na total naman wala naman silang pakialam sa akin eh. Tatanungin ko lang naman sila kung bakit nila nagawa ito. Sa akin napunta ang lahat ng sisi na sila ang may gawa???? Ang unfair naman nila.

“Mga Bestie hindi muna ako papasok ngayon. Uwi muna ako sa amin” umiiyak kong wika

Sabay tayo at talikod sa kanila Narinig ko pa ang pagtawag ni Roxie pero hindi ko na ito pinansin pa. Tuloy tuloy lang ako sa pagalalakad hangang nakasakay ng taxi. Nagamamadali akong umuwi sa amin. Patuloy pa din ako sa pag iyak at hindi maawat sa pagpatak ang aking luha.

Pagdating ko sa bahay nadatnan ko si Mommy at ate Ara na nasa Sala at abala sa panonood ng kung ano sa tv. Nagtatawanan pa sila at parang hindi naman heartbroken si Ate Ara. 

Parang wala naman sa mga ito ang mga nangyari “Mommy” umiiyak kung tawag dito. Hindi kasi nila ako napansin dahil abala sila “Oh, bakit nandito ka? Wag mong sabihin na pinalayas ka na agad ni Gabriel? Hindi ka man lang inabot ng isang lingo at napatalsik ka kaagad” Tumatawa na tanong ni Ate Ara. Bakas sa mukha nito ang pang-iinsulto sa akin.

Hindi ko pinansin ang sinabi ni Ate Ara Tumingin ako kay Mommy at nagtanong..

“Mommy nilagyan niyo ba ng pampatulog ang juice namin nung gabing iyun??” Iyak kong tanong sa kanya “Abat ako pa talaga pagbibintangan sa kalandian na ginawa mo?” Sigaw ni Mommy. Mommy nagtatanong lang naman po ako eh. Ako kasi ang sinisisi ni Kuya Gabriel sa mga nangyari “paliwanag ko.

Ngumisi si Ate Ara sabay sabi. Tumayo ito at naglakad palapit sa akin. Mommy sabihin na nga natin ang totoo sa babaeng iyan. Total mukhang alam nya naman ang totoo eh. Mas mabuti na ngayon pa lang alam nya na kung ano ang plano para naman pagdating ng araw hindi na siya magulat pa.” Ngisi na sabi ni Ate Ara.

Oo planado nmin ang lahat. Hindi pa ready ang ate ara mo para magpakasal kay Gabriel. Gusto pa ng ate mo na maging international model bago mag asawa. Mataas ang pangarap ng kapatid mo kaya naman kailangan ko siyang suportahan sa lahat ng gusto niya.” Paliwanag ni Mommy. Ano ang ibig niyong sabihin? Bakit kailangan namin magpakasal ni Kuya Gabriel? Umiiyak kong tanong

“Obvious ba? Maraming umaaligid-aligid na babae kay Gabriel. Baka kapag ipilit ko ang pangarap ko kaysa maging asawa niya maghanap siya ng iba. Kaya naman naisip namin ni Mommy na bakit hindi nalang ikaw” palakad lakad at pangiti-ngiti na sabi ni Ate Ara.

“Anong ibig niyong sabihin naguguluhan kong tanong “anong bakit hindi nalang ako?

Pupunta ako ng New York para tuparin ang pangarap ko pero pag uwi ko babawiin ko sayo si Gabriel” Ngisi ni Ate Ara. “At least kapag ikaw ang naging asawa niya alam ko sa sarili ko na mabilis ko siyang maagaw sayo kasi tatanga-tanga ka... Hahhahahhahah!!!!! Humahalakhak na sabi ni Ate Ara.” At ako ang mahal ni Gabriel” dagdag pa nito.

Parang bomba sa pandinig ko ang sinabi ni Ate Ara. Hindi ako makapaniwala. Lalo akong napalyak sa sinabi niya. Sobrang sakit. Ang sikip sa dibdib. Hindi ko alam kung bakit ganito sila.

“Mommy. Huhuhuhu!!!! Bakit ako??? Wala ba talaga kayong kahit na launting pagmamahal sa akin? Umiiyak kong tanong Carissa.. Magandang kinabukasan ang naghihintay sa Ate Ara mo kaya dapat lang na suportahan natin siya sa lahat ng gusto niya” Paliwanag ni Mommy.

“At paano naman ako Mommy??? Bakit kailangang ako ang magsakripisyo?? Paano ang kinabukasan ko??? Huhuhuhu!!! Umiiyak kong tanong

“Carissa matatapos din yan. Pagbalik ng Ate Ara mo malaya ka na ulit sa kasal. Siguradong babalikan ni Gabriel ang Ate mo kapag ready na siyang magpakasal” nakangiti na sabi ni Mommy.

“Yes little Sissy” Bulong sa akin ni Ate Ara. “Sa ngayon eenjoy mo muna ang pagiging Mrs. ni Gabriel. Ano pa ba hahanapin mo sa kanya? Ang yummy nya kaya.” Pero pagbalik ko akin siya ulit.. Itutuloy namin ang aming mga pangarap. Sa ngayon kailangan niya munang matali sa isang kasal at sa iyo yun para siguradong may babalikan ako” 

Sa ngayon ipapahiram ko muna siya sa iyo. Pero ibabalik mo din siya sa akin kapag ready na ako.”. Dagdag pa na sabi ni Ate Ara.

“Ganoon lang ba kadali sa inyo yan Ate? Hindi ko alam kung bahagi ba ako ng pamilya na ito. Huhuhuhu!!!! “Sobrang sama ng loob ko na wika

“Bakit ako ang pinahihirapan niyo?” Halos pasigaw kong tanong.

“Abat namumuro ka. Lumalaban ka na ngayon???? Anong pinahihirapan ang pinagsasabi mo eh alam ko naman na mag eenjoy ka din eh. “diba matagal mo ng gusto si Gabriel? Ayan na chance mo na yan. Ipapahiram muna ni Ara si Gabriel sa iyo”. Wika ni Mommy No Mommy. Gusto nyong sirain ang buhay ko diba? Kasi si Ate Ara nalang lagi ang pinapaboran niyo... Paano naman ako Huhuhuhu! Anak niyo din naman ako ah????” Tanong ko. Hindi ko na napigilan ang aking sarili. Humalugpos na ang aking damdamin. Ang sakit na talaga. Gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko

“Abat!!??? Carisaaa” Sigaw ni Mommy.

Wag mo questionin kung paano ko kayo tratuhin. Anak lamang kita at lahat ng gusto kong gawin sa inyo gagawin ko!!!! Ano pa ba ang pinuputok ng butchi mo, Bakit hindi mo maintindihan na kailangan nating tulungan ang ate mo para sa kanyang mga pangarap.” Pagalit na sabi ni Mommy

“Pero sana Mommy wag naman sa ganitong paraan. Huhuhuhu “Nag uunahan ang mga luha ko sa pagpatak.

“Tama na ang usapan na ito at na iistress lang ako. Umalis ka na. Diba sabi ko sa iyo hind Ka pwede umuwi hanggang asawa ka ni Gabriel!?!!! Sabi ni Mommy Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Mommy Patuloy lang ako sa pagluha habang nakatingin sa kanya.

“Lumayas ka na na daw muna little Sissy” iinis na sabi ni Ate Ara

“I hate you Mommy” bulalas ko sabay talikod sa kanila... marami ng luha ang aking mga mata.

Habang naglalakad palabas ng aming gate.

“Bestie!!!” Narinig ko na may sumigaw at humawak sa balikat ko. Nang lingunin ko ay nakita ko si Roxie na nakahawak sa balikat ko at si Roldan Sinundan pala nila ako.

“Naku naman Bestie anong nangyari? Halika doon tayo sa kotse ni Roldan. Buti nalang Sinundan ka namin. Parang wala ka sa huwisyo.” Nag alalang sabi ni Roxie.

Halos hindi ako makahinga sa kakaiyak Umuubo na din ako dahil kinakapos ako sa paghinga. Alam kong sobrang maga na ng aking mga mata. Pero hindi eh gusto ko ilabas Ang sama ng loob ko at walang ibang pwede gawin kundi umiyak.

Inakay ako ng mga friends ko papunta sa kotse ni Roldan. Doon ako naupo at hinayaan nila akong umiyak habang si Roxie naman ay hinagod-hagod ang aking likod.

“Bestie tama na yan. Dito lang kami Please stop crying na”. Naluluha na ako. Roxie Alam kong awang awa siya sa akin.

Si Roldan naman ay tahimik lang. Alam kong nakikisimpatya din siya sa akin. Salubong ang Mga kilay nito habang nakakuyom ang mga kamao.

“Painumin mo muna siya ng tubig Roxie baka biglang mahimatay yan. Kawawa naman ang Carissa natin. Lahat yata ng pighati sa mundo nasa kanya na. Kung may magagawa lang sana tayo:”Malungkot na sabi ni Roldan Pinaandar nya na din ang kanyang sasakyan.

“Sa condo mo nalang muna tayo Roldan Hintayin natin na gumaan ang pakiramdam ni Carissa.” Sabi ni Roxie.

“Hindi nga Bestie, uuwi nalang muna ako. Doon na ako ngayon nakatira sa bahay nila Gabriel Pwede bang magpahatid sa inyo doon? umiiyak pa rin ako habang nagsasalita

“Sure ka ba Bestie? Pwede naman sa condo ka na lang muna Magrelax ka muna bago umuwi. Baka mapaano ka pa niyan “ sagot ni Roldan “Ok lang ako salamat sa inyo.” Sagot ko dito.

“Basta lagi mong tandaan nandito lang kami para sa iyo Kami ang iyong kakampi sa lahat ng oras. Huwag kang mahiya na magsabi sa amin ha?” madamdamin na sabi ni Roldan.

“Laban lang Bestie.. Pagsubok lang yan. Malakas ka yata” Sabi pa ni Roxie

“Salamat mga Bestie.

Salamat at nandyan kayo. Sana hindi kayo magsawa sa kakapakinig ng mga problema ko”. Malungkot kong wika.

Chapter 6

CARISSA

Mabilis na lumipas ang mga araw. Mag iisang buwan na din ako nakatira dito sa mansion nila Gabriel. Maayos naman ang pakikitungo sa akin mg aking mga in-laws. Ramdam ko na tanggap nila ako. Si Mommy Moira napakabait niya lagi ko siyang nakabonding. dito sa garden ng mansion kapag wala akong pasok sa school. Tumutulong ako sa kanya na alagaan. ang kanyang mga collections na plants Mahilig kasi sa halaman si Mommy Moira. 

Samantalang si Daddy Ralph naman. laging nagkukulong sa study room. Ang asawa ko naman na si Gabriel mag-iisang buwan na din na hindi umuuwi. Simula ng komprontahin niya ako sa kwarto. noon hindi ko na siya nakita. Sabi ni Mommy Moira sobrang busy daw. kasi nito sa negosyo at minsan sa office na daw natutulog or hindi kaya sa condo. Pabor naman sa akin na hindi muna makita si Gabriel. kasi natatakot ako sa kanya.

Sila Roxie at Roldan naman. ang aking laging kasama kapag nasa school kami. Although magkaiba kami ng kurso na kinukuha pero hindi ito hadlang para sa bonding naming magkakaibigan.

Hindi na din ako muling bumalik. sa aming bahay simula ng komprontahin ko si Mommy. Hindi na din ako nakikipag communicate sa kanila. Basta ang huli kong balita nakaalis na daw papuntang New York si Ate Ara.

Masama pa din ang loob ko sa kanila. Pakiramdam ko wala akong halaga sa kanila. Siguro kailangan ko nalang muna nagpursige para makatapos. 

Kailangan kong mag focus sa pag aaral para naman mabuhay ko ang aking sarili. Isang umaga nandito kami sa Garden ni Mommy Moira “Carissa Iha", sa susunod na araw pupunta kaming Hawaii ni Daddy Ralph mo, Kung pwede ka nga lang namin isama para makapgbakasyon ka din gagawin namin. Kaya lang may pasok ka sa School. Siguro sa bakasyon mo nalang sabi ni Mommy Moira.

“Talaga po? Wow naman Mommy maganda daw doon sa Hawaii Kaya lang po may pasok ako sa School. tsaka nakakahiya naman na sasama pa ako bonding niyo ni Daddy Ralph yun..

“Nakangiti kong sagot.

“Naku Iha ilang beses ko bang sabihin sayo na huwag kang mahiya sa amin. Parang anak ka na din namin kaya kalimutan mo na yang hiya-hiya na yan” nakangiti na sagot ni Mommy.

Ngumiti nalang din ako kay Mommy sabay sabi “Mommy pwede po ba magtanong? Kung ok lang po?” nag-aalangan kong sabi.

“Go Iha. Ano ba yan? Sagot ni Mommy.

Bakit po ang bait niyo sa akin?” Nahihiya kong tanong.

Napangiti si Mommy sa tanong ko.

“Alam mo iha unang kita ko pa lang sa iyo alam kong desente kang babae. Magaan ang loob ko sa iyo.” Nakangiti niyang sagot “Kahit na hindi naman po talaga ako ang pangarap na babae ni Gabriel?” Nag-aalangan kong tanong. “ Ilang beses na din kami nagkita ni Ara, ang kapatid mo. Mabait din naman siya at Malambing kaya lang mas iba ka sa kanya. May something sa iyo na talaga namang napakagaan ng loob ko sa iyo.

Paliwanag ni Mommy Moira.

Masaya ako at ikaw ang naging asawa ng anak ko. Alam kong magiging mabuti kang asawa sa kanya. "Sana lang matutunan niyong mahalin ang isa't isa” Pagapapatuloy ni Mommy.

“Sana iha habaan mo pa ang pasensiya sa kanya. Lagi kong ipapanalangin sa Diyos na sana Ikaw na lang ang mahalin ng anak ko. Napakabait mong bata at wala akong masabi sa ugali mo.” Sabay hawak ni Mommy sa aking mga kamay.

“Ma Mommy. Hindi ko po alam kung ano ang sasabihin ko. Pero salamat po talaga kasi tanggap niyo ako. Salamat dahil pinaramdam niyo sa akin na mahalaga din ako.” Tumutulo ang luha na sabi ko.

“Of course Iha. Basta promise mo sa akin intindihin mo muna sa ngayon si Gabriel ha?

Huwag kang sumuko. Gusto ko kayo pa rin hangang huli”. Nakangiti na sabi ni Mommy.

Marahan nalang akong napatango sa kanyang sinabi. Kahit na alam ko sa aking sarili na hindi din kami magtatagal. Pansamantala lang naman ito at babalik din si Ate Ara. Kaya naman kailangan kong ihanda ang aking sarili pagdating ng araw na yun.

“Ok Iha, Lets go medyo masakit na sa balat ang araw.” Yaya ni Mommy Moira sa akin.

“Ok po Mommy” Sagot ko.

Ilang araw pa ang lumipas at nakaalis na sila Mommy Moira at Daddy Ralph papuntang Hawaii. Hindi ko alam kong ilang araw sila mawawala kasi baka dadaan pa raw sila sa ibang mga bansa para mag unwind Naiwan ako sa Mansion kasama ang mga katulong Komportable naman ako kasi hangang ngayon hindi pa rin umuuwi si Gabriel.

Ok lang naman sa akin kahit hindi siya umuwi. dahil alam ko naman na hindi niya ako tanggap bilang asawa. Kinamumuhian niya ako.

Kinagabihan, naghahanda na ako sa aking pagtulog ng biglang bumukas

Aking kwarto.

Nagulat ako ng napagtanto ko na si Gabriel ang pumasok. As usual napakagwapo niya. Kanina pa siguro ito dumating kasi nakapambahay na ang kanyang soot. Umuwi pala siya dito sa mansion ng hindi ko napapansin. Sabagay hindi naman kasi ako masyadong naglalalabas ng kwarto kapag nandito ako sa mansion..

“Hello there. Miss Me?” Nakangising bati ni Gabriel.

“Ga Gabriel anong I mean napadalaw ka Wa wala sila Mommy nasa Hawaii.” Nauutal kong sabi sa kanya.

“I know Dear” tinitigan niya ako sabay ngisi. “Para yatang lalong gumaganda ang asawa ko Ah?” sabay lapit niya sa akin at haplos sa aking mukha.

Ha???? Ano po?” “Sabay atras ko upang maiwasan ang paghaplos niya sa mukha ko. Humakbang siya ulit palapit sa akin at hinawakan ako sa balikat at nilapit ang kanyang mukha sa aking tainga sabay bulong

“Much better na wala sila Mommy dito ngayon. Magagawa natin lahat ng ating gusto” bulong niya.

Kinilabutan ako sa kanyang sinabi Naninindig ang aking balahibo sa batok. “A a. Anong ibig mong sabihin???” naguguluhan kong tanong.

Tinitigan niya ako ng matiim sa aking mukha sabay wika na “malalaman mo later”, at bigla niyang dinampi ang kanyang mga labi sa aking labi.

Napamulagat ako sa kanyang ginawa. Parang may libo-libong boltahe ng kuryente na tumulay sa buo kung katawan sa pagdampi ng kanyang labi sa akin Naramdaman ko nalang na na dinudunggol ng dila niya ang aking labi at pilit nyang Pinabukas ito. Nakatikom pa rin kasi ang akin bibig at hindi ko alam kung paano mag react.

Naramdaman ko din na gumagapang ang kanyang kamay sa loob ng aking blouse at naramdaman ko nalang na hinaplos niya ang aking soso.

Kaya naman napaawang ang aking labi at agad niya itong sinupsop at ipinasok ang kanyang dila. inatake niya ako ng halik sa labi. Hindi pa siya nakontento pinisil pisil nya pa ang isa kong soso.

Pinagsawa niya ang kanyang mga labi sa aking mga labi bago ko naramdaman na bumaba ang kanyang halik sa aking leeg Sinipsip niya ako sa leeg at alam kong mag iiwan ito ng marka doon. Ang sarap sa pakiramdam. 

Para akong dinuduyan sa alapaap Tuluyan nya ng hinubad ang aking blouse at tumampad sa kanya ang katamtamang laki ng dalawa kong bundok sa dibdib, hinila niya ako pahiga sa kama habang titig na titig sa aking dibdib.

Maya-maya pa ay naramdaman ko na sinubo niya ang isa kong utong. At may naramdaman akong kunting sakit sa ginawa niya sa soso ko. 

Sinupsop niya ito na parang sanggol at ang kabila niya namang kamay ay Nilalamas ang isa ko pang bundok. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko Pilit akong nagpupumiglas pero mas malakas ni Gabriel sa akin. Hindi ako pinansin ni Gabriel at patuloy lang siya sa kanyang ginagawa. Hangang sa naramdaman ko na bumaba ang kanyang kamay at pilit na hinubad ang aking pajama.

Naramdaman ko na panty nalang ang natira sa akin. Tinitigan nya ako sa aking mga mata ng may pagnanasa sabay ngiti at sabi Aangkinin kita ng paulit-ulit ngayong gabi. Matagal akong hindi nakauwi dito kaya ito na ang pagkakataon ko sabi niya Bumaba ang kanyang halik sa aking tiyan na labis kong ikinataranta Babangon sana ako kaya lang pinigilan niya ako.

“Let me taste this First namumungay ang kanyang mata na sabi. Sabay hawi ng aking panty at dinilaan ang akin tinggils. Halos mapaarko ang aking katawan sa sarap na hindi ko maipaliwanag. First time ko itong naranasan kaya naman hindi ko alam kung iiyak ba ako oh uungol. Hindi ko maipaliwanag ang sarap na nararamdaman ko dahil sa ginagawa ni Gabriel na May kung anong namuo sa puson ko na gusto kong mailabas,

Tuluyan niya ng hinubad ang aking panty. Tinitigan niya ang aking namamasang pagkakababae at nakita ko ang paguhit ng ngiti sa kanyang mga labi.

“Wow beautiful Hindi ko akalain na ganito ka kaganda “at naramdaman ko na lang paglapat ng kanyang bibig sa aking pagkabibe. Hinigop-higop niya pa ito at kinagat- kagat ang aking tinggiL Hindi ko alam kung saan ibabaling ang aking ulo sa sarap.

“Ah Gabriel tama na, naiihi na ako. Natataranta kong sabi.

Sige lang, ilabas mo lang yan. Let me taste your pee first Carissa. Ang sarap mo pala talaga”. Sabay dunggol ng kanyang mga labi sa aking kabibe,

“Ahhhhhhhhh ayan na Gabriel Ughhhhhh. Ummmmhhh. Pasigaw na sabi ko. Halos manginig ang tuhod ko ng may lumabas sa akin.

“Tsup.. Tsup. Tsup” dinig ko na pagsipsip ni Gabriel sa aking kabibe. Grabe nilunok niya lahat ng katas na lumabas sa akin. Nakaramdam ako ng hiya dahil sa ginawa nito.

“Your so yummy Carissa”anas nito ng pumatong siya sa akin.

Nahihiya akong napatingin sa kanya. Seryoso ang kanyang mukha na nakatitig sa akin. Maya-maya pa ay muli niya akong inatake ng halik Tinutugon ko na din ang kanyang nga halik dahil gustong-gusto ko din ito. 

Natuto na din ako sa paraan ng kanyang paghalik.. Bahala na... Aaminin ko gusto ko din ang ginagawa ni Gabriel. Wala naman sigurong masama na magpaubaya ako kasi mag-asawa naman kami. Normal lang siguro na gawin namin ito.

Naramdaman ko na umalis siya sa pagkakadagan sa akin. Ng tingnan ko ay naghuhubad na pala ito ng kanyang mga saplot. Nakatitig ito sa hubad kong katawan habang nag-aalis ng mga damit. Napalunok ako ng makita ko ang kanyang katawan. 6 packs abs at kitang kita na alagang alaga ito sa gym. Ng hubarin niya ang kanyang brief ay napalunok ako sa laki at haba ng kanyang ari Parang nakasaludo ito sa akin at pumipintig pintig pa.

“ang laki pala, teka kaya ko ba iyan?” nahintakutan kong bulong sa aking sarili.

Marahan siyang napangisi habang nakatitig “dadalhin ka sa langit nito Carissa, trust Me” Sabay dinaganan niya ulit ako. Hinalikan niya ulit ako sa labi habang nilalapirot ng isa niyang kamay ang aking utong Nilamas-lamas niya pa ito.

Ang isa naman niyang kamay ay hinahaplos buo kong katawan at muling kinapa ang aking kabebe. Sinubukan niya pang ipasok sa butas ko ang daliri niya pero kalaunan ay naramdaman ko na inalis niya din ito.

Darang na darang ako sa kanyang ginawa. Naramdamn ko din sa bukana ng aking pagkakabibe ang kanyang pagkakalalaki. Matigas ito at mahaba.

Maya-maya pa ay itinaas niya ang dalawa kong paa Sunod-sunuran ako sa kanyang ginawa. Gusto ko din naman ito bakit pa ako mag iinarte diba? Mahal ko si Gabriel noon pa Kaya naman susunod nalang ako sa agos. Tutal naman asawa ko na siya.

“Ready for me Carissa” Sabay posisyon ng pagkalalaki nito at umulos. Napahiyaw ako sa kanyang ginawa. Para kasing binibiyak ang buo kong katawan. Sobrang sakit Saglit na natigilan si Gabriel. Gulat itong napatitig sa akin. Nagtatanong ang mga mata nito habang nakatitig sa akin.

“Paanong?” Your virgin? Diba may nangyari na sa atin? Paanong birhen ka pa rin.” Narinig Kong wika nito habang nasa ibabaw ko ito. Hindi ako nakasagot at mariin kong ipinikit ang Aking mga mata. Naramdaman ko na pinunasan nito ang luha sa gilid ng aking mga mata.

Hindi ko napansin na napaluha pala ako sa sakit Ilang sandali pa ang naramdaman ko ang masuyong pagdampi ng labi nito sa aking noo. “Im sorry pero kailangan kong ituloy ang nasimulan ko na... Alam kung nahihirapan ka pero mawawala din iyan maya-maya. Trust me Sweetheart.” Narinig ko ang masuyo nitong wika sa akin. Parang hinaplos ang puso ko sa masuyo nitong boses sa akin. First time kasi niya akong tinawag na ganoon.. Sweetheart... Hayyy ang sarap sa pandinig kaya naman Napatango ako.

Muli akong hinalikan ni Gabriel sa labi na agad ko naman tinugon. Napayakap na din ako dito. Ilang ulos pa ang kanyang ginawa na labis na nagbigay sa akin ng sakit ng maramdam ko na naging isa ang aming katawan.

Saglit itong huminto at tinitigan ako. Ngumiti ako dito para ipakita sa kanya na ok lang ako. Ilang sandali pa ay naramdaman ko na gumagalaw ulit ito sa aking itaas. Napanganga ako sa kanyang ginawa dahil ilang sandali lang ay naramdaman ko na nawala na ang sakit na aking naramdaman. Bagkos ay pumilit dito ang hindi ko maipaliwanag na kiliti at sarap.

“Aggghhhh Gabriel... ungol ko. Hindi ko alam kung saan ako hahawak. Marahan akong napakapit sa kanyang balikat habang patuloy siya sa pag ulos. Naibaon ko din ang aking kuko sa kanyang balat.

“Yes Sweetheart, ganyan nga. Ang sarap mo talaga. Your so tight Ang sikip mo” bulong ni Gabriel sabay halik sa aking labi

.

Ughhhhhh. Ughhhhh Gabriel Sige pa- Ang sarap._”

Halos hindi ko na makilala ang aking boses dahil sa ungol ko. Namumungay na din ang aking mga mata.

Maya-maya pa ay biglang tumigil si Gabriel. hinila niya ako sa ibang posisyon. Pinatuwad niya ako sa kama habang nakasubsub ang aking mukha sa unan habang siya naman ay nakaluhod sa likod ko at biglang ipinasok ang kanyang naghuhumindig na pagkalalaki. Patuloy siya sa pagbayo sa akin. Walang kapaguran at halos mamaos ako sa kakaungol.” Hmmmm... Ughhhhhhh 

Halos mapasigaw ako sa kakaibang sarap na naramdaman ko. Hindi ako makapaniwala na may mas isasarap pa pala kaysa sa naunang posisyon na ginawa namin.

Pakiramdam ko punong puno ang kabibe ko sa kanyang ginawa. Dinig na dinig ko din ang tunog ng aming palakpak walang kapantay na sarap ang naramdaman ko ngayon.

Halos bumaon ako sa kama dahil sa gigil na ulos tila pinakawalan ni Gabriel sa akin. Nakakarinig na din ako ng mahihinang mura sa kanya.

“Shit Sweetheart Yeahhhhh ang sarap mo talaga- Obhhh” ughhhhh ahmmm....mahina nitong ungol.

Chapter 7

GABRIEL POV

Kanina pa ako nakatitig sa magandang mukha ni Carissa. Maraming gumugulo sa isip ko. Hindi ko akalain na virgin pa ito sa kadahilanan na nagising kami parehong walang saplot ng araw na iyun. Kung ganun walang physical na nangyari sa amin. Pero sino ang may pakana ng lahat. Bakit magkatabi kaming nagising ng umagang iyon na parehong walang saplot sa katawan.

Hindi ako nakauwi ng bahay nitong nakaraang araw dahil marami akong Inaasikaso tungkol sa negosyo. Galing din ako sa business tour sa Europe at pagdating ko lang kanina. Alam kong iniisip ni Carissa na iniiwasan ko ito. Na galit ako dito. Sabagay wala naman akong pakialam dito dahil sa pag-aakala ko na may mali itong nagawa sa amin ni Ara. Na pinikot niya ako.

Ilang beses na itong tumanggi na hindi niya kagagawan ang lahat. Na wala itong kasalanan. Nakaramdam ako ng guilty. Kung ganoon sino ang kay kasalanan sa mga nangyari sa amin.

Napahilamos ako sa aking mukha Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman sa pagkakataon na ito. Aaminin ko na labis kong kinamuhian si Carissa dahil nasira ang relasyon namin ni Ara. Akala ko kasi pinikot ako nito, na ito ang may pakana ng lahat. Pero napatunayan ko ngayung gabi na wala itong kasalanan. Napaka Inosente nito,

Marahan kong hinaplos ang mukha nito Hindi man lang ito nagising. Marahil masyado Itong napagod sa ginawa namin kanina. Ngayun ko lang din napansin nalang na gaano ito kaganda. Napakaamo ng mukha nito. 

Lagi ko naman itong nakikita kapag binibisita ko dati si Ara kaya lang lagi itong nakatungo. Hindi din ito nakikipag-usap sa akin. Napapansin ko din na hindi sila closed ni Ara. Never kasing nababanggit ni Ara ang tungkol kay Carissa kapag magkasama kami. Napapansin ko din noon na laging masama ang tingin ni Ara sa kapatid nito. pero hindi ko na lang iyon binigyan pansin, Ang mahalaga kasi sa akin noon ay si Ara lang. Wala akong pakialam sa mga taong nakapaligid dito,

Kailangan ko sigurong pa-imbestigahan ang nangyari sa amin nung araw na iyun. Tuluyan na akong bumangon sa kama. Ikinumot ko ang comforter dito. Alam kong lalamigin ito dahil wala man lang itong ni isang saplot sa katawan. Gustuhin ko man na bihisan ito kaya lang nag-aalala ako at baka ito ay magising. Masyadong mahimbing na ang tulog nito.

Isinoot ko ang sarili kong damit at nilapitan ulit ito sa kama. Nilagyan ko ng magaan na halik sa noo. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon Parang may malaking bahagi ng puso ko ang biglang nakuha ni Carissa. 

Kung pwede nga lang na tabihan ko ito matulog magdamag. Kaya lang ay hindi pwede. Marami akong aasikasuhin at isa pa maaga akong pupunta ng opisina bukas. Ayaw kong maisturbo ang tulog nito. Baka hindi ko na naman mapigilan ang sarili ko at maangkin ulit ito Napangiti ako ng maalala ang nangyari sa amin kani-kanina lang. Ayaw ko na muna itong angkinin ulit kasi alam kong masyado itong napagod. 

At isa pa first time nito tiyak na sasakit ang katawan nito kinabukasan. Sa kanya ko lang kasi naranasan na nag enjoy ako sa sex. Hindi nakakasawa at alam kong hahanap-hanapin ng katawan ko ang nangyari sa amin kanina. Ewan ko ba sa kanya ko naranasan ang satisfaction pagdating sa Sex Bonus na din siguro dahil virgin pa ito. Hindi ko na mabilang kung ilang babae na ang dumaan sa akin. 

Kay Ara nga lang ako nagtagal. Masyado kasing malambing si Ara at napakagaling din nito sa kama. Aaminin ko na hindi ako ang nakauna dito. Pero no big deal sa akin iyon kasi alam kong mahirap na makahanap ng virgin na babae sa panahon ngayun. Hindi ko maintindihan kung bakit minadali ng pamilya ni Ara na ikasal kami ni Carissa. samantalang ilang beses ng may nangyari sa amin ni Ara hindi naman sila nagdemand ng kasal ng ura-urada. Kaya naman ngayun ko lang naisip na may hindi magandang nangyayari.

Halos karamihan sa mga kababaihan ngayun ay hindi na masyadong pinahahalagahan ang virginity. Kaya naman nagulat ako kagabi ng maangkin kong virgin pa si Carissa. Malinis na babae si Carissa kaya dapat lang na bumawi ako dito.

Tuluyan ng akong lumabas na ng kwarto nito. Bumalik ako sa sarili kong silid at hinagilap ang aking cellphone. Agad kong tinawagan si Markku, isa sa mga kaibigan ko na maraming kakilala na imbestigador. Oo papaimbestigahan ko ang pamilya ni Carissa. Matagal kong naging girlfriend si Ara pero hindi ko alam kung anong meron sa kanilang pamilya. Alam kong napakababaw ng aking dahilan pero gusto kong malaman ang lahat. Kung anong klaseng pamilya meron sina Ara at Carissa.

“Hello Gabriel?!! Rinig kong sagot ni Markku Halata sa boses nito na naistorbo ko ito sa kung ano man ang ginagawa nito ngayun

“May papaimbestigahan ako kaya ako napatawag”. Derekta kung wika dito. Wala ng paligoy -ligoy pa. Alam kong sanay na din ang aking mga kaibigan sa ugali ko.

“Naman Bro.. Gabi na pwede ba bukas na lang wika ni Markku sa kabilang linya. Halata sa boses nito ang hindi maisatinig na pagkainis sa akin.

No ayaw kong magsayang ng oras. Bakit bukas pa kung pwede naman umpisahan ngayun na. “Mariin kong sagot dito.

“Hayy naku Ano ba kasi yun? Sino ba iyung pa-imbestigahan mo?”naasar na sagot ni Markku

“Perez Family” maliksi kong sagot

“Who?”, I mean pamilya ba ng ex girlfriend mo na si Ara? Why I mean kailangan mo ba talagang gawin ito?Hangang ngayon ba hindi mo pa rin matangap na hindi na kayo pwede.

Dahil asawa mo na ang kapatid niya. “naguguluhan na tanong ni Markku “Walang nangyari sa amin ni Carissa ng gabing iyun at isa pa kilala mo ako ayaw na ayaw kong niloloko ako ng kahit sino..” sagot ko dito.

“What?... I mean paano mo nasabi na wala. Diba iyun ang dahilan kaya bigla kayung Ipinakasal? Nadungisan mo ang pagkababae ni Carissa kaya bigla kayung ikinasal Bro.” Sagot ni Markku

“Iyun din ang akala ko... Until

“Until what? Muling sagot ni Markku

May nangyari sa amin kanina ni Carissa. “ maiksi kong wika kay Markku

Whats wrong with that.!!!. Normal lang iyan sa inyo dahil mag-asawa kayo.

Dont tell me na kanina lang nasundan ang sex niyo after kayo ikinasal.” Natatawang sagot ni Markku

“Yun nga eh. Naguguluhan ako kasi virgin pa siya kanina Bro. I mean kung may nangyari sa amin dapat hindi na siya birhen diba?” sagot ko dito “what? Pero teka Wow Bro ikaw na talaga. Ang swerte mo!!! Pero teka lang.. Paano nangyari iyon?. Diba sabi mo may nangyari sa inyo ng gabing yun?” sagot ni Markku

“Kaya nga gusto ko itong pa-imbestigahan Kaya pala tudo tanggi si Carissa kasi talagang wala naman palang nangyari sa amin. Parang pareho lang kaming hinubaran at pinagtabi sa pagtulog.” Sagot ko,

“Kawawa naman pala si Carissa kung nagkataon Bro Imagine halos isumpa mo siya iyon pala isa din siya sa biktima dito.”sagot ni Markku

“Kaya nga gusto ko malaman ang katotohanan gusto ko may resulta agad ang pinapaga Ko sa iyo.” Sagot ko Kay Markku

“Kailangan pa ba pa imbestigahan. I think mas mabilis kong tanungin na lang natin si Jonathan. Tiyak maraming nalalaman iyun tungkol sa buhay ni Carissa at sa pamilya nito. Sagot ni Markku.

Napakunot ang noo ko sa sagot ni Markku. Hindi ko makuha kung ano ang ibig sabihin nito. Kung bakit nasali sa usapan namin si Jonathan.

“Ano ibig mong sabihin. Ano ang kinalaman ni Jonathan tungkol dito” sagot ko.

“Hay naku. Ikaw talaga... hindi mo ba alam na magkaibigan si Carissa at nakababatang kapatid ni Jonathan na si Roxie. Tiyak na marami yung alam tungkol sa nangyayari sa buhay ni Carissa. 

Libre pa ang makukuha mong impormasyon at isa pa sa loob ng isang araw malalaman mo agad ang totoo.” Mahabang sagot ni Markku. “Paano mo naman nalaman iyon?” tanong ko dito. Hindi ko kasi alam ang tungkol dito.

Sabagay wala naman akong pakialam sa bagay na iyon. Masyadong nakafocus ang utak ko sa negosyo at wala na akong panahon pa sa ibang mga bagay.

“Syempre naman, lagi kong nakikita si Carissa sa bahay nila Roxie at Jonathan kapag tumatambay kami doon nila Alex. Close friend yata sila at pareho ng School na pinapasukan. Ikaw kasi eh ilang beses ka namin niyaya na mag-inuman sa bahay nila Jonathan lagi kang tumatanggi kaya ayan tuloy napag-iiwanan ka “mahabang sagot ni Markku

Hindi ako nakaimik sa sinabi nito

“Gandang ganda nga ako diyan kay Carissa eh. Kaya lang napaka-ilap. Ayaw makihalubilo sa amin dagdagan pa ng kapatid ni Jonathan na napakamaldita.” Natatawang wika ni Markku

Napabuntong hininga ako sa sinabi ni Markku Hindi ko talaga alam ang mga bagay na iyun.

Siguro tatawagan ko na lang si Jonathan bukas ng umaga Masyado ng late at alam kong tulog na din ito.

Agad akong nagpaalam kay Markku

Sinabi ko na lang na gawin niya na lang ang pinapagawa ko dito Maganda na iyong sigurado

Kinaumagahan, maaga akong nagising Kailangan kong umalis ng maaga dahil may meeting ako mamayang alas- syete ng umaga. Nag aalalangan man pero dinaanan ko si Carissa sa kanyang kwarto. Gusto ko kasi makita ito bago umalis ng bahay Ewan ko ba, bakit sa kalooban ko, gusto ko itong laging nakikita.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto nito. Sumilay ang ngiti sa aking mga labi ng makita kong tulog pa rin ito. Hindi na ako pumasok sa loob ng kwarto at isinara na lang ulit ito upang makaalis na Baka kasi kapag pumasok pa ako ay magising ito.

Pagbaba ko ng hagdan ay nakasulobong ko si Aling Marta. Binati ako nito ng magandang Umaga na tinanguan ko lang naman... “Magandang umaga Senyorito. Nakahanda na po ang almusal niyo sa dining “magalang na wika nito.

“Hindi na ako kakain Aling Marta. Nagmamadali ako ngayun” sagot ko dito at derecho ng lumabas ng Mansion. Agad akong pumunta sa aking sasakyan na nakahanda na at sumakay at pinasibad agad.

Pagdating sa opisina ay agad akong binati ng aking secretary na si Aron Mendres. Lalaki ang aking napiling secretary dahil ayaw kong maulit na ilang beses akong nilandi ng mga secretary na babae Maraming babaeng secretary na ang dumaan sa aldn. Ayaw kong haluan ng pleasure ang aking negosyo at iniiwasan kong magkaroon ng intimate na relasyon sa aking mga empleyado.

Wala naman akong naging problema kahit lalaki ang aking secretary, Masipag ito at mapagkakatiwalaan. Anak ito ng dati naming empleyado at maganda ang record nito sa aming kompanya.

Pinipilit kong magfocus sa aking trabaho kahit na sa tuwina ay laging pumapasok sa isip ko si Carissa. Hindi mawaglit sa aking isipan ang mga nangyari sa amin. Hindi maalis-alis sa aking isipan ang maganda nitong mukha: Ang katawan nito na hinahanap-hanap ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin. Unang beses ko itong naramdaman. Hindi ko alam kung nagiguilty lang ba ako o ano.

Gusto kong marinig ang boses nito pero wala pala akong cellphone number nito. Kumusta na kaya siya ngayun Kumain na ba ito? Ano kaya ang pinagkakaabalahan nito. Iniisip din kaya ako nito? Ahhh ano ba itong nangyayan sa akin.

Nang hindi na ako makatiis ay hinagilap ko ang aking cellphone. Tatawag ako sa landline ng mansion. Sigurado naman na may sasagot sa akin. kasi nagkalat ang mga kasambahay sa loob ng mansion dahil oras ng paglilinis ngayun.

Agad akong tumawag. Wala pang limang minuto ay may sumagot na sa kabilang linya. Agad kong kinumusta dito si Carissa.

“Senyorito hindi pa po lumalabas ng kwarto si Senyorita Carissa” magalang na sagot nito.

Napakunot ang noo ko sa sinabi nito Bigla akong nag-alala. Alas diyes na ng umaga pero tulog pa rin ba ito? Anong oras ba ang karaniwang gising nito? Wala akong idea kasi wala naman akong pakialam dito noon at hindi ko naman ito nakasama sa iisang bahay dahil pagkatapos ng kasal namin ay hindi na ako bumisita ng mansion liban lang kagabi kung saan may nangyari sa amin.

Aaminin ko na kaya pinasok ko ito sa kwarto upang pahirapan. Balak ko itong gawing sex slave Kaya lang nagbago ang lahat ng malaman kong virgin pa ito. Na ako lang ang lalaki sa buhay nito.

“Mga anong oras ba siya karaniwang nagigising?” tanong ko dito. “Maaga po siya lagi gumigising Senyorito pero ewan ko po ngayun bakit hindi pa siya bumababa” sagot nito.

“Pwede bang sabihin mo kay Aling Marta na icheck niya si Carissa sa kwarto?” utos ko dito. Bigla kasi akong nag-alala.

“Sige po Senyorito sasabihin ko sa kanya.” Sagot nito sa kabilang linya

“Sabihan mo si Aling Marta na tawagan niya ako pagkatapos niya tingnan si Carissa, maliwanag ba?” utos ko dito “Masusunod po Senyorito.” Sagot nito. Agad kong pinindot ang end botton ng call sa cellphone Salubong ang kilay na tumingin ako sa kawalan. 

Wala pang tatlumpong minuto ay tumunog ang aking cellphone. Nang tingnan ko kung sino ang caller ay nakita ko na numero ito ng mansion. Agad ko itong sinagot at boses ni Aling Marta ang nasa kabilang linya. Agad kong tinanong dito kung kumusta si Carissa.

“Pasensiya na po Senyorito, ngayun lang ako nakapag-return call, inasikaso ko pa kasi si Senyorita Carissa. ang taas po kasi ng lagnat, agad na wika ni Aling Marta. Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Aling Marta Agad akong nakaramdam ng matinding kaba.

“Pero Senyorito pinakain na po namin siya at nakainom na din ng gamot. I monitor na lang Po namin siya baka maya-maya bababa na din ang lagnat.” Dagdag na wika ni Aling Marta.

“No Manang, papupuntahin ko diyan si Genie para matingnan ang lagay ni Carissa.” Sagot ko dito. Si Genie ay first cousin ko, Kasing-edad ko lang ito at isang Doctor Alam kong matitingnan niya ng maayos si Carissa Anak ito ng Tito Delfin na kapatid ni Daddy

Sige po Senyorito Mas maigi nga po na matingnan ng Doctor si Senyorita.” Sang-ayon ni Manang Marta

“Sige hintayin niyo na lang diyan sa bahay. At bantayan niyo si Carissa Pauwi na din ako.” Wika ko kay Aling Marta.

Pagkatapos namin mag usap ni Aling Marta ay agad kong tinawagan si Genie para pumunta ng mansion. Buti na lang at agad na pumayag ito. Marahil ay hindi ito ganoon ka busy. Kakaalis lang daw nito ng bahay at dederecho na ito ng mansion.

Nang maibaba ko ang tawag ay agad kong tinawag ang aking Secretary. “Cancel all may appointments today Mr. Mendres” agad kong wika dito.

Kitang kita sa mukha nito ang hindi maisatinig na pagtataka. Marahil ay ito ang unang beses kong ginawa na mag cancel ng mga appointments at meeting. Alam kasi nito na pagdating sa trabaho ay istrikto ako.

“But Sir... May lunch meeting kayo ni Mr. Chua. Matagal na po silang nakaline-up para makakuha ng slot for appointment. Tumawag din sa akin ang secretary niya kanina para iremind ang meeting niyo mamaya.” Wika ng aking Secretary.

Bumuntong hininga ako at tumitig kay Aron.

“Sabihin mo na nagka-emergency ako. Basta bahala ka na mag alibi.” Wika dito sabay tayo at derechong lumabas ng opisina. Agad akong sumakay ng kotse at pinaharurot pauwi ng mansion.

Chapter 8

CARISSA

Nagising ako kinabukasan sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha na nagmumula sa siwang ng kurtina mula sa bintana. Nang tingnan ko ang oras sa side table ng aking kama nagulat ako kasi alas -8 na pala ng umaga.

Nang subukan kung kumilos para bumangon naramdaman ko ang sakit ng buo kong katawan lalo na ang nasa gitna ng aking hita. Naalala ko ang ginawa namin ni Gabriel kagabi. Halos magdamag niya akong inangkin. Parang wala siyang kapaguran. Hindi ko na nga naramdaman na nakatulog na pala ako sa pagod.

Nahawakan ko ang aking ulo ng makaramdam ng pagkahilo. Tiniis ko ito at pinilit na bumangon. Paika -ika akong pumunta ng banyo para maglinis ng katawan. Umupo ako sa toilet bowl para umihi. Napapikit ako ng maramdaman ang sobrang hapdi ng aking pagkababae. Parang nagkasugat yata ako sa bahaging iyon.

Pagkatapos kong gawin ang aking mga routine sa loob ng banyo ay dahan-dahan akong bumalik sa kama. Nagulat pa ako ng makita kung gaano kagulo ang aking higaan. Nang hawiin ko ang kumot ay nanlaki ang aking mga mata ng may makitang bahid ng dugo sa bed sheets ng kama. Agad akong pumunta sa Cabinet upang kumuha ng pampalit. Pero nang maramdaman ko ang hapdi ng aking pagkakababae at parang lalagnatin ako ay nagpasya akong takpan na lang muna ng kumot ang dugo. Mamaya ko na lang papalitan ang bedsheet sa kama kapag maayos na ang aking pakiramdam ngayun. Kumuha pa ako ng isa pang malinis na comforter upang gawin kong kumot. Pakiramdam ko ay sobrang nilalamig ako. Agad akong humiga upang marelax ng kahit kunti ang aking katawan.

Buti ba lang at wala akong pasok ngayun sa School. Ipinikit ko ang aking mga mata at hindi ko namalayan na nakatulog pala ako.

Hindi ko namalayan kung ilang oras akong nakatulog. Nagising na lang ako sa mahinang katok sa pinto. Babangon sana ako kaya lang ay parang nawalan ako ng lakas. Sobrang bigat ng pakiramdam ko at para tuyong-tuyo ang aking lalamunan.

“Good Morning Senyorita Carissa... Pasensiya na po kayo at pumasok” natigilang wika ni aling Marta ng makapasok ito ng aking kwarto. Bakas sa mukha nito ang pagtataka ng makita ako sa kama na nakatalukbong at nanginginig. Sobrang nilalamig talaga ako.

“Diyos ko Senyorita, anong nangyari sa iyo...masama ba pakiramdam mo?” nag-aalala nitong wika at agad na sinalat ang aking noo. Napalitan ng sobrang pag- alala ang reaksiyon nito ng mapagtanto kung gaano ako kainit.

“Senyorita... Ang taas ng lagnat mo... Diyos ko!!?.

Teka lang kukuha ako ng pagkain sa kusina at gamot para makainom ka... “Natataranta nitong wika at mabilis ang hakbang na lumabas sa aking silid.

Wala pang limang minuto ay muling pumasok si Aling Marta. May dala na itong pagkain Tatanggihan ko sana ang dala nitong pagkain kaya lang ay nagpumilit ito. Kailangan ko daw kasing uminom ng gamot. Pinilit ko ang aking sarili na kumain ng kahit kunti para malamnan ang aking sikmura bago uminom ng gamot. Ayaw ko din naman na magkasakit ako ng tuluyan.

Pagkatapos kong kumain at uminom ng gamot at bumalik ako sa dati kung pwesto. Wala pang isang oras ay bumalik si Aling Marta sa kwarto. May kasama itong magandang babae. Seksing-seksi ito sa kanyang suot na puting damit. Para itong modelo kung maglakad. Bakas sa mukha nito ang pagiging masayahin at mabait. Nagtataka akong napatingin dito Nakangiti ito habang papalapit sa aking higaan. Babangon sana ako kaya lang ay napangiwi ako dahil sa sama ng aking pakiramdam.

“Senyorita Kasama ko po si Doc Genie. Doc Genie.

Siya po si Senyorita Carissa, asawa po ni Senyorito Gabriel.” Pakilala ni Aling Marta Ngumiti ako kay Genie. Ganun din naman ito sa akin. Agad naman nagpaalam si Aleng Marta sa amin kaya naiwan kaming dalawa ni Doc Genie sa kwarto.

“Kumusta ang pakiramdam mo? I understand na first time mong nakipagtalik kaya normal lang iyang nararamdaman mo ngayun “nakangiti nitong wika. Nakaramdam ako ng hiya sa pagiging bulgar nito pero binigyan ako nito ng nakakaunawang ngiti at agad ko namang iginaan ng aking kalooban. Pero nagtataka ako kung paano nito nalaman na nagtalik kami kagabi ni Gabriel.

“Tinawagan ako ng asawa mo kanina. He is my first cousin at closed kami. Kahit may pagkamasungit yung asawa mo nakakapagtiyaga naman ako sa ugali noon.” Wika ni Genie. Tanging pagngiti lang ang aking nagawa sa sinabi nito. Nahihiya kasi ako dito at isa pa ayaw kong maging feeling closed dito dahil ngayun lang kami nagkakakilala.

Inumpisahan na ako nitong suriin lalong lalo na ang aking pagkababae. Kakatapos lang ako nitong suriin ng biglang pumasok sa loob ng kwarto si Gabriel. Agad na nagtama ang aming mga mata. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ako pero bakas dito ang matinding pag-aalala. Agad kong iniwas ang paningin dito.

“How is She Genie. Sabi ni Aling Marta mataas daw ang lagnat niya.” Agad na wika nito ng makalapit sa akin.

“Hay naku Cousin... Masyado mo namang binigla si Carissa..” halata sa boses nito ang inis habang tinititigan si Gabriel.

“bakit? Ok lang ba siya? I mean...” hindi natuloy ang sasabihin ni Gabriel nang magsalita ulit si Genie. “No sex for 1 month. Pagalingin mo muna ang sugat ni Carissa.” Wika ni Genie.

Hindi ko naman alam kung ano ang magiging reaksiyon. Lalo akong Nakaramdam ng hiya ng tumitig sa sakin si Gabriel. Kung pwede nga lang lamunin na ako ng lupa sa mga sandaling ito. Sariwa pa rin kasi sa isipan ko ang mga nangyari sa amin kagabi. Tapos heto ako ngayun halos hindi makabangon dahil iniinda ang sakit ng katawan.

“Magrereseta ako ng gamot para kay Carissa. Please Gabriel, sundin mo ang sinasabi ko. Masyadong napwersa ang perlas ni Carissa kaya naman kailangan muna niyang magpagaling.” Wika ni Genie.

Tanging buntong-hininga lang ang nagawa ni Gabriel. Tumango lang ito at sinenyasan ang doctor na pinsan na lumabas na muna ng silid.

Lumipas ang mga araw. Tuluyan na akong gumaling sa aking sakit. Katulad dati hindi na naman umuwi ng mansion si Gabriel na labis kung ikinalungkot. Siguro nga hanggang ngayun abot langit pa rin ang pagkamuhi nito sa akin. Ang last kasi na pagkakita ko dito ay noong nagkasakit ako. Halos buwan na din ang lumipas. Sila Mommy Moira ay nasa ibang bansa parin.

Pagkatapos kong mag ayos ay dahan-dahan akong bumaba at pumunta sa dining area para kumain. Nagugutom na din kasi ako, Nakasalubong ko ang mayordoma na si Aling Marta....

“Oh Senyorita Carissa buti naman at bumaba ka na... Padadalhan na sana kita ng pagkain sa kwarto mo. Sabi niya sa akin.

“Opo Aling Marta. Pasensya na po tinanghali ako ng gising. Hindi ko namalayan ang oras.” Sagot ko

“Naku ok lang yan iha, weekend naman ngayon wala kang pasok sa School. Mas mabuti yan para makapagpahinga ka.” Nakangiti na sagot ni Aling Marta.

“Sige na halika na. Umupo ka na. Ano ang gusto mong kainin” Tanong ni Manang sa akin. “Huwag na po kayo mag-abala. Ayos na po sa akin itong Milk at bread. Mamayang lunch nalang po ako kakain ng rice.” Nakangiti kong sagot dito. “Sigurado ka ba? Bweno ikaw ang bahala. 

Basta magsabi ka lang kung ano ang kailangan mo ha?”

Nakangiti na sabi nito.

“Opo, Salamat po “. Sagot ko dito at nag-umpisa ng kumain.

“Maaga nga palang umalis si Senyorito Gabriel. Medyo madilim pa nga sa labas eh.” Kwento nito. Nagkita ba kayo”?.

“Po???? Dito po siya natulog kagabi?” nagtataka kong tanong dito na agad naman tumango.

“Ewan ko ba sa batang yun. Hindi naman dating ganyan yan. Napakalaki ng ng pinagbago ng kanyang ugali simula ng nag-aral sa America at humawak ng negosyo.” Bihira na lang din kung umuwi dito”. “Alam mo ba na ako ang nag alaga sa batang yun hanggang lumaki?, Mahabang kwento nito.

“Alam mo Senyorita Carissa ang bait mo. Sana hindi ka magbago at kayo pa rin ni Senyorito ang magkatuluyan. Sana matutunan niyong mahalin ang isat-isa.” Nakangiti na sabi nito.

Napangiti din ako sa sinabi ni Manang. Kung alam lang niya, matagal ko ng Mahal si Gabriel. Kaya lang kailangan kong pigilin ang aking damdamin para dito. Hindi ako bagay kay Gabriel. Kay iba itong mahal at walang iba kundi si ate Ara.

Hanggang ngayon hindi pa rin mawala sa aking isipan ang sinabi ni Ate Ara na babalik siya. Kaya kailangan kong pigilan ang aking sarili na at pilitin na huwag pang lalong yumabong ang nararamdaman ko kay Gabriel.

iisipin ko pa lang ang mga posibling mangyari sa pagbabalik ni Ate Ara sumasakit na ang kalooban ko,

Sana matanggap ko ang araw na yun at makalimot.

“Oh sige Senyorita, maiwan na muna kita. May gagawin pa ako. Basta huwag ka mahiya mag utos sa mga katulong dito ha?” Paalam ni Aling Marta.

“Opo, Salamat po....

Pagkatapos ko kumain pumunta ako sa harden at tiningnan ang mga collections ni Mommy Moira.

Natuwa ako kasi nakita ko na namumulaklak na ang iba sa mga ito. “Kung makita ito ni Mommy sure talaga ang matutuwa yun. Ang lungkot pala ng mansion kapag walang kausap.” Wika ko sa aking sarili. Nang magsawa ako sa Garden ay bumalik ako sa aking kwarto. Tamang-tama naman at tumunog ang aking phone at si Roxie ang tumatawag.

“hello Roxie, napatawag ka.” Sagot ko

“Carissa, kumusta na? Yayayain sana kitang lumabas para mag shopping, Nakakabagot kasi dito sa bahay eh.” Sagot ni Roxie.

“Ha? Ngayon na ba? Agad-agad?” sagot ko dito.

“Oo, now na tsaka ok lang naman diba kasi wala naman diyan mga inlaws mo? Sige na Bestie samahan mo na ako. Si Roldan kasi hindi ko din mahatak kasi busy daw siya. Ayaw ko naman mag- ikot sa malls mag isa. Nakakatamad..” Reklamo nito.

“Haist Sige na nga. Pero wag tayo magpagabi ha? Tsaka paano ba ang set-up saan tayo magkikita?” tanong ko dito.

“Dont worry Bestie susunduin kita diyan sa inyo” Magprepare ka na kasi paalis na ako ngayon.”

Excited nitong sagot sa akin. “Sige Bestie, ingat ka sa pagdadrive. See Yah”, 

At ibinaba ko na ang kanyang tawag.

Dali-dali akong nagbihis. Floral Dress ang napili kong suotin na lagpas hangang tuhod. Tinirno ko ito ng flat sandals at sling bag. Hinayaan ko na din na nakalugay ang aking buhok Komportable ako sa ganitong attire.

Lumabas na ako ng aking kwarto at hinanap si Aling Marta Magpapaalam ako sa kanya na lumabas sandali. Siya kasi ang incharge dito sa mansion kapag wala sila Mommy Moira at Daddy Ralph.

Nang makapag-paalam na ako sakto naman na dumating na si Roxie. Maiksing shorts at croptop ang suot nito. Kitang kita ang makinis nitong balat Litaw na litaw din ang kagandahan nito. Agad ako sumakay sa kanyang kotse at umalis na din kami agad.

“Thank you Bestie at sinamahan mo ako. Mag shopping tayo at kumain ng gusto natin.” Excited nitong sabi. “Ikaw lang ang magshopping Bestie, samahan nalang kita.” Nakangiti kong sagot dito.

“No Bestie libre kita ngayon”. Bilhin mo lahat ng gusto mo ako ang bahala”. Nakangiti na sagot nito.

“Naku, Ikaw talaga huwag na. Kompleto pa naman ako sa mga gamit. Binilhan ako ng mga inlaws ko noh??” sagot ko dito.

“Wow alam mo ang swerte mo talaga sa mga in-laws mo. Tangap na tangap ka nila. Mapapa sana-all nalang talaga ako. Sana katulad nila ang magiging in -laws ko pagdating ng araw. Minus lang sa asawa mo na masama ang ugali ha??? Hehehheeh.” Ngingiti- ngiti nitong sagot Natawa ako sa kanyang sinabi. Hindi nalang ako nagcomment. Maya-maya pa ay nakarating na kami ng mall. Kapansin-pansin din ang titig sa amin ng mga kalalakihan na aming madadaanan. Hindi na lamang namin pinansin at nagpatuloy sa aming pupuntahan. 

Sanay naman na kami sa ganitong attention. Kahit nga sa school maraming nagpapapansin sa amin. Buti nalang nanandyan si Roldan na lagi naming kasama. Gusto niya din ako bilhan pero tumanggi ako. Marami naman na kasi akong damit bag at sapatos. Pinagsashopping ako palagi ni Mommy Moira. Excited daw kasi itong mamili ng damit ko kasi parang anak na daw niya ako.

Nang mapagod kami ni Roxie ay tumambay muna kami sa coffee Shop. Nagpalipas kami ng oras at maya-maya ay nagyaya na akong umuwi. Padilim na kasi. 

Hindi namin namalayan ang oras. Hinatid ako ni Roxie sa amin at agad din siyang Umalis. Tumatawag na daw kasi ang kanyang Kuya Jonathan.

Pagpasok ko pa lang sa loob ng gate ng mansion ay agad akong sinalubong ni Aling Marta na may pag alala sa mukha.

“Senorita Carissa, Diyos ko buti dito ka na... Kanina pa kita hinihintay.” Bakas ang pag aalala sa boses nito.

Bakit po? Alas-otso pa lang naman po ng gabi ah?”

Nakangiti kong sagot dito.

“Kanina pa dumating si Senyorito Gabriel at hinahanap ka. Biglang nagalit ng nalaman niya na lumabas ka”. Puntahan mo na lang sa kwarto niya. Magpakita ka sa kanya para alam niya na nandito ka na” Mahabang pakiusap ni manang Delia.

“Po, Sige po manang.” Sagot ko nalang dito at naglakad papasok ng bahay.

Sa loob loob ko hindi ako pupunta sa kwarto ni Gabriel para magpakita .Baka mamaya hindi naman talaga ako ang dahilan para uminit ang kanyang ulo. Baka hindi niya naman talaga ako hinanap. 

Ayaw ko maging assuming. Pumasok ako sa aking kwarto at nagulat ako ng maabotan ko si Gabriel na nakahiga sa aking kama. Agad itong bumangon ng mapansin niya ako.

Tumayo ito at naglakad papunta sa akin. Tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa at nagsalubong ang kanyang kilay Saan ka galing? Bakit ngayon ka lang?” Agad na tanong sa akin.

“Ah sa Mall. Niyaya kasi ako ng friend ko na samahan siyang mamili.” Sagot ko dito. Nalibang kasi kami sa pamamasyal at hindi namalayan ang oras kaya ginabi kami.

“Bakit hindi ka nagpaalam sa akin”? Dapat tinawagan mo ako kung lalabas ka ng bahay.” Pinag- alala mo ako.” Sagot nito

Nagulat ako sa kanyang sinabi? At kailan pa siya naging concern sa akin? Hindi na lang ako umimik at tumingin na lang ako sa kanya. Hinintay ko pa kung ano pa ang mga susunod niyang sasabihin.

“Sa susunod na lumabas ka magpaalam ka sa akin. Akin na yang cellphone mo.” Sabi nito.

“Ha? Bakit? Ano gagawin mo sa cellphone ko?”! tanong ko dito at inabot ko din sa kanya ang aking cellphone kahit naguguluhan.

“ilalagay ko dito ang aking number para matawagan mo ako.” Sagot nito. “Sa susunod wag ka ng umalis ng bahay na hindi ko nalalaman naiintindihan mo ba ako?”

“Kahit si Mommy ang kasama ko?” tanong ko dito.

Tinitigan niya ako. “Oo kahit si Mommy pa ang kasama mo... Tsaka ayaw kong magsusuot ka ng ganyang damit. Hindi bagay sa iyo” Sabi nito

“Ha? Pero bigay ito ni Mommy Moira Binill niya para sa akin.” Sagot ko dito.

“No, ayaw kong isuot mo pa yan.

Nagkakaintindihan ba tayo Carissa?” naiinis na sabi nito.

“Sige”.. Sagot ko narin para hindi na humaba pa ang usapan.

“Magbihis ka na at bumaba. Kakain na tayo ng dinner. Hihintayin kita sa dining area.” Sabi nito at lumabas na ng kwarto.

Tulala naman akong naiwan sa kwarto. Nagtataka ako kung anong nakain ni Gabriel. Bakit parang nag iba ang pakikitungo nito sa akin.

Agad akong nagbihis at bumaba na para kumain. Sabay kami kumain ng dinner, Wala kaming imikan habang kumakain. Napapansin ko na panay titig niya sa akin. Hindi ko alam pero parang may gusto ipahiwatig ang kanyang mga tingin. Parang may ibig sabihin.

Naiilang ako sa kanya kaya agad kong tinapos ang aking pagkain at nagpaalam na aakyat na sa kwarto Tumango lamang ito kaya tumalikod na ako. Habang naglalakad ramdam ko pa din ang titig niya sa akin.

Chapter 9

Pagdating ng kwarto agad akong pumasok sa CR upang maglinis ng katawan. Gusto ko ng magpahinga kasi napagod ako sa lakwatsa namin ni Roxie. Buti nalang Sunday pa kinabukasan. Balak kong magreview kinabukasan at magpahinga.

Nagpasya nalang akong maligo upang maging presko ang aking pakiramdam. Nang matapos ay pinunasan ko lang ng towel ang aking katawan para matuyo.

Dahil alam kong mag isa lang ako sa kwarto nasanay na akong lumabas ng banyo ng hubot hubad para kumuha ng damit sa walk-in closet ko. Ganito lagi ang aking ginagawa. Hindi ko ugali na magdala ng damit sa banyo para doon magbihis.

Paglabas ko ng banyo ay nagulat ako ng naabutan ko si Gabriel na nakaupo sa sofa. Hindi ko alam kung ano ang una kong tatakpan. Nataranta ako at hindi alam ang unang gagawin. Papasok ba ulit ako ng banyo ulit o pupunta sa walk-in closet para kumuha ng damit.

Nang tingnan ko si Gabriel ay titig na titig ito sa akin. Agad itong tumayo at lumapit habang nakatitig sa akin na may paghanga sa mga mata. Matiim nya akong tinitigan na parang tumatagos sa aking kaluluwa.

“So.. So. So.. ri... Sorry...” nauutal kong sabi... Hin.... Hindi ko alam na nandito ka pala sa loob ng kwarto ko..” nahihiya kong sabi. Tatakbo sana ako pabalik ng kwarto. ng bigla ako nitong hapitin sa bewang. Niyakap ako nito ng mahigpit. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hininga nito sa punong tainga ko. Nag iinit na din ang aking pisngi at alam kong pulang pula ako dahil sa hiya.

“Its ok Sweetheart “malambing nitong sabi sabay siil ng halik sa akin.” You’re so Beautiful Carissa. Hinahanap-hanap ka ng katawan ko... Nang buo kong pagkatao. Hindi ko alam kung anong meron sa iyo at baliw na baliw ako sa iyo”. Bulong pa nito sa punong tenga ko ng pakawalan niya ang labi ko.

Dinila-dilaan niya ang tenga ko. habang naglalakbay sa buo kong katawan ang kanyang mga kamay.

dinala niya ako sa kama at dahan-dahan na pinahiga. Nang makahiga ako ay tumunghay siya sa akin at tinitigan niya buo kong katawan. Hinaplos haplos niya din ang dalawa kong bundok at nilapi- lapirot ang aking utong.

Parang wala na din ako sa aking mga sarili ng mga sandali na yun. Lahat ng hiya na nararamdaman ko ay napalitan ng pagnanasa. Mahal ko si Gabriel at payag ako na gamitin ang katawan ko.

Binigyan ako ng pagkakataon na maranasan ito kaya igagrab ko na. Bahala na ang bukas. Malandi na sa malandi basta nag eenjoy ako.

Napansin ko na naghubad na din ito ng mga damit. Hindi pa rin nito inialis ang tingin sa akin habang naghuhubad si Gabriel. Nang wala na itong saplot sa katawan ay agad akong dinaganan.

“Alam mo bang kanina ko pa gustong gawin ito”? Ang tagal kong hinintay na masundan ulit ang nangyari sa atin Sweetheart. Ill be gentle promise.!” Bulong nito sa akin sabay halik sa aking labi. Matagal niya akong hinalikan na buong puso ko.

hinawakan ko na ang kanyang ari at inilagay sa pinto ng aking kweba.

Agad naman itong umulos ng mabilis at swak pumasok ito ng buo.more Gabriel” ungol ko.. Nakaramdam pa din ako ng kunting kirot pero na nangibabaw pa rin ang hindi ko maipaliwanag na kiliti.

“Yes Sweetheart, tamang tama ka talaga para sa akin. Hinahanap hanap ka ng katawan at isip ko... More for me Sweetheart..... I will  you more.. Ungol na may halong pagmumura nito.

“Nakakaaddict ka Carissa alam mo ba yun”. Dagdag nito habang walang humpay ang pag ulos nito sa akin. Hindi pa ito nakontento at isinampay niya ang aking dalawang paa sa kanyang balikat at umolos ng umulos. Ramdam ko kung gaano kahaba at kalaki ng kanya.

“Your to tight. Lagi natin itong gagawin kasi nakakabaliw ka” sabi pa nito.

Maya maya pa ay naradaman ko na may namumuo na gusto lumabas sa aking puson. Wala pa ring humpay ang pag-ulos sa akin ni Gabriel. Wala siyang kapaguran. Tumutulo na din ang aming mga pawis sa katawan kahit na malamig ang aircon.

“Gabriel, ayan na ako. Lalabas na.. Sambit ko

“Come with me Sweetheart”. Ayan na din ako” sambit nito..

Sabay naramdaman ko ang paglabas ng kung anong meron sa akin at pagsirit ng katas ni Gabriel sa aking sinapupunan. Umapaw pa ito at napunta sa bedsheets ng aking kama. Hapong hapo kami pareho.

Maya-maya pa ay naramdaman ko na bumangon si Gabriel at pumasok sa loob ng banyo. Paglabas nito ay may dala ng face towel at pinunasan nito ang aking mga hita.

Pipikit-pikit na ako dahil sa pagod at antok. Tinakip niya din sa akin ang comforter dahil malamig ang buga ng aircon.

“Magpahinga ka na muna. Mamaya ulit.” Bulong nito sa aking punong tenga bago ako nakatulog.

Hindi ko alam kung anong oras na pero naramdaman ko na nakayakap sa likod ko si Gabriel.

Nilalapirot niya ang aking utong at hinimas himas ulit ang aking bundok Maya maya pa ay itinaas niya ang aking paa.

Naramdaman ko na kinapa nya ang aking hiyas. Naramdaman ko din na naglalaway na naman ang aking perlas.

Simpleng haplos lang sa akin ni Gabriel ang laki na agad ng epekto sa akin. Ang bilis kong mamasa.

Naramdaman ko na kinapa nito ang aking clit na lalong nagpadagdag pagkabasa ng perlas ko.

“Gabriel. anong ginagawa mo?” tanong ko dito.

“Your awake? Thanks.. I want more Carissa”. Bulong nito

Naramdaman ko nalang na pumuwesto siya sa likod ko at bahagyang kumadyot..naramdaman ko din ang kanyang kahabaan na unti-unting bumaon sa aking perlas.

“Ah ah ah Gabriel....

Anas ko...

“Yes Carissa Sweetheart...lets do it again and again... Hmmhhhh??? Malakas na ulos ang binigay niya sa akin..

Dinig na dinig ko din ang tunog ng salpukan ng aming mga kasarian na mas lalong nagpadagdag sa aming pagnanasa.

Hindi ako tinigilan ni Gabriel hanggang mag umaga. Hindi ko mabilang kung ilang beses niya akong inangkin. Alam kong magang-maga na naman ang aking perlas dahil sa ilang beses nitong pag-angkin sa akin. Halos hindi ko na din maramdaman ang aking mga hita. Ewan ko lang kong makabangon pa ako nito. Sana lang ay hindi ako lagnatin kinabukasan. Grabe si Gabriel hindi ko akalain na ganito ito ka wild pagdating sa kama.

Pagkatapos ng ilang beses na paglalaro namin ay naramdaman ko na nakatulog na si Gabriel. Mahigpit pa rin itong nakayakap sa akin. Hubot hubad kami pareho sa ilalim ng comforter. Hinimas ko ang mukha nito. Napakagwapo nito. 

Hindi na ako nagtataka kung bakit maraming babae ang nahuhumaling dito Malungkot akong napangiti. Alam kung ang mga nangyari sa amin ni Gabriel ay pagpapanggap lamang. Walang halong pagmamahal mula dito. Dapat ngayun pa lang ay sanayin ko na ang aking sarili na huwag masaktan. Buong puso kong ibibigay ang katawan ko kay Gabriel kapag gusto nito. Bahala na ang bukas sa akin. Alam kong balang araw iiwan ako nito at bumalik kay Ate Ara.

Nagising ako kinabukasan na wala na sa tabi ko si Gabriel. Siguro maaga itong pumasok sa trabaho. Napabuntong-hininga ako at agad na pumunta ng banyo. Labis akong nagpasalamat ngayun dahil hindi na ako nilagnat. Medyo masakit ang gitna ng aking hita pero kaya ko naman maglakad ng maayos. Pagtapat ko sa salamin ng banyo ay namilog ang aking mga mata.

Punong puno ng kissmark ang aking leeg at dibdib. Ngayun ko lang napagtanto kung gaano kabaliw sa kama si Gabriel. Hindi ko alam kung paano ito tatakpan. Nakakahiya kung may ibang makakita. Buti na lang at wala akong pasok. Pero alam kung matagal itong maalis kaya naman nag aalala ako kong paano itago ito kapag papasok na ako ng School. Kapag makita ito ni Roxie Tiyak ay katakot- takot na tanong at pang-aasar ang makukuha ko dito.

Chapter 10 (Karma)

ARA POV

NEW YORK

Tulala akong nakatingin sa kawalan. Maraming gumugulo sa aking isipan. Hindi ko akalain na mangyayari sa akin ito.

Ang walang hiyang si Gaston, ang manager ko na lubos kong pinagkakatiwalaan. hanggang ngayon hindi niya pa ako mabigyan ng matinong projects.

Balak yata niya akong buruhin dito sa apartment at gawing parausan. Oo, maging parausan nito. Unang araw pa lang namin dito sa New York nilasing niya na agad ako at pinagsamantalahan. Hindi ko akalain na gagawin niya sa akin ito.

Sabi niya iinom lang daw kami ng kunti para icelebrate ang aking pagdating dito sa New York.

Nalasing ako at doon nya na naisagawa ang kahalayan na matagal niya na palang pinaplano. Matagal niya na daw akong pinagnanasahan kaya lang hindi siya makagawa ng paraan kasi bantay sarado ako ng aking boyfriend na si Gabriel.

Limang taon ko na siyang manager. Lahat ng pageant na sinalihan ko nandyan siya. Siya din ang nag-aayos ng aking schedule at kontrata kapag may fashion show ako. Lahat ng mga nangyari sa aking career at personal life alam nito. Kaibigan na din ang turing ko dito at kilala ito nila Mommy at Daddy din ako sa kama.

“Oh kakagising mo lang ba? Abat anong oras na.... ikaw nakahilata pa din diyan? Ayos ah senyoritang- senyorita ka ah?” patukso nitong wika.

“Gaston... Pwede ba pauwiin mo nalang ako ng Pilipinas kung wala naman pala akong makuhang projects dito?” sabi ko sa kanya habang bumabangon at sumandal sa headboard ng kama.

“Ano ang tingin mo sa akin Ara tanga??? Matagal ko ng pinagplanohan ito tapos pakakawalan nalang kita ng ganun-ganon lang?” Singhal na wika nito.

“Hindi Ara, malaki na ang ginastos ko sa iyo at plano ko talaga ito noon pa. Hindi ka makakawala sa akin hanggat gusto ko” dagdag pa nito habang nakangisi.

“Pero Gaston, anong gagawin ko dito sa New York.

Nangako ka sa akin na mabibigyan mo ako ng malalaking projects at makilala ako bilang international model.” Wika ko dito.

“Anong magagawa ko Ara. Ayaw ka nilang ihire... Hindi ka daw qualified. Alam mo dito sa New York mataas ang qualifications nila pagdating sa mga models.” Sagot nito.

“Kung ganun uuwi na lang ako ng Pilipinas sa ayaw at gusto mo.” Naiinis ko na sagot dito.

“At paano mo naman gawin yun aber? Nasa akin lahat ng documents mo. Hindi ka makakalabas ng bansa hanggat wala sa iyo ang mga yun lalo na ang passport mo.”ngisi nito.

Gagawa ako ng paraan. Kung kinakailangan na pupunta ako ng embassy para humingi ako ng tulong gagawin ko. “ sigaw na sagot ko dito.

Nakita ko ang pagsalubong ng kanyang kilay. Galit na tumitig siya sa akin. Dinuro niya pa ako.

Sige Ara gawin mo yan pero sisiguraduhin ko na sira ang buhay at reputasyon mo bago ka makauwi ng Pinas”. Galit na wika nito habang lumalapit sa akin.

“Nakita mo ito? Tingnan mo Ara..” Sabay hila ng buhok at ipinakita sa akin ang hawak niyang cellphone.

Nanlaki ang mga mata ko sa nakita. Naka-play kasi sa kanyang cellphone ang sex video naming dalawa.

Wala akong idea kung paano at kailan niya ito kinunan. Ngayon ko lang din ito nakita.

“Alam mo ba na marami tayong sex video sa cellphone na ito Ara o sabihin natin na nasa pangangalaga ko?” nakangisi nito sabi sa akin.

“Isang pindot ko lang sisikat ka.. Saan mo ba gusto unang iupload ang video na ito? Sa youtube o di kaya ibenta ko nalang sa mga porn sites para kumita ako.” Dagdag pa nito.

Hindi ako nakaimik sa kanyang sinabi. Nanginginig ako sa takot. Tiyak na malaking kahihiyan ito kapag kumalat ang video.

“Ano Ara. Magdesisyon ka. Saan mo gusto ha???? Pasigaw nitong tanong sa akin sabay bato sa nahawakan niyang flower vase.

Lumikha ito ng ingay na lalong nagpanginig ng aking laman. Ngayon ko lang nakita ang ganitong side ng ugali ni Gaston. “Tatakasan mo pa ba ako o gusto mong sumikat ngayon din? Sumagot ka Ara” sabay bato sa akin ng unan. Sapol ako sa mukha pero hindi nalang ako nagreklamo.

“Gaston please maawa ka naman sa akin. Nakuha mo na ang gusto mo diba? Naangkin mo na ako”. Sagot ko dito.

“Pero hindi pa ako nagsasawa Ara. Hindi pa sapat. Matagal kitang pinagnanasahan.. Mananatili ka sa piling ko hanggat gusto ko. Naiintindihan mo ba ako???Sabay hila sa buhok ko ni Gaston.

Napaiyak na ako. Hindi ko akalain na magagawa niya sa akin ito. Pinagkatiwalaan ko siya.

“Anong iniiyak-iyak mo dyan? Bakit hindi ka ba nasarapan sa akin? Mas masarap ba ang mga lalaking nauna sa akin? Alam ko naman na hindi lang isa o dalawa ang lalaking dumaan sa iyo. Pang ilan na ba ako Ara? Ha????” Galit na sigaw nito sa akin.

Lalo akong napahagulhol sa kanyang sinabi. Grabeng insulto ang natanggap ko sa kanya. Maya-maya pa ay itinulak niya ako sa kama.

Napahiga ako sa lakas ng pagkakatulak niya. Alam kong gusto na naman niya akong gamitin.

Papatunayan ko sa iyo na mas magaling ako sa kanila... Lalong lalo na sa walang kwenta mong Boyfriend na si Gabriel. Pagsasawaan kita! Lalaspagin kita Ara!!!!!! Hehehehe!!! Tumatawa nitong sabi.

Hinablot niya ang aking damit. Hinubad niya ang lahat kong suot sa katawan. “Gaston tama na. Ayaw ko na. Please maawa ka sa akin.”pakiusap ko dito.

“Hahahaha!! Humahalakhak na tawa nito. Wag ko nga akong inartehan Ara. Sa umpisa lang naman yang kunyari ayaw mo eh. Mamaya-maya uungol ka din.” Parang nababaliw na sabi nito.

Naghubad na din ito sa harap ko habang nanlilisik ang mga mata. Nang nagkaroon ng pagkakataon dali -dali akong bumangon sa kama at tumakbo papuntang banyo.

Balak kong magkulong muna sa banyo. Hindi ako papayag na gagamitin nya ulit ako. Kakatapos nya lang ako gamitin bago umalis kanina tapos ito na naman ngayon.

Nahawakan nya ako sa aking buhok. Hinila niyo ako habang hawak ang buhok ko kaya naman napatili ako sa sakit kasi pakiramdam ko matatanggal ang buhok ko sa anit ko.

“Maarte ka talagang babae ka? Gusto mo bang masaktan ha?” sabay sampal nito sa akin. “Sabagay gusto ko ang ganitong laro, kunyari ayaw mo... Kunyari virigin ka pa”. Hahahahhaha!!!! Halakhak pa nito sabat tulak sa akin pabalik sa kama.

“Gaston, maawa ka.. Tama na. Hindi ka pa ba nagsasawa? Ayaw ko na”. Please maawa ka sa akin”. Umiiyak kong pakiusap dito..

“No Ara. Ibigay mo ang gusto ko ngayon din.. katawan mo lang naman ang habol ko. Kapag magsawa ako pakakawalan din naman kita.” Mabagsik na sagot nito sa akin.

sinunggaban ako ng halik niya sa labi. Nandidiri ako kaya naman hindi ako tumugon dito. Kinagat nya pa Ang lips ko bago pinakawalan kaya naman napa-igik ako sa sakit.

“ Ayaw mo pa rin ha? Nandidiri ka ba? Sabay sampal nito sa akin. Halos mabingi ako sa lakas nito.

“huhuhuhuhu”! Ayaw ko na Gaston pauwiin mo na ako ng Pilipinas.” Nagmamakaaawa kong sabi dito.

Hahahahahha” humalakhak lang siya at bilang itinapat sa aking bibig ang kanyang pagkalalaki..

“Isubo mo nalang ito para may silbi ka”. Naiinis na sabi sa akin nito sabay dunggol ng kanyang ari sa aking bibig. Hinawakan niya din ako sa buhok at itinaas ang aking mukha.

Umiling-iling ako tanda ng pagtutol. Patuloy ako sa pagluha. Nakakatakot na si Gaston, parang hindi ko na siya kilala. Ibang-iba siya kaysa sa Gaston na nakilala ko noon.

Bigla nya hinila ang buhok ko gamit ang kaliwang kamay at sinampal ako ng kanan nyang kamay. Hindi pa siya nakontento at sinuntok nya ako sa tiyan. Napaigik ako sa sakit. Lalong lumakas ang aking pag iyak. Hindi ako makapaniwala na mangyayari sa akin ito.

“Isusubo mo ba o papatayin na lang kita sa bugbog ngayon din?” Sigaw nito sa akin.

Tumayo ito at nagpalakad-lakad ng hubot hubad sa harap ko.

“Nakakawalang-gana ka. Ang dami mong arte sa katawan”. Bigla itong humarap sa akin at ngumisi. “ Sige total naman marami namang babae dyan na pwede kung ikama at gawing parausan hindi na kita pipilitin, pero ibubugaw na lang kita sa ibang lalaki para naman kumita ako sa iyo.” Hahahaha” “para naman may silbi ka. Mabawi ko man lang ginastos ko sa iyo”. Dagdag pa nito na nang-uuyam ang boses.

Namimilog ang mata na napatingin ako sa kanya. Hindi ako makapaniwala. Natatakot ako na tutuhanin niya ang kanyang sinabi.

“Ano nalang kaya ang sasabihin ng mga tao na ang kilalang modelo sa Pilipinas at dating girlfriend ng kilalang bilyonaryo at businessman ay prostitute na dito sa New York. Tiyak na sisikat ka”. Nang-uuyam na pagpapatuloy pa nitong sabi.

“Hindi, ayaw ko. Please Gaston maawa ka. 

Wag mong ituloy kong ano man ang binabalak mo.”

Nagmamakaawa kong sabi dito.

“Gagawin ko na ang gusto. Huwag mo lang akong ibinta sa iba. Maawa ka saa akin.” Habang umiiyak na sabi ko.

“Ganyan nga. Paligayin mo ako sa kama at wala na tayong pag-uusapan pa. Madali akong kausap Ara. Basta sundin mo lang ang gusto ko”. Nakangisi na sabi nito.

Hinaplos-haplos niya pa ang aking mukha habang nakangisi.

“Sige na isubo mo na. Paligayahin mo ako gamit ang iyong bibig “sabay tapat nito sa bunganga ko.

Kahit labag sa loob ka wala akong choice kundi gawin ang gusto niya. Hindi naman ito first time na gagawin ko. Nagawa ko na din ito sa dati kong mga naging kasintahan liban lang kay Gabriel. Padating kasi sa kanya mahinhin ako at parang hindi makabasag-pinggan.

nabibilaukan kong usal dahil biglang idiniin ni Gaston ang kanyang ari sa aking bibig. Sumagad ito sa aking lalamunan kaya naman nahirapan ako at naduwal. Tumulo ang aking laway habang si Gaston ay walang pakialam na umulos-ulos.

Ara grabe ang sarap ng bunganga mo..  Mura at ungol na nasambit ni Gaston. Nakatingala at nakapikit pa ito. Hawak- hawak na din nito ang ulo ni Ara at hinahatak niya ito para lalo pang maipasok sa bibig nito ang ari.

Samantalang si Ara naman ay tumutulo na ang luha dahil nasasaktan siya sa ginagawa ni Gaston. Pero ayaw niya ng magreklamo. Kailangan iparamdam nya kay Gaston na gusto nya din ang ginagawa nito upang hindi na ituloy ang balak nito na ibinta siya sa ibang lalaki.

Maya-Maya pa ay tinanggal ni Gaston ang ari sa bibig ni Ara. Pinatuwad nya ito at agad niyang ipinasok ang ari sa pagkakababae ni Ara. Napahiyaw si Ara. Kahit naman papano ay nakakaramdam siya ng libog sa ginagawa ni Gaston sa kanya. Bahala na sasabay nalang muna siya sa agos na gusto tahakin ni Gaston. Pero gagawa siya ng paraan para matakasan ito.

Humihilik na si Gaston sa tabi ni Ara pagkatapos ng maiinit na tagpo na nagyari sa kanila. Samantalang si Ara ay iniinda ang sakit ng katawan.

Nararamdaman niya ang pangangapal at kirot ng kanyang mukha dahil sa sampal na ibinigay ni Gaston kanina pati na din ang pagsuntok nito sa sikmura niya. Alam niyang nag iwan ito ng mga pasa.

Nagsisi siya kung bakit nagtiwala siya kay Gaston. Kung nagpakasal nalang sana siya kay Gabriel hindi niya sana maranasan ito ngayon. Buhay reyna sana siya.

Naisip niya na kailangan niyang harapin ang buhay. Kasama si Gaston. “sa ngayon kailangan kong magkunwari at gawin lahat ang gusto ni Gaston. Pero kapag magkaroon ako ng pagkakataon...... tatakasan ko ito. Uuwi ako ng Pilipinas at ituloy ang plano para sa amin ni Gabriel. Magsisi man ako sa pagpunta dito sa New York huli na. Nangyari na ang lahat. Sa ngayon kailangan ko munang pagtiisan si Gaston. Para saan ba at matatapos din ito.” Sa isip- isip ni Ara.

Chapter 11

CARISSA

Kinaumagahan, napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko na tumunog ang aking alarm clock.

Naalala ko may pasok pala ako ngayon sa School. Aalis na sana ako sa kama ng maramdaman ko na may biglang yumakap sa likuran ko. Nang lingunin ko nakita ko si Gabriel na nakadilat at nakatitig sa akin.

“Saan ka pupunta? Maaga pa ah?” malambing na tanong nito sa akin. Nakayakap pa din ito sa akin at parang wala siyang balak na pakawalan ako.

“Ah may pasok ako ngayon sa School. Kailangan ko ng mag ayos baka ma late ako.” Sagot ko dito.

“Fine.. Sige ako na maghahatid sa iyo sa School.”

Sagot ni Gabriel na labis kong pinagtaka.

Naguguluhan ako dito kasi parang ang bait niya sa akin ngayon. Simula ng palaging may nangyari sa amin nagbago na din ang pakikitungo niya. Hindi na siya galit at minsan napapansin ko na may lambing na sa kanyang boses kapag kausap ako.

Palagi na din itong umuuwi sa mansion na labis kong ipinagtaka. Dito din siya palaging natutulog sa kwarto ko. Minsan pagkagaling ko ng School nagugulat na lang ako na nadadatnan ko siya na nakahilata sa aking kama.

Wala pa din sila Mommy. Halos tatlong buwan na silang nasa ibang bansa. Balak yata nilang ikutin ang buong Europe.

“Sweetheart natulala ka na diyan. Sige na mag-ayos ka na, ikaw din baka ma late ka sa School.” Bumangon na din ito. Hubot-hubad na naglalakad papuntang couch para kunin ang kanyang robe at isinuot. Napaiwas ako ng tingin sa kanya.

Hanggang ngayon hindi pa din ako sanay na makita ang hubad na katawan nito. Naiilang ako. Kahit na maraming beses ng may nangyari sa amin naiilang pa rin ako.

Hindi naman kami masyadong nag uusap kapag nandito siya sa mansion. Hindi din ito nagsasalita pero lagi kong nahuhuli na nakatitig sa akin.

“Sige na maligo ka na. Lalabas na muna ako para makapagprepare ka.” Sabi nito at tumalikod na.

Agad naman akong pumunta ng banyo para maligo. Pagkatapos kong maligo sinipat ko ang aking sarili sa salamin. Nagpapasalamat ako kasi hindi na ako nilalagyan ng kissmark ni Gabriel.

Sana ganyan na lang siya sa akin. Pero ano kaya ang nakain ni Gabriel, bakit kaya bigla siyang bumait. Noon grabe ang galit niya sa akin. Ngayon naman halos gabi-gabi kaming magkasama matulog. “nabigkas ko sa aking sarili.

Aminado ako na masaya ako sa pakikitungo sa akin ni Gabriel ngayon. Ayaw ko ng mag isip ng negative o ano pa man. Pero natatakot ako kasi lalong nahuhulog ang loob ko sa kanya. Pakiramdam ko hindi ko kayang mawala siya sa akin.

Pagkatapos kong mag-ayos ay dali-dali akong bumaba. Nakasalubong ko ang katulong na si Elsa na paakyat. Nang makita niya ako ay agad itong ngumiti at nagsabi..

“Good Morning Senyorita! Hinihintay na po kayo ni Senyorito sa dining area. Breakfast daw muna kayo bago umalis.”nakangiti nitong sabi sa akin.

Ah ganoon ba? Sige..” at lumakad na ako papuntang dining area.

Naabutan ko si Gabriel na prenteng nakaupo habang nagbabasa ng dyaryo. Nang makita ako ay agad itong ngumiti at nagwika..

Halika na,. Set down,.. kumain ka muna bago tayo aalis.” Wika nito. hindi na kasi ako nag-aagahan eh. Sa school na lang siguro.” Sagot ko dito.

Tumingin ito sa akin ng seryoso. Kinakabahan naman ako kasi baka bigla na naman itong magalit sa akin. Hindi naman na talaga ako nag-aagahan kapag pumapasok sa School. May breaktime naman ako ng alas-nwebe at doon pa lang ako kakain sa canteen kasama ang mga kaibigan ko.

Para sa akin kasi masyadong maaga pa ang alas- syete na pagkain. Hindi din ako nagugutom.

“What??? You didn't eat breakfast?” kaya pala ang payat mo? “Salubong ang kilay na tanong ni Gabriel.

Hindi niya kasi napapansin kung kumakain ba ako sa umaga o hindi kasi mas maaga itong umalis sa akin.

Ngayon lang ito nag stay ng matagal sa mansion kapag umaga.

, ano kasi kumakain naman ako sa School pero mamayang alas-nwebe pa.” Sagot ko dito.

“Alas-nwebe masydaong late na iyon Carissa.” Salubong ang kilay na sagot nito.

“Manang, bakit niyo pinapayagan si Carissa na pumasok sa School na hindi pa kumakain?” yamot na tanong ni Gabriel kay Manang Delia.

“ah.... Eh.... Pa... Pasensya na Senyorito”. Hindi malaman kung ano ang isasagot ni Manang

“Sa susunod huwag niyo siyang payagan na pumasok sa school ng hindi pa kumakain.” Mahinang boses na sabi nito kay Manang. Parang ayaw iparinig sa akin pero narinig ko pa din. Matalas yata pandinig ko.

“Masusunod po Senyorito”. Sagot ni Manang kay Gabriel. Tumingin pa ito sa akin.

“Sige na Carissa kumain ka na muna. Hindi tayo aalis hanggat hindi ka kumakain. Simula sa araw na ito kakain ka ng agahan dito sa mansion bago pumasok sa School.”Mahabang Sabi nito.

Wala na akong magawa kundi ang umupo at nag- umpisang kumain. Nagmamadali pa ako kasi mali- late na ako. Sakto lang kasi ang oras ng pagbaba ko para umalis na agad. Hindi ko naman akalain na ipipilit ni Gabriel na kumain pa bago umalis. Ang akala ko derecho na sakay sa sasakyan at aalis na.

Nang matapos ako kumain ay umalis na agad kami. Magkatabi kami ni Gabriel sa likurang babagi ng sasakyan. Katabi naman ng driver ang personal secretary ni Gabriel na si Aron.

May nakasunod naman na isang pang sasakyan sa amin. Mga personal body guard ito ni Gabriel. Kahit saan ito mag punta laging may nakabuntot na mga security dito. Napansin siguro ni Gabriel na nagmamadali na ako. Kinakabahan ako kasi first time nya akong ihatid sa School. Ano nalang ang sasabihin ng ibang istudyante na makakakita sa amin.

Ano nalang din ang reaksiyon nila Roxie at Roldan. Tiyak na uulanin ako ng tanong ng mga ito. Hindi na din kasi ako nagkekwento sa kanila kung ano ang namamagitan sa amin ni Gabriel ngayon. Nahihiya ako kasi pakiramdam ko masyado na itong personal. Kapag tinatanong naman nila ako laging paiwas ang sagot ko at iniiba ang usapan.

“Ipapalipat ko na ang mga gamit mo sa kwarto ko”.” Mamaya doon ka na dumerecho sa kwarto ko.. Magiging kwarto na natin yun. “Biglang sabi ni Gabriel sa akin.

Gulat akong napalingon sa kanya. Hindi agad nagsink -in sa utak ko ang kanyang sinabi.

“Ha?.. Pe... Pero diba...... Sabi mo..... ano kasi.....” napakagat ako sa aking labi hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.

Tumitig siya sa akin at tumango-tango, Maya-maya pa ay naramdaman ko nalang na huminto ang sinasakyan naming kotse.

Agad naman itong yumakap sabay halik sa labi ko.” See you later” bulong pa nito.

“Ako na ang magbubukas ng pinto para kay Carissa.” Biglang sabi ni Gabriel sa kanyang driver at personal Assistant. ng mapansin nito na bababa ang mga ito. Bumaba na si Gabriel sa kotse at pinagbuksan nga ako ng pinto. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman. Kinikilig ako na ewan. Marami din ang napatingin sa amin na estudyante.

Ang iba sa kanila ay nagulat ng makita si Gabriel. Makikita sa mga mata ng mga kababaihan ang paghanga habang nakatitig kay Gabriel.

Sikat kasi si Gabriel sa larangan ng negosyo. Ilang beses na din ito na I feature sa mga telebesyon at magazine pati na din ang mga kaibigan nito.

“OMG diba sa Gabriel Villarama yan? Gosh ang pogi niya talaga lalo na sa personal.” Narinig kong wika ng isang istudyante.

“Oo nga grabe, kaano-ano niya kaya yang babae na hinatid niya. Wow swerte nya naman”. May halong inggit na wika ng isa pa

“Hay mapapasana-all ka na lang talaga.” Taga dito din pala school natin ang bagong nililigawan ni Gabriel. “ bulong pa ng isa.

Baka naman girlfriend nya na. Tingnan mo nga oh ang sweet nila. “kinikilig na wika ng matabang istudyante.

Parang walang narinig at hinawakan ako ni Gabriel sa balikat. Ngumiti ito sa akin sabay haplos sa aking mukha sabay sabi...

“Sige pumasok ka na sa School, dadaanan kita mamaya ulit dito.” Wika nito.

“Ha?? Naku baka busy ka.” Pwede naman si Mang Raul nalang.” Tukoy ko sa aking driver na itinalaga Mommy para sa akin. “Basta wait for me later ok?” hinalikan ulit ako nito at sumakay na sa sasakyan. Agad naman silang umalis.

Naglakad ako papasok sa aming building ng bigla akong harangin ng dalawang istudyante.

“Girl, ang swerte mo naman, girlfriend ka ba ni Gabriel Villarama?” agad na usisa nito sa akin.... Ha??... Naku hindi, hinatid niya lang ako.” Naiilang kong sabi. Wala kasing nakakaalam dito sa School na asawa ako ni Gabriel maliban kina Roxie at Roldan. “talaga? Eh di nanliligaw pa lang siya sa iyo?” usisa

Ulit ng isa pa. Sasagot pa sana ako ng biglang dumating si Roxie.

“Hi Bestie... Good Morning!!! Ngiti na bati nito sa akin sabay beso.

“Oh anong meron?” nakataas na kilay na tanong nito sa dalawang istudyante na magtatanong sa akin.

Kayo ha umandar na naman yang pagkatsismosa niyo.” Tigilan niyo nga si Carissa.” Masungit na sabi nito sa dalawa.

Wala nang nagawa ang dalawang tsismosa kundi ang tumalikod na. Inirapan pa ang mga ito ni Roxie.

Ako naman ang hinarap ni Roxie. Ngumiti sa akin ito ng may kahulugan at biglang nagwika...

“Bestie ano itong nasagap ko. Kahit saan dinig na dinig ko ang usapan ng mga Marites. Nakita daw nila si Gabriel at kakaalis lang. Umamin ka nga sa akin, Hinatid ka ba niya”?. Usisa nito sa akin. Marahan akong napatango kay Roxie bilang pag- amin.

“Wow nemen, talaga Bestie? So ibig sabihin hindi na siya galit sa iyo... Bati na kayo?” tanong ulit nito.

Tumango ulit ako sa kanya sabay ngiti.

“Kaya pala blooming ka ngayon Bestie...ay... hehehhehe!” kinikilig pa na dagdah nito.

“Pero Bestie natatakot pa din ako. Paano kung......” hindi ko na natapos ang aking sasabihin ng bigla nitong putulin ang aking sasabihin.

“Bestie baka naman nahulog na ang loob nya sa iyo. Malay mo naman. Tingnan mo nga nag abala pa siyang ihatid ka dito”. Wika nito sa akin.

“Hayst basta Bestie, walang masama ang umasa lalo na ngayon binibigyan ka nya ng time. Alam mo bang nabanggit ni kuya Jonathan busy na tao yang si Gabriel.”? Dagdag pa nito.

“hays Bestie sana nga hindi na dumating yung kinatatakutan ko.” Nag-aalala kung sagot dito.

“Naku.... Naku Bestie tama na nga yan baka ma late pa tayo sa ating first subject. Kita na lang tayo. Mamayang alas-nwebe sa canteen.” Sabi nito at nagmamadaling umalis.

Magkaiba kami ng kurso ni Roxie kaya hindi kami magkasama sa ilang mga subjects namin. Pero lagi naman kami nagkikita dito sa School kapag free time.

Agad naman akong pumunta sa aking first subject dahil mag-uumpisa na din ang klase.

Nandito kami ngayon sa canteen ni Roxie.

“Oh Bestie anong gusto mong kainin?” tanong nito sa akin. “ako nalang ang oorder para wala ng kumuha ng pwesto natin.”dagdag pa nito.

“Juice nalang Bestie busog pa kasi ako eh.” Sagot ko dito.

Gulat itong napatingin sa akin. Simula umpisa kasi kumakain talaga ako dito sa Canteen dahil hindi ako mahilig mag-agahan sa bahay.

Bestie buntis ka na ba?”naguguluhan na tanong nito sa akin.

“Hindi noh!!?... Sira ka talaga.. Porket hindi kakain buntis na agad.” Natatawa na wika ko dito. Hehehehe...OK pero bibilhan pa din kita ng sandwich ha? Baka mamaya magutom ka”.

Nakangiti na sagot nito.

Pumunta na nga sa counter si Roxie para bumili ng makakain. Ako naman tahimik lang na magmamasid sa paligid.

Maya-maya pa ay naradaman ko na may malamig na likido na binuhos sa ulo ko. Nang lingunin ko ito nakita ko si Heidi, ang kilalang bully dito sa school. Nasa likod nito ang mga barkada na nagtatawanan.

Hindi pa ako nakahuma sa pangyayari ng biglang dumating ang galit na galit na si Roxie. Hinila nito sa buhok si Heidi at minura.

“Bwesit ka, ano ang kasalanan sa iyo ni Carissa at siya na naman ang pinagdiskitahan mo. Halika dito tayong dalawa ang magtutuos. “galit na wika ni Roxie.

Hindi din agad nakakilos si Heidi. Hindi nito akalain na bigla na lang susulpot si Roxie. Pati mga kaibigan nito napatulala sa biglaang pagsulpot ni Roxie.

“isa ka pang pakialamira ka” ganti naman ng sabunot ni Heidi kay Roxie.

Samantala ang isa sa mga close friend ni Heidi na si Lorena ay ako naman ang hinarap.

Hinila ako nito sa buhok kaya naman gumanti ako. Natumba pa kaming dalawa sa sahig sa lakas ng paghihilaan namin. Samantalang ang mga alipores ng dalawang kaaway namin ni Roxie ay kanya kanyang labas ng cellphone na parang tuwang-tuwa pa sa nangyayari.

Wala man lang nagtangkang umawat sa amin. Maya- maya pa ay naramdaman ko na may humila sa akin at pilit kaming pinaghihiwalay ni Lorena. Ganoon din sila Roxie at Heidi Dumating pala ang mga security ng School. Agad kaming dinala sa guidance office.

“ano na naman ba itong gulo na ginawa niyo? Ipapatawag ko ang inyong mga guardian dahil hindi biro ang inyong ginawa.” Galit na sabi nito.

“Sorry po”, tanging nasabi ko na lang.

Sila kasi. Ewan ko ba kung bakit tumatanggap ng mga bruha ang school na ito.” Pabulong-bulong na sabi Heidi.

“At sinong bruha??? Bwesit ka talaga nanahimik ang tao bigla ka nalang umiksina.”sagot ni Roxie nà akmang susugod na naman kay Heidi.

Enough!!!! Hindi niyo na ginalang ang opisinang ito..”Galit na sigaw ng officer.

Nandito din ang ibang officer ng school. Anong nangyari dito.. Pinatawag niyo na ba ang mga guardian ng mga istudyanteng ito?” tanong ng isa pang officer.

Opo Sir. Parating na po ang mga yun.” Sagot naman ng guidance officer. Maya-maya pa ay dumating na ang Mommy ni Heidi. Galit na galit ito at dinuro-duro pa kami ni Roxie na nakayuko lang. Pinipigilan naman ito ng mga officer. Gusto yata kami tirisin eh.

Dumating na din ang Mommy ni Lorena. Masama din ang tingin nito sa amin. Halatang galit din at gustong manapak.

Tahimik lang akong nakaupo. Wala akong idea kung sinong guardian ko ang pupunta. Alangan naman ang parents ko wala naman pakialam sa akin ang mga yun.

Nasapok ang aking mukha. Nakalmot kasi ako ni Lorena sa mukha kanina. Meron din akong kalmot sa leeg at gulo-gulo din ang aking buhok. Dagdagan pa ng damit ko na para ng basahan sa dumi. Kulay puti ang blouse ko kaya kitang kita ang dumi.

Si Roxie naman ganoon din. May mga kalmot din kasi ito. Tahimik lang din na nilaro-laro ang mga daliri sa kamay. Pero halatang nagpipigil sa galit.kasi talaga itong si Roxie. Masyadong palaban at ayaw na ayaw na may mang-aapi sa amin.

Maya-maya pa ay dumating na din ang Kuya Jonathan ni Roxie. Nag aalalang tumingin ito kay Roxie at lumapit. “What happened?” nag aalalang tanong nito habang inaayos ang buhok ni Roxie.

Napansin kong hindi makatingin si Roxie ng derecho.

Sa kanyang kuya. Hindi din ito sumagot. Nakayuko lamang at lalong parang walang balak magsalita. Samantalang ang dalawang kaaway namin ni Roxie ay gulat na napatingin kay Jonathan. Kilalang isa sa mga kaibigan ni Gabriel at sikat din sa business world.

Nang sulyapan ako ni Jonathan napangiwi ito. Lagot na!!!” narinig ko pang bulong nito.

Umupo na din ito sa tabi ni Roxie sabay tingin sa gawi nila Heidi. Nilingon nito ang guidance councelor at nagtanong.... “Paanong nagkasakitan ang mga istudyante dito sa loob ng campus. Kulang ba ang ang security ng School na ito?.” Pigil ang galit na tanong ni Jonathan.

Sasagot sana ang guidance ng bumukas ang pinto at pumasok si Gabriel.

Agad itong tumingin sa gawi ko at kunot noong lumapit sa akin. Tinitigan ako nito at marahang hinawakan ang mukha ko at matiim na tumitig Hinubad na din nito ang coat at isinoot sa akin.

Narinig ko ang pagsinghap ng nasa paligid. Hindi ko alam kung bakit. Siguro nagtaka sila kung bakit nandito si Gabriel at bakit ganito ang gesture niya sa akin.

Paanong nangyari ito Jonathan? Diba isa ka sa shareholders ng iskwelahan na ito? Bakit may sakitan na nangyari dito?” kunot noong tanong ni Gabriel kay Jonathan.

Gulat naman na napatingin sila Heidi, Lorena at mga magulang nito kay Gabriel at Jonathan. Nagulat siguro ito ng malaman ng mga ito na shareholder pala si Jonathan sa School na pinapasukan namin.

Yes Bro, pasensiya na.. Hayaan mo kakausapin ko ang School Director dito para mag conduct ng investigation.”. Sagot ni Jonathan kay Gabriel.

“Dapat lang Bro. Dahil hindi ako nangingimi na ipasara ang school na ito bukas na bukas din kapag hindi ako kontento sa results ng investigation na iyan..” galit na sabi ni Gabriel. Tumingin ulit sa akin at galit na tumitig sa gawi nila Heidi.

Tahimik lang naman na nakatingin ang mga officer. Hindi sila nangahas na sumagot kasi napansin nila na mainit ang ulo ni Gabriel. Baka sila pa ang mapagbuntunan. Alam nila kung gaano ito kapangyarihan.

“Sino nagpasimuno sa gulo?” Saan mo nakuha ang mga sugat na yan?” tanong ni Gabriel sa akin.

“Yang dalawang bruha na yan. Sila ang nag-umpisa. Nalingat lang ako sinugod na agad nila si Bestie Carissa ko. Palibhasa kasi ang laki ng inggit sa katawan” si roxie na ang sumagot. Nanlilisik na naman ang mata habang nakatingin kina Heidi.

Lalong dumilim ang aura ni Gabriel ng marinig ang sumbong ni Roxie.

Hoy Roxie ikaw ang unang sumabunot sa akin.” Ganting sagot naman ni Heidi na malagkit ang titig kay Gabriel. Halatang nagpapacute ito bigla. Akala nito ay “Paanong hindi kita sasabunutan binuhusan mo ng juice ang Bestie Carissa ko.” Ganting sagot naman ni Roxie.

“Bestie pigilan mo ako kahit nandito tayo sa guidance susugurin ko ang dalawang yan. Kanina pa nanginginig ang laman ko sa inis sa mga yan.”sabi ni Roxie sa akin.

“Hep!.. Hep!!!... Roxie umayos ka nga.... Hindi ko akalain na Amazona ka pala. “ Awat ng Kuya Jonathan ni Roxie

“So sila ang nag-umpisa ng gulo”.. Wika ni Gabriel.

“Oo nga, paulit-ulit naman eh. Kahit na icheck mo pa ang cctv.” Sagot ulit ni Roxie.

“I want you to Expel them from this School Bro”. Biglang sabi ni Gabriel kay Jonathan. Gulat na napatingin sila Heidi at Lorena at mga magulang nito kay Gabriel.

“Mr. Villarama hindi naman yata tama yang suggestion mo. Normal lang sa mga kabataan ngayon ang mag-away. Pwede natin itong pag- usapan ng maayos”. Biglang sagot ng Mommy ni Heidi.

... akala mo kung sinong maamong tupa... Kanina kulang na lang lapain kami sa galit”. Inis na bulong ni Roxie.

“Hindi ko hinihingi ang opinion mo Mrs...

Basta ayaw ko ng mabalitaan na dito pa nag-aaral yang anak mo.” Sagot ni Gabriel.

“Pero Mr. Villarama napaka-unfair ng gusto mo”. Maliit na bagay lang ito kung tutuusin pag usapan natin ito.” Tatawagin ko ang Daddy ni Heidi para mapag-usapan ng maayos.” Mahabang pakiusap ng Mommy ni Heidi.

“Buo na ang desisyon ko. Ayaw kong makasalamuha pa ng asawa ko ang anak niyo dito sa school. Nagkakaintindihan ba tayo????”. Tiim bagang na sagot ni Gabriel. Halatang nagpipigil sa galit.

Gulat ang lahat ng makarinig nito. Asawa???? Inamin ni Gabriel sa lahat ng nandito na asawa niya ako..... Pati si Roxie ay namilog ang mata sabay tumingin ng makahulugan sa akin.

Ang mga magulang naman ni Heidi at Lorena ay gulat na gulat....tumingin pa ang mga ito sa akin.

Hindi ko naman alam kong paano mag react. Lumapit sa akin si Gabriel at inalalayan akong tumayo. “Lets go.. Kailangan magamot yang mga sugat mo.”

Wika nito sa akin na may halong lambing ang boses.

“Bro, we have to go. Kailangan ko maipagamot agad ang sugat ni Carissa. Hindi ako nagbibiro sa sinabi ko kanina tutuhanin ko ang sinabi ko kapag malaman ko na dito pa rin nag aaral ang dalawang yan.” Sabay sulyap sa gawi nila Heidi at Lorena.

“Call me if you need anything, I will ask my lawyer to come here kung may mga importante at legal pang pag-uusapan” dagdag pa nito bago ako hinila palabas.

Chapter 12

Teka lang diba close friend ng Kuya Jonathan mo si Gabriel? Yun.... Pasimple mo kayang tanungin si Kuya Jonathan mo tungkol sa mga plano ni Gabriel” suhestiyon ni Roldan.

“Hayst alam mo naman na hindi kami Close noon”. Sagot ni Roxie. “Paanong hindi close eh Kuya mo iyon. 

Araw-araw ka ngang hinahatid-sundo eh.” Sagot ni Roldan. “Ewan ko doon, hindi ko maintindihan ang ugali. Talo pa ang nagme-menopause minsan sa sama ng ugali.” Wika ni Roxie.

“Hahahahaha” napatawa si Roldan sa sinabi ni Roxie.” Bakit ano ba ugali ng kuya mo, naku mukha pa naman siyang yummy masama pala ugali “ tumatawa na dugtong ni Roldan.

“Hay Naku Bestie mahirap ipaliwanag. Kahit ako hindi ko gets.... bungisngis na sagot ni Roxie.

“Baka naman may hidden agenda din Kuya mo. Sabagay napapansin ko nga masama makatingin sa akin. Hindi kaya crush niya ako Bestie??????” kinikilig na wika ni Roldan.

Yuck Bestie........ dont tell me Crush mo ang gurang kong Kuya??????” kunyaring nandidiri sa wika ni Roxie.

“awts grabe ka naman gurang talaga???? bente otso pa lang naman kuya mo ah???” tsaka ang yummy ng muscles niya Bestie. Parang ang tigas... tsaka ayaw mo noon magiging sister in-law kita.. Diba bongga???” Malanding anas ni Roldan.

“ay Bestie baka makalimot ka nandito tayo sa coffee shop, huwag masyadong ipilantik ang mga daliri.” Bulong na wika ni Roxie. “Baka may makakilala sa iyo at malalagot ka sa tatay mong Mayor.” Dagdag na pananakot ni Roxie.

“Oh Gosh.... Muntik na akong makalimot Bestie... Thank you sa paalala... Hayst kailan kaya ako maging malaya...” malungkot na wika ni Roldan.

“Alam mo Bestie gustong-gusto ko na maging Roda. Hate ko na ang name kong Roldan.. Kailan kaya ako makarampa at makadamit ng katulad sa iyo.” Nabuburo na kasi ang beauty ko”. Malungkot na wika ni Roldan.

“Eh di umamin ka sa Pamilya mo. Malay mo matangap ka nila. Pero kung hindi nila tanggap lalo na ng tatay mong Mayor hintayin mo ang hagupit ng kanyang latigo sa balat mo.” Nakangisi na wika ni Roxie. Umandar na naman kasi ang mapang-asar na ugali nito. Parang wala lang din naman yon kay Roldan. Sanay na siya. Natawa na nga lang ito sa pananakot ni Roxie.

“Ay hindi ko keri yun Bestie.. Bahala na Bestie. Galingan ko nalang na magtago ayaw ko din madis- appoint síla Mommy at Daddy. Alam mo nag-iisa lang din akong anak at gusto daw nila magkaapo sa akin at ang nakakaloka pa isang dosena daw...isang dosenang apo at ok lang daw kahit iba-iba ang Nanay... Eeeewwww as eeeewww talaga!!!!!! Nakangiwi na wika ni Roldan.

Napahalagpak ng tawa si Roxie sa sinabi ni Roldan. Alam niya kung gaano ito ka bading. Lalaki din ang pinapantasyahan nito.

“Paano yan Bestie wala ka namang hilig sa perlas I mean keri mo ba na makipagsex sa girlalu para matupad ang pangarap ng parents mo??? “ asar na wika ni Roxie.

“Eewwww Bestie hindi ko maimagine... Kadiri kaya... bahala na talaga. Hindi ko keri makipagtalik sa kauri natin... Yuck!!!!” sagot ni Roldan na halatang diring- diri sa naisip.

Tawa naman ng tawa si Roxie dito, Maya-maya pa napahinto ito sa pagtawa ng makita niyang palapit

Ang masungit niyang kuya. “Haist nandito na naman ang kuya kong pinaglihi sa sama ng loob. Paano na naman niya ako nasundan dito”. Kainis naman”. Bulong ni Roxie kay Roldan.

“Gosh Beshie mukhang galit na naman... Pero ang yummy pa din. At ang muscle... Gosh ang sarap!!!” bulong ni Roldan kay Roxie.

Napahagikhik ako sa sinabi ni Roldan. Kahit kailan talaga ang landi nito. “Hi Kuya”. ..pa unang bati ni Roxie sa Kuya Jonathan nito.

‘Lets go home” kunot noo na sagot nito. Matalim na sinulyapan si Roldan na nakatingin lang kay Roxie. Parang galit na naman ito. Mahirap talaga intindihin ang ugali ni Kuya Jonathan. Minsan mabait, pero laging masungit. Talo pa ang babae kung magtantrums.

“haist Kuya naman hindi pa kami tapos mag- usap ni Roldan. Panira ka naman eh..” asar na sagot ni Roxie. Padabog na Tumayo na ito at naglakad palayo.

Hindi na din nakapagpaalam kay Roldan sa inis. Message nya nalang ito mamaya.

CARISSA

Nandito ako ngayon sa office ni Daddy. Pinili ko siyang bisitahin dito sa office dahil ayaw kong ummuwi ng bahay dahil iniiwasan ko na makipag- usap kay Mommy. Hanggang ngayon may tampo pa rin ako sa kanya.

“Good Morning Dad”. Bati ko dito. Abala ito sa ilang mga papeles na nasa kanyang table. Lalapit sana ako Para humalik dito pero hindi ko nalang tinuloy.

Mukhang masama ang timing ko.

Nag-angat ito ng tingin sa akin. Seryoso ang mukha ni Daddy at parang hindi masaya na nakita ako.

Pati ba naman si Daddy lalong nawalan na din ng amor sa akin? Tanong ko sa aking sarili.

“Mabuti naman at nagpakita ka na Carissa. May kailangan ka ba?” tanong nito sa akin.

“Namiss kasi kita Dad...” sagot ko dito.

“Maayos naman kami ng Mommy mo.. Si Ate Ara mo nasa New York pa din. Sana makauwi na siya. Hinihintay siya ng Mommy mo.” Malungkot na sabi ni Daddy.

“Kawawa yung kapatid mo Carissa, napilitan siyang pumunta sa New York para makalimot.” Wika ulit ni Daddy.

“Dad????..... Gulat kong sabi.” Ilang beses ko po bang sabihin sa inyo na wala po akong kasalanan.” Paliwanag ko dito.

“Tama na Carissa... Kung hindi mo sana ginawa ang bagay na iyon hindi sana lalayo ang ate Ara mo.” Malungkot na wika nito.

“Hindi Daddy.... Matagal ng pangarap ni Ate Ara ang pumunta ng New York.. Kaya nga ayaw niya munang magpakasal eh. Dahil hindi niya kayang talikuran ang pangarap niya.” Naiinis na sabi ko.

Kaya pati ako dinamay niya Dad. Hindi ko pinikot si Gabriel. Wala akong kasalanan.” Umiiyak na sumbong ko dito. Once and for all gusto ko malinis ang pangalan ko.

Enough Carissa Alam kong puro kasinungalingan ang mga sinasabi mo para bawasan ang guilt na nararamdamam mo.” Hindi mo ako mapaniwala sa kasinungalingan na yan.

Kaya tumigil ka na.” Galit na wika ni Daddy.

“Dad nagsasabi ako ng totoo. Plano nila Mommy at Ate Ara ito.” Umiiyak kong paliwanag.

Napa-igtad ako ng biglang hampasin ni Daddy ang table. Galit itong tumayo at dinuro ako.

“lumayas ka sa harap ko Carissa. Hindi ko alam kong bakit nagkaganyan ka. Napakasinguling mo. Simpleng kasalanan na nagawa mo gusto mong isisisi sa Mommy at kapatid mo??? Anong klaseng anak ka.. Ganyan na ba katigas ang ulo mo!???? Ha????” humihingal na wika ni Daddy.

“Dad... Huhuhuhu” please paniwalaan mo naman ako kahit ngayon lang... “umiiyak na pakiusap ko dito.

Lumayas ka, Carissa. Mula ngayon kakalimutan ko na anak kita. Ikaw ang dahilan kung bakit nagdusa ang kapatid mo at piniling umalis ng bansa. Mula sa araw na ito wala na akong anak na Carissa ang pangalan..sigaw ni Daddy.

“Daddyyyy... Huhuhuhu... Huwag niyong gawin sa akin ito... Pakinggan niyo naman ako”... Umiiyak kong pakiusap.

“Guard!!... Guard!!!!.. Ilabas niyo ang babaeng ito at huwag niyong hayaan na makapasok dito kahit kailan.” Galit na sigaw ni Daddy sa security.

“Yes Sir!! Sagot ng security kay Daddy at hinarap ako.

“Mam umalis na po kayo dito..bawal na po kayo sa loob...

“Tumango lang ako at naglakad na palayo sa office ni Daddy. Lumingon pa ako kay Daddy bago tuluyang umalis.

Patuloy sa pagtulo ang aking luha habang nag-aabang ng masasakyan. Napakasakit isipin na itinatakwil ka na ng sarili mong Pamilya. Pinagbintangan sa isang kasalanan na hindi ko naman ginawa.

Puro na lang si Ate Ara ang nasa isip ng pamilya ko. Kahit kailan hindi ako makapasok sa puso nila. Hindi man lang nila ako mabigyan ng kahit kunting importansya.

Chapter 13

CARISSA

Mabilis lumipas ang mga araw. Isang taon na pala kaming nagsasama ni Gabriel. Masaya ako kasi maayos ang pagsasama naming dalawa.

Nandito kami ngayon sa Mall nila Roxie at Roldan. Napagpasyahan namin na magbonding ngayon kasi sembreak naman.

Nagkukulitan kami dito sa isang kilalang coffee shop ng biglang natigilan si Roxie. Titig na titig ito sa isang kilalang Restaurant na katapat lang din ng kinaroroonan namin.

“Bestie diba. ............... Gabriel at... Ate Ara mo yun?” sabay nguso nito sa katapat ng restaurant. “Ha?” Saan banda???” kinakabahan kong tanong. Parang hinahalukay ang aking sikmura sa takot.

“Ayon ohhh.... Sa tapat lang din natin. “ bulong pa ni Roxie. Uyyyyyy Roxie huwag mo naman biruin si Carissa ng ganyan.. Saan ba diyan?” wika ni Roldan Ayun nga oh... yung may naka red dress at naka blue suit. Tingnan mo ng maigi mga Bestie diba sila yan??? Kailan pa nakauwi ng Pilipinas ang ate Ara mo?” dagdag na tanong ni Roxie.

Hindi ako nakasagot...Para akong pinagsakluban ng langit at lupa ng maconfirm ko na sila ngang dalawa ang halos nasa tapat na restaurant. Hindi ko namalayan na pumatak na pala ang aking mga luha “Bestie Relax... Wag kang magpadala sa emosyon mo. Baka naman walang ibig sabihin yang mga nakita natin” Payo ni Roxie.

Bahagya kong naikuyom ang aking kamay. Nanginginig ito at pinagpapawisan. Tumayo ako at niyaya na sila habang patuloy na umaagos ang aking luha.

Garalgal akong nagsalita “Lets go na mga Bestie. Uuwi na ako”. Napasigok pa ako habang sinasabi ang mga katagang iyon.

Agad kaming lumabas sa kabilang bahagi ng pinto para hindi kami mapansin ni Gabriel at Ate Ara na noon ay sweet na sweet sa isat-isa. Panaka-nakang sinusubuan pa ng Ate Ara si Gabriel.

Walang pagsidlan sa sakit ang aking nararamdaman sa pagkakataon na ito. Ang sikip sa dibdib at nahihirapan akong huminga. Habol-habol ang aking paghinga habang naglalakad kami palabas ng coffee shop at nag-uunahan na tumutulo ang aking luha.

Pagdating namin sa parking kung saan nandoon ang sasakyan ni Roldan nag-aalalang napatingin sa akin si Roxie.

“Bestie namumutla ka? OMG relax Bestie ha baka mapaano ka.” May nginig sa boses na sagot ni Roxie at agad akong pinasakay sa sasakyan. Tinapik-tapik pa ako nito sa likod.

Hirap na hirap naman ako. Ang sikip ng dibdib ko dahil sa sakit na nararamdaman dahil sa nakita ko kani-kanina lang. Hindi ko alam na nandito na pala sa Pilipinas si Ate Ara.

Alam ko na uumpisahan nya na ang binabalak niya. Totohanin niya iyon. Paano na ako nito,?”

“Huhuhuhuhuu..... Ang sakit””” ......Halos pahiyaw na sambit ko. Buti ning nakasara ang mga pinto at bintana ng kotse kaya hindi marinig sa labas ang aking pag-iyak. Palakas kasi ng palakas ang iyak ko kasi parang sasabog ang dibdib ko.

Hinampas-hampas ko pa ang sarili kong dibdib para maibsan ang paninikip nito. Agad naman akong inawat ni Roxie at niyakap. Patuloy ito sa paghaplos sa likod ko at halos maiyak na din sa awa sa akin.

Si Roldan naman ay tahimik sa driver set. Hindi ito nagsasalita at halatang nagtitimpi ito sa galit. Alam ko kung gaano ako kamahal ng mga kaibigan ko. Karamay ko sila noon pa at higit pa sa magkadugo ang turingan namin.

“Bestie tama na. Baka kung mapaano ka pa dyan. Here....drink this para naman mahimas-masan ka.” Sabay abot ni Roxie sa akin ng tubig.

“Agad ko itong ininom. Kahit papano gumaan ang aking dibdib pagkatapos uminom mg tubig.... madrama kong buhay.”. Sumisigok kong sabi sa “Pasensiya na kayo... Pati kayo nadamay sa kanila.

“Bestie ano ka ba... Wala naman ibang magdadamayan kundi tayo lang diba. Lagi mo tandaan dito lang kami ni Roldan”..

“Thank you talaga... Hayaan niyo makakabawi din ako sa inyo. Ahmmm pwede niyo ba akong ihatid sa bahay? Parang nakakapagod na kasi ang araw na ito. Gusto ko sanang matulog.” Wika ko sa mga ito.

“Sure Bestie..pero sigurado ka ba na ok ka na.. Sana mag-usap kayo ni Gabriel para magkaliwanagan kayo.” Wika ni Roldan.

“Ok na ako Bestie. Salamat.” Matamlay na wika ko sa mga ito.

Agad naman nila akong hinatid pauwi. Kapansin pansin ang pamumula at pamamaga ng aking mga mata. Pati na din buo kong mukha. Agad akong pumasok sa kwarto at nahiga.

Yakap-yakap ko pa ang isang unan habang umiiyak ako. Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.

Mahihinang katok sa pinto ang nagpagising sa akin.

Agad akong bumangon at binuksan ito. Nabungaran ko si Lisa isa sa mga katulong namin.

“Magandang gabi Senyorita, dinner na daw po kayo sabi ni Madam Moira.” Wika nito habang titig-na titig sa akin. Nagtataka siguro ito sa aking hitsura. Alam kong mugto ang aking mata at gulong gulo ang aking buhok.

“Lisa, pwede bang pakisabi kina Mommy na busog pa ako. Kakakain ko lang kamo kanina sa mall kasama sila Roxie.”. Pakiusap ko dito. Halata sa boses ko ang lungkot.

“Ah sige po Senyorita, masusunod po.” Sabay talikod nito.

Agad naman akong bumalik sa pagkakahiga sa kama. Walang akong gana at  napatingin sa kawalan.

Napagdesisyonan ko na hintayin si Gabriel at kausapin. Kailangan magkaliwanagan kami.

Umabot ng umaga walang Gabriel na dumating sa Mansion na lalong ikinasama ng loob ni Carissa. Tuluyan ng ngang nilamon na panibugho ang puso ni Carissa. Alam niya sa kanyang sarili na kasama nito si Ate Ara niya.

Maaga din na umalis sina Mommy Moira at Tito Ralph kaya naman walang sino man ang nakakapansin kong gaano ka miserable si Carissa. Ang mga katulong naman ay walang idea. liban kay Lisa pero ipinagkibit-balikat lamang ito. Wala din itong pinagsabihan. Hindi kasi ito palakwento.

Hindi din lumalabas ng kwarto si Carissa. Nasa loob lamang ito at patuloy na umiiyak. Patuloy na naglalaro sa isipan na siguro magkasama sina Gabriel at Ara kaya hindi nito naisipan umuwi.

Mabilis na lumipas ang mga oras. Sumapit ang ala- una ng hapon. Nagulat si Carissa ng biglang pumasok sa kwarto si Gabriel. May bitbit itong brown envelope.

Tumingin ito kay Carissa na may pagtataka. Mugto kasi ang mga mata ni Carissa at halatang galing sa matagal na pag iyak.

Walang pakialam na hinagis ni Gabriel ang envelope kay Carissa....

“sign that... I want devorce.”...

Walang pasakalye na sabi Gabriel.

Kahit alam ni Carissa na posibleng mangyari ito nagulat pa din siya.

“Pero Bakit??? Akala ko ba ok na tayo?” mahinang boses na tanong ni Carissa. Wari ba naubos ang energy niya sa magdamagang iyak.

Ngumisi si Gabriel dito. Parang gusto nitong humagalpak ng tawa sa sinabi ni Carissa.

“No Carissa, we are not ok. Bumalik na si Ara. Itutuloy na namin ang naudlot namin na plano.” Proud na sagot ni Gabriel.

Nang napatitig si Carissa kay Gabriel. Hindi matanggap ng isip at puso niya ang mga sinabi nito..

“Pero akala ko. Akala ko maayos na ang pagsasama natin.” Mahinahon na sagot ni Carissa.

Bakas sa boses nito ang hinanakit.

“yun ang akala mo Carissa.. Im sorry, si Ara pa rin ang mahal ko. Siya lang ang babaeng pangarap ko makasama habang buhay.. Ngayung nagbalik na siya hindi na ako makakapayag pa na mawala ulit siya sa akin” sagot ni Gabriel.

“Sige na pirmahan mo na ang nasa loob ng envelope Carissa para matapos na ang lahat..”utos nito.

“Gabriel Please bakit mo ginawa sa akin ito. ilang beses kong sabihin sa iyo na wala akong kasalanan sa inyo ni Ate Ara. Biktima lang din ako.” Umiiyak na paliwanag ni Carissa.

“Gabriel Please..

Magiging mabuti akong asawa.. Bigyan mo naman ng chance ang pagsasama natin. Naka isang taon na tayo at ok naman diba... Masaya naman tayo diba....?? Please Gabriel hindi ko kayang mawala ka sa akin.” Pakiusap ni Carissa.

“Enough Carissa.... Si Ara ang mahal ko. Palayain mo na kami sa walang kwentang kasal na ito.” Sigaw ni Gabriel.

Kinuha ni Gabriel ang envelope at inilabas ang nasa loob nito. Patuloy naman sa pag iyak si Carissa.

“Pirmahan mo ito para matapos na ang pag uusap na ito Carissa. Huwag kang mag alala babayaran ko ng 10 million ang pirma mo na yan.” Utos ni Gabriel. Hindi, ayaw ko Gabriel. Hindi ko kailangan ang pera.. Ikaw ang kailangan ko. Hindi mo ba ako minahal??? Ha Gabriel???? Tanong ni Carissa. “Wala lang ba sa iyo ang mahigit isang taon na pagsasama natin?” nagsusumamo na wika ni Carissa.

“No, hindi kita Mahal. Si Ara ang mahal ko kaya tapusin na natin ito. Please pirmaham mo na ito. Huwag mo ng ubusin ang pasensya ko Carissa.” Inabot nito ang ballpen kay Carissa habang matinding galit.

“Matagal akong naghintay kay Ara. Kaya please lang Carissa makisama ka naman ngayon.” Pakiusap ni Gabriel.

Wala ng magawa si Carissa kundi pirmahan ang devorce paper. matinding galit naman si Gabriel habang nakatingin dito. Hindi niya alam kong ano ang mararamdaman. Habang umiiyak kasi si Carissa ay parang may libo libong karayom ang tumutusok sa kanyang puso.

Nanginginig ang kamay na hinawakan ni Carissa ang ballpen. Hindi maawat sa pagtulo ang luha sa kanyang mga mata. habang pinipirmahan ang naturang devorce paper at agad naman itong ibinalik ni Gabriel sa envelope.

Tinitigan nito si Carissa at nagmamadaling lumabas sa silid. Naiwan naman si Carissa na parang nauupos na kandela. Halos maubos ang hininga nito sa pag iyak. Patuloy din sa pag-uunahan sa pagpatak ang luha.

Tumayo si Carissa at naglakad sa harap ng salamin habang hindi maampat ang pagluha. Pinunasan nito ang mga luha at pinilit na wag ng umiyak. Matapos ayusin ang sarili ay agad niyang kinuha ang kanyang shoulder bag na lagi niyang dala kapag lumalabas at tulala na lumabas ng silid.

Naglakad siya hanggang makalabas ng mansion. Walang sinuman sa mga katulong ang nakapansin sa kanya kasi abala ang lahat sa kani-kanilang mga gawain. Pati ang mga security guard sa mansion ay hindi siya napansin. Tulala siyang sumakay ng taxi at nagpahatid ng park. Nanginginig ang buo nyang katawan dahil sa pigil na emosyon. Wala din siyang kain simula kagabi pa kaya siguro parang umiikot ang kanyang paningin.

Pagdating sa park binayaran niya agad ang taxi at naglakad na. Umupo siya sa isang semento na upuan at napaluha na naman. Kinapa-kapa nito ang bag at hinagilap ang cellphone.

Nararamdamn na naman niya ang paninikip ng kanyang dibdib habang sinusubukan niyang tawagan si Roldan. “Hello Bestie.. Kumusta?” sagot ni Roldan sa kabilang linya.

“Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya... Tulungan mo ako...ang sakit..... habol ang hininga na sagot ni Carissa.

“Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita” natataranta na sagot ni Roldan.

Humihikbi na sumagot si Carissa “ Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit........ Sakit...” sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita.

“Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita dyan promise. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha.

“Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita.” Halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Halata sa boses nito ang matinding pag-aalala. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito.

“Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse.” Wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive.

Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap.

Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay -ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito.

Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa. Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital. Pagdating sa hospital agad na dinirecho sa emergency room at kinabitan ng oxygen at dextrose Hindi kasi maayos ang lagay ni Carissa lalo na kapag tingnan ang physical na hitsura nito.

Si Carissa. Wala pa din itong malay at agad nagsagawa ng test ang mga nakaduty na doctor.

Habang si Roldan naman ay agad tinawagan si Roxie.

“Hello Bestie may ginagawa ka ba ngayon”? Agad na tanong ni Roldan pagkatapos sagutin ni Roxie ang kanyang tawag.

“hmmm wala naman.... Bakit?” Sagot ni Roxie.

“Bestie pwede bang puntahan mo ako dito sa hospital?”. Mahinahon na wika ni Gabriel.

“Ha? Bakit may nangyari ba? Bakit nandyan ka?” nagtatakang tanong ni Roxie.

“Basta, dito ko na sasabihin”. Pwede ba Bestie na pumunta ka na ngayon.....please?????” pakiusap ni Roldan. Nagpapapanic na din ang boses nito...

“Sige magpapaalam lang ako kay Mommy tapos punta na ako dyan.” Message mo sa akin kung saang hospital ok?”. Sagot ni Roxie.

Thanks Bestie... See you!!!! “... Agad na pinatay ni Roldan ang Cellphone. Nagsend na din siya ng address at location ng hospital kay Roxie.

Chapter 14

ROXIE AND ROLDAN POV

HOSPITAL

Humihingal na dumating sa hospital si Roxie. Wala itong idea kung ano ang nangyari.

Nakita niya si Roldan sa waiting area ng hospital at hindi mapakali. Palalad-lakad ito na parang may malalim na iniisip. Agad na nilapitan ni Roxie si Roldan at nagtatakang Nagtanong.

“Bestie, sinong nandito”? Takang tanong ni Roxie...

“Bestie, si Carissa, nag collapse siya. Tumawag siya sa akin kanina, umiiyak... Humihingi ng tulong, hindi na daw niya kaya.. Tapos ng puntahan ko siya sa park bigla na lang siyang nag collapse.”

Biglang napaluha si Roxie sa balita sa sinabi ni Roldan. Naawa siya sa kanyang kaibigan. Ganoon ba talaga katindi ang sakit sa damdamin na nararamdaman nito ngayun?

“Tinakbo ko kaagad siya dito sa hospital. Hindi pa din lumalabas ang doctor na sumuri sa kanya. Bestie kung nakita mo lang ang hitsura ni Carissa kanina, ang putla niya.” Nag-aalalang kwento ni Roldan.

“Ano? Paanong nangyari ito?” hindi ba wala naman siyang sakit? Kasama pa natin siya kahapon eh. Masyado niya bang dinibdib ang nakita kahapon?” nag-aalalang wika ni Roxie.

“hindi ko alam Bestie. Basta wala siyang tigil sa pag -iyak noong kausap ko siya sa phone. Grabe ang hagulhol niya”. Kwento ni Roldan.

“Hintayin nalang natin ang findings ng doctor. Baka naman napagod lang siya kaya nahimatay.” Wika ni Roxie

Maya-maya pa ay lumabas na ang doctor na sumuri kay Carissa. Agad sila nitong kinausap. Kakilala na doctor ito ni Roldan kasi isa sila sa mga shareholders ng hospital na pinagdalhan niya kay Carissa.

“Doctor. Lee kumusta ang friend namin?” Tanong ni Roldan sa doctor.

“Sir Roldan, nasaan ang guardian ng pasyente... Kailangan ko silang makausap ng masinsinan.” Seryosong wika ng doctor.

“kaibigan ko si Carissa noon pa Doc. Hindi po ba pwede sabihin sa amin ang kondisyon niya?” takang tanong ni Roldan.

“Hmmm bweno matagal naman na kitang kilala Roldan, isa kayo sa may-ari ng hospital na ito kaya pagkakatiwalaan kita sa importmasyon kong ano ba talaga ang totoong lagay ng pasyente.” Wika ng doctor.

“Doon tayo sa office ko”. Sabay lakad ng doctor. Agad naman na sumunod si Roxie at Roldan dito na may halong pagtataka.

Nakakaramdam na din sila ng kaba sa possibleng sabihin ng doctor. Parang may hindi tama base sa reaksiyon ng mukha nito.

Pagdating sa office ng doctor ay agad silang pinaupo nito. Nag umpisa na din itong magdiscuss sa totoong sitwasyon ni Carissa.

“Your friend is two months pregnant.” Paunang wika ng doctor.

Agad na nagkatinginan si Roldan at Roxie. Sabay pa na napangiti ang mga ito.

“Thats good Doc.may blessings pala sa loob ng tummy ng friend namin. Magiging soon ninang at ninong na kami.” Nakangiti na sagot ni Roxie.

“But there is a problem..... A possible big problem na posibleng.....” bumuntong-hininga muna ang doctor bago nagpatuloy..

“Nakitaan namin ang pasyente ng paglaki ng puso... Heart enlargement ang tawag doon.” Malungkot na wika ng doctor.

“Wa...... What????? Halos napasigaw na sagot ni Roxie. Nanlalaki ang mga mata nito at hindi makapaniwala.” Pero doc alam namin na healthy ang kaibigan namin. Wala kaming nakita na symptoms sa kanya. Lagi namin siyang kasama...... paanong nangyari na may ganyan siyang kondisyon? Mahabang Sabi ni Roxie. Nanginginig na din ang boses nito.

“Hindi porket healthy ang isang tao maayos na ang health niya. Kailangan muna masuri ng isang experto bago natin masabi na maayos ang lagay ng isang tao. Regular ba na nagpapacheck-up ang inyong kaibigan?”. Tanong ng doctor.

Umiling si Roldan....napaluha naman si Roxie.

Ano ang posibleng mangyari sa kanya Doc.”? Tanong ni Roldan

“Kailangan niyang mag undergo ng heart transplant. Pero bago maisagawa, kailangan nating tanggalin ang fetus sa kanyang sinapupunan para magawa ang surgery. Pero ang problema mahirap maghanap ng donor. Swertehan lang kung meron lalo na dito sa Pilipinas.”mahabang paliwanag ng doctor.

Umatungal ng iyak si Roxie sa narinig. Tumayo pa ito at sumalampak sa sahig. Pinaghahampas pa nito ang dalawang kamay sa sahig.

Si Roldan naman ay saglit na natigilan. Tulala itong napatitig sa Doctor.

“Ganoon siya kalala doc.?? Paanong nangyari yun... I mean ano ang gagawin namin. Doc hindi kami papayag na mawala siya.” Sagot ni Roldan ng makabawi sa matinding pagkabigla. Pinipigilan na din nito ang maiyak.

“Kaya nga kailangan ko makausap ang guardian ng pasyente. Sila ang magdedesisyon kong paano ang gagawin. Critical ang lagay ng pasyente. May tendency siyang ma-comatose. Kailangan na din niya ng support ng oxygen para makahinga ng maayos.” Mahabang paliwanag ng doctor.

“No Doc., Hindi pwede. Gawin mo ang lahat madugtungan lang ang buhay niya. Kahit magkano, walang problema sa pera. Please Doc nakiki-usap ako... Iligtas mo ang kaibigan namin”.. Atungal ni Roxie. Para itong bata habang nagmamakaawa sa doctor.

“Ulila na ang kaibigan namin Doc. Kami na lang ang pamilya niya... Please.... Please pakiusap iligtas niyo siya. “Dagdag ni Roxie. Bahala na kung sinungaling, wala naman pakialam ang pamilya ni Carissa eh.

“Ayaw kong mawala siya sa amin... Napakabata niya pa... Huhuhuhuhu!!!! Please iligtas mo ang kaibigan namin Doc.” Sabay hampas ng kamay nito sa sahig habang nakasampak. Para itong bata na inagawan ng candy habang umaatungal ng iyak.

Agad naman na lumapit ang nurse kay Roxie at inalalayan itong tumayo. Inakay siya nito sa isang upuan at pinaupo. Binigyan na din nito ng tubig para kumalma. Si Roldan naman ay tahimik sa upuan at nakakuyom ang mga kamay. Pigil din nito ang emosyon “Ipapaalam ba namin ito sa pasyente Doc.?” Maya-maya pa ay tanong ni Roldan...

“Kailangan niyang malaman Sir Roldan.” Maganda na aware siya sa kanyang kondisyon para matulungan niya ang kanyang sarili. “ mAhinahon na wika ng doctor. Ililipat na namin siya sa private room. May mga Gagawin pa akong test sa kanya. update ko kayo ulit bukas.” Wika ng doctor.

“Doc, pwede ba akong humingi ng favor sa inyo. Pwede bang gawin niyong confidential ang record ni Carissa. Kahit ang kanyang pagkaka-admit dito sa hospital huwag niyong banggitin kahit kanino. Burahin niyo siya sa record at logbook.. Pwede po ba? “Paki usap ni Roldan.

“Pero sir Roldan labag ito sa patakaran ng hospital” pero kung yan ang gusto mo susundin ko.” Nakangiti na wika ng doctor.” Kakausapin ko ang mga incharge diyan”

Salamat Doc. At umaasa ako na madugtungan ang buhay ni Carissa sa tulong niyo.... Na gagaling siya “

Sagot ni Roldan.

“Sana nga Sir Roldan. Samahan natin ng pananampalataya sa Diyos. Walang imposible sa Kanya. “Sagot ng doctor.

Eksakto alas-syete ng gabi ng nailipat si Carissa sa private room. Wala pa din itong malay at may nakakabit na kung anu-ano sa katawan nito. Meron din itong oxygen dahil hirap ito sa paghinga Sabi ng doctor baka sa kinabukasan pa ito magigising. Tahimik naman si Roxie at Roldan na nagbabantay. Nagdahilan na din si Roxie sa kanyang Mommy na hindi makauwi at sa condo nalang muna siya matutulog.

“Bestie, nagrequest na ako ng private nurse para kay Carissa para may mag aalaga at magbabantay sa kanya habang wala tayo.” Wika ni Roldan.

“Kung ano ang makakabuti Bestie sige lang. Mas ok yan dahil medical expert ang mag-aalaga sa kanya.

Ikaw na ang bahalang maghire sa kanila Bestie. Sa mga gastusin walang problema marami naman akong naipon galing sa allowance ko.” Wika ni Roxie.

Walang problema sa gastusin Bestie. Malaki ang shares namin sa hospital na ito at pwedeng gamutin ng libre dito si Carissa.” Sagot ni Roldan habang nakatitig sa mukha ni Carissa na nakahiga sa hospital bed.

“Ako na lang muna magbabantay sa kanya ngayon.. Pwede ka ng umuwi balik ka nalng bukas ng umaga.. Kakausapin daw ulit tayo ng doctor. “Wika ni Roldan, “Ok lang Bestie, dito nalang muna ako. Nagpaalam Naman na ako kay Mommy na hindi uuwi eh.” Sagot ni Roxie.

“Sige ikaw ang bahala. Lalabas muna ako para bumili ng mga kailangan natin. Lalagyan ko na din ng pagkain ang personal ref na nandito para may kutkutin tayo habang nagbabantay.” Wika ni Roldan.

Sige Bestie, ingat ka.”.Malungkot na wika ni Roxie.

Pagka-alis ni Roldan.. Agad na lumapit kay Carissa si Roxie. Malungkot niya itong tiningnan. Makikita niya sa mukha ni Carissa ang paghihirap. Maputla pa din ito at halatang may iniindang malubhang sakit. Agad na tumulo ang luha ni Roxie. Hinaplos niya sa mukha ang tulog na si Carissa sabay wika...

“Wag kang mag-alala Bestie dito lang kami.... Hindi ka namin iiwan... Gagaling ka pangako yan... Magbabonding pa tayo diba??? Please... Please... Lumaban ka.... Hindi ko kayang mawala ka sa amin......”. Kasabay ang pagtulo ng luha ni Roxie.

VILLARAMA MANSION

Galit na galit si Mommy Moira habang paroon at parito naman ang mga kasambahay sa Mansion. Pati mga security guard ay hindi nakaligtas sa galit nito,

Unang beses nakita ng lahat kung paano magalit si Mommy Moira. Mabait kasi ito at mahinahon. Pero- sa pagkakataon na ito para itong tigre at handa manlapa ng tao.

Kanina pa ito nag-aalala kay Carissa. Gabi na at hindi nila alam kong nasaan ito. Sabi ng mga kasambahay hindi daw nila napansin na lumabas ng kwarto si Carissa simula kagabi pa.

Nang subukan tawagan ni Mommy Moira ang cellphone ni Carissa iba ang sumagot. Napulot daw nito ang cellphone sa isang park Lalong nagpadagdag sa pag aalala ito kay Mommy Moira. Agad niyang inutusan ang isang gwardya at katulong para i meet ang nakapulot at kunin ang cellphone.

“Honey, relax baka naman tumaas na ang blood pressure mo nyan. Baka naman nandyan lang si Carissa at late lang ang uwi.” Wika ni Daddy Ralph.

“Noo.... Hindi niya gawain yun. Laging nag-a update sa akin yun kung nasaan siya. Pero ngayong maghapon wala ni isang message akong natanggap mula sa kanya.” Sagot ni Mommy Moira Maya-maya ay lumapit ang kasambahay na si Lisa.

“Madam, pasensya na po may sasabihin po ako sa inyo. Tungkol po kay Senorita Carissa”... wika ni Lisa.

Siniyasan niya ito na ituloy ang sasabihin “Kagabi po kasi noong inutusan niyo akong tawagin si Senyorita para kumain napansin ko po na umiiyak siya. Namamaga po ang mga mata niya”. Sumbong ni Lisa.

“akala po namin nasa kwarto siya buong maghapon. Hindi po kasi siya lumalabas. Dumating po kaninang tanghali si Senyorito pumunta lang siya sa kwarto nila Senyorita pero wala pang isang oras umalis din siya kaagad.” Patuloy na kwento ng kasambahay.

“Si Senyorita naman hindi po namin napansin maghapon. Hindi ko din po siya napansin na pumunta ng dining area para kumain. Kasi po noong icheck ko ang pagkain na para sa kanya wala pong bawas.” Dagdag nito.

Tumayo si Daddy Ralph pagkatapos mag kwento ng kasambahay na si Lisa. Agad itong nagsalita kay Mommy Moira at nagsabi...

“Honey, halika icheck natin ang CCTV. Parang may problema ang mag-asawa.” Wika ni Daddy Ralph.

Nang tingnan ng nag-asawang Moira at Ralph ay doon na nga nila na confirm na halos mag kasunod lang na lumabas ng bahay sina Carissa at Gabriel.

Nauna lang ng ilang minutes si Gabriel at sumunod naman na lumabas si Carissa. Kita din sa cctv ang bahagyang pagpunas ng luha ni Carissa. Huminto pa ito saglit sa gate at humawak doon habang hawak ang dibdib. Parang nahihirapan itong huminga.

Lalong nag alala si Mommy Moira sa nakita. Agad nitong inutusan ang driver at ilang kasam-bahay na lumabas ng mansion. Pinapuntahan na din nito ang park kung saan napulot ang cellphone ni Carissa.

Chapter 15

GABRIEL POV

Nandito ako ngayon sa isang sikat na Bar. Pag aari ito ng isa kong kaibigan na si Kyle de Guzman. Isa itong sikat na modelo.

Kasama ko din sila Andy, Kyzer at Jonathan. Lahat sila ay hindi pahuhuli kong yaman din lang ang pag- uusapan. Tanging si Markko lang ang wala. Abala daw kasi ito.

Tinungga ko ang alak habang abala ang mga kaibigan ko sa pagkukulitan. Nagtatawanan din ang mga ito na parang mga bata. Kung anu-anong mga walang kwentang bagay ang mga napag-uusapan.

Hindi ako nakisali sa kanila. Wala ako sa Mood.

Lumilipad ang isip ko kay Carissa. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Dapat masaya ako, natupad na ang mga plano ko.

Bumalik na si Ara. Matutupad na mga pangarap namin. Pero bakit parang hindi ako masaya? Bakit parang kulang? Parang nakokonsensiya ako sa ginawa ko kay Carissa. Aaminin ko na naging masaya ako sa pagsasama namin.

Bakit parang may mali akong ginawa. Parang kinukurot ang puso ko habang nakikita kong umiiyak sa akin si Carissa. Gusto ko siyang yakapin.

Pero piniligilan ko ang aking sarili.

Kailangan kong ipakita sa kanya na wala akong pakialam, na galit ako sa kanya dahil sa ginawa niya one year ago. Na nagtagumpay ako sa mga plano ko na pahirapan siya ngayon.

“Kahit na alam ko sa aking sarili na wala naman talagang pamimikot na nangyari, si Carissa pa rin ang sinisisi ko sa lahat. Nagpa-imbestiga ako tungkol dito pero wala naman maayos na maireport ang imbestigador. Maayos naman daw ang pamilya ni Carissa at Ara. Maaring nagseselos si Carissa kay Ara dahil si Ara daw ang paborito ng pamilya. kaya yun ang dahilan kung bakit nagawang patulugin ako ni Carissa sa kwarto at napaniwala ang lahat na may nangyari sa amin ng gabing iyun.

Naramdaman kong may tumapik sa balikat ko. Nang tingnan ko ay si Jonathan pala ito. May nakakalokong ngiti na nakapaskil sa labi nito.

“Lumilipad isip mo Bro ah??? 

Kanina pa kita kinakausap pero wala akong nakuhang sagot sa iyo... Yun pala tulala ka na dyan.. May problema ba” ?... Wika ni Jonathan.

“Wala Bro... May iniisip lang ako”. Buntong-hininga na Sagot ko dito.

“Wow ang lalim nyan ah? Diba sabi mo kanina bumalik na si Ara?” Bakit parang balisa ka dyan? Dapat masaya ka.” Wika ni Kyzer

“Wow talaga bumalik na bebe love mo Bro? Sa wakas matutupad na din pangarap mo...ano dispatsa mo na yung kapatid”...may nakakalukong ngiti sa labi ni Andy.

“Pinapirma ko na siya kanina ng devorced paper.” Malungkot na sagot ko dito.

At pinirmahan niya?” tanong naman ni Kyle. Malungkot akong tumango. Hindi din maitago ang lungkot sa aking mga mata.

“Oh bakit ka malungkot, dapat pala magcelebrate tayo ngayon. Sa wakas Bro, magiging sa iyo ulit si Ara!!! Masayang sabi ni Kyle sabay taas sa kopita sa akin.

“Hindi ko alam kong ano ang pakiramdam Bro. Parang may mali.. Hindi ako masaya. “ pag amin ko sa mga ito.

“Paanong malungkot at hindi masaya? Diba matagal mo na itong gusto.. Naku Bro iba na yan ha??? Hindi kaya nahulog ang loob mo kay Carissa” Sagot ni Kyzer.

“Kailangan mong siguraduhin yang nararamdaman mo Bro. Mahirap yan, baka bigla mo nalang marealized si Carissa na pala ang mahal mo.” Payo pa ni Kyzer.

“Minsan makita na lang natin ang halaga ng isang bagay kapag wala na ito. Kaya pag-isipan mo ng maigi Bro. Mahirap magkamali lalo na kapag puso ang pinag-uusapan”. Sabay tayo ni Jonathan at tapik sa aking balikat.

“Sige na mga Bro mauna na ako. Kita-kits nalang tayo sa mga susunod na araw. Maaga akong babyahe papuntang hongkong mamaya eh.”, Paalam pa ni Jonathan sabay alis.

“Grabe ang payo ni Jonatalhan ah? Parang ang lalim ng hugot.” Nangingiti na sabi ni Andy.

Lumipas pa ang mga oras. Nagpasya na din akong magpaalam para umuwi ng mansion. Hindi talaga ako mapakali. Gusto kong makausap ulit si Carissa.

Mag aala-una na ng dumating ako ng mansion. Masyado ng tahimik at alam kong tulog na ang lahat pati mga kasambahay. Dumirecho ako sa aking kwarto sa pagbabakasakali na nandon si Carissa. Ewan ko ba bigla ko siyang namiss.....gusto ko siyan Yakapin. Pero nagulat ako ng pagpasok ko ng silid wala siya. Maayos ang kama at tanda na walang gumamit dito.

Agad akong nagpasya na pumunta sa dating silid ni Carissa. Baka nandoon siya. Gusto ko talaga siyang makita. Kaya naman dali-dali akong pumunta doon para lang. mabigo ulit dahil wala siya dito.

Laylay ang balikat na naglakad ako pabalik ng kwarto ko. Iniisip ko kung nasaan si Carissa..wala din akong mapagtanungan kasi tulog na ang mga tao dito sa Mansion liban sa guard na nasa gate.

Dahil hindi mapakali nagpasya akong bumaba para puntahan ang guard at magtanong.

“Good Evening Senyorito. Lalabas po ba kayo? Bubuksan ko na po ang gate”? Bati nito sa akin.

No need”!!... May itatanong lang ako sa iyo. Nasaan si Carissa?” tanong ko dito.

“Ah si Senyorita po? Hindi pa po umuuwi Sir eh. Kanina pa nga hinihintay ng Mommy mo kasi nag- aalala.” Sagot ng guard.

“Paanong hindi pa umuuwi? Bakit anong oras ba siya umalis?” tanong ko dito.

“Hindi ko po alam Sir. Hindi po kasi napansin ng Pinalitan ko na guard kanina. “ pero nag ireview namin kanina ang cctv mga alas-dos ng hapon po umalis si Senyorita” sagot nito.

“Ok salamat”. Sagot ko dito at tumalikod na.

Agad akong dumirecho sa bar ng mansion para uminom ng alak. Nag aalala ako kay Carissa. Dis- oras na ng gabi pero nasa labas pa rin siya. Agad kong kinuha ang cellphone sa bulsa ko upang tawagan ito.

Pero nabigo ulit ako ng hindi macontact ang cellphone nito. Naka-off at operator lang ang sumasagot.

“Haist.... Bullshit, where are you Carissa.” Bulong ko sa aking sarili. Tumindi lalo ang pag aalala sa aking sistema.

.

Nagpasya akong tawagan si Aron, ang personal secretary ko. Agad naman itong sumagot pero halata sa boses nito na nabulahaw sa pagtulog.

“Hello Boss, ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo.” Magalang na sagot nito.

Tawagan mo ang ilan sa mga tauhan..sabihin mo sa kanila na hanapin si Carissa. Hindi pa din siya

Nakakauwi hangang ngayon.

Utos ko dito.

“Ok po Boss... Masusunod po”. Agad na sagot nito.

Agad kong pinatay ang tawag at dala ang alak umakyat ako ng kwarto upang pilitin matulog.

Inis na inis pa din ako.  Bakit ba ako nagkakaganito”. Where are you Carissa”...... Kinaumagahan, maagang bumaba mg kwarto si

Gabriel. Halata sa mukha nito na hindi nakatulog.

Naabutan niya sa dining area ang kanyang mga magulang.

“Umuwi na ba si Carissa?” Agad na bungad na tanong sa akin ni Mommy.

“Hindi pa..” Tamad na sagot ko kay Mommy.. Sumasakit kasi ang ulo dahil magdamag akong hindi nakatulog kakaisip at kakahintay kay Carissa.

“Ano ba kasi ang nangyari? Bakit umalis ang asawa mo na walang paalam?” nag aalalang tanong ni Mommy.

“I asked her to sign the devorced paper yesterday.” Sagot ko dito.

Shocked na napatingin sa akin si Mommy. Maya- maya pa ay biglang naningkit ang mga mata nito galit na tumitig sa akin.

“Ikaw pala ang dahilan kung bakit hanggang ngayon hindi pa rin siya unuuwi? Bakit ginawa mo ito

Gabriel. Akala ko ba tanggap mo na ang pagsasama niyo?” galit na wika nito “Hindi mo ba siya kayang mahalin?” dugtong pa nito.

Tumayo si Mommy at agad na kinuha ang cellphone. Agad na lumabas ng dining habang may kausap.

“Gabriel, ang laking epekto sa Mommy mo ang hindi pag uwi ni Carissa. Alam mo ba kung gaano kahalaga sa Mommy mo ang asawa mo. Kagabi pa yan nag- aalala. Halos hindi nakatulog.” Mahabang wika ni Daddy.

Tahimik lang akong kumakain. Kung pwede ko lang sana maibalik ang lahat pinagpaliban ko na lang sana ang pagpapapirma ng devorce paper dito.

Wala pang limang minuto bumalik si Mommy sa dining area. Malungkot ito at halata sa kilos ang hindi mapakali “Ano ang balita Honey? Sino ang kausap mo”. Tanong ni Daddy dito.

“Tumawag ako sa Perez Residence, sa bahay ng mga magulang ni Carissa. Tinanong ko kung umuwi si Carissa doon. Pero sabi ng nakasagot na maid, matagal na daw hindi umuuwi doon mula ng kinasal sila ni Gabriel. Pinagbawalan daw ng mga magulang. Malungkot na kwento ni Mommy.

“Wala talaga silang amor sa anak nila.” Malungkot na Sagot ni Daddy

“Matagal na yang hinaing sa akin ni Carissa. Kung ituring nila ang sarili nilang anak parang basahan na basta na lang itinapon dito sa atin..” inis na sagot na naman ni Mommy.

Nagulat si Gabriel ng marinig ang usapan ng kanyang mga magulang. Hindi niya alam ang bagay na iyon.

“Dumating na pala si Ara. Kaya pala nakipaghiwalay ka na kay Carissa.” Baling ni Mommy sa akin.” Gabriel hindi ako hahadlang sa gusto mo, pero pakiusap hanapin mo si Carissa. Ibalik mo siya dito sa Mansion. Wala siyang ibang mapuntahan.” Umiiyak na si Mommy habang nakikiusap.

“Baka kung napaano na siya. Tumawag din ako kay Roxie at Roldan kagabi, wala din silang idea. Yung cellphone niya naiwan sa park buti nalang sinauli ng nakapulot, baka kung napaano na siya.”. Dugtong na kwento nito.

Gulat akong napatingin kay Mommy. Lalo akong nag -alala. Ilang beses akong napalunok upang pakalmahin ang sarili. Aktong aalis na sana ako ng biglang magsalita si Daddy. Kailangan na natin siyang ipahanap. Imposibleng bigla na lang siyang maglaho na parang bula.”?

Tumango ako sabay umalis na. Agad kong tinawagan ang aking mga kaibigan upang humingi ng tulong Kaagad naman silang sumang-ayon ng sabihin ko na magkita kami sa opisina liban kay Jonathan na maagang bumiyahe papuntang hongkong.

Pagdating ko sa opisina ay isa-isa na din silang dumating. Nagtaka pa sila bakit ang aga ko silang tinawagan. Agad kong nilatag sa kanila ang problema ko kay Carissa. Agad nman silang nag offer ng tulong. Gagawa daw sila ng paraan para mahanap ito.

“Ito na nga ba ang sinasabi ko Bro eh. Masyado siguro niyang dinamdam ang paghain mo ng devorce. Sana nasa paligid lang siya para mabilis mahanap.” Wika ni Andy

Nang makaalis sila ay napasabunot ako sa aking buhok. Gulong-gulo ang isip ko. Nagpasya nalang ako na umuwi sa mansion dahil hindi naman ako nakapag concentrate sa trabaho. Pinacancel ko na din lahat ng appointments ko.

Pagdating ko sa mansion ay nadatnan ko ang mga kasambahay at driver nag-uumpukan. Nagtatawanan pa ang mga ito habang abala sa

Pinapanood ng kung ano..

“Anong kaguluhan ito??? Payamot kong tanong sa mga ito upang maagaw ang pansin nila. Hindi ako napansin ng mga ito dahil nakafocus ang mga ito sa kung anong pinapanood.

“Ay anak ng kabayo... Ang laki!!..”. Gulat na sambit ng isang katulong namin. Napatalon pa ito sa pagkagulat.

Gulat na napalingon ang mga ito sa akin. Biglang namutla at hindi alam kung paano itatago ang pinapanood. Pinagpapasa-pasahan pa ng mga ito ang cellphone.

Sininyasan ko si Aron na kunin ang cellphone na pinapanood nila. Agad naman itong kinuha at chineck kung ano ang naka play na video.

Biglang nanlaki ang mga mata ni Aron. Kita sa mukha nito ang gulat sabay tingin sa akin.

Napalunok pa ito ng sariling laway.

“Boss, I think kailangan mo itong makita.” Nilingon nito ang mga kasambahay. “Saan niyo nakuha ang video na ito.” Tanong pa nito.

“Naku Sir, kalat na kalat yan sa mga porn sites.” Naglipana din ang link ng mga yan sa facebook at instagram. Sikat din sa tweeter.” Gwardya na ang sumagot. Sumulyap pa ito sa akin at bumalik na sa gate.

Kinuha ko ang cellphone kay Aron at nanlaki ang mga mata sa nakita. Nakaplay kasi ang sex video ni Ara kasama ng isang lalaki sa kama..

Halos sumabog ang puso ko sa galit. Hindi ako makapaniwala. Galit akong bumalik sa sasakyan at sumakay doon. Agad naman na sumunod si Aron.

PEREZ RESIDENCE

Galit na ibinato ni Ara ang flower vase sa sahig. Naghahalo ang luha at sipon nito sa sobrang pag- Iyak. Galit na galit siya. Sirang-sira na siya....

“Ara ano ba ang Problema mo?” “Bakit sikat ka sa social media. Ang daming tumatawag na amiga sa akin...” Tinatanong kung totoo ang kumakalat na video.” Galit na sigaw ni Mommy.

“Mommy, Wala na, tuluyan na akong sinira ni Gaston.” Sumbong nito.

“Si Gaston ang manager mo? Bakit Paanong humantong sa ganito? Totoo ba ang mga sex video na kumakalat?” umuusok sa galit na sigaw nito.

“Nagsama kami sa New York ni Gaston Mommy... hindi ko alam na bini-video niya ang ginagawa namin. Ginawa niyang panakot sa akin ito. At ngayon nga tinotoo niya ang banta niya, na kapag iiwan ko siya ikakalat niya ito..” umiiyak na sumbong ni Ara.

“Ano???” Ara, alam mo ba kung gaano kalaking kahihiyan yang ginawa mo?” galit na sagot ni Mommy. Halos lumitaw lahat ng litid nito sa leeg dahil sa matinding galit.

“Paano kung malaman ito ng mga kakilala natin.. Diyos ko naman Ara bakit hindi ka nag-iingat,” bulyaw ni Mommy.

“Mommy, please wag niyo naman isisi sa akin ang mga nangyari. Nagtiwala lang ako kay Gaston.” Umiiyak na wika ko.

“Ara sayang, sinayang mo lahat ng sakripisyo na binigay mo sa kapatid mo. Lahat ng gusto mo binigay ko, nakalimutan ko na may isa pa akong anak dahil sa iyo.”.... Umiiyak na wika ni Mommy.

“Sana hindi na lang ako pumayag ng hilingin mo sa akin na painumin ng pampatulog si Gabriel at Carissa ng gabing iyon. Pumayag ka na lang sana na magpakasal kay Gabriel. Hindi sana humantong sa ganito. Hindi ko akalain na ikaw ang magbibigay ng malaking kahihiyan sa ating Pamilya. Binigo mo kami Ara...” sumisigaw na iyak ni Mommy.

Totoo ba ito lahat?” galit na galit na wika ni Gabriel.” Pakana niyo lahat ito? Totoo lahat ang sinabi ni Carissa na kahit kailan hindi ko pinaniniwalaan”. galit na wika ni Gabriel. Kapwa nagulat ang mag-ina sa biglang pagsulpot ni Gabriel sa kanilang bahay.

“Bakit Ara???? Saan ako nagkulang sa iyo.. Minahal kita noon ng higit kanino pa man... Bakit mo nagawa akong lukohin, pinaniwala mo ako sa isang malaking kasinungalingan nangdamay ka pa ng isang inosente”.

“Hindi kita mapapatawad kapag may mangyaring masama kay Carissa. Magbabayad ka... Wag na wag ka ng magapakita sa akin ulit Ara...

Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at masaktan kita..... Baka kung ano pa ang magawa ko sa iyo...” Galit na sigaw ni Gabriel kay Ara.

‘A....anong ibig mong sabihin? Bakit napaano si Carissa?”. Tanong ni Mommy Helena.

Ngumiti lang ng may init ulo si Gabriel sabay sagot.

Kayo ang mga magulang niya hindi niyo alam?” sabay alis nito.

Naiwan na umiiyak si Ara... Naglulupasay ito sa sahig. Sirang sira na lahat ng plano niya. Sinira ng

Walang-hiyang Gaston.

Wala na siyang mukha na ihaharap sa mga tao. Trending siya sa lahat ng social media account dahil sa mga video na kumakalat.

Chapter 16

CARISSA POV

Unti-unti kong inimulat ang aking mga mata. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko hapong-hapo ako parang may mabigat na bagay na nakadagan sa dibdib ko. Hindi din ako makakilos.

Nang igala ko ang paningin sa paligid ay puro puti ang nakita ko. Nasa loob ako ng kwarto na napapaligiran ng puting pintura.

May mga nakita din akong aparato na nakakabit sa katawan ko. Takang-taka ako ng biglang pumasok si Roxie. Agad itong napatingin sa akin at kita sa mukha nito ang saya ng makita akong nakatingin sa kanya.

“O... M.... G... Bestie!” halos patili na wika nito.” Thanks God gising ka na”. Wika pa nito na labis kong pinagtaka.

“Bestie, bakit anong nangyari sa akin”. Mahinang boses na tanong ko dito. Pakiramdam ko kasi hinihingal ako. Nagsasalubong ang aking paghinga. Hinang-hina talaga ang pakiramdam ko.

Halos tatlong araw kang tulog Bestie.” Teka lang tawagin ko muna ang doctor mo.”..may pinindot ito sa gilid ng kama ko.

Maya-maya pa ay may pumasok na naka-uniform na puti na lalaki. Naisip ko na ito ang doctor kasunod nito ang dalawang nurse.

Agad ako nitong sinuri at nagtanong “Kumusta ang pakiramdam mo?” Tanong nito sa akin.

“Nanghihina po ako Doc. Parang may mabigat na bagay na nakadagan sa akin lalo na sa bandang dibdib ko.” Reklamo ko dito.

“normal lang yan sa sitwasyon mo iha, “sumulyap ito kay Roxie at tumango.

“Ano po ang sakit ko Doc.... Ang dami kasing aparato na nakakabit sa akin.” Gaano po ba ako kalubha?.... Ang naalala ko lang naman nawalan ako Ng malay sa park”. Naguguluhan kong tanong dito.

Hindi ako tanga. Nararamdaman ko na may mali sa katawan ko. Hapong-hapo kasi ang pakiramdam ko at hirap akong magsalita. Pinipilit ko lang magsalita kasi gusto kong malaman ang totoo kong sitwasyon. Habang tumatagal kasi lalo akong nakakaramdam ng pagod kahit nakahiga lang naman ako.

Tumingin muna ang doctor kay Roxie bago nagsalita. “I think mas mabuti na alam mo ang sitwasyon mo Iha...your pregnant..... Umpisa ng doctor.

Agad akong napangiti sa kanyang sinabi.. Pero maya- maya pa ay nagpatuloy sa pagsasalita ang doctor.

“Pero may Problema ang puso mo.... Lumalaki ito at nangangailangan ng agarang surgery. Since walang mai present na guardian ang mga kaibigan mo, hayaan kitang mag desisyon.””

“Kailangan mong mamili Iha. Kailangan natin matanggal ang fetus sa sinapupunan mo para masagawa ang surgery. Hindi na kaya ng puso mo na dalhin pa ang pagbubuntis mo.” Gulat ako sa sinabi ng doctor. Grabe naman kakagising ko lang ito agad ang sumalubong sa akin na balita. Agad na tumulo ang luha ko. Agad kong kinapa ang impis kong tiyan...... Litong lito ako sa sinabi ng doctor. Tumingin pa ako kay Roxie na noon ay mugto ang mata at bahagyang nagpupupunas ng luha.

Tumingin ulit sa Doctor. Pautal-utal akong nagsalita.....

“Im sorry Iha. Im sorry kung bakit kailangan kong sabihin agad sa iyo ang kondisyon mo. Wala na tayong oras. Hindi Doc..... Hindi ako..... papayag na ipalaglag ang ang anak ko.” Please.......... may iba pa bang option.. Kahit kapalit ang buhay ko............... hindi ako papayag.” Pautal-utal kong sabi. Tumutulo na din ang luha ko. Habol ko na din ang aking paghinga.

“Im sorry Iha. Kung mas pipiliin mo ang pagbubuntis mo mas nasa alanganin ang buhay mo.” Nasa critical condition na ang puso mo. Limitado din ang gamot na pwede namin magamit sa iyo dahil sa pagbubuntis mo.”.....paliwanag ng doctor

Hindi... Ayaw ko............

Maawa kayo Doc........ Roxie.... Hindi ako papayag na ipalaglag ang anak ko..... Kahit buhay ko ang kapalit...... Tatanggapin ko mailabas lang siya ng maayos”...... Umiiyak kong sagot. Habol habol ko na ang aking paghinga dahil sa tindi ng emosyon.

“Bestie tama na... Huwag ka ng umiyak...... Nahihirapan ka ng huminga.... Sige na kung ano ang Gusto mo yun ang masusunod. Gagawa kami ng paraan.” Alo ni Roxie dito. Pinupunasan din nito ang luha ni Carissa.

“Bweno kung ano ang gusto ng pasyente yun ang masusunod. Pero dapat handa kayo sa mga posible pang mangyari.” Sabi ng doctor at umalis na.

ROXIE POV

Awang-awa ako habang pinagmamasdan si Carissa na umiiyak Alam kong nahihirapan ito sa paghinga pero pinipipit pa din nito magsalita.

“Bestie, mangako ka sa akin. Po...... Protek..... tahan mo ang anak ko...... Pipilitin ko...... siyang ilabas.... Itataya ko ang huli kong...... hininga para sa kanya para mailabas ko siya ng.. maayos”. Patuloy na pakiusap ni Carissa habang habol ang paghinga.

Tumulo ang luha ko sa sinabi niya. Isipin ko pa lang ang huli niyang sinabi parang gusto ko na maglupasay ng iyak.

“huwag kang magsalita ng ganyan Bestie. Walang masamang mangyari sa iyo. Pilitin namin na maliligtas kayong dalawa ng baby. Promise yan.. Nandito kami ni Roldan.. Hinding hindi kami papayag na mapahamak ka... Kayo ni Baby.

Kaya please lumaban ka....” parang May bumara sa lalamunan ko na sabi. Pigil na pigil ko ang sarili ko na umiyak ng umiyak. Ayaw kong ipakita sa kaibigan ko na pati ako ay nawawalan ng pag-asa dahil sa nakakatakot na kalagayan nito.

Malungkot itong ngumiti... “Bestie may pera ako.... nasa ATM card ko siguro sapat yun hanggang.

Maka...... panganak ako.” Ikaw na..... ang bahala....... Kunin mo sa bag.. ko.....”

Pautal-utal pa nito na sabi. “Iiwan ko sa inyo ni Roldan ang baby... Promise me... Bestie alagaan niyo Siya... Alam kong hindi.... Hindi.... Hind na ako..... Magtatagal.....Iipunin ko

 Lahat ng lakas ko para mailabas sya ng ligtas.” Humihingal ma wika ni Carissa.

Promise Bestie ha?..... Wag mo ng ipaalam........sa iba ang kondisyon ko. Ayaw ko nang...... makaabala......” Ikumusta mo nalang ako kina Mommy Moira....” sabay tulo ng luha ni Carissa. Tumango ako dito habang umiiyak na din.” Promise Bestie, lumaban ka. Marami pa tayong pangarap diba. Sabay sabay natin abutin ang ating Mga pangarap Bestie.” Umiiyak kong tugon dito. Malungkot ulit na ngumiti si Carissa sabay sabi.....” hindi na ako umaasa Bestie, isa lang ang gusto ko ngayon..... Ang hiling. Ko... Maayos kong mailabas ang anak ko....... “Utal nitong sabi.

Napahikbi ako sa sinabi niya. Grabeng sakit sa dibdib hinaplos ko siya sa ulo sabay sabi....

Tama na Bestie, huwag ka ng masalita pa.. Makakasama daw sa iyo kapag masobrahan ka sa pagsasalita.

Ngumiti ng pilit ito sabay pikit.”Nakakapagod Bestie. Para akong nagjogging ng tatlong oras..... Pagod na pagod ako” hingal nito

Kaya nga magpahinga ka muna. Mamaya na ulit tayo mag-usap. “”Nandito lang ako hinding hindi kita iiwan” umiiyak kong sagot.

Hindi na sumagot si Carissa. Malungkot itong pumikit. Bakas sa mukha ang panghihina at paghihirap nito. Patuloy ko namang hinahaplos ang maputla nitong mukha. Grabe ilang araw pa lang kami sa hospital pero ang labis itong bumagsak na katawan nito.

Nang nakatulog si Carissa ay tsaka naman dumating ng hospital si Roldan. Agad na binalita ni Roxie kay Roldan an nagising na si Carissa. Sinabi niya din dito ang kanilang na pag-usapan.

Malungkot na napabuntung-hininga si Roldan.

Kahit siya nahihirapan din sa sitwasyon ng kaibigan. Kakatapos lang nila mag usap ni Doctor. Lee. Sinabi nito ang pwedeng mangyari kay Carissa kapag Ipagpatuloy nito ang pagbubuntis. Kapag magmatigas ito maaring lalong malagay sa alanganin ang buhay nito. 

Kaya nilang maghanap ng donor sa lalong madaling panahon pero. Hindi din pala magagawa kaagad ang operasyon kapag hindi papayag si Carissa na ipatangal ang fetus sa sinapupunan nito. Hindi din sila pwedeng magdesisyon dahil kapag gagawin nila iyun alam nilang kamumuhian sila ng kanyang kaibigan. Sa ngayun silang Dalawa lang ni Roxie ang pinagkakatiwalaan nito. Kaya naman ayaw niyang masira ang bagay na iyun.

Mas lalong lumiliit ang chance na maisalba ito kapag magmatigas. Hindi sila makapagdesisyon ni Roxie.

“Siguro sa ngayon wala tayong choice kundi sundin ang gusto niya.” Malungkot na wika ni Roldan sabay tingin sa natutulog na si Carissa.

“Pero habang tumatagal lalong nanganganib ang buhay niya. Lalong humihina ang puso niya. Dagdagan pa ang pabigat dahil sa pagbubuntis niya.... Ayaw kong mawala siya Roldan”. Umiiyak na sagot ni Carissa.

“Kahit mag-undergo siya ng surgery ngayon wala pa rin kasiguraduhan na makakaligtas siya Roxie. Tinapat na ako ng doctor. Maaring hindi kayanin ng katawan nya ang lahat. Maaring ireject ng katawan Niya ang transplant. 50-50 pa rin Bestie.”

“Napakaseryoso ng kondisyon niya Roxie. Hindi ito basta-basta na sakit. Sa ngayon ipa-ubaya na lang natin kay Carissa ang desisyon. Kung ano ang gusto niya yun nalang muna ang masusunod at isa pa. hindi pwedeng gawin ang operation hanggat buntis siya.......” malungkot na wika ni Roldan.

Umiiyak na hindi na nagsalita si Roxie. Ewan niya hindi na mmaubos-ubos ang luha niya. Halos ayaw na nga din niyang umuwi ng bahay dahil baka mapansin siya ng mga magulang niya na laging mugto ang mata.

“Alam mo bang pinapahanap siya ng mga Villarama? Ni Gabriel? Nabanggit sa akin ni Kuya Jonathan... Tinatanong niya ako tungkol kay Carissa, kung nasaan siya...” maya maya ay kwento ni Roxie.

“Anong sagot mo”?.. Tanong ni Roldan.

“Nangako ako kay Carissa na wala akong pagsasabihan sa kondisyon niya.” Hindi ako magsasalita kahit kanino kahit sa sarili ko pang pamilya.”. Umiiyak na wika ni Roxie.

“Mabuti kong ganon. Kung ano ang gusto niya gagawin natin. Sa ngayun walang ibang masasandalan ang ating kaibigan kundi tayo lang. Ilayo muna natin si Carissa sa mga toxic na tao.”. sagot ni Roldan. “Para saan at malalagpasan din natin ang pagsubok na ito, Magdasal tayo Bestie..” wika ni Roldan.

“Pero hanggang kailan Roldan. Habang tumatagal lalong lumalala ang kondisyon niya.” Wika ni Roxie.

“Pinabayaan siya ng Pamilya niya, sinaktan siya ng asawa niya.. Walang dahilan para malaman pa nila.”.

Malungkot na wika ni Roldan.

“Sa ngayun gagamitin ko din ang koneksyon ng pamilya ko. Walang sino man ang makakaalam kung nasaan si Carissa Kahit halughugin pa nila ang kasuluk-sulukan ng mundo hindi ko hahayaan na makita nila ito. Itinuring ko na kayong kapatid ni Carissa, Roxie. Poprotektahan ko kayo sa abot ng aking makakaya.” Madamdaming wika ni Roldan.

Lalo namang napahagulhol ng iyak si Roxie. Malaki ang pasasalamat nito dahil nagkaroon sila ng matalik na kaibigan na handa silang damayan sa Lahat ng oras.

Chapter 17

GABRIEL POV

Mabilis na lumipas ang mga araw, buwan... isang buwan... dalawang buwan... tatlong buwan ng nawawala si Carissa. Tatlong buwan na din siyang hinahanap ng mga tao ko. Sila Jonathan, Andy at Kyzer wala ding makuhang impormasyon tungkol kay Carissa.

Nandito ako ngayon sa office ko, mainit ang ulo, lahat halos ng empleyado ko takot sa akin. Marami na akong nasesante na mga empleyado ko. Kunting pagkakamali nakasigaw na agad ako.

Hindi ko makontrol ang sarili ko. Simula ng nawala si Carissa biglang nagbago ang tingin ko sa mundo. Nakakawalang gana ang buhay. Napakamisirable ng buhay.

Kapansin-pansin din ang haba ng balbas at buhok ko na hindi ko maasikaso. Kapag wala kasi akong masyadong ginagawa sa opisina abala ako sa pag iikot sa labas nagbabakasakali na makasalubong ko si Carissa.

Wala na din akong balita kay Ara. Sinusubukan nitong lumapit sa akin pero tinataboy ko ito. Pinapakaladkad ko sa mga guard kapag nagpupumilit pumasok sa loob ng opisina. Hindi din naman ito makapunta ng mansion dahil halos isumpa ito ng mga magulang ko. Dagdagan pa ang nakakahiyang sex video na kumalat sa social media na hanggang ngayun ay hindi pa rin makontrol ang pagkalat.

Hindi din ako masydong kinikibo ni Mommy. Alam kong nagtatampo ito sa akin dahil sa pagkawala ni Carissa Lagi ko din itong nahuhuli na umiiyak sa garden.

“Oh Bro ang aga ah, mainit na naman ang ulo mo.” Abot hanggang pluto ang sigaw mo Bro... Relax ka lang diyan. Kunting-kunti nalang mauubusan ka ng employees. Halos araw-araw daw may nasesesante ka.” Tumatawang wika ni Jonathan.

Masama ko lang itong tiningnan.

“Ano ang kailangan mo?” galit na tanong ko dito.

“Hey Relax binibisita lang kita. Hindi ka na kasi sumasali sa inuman ng barkada.” Nakangiti na sagot nito.

“Busy ako masyado ngayon”. Sagot ko dito.

“Saan? Sa kakahanap kay Carissa... Hayst ikaw naman kasi eh. Nasa kamay mo na pinakawalan mo pa.” Wika ni Jonathan. Napabuntung-hininga na lang ako. Minsan gusto ko nalang din iuntog ang ulo ko dahil sa katangahan ko... kung hindi sana ako nagpadalos-dalos hindi sana nangyari ito.

“Anong balita kay Roxie? Wala ba siyang nababanggit sa iyo?” tanong ko dito.

“wala Bro pati siya apektado... Pakiramdam ko wala silang ugnayan ni Carissa kasi napapansin ko na laging tulala, tapos laging namumugto ang mata. Hinahanap din yata nila ang kaibigan nila kasi laging late umuuwi eh.” Wika ni Jonathan

“Alam naman natin kung gaano ka close ang dalawang yun... Talo pa ang magkapatid kung magbonding.”

“Sana makita na siya Bro. Naawa na ako kay Roxie. Nabawasan ang kadaldalan simula ng nawala ang bestfriend niya” dagdag na sabi ni Jonathan.

“Tsaka nag aalala ako, baka mahulog ang loob doon sa Roldan na yun. Ang dinig ko yun ang close friend nya sa School.” 

Hindi ko mapagbawalan nagagalit eh. Wala akong tiwala sa tao na yun”. Dagdag pa ni Jonathan na may himig na inis.

Bahagya naman akong napaisip sa sinabi nito.

Napakaliit ng problema nito kaysa problema ko. Maya maya pa ay tumayo na si Jonathan.. Paalis na Ito ng biglang nagsalita..

“Balitaan na lang kita kapag may update na ang mga tao ko. Huwag kang mag-alala mahahanap din natin yun. Nandito lang siya sa Pilipinas.”. Sabi nito bago tuluyan na tumalikod.

Naiwan akong nakatulala sa opisina. Kinuha ko sa drawer ang cellphone ni Carissa Hinaplos haplos ko ang larawan niya na nasa wall paper ng cellphone. Ang ganda niya tingnan sa mga picture.

Marami pa itong mga selfies sa gallery Isa-isa ko itong tiningnan. Hindi ko namalayan ang pagpatak ng luha ko.

Ganito lagi ang ginagawa ko araw-araw. Walang kapaguran...Mapait akong napangiti sabay bulong...” I love you Carissa. Magpakita ka na please... I Miss you so much Sweetheart.”

Maya-maya ay niyaya ko na si Aron na umalis. Napagpasyahan kong mag-ikot-ikot ulit upang subukang hanapin si Carissa.

Nang mapagod sa kaiikot napagpasyahan kong umuwi ng mansion. Nasa kalagitnaan kami ng byahe ng biglang nagsalita si Aron.

Boss tumawag sa akin ang pamilya ni Carissa, kinukumusta kung may balita na kayo sa kanya tsaka gusto daw kayo makausap ni Ara”.

Si Aron kinukulit ng mga ito ngayon. Simula ng nawala si Carissa, nawalan na din ng gana makipag- usap ni Mommy sa mga ito. Ayaw daw niyang magsayang ng oras sa mga ito.

“Iblock mo na sila. Wag mo ng entertain ang mga tawag. Huwag mo silang pag-aksayahan ng oras.”

Maiksi kong sagot dito..

“Noted Boss.” Tanging sagot ni Aron.

HOSPITAL

“Hi Bestie, kumusta ka dito?” nakangiti na bati ni Roxie kay Carissa.

Nakangiti na pumasok sa hospital room ni Carissa si Roxie at Roldan. Lumapit pa ang mga ito sa bed at padukwang na hinalikan sa noo si Carissa.

Abot-abot naman ang ngiti sa labi ni Carissa Masaya siya kasi dumalaw ang kanyang mga kaibigan. Simula kasi ng nag start ang klase, nahati na ang mga oras ng mga ito.

Meron namang private nurse na nag-aalaga sa kanya kaya lang iba pa rin ang pakiramdam kapag nandyan ang kanyang mga kaibigan.

Sa totoo lang nababagot na siya sa kakahiga dito sa hospital bed. Pero wala siyang magagawa. Kailangan niyang magtiis. Halata na din ang lumalaki ang kanyang tiyan. Limang buwan na kasi siyang buntis.

“Mga Bestie, buti naman na... dalaw niyo ako...” halos pabulong na wika ni Carissa.

“Oo naman Bestie, pasensiya ka na ha? Kunting oras na lang ang naibibigay namin sa iyo, kailangan kasi pumasok sa school eh.” Wika ni Roldan.

Nakangiti lang na tumango si Carissa.

Pinagbabawalan na kasi siya ng Doctor na magsalita ng magsalita dahil mabilis siyang hingalin. at lalong nakakasama sa kanyang kalagayan.

Alam naman nila Roxie ito kaya kahit sila pinipigilan siya nitong magsalita.

“Uy diba kakausapin tayo ni Doctor. Lee ngayon?” Wika ni Roxie.

“Oo pupunta na lang daw siya dito sa kwarto. Dito na lang daw niya sasabihin para alam din ni Carissa”. Wika naman ni Roldan.

Lumapit si Roxie sa bed at hinilot hilot ang braso ni Carissa. Nakasanayan na ito gawin ni Roxie tuwing dumadalaw. Napapangiti naman si Carissa sa ginagawa ng kanyang kaibigan.

Maya-maya pa ay dumating na si Doctor. Lee. Pumasok ito at agad na tiningnan na si Carissa. Nang maconfirm na maayos naman ang lagay ay tsaka ito nagsalita.

“Twin ang nasa sinapupunan ni Carissa. Congratulations iha.” Paunang wika ng Doctor. Nakangiti ito habang sinsabi ang bagay na iyun.

Gulat na gulat si Roldan at Roxie. Hindi nila maintindihan ang kanilang mararamdaman. Natutuwa na natatakot sila. Naisip nila na kung kambal ang anak ni Carissa mas lalo itong mahihirapan sa pagbubuntis.

Samantalang si Carissa ay walang pagsidlan ang kanyang saya. Hinimas-himas niya ang kanyang tiyan at napapangiti. Imagine kambal ang magiging anak niya.

“Doc. Thank you... Promise.... Lalaban.

... ako para sa... Kanila”... Pautal na wika ni Carissa Sobrang hirap na kasi itong magsalita.

“Alam ko iha. Salamat dahil ang tapang mo. Buo ang loob mo para sa mga anak mo. Hayaan mo nandito lang kami para sa iyo. Tutulungan ka namin ok?” nakangiti na wika ni Doctor Lee.

“Bestie laban lang ha? Walang susuko... Isipin mo kambal yan Bestie.” Nakangiti din na wika ni Roxie pero nagbabadya na naman ang luha.

Samantalang si Roldan ay nakangiti lang na nakatingin sa kanila. Kung may magagawa lang sana siya para maibsan ang paghihirap ng kaibigan niya matagal na niyang ginawa.

Hindi ako susuko....

Bestie... Promise..” pautal-utal na wika ni Carissa. Pinipilit pa din nito magsalita.

“Ssshhhh tama na yan Bestie, save mo ang energy mo sa kambal.”

Nakangiti na wika ni Roxie.

Ngumiti naman si Carissa at pumikit na lang din. Kahit nababagot sa araw-araw na pagkakahiga sa hospital bed pinipilit niya pa rin magpakatatag. Lalo na ngayung may dalawang buhay ang nasa kanyang sinapupunan. Iniiwasan niya na din magsalita ng magsalita. Nakikinig na lang siya kapag nag-uusap sila Roxie at Roldan.

Samantalang sinamahan ni Roldan ang doctor paglabas mg kwarto ni Carissa. May itatanong kasi siya sa doctor at ayaw niyang marinig ito ng kaibigan.

“Doc, kambal ang anak ni Carissa, hindi ba ito makadagdag sa hirap ng sitwasyon niya?” agad na tanong no Roldan habang maglalakad sila.

Huminto ang doctor at hinarap si Roldan.

“Tatapatin na kita Sir. Simula noon pa sinabi ko na masama talaga sa kanya ang pagbubuntis na ito lalo na at kambal pa pala. Habang tumatagal lalong humihina ang kanyang puso bumibigay na ang kanyang katawan. Fighter lang talaga ang kaibigan mo kaya nalalagpasan niya ang hirap. Pursigido siyang mailabas ng ligtas ang bata sa kanyang sinapupunan “ paliwanag ng Doctor.

Dalawang Buwan,

.... makalipas ng dalawang buwan.

Titingnan namin kung pwede na ilabas ang mga bata sa kanyang tiyan. Bibigay na ang kanyang katawan kung hihintayin pa natin ang normal na siyam na buwan bago manganak “patuloy ng Doctor.

Kung ano ang makakabuti sa kanya Doc gawin niyo. .

Sagot ni Roldan

After niyang manganak isasagawa din agad namin ang surgery sa kanya. Pero inuulit ko, mababa ang chance na maka survive siya. “ paalala ng doctor.

Napabuntung-hininga si Roldan sa sinabi ng Doctor.

Bumalatay agad ang lungkot sa mga mata.

“Basta Doc, gawin niyo ang lahat. Umaasa ako sa inyong kakayahan.” Wika ni Roldan

“Tanggapin natin kung ano man ang kakahinatnan nito lahat Sir. Humingi tayo ng Tulong sa Diyos. Siya lang ang nakakaalam kung hanggang kailan lang ang buhay ng tao. pero as a Doctor gagawin ko ang lahat ng makakaya para madugtungan ang buhay niya. “madamdamin na wika ng doctor

“Iwasan niyo muna pagsalitain ng matagal ang pasyente. Lalong nahihirapan ang puso niya. Bawal din na makaramdam siya ng matinding emosyon or excitements. “ huling wika ng Doctor at tumalikod na.

Chapter 18

ROXIE

Pagkatapos dalawin si Carissa, agad na umuwi ng bahay si Roxie. Naka sun glass pa siya kahit gabi na para hindi mahalata ang mugto at namumula niyang mata.

Mahirap na baka mapansin na naman ni Mommy at tatanungin na naman ako. Dahan-dahan pa akong pumasok sa gate ng bahay namin habang palingon- lingon.

Napatalon pa ako ng biglang may nagsalita sa likuaran ko. Si Kuya Jonathan...

“Anong drama na naman yan Roxie at ang dilim na nakashade ka pa rin.” Sabay hablot nito sa aking salamin.

Agad naman nito napansin ang namumula at namumugto kong mata. Tinitigan ako ni Kuya Jonathan na may pagtataka.

“Tapatin mo nga ako Roxie, nag-aaddict ka ba?” matiim ako nitong tinitigan. Halata sa boses nito ang tinitimping galit. Marahil galit na naman ito dahil late na naman ako umuwi. Hindi ko talaga maintindihan itong Kuya ko. Talo pa ang nag me menopause ang ugali.

Agad na iniwas ang tingin ko dito. Aalis na sana ako ng bigla akong hawakan sa braso.

“Wala Kuya, bakit naman ako mag addict. Kahit ipadrug-test mo ako hindi ako nag-addict.” Inis ko na sagot dito..

“Bakit namumugto yang mata mo? Ilang beses na kita napapansin ha? Linggo-linggo mugto yang mata mo ah hindi pala... Tuwing nakikita kita laging mugto iyang mata mo... May problema ka ba?” tanong nito.

Nag iwas ng tingin si Roxie sa Kuya nya. Alam niyang matagal na siya nitong pinagduduhan. Hindi na ako nito magtaka kung isang araw malaman nito ang sekreto ko.

Padabog akong naglakad papasok ng bahay. Naiinis talaga ako sa Kuya ko. Napaka-pakialamero.

Nagulat ako ng pagpasok ko ng bahay naabutan ko so Tita Moira at Mommy. Masaya na nagkekwentuhan ang mga ito. Katulad namin ni Carissa matalik din na magkaibigan ang mga ito noon pa. Small world nga kumbaga...

Agad na napatingin sa akin si Mommy ng pumasok ako. Bahagyang kumunot ang noo nito ng makita ang mugto kong mata. Hayst panira kasi itong si Kuya Jonathan eh. Tiyak hindi ako titigilan ni Mommy hanggat hindi umaamin. Agad naman akong lumapit at humalik dito pati na din kay Tita Moira.

“Ano na naman ang nangyari sa mga mata mo Roxie. Bakit mugto na naman yan. Uy Jonathan, ikaw na naman ba ang dahilan?” wika ni Mommy.

“I dont know Mom, sa labas lang ng bahay kami nagkita wala akong alam kung bakit ganyan palagi yan si Roxie.”

Dispensa ni Kuya Jonathan.

“hmmmmm bweno, mag-usap tayo mamaya Roxie. “ wika ni Mommy.

Tumango na lang ako at hindi na nagsalita pa. Nginitian naman ako ni Tita Moira at nagsalita.

“Namimiss lang siguro niya si Carissa. Kahit ako, miss na miss ko na siya. Sana magpakita na siya.” Bakas sa lungkot na wika ni tita.

“Bakit Amiga, hindi pa din siya umuuwi. Sabagay kahit sino sasama talaga ang loob kapag malaman na niloko lang siya ng asawa niya at kapatid pa ang karibal niya.” Sagot naman ni Mommy.

“Nag-aalala ako sa kanya Amiga. Wala siyang ibang mapuntahan, paano kung mapahamak siya. Wag naman sana Amiga...isipin ko pa lang sumasakit na ang kalooban ko”. Malungkot na wika ni Tita.

“Uuwi din yun Amiga nagpapalipas lang siguro ng sama mg loob.” Sagot ni Mommy.

Pinagpapawisan naman ang mga kamay ko habang nakikinig sa kanila. Parang may bumubulong sa isip ko na sabihin ko na kay Tita Moira ang totoo. Mabait naman si Tita Moira. At least kapag alam nito mararamdaman ni Carissa na marami ang nagmamahal dito. Mas lalo itong lalaban sa sakit nito.

Lumalala ang sitwasyon ni Carissa. Paano kung malaman nila na sinikreto namin ang kalagayan niya. Tiyak na malilintikan kami ni Roldan. Hindi naman kami ganoon kasama para pahirapan ang mga taong alam namin na may concern sa aming kaibigan.

Paano kung huli na ang lahat. Hindi ko namalayan Na kanina pa ako pinagmamasdan ni Kuya.. “Roxie Stop that.” Narinig kong wika ni Kuya.

Takang napatingin ako dito. Hindi ko siya maintindihan.

“Stop bitting your nails for God sake. Halos dumugo na iyang dalira mo sa kakangat-ngat. Ano ka pusa? Muling wika ni Kuya.

Hindi ko na namalayan tumulo na naman ang peste kong luha. Ang hirap talagang pigilin. Lintek talaga.

“Iha may Problema ba?” nagtatakang tanong ni Mommy. “Haist Jonathan ano na naman ang ginawa mo sa kapatid mo”,

Inis na bulyaw ni Mommy kay Kuya.

“Bakit ako? Wala naman akong ginawa ah.. Sinaway ko lang siya.. Mauubos na kasi ang kuko sa kamay niya sa kakangat-ngat.” Asar na sagot ni Kuya.

“Tita Moira!!!!! Im sorrry... Huhuhuhu!” Iyak na yumakap ako dito. Takang taka naman si Mommy at kuya sa aking inasta.

“ Why....any problem?” nagtataka din na tanong ni Tita.

“I know where she is Tita”, panimula kong sabi dito.. “Sorry hindi ko sinabi agad.”.... Umiiyak ko na sabi dito.

Agad na nanlaki ang mga mata ni Tita sa narinig. Seryoso ako nitong tiningnan sabay tanong.

“Nasaan siya Roxie... Sabihin mo sa akin.. Kumusta siya?... Maayos ba siya?” bakas ang excitement na tanong ni Tita Lalo akong napaiyak sa kanyang tanong. Hindi ko alam kung paano umpisahan ang kwento.

“Im sorry Tita, hindi...

Hindi maayos ang lagay niya.. humahagulhol kong sagot.

Ngayon”.

“Ano ang ibig mong sabihin?” nag aalalang tanong ni Tita.

“Roxie, ayusin mo nga yang kwento mo, pinapakaba mo ang Tita Moira mo.” Awat ni Mommy.

Tumingin muna ako kay Mommy bago magsalita. “Hindi siya maayos Tita... Nasa Hospital siya...

Critical”.....mahina kong sagot.

“Anong sabi mo? Paanong nangyari yun?” napatayo si Tita sa pagkakaupo habang hawak ang dibdib. Agad naman itong nilapitan ni Mommy.

“Moira Relax lang baka mapaano ka.” Jonathan kumuha ka muna ng tubig bilisan mo”! Utos ni Mommy kay Kuya.

Patuloy naman ako sa pag iyak habang nagpapatuloy sa pag kwento.

“She’s pregnant...pero may problema... Hindi pwede sabi ng doctor kasi mahina na ang puso niya..... Lumalaki ang puso niya.... He... Heart Enlargement daw ang tawag noon sabi ng Doctor niya... Tita at hindi siya pwedeng mag undergo ng surgery dahil buntis siya.” Wika ko.

“hindi siya pwede mag undergo ng surgery dahil buntis siya.. Pinapili na siya ng doctor noon pero mas pinili niya ang pagbubuntis niya.” “mahigit tatlong buwan na siyang nakaconfine... kaming dalawa lang ni Roldan ang nakakaalam dahil nakiusap siya na ayaw niyang sabihin sa inyo, ayaw na daw nyang makaabala.”

“Tita, Im sorry.. Natatakot ako sa kalagayan nya ngayon kaya sinabi ko na ito sa inyo. Malubha siya..... Ginawa naman namin ang lahat pero hindi pa din sapat”. Umiiyak na pagpapatuloy ko ng kwento.

“Kaya ba laging matamlay ka Roxie dahil sa problema na yan? Bakit ngayon mo lang sinabi?” alam mo naman na matagal na siyang hinanap? Sagot ni Jonathan.

“Im Sorry.... Alam kong mali pero naiinis kasi kami kay Gabriel dahil sa ginawa niya sa kaibigan namin.”

.

Sagot ni Roxie.

.

“Saang hospital siya ngayon? Gusto ko siyang makita.” Umiiyak na wika ni Tita.

“Ako na ang magdadrive ng kotse. Roxie sumama ka na.” Presentang wika ni Kuya Jonathan.

Agad kaming sumakay ng kotse ni Kuya Jonathan. Halatang nag-aalala si tita Moira. Ako naman ay patuloy sa mahinang pag iyak Sumama na din si Mommy para maalalayan niya si Tita.

Ilang sandali pa ay dumating na din kami ng hoslital. Agad kung itunuro kay Tita kung saan ang kwarto ni Carissa. Tanging ang ang private nurse at si Carissa lamang nag nadatnan namin sa loob ng kwarto, Suminyas ang nurse na tulog na daw si Carissa.

Nagulat si Tita Moira sa hitsura ni Carissa ng makita niya ito.

Marami kasing nakakabit na aparato dito. Agad niya itong nilapitan at tinitigan. Nag-uunahan sa pagtulo ang luha sa mga mata nito.

Nanginginig ang kamay na hinaplos nito ang mukha ni Carissa. “Iha bakit?. Bakit nagawa mong sulohin ang kalagayan mo? Hindi mo ba alam na halos mabaliw kami sa kakahanap sa iyo.” Bulong ni Tita.

Walang anu-ano ay nagmulat ng mata si Carissa. Kumurap-kurap pa ito ng makita si Tita Moira. Halatang hindi makapaniwala na nandito si Tita. Luminga ito sa gawi ko at nagtatanong ang mga mata habang nakatingin sa akin.

Tumango lang ako sa kanya. Tipid naman itong ngumiti sa akin. Bumalik ang tingin nito kay Tita at bahagyang ngumiti.

“Mom.....mi.... Nan......

Dito ka...... Sorry po” “” “itinaas nito ang kamay at pinunasan ang luha sa mukha ni Tita. “Dont........ Cry... Mommy”. Utal na wika nito. May luha na din na tumulo sa gilid ng mga mata.

“Iha, i miss you so much. Bakit hindi mo sinabi sa akin. Alam mo bang alalang-alala ako sa iyo. Kung saan-saan kita pinahanap.” Wika ni Tita.

Pinunasan ni Tita ang luha na dumaloy sa mata ni Carissa.

“Thank...you.... Mom....

Mommy”.wika ni Carissa habang habol ang hininga. “Lumaban ka ha? Nandito lang kami para sa iyo. Hinding-hindi ko hahayaan na may manakit uli sa iyo, pangako yan.” Wika ni Mommy.

“Im... Sorry....I.... Am.... So... Sorry... Ye.. YesS..La... lalaban.” Hirap na wika ulit ni Carissa at pumikit.

Nagulat kami ng malakas na tumunog ang monitor na naka connect sa aparato na nakakabit sa katawan ni Carissa.

Nakita namin na nataranta ang private nurse na nagbabantay kay Carissa. Agad nitong pinindot ang isang botton na nakakaconnect sa office ng doctor na nakatalaga para sa pasyente.

Agad naman akong lumapit sa kinahihigaan ni Carissa. Nakita ko na walang ano man movement ang dibdib nito tanda na hindi ito humihinga. Agad akong nataranta at niyakap ito.

“Doctor... Tumawag kayo ng doctor ngayon din!!!?? Carissa anak, anong nangyari sa iyo”..

Naghihistirikal na wika ni Tita.

Ilang sandali pa ay dumating na si Doctor Lee at may iba pang kasama. Agad nitong inasikaso si Carissa. Suminyas ito sa mga kasama na palabasin kami.

“Mam... Sir labas po muna kayo....” wika ng isang nurse. Hinatak naman ako ni Kuya Jonathan at pinilit na lumabas.

Napasalampak sa gilid si Tita habang umiiyak. Ako naman ay tahimik na lumuluha habang yakap ni Kuya. Si Mommy naman ay nakaalalay lang kay Tita.

“Jonathan, kumuha ka muna ng tubig.” Dali,, bilisan Mo!!!!! Utos ni Mommy. Nakita kasi nito na halos manglupaypay na sa kakaiyak si Tita Moira.

“Roxie dito ka muna.. Maupo ka lang dito babalik Agad ako.” Wika nito at umalis na.

GABRIEL

Naghahanda na akong umuwi ng mansion ng biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko itong sinagot ng makita ko na si Jonathan ang tumatawag. “Hello Bro...natagpuan na siya. Nandito kami ngayon sa hospital. Pumunta ka kaagad ngayon na!!!!.”

Walang paligoy-ligoy na wika ni Jonathan.

“Naisend ko na ang location ng hospital sa messenger mo. Check mo nalang bro..bye!”. nagmamadaling wika nito. Waring natataranta ito.

Kunot ang noo ko habang tinitingnan ang address ng hospital na senend ni Jonathan. Biglang bumilis ang kaba na nararamdaman ko. Namamadali akong tumayo.

Senenyasan ko naman si Aron na aalis na kami.

Agad naman itong tumalima. Dali-dali kaming sumakay ng kotse at sinabi sa driver kung saan kami pupunta.

Sinubukan kung tawagan si Jonathan upang magtanong ng iba pang detalye. Hindi na ito sumasagot. Parang may mali kasi dito. Parang natataranta habang nagsasalita kanina.

Nang makarating sa naturang hospital ay nakaabang na si Jonathan sa entance. Agad ko itong nilapitan.

“Bro, kumusta siya?” agad kong tanong dito. Tsaka bakit nandito siya sa hospital may sakit ba siya?” Nasaan siya, gusto ko siyang makita.” Excited na wika ko dito.

Malungkot na tumingin sa akin si Jonathan..” Huwag ka sanang mabibigla Bro.”.

Kunot noo akong napatitig dito...

“bakit anong problema?” tanong ko dito Bumuntung-hininga lang si Jonathan at sininyasan akong sumunod dito.

Nang makarating kami sa isang waiting area sa may hallway ay nagulat ako ng makita ko si Mommy. Umiiyak ito at nasa tabi si Tita Anne, mother ni Jonathan.

Agad na sumalubong sa akin si Mommy at yumakap... walang tigil ang pag iyak ni Mommy na labis kong

Pinagtaka lalong nagpadagdag sa aking kaba..

“Mommy, nasaan siya... Si Carissa, bakit ka umiiyak?

Nagtatakang tanong ko dito.

“Gabriel, Iho, Kawawa siya... Na.. Nakikipaglaban siya sa buhay niya ngayon!..sagot ni Mommy may halong takot sa boses,

“Anong ibig mong sabihin Mom?. Tanong ko ulit dito pero parang wala ng balak sumagot si Mommy. Umiiyak nalang ito habang mahigpit na nakayakap sa akin.

Bro, Jonathan, anong ibig sabihin nito? Nasaan si Carissa, gusto ko siyang makita.” Galit na wika ko. “Bro, hindi pa pwede... Nasa I C U pa siya.”. Maiksing sagot ni Jonathan.

Agad naman akong nanigas sa sinabi nito. Hindi ako makapaniwala sa narinig. “Paanong nasa I C U, bakit? Binibiro mo ba ako” pagalit kong sabi.

“Sa maiksing sandali na nakita ko siya, alam kong hirap na hirap na siya.. Gabriel gumawa ka ng paraan, hindi ako papayag mawala siya”.. Naghihistirikal na wika ni Mommy.

Nagtatanong ang mga mata na tumingin ako kay Jonathan.

“Heart enlargement Bro, sabayan pa ng pagbubuntis niya ng kambal, critical ang kondisyon niya. Nag flatline heartbeat niya kanina kaya niri-revived siya ngayon”. Wika ni Jonathan.

Para akong nabingi sa sinabi ni Jonathan, pakiramdam ko may sumabog na malakas na bomba. Wala sa sarili. tinanggal ko ang pagkakayakap ni Mommy sa akin.

Tulala akong naupo sa isang upuan sa sulok. Kahit gaano ako katapang, sa mga sandali na ito nakaramdam ako ng takot. Hindi ko pa naranasan na umiyak dahil sa isang babae liban kay Mommy pero sa mga sandali na ito....

Hindi ko namalayan na nag-uunahan na sa paglandas ang luha sa aking mga pisngi.

“Sweetheart!!!!Carissa!!!!!!...paulit-ulit kong sambit.

Nilapitan ako ni Jonathan at tinapik tapik sa balikat “Tatlong buwan na siyang nakaconfine dito Bro. Lakasan mo ang loob mo, magiging maayos din ang lahat.” Wika nito.

Maya-maya pa ay napansin ko na may lumapit ng doctor kina Mommy. Tahimik lang akong nakikinig sa kanila. Natatakot ako sa posibleng sabihin ng doctor. “kumusta siya Dok” narinig kong tanong ni Mommy.

“Under monitoring but critical pa rin ang pasyente... comatose siya at sa I C U muna siya mamalagi hanggang magiging maayos ang lahat.”

Agad akong tumayo at pinagsusuntok ang pader ng marinig ko ang sinabi ng doctor.  Kasalanan ko ito lahat....” hiyaw ko. Agad naman akong inawat ni Jonathan.

“Bro Relax ka lang muna. Maayos din ito.. Hayaan muna natin ang mga doktor na gawin ang kanilang trabaho.” Wika nito.

“Dok gawin niyo ang lahat para magiging maayos siya, nakikiusap ako sa inyo.. Kahit magkano, handa kaming magbayad gumaling lang siya.” Umiiyak na wika ni Mommy.

“Makakaasa ka Misis.Gagawin namin ang lahat, pero sana kung ano man ang mangyari tanggapin natin ng maluwag sa ating kalooban.” Masyado na siyang mahina at Diyos na lang ang nakakaalam kung kakayanin niya pa ang lahat. “ sagot ng doktor.

Agad na tinakbo ni Gabriel ang doktor at kiniwelyuhan ito sabay bulyaw.” Doctor ka diba? Gawin mo ang lahat para mabuhay siya... Dahil kung Hindi mananagot kayong lahat sa akin.” Agad naman itong inawat ni Jonathan. Sabay hingi ng pasensya. Nakaka-unawang ngumiti naman ang Doctor.

“Maari niyo ng masilip ang pasyente. Pero hindi ko pa nirerekomenda na lapitan siya. Masyadong maselan ang kondisyon niya. Kapag maging stable ang kanyang sitwasyon ibabalik naman namin siya sa private room niya.” Wika ng doctor.

Agad akong pumunta sa I C U kung saan naroroon si Carissa. Nang silipin ko ito ay lalo akong nanghina sa nakita. Maraming tubo ang nakakabit dito. Parang papel ito dahil sobrang putla.

Hindi ko matanggap na ang dating Carissa na nakangiti at puno ng buhay. Ngayun nakaratay sa isang higaan na punong-puno ng kung anu-anong makina sa katawan.

Paano humantong sa ganito ang lahat. This is my fault.. Bakit hindi ako naging aware sa health niya..... Oo nga pala.. Wala akong pakialam sa kanya noon. Ni hindi ko nga siya masyadong kinakausap. Hindi ko man kinukumusta ang mga nararamdaman niya.

Kuyom ang kamao na tumalikod ako. Hindi ko matagalan ang pagtitig sa kanya. Hindi ko naramdaman na dinala na ako ng mga paa ko sa maliit na chapel ng hospital. Sa kauna-unahang pagkakataon, lumuhod ako at umiyak. Nagmamakaawa na sana ay mailigtas sa kapahamakan si Carissa.

“Lord, please bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon para iparamdam sa kanya ang pagmamahal ko.

Maawa ka. I love her so much... Hindi ko kaya na mawala siya Promise mamahalin ko siya ng higit pa sa buhay ko...please.... Please..” tumutulo ang luha na pa-ulit-ulit na bulong ni Gabriel.

Chapter 19

ARA POV

“Si Gabriel, matutulungan niya ako Dad. Marami siyang koneksyon.. Kaya niyang ipabura lahat yun.” Kaya please pumayag na kayo. Kailangan ko si Gabriel... Maniniwala siya sa akin na hindi ako iyon”. Umiiyak na pakiusap ko.

Pero hindi pa natapos ang araw na iyon nabuking na ako ni Gabriel. Hindi ko akalain na bigla siyang dadalaw sa bahay. Narinig niya lahat ng pag-uusap namin ni Mommy, pati na din ang ginawa namin na kasalanan noon.

Nakita ko ang galit sa mga mata nito ng komprontahin kami ni Mommy.

Pinilit kong magpaliwanag kay Gabriel pero sarado ang isip nito. Ilang beses ko din na sinubukan itong tawagan pero hindi ako sinsagot. Ilang beses ko din sinubukan puntahan sa opisina pero ayaw akong papasukin. Kapag namimilit ako pinapakaladkad ako nito sa mga gwardya.

Napag-alaman din namin na nawawala pala si Carissa. Hindi daw ito umuuwi. Masyado daw dinibdib ang pagpapa-pirma ni Gabriel ng devorce paper.

Lalong naging komplikado pa ang lahat ng malaman ni Daddy na hindi mahanap si Carissa. Lalo itong nagalit sa amin ni Mommy. Kulang na nga lang na bugbugin kami nito.

May mga tao na din itong binayaran upang hanapin ang kapatid ko. Pati ang dalawang kasambahay namin ay pinaalis din nito. Wala naman daw kaming ginagawa ni Mommy, kami na lang daw ang gagawa ng mga gawaing bahay para may ambag kami. Sayang lang daw kasi ang ibabayad niya... Sa isang iglap biglang nagbago ang takbo ng buhay namin sa loob ng bahay.

Ilang buwan pa ang lumipas, lalong naging bugnutin si Daddy. Laging gabi na kung umuwi. Kapag tinatanong naman ni Mommy at pabalang itong sumagot. Unang beses ko itong nakita sa aking pamilya. Lagi ko din silang naririnig na nagtatalo..

Napansin ko din na nagbago ang pakikitungo ni Mommy sa akin. Nagiging malamig ito at sa akin at lagi kong nakikita na tahimik na umiiyak.

Minsan nakita ko pa itong yakap-yakap ang larawan ni Carissa at paulit-ulit na bumubulong ng “ Sorry anak”.

Kina gabihan, magkaharap kami ni Daddy, Mommy dito sa hapag-kainan. Wala ni isa man ang nagsasalita sa amin. Walang anu-ano ay biglang tumunog ang cellphone ni Dad. Agad naman nitong sinagot.

“Yes Efrin, any good news”..bungad agad na tanong sa kanyang kausap.bahagya pang nakakunot ang noo nito. Maya-maya pa ay bigla itong sumulyap sa amin. Napansin ko din na bahagya itong tumahimik at nabahala.

“Saang Hospital?” tanong nito sa kausap. “Sige pupunta na ako dyan, hintayin mo ako.” Nagmamadali na tumayo si Daddy at aktong aalis na.

“Saan ka pupunta? At sinong nasa hospital?” tanong ni Mommy.

Bumuntung-hininga si Dad bago sumagot.”

Natagpuan na si Carissa ayon sa private investigator Ko. Nasa hospital, critical”..malungkot na wika ni Daddy.

Biglang nabitiwan ni Mommy ang hawak niyang baso. Bumagsak ito at nabasag sa sahig. Nakita ko na biglang nanginig ang mga kamay ni Mommy. May nagbabadya na din na luha sa mga mata nito.

“Kung ganoon sasama kami.”mahinang wika ni Mommy.

Hindi naman sumagot si Daddy at tumalikod na. Agad naman kaming sumunod ni Mommy dito at sumakay ng kotse.

Pagdating sa hospital ay agad na nakipag-usap si Dad sa isang lalaki. Agad naman kami nito sinamahan at nagtungo hanggang I C U. Nagulat pa ako ng naabutan ko doon si Tita Moira, tahimik itong umiiyak. Hindi kami pinansin nito.

Sabagay nabalitaan ko na din ng nasa New York pa ako kung gaano sila ka close ng kapatid ko. Agad naman na itinuro sa amin ang isang kwarto ng private investigator ni Dad. Nang sumilip kami doon ay sabay nanlaki ang aming mga mata.

Nakita kasi namin si Carissa, nakahiga, maraming nakakabit na kung anu-ano dito at parang wala ng buhay. Agad kong narinig ang biglang pag iyak ni Mommy.

“Diyos ko, anong nangyari sa anak ko? Carissa!!!!... Hiyaw ni Mommy....

Samantalang tulala naman akong nakatingin sa kapatid ko, sa kauna-unahang pagkakataon parang kinurot ang puso ko.. Nakaramdam ako ng awa sa sitwasyon nito Kahit pagbaliktarin pa ang mundo, kapatid ko pa rin ito. Hindi ako makapaniwala na hahantong sa ganito ang lahat.

Akmang aalis na sana ako ng bigla akong pigilan ni Daddy.” Wag kang umalis, titigan mo ang kapatid mo, masaya ka ba???? Isa tayo sa dahilan ng paghihirap niya.!!!!!” Basag ang boses na wika ni Daddy. Namumula na din ang mga mata nito. Alam kong pinpigilan nitong umiyak.

“Dad, Im soryy”...umiiyak kong sagot dito. “Hindi ko sinasadya.” Hindi ko akalain na mangyayari ito sa kanya.. Kung..... Kung maibabalik ko lang sana ang mga nangyari na.....” umiiyak kong wika.

“hindi ko akalain na magkakaganito ang pamilyang ito... Na ikaw ang dahilan ng pagkakawatak-watak natin....sa iyo umikot ang mundo namin Ara.... Lahat ng gusto mo binigay namin... Ano pa ang kulang??? Bakit ikaw pa ang naging dahilan sa paghihirap na pinagdaanan ng kapatid mo!” umiiyak na wika ni Daddy.

“Daddy..... Babawi ako... Promise!!!! Wika ko kay Daddy.

Umiling lang ito at tinalikuran ako. Naiwan akong napasalampak sa pagkakaupo. Pakiramdam ko, ako ang pinakamasamang tao sa mundo...

Chapter 20

ARA POV

Magkasabay na lumabas sina Gabriel at Ara pagkatapos makipag-usap kay Doctor Lee.

Gabriel, can we talk?” habol ko kay Gabriel habang mabilis na naglalakad sa hallway.” Please Gabriel, pagbigyan mo naman ako, kahit ngayon lang.” Pagsusumamo ko dito,

Kunot noo itong lumingon sa akin. “About what?”

Maikling sagot nito sa akin.

“kung hindi importante ang sasabihin mo, huwag ka ng mag-aksaya ng panahon Ara.”

“Gabriel, please.... Gusto ko lang naman humingi ng sorry, sa lahat ng nagawa ko.” Umiiyak na wika ko dito.

“Hindi na maibabalik ng sorry mo ang mga nangyari Ara. Masyado ko ng nasaktan ang asawa ko.” Singhal ni Gabriel dito.

“Alam kong hindi na ako,.... Hindi na ako ang laman ng puso mo, Sorry Gabriel, kasalanan ko ang lahat. Tatanggapin ko, hahayaan kita sa kanya.......wa... wala na din namang dahilan para ipaglaban kita, dahil isa akong malaking kahihiyan...

“Ito na siguro ang karma ko...akala ko....

.kontrolado ko lahat.... na lahat pwede kung paikutin...... siguro nasanay lang ako na lahat ng gusto ko nakukuha ko........pero nabigo ako.....” humihikbi kong paliwanag..

“Dinamay ko pa siya, si Carissa.. Inaamin ko, naging unfair ako sa kanya.....sa inyong dalawa.... Pinagplanuhan ko ang lahat, ginamit ko siya para mapigilan ang kasal natin.... Hindi pa kasi ako ready, pero natatakot ako.... na baka kapag tumanggi ako ipagpalit mo ako sa iba.... Kaya naisip ko na si Carissa... Itatali kita kay Carissa pansamantala sa pamamagitan ng kasal... para mabilis kitang agawin pagbalik ko...”Umiiyak kong pagpapatuloy.

Naikuyom ni Gabirel ang kanyang mga kamao ng marinig ang mga sinabi ni Ara.” Alam mo bang napakahirap tanggapin ang katutuhanan na ang inosenteng babae ay nagdusa sa mga kamay ko??. Hindi na maibabalik ang lahat Ara. Pinaniwala mo ako sa isang malaking kasinungalingan. Idinamay mo ang inosinteng babae para sa ambisyon mo, napaka-makasarili mo.. Hinding-hindi kita: mapapatawad sa mga ginawa mo!!!!”

“Pinahirapan ko siya.

Sinaktan at ngayun hindi ko alam kung. Makakasurvived ba ang asawa ko sa traydor niyang sakit. Maaring bukas o makalawa mawala siya ng tuluyan sa akin. Hindi ko matanggap kapag mangyari yun... Napakatagal pa ng dalawang buwan para mailabas ang mga babies namin sa sinapupunan nito!!!.” Mahabang wika ni Gabriel.

Lalong akong napaiyak sa mga sinabi nito. Sa mga paninisi sa akin., ang laki ng ipinagbago ng ugali nito, kung dati halos sambahin ako ngayon, para na akong ekstranghero dito. Halos isumpa ako nito...

Wala na ang dating mga ngiti at titig na puno ng pagmamahal sa akin...na para lang sa akin..... nagbago na siya, hindi na siya ang Gabriel na kagaya noon.

“Dapat ikaw na lang ang nasa kalagayan ni Carissa ngayun!!!!!” singhal ni Gabriel sa akin.

Marahan akong napaatras at dahan-dahan na tumalikod.... Kasalanan ko ang lahat kaya dapat lang na magdusa ako....

Hindi ko alam kung paano harapin ang bukas, kung paano burahin ang kahihiyan na ginawa ni Gaston.

Sa mga sandali na ito, naramdaman ko na wala akong karamay, ang dating Ara na puno ng kumpyansa sa Sarili, na ang taas ng tingin sa sarili, ngayon parang wala ng mukha na ihaharap sa lahat ng tao.

GABRIEL

Halos dito na ako sa Hospital tumitira. Hindi ko maiwan si Carissa. Kapag may importante lang na bagay na dapat asikasuhin sa opisina, tsaka lang ako nagpapakita. May mga tao naman akong pinagkakatiwalaan sa aking mga negosyo at isa pa nandyan naman si Daddy para mag monitor.

Si Mommy naman ay halos araw-araw dumadaan ng hospital. Lagi din ako nitong tinatanong kung kumusta ang lagay ni Carissa.

Araw-araw din dumadalaw ang mga magulang ni Carissa...makikita sa mga mata nito ang sobrang kalungkutan at pagsisisi lalo na sa Mommy nito kaya wala ng dahilan pa para magbitaw ng masasakit na salita.

Si Ara naman mula ng huli namin na pag uusap hindi na ito nagpakita ulit.

Halos isang linggo din nanatili sa I C U si Carissa bago napagpasyahan ng mga doctor nito na ibalik sa private room. Comatose pa rin ito at hinihintay na lang ng doctor na umabot ang pitong buwan sa sinapupunan ang mga babies namin para ilabas. Katulad ng napagplanuhan, isasagawa agad ang surgery once na manganak si Carissa sa pamamagitan ng C S.

Tanging dasal ko lang sa maykapal, na sana ay patuloy na lumaban ang katawan ni Carissa.

Labis naman akong nagpasalamat kina Roxie at Roldan sa ginawa nilang pag-aalaga kay Carissa. Walang dahilan para magalit ako sa kanila dahil sila ang nandyan sa mga sandaling kailangan ng karamay ng mahal ko.

Mag isa akong nandito sa private room ng asawa ko. Wala akong ginawa kundi titigan ito. Hawak ko ang kanyang kamay habang kinakausap. Alam ko kasing naririnig niya ako.

“Sweetheart, kumusta ka? Malapit ng lumabas ang babies natin. Excited na akong makita sila.” Garalgal kong wika dito. Napakababaw ng luha ko kapag si Carissa ang kaharap ko.

“Gumising ka na Sweetheart. Hindi ka pa ba sawang matulog... Namimiss na kita, ang mga ngiti mo.. Promise, ikaw lang, mahal na mahal kita Carissa... Im sorry kung ngayun ko lang narealized ang lahat.... Ang nararamdaman ko para sa iyo..” Magpapakasal tayo ulit Sweetheart ha?” Mangako ka sa akin, lumaban ka.. Para sa babies natin, para sa akin.... kailangan ka namin.” Umiiyak kong wika dito. Sana hindi pa huli ang lahat.....

Maya-maya pa ay dinukot ko ang isang maliit na kahon sa aking bulsa. Binuksan ko ito at inilabas ang isang mamahaling singsing na may kumikinang na bato sa tuktok.

Agad ko itong hinawakan at isinoot sa palasing-singan ni Carissa. Ngumiti ako dito at nagwika.

“Sorry Sweetheart, hindi pala kita nabigyan ng singsing nung kinasal tayo. Wala ka din natanggap na regalo mula sa akin simula ng nagsama tayo. Ang tanga ko ano? Kaya heto, ito muna ha, ito muna ang regalo ko sa iyo..” Sabay halik ko sa kamay nito na may suot na singsing. Napasubsob pa ako habang patuloy na umiiyak.

Kung pwede nga lang na ako na lang ang nasa sitwasyon nito. Ngayun ko lang napatunayan na kahit gaano pa karami ng aking yaman, hindi ko pa rin pala kontrolado ang lahat. Akala ko ko lahat ng bagay ay kaya kong sulosyonan sa isang pitik lang. Nagkamali ako.......

Nasa ganun akong ayos ng biglang bumukas ang pinto, pumasok dito si Roxie at Roldan, kapag walang pasok dito sa hospital tumatambay ang mga ito.

Agad ko naman pinunasan ang luha sa aking mga mata.

Ayayay!!!!! Nakaistobo yata tayo Bestie, narinig kong wika ni Roldan... Alam ko na din na bading ito kasi nahuli ko siya minsan ng nag eemote habang kausap si Carissa.

Naku Bestie, sinabi mo pa. Pero dapat lang na bumawi siya kay Bestie Carissa noh???” nakangiti na sagot ni Roxie...

“Hello Kuya Gab.” Bati ni Roxie sabay lapit sa akin at baling kay Carissa.

“O... M.. G... Is this true???? Bakla, halika dito tingnan mo ito.” Patili na wika ni Roxie.

“uy Roxie, yang bunganga mo, hinaan mo yang boses mo, bruha ka kapag talaga may ibang makarinig sa iyo at makarating kay Daddy, malalagot ka talaga sa akin”...naasar naman na wika ni Roldan.

“Hayst maliit na bagay, ayaw pa kasi umamin eh.” Pang-aasar ni Roxie.

Hinayaan ko na lang silang dalawa magkulitan.

Pumunta ako sa sofa at umupo.

“Best, nakita mo ba ang nakikita ko?” wika ulit ni Roxie...

“Oh my.......ay ang sweet..Bestie ito ang pangarap ko... Hayst sino kaya ang makapagbibigay sa akin ng ganito”. Kinikilig na wika ni Roldan.

“Kapag maging Roda ka na Bestie or pwede naman na bilhan mo na lang ang sarili mo!!!....” Asar ni Roxie dito..

Sumimangot naman si Roldan sa sagot nito.

“Hayy kakainggit naman si Carissa, ang ganda ng singsing.... 

Kung makita lang sana ito ng Bestie

Carissa natin tiyak na matutuwa iyan..

Kaya lang hanggang ngayun hindi pa rin siya gumigising... Sana maging maayos na ang lahat.” Malungkot na Wika ni Roxie.

‘Wala tayong magagawa kundi magpray. Kung pwede nga lang mag-magic para gumising na siya. Pero fighter siya. Kaya niya ito.. “ umaasang wika ni Roldan.

Kuya Gab, magkano bili mo dito?” sabay tingin sa akin at tanong ng presyo.

Ngumiti lang ako dito. Ayaw ko ng patulan ang kakulitan ng mga ito. Parang mga isip bata. Kaya siguro magkasundo ang mga ito kasi ganyan din siguro si Carissa.

Malaki ang pasasalamat ko sa mga ito dahil sila ang unang dumamay kay Carissa. Kahit na naglihim ang mga ito, wala ako sa lugar para magalit. Nagiging tunay silang kaibigan ng asawa. Ko.

Sumama ako kina Mommy at Daddy sa opisina ng Doctor. Gusto kasi makausap nila Mommy ang doctor kung ano na ang sitwasyon ni Carissa. Kahit na tumanggi akong sumama hindi pumayag si Mommy. Dapat nandoon din daw ako bilang kapatid.

Nang makarating kami ng opisina ay naabutan namin si Gabriel. Seryoso ang mukha nito at nanlilisik ang mga mata na nakatingin sa akin. Halata sa sarili nito ang tinitimping galit habang nakatitig sa akin. Pero wala naman itong binitiwan na kahit isang salita.

“Sit down mister And Misis Perez. Actually nadiscuss ko na ito kay Mister Villarama, as a parents ayaw ko na maging unfair sa inyo. Dapat noon niyo pa ito nalaman. Pero nagrefused ang pasyente na ipaalam sa inyo. Your daughter is in critical conditon. She need heart transplant to survived. Pero kailangan muna natin hintayin na isilang ang babies sa kanyang sinapupunan bago magawa ang operation.. “ paliwanag ng doctor.

Ang problema lang natin ay ang paghahanap ng donor. Medyo mahirap maghanap dito sa Pilipinas pero may mga tao naman na willing tumulong para makahanap sa lalong madaling panahon..” pagpapatuloy ng doctor.

“A... Ako Doc, pwede akong maging Donor”.. biglang sagot ko sa Doctor. Sinulyapan ko si Gabirel. Hindi pa rin ito umiimik. Matalim pa rin ang mga mata kapag tinitingnan ko.

Gulat na tumingin si Mommy sa akin sabay iling nito.

“No hindi ako papayag.. Nababaliw ka na ba Ara, kung ibibigay mo ang puso mo sa kapatid mo, mamatay ka din.” Pabulyaw na wika ni Mommy.

“Mom, kung ito lang ang paraan para makabawi ako sa kanya, gagawin ko.” Umiiyak na sagot ko.

“Gusto ko lang linawin sa inyo, na hindi porket gagawin natin ang surgery, magiging ligtas na ang pasyente. Sa kanyang kondisyon, maliit ang chance para makasurvived siya. Pero gagawin namin ang lahat para magiging successfull ang kanyang operation.” Paliwanag ulit ng doctor sa amin.

‘Kung ganoon, possibleng mawala pa rin siya sa amin?. Doc nakikusap ako, nasa kamay niyo ang kaligtasan ng anak ko, gawin niyo ang lahat. “ wika ni Daddy.

“Makakaasa kayo Mister Perez. Gagawin namin ang lahat ng aming makakaya.. Pero kailangan pa rin nating tanggapin ang mga posibleng mangyari. Ilang buwan na din nagtitiis ang pasyente sa kanyang karamdaman. Masyadong mahina na ang kanyan katawan....” sagot ng doctor.

Kung hindi lang nagdadalang tao ang pasyente baka nagawa na namin ang operasyon noon pa.” Dagdag na wika ng Doctor.

“Doc hindi ba pwede na unahin muna ang kaligtasan ni Carissa bago ang mga bata na nasa kanyang sinapupunan?” tanung ni Mommy

“Im sorry Misis. Si Carissa na mismo ang nagdesisyon sa bagay na iyun. Wala na tayong magagawa pa kundi maghintay.

“Basta Doc gawin niyo ang makakaya niyo. Iligtas. Niyo po ang anak ko. Maghahanap kami ng possible donor..”. Wika ni Daddy.

Chapter 21

GABRIEL

Mabilis na lumipas ang mahigit isang taon. Isang taon na. Mahigit isang taon na puno ng kalungkutan, pagsisisi at pangungulila. Kung hindi dahil sa kambal kong anak baka bumigay na din ako.

Nandito ako ngayon sa loob ng nursery room ng aming mga anak ni Carissa. Ang aming kambal na sina Miracle at Christian.

Yes, Miracle at Christian ang napili namin na ipangalan sa kanila. Masaya ako kasi kahit seven months lang sila sa tiyan ng kanilang Mommy naging malusog sila ng lumabas.

Malungkot akong nakatunghay sa dalawa kong anghel. Parehong natutulog ang mga ito. Nalulungkot ako para sa aking kambal dahil hindi ko maibigay sa kanila ang kalinga ng isang Ina.

Marahan kong hinawakan ang maliliit na kamay ni Miracle. Bahagya naman itong gumalaw at dumilat. Tumitig ito sa akin at humagikhik. Halos malusaw ang puso ko sa nakita kong gesture ng anak ko. Ang sarap sa pakiramdam. Parang musika sa pandinig ko ang tawa ng aking anak. Napakaganda ng mga anak ko.

Inangat nito ang dalawang kamay bilang hudyat na gusto nitong magpakarga. Maingat ko itong inangat sa higaan at kinarga. Narinig ko na humagikhik ulit ang aking anak. Samantalang si Christian naman ay tulog na tulog pa rin.

“Naku, parang nakikita ko na magiging Daddy’s girl yang si Miracle.” Narinig kong wika ni Mommy sa aking likuran. Hindi ko namalayan na pumasok pala ito sa kwarto.

“Hello mga apo”. Lumapit ito sa akin at hinalikan sa noo si Miracle gayundin si Christian na hind man lang natinag sa pagkakatulog.

“Mom, thank you sa pag-aalaga sa kanila. Sabi kasi ni Daddy sa akin halos dito ka na tumira sa Nursery Room”. Nakangiti kong wika kay Mommy.

“Naku Gabriel, anak hindi mo ako dapat pasalamatan sa ganyan dahil masaya ako. Imagine binigyan mo ako ng mga malulusog na apo tsaka talagang ang Daddy mo pa ang nagsabi ha, eh siya din naman, halos ayaw ng bitawan itong mga apo ko kapag nandito sa nursery room. “nakahingiti na sagot ni Mommy.

“Pero Mom, may mga Yaya’s naman sila. Lagi daw po kayo nagpupuyat sa dalawang ito. Baka naman kung mapaano kayo niyan.” Nag-aalalang wika ko dito.

Nabanggit kasi sa akin ni Daddy na halos dito na tumira si Mommy sa Nursery room. Hindi na din ginagawa ang mga nakagawian nito noon. Parang nawalan daw ng social life si Mommy kasi lahat ng oras at attention ay binibigay nito sa dalawang bata kahit na may mga Yaya’s naman ang bawat isa sa mga ito.

Kung dati makikita si Mommy lagi sa Garden ngayon nagbago na. Lagi na itong nasa nursery room at makikita lang ito sa labas kapag pinapaarawan ang mga babies namin.

“Hay naku! Hayaan mo na Gabriel, dito ako masaya. Tsaka wala ang Mommy ng kambal kaya dapat ako muna ang mag-aalaga sa mga ito. Dapat nga hindi ka na kumuha ng tagapag-alaga at kaya ko na sila. at may iba namang mga kasambahay dito na pwede magbantay sa mga babies na pwedeng Mapagkakatiwalaan. Noong baby ka pa ako din ang nag-alaga sa iyo. Hindi ko inaasa sa Yaya ang lahat.” Mahabang wika ni Mommy Napatango-tango na lang ako sa sinabi ni Mommy. Alam kong hindi ko ito mapipilit. Ayaw niya talagang ipagkatiwala ang mga bata sa iba. Masyadong masilan si Mommy pagdating sa kanyang mga apo.

“Oh kumusta ang aking mga apo? Nakangiting bati ni Daddy pagpasok sa loob ng nursery room. Nakapantulog na ito at agad na lumapit sa higaan ni Christian.

“Hello my Apo... So cute naman ng baby na ito”.. Sabay mahinang tapik pa nito sa mukha ng natutulog na si Christian kaya agad itong nagising at umiyak.

Agad naman itong dinaluhan ni Mommy at agad na kinarga ang umiiyak na si Christian. Isinayaw-sayaw pa nito para lang mapatigil ang pag-iyak ng bata.

“Ano ka ba naman Ralph, alam mo namang natutulog ang apo mo, hindi kasi magdahan-dahan, tingnan mo tuloy umiyak itong apo ako”. Wika ni Mommy kay Daddy. Pinandilatan pa nito ang kabiyak. Natawa naman si Daddy sa hitsura ni Mommy.

“Hussshh apo ko, tahan na, dito na si Grandma.”.

Ako ni Mommy sa baby.

“Hay Naku ikaw talaga, baka naman gutom lang yung baby kaya umiyak.” Wika ni Daddy. Binalingan nito si Miracle at hinalikan sa noo sabay pisil sa pisngi. Agad naman na humagikhik ang aking anak na babae at nagkakawag. Tuwang tuwa ito sa ginawa ng Lolo nito.

“Naku-naku wag ka na mangatwiran dyan. Nasaktan talaga ang bata sa tapik mo. Tsaka bakit ka ba nandito sa nursery room akala ko ba matutulog ka na?” tanong ni Mommy dito.

“Dito muna ako matulog, may malapad naman na kama dito kaya dito ako ngayon matulog Honey.” Nakangiting sagot ni Daddy.

“Hay naku, ano pa ba ang bago, dito ka naman lagi Natutulog. Nakangiti na wika ni Mommy dito.

“Nandito ka din kasi Honey tsaka para tabi tayo lagi. Nakangiti na wika ni Daddy.

Pinasadya talaga na maglagay ng king size bed dito sa nursery room ng kambal dahil sa kagustuhan nila Mommy at Daddy. Dito kasi ang mga ito natutulog kapag gabi para daw kasama ang mga apo palagi. Kung pwede nga lang dalhin ang kambal sa kwarto ng mga ito para doon na mag stay baka ginawa na ng mga ito.

Hindi kasi ako pumayag dahil gusto ko may privacy din sila. Kaya Lang sa nangyayari ngayon, parang kwarto na din nila Mommy itong nursery kasi halos gabi-gabi dito sila natutulog dito. Lumalabas lang para kumain maligo at magpalit ng damit. Ang mga Yaya’s naman ng mga bata ay nasa servants quarter natutulog kapag nandito ang mga Lolo at Lola nito sa nursery room.

“Gabriel, akala ko ba aalis ka ngayon, akin na yang si Miracle, para makapaghanda ka na. Kami na bahala sa mga anak mo”. Nakangiting wika ni Daddy sa akin.

Hinalikan ko muna si Miracle bago ko inabot kay Daddy. Humagikhik naman ang bata habang nakatingin sa akin.

“Thank you Dad, Mom. Kayo na muna bahala sa kanila.” Sabay lapit ko kay Christian at hinalikan din ito. Nakipagbeso din muna ako kay Mommy bilang tanda ng pagpapaalam. Tinapik naman ako sa balikat ni Daddy.

“Kami na bahala dito anak. Mag-iingat ka!” nakangiti na wika ni Daddy.

Paglabas ko ng nursery room ay agad akong sinalubong ni Aling Marta, ang aming katiwala.

“Senyorito, gusto daw po kayo makausap ng dalawang Yaya.” 

Wika nito.

“Bakit daw?” tanong ko dito.

“Magpapaalam yata Senyorito, aalis na lang daw sila. “sagot ni aling Marta Bumuntung hininga naman ako at tumango-tango. Inaasahan ko na na mangyayari ito. Nakailang Yaya na ba ang mga anak ko at lahat sila ay hindi nagtatagal dahil sa pakikitungo ni Mommy.

Mabait si Mommy sa mga kasambahay pero ayaw kasi nito kumuha ng taga pag-alaga ng kambal. Ano pa ba ang silbi ng mga babysitter kung halos ayaw pahawakan ni Mommy ang mga bata. Kapag ang mga Yaya’s minsan ang bantay at maabutan ni Mommy na umiiyak ang kanyang mga apo katakot takot na sermon ang natatanggap ng mga tagapag- alaga.

“Sige Manang, papuntahin mo sila sa Library. Doon ko sila kakausapin.” Wika ko dito. “Masusunod po Senyorito”. Nakangiting sagot ni Aling Marta at agad naman na umalis.

Agad akong nagtungo sa library. Dito na kasi ako palaging nagtatrabaho simula ng dumating ang kambal sa buhay ko. Dinadala nalang ni Aron ang mga papeles na dapat kung pirmahan at pumupunta lang ako ng opisina kapag may importanteng gagawin at may mga meetings.

Umupo ako sa upuan habang nakatitig sa isang larawan na nakapatong sa aking table. Larawan ito ni Carissa. Hinaplos ko pa ang mukha nito at malungkot na ngumiti.

“I Miss You Sweetheart”. Masuyong bulong ko na para bang naririnig nito ang aking sinabi.

Maya-maya pa ay narinig ko na may kumatok sa pinto. Agad ko itong sinabihan na pumasok.

Nakayuko ang dalawang Yaya habang pumapasok sa loob ng library. Napabuntung hininga ako at kumuha ng cheque. Sinulatan ko ang dalawang pahina ng mga ito at pinirmahan.

“Gusto niyo na daw umalis?” mahinahong tanong ko sa mga ito.

“Pasensiya na po kayo Senyorito”. Nakayuko na sagot ng isa sa mga ito.

Bumuntung hininga ako at inabot sa dalawa ang cheke. Gulat na napatingin ang mga ito sa akin.

“hindi ko kayo pipigilan. Ito yung bayad niyo. Bukas na lang kayo umalis dahil gabi na.” Mahinahon kong wika.

“Pe—pero Senyorito ang laki po nito.” Nahihiyang wika ng isang Yaya.

“Its ok. Gamitin niyo yan sa inyong pamilya. Tama lang na makatanggap kayo ng ganyang halaga.” Sagot ko.

“Salamat po Senyorito” sabay na wika ng mga ito.

“Pakisabi kay Manang Marta na pumunta siya dito.” Wika ko sa mga ito. Kailangan ko kasi makausap si Aling Marta dahil wala na akong balak maghire ng Yaya sa ngayon.

“Sige po Senyorito at salamat po ulit.” Masayang wika ng mga ito.

Ilang sandali pa ay dumating na si Aling Marta.

Pinaupo ko ito at inumpisahan kausapin.

“Manang, alam niyo naman po siguro na walang nagtatagal na Yaya ng kambal. Mahirap kumbinsihin si Mommy dahil sa umpisa pa lang ayaw na nito. Kaya siguro hindi nagtatagal ang mga babysitters lagi kasing pinapagalitan.” Panimula ko dito.

“Kaya nga po Senyorito, lagi kasi sinusungitan ni Senyora gusto niyo po ba na magpahanap ulit sa agency?” wika ni Aling Marta.

Bumuntung hininga ako. Ilang saglit nag isip bago sinagot si Aling Marta.

“hindi na muna siguro kailangan. Sa ngayon kailangan ko po muna ang tulong ninyo. Kayo na lang muna ang umalalay kay Mommy ay Daddy para sa kambal. Magtalaga po kayo ng Ibang mapagkakatiwalaan na tumulong-tulong kapag kailangan nila Mommy at Daddy.”

Mahabang wika ko dito.

“Naku Senyorito wala pong problema yun. Mas mabuti nga ang ganoong set-up na lang muna kasi ayaw talaga ni Senyora na may iba na humahawak sa kambal. “nakangiti na wika ni Aling Marta.

“Aasahan ko po ang pag-alalay niyo kay Mommy at Daddy. Sabihin niyo po sa akin kung sino ang napili niyong kasambahay para dagdagan ko na din ang sahod niya. Dapat lagi siyang handa kapag kailangan siya. “ wika ko dito.

“Makakaasa po kayo Senyorito.” Sagot ni Aling Marta.

“Salamat Manang.” Wika ko dito.

Nang mapag-isa ulit sa library at agad kong tiningnan ang orasan. 9:30 pm na at kailangan ko ng umalis. Agad akong tumayo at naglakad palabas ng library. Nagmamadali akong naglakad papunta sa carport ng mansion. Naghihintay na sa akin si Aronn at ang aking mga bodyguard.

Ito ang routine ko gabi-gabi. Sa hospital ako natutulog upang makasama si Carissa. Hindi pa din. Kasi ito nagigising mula sa pagka comatose. Naging successfull naman ang kanyang surgery at hinihintay na lang kung kailan ito gigising.

Narinig ko ng biglang nagring ang akong cellphone. Agad ko itong tiningnan kong sino ang tumatawag. 

Napakunot ang noo ko ng makita ko ang pangalan ni Roxie.

“Hello!” agad kong sagot dito.

“Ku-kuya Gabriel, si Carissa.. Punta kayo dito sa hospital, si Carissa...” natatarantang boses ni Roxie sa kabilang linya.

“Bakit anong nangyari? Roxie papunta na ako diyan? May nangyari ba?” halos tumalon ang puso ko sa sobrang kaba. Sa tono kasi ng boses ni Roxie parang may kakaibang nangyari sa hospital.

“Si Carissa kasi- agad na naputol ang sinabi nito. Pero bago nawala sa kabilang linya si Roxie narinig ko pa ang boses ni Roldan na nagpapanic din.

 Abot-abot ang kaba sa aking dibdib. Hindi pa rin naman tumatawag ang Doctor nito sa akin. Marahil ay masyado itong abala.

“Bilisan mo ang pagpapatakbo ng sasakyan. Kailangan natin makarating agad sa hopital” utos ko sa Driver.

‘Masusunod po Boss.” At agad na pinaharorot ng driver ang sasakyan.

Pagdating sa hospital ay agad akong dumerecho sa kwarto kung nasaan naroon si Carissa.

Pagdating sa bungad ng nasabing kwarto ay agad akong natigilan sa nakita. Agad napapikit ang aking mga mata kasabay ang pagtulo ng aking mga luha.

Chapter 22

GABRIEL

Ako si Gabriel Villarama, tinitingala ng lahat ng nasa lipunan. Mayaman at nasa akin na ang lahat ng katangian na hinahanap ng lahat lalong lalo na ng mga kababaihan.

Kahit kailan hindi ako umiyak dahil lang sa isang babae. Ako ang iniiyakan at hinahabol na lahat. Pero ngayon para bang napakababaw ng luha ko kung si Carissa na ang pinag-uusapan.

Tiyak na aangat ang kilay ng mga taong nakakakilala sa akin kung malaman na ang isang Gabriel Villarama ay umiiyak dahil sa isang babae. Katulad ng sitwasyon ngayon.....

Magkasabay na tumulo ang luha sa aking mga mata nang makita ko ang masayang ngiti sa mga labi nito. Hindi ako makapaniwala na gising na siya.

Parang wala sa sarili na naglakad papasok sa loob ng private room ni Carissa. Agad na napatinginan si Roxie at Roldan ng mapansin na pumasok ako. Tumabi ang mga ito ng kunti upang bigyan ako ng space para masilayan ang mukha ng mahal ko na noon ay punong puno ng pagtataka habang nakatingin sa akin.

Sa wakas gising na siya. Gising na ang babaeng hindi ko alam kung kailan ko natutunang mahalin ng higit pa sa sarili ko. Ngayong gising na siya, gagawin ko ang lahat ng aking makakaya upang hindi na siya makaramdam pa ng sakit at paghihinagpis. Ibibigay ko sa kanya ang lahat ang lahat lahat na hindi niya naranasan noon.

Ibubuhos ko sa kanya ang lahat ng pagmamahal na kayang ibigay ng isang Gabriel Villarama.

Nang makalapit ako ay buong pagmamahal na tinitigan ko si Carissa. Maputla pa rin ito pero nangingibabaw pa rin ang ganda. Nagtatakang tumingin din ito sa akin. Agad ko itong niyakap at walang pag aalinlangan na hinalikan sa labi.

Muling bumuhos ang luha sa aking mga mata.

Napasinghap naman sina Roldan at Roxie sa nakita. Parang kiti-kiti na napahampas si Roxie sa balikat ni Roldan dahil sa sobrang kilig.

Maya-maya pa ay pumasok si Doctor Lee. Kahit ayaw pa kumawala ni Gabriel sa pagkakayakap kay Carissa ay wala siyang choice. Pasimple nitong pinunasan ang luha sa kanyang mga mata. Alam niya kasing susuriin ng doctor si Carissa.

“Kumusta ang kalagayan niya Doc?” agad kong tanong sa doctor pagkatapos nitong tingnan si Carissa. May kasama itong dalawang nurse. Isang babae at isang lalaki.

“Congratulations Mr. Villarama, nagising na din sa wakas si Misis Gagawa lang kami ng ilang test at kapag maayos ang result pwede niyo ng iuwi si Misis” Nakangiting wika ng doctor.

“Gawin niyo ang nararapat Doc. Ayaw ko ng mangyari ulit ang nangyari noon. Malaki ang tiwala ko sa inyo.” Sagot ko sa Doctor. Magaling si Doctor Lee kaya naman balak ko din na bigyan ito ng incentives pagkalabas ng Hospital ni Carissa. Alam kong ginawa nito lahat ng makakaya para mailigtas ang buhay ng mahal kong si Carissa.

CARISSA POV

Pakiramdam ko mahabang oras akong nakatulog. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata. Napakurap-kurap pa ako ng masilaw sa liwanag ng buong kwarto.

Sobrang gaan ng pakiramdam ko. Hindi na din ako nahirapan pang huminga. Hindi kagaya noon na parang may nakadagan sa aking dibdib. Babangon sana ako sa higaan pero parang wala akong lakas.

Luminga-linga ako sa buong paligid ng kinahihigaan ko. Purong puti ang nasa paligid at mag isa lang ako. Pilit kong inalala kung ano ang nangyari. Bakit nandito ako sa kwartong ito.

Nang maalala ko ang mga nangyari ay agad akong napahawak sa aking tiyan. Dinama ko kung may umbok ba. Ang huli ko kasing naalala ay buntis ako.

Bigla akong kinabahan ng naramdaman na wala na ang umbok sa aking tiyan. Biglang ragasa ng emosyon sa aking puso. Biglan nangilid ang luha sa aking mga mata sa takot na baka kung ano ang nangyari sa aking mga anak.

nagulat ako ng biglang may bumukas ng pinto ng kwarto at biglang may tumili. Agad akong napatingin dito. Awang labi habang nakatingin kina Roxie at Roldan na nanlalaki ang mga mata habang nakatitig sa akin.

Magsasalita pa sana ako ng biglang kumaripas ng takbo ang dalawa paalis ng kwarto. Sumisigaw ang mga ito ng “Doctor!!? Doctor!?.... Doctor... Diyos ko!!!!!!?Narinig ko pang sigaw ni Roxie.....”

Napailing na lang ako sa kawerduhan ng dalawa kong kaibigan. Hindi ko maintindihan kong bakit ganoon ang kanilang reaksiyon. Parang may nakitang multo.

Ilang saglit pa ay nakita ko na humahangos na bumalik ang dalawa kong werdo na kaibigan. Hingal na hingal ang mga ito habang hawak ni Roldan ang kamay ni Roxie na halos kaladkarin na nito sa pagmamadali.

“Bestie, gising ka na!!!!! Bakas sa tuwa sa boses ni Roxie. Lumapit pa ito sa akin at mataman akong tinitigan. Hinawakan pa ako nito sa mukha at tinitigan ang aking mga mata. Agad naman akong ngumiti dito.

“Bestie, thanks God gumising ka din sa wakas. Diyos ko mahigit isang taon kang tulog. “...wika naman na Roldan na bakas ang tuwa sa boses.

Sasagot pa sana ako ng biglang may dumating na doctor at nurses. Agad ako nitong chineck at nakangiti na kinausap ako ng doctor.

“Welcome back Misis. Kumusta ang pakiramdam mo?” nakangiti na wika ng Doctor.

“Maayos naman po Doc. Pero yung mga babies ko po

Nasaan sila?” sa wakas na tanong ko dito. Labis kasi akong nag-aalala kung napaano na ang mga babies sa tiyan ko sa mga panahong tulog ako, Mahigit isang taon daw akong tulog????

“Bestie no Worries nasa maayos silang kalagayan. Naisilang mo sila ng maayos!!! Singit naman ng madaldal na si Roxie. Kita sa mga mata nito ang walang kapantay na galak.

Para akong nabunutan ng tinik sa aking lalamunan sa sagot ni Roxie. Bahagya akong napangiti.

“Dont worry Misis, tama si Miss Roxie, nasa maayos na kalagayan ang kambal. Inuwi muna ng husband mo ang mga bata dahil bawal sila mag stay dito sa hospital.”

Bahagyang kumunot ang noo ko sa sagot ng doctor. Paanong nasa asawa ko eh ang huli kong natandaan nag devorce na kami ni Gabriel. Tumingin ako sa gawi ni Roxie at Roldan. Nagpeace sign lang si Roxie sa akin at nakangiwi samantalang si Roldan naman ay kibit balikat at biglang tumalikod.

Halatang may hindi magandang ginawa ang mga bruha. Halata sa mga kilos ng mga ito. Halatang may

Ginawa na hindi ko magustuhan. Mga guilty kasi. Pagkatapos akong suriin ng Doctor ay lumabas na ito kasunod ng mga kasama nito. Babalik na lang ito maya-maya para sa ibang mga test.

Nang maiwan kaming tatlo dito sa loob ng kwarto ay agad kong tiningnan ang dalawa. Ngumiti naman si Roxie na lumapit sa akin.

“Kayong dalawa, ano ang sabi niyo na nasa asawa ko ang mga anak ko. Diba nagpromise kayo sa akin na kayo ang mag-aalaga sa kanila? Tsaka paanong magkaroon ako ng asawa eh ang huli kong natandaan nag devorce na kami ni Gabriel.” Mahaba kong wika sa mga ito.

Agad naman na nagyuko ng ulo si Roxie. Kinalabit nito si Roldan at bilang senyas na ito na ang magpaliwanag. Pakinding-kinding naman na lumapit si Roldan sa akin. Ganito kasi ito kapag walang ibang tao, lumalabas ang pagkabinabae.

“Ganito kasi yan Bestie..... Ehh.... Wala akong kasalanan dito ha? Ang bruha kasing si Roxie, nagsumbong kay tita Moira sa kondisyon mo.... Nagulat nga ako nung malaman ko eh....pero wala na akong magawa... Nakita ko na lang na nandito na sila Tita Moira sa hospital. Paano ba naman itong si Roxie –ARAY!!!! Napasigaw si Roldan ng biglang hilain ni Roxie ang buhok nito.

“Gaga ka ako na naman ang itinuro mong salarin. Hugas kamay ka na naman.!!!!.....” Putol ni Roxie sa kwento nito habang hila hila pa din ang buhok ni Roldan.

“Ano ba bruha ka bitawan mo ang buhok ko baka makalbo ako!!!!!” tili ni Roldan Binitawan naman ito ni Roxie at matalim na tinitigan ang kaibigan. Napahagikhik naman ako sa mga ito. Kahit kailan talaga kung umasta ang mga ito parang mga bata. Wala pa ring pinagbago.

Ganito ang mga ito palagi. Akala mo nag aaway pero ganito talaga sila maglambingan. May halong kunting sakitan pero sanay na kami sa ganito. Maya- maya lang ng kunti ay ok na ulit ang mga ito.

“Hindi ba pwedeng nataranta lang ako kaya ako napaamin ni Tita. Tsaka maganda naman ang kinalabasan diba bruha. Tsaka malay ko bang tatawagan agad ni Kuya Jonathan si Gabriel para magsumbong.” Paliwanag ni Roxie.

“Oo nga, alam ko naman iyon, pero ikaw ang unang nagbreak sa promise natin Kay Bestie tsaka----- sagot ni Roldan na hindi na naman natapos dahil sinagot ulit ito ni Roxie.