Kabanata 1

Avannah Sanchez's P.O.V.

"Ano ba naman 'yan, Avannah! Ang paya- payat mo! Para ka ng kalansay! Sayang beauty mo girl!" sambit sa akin ng kaibigan kong si Yvonne. Sa edad na dose, kung titingnan ay parang sampung taon lang ako dahil sa kapayatan ko. Kumakain naman ako ng tama. Hindi nga lang ganoon kadami dahil pinagkakasya lang ni mama ang perang naibibigay sa kaniya ni papa mula sa pamamasada ng traysikel. Apat kasi kaming magkakapatid at ako ang panganay. Maliliit pa ang mga kapatid ko. Dalawa pa sa kapatid ko ang naggagatas kaya naman talagang hirap kami sa buhay. Mabuti na nga lang talaga at nagpa-ligate na si mama kaya naman hindi na kami madadagdagan pa. "Hayaan mo na. Kapag lumaki-laki naman ako, magkakaroon din ako ng laman. Alam mo naman 'di ba na hirap kami sa buhay? Pinagkakasya lang ang perang naiuuwi ni papa sa amin. Kaya talagang hindi rin sapat ang nakakain ko. Ang mahalaga, may almusal, tanghalian at hapunan kami. Kahit na hindi ganoon kadami," nakangiting sabi ko sa kaniya. Bumuntong hininga siya. "Hayaan mo, kapag yumaman ako, tutulungan kita. Kakain tayo ng masasarap. Ako kasi hindi naman talaga kami mayaman eh. Kumbaga, nakaka- survive lang sa araw-araw dahil dalawa lang naman kami ng kapatid. Sakto lang ang kinikita ni papa ko sa pamamasada niya ng jeep," sabi naman sa akin ni Yvonne kasabay ng tipid na ngiti. "Huwag kang mag-alala, yayamar din tayo. Darating ang araw na mabibili natin ang lahat ng gusto nating dalawa," sabi ko sa kaniya sabay hagikhik. "Tama! Talagang yayaman tayo!" aniya at saka nakipag- apir pa sa akin. Ilang sandali pa ng aming pagkukuwentuhan, may tumawag sa akin na isang pamilyar na boses. Pagkatingin ko sa aking likuran, si ninong Raider pala. Ang aking mabait at napakaguwapong ninong. "Hi, ninong! Bakit po?" tarrong ko sa kaniya. "Nasaan pala ang papa mo?" tanong naman niya sa akin. "Ay namasada po ng traysikel. Mamaya pa po siya gabi makakauwi mga 10 pm pa po," sagot ko naman sa kaniya. Tumango-tango siya. "Ah ganoon ba? limbitahan ko sana siya buka: sa bahay dahil birthday ni mommy ko. Sabihan mo siya na pumunta, ha? Aasahan kong pupunta siya." "Sige po, ninong! Sasabihin ko po sa kaniya pag-uwi!" Malawak siyang ngumiti at saka hinaplos ang aking buhok. Pagkatapos ay may dinukot

siya. sa kaniyang bulsa at ito ay ang kaniyang wallet. Naglabas siya ng libuhing pera doon at pagkatapos, kinuha niya ang kamay ko at inilagay doon ang perang dinukot niya sa kaniyang wallet. "Para sa iyo ito. Bumili ka ng maraming food mo, okay? Ang payat-payat mo na, Avannah. Hindi na ito magandang tingnan.. Sige na, aalis na si ninong. Pakisabi na lang sa papa mo ha?" Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa hawak kong pera. Ngayon lang ako nakahawak ng ganito kalaking pera. Palagi naman akong binibigyan ni ninong Raider ng pera sa tuwing pupunta siya dito. Pero ang binigay niya sa akin ngayon ay hindi biro. Dahil alam kong malaking halaga ito. "O- Opo, ninong. Salamat po ng marami!" sigaw ko sa kaniya dahil nakasakay na siya sa kaniyang sasakyan. Kumaway pa siya sa akin bago niya tuluyang pinaandar ang kaniyang sasakyan. Habang ako naman ay mahigpit na hinawakan ang perang ibinigay niya. "Wow naman! Ang bait talaga ng ninong Raider mo! Ang daming pera niyan, Avannah! Makakabili ka na ng maraming pagkain!" nanalalaking matang sabi sa akin ni Yvonne. "Oo nga! Sige na, Yvonne, uuwi muna ako sa amin para ibigay ito kay mama!" mabilis kong sabi bago ako kumaripas ng takbo pauwi sa amin. Nakarating kaagad ako sa bahay dahil ilang bahay lang naman ang agwat ng bahay namin ni Yvonne. Hinihingal pa nga akong napakapit sa pinto ng bahay namin bago ako lumapit kay mama. "Mama! Ibinigay po sa akin ni ninong Raider. Pambili ko raw po ng pagkain. Hinahanap niya kasi s papa. Ang sabi niya po, imbitahan niya raw bukas si papa sa kanila dahil birthday daw po ng mommy niya," hinihingal- hingal kong sambit kay mama. Nanlalaki ang mga mata ni mama nang hawakan niya ang perang ibinigay sa akin ni ninong. Binilang niya iyon. At napatingin siya sa akin. "Sampung libo? Napakalaking pera naman yata ang ibinigay sa iyo ng ninong Raider mo!" bulaslas niya. Marahan akong tumango. "Oo nga po eh. Kahit ako nagulat. Ang sabi niya sa akin nang ibigay niya po iyan, ang payat ko raw. Kaya bumili raw po ako ng pagkain." "Okay sige. Magbihis ka. Tulungar mo akong bihisan ang iba mo pang kapatid dahil aalis tayo..Bibili tayo ng maraming pagkain, anak," sambit ni mama sabay buhat sa bunso kong kapatid na dalawang taong gulang pa lang. Namili kami ng maraming pagkair ni mama. Nagtambak na rin siya ng gatas at diaper para hindi na maubusan si bunso. At nang umuwi si papa kinagabihan, nagulat siya nang makitang maraming tambak na pagkain sa bahay. "Ma? Bakit ang daming pagkain dito? Nag- grocery ka? Saan galing ang ang pera mo?" tanong ni papa kay mama. "Sa ninong Raider ni Avannah. Pumunta dito, hinahanap ka kanina. Birthday daw ng mommy niya bukas. Pumunta ka raw," sagot naman ni mama.

"Aasahan niya raw po iyon, papa," singit ko naman sa usapan nila. Humingang malalim si Papa at saka napahawak sa kaniyang sintido. "Kahit kailan talaga si Raider, palagi na lang siyang nakasaklolo sa akin. Parang nararamdaman niya kung kailan ako gipit na gipit at saka doon siya biglang magbibigay ng tulong. Napakalaki ng utang na loob ko sa kaibigan ko na iyon. Siya iyong bilyonaryong kaibigan ko na hindi nandiri sa akin o tumapak sa pagkatao ko. Siya ang palaging nandyan para sa akin mula noon hanggang ngayon," maramdaming sambit ni papa. Nilapitan siya ni mama sabay yakap. "Kaya nga sa lahat ng kaibigan mo noon, siya ang tunay. Dahil kahit na walang- wala ka na hindi ka niya iniwan. Hindi kagaya ng mga kaibigan mo noon na parang hindi ka na kilala. Dahil mga umangat na sila sa buhay kaya hindi ka na nila pinapansin." Nakatingin lamang ako kina mama at papa.. Naisip ko bigla si ninong Raider. Naisip ko na balang araw ay makababawi rin ako sa kabutihan niya sa amin. SUMUNOD NA ARAW, dumating ang mayamang kapatid ni papa na si tita Elen. Nagbibigay din siya ng tulong sa amin. Siya ang mapagbigay naming tita. Hindi kagaya ng ibang kapatid ni papa na nilalait siya dahil nga sa kami lang ang mahirap. Si papa lang ang mahirap sa kanilang magkakapatid. Kapapasok ko pa lang sa loob ng bahay nang mapatingin sa akin sina mama at tita Elen. Nakipaglaro kasi ako kay Yvonne sa labas no'ng dumating si tita Elen. Lumapit sa akin si mama at saka hinawakan ako sa dalawang kamay. "Anak...gusto sana ng tita Elen mc na sa kanila ka muna tumira. Para may kasama siya doon. Nabalitaan mo naman na wala na ang asawa ng tita mo, 'di ba? At wala naman silang anak kaya malungkot ang nanay ni tita mo..." mahinahong sabi sa akin ni mama. Lumapit naman sa akin si tita Elen. "Ibinigay ko ang lahat ng gusto mo, Avannah. Pag-aaralin din kita. Nang sa ganoon, magkaroon ka ng magandang trabaho kapag nakapagtapos ka. Matutulungan mo pa ang pamilya mo kapag sumasahod ka na." Napatingin ako kay mama. "Anak ..ayos lang sa akin na kay tita Eler ka na muna. Kasi sa kaniya, makapag-aral ka ng maayos. Hindi ka na hihinto tulad ngayon. Kaya kung papayag ka, Avannah...doon ka muna sa tita mo para may kasama rin siya." Napatingin ako kay tita Elen na nakatingin sa akin. Nakaramdam ako bigla ng lungkot dahil mawawalay ako sa pamilya ko..Ngunit naisip ko rin ang sinabi ni tita Elen. Na kapag nakapagtapos ako at nakahanap ng magandang trabaho, matutulungan ko ang pamilya ko. Maibibigay ko na rin ang gusto nila..At magagawa ko pang matulungan si mama sa pagpapaaral ng mga kapatid ko. "Sige po, mama. Pumapayag po ako. Para po kapag dumating ang araw, makakatulong na ako sa pamilya natin," sabi ko sabay ngiti. Niyakap ako ng mahigpit ni mama. At narinig ko ang kaniyang paghikbi. "Hayaan mo, anak. Dadalaw-dalaw ka naman dito kapag wala kang pasok. Para kahi papaano ay nagkikita pa rin tayo. Mag-iingat ka palagi at huwag kang magpapasaway sa tita mo, okay?" Mabilis akong tumango. "Opo, mama...magpapakabait po ako," sambit ko sabay tingin kay tita Elen na ngayon ay nakangiting nakatingin sa akin.

 

 

Kabanata 2

Raider Monteverde's P.O.V.

"Lito...bakit ka ba ganiyan? Ilang taon na tayong magkaibigan pero nahihiya ka pa rin sa akin?" natatawa kong sabi sa matalik kong kaibigan na si Lito. Matagal na kaming magkaibigan ni Lito. Simula pa noong high school kami ay magkaibigan na kami. Matalino si Lito at ako naman ay hindi ganoon katalino. Nakakaintindi lang ako ng mga pinag-aaralan namin pero iba ang talino ni Lito. Naging kaklase ko siya dahil scholar siya. Hanggang makapagtapos kami ng high school ay kaklase ko siya pero hindi na siya nag- college dahil nagtrabaho na siya. Hanggang sa makapagtapos ako. Pero kahit na hindi kami masyadong nagkikita ni Lito, hindi ko siya kinalimutan. Talagang ako ang gumagawa ng paraan para makasama siya. Sa lahat ng naging kaibigan ko si Lito lang ang totoo. Kahit na mahirap lang siya ni minsan ay hindi siya nanghingi ng kung ano sa akin. Talagang kusa akong nagbibigay at talagang inaalam k kung kinakailangan niya ba ng tulong ko dahil hindi naman siya nanghihingi ng tulong sa akin. Si Lito lang ang nagparanas sa akin kung gaano kasarap sa pakiramdam ang magkaroon ng totoong kaibigan. Ang mga kaibigan ko noon ay ginawa akong kakumpitensya. Ginawa akong kaaway dahil hindi sila masaya sa mga achievements ko sa buhay.Kaya naman si Lito lang ang itinuturing kong matalik kong kaibigan. Na talaga namang mapagkakatiwalaan ko. Napakamot si Lito sa kaniyang ulo. "Alam mo naman na hindi talaga ako sanay sa tuwing nagbibigay ka ng tulong sa akin. Kasi kung tutuusin, napakarami mo ng binigay sa akin. Hindi ko na mabilang. Dapat nga hindi mo na ako binibigyan ng kung ano-ano dahil kaibigan lang naman ako at hindi mo ako responsibilidad. At isa pa, talagang nahihiya ako sa iyo."Mahina ko siyang hinampas sa balikat tumigil ka nga sa mga sinasabi mo, Lito Kapag nainis ako sa iyo sa kagaganiyan mo sa akin, kakalimutan na talaga kitang kaibigan kita," pananakot ko sa kaniya. Nanlaki naman ang mata niya sabay tawa ng mahina. "Grabe naman 'yon. Huwag naman ganoon, Raider." Tinawanan ko siya. "Ikaw naman kasi ang kulit mo. Basta huwag kang mahiya sa akin o kaya huwag na huwag ka ng magsasab pa na nahihiya ka o tatanggi ka sa tulong na bigay ko. Magagalit na talaga ako sa iyo." Natatawa siyang napailing. "Maraming salamat, Raider dahil kahit kailan hindi mo ako itinuring na iba. Na parang pakiramdam ko nga, kapatid ang turing mo sa akin." Tinitigan ko siya. "Ganoon naman talaga ang turing ko sa iyo. Matalik kitang kaibigan na parang kapatid ko na rin. Alam mo naman na wala akong kapatid at nag iisa lang ako kaya masaya ak at nakilala kita." "Siya nga pala....ilang taon ka na nga ulit? Nakalimutan ko na eh," biglang sabi ni Lito. "Mag-forty years old na ako ngayong darating na August. Bakit mo nga pala naitanong?" Tumikhim siya. "Naisip ko lang kasi na....bakit wala ka pang asawa? Kumbaga...bakit hindi ka pa bumuo ng sarili mong pamilya eh tumatanda ka na? Wala ka bang balak na magkaroon ng anak? Gusto mo bang mag-isa ka lang sa buhay? Mahirap din kaya kapag walang anak. Sino magmamana ng kayamanan

mo, 'di ba? Mas maganda na may anal ka para sila ang makikinabang ng yaman mo. At masarap sa pakiramdam na mayroong anak." Bumuntong hininga ako. "Wala kasi akong makitang matinong babae. Lahat ng mga nakakasalamuha ko at nakikilala ko, napapansin ko kaagad at nalalaman ko na pera lang ang habol nila sa akin. Sa totoo lang mahirap na humanap ngayon ng babaeng faithful. Nahihirapan akong hanapin ang babaeng pasok sa standard ko. Mahirap na humanap ng babaeng mahal ka talaga dahil mga mukha silang pera." Mahinang tumawa si Lito. "Siguro nga sa parte mo mahirap na humanap dahil talagang maraming babae diyan na napakagandang at napaka- sexy pero.ga malalandi. Hindi marunong makuntento sa isang lalaki. Pero sa tingin ko naman mahahanap mo rin ang babaeng magmamahal sa iyo ng totoo. Pero siguro kailangan na ring kumilos at hanapin ang babaeng iyon. Kaysa maghintay ka dahil baka umabot ka na ng singkuwenta anyos, single ka pa rin." Tinawanan ko siya. "Huwag naman sanang umabot ako sa ganoong edad. Ngayon may kalandian ako kaso inayawan ko rin kaagad dahil humihingi na ng kung ano-ano sa akin Nakakainis Halatang ginagawa lang ako suga Daddy. Mga buwisit na babae yan." Malakas naman na natawa si Lito habang ako naman ay kinukwentc ko sa kaniya ang mga babaeng nakalandian ko. Hindi ko naman maitatangging hindi ako pumapayag na hindi ko sila naikakamang lahat. Sila naman ang may mga gusto no'n. Kahit na hindi ko na sabihin, sila na ang kusang nagsasabi sa akin kaya hindi na rin naman ako tumatanggi. Binibigay ko lang ang gusto nila. Sa kanila ako nagpaparaos ng init ng katawan. "Pero huwag kang mawalan ng pag-asa, Raider. Sa guwapo monc 'yan, imposibleng hindi mo mahanap ang babaeng magmamahal sa iyo ng totoo. lyong hindi pera ang habol sa iyo. Basta huwag kang mawawalan ng pag-asa," natatawang sabi niya sa akin. "Mama? Papa?"Sabay kaming napalingon ni Lito nang marinig namin ang boses ng isang babae sa pinto ng bahay nila. Nanlaki ang mata ko nang makita ko ang isang dalagang mayroong napakagandang mukha at napakaganda ng hubog ng katawan. Kitang-kita ang magandang kurba ng katawan niya dahil sa hapit na hapit niyang suot na damit. At nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto ko kung sino ito. "Avannah, anak!" malakas na sabi Lito sabay patakbong lumapit kay Avannah. "Papa!" malakas naman nasabi ni Avannah sabay yakap kay Lito. Napalunok ako ng aking laway. Si Avannah? Ang inaanak ko? Siya na nga ba talaga ito? Dalagang- dalaga na siya na akala mo isa siyang modelo. Ibang iba ang itsura niya ngayon kumpara noon na isa lamang siyang payat na bata. Napakaganda ng hubog ng katawan niya. Ang nipis ng kaniyang baywang ngunit malaki ang kaniyang balakang. Malusog din ang kaniyang dibdib, matambok ang kaniyang puwetan makinis at maputi na ang kaniyang balat. At ang kaniyang mukha maamong nakakaakit....hindi ko alam kung bakit titig na titig ako sa kaniya ngayon. "Nasaan po si mama at ang mga kapatid ko?' tanong ni Avannah sa kaniyang ama. "May pinuntahan lang sila saglit. Hindi ko nga alam kung nasaan kaya nga hinihintay ko sila dito. Kumusta ka naman anak? Dalagang- dalaga ka na. Ang laki na ng pinagbago mo. Tama lang talaga na hinayaan kita doon sa tita Elen mo dahil nabigyan ka niya ng magandang buhay. Masaya ako para sa iyo anak ko," sambit ni Lito sabay haplos sa buhok ni Avannah. Ngumiti si Avannah. "Ayos lang naman po ako, Papa. Bapakabait po ni tita Elen. Talagang binigyan niya po ako ng magandang buhay Sa ngayon po, ako naman ang babawi

sa inyo. Nag- aasikaso na ako ng malilipatan ko kasi may trabaho na po ako. Nakahanap na po ako ng apartment na matitirahan ko malapit sa pinagtatrabahuhan kong kumpanya. Si tita Ellen naman po ayos lang sa kaniya na aalis na ako sa bahay niya dahil may bago po siyang nobyo. Bale iyon na po ang nagpapasaya sa kaniya ngayon kaya siguro hindi niya na po ako kailangan. At saka parang sa ibang bansa na sila titira." "Miss na miss kita, anak. Masaya ako sa naabot mo ngayon. Napakasuwerte ko dahil nagkaroon ako ng mabuting anak na kagay mo, Avannah. Salamat at hindi mo kami kinalimutan," sambit ni Lito at saka niyakap si Avannah. "Miss na miss ko na rin po kayo papa. Kayo nila mama at mga kapatid ko. At hinding- hindi ko po kayo malilimutan dahil ipaparanas ko pa po sa inyo ang ginhawa. Magtatrabaho po ako ng maayos." Napabaling ang tingin sa akin ni Avannah. Bigla akong naestatwa sa kinatatayuan ko at nakatitig lamang sa kaniya. Bakit ganito ang epekto sa akin ang titig ng inaanak ko? Parang tumatagos sa loob ko ang titig niya. Ilang beses akong napalunok ng aking laway habang nakatingin sa inaanak kong si Avannha. "Anak, si ninong Raider mo nga pala. Dinalaw niya ako dito. Hindi pa rin siya nagbabago. Talagang napakabuting kaibigan niya pa rin at palaging nandiyan sa oras ng pangangailangan," sabi ni Lito sabay turo sa akin. Malawak namanng ngumiti si Avannah. At nanlaki ang mga mata ko dahil napakaganda niya. Mas lalo siyang gumanda ngayong nakangiti siya sa akin. Kulang na nga lang ay magningning ang mga mata ko habang nakatingin sa kaniya. Ano bang nangyayari sa akin at parang masyado akong namamangha sa inaanak kong ito? "Hi po, ninong Raider!" masayang sabi ni Avannah sabay lapit sa akin. Nanigas ang katawan ko nang yakapin niya ako. Ramdam na ramdam ko ang malambot niyang dibdib. Bigla akong nag-init.  Ano ba ang nangyayari sa akin? Nasisiraan na ba ako? Bakit parang nagkakaroon ako ng kakaibang panghanga sa inaanak kong si Avannah? "Kumusta po kayo, ninong?" malambing na sabi niya sa akin. "A- Ayos lang. S- Single pa rin si ninong mo..." nauutal kong sabi. Napatingin ako sa mapupula at manipis niyang labi na para bang ang sarap halikan. Agad akong tumingin sa ibang direksyon at sak napapikit ng mariin. "Ninong? Ayos lang po ba kayo?"" tanong ni Avannah sa akin sabay hawak sa aking braso. Para akong napapaso sa ginawa niyang paghawak sa braso ko kaya naman pasimple kong binawi ang braso kong hawak niya. "Ayos lang ako, Avannah. H- Huwag mo akong intindihin," sabi ko sabay ngiti ng alanganin. "Maraminh salamat po pala, ninong sa kabutihan niyo sa pamilya ko. Huwag po kayong mag-alala, makakabawi rin po kami sa inyo..." "Kahit huwag na, Avannah. Huwag mo ng isipin pa iyon. Masaya ako na nakatulong ako sa inyo..." sabi ko sabay tingin sa ibang direksyon. Para kasi akong naaakit sa mapupula niyang labi. Pasimple ko ngang nakurot ang sarili ko nang sa ganoon magising ako sa kahibangan ko ngayon.

"Ah...Lito...aalis na pala ako. May aasikasuhin pa ako," bigla kong sabi sabay tingin kay Avannah. "Nice to see you again, inaanak. Aalis na si ninong..." sambit ko bago nagmamadaling lumabas ng kanilang bahay. Hinihingal pa ako nang makapasok ako sa loob ng aking sasakyan. Napatingin ako sa pagitan ng hita ko kung saan mayroong malaking umbok doon. "" Tinigasan ako sa ginawang pagyakap sa akin ng inaanak kong si Avannah.

 

Kabanata 3

Avannah's P.O.V.

"Grabe! Napakaganda mo na, Avannah! Para kang isang artista o 'di kaya isang model! Dati lang dugyot ka pa at payatot pero ngayon, ibang klase na ang ganda mo!" nakangising sabi sa akin ng kaibigan kong si Yvonne. "Ganoon talaga. Nag- transform ako bigla. Pero ikaw din naman, gumanda ka rin tapos sumeksi ka pa," sabi ko sabay tawa. Humaba naman ang nguso niya. "Parang hindi naman! Nakakainis nga eh. Nagkakatigyawat ako! Kung hindi nga ako nag-i- skin care, baka dumami na ito. Mabuti nga ngayon at naubos na kahit papaano." "Mabuti na lang wala akong tigyawat sa mukha. Tutubo lang sila kapag magkakaroon na ako. Pero mga dalawa o tatlo lang," sambit ko naman sabay haplos sa pisngi ko. "Eh 'di sana all na lang talaga! Ilang taon ka na pala ngayon? Malapit na birthday mo, ha!" "Twenty three na ako ngayon. Pero mukhang teenager pa rin! Char! Hindi ko pa alam kung anong ganap sa birthday ko. Baka kumain na lang kami nila family ko sa labas. Medyo busy pa kasi ako ngayon dahil kapapasok ko pa lang sa isang company. Sikat na kompanya ito.." sabi ko sabay ngiti. Namilog naman ang mata ni Yvonne. "Oh? Sana all talaga! Gusto ko ring makapasok sa ganiyan kaso lagi akong bagsak s interview! Ang hirap talaga kapag bobo!" sabi niya sabay tawa ng malakas. Siniko ko naman siya. "Grabe ka naman sa sarili mo! Wala naman? taong bobo. Siguro talagang mataas lang ang standard nila o may hinahanap sila na sagot at iyon ang gusto nilang marinig mula sa iyo." Umismid naman siya. "Huwag mo na akong utuin pa, Avannah. Iniba mo lang eh pero bobo talaga ako kasi hindi ko nasagot ng maayos." Natatawa akong napailing. "Ewan ko sa iyo! Halika nga kumain tayo ngayon sa labas. Libre kita." Namilog naman ang mata niya. "Oh talaga? Yown! Iba ka na talaga! Mayaman ka na!"

Malakas ko siyang tinawanan. Masaya ako dahil kahit ilang taon na ang lumipas, ganito pa rin ang trato namin sa isa't isa ni Yvonne. Parang walang nagbago. Ngayong ako naman ang mayroong trabaho, gusto ko namang bumawi sa kanila. Hindi ko nga alam kung sino ang CEO ng kompanyang pinagtatrabahuhan ko dahil bago raw ito. Bumaba na kasi sa dating puwesto ang CEO kaya pinalitan ito kaagad. KINABUKASAN, nagising ako sa lakas ng alarm clock ko. Kahit na medyo inaantok pa ay bumangon na ako. Mag-iisang linggo na ako dito inuupahan kong apartment. Kahit papaano ay nasasanay na ako. Masaya ako kay tita Elen dahil nahanap niya pa ang lalaking magpapasaya sa kaniya. Naisip ko tuloy bigla na magkaroon ng boyfriend pero natatakot din kasi ako. Baka kasi hindi naman totoong pagmamahal ang mahanap ko. Na baka maloko lan ako. Sa panahon pa naman ngayon, maraming lalaki ang gustong gawing parausan lang ang isang babae. Na katawan lang ang habol nila. Na hindi talaga nila mahal ang isang babae. "Hi, Avannah! Good morning!" bati sa akin ni Sheena. "Good morning din sa iyo," ganting bati ko naman nang maupo ako sa table ko. "Naka- ready ka na ba? Mamaya na raw darating ang bagong CEO ng kompanyang ito. At mukhang lahat ng department ay bibisitahin," nakangiwing sabi niya. Umarko ang kilay ko. "Oo ready naman ako. Bakit parang kinakabahan ka yata?" Nagkibit balikat siya. "Wala lang Kasi 'di ba bumaba ang sales ng mga products natin. Baka sabihin hindi effective ang pagma- market natin kaya hindi ito napapansin ng madlang people." "Loko. Syempre ginagawa naman natin ang lahat para mapansin ang products natin. Siguro, may nakasanayan pang ibang brand ang mga tao. Pero atleast may iilang tao na ang sumusubok sa produkto natin. At naniniwala ako na makikilala rin dito soon dahil talaga namang epektibo ang products natin," nakangiting sabi ko sabay kindat. "Sabagay tama ka. Sige na nga, magtrabaho na tayo. Pero nga pala, hinahanap ka sa akin ni Lorenzo kanina. Tingin ko talaga na- love at first sight sa iyo ang lalaking iyon. Hindi ka na lugi dahi siya na ang head ng isang department dito. Meaning, tumaas ang sahod niya! Kaya kapag nag-date kayo, solid! Siya na lagi ang sagot," aniya sabay bungisngis. Tinawanan ko lang siya. "Hindi ko naman need ng lalaking lagi akong ililibre. Dahil maraming lalaki ngayon ang kayang paggastusan ang isang babae pero niloloko lang pala." Humaba naman ang nguso niya. "Sabagay tama ka. Pero pasado naman ang mukha niya sa iyo?" Tumikhim ako. Guwapo naman si Lorenzo. Matangkad, mestiso, may dimple, matipuno ang katawan at mabait pa. Pero hindi ko siya tipo. Ewan ko ba pero hindi ako attracted sa kaniya kahi na guwapo siya. Mukha siyang mabait kung titingnan. Pero ang hanap ko kasi iyong medyo maangas ang dating. lyon bang medyo badboy pero maginoo at hindi babaero. "Guwapo naman siya kaso hindi ko siya type. Hindi ako attracted sa dating niya. Parang masyadong mabait. Gusto ko kasi iyon bang medyo maangas. lyon bang nakatatakot. Na talagang kaya kang ipagtanggol kahit kanino," sabi ko sabay tawa.

Natawa na rin siya. "Ay iyong badboy ang dating? Naku iwasan mo ang mga 'yan dahil mga manloloko ang ganoong lalaki. Masasaktan ka lang. Ikaw din." "Grabe ka naman. May mga badboy naman na nagiging goodboy kapag nahanap na nila ang babaeng magpapatino sa kanila." Malakas siyang natawa. "Mukhan pang telenovela yata ang naiisp mo, Avannah. Hay naku! Bahala ka, ikaw din. Pero wala namang masama kung mangangarap ka ng gising. Malay mo naman talaga biglang dumating sa buhay mo ang lalaking hinahanap mo," sabi niya sabay tawang muli. Naging abala na kami sa trabaho. Ilang minuto ang lumipas, may kumatok sa pinto at pumasok ang head department namin. "Hello everyone. Tumayo ang lahat at i- welcome natin ang bagong CEO ng kompanyang ito. Mr. Raider Monteverde!" Agad akong napatayo kasabay ng panlalaki ng mata ko. Si ninong Raider ang bagong CEO ng kompanyang ito? Kulang na lang ay magningning ang mga mga ng babaeng katrabaho ko dito nang pumasok si ninong Raider. Napakaguwapo ni ninong. Hindi mahahalata sa itsura na may edad na siya. Sa pagkakaalam ko, forty years old na siya sa august pero kung titingnan, mukha siyang nasa 30s Ganito ba talaga kapag mayaman? Parang hindi tumatanda? Guwapo pa rin? Kinakausap siya ng head department namin at ipinakikita at pinaliliwanag kung ano ang ginagawa namin para sa company. Napalunok ako ng laway nang biglang magtama ang paningin namin ni ninong Raider at nginitian niya ako. Kaya naman napatingin sa akin ang mga katrabaho ko. Bigla tuloy akong nailang at napakamot sa aking ulo. "Sir? Siya po si Ms. Sanchez. employee po," sabi ng head namin. Bumaling sa kaniya si ninong Raider. "Yes I know dahil siya ay inaanak ko," nakangiting sabi ni ninong Raider bago siya bumaling sa akin. Napaawang naman ang mga bibic ng mga katrabaho ko at lahat sila ay nakatingin sa akin. Hindi ko tuloy alam kung ano ang sasabihin sa kanila. Bigla tuloy akong nahiya. Lumapit naman sa akin si ninong Raider kaya naman bigla kumabog ang dibdib ko. "Hindi mo sinabi sa akin na dito ki pala nagtatrabaho?" nakangiting sabi niya. "Hi... hindi ko po alam na kayo po pala ninong ang bagong CEO..." nahihiya kong sabi sabay kamot sa ulo. Malawak na ngumiti si ninong Raider dahilan para mas lalo siyang naging guwapo sa paningin ko. "Masaya ako na nandito ka nagtatrabaho. Mukhang gaganahan na akong hope magpunta dito..." sabi niya sabay kindat.

 

Kabanata 4

Avannah's P.O.V.

"Hoy, Avannah ikaw na talaga!" sambit ni Sheena nang dumating ako sa opisina namin. Kumunot ang noo ko. "Ha? Anong ako na talaga?" "Mapapasana all na lang kami sa iyo dahil ninong mo pala ang CEO ng kumpanyang ito na si Mr. Raider Monteverde! Ang hot, guwapo at yummy CEO natin! Alam mo bang sa edad na forty years old ay wala pang girlfriend ang ninong mo? Mukhang pihikan yata sa babae. Kaya marami pa ring babae ang nagpapapansin sa kaniya lalo na dito. Sa pagkakaalam ko, maraming babaeng sikat o anak ng mga mayayamang tao ang nagpapansin sa kaniya. Kahit nga iyong mga nasa edad 20's eh nagpapapansin sa kaniya." Tinitigan ko si Sheena. "Ewan ko rin diyan kay ninong Raider eh Minsan, narinig ko silang nag- usap ni papa. Naiinis daw si ninong sa mga babaeng nakakalandian niya dahil lahat daw ito ay pera lang ang habol sa kaniya. Kumbaga, naglalandian pa lang sila, kung ano ano na ang hinihingi ng babae. Ang hanap daw ni ninong ay totoong pagmamahal. lyon bang mamahalin talaga siya ng babae hindi dahil sa kung anong mayroon siya." Lumabi si Sheena. "Sabagay...maraming babae ngayon na yaman lang ang habol sa isang lalaki. Pero minsan kasi kailangan din na may kaya ang lalaking magiging karelasyon mo dahil hindi naman nakakain ang pagmamahal. Hindi ka naman mabubusog sa pagmamahal." "Oo naman. Pero syempre dapat mahalin din ng isang babae ang isang lalaki kahit na naging praktikal siya sa buhay," sabi ko naman. "Pero matanong nga kita, hindi ka ba nagkakaroon ng crush sa ninong mo?" Namilog ang mata ko sa sinabi niya. "Ha? Wala loka! Kasing edad niya lang si papa. Bale parang pangalawang papa ko na rin siya since siya ay ninong ko." "Talaga ba? Kasi kung iba 'yan, nagkagusto na sila sa ninong nila. Uso na nga ngayon iyong nagkakagustuhan ang magninong. Minsan pa nga mag- uncle eh. Ibang klase rin ang pag- ibig 'no? Pero masarap magmahal ng bawal..." nakabungisngis niyang sabi. "Sabagay may narinig nga akong ganiyan. Pero hindi ko naman maitatanggi na ang guwapo ni ninong. At saka talagang kapag nakikita ko siya, humahanga ako sa kaniya. Pero parang nakakaanc naman kapag magkakaroon ako ng crush sa kaniya eh ninong ko siya," sabi ko at saka alanganing tumawa. Tumaas ang kilay niya. "Anong nakakaano? Walang nakakaano diyan dahil hindi naman kayo magkadugo. Mag- ninong lang kayo. At kung iniisip mo ang layo ng edad ninyo, walang masama doon dahil maraming tao na sa ngayon ang nagpapakasal at masayang nagsasama kahit na napakalayo pa ng agwat nila!" Mahina akong natawa. Naiisip ko pa lang na magkakagustuhan kami ni ninong Raider, malabo. Pero kahit noong teenager pa lang naman ako, may paghanga na ako kay ninong. Na naisip ko na magiging masuwerte ang babaeng mapapangasawa niya. Sino ba namang hindi hahanga sa isang katulad niya? Guwapo. Matipuno ang katawan. Mabait at higit sa lahat napakamatulungin. At aaminin ko rin na noong nakatira ako sa bahay ni tita Elen, talagang nagpaganda ako ng husto. Dahil noong nakita ko ang pictures ko, ang pangit ko pala. Ang payat ko. Hindi ganoon kakinis at kaputi ang balat ko. Marami akong peklat. At talaga namang dugyot ako kung titingnan. Ginawa kong ayusin ang sarili ko at pagandahin

dahil gusto ko na kapag nagkita kami n ninong Raider, humanga siya sa gandang mayroon ako. At mukhang nagtagumpay naman ako. Dahil noong magkita kaming muli pagkauwi ko sa bahay namin, kitang kita ko sa mukha niya ang pagkagulat nang makita ako. Na para bang naestatwa siya sa kinatatayuan niya. Pero hindi ko puwedeng sabihin sa kaniya na may paghanga na ako sa kaniya noon pa. Baka kasi mailang siya sa akin lalo pa't ninong ko siya. Na para bang pangalawang magulang ko na siya. At sa tingin ko rin hindi matutuwa si papa kapag nalaman niyang may paghanga ako kay ninong Raider. "Tumigil ka na nga diyan, Sheena. Magtrabaho na tayo. Baka mamaya magalit pa sa atin si head natin dahil puro na tayo chismis," sabi ko sa kaniya bago itinuon ang atensiyon ko sa monitor. Naging abala na kaming lahat sa loob ng opisina. Kaniya-kaniya kaming market ng products namin dahil hindi maganda ang naging sales nito sa nakalipas na ilang buwan. Medyo napapagod na nga ang mata ko dahil nakababad ako kanina pa sa monitor. "Avannah! Tawag ka ni Mr. Monteverde. Doon ka raw pumunta sa office niya," sabi ni Sheena na kararating lang. Kumunot ang noo ko. "Ha? Sinabi niya sa iyo?" Mabilis siyang tumango. "Oo noong makita ko siya sa hallway. Sige na muna, kakain na ako dahil nakakagutom magtrabaho," sabi niya bago binuksan ang dala niyang pagkain. Nagkibit balikat na lang ako bago kinuha ang maliit kong bag na may lamang pampaganda. Nag- retouch ako nang kaunti bago lumabas ng opisina namin. Para naman hindi ako haggard kapag nakita ako ni ninong Raider. Huminga ako ng malalim nang matapat ako sa pinto ng opisina ni ninong Raider. Ewan ko ba pero bigla akong kinabahan. Bakit kay ako pinatawag ni ninong? Ano kaya ang kailangan niya sa akin? Gusto niya lang ba akong makita? Binatukan ko ang sarili ko sa isipin kong iyon. Bakit ba ako nag- iisip ng ganito? At bakit naman ako gustong makita ni ninong Raider? Sino ba ako sa kaniya eh inaanak na lang naman ako? Kumatok ako ng tatlong beses bago pinihit ang doorknob. Nagtama ang paningin namin ni ninong Raider nang makapasok ako sa loob ng kaniyang opisina. Napalunok ako ng laway bago ko marahang isinara ang pinto. Pagkatapos ay naglakad na ako palapit sa kaniya at nginitian siya ng alanganin. "H- Hello po M- Mr. Monteverde. Pi...pinatawag niyo raw p- po ako?" magalang at nauutal kong sabi sa kaniya. Maahina naman siyang tumawa. "Ang galang mo naman masyado, Avannah. Parang hindi mo naman ako ninong niyan," sabi niya saba ngiti. apakurap ako ng ilang beses. Bakit parang lalong gumaguwapo si ninong Raider ngayon? Ano bang nangyayari sa akin at tila ba hangang-hanga ako sa kaguwapuhan niya simula nang magkita kaming muli? Sabagay noon pa naman talaga ay may paghanga na ako sa kaniya. Pero pinipigilan ko lang ang sarili ko dahil masyado pa akong

bata noon. At isa pa ninong ko siya. Kumamot ako sa aking ulo. "Pasensya na po ninong kasi syempre....kayo po ang CEO ng kumpanyang pinagtatrabahuan kc kaya dapat lang po na maging magalang po ako sa inyo," sabi ko naman sabay kagat labi. Tumikhim siya. "Hindi mo kailangang maging magalang sa akin, Avannah. Kung ano ang trato mo sa akin kapag nagpupunta ako sa bahay ninyo, ganoon din dito kapag tayong dalawa lang. Siguro puwede kang maging magalang kapag may ibang tao bilang respeto na rin sa akin. Pero ngayong tayo lang naman nandito, huwag ka ng maging magalang. Maupo ka..." Kaagad naman akong sumunod sa kaniya at naupo ako sa harapa niya. "Bakit niyo po pala ako pinatawag?" "Gusto lang kitang makasabay kumain. Napadami kasi ako ng bil ng pagkain. Eh wala naman pala 'yong secretary ko. Absent nga pala siya dahil may sakit. Kaya naisip ko ipatawag ka tutal tanghalian na rin naman. Kumain ka na ba?" Humigpit ang hawak ko sa suot kong skirt Ewan ko ba pero bigla akong kinilig dahil sa pagyaya sa akin ni ninong na kumain kami ngayon ng sabay. "Hindi pa po. Kakain pa lang po sana. Busy po kasi ako sa pagma- market ng products natin kasi hindi po maganda ang naging sales nito noong nakaraang buwan..." sabi ko naman sabay ngiti. Bumuntong hininga si ninong. "Huwag ka na masyadong magpakapagod diyan. Gagawa rin ako ng paraan para maging mabenta ang produkto natin tutal kilala naman ako sa pagiging modelo ko ng mga damit. Sa totoo lang kasi wala naman talaga akong balak na bilhin pa ang kompanyang ito dahil bankrupt na nga ito. Naawa lang ako sa kaibigan ko na dating may ari nito at naawa rin ako sa mga empleyado na nandito dahil mawawalan sila ng trabaho. But I'm thankful na ginagawa mo ang trabaho mo dito ng maayos. Nakakatuwa ka naman agad," nakangiting sabi niya na kung saan labas ang mapuputi at pantay-pantay niyang ngipin. Napakagat labi ako at saka agad na ngumiti. "Salamat po, ninong." "Naisip ko na... baka gusto mong maging secretary ko? Tutal iyong secretary ko ngayon, mukhang magre-resign na siya. Atleast ikaw kilala na kita at mapagkakatiwalaan pa." Namilog naman ang mata ko. "Talaga po ninong?" Nakangiti siyang tumango. "Oo naman. Sasabihin ko sa iyo kung kailan mag-resign ang secretary ko ngayon tapos ikaw na kaagad ang papalit." Kulang na lang ay tumalon ako sa tuwa. Hindi ko akalain na tataas kaagad ang posisyon ko nito. At nakakatuwa pa dahil palagi kong makakasama si ninong Raider. "Sige po ninong..." nakangiting sabi ko. "Sige na kumain na tayo bago ikaw pa ang makain ko..." mahinang sabi niya.

"Ano pong sabi ninyo ninong?" kunot noong tanong ko dahil hindi ko narinig ang huli niyang sinabi. "Wala, inaanak ko. Ang sabi ko ang ganda mo," sabi niya sabay kindat habang ako naman ay kinilig bigla.

 

 

Kabanata 5

 Avannah's P.O.V.

"Ninong...para sa akin po lahat ito?" tanong ko kay ninong Raider nang bilhan niya ako ng ilang mamahaling bag, damit at relo. "Oo naman inaanak ko. Kasi 'di ba... matagal kang nawala? Tapos ilang pasko akong hindi nakapagbigay sa iyo ng aginaldo kaya ngayon lang bumabawi si ninong. Nagustuhan mo ba ang lahat ng 'yan?" Kulang na nga lang ay magningning ang mga mata ko sa mga pinagbibili sa akin ni ninong Ngayon lang kasi ako magkakaroon ng ganitong mamahaling mga gamit. Mga sikat na brand ang mga ito kaya naman alam kong hindi biro ang mga presyo nito. "Nakakahiva naman po sa inyo ninor Idagdag sa Library kayo nag-abala sa akin dahil .pag malaki na po ako at hindi na dapa binibigyan pa ng aginaldo. Nakakahiya naman kung namamasko pa ako sa inyo," nahihiya kong sabi sabay kagat labi. "Ayos na ayos lang na mamasko ka sa akin. Walang problema iyon sa akin. At saka ikaw nga lang an nag-iisang inaanak ko. Wala akong ibang inaanak kun'di ikaw lang, Avannah. Kaya gusto kong maging spoiled inaanak ka," nakangiting sambit niya. Nahihiya akong napakamot sa aking ulo. Bakit kaya biglang naging mabait sa akin si ninong ng ganito? Sabagay dati pa naman mabait sa akin si ninong Raider at wagas nga siya kung magbigay sa akin ang pera sa tuwing dumadalaw siya sa bahay Pero ngayon para kasing may iba sa pakikitungo niya sa akin. Pero hindi ko maipaliwanag na para bang may iba akong nararamdaman sa pagiging mabait niya sa akin. Ngunit nagugustuhan ko ang pagiging close naming dalawa dahil mas lalo akong napapalapit kay ninon? Raider. Sasamantalahin ko na lamang ng pagkakataong ito lalo na't nasa hustong edad naman na ako. Kaya puwede na akong makipagharutan kay ninong Raider. Teka! Makipagharutan? Pasimple kong na kinurot ang sarili ko dahil sa naiisip ko ngayon. Bakit ko nga ba naisipang makipagharutan kay ninong? Nababaliw na yata ako pero bahala na. Parang gusto kong landiin si Ninong na hindi ko alam. Pero teka....kailan pa ba akc naging malandi? Sabagay hindi naman talaga ako lumandi noong nasa bahay ako nag tita Elen. Ewan ko ba pero wala akong pakialam sa mga kaklase ko noor na nanliligaw sa akin. Hindi kaya dahil mas gusto ko ang mas matanda sa akin kaysa sa kaedad ko? May napanuod kasi ako noon palabas kung saan mas matanda ng ilang dekada ang lalaki sa babae. At mas masaya ang relasyong mayroon sila kaya dahil doon, mas gusto ko ang mas matandang lalaki na makarelasyon ko. Pero natatakot ako sa mga sasabihin ng ibang tao lalo na sa ninong ko pa ako nagkaroon ng gusto. Na malamang sa malamang, makakarinig ako ng hindi magagandang salita mula s kanila. Pero bahala na. Wala namang masama kung magkagusto ako sa ninong Raider ko 'di ba? Single naman siya. Wala akong dapat ikabahala. At saka gusto ko lang naman siya. Hindi naman ako gagawa ng paraan para magkaroon kami ng relasyon. Pero kung sakali man....bahala na.

"Ayos ka lang ba inaanak ko? Nakatulala ka na. Bakit parang naging malalim yata ang iniisip mo?" biglang sabi ni ninong Raider kaya naman bumalik ang aking ulirat. Napatingin ako sa kaniya at saka s'ya nginitian. "Wala po ninong may naisip lang po ako. Siya nga po pala ninong Raider...gabi na po Hindi pa po ba kayo uuwi?" Inhinatid kasi ako ni ninong Raide sa apartment ko ngayon. Dapat nga sana ay hindi ako magpapahatid sa kaniya pero nagpumilit siya. Bumuntong hininga siya at saka nginitian ako. "Wala naman akong gagawin sa bahay ko kaya.....ayos lang ba na dito muna ako tumambay saglit?" Napakagat labi ako Bakit kaya gusto na ninong na dito muna siya eh kaming dalawa lang naman ang nandito ngayon? Hindi ba parang nakakailang? Baka ma gawing masama sa akin si ninong ngayon ngunit masama nga ba ang gagawin niya? Bakit parang bigla akong nasabik? Muli kong kinurot ang sarili ko. Ano na ba ang nangyayari sa akin? Bakit parang bigla akong naging haliparot? Dahil kaya ito sa kanunuod ko ng erotic movies? Hindi naman ang mga intimate scenes ang pinakagusto ko sa pinapanuod ko, kumbaga iyong kuwento rin. Sadyang hindi ko lang maiwasang maisip kung ano ba ang pakiramdam ng inaangkin ng isang lalaki. Na para bang sarap na sarap ang babae sa bawat erotic movies ba pinapanuod ko. Kaya naman mas lalo akong napapaisip at nasasabik na maangkin ng isang lalaki. Pero hindi ko pa kasi alam kung sino ang puwedeng gumawa sa akin no'n. Eh kung si ninong Raider kaya? Ay naku! Ano ba itong naiisip ko? Bakit parang bigla akong nasabik sa ninong Raider ko? Pakshet! Masama na ito! Mukhang kailangan ko ng tigilan ang panunuod ng erotic movies! "Ayos lang naman po ninong kung gusto niyo po munang tumambay dito. Pero ano po pala ang gusto niyong gawin dito? Eh wala namang pong ibang magagawa dito kasi nakaka- boring dito sa apartment. Palagi nga lang akong nakatulala dito o hindi kaya nanonood ng palabas..." sambit kc sabay ngiti ng alanganin. Tumango-tango siya. "Ganoon ba? Hindi naman ako mabo- boring dahil nandito ka naman. Kasama kita kaya may makakausap ako. Kung gusto mo, manood tayo ng palabas. Ano bang gusto mong panuorin? Horror ba? Romantic movies o fantasy movies?" suhestiyon niya. "Romantic movies na lang po, ninong. Ayoko po ng horror lalo na't mag-isa lang po ako dito. Ayokong matakot," sabi ko at saka mahinang natawa. "Sige po ninong... maghahanda lang po ako ng makakain po natin..." nakangiting sabi ko. "Tulungan na kita, Avannah..." sambit niya at saka inasikaso na ang mga pinagbibili niyang pagkain. Nginitian ko lamang siya. Habang tinatanggal niya sa plastik ang mga binili niya, para akong ako maging haliparot! Mga ganitong oras...dapat natutulog na ako dahil inaantok na ako. Maaga kasi ang pasok ko kaya maaga akong natutulog. Pero ngayon nandito si ninong, Raider...biglang nawalang antok ko.

"Tara na, Avannah...manood na tayo," sambit niya nang maupo siya sa sofa habang ako naman a marahang naupo din. Naupo siya sa kabilang dulo habang ako naman ay nakaupo sa kabilang dulo ng sofa. Malaki ang space sa pagitan naming dalawa. Huminga ako ng malalim bago itinuon ang paningin ko sa palabas. Pasimple ko siyang sinusulyapan at talagang binabantayan ko ang kilos niya sa gilid ng mata ko. Pakshet! Bakit parang gusto kong lapitan si ninong at humiga sa kandungan niya? Naging tahimik lang kaming dalawa habang nanunuod. Pasimpleng akong tumitingin kay ninong Raider na tahimik lang habang nanonood. Talagang seryoso siya nanonood. Hindi nga siya halos kumukurap habang nakatingin sa T.V. Habang ako naman ay hindi ko alam kung ano na ang nangyayari sa palabas na pinapanood namin dahil nakabantay ako kay ninong Raider. Para akong tanga na pasulyap- sulyap sa kaniya. Napapansin niya kaya ang ginagawa kong pagsulyap sa kaniya o hindi? Kasi parang hindi dahil talagang nakatuon ang atensyon niya sa pinapanuod namin. Nakatingin lang ako sa T. V. pero hindi ko naiintindihan ang pinapanood namin. Ang atensyon ko kasi ay na kay ninong Raider. Biglang humikab si ninong at pagkatapos ay napatingin siya sa akin kaya naman nagulat ako. "Medyo inaantok na ako, inaanak..." sambit niya sa akin sabay kusot ng kanyang mata. "Ayos lang po ninong kung gusto niyong umidlip saglit. Puwede naman po kayong humiga muna...." sabi ko naman sa kaniya. "Talaga? Sige....inaantok kasi ako dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Ewan ko ba kung bakit. Salamat pala, inaanak..." nakangiting sabi niya. Nagulat na lang ako nang bigla na lamang siyang humiga sa hita ko. Napalunok ako ng laway habang nanlalaki ang mga mata kong nakatingin sa kaniya. "Puwede bang dito ako mahiga sa hita mo, Avannah? Para naman kahit papaano ay may unan ako... tila mapang-akit niyang sabi sa akin. "A- Ah s- sige po n-ninong. A...ayos lang naman po," nauutal kong sambit. "Salamat inaanak ko..." matapos niyang sabihin iyon ay humiga na siya ng tuluyan sa hita ko at pagkatapos ay binaling niya ang paningin sa palabas. Napakagat labi ako nang masanggi ng kaniyang ulo ang aking perlas na silangan. Ano ba 'tong ginagawa sa akin ni ninong? Inaakit niya ba ako o ano? Hindi kaya may lihim na pagnanasa sa akin si ninong? Muli kong itinuon ang paningin ko sa palabas ngunit ilang sandali p ay muli akong nagulat nang biglang haplusin ni ninong Raider ang hita ko kasabay ng bahagyang pagpisil. Naka- shorts pa naman ako ngayon ng maikli kaya labas ang bilugan kong maputing hita. Balak ko sana siyang suwayin ngunit hindi ko magawa dahil mas nanaig sa aking kagustuhan damahin ang init ng palad niya. "Napaka kinis mo naman inaanak....puwede bang pahaplos si ninong? Haplos lang.......promise...." sambit niya at muling hinaplos ang hita ko.

 

 

Kabanata 6

 Raider's P.O.V.

 Marahan kong iminulat ang mga mata ko at nagulat ako nang makita kong magkayakap kami ng inaanak kong si Avannah. Nakatulog kaming dalawa sa sofa? Hindi ko na maalala ang nangyari kagabi dahil talagang inantok na ako. Napangiti ako nang pagmasdan ko ang inosente ngunit nakaakit na mukha ni Avannah. Bakit kaya hindi siya nagalit o humindi nang mahiga ako sa hita niya? Na para bang gusto niya pa ang ginawa ko. May gusto kaya sa akin ang inaanak kong ito? Bahala na kung ano man ang sasabihin ng ibang tao sa amin. Pero nahihirapan na akong pigilan ang aking sarili na hindi mamangha sa gandang mayroon ang aking inaanak. Simula nang makita ko si Avannah, hindi na ako nakatulog pa ng maayos at nagagawa kong pagnasaan ang maganda niyang mukha at magandang hubog ng kan'yang katawan. Tinuon ko ang paningin ko sa malusog niyang dibdib. Bahagyang tumaas kasi ang kaniyang damit kaya naman nakita ko ang malusog niyang dibdib dahilan para mapalunok ako. Marahan kong pinasok ang aking kamay sa suot niyang dami at pagkatapos ay hinawakan ang kaniyang dibdib. "Ahhh....napakalambot..." Ang sarap hawak-hawakan ng dibdib ni Avannah. Ang sarap sa kamay. Hindi nga kasya ang kamay ko sa laki nito. Malaki ngunit tayong- tayo. Virgin pa kaya ang inaanak kong ito? Bahagya kong pinisil ang kaniyang pasas na pink dahilan para mas lalong manigas ang alaga ko. Tangina... Kailan pa nabuhay ng sobra ang init ko sa katawan? Hindi naman ako ganito kalibog sa ibang babae. Basta makaraos lang ako, tapos na. Sila pa nga ang nagpapatigas ng alaga ko. Pero itong si inaanak, kusang tumitigas ang alaga ko sa kaniya. Ibang klase ang alindog na mayroon si Avannah. Nakaakit. Nakakabaliw. Mas lalo tuloy akong nasasabik ni siya ay matikman. Ngunit nagdadalawang isip ko dahil alam kong magagalit sa akir ng sobra ang kaniyang ama. Baka si Avannah pa ang maging dahilan ng pagkasira ng pagkakaibigan namin ni Lito. Pero paano ko naman mapipigilan ang nararamdaman kong ito kung sa bawat tingin pa lang ni Avannah ay naaakit na ako? Ni minsan hindi pumasok sa isip ko na magkaroon ng pagnanasa sa isang dalagang kagaya niya. Lahat ng nagiging kalandian ko at karelasyon ay kasing edad ko lang. Pero iba ang tama ko ngayon kay Avannah. Paano ba ako naging ganito? Hindi ko rin alam. Basta noong muli kaming magkita at nang yakapin niya ako hindi na siya nawala sa isipan ko."Hmmm...." Kaagad kong inalis ang kamay ko sa dibdib niya at inayos ang kaniyang suot na damit. Marahan akong bumangon paalis sa sofa bago ko siya tinitigan. Hanggang sa magawi ang mata ko sa pagitan ng kaniyang hita. Napalunok ako nang mapatingin doon. Ang tambok nito. Malaman. Sa kaniya ba ang lahat ng iyan? Bakit ang lapad at ang taba naman?

Sinulyapan ko si Avannah na mukhang tulog pa talaga. Kaya naman kusang gumalaw ang kamay ko at bahagyang pinisil ang kaniyang perlas na silangan. Tangina talaga. Ang lapad ng kaniya ang malaman. Napakasuwerte ng lalaking magmamay ari nito. Puwede bang ako na lang? "Hmmmm...." Muling gumalaw si Avannah kaya naman inalis ko kaagad ang kamay ko sa kaniyang perlas na silangan at pagkatapos tumingin sa kaniya Kinusot-kusot niya ang mga mata niya bago tuluyang iminulat ito. Tumingin siya sa akin at bahagya pang nagulat nang makita ako. "Ninong?" gulat niyang sabi kasabay ng pagbalikwas ng bangon. Tuminkhim ako. "Magkatabi tayong natulog sa sofa na ito. Pasensya ka na kung talagang inantok ako kagabi at nagawa kong matulog dito..." Napakamot siya sa kaniyang ulo bago tuluyang tumayo. "po, ninong. Nakakahiya naman dahil magkatabi pala tayong natulog," sambit niya sabay iwas ng tingin. Napangiti ako. Ang cute niyang tingnan. Mas lalo tuloy akong nanggigigil sa kaniya. Tangina talaga. Mukhang hindi ko mapipigilan pa ang sarili kong maakit sa inaanak kong ito. Bakit ba kasi napakaganda niya? Bakit ba kasi nakakaakit siya? Sabagay kahit noong bata pa siya, talagang maganda na siya kahit na patpatin siya at medyo marungis. Ngunit ngayon, ibang-iba na ang itsura niya. Dalang- dalaga na. Hinog na hinog na kahit ano mang oras ay puwede ng pitasin. "Hala! Late na ako!" biglang sabi niya kaya naman nagulat ako. "Ayos lang. Huwag kang mag- alala. Ako na ang bahala sa head niyo. Sige na, mag- asikaso ka na at aalis na rin ako. Magkita na lang tayo mamaya..." Napakamot siya sa kaniyang ulo. "Sige po, ninong..." Nginitian ko siya. "Pero bago iyon, payakap muna si ninong." Hindi ko na s'ya hinintay pang magsalita dahil basta ko na lamang siyang niyakap ng mahigpit. At bahagya kong idiniin ang aking perlas na silangan sa kaniyang puson. Sigurado akong naramdaman niya ang tigas na tigas kong alaga. "Sige na, inaanak...aalis na si ninong," nakangiting sabi ko bago ako tuluyang lumabas ng kaniyang apartment. HABANG nasa byahe...sumagi sa isipan ko ang napakagandang mukha ni Avannah. Ang nakaaakit niyang mukha. At ang malapad at malaman niyang alaga. Ang sarap nitong hawakan. Kailan ko kaya muli iyong mahahawakan? Parang hindi na ako makapaghintay pa pero ayoko naman biglain si inaanak. Gusto kong maging mabagal kahit papaano.  Hindi ko na alam ang nangyayari sa akin. Para akong naglalaway sa napakasarap na pagkain. Para akong asong sabik na sabik kainin ang aking inaanak. Nang makarating ako sa bahay, nakangiting sinalubong ako ng dalawa kong kasambahay. Isang tipid na ngiti lang ang sinagot ko sa kanila dahil dumiretso na ako kaagad sa

kuwarto. Huminga ako ng malalim bago ako humiga sa kama. Napakalawak ng bahay kong ito. Napakalaki pero wala akong kasama. Siguro kaya hanggang ngayon ay wala pa akong asawa sa edad kong ito ay dahil nakatadhana sa akin ang inaanak kong si Avannah. Napangiti ako ng malawak. Agad akong bumangon at nagtungo sa banyo upang maligo na. Nasasabik na akong makitang muli si inaanak. "Ahhh...." Dinama ko ang malamig na tubig na dumadaloy sa katawan ko ngunit tila ba naging maligamgam ito sa pakiramdam ko dahil biglang nag-init ang katawan ko. Mariin akong inutusan ang isang empleyado na tawagin si Avannah patungo sa opisina ko. Agad akong sumakay ng elevator patungo sa aking opisina. Napatingin ako sa relo ko bago ako pumasok sa loob ng aking opisina. Pabagsak akong naupo sa swivel chair habang hinihintay si Avannah. Hanggang sa ilang minuto ang lumipas, nakarinig ako ng tatlong beses na pagkatok bago bumukas ang pinto. Napangiti ako ng makita siya. Solid talaga ang inaanak ko na ito. "G- Good morning po, ninong..." bati sa akin ni Avannah nang makapasok siya sa loob. Napalunok ako ng laway habang nakatingin sa kaniya. Bagay na bagay sa kaniya ang hapit na hapit niyang suot na dress na hanggang tuhod ang haba. Kitang-kita ang magandang kurba ng kaniyang katawan. Pasimple akong napahawak sa aking alaga na ngayon ay nagsisimula ng manigas.  Bakit ba ganito na lang kalakas ang epekto sa akin ng inaanak kong ito? Parang lagi na lang akong nakakaramdam ng init sa katawan sa tuwing makikita ko siya? "Ninong?" Napakurap ako ng ilang beses nang magsalita siya. Hindi ko namalayan na nakatitig lang pala ako sa kaniya. Marahas akong napakamot sa aking ulo at saka pekeng natawa. "Pasensya ka na inaanak. Medyo wala sa katinuan si ninong mo ngayon. Kumusta ka naman? Inaantok ka ba o ano? Nakatulog ka ba ng maayos kagabi?" sambit ko sabay kagat labi. Mabagal siyang tumango. "Opo, ninong. Sa sobrang antok ko nga po ay hindi ko namalayan na magkatabi na pala tayong natulog. Pasensya na po." "Ayos lang. Walang problema. Masarap sa pakiramdam na makatabi ka matulog, inaanak ko. Puwede bang maulit?"

 

 

Kabanata 7

 Avannah's P.O.V.

Hindi ko namalayang nakangiti na pala ako habang inaalala ang mga sandaling kasama ko dito sa apartment no'ng isang gabi. Sinadya ko talagang tumabi sa kaniya matulog dahil talagang inantok na rin ako nang araw na iyon. Sobrang himbing ng tulog ko

habang katabi si ninong Raider at magkayakap kami. Ganoon pala ang pakiramdam kapag may katabing matulog? Ang sarap pala sa pakiramdam kapag may kayakap tuwing matutulog? Biglang sumagi sa isip ko ang sandaling magpaalam sa akin si ninong at humingi pa siya ng yakap bago tuluyang umalis. Ramdam na ramdam ko ang matigas niyang anaconda sa puson ko. Napakatigas no'n at nakatatakot. Bakit kaya naninigas ang alaga ni ninong noong araw na iyon? Tinigasan kaya si ninong habang katabi akong matulog? Bigla tuloy akong nagsisi na hindi ko man lang nahawakan ang kaniyang alaga. Sa totoo lang, sa sobrang curious ko sa maselang parte ng katawan ng isang lalaki, nag-search talaga ako kung ano ang mga itsura nito. At namangha ako sa mga iba't ibang kulay at haba, laki at taba ng mga ito. lyong kay ninong kaya ay malaki? Mahaba rin kaya ito at mataba? Bigla tuloy akong nasabik sa isiping malaki nga ang kay ninong. Paano ko kaya masasabi sa kaniya na gusto ko siya ulit makatabing matulog? Gusto ko ulit maranasang makatabi sa pagtulog si ninong. Ngunit ayoko namang mag- first move dahil baka isipin ni ninong na haliparot ako. Kung sakali man na may gawin siya sa akin, handa naman ako. Wala naman akong pakialam kung siya ang lalaking makauna sa akin. Mas mainam na sa kaniya ko ibigay ang pagkabirhen ko kaysa sa ibang lalaki tutal gusto ko naman si ninong Raider at talaga namang naaakit ako sa kaniya. Lalo pa sa edad niya ngayon, mas lalo siyang naging kaakit- akit sa paningin ko. "Wow! Ang ganda naman ng apartment mo! Ang linis at ang sarap sa mata ng kulay!" namamanghang sambit ni Yvonne na kararating lang. Day off ko kasi ngayon kaya naman inimbitahan ko siya na magpunta dito sa apartment ko. Isang sakay lang naman ito mula sa bahay namin at nasakalahating minuto ang byahe. Sa susunod na linggo pa ako magiging secretary ni ninong. Bigla tuloy akong nasabik dahil mas makakasama ko siya. At sa tingin ko ay magiging busy na akc sa mga araw na iyon. "Balak ko na nga ring mangupahan sa ganito. Ayoko na sa bahay. Nasasawa na ako sa pagmumukha nila. Tapos nandoon pa ang tiyahin kong ipokrita. Kesyo wala raw mapuntahan dahil pinalayas siya ng ka- live in partner niya. Bagay lang sa kaniya iyon dahil ibang klase rin kasi ang ugali niya. Saka na sakal ang ka- live in niya at talaga namang napakabungangera. Kaya siguro hindi na siya kinaya ng ka- live in niya kaya siya pinalayas," pagkukuwento ni Yvonne kasabay ng paggalaw ng kaniyang kamay. "May trabaho ka na ba? Para syempre...may mapagkukuhanan ka ng pera pambayad sa upa mo at sa sarili mong needs," sabi ko naman sa kaniya habang inaasikaso ang dala niyang pagkain. "Mayroon na akong trabaho. Kasisimula ko lang noong isang araw. Medyo malayo lang ng kaunti mula dito. Kaya naghahanap na ako ng mauupahan kong apartment kahit na hindi sobrang ganda basta malipatan ko lang kaagad. Nauurat na kasi ako sa bahay. Lalo nandoon nga ang kairita kong tiyahin. Nagiging panira ng araw ko," nakangiwing sabi niya.Natawa naman ako sa itsura ni Yvonne dahil halata sa mukha niya ang pagkairita. Kilala ko pa naman ang kaibigan kong ito kapag nairita, talagang mababakas sa mukha niya at hindi ito matatago. Nahihirapan siyang magpanggap. Hindi niya kayang makipagplastikan. "Siya nga pala...may boyfriend ka na ba? Ako kasi balak ko ng sagutin ang

manliligaw ko tutal isang taon na rin siyang nanliligaw sa akin. Para na rin mabiyak na ang katawang lupaako," sabi niya sabay hagikhik. Natawa naman ako sa sinabi niyang iyon bago ako napakamot sa aking ulo. "Wala pa akong boyfriend. Ewan ko ba pero wala akong matipuhan sa mga lalaking nakakasalamuha ko ngayon. At saka gusto ko kasi sa lalaki iyong may edad. lyon bang matanda sa akin para matured mag-isip. Para ako lang ang baby niya," nakabungisngis kong sabi. Umarko naman ang kilay ni Yvonne. "Ah okay bale gusto mo iyong matandang lalaki? Kumbaga hindi naman lolo, basta iyong matanda pero yummy?" Mabilis akong tumango. "Oo ganoon na. lyon bang mga napapanuod natin sa mga palabas? lyong nasa 40s na ang age nila pero mukha lang silang nasa 30s tapos ang gaguwapo at ang lalaki ng katawan pakshet!" Humagalpak ng tawa si Yvonne sabay hampas sa aking braso. "Ot my gosh! Maganda nga iyan! May edad na rin itong akin eh. Eight years ang tanda niya sa akin. Magkaiba talaga tayo, Avannah! Gusto natin iyong binibeybe tayo! I love it!" "Syempre naman! At saka ang sabi nila, masarap daw magmaha ang matatandang lalaki. Talagan baby ang turing nila sa babaeng partner nila. lyon bang lahat gagawin nila para mapasaya ang babaeng mahal nila?" nakangiting sabi ko. Mabilis siyang tumango. "Totoo 'yan! At isa pa, magagaling sila sa kama. Syempre, may edad na sila eh. Marami na silang natuhog. Kaya talagang bihasa na sila. Ako nga ire-ready ko na ang bilat ko kapag tutuhugin na ako ng manliligaw ko ngayon dahil baka sagutin ko na siya bukas o sa susunod na araw!" sambit niya sabay tili. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi at naisip ko bigla si ninong Raider. Magaling kaya sa kama si ninong? Marami kaya siyang alam na posisyon pagdating kama? Siguro marami siyang alam dahil napakaguwapo niya. At isa pa, isa rin siyang modelo. Maraming mga brands ang tinatawagan siya mai promote ang kanilang mga produkto. At maraming babae ang nagkakandarapa sa kaniya dahil kahit anong suotin niyang damit, bagay na bagay sa kaniya. "Eh ikaw ba nakahanap na ng lalaking may edad? lyong yummy at hot? Kumilos ka na kaya bago ka pa maunahan ng iba!" natataw: niyang sabi sa akin. Tinawanan ko siya bago ako bumuntong hininga at diretsong tumingin sa mata niya. "Mayroon na akong nahanap....kaso alam kong medyo tagilid ito. Na parang bawal..." Umarko ang kilay ni Yvonne. "Ha? Anong tagilid at paanong bawal?" Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita. "Huwag kang maingay, ha? Sa iyo ko lang ito sasabihin dahil ikaw ang bestfriend ko." Bigla niya akong binatukan ngunit mahina lang naman iyon. "Gaga ka talaga! Kailan ba ako nag- ingay? Buang ka talaga! Lahat ng sinasabi mo sa akin ay sa akin lang. At ganoon ka rin naman sa akin, 'di ba?" Mabilis akong tumango. "Oo naman syempre. So ito na nga. Si ninong Raider kasi... ano eh. May gusto ako sa kaniya at naaakit ak sa kaguwapuhang taglay niya. Na para bang mas lalo siyang naging guwapo at hot sa paningin ko." Napahawak siya sa kaniyang bibig. "Oh my gosh! Sinasabi ko na nga ba! Talagang magkakagusto sa ninong mong yummy!" Nangunot ang noo ko. "Ha?" Pilya siyang ngumisi. "Eh 'di ba noong mga bata pa tayo, palagi monh sinasabi sa akin na guwapong-guwapo ka sa ninong mo at sinabi mo pa nga sa akin na gusto mong

magkaroon ng boyfriend na katulad niya. Tapos sinabi ko sa iyo na baka crush mo ang ninong mo pero sabi mo ay hindi. Naaalala mo pa ba?" Muli kong nakagat ang labi ko at saka natawa na lamang. Totoo naman kasing palagi kong sinasabi sa kaniya na napakaguwapo ninong. At talaga namang crush na crush ko noon si ninong. "Oo...at hanggang ngayon ay crush ko siya. Pero alam kong bawal eh kasi siyempre, ninong kc siya. Bale parang siya ang pangalawang magulang ko kaya hindi dapat ako nakakaramdam ng ganito.. Pero paano ko mapipigilan ito kung palagi kaming nagkikita dahil siya ang CEO ng kompanyang pinagtatrabahuhan ko?" Ngumisi siya. "Anong bawal? Walang bawal- bawal sa pag-ibig! Tandaan mo, Avannah makapangyarihan ang pag-ibig. Eh anong magagawa mo kung gusto mo siya? Hayaan mo lang ang sarili mo na gustuhin siya. At saka uso naman ngayon ang bawal na pag-ibig! Sabi nga, masarap ang bawal! Kaya kung ako sa iyo, landiin mo na ang ninong Raider mo. Akitin mo na para matikman mo na ang hagupit ng isang guwapong ninong!" sabi niya bago siya malakas na tumawa. Natawa na rin akong bigla. "Naisip ko nga rin iyan. Pero paano kung magkaroon nga kami ng relasyon kaso hindi naman ito matatanggap ni papa ko? Anong gagawin ko?" Tumikhim si Yvonne. "Eh 'di itago niyo muna kung sakaling magkakaroon kayo ng relasyon. Huwag niyong ipapaalam sa iba. Hayaan niyong malaman nila ng kusa. At kung sakali man na tumutol ang papa mo, ipaglaban mo ang nararamdaman mo." Hindi na lang ako nagsalita habang iniba naman ni Yvonne ang usapan namin. Tumagal ng maghapon si Yvonne sa apartment ko bago siya umalis. At nang umuwi siya, medyo nakaramdam ako ng lungkot dahil wala na akong kausap. Nagluto na ako ng makakain ko para makatulog ako ng maaga dahil may pasok na ako bukas. Akma na sana akong matututulog nang makarinig ako ng katok sa labas ng pinto. Marahan akong kumilos. At nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si ninong Raider. Nakangiti siyang nakatingin sa akin. "Ninong? Gabi na po...bakit po kayo nandito?" takang tanong ko sa kaniya. "Na-miss kasi kita inaanak ko. Hindi kita nakita kanina sa kompanya. Day off mo pala..." Napakamot ako sa aking ulo bagc tumango. "Ay opo. Day off ko po..." Nadako ang paningin niya sa aking dibdib. Napalunok ako nang laway nang maalala kong wala akong suot na bra dahil hindi naman ako nagsusuot kapag matutulog na ako. "Bakat na bakat naman ang pasas na pink mo, inaanak. Inaakit mo ba si ninong?" aniya kasabay ng pilyong ngiti.

 

Kabanata 8

Avannah's P.O.V.

 Tinakpan ko ang aking dibdib sa pamamagitan ng pagyakap sa aking sarili kasabay ng peke kong pagngiti kay ninong Raider. Bakit kaya siya nandito? Totoo nga kayang na- miss niya ako dahil hindi niya ako nakita sa kompanya? Bakit parang naging malandi itong si ninong Raider? "Huwag mong takpan...ang ganda kayang pagmasdan..." mapang- akit na sambit ni ninong. Napalunok ako ng laway at tila ba nahihipotismo sa kaniyang mga titig. Kusang gumalaw ang kamay ko at inalis ang pagkakayakap ko sa aking sarili. Malawak na ngumiti si ninong. "Napakaganda mo, inaanak ko. Hindi ko lubos akalain na gaganda ka ng ganito. Nakakaakit ang alindog na mayroon ka....Avannah..." sambit niya bago in-lock ang pinto ng aking apartment. "Ninong Mariin siyang napapikit sabay hawak sa kaniyang sintido bago tumingin sa akin. "I'm sorry, Avannah. Siguro iniisip mo na manyakis akong ninong pero... hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin ngayon. Simula nang makita kitang muli... hindi ka na naalis pa sa isipan ko at talagang naaakit ako sa gandang mayroon ka..." wika niya sabay talikod. Napapikit ako at pinagmasdan ang malapad na likod ninong. Napakagat labi ako sa kaniyang sinabi. Ibig sabihin talagang naaakit sa akin si ninong? Ano kayang nangyayari sa aming dalawa? Bakit parehas kaming naaakit sa isa't isa? Normal lang kaya ang ganitong pakiramdam? "Pasensya ka na inaanak ko. Hind ako dapat ganito sa iyo dahil ninong mo ako. Dapat na anak ang turing ko sa iyo dahil parang pangalawang magulang mo na ako. Pero hindi ko lang maintindihan ang sarili ko kung bakit ganito ang nararamdaman ko sa iyo. Aaminin ko, naaakit talaga ako sa iyo...inaanak," sambit ni ninong Raider nang tumingin siya sa akin. Napalunok ako ng aking laway. Ano ba ang dapat kong sabihin kay ninong? Dapat din ba akong umamin sa kaniya na ganoon din ang nararamdaman ko? Na naakit din ako sa kaniya? Kailan ba ito nagsimula? Kailan ba nagsimula ang lahat? Hindi ko rin alam. Basta naramdaman ko na lang ang ganito mula kay ninong na hindi ko naramdaman sa ibang lalaki. Na parang nasasabik akong mapunta sa langit na ang sasakyan ay kama. "Avannah..." tawag niya sa akin sabay hawak sa magkabilang braso ko. "Ano ba'ng naiisip mo sa akin? Iniisip mo ba na masamang tao ako? Na isa kong manyakis? Na isang mapagsamantalang ninong?" sambit ni ninong at saka tumingin sa akin na may malamlam na mata. Marahan akong umiling. "Hindi ko naman po iniisip iyon, ninong. Hindi naman po kayo manyakis. Kung manyakis po kayo, eh 'di sana noong bata pa ako matagal niyo na akong minanyak ko." Huminga siya ng malalim. "Pero itong pinapakita ko sa iyo... bigla akong naging mapusok. akong nasabik na mahawakan ka

at madama ang init ng iyong katawan. Hindi ko maipaliwanag.. basta parang tinatawag ako ng hangin na magpunta sa lugar na ito upang makasama ka, inaanak ko Parang ang sarap sa pakiramdam sa tuwing magtatabi tayong matulog. Hinahanap- hinanap ng katawan ko ang katawan mo simula nang magtabi tayong matulog. Puwede ko bang hilingin sa iyo na magtabi tayo ulit matulog habang magkayakap?" Napalunok ako ng laway habang nakatingin ng diretso sa mga mata ni ninong. Bakit ganito siya kung makatingin sa akin? Parang tumatagos sa loob ko....parang nang dahil sa titig niya, napapasunod niya ako. Mabagal akong tumango. "Opo...ninong Ayos lang po. Puwede po tayong magtabi matulog ngayong gabi." Sumilay ang ngiti sa kan'yang labi "Alam ba ito ng mga magulang mo?" Marahan akong umiling. "Hindi po Wala po akong sinasabi sa kanila." "Sasabihin mo ba sa kanila ang nagaganap sa atin na ganito? Sasabihin mo ba sa kanila na nadadarang ako sa iyo?" Mabilis akong umiling. "Hindi po dahil siguradong magagalit mo sila lalo na si papa ko..." Napayuko siya. "Tama ka....magagalit nga sa akin ang kaibigan kong si Lito. Pero anong magagawa ko kung hindi ko mapigilan ang aking sarili na sambahin ang isang katulad mo?" Nakagat ko ang pang ibaba kong labi kasabay ng paglunok ko ng aking laway. Ang sarap pakinggan ng sinasabi ni ninong. Bakit parang musika ang mga katagang binibitawan niya ngayon? Parang kinikilig ako na hindi ko maipaliwanag. Ngayon ko lang naramdaman ang ganito at ang masasabi ko lang....ang sarap sa pakiramdam. "Hindi ko po sasabihin, ninong pero bakit po ba kayo naaakit sa akin?" Huminga siya ng malalim at pagkatapos hinaplos niya ang aking braso. Haplos na para bang may halong pagnanasa kaya naman nagsitaasan ang mga balahibo ko sa katawan. Ang init ng palad ni ninong na humaplos sa aking braso. Jindi ko napigilang mapapikit ng mariin habang dinadama ang mainit na palad niya ang humahaplos sa aking braso.

"Gaya nga ng sinabi ko, Avannah... hindi ko rin alam. Basta bigla na lang akong naakit sa iyo at hinahanap-hanap na kita kaya. Sana hayaan mo akong makasama ka. Wala naman akon ibang gagawin sa iyo. Huwag kang mag-alala....pinipigilan ko ang aking sarili hanggat kaya ko. Hindi ako gagawa ng bagay na ikagagalit mo..." malamy?s na boses niyang sabi sa akin. Huminga ako ng malalim bago tumitig sa kaniya. "At ano naman po ang bagay na maaaring ikagalit ko, ninong?" Nakita ko ang paggalaw ng kaniyang adam's apple kasabay n pagbasa ng kaniyang labi gamit ang pagdila niya roon. "Katulad ng.....a- alam mo na...mga bagay na ginagawa ng dalawang taong nagmamahalan c 'di kaya may gusto sa isa't isa...o 'di kaya kapag nag-iinit ang kanilang katawan at kailangan nil: magparaos..." aniya at saka ngumisi.

"Ganoon po ba, ninong? Sige po halika na po. Matulog na tayo dahil gusto ko na rin pong matulog at magpahinga. May pasok pa po bukas at kailangan k pong magising ng maaga," sambit ko at saka ngumiti. "Okay sige...gusto ko na rin talagang magpahinga dahil pagoc din ako..." Pumasok na ako sa kwarto ko at pinagpagan ang higaan. Binuksan ko na rin ang aircon upang lumamig na ang paligid. Bihira lang kasi ako mag- aircon sa gabi dahil malamig na rin naman dito sa kuwarto. Madalas na electric fan lang ang ginagamit ko ngunit baka mainitan si ninong kaya naman binuksan ko na itong aircon. Napalunok ako ng laway nang makita ko ang six pack abs ni ninong. Parang ang sarap pisilin niyo! Ang sarap pagmasdan ng kaniyang v- line. Wala na kasi siyang damit pang-taas at tanging boxer na lamang ang kaniyang suot. Hindi ko maiwasang mapakagat labi dahil ang laki ng umbok sa pagitan ng kaniyang hita. Iyon na ba ang alaga ni ninong? Bakit parang ang laki naman nito? Kagaya kaya ito na mga nakikita kong ari ng lalaki sa online? "Matulog na tayo..." sambit niya bago tumabi sa akin at bigla akong niyakap. Siniksik ni ninong ang kaniyang ulo sa leeg ko kasabay ng pagsinghot niya sa aking leeg. Nanindig ang balahibo ko dahil doon. Naramdaman ko rin ang tila nanunusok na matigas na bagay sa aking puwetan. Iyon na kaya ang alaga ni ninong? Sinasadya niya kayang ipadama sa akin ang naninigas niyang alaga? Pakshet! Parang nababasa ako sa ginagawa niya ngayon! Mariin kong nakagat ang aking labi nang haplos- haplusin niya ang dibdib ko nang ipasok niya ang kamay niya sa loob kong pang-itaas. Wala akong suot na bra kaya damang- dama ko ang mainit na palad ni ninong. "Pahaplos muna si ninong ha? Pampatulog kasi ito, inaaanak. At siguradong makakatulog ka rin dahil masarap ito sa pakiramdam. May gumawa na ba nito sa iyo?" bulong niya sa aking tainga. "W-Wala pa po, n- ninong....kayo pa lang po ang nakakagawa nito sa akin..." sambit ko sabay kagat labi. "Mabuti naman kung ganoon. Ibig sabihin, wala ka pang karanasan sa kama?" "Wala pa po," mabilis kong tugon. Huminga siya ng malalim. "Mabut kung ganoon. Maari bang ako ang magparanas nito sa iyo? Dadahan-dahanin lang naman ni ninong. Paisa-isa lang... hindi akc magmamadali. Gusto kong maranasan mo kung gaano ako kasarap magpaligaya sa kama. Ayos lang ba sa iyo iyon, inaanak?" Pakiramdam ko basa na ang aking perlas na silangan dahil pinaglalaruan na ni ninong ang naninigas kong pasas na pink. At ngayon lang nag-init ng ganito ang aking katawan na para ba akong nasasabik sa susunod pang gagawin sa akin ni ninong. "O- Opo n-ninong...ayos lang po kung kayo ang magparanas sa akin..." tila kinakapos hininga kon sabi sa kaniya. "Salamat, inaanak ko. Sa ngayon... puwede ko bang simulan na?" Ipinaharap niya ako sa kaniya at pagkatapos ay hinahaplos ang aking pisngi. Magkatitigan na kaming dalawa. Tanging ilaw lang mula sa lampshade ang nagbibigay liwanag sa loob ng aking kuwarto. Simulay ang ngiti sa labi ni ninong.

"Huwag kang mag- alala....dadahan-dahanin ko lang ang lahat...." Hinawakan ako ni ninong sa batok! bago niya ako kinabig at saka siniil ng halik. Para akong nalulunod sa sarap ng paghalik sa akin ni ninong. Noong una ay hindi ko alam kung paano tutugon sa halik niya hanggang sa matutunan ko ito ilang minuto ang lumipas. "Hmmm...." Napaigtad ako nang hawakan ni ninong ang aking perlas na silangan. Marahan niyang pinisil- pisil iyon hanggang sa mahubaran na niya ako. Hinubad niya ang suot kong short pati na ang aking panty. At pagkatapos ay ipinasok niya doon ang isa niyang daliri. "Basang basa ka na inaanak ko..." nakangising sabi niya nang maghiwalay ang aming labi. "Ito muna ang gagawin ko sa iyo hangang sa makaraos ka..." Muli niya akong siniil ng halik bago niya mabilis na inilabas pasok ang kaniyang daliri sa loob ko.. Para akong nakikiliti sa ginagawa niya nang kalikutin niya ang loob ng aking perlas na silangan. Ang sarap sa pakiramdam ng ginagawa ni ninong. Nakakabaliw. Daliri pa lang niya ang nakapasok nababaliw na ako sa sarap. Paano pa kaya kung ang alaga na + niya? "Ahhh...." ungol ko kasabay ng paglabas ng katas mula sa akin. Hinugot ni ninong ang kaniyang daliri at nakita ko ang katas ko na sa kaniyang daliri at nagulat ako nang isubo niya ang daliri niyang mayroong katas ko. "Ninong!" "Hmmmm...napakasarap ng katas mo, inaanak. Nagustuhan mo ba ang ginawa ni ninong sa iyo?" Mabagal akong tumango. "Opo, ninong..." Tumayo siya at saka isinuot muli sa akin ang panty pati na ang short ko. Pagkatapos ay hinalikan niya ako sa noo. "Matulog na tayo. Bukas ng gabi...may ibang ipaparanas na naman sa iyo si ninong. Kakain kita ng malala..." sambit niya bag ako niyakap ng mahigpit. Bigla akong nasabik sa sinabi niyang iyon. Kakainin ako ni ninong? Pakshet hindi na ako

 

Kabanata 9

Avannah's P.O.V.

 Nagising ako nang wala na si ninong Raider sa tabi ko. Napabalikwas tuloy ako ng bangon dahil hinanap ko siya. Paglabas ko ng kuwarto, nalanghap ko ang mabangong amoy mula sa maliit na kusina sa apartment na ito. At nakita ko si ninong Raider na nagluluto ng kung ano. Napalunok ako ng laway dahil hapit na hapit ang suot niyang boxer kaya naman bakat na bakat ang matambok niyang puwet. At pagkaharap niya nanlaki ang mga mata ko dahil ang laki ng

umbok sa pagitan ng kaniyang hita at talaga namang nakakagutom ang six pack abs niya. "Gutom ka na ba? Puwede mo na akong almusalin," pilyong sabi ni ninong Raider. "Nior. Idagdag sa Library sabi kasabay ng pag-iinit ng aking pisngi. "Biro lang, inaanak ko. Sandali lang malapit na itong maluto. Sinasangag ko lang 'yong kaning natira kagabi para masarap ang kain natin ngayon," sabi niya bago itinuon muli ang kanyang atensyon sa sinasangag niyang kanin. "Marunong po pala kayong magluto, ninong?" tanong ko sa kaniya nang maupo ako sa hapag. Nilingon niya ako. "Oo naman. Syempre hindi porke may taga luto ako sa bahay, hindi na ko magluluto. Minsan kasi may gust akong kainin na ako mismo ang nagluto. Pero hindi naman ako magaling magluto. Kumbaga may alam lang ako sa pagluluto. At saka hinahanda ko na rin ang sarili ko para kapag nag-asawa ako, marunong akong magluto kung saan ipapatikim ko sa kaniy ang mga niluluto kong pagkain." Tumango-tango ako ng mabagal. "Di ba po ninong mag- forty years old na po kayo sa birthday ninyo? Malapit na po 'yon, ah. Bakit po pala wala pa po kayong asawa sa edad ninyong 'yan? 'Di ba po ang daming babaeng nagkakandarapa sa inyo at napapabalita pa online na nali- link kayo sa iba't ibang babae. Kaya akala ko paiba-iba kayo ng girlfriend." Mahina siyang natawa. "Ayoko ng mga babae na nakakasalamuha k lalo na 'yong mga sikat na modelo o aktres. Ayoko sa kanila dahil alam ko ang mga galawan nila. At sila 'yong tipo ng babaenghindi marunong makuntento sa isa. 'Yong tipong kapag may dumating na guwapong lalaki o mas angat pa sa lalaking karelasyon nila ngayon, madali silang matukso. 'Yon bang hindi nila mapigilan ang sarili nila na magloko nang dahil sa taong biglang kumuha ng atensyon nila. Ang mga ganoong babae ang iniiwasan ko dahil sa edad kong ito, gusto ko na ng seryosong relasyon. lyong panghabambuhay na. Ang hanap kong babae ay 'yong pakakasalan ko na. Hindi 'yong basta lang kaming maglalandian tapos maghihiwalay din. Ayoko na ng ganoon. Ang gusto ko na sa ngayon ay mahanap ang mapapangasawa k kung saan makakasama ko sa habambuhay...." mahabang paliwanag ni ninong Raider sa akin. "Sabagay tama naman kayo, ninong. Mas masarap talaga pumasok sa isang relasyon na pangmatagalan. Hindi 'yong saglitan lang tapos maghihiwalay din. Kaya nga po ako, talagang hindi ko pa naisipang pumasok sa isang relasyon. Lalo na ang mga lalaki ngayon ay katawan lang ang habol sa isang babae. 'Yon bang hindi naman talaga nila ito mahal. Gusto lang nila itong tikman at iiwan din kapag nagsawa sila. At iyon po ang iniiwasan ko dahil ayoko pong maloko," sabi ko naman sabay kamot sa aking batok. Matapos makapagluto ni ninong ay inilapag na niya ang mga pagkain sa mesa. Ipinagsandok niya ako ng pagkain at pagkatapos tumingin siya sa akin ng diretso sa mata. Bigla tuloy bumilis ang tibok ng puso ko. "Avannah... gusto ko sanang malaman kung bakit binayaan mc lang ako na gawin sa iyo ang mga bagay na gusto kong iparanas sa iyo? May gusto ka ba sa akin, inaanak ko?" mahinahong sabi niya na mas nagpakabog ng dibdib ko. Napakagat labi ako at saka nag iwas ng tingin. Aaminin ko ba kay ninong na noon pa ay may paghanga na ako sa kaniya? Na noon pa naman talaga ay hindi ko na maitatangging napakaguwapo niya. Ang kisig niya.

"Avannah... kinakausap kita. Tumingin ka sa akin..." Hinawakan niya ako sa pisngi at inangat ang aking mukha. Kaya naman nagsalubong muli ang aming mga paningin. Hindi ko nagawang kumurap dahil nakatingin lamang ako sa guwapong mukha ni ninong Raider. Bakit ba napakaguwapo ng ninong kong ito? Makapal ang kilay, mahaba at makapal ang pilikmata, matangos ang ilong, mapula ang manipis na labi at umiigting ang panga. Mapipintog ang kaniyang braso, mayroong pandesal at mayroong jumbo hotdog. Na kapag siya ang kinain ko, baka mabusog ako ng sobra. "A-Ano p- po k- kasi..." nauutal kong sabi sabay tawa ng pilit. Gumuhit ang ngiti sa labi niya. "Ano iyon, inaanak ko? Sabihin mo sa akin. Huwag kang mahiya. Hindi ka dapat mahiya sa akin. Maging komportable ka dapat sa akin, inaanak ko. Gusto kong maging komportable ka at gawin ang gusto mong gawin lalo na kapag kasama mo ako..." Napalunok ako ng laway bago muling nagsalita. "K- kasi po n- ninong...noong bata pa po ako, talaga pong may paghanga na po ako sa inyo. Kumbaga crush ko na po kayo. Pero iniisip ko po na baka mawala rin naman po 'yong pagka-crush ko sa inyo kasi bata pa po ako no'n eh. Pero nagkamali po ako dahil hanggang ngayon pc ay crush ko pa rin po kayo...." nahihiya kong sabi sa kaniya. Pakiramdam ko tuloy ay pulang- pula ang pisngi ko. Malawak na ngumiti si ninong matapos kong sabihin iyon. "Nakakatuwa naman dahil gusto ako ng inaanak ko. Huwag mong pigilan ang nararamdaman mo sa aking, Avannah. Hayaan mo itong mas lumala dahil ang nararamdaman ko sa iyo ay hindi ko na pipigilan pa. Hahayaan ko ang sarili ko na mas malunod pa sa nakakaakit mong alindog. Kaya pakiusap, inaanak ko huwag mong pigilan ang sarili mo na mahulog sa akin dahil sasaluhin naman kita. Ako ang bahala sa iyo, inaanak ko. Tandaan mo 'yan. At kung iniisip mo na katawan mo ang habol ko, nagkakamali ka inaanak ko dahil nagkagusto ako sa iyo at nagkaroon ako sa iyo nakakaibang damdamin nang dahil sa iyo mismo. Gusto kong iparanas sa iyo kung gaano kasarap at kasaya na makasama ako. At ipapatikim ko sa iyo ang hagupit ng ninong Raider mo..." sabi niya sabay kagat labi. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko matapos niyang sabihin iyon. Basta ang alam ko lang ay nasasabik ako ka ninong Raider. Ano nga ba ang nangyayari sa akin? Talaga bang nalulunod na ako sa pagkasabik sa ninong Raider ko? Hindi ko na alam kung mapipigilan ko pa na mahulog sa ninong kong yummy. Siguro bahala na. Susugal ako. Wala namang masama kung magkakaroon ako ng relasyon sa ninong ko. Pero ano nga ba kami ngayon? Wala pa pala. Hindi pa malinaw kung ano ang mayroon sa amin ni ninong ko. Ngunit kahit na ganoon....gusto ko sa kaniya unang maranasan ang mga bagay na gusto kong maranasan noon pa. At alam ko naman na magiging memorable ang karanasan kong ito sa aking ninong Raider dahil mukha namang bihasa siya sa lahat lalo na sa kama. Lumapit sa akin si ninong Raider at nagulat na lamang ako mang bigla niyang hawakan ang aking perlas na silangan. Hinimas- himas niya iyon na nagbigay sa akin ng matinding kiliti at matinding sarap.

"Itong malapad at matambok mong pagkababae....puwede bang si ninong muna ang bahala dito? Si ninong ang unang titikim. Ayos lang ba, inaanak ko?" mapang-akit niyang sambit. Kusang gumalaw ang ulo ko kaya mabilis akong napatango. "Opo, ninong. K- Kayo lang po ang makakatikim nito..." Mahina siyang tumawa. "Very good inaanak ko. Halika na at kumain na tayo dahil baka hindi na ako makapagpigil at ikaw pa ang almusalin ko."

 

Kabanata 10

Avannah's P.O.V.

 Hindi matanggal ang ngiti ko habang nakatingin ang mata ko sa monitor. Paano ba naman kasi si ninong Raider, pinisil- pisil at hinawak- hawakan ang perlas na silangan ko habang nasa loob kami ng sasakyan niya patungo sa kompanyang ito. Pakiramdam ko nga ay hawak pa rin niya ang perlas na silangan ko ngayon at dinadama ko ang mainit niyang kamay. "Hoy, kanina ka pa nakangiti diyar Anong mayroon? Sa itsura mo ngayon, para kang in- love na ewan. May boyfriend ka na ba o manliligaw?" biglang sabi ni Sheena kaya napatingin ako sa kaniya. Mabilis akong umiling. "Wala loko May....may napanuod kasi akong palabas kagabi bago ako matulog Mahilig kasi akong manuod ng movies eh. Ang ganda ng kuwento niya. Matanda na ang lalaki pero yummy pa rin. Mga nasa edad forty ang lalaki at ang babae ay nasa twenty up. Ang ganda kasi napaka- sweet ng lalaki! Ganoon pala kapag matanda na ang lalaki sa babae 'no? Nagiging baby ang babae." Ngumiti naman si Sheena. "Ganoon talaga kapag tanders! Masarap magmahal." Kumunot ang noo ko. "Ha? Tanders?" "Oo. Matanda. Tanders! At isa pa, ang mga 'yan ay mabibilis. Talagang mapupusok sa kama. Siguro dahil nasa ganoong edad na sila, kailangang makarami sila ng tuhog. Lalo na kapag nag- asawa na ang mga 'yan at mahal na mahal nila ang babae? Kailangan palaging naka- ready ang bilat ng babaeng mahal nila dahil wala talaga itong pahinga," sabi ni Sheena sabay tawa. Natawa na rin ako bigla at naisip ko si ninong Raider. Ganoon din kaya si ninong kapag natikman na niya ako? Na kailangan kong ihanda ang akong perlas na silangan dahi hindi niya ito titigilan? Base naman sa mga kuwento ng mga naging kaibigan ko noon na may karanasan na pagdating sa kama, masarap daw ang laging pagtatalik ng taong mahal mo dahil talagang nakaka- fresh ito at talaga namang nakaka- good vibes. "Eh ikaw ba anong plano mo? May nahanap ka na ba na lalaking magdidilig sa iyo? Iba pa rin kasi kapag ang lalaking magdidilig sa iyo ay mahal mo. Kapag nagbakbakan kayo sa kama, talagang solid! lyon bang pawis na pawis kayong pareho tapos naghahabol kayo ng hininga sa sobrang sarap! lyon bang baon na baon at sagad na sagad ang pasok ng kaniyang alaga sa loob mo! Ay talaga namang grabe ang sarap no'n sa pakiramdam! Talagang titirik ng husto ang mga mata mo!" sabi niya sabay tawa ngunit tinakpan niya ang bibig niya para hindi siya masyadong makalikha ng ingay.Muli akong natawa sa sinabi niyang iyon at naisip ko na naman si ninong Raider. Ang sabi sa akir ni ninong, dadahan-dahanin niya muna ang lahat. Paisa-isa niyang ipaparanas sa akin ang lahat pero bakit kaya bigla akong nasabik? Bakit kaya

parang gusto ko na agad na matikman ako ni ninong? Na maiparanas na niya sa akin ang langit? Pero may doon. takot sa puso ko dahil Ayon sa mga nalaman ko, masarap ang malaking alaga ng isang lalaki ngunit kapag birhen pa ang isang babae, masakit ito at talaga namang nakawawasak ng ari. Bigla ko tuloy naisip ang umbok sa pagitan ng hita ni ninong. Ang laki no'n. Halatang may nakatago doon na isang dragon. Parang gusto ko ngang hawakan ang alaga ni ninong perc nahihiya ako. Paano ko kaya sasabihin sa kaniya na gusto kon hawakan ang alaga niya? Na gusto ko itong paglaruan? Napanuod ko naman kung paano paglaruan ang alaga ng isang lalaki kung saan nasasarapan siya ng sobra. At iyon sana ang nais kong gawin kay ninong Raider. "Basta sinasabi ko sa iyo, maghanap ka na ng lalaking magpaparanas sa iyo ng langit dahil nasa tamang edad ka na rin. Nadaig ka pa ng mga kabataang mahaharot sa panahon ngayon. lyong iba nasa edad dose, trese o katorse, mga nakatikim na ng anaconda! Ibang klase ang mga kabataan ngayon. Mga sabik sa anaconda Ako natusok ako noong nasa edad bente na ako. Pero ngayon napakamapusok ng mga kabataan. Kaya marami ang maagang nabubuntis. Kaya ikaw kapag nagpasundot ka na, gumamit ka ng proteksyon. Huwag ka munang magpabuntis kaagad. I enjoy mo lang muna ang pagiging single mo at pagiging dalaga mo dahil mahirap na kapag may anak..." pagpapayc niya sa akin. Agad naman akong tumango sa sinabi niyang iyon. At pagkatapos ng kaunti pang chismisan ay naging abala na kaming dalawa s trabaho namin. Ilang sandali ang lumipas ay nakatanggap ako ng message mula kay ninong. Awtomatikong gumalaw ang aking labi at ako'y napangiti. "Sabay tayong kumain mamayang tanghalian..." - ninong Raider. Napangiti ako matapos kong mabasa iyon at kaagad akong nag-reply sa kaniya. Para tuloy nagkaroon ako ng boyfriend. Pero kailangan kaya ako liligawan ni ninong Raider? Totoo nga kaya ang sinabi niya na gusto niya ako bilang ako? O baka naman nagustuhan niya ako dahil sa katawan na mayroon ako? Sana lang talaga mahalin ako ni ninong Raider. Sana talaga hindi siya magsawa sa akin dahil ako, sigurado na ako

na malalim na ang pagtingin ko kay ninong at hindi lamang ito tawag ng laman o ano pa man. SUMAPIT ang lunch break. Kinuha ko ang make up kit ko at saka inayusan ko ang aking sarili dahil gusto kong maganda ako palagi sa paningin ni ninong. At nang matapos kong ayusan ang aking sarili ay nagmamadali akong lumabas ng opisina ng department namin bago sumakay sa elevator patungo sa opisina ni ninong. "Hi, ninong!" nakangiting sabi ko sa kaniya nang makapasok ako sa kaniyang opisina. "Hello, inaanak ko..." ganting bati niya sa akin sabay ngiti ng malawak. Napatingin ako sa maraming pagkain sa harapan namin sa kaniyang mesa. Hindi ko maiwasang maglaway dahil gutom na rin ako. "Wow! Napakadami naman po nito, ninong!" masayang sabi ko habang nakatingin sa pagkain. "Syempre naman. Gusto ko kasi na palaging mabubusog ang inaaanak ko. Kaya kumain ka ng marami, Avannah. Halika na at magsimula na tayong kumain," nakangiting sabi niya sa akin bag inasikaso ang pagkain ko. Mabilis naman akong kumilos dahil talagang natatakam na ako. Tahimik lang kaming dalawa habang kumakain ngunit nagulat na lamang ako nang sipsipin ni ninong ang daliri ko. "Puwede bang pagkatapos nating kumain ay may ipapagawa ako sa iyo, inaanak ko?" malambing na sabi ni ninong sa akin. Namilog naman ang mga mata kc ngunit kaagad akong napatango. "S-Sige lang po." "Very good inaanak. +10 Points Napakamasunurin mo. Huwag kang mag-alala, ang pagiging masunurin mo ay may kapalit na gantimpala..." sabi niya bago ngumisi.Napabilis tuloy ang pagkain ko dahil sa sinabi niyang iyon. Ano kayang gantimpala ang sinasabi ni ninong? Ito na ba ang gagawin niya sa akin sa kama? Patitirikin na kaya ni ninong ang mga mata ko? Bigla akong nasabik na tumirik ang mata. lyon daw ang sensyales na sobrang nasasarapan ang isang babae. Kapag tumirik na ang mata nito. "Avannah...halika," tawag sa akin ni ninong kaya lumapit ako sa kaniya. "Gusto mo bang paglaruan ang alaga ni ninong?" sabi niya sa mapang-akit na tono kaya naman biglang nanindig ang balahibo ko na para bang naaakit ako sa kaniya. "S- Sige po, n- ninong..." kaagad ko namang tugon sabay lunok ng aking laway. Tinanggal ni ninong ang suot niyang belt bago niya ibinaba ang kaniyang suot na pants. Nanlaki ang mga mata ko nang masilayan ko ang malaki niyang alaga. Pakshet! Ito iyong nakikita kong ari online! Malaki, mahaba, mataba at kulay pink! Ang linis ng alaga ni ninong! Bigla tuloy akong nasabik! "Hawakan mo ito, inaanak. Higpitan mo ang hawak at damhin mo ng maigi ang aking alaga. Pagkatapos ay igalaw mo ang kamay mo paitaas at paibaba

Bahagya mong bilisan para masarapan si ninong...." Napatingin muna ako sa kaniyang mga mata bago ko iniangat ang kamay ko patungo sa kaniyang malaking alaga. Tama nga ang nasa isip ko. May nakatagong dragon nga sa pagitan ng hita ni ninong. Napalunok ako ng aking laway nang mahawakan ko na an alaga ni ninong. "Ooohhh......ang init ng palad mo, inaanak..." malamlam ang mga mata ni ninong na tumingin Lumunok muna ako ng aking laway bago ko sinimulang igalaw ang kamay ko paitaas. Ilang bese: na yata akong lumunok ng laway habang ginagawa ang utos sa akin ni ninong. Ganito pala ang pakiramdam kapag nakahawak na ng ganito kalaking alaga? Ang sarap sa kamay! Ang sarap sa pakiramdam! Nakakaadik pala ito! Bahagyang bumilis ang pagtaas at pagbaba ng kamay ko habang hawak ng mahigpit ang alaga ni ninong. Napatingin ako kay ninong na ngayon ay nakapikit. "Sige pa inaanak ko...bilisan mo pa....ahhh...." Hinaplos- haplos ni ninong Raider ang buhok ko. Bigla naman akong nag-init sa kakaibang paghaplos niya s aking buhok. Mas binilisan ko pa ang paggalaw ng aking kamay hanggang sa humigpit ang pagkakahawak ni ninong sa aking buhok. Hindi ko nga napansin na ilang minuto ko na pa lang pinaglalaruan ang kaniyang alaga. "Ahhh pa.....sige pa...bilisan mo Huminga ako ng malalim at mas binilisan pa ang pagtaas at baba ng aking kamay kahit na medyo nangangalay na ako. May halo na ngang panggigigil ang aking ginagawa. At dahil aking ginawang iyon, bigla na lamang may sumirit na puting katas sa aking kamay. Nanlaki ang mga mata ko. Medyo madami iyon.. Hinihingal na tumingin sa akin si ninong. "Very good inaanak ko...napasaya mo si ninong ngayon...mamaya ako naman ang babawi sa iyo," sambit niya sabay ngisi ng nakaloloko.

 

Kabanata 11

Raider P.O.V.

 Matapos ang photoshoot ko, kaagad akong humarap sa salamin upang tingnan kung maayos ba ang itsura ko dahil nasasabik na akong muling makita ang aking napakagandang inaanak. Kailangan ko lang bumawi sa kaniya mamaya matapos niya akong paligayahin kaninang tanghali gamit ang kaniyang palad. Ewan ko ba pero sobra akong nasasabik sa mga susunod pang mangyayari. Ganito ba talaga ang bawal na pag-ibig? Sobrang nakakasabik at talaga namang hahanap-hanapin? Sabagay....masarap nga naman talaga ang bawal. Hindi ko nga akalain na ang inaanak ko noon n isang patpatin ang magpapaligaya sa akin ngayon. Titig pa lang ni Avannah nangingilabot na ako. Naninigas na ako. Talagang ang lakas ng epekto niya sa akin. Kaya naman kahit na sabik na sabik na ako sa kaniya, pinipilit ko pa ring dahan-dahanin ang lahat. Mabuti na lang talaga at masunurin si Avannah. Mabuti na lang talaga at noon pa ay may gusto na siya sa akin kaya naman wala siyang pag-aalinlangan sa bawat hilingin at sabihin ko sa kaniya. "Oh Avannah..." mahinang usal ko at saka mariing napapikit. "Raider..." Napalingon ako nang tawagin ako ni Mikaela. Ang isang sikat na endorser

at influencer. Magandang babae si Mikaela. Matanda lang ako sa kaniya ng limang taon. Wala pa siyang boyfriend sa ngayon dahil ramdam ko naman na may gusto siya sa akin. Maraming lalaki ang nagkakagusto sa kaniya at talaga namang naglalaway sa kaniya pero wala siyang epekto sa akin. Dahil si Avannah lang ang nakaaakit sa paningin ko. "Bakit?" kunot noo kong tanong Malawak siyang ngumiti. Ilang beses na rin akong sinubukang akitin ni Mikaela at yayain makipagtalik ngunit palagi ko siyang tinatanggihan. Hindi siya ang tipo kong babae. Ayoko sa babaeng ang nilalandi. Gusto ko iyong babaeng tahimik lang at akc ang kusang nanlalandi sa kaniya. Katulad ni inaanak. Ang magiging problema ko lang nito ay si Lito. Dahil siguradong tutol siya sa kung anong mayroon kami ni inaanak ngayon. Dahil nga sa ninong ako ni Avannah, dapat sana anak ang turing ko sa kaniya pero hindi ko kaya. Dahil nasasabik ako sa aking inaanak. "I'm sorry pero may lakad ako. At isa pa, hindi na ako nakikipag- date pa sa kahit na sino. Wala na akong oras para doon..." pagpapalusot ko sa kaniya. Umiral siya. "Talaga ba, Raider? Ikaw? Parang imposible naman yata iyon. Baka naman may kinahuhumalingan ka na? Tandaan mo...kapag nagkaroon ka ng girlfriend, mawawalan ka kaagad ng fans. Dahil gusto nila na single ka lang. At isa pa, baka mawalan ka na ng mga projects at endorsement kapag nalaman ng manager mo na magkakaroon ka ng karelasyon. Pero kung ako naman ang makakarelasyon mo, ayos lang sa mga tao iyon lalo na' palagi naman nila tayong pinagtatambal." Napangisi ako. Akala naman niya madadala niya ako sa mga sinasabi niya. Wala naman akong pakialam kung mabawasan ako n mga fans. Hindi naman ako artista para pahalagahan sila. Isa akong modelo/endorser ng iba't ibang produkto kung saan kapag naging endorser ako ng isang brand, talagang tinatangkilik ito. "Wala naman akong pakialam sa ibang tao. Ayos lang kung mawalan ako ng fans. Marami naman na akong pera at marami rin akong negosyo kaya bakit naman ako matatakot kung mawala sila o kung mawalan ako ng endorsement o projects?" pagmamayabang ko sa kaniya. Tumikhim siya. "Sa mga sinasabi mo ngayon, parang may babae na yatang nakabingwit sa iyo. Puwede bang malaman kung sino siya?" Tinawanan ko siya. "Wala pa. Naghahanap pa lang ako. Tumatanda na ako kaya kailangar ko na rin sigurong pagtuunan ng pansin ang sarili kong kaligayahan. Kaya ikaw, humanap ka na rin sa iyo. lyong seryosohan at pangmatagalan. Excuse me...." sambit ko bago ko siya iniwan. Pagkasakay ko pa lang sa sasakyan ko, agad ko itong pinaandar. Siguro nakauwi na sa kaniyang apartment si Avannah dahil gabi na rin. Napatagal ang pagpo-photo shoot ko at nakailang re-take rin ako sa commercial projects ko. Sa totoo lang, ang hirap ding maging sikat na tao. Kaunting kibot kasi, mapag-uusapan ka online. Bantay sarado ang galaw mo. Kaya dapa mag-iingat talaga bawat kilos lalo na't napakaraming judgemental na tao. Kaya naman mag-iingat ako palagi para hindi madamay si Avannah. Ayokong madawit siya sa magulong mundo ko sa social media. Hindi man ako artista pero sikat ako sa maraming tao lalo na sa kababaihan dahil nga sa taglay kong

kaguwapuhan. "Ninong..." mahinang sambit ni Avannah nang pagbuksan niya ako ng pinto. Napangiti naman ako nang mapatingin ako sa kaniyang dibdib dahil wala na naman siyan suot na bra. Sa gigil ko ay bigla kong nahaplos ang kaniyang dibdib ngunit hindi naman niya ako sinuway. "Napakagandang bungad naman nito, inaanak. Gusto ko talaga ang ganitong bungad. Palagi ka ng hindi magsusuot ng bra kapag pupunta ako dito, ha?" paalala ko sa kaniya.Agad naman siyang tumango. "Opo, ninong...." magalang niyang sabi. Pumasok na ako ng tuluyan sa loob ng kaniyang apartment at pagkatapos ay niyakap ko siya ng mahigpit. Idiniin ko ng maigi ang katawan ko sa kaniya at mas dinama mo ang init na nagmumula sa kaniyang katawan Pakiramdam ko tuloy ay naninigas na naman ang alaga ko. "Hmmm....napakasarap mong yakapin, inaanak ko. Tanggal kaagad pagod ko..." sambit ko at mas niyakap pa siya na para bang ayaw ko na siyang pakawalan. Yumakap din siya sa akin kaya naman napangisi ako. Ang sarap pala sa pakiramdam ang ganito. lyon bang baliw na baliw ka sa taong kayakap mo ngayon. Sa dami ng babaeng dumaan sa buhay ko, ni minsan wala akong naramdaman na ganito kasarap sa pakiramdam kapag niyayakap nila ako. Parang wala lang talaga. Normal na yakap lang. Sabagay, wala naman kasi silang halaga para sa akin. Pang kama lang sila. "Kumain na po ba kayo ninong?" malambing na tanong niya sa akin. Napangiti naman ako at saka ko hinaplos ang kaniyang buhok. "Hindi pa inaanak ko. Pero puwede bang ikaw ang kainin ko ngayong gabi?" Napalunok naman siya ng kaniyang laway. "P- Po? A- Ano pong ibig ninyong sabihin, ninong?"Muli kong hinaplos ang kaniyang dibdib para malibugan siya. Itinaas ko ang suot niyang damit at saka ko hinawakan ang kaniyang dibdib. Napakagat labi s Avannah kaya naman napangisi ako. Bahagya kong pinipisil ang kulay pink niyang pasas na pink at pagkatapos ay dinilaan ko iyon. "Oohhh...n- ninong...." kinakapos hiningang sambit ni Avannah nang paikutin ko ang aking dila sa kaniyang pasas na pink na ngayon ay naninigas na. "Tama 'yan, inaanak ko...malibugan ka lang sa akin..." bulong ko sa kaniyang tainga at muli kong dinilaan ang kaniyang pasas na pink. Binuhat ko si Avannah at saka ko siya ipinatong sa mesa. Pagkatapos ay hinubad ko ang kaniyang damit pang itaas at saka ko hinimas ang magkabilang dibdib niya. Napakagandang pagmasdan ng dibdib ni Avannah. Malaki ito at tayong-tayo. Halatang sariwang- sariwa si inaanak at wala pang nakakagaw nito sa kaniya. Kaya naman wala akong sasayangin na pagkakatao at ipaparanas ko ang langit sa kaniya. "Avannah...handa ka na bang iparanas ko sa iyo ng unti-unti ang langit sa piling ko?" mapang akit na tanong ko sa kaniya habang nilalamas ko ang kaniyan dibdib. "O- Opo...n- ninong....handa na p-po a- ako..." sambit niya sabay kagat labi. Malawak akong napangisi at saka ko isinubsob ang mukha ko sa malusog niyang dibdib.  Nakakalunod ang dibdib ng inaanak kong ito. Malusog.. malaki kaya naman ang sarap magpakalunod. Sinipsip ko ang kaniyang pasas na pink sa kabilang dibdib habang ang isang kamay ko naman ay abala sa pagpisil ng kaniyang pasas na pink.

"Ahhh....ni...ninong..." ungol niya sabay haplos sa aking buhok. Mas lalo akong ginaganahan sa ungol ni Avannah kaya naman mas pinag-igihan ko ang pagsupsop ng kaniyang dibdib. Pinahaba ko ang aking dila at mabilis na dinilaan ang naninigas niyang pasas na pink dahilan para mapasabunot siya sa akin. "Ikaw naman ang paliligayahin ko, Avannah dahil pinaligaya mo ako kanina...." Marahan ko siyang inihiga sa kama bago ko mabilis na ibinaba ang kaniyang suot na salawal. "Wala kang panty?" tanong ko sa kaniya nang mahubaran ko siya. "W-Wala po ninong..." aniya sabay takip ng kaniyang perlas na silangan gamit ang kaniyang palad. Marahan kong inalis ang kamay niya sa kaniyang malusog na perlas na silangan. Tangina! Tigas na tigas na ang anaconda ko at gusto ko na siyang pasukin! Ngunit kagaya nga ng ipinangako ko, dapat kong dahan-dahanin. "Huwag mong takpan, inaanak ko. Huwag mong ikahiya ang panloob mong kagandahan. Napakaganda mo inaanak ko....sobrang ganda mo..." Hindi na niya muling tinakpan ang kaniyang perlas na silangan. Napangisi ako dahil ang ganda ng kaniyang bukana. Kulay pink ito dahil maputi siya at talaga namang nakakatakam. Ibinuka ko ang kaniyang hita at saka ako pumuwesto sa kaniyang harapan. Inamoy ko ang kaniyang perlas na silangan at napangisi ako dahil mabango ito. "Ang bango naman ng malapad mong kuweba, inaanak ko. Halatang bagong hugas...." Sinimulan ko ng dilaan ang kaniyang hiwa at bigla naman siyang napahiyaw sa sarap. Napangisi ako at mas diniin ang dila ko sa kaniyang bukana sa bawat pagdila ko dito. Para akong isang aso na gutom na gutom sa kaniyang malapad at matambok na kuweba. Ibinuka ko nang maigi ang kaniyang hita at saka ko isinunod na ibuka ang kaniyang perlas na silangan. Ipinasok ko ang mahaba kong dila sa loob ng kaniyang butas at kinalikot ko ang loob nito. "Ninong ahhh! Ang sarap po!" hiyaw niya kasabay ng pagpaliyad. Hinawakan ko ang kaniyang magkabilang hita at saka ko siya kinain na para bang gutom na gutom. Malakas siyang napaungo doon. Inilabas ko at ipinasok ng mabilis ang aking dila sa loob ng kaniyang butas kaya naman nalasahan ko ang katas na lumabas sa kaniya. Hinihingal- hingal siyang nakasabunot sa akin. Sinipsip ko at sinimot ko ang katas na lumabas sa kaniya. Ang sarap nito... "Ninong.....ang sarap po...sobra..." hinihingal niyang sabi. Hinaplos ko ang kaniyang buhok. "May mas masarap pa doon, inaanak ko. Kapag naipasok ko na itong akin sa loob mo. Pero asahan mo ng masakit sa una dahil ganoon talaga. Pero hindi magtatagal ay masasarapan ka ni at mababaliw. Hahanap-hanapin na ito ng katawan. Sa ngayon ay inihahanda ko muna ang sarili mo para hindi ka mabibigla kapag inangkin na kita..." Napalunok siya ng laway. Inalayar ko siyang makatayo at saka ko dinampot ang kaniyang damit. "Isuot mo na ito, Avannah. Matulog na tayo dahil busog na ako.""S- Sige po, ninong..."

Napahawak ako sa aking alaga. Napakatigas nito at ang sakit ng aking puson. Kaya naman kaagad akong nagtungo sa banyo upang doon na muna magparaos dahil hindi ko pa puwedeng angkinin si Avannah. Masyado pang maaga.

 

Kabanata 12

 Avannah's P.O.V

"Good morning, inaanak ko..." nakangiting sabi sa akin ni ninong nang magising ako. "Breakfast is ready...kumain ka na para maliligo ka na lang," sambit niya sabay halik sa aking noo. Napapikit ako at dinama ang halik ni ninong sa akin. Bakit kaya ganito sa akin si ninong Raider? Hindi ko alam kung ano ang matatawag sa amin ngayon. Ano nga ba kami ni ninong? Wala. Walang kami pero ganito kami ka sweet sa isa't isa. Ganito siya kalambing sa akin at may mga bagay kami na ginagawa tulad ng isang magkasintahan. Pero kahit na wala pa kaming tinatawag na label, masaya ako kung ano kami ngayon ni ninong. Na sana ay tumagal kami ng ganito hanggang sa magkaroon na kami na ang label. "Avannah...hindi pala kita maihahatid sa pagpasok mo sa trabaho. Syempre, magkaka-issue tayo kapag palagi nila tayong makikitang magkasama. Kailangan walang makaalam ng tungkol sa atin. Kaya sana huwag kang malulungkot kung hindi kita nagagawang ihatid..." sambit ni ninong sabay haplos sa aking buhok. "Huwag po kayong mag-alala, ninong Raider dahil naiintindihan ko naman po kung anong mayroon tayo ngayon at saka hindi talaga puwedeng malaman ng ibang tao na may ganito tayong pagkakaintindihan dahil siguradong maraming magagalit. Maraming manghuhusga at maraming magsasabi ng masasakit na salita tungkol sa atin," sabi ko at saka nginitian siya ng pilit. Medyo nalulungkot ako sa parteng kailangang itago ang relasyon namin ngayon ni ninong Raider. Pero ganoon talaga dahil sa mata ng mga tao, hindi magandang tingnan ang magkaroon ng relasyon ang isang katulad ko sa katulad ni ninong. Dahil dapat ang turingan namin sa isa't isa ay isang pamilya. Na dapat anak ang turing niya sa akir at pangalawang magulang naman ang turing ko sa kaniya. Hindi bilang magkarelasyon. At isa pa, malamang sa malamang maraming magsasabi ng kung ano sa akin dahil malayo ang edad ni ninong sa akin. Na para bang tatay ko na talaga siya. Nakakalungkot man dahil mayroon kaming bawal na pag-ibig pero handa akong sumugal dahil si ninong Raider ang gusto ko. Muli akong hinalikan ni ninong sa noo. "Huwag kang mag-alala inaanak ko. Simula sa araw na ito liligawan na kita dahil gusto ko na magkaroon ng label tayong dalawa sa kung ano mang mayroon sa ating ngayon. Dahil ayoko na magkaroon ka pa ng koneksyon sa ibang lalaki. Na dapat kay ninong ka lang at hindi sa iba. Ayos lang ba sa iyo 'yon, Avannah?" Nanlaki naman ang mata mata ko Iniisip at hinihiling ko pa lang kanina na sana magkaroon na kami ng label dalawa pero ito na kaagad. Dininig na kaagad ang hiling ko kaya naman nagdidiwang ako ngayon sa loob ko. "Ibig sabihin po ba nito... ngayong araw niyo po ba ako sisimulang ligawan? Na kapag sinagot ko po kayo, tayo na po? Magkasintahan na po tayo?"

Marahan siyang tumango. "Oo, inaanak ko. Magiging akin ka na at sa iyo naman ako. Huwag kang mag-alala, hindi ko magagawang ipagpalit ka sa iba dahil sawa na ako sa kanila. Ayoko na ng landiar lang. Gusto ko na ng ganito. Kaya sana....kapag dumating ang araw na malaman nila ang tungkol sa atin, magawa mo sana akong ipaglaban. Magawa mo sanang ipaglaban ang ipinagbabawal ka pag-ibig nating dalawa. Dahil handa akong ipaglaban ka sa akin na sino...Avannnah..." Para akong hihimatayin sa sobrang saya ko ngayon. Habang sinasabi sa akin ni ninong ang mga katagang iyon, kulang na lang ay mapasigaw ako sa tuwa pero pinilit kong pigilan ang aking sarili. Kinagat ko na lang ang aking labi. "Huwag kang mag-alala ninong dahil handa po akong ipaglaban ka. Wala po akong pakialam kung marami pong manghuhusga sa akin o manlalait siya akin. Dahil Kayo po ang gusto ko. At handa na rin po ako sa magiging reaksyon ng papa ko kung sakaling malaman niya ang tungkol sa atin. Malamang sa malamang... magagalit po ng sobra sa akin si papa. Pero hayaan na po natin dahil kayo po talaga ang gusto ko, ninong Raider. Bumuntong hininga siya at pagkatapos niyakap ako ng mahigpit. Yakap na para bang pinapagaan niya ang loob ko. Napapikit tuloy ako dahil doon at saka ako gumanti ng yakap sa kaniya. Oh pakshet! Ang sarap yumakap ni ninong Raider. Nakakabasa ng bilat. Ang init ng katawan niya... "Naisip ko nga iyon....ang kaibigar kong si Lito. Malamang sa malamang magagalit din siya sa akin ng sobra. Pero kagaya ng sinabi mo, handa na rin ako sa galit niya dahil wala akong magagawa kun'di ang mahalin ka, Avannah. Hindi ko magagawang pigilan ng aking sarili na layuan ka. Kaya naman simula sa araw n ito, mag-iingat na tayong dalawa ha? Dahil gusto ko nang maging akin ka, inaanak ko. Kay ninong ka lang. Ako lang ang puwedeng umangkin at tumikim sa iyo..." malamyos ang boses niyang sabi sa akin. "Opo ninong...magiging sa iyo po ako ng buong- buo at wala pong ibang lalaki na mangangahas na agawin ako mula sa iyo. Sa iyo lang po ako..." Malawak na gumiti si ninong at bigla na lamang pinisil ang aking pagbabate. Napakagat labi tuloy ako dahil doon. "Kinilig naman sa iyo si ninong. Napisil ko tuloy ang malapad at matambok mong tahong, inaanak ko. Ang sarap kainin ng taong mo, Avannah. Hindi ako magsasawang paulit-ulit itong kainin at talaga namang nakakagigil ka sa sarap. Busog na busog ako sa bawat katas na lumalabas mula sa iyo....napakasarap mo inaanak ko. Para kang isang sariwang tahong..." Bumungisngis naman ako. "Ang landi niyo naman po, ninong!"Ngumisi siya. "Inaanak ko...puwede bang patikim si Ninong? Huwag kang mag-alala, bawat sandaling pinagsaluhan natin ay sinisigurado kong mababaliw ka sa hagupit ni ninong...." Mabilis akong tumango."Opo, ninong. Tikman n'yo lang po ako nang tikman..." "Tumayo ka inaanak ko. Ito muna ang aalmusalin ko bago ang hinda kong almusal sa mesa..." Napangiti naman ako dahil doon. Siguro masarap ang almusal kay ninong dahil pangalawang beses ka niya akong inaalmusal. Mabuti na lang talaga at nag- ahit ako ng aking bulbol kaya naman malinis ang aking bukana at talaga namai sinisigurado kong mabango ito. "Wow! Ang lapad talaga at ang tambok!" namamanghang sambit ni ninong nang hubarin niya ang aking shorts.

Simula nang kainin ako ni ninong, hindi na ako nagsusuot pa ng panty para naman hindi na siya mahirapan pa. Para kakainin na lang niya kaagad ako. Pakshet nagiging mahalay na ako dahil ka ninong! Ibang klase ang ninong Raider ko! "Hmm....napakabango...." aniya habang inaamoy- amoy ang aking "Bumukaka ka..." sambit niyang habang hinahaplos- haplos ang aking perlas na silangan. Lumuhod sa harapan ko si ninong habang ako naman ay bumukaka ng sobra. Nakagat ko ang aking pang-ibabang labi nang ipasok niya ang kaniyang daliri sa loob ko. Kinalikot niya ang loob ng aking perlas na silangan bago mabilis na nilabas pasok ang daliri niya doon dahilan para mabasa kaagad ako. "Basa ka na kaagad, inaanak ko..." sambit niya sabay ngisi. Inalis na niya ang daliri niya sa loob ko at saka niya sinipsip ang katas ko mula sa kaniyang gitnang daliri. Napapikit pa siya habang sinisipsip ang daliri niya na tila ba nasasarapan sa katas ko. At pagkatapos ay hinawakan na niya ako sa magkabilang hita bago niya dinilaan ang aking bukana. "Ahhhh ninong!" hiyaw ko nang maramdaman ko ang mainit niyang dila sa aking hiwa. Mabagal ngunit dinidiin ni ninong ang kaniyang dila sa aking hiwa kaya naman mas ibinuka ko pa ang aking hita para mas madilaan niya ang aking perlas na silangan. Napahawak ako sa kaniyang ulo nang sipsipin ni ninong ang aking tinggil. Pakiramdam ko tuloy ay nilabasan ako dahil sa ginawa niyang iyon. Paikot ikot ang dila niya doon hanggang sa may sipsipin siyang muli sa butas ko. Pagkatapos ay naging marahas na ang pagkain niya sa akin na tila ba gigil na gigil niya at sabik na sabik sa akin. Nilalamon niya ng buo ang matambok kong bukana na paminsan-minsan ay nakakagat niya ang pisngi nito. "Ahhhh....ninong....ahhh ang sarap po!" Para akong mababaliw sa sobranc sarap nang ipasok ni ninong ang kaniyang mainit at mahabang dila sa loob ng aking perlas na silangan. Nagint malikot ang dila niya sa loob ko kaya naman hindi ko napigilan pang umungol ng malakas kasabay ng paglabas ng katas mula sa akin. Hindi ko na nga mabilang kung nakailan na ako dahil nakababaliw talaga ang ginagawa sa akin ni ninong. At habang dinidilaan niya ang aking tinggil, ipinasok ni ninong ang kaniyang gitnang daliri sa loob ko at mabilis niyang sinusundot ang aking "Ninong...aahh aahhh!" Sa sobrang sarap ay nasabunutan ko na si ninong. Muli na naman akong nilabasan. Nanghihina akong napasandal sa pader. Habang si ninong naman ay nakangising tumingin sa akin. "Napakaraming katas ang lumabas sa iyo, inaanak ko. At hindi pinalampas iyon ni ninong. Sinisipsip ko lahat...." sambit niya sabay dampi ng halik sa aking "Ninong... grabe ka po...ang sarap niyo pong kumain..." hinihingal kong sabi sa kaniya. Muli niyang isinuot ang short ko at saka nilamas ang aking dibdib ng ilang segundo bago niya ako niyakap ng mahigpit.

"Mamaya isusubo ang anaconda ni ninong, ha? Ikaw naman ang babawi sa akin..." bulong niya sa tainga ko.

 

Kabanata 13

 Avannah's P.O.V.

 Pagkapasok ko pa lang sa opisina ni ninong Raider, bumungad na kaagad sa akin ang guwapo niyang mukha kung saan nakaabang na pala siya sa pinto ng kaniyang opisina. Hinapit niya ang aking baywang papasok sa loob ng opisina at saka niya ini- lock ang pinto. Pagkatapos ay napasandal ako sa pinto bago niya ako siniil ng halik. Agad kong ipinikit ang mga mata ko nang tumugon ako sa mainit na halik ni ninong habang ang kamay ko ay kumapit sa kaniyang leeg. Hinapit niya pa ako at mas diniin ang kaniyang katawan sa akin kaya naman pakiramdam ko nagliliyab na ako sa init. Lalo na nang maramdaman ko ang matigas na bagay sa pagitan ng kaniyang hita. "Ooohhh...ang sarap mo talagang siilin ng halik inaanak ko. Parang hindi ko na yata pa pigilan ang aking sarili. Puwede na ba kitang maangkin? Nababaliw na ako sa iyo, Avannah..." mapang-akit na sambit ni ninong habang ikinikiskis ang kaniyang kargada sa aking bukana. Napalunok ako ng laway bago tumango. "S- Sige lang po, ninong. Gawin niyo lang po nang gawin ang gusto niyo..." Hindi ko alam kung bakit ganito ako kabaliw kay ninong. Na lahat ng gusto niyang gawin sa akin ay ayos lang. Sabik na sabik akong makaranas ng langit mula kay ninong Raider. At sa tingin ko naman ay hindi niya ako bibiguin. Dahil sa lahat ng ginawa niya sa akin, alam kong mababaliw ako s kaniya sa sarap. Nauna akong nagtungo sa parking lot. Luminga- linga muna ako bago ako pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan. Ilang sandali pa ay agad siyang pumasok at saka mabilis na pinaharurot ang sasakyan patungo sa aking apartment. Mabilis ang bawat hakbang ni ninong nang makarating kami sa inuupahan ko Kaya naman nang makapasok kaming dalawa sa apartment ko, agad niyang isinara ang pinto at pagkatapos ay binuhat niya ako patungo sa kama. "Matitikman mo na ngayon ang hagupit ni ninong sa kama, inaaanak ko..." sambit niya bago ako siilin ng halik. Ramdam ko ang pananabik sa bawat galaw ni ninong. Nagulat ako nang bigla niyang punitin ang suot kong damit at saka niya sinunod ang suot kong bra. Parang isang papel lang ang mga ito nang punitin niya. "Ninong naman eh! lyon po ang pinakamahal kong damit at bra!" sambit ko nang mapatingin sa damit at bra kong pinunit niya. "Huwag kang mag-alala, pagkatapos nito ay ibibili kita ng maraming mamahaling damit at bra..." aniya bago isinubsob ang kaniyang mukha sa malusog kong dibdib. "Ahhhhh ninong!" hiyaw ko nang sipsipin niya ang aking pasas na pink. Papaling- paling ang ulo ko pakaliwa at pakanan dahil hindi k na alam ang gagawin ko. Mababaliw na yata ako sa ginagawa sa akin ni ninong Raider. Ito na ba ang langit na

sinasabi nila sa bawat palabas na napanunuod ko? Ang langit sa kama? "Oooh!" Pasalit-salit ang mainit na bibig ni ninong sa dalawa kong dibdib. Animo'y isang gutom na sanggol si ninong kung sumuso sa akin. Habang sinisipsip niya ang aking dibdib, ang kamay naman niya ay marahang hinahaplos ito. Mariin akong napapikit. Hindi ko ramdam ang lamig sa loob ng kuwartong ito dahil nagliliyab sa init ang aking katawan. Mabilis na hinubad ni ninong Raider ang suot kong pang ibaba. At walang awa niyang winasak ang aking mamahalinh panty. "Ahhh!" Napasigaw na lang ako sa sarap nang dilaan ni ninong Raider ang aking hiwa. Paulit-ulit niya iyong dinilaan. Napatingin ako kay ninong Raider na tumingin din sa akin. At pagkatapos ay ngumisi siya ng nakaloloko. "Damhin mo ang masarap na hagupit ni ninong..." aniya bago ipinatong ang aking hita sa kaniyang balikat bago sinipsip an aking tinggil. "Ooohhh ninong....ahhh!" Hindi ko na napigilan pa ang aking sarili na mapaungol ng malakas. Sa init ng dila ni ninong, nakababaliw sa sarap at matinding kiliti ang giangawa niyang pagkalikot at pagsipsip sa aking tinggil. Parang isang gummy candy ang aking tinggil kung ito ay kaniyang sipsipin. Habang paminsan-minsan ay dinidilaan niya ang aking katambukan. Dahil doon ay mayroong lumabas sa akin kung saan agad iyong sinipsip ni ninong. Ibinuka niya ang aking perlas na silangan at ipinasok ang kaniyang dila sa loob nito. Napaliyad ako sa nakahihibang na sarap na ipinararanas niya sa akin. Ang sarap kumain ni ninong Raider. Lamon kung lamon. Wala siyang pinapalampas. Ang dila niya ay mabilis na naglalabas- pasok sa aking loob. At paminsan-minsan ay parang may hinahagilap doon. "Ninong!" Nanghihina na ako sa matinding sarap matapos niyang hagod-hagurin ng kaniyang daliri ang aking tinggil habang inilalabas- pasok niya ang kaniyang dila sa aking bukana. Pagkatapos ang isang kamay niya ay pilit na inabot ang aking dibdib at saka hinaplos ito ng marahas at gigil na gigil. Ilang sandali pa ay naghubad na sa aking harapan si ninong. Tumambad sa akin ang tila ba galit na galit niyang alaga. Mauga ito at tayong-tayo. Lumuhod sa akin si ninong at kaya naman napabangon ako. "Ipitin mo ang anaconda ko sa pagitan ng iyong dibdib.." mapang-akit niyang sabi. Agad akong tumango at hinawakan ang aking dibdib. Isinentro ni ninong ang kaniyang alaga sa pagitan ng aking dibdib habang ako naman ay inipit ito. Mariing napapikit si ninong na para bang sarap na sarap siya sa aking ginagawa. "Ipitin mo pa lalo, inaanak ko...mas masikip...mas masarap..." Mabilis akong sumunod sa kaniyang sinabi habang nakatitig sa kaniyang alaga na nakaipit sa aking dibdib. Napakalaki ng maugat na alaga ni ninong. Kasya ba ito sa akin? Napalunok ako ng laway habang nakatingin lamang doon. Bigla akong nakaramdam ng matinding takot. Natatakot ako sa laki ng alaga ni ninong Raider. Para itong matabang sawa. "Isubo mo, inaanak ko. Dilaan mo...isipin mong isa itong masarap na ice cream..." Muli akong napalunok ng aking laway bago ko hinawakan ng mahigpit ang kaniyang

alaga. Nanginginig pa ang kamay ko habang hawak ang alaga ni ninong Raider. Sa tigas kasi ng alaga ni ninong, mas lalo pang lumabas ang ugat nito. Ganito ba magalit ang isang ari ng lalaki? Nakatatakot pala! Napakatigas! Napakalaki! Pakshet! Sinimulan kong dilaan ang ulo ng alaga ni ninong Raider habang nakatingin ako sa kaniya. Malawak na nakangiting nakatingin sa akin si ninong Raider habang hinahaplos ang aking buhok. "Ang sarap mong pagmasdan, Avannah....ang sarap sa mata kong sinusubo mo ang alaga ni ninong mo..." Dinilaan ko mula ulo pababa sa bayag ni ninong. Pasimple kong sinipsip ang bayag ni ninong at narinig ko ang mahina niyang pag-ungol. Muli ko itong dinilaan na animo'y isang malaking ice cream at ipinaikot-ikot ko ang aking dila sa ulo ng kaniyang alaga. "Ahhhh...tangina ang galing mong sumubo inaanak ko... tama ang ginagawa mo.... ipagpatuloy mo 'yan..." aniya na bahagya akong sinabunatan. Tila nagdiwang ang loob ko sa sinabing iyon ni ninong kaya naman mas pinabilis ko ang paggalaw ng aking dila sa ulo ng kaniyang alaga habang ang kama ko ay hinahagod ang kaniyang bayad. Pagkatapos ay isinubo ko na ang kaniyang alaga dahilan para mapaungol siya ng malakas. Punong-puno ang bibig ko sa laki ng alaga ni ninong. Habang subo- subo ko ang alaga ni ninong, pinaiikot ko ang aking dila sa loob ang aking bibig. Maduwal- duwal ako at maluha- luha nang subukar kong isagad ang kaniyang alaga sa aking lalamunan. Sa laki ng alaga ni ninong, nangalay na ang aking panga kasusubo. "Ahhh!" sigaw niya nang hugutin niya ang kaniyang alaga sa bibig ko. Pinahiga na ako sa kama ni ninong bago niya mulint sinipsip ang aking dibdib. Pagkatapos ay ibinuka niya ang aking hita at isinentro ang kaniyang alaga sa aking butas. Ikiniskis muna niya ang ulo nito bago niya ito sinimulang ipasok. "Aray!" napahiyaw ako sa matinding sakit nang maipasok ni ninong ang buong ulo ng kaniyang alaga. "Shhhh...sa una lang ito masakit. Pero ilang saglit lang ay sarap na ang kapalit..." sambit niya sabay dampi ng halik sa aking sikmura. Muli siyang gumalaw at marahang ipinasok ang kaniyang alaga sa loob ko. Humawak ako sa kaniyang braso at bumaon ang aking kuko doon habang kagat ko ang aking labi. Parang gusto ko ng itigil ang ginagawa naming ito. Sobrang sakit. Napakasakit. Parang may nawasak sa akin. Parang may napunit na laman sa akin. "Aray ko po ninong!" Tuluyan na akong napaiyak nang maipasok ni ninong ng buo ang kaniyang alaga sa loob ko. Ibinaor niya ito doon at pagkatapos, dumagan siya sa akin. Pinunasan niya ang aking luha bago ako hinalikan sa labi. "Shhhh... tahan na inaanak ko..Ngayon lang ito masakit..." malambing niyang sabi bago nagsimulang umulos. Impit akong napaungol sa matinding sakit. Nanginginig ang aking dalawang hita. Mabagal na umulos si ninong habang sinisipsip ang aking leeg. Bawat ulos niya ay sinasagad niya ito sa akin. Ilang sandali pa ang lumipas bahagyang bumilis ang pag- ulos ni ninong ngunit sa oras na

iyon, nabawasan na ang sakit. Unti- unti na nga itong napapalitan ng sarap kaya naman isinabit ko na ang aking hita sa baywang ni ninong. "Ooohhh....tangina ang sikip mo, Avannah! Ipit na ipit ang anaconda ni ninong sa loob mo....ahhh!" Marahas na pinisil ni ninong Raider ang aking dibdib kasabay ng mabilis niyang pagbayo sa akin. Mabilis na may halong panggigigil kaya naman alog na alog ang aking katawan sa lakas at bilis ng pagbalya ng aming laman. Binalot ng ungol at tila ingay ng nagbabanggaang laman ang buong kuwarto. Mariin akong napapikit dahil wala na akong nararamdaman pang sakit. Tuluyan na nga itong napalitan ng matinding sarap. Sarap na nakababaliw. Pakiramdam ko punong-puno akc sa laki ng alaga ni ninong. Napahiyaw pa ako nang kalikutin niya ang aking tinggil habang bumabayo ng mabilis. Mabilis na para bang may hinahabol. Minulat ko ang aking mga mata kaya nagtama ang paningin naming dalawa ni ninong. Nakakagat labi siya na halatang gigil na gigil sa pagsagad ng kaniyang alaga sa loob ko. Pawisan na kaming dalawa ngayon kahit na nakabukas pa ang aircon. "Lalabasan na ako inaanak ko.... ipuputok ko ito sa loob mo!" Mas lalong bumilis pa ang pagbayo sa akin ni ninong kasabay ng pagdagan niya sa akir at pagyakap ng sobrang higpit. Wala ng lumabas sa aking bibig kun'di ang malakas na ungol. "Ahhhhhh!" Nanginginig na bumagal ang pagbayo sa akin ni ninong. Hinihingal- hingal siyang tumingin sa akin at mas binaon pa sa loob ko ang kaniyang alaga. Naramdaman ko na lang na para bang may kung anong mainit na katas ang sumabog sa loob ko. Nanghihina akong napakapit sa braso ni ninong. Kinuha niya ang pinunit niyang damit ko bago ito pinunas sa aking perlas na silangan nang hugutin niya ang kaniyang alaga sa loob ko. Pinunasan niya ang kaniyang katas na umapaw sa akin bago siya tumabi sa akin. Mapang-akit na ngumiti sa akin s ninong. "Maraming salamat dahi hinayaan mo akong angkinin ka. Na hindi ka nagdalawang isip na ibigay sa akin ang iyong pagkabirhen. Simula sa araw na ito, Avannah....akin ka na at ako lang ang may karapatang humagupit ng ganito sa iyo sa kama...."

 

Kabanata 14

 Avannah's P.O.V.

 Sobrang bigat nang pakiramdam ko ng magising ako. Paghawak kc sa aking noo, mayroon na itong bimpo na basa. Sinubukan kong bumangon pero nahihilo ako. At isa pa, namamanhid ang binti ko at ang hapdi ng aking perlas na silangan. Nakagat ko ang aking pang ibabang labi at saka mariing napapikit. Ganito ba talaga ang hagupit ni ninong Raider? Nakakalagnat? "Avannah..."

Bumukas ang pinto ng kuwarto. May dalang pagkain si ninong Raider na inilapag niya sa mesa. Napangiti ako nang makita ko ito. Ang paborito kong almusal. Ang sopas kung saan ang daming rekado. Natakam ako bigla. "Mag- almusal ka na. Huwag ka na munang pumasok dahil baka hindi mo kayaning maglakad. Pasensya ka na kung nasaktan kita sa ginawa ko sa iyo kagabi. Nagkasakit ka pa tuloy," nakayukong sabi ni ninong. Hinawakan ko siya sa kamay. "Ayos lang po, ninong. Ginusto ko naman po ang nangyari. Ganoon naman po talaga sa una, 'di ba?" Nag-angat siya ng tingin. "Oo, inaanak ko. Sa una lang. naman masakit. Pero huwag kang mag- alala, aalagaan kita." Tipid akong ngumiti. "Maraming salamat po, ninong." "Siya nga pala, tutal naangkin na kita. Puwede bang tayo na? Alam kong masyadong mabilis pero gusto ko na talagang maging akin ka inaanak. At sa iyo rin naman ako. Wala ng babae pa ang makakalapit sa akin dahil pagmamay-ari mo na ako..." Namilog ang mga mata ko sa sinabing iyon ni ninong Raider. Totoo na ba ito? Kami na talaga n ninong? Hindi ko napigilan pang mapangiti. Habang si ninong naman ay mahinang tumawa at saka hinalikan ako sa labi. "Sobrang saya ko dahil sa wakas, nahanap ko na ang babaeng magpapaligaya sa akin. Sana kun sakali man na tumagal na tayo, huwag kang magsasawa sa akin. Huwag mo sana akong ipagpapalit sa kaedad mong lalak Kahit na matanda na ako, kayang kaya kitang paligayahin, Avannah At tandaan mo na mas masarap magmahal ang isang matandang kagaya ko..." seryosong sabi ni ninong habang hinahaplos ang buhok ko. Bahagya kong pinisil ang kamay niya. "Ninong...huwag ka pong mag-isip ng ganiyan. Hindi po kita magagawang ipagpalit sa iba At isa pa po, hindi naman po kayo sobrang tanda eh. At wala namar po akong pakialam sa edad natin kung masyadong malayo ang agwat. Ang importante po sa akin ay kung ano ang nararamdaman natin sa isa't isa." Sumilay ang matamis na ngiti sa labi ni ninong Raider bago niya ako niyakap ng mahigpit. Marahan kong ipinikit ang aking mata at dinama ang mainit na yakap ni ninong. Sa laki ng katawan ni ninong, talagang yakap na yakap niya ako. Ang sarap ng ganitong pakiramdam. Ang kayakap ang taong gusto mo. Parang dati lang, crush ko lang si ninong. Pero ngayon, heto na kami at may nangyayari na sa amin. "Mag- almusal ka na, Avannah. Susubuan na kita," sambit niya bago kinuha ang isang mangkok na sopas at hinipan ito. Kilig na kilig ako habang sinusubuan ako ni ninong. Pakiramdam ko tuloy, baby niya ako. Ang saya talaga. Napakasaya. Tama nga ang sinab nila, ibang klase magmahal ang isang matandang lalaki. Mas masarap at dama ko ang care niya sa akin. At isa pa, ang galing pa ni ninont matpaligaya sa kama Gustong- gusto ang ginagawa niyang pagkain sa akin. Nakababaliw kasi sa sarap. Lalo na kapag pinaglalaruan ng dila niya ang tinggil ko. "Uminom ka na ng tubig. Pagkatapos ay magpahinga ka ulit," wika niya bago inabot sa akir ang isang basong

tubig. Agad kong ininom iyon. Nabusog ako sa hinandang almusal sa akin ni ninong. At talaga namang kinilig ako ng sobra. Pinunasan ni ninong ang dumi sa gilid ng aking labi at pagkatapos ay bigla na lamang niyang hinawakan ang aking perlas na silangan. Hinaplos- haplos. iyon kaya naman napakagat labi ako dahil ang sarap sa pakiramdam ng paghaplos ni ninong. Talaga namang may pagpisil ng bahagya. "Masakit pa ba ito?" panunukoy niya sa aking perlas na silangan habang patuloy pa rin siya sa paghagod dito. Marahan akong umiling. "Hindi na po masyado, ninong. Medyo makirot na lang po." "Okay sige. Si ninong na ang bahala para maalis ang sakit nito." Lumabas na ng kuwarto si ninong matapos niyang sabihin iyon. Habang ako naman ay biglang nasabik sa sinabi niyang iyon. An kaya ang gagawin ni ninong para matanggal ang kirot sa aking Pagkabalik niya, may dala siyang basang bimpo. Inihiga niya ako si kama at pagkatapos pumuwesto siya sa pagitan ng hita ko. Binaba niya ang suot kong short kaya naman tumambad sa kaniya ang aking perlas na silangan. Pinunasan niya iyon ng basang bimpo. Maligamgam ito at ang sarap sa pakiramdam ng bawat pagpunas ni ninong sa aking bukana. "Tatanggalin lang ni ninong ang sakit. Para bago ako magpunta sa office, okay ka na..Babalik din akc kaagad para maalagaan kita dito, malambing niyang sabi bago dinilaan ang aking hiwa. "Ahhh!" Napahiyaw ako sa sarap. Ang sarap talaga. Sobrang sarap. Nakababaliw talaga. Madiin ang ginagawang pagdila ni ninong sa aking hiwa kaya naman mariin akong napapapikit dahil doon. mas lalo pa akong nabaliw sa sarap nang dilaan na ni ninong ang aking tinggil. Paikot ikot ang dila doon. Habang ang daliri naman niya ay ipinasok niya sa butas ko. Mabilis ang paglabas pasok ng daliri ni ninong sa butas ko kaya naman naramdaman ko na lang na namamasa na ang aking perlas na silangan. Basang basa na kaya naging madulas na ang dalir ni ninong sa loob ko. Nakagat ko ang aking labi nang ipasok niya p ang isa pa niyang dalari sa loob ako. At pagkatapos ay may kinalikot siya sa aking bukana dahilan para makaramdam ako ng matinding kiliti at sarap. "Masakit pa ba Inaanak ko?" malambing na sabi ni ninong habang patuloy pa rin sa paglabas pasok ng kaniyang daliri sa loob ko. "H- Hindi na po n- ninong...ahhh!" Ngumisi si ninong at pagkatapos ay sinipsip niya ang aking tinggil. Napaliyad ako sa matinding sarap at nahawakan si ninong sa ulo at nakasubsob ko ang kaniyang mukha sa akin. Grabe talaga si ninong. Napakagaling ng dila niya Nakakabaliw talaga. Kaya naman hindi ko na alam kung ilang beses akong nilabasan. "Hmmmm...." rinig kong ungol ni ninong nang dilaan niya ang katas ko. "Ang sarap naman talaga ng almusal ko. Busog na ulit si ninong. Magpahinga ka na, Avannah dahil aalis na ako. Pero bago iyon, kiss mo muna ito..." Tumayo si ninong

at saka itinapat sa akin ang tigas na tigas niyang alaga. "Kiss mo muna siya bago ako umalis." Natawa naman ako sa sinabing iyon ni ninong bago ko inilapit ang ulo ko sa alaga niya at saka dinampian iyon ng halik. Ilang beses ko iyong hinalikan Pasimple ko pa ngang inamoy iyon at napangiti ako dahil mabango ang alaga ni ninong. Bigla tuloy akong natakam sa malaki niyang alaga. Mahinang natawa si ninong Raider nang dilaan ko ang ulo ng kaniyang alaga. "Very good ka talaga, inaanak ko. Happy na tuloy siya," sabi ni ninong bago pinagalaw ang kaniyang alaga. Namilog naman ang mata ko at saka natawa. "Ang cute! Gumagalaw!" sambit ko sabay bungisngis. "Mas cute ito kapag sa loob mo ito gumalaw," sabi ni ninong sabay kindat. "Oo naman. Mas masarap iyon. Sige na, aalis na ako. Babalikan kita dito bago magtanghalian. Kainin ulit kita, ha? Para tuluyan nang mawala ang sakit na nararamdaman mo," aniya bago dinampian ng halik ang aking

 

Kabanata 15

Avannah's P.O.V.

 Pangatlong araw ko na itong hindi pumapasok sa trabaho. Pero hindi naman ako kinakabahan dahil nandiyan naman si ninong. Sa ngayon ay okay na ako. Hindi na makirot ang bukana ko dahil palagi itong kinakain ni ninong Raider. Para siyang walang kabusugan sa pagkain sa akin. Ganito ba talaga si ninong Raider? Mahilig kumain? Parang gutom at sabik palagi sa bukana ko? Pero sa totoo lang, gusto ko itong ginagawa niyang pagkain sa akin. Akala ko dati kadiri ang magpakain ng perlas na silangan dahil nga sa dito lumalabas ang ihi. Pero nang maranasan ko kay ninong Raider kung gaano ito kasarap, parang gusto ko ng kainin niya ako ng maraming beses sa isang araw. "Mabuti naman at nawala na ang sakit mo. Maayos na ang pakiramdam mo. Bukas ay makakapasok ka na 'no?" bungad sa akin ni ninong nang makalabas ako ng kuwarto. "Opo, ninong. Okay na po ako. Salamat po sa pag-aalaga sa akin..." sambit ko sabay ngiti. Hinapit ako sa baywang ni ninong at saka niyakap ng mahigpit. Dinama ko naman ang mainit niyang yakap. Ang sarap sa pakiramdam na mayakap ni ninong Raider. Hindi ko na tuloy alam kung gusto ko lang ba siya o mahal ko na siya. "Ngayong magkasintahan na tayo, anong gusto mong itawag sa akin?" sambit niya. sabay haplos sa aking mukha. Alanganin akong napangiti. "H- Hindi ko po a- alam eh. Nasanay na po kasi ako na ninong ang tawag sa invo. At isa na no. baka magkamali ako ng tawag sa inyo kapag iniba ko po." Ngumiti si ninong Raider sa akin. "Sabagay, masarap naman pakinggan ang tawag mo sa akin. Basta, tayong dalawa na talaga, ha? Inaanak pa rin ang tawag ko sa iyo at ninong pa rin ang tawag mo sa akin."

"Sige po, ninong...para po mas komportable ako," tugon ko naman. Ginawaran ng halik ni ninong Raider sa labi. Ang sarap pala sa pakiramdam ganito. Nat mayroong taong nag- aalaga. Humahalik at nagpapaligaya sa kama. Kung panaginip nga lang ito, ayoko ng magising. Gusto ko na ganito lang kami ni ninong dalawa. Nang matapos akong kumain, ako na ang nagligpit ng pinagkainan naming dalawa. Habang si ninong naman ay pumasok na sa banyo upang maligo dahil pupunta na siya sa opisina n'ya. Bukas na raw ako papasok dahil gusto niya na okay na talaga ako. Matapos kong makapaghugas at magwalis, lumabas na ng banyo si ninong. At nanlaki ang mata ko nang bigla niyang tanggalin ang tuwalya na nakatabing sa kaniyang baywang. "Ay pakshet!" gulat kong sigaw nang makita ko ang alaga ni ninong na ngayon ay tayong- tayo. Nakangising lumapit sa akin si ninong at saka hinaplos ang aking buhok. "Isubo mo naman ang alaga ko, inaanak. Tingnan mo... sabik na sabik na makapasok sa bibig mo." Mahina akong natawa. Agad akong lumuhod kay ninong at saka hinawakan ko ng mahigpit ang kaniyang alaga. Habang siya naman ay nakangisi lang na nakatingin sa akin. "Napakamasunurin mo talaga, inaanak ko. Kaya talagang lalo akong nahuhulog sa iyo..." mapang akit na sabi niya sabay kagat labi. Kinilig naman ako sa sinabi niyang iyon kaya naman dinilaan ko na kaagad ang ulo ng kaniyang alaga. Mahina siyang napaungol dahil doon. Inikot-ikot ko ang aking dila sa kulay pink na ulo ng kaniyang mahaba at matabang alaga. Ang sarap dilaan ng alaga ni ninong. Mabango. Matamis na hindi ko maipaliwanag kung bakit matamis ito sa panlasa ko. Ginawa kong lollipop ang ulo ng alaga ni ninong. Talagang sinisipsip ko ng maigi ito dahil sarap na sarap ako. Dinilaan ko ang kaniyang kahabaan na para bang isang ice cream. Ang sarap talagang isubo ng alaga ni ninong. Nakaka- enjoy. At habang dinidilaan ko ang kaniyang alaga, hinihimas- himas ko naman ang kaniyang bayag. Masarap sa pakiramdam na himasin ang kaniyang bayag na bahagyang pinipisil dahil parang stress reliever ko ito. "Ahhh tangina inaanak ko...ang galing mong sumubo..." sambit ni ninong sabay pikit ng mariin. Natuwa naman ako sa sinabi niyang iyon kaya naman bumaba ang pagdila ko sa kaniyang alaga patungo sa kaniyang bayag. Dinilaan ko muna ng husto ang bayag ni ninong bago ko ito sinisipsip. Parang prutas kung lantakan ko ang alaga ni ninong. Oh shet! Hindi ko akalain na ganito pala kasarap sumubo. Baka maadik na ako dito sa mahaba at matabang alaga ni ninong! Patuloy lamang si ninong sa paghaplos ng aking buhok. Habang ako naman ay enjoy na enjoy sa pagkain ng kaniyang bayag. Ang sarap kasi talagang kainin. Walang bulbul si ninong dahil nag- ahit siya kaya walang sagabal. Muli kong dinilaan ang kaniyang alaga ng maraming beses bago ko ito tuluyang isinubo. Medyo naduduwal pa rin talaga ako sa laki nito. Para kasing sinalpakan ng tubo ang aking bibig sa laki ng alaga ni ninong. "Oooohhhh isagad mo sa lalamunan mo inaanak ko..." utos sa akin ni ninong kaya naman sinunod ko siya. Bawat labas pasok ng kaniyang alaga sa aking bibig ay talaga namang isinasagad ko sa aking lalamunan. Nakakaduwal sa totoo lang dahil nga sa malaki ito. Ngunit gusto

kong mapasaya si ninong kagaya ng pagpapasaya niya sa akin. "Hmp!" Nagulat ako nang basta na lang isubsob ni ninong ang akong ulo sa kaniyang alaga. Kaya naman sagad na sagad na ang kaniyang kahabaan sa aking lalamunan. Pakiramdam ko nga ay pumapasok na ito sa aking ngalangala. Nasusuka na nga ako at naiiyak ngunit pinilit kong kayanin. Mabilis na isinubsob ni ninong aking aking ulo na para bang nagmamadali siya.. "Ahhhh!" Naramdaman ko na lang na may sumirit sa lalamunan ko na mainit na katas. Sa pagkabigla ko, nalunok ko ang kaniyang katas. Mabilis na hinugot ni ninong ang kaniyang alaga at nanlalaki ang kaniyang mga mata nang makita ang itsura ko na maluha- luha sa ginawa niya kaya kaagad niya akong niyakap. "Sorry, inaanak ko... sorry... patawarin mo ako...hindi ko sinasadyang isubsob ka sa akin. Talagang nasarapan lang ako," natatarantang sabi niya habang yakap ako. Agad niyang pinunasan ang aking luha nang kumalas siya ng yakap sa akin at pagkatapos ay hinalikan ako ng marami sa mukha. "Ninong...na....n- nalunok ko po ang katas ninyo..." maluha- luha kong sabi sa kaniya. Hinaplos ni ninong ng marahan ang aking pisngi. "Ayos lang 'yan, inaaanak ko. Vitamis 'yan..." Napakamot na lang ako ng aking ulo sa sinabing iyon ni ninong Raider. Vitamins nga ba talaga iyon? Pero anong klaseng vitamins naman kaya iyon? "Avannah! Avannah!" Nagkatitigan kaming dalawa ni ninong Raider nang may tumawag sa akin mula sa labas. Nakailang katok na ito sa pinto kaya napasilip ako sa bintana. Nanlaki ang mata ko nang makita ko si Yvonne. Bakit siya nandito? Wala naman siyang sinabi na dadalawin niya ako ngayong araw! "Ninong! Magtagpo ka po... pati mga damit mo kunin mo! Itago mo!" natatarantang sabi ko kay ninong. Kaagad naman niyang pinagkukuha ang mga gamit niya at saka siya pumasok sa kuwarto. Habang ako naman ay kabang-kaba na pinagtatago ang kaniyang sapatos at tsinelas.. "Hoy, Avannah ano ba papasukin mo ako kanina pa ako dito! Tulog ka pa ba? Gumising ka na dahil tanghali na!" sigaw ni Yvonne sa labas. Inayos ko muna ang aking sarili bago ko tuluyang binuksan ang pinto. Agad akong ngumiti nang bumungad sa akin si Yvonne. "Bakit nandito ka? Wala ka namang sinabi sa akin na dadalawa ka?" sabi ko sa kaniya. "Ay nakalimutan kong sabihin. Pero bakit parang ayaw mo yata akong padalawin dito?" nakaarkong kilay na sabi niya. Napakurap naman ako. "Ha? Wala naman akong sinabi loka!" Tumaas ang kilay niya. "Pumunta ako dito dahil nag-away kami ni mama. Wala pa nga akong maayos na tulog dahil iyak ako nang iyak kagabi. Kinampihan na naman kasi ang kapatid kong suwail. Na siya na nga ang mali, siya pa kinampihan. Kaya ako tuloy itong mukhang masama..." malungkot na sabi niya.

Napansin ko rin ang namamagang mata ni Yvonne kaya marahil totoo ang sinasabi niya. "Dito muna ako matutulog ngayong araw. Uuwi rin ako mamayang gabi," sambit niya sabay ngiti. Matapos niyang sabihin iyon ay bigla na lang siyang pumunta sa kuwarto at binuksan iyon kaya napasigaw ako. Nagulat naman siya kaya napatingin siya sa akin Agad akong pumunta sa kuwarto at nakita ko ang nagkalat kong damit sa kama. Nasaan si ninong? Huwag mong sabihin na pinagkasya niya ang sarili niya sa aparador? "Aray!" daing ko nang batukan ako ni Yvonne. "Bakit ka ba sumisigaw, ha? Nagulat tuloy ako sa iyo eh!" bulyaw niya sa akin. Peke naman akong ngumiti. "Pasensya ka na....ano kasi eh..nakakahiya naman sa iyo ang kalat ko dito sa kuwarto. May ..may hinahanap kasi ako sa aparador ko kaya kinalat ko muna ang mga damit ko..Kaya...hindi ka puwedeng matulog dito." Bumuntong hininga siya. "Iyon lang naman pala! Sige na, sa sofa mo na ako matutulog. Huwag ka lang sumigaw. Nakakagulat ka eh," sabi niya bago lumabas ng kuwarto. Isinara ko muna ang pinto bago ko binuksan ang aparador. At hindi ko napigilang matawa nang makita ang itsura ni ninong. Para siyang batang nakatago sa aparador na nakahubo't hubad pa.

 

Kabanata 16

Avannah's P.O.V.

"Ano ba, Avannah? Kanina ka pa palakad- lakad, labas- pasok sa kuwarto mo. Akala ko ba magtutupi ka na ng mga nakakalat mong damit diyan?" nakaarko ang kilay ni Yvonne nang sabihin niya iyon. Napangiwi naman ako at saka nginitian siya ng pilit. Naaawa kasi ako sa kalagayan ni ninong Raider. Nakahubad pa rin siya. Sa labahan ko kasi nailagay ang mga damit niya na susuotin. Nasa gilid pa naman ng banyo nakalagay ang lagayan ko ng labahan. "Hanggang anong oras ka ba kasi dito? Kasi hindi ako makalinis ng ayos eh. Gusto ko na ako lang mag-isa ang nandito para makalinis ako ng ayos," pagsisinungaling ko naman. Natawa siyang bigla. "Ay wow! Sagabal na pala ako ngayon sa iyo? Grabe ka naman sa akin my friend! Gusto ko lang naman tumambay dito saglit eh para magtanggal ang inis ko," malungkot niyang sabi. Marahas akong napakamot sa aking batok. "Hindi naman sa ganoon. Wrong timing kasi ang pagdating mo dito. At saka, aalis din kasi ako pagkatapos kong maglinis dito. May pupuntahan ako..." Napangiwi naman siya sabay irap. "Okay fine! Hanggang tanghali lang ako dito tapos aalis na ako," sabi niya sabay irap muli. "Okay sige. Dito ka na muna maglilinis na ako sa kuwarto," sabi ko bago nagtungo sa labahanan.

Pasimple kong kinuha ang damit ni ninong Raider at saka mabilis akong pumasok sa kuwarto dahil abala naman si Yvonne sa pagkalikot ng kaniyang cellphone. Agad kong isinara ang pinto at saka binuksan ang aparador ko. "Ninong... magbihis na po kayo. Mamaya pong tanghali ay aalis na ang kaibigan ko," sambit ko sabay abot ng damit niya. Marahang kumilos si ninong Raider nang lumabas siya sa aparador ko. Naaawa tuloy ako sa kaniya dahil sa tingin ko namamanhid na ang binti niya. Pabagsak siyang nahiga sa kama habang ako naman ay napatitig sa kaniyang alaga. "Payakap naman ako, inaanak ko..." sambit niya sa akin. Huminga naman ako ng malalim bago lumapit kay ninong at saka siya niyakap. Napalunok ako ng laway nang sumanggi sa hita ko ang kaniyang alaga. Habang si ninong naman ay niyakap ako ng mahigpit at bahagyang hinaplos ang aking likuran. "Sa yakap mo pa lang tinigasan na ako....paisa muna ako, inaanak ko bago ako magkulong sa aparador. Mabilis lang ito..." bulong niya sa tainga ko. "Pero ninong...baka po marinig tayo ni Yvonne..." sambit ko sabay kagat labi. Namilog ang mata ko nang mapatingin sa alaga ni ninong na ngayon ay naninigas na ngang talaga. Ibang klase rin itong si ninong Raider, niyakap ko lang saglit, naninigas na kaagad ang alaga niya. Halatang sabik na sabik sa akin si ninong. Ewan ko ba pero gusto ko ang ganitong ugali ni ninong. May pagkamalibog siya. Sana sa akin lang siya ganito. Sa akin lang siya palaging titigasan. "Hindi iyan...ini- lock mo naman ang pinto, 'di ba? Halika na...si ninong na ang bahala. Hubad ka na short mo tapos patong ka na sa akin..." mapang akit niyang sabi. Hindi na ako umangal pa at kaagad na akong naghubad ang aking shorts. Pagkatapos ay pumatong na ako kay ninong Raider. Nilawayan niya muna ang ulo ng kaniyang alaga bago ito marahang ipinasok sa akin. Napangiwi ako dahil may kirot akong naramdaman hanggang sa maisagad ng buo sa loob ko ang kaniyang kahabaan.. "Tuturuan ka ni ninong kung paano gumalaw sa ibabaw..." nakangising bulong niya sa akin bago niya pinisil ang aking puwetan. Sinimulang igalaw ni ninong ang aking puwetan. Hindi ko pa makapa kung paano ako gagalaw ng tama sa ibabaw niya. Hanggang sa igalaw ko ang aking balakang na para bang nagtu- twerk ako sa ibabaw niya at doon ako napakagat labi dahil nasarapan na ako sa ginagawa kong ito. "Tama 'yan inaanak ko...ganiyan nga...ikadkad mo rin ng maigi sa akin ang perlas na silangan mo...bawat galaw mo, idiniin mo sa akin 'yan para mas lalo kang masarapan..." sambit ni ninong habang inaalalayan pa rin akong gumalaw sa kaniyang ibabaw. Agad akong tumango at sinusunod ang kaniyang sinabi. Ikinadkad ko nga ng maigi ang perlas na silangan ko sa kaniya kaya naman halos manginig ako sa sarap ng ginagawa ko ngayon. Ang sarap pala sa pakiramdam ng ganito. Damang- dama ko ang balat niya dahil idinidiin ko talaga ang akin sa kaniya. Pakiramdam ko nga ay nilabasan na ako sa ginagawa kong ito. Hanggang sa bumilis ang ginawang paggalaw ni ninong sa balakang ko at sinabayan ko iyon hanggang masanay na ako. Nakangalay pero ang sarap. "Argh tangina, inaanak ko ang galing mo na. agad! Pasok na pasok ang alaga ko sa

loob mo!" sambit ni ninong sabay hampas sa aking puwetan. "Ako naman, inaanak ko...itaas mo ng kaunti ang puwet mo, ako naman ang gagalaw..." bulong niya sa akin. Sinunod ko naman si ninong Raider at nagulat ako nang bigla siyang bumayo sa ilalim ko ng mabilis. Nakagat ko ang pang ibaba kong labi upang pigilang mapaungol. Napakahayop ni ninong Raider bumayo sa ilalim ko. Ramdam ko ang gigil niya habang binabayo ako ng mabilis. Sobrang bilis kaya naman alog na alog ang malusog kong dibdib sa harapan niya. "Tangina...ang sarap mo, inaaanak ko....ahhh... sambit ni ninong sabay pisil ng marahas sa aking dibdib. Mas binilisan niya pa ang paggalaw sa ilalim ko. Alog na alog na nga ang kama sa sobrang bilis ni ninong bumayo. Napatirik na rin ang mata ko sa sarap. Hindi ko lubos akalain na ganito pala kasarap ang maangkin ng isang katulad ni ninong Raider. Punong puno ang perlas na silangan ko sa laki ng ahas niya. "Puputok ni ninong sa loob, ha?" hinihingal niyang bulong habang patuloy pa rin sa mabilis na pagbayo. "Ahhh...." Hinawakan ni ninong ang puwetan ko at mas idiniin ang perlas na silangan ko sa kaniya habang mabagal siyang bumayo ng baon sa akin. Naramdaman ko na rin na may lumabas sa akin. Sabay naming naabot ni ninong Raider ang langit at talaga namang ang sarap sa pakiramdam. Hinihingal siyang inabot ang labi ko at saka ako hinalikan ng maingat. Halik na talaga namang nakakalunod na parang gusto ko pang magpaangkin sa kaniya. "Punasan natin 'yan..." sambit ni ninong sabay kuha ng pamunas. Marahan akong umalis sa ibabaw niya. Pinunasan niya ang katas niya sa kaniyang anaconda at pagkatapos pinunasan niya rin ang sa akin. Ang daming katas ni ninong. "Magbihis ka na inaanak ko. Baka mahalata na tayo ng kaibigan mo. Magtatago na ulit ako..." sambit ni ninong at saka agad na bumangon at sinuot ang damit niya. Mabilis kong sinuot ang short ko at saka bahagyang sinuklay ang buhok ko bago ako lumabas ng kuwarto. Napatingin sa akin si Yvonne nang lumabas ako ng kuwarto. "Anong nangyari sa iyo bakit pawisan ka? At parang nakarinig pa ako ng ungol sa kuwarto. mo? Nagtupi ka ba talaga ng damit mo o tinusok mo lang 'yang kipay mo sa kuwarto?" mabilis niyang sabi.. Bigla naman akong natawa sa sinabi niya. "Ha? Anong tinusok ang kipay?" Malakas siyang tumawa. "Huwag mo ng ipagkaila pa, Avannah. Gawain ko rin 'yan minsan kapag nalilibugan ako. Pini- finger ko ang kipay ko para makaraos." Napaawang naman ang bibig ko sa sinabing iyon ni Yvonne kasabay ng pasimpleng pagkurot sa sarili ko. Ibig sabihin talagang napalakas ang ungol ko kahit na pinigilan ko pa. Pakshet kasi si ninong eh! Ang sarap bumayo! Sagad na sagad sa bilis!

 

 

Kabanata 17

Avannah's P.O.V.

"Hoy bakit ngayon ka lang? Ang tagal mong absent. Akala ko nga hindi ka na papasok," wika ni Sheena nang makita ako. Nginitian ko siya. "Nagkasakit ako. Sobrang sakit ng katawan ko at ulo. Hindi ko kinayang pumasok. Nagpaalam na nga lang ako kay ninong eh. Baka isipin niya tinamad akong pumasok. Baka isumbong pa ako kay papa." "Usapan nga rin sa office department na ang lakas daw ng loob mong hindi pumasok porke ninong mo raw ang may ari ng kompanyang ito. Hindi talaga maiwasan ang mga marites lalo na sa trabaho," sabi niya sabay iling. "Hayaan mo na sila. Basta ikaw, alam mo na ang dahilan kung bakit hindi ako "Ganoon talaga ang mga tao dito. Mapanghusga. At marami pa dito ang sipsip para tumaas ang posisyon sa trabaho. Kaya malamang sa malamang, marami ang inggit sa iyo dahil bigla kang naging secretary ni Mr. Monteverde. Eh marami pa nanang babae dito ang nagkakandarapa kay sir na gustong makasama siya sa opisina," dagdag pang sabi ni Sheena. Tiningnan ko si Sheena at napaisip sa kaniyang mga sinabi. Malamang, ganoon nga ang mga iisipin ng ibang tao lalo na dito sa trabaho. lisipin nila na malakas akong gawin mga bagay-bagay dahil sa ninong ko ang may- ari ng kompanyang ito. Pero bahala sila diyan wala naman akong pakialam sa kanila. Ang importante sa akin ay kung ano ang mayroon sa amin ni ninong. At isa pa, wala naman silang madudulot na maganda sa buhay ko. "Hi, Avannah!" tawag sa akin ni Lorenzo nang makita niya ako. Nakiupo siya sa table namin ni Sheena. Kasalukuyan kasi kaming kumakain ni Sheena dito sa canteen. Hindi kami sabay kumain ni ninong Raider dahil may biglaang lakad siya. "Hello, Lorenzo..." sabi ko naman sa kaniya at saka siya nginitian. Tumabi siya sa akin habang ako naman ay pasimpleng umusod palayo sa kaniya. Tiningnan ko si Sheena na nakangisi habang nakatingin sa akin. Iba yata ang pumapasok sa isip ng babaeng ito. Akala yata niya kinikilig ako sa ginawang pagtabi sa akin na Lorenzo pero hindi. Talaga namang may masasabi ang mukha ni Lorenzo pero walang- wala siya sa kaguwapuhang taglay ni ninong Raider. Ewan ko ba pero ibang klase ang mukha ni ninong Raider. Talagang pang artista. Na kung mag- aartista si ninong ay siguradong dudumugin siya ng maraming fans niya. Pero marami rin siyang fans at kilala na talaga siya dahil isa siyang endorser ng iba't ibang brand. At sa tingin ko nga ay isa iyong dahilan kung bakit single pa rin siya. Dahil sinabihan siya ng manager niya na hangga't maaari ay huwag muna siyang magkaroon ng girlfriend dahil mawawalan siya ng fans. Eh kaso tumatanda na si ninong. Minsan kasi ay napapasingit sa isang palabas si ninong Raider at naikuwento niya sa akin iyon. Kung saan nagiging kontrabida siya o minsan kaibigan siya ng leading man sa movie. Tinatanong ko nga kung bakit ayaw niyang mag- artista. Ang sinabi niya masyado na araw hassle dahil may kumpanya pa siyang inaasikaso at iba oang negosyo. "Bakit pala hindi na kita nakikita sa department ninyo tapos iba na 'yong babaeng

nakaupo doon sa table mo? Nasaang department ka na ba?" tanong sa akin ni Lorenzo. "Late ka na sa balita! Hindi mo pa pa alam. Ginawa na siyang secretary ng ninong niya. Ang bongga 'di ba? Iba talaga kapag kamag-anak mo ang may-ari ng kumpanya! Biglang boom ang posisyon!" sabi ni Sheena sabay tawa ng malakas. Inirapan ko naman siya. "Pasaway ka! Ikaw rin pala 'tong may paganyan- ganyan sa akin!" Muli siyang tumawa. "Sinabi ko lang naman kung ano ng posisyon mo pero hindi ako katulad ng iba na naiinggit dahil biglang tumaas ang posisyon mo o ano. Kumbaga sinabi ko lang naman kasi nga wala hindi alam ni Lorenzo na secretary ka na ni ninong mo." Nginiwian ko siya bago ako tumingin kay Lorenzo na nakatitig sa akin. Bigla akong nakaramdam ng pagkailang. Buang na yata ang lalaking 'to. Wagas kung makatingin. Gandang ganda siguro 'to sa akin. "Ang ganda mo talaga, Avannah. May boyfriend ka na ba? Puwede ba akong mag- apply? Sinisigurado kong gagawin ko ang lahat mapasaya ka lamang," aniya sabay kindat. Bigla akong natawa. Habang si Sheen naman ay humagalpak ng tawa sabay hawak sa kaniyang tiyan. Namumula na nga ang mukha niya sa sobrang pagtawa. "Hoy! Grabe ka naman kung makatawa diyan! Ano bang nakakatawa sa sinabi ko?" bulyaw sa kaniya ni Lorenzo. "Ang pangit mo bumanat! Walang kuwenta! Tingnan mo ang mukha ni Avannah habang nakatingin sa iyo. Nakangiwi. Siguro iniisip ni Avannah na nabubuang ka na," sabi ni Sheen sabay tawang muli. Bumaling naman sa akin si Lorenzo na ngayon ay nakanguso na. "Iyon ba ang iniisip mo, Avannah? Na nababaliw na ako? Mabait kaya akong tao. Wala pa nga akong nagiging girlfriend eh. Kasi hinahanap ko ang babaeng magpapatibok ng puso ko. At noong makita kita, pinatibok mo kaagad ang puso ko." "Hoy! Maniwala ka diyan, Avannah mapanlinlang 'yan! Ilang beses nga kitang nakitang may kasamang babae tapos sasabihin mo wala kang girlfriend? Malandi ka, Lorenzo!" pang-aasar sa kaniya ni Sheena. Umarko ang kilay ni Lorenzo. "Ang sama talaga ng babaeng 'to tapos judgmental pa. Hindi ako malandi 'no! Mga kaibigan ko lang 'yon na babae! Sinabi ko naman sa iyo dati na wala pa akong makitang babae na mamahalin ko ng sobra eh!" singhal ni Lorenzo. Natatawa akong nakatingin sa kanila. Pasaway ang dalawang ito. Ang cute nilang pagmasdan, Bagay nga silang dalawa. "Naku, huwag na kayong mag- away. At saka wala pa akong planong magkaroon ng nobyo eh. Ayoko pa kasing sumakit ang ulo ko. Focus muna ako sa work ko ngayon dahil need kong bumawi sa pamilya ko. Kaya no to boyfriend muna ako," natatawa kong sabi sa kanila. Pinandilatan ng mata ni Sheen si Lorenzo. "Oh narinig mo 'yon? No to boyfriend muna si Avannah kaya manahimik ka!" Bumaling naman sa akin si Lorenzo. "Ayos lang, Avannah. Maghihintay ako kung kailan mo balak magkaroon ng boyfriend. Basta nandito lang ako papansin muna sa iyo," sambit niya sabay kindat.

Natatawa ako sa kakulitan ni Lorenzo. Halatang kuwela siyang tao at hindi mahiyain. Kaya naman natapos na lang kaming kumain. ay walang humpay ang kuwento ni Lorenzo ng kung ano-ano. Tawang-tawa nga ako sa sinasabi niya. BUMALIK na ako sa opisina ni ninong Raider pero wala pa rin siya. Siguro matatagalan pa siya sa inaasikaso niya. Kaya naman nanuod na lang ako ng movie sa cellphone ko. Romantic movie ang pinanuod ko kung saan matanda rin ang lalaking bida. Kilig na kilig ako habang nanunuod at naisip ko ang sitwasyon namin ni ninong Raider. Ang cute ng endearment nila. Bigla ko tuloy naisip kung magkaroon din kaya kami ng endearment ni ninong? Tutal magkasintahan na kami. Mag- iingat na lang ako sa pagtawag sa kaniya. Sumpit na ang uwian, wala pa rin si ninong. Niligpit ko na ang gamit ko. Mauuna na lang akong umuwi dahil baka gabihin pa si ninong. "Avannah!" Nilingon ko kung sino ang tumawag sa akin. Si Lorenzo pala. Patakbo siyang lumapit sa akin. "Pauwi ka na? Hatid na kita!" nakangising sabi niya. "Loko huwag na. Malapit lang naman ang inuupahan kong apartment dito. Pero salamat sa alok mo," sabi ko naman. Kumamot siya sa kaniyang ulo. "Ganoon ba? Sayang naman. Gusto pa naman kitang makausap at makasama. Crush kasi talaga kita, Avannah. Hindi na ako mahihiya pang sabihin sa iyo. Pero sana huwag mo akong layuan, ha? Baka naman bigla mo na lang akong iwasan," sabi niya sabay tawa ng mahina. "Hindi ko gagawin 'yon. Hindi naman ako maiilang sa iyo. At saka ganoon naman talaga ang mga tao. Nagkakaroon ng crush. Pero huwag ka sanang umasa na magugustuhan kita, Lorenzo. Kasi focus talaga ako sa trabaho ko..." "Ay grabe ka naman, Avannah. Parang basted na kaagad ako sa iyo," sambit niya sabay tawa. Alanganin ko siyang tinawanan. Eh wala naman talaga akong gusto sa kaniya at hindi mangyayari iyon dahil si ninong Raider lang ang gusto ko. "Sige na, Lorenzo...uuwi na ako. Salamat sa alok mo..." Naglakad na ako palabas ng gusali. Hindi pa man ako nakakasakay ng jeep ay bigla na lamang may humila sa akin patungo sa madilim ba parte ng kalsada. Sisigaw na sana ako nang makita ko si ninong Raider na matalim ang matang nakatingin sa akin.. "Niloloko mo ba ako, Avannah? Sino ang lalaking kausap mo? Bakit masaya ka na kausap ang lalaking iyon?" bakas sa pananalita niya na ang galit. "Po? Si Lorenzo po iyon. Empleyado dito. Hindi ko po kayo niloloko. Kinausap niya lang ako..." Huminga siya ng malalim at nagulat na lamang ako nang bigla niyang pisilin ang aking perlas na silangan. Napangiwi ako dahil medyo masakit ang pagkakapisil niya doon. Nagpalinga- linga ako sa paligid kung may tao ba. Mabuti na lang at wala masyadong dumadaan at madilim sa puwesto namin. "Subukan mo lang akong lokohin, Avannah...tatapyasin ko talaga ang matambok mong tahong..." maawtoridad niyang sabi sabay kurot sa aking bukana.

 

 

Kabanata 18

 Raider's P.O.V.

"Wala ka ba talagang balak na ligawan ako? Ang tagal ko ng naghihintay na ligawan mo ako, Raider..." malanding sabi sa akin ni Mikaela. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa.. Wala naman na talaga sana akong balak na ipagpatuloy pa ang pagiging endorser ko at pagiging extra sa mga palabas kun'di lang dahil sa matalik na kaibigan ng daddy ko. Siya kasi ang manager ko na humahawak sa akin. Wala naman talaga akong balak na pumasok sa mundo ng showbiz. Sadyang nakiusap lang sa akin si Roger - ang manager ko. Naintindihan ko naman dahil malaki ang kikitain niya sa akin. Sa bawat palabas na extra ako, sumisikat ito at talaga namang pinapanuod ng maraming tao. Balak pa nga 'yang gawin akong main cast sa upcoming movie na gagawin niya pero tumanggi lang ako. Napakadami ko na kasing inaasikaso. At ayokong mawalan ng oras kay Avannah. At isa pa, mas gusto nila ang single na tao. Eh hindi na ako single dahil si Avannah na ang babaeng matagal ko ng hinahanap. "Alam mo, Mikaela... huwag mo na akong guluhin pa dahil una pa lang, alam mo na wala talaga akong gusto sa iyo. Nakasama lang naman kita sa isang set at hanggang doon na lang 'yon Ano bang hindi mo maintindihan? Bakit ba pinagpipilitan mo ang sarili mo sa akin? Maraming lalaki diyan....mga artistang nagkakandarapa sa iyo. Bakit hindi sila ang gustuhin mo?" iritableng sabi ko sa kaniya. Lumapit sa akin si Mikaela. "Ayoko nga sa kanila. Wala naman silang mga kuwenta. At isa pa, nakausap ko ang ibang babaeng nakatalik mo at lahat sila ay pare-pareho lang ng sinasabi. Na magaling ka raw talaga sa kama. Kaya gusto kong maranasan ang langit mula sa iyo, Raider. Puwede bang iparanas mo sa akin ito? Wala naman sigurong magagalit dahil single ka naman. Tama ba?" Nginisihan ko siya. Malandi talaga ang babae ito. Simula nang pumasok ako sa mundo ng showbiz, nalaman ko na maraming mga artistang malalandi. Mga may kabit-kabit. Mukhang mababait sa camera, mukhang inosente sa camera, pero sa likod ng camera ay kabaliktaran dahil mga wild sila at maraming alam na kalokohan. At ganoon si Mikaela. "Tigilan mo ako, Mikaela. Hindi porket single ako ay papayag na kong makipagtalik sa iyo. At saka hindi ka ba nahihiya sa mga sinasabi mo? Ikaw mismo ang nagyaya sa akin? Mahiya ka naman! Magkaroon ka ng delikadesa sa sarili mo. Kaya ayoko nang pumasok dito sa showbiz nang dahil sa iyo eh. Masyado kang makulit at talagang hindi mo ako tinatantanan," kunot noong sabi ko sa kaniya. "Raider naman...bakit hindi mo ako mapagbigyan kahit isang gabi lang? O kahit na dalawang gabi? At pagkatapos naman noon, titigilan na kita. Ayaw mo ba no'n? Kapag pinagbigyan mo ako, hindi na kita guguluhin pa. At isa pa, gusto ng mga tao tayong dalawa. Gusto nilang maging tayo. Gusto nga nilang magkaroon tayo ng movie. Ikaw lang itong ayaw. Bakit ba ayaw mo? Nasa akin naman ang lahat. Maganda naman ako, sexy. Ano pa bang hinahanap mo? At isa pa, mas bata ako sa iyo ng ilang taon kaya fresh na fresh ako. Kaya ano pa ba ang hinahanap mo sa isang babae?" pagmamalaki niya sa kaniyang sarili. Tinawanan ko naman siya. Ibang klase din talaga ang galawan nitong si Mikaela.

Akala naman niya na maaakit ako sa ganda ng mayroon. Wala ng mas hihigit pa sa ganda ng mayroon si Avannah. Kaya talaga namang nahumaling ako ng husto sa inaanak kong iyon. Kaya naman wala na akong ibang gugustuhing babae kun'di si Avannah lang. At nangako ako sa sarili ko na hindi ko lolokohin ang inaanak kong iyon. "Wala akong pakialam sa ibang tao kung iniisip nila na namamagitan sa ating dalawa. Siguro pumatok lang sa kanila ang naging eksena natin noon pero hanggang doon na lang iyon. Wala akong pakialam sa sasabihin ng iba. Basta ako, wala akong gusto sa iyo kaya kung puwede lang, tigilan mo na ako," sambit ko bago siya iniwang tulala. MABILIS AKONG NAKARATING sa apartment ni Avannah. Nakailang tawag na ako mula doon ngunit wala siya. Tinawagan ko siya sa cellphone niya pero hindi siya sumasagot. Nasaan na kaya siya? Wala naman siyang sinabi sa akin na aalis siya. Muli kong tiningna ang cellphone ko at nakita kong mayroon siyang message. Nagpunta pala siya sa bahay nila para dalawin ang pamilya niya. Kaya naman agad akong nagtungo roon. Ipinarada ko ang sasakyan ko hindi kalayuan sa bahay nila. Nakita ko nga si Avannah na nakikipagtawanan kasama ang mga magulang niya. Masaya silang nagkukuwentuhan. Hanggang sa may lumapit na lalaki sa puwesto nila at naupo sa tabi ni Avannah. Kumunot ang noo ko at saka tiningnan ng maigi ang lalaki. Madilim sa puwesto ko ngayon kaya hindi nila ako masyadong mapapansin. Lumabas ako ng sasakyan ko at nagtago sa malaking puno malapit sa kanila. "Grabe ka na talaga, Avannah! Napakaganda mo na talaga. Simula pa naman noong mga bata pa tayo, maganda ka naman talaga. Payatot ka lang talaga at medyo maitim!" sabi ng lalaki sabay kurot sa pisngi ni Avannah. Nakuyom ko ang kamao ko dahil sa inis na nararamdaman ko ngayon. Anong karapatan ng lalaking iyon na kurutin sa pisngi ang Avannah ko? Kababata niya ba iyon? Ang sarap niyang sapakin. Nanggigigil ako sa kaniya! "Grabe ka naman, Enzo! Eh talaga namang maganda na ako noon pa. Kaya nga crush na crush mo ako eh!" tumatawang sabi ni Avannah. "Hanggang ngayon nga ay crush pa rin kita, Avannah. Mas lalo nga kitang naging crush ko dahil talagang napakaganda mo. Maladiyosa ang kagandahan mo. At isa pa, hindi lang naman dahil doon kaya kita naging crush. Kasi talagang napakabait mong anak sa mga magulang mo. At talagang pinalaki ka ng maayos ng mga magulang mo," sabi ng lalaki sabay tingin kay Lito. Tanginang lalaking 'tol Talagang may balak pa yatang agawin sa akin si Avannah! Ang kapal ng mukha niya! At nagpapalakas pa kay Lito! Dapat pala hindi na ako pumapayag na magpunta pa dito si Avannah dahil may lalaking papansin sa kaniya. "Avannah...anak kailan ka ba magkakaroon ng boyfriend? Pasadong- pasado na sa amin itong si Enzo. Tingnan mo naman siya, napakamatulungin sa mga magulang at mga kapatid. Talagang masipag sa trabaho. Ano, anak? Wala ka bang balak na sagutin si Enzo kung sakaling manliligaw niya sa iyo?" sabi ni Lito kay Avannah. Napakamot naman ng ulo si Avannah. "Wala pa po kasi akong balak papa eh. At saka hindi ko po nakikita maging boyfriend si Enzo kasi kababata ko siya. Parang kaibigan lang talaga tingin ko sa kaniya." "Grabe ka naman sa akin, Avannah! Doon naman talaga nagsisimula ang lahat eh. Sa pagkakaibigan. Kaya sana payagan mo na akong manligaw sa iyo. Dahil gagawin kitang reyna ng buhay ko. Ibinigay ko ang lahat sa abit ng makakaya ko. 'Di ba po tito Lito?" sabi nong Enzo sabay tingin kay Lito.

Tumawa naman si Lito. "Oo naman kaya asadong pasado ka na sa amin. Ito na lang si Avannah ang hinihintay ko. Kung papayag ba siyang magpaligaw sa iyo." Nagtawanan pa silang lahat. Mas lalo tuloy akong nanggigigil mula dito sa puwesto ko. Nakakainis! Sino ba ang Enzo na 'yan At bakit parang ang lakas ng loob niyang sabihin iyon kay Lito? At botong- boto pa talaga sa kaniya ang kaibigan ko! Mariin akong napapikit sabay hingang malalim. Parang gusto ko ng lumabas sa pinagtataguan ko at hilain palayo kay Enzo si Avannah, Tanginang gabing ito. Hindi na talaga ako papayag na magpupunta pa dito si Avannah nang hindi ako kasama. Kailangan ko siyang bantayan lalo pa at napakaganda niya kaya naman maraming lalaki ang nahuhumaling sa kaniya. Hindi ako papayag na maagaw siya sa akin. Kung puwede ko lang talaga ipagsigawan sa buong mundo na sa akin si Avannah, ginawa ko na.. Pero sa sitwasyon namin ngayon, hindi puwede lalo na't para sa iba ay isang bawal na pag-ibig ang mayroon kami ni Avannah. "Basta anak....si Enzo ang gusto namin para sa iyo. Nasa kaniya na ang hinahanap namin sa isang lalaki. Kaya dapat sana ay siya na lang ang piliin mong maging nobyo. Subukan mong buksan ang puso mo sa kaniya at huwag mo siyang tingnan bilang kababata mo lang," dagdag pang sabi ni Lito na mas lalong nagpainit ng ulo ko. Kinuha ko ang cellphone ko at saka tinawagan si Avannah. Nanlaki naman ang mata niya nang mapatingin siya sa kaniyang cellphone. "Ahmm...papa teka lang po sandali tumatawag ang katrabaho ko..." sabi niya bago lumayo sa kanila. "Hello? Ninong?" halos pabulong niyang sabi. "Umuwi ka na. Bumalik ka na sa apartment mo bago ko pa masakal ang Enzo na 'yan. Hindi ka na dapat pa nagpunta dito, Avannah. Ginalit mo ako sa ginawa mong pagpunta dito kaya humanda ka sa akin..." mariin kong sabi. Nagpalinga- linga naman siya na para bang hinahanap ako. "Ninong...sorry po. Wala kang dapat ikaselos dahil kababata ko lang po siya..." sambit niya bago tumingin muli sa paligid niya. "Huwag ka ng magpaliwanag pa, Avannah. Sa kama na lang tayo mag-usap..." sambit ko bago Ibinaba ang tawag.

 

Kabanata 19

 Avannah's POV

 "Ninong....dapat hindi na po kayo nagpupunta pa sa bahay. Kung pupunta man kayo doon, magpakita kayo kay papa at kausapin siya na parang katulad dati. Iyong normal at hindi halatang may namamagitan na sa atin," sabi ko kay ninong Raider ngayong nasa loob na ako ng sasakyan niya. Inihinto ni ninong Raider ang sasakyan sa gilid ng kalsada kung saan medyo madilim sa kinaroroonan namin. At pagkatapos ay bumaling siya sa akin. Nakakunot ang noo niyang nakatingin sa akin. "At bakit hindi mo naman sinabi sa akin na pupunta ka pala sa inyo? Tapos may

lalaki pang papansin sa iyo doon. Iyong Enzo na akala mo naman kung sinong guwapo. Dapat hindi ka na lang pumupunta sa inyo. Dapat nandoon ka na lang sa apartment mo," iritable niyang sabi. Napatingin ako kay ninong Raider at saka ko siya tinaasan ng kilay dahil hindi ko nagustuhan ang sinabi niya. Bakit ganito si ninong Raider sa akin? Bakit niya ako pinagbabawalan na pumunta sa bahay eh bahay namin 'yon? Dinalaw ko lang naman ng pamilya ko. Masyado yata siyang seloso? Nakakatuwa sa lalaki ang nagseselos dahil nararamdaman kong mahal niya ako pero ayoko naman ang masyadong seloso. "Teka lang naman po ninong Raider....dapat hindi po kayo masyadong nagseselos kasi pamilya ko 'yon eh. At hindi niyo po ako dapat pinagbabawalan na puntahan sila dahil pamilya ko sila. Sino po ba kayo para pagbawalan mo akong pumunta sa pamilya ko?" naiipis kong sabi sa kaniya. Nanlaki naman ang mga mata nya na tila ba nagulat sa sinabi ko. Tumikhim siya at pagkatapos bumuntong hininga bago yumuko. "Pasensya ka na, Avannah. Binalot lang ako ng matinding selos dahil sa Enzo na 'yon. Kasi naman... parang ang lakas lakas niya kay Lito..Na botong-boto sa kaniya ang kaibigan ko. Sino ba ang lalaking iyon, ha? At ano ba ang katangiang mayroon siya? Bakit okay na okay siya kay Lito?" malumanay na tanong niya sa akin. "Mabait po kasing tao si Enzo. Kababata ko po siya. Noong mga bata pa kami, magkaibigan po kasi 'yong mga magulang namin dahil kapitbahay po kasi namin si Enzo. At tumutulong po sa amin ang mga magulang niya. Syempre bilang kapalit tumutulong din po si papa sa kanila. Nagtatrabaho po si papa sa kanila tapos itong si Enzo, bale siya po ang naging tagapagtanggol ko kapag may mga umaaway sa akin. Siya ang palaging nandiyan. Noong nag-aaral kaming dalawa, sabay kaming pumapasok at talaga namang masipag siyang tao. Talagang naka- focus siya sa pamilya niya. Parang katulad ko rin siya. Breadwinner din po siya dahil siya ang panganay sa kanila at talagang kapag sumasahod siya, nilibre niya ang pamilya niya. At ibinibigay niya ang buong sahod niya sa magulang niya. Kaya naman botong- boto sa kaniya si papa dahil sa pagiging mabuting anak niya," paliwanag ko naman kay ninong Raider. Huminga ng malalim si ninong Raider at pagkatapos napakamot siya sa kaniyang noo. "Ah kaya naman pala gustong-gusto siya ni Lito. Dahil sa pagiging mabuti niyang anak sa mga magulang niya. Eh kung sabihin ko na kaya sa kanila ang tungkol sa atin? Nang hindi magpapansin pa sa iyo ang lalaking 'yon at malaman niya na pagmamay ari na kita?" Pinandilatan ko siya ng mata. "Ano bang nangyari sa iyo ninong Raider? Ganiyan ka ba talaga kapag nagseselos? Alam mo namang hindi natin puwedeng ipagsabi sa ibang tao ang tungkol sa atin lalong-lalo na kay Papa dahil sigurado akong magagalit siya. Baka nga ikulong niya ako kung sakaling malaman niya ang tungkol sa atin eh. Gusto mo bang magkalayo tayo? Gusto mo bang hindi mo na ako makita? Hindi mo pa ganoonh kilala si Papa kahit na magkaibigan kayo. Kasi hindi mo naman siya nakakasama sa bahay si Papa eh. Mabait siya pero kapag nagalit siya, galit na galit talaga. Kaya natatakot kami sa kaniya kapag nagagalit na siya." Totoo naman kasi ang sinasabi ko. Ibang klase si Papa kapag nagalit. Mabait na tao si Papa. Minsan nga lang siya kung magalit. Pero kapag nagalit siya, ibig sabihin no'n, napuno na siya o talagang hindi niya nagustuhan ang isang bagay kaya nagalit siya. At sa tingin ko kapag nalaman niya ang tungkol sa amin ni ninong Raider, talagang magagalit siya ng sobra at paghihiwalayin kaming dalawa ni ninong dahil malaki ang tiwala niya kay ninong Raider. At sa tingin ko, iniisip ni Papa na anak

ang turing sa akin ni ninong dahil para sa kanya si ninong Raider ay pangalawang magulang ko na rin. "Pasensya ka na, inaanak ko sa mga nasabi ko. Talagang hindi ko na mapigilang magselos. Alam mo naman na ngayon lang ako nagmahal ng ganito. Na ngayon lang ako nagmahal ng totoo. Kaya natatakot akong maloko at ayaw kong maranasang lokohin ako..." mahinang sabi niya sa akin. Bumuntong hininga ako at hinawakan ang kamay ni ninong Raider. "Alam ko naman po 'yon eh. Alam ko naman po na ayaw mong maloko. Kahit ako rin naman po ay ayokong maranasan iyon at ni minsan hindi ko naisip na magloko. Kaya po sana pagkatiwalaan niyo po ako..." mahinang sambit ko sa kaniya sabay haplos sa kaniyang pisngi. Mariin siyang napapikit at dinama ang palad ko sa kaniyang pisngi. "Okay sige I'm sorry ulit, Avannah sa nasabi ko. Basta kapag nandoon ka sa inyo, tapos nandoon din ang lalaking iyon, layuan mo siya, ha? Huwag kang didikit sa kaniya. At kung kakausapin ka naman niya, tamang usap lang. 'Yon bang kakausapin mo lang siya bilang kaibigan mo. Pakisama lang. Huwag kang makikipag kuwentuhan sa kaniya. Huwag hahaba pa ang usapan ninyo." "Opo ninong...naintindihan ko po ang sinasabi niyo. Basta magtiwala lang kayo sa akin..." sabi ko naman. "Siya nga pala, naisip ko na baka kasi kapag may nakarinig sa ating dalawa na ang tawag mo sa akin ay ninong tapos nakita nila tayong sweet sa isa't isa, baka masamain nila o baka maging usapan tayo. Naisip ko na kapag tayong dalawa lang, kung saan wala namang nakakakilala sa atin kapag umalis tayo, puwede mo akong tawaging honey, ha? Honey na lang ang tawagan natin dalawa. Okay lang ba sa iyo?" malambing niyang sabi sa akin. Napangiti naman ako sa sinabing 'yon ni ninong. "Sige, honey..." sambit ko sabay naman ang ngiti. Sumilay ang ngiti sa kan'yang labi at saka niya hinaplos ang buhok ko. "Ang sarap naman pakinggan. Ang sarap pakinggan kapag tinatawag kang honey ng taong mahal mo. Puwede bang pakiulit?" "Oo naman, honey...." malambing na sambit ko. Mahina siyang natawa sabay hawak sa kaniyang bibig na para bang kinikilig siya na tinawag ko siyang honey. Kahit ako naman ay gusto ko ring may tawagan kaming dalawa. Sadyanh kailangan lang naming mag-ingat dalawa dahil mahirap na. Pero sa tingin ko naman ay hindi kaagad malalaman ng ibang tao ang tungkol sa amin dahil parehas naman kaming nag-iingat. "Honey...." nakangising sabi niya sa akin. "Yes?" sabi ko naman. "Puwede mo bang isubo anaconda ko, honey?" Namilog naman ang mata ko sabay tingin sa kalsada. "Loko ka, honey baka may makakita sa atin dito." Marahan siyang umiling at saka hinawakan ang kamay ko at inilagay sa kaniyang alaga. Natawa na lang ako nang mahawakan ko ito dahil naninigas na. "Hindi tayo makikita, honey dahil madilim sa puwesto natin. Sige na, honey... isubo mo na ang anaconda ko dahil talagang tigas na tigas na..." parang batang malambing na

sabi niya. Ibinaba na niya ang suot niyang pants at bumungad sa akin ang naninigas niyang alaga. Tigas na tigas na nga ang alaga ni ninong. Labas na nga ang ugat nito. Ngumisi ako at saka hinawakan na ang alaga ni ninong Raider. Mahigpit ang pagkakahawak ko dito at mabagal konh iginalaw paitaas at paibaba ang kamay ko. Nakangiti siyang nakatingin sa akin. Marahan kong itinapat ang bibig ko sa kaniyang alaga at sinimulang dilaan ito. "Ohhh....shit ang sarap!" sambit ni ninong habang hinahaplos ang buhok ko. Malikot ang dila ko sa ulo ng kaniyang alaga. Pinaiikot ko ang dila ko na dinidiin ko talaga habang hinahaplos ko ang kaniyang bayag para mas lalo siyang masarapan. Muling napaungol si ninong nang isubo ko na ng buo ang kaniyang alaga. Habang nasa bibig ko ang kaniyang alaga, umiikot-ikot ang dila ko doon. Ramdam kong nasasarapan na ng sobra si ninong dahil nasasabunutan na niya ako. Habang ako naman ay binilisan ko na ang paggalaw ng aking ulo. Sinasagad ko sa aking lalamunan ang kaniyang kahabaan. Iniipit ko rin ng aking bibig ang kaniyang alaga para mas lalo siyang mabaliw sa sarap. "Oooohhhh....honey...ang galing mo talagang sumubo ahhh...." sabi ni ni ninong sabay sabunot sa akin. Iniluwa ko ang pagkakalaki ni ninong dahil sinisipsip ko ang kaniyang bayag. Ramdam ko ang panginginig ng kaniyang laman dahil sa kiliti at sarap na dulot ng aking ginagawa. At muli kong isinubo ng buo ang kaniyang alaga. Mas naging mabilis pa ang galaw ko kaya naman napaungol pa ng mas malakas si ninong. Patuloy lang ako sa aking ginagawa hanggang sa bigla na lang may sumirit na katas sa aking bibig. "Ugh! Ahhhh...." ungol ni ninong sabay tingin sa akin. Napangiti siya nang magtama ang paningin namin. "May malagkit na katas ka pa sa bibig, honey," sambit niya sabay pahid ng katas niya sa bibig ko.

 

Kabanata 20

Avannah's P.O.V.

"Doon ka maupo sa backseat, honey... sambit sa akin ni ninong matapos ko siyang maparaos. Kahit nagtataka man ay sumunod ako sa kaniya. Lumipat ako sa backseat at nagulat ako nang sumunod siya sa akin. Nakangisi siyang tumingin sa akin na para bang may binabalak siyang masama o gagawing kalokohan kaya naman nanlaki ang mata ko. "H- Honey....a- ano ba? Umuwi na tayo..." Hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko nang sakupin ni ninong Raider ang mga labi. Ano na ang balak ni ninong? Dito kaya kami sa loob ng sasakyan aabutin? Pero naparaos ko naman siya. Lalabasan ba siya ulit? "Hmmm...." ungol ni ninong sa pagitan ng halikan naming dalawa. Dahan-dahang gumapang ang haplos ni ninong sa pagitan ng aking hita. Gusto ko siyang pigilan sa ginagawa niya dahil nasa sasakyan niya kami ngayon. Kinakabahan kasi ako dahil baka may makakita sa aming ginagawang milagro. "Honey...mukhang hindi na yata aabot sa kama ang pag-uusap nating ito....mukhang dito na lang tayo sa sasakyan ko mag-uusap..." napapaos na sambit ni ninong sabay

sipsip sa aking leeg. Napakagat labi naman ako dahil doon. "H- Honey....ba... baka may makakita sa a- atin..." putol- putol kong sabi dahil sa ginagawa niyang pagsipsip sa aking leeg na akala mo isang bampira. "Shhh...." hinawakan niya ang labi ko at saka malamlam ang mga matang tumingin sa akin. "Wala kang dapat ikabahala dahil tinted ang sasakyan ko. Walang makakakita sa atin....wika niya bago ako muling siniil ng halik Wala na akong nagawa pa kun'di hayaan si ninong Raider sa kaniyang ginagawa. Inangat ako ni ninong Raider kaya naman nakapatong na ako sa kaniya ngayon. Ramdam na ramdam ko sa pagitan ng aking hita ang naninigas niyang alaga. Ipinasok niya ang kaniyang kamay sa loob ng aking damit pang- itaas at saka niya nilamas ng marahan ang malusog kong dibdib habang abala ang kaniyang labi sa paghalik sa akin. Dahil sa galing ni ninong magpaligaya, pakiramdam ko ay natututo na talaga ako sa kaniya. Bawat galaw ng labi niya ay sinusundan ko. Ipinasok niya ang kaniyang dila sa loob ng aking bibig at nag- espadahan ang mga dila namin. Dalawang kamay na niya ang lumalabas sa malusog kong dibdib ngayon. Mabilis na tinanggal ni ninong ang suot kong damit pang itaas pati na ang aking bra. Pagkatapos ay hinawakan niya ang dalawa kong malusog na dibdib. Isinubsob niya doon ang kaniyang mukha bago dinilaan ang aking pasas na pink. Naninigas na ang pasas na pink ko at tayong tayo ang mga ito dahil libog na libog na rin ako. Basang-basa na nga rin ang perlas na silangan ko. Sinipsip ni ninong Raider ang pasas na pink ko na para bang uhaw at gutom na gutom na sanggol. At habang ginagawa niya iyon, gumagalaw ang kaniyang hita na pasimpleng bumabayo sa akin. Kahit na kapwa pa kami may salawal ay ramdam na ramdam ko na ang galit niyang alaga. "Ahhh...." Napakagat labi ako nang hawakan ni ninong ang perlas na silangan ko. Umusod siya at marahan akong inihiga sa upuan sa sasakyan. Pagkatapos ay mabilis niyang hinubad ang aking salawal. Hinawakan niya ang dalawa kong hita at saka niya ito ipinatong sa kaniyang balikat. Pagkatapos ay parang isang nakatatakam na panghimagas niyang nilantakan ang aking p "Ooooh honey ahhh!" Hindi ko na napigilan pang umungol nang malakas dahil pinaglaruan ng dila niya ang aking tinggil. Sa sobrang galing ng dila ni ninong ay nilabasan kaagad ako. Kagaya ng dati ay walang natirang katas sa akin dahil agad na sinipsip ni ninong iyon. Ang galing talagang kumain ni ninong. Talagang nababaliw ako sa sarap kaya naman humigpit ang hawak ko sa kaniyang ulo. "Itong usap ang gusto ko, honey....ang makausap ang perlas na silangan mo na siyang kakainin ko..." malanding sabi niya bago dinilaan ang aking hiwa. Halos kapusin ako ng hininga sa sobrang sarap kumain ni ninong. Napaigtad na nga ako sa sarap na talagang pinalalandakan ko na sa kaniya ang perlas na silangan ko. Gusto ko ng ganito. Ang palaging pagkain sa akin ni ninong Raider. Nakakaadik pala ang ganito. Talagang hinahanap-hanap na ng katawan ko ang kaniyang mainit na dila sa aking bukana. Halos tumirik ang mata ko nang ipasok na niya ang mahaba niyang dila sa aking butas. Nakababaliw ang ginawa niyang pagkalikot sa aking butas gamit ang kaniyang mainit na dila. Kulang na nga lang ay masubsob ko na ng sobra ang kaniyang mukha sa

pagitan ng aking hita. Nilantakan niya iyon na animo'y may sabaw na ulam kaya naman muli akong nilabasan. Hinubad na ni ninong ang kaniyang salawal at pagkatapos ay agad niyang isinentro ang kaniyang matigas na alaga sa aking bukana. Pumasok kaagad ito sa akin dahil sa basang basa na ako. Isinabit niya ang isa kong hita sa kaniyang balikat habang ang isa naman ay nasa ibaba lang na hawak niya. At pagkatapos ay nagsimula na siyang bumayo ng mabagal ngunit baon na baon. Pakiramdam ko nga ay may nasusundot siya sa loob ko na talaga namang nakapagbibigay sa akin ng napakatinding sarap. Hindi ko alam kung iyon na nga ba ang tinatawag nilang g- spot kung saan talagang mababaliw sa sarap ang babae kapag nasundot iyon. "Oooohhh honey...ang sarap mo talaga.....ang sikip mo sobra at ang init ng loob mo....sakal na sakal ang alaga ko sa iyo...." mapang akit na sambit sa akin ni ninong habang binabaon at sinasagad niya ng maigi ang kaniya sa loob ko. "Ahhhhh!" Muli akong napaungol ng malakas. Ang sarap ng bawat pasok sa akin ninong Raider. Bawat baon at sagad ng kaniyang alaga sa akin ay talaga namang nakababaliw. Basang basa na nga ako ngayon datul ilang beses na akong nilabasan. Bahagyang bumilis ang pagbayo sa akin ni ninong kasabay ng paglamas niya sa aking dibdib. Binalot ng malakas na ungol ang loob ng sasakyan. Parang mawawala na nga ako sa ulirat ngayon dahil sa galing ni ninong magpaligaya. Ni minsan hindi sumagi sa isip ko na mararanasan kong maangkin sa loob ng sasakyan. Kahit na malamig dito ay pinagpapawisan kaming dalawa. "Pumatong ka sa akin, honey..." Mabilis akong bumangon habang si ninong naman ay umupo dito sa backseat. Agad akong pumatong sa kaniya at saka ko ipinasok ang kaniyang alaga sa aking basang bukana na sabik na sabik sa kaniyang alaga.. "Ahhhhh!" Malakas akong napaungol nang maipasok ng buong buo ang alaga niya sa akin. Ramdam ko ang pagma-muscle control niya sa kaniyang alaga sa loob ko na nagbigay ng matinding kiliti sa akin. Ngumisi si ninong sabay haplos sa aking buhok. At pagkatapos ay muli niyang pinaglaruan ang aking dibdib. "Sa akin ka lang, honey ah? Ako lang ang may karapatang umangkin sa akin. Akin lang ang perlas na silangan mo, honey....sa akin lang 'yan at ako lang ang kakain niyan..." maawtoridad niyang sabi bago nilantakan ang aking dibdib. Muli akong umungol sa ginawa niyang iyon. At pagkatapos ay sinimulan ko ng gumiling sa kaniyang kandungan. Bawat giling ko ay ikinakadkad ko ng maigi ang perlas ng silangan ko sa kaniya kaya naman sarap na sarap ako. Bukang-buka ang hita ko bago ako nagsimulang gumalaw. Napakagat labi ako nang pisilin ni ninong ang aking puwetan. At dahil doon ay binilisan ko na ang pag- itaas at pag ibaba ng aking balakang sa kaniyang kandungan. Sabay kaming umungol dalawa. At habang gumagalaw ako sa kaniyang kandungan, sinasabayan niya ang galaw ng aking katawan. Sinasalubong niya ang bawat galaw ko kaya naman mas lalo akong ginaganahan sa aking ginagawa. Marahas kong hinalikan si ninong Raider habang gumagalaw ako. Hindi ko lubos akalain na mababaliw ako sa ganitong gawain. Kung halikan ko si ninong ngayon ay para bang sabik na sabik ako sa kaniya. "Ahhhh!"

Napahinto ako sa paggalaw nang biglang bumayo ng mabilis si ninong sa ilalim. Nakaangat lang nang bahagya ang aking puwetan habang si ninong ay mabilis na bumabayo sa akin. At habang bumabayo siya ng sagad sa akin, muli niyang inangkin ang aking labi na tila ba nanggigigil. Sinabayan ko na rin ang kaniyang paggalaw. Pakiramdam ko nga ay lalabasan na naman akong muli lang sa ginagawa sa akin ni ninong. Ito na yata ang sinasabi nilang langit. "Ahhhh...tangina honey....ang sarap-sarap mo talaga!" sambit niya sabay kagat labi habang mas bumilis pa ang paggalaw sa ilalim ko. Mahigpit akong kumapit sa kaniyang balikat. Hindi ko na alintana pa ang pangangalay ng aking hita dahil mas nananaig ang sarap na nararanasan ko ngayon kay ninong Raider. Marahas niyang sinipsip ang aking dibdib. At ilang sandali pa ay ibinaon na niya ang kaniyang alaga sa akin kasabay ng panginginig ng kaniyang katawan. Nanginig na rin ako dahil nilabasan na rin ako sa kaniyang pagbaon sa akin. Ramdam na ramdam ko ang mainit na katas ni ninong sa loob ko. Hinihingal siyang ngumisi at saka ako dinampian ng halik sa labi. Hinaplos niya ang buhok ko sabay pahid ng pawis ko sa aking noo. Wala ng mas sasarap pa sa iyo, honey. Asahan mong sa iyo ko lang ipaparanas ang langit sa piling ko. Kaya tama lang na ako ang pinili mong mahalin dahil malupit humagupit si ninong Raider mo..." nakangising sabi niya.

 

Kabanata 21

Avannah's P.O.V.

"Avannah... bakit parang araw-araw ka yatang gumaganda?" sabi sa akin ni Lorenzo nang makita niya ako. "Palagi namang maganda 'yang si Avannah eh. Kaya nga may isang lalaki doon sa kabilang department na may gusto raw kay Avannah. Nagpapalakad nga sa akin eh. Kaso....syempre hindi ko nilalakad dahil gusto ko ikaw ang makatuluyan ni Avannah," sabi naman ni Sheena kay Lorenzo. Namilog naman ang mata ni Lorenzo. "Oh talaga, Sheena? The best ka talaga dahil sinusuportahan mo ako kay Avannah! Dahil diyan may milktea ka sa akin!" sambit naman ni Lorenzo sabay kindat. Natawa naman ako sa itsura ni Lorenzo. "Mga pasaway kayo! Huwag nga kayong ganiyan. At isa pa, 'di ba sinabi ko na nga na wala pa akong balak makipageelasyon. Focus muna talaga ako sa trabaho ko. Kasi gusto ko talagang bumawi sa pamilya ko eh. Ililibre ko sila sa sahod ko." Humaba naman nguso ni si Sheena. "Ano ka ba naman, Avannah? Iba parin kapag may karelasyon ka lalo na kung katrabaho mo. Syempre may rason kang pumasok, 'di ba? May magpapasaya sa iyo."

Natawa naman ako. Naisip ko bigla si ninong Raider. Talaga namang may inspirasyon ako pumasok dahil si ninong Raider ang boyfriend ko. Kung puwede ko lang talaga sabihin sa ibang tao ang relasyon naming dalawa, sinabi ko na dahil talagang proud na proud ako na si ninong Raider ang boyfriend ko. Pakiramdam ko nga, magkasing- edad lang kami ni ninong Raider. Nakakakilig pa ang tawagan naming dalawa. Gustong- gusto ko ang pagtawag niya sa akin honey. "Hoy, Avannah! Bakit nakangiti ka diyan? Baka naman kinikilig ka na dahil naiisip mo na masarap talaga magkaroon ng karelasyon na katrabaho mo? Iniisip mo yata ang mga mangyayari kapag may boyfriend ka na" nakangising sabi ni Sheena. Natatawa akong umiling. "Loko hindi 'yon ang iniisip ko. Pero sa totoo lang, masaya naman talagang magkaroon ng kasintahan sa trabaho. Syempre sabay kayong papasok, sabay kayong uuwi at sabay kayong kakain. Pero syempre minsan sakit din sila sa ulo. Lalo na kapag magkaaway kayo, 'di ba?" Natatawang kumamot si Lorenzo sa kaniyang batok habang nakatingin sa akin. "Syempre iiwasan niyong mag-away kahit na talagang minsan nag-aaway ang mga magkasintahan. Pero sinasabi ko sa iyo, Avannah hinding-hindi ako papayag na mag- aaway tayong dalawa. Na kahit ako ang may kasalanan, ako pa rin ang manghingi ng sorry sa iyo. Talagang papatawanin kita o gagawa ako ng paraan para mapatawad mo ako." Tumawa naman ng malakas si Sheena. "Grabe naman! Talagang in love na in love si Lorenzo kay Avannah!" Ngumuso naman si Lorenzo. "Talagang in love na in love ako! Gusto ko kasi iyong babaeng malapit sa pamilya. 'Yon bang ginagawa ang lahat para sa kaniyang pamilya. Kasi 'di ba ang ibang mga babae ngayon puro pagpapaganda na lang ang alam at ang iba pa, maraming boyfriend. Madaming lalaki." Bigla akong natawa. "Wala naman tayong magagawa sa kanila kung may mga babaeng gusto ng maraming boyfriend ang mahalaga hindi iyon ang magiging girlfriend mo." Tuminkhim si Lorenzo. "Pero seryoso ako, Avannah, Ikaw talaga ang gusto ko. Baka naman puwedeng payagan mo akong ligawan ka? Kahit na hindi mo pa ako kaagad sagutin. Ayos lang naman sa akin." Napangiwi ako sa sinabing iyon ni Lorenzo. Ang hirap pala ng ganito. 'Yong may boyfriend ka tapos bawal mong sabihin sa taong may gusto sa iyo para tigilan ka. "Parang ang unfair naman no'n, 'di ba? Syempre nanliligaw ka tapos hindi mo alam kung sasagutin ba kita?" sabi ko naman sa kaniya. Ngumiti naman si Lorenzo. "Ayos lang 'yon.

Ganoon talaga ang lalaki. Nanliligaw kahit walang kasiguraduhan. Kaya nga siya nanliligaw kasi gusto niyang ipakita sa babaeng nililigawan niya na seryoso siya sa nararamdaman niya. At iyon ang gusto kong ipakita sa iyo kaya gusto kitang ligawan.b Kahit na hindi ka pa sigurado sa akin kung sasagutin mo ba ako o hindi." Napakagat labi ako sabay tingin kay Sheena. Halata ko naman talaga kay Lorenzo na mabuti siyang tao. At saka marami rin namang nagsasabi na mabait talaga itong si Lorenzo. Si Sheena na nga rin ang nagbanggit sa akin na may mga babaeng nagkakagusto kay Lorenzo dito sa kompanya dahil bukod sa guwapo siya, mabait siyang tao. Gentleman ika nga. Kaya talagang marami ring babae ang nagkakagusto kay Lorenzo pero hindi niya ito pinapansin dahil ako ang gusto niya. "Alam mo, Lorenzo...huwag na na kaya nating pag-usapan pa ang tungkol diyan. Pag- usapan na lang natin kung ano ang mga ganap sa bawat department ninyo. Syempre chini- check ko ang lahat ng mga pinapasa niyg documents sa office ni Mr. Monterverde," pag- iiba ko sa usapan. Nagkatinginan naman sina si Sheena at Lorenzo na para bang may ibig sabihin ang tinginan nilang dalawa. "Ayos naman ng bawat department namin. Mukhang mahihirapan lang talaga si Lorenzo na paibigin ka, Avannah," sabi sa akin ni Sheena. Tinawanan ko naman siya. "Ang kulit mo talaga, Sheena. Sabi ko huwag na nga nating pag-usapan 'yan eh." "Oo na... sige na..." sabi niya sabay taas ng kamay. MATAPOS ANG ilang minuto naming pag- uusap ay bumalik na ako sa opisina ni ninong. Naabutan ko siyang may ksaup na babae doon. Napatingin siya sa akin. Sa tingin ko, magkasing edad sila ni ninong. Maganda siyang babae. Itsura pa lang niya at ayos, halatang mayaman siya. "Nandito ka na pala, inaanak ko..." sambit ni ninong nang pumasok ako sa loob. "Inaanak mo? Siya na ba si Avannah?" sabi ng babae sabay turo sa akin. Nakangiting tumango si ninong Raider. "Oo siya na nga. 'Yong anak ng kaibigan kong si Lito. Siya na ang bago kong secretary ngayon. Masipag siya sa kaniyang trabaho. Talagang napalaki siya ng mabuti ng mga magulang niya," pagmamalaki sa akin ni ninong Raider. Tumingin sa akin. ang babae. "Ah ganoon ba?" sambit niya bago ako tiningnan mula ulo hanggang paa. Bigla tuloy akong nailang sa pagkakatingin niya sa akin. Ibang klase kasi siya kung tumingin na para bang hinuhusgahan niya ang pagkatao ko. Hindi ko alam kung nagiging sensitive lang ba ako o baka ganoon lang talaga siya kung tumingin. "Nice to meet you, Avannah. Ako si Divine...

ang matalik na kaibigan ni ninong Raider mo. Kung ang papa mo ang matalik niyang kaibigan sa lalaki, ako naman ang matalik niyang kaibigan sa babae," sabi niya sabay ngiti. Napatingin muna ako saglit kay ninong Raider bago ako muling tumingin kay Divine. "Hello po, Ma'am Divine. Nice to meet you rin po...." "yon lang ang na tanging nasabi ko dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kaniya. Tumikhim siya. "Kumusta naman sa iyo si ninang Raider mo? Mabait ba siya o hindi?" Natawa naman ako ng mahina sa tanong niyang iyon. "Mabait naman po talaga si ninong Raider. Kaya po talagang malaki ang utang na loob ng pamilya ko po sa kaniya lalo na po ngayon na ginawa niya po akong secretary niya. Ang laking tulong po sa akin dahil tumaas po ang sahod ko na magagamit ko upang makabawi sa pamilya ko. Kaya po talagang pinagbubutihan ko ang trabaho ko dito sa kumpanya po ni ninong Raider para masuklian ko ang kabutihan niya sa akin lalo na po sa pamilya ko," sambit ko sabay tingin kay ninong Raider. Tumango-tango naman si Divine sabay tingin kay ninong. "Talagang napakabuti mong tao, Raider pero maiba tayo. Bakit wala ka pa ring girlfriend? Dahil pa rin ba 'yan doon sa trabaho mo?" Umiling naman si ninong Raider. "Wala namang magagawa ang manager kong 'yon kung gusto ko ng magkaroon ng girlfriend o kung gusto ko ng magkaroon ng asawa. Sadyang hindi ko pa makita ang babaeng mamahalin ko kaya ito single pa rin ako sa edad kong ito." Mahinang tumawa si Divine. "Magkaibigan nga talaga tayong dalawa. Hanggang ngayon ay single pa rin ako. Nagpunta na ako sa iba't ibang bansa pero wala talaga akong makitang lalaki na magpapasaya sa akin kagaya ng ginagawa mong pagpapasaya sa akin sa tuwing magkasama tayo. Hindi kaya nakatadhana tayo sa isa't-isa?" sabi niya sabay tawa. Napatingin naman sa akin si ninong Raider. "Tumigil ka nga diyan, Divine. Hindi ko maisip na ikaw ang makakatuluyan ko. Simula mga bata pa lang tayo, kilalang-kilala na kita..." Tumaas naman ang kilay ni Divine. "Oh ano namang mayroon doon? Kilalang-kilala na natin ang isa't isa kaya alam na natin kung ano ang gusto nating dalawa. Hindi mo ba naisip o hindi ba sumagi sa isip mo na baka nga tayo ang itinadhana? Sa hirap at ginhawa magkasama tayo. Kapag may problema ka o ako, tayo lang ang nagdadamayan." Natatawang umiling si ninong Raider. "Ewan ko sa iyo, Divine. Ang lakas mo talagang mang-asar kahit kailan." Bigla namang tumawa ng malakas si Divine. "Ang sarap mo kasing asarin dahil masyado kang seryoso sa buhay. Siya nga pala, hindi mo man lang ako na- miss? Baka naman gusto mong lumabas tayo mamaya, Mag- dinner tayo tonight sabay gala dahil nabo-

boring ako dun sa unit ko. Wala akong magawa... Tumingin muna sa akin si ninong Raider bago nagsalita. "Puwede naman kaso pag- iisipan ko muna dahil baka mamaya may gagawin ako." Humaba naman ang nguso ni Divine. "Wow naman, Raider! Ibig sabihin ba nito tinatanggihan mo na ako sa request ko sa iyo? At kailan mo pa ako naisipang tinanggihan kapag niyaya kitang kumain o gumala?" Napakamot si ninong Raider sa kaniyang sintido. "Sa ngayon kasi marami akong ginagawa. Alam mo naman na may pinapatakbo ako ng kumpanya tapos may iba pa akong trabaho, 'di ba? Kaya titingnan ko kung kakayanin ba ng katawan ko na gumala pa tayo mamaya." "Bahala ka diyan basta gusto ko mag- dinner tayo mamaya, okay. Pupuntahan kita sa bahay mo kapag hindi ka pumayag. Kakauwi ko lang dito sa Pinas tapos ayaw mo akong samahang kumain at gumala mamaya? Magtatampo talaga ako sa iyo ng sobra, Raider," sabi ni Divine sabay irap. Napakagat labi naman ako at saka inabala ko na lang ang sarili ko sa mga dokumento na nasa table ko. Mukhang close na close nga silang dalawa dahil kung mag- usap sila ay komportable sila sa isa't isa. Ang sarap siguro sa pakiramdam na makilala si ninong Raider ng lubusan dahil hindi ko naman talaga alam kung ano ang mga gusto ni ninong o hindi. Gusto kong malaman ang mga paborito niyang kainin at gawin. Bigla tuloy akong nakaramdam ng selos kay Divine lalo na't single pa rin siya ngayon. Dahil baka mamaya, may gusto pala siya kay ninong Raider. Pasimple akong tumingin kay ninong Raider na masayang nakikipagtawanan kay Divine. Huminga ako ng malalim sabay kagat labi. Ang hirap naman ng ganito nagseselos ako pero bawal sabihin. "Avannah... Bahagya akong nagulat nang tawagin ako ni Divine. "P- Po? Ano po iyon?" Ngumiti siya ng malawak. "Sa tingin mo, bagay ba kami ni nomong Raider mo?" Napakurap ang ilang beses. Bigla akong nakaramdam ng kirot sa dibdib. "Divine naman ano bang klaseng tanong 'yan?" singit ni ninong Raider sa usapan. Bumaling sa kaniya si Divine. "Bakit ba? Tinatanong ko lang naman ang inaanak mo kung bagay ba tayo. Mas okay kasi na magtanong sa ibang tao eh." Nakatingin lang ako kay ninong Raider.

Habang siya naman ay napapaiwas ng tingin sa akin. Nakakainis! Bakit ba kasi nandito itong Divine na 'to! "Avannah? Ano? Bagay ba kami?" muling tanong ni Divine. Napalunok ako ng laway sabay tango. "O- Opo.....pero mas bagay kami..." Kumunot ang noo ni Divine. "Ha? Ano ang huli mong sinabi?" Mabilis akong umiling. "Wala po! Ang sabi ko po bagay na bagay po kayo..." sabi ko sabay ngiti ng peke.

 

Kabanata 22

Avannah's P.O.V.

 Parang gusto ko nang lumabas ng opisina ni ninong Raider dahil hindi na ako natutuwa sa kaharutan nitong si Divine. Sa tingin ko talaga, hindi isang kaibigan ang tingin niya kay ninong Raider. Siguro gusto niya si ninong Raider matagal na pero wala namang gusto sa kaniya si ninong. Naiinis ako sa kaniya dahil para siya ng babaeng maharot na bumabanat kay ninong habang si ninong Raider naman ay natatawa lang. Kainis din 'tong si ninong dahil natatawa siya sa mga sinasabi ni Divine na para bang natutuwa siya sa mga sinasabi ni ng babaeng ' to. Naiinis ako sa itsura ni ninong Raider ngayon dahil ang saya- saya niyang kausap si Divine. Parang gusto ko nga siyang sabunutan at sabihin sa kaniya na nandito ako sa isang tabi nagseselos. "Alam mo, Raider na- miss talaga kita ng sobra. Kasi sa ibang bansa, wala man lang nagpapasaya sa akin doon. Wala nag-e- effort na patawanin ako. Mga seryoso masyado sa buhay ng mga tao doon," wika ni Divine sabay tawa. "Alam mo, Divine...mag-asawa ka na kasi para naman may taong nagpapasaya na sa iyo. Ako kasi naghahanap na talaga ako ng mapapangasawa ko ngayon. Kaya hindi na ako masyadong nakikipaglandian sa mga babae. Actually, tumigil na nga ako sa gawain kong 'yon," sabi ni ninong Raider sabay tawa. Tumawa naman si Divine. "Oh talaga ba? Huwag ako, Raider. Kilalang-kilala kita. Kung sinu-sino ang mga babae tinitikman mo eh. Tapos may sasabihin mo sa akin ngayon na mag-aasawa ka kaya nagbabago ka na? Nakakatawa ka talaga. Pero teka...'di ba sabi mo naman sa akin noon na kapag mag- aasawa ka na, ikukunsulta mo muna sa akin kung magugustuhan ko ba ang babaeng mapapangasawa mo?" Tumango tango naman si ninong Raider. "Oo naman sasabihin ko sa iyo syempre. Pero sa ngayon wala pa. Hindi ko pa kasi mahanap talaga eh. Pero iyon na nga, gusto ko ng mag- asawa dahil tumatanda na ako." "Eh paano kung hindi mo talaga mahanap ang babaeng mapapangasawa mo? Na walang babaeng pasok sa standard na hinahanap?

Puwede naman siguro ako, 'no? Nandito lang ako. Second option. Ayos na lang sa akin na maging option mo kapag wala ka ng mahanap pa," sabi ni Divine sabay tawa. Napakamot si ninong Raider at pasimpleng sumulyap sa akin habang ako naman ay inirapan siya. Buwisit na buwisit na ako sa usapan nilang dalawa. Bakit ba ganto si ninong Raider? Hindi niya ba napapansin na nagseselos ako dito sa isang tabi? Manhid ba itong si ninong Raider o ganito ba talaga kapag gurang na? Hindi na makaramdam na may nagseselos dito? Ang sarap niyang sakalin. Nabubuwisit na talaga ako sa kaniya. Mamaya, humanda siya sa akin. Hindi ako magpapakain sa kaniya. Bahala siyang magutom at masabik sa tahong ko. "Ang kulit mo talaga, Divine. 'Di ba nga sinabi ko na hindi ko maisip na tayo ang makakatuluyan ko o magkakarelasyon. Masaya na ako na magkaibigan tayo hanggang ngayon. Okay na 'yon. Kaya huwag mo na akong kulitin pa," sabi ni ninong sabay iling. Mahinang tumawa si Divine. "Eh ako nga hindi masaya kasi wala talaga akong makita na pasok sa standards ko. Eh ikaw lang ang pasok na pasok sa standards ko kaya naisip ko bakit hindi nalang tayong dalawa, 'di ba?" maharot na sabi ni Divine.. "Hindi nga puwede dahil magkaibigan nga lang tayo. Habambuhay lang tayong magkaibigan. Okay?" sabi naman ni ninong Raider. Huminga ako ng malalim at saka-mariing nakapikit. Ayoko ng pakinggan pa ang usapan nila pero ayoko namang umalis sa opisina ni ninong Raider dahil baka kapag umalis ako, may gawin itong si Divine. Baka bigla na lamang niyang akitin si ninong Raider. Kaya kahit naiirita na ako sa usapan nila, dito lang ako para malaman ko kung ano ang pinag- uusapan nilang dalawa. "Basta ganito na lang... kung sakaling lumipas pa ang dalawang taon pero wala pa rin akong nakikitang lalaki na pasok sa standards ko, o magugustuhan ko tayong dalawa na lang, ha? Magpakasal agad tayo," nakabungisngis na sabi ni Divine. Buwisit na babaeng 'to! Ang sarap niyang sabunutan ngayon! Gurang na nga, ang harot pa! Dapat sa mga gurang na kagaya nitong si Divine ay sinasakal o 'di kaya binibitay ng patiwarik! Hindi yata niya maintindihan na magkaibigan lang sila ni ninong Raider! Hindi yata pumapasok sa isip niya na kaibigan lang ang tingin sa kanya ni ninong dahil ako ang mahal ni ninong! Ako ang girlfriend niya, ako ang honey niya! "Bahala ka nga diyan, Divine....kung wala ka ng mahalagang sasabihin pa, puwede ka nang bumalik sa condo unit mo dahil marami pa akong gagawin sa kompanya kung ito..." biglang sabi ni ninong Raider sa seryosong tono. Napaawang naman ang bibig ni Divine sa sinabing iyon ni ninong habang ako naman ay napangit dahil pinapaalis na niya si Divine.

"Ouch! Grabe ka naman, Raider! Bakit ka naman ganiyan magsalita sa akin? Pinapaalis mo na ba ako ngayon? Gusto nga kitang makasama ngayon dahil ikaw lang naman ang matalik kong kaibigan eh. Ikaw lang ang palagi kong nakakasama, 'di ba kapag umuuwi ako ng bansa? Bakit parang bigla kang nagbago ngayon?" pabebeng sabi ni Divine. Kabuwisit talaga! Nakakairita na talaga sobra ang babaeng 'to! Napakapabebe! Akala niya ba bumagay sa gurang na katulad niya ang pagiging pabebe? Mukha lang siyang bruhilda! Nakakainis! "Eh kasi naman puro ka kalokohan..." sabi naman ni ninong. "Okay fine. Hindi na. Nagugutom na pala ako. Lunch time na rin naman kaya halika na, samahan mo na akong kumain," sabi ni Divine sabay hila kay ninong Raider. Nagkatitigan kami ni ninong Raider habang si Divine naman ay hinila si ninong Raider at kaagad na kumapit sa braso nito. Humigpit ang hawak ko sa folder. Kainis! Bakit parang linta siya kung makakapit sa braso ni ninong? At ito namang si ninong Raider parang wala lang sa kaniya ang ginagawa ni Divine! Ni hindi man lang niya inaalis! "Ahm... Avannah kakain lang muna kami saglit ni Divine. Gusto mo bang sumama?" sabi sa akin ni ninong. "Huwag na! Tayo na lang munang dalawa dahil na- miss kaya kita. Eh palagi naman na kayong magkasama dito sa office mo eh. Kaya tayo na lang. Dalhan na lang natin ng pagkain ang inaaanak mo," biglang sabi ni Divine. Napalunok ng laway si ninong Raider at saka tumingin sa akin habang ako naman ay pinilit kong nginitian silang dalawa para hindi mahalata ni Divine na iritang irita na ako sa kaniya. "Sige na po ninong Raider kumain na po kayong dalawa. Mukhang miss na miss po talaga yata kayo ng kaibigan niyo kaya gusto niya po kayong masolo. Ayos lang naman po ako dito. Huwag niyo po akong intindihin," sabi ko sabay ngiti ng peke habang ang kamao ko ay nakuyom ko na sa matinding selos na bumabalot sa akin ngayon. Napangisi naman si Divine. "Oh 'di ba sinabi na ng inaanak mo na ayos lang siya dito. Kaya halika na!" Hindi na nakapagsalita pa si ninong Raider dahil hinatak na siya ni Divine palabas. At nang tuluyan silang mawala sa paningin ko ay napasigaw na lang ako sa matinding inis. "Kainis talaga si ninong; Walang pakiramdam!" bulyaw ko sabay sabunot sa aking sarili. Manhid ba si ninong Raider para hindi niya maisip na nagseselos ako sa mga pinagsasabi ni Divine? Para siyang tanga. Ni hindi man lang siya nakaramdam o hindi man lang nya napapansin sa mukha ko na nalirita na ako kay Divine. Ang harot ng gurang na iyon. Sa inis ko ay inabala ko na lang ang sarili ko sa pagpa-file ng mga documents at pag- aasikaso ng schedule ni ninong Raider. Patingin- tingin nga ako sa oras dahil inaantay ko silang bumalik ngunit sumapit na ang gabi, wala pa rin silang dalawa.

"Buwisit talaga!" inis kong sabi dahil mag- uuwian na pero wala pa rin silang dalawa hanggang ngayon. Ano na kaya ang ginagawa nilang dalawa. Nilalandi na kaya ng sobra ni Divine si ninong? Para akong mababaliw sa matinding selos kakaisip sa kanilang dalawa. Sigurado akong nakayapos ng maigi si Divine kay ninong Raider. At sa tingin ko talaga ay ayos lang kay ninong Raider na niyayapos siya ni Divine. Humanda talaga siya sa akin sa apartment kapag napunta siya doon. Sisigawan ko talaga siya dahil inis na inis ako sa kanya. At hindi ako papayag na makaisa siya sa akin. "Avannah? Ayos ka lang?" tanong sa akin ni Lorenzo nang makita ako. Hindi ko na hinintay pa si ninong Raider tutal uwian naman na. Bahala siya sa buhay niya. Nanggigigil ako sa kaniya. "Ha? Bakit mo naman naitanong?" sabi ko naman kay Lorenzo. "Wala lang. Para kasing badtrip ka. May problema ka ba? Puwede mo akong sabihan ng problema mo." Napatingin ako kay Lorenzo. Buti pa ang lalaking 'to, marunong makiramdam. Sigurado akong magiging masuwerte ang babaeng mamahalin niya. "Wala naman. Masakit lang ang ulo ko. Ayos lang ako. Huwag mo na akong intindihin pa," nakangiting sabi ko. "Alam mo...may masarap na kainan dito. May bazaar malapit dito, Puro pagkain. Halika! Libre kita!" sabi niya sabay hatak sa akin. Nagpatianod na lamang ako. Hawak niya ako sa pulsuhan. Bahala na si ninong Raider. Naiinis ako sa kaniya. Wala naman akong gagawin kasama si Lorenzo ngayon. Magpapalibre lang naman ako sa kaniya kaya naman wala akong gagawing masama. Palabas na sana kami ng gusali nang biglang sumulpot sa harapan namin si ninong Raider kasama pa rin niya si Divine. Madilim ang mukha niyang napatingin sa pulsuhan kong hawak ni Lorenzo. "Good evening po, Sir..." nakangiting bati ni Lorenzo. Inalis ko ang pagkakahawak sa akin ni Lorenzo dahil nakakatakot na ang tingin niya kay Lorenzo. Napatingin tuloy ako kay Lorenzo na napalunok ng laway. Marahil ay nagtataka siya kung bakit ang sama ng tingin sa kaniya ni ninong Raider. Nagseselos ba si ninong? Ang galing naman niya. Samantalang ako kanina parang hindi niya alam na selos na selos na ako. "Saan mo dadalhin ang inaanak ko?" nakatatakot na sabi ni ninong habang madilim pa rin ang mukhang nakatingin kay Lorenzo. "Ililibre ko lang po siya, Sir. Kakain lang po kami..." sabi naman ni Lorenzo. "Huwag na. Hindi puwedeng gumala pa ngayong gabi na ang inaaanak ko. Magagalit ang papa niya," mariing sabi ni ninong Raider bago tumingin sa akin. "Umuwi ka na, Avannah bago pa magalit ang papa mo," sabi niya sa akin kaya kumunot ang noo ko. Ano raw? Magalit si papa o siya ang magagalit?

 

 

Kabanata 23

 Avannah's P.O.V.

Inis na inis akong nakarating sa apartment ko. Nang dahil sa epal kong ninong ay hindi natuloy ang paglibre sa akin ni Lorenzo. Anong magagalit daw si papa? Sinungaling siya! Eh siya lang naman itong magagalit dahil kasama ko si Lorenzo! Wagas siyang magselos pero ang manhid naman niya para hindi maramdamang hindi ko nagseselos sa opisina niya habang kausap niya ang maharot na gurang na 'yon! Lunch sila umalis tapos gabi siya nakabalik? Ang galing! Ni wala man lang message sa akin para i-update niya ako kung ano ang ginawa nilang dalawa ng gurang na maharot na 'yon! Pabagsak akong humiga sa kama matapos kong makapagbihis. Tingnan mo naman ang lalaking 'yon! Ilang minuto na akong nandito sa apartment pero wala pa siya! Nasaan na kaya siya? Nag-eenjoy yatang kasama ang maharot niyang kaibigan! "Avannah....Avannah..." Napabalikwas ako nang bangon nang marinig ko ang pagtawag ni ninong Raider sa pangalan ko. Sinilip ko siya sa bintana. Hindi ko muna binuksan ang pinto. Nakamaywang akong nakatingin sa kaniya. "Oh bakit ngayon ka lang? Mukhang nag- enjoy ka yatang kasama ang maharot na gurang mong kaibigan," nakangising sabi ko sa kaniya. Mariin siyang napapikit at saka napahawak sa kaniyang sintido. "Honey naman....ano ba ang pinagsasabi mo? Ikaw ang girlfriend ko. Ikaw ang mahal ko. At isa pa, magkaibigan lang kami ni Divine. Kaya ganoon kami ka-close dahil simula bata pa lang kami, magkaibigan na kami. Magkaibigan kasi ang mga magulang namin kaya naman close na close kaming dalawa pero hanggang doon lang naman iyon. Hindi mo ba narinig ang mga sinabi ko kanina? Kahit anong sinasabi niya sa akin na gusto niyang maging kami, binabara ko siya na kaibigan lang ang tingin ko sa kaniya. Pero ang sinasabi niyang 'yon, biro lang 'yon kaya huwag mong seryosohin," pagpapaliwanag niya sa akin. Tinitigan ko siya ng diretso sa mata. Nakakainis talaga siya. Sobra akong naiinis sa kaniya. Kung para sa kaniya biro lang 'yon, sa tingin ko naman para kay Divine ay hindi. Halata naman sa mga sinasabi ng babaeng 'yong na hindi siya nagbibiro nang sinabi niya iyon. Malamang sa malamang biro na may laman 'yon. Biro na may ibig sabihin. Biro na may gustong ipahiwatig. "Alam mo, Raider....hindi ako natutuwa sa mga pinagsasabi mo. Hindi ko alam kung manhid ka o talagang nag-e-enjoy ka sa mga sinasabi niya sa iyo." Namilog naman ang kaniyang mga mata. "Bakit mo ako tinawag sa pangalan ko, honey? Galit ka na ba sa akin?" Bigla naman akong natawa. "Ano ba sa tingin mo? Natutuwa ako sa iyo? Kanina pa ako inis na inis na sa iyo na parang gusto na kitang sabunutan at sakalin kanina. Ang tanga mo naman sa part na hindi mo napapansing nagseselos ako sa isang tabi. Tuod

ka ba o ano? Ganiyan ba talaga kapag tumatanda na?" gigil kong sabi sa kaniya. Ngayon ko na ilalabas ang inis ko sa kaniya tutal hindi ko magawang awayin siya at sabihan siya ng gusto kong sabihin kanina. "Honey naman....sabi ko nga sa iyo, wala kang dapat ikaselos dahil kaibigan ko nga lang si Divine Hinding- hindi ko siya magugustuhan dahil nga kaibigan lang ang tingin ko sa kainya. Na kahit ano pang gawin niya hinding-hindi niya kung maagaw sa iyo. Ilang beses ko pa ba sasabihin sa iyo ito? Makinig ka naman sana. Kaya sana naman huwag ka ng magalit sa akin at paniwalaan mo ako..." pagsusumamo niya sa akin. Natawa ako sa sinabi niya.Gusto ko siyang asarin. Gusto kong mainis din siya kagaya ng nararamdaman kong inis kanina. Hindi ko muna siya pagbubuksan ng pinto. "Bahala ka sa buhay mo. Ayaw muna kitang makita ngayon. Ayaw muna kitang makasama kaya kung puwede ba, doon ka nga muna sa bahay mo. Ayoko munang nandito ka. Umalis ka, Raider..." pagtataboy ko sa kaniya. Parang pinagsakluban ng langit at lupa ang mukha niya. Pero hindi ako maaawa sa kaniya ngayon. Dahil hindi naman siya naawa sa sitwasyon ko kanina. "Honey naman....huwag ka namang ganiyan sa akin. Wala naman akong ginagawang masama. Mabuti sana kung nakikipaglandian ako sa kaniya pero hindi naman 'di ba? May paglalandi ang ba ako kaninang ginawa? Wala naman. Nakipagkuwentuhan lang ako sa kaniya. Iyon lang naman dahil matagal din kaming hindi nagkita ni Divine...." Pinandilatan ko siya ng mata. Bakit hindi niya napapansin na iba ang tingin sa kaniya ng babaeng 'yon? Alam ko ang galaw at mga tingin ng isang babaeng may gusto sa lalaki. At nakita ko iyon kay Divine kanina. Iba siya kung makatingin kay ninong. Parang kulang na nga lang ay hubaran niya si ninong gamit ang titig niya. Pero hindi ko alam kung bakit hindi 'yon napapansin ni ninong Raider. "Oo nakipagkuwentuhan ka nga lang sa kaniya. Pero tuwang-tuwa ka naman. Kitang- kita nga sa mukha mo ang saya. Sobrang saya mo. Tawa ka nang tawa habang kausap siya kanina. Eh ako kapag nakakausap mo ba ako, ganoon ka ba kasaya katulad kanina? Hindi naman, 'di ba?" pasigaw kong sabi sa kaniya. Napalunok siya ng laway at saka mariing napapikit. "Honey naman....pagdating kasi sa iyo, seryoso ako. Sa kaniya ay hindi kaya natatawa ako sa kaniya. Puro kalokohan lang naman ang sinasabi niya eh. Hindi naman ako seryoso sa kaniya at sa iyo lang ako magiging seryoso. Tandaan mo 'yan...." Malakas akong natawa sa sinabi niyang iyon. "Wow! Ang galing mo naman mang- gaslight! The best ka talaga. Mas lalo akong nanggigigil sa iyo! Bahala ka sa buhay mo!" Isinara ko na ang bintana at saka ako pumasok sa loob ng kuwarto. Bahala siya sa buhay niya. Iritang- irita talaga ako sa kaniya. Ang hindi ko lang kasi matanggap kanina, hindi niya napansin na nagseselos ako. At saka hindi niya ba naisip na talagang magseselos ako sa usapan nilang dalawa ng babaeng 'yon? Na para bang kung mag-usap sila kanina, wala ako sa office na 'yon? Kinuha ko ang cellphone ko at kinalikot ito. Madami siyang message sa akin na

buksan ko na raw ang pinto pero hindi ko iyon sineen. Pinindot ko ang block upang hindi na ako maka- receive pa ng message niya. Bahala talaga siya buhay niya. Tingin ko naman ay aalis din siya paglipas ng ilang minuto o oras. Kaya naman nanuod muna ako ng isang movie hanggang sa makatulog ako. HINDI KO ALAM kung bakit ako biglang nagising. Pagtingin ko sa cellphone ko, alas tres na ng madaling araw. Bumangon ako at nanlaki ang mata ko nang makita ko si ninong Raider na nakaupo sa tapat ng pinto ng apartment ko. Agad kong binuksan ang pinto kaya naman bigla siyang napamulat ng kaniyang mata. "Honey..." sambit niya at saka bumangon kaagad. "Dito ka na matulog sa sofa. Huwag na huwag kang papasok sa kuwarto kung ayaw mong mas lalo akong magalit sa iyo.". Hindi ko na siya hinintay pang magsalita dahil talagang inaantok pa ako. Hindi naman kasi ako nagigising ng ganitong oras. Siguro kaya lang ako nagising ng ganito dahil naalala ko siya. Pagkahiga ko sa kama ay kaagad kong ipinikit ang mga mata ko. Nakapikit lang ang mata ko pero gising ang diwa ko. Biglang nawala ang antok ko kaya napairap ako imulat ko ang mata ko. nang "Buwisit..." mahina kong sabi sabay kamot sa aking ulo. Kinuha ko ang cellphone ko para maghanap ng mapapanuod kong palabas dahil baka sakaling antukin ako. Pero habang nanunuod ako, hindi ko naman ito maintindihan dahil naiisip ko si ninong Raider. Kaya naman napagdesisyunan ko na lang na lumabas ng kuwarto. Nakita ko siyang tulog na sa sofa. Naawa naman ako sa itsura niya dahil masyado siyang matangkad at hindi siya kasya sa sofa kaya naman nasa lapag ang binti niya. Bumuntong hininga ako at saka lumapit sa kaniya. "Honey...halika na sa kuwarto. Doon ka na matulog," sabi ko sabay tapik sa kaniyang mukha. Hindi siya sumagot. Palagay ko ay malalim na ang tulog niya. May pagkatulog mantika pa naman siya. Pero sinubukan ko siyang gisingin. "Honey...halika na..." sambit ko sabay sampal ng mahina sa kaniyang pisngi pero hindi pa rin siya nagigising. Huminga ako ng malalim at saka tumitig lang sa kaniya. Hanggang sa madako ang mata ko sa pagitan ng kaniyang hita. Napangisi ako. at kaagad kong hinaplos ang umbok doon. Tiningnan ko pa nga siya pero hindi naman siya nagising. Dahan-dahan kong ibinaba ang suot niyang salawal hanggang sa bumungad sa akin ang natutulog niyang alaga. Tulog pa ang kaniyang alaga pero malaki na ito. Kaya kapag nagising ang alaga niya, maugat at talaga namang mahaba. Hinawakan ko ang alaga ni ninong at saka ito inamoy- amoy. Napangiti ako dahil ang bango ng alaga niya. Wala man lang amoy na mabaho. Siguro palaging naghuhugas si ninong ng kaniyang alaga kaya ganito kabango. Kahit ako rin naman ay palaging naghuhugas dahil masyadong gutom si ninong sa aking tahong. Talagang akala mo minsan lang niya kung

matikman ang tahonh ko dahil sa tuwing kinakain niya ako, ramdam ko ang matinding pagkasabik niya at gigil. Sinimulan kong dilaan ang ulo ng kaniyang alaga. Paikot ikot ang dila ko doon hanggang unti-unting nanigas ang alaga niya. sa Pinahaba ko ang aking dila. Bawat pagdila ko sa kaniyang alaga ay dinidiin kong talaga. Simula nang matuto ako sa gawaing ito, sarap na sarap na ako. At habang dinidilaan ko ang ulo ng kaniyang pinkish na kargada, hinahaplos- haplos ko ang kaniyang bayag. At pagkatapos ay isinubo ko na ang ulo ng kaniyang anaconda. Tumingin ako kay ninong Raider at naluwa kong bigla ang kaniyang anaconda dahil nakangisi siyang nakatingin sa akin. "Bakit ka tumigil? Pagpatuloy mo lang, honey....sunod ako naman ang kakain sa iyo," malanding sabi niya sabay kindat.

 

Kabanata 24

 Avannah's P.O.V.

 Mabilis akong tumayo at saka pinunasan ang aking bibig. Pakshet! Naisahan ako doon, ha! Gising na pala ang lalaking 'to hindi man lang nagsasalita! Talagang nag- enjoy sa pagsubo ko sa alaga niya! "Matulog ka pa!" bulyaw ko sa kaniya. Akma sana akong babalik sa kuwarto ng bigla niya akong hapitin sa baywang na. Napasigaw pa nga ako nang buhatin niya ako patungong kuwarto. "Umalis ka dito! 'Di ba sabi ko huwag kang papasok dito kung ayaw mong mas lalo akong magalit sa iyo?" sigaw ko sa kaniya. Tinawanan niya ako. "Tatanggalin ko ang galit mo, honey gamit lang ang dila ko..." sabi niya na agad hinubad ang suot kong salawal. "Hindi! Galit ako sa iyo! Napaka- unfair mo! Kapag ikaw, puwedeng lumabas kasama ang babaeng 'yon?! Pero kapag ako bawal?" asik ko sa kaniya. Hindi naman siya nagsalita. Sa halip ay hinawakan niya ako sa binti at saka hinila palapit sa kaniya. Wala na akong nagawa pa nang basta na lamang niya isubsob ang kaniyang mukha sa pagitan ng aking hita. Bigla akong nanghina nang paglaruan niya ang maselang bahangi ng aking perlas na silangan. Wala na. Wala na naman akong palag dahil ginamitan na naman niya ako ng mahiwaga niyang dila. Ang kaniyang dilang nagbibigay ng matinding sarap sa aking perlas na silangan. Sa pagkakaalam ko, galit ako. Pero biglang nawala na ang galit ko. Nakakainis! Nabura ang lahat ng galit dahil sa ginagawa niya ngayon sa akin! "Ahhhh...." Mariin kong nakagat ang aking labi nang dilaan niya ng mabilis ang aking tinggil.

Malikot ang dila niya doon kaya pakiramdam ko para akong maiihi sa sarap. At habang ginagawa niya iyon, abala naman ang kaniyang isang daliri sa paglabas pasok sa loob ko. Pinagmasdan ko si ninong Raider kung paano niya ako kainin. Ang haba pala talaga ng dila niya kaya sarap na sarap ako. Para siyang sawa kung dila- dilaan ang aking bukana. "Ooohhh..." impit akong napaungol nang maramdaman kong may lumabas sa akin. Narinig ko pa ang tila sarap na sarap na pagsipsip ni ninong sa aking katas. Muli niyang nilantakan ang aking perlas na silangan na para bang wala siyang kasawaan. Ipinasok niya ang kaniyang mahabang dila sa loob ng aking butas kaya naman para akong mababaliw sa matinding sarap. Napakalikot ng dila ni ninong Raider sa loob ng aking bukana. Parang bawat sulok ng perlas na silangan ko ay kinalikot na ng dila niya. Mahigpit siyang napahawak sa aking bibig at muling sinipsip ang aking bukana. Dahil doon ay napaigtad ako. Naisubsob ko ang mukha niya sa bukana ko. "Oooohhh...." Ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa butas ko bago inabot ng kaniyang bibig ang aking malusog na dibdib. Bahagya niyang sinipsip ang naninigas kong ug habang abala ang kamay niya sa pagkalikot sa aking bukana. Mabilis niyang inilalabas pasok ang kaniyang daliri sa loob ko habang palipat-lipat ang bibig niya sa malusog kong dibdib. At ako naman ay napapakagat labi kasabay ng pagpaling pakaliwa at pakanan ng aking ulo dahil sa matinding sarap. Ilang sandali pa ay hinubad na ni ninong Raider ang kaniyang damit. Wala ng saplot ang natira pa sa kaniyang katawan. Humiga siya sa tabi ko at saka sumenyas na isubo ko ang kaniyang alaga. Agad naman akong pumuwesto sa pagitan ng hita niya. Napangiti ako habang nakatingin sa kaniyang maugat na anaconda. Ang laki at ang haba talaga ng alaga ni ninong Raider kapag gising na gising na ito. Kaya naman punong puno talaga ako kapag nasa loob ko ang alaga niya. "Isubo mo na, honey..." nakangising sabi niya sa akin. Hinawakan ko ng mahigpit ang kaniyang kargada at marahang gumalaw ang aking kamay. Dinadama ko ang bawat pagtaas at pagbaba ng aking kamay sa kaniyang alaga. Pagkatapos ay dinilaan ko ito na para bang isang masarap na ice cream. Malikot ang aking dila sa ulo ng kaniyang alaga. Mariin naman siyang napapikit dahil doon. Napangiti pa nga ako nang makitang naninigas ang kaniyang daliri sa paa. Isinubo ko muna ang ulo ng kaniyang alaga. At habang nasa loob ng bibig kaniyang alaga. Agad naman akong pumuwesto sa pagitan ng hita niya. Napangiti ako habang nakatingin sa kaniyang maugat na anaconda. Ang laki at ang haba talaga ng alaga ni ninong Raider kapag gising na gising na ito. Kaya naman punong puno talaga ako kapag nasa loob ko ang alaga niya. "Isubo mo na, honey..." nakangising sabi niya sa akin. Hinawakan ko ng mahigpit ang kaniyang kargada at marahang gumalaw ang aking kamay. Dinadama ko ang bawat pagtaas at pagbaba ng aking kamay sa kaniyang alaga. Pagkatapos ay dinilaan ko ito na para bang isang masarap na ice cream. Malikot ang aking dila sa ulo ng kaniyang alaga. Mariin naman siyang napapikit dahil doon. Napangiti pa nga ako nang makitang naninigas ang kaniyang daliri sa paa. Isinubo ko muna ang ulo ng kaniyang alaga. At habang nasa loob ng bibig ko ang ulo ng kaniyang alaga, pinaiikot ko ang dila ko doon. Dinidiin ko ang dila ko para damang-dama niya ang init ng aking dila. "Ahhhh.....ang galinh mo honey....aahhh.." sambit niya sabay haplos sa aking

buhok. Iniluwa ko ang kaniyang alaga at sinimulang dilaan ito mula sa kaniyang bayag patungo sa pinkish na ulo ng mahaba niyang alaga. Bawat pagdila ko sa kaniyang alaga ay napapapisil siya sa aking braso. Nilantakan ko na rin na parang prutas ang ang kaniyang bayag. Enjoy na enjoy ako sa ginagawa kong ito dahil ang bango ng alag ni ninong Raider. Kaya ang sarap isubo nang isubo. Hinawakan ko na ng mahigpit ang kaniyang alaga at saka ko isinubo ng buo ito. Kahit na ilang beses ko na itong naisubo, nabubulunan pa rin ako sa laki ng kaniyang kargada. Mabilis kong iginalaw ang aking ulo. Pinasikip ko ang aking bibig upang maipit ang ko ang ulo ng kaniyang alaga, pinaiikot ko ang dila ko doon. Dinidiin ko ang dila ko para damang-dama niya ang init ng aking dila. "Ahhhh......ang galinh mo honey....aahhh.." sambit niya sabay haplos sa aking buhok. Iniluwa ko ang kaniyang alaga at sinimulang dilaan ito mula sa kaniyang bayag patungo sa pinkish na ulo ng mahaba niyang alaga. Bawat pagdila ko sa kaniyang alaga ay napapapisil siya sa aking braso. Nilantakan ko na rin na parang prutas ang ang kaniyang bayag. Enjoy na enjoy ako sa ginagawa kong ito dahil ang bango ng alag ni ninong Raider. Kaya ang sarap isubo nang isubo. Hinawakan ko na ng mahigpit ang kaniyang alaga at saka ko isinubo ng buo ito. Kahit na ilang beses ko na itong naisubo, nabubulunan pa rin ako sa laki ng kaniyang kargada Mabilis kong iginalaw ang aking ulo. Pinasikip ko ang aking bibig upang maipit ang kaniyang alaga sa loob ng bunganga ko. "Ahhh....ang sarap honey oooh!" Mas lalo akong ginaganahan sa sinabi niyang iyon kaya naman bawat paglabas pasok ng kaniyang alaga sa bibig ko ay sinasagad ko na sa aking lalamunan. Habang ang kamay ko ay abala sa pagkalikot ng kaniyang bayag. "Patong ka na, honey..." Agad akong sumunod sa sinabi niya. Hinawakan ko ang kaniyang alaga at saka isinentro sa aking butas. Dahan-dahan kong ipinasok ito sa akin at napakagat labi na lamang ako nang maisagad na ito sa aking loob. Nilamas lamas ni ninong Raider ang aking dibdib. Mas lalo tuloy akong nag- init sa ginagawa niya. Inangat niya ang kaniyang ulo at saka inabot ng kaniyang bibig ang malusog kong dibdib. At habang abala siya sa paglalaro ang aking dibdib, nagsimula na siyang umulos ng mabagal sa ilalim ko. Napapapikit na kaniyang alaga sa loob ng bunganga ko. "Ahhh....ang sarap honey oooh!" Mas lalo akong ginaganahan sa sinabi niyang iyon kaya naman bawat paglabas pasok ng kaniyang alaga sa bibig ko ay sinasagad ko na sa aking lalamunan. Habang ang kamay ko ay abala sa pagkalikot ng kaniyang bayag. "Patong ka na, honey..." Agad akong sumunod sa sinabi niya. Hinawakan ko ang kaniyang alaga at saka isinentro sa aking butas. Dahan-dahan kong

ipinasok ito sa akin at napakagat labi na lamang ako nang maisagad na ito sa aking loob. Nilamas- lamas ni ninong Raider ang aking dibdib. Mas lalo tuloy akong nag- init sa ginagawa niya. Inangat niya ang kaniyang ulo at saka inabot ng kaniyang bibig ang malusog kong dibdib. At habang abala siya sa paglalaro ang aking dibdib, nagsimula na siyang umulos ng mabagal sa ilalim ko. Napapapikit na lamang ako habang dinadama ang sagad niyang pagbayo ng mabagal sa akin. Ang sarap ng ginagawa ni ninong Raider. Mabagal siyang bumabayo sa ilalim ko ngunit sinasagad niya ang pagbayo niya sa akin. Sa dami ng nangyari sa amin, bawat galaw niya ay nababaliw talaga ako sa sarap.. Bawat pagsagad at pagbaon niya ng kaniyang alaga sa akin ay talaga namang nagpapainit sobra ng aking laman. "Ooohhh honey....ang sarap mo talaga...sarap na sarap ako sa iyo..." sambit niya sabay hawak sa baywang ko. Nagulat na lamang ako nang bigla siyang bumayo ng mabilis sa aking ilalim. Kulang na nga lang ay tumirik na ang mata ko sa bilis ng kaniyang pagbayo. Mabilis ngunit baon na baon sa loob ko. Kaya naman nang huminto siya, kaagad akong gumalaw. Mabilis ko ring iginalaw ang aking balakang sa kaniyang lamang ako habang dinadama ang sagad niyang pagbayo ng mabagal sa akin. Ang sarap ng ginagawa ni ninong Raider. Mabagal siyang bumabayo sa ilalim ko ngunit sinasagad niya ang pagbayo niya sa akin. Sa dami ng nangyari sa amin, bawat galaw niya ay nababaliw talaga ako sa sarap.. Bawat pagsagad at pagbaon niya ng kaniyang alaga sa akin ay talaga namang nagpapainit sobra ng aking laman. "Ooohhh honey.....ang sarap mo talaga...sarap na sarap ako sa iyo..." sambit niya sabay hawak sa baywang ko. Nagulat na lamang ako nang bigla siyang bumayo ng mabilis sa aking ilalim. Kulang na nga lang ay tumirik na ang mata ko sa bilis ng kaniyang pagbayo. Mabilis ngunit baon na baon sa loob ko. Kaya naman nang huminto siya, kaagad akong gumalaw. Mabilis ko ring iginalaw ang aking balakang sa kaniyang ibabaw. Sinasabayan ko rin ng paggiling ang bawat galaw ng aking balakang. Hinawakan niya ang aking puwetan at saka iyon hinampas ng tatlong beses. Pagkatapos ay muli niyang pinaglaruan ang aking dibdib. "Tuwad ka, honey..." utos niya sa akin. Mabilis naman akong gumalaw. Tumuwad kaagad ako sa harapan niya nang umalis ako sa ibabaw niya. Muli na naman niya akong hinampas sa puwetan bago niya ipinasok ang kaniyang alaga sa loob ko. Hinawakan niya ako sa baywang bago siya bumayo sa akin ng mabilis. Lumikha ng ingay ang mabilis niyang pagbayo sa likuran ko. Ingay ng nagbabanggaang laman naming dalawa. Sa bilis ng pagbayo ni ninong ay napaungol na lang ako sa matinding sarap. "Akin ka lang, honey...ako lang ang magpapaligaya sa iyo ng ganito...." bulong niya sa aking tainga. ibabaw. Sinasabayan ko rin ng paggiling ang bawat galaw ng aking balakang. Hinawakan niya ang aking puwetan at saka iyon hinampas ng tatlong beses. Pagkatapos ay muli niyang pinaglaruan ang aking dibdib. "Tuwad ka, honey..." utos niya sa akin. Mabilis naman akong gumalaw. Tumuwad

kaagad ako sa harapan niya nang umalis ako sa ibabaw niya. Muli na naman niya akong hinampas sa puwetan bago niya ipinasok ang kaniyang alaga sa loob ko. Hinawakan niya ako sa baywang bago siya bumayo sa akin ng mabilis. Lumikha ng ingay ang mabilis niyang pagbayo sa likuran ko. Ingay ng nagbabanggaang laman naming dalawa. Sa bilis ng pagbayo ni ninong ay napaungol na lang ako sa matinding sarap. "Akin ka lang, honey...ako lang ang magpapaligaya sa iyo ng ganito...." bulong niya sa aking tainga. Hinawakan niya ako sa leeg bago siya bumayo ng baon sa akin. Wala na akong pakialam pa kung nasasakal man niya ako ngayon. Ang importante ay nababaliw ako sa matinding sarap. Bigla niyang hinugot ang kaniyang alaga sa ko bago niya ako itinulak sa kama. loob Pagkatapos ay isinampay niya ang isa kong binti sa kaniyang balikat. Hinawakan niya iyon ng mahigpit bago niya ipinasok ang kaniyang alaga sa loob ko. "Ahhhh!" Malakas akong napaungol nang muli siyang bumayo. Pasok na pasok ang alaga ni ninong Raider sa loob ko kaya sarap na sarap ako ngayon. Bawat posisyon na ginagawa namin ngayon, sarap na sarap ako. Wala na akong masasabi pa sa galing ni ninong Raider magpaligaya sa kama. At ang pinaka nagustuhan ko pa ay ang mabilis niyang Hinawakan niya ako sa leeg bago siya bumayo ng baon sa akin. Wala na akong pakialam pa kung nasasakal man niya ako ngayon. Ang importante ay nababaliw ako sa matinding sarap. Bigla niyang hinugot ang kaniyang alaga sa loob ko bago niya ako itinulak sa kama. Pagkatapos ay isinampay niya ang isa kong binti sa kaniyang balikat. Hinawakan niya iyon ng mahigpit bago niya ipinasok ang kaniyang alaga sa loob ko. "Ahhhh!" Malakas akong napaungol nang muli siyang bumayo, Pasok na pasok ang alaga ni ninong Raider sa loob ko kaya sarap na sarap ako ngayon. Bawat posisyon na ginagawa namin ngayon, sarap na sarap ako. Wala na akong masasabi pa sa galing ni ninong Raider magpaligaya sa kama. At ang pinaka nagustuhan ko pa ay ang mabilis niyang paglabas pasok sa akin na tila ba hinahabol siya. "Masarap ba, honey? Masarap ba ang hagupit ni ninong?" sabi niya habang umuulos sa akin ng mabilis. "Oo honey....ahhh...sobrang sarap..." sagot ko naman sa kaniya. Mas lalo niya pang binilisan ang kaniyang paggalaw kasabay ng mahigpit niyang paghawak sa aking hita. Bawat pasok ng alaga niya sa loob ko ay damang-dama ko dahil ang laki nito. Bigla na lamang niyang pinaglaruan ang aking tinggil kaya naman nanghihina ako sa sarap ng kaniyang ginagawa. Hanggang sa ibinaon na niya ng maigi sa loob ko ang kaniyang alaga. Naramdaman ko na lamang ang pagsabog ng mainit niyang katas sa akin. Hinihingal niyang hinugot ang kaniyang alaga at saka humiga sa aking tabi. Pawis na pawis siya dahil inabot din kami ng halos kalahating paglabas pasok sa akin na tila ba hinahabol siya. "Masarap ba, honey? Masarap ba ang hagupit ni ninong?" sabi niya habang umuulos sa akin ng mabilis. "Oo honey....ahhh...sobrang sarap..."

sagot ko naman sa kaniya. Mas lalo niya pang binilisan ang kaniyang paggalaw kasabay ng mahigpit niyang paghawak sa aking hita. Bawat pasok ng alaga niya sa loob ko ay damang-dama ko dahil ang laki nito. Bigla na lamang niyang pinaglaruan ang aking tinggil kaya naman nanghihina ako sa sarap ng kaniyang ginagawa. Hanggang sa ibinaon na niya ng maigi sa loob ko ang kaniyang alaga. Naramdaman ko na lamang ang pagsabog ng mainit niyang katas sa akin. Hinihingal niyang hinugot ang kaniyang alaga at saka humiga sa aking tabi. Pawis na pawis siya dahil inabot din kami ng halos kalahating. oras, "Tanggal na ba ang galit mo, honey? Sa tuwing magagalit sa akin, bayong malala ang aabutin mo sa akin, ha?" wika niya sabay halik sa aking labi.

 

Kabanata 25

Avannah's POV

Sumilay ang malawak na ngiti sa labi ni Sheena nang puntahan ko siya sa canteen. Sabay na naman kaming kakain ngayong dalawa dahil wala si ninong Raider. May photoshoot na naman kasi ito at sinabi niya sa akin na baka gabihin siya ng uwi. Kaya naman mauuna na akong umuwi sa apartment mamaya. "Mabuti naman at sabay ulit tayong kakain! Palagi na lang kasi kaming dalawa ni Lorenzo ang nagsasabay. Tapos wala naman siyang ibang bukambibig kun'di ikaw," natatawang sabi niya sa akin. Tinawanan ko naman si Sheena. "Huwag mo na kasing asarin pa sa akin si Lorenzo para hindi na siya mas lalo pang mahulog sa akin." "Hoy! Hindi ko siya inaasar sa iyo 'no. Talagang matindi na rin ang lamang lalaking 'yon. At isa pa, ako na nga ang nagsabi sa iyo na mabuting tao si Lorenzo eh. Bakit ba ayaw mo sa kaniya? Minsan ang hirap din sa ating babae, kapag nandiyan na ang isang green flag na lalaki, naghahanap pa tayo ng red flag," sabi niya sabay tawa. "Hoy hindi naman sa ganoon! Talagang wala pa akong balak makipagrelasyon 'no. At saka ikaw, bakit parang wala ka namang boyfriend?" nakangusong sabi ko sa kaniya. "Hoy huwag mo sa akin itutok ang spotlight! Eh anong gagawin ko kung talagang gusto ka ni Lorenzo at sinasabihan niya ako ba ilakad ko raw siya sa iyo? Syempre hindi naman ako makatanggi lalo na't boto rin ako sa kaniya para sa iyo..." Napangiwi naman ako. Hanggang sa bigla kong naisip si ninong Raider. Bigla akong kinabahan nang maisip ko na baka puntahan siya doon ni Divine Posible iyong mangyari dahil kapag naburyo ang babaeng 'yon sa unit niya, malamang pupuntahan niya si ninong Raider para maging masaya siya. "Uy, Avannah! Ayos ka lang ba? Bakit biglang nagbago ang mukha mo? Parang bigla kang na badtrip," biglang sabi ni Sheena kaya napatingin ako sa kaniya.. "Ayos lang ako...may naisip lang ako na hindi maganda," pagpapalusot ko naman. "Hi, Avannah! Hi, Sheena!" sabi ni Lorenzo na kararating lang. "Oh ito para sa inyong dalawa. Kain na tayo!" masayang sabi niya sabay lapag sa mesa ng pagkaing dala niya.

"Wow naman! Amoy pa lang mukhang masarap na! Salamat sa pagkain!" sabi naman ni Sheena. "Salamat dito, Lorenzo..." nakangiting sabi ko sa kaniya. Ngirutian niya rin ako. "Walang ano mari. Avannah Kumain na tayo," sabi niya sabay kindat. Nagtatawanan kaming tatlo habang kumakain. Paano ba naman kasi hindi matatawa, puro kalokohan si Lorenzo. 9 Napatitig ako kay Lorenzo at saka ko naisip si ninong Raider. Simula nang nagkasama kaming dalawa, hindi niya pa ako napapatawa ng sobra. Hindi pa siya nagbibiro sa akin o nagsasabi ng kalokohan para matawa ako. Pero kay Divine, ginawa niya iyon. Ganoon ba talaga siya kakomportable sa babaeng 'yon? Hindi ba dapat sa akin din ay ganoon siya dahil ako naman ang girlfriend niya? "Avannah...tulala ka na naman..." Bumalik ang diwa ko nang magsalita si Sheena. Napakurap tuloy ako ng ilang beses. Nakatingin na sila sa aking dalawa. "Ayos ka lang ba talaga, Avannah? Bakit parang may problema ka talaga?" sabi naman ni Lorenzo. Nagpalipat-lipat tuloy ako ng tingin sa kanilang dalawa. Nakakainis naman itong si ninong Raider. Talagang ginugulo niya ang isipan ko pero hindi ko naman talaga maiwasang mag-isip ng kung ano-ano dahil nga sa kaharutan ng Divine na 'yon. Iba kasi kapag babae na ang nakaramdam. Totoo kaagad iyon. Kaya halata ko kaagad kay Divine na iba ang tingin niya at biro niya kay ninong Raider. "Huwag niyo na akong intindihing dalawa dahil ayos na ayos lang naman ako. Wala naman akong problema at saka kung may problema man ako, magagawa ko naman kaagad 'yon ng paraan para masolosyonan..." pagpapalusot ko naman. Natatawang napailing si Sheena. "Alam mo, Avannah kapag may problema ang isang tao. wala namang masama kung sasabihin niya ito sa ibang tao kasi nakakatulong din iyon para mabawasan ang bigat sa dibdib niya, Pero syempre nasa sa iyo naman ang desisyon kung sasabihin mo ba sa amin o hindi. Kasi sa totoo lang, nagmamalasakit lang naman kami sa iyo. Kaibigan na kasi ang turing namin sa iyo. Ay hindi pala! Ako lang pala ang kaibigan ang turing sa iyo dahil si Lorenzo ay hindi kasi nga crush ka niya," sabi niya sabay tawa. Natatawang napakamot naman ng ulo si Lorenzo. "Huwag ka na ngang ganiyan dahil baka makulitan lang sa atin si Avannah at baka magalit pa siya sa akin sa kakasabi mo ng ganiyan," nakangusong sabi niya sabay tingin sa akin. Tumawa naman si Sheena. "Hayaan mo siyang makulitan para lalo kaniyang mapansin at mahulog na siya sa iyo. Tama ba, Avannah?" sabi naman ni Sheena sabay tingin sakin ng nakaloloko Tinawanan ko na lamang siya. "Ewan ko sa iyo, Sheena puro ka na naman kalokohan. Pero promise... wala nga akong problema ngayon. Hindi ko lang alam kung bakit natutulala ako. Siguro may iniisip lang ako na hindi ko naman talaga dapat iniisip. Parang paepal lang sa isip ko." Napangiwi naman si Sheena. "Hay naku, Avannah! Nagpapalusot ka pa. Malamang sa malamang may problema ka. Hindi mo lang sinasabi sa amin. Tungkol saan ba 'yan? Sa

pamilya mo ba?" Napatango na lamang ako. "Oo kasi medyo hindi kami okay ngayon pero hindi naman ako galit sa kanila o hindi naman sila galit sa akin. Parang may hindi lang pagkakaintindihan....ganoon lang naman." Tumango-tango naman si Sheena. "Ah okay... kaya pala. Sabagay normal lang naman yan sa isang pamilya pero magkakabati rin naman kayo," sabi naman niya sabay tapik sa balikat ko. "Siya nga pala, Avannah... nagalit ba sa akin si ninong Raider mo? Kasi 'di ba niyaya kitang kumain sa labas noong isang araw?" biglang tanong sa akin ni Lorenzo. Kaagad naman akong umiling. "Hindi naman. Bakit?" Tumikhim siya. "Kasi ano eh....ang sama ng tingin niya sa akin noong araw na 'yon. Syempre naiintindihan ko naman kung bakit protective siya sa iyo dahil parang pangalawang magulang mo na siya kasi ninong mo siya eh. Baka kasi masama ang iniisip niya tungkol sa akin," sabi ni Lorenzo sabay yuko. Bumuntong hininga ako at saka tinapik sa balikat si Lorenzo. "Huwag ka ng mag-isip ng kung ano diyan, Lorenzo dahil wala ka namang ginawang masama eh," sabi ko sa kaniya. Binigyan niya ako ng alanganin na ngin "Baka kasi mamaya bigla na lang akong tanggalin sa trabaho ng ninong Raider ma Baka syempre sabihin niya sa papa mo na may lalaking nanggugulo sa iyo at ako 'yon. Tapos magalit sa akin ang papa mo o 'di kaya magalit sa iyo ang papa mo..." Natatawa naman akong umiling. "Huwag kang mag-isip ng kung ano-ano diyan, Lorenzo dahil para ka ng timang. Sa sobrang advance mag-isip, ang layo na nang inabot ng mga iniisip mo. Hayaan mo na si ninong. Siguro ganoon na lang talaga siya dahil sa anak na ang turing niya sa akin. Pero hayaan mo siya. Ako ang bahala sa kaniya niya. Hindi ka niya tatanggalin sa trabaho, okay? Dahil wala ka namang ginawang masama eh. At saka hindi naman natuloy 'yong kain natin sa labas. Sayang nga eh..." sabi ko naman sabay nguso. "Eh 'di sasama na lang ako sa inyong dalawa para hindi na magalit ang ninang Raider mo," sabi naman ni Sheena. Namilog naman ang mata ni Lorenzo "Tama! Sumama ka na sa amin para hindi mag-isip ng kung ano ang ninong ni Avannah!" Libre ko kayong dalawa!" masayang sabi niya. "Mabuti naman kung ganoon! lyon talaga ang gusto ko sa iyo, Lorenzo! Napakagalante mo at mapagbigay ka talaga! Kaya botong boto ako sa iyo para kay Avannah eh," natatawang sabi naman ni Sheena. "Ewan ko sa iyo, Sheena! Inuuto mo na naman si Lorenzo para ilibre ka. Napakaburaot mo talaga!" natatawang sabi ko kay Sheena. Inirapan naman ako ni Sheena. "Hayaan mo na ako, Avannah! Diskarte ko na 'to! Syempre ang hirap kayang maging third wheel. Nakakainggit din! Kaya ito ako dumidiskarte sa inyong dalawa. At saka bayad niya na 'to sa akin dahil nilalakad ko siya sa iyo," sabi niya pa sabay tawa ng malakas NANG SUMAPIT ang uwian ay nagkayayaan na kaming tatlo na kumain sa labas Dinala nga kami ni Lorenzo sa sinasabi ni ang bazaar. Ang daming pagkain doon na talaga namang mura lang. Ang sarap ng pagkain na pinagbibili sa amin na Lorenzo kaya nabusog kaming dalawa ni Sheena.

9 "Grabe ka naman, Lorenzo! Ang dami mong pera! Wala ka bang binibigay sa mga magulang mo?" sabi ni Sheen sabay subo ng pagkain niya. Umiling naman si Lorenzo. "Wala kasi may sarili namang pera si Mama. May tindahan kasi siya at hindi siya nanghihingi sa amin. Ang sabi niya ipunin na lang daw namin ng mga sahod namin." "Wow ang bait naman pala ng mama mo! 'Yong mama ko kasi kapag hindi na ko nabigyan ng kahit magkano, nagagalit na sa "Salamat nga pala sa libre mo, Lorenzo Pagkatapos nating kumain uuwi na rin kaagad ako, ha? Kasi baka magalit si ninong kapag nalaman niyang gumala pa ako," sabi ko naman. "Oo sige bilisan na nating kumain para hindi ka mapagalitan ng ninong mo," sabi naman sa akin ni Lorenzo. PAGDATING ko sa apartment, wala pa si ninong Raider. Kaya naman nalungkot akong bigla. Tininggan ko ang cp ko kung may message ba siya pero wala ni isa. Kaya naman tinawagan ko na siya gamit ang bagong sim na binili ko kanina lang. "Hello? Sino ito?" Nanlaki ang mata ko nang marinig ang boses ni Divine. Kaagad kong binaba ang tawag. Biglang nanikip ang dibdib ko. Bakit si Divine ang sumagot sa tawag? Nasaan si ninong

 

Kabanata 26

Avannah's P.O.V.

 Tanghali na ako nagising dahil napuyat ako kaliyak kagabi. Hanggang ngayon ay naiiyak pa rin ako. Bakit si Divine ang sumagot sa tawag? Bakit nasa kaniya ang cellphone ni ninong? Mabuti na lang pala at iyong bagong sim ang ginamit kong pantawag dahil iyon ang may load. Kaya unknown number ako sa cellphone ni ninong. Marahan kong kinusot- kusot ang mata ko. Naghintay ako kagabi kung uuwi ba dito sa apartment si ninong pero hindi siya umuwi. Magkasama ba silang dalawa ni Divine buong magdamag? Ano kayang ginawa nila? Ginawa kaya ni ninong Raider ang ginagawa niya sa aking pagpapaligaya? Iniisip ko pa lang ang mga bagay na iyon ay para na akong mababaliw. Naisip ko na hindi pala talaga madaling magmahal Lalo na kapag sa ganitong sitwasyon. Nakababaliw ang magselos. Kung ano-ano kasi ang puwedeng pumasok sa isipan ng isang taong nagseselos at iyon na nga ang nangyayari sa akin ngayon, Ayaw ko mang mag-isip ng kung ano ano pero hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko ngayon. Nag-init ako ng tubig upang magkape. Pagkatapos kong magkape ay muli akong humiga sa kama. Tamad na tamad akong kumilos. Naninikip pa ang dibdib ko dahil sa kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko ngayon. Wala naman masama kung magseselos ako ng sobra dahil girlfriend niya ako. At isa pa, bakit hindi man lang niya nagawang mag- message sa akin? Bakit wala man lang siyang update sa akin kung ano na ang nangyayari sa kaniya? At dahil inaantok pa ako, ipinikit ko na lang ang mga mata ko hanggang sa makatulog ako ulit. Nagising ako ng hapon. Mabagal akong kumilos upang maghanda ng makakain

ko dahil nagutom na ako. At ilang sandali pa, biglang may kumatok sa pinto. Pagkatingin ko, malamlam ang mga mata ni ninong Raider na tumingin sa akin. Matalim ko siyang tinitigan. "Oh bakit nandito ka? Tapos ka na bang paligayahin ang sinasabi mong kaibigan mo lang?" gigil kong sabi sa kaniya. Nangunot naman ang kaniyang noo. "Ha? Anong sinasabi mo, honey?" Mariin ko siyang inirapan. "Huwag mo akong tawaging honey dahil hindi ako natutuwa sa mga pinaggagawa mo, Raider. Anong klaseng boyfriend ka, ha? Ni wala ka man lang update sa akin kung ano na ang nagaganap sa araw mo! Wala kang message kahit isa! Tapos sinubukan kitang tawagan kagabi, si Divine ang sumagot? Bakit? Bakit siya ang sumagot at bakit nasa kaniya ang cellphone mo?!" 9 6 Huminga siya ng malalim bago nagsalita. "Nagpunta siya sa trabaho ko. Nandoon lang naman siya nakatingin lang. Tapos nag- asikaso lang naman siya sa akin ng kaunti. Na- lowbat ang cellphone ko kaya hindi ako nakapag- message sa iyo. Naiwan ko pa ang charger sa office kaya siya ang gumawa ng paraan para mai-charge ang cellphone ko. Pagod na rin ako kahapon kaya sa bahay na ako dumiretso tutal mas malapit kasi iyon sa trabaho. Nakalimutan ko lang talagang mag- message sa iyo. Pero kung iniisip mo na may ginawa kaming kalokohan ni Divine, walang ganoon, honey. Wala kaming ginawang kahit ano. Talagang nagpunta lang siya doon dahil wala siyang magawa sa unit niya...." Pasimple kong kinuyom ang kamao ko dahil sa nararamdaman kong matinding inis Baka mamaya may ginawa silang kababalaghan. "Huwag mo akong lokohin Raider. Kung talagang may pakialam ka sa akin, may paraan para mag-message ka. Kahit isang message lang ay masaya na ako. Na sinabi mo man lang na doon ka sa bahay mo matututulog. Pero wala kang ganoon. Wala kang update sa akin kung nasaan ka na. At alam mong pinagseselosan ko ang babaeng iyon pero nakakasama mo pa rin siya? Samantalang ako selos na selos ka sa mga lalaking nakakausap ko? Eh wala naman silang ginagawang masama? Anong klase ka?" inis kong sabi sa kaniya kasabay ng panlalaki ng aking mata. Bumuntong hininga siya bago muling tumingin sa akin. "Honey....uulit-ulitin ko sa iyo, kaibigan ko lang si Divine. Wala akong nararamdaman na kahit anong espesyal sa kaniya Wala. Kaya wala kang dapat ikapangamba kung magkakasama man kaming dalawa. Kahit na akitin niya po ako, walang epekto iyon sa akin dahil wala naman akong gusto sa kaniya kahit katiting. Pero ang mga lalaking nakapaligid sa iyo ay iba. May gusto sila sa iyo kaya talagang nagseselos ako ng sobra. Naiisip ko pa lang na baka ipagpalit mo ako sa kanila, mababaliw na ako." Mariin akong napapikit. Hindi ko alam kung akong klaseng katawan ang mayroon si ninong Raider at kung bakit hindi niya maramdamang may gusto sa kaniya si Divine na balak nitong akitin siya. Bawat tingin pa lang sa kaniya ni Divine ay parang lalamunin na siya. "Tumigil ka na. Ayoko na munang pakinggan pa ang mga sinasabi mo. Para mo lang akong ginagawang tanga eh. Kahit na kaibigan lang ang tingin mo kay Divine, siya naman ay hindi ganoon sa iyo. Hindi ko alam kung bakit hindi mo 'yon madama. O baka naman nagbubulag bulagan ka lang?" "Honey....please lang huwag na nating pag-awayan pa ito. Parang ang immature mo

naman kasi kung pag-aawayan pa natin ang bagay na ito eh," sabi niya sabay iwas ng tingin. Biglang nag-init ang dugo ko sa sinabi niyang iyon. "Anong sinabi mo? Ako? Immature ako? Ang lakas naman ng loob mong sabihin sa akin 'yan, Raider! Wala ba akong karapatang magselos? Hindi ba ako dapat magselos eh ako ang girlfriend mo? Eh kung ikaw kaya sa posisyon ko ngayon, hindi ka ba magagalit? Hindi ka ba magseselos tapos sasabihin mo sa akin na ang immature ko dahil pinag-uusapan natin ang bagay na 'to? Anong klaseng boyfriend ka? Ganiyan ba talaga ang ugali mo?" naiiyak kong sabi sa kaniya. Akma sana niya akong yayakapin pero itinulak ko siya. Galit na ang nararamdaman ko sa kaniya ngayon. Hindi ko lubos na maisip na sasabihin niya sa akin na pagiging immature pala ang ganito. Ang nararamdaman ko. Sino ba namang hindi magseselos kung kasama niya ang taong pinagseselosan ko? Tapos ganito pa siya kung magsalita sa akin? "I'm sorry, honey...sorry...kasalanan ko ang lahat. Pangako, lalayuan ko na si Divine. Pero kagaya nga ng sinabi ko, kaibigan ko lang talaga siya. Wala siyang bigat sa buhay ko. Pinakikisamahan ko lang siya dahil kaibigan ko siya at sa akin lang talaga siya madalas lumapit. Ako lang kasi ang pinagkakatiwalaan niya. Iyon lang naman, honey. Maniwala ka sana. Hindi kita magagawang lokohin..." mahinahong sabi niya sabay hawak sa magkabilang balikat ko pero kaagad kong inalis iyon, "Umalis ka na. Wala akong panahon na makipag-usap sa iyo. Gusto ko munang magpahinga dahil wala pa akong maayos na tulog," tanging nasabi ko sabay sarado ng pinto. Agad akong pumasok sa loob ng kuwarto ko at doon na ako naiyak. Bakit ganito si ninong Raider? Hindi man lang marunont makiramdam. Parang wala man lang pakialam sa nararamdaman ko. Ganito ba talaga kapag nakikipagrelasyon sa mas matanda? Nakakainis naman pala kung ganoon! Isang oras ang pinalipas ko bago ako lumabas ng kuwarto. Sumilip ako sa labas ng bintana. Wala na doon si ninong Raider. Bigla akong nakaramdam ng lungkot pero pinakalma ko na lang ang sarili ko. Pinilit kong hindi muna siya isipin pa dahil baka lalo lang sumakit ang ulo ko. Kaya naman nang mahimasmasan ako, naisipan kong magpunta sa bahay. Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko nang makarating ako sa bahay. Nagulat pa nga sila mama at papa sa bigla kong pagdalaw sa kanila. Nagtaka sila kung bakit hindi ako pumasok. Sinabi ko na lang na hindi maganda ang pakiramdam ko kanina kaya hindi ako nakapasok at ngayon lang ako naging okay.. "Wow! Napakaganda mo naman talaga, Avannah!" sabi ni Yvonne nang makita niya ako. "Maganda ka rin 'no! Parehas tayo!" pang uuto ko sa kaniya. "Ewan ko sa iyo! Bakit ka pala biglang napadalaw dito? 'Di ba may pasok ka kapag ganitong araw?" Tumikhim ako. "Ang sakit kasi sobra ng ulo ko kaninang madaling araw hanggang umaga kaya hindi na ako nakapasok pa. Tapos ito, ngayon lang ako naging okay kaya naisipan kong dumalaw dito. Siya nga pala, may itatanong sana ako sa iyo." Kumunot ang non miya. "Ano 'yon?" "Bakit ba....kapag may edad na ang lalaki Kumbaga, mas matanda siya ng ilang taon sa karelasyon niyang babae, parang manhid siya? Na parang hindi niya nararamdaman na may pagnanasa na sa kaniya ang isang babae kahit na sinasabi na sa kaniya ito ng karelasyon niya?"

"Eh kasi wala naman yata silang pakialam doon. Kumbaga, hindi nila binibigyan ng malisya. Na kung sakali man na ipakita na mismo no'ng babae na balak niyang landiin itong may edad na lalaki, baka doon siya layuan. Pero kasi kapag ganiyan, hindi nila binibigyan ng malisya 'yan. Madalas kasi na iyong mga bata pa ang masyadong sensitive. Na kaunting kibot, selos kaagad," paliwanag naman niya. Umarko ang kilay ko. "Eh paano kung nakakasama niya ang babaeng pinagseselosan ng karelasyon niya tapos sinasabi niya lang na kaibigan lang ang turing niya doon? Na walang dapat ikabahala ang karelasyon niya?" "Nakakaselos talaga iyon sa totoo lang pero syempre, dapat may tiwala iyong karelasyon niya sa lalaking 'yon. Ganoon kasi talaga kapag matured na ang lalaki. Pero kadalasan sa kanila, malabong magloko. Talagang wala lang silang pakialaman sa taong nakapaligid sa kanila. Hindi nila binibigyan ng malisya. Kaya sa tingin ko, dapat magtiwala iyong karelasyon niyang babae sa lalaking iyon. Pero teka...bakit mo nga pala naitanong?" kunot noong sabi niya. Napalunok naman ako ng laway. "Wala naman....bigla ko lang kasing naisip kung ano ang kalalabasan kapag ano... kapag nagka- boyfriend ako ng mas matanda." "Ah okay....siguro magtiwala ka lang sa boyfriend mo kung sakaling mas matanda sa iyo ng ilang taon ang lalaking iyon. Kasi sa sobrang matured nilang mag-isip, hindi nila napapansin na nagseselos na pala ang girlfriend nila. Pero sa kanila, wala lang iyon Kasi nga, wala silang binibigay na malisya," paliwanag niya pa. Napatango na lang ako. Kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. Sana nga ganoon lang din talaga si ninong. Na wala siyang malisya pagdating kay Divine. Dahil kung sakali man na makita kong harap-harapan ng nilalandi ng babaeng iyon si ninong, baka ako na ang makaharap niya. Masasabunutan ko talaga siya.

 

Kabanata 27

Divine's P.O.V.

 Kanina pa ako tawag nang tawag kay Raider pero hindi man lang niya ito sinasagot. Hindi naman siya ganito noon sa akin. Bakit parang may nagbago sa kaniya? Kapag tumatawag ako sa kaniya, nasasagot niya kaagad ito. Kapag nagme- message naman ako, may reply siya kaagad. Pero hindi na siya ganoon ngayon. Madalas na ang tawag niyang mag-reply. O minsan seen lang niya ang message ko.Napairap ako sa hangin. May babae na kaya ang lalaking 'yon? May minamahal na kaya siya? Naiisip ko pa lang, nasasaktan na ako. Matagal ko ng gusto si Raider. Nagsimula ito nang magdalaga ako. Napakabuti niyang tao. Siya ang naging sandalan ko noon. Akala nga ng mga tao noon ay magkapatid kami. Para ko kasi yang kaya kunh pagtang niya Pero hindi ganoon ang tingin ko sa kaniya Hindi ko siya mahal ang kapatid. Mahal ko siya bilang lalaki. Mahal ko siya bilang siya. Pero hindi ko lang maamin sa kaniya ng diretso dahil ayokong layuan niya ako. Ayokong iwasan niya ako. Kaya talagang tinatago ko ang nararamdaman ko hanggang

ngayon. Sa dami ng mga naging kalandian niya noon, nasasaktan ako ng sobra. Nangangarap na sana, kahit naging isa ako sa kanila ay ayos lang. Na kahit gawin niya akong parausan ay ayos lang. Pero parang ayaw niya talaga sa akin. Ramdam ko ang pagmamahal niya sa akin bilang kapatid... kaibigan pero ayoko ng pagmamahal niyang iyon. Gusto ko na mahalin niya ako bilang babae. "Ano? Hindi pa rin siya sumasagot? tanong sa akin ni Lyka "Hindi eh. Baka busy na naman. Marami kasing inaatupag ang lalaking yon," sabi ko sabay sipsip sa binili kong ice coffee. Mahina siyang tumawa. "Eh hindi naman siya ganiyan noon, 'di ba? Kahit na busy pa siya, talagang nasasagot niya ang tawag mo. Nagre. reply pa talaga siya sa mga message mo. Baka naman may babae na si Raider? Baka may babae na siyang kinababaliwan?" 9 Matalim ko siyang tinitigan. "Hindi puwedeng mangyari iyon. Dapat ako lang ang priority ni Raider. Nangako siya sa akin noon na ako lang ang priority niya. Na ako lang ang bibigyan niya ng oras." Malakas siyang tumawa. "At naniwala ka naman? Alam mo, Divine...tumatanda ka na eh. Wala ka pa bang balak mag settle? Kung hindi mo naman pala kayang umamin sa nararamdaman mo kay Raider, subukan mo ng ibaling sa iba ang pag-ibig mo. Kaysa mukhang tanga ka diyan na umaasang mapapansin ng lalaking 'yon ang nararamdaman mo sa kaniya Talaga kasinh kapatid lang ang turing niya sa iyo eh." Tumingin ako sa ibang direksyon. 9 Sinubukan ko naman talagang ibaling sa iba ang nararamdaman ko pero walang nangyari. Talagang si Raider lang ang palagi kong hinahanap. Sa tuwing magkakaroon ako ng lalaking papansin, palagi ko silang naipagkokomparang dalawa. Kaya naman sa tingin ko ay hindi ko talaga magagawang basta na lamang ilipat sa iba ang nararamdaman kong ito. "Hangga't wala pa akong nakikitang babae na kinababaliwan si Raider, tahimik lang muna ako dito sa tabi. Kung sakali man na may makita ako, humanda sa akin ang babaeng iyon. Ako lang dapat ang maging babae sa buhay ni Raider, marim kong sabi. Malakas siyang natawa. "Ewan ko sa iyo, Divine. Masyado kang possessive sa taong hindi naman sa iyo. Bahala ka nga diyan. Ilang taon na rin akong nagpapayo sa iyo pero hindi mo naman ako pinakikinggan." Tumingin ako sa saglit kay Lyka bago ko inubos ang ice coffee na hawak ko. Ilang saglit pa ang lumipas ay nagpaalam na kami sa isa't isa. Tutal wala naman akong gagawin sa unit ko, pinuntahan ko si Raider sa set nila. Napangiti ako nang makita siya doon. Napakaguwapo niya talaga. Kahit saang anggulo ng camera ay napakaguwapo niya. Kaya hindi na ako magtataka na kahit extra lang siya sa mga palabas, sikat pa rin siya. Ayaw niya kasing mag-focus sa pag-aartista. Gusto niyang extra lang siya dahil marami pa raw siyang inaasikaso. "Oh, Divine! Bakit nandito ka?" tanong niya sa akin matapos siya sa kaniyang photoshoot.

"As usual, wala naman kasi akong gagawin sa unit kaya nandito muna ako. Tapos ka na ba?" nakangising tanong ko sa kaniya. Umiling naman siya. "Hindi pa. May ilan pang photos silang kukuhanin sa akin." Tumango tango ako. "Ah okay. Tinatawagan kasi kita kanina eh hindi ka naman nasagot. Nag-alala ako sa iyo kaya naman nagpunta na ako dito." Tumawa siya ng mahina. "Salamat sa concern pero hindi mo na ako dapat pa inaalala. Malaki na ako. Matanda na ako, okay? Dapat ang sarili mo ang alalahanin mo. Kailangan mo na ng taong magpapasaya sa iyo. Taong sasamahan ka sa lugar na mga gusto mong puntahan dahil sa tingin ko, hindi na kita magagawa pang masamahan kagaya noon." Nangunot ang noe ko sa sinabi niyang lyon, "Ha? At bakit naman? May iba ka na bang sasamahan?" Bigla siyang natawa. "Syempre....kailangan ko na ring hanapin ang babaeng para sa akin, Divine. Gusto ko na talagang magkaroon ng sariling pamilya. Gusto ko ng bumuo ng pamilya. Kaya siguro, dapat na dumistansya ka na sa akin dahil ayokong magselos ang babaeng makakasama ako. Ang babaeng mamahalin ko..." Mariin kong nakagat ang aking pang ibabang labi. Bakit parang napakadali lang sa kaniya na sabihin ito sa akin? Bakit parang hindi man lang siya nalungkot? "Ganoon ba? Eh 'di ibig sabihin, hindi na kita puwedeng makasama pa sa tuwing nalulungkot ako? Hindi na kita puwedeng yayain pang lumabas sa tuwing gusto kong mag- relax?" pinilit kong pakalmahin ang boses ko kahit na pakiramdam ko ay mailyak na ako. Mabilis siyang tumango. "Parang ganoon na nga. Sana maintindihan mo iyon dahil alam mo naman na tumatanda na tayong dalawa. Dapat na nating mahanap ang taong magmamahal sa atin. Sige na, aayusan pa nila ako..." sambit niya bago umalis sa harapan ko. Nakuyom ko ang kamao ko dahil sa galit na nararamdaman ko ngayon. Bakit kailangan niya pang hanapin ang babaeng mamahalin niya kung nandito naman ako? Ganoon ba talaga siya kamanhid at kabulag para hindi makitang mahal ko siya bilang lalaki at hindi kapatid o kaibigan? "Hindi ako papayag na hindi tayo ang magkatuluyan sa huli... Raider....hinding hindi..."

 

Kabanata 28

Lorenzo's POV

 "Hoy! Grabe ka naman kung makatitig kay Avannah! Kulang na lang ay matunaw siya sa titig mo!" tumatawang sabi sa akin ni Sheena. Natawa ako sa sinabi niyang iyon. Masisisi ko ba ang sarili ko kung hindi ko maiwasang mapatingin kay Avannah? Ibang klase kasi ang ganda ni Avannah. Inosente na nakaka-akit ang ka kaniyang mukha. Kapag napatingin ka sa kaniya, hindi mo na magagawang alisin pa ang tingin mo na iyon. Kaya noong una ko siyang makita ay parang tumibok kaagad ang puso ko. Na para bang nahulog ka agad ako sa kaniya sa

unang pagkakataong magkita kaming dalawa. "Ewan ko ba. Ang sarap niyang titigan eh. Hindi nakakasama ang gandang mayroon siya," nakangiting sabi ko. Tumawa naman si Sheena. "Eh bakit kasi ayaw mo pang gumalaw? Ayaw mo pang kumilos?" Tumikhim ako. "Eh 'di ba sinabi na nga niya na wala pa siyang panahon sa pakikipagrelasyon. Kaya ito, hindi pa ako makakilos. Tamang hintay lang ako. Tamang papansin sa kaniya." "Sabagay... pero huwag kang mag-alala, ako ang maglalakad sa iyo sa kaniya," sabi niya sabay kindat. Napangiti naman ako. Mabuti na lang at suportado ako ni Sheena. Siya ang nagsasabi sa akin kung ano ang balita kay Avannah. Hindi naman kasi namin palaging nakakasama si Avannah dahil minsan lang siya kung lumabas ng opisina ni Mr. Monterverde. "Nga pala, napansin ko lang na ang sobrang close nila ng ninong niya 'no?" pag- iiba ko ng usapan. Tumango si Sheena "Oo close talaga sila ni Mr. Monterverde Kasi bestfriend ng papa ni Avannah si Mr. Monterverde kaya ganoon. Dapat magpa- good shot ka kay Mr. Monterverde dahil sa pagkakaalam ko, parang siya ang pangalawang magulang ni Avannah." Tumango-tango naman ako. Naalala ko lang bigla noong isang gabi nakita kong niyakao ni Mr. Monterverde si Avannah. At sa nakita kong iyon, parang iba para sa akin ang pagkakayakap ni Mr. Monterverde kay Avannah. Parang may mali. "Bakit bigla kang natahimik diyan?" biglang sabi ni Sheena kaya napatingin ako sa kaniya. "May naisip lang naman kasi ako..." Kumunot naman ang noo niya. "At ano naman ang naisip mo?" Buntuntong hininga ako bago nagsalita. "Kasi noong isang araw yata 'yon....basta gabi yon, pauwi na ako nakita ko si Avannah niyakap siya ni Mr. Monterverde Parang ang sweet nila kaya nagtaka ko no'n kung bakit ganoon. Para kasi talagang iba eh..." Siniko naman ako ni Sheena, "Grabe ka naman kung makahusga agad eh 'di ba sabi ko nga sa iyo, close silang dalawa ng ninong niya. Kaya malamang sa malamang parang papa na nga ang turing ni Avannah kay Mr. Monteverde at anak na rin ang turing ni Mr. Monteverde kay Avannah. Kasi wala pang anak 'di ba si Mr. Monteverde? Kaya siguro ganoon na lang din siya kay Avannah. Sweet siya." Hindi naman ako umimik sa sinabing iyon ni Sheena. Kasi iba talaga ang paraan ng pagkakadating sa akin ang senaryong iyon lalo na't nakita ko na hinawakan pa ni Mr. Monteverde sa baywang si Avannah bago sila naglakad papalayo. Sinundan ko pa kasi sila ng tingin noong araw na iyon. "Eh kasi para talagang may iba. Hindi ko lang maipaliwanag eh. Basta..." sabi ko sabay kamot sa ulo. "Alam mo, Lorenzo manahimik ka na lang. Siguro nagseselos ka lang kaya pati ang ninong niya pinagseselosan mo." Mabilis naman akong umiling. "Loko hindi 'yon ang dahilan kaya ko ito nasasbai sa iyo. Hindi ako nagseselos sa ninong niya. Hindi ko pinagseselosan si Mr.

Monteverde. Talagang iba lang 'yong senaryo na yon para sa akin. Basta hindi ko maipaliwanag pero para talagang may mali." Malakas siyang natawa. "Ikaw ang may mali...'yang pag-iisip mo ang may mali. Binibigyan mo ng malisya 'yong ganoon. Bakit hindi ka ba nakakita ng mga Daddy diyan na yayakapin mga anak nila tapos kinikiss nila kahit na dalaga na?" "Nakakakita naman..." simpleng sagot ko. "Eh yon naman pala Kaya huwag ka ng mag isip ng kung ano diyan," sabi niya sabay iling. Tumango na lang ako. Hindi na ako nag isip pa masyado tungkol sa nakita kong iyon. Pero para sa akin, iba ang nakita kong 'yon. PALABAS NA AKO ng gusali nang makita ko si Avannah na nakatayo sa pader at naghihintay ng masasakyan. Kaagad ko siyang nilapitan.. "Hi Ganda!" tawag ko sa kaniya nang makalapit ako. "Oh, Lorenzo!" sabi naman niya. "Pauwi ka na?" Tumango siya. "Oo... ikaw ba?" Nginitian ko siya. "Pauwi na rin kasi kumalam bigla ang sikmura ko at naisip kong magpunta doon sa bazaar na sinasabi ko sa iyo. Gusto mong sumama? Kasi hindi naman natuloy ang pagyaya ko sa iyo noong nakaraan eh." Agad naman siyang tumango. "Do sige Wala naman akong gagawin sa apartment ko. Tara na!" masiglang sabi niya Hinawi ko ng bahagya ang buhok nang magsimula na kaming maglakad. Biglang naging paraan ang pakiramdam ko na para bang nililipad ako sa hangin. Ganito na lang palagi ang nararamdaman ko kapag kasama ko si Avannah. Ang sarap sa pakiramdam na makasama ko siya. Ganito pala talaga kapag in love 'no? "Nga pala...bakit parang hindi ka palaging busy?" tanong niya habang naglalakad kami. "Ah wala naman kasi ako masyado akong pinagkakaabalahan sa bahay. Tatlo lang kasi kaming magkakapatid. Eh bunso pa ako tapos ang dalawa kong kapatid may kaniya- kaniya ng pamilya. Kaya ito ako, walang pinagkakaabalahan. Nagtatrabaho lang ako para sa sarili ko. Para may sarili akong pera pambili ng needs at wants ko," sabi ko naman sa kaniya. Tumango-tango naman siya. Hindi na siya muling nagsalita pa hanggang sa makarating kami sa bazaar. Agad siyang um- order ng pagkaing gusto niya. Pinagmasdan ko naman siyang kumain. Habang nakatingin ako sa kaniya, hindi ko namalayan ang sarili ko na ilang minuto na pala akong nakatingin sa kaniya. Naubos na lang niya ang pagkaing binili niya habang ako ay walang bawas pa. "Hoy! Ano na, Lorenzo? Nakatingin ka na lang sa akin. Hindi ka na kumain," natatawang sabi niya. Napakamot naman ako sa aking ulo sabay tawa ng mahina. "Pasensya ka na. Hindi ko lang maiwasang hindi ka titigan. Ang ganda mo kasi talaga. Parang naaakit ang mga mata kong tumingin sa iyo." Malakas siyang tumawa sabay hampas sa braso ko. "Bolero ka rin talaga 'no? Kaya siguro maraming babae ang nagkakandarapa sa iyo sa trabaho."

Nginisihan ko siya. "Syempre naman! Ang guwapo ko kaya!" Inirapan niya ako. "Ang yabang nito!" "Eh bakit? Totoo naman, ah? Hindi ba ako guwapo para sa iyo? Pangit ba ako, Avannah?" Agad naman siyang umaling. "Loko hindi. Wala naman akong sinabi na pangit ka." Natawa ako ng mahina. "Pero seryoso, Avannah... gusto kita. Talagang nahulog kaagad ako sa iyo sa hindi maipaliwanag na dahilan. Kaya sana... hayaan mo akong ipakita sa iyo na seryoso ako." Napakagat labi siya sabay iwas ng tingin. Kasabay no'n ang mabilis na pagkain niya ng kaniyang hawak ng pagkain. Napayuko ako. Mukhang ayaw yata talaga sa akin ni Avannah. Pero naintindihan ko naman 'yon kung wala pa talaga siyang oras sa pakikipagrelasyon Hande naman akong maghintay Hindi naman ako nagmamadali "Baka mabulunan ka naman niyan, Avannah. Dahan-dahan lang sa pagkain. Oh tubig," sabi ko sabay abot ng tubig sa kaniya. Mabilis naman niyang kinuha iyon at saka nilagok. Habang ako ay nakatitig lang sa kaniya. Simpleng pag-inom lang ng tubig ay napakaganda pa rin niya. Simula nang magkaroon ako ng nararamdaman sa kaniya, wala ng naging maganda pa sa paningin ko bukod sa kaniya. "Pasensya ka na, Lorenzo ha... kasi nasabi ko naman na sa iyo ang dahilan, 'di ba?" sabi niya na tila ba alanganing napangiti. "Ayos lang. At saka hindi naman ako nagmamadali. Kumbaga... sana ayos lang sa iyo paminsan minsan na mayaya kitang lumabas. Ganito lang, kakain lang naman tayo at mamamasyal. Ganoon lang naman," sabi ko sabay ngiti. Mabagal siyang tumango. "Ah s sige p- puwede naman." Nang maubos niya ang pagkain niya, muli siyang uminom ng tubig at saka kinuha ang cellphone niya. At bigla na lamang nanlaki ang mata niya matapos niyang kalikutin ang kaniyang cellphone. At saka siya nagtipa ng mabilis. "Lorenzo aalis na ako. Pasensya ka na," mabilis niyang sabi bago nagmamadaling tumakbo. "Avannah!" Hindi na talaga siya lumingon. Dire-diretso lang siya pagtakbo hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Bakit kaya siya napatakbo? Ano kaya ang nabasa niya sa cellphone niya? May tao kayang nagpapauwi sa kaniya kaya siya napatakbo?

 

Kabanata 29

 Avannah's POV

 "Saan ka ba nagpupunta? Bakit ginabi ka na? ilang oras na ang lumipas...may iba ka na ba?" mariin na tanong sa akin ni ninong Raider nang makauwi ako.

Nang mabasa ko pa lang ang chat niya sa akin, bigla na akong kinabahan kaya napatakbo talaga ako sa sakayan ng jeep at nakipagsiksikan talaga ako makauwi lang dito sa apartment. "Ano po ba ang pinagsasabi niyo? Anong may iba na? At saka ngayon lang naman ako umuwi ng ganito, ah? Eh ikaw nga lagi kang umuuwi ng gabi, hindi naman ako nagagalit. Take note, kasama mo pa ang Divine na iyon sa trabaho mo. Eh ako? Kumakain lang ako kasama ang katrabaho ko," sabi ko at saka padabog na binuksan ang pinto ng kuwarto. Ano bang kinagagalit mo diyan? Sinabi ko naman sa iyo na kaibigan ko lang si Divine, di ba? Ano ba ang hindi mo maintindihan doon? Na wala naman akong pagtingin sa babaeng 'yon o ano pa man. Kaya huwag kang mag-isip ng kung ano- ano diyan," sabi niya nang pumasok siya sa loob ng kuwarto. Naupo ako sa gilid ng kama nang matapos akong magbihis at saka ako tumingin kay ninong Raider. Bigla akong nairita sa kaniya. "Eh bakit ganiyan ka kung makapagsalita sa akin ngayon? Parang inaakusahan mo na kaagad akong may iba porke ngayon lang ako umuwi? Gabing- gabi na ba? Wala pa nga akong dalawang oras na late umuwi tapos ganiyan ka na kung makapagsalita sa akin? Ayos-ayusin mo naman ang pagiging seloso mo. Wala ka na sa lugar eh," iritableng sabi ko sa kaniya. Naisip ko na hindi rin pala maganda ang masyadong seloso partner dahil parang nakakasakal. At isa pa, kunh ano ano agad ang naiisip kagaya ngayon. Medyo na- offend ako sa sinabi niyang may iba na ako eh siya nga itong may kaibigan na linta. Siya riga itong hindi makaramdam na may gusto sa kaniya ang Divine na iyon. "Honey... please ayokong mag- away tayo. Hindi lang ako sanay na ganitong oras ka umuwi. At saka babae ka. Alam mo naman na maraming mamasamang tao sa paligid. Nag- alala lang ako sa iyo..." mahinahong sabi niya sa akin. Bumuntong hininga ako. "Naintindihan naman kita eh. Pero sana huwag mo akong pag- isipan na may iba dahil hindi ko naman magagawang magloko. At saka kung may lalaki na magpapapansin sa akin, agad akong lumalayo. Kaya sana ganoon ka rin kay Divine." Mariing napakamot si ninong Raider sa kaniyang ulo. "Uulitin ko sa iyo, honey...magkaibigan lang kami noon.. Hindi naman kasi puwedeng layuan ko lang siya basta dahil may pinagsamahan kami no'n. Na parang magkapatid na nga kaming dalawa. Sana maunawaan mo 'yon." Hindi na ako umimik pa. Nahiga na lang ako sa kama at hindi ko na siya pinansin. Nakakainis naman ang lalaking 'to. Hindi maintindihan ang point ko. Okay lang sana kung hindi haliparot ang babaeng iyon eh. Pero sa napapansin ko, talagang pinapakita na niya na gusto niya si ninong Raider. Hindi niya lang siguro masabi pero dinadaan niya sa galaw. "Honey please ayokong magkaaway tayong matutulog ngayong gabi..." sabi niya nang humiga siya sa tabi ko. Niyakap niya ako mula sa likuran. Pagkatapos ay hinalikan niya ako sa leeg. Biglang nanindig ang balahibo ko dahil doon. Pero hindi ko siya nilingon. Ayokong ipahalata sa kaniya na nakakaramdam na ako ng init sa katawan Ayoko na masanay na idadaan niya lang ako sa ganito. Mahirap na kasi. Baka naman kapag galit na galit na ako, idadaan niya lang ako sa ganito tapos

kakalma na ako. Ayoko naman ng ganoon. "Ano ba?" inis kong sabi sa kaniya nang simulan na niyang lamasin ang dibdib ko. Bahagya ko siyang itinulak at saka ako napabangon. Matalim ko siyang tinitigan. Ang libog masyado ng lalaking ito. Masyadong mahilig tumira. Ganito ba talaga kapag may edad na? Kaskasero pagdating sa kama? "Bakit, honey? Gusto ko lang naman na lambingin ka..." sabi niya sa malanding tono. "Huwag mo akong utuin. Hindi panlalambing ang ginagawa mo sa akin ngayon. Gusto mo lang makaisa. Tumigil ka nga sa kagaganiyan mo! Masyado kang mahilig! Hindi mo ako madadaan sa ganiyan mo! At isa pa, baguhin mo nga ang ugali mo! Masyado kang seloso na wala na sa lugar eh. Para kang praning. Huwag kang mag-isip ng kung ano- ano. Baka lalo ka lang tumanda sa ginagawa..." bahagyang tumaas ang tono ng boses ko matapos kong sabihin iyon sa kaniya. Bumuntong hininga siya at malungkot na tumingin sa akin. "Eh kanino pa ba ako mag- iinit? Eh sa iyo lang naman dahil ikaw ang mahal ko. At isa pa, kaya lang naman ako nagseselos dahil mahal kita. Natural lang naman ang magselos lalo na kapag nagmamahal ng sobra." Inirapan ko siya. "Huwag ako. Iba 'yang sa iyo. Sobra ka kung magselos. Para kang praning." Humaba ang nguso niya. "Eh ikaw din naman selosa, ha? Pinagseselosan mo nga ang kaibigan kong si Divine." Pinandilatan ko siya ng mata. "Dahil malakas ang pakiramdam naming mga babae kapag alam naming may ahas sa paligid! Ikaw lang naman itong hindi makaramdam! Oo naiintindihan ko na kaibigan lang naman ang turing mo sa kaniya pero siya ba ay ganoon din ang turing sa iyo? Halata namang hindi. Kaya nga hindi ko alam kung bakit hindi mo makita iyon." Huminga siya ng malalim at saka hinawakan ako sa kamay pero kaagad kong binawi iyon at saka kaagad akong lumayo sa kaniya. Gusto ko kasing ipakita sa kaniya na hindi niya ako madadaan basta-basta sa kalandian niya. Masyadong mahilig itong si ninong Raider. Akala mo laging gutom sa bilat. Talagang laging sabik kung kumain. Titiisin ko muna siya ngayon. Hindi ako papayag na makain niya ako ngayon. "Huwag na tayong mag- away, honey... sorry na please. Matulog na tayong dalawa..."malambing na sabi niya sa akin. "Oo matututulog na tayo at hindi na mag aaway pa pero huwag mo muna akong yakapin ngayong gabi. Huwag ka munang dumikit sa akin kung ayaw mong doon ka matulog sa sofa," mariin kong sabi sa kaniya bago umusod palayo. Kumunot ang noo niya. "Ha? At bakit naman?" "Huwag ka ng magtanong pa dahil baka lalo lang akong mairita sa iyo at doon na kita patulugin sa sofa. Isa pang tanong mo sa akin, doon ka sa sofa matututulog. Itikom mo na 'yang bibig mo," galit kong sabi sa kaniya bago nahiga na sa kama. May malaking space sa gitna naming dalawa dahil ayokong makatabi muna siyang matulog. Para maisip niya na hindi porke nag- iinit ako sa ginagawa niya sa akin, palagi na niya akong madadaan sa ganoon. Ayoko rin na maging marupok kabit na aaminin ko naman sa sarili ko na masarap talagang kumain si ninong Raider Talaga namang nakakabaliw din ng sobra. "Good night na, honey. I love you," halos

pabulong niyang sabi sa akin. Hindi na ako umimik pa. Ayoko na ring makausap siya dahil baka kung ano lang ang masabi ko dahil sa inis ko sa kaniya. Basta ako, wala naman akong ginagawang masama dahil todo iwas din naman ako kay Lorenzo. Hindi lang ako nagiging masungit kay Lorenzo dahil mabait kasi siya. Ipinikit ko na lang ang mata ko dahil inaantok na rin talaga ako. At ilang minuto lang ang lumipas ay tuluyan na akong nakatulog. Nagising na lang ako bigla nang maramdaman ko ang kakaibang init sa pagitan ng aking perlas na silangan. Kinusot-kusot ko ang mata ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si ninong Raider na nilalantakan na naman ang perlas na silangan ko. Wala na akong saplot pang ibaba at nakasampay na ang hita ko sa kaniyang balikat. "Napakahilig mo talaga! Nakak bulyaw ko sa kaniya. ka Nginisihan niya lang ako at nagpatuloy na sa pagkain ng perlas ng silangan  ko kaya wala na akong nagawa pa kun'di damahin ang mainit niyang dila sa aking bukana.

 

Kabanata 30

 "Raider

wala ka bang balak lumabas labas?" tanong ko sa kaniya matapos ang shoot niya. Divine's P.O.V. Kumunot ang kaniyang noo nang tumingin siya sa akin. "Ha? Anong lumabas- labas?" Inirapan ko siya. "Lumabas tayo. Ano? Nakalimutan mo na ba ang palagi mong ginagawa kapag umuuwi ako dito sa Pinas? 'Di ba umaalis tayo? Lumalabas tayo?" Bumuntong hininga siya. "Busy ako. Magpasama ka na lang sa kaibigan mo." Napaawang ang bibig ko sa sinabi niyang iyon. "Ano? Tinatanggihan mo na ako, Raider?" Hinawakan niya ang kaniyang sintido bago tumingin sa akin. "Ano bang sinabi ko sa iyo? Busy nga ako, 'di ba? May kaibigan ka naman na puwedeng sumama sa iyo pero bakit ako pa itong kinukulit mo?" Kumurap ako ng ilang beses sa sinabi niyang iyon. Hindi ako makapaniwala na sasabihin niya sa akin ito. Ngayon lang naging ganito sa akin. Ngayon lang siya tumanggi. Sa tuwing sasabihin ko na samahan niya akong umalis o gumala, oo agad ang sagot niya kahit na alam kong mayroon siyang gagawin o busy siya. Pero bakit parang nag-iba yata siya ngayon? Huwag niyang sabihin sa akin na nahanap na niya ang babaeng mamahalin niya? Buwiset hindi puwede! "Bakit parang nagbago ka bigla, Raider? Hindi ka naman ganiyan noon, ha? Kapag sinabi kong samahan mo ako, sumasama ka agad. Pero bakit ngayon tumatanggi ka?" Mariin siyang napapikit sabay kamot sa kaniyang noo. "Kagaya nga ng sinabi ko, busy

ako. Marami akong gagawin. At isa pa, hindi naman sa lahat ng oras ay puwede kitang samahan sa mga lugar na gusto mong puntahan. Marami akong inaasikaso sa buhay ko. Lalo na ngayon. Marami akong ginagawa." Humalukipkip ako. "Talaga lang, ha? Eh kahit naman noon na busy ka, sumasama ka pa rin sa akin. At saka bakit parang nagpapayaman ka oa masyado eh mayaman ka na? Baka naman talagang balak mo ng mag- asawa?" "Balak ko naman na talaga. Gusto ko kaagad bumuo ng pamilya sa magiging asawa ko kung sakali. Para naman maramdaman ko na buo na ako. Tumatanda na ako, Divine. At ganoon ka rin naman. Kaya bakit hindi ka na lang gumaya sa akin? Magpaka- busy para sa kinabukasan ng magiging anak mo?" seryosong sabi niya sa akin. Asar akong natawa. Ibig sabihin, talagang nagpapaka- busy siya para sa magiging pamilya niya soon? Ibang klase. Bakit hindi niya makita ako? Nandito lang naman ako sa harapan niya, sa tabi niya pero hindi niya ako makita bilang asawa niya? "Ano ba ang turing mo sa akin, Raider?" "Kaibigan. Kapatid. Bakit mo naitanong?" kunot noong sabi niya. Napakurap ako. Ang sakit naman ng salitang 'yon. Sa tagal naming magkakilala, magkasama, iyon lang pala ang tingin niya sa akin? Ni hindi man lang nagbago iyon? Naging mabuti naman ako sa kaniya. Pinaparamdam ko naman sa kaniya na may iba akong nararamdaman pero hindi niya pala nadama. "Huwag ka ng maghanap ng mapapangasawa mo," mariin kong sabi. Nagsalubong ang kilay niya. "Ha? At bakit naman hindi?" nagtataka niyang tanong. Huminga ako ng malalim sabay kuyom ng aking kamao. Siguro ito na ang tamang panahon para maamin ko sa kaniya na hindi kaibigan o kapatid ang tingin ko sa kaniya dahil matagal ko na siyang gusto. Matagal ko na siyang mahal. Matagal ko ring itinago ang nararamdaman kong ito para hindi niya ako layuan. Para hindi siya mailang sa akin. "Nandito naman ako, Raider. Ako ang dapat na mapangasawa mo dahil ako ang nandiyan sa iyo simula noon pa. Tayong dalawa ang matagal ng nagkasama. Kilalang-kilala na natin ang isa't isa kaya bakit naghahanap ka ba ng iba? Hindi mo ba nararamdaman ang mga ipinakita ko sa iyo noon? Na kahit papaano ay pinaparamdam ko sa iyo na hindi lang kaibigan ang dapat ituring mo sa akin?" dire-diretsong sabi ko sa kaniya. Namilog naman ang kaniyang mga mata at saka napailing. "Teks nga, Divine... anong kahibangan ang sinasabi mo sa akin ngayon? Ayos ka lang ba?" Matalim ko siyakg tinitigan, "Isang kahibangan lang pala para sa iyo ang pag- amin kong ito? Huwag lang manhid, Raider! Huwag kang tanga! Noon pa man ay minamahal na kita! Mahal kita, Raider naiintindihan mo ba?! Hindi ko lang maamin sa iyo dahil natatakot ako na layuan mo ako kaya itinago ko ito sa matagal na panahon! Nasasaktan ako sa tuwing malalaman

ko na may iba't iba lang babae pero hinayaan ko lang dahil sino ba ako? Ngayon.... hindi ko na kaya pang itago ang nararamdaman ko sa iyo, Raider. Gusto ko ng maging akin ka at maging sa iyo ako..." Mabilis siyang napailing. Habang ako naman ay maiiyak ng nakatingin lamang sa kaniya. Bakit kaya ganito sa akin si Raider? Wala akong ibang minahal kun'di siya lang. Walang ibang nagpatibok ng puso ko kun'di siya lang Pero bakit kaya hindi niya magawang maramdamanan ang pagmamahal ko sa kaniya? "Divine....please....Itigil mo ito, Kung and man ang nararamdaman mo para sa akin. pigilan mo. Please lang. Ayokong masira ang kung ano man ang mayroon sa atin ngayon...." Naningkit ang mata ko. "What? lyan lang ang sasabihin mo sa akin? Bakit? May mahal ka na ba, ha? At sino naman ang babaeng 'yan? Gusto kong malaman kung mahal mo siya! Sino siya!" Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat at saka inalog ako kaya naman napatigil ako sa pagsasalita. Nakatitig lamang ako sa guwapo niyang mukha. "Tumigil ka na, Divine. Hindi ko masusuklian ang pagmamahal mo para sa akin. Kaya hinihiling ko na sana, pigilan mo ang kung ano mang nararamdaman mo para sa akin. Please lang. Dahil talagang kapatid lang ang turing ko sa iyo. Hanggang doon lang iyon....sabi niya sabay bitaw sa akin. Tuluyan nang rumagasa ang luha ko sa aking mata. Hindi ko matanggap ang sinabi ni Raider sa akin ngayon. Matagal akong naghintay ng pagkakataong sabihin sa kaniya ang nararamdaman ko tapos ito lang pala ang mapapala ko? Na hindi niya masusuklian ang pagmamahal ko? "Raider... please subukan mo muna. Huwag mo akong tingnan bilang kapatid mo o kaibigan. Tingnan mo ako bilang babae. Hindi ko mapipigilan ang nararamdaman kong ito. Mahal na mahal kita, Raider. Ikaw lang ang minahal ko simula noon pa. Kaya sana... subukan mo muna. Subukan mo muna akong mahalin," umiiyak kong sabi sa kaniya sabay yakap ng mahigpit. "Divine....bitawan mo ako. Hindi ko magagawang mahalin ka. Please... tama na. Itigil mo na ito. Kaysa lumayo pa ako sa iyo," sabi niya at saka pinilit na alisin ang yakap ko sa kaniya. Mas lalo akong napaiyak ng malakas. Ang bigat ng dibdib ko ngayon. Para akong dinudurog ng pino. Ang sakit sa puso. Hindi ko matanggap. Sobrang sakit. "Ayoko sanang layuan ka pero mukhang kailangan na yata kitang layuan. Inuulit ko, hindi ko magagawang mahalin ka. Kaya ibaling mo na lang sa iba ang pagmamahal mo. Umuwi ka na. Huwag ka ng pupunta pa dito," wika niya bago umalis sa harapan ko. Marahas kong pinahid ang mga luha ko. Hindi ko kayang tanggapin na ayaw sa akin ni Raider. Sa tingin ko, may babae na siyang minamahal. Malamang tinatago niya lang ito dahil hindi puwedeng magkaroon siya ng nobya sa trabaho niya ngayon. Kaya kung sino man ang babaeng 'yon, humanda siya sa akin kapag nalaman ko kung sino siya. Mapapahiya talaga siya sa akin..

 

Kabanata 31

Avannah's PO.V

"Avannah... may tanong ako sa iyo," sabi ni Divine nang makaalis si ninong Raider. May pupuntahan daw kasi si ninong Raider saglit pero babalik siya kaagad kaya naman kaming dalawa lang ni Divine ang naiwan sa opisina niya. Tiningnan ko siya. May edad na ang babaeng 'to pero kung pumorma ay parang dalaga lang. Sabagay dalaga pa naman talaga siya dahil wala pa siyang pamilya o kahit boyfriend. "Ano po iyon?" magalang na tugon ko. "Matanong ko lang kung may napapansin ka bang babae ni Raider?" nakataas kilay na sabi niya. Napakurap naman ako. "P- Po? Ano pong babae?" "Babae as in kung may nakakasama ba siyang babae. Kung may lumalandi ba kaniya," aniya sabay irap Nakagat ko ang pang ibaba kong labi. Bakit niya kaya tinatanong kung may babae si ninong? Ano naman ang pakialam niya kung may babae man si ninong? "Actually... hindi lang kasi talaga kaibigan o kapatid ang tingin ko sa ninong Raider mo. Matagal ko na siyang minamahal ng patago. Siya lang itong ayaw sa akin. Siguro dahil sa kapatid nga lang ang turing niya sa akin. Pero gusto kong mabago iyon. Gusto ko na magkaroon siya ng pagmamahal sa akin bilang ako," dagdag pang sabi ni Divine. Inis kong hinawakan ng mahigpit ang papeles sa table ko. Sinasabi ko na nga ba. Tama ang kutob ko una pa lang. Na may gusto nga ang babaeng 'to kay ninong Raider. Pero sorry siya dahil ako ang mahal ni ninong Raider at hindi siya. Hanggang kaibigan langit ang turing sa kaniya ni ninong. "Matagal kong itinago ang nararamdaman ko kay Raider. Nasasaktan ako ng palihim kaya hindi ako papayag na mapupunta lang sa wala ang nararamdaman kong ito. Kailan kong gumawa ng aksyon para kaming dalawa ang nagkatuluyan sa huli," wika niya sabay tingin sa akin. Bigla tuloy akong kinabahan. Pero mukhang hindi naman siya nakakahalata sa amin ni ninong Raider. Maingat naman kaming dalawa kaya sa tingin ko, hinuhuli pa lang nitong si Divine kung sino ang babae sa buhay ni ninong. "Pasensya na po kayo pero wala naman po akong nakikitang babae na kasama ni ninong Raider. Kapag po kasi kaming dalawa ang nandito, focus lang po siya sa trabaho niya. Minsan nga lang kaming mag- imikang dalawa. Magsasalita lang siya kapag may importante siyang sasabihin sa akin..." pagsisinungaling ko kay Divine. Tumango-tango siya at saka naupo sa harapan ko. "Gusto ko sanang humingi ng pabor sa iyo tutal ikaw naman ang palaging kasama ng ninong mo." "Ano po iyon?" kunot noo kong tanong. Ngumiti siya. "Ako na ang bahal sa iyo.

Bibigyan kita ng sapat na halaga basta ba bantayan mo lang ang ninong Raider mo." Namilog ang mata ko. "Ha? Ano pong bantayan?" "Babantayan mo siya kung sino ang mga babaeng nakakasama niya. Malakas kasi ang pakiramdam ko na may babae na siya. Na may kinababaliwan na siya...." sabi niya sabay tiim bagang. Gusto ko tuloy matawa sa pinapagawa niya sa akin. Nakakatawa na ako pa talaga ang inutusan niya. Sigurado ako na kapag nalaman niya na ako ang babaeng hinahanap niya; magugulat talaga siya at magagalit siya sa akin. Pero wala naman akong pakialam doon Ang mahalaga sa akin ay nagmamahalan kaming dalawa ni ninong Raider, Mukhang kailangan kong mag-ingat ng sobra sa babaeng 'to. Lalo na't sa tingik ko talagang magiging mapagmatyag siya. Na talagang aalamin niya kung sino ang babae ni ninong. Medyo makapal nga lang ang mukha niya sa part na iyon dahil feeling girlfriend siya eh wala namang sila. "Sasabihin mo sa akin kung saan nagpupunta si ninong mo para malaman ko. Para masundan ko siya at mahuli kung may babae ba siya. Ayaw niya kasing sabihin sa akin pero malakas ang pakiramdam ko na mayroon na siyang babae. Ayaw niya lang umamin," wika niya at saka mariing napairap. Pinigilan kong matawa sa itsura ngayon ni Divine. Kung umasta siya, akala mo asawa siya ni ninong Raider Akala mo siya ang asawa na hinuhuli ang kabit ni ninong. Medyo ilusyunada rin itong si Divine. Feeling kaniya si ninong Raider. Feeling niya yata pag aari niya si ninong Raider. Mukhang tanga lang ang galawan niya. Masyadong feeling. "Eh paano niyo naman po naramdaman na may babae po si ninong?" Umirap siya sabay kumpas ng kamay. "Basta! Naramdaman ko na lang talaga. Alam mo naman tayong mga babae, 'di ba? Malakas ang pakiramdam sa mga ganiyan. Alam natin kung nagloloko na ang isang lalaking mahal natin. Nararamdaman natin kung may babae ng gumugulo sa isipan nila. At saka nakapagtataka lang na tinatanggihan na ako ni Raider kapag niyayaya ko siyang gumala o lumabas. Eh dati naman hindi siya ganoon kahit na gobrang busy niya pa. Kahit na marami siyang ginagawa, talagang sumasana 'yan sa akin. Kaya ramdam kong may babae na talaga siya." Napatango na lang ako kahit na tawang- tawa na ako sa asta ni Divine. Ang kapal ng mukha ng babaeng 'to. Napaka- feeling. Sarap bigwasan. Feeling asawa eh. Kaso hindi naman. "Eh baka po magalit naman si ninong Raider sa akin kapag nalaman niya ang tungkol dito?" sabi ko sabay ngiwi. Mabilis siyang umiling. "Hindi iyan. Ako ang bahala sa iyo. Hindi niya malalaman ang tungkol dito. Pasimple mo lang naman siyang babantayan eh. Hindi ka naman magpapahalata. Basta kailangan kong malaman kung sino ang babae niya. Kung mas better ba ito sa akin. Dahil kung hindi naman, tatawanan ko talaga siya." Bigls akong nakaramdam ng panliliit sa sarali ko Dahil kung tutuusin, wala naman

akong panlaban kay Divine. Nasa kaniya na ang lahat lyon nga lang, may edad na rin siya. Halos magkasing edad lang sila ni ninong Raider. Eh ako ang gusto ni ninong Raider. Ako ang mahal niya. Dahil mahilig si ninong Raider sa fresh bilat hindi sa matandang bilat kagaya ng kay Divine. "Sige po, huwag po kayong mag-alala, sasabihin ko po kaagad sa inyo kapag nalaman ko kung sino ang babae ni ninong Raider. Basta po huwag niya sanang malalaman ang tungkol dito, ha? Dahil talagang magagalit po sa akin si ninong kapag nalaman niya," pagkukunwari kong pagsang-ayon kay Divine. Malawak siyang napangiti. "Oo naman, Avannah. Ako ang bahala sa iyo. Salamat dahil goof girl ka. Huwag kang mag-alala, may reward ka sa akin kapag nahuli natin ang babae niya." Mabilis na lang akong tumango para matapos na ang usapan namin. Saglit ko siyang tiningnan. Nakangiti ang bruhildang matanda. Ang hindi niya alam, kausap na niya ang babaeng mahal ni ninong, Natatawa na lang ako sa kaniya. Ang ilusyunada niya masyado. Dinaig niya pa ako. Pero naisip ko na ayos na rin na bantayan niya si ninong. Para malaman ko rin sa kaniya kung may babae ba si ninong. Parang magiging mata ko tuloy siya.

 

Kabanata 32

 Avannah's P.O.V.

 "Kainis!" inis na sambit ni Divine nang makarating siya sa opisina ni ninong Raider. "Bakit po?" inosenteng tanong ko sa kaniya. "Nakakainis talaga si Raider! Ilang beses ko na siyang niyayang lumabas pero ayaw niya pa rin akong samahan! Talagang tumatanggi na siya sa akin! Kailangan ko na talagang mahuli ang babaeng kinababaliwan niya ngayon. Sa tingin ko 'yon ang sinasamahan niya sa tuwing yayayain ko siyang umalis," sabi niya kasabay ng pag- irap sa hangin. Napangiti naman ako sa sinabing iyon ni Divine. Ibig sabihin tumatanggi pala si ninong kapag niyayaya siyang lumabas ng matandang Divine na 'to. Very good sa akin si ninong Raider Kay mamaya ay magpapakain ako sa kaniya ng sobra dahil very good siya sa akin. Bahala siya kung kainin niya ako ng matagal. "May napapansin po ba kayo na babaeng umaaligid sa kaniya ngayon?" painosenteng tanong ko kay Divine. Marahas siyang napakamot sa kaniyang ulo. "Ayon na nga ang problema. Wala akong makitang babaeng umaaligid sa kaniya. May nakakausap siya pero mga endorsers lang din naman 'yon at wala akong makitang malisya sa pag-uusap nila. Sa tingin ko nagiging maingat 'tong si Raider para hindi ko malaman kung sino ang babae niya. Dahil alam niyang aawayin ko talaga 'yon!" Humaba naman nguso ko sa sinabi niyang iyon. Ang kapal talaga ng mukha nitong si tandang Divine. Bakit naman niya awayin 'yong babae? Inaano ba siya ng babaeng kinababaliwan ni ninong? Natatawa na lang talaga ako sa kaniya. Sigurado akong

kapag nalaman niyang ako ang babaeng hinahanap niya baka sumabog siya sa galit. Dahil ang matagal niyang hinahanap ay nakakausap niya lang pala. "Siguro po dapat mas galingan niyo pa ang paghuli kay ninong Raider. Para malaman mo kaagad kung sino ba talaga ang babae niya ngayon. Syempre....sa tingin ko hindi po niya sasabihin sa iyo 'yon dahil ayaw niyang awayin mo ang babaeng iyon. Kasi kayo na po ang nagsabi na aawayin mo 'yong babaeng ni ninong," sabi ko habang nagpipigil ng tawa. Talaga kasing natatawa ako sa asta niya ngayon. Ilusyunadang tandang Divine kasi. Dinaig pa ang legal wife sa mga palabas kung mag-inaso siya ngayon. Na akala mo niloloko ng asawa. Siguro palabi siyang nangangarap na mag-asawa sila ni ninong kaya ganito siya kabaliw. Nanlalaki ang mata niyang tumingin sa akin. "Talagang aawayin ko ang babaeng yon! Dahil isipin mo iyon... ang tagal naming nagsama ni Raider. Kilalang-kilala na namin ang isa't isa tapos maghahanap pa siya ng iba? Anong ayaw niya sa akin eh halos nasa akin na nga ang lahat?" Nakagat ko ang labi ko. Oo nasa kaniya na nga ang lahat kaso nga lang hindi na nga siya fresh. Malansa na kasi ang tahong niya kaya sa akin ang ginusto ni ninong, Kaya nga siguro palaging inaalmusal ni ninong ang tahong ko. Dahil fresh na fresh. Palaging mabango at masabaw pa. Kaya naman todo sipsip siya ng katas ko kapag nilalabasan ako. "Baka po gusto niya sa mas bata?" Kumurap siya ng ilang beses sabay irap. "Mas bata? At ano namang magagawa ng mas bata sa kaniya? Dapat sa edad niya lang siya magmahal hindi sa mas batal Dahil wala namang magagawa ang batang 'yan eh. Sakit lang sa ulo niya 'yon at baka gawin lang siyang sugar daddy. At isa pa, baka makasuhan pa siya kung magmamahal siya ng mas bata sa kaniya. Bukod pa doon, kung pagdating naman sa kama ang hanap niya, walang- wala ang mas batang babae na 'yon sa akin!Dahil halos lahat inaaral ko na pagdating sa paglalaro ng apoy. Handang- handa na ako kay Raider. Talagang gagawin ko ang lahat para ma- satisfy ko siya pagdating sa kama!" Tumango- tango naman ako. Ibang klase rin ang confidence nitong si Divine. To the highest level! Hindi ko ma- reach! Parang abnormal lang talaga si tandang Divine. Masyadong mataas ang tingin sa sarili niya akala mo naman fresh tahong! "Eh paano po kung sakaling malaman natin na sa mas bata pala sa iyo ang ipinalit ni ninong? Ay tama po ba? Ipinalit niya po ba kayo pero parang mali po 'yong term ko kasi wala naman pong kayo eh," pang-aasar ko sa kaniya. Mariing napapikit si Divine at saka matalim na tumingin sa akin. "Hoy, Avannah! Huwag mo akong inaasar diyan! Porke hindi naging kami ni Raider ganiyan ka na magsalita!" Napangiwi naman ako. Ang arte ng tandang Divine na 'to. Eh totoo namang hindi naging sila. Anong dinadrama niya? Masyado kasi siyan feeling kaya siya itong parang abnormal na nasasaktan. Ayaw na lang kalimutan si ninong Raider para hindi na siya masaktan pa sa huli. "Sorry naman po. Eh kasi 'di ba wala naman po kayong dalawa ni ninong. Hindi naman po naging kayo? Kumbaga ano po ang tawag doon?" Bumuntong hininga siya. "Okay fine. Hindi nga naging kami. Hindi naging magkarelasyon ni Raider pero may pinagsamahan kami.

Malalim ang pinagsamahan naming dalawa. Mas dinaig pa nga namin ang magkarelasyon eh. Kaya hindi ko matanggap na mas pipiliin niya pa ang ibang babae kaysa sa akin. Naintindihan mo ba ang point ko, Avannah?" Napatango na lang ako kahit na hindi ko naman maintindihan ang point niya. Oo may point nga siya. Pointless nga lang. "Opo naintindihan ko naman po kayo..." pagsisinungaling ko sa kaniya. "Kaya nga dapat intindihin mo na lang ang nararamdaman ko, Avannah. Okay sige...sa tingin ko naiisip mo na wala akong karapatang magalit o magselos kung sino man ang babaeng gugustuhin ni Raider dahil wala naman kaming relasyon. At dahil iyon sa kaibigan lang ang tingin niya sa akin. Pero sa side ko naman na, ako lang ang nagmamahal ng sobra sa kaniya. Siguro naman maiintindihan mo kung bakit ako nagkakaganito, 'di ba? Kasi mahal ko siya noon pa eh. Tinago ko lang ang nararamdaman ko. Kaya nasasaktan ako ng ganito," madramang sabi ni tandang Divine. Napatango na lang ako bilang pagsang- ayon sa sinasabi niya kahit na wala naman talaga akong naiintindihan sa sinasabi niya. At tama naman talaga siya. Wala s'yang karapatan siya na magselos o angkinin si ninong lalo na't hindi naman ito sa kaniya. Para lang siyang umaangkin ng isang bagay na hindi naman niya pagmamay-ari. Buang talaga. "Pero po baka kasi matalo kayo eh..." sabi ko sabay ngiwi. "Ha? Anong matalo?" kunot noong sabi niya. "Kumbaga... kunwari nagkaharap na po kayo ng babae, baka matalo lang kayo kasi sabihin sa inyo ng babae na......sino po ba kayo sa buhay ni ninong? Hindi naman po kayo ang minahal. Kasi kung mahal po kayo ninong ay dapat matagal na pong naging kayo. Kumbaga dapat naging magkarelasyon na po kayong dalawa, 'di ba? Anong sasabihin mo doon?" Napairap si Divine sabay hinga ng malalim. "Iyon na nga, sino ba ako sa buhay ni Raider? Ako ang matalik niyang kaibigan. Ang nasasandalan niya....ang nasasabihan niya ng mga problema niya. Ako ang nandiyan noong panahong down na down siya. Mahalaga ako sa buhay ni Raider kaya kung sasabihin sa akin 'yon ng babae ni Raider, ang lakas naman ng loob niya para sabihin sa akin ang bagay na iyon. Kailan lang naman niya nakilala si Raider. Kailan lang naman siya nakilala ni Raider, 'di ba? Kaya wala siyang karapatang sabihin sa akin 'yon dahil ako, kilalang kilala ko si Raider at marami akong alam tungkol sa kaniya." Napatango na lang ako. "Eh paano po kung sinabi naman ng babae na wala naman po siyang pakialam kung kilalang-kilala mo si ninong? Eh ang mahalaga siya po ang minahal ni ninong?" Natahimik si Divine at saka napakamot sa kaniyang sintindo. "Baka masampal ko na siya dahil ang dami niyang sinasabi. Basta ito lang ang masasabi ko, Avannah... kailangan nating malaman kung sino ang babae ni Raider. Kailangang kong malaman kung talagang karapat-dapat siya kay Raider. Matatanggap ko pa kung mas higit sa akin ang babaeng iyon. Kung mas mayaman ba siya....kung mas matanda ba siya o ano pa ang puwede niyang higitan sa akin. Dahil kung hindi,

mapapahiya talaga siya sa akin. Humanda siya dahil hindi niya alam kung ano ang tiniis ko para lang hindi lumayo sa akin si Raider. Hindi niya alam kung ano ang pakiramdam ng nagmamahal ng patago... nasasaktan ng patago.....lumuluha ng patago." Tumango-tango na lang ako at saka itinuon ang mata ko sa monitor. Nakakatawa talaga pakinggan itong mga sinasabi ni tandang Divine Masyado siyang desperada kay ninong Raider. Totoo pala talaga ang ganitong klaseng mga babae. Porke malalim ang pinagsamahan nila ng isang lalaki, akala nila sila na ang gugustuhin ng lalaking iyon. Hindi nila alam na may mga lalaki talagang kaibigan lang ang tingin sa isang babae kahit na matagal na silang magkakilala o malalim na ang kanilang pinagsamahan. "Sige na, Avannah aalis na muna ako. Babalik ako dito mamaya kapag nandito na si Raider. Bantayan mo si Raider, ha? Huwag mong aalisin ang mga mata mo sa kaniya. Naintindihan mo ba 'yon?" Mabilis naman akong tumango. "Opo... naiintindihan ko po." "Okay. Very good," sambit niya bago umalis. Nakahinga naman ako ng maluwag nang makaalis na si matandang Divine. Natawa pa nga ako at napailing. "Masyadong ilusyonada. Kawawa naman. Nangangarap ng gising," sabi ko sabay tawa.

 

Kabanata 33

 Avannah's POV.

 "Honey..." tawag ko kay ninong na abala sa pagluluto ng hapunan namin. "Yes, honey?" malanding sabi niya sabay kindat. Lumapit ako sa kaniya. "Nabanggit sa akin ni Divine na niyayaya ka raw niyang lumabas?" Agad naman siyang tumango. "Oo pero hindi naman ako pumapayag. Sinasabi ko na busy ako. Bakit?" Nagkibit balikat ako. "Wala lang. Naitanong ko lang naman. Wala ka kasi sinasabi sa akin." "Pasensya ka na, honey kung wala akong sinasabi sa iyo. Pero wala ka namang dapat ikabahala dahil hindi naman ako sumasama sa kaniya. At saka naisip ko na pinagseselosan mo siya, 'di ba? Kaya lumalayo talaga ako para hindi ka makaramdam ng pangamba o ano pa man," mahinahong sabi niya. Napangiti naman ako sa sinabing iyon ni ninong. Mabuti naman at nakaramdam na siya kahit papaano na hindi ako natutuwa kapag magkasama silang dalawa ni tandang Divine. Ang babaeng wagas kung umangkin ng hindi naman niya pagmamay-ari. Ang sarap kutusan sa bumbunan ang tandang Divine na 'yon.

"Mabuti naman at naisip mo 'yan dahil baka lumayo na ako sa iyo o sumama ang loob ko sa iyo kapag ginawa mo pa ring lumapit sa kaniya," sabi ko sabay irap. Mahina siya ng tumawa. "Hindi naman ako lumalapit sa kaniya. Siya ang lumalapit sa akin." Inirapan ko siya. "Kahit na. Parehas lang din yan." Muli siyang tumawa. "Hindi kaya magkaparehas 'yon dahil siya itong lumalapit sa akin at ako naman itong lumalayo sa kaniya." Pinandilatan ko siya ng mata. "At alagang nangangatwiran ka pa?" Natatawa siyang napailing. "Hindi na po. Sige na. Panalo ka, honey. Ikaw na ang tama..." Inirapan ko siya sabay tawa. "Very good...." tanging nasabi ko at muli na naman akong natawa. "Siya nga pala dahil very good ka, may reward ka sa akin. Bilisan mo diyang magluto dahil nagugutom na ako," nakangiting sabi ko sa kaniya. "Okay po, honey masusunod..." natatawang sabi niya sabay patay ng kalan. Nakakatuwa si ninong Raider dahil magaling siyang magluto. Talagang masarap siyang magluto kaya marami akong nakakain at nakakatuwa siya dahil maalam din sa sa mga gawaing bahay. Hindi ko nga akalain na may alam siya sa mga ganoong gawain dahil mayaman siya..Ang nasa isip ko ay wala siyang alam sa mga gawaing bahay dahil may katulong naman siya na gumagawa ng mga bagay na 'yon. Pakiramdam ko tuloy ay baby na baby ako. Kaya naman hindi talaga ako nagsisisi na isang katulad niya ang pinatulan ko. Isang katulad niya ang minahal ko dahil para akong sanggol na alagang-balaga niya. "Ako na maghugas ng plato..Ikaw na lang bahalang maglinis sa kuwarto, ha?" nakangiting sabi niya nang ligpitin niya ang pinagkainan naming dalawa. "Okay sige. Ako na bahala sa kuwarto," sagot ko naman bago pumasok na sa loob ng kuwarto. Napangisi ako nang maisip ko ang kapilyahan na gagawin ko. Dahil very good siya sa akin sa ginagawa niyang pagtanggi kay tandang Divine, deserve niyang makain ang fresh tahong ko. Mabilis kong nilinis ang kuwarto. Pinagpagan ko ng maigi ang kama. Sinigurado kong wala ng aligasgas. Pagkatapos ay hinubad ko ang lahat ng saplot ko sa katawan. Kinuha ko ang tuwalya ko at saka ko itinapis sa katawan ko. Pagkatapos ay lumabas na ako ng kuwarto. "Tapos ka na diyan, honey?" maharot na sabi ko sa kaniya. Tumingin siya sa akin. "Patapos na, honey. Teka, maliligo ka?" Mabilis akong umiling at pagkatapos ay inalis ko ang tuwalya sa katawan ko. Nanlaki naman ang mata niya sabay kagat labi. Napangisi naman ako.

"Ito ang reward mo sa akin, honey. Ready na akong ipakin sa iyo ang aking fresh tahong....." mapang akit na sabi ko sa kaniya bago pumasok sa loob ng kuwarto. Humiga ako sa kama at saka bumukaka. Agad namang pumasok si ninong Raider at saka puwesto sa pagitan ng hita ko. "This is my favorite food!" sabik na sabik niyang sabi bago nilantakan ang aking bukana. "Ahhh!" malakas kong ungol nang sipsipin niya ang aking tinggil. Ang sarap talaga ng mainit na dila ni ninong sa bukana ko. Pakiramdam ko ay maiihi ako sa sarap sa tuwing pinaglalaruan ng dila niya ang aking tinggil. Paulit-ulit niyang sinisipsip ang tinggil ko. Habang ang isang kamay niya ay nilalabas pasok niya ng mabilis sa aking butas. Kasisimula pa lamang niyang magpaligaya ay nilabasan na kaagad ako. "Ooohh honey ang sarap!" sambit ko sabay liyad. Mabilis niyang ginalaw ng paikot ikot ang kaniyang dila sa aking tinggil. At sumabay din ang daliri niyang mabilis na gumalaw sa loob ko na tila ba may kinakalikot. Basang- basa na ako dahil sa ginagawang pagpapaligaya sa akin ni ninong Raider. Puro ungol na nga lang ang lumalabas sa aking bibig. Ilang sandali pa ay sinipsip niya ang katas na lumabas sa akin. Ang mahaba at mainit niyang dila ay naramdaman ko na lang sa aking butas kaya naman pahiyaw ako sa sarap. Nasabunutan ko na siya dahil nababaliw na ako sa ginagawa niyang paglamon sa akin. "Oooh honey... sige pa....ahhhh! Kainin mo lang ako!" Mas diniin niya pa ang kaniyang dila sa bukana ko kaya naman ramdam na ramdam ko ang bawat hagod ng kaniyang dila. Nakababaliw talaga ang makain ng isang katulad niya. Nakakapanindig balahibo. Nakakanginig ng laman. Kinalikot niya ang loob ko gamit ang kaniyang dila kaya naman pakiramdam ko ay lalabasan na ako. At habang ginagawa niya iyon, pinaglalaruan naman ng kaniyang kamay ang aking tinggil kaya naman halos manginig ang aking kalamnan sa sarap. "Napakasarap mo talaga, honey....wala kang kasing sarap!" sambit niya bago kinain akong muli na akala mo gutom na gutom sa aking perlas na silangan. Ilang sandali pa ay hinubad na ni ninong ang kaniyang salawal. Napangiti ako nang makitang muli ang mataba at mahaba niyang alaga. Ikiniskis niya sa aking hiwa ang ulo ng kaniyang alaga kaya naman mas lalo akong nasabik. "Oooohhh honey...." ungol niya habang ikinikiskis ang kaniyang alaga sa aking hiwa. Marahan niyang ipinasok sa akin ang kaniyang kahabaan. Napakagat labi ako nang maisagad na niya ito ng buo sa akin.. Ramdam ko ang pagtibok ng kaniyang mahabang alaga sa loob ko. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil punong- puno na naman ako. Sa laki ng alaga ni ninong, talagang napupuno ako sa kaniya. "Ako lang ang may karapatang gumawa nito sa iyo, ha?" bulong niya sa akin nang dumagan siya. "Oo naman....ikaw lang at wala ng iba pa," mabilis ko namang tugon. Siniil niya ako ng halik kasabay ng mabagal niyang pag- ulos. Ibinuka ko ng maigi ang aking hita para naman pasok na pasok ang kaniyang alaga sa akin. Hindi ko mapigilang mapaungol sa gitna ng aming paghahalikan dahil bawat ulos niya ng

mabagal, ibinabaon niya ito sa akin. Pakiramdam ko tuloy ay may nakakalabit siya sa loob ko kaya ako nanginginig sa sarap. "Oooohhh...." Sinisipsip ni ninong Raider ang aking leeg habang ang kamay niya ay abala sa paglamas sa aking dibdib. Pakiramdam ko tuloy ay mas lalong lumaki ang dibdib ko dahil sa galing ni ninong lumamas. Bawat hagod ng kaway niya ay talaga namang nakakapanindig ng balahibo. "Oooohhhh honey....isasagad ko sa iyo ito..." bulong niya sabay kagad sa aking tainga. Mahigpit akong napakapit sa kaniyang malapad na braso nang isagad niya ang kaniyang kahabaan sa loob ko. Muli na naman akong nilabasan dahil doon. Basang basa na talaga ang perlas na silangan ko sa kaniya. Sabaw na sabaw na ako. Nilantakan na parang uhaw sa gatas si ninong ang aking dibdib. Habang ako naman ay nakakapit lang sa kaniya habang nakapikit. Ang sarap talaga ng ginagawa niya. Ang galing niyang mangromansa. "Akin ka lang, Avannah..." rinig kong bulong niya at muli niya akong hinalikan. Naging malalim ang halik sa akin ni ninong. Ipinasok niya sa aking bibig ang kaniyang dila na tila ba may hinahanap sa loob ang aking bibig. Pagkatapos ay sinabayan ko ang kaniyang dila. Nag- espadahan ang aming dila. Kasabay no'n ang bigla niyang pagbayo sa akin ng mabilis ngunit sagad. Mahigpit akong yumakap sa kaniya habang ang dalawa kong binti ay nakasampay na sa kaniyang baywang. Hinawakan niya ako sa balakang at saka siya bumayo ng napakabilis na animo'y nagmamadali. "Ahhh! Ahhh! Ahhh!" Puro malalakas na ungol ang lumabas sa akinh bibig dahil sa bilis bumayo ni ninong Raider. Pawisan na kaming dalawa. Naglalagkit na ang aming katawan. Mariin akong napapikit habang dinadama ang bawat labas pasok sa akin ni ninong Raider. "Akin ka lang, Avannah... akin ka lang...." sambit niya sabay sabunot sa akin. Mas ibinaon niya pa ang kaniyang kargada sa loob ko. Walang hinto-hinto si ninong sa pagbayo sa akin. Mabilis. Sagad. At baon kung baon kaya naman hindi ko na alam kung ilang beses akong nilabasan. Mahigpit ang kapit ko sa kaniya at ganoon din siya sa akin. "Lalabasan na ako....ahhh ang sarap mo!" Ibinaon ni ninong ang kaniyang alaga sa akin kasabay ng pagragasa ng mainit niyang katas sa loob ko. Hinihingal siyang idiniin sa akin ang kaniyang katawan. Pagkatapos ay ginawaran niya ako ng halik sa labi. "Akin na 'yang pamunas..." utos niya sa akin kaya naman kinuha ko ang panyo sa tabi ko. Marahan niyang hinugot sa akin ang kaniyang kahabaan at saka niya pinunasan ang aking bukana. At pagkatapos ay nahiga siya sa tabi ko. "Thank you, honey sa reward mo sa akin. Busog na busog ako," sambit niya sabay yakap sa akin ng mahigpit.

Napangiti naman ako dahil doon. "Lagi kang may reward sa akin kapag very good ka, okay? Kaya dapat palagi kang very good," sabi ko naman sabay bungisngis. "Opo, honey....iyon ang gagawin ko para palagi kong makakain ang fresh at masarap mong tahong ugh!" aniya sabay tawa ng malakas. "Patay gutom ka talaga sa bilat!" natatawang sabi ko sa kaniya.

 

Kabanata 34

 Raider's P.O.V.

"Kumusta? Enjoy ka naman kasama ang babae mo?" bungad sa akin ni Divine sa opisina. Kumunot ang noo ko. "Ha? Anong pinagsasabi mo diyan?" Nginisihan niya ako. "Bakit? 'Di ba may kinahuhumalingan ka ng babae kaya hindi mo na ako sinasamahan? Kaya parang lumalayo ka na sa akin? Bakit? Selosa ba ang babae mo?" Mahina akong natawa. Mukhang nahihibang na yata itong si Divine. Ang galing ni Avannah sa parteng nalaman kaagad niya na may gusto sa akin si Divine. Sa tagal kasi naming magkakilala, hindi ko napansin o nadama na may gusto pala siya sa akin. Wala akong napansin na kakaiba sa mga kilos niya o trato niya sa akin. Naisip ko na lang na siguro dahil wala talaga akong pagtingin sa kaniya bilang babae. Mahal ko lang siya bilang kaibigan. "Tumigil ka na nga sa kagaganiyan mo, Divine. Para ka lang napapraning na ewan eh," sabi ko sabay iwas ng tingin. Pumalakpak siya. "Wow! So praning na lang pala ako sa iyo ngayon? Parang dati lang puro magagandang salita ang mga sinasabi mo sa akin pero ngayon, sinasabihan mo na lang ako ng praning? Anong klase ka, Raider? Bakit bigla kang nagbago?" Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa sa mga sinasabi ni Divine ngayon. Hindi ko naman kasalanan kung may nararamdaman siya para sa akin. Hindi ko naman siya pinaasa o ano pa man. Wala naman akong ginagawang aksyon para mahulog siya sa akin. Talagang itinuturing ko lang siyang kaibigan at kapatid. Iyon lang naman 'yon. "Alam mo, Divine....kung wala ka namang sasabihin na mahalaga sa akin, puwede mo na akong iwan dito. Nakakadistorbo ka na lang kasi sa trabaho ko eh," kalmadong sabi ko sa kaniya. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. "Grabe. Ngayon ko lang narinig sa iyo 'yan. Ngayon ko lang narinig na isa na pala akong distorbo ngayon sa buhay mo. Na nagagawa na pala kitang distorbuhin. Ganiyan ka na ba talaga? Porke may babae ng nagpapasaya sa iyo, basta mo na lang akong itatapon na parang basura? Basta mo na lang ako iiwan sa ere? Baka nakalilimutan mo na ako ang naging sandalan mo noong napanghihinaan ka ng loob? Na ako ang nandiyan para sa iyo noong walang taong gustong umintindi sa iyo?" Huminga ako ng malalim at saka tumingin kay Divine. Namumula na ang mata niya. Nangingilid na ang luha niya. Kung dati kapag ganiyan na ang itsura niya, natataranta na kaagad ako dahil ayokong makikita siyang umiiyak. Pero ngayon, parang walang epekto sa akin ang itsura niya ngayon.

"Ganoon ba ang nararamdaman mo? Tinatapon na kaagad kita na parang basura? Sa tingin ko kasi hindi naman ganoon ang ginagawa ko sa iyo ngayon. Kung gusto mo na ganoon ang gawin ko sa iyo, puwede naman. Sabihin mo lang sa akin," sabi ko naman sa kaniya. Namilog naman ang mata niya at nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. "Eh kasi naman....parang lumalayo ka na sa akin eh. Parang wala ka ng gana sa akin. Porke ba umamin ako sa nararamdaman ko sa iyo kaya ka ganito sa akin ngayon? Ito na nga ba ang sinasabi ko. Na kapag umamin ako sa iyo, talagang lalayuan mo ako. Ang sakit naman sa dibdib, Raider. Nakakaya mo na akong hindi pansinin." Huminga ako ng malalim at saka tumingin sa kaniya. Naaawa rin naman ako kay Divine dahil siya naman talaga ang naging takbuhan ko noon. Bukod kasi kay Lito, si Divine rin ang naging sandalan ko kapag may problema ako. Magaling kasi siyang magpayo. At talaga namang nagkakaroon ako ng kompyansa sa sarili dahil sa mga payo niya sa akin noon. "Divine....patawarin mo ako kung hindi ko man masusuklian ang pagmamahal mo sa akin. Alam kong hindi biro ang magmahal ng patago pero ayoko namang samantalahin ang pagmamahal mo. Na para bang gagamitin lang nita pero hindi naman kita mahal. Hindi maaatim ng konsensya ko iyon. Kaya sana maintindihan mo ako kung bakit ako lumalayo sa iyo. Para kahit papaano, magawa mo akong kalimutan. Na magawa mo akong alisin sa puso't isipan mo..." sabi ko sabay hawak sa kaniyang kamay. Rumagasa namang bigla ang luha niya. Agad kong pinahid iyon. Nakakaawa siya sa totoo lang. Pero hanggang awa na lang talaga ang mabibigay ko sa kaniya dahil hindi ko naman siya mahal. Wala akong nararamdaman na kahit ano sa kaniya. Si Avannah lang talaga ang mahal ko at wala ng iba pa. "Ang sakit naman ng mga binitawan mong salita, Raider. Wala na ba talaga akong pag- asa sa iyo? Kahit na kaunti? Kahit na hayaan mo muna akong ipakita sa iyo na kaya kitang mahalin ng higit pa sa inaakala mo? Na gagawin ko ang lahat para lang mahalin mo ako?" lumuluhang sabi niya. Napayuko naman ako. Medyo mahihirapan yata ako na ipaintindi sa kaniya na kahit ano pa ang gawin niya, walang epekto iyon sa akin. Si Avannah lang talaga ang mahal ko. At gagawin ko ang lahat para maging kami hanggang dulo. Handa ako sa ano mang hamon na kahaharapin naming dalawa. Handa akong ipaglaban siya hanggang dulo. "Divine...." tawag ko sa kaniya nang mag- angat ako ng tingin. "Marami pang lalaki diyan na mas karapat dapat para sa wagas mong pagmamahal. Hindi mo ako, deserve. Kapag pinilit mong maging tayo, masasaktan ka lang. Hindi ko kasi maipapangako talaga na magagawa kitang mahalin. Baka nga lokohin lang kita kapag nagkataon kasi hindi naman kita mahal. Sana maintindihan mo iyon, okay? Please lang, Divine. Ibaling mo na lang sa iba ang pagmamahal mo para sa akin. Isipin mo na lang na wala akong kwentang tao. Magalit ka sa akin para mabilis mo akong makalimutan," sabi ko sa kaniya habang hawak ang kamay niya. Umiiyak niyang inilagay ang aking kamay sa kaniyang pisngi. Hindi ko na lang siya tiningnan pa dahil naaawa lang ako sa itsura niya. "Sobra akong nadudurog sa sinabi mo ngayon sa akin, Raider. Sobrang sakit sa akin na tinanggihan mo ako. Hindi ko alam kung anong mali sa akin. Hindi ko alam kung anong kulang sa akin para ayawan mo ako. Parang gusto ko na lang saktan ang sarili ko..." Matapos niyang sabihin iyon ay bigla na lamang niyang pinagsasampal ang sarili niya. Nagulat naman ako sa ginawa niyang iyon kaya naman kaagad ko siyang inawat.

Malakas ang pagkakasampal niya sa kaniyang sarili kaya naman namula ang kaniyang mukha. "Huwag mo akong pigilan! Hayaan mo na ako, Raider tutal wala ka namang pakialam sa akin! Hindi mo naman ako magagawang mahalin kaya hayaan mo na akong gawin ito sa sarili ko!" sigaw niya sa akin at saka muling sasampalin ang mukha niya pero napigilan ko siya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "Divine....please huwag mong gawin ito sa sarili mo, okay? Walang maidudulot na maganda ito kung sasaktan mo lang ang sarili mo. Para ka lang hibang kung iyon ang gagawin mo. Maraming paraan para makalimutan mo. Alam kong mahirap pero kailangan mong subukan kaysa makulong ka sa pagmamahal mo sa akin na hindi ko naman magagawang suklian." "Hindi! Hindi ganoon kadali iyon, Raider! Hindi madaling makalimutan ka! Hindi madaling ibaling sa iba ang nararamdaman ko lalo pa't simula pa lang noong una ay minahal na kita! Kaya tumigil ka sa kasasabi mo sa akin ng ganiyan!" sigaw niya sa akin bago siya nagpumiglas. Mariin akong napapikit. May ganitong ugali si Divine na ayoko sa lahat. Ang pananakit niya sa kaniyang sarili. Naalala ko tuloy bigla noong napahiya siya at hindi niya matanggap, bigla na lang siyang naglaslas. At iyon ang ayokong mangyari sa kaniya ngayon. Baka kasi biglang mandilim ang isip niya at baka kung ano ang magaawa niya sa sarili niya. Ayoko naman na may mangyaring masama sa kaniya ng dahil sa akin. Dahil kahit hindi ko siya mahal bilang babae, mahal ko naman siya bilang kaibigan at kapatid ko na rin. "Saan mo ba gustong pumunta? Sige na... sasamahan na kita, okay? Huwag mo ng sasaktan pa ang sarili mo. Kailan mo ba balak umalis?" mahinahong sabi ko sa kaniya. Natahimik naman siya bigla at saka siya tumingin sa akin. "Talaga? Sasamahan mo akong gumala?" Mabagal akong tumango at saka siya nginitian, "Oo. Sasamahan kitang gumala kahit saan. Basta huwag mo na lang ulitin ang pananakit mo sa sarili mo. Hindi tarna iyon," mahinahong sabi ko sabay punas ng luha niya sa kaniyang mukha. Tila nagliwanag naman ang kaniyang itsura at pagkatapos ay niyakap niya ako ng mahigpit. Tinapik- tapik ko naman ang kaniyang balikat. Bigka akong napalingon nang marinig ko ang kalampag ng pinto. Kumunot ang noo ko at saka tumingin sa pinto ng opisina ko pero wala namang tao. Hinawakan ako sa mukha ni Divine at saka ipinaharap ako sa kaniya. "Maraming salamat, Raider....akala ko talaga tuluyan mo na akong lalayuan at itatapong parang basura..." sambit niya bago ako niyakap ng mahigpit. Huminga ako ng malalim. Naisip ko bigla si Avannah. Sigurado akong hindi niya magugustuhan ang gagawin kong pagsama kay Divine pero ipaiintindi ko na lang sa kaniya na sasamahan ko lang si Divine. Iyon lang 'yon. "Halika na, Raider! Umalis na tayo ngayon!" masayang sabi sa akin ni Divine sabay hatak.

 

 

Kabanata 35

 Avannah's P.O.V.

Nakailang tawag na sa akin si ninong Raider pero hindi ko ito sinasagot. Nandito ako ngayon sa bahay. Dito ako matutulog tutal wala naman akong pasok bukas. Sa inis ko ay nag- reply ako sa kaniya na sa bahay ako matutulog. Nagsinungaling ako na gusto akong makasama ni mama matulog dito. Huminga ako ng malalim bago ko pinahid ang aking mga luha. Kanina pa ako iyak nang iyak simula nang mahiga ako dito sa kama. Nakakainis ang lalaking 'yon. Kitang-kita ko kung paano siya yakapin ni tandang Divine ng mahigpit. Habang siya naman ay nakayakap din. Hindi ko alam kung nakita niya ako pero sa tingin ko naman ay hindi dahil mabilis kong isinara ang pinto. Buwisit siya. Ang sabi niya sa akin ay nilalayuan na niya ang babaeng 'yon pero hindi pala. Mukhang hindi niya kayang layuan ang babaeng 'yon. Nadadala pa siya sa kaartehan ng babaeng 'yon. Matanda na nga pero isip bata pa rin. Akala niya yata bumagay sa kaniya ang ginagawa niya. "Hays buwisit talaga!" inis kong sabi bago ko tuluyang ipinikit ang mata ko. Maaga akong nagising. Na- miss ko bigla ang bahay namin. Nakakatuwang pagmasdan ang mga kapatid kong sabay-sabay nag- aalmusal dahil papasok na sila sa klase mayamaya. "Kumain ka na, anak. Mabuti naman at naisipan mong dito muna matulog. Miss ka na rin namin," nakangiting sabi sa akin ni mama. Nginitian ko rin siya. "Na- miss ko rin po kasi kayo bigla. Kaya naisipan kong dito muna kahit isang araw lang para naman makasama kayo," pagsisinungaling ko. "Kumusta naman pala ang trabaho mo? Baka naman puro ka lang trabaho, ha? Okay naman ang katawan mo. Hindi ka naman namamayat pero baka naman biglang bumagsak ang katawan mo sa trabaho. Kilala pa naman kita. Masyado kang masipag. Dapat nagpapahinga ka rin. Kapag day off mo, dapat lumalabas- labas ka kasama ang kaibigan mo para makapag- relax ka..." sabi ni mama sabay haplos sa buhok ko. "Ayos lang po ako mama. Ganoon naman po ang ginagawa ko kapag medyo maraming ginagawa sa trabaho. Nagpapahinga naman po ako. Pero hindi ko naman pinapagod ang sarili ko dahil mahirap ang magkasakit," sagot ko naman kay mama. Bumuntong hininga siya. "Tama 'yan, anak. Aanhin pa ang maraming pera kung ibabayad mo naman ito sa ospital kapag nagkasakit ka. Pero suwerte mo rin dahil si ninong Raider mo pala ang may ari ng kompanyang pinagtatrabahuhan mo. Ginawa ka agad niyang secretary kaya ang taas kaagad ng sahod mo." Napakagat labi ako. Nasaan na kaya ang lalaking 'yon? Hinahanap niya kaya ako? Hindi ko pa nagtitingnan ang cellphone ko kung may message ba siya doon o missed calls. Low bat na rin kasi ito kagabi at nakalimutan ko pang dalhin ang charger ko. "Alam mo... nahihiya na talaga kami ng papa mo sa ninong Raider mo. Napakadami na niyang naitulong sa pamilya natin. Gustuhin man naming tumanggi pero hindi namin magawa dahil alam naming sasama ang loob ng ninong mo kapag ginawa namin iyon," sabi ni mama sabay yuko.

"Ah eh....o- opo. Kaya nga po nagpasalamat po talaga ako sa kaniya dahil sa biglaang pagtaas ng posisyon ko sa trabaho. Malaking tulong po dahil sumusobra ang sahod ko kaya po ako nakakapagbigay sa inyo," sagot ko naman kay mama. "Mabuti naman kung ganoon, anak. Kaya sana talaga, mahanap na niya ang babaeng magmamahal sa kaniya ng totoo. Iyong mamahalin siya ng buong puso. Hindi iyong pera lang ang habol sa kaniya." Napakagat labi ako at saka nag-iwas ng tingin. Bigla akong kinabahan sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. Siguro kapag nalaman ni mama na ako ang babaeng mahal ni ninong Raider, hindi siya matutuwa. Baka ma-disappoint siya sa akin. Pero wala na akong magagawa pa. Mahal ko na si ninong Raider. Nakuha na niya ang puso ko. At isa pa, si ninong Raider ang nakauna sa lahat sa akin. At wala na akong balak na humanap ng iba dahil gusto ko na siya na rin maging huli. Si ninong Raider ang magiging una at huling lalaki kong mamahalin. "Mama..." tawag ko kay mama sabay lunok ng aking laway. Tumaas ang kilay niya. "Bakit, anak?" Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita. "Kung sakali po ba na magkaroon ako ng karelasyon na medyo may edad na, magagalit po ba kayo? Kumbaga, tutol po ba kayo?" Kumibot ang labi ni mama at saka kumamot sa kaniyang ulo na tila ba nag-iisip. Habang ako naman ay mahigpit kong nahawakan ang damit ko habang naghihintay sa sasabihin niya. "Kung sa akin lang, wala naman akong magagawa kung may edad na lalaki ang magustuhan mo. Kasi ikaw naman ang magmaniahal at makikisama sa lalaking 'yon, hindi naman ako. Pero sana lang, huwag naman iyong halos kaedad na ng papa mo. Kasi parang... 'di naman sa ano pero parang ang pangit naman tingnan. Kaedad lang ng papa mo ang magiging karelasyon mo? Dapat sana eh lima o sagad na ang pitong taon na tanda sa iyo ng lalaki," sabi naman sa akin ni mama. Napakurap ako ng ilang beses. Halos magkasing edad pa naman sina ninong Raider at si papa. Base pa lang sa sagot sa akin ni mama ngayon ay parang hindi siya sang ayon na si ninong Raider ang makarelasyon ko dahil sa kasing edad na ito ni papa. At alam kong magagalit pa silang dalawa sa akin dahil mismong ninong ko pa ang nakarelasyon ko ngayon. Ang taong pinagkatiwalaan nila anak din ang turing sa akin. "Ah... sige po mama. Okay po. Naitanong ko lang naman po," sabi ko at saka alanganing ngumiti. ngumiti, Tumaas ang kilay sa akin ni mama at saka ako tinitigan. "At bakit mo naman biglang naitanong? May matandang lalaki ba na nagkakagusto sa iyo? Na balak kang ligawan?" Mabilis naman akong umiling. "W-Wala po, mama. May... may kaibigan po kasi ako na ang karelasyong lalaki ay kasing edad na po ng papa niya. Pero okay lang naman sa parents niya dahil mabait naman po ang lalaki at talagang mahal na mahal po siya." "Ah ganoon ba? Eh 'di mabuti naman kung natanggap ng pamilya ng kaibigan mo. Eh kasi kami anak, 'di naman sa ano pero sana kung magmamahal ka... huwag naman iyong parang papa mo na rin. Kasi kapag lumipas pa ang mga taon, parang magiging lolo mo na siya eh. Kaya ang lalaking piliin mo ay iyong hindi masyadong matanda, ha?" sabi ni mama sabay ngiti. "O-Opo, mama..." tugon ko naman sabay

tango. MATAPOS kong kumain ay lumabas na muna ako ng bahay para puntahan ang kaibigan kong si Yvonne. Nag- message ako sa kaniya na nandito ako sa bahay at mabuti na lang nandito rin siya. Nasabi niya kasi sa akin na umuupa na rin siya ng apartment at dumadalaw na lang siya dito sa pamilya niya. "Wow! Parang sa tuwing nakikita kita, paganda ka nang paganda. Anong sikreto mo?" bungad sa akin ni Yvonne. "Nagpapakain lagi ng bilat," bulong ko naman. "Ha? Anomg sinabi mo? Hindi ko narinig!" bulyaw naman niya sa akin. Pinandilatan ko siya ng mata. "Wala! Ang sabi ko, ang ganda mo sobra!" Malakas naman siyang tumawa. "Well ganoon talaga kapag nadidiligan. Eh ikaw ba? Kailan mo ba balak madiligan? Pero parang hindi mo na rin kailangan no'n dahil maganda ka na rin naman. Kaya nga lang, iba pa rin ang may dilig. Masarap sa pakiramdam at nakababaliw talaga!" nakabungisngis niyang sabi. Huminga ako ng malalim at saka tumingin ng diretso kay Yvonne habang siya naman ay nangunot ang noo. "Hoy! Bakit ganyan ka kung makatingin sa akin? May problema ka ba? Sabihin mo na ngayon sa akin huwag mong sarilihin dahil baka sumikip ang dibdib mo." Napangiwi ako at saka kumamot sa aking batok. "Sige pero sana mangako ka muna na wala kang pagsasabihan nito. Na hindi ito dapat malaman ng kahit na sino. Okay?" Kumibot ang labi niya at saka tinarayan ako. "Ballw ka ba? Sa tagal nating magkaibigan, kahit may hindi tayo pagkakaintindihan, never ko naman kinalat ang mga sikreto mo at ganoon ka rin naman sa akin! Kaya sabihan mo na kung ano man 'yan" Napalunok ako ng laway bago magsalita. "Eh kasi ano... si ninong Raider at ako ay....ay magkarelasyon..." halos pabulong kong sabi sa kaniya. Nanlaki naman ang mata niya at saka napahawak sa kaniyang bibig. "Oh my... oh my gulay! Weh? 'Di nga? As in?" Mabagal akong tumango. "Oo, Yvonne. Boyfriend ko si ninong Raider." Mariin siyang napapikit at saka tumingin sa akin habang nakabuka ang bibig. "Oh my gulay talaga! Grabe ka! Hindi ako makapaniwala sa revelation mo for today! Pero paano? Ay wait....sabagay noon pa naman may crush ka na sa ninong Raider mo na napakaguwapo. Pero paano naging kayo? Paano mo siya nakuha?" "Basta! Hindi ko alam kung anong nangyari dahil masyadong mabilis ang pangyayari. Basta bigla na lang siyang naging mabait sa akin noong

nalaman niyang empleyado niya ako sa kompanya niya tapos ayon... sinabi niya na gusto niya ako. Hanggang sa naglandian na kami at nauwi sa pasikretong relasyon," sabi ko naman. Nanlalaki ang mata ni Yvonne habang nakatingin sa akin. Halata sa kaniya na hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. "Oh my gulay! Pero paano 'yan? Ninong mo siya eh. Parang pangalawang magulang mo na siya. Tapos bestfriend pa siya ng papa mo. Paano pala iyon? Alam ba ito ng mga magulang mo? Lalong-lalo na ang papa mo? For sure tutol 'yan sa inyong dalawa. Baka nga dahil sa pakikipagrelasyon sa ni ninong mo eh masira ang pagkakaibigan nila." Bumuntong hininga ako. Naisip ko na rin Bumuntong hininga ako. Naisip ko na rin naman iyon. Kaya minsan ay napapaisip ako kung makakaya ko bang hiwalayan si ninong Raider. Kaya nga lang, hindi ko magawa. Parang hindi ko kayang mawala sa akin si ninong Raider. Hindi ko kayang makita siyang kay kasamang ibang babae. "Hindi ko alam pero wala na akong magagawa pa. Mahal namin ang isa't isa. Kaya bahala na talaga. Hangga't hindi pa kami nahuhuling may relasyon, wala kaming aaminin. Nag-iingat kaming dalawa," sabi ko sabay kagat labi. "Naku! Malaking problema 'yan kapag nalaman ng mga magulang mo! Pero naiintindihan naman kasi kita dahil nagmamahal ka lang naman. Ang mapapayo ko na lang ay sundin mo ang puso mo. Wala naman silang magagawa kung si ninong Raider mo ang mahal mo. Pero asahan mo na may mga pagsubok sa pag-iibigan ninyong dalawa," seryosong sabi niya sa akin. "Oo alam ko naman. Kaya nga hinahanda ko na ang sarili ko doon. Bahala na talaga..." sabi ko sabay yuko. Tumikhim si Yvonne. "Pero kumusta naman si ninong Raider mo sa kama? May lakas pa ba? Magaling ba?" nakabungisngis niyang sabi. Bigla namang nag-init ang mukha ko. "Ano ba namang tanong 'yan!" Humagalpak siya ng tawa. "Kaya pala bigla kang mas gumanda, ha! Nadidiligan ka na pala! Iba talaga kapag may dilig ang isang babae! Nakakaganda! At sa tingin ko, mukhang sagana ka sa dilig kay ninong mo!" Pinandilatan ko siya ng mata. "Pasaway ka talaga! Pero ang masasabi ko lang, magaling si ninong Raider pagdating sa kama. Lagi ngang kinakain ang tahong ko. Walang kasawaan sa pagkain! Akala mo laging gutom!" Malakas na tumawa si Yvonne sabay palakpak. "Hayop ka! Pero masarap iyon sa pakiramdam. Kaya nagpapakain din ako palagi ng bilat ko eh. Nakakatirik takaga ng mata!" Malakas akong natawa. "Totoo! Solid sarap! Pero ngayon hindi muna siya makakatikim ng tahong ko dahil hindi niya magawang iwasan ang bestfriend niyang haliparot! Na gagawin ang lahat para makuha siya!" "Oh talaga? Naku huwag kang papatalo! Dapat mas magaling kang dumiskarte! Huwag kang papayag na makuha niya si ninong mo. Labanan mo, Avannah!" Tumaas ang kilay ko. "Oo naman. Hindi nga alam ng tandang Divine na iyon na ako ang hinahanap niyang babae ni ninong Raider. Kawawang matanda. Hindi na kasi fresh ang tahong niya kaya sa akin ang gustong kainin ni ninong Raider!" Muling tumawa ng malakas si Yvonne.

"Tama! Kaya dapat sa tahong ng babaeng 'yon ay uurin na!" Napangisi naman ako. Mataas naman ako confidence ko na hindi maagaw sa akin ni Divine si ninong sa akin dahil hindi naman kakain ng panis na tahong si ninong.

 

Kabanata 36

 Avannah's P.O.V.

Gabi na rin nang makabalik ako sa apartment ko. Wala si ninong Raider doon. Inis akong pumasok sa kuwarto ko at saka ko hinahagilap ang charger ng cellphone ko. Nagbihis muna ako saglit bago ko kinalikot ang cellphone ko. Mahigpit kong hinawakan ang cellphone ko nang makita ko ang message ni ninong Raider. Kasama niya raw si Divine ngayon sa galaan. Sinabi niya pa message niya sa akin na gagala lang naman daw sila at sasamahan niya lang si Divine. Wala raw anong dapat ikabahala dahil walang ibang mangyayari sa gala nilang iyon. "Buwiset! Hayop na lalaking 'yon!" galit kong sigaw sabay taklob ng unan sa mukha ko. Kainis talaga! Nagdrama lang sa kaniya ang babaeng 'yon, sinamahan na niya kaagad? Anong klaseng boyfriend siya? Ni hindi man lang niya napapansin na nagdadrama lang ang matandang bruha na iyon! Ang tanga talaga ng lalaking 'yon! Masyadong nagpapadala sa paawa effect ni bruhang Divine! Ni hindi man lang niya naisip ang nararamdaman ko! Wala akong ibang ginawa magdamag kun'di ang umiyak nang umiyak. Umaasa pa nga ako na uuwi ng gabi si ninong Raider sa apartment ko pero hindi. Nagising na lang ako nang umaga na. Magang- maga pa nga ang mata ko nang magising ako. Pero nagawa ko pa ring pumasok sa opisina. Bagsak ang balikat ko nang makita kong wala doon si ninong Raider. Hindi tuloy ako makapag-focus sa trabaho ko. Kaya nga ako pumasok sa trabaho kahit na tinatamad ako ay para makita siya pero wala siya. Magkasama kaya silang dalawa ng babaeng 'yon hanggang ngayon? Ano na kayang nangyari sa kanilang dalawa? Para akong mababaliw kaiisip. Para akong masisiraan ng bait sa tuwing maiisip ko na baka nagtabi silang dalawa matulog. "Uy, Avannah! Ayos ka lang ba? Bakit parang namumugto ang mga mata mo?" tanong sa akin ni Sheena nang pumunta ako sa canteen. Lunch break na kasi. At hanggang ngayon ay wala pa rin si ninong Raider. Hindi ko alam kung may balak pa ba siyang pumunta dito sa kompanya niya. "Ha? Ah eh....oo nga. Na....nanuod kasi ang ng nakakaiyak na movie kagabi. Wala kasi akong magawa. Hindi pa kasi ako inaantok no'n. Ending, iyak ako nang iyak habang nanunuod," pagsisinungaling ko sa kaniya sabay iwas ng tingin. "Ay parehas pala tayo. Kapag nanunuod din ako ng nakakaiyak na palabas, napapaiyak din ako. Tumutulo pa nga ang sipon ko kapag talagang nakakadurog ng puso ang eksena," sabi naman ni Sheena. Tumango-tango ako. "Oo minsan ganiyan din ako. Pero hindi na ako uulit. Manunuod na lang ako ng nakakaiyak na palabas kapag day off ko. Nakakahiya kasi ang mata ko.

Halatang namumugto." "Ayos lang 'yan. Pakialam ba nila? Mga impakta sila," sabi ni Sheen sabay tawa. Pinilit ko na lang ding matawa. "Siya nga pala, wala pa rin ba si ninong Raider mo? May pending signature pa kasi sa kaniya 'yong department namin. Hindi kami makapagsimula hangga't wala pang pirma," sabi ni Sheena nang magsimula kaming kumain. "Wala pa eh. Ewan ko ba doon kung bakit wala pa. Baka may pinagkakaabalahan," mahinang sabi ko. "Ah okay. Sabagay, busy siyang tao kaya expected na 'yon. Pero sino pala iyong babae na palagi ng nagpupunta dito? Girlfriend niya ba iyon? Ang lambing niya kasing makipag- usap sa ninong mo eh. Tapos minsan kapag nakikita namin silang magkasama, kumakapit sa braso ng ninong mo 'yong babae." Patago kong nakuyom ang kamao ko. Ibig sabihin pala ay nakikita rin ng ibang tao ang kaharutan ng matandang bruha na iyon. Nakakagigil na talaga siya. Kaunting- kaunti na lang ay mapupuno na ako sa kaniya. Kung hindi lang sana isang sikreto ang relasyon namin ni ninong, baka nagawa ko ng masabunutan ang babaeng 'yon. Wala akong pakialam kung matanda siya sa akin. Basta nanggigigil ako sa kaniya. Ang tanda-tanda na niya, maharot pa siya. "Avannah? Ayos ka lang ba? Bakit bigla naman nating nakakatakot ang itsura mo?" Bumalik bigla ang ulirat ko dahil sa tanong na iyon ni Sheena. Pagkatapos ay bumaling ako sa kaniya at nginitian siya ng pilit. "Ah ano....naalala ko na naman iyong ano... pinanuod ko. Medyo ano kasi... ano ba... nakakagigil iyong kontrabida doon. Ang sarap tirisin. Hindi pa ako maka- move on sa kaniya," pagpapalusot ko sabay tawa. Natatawa siyang napailing. "Ganiyan din ako sa mga kontrabida na napapanuod ko. Grabe! Hindi ko akalain na magkaparehas pala tayo kapag nanunuod. Parehas tayo ng reaksyon. Pero masaya naman, 'di ba? Damang-dama natin ang palabas?" Agad naman akong tumango. "Oo sobrang saya. Parang kasali tayo sa eksena," tanging nasabi ko sa kaniya. SUMAPIT NA LANG ANG UWIAN, wala pa ring ninong Raider na nagpakita sa akin. Inis na inis akong umuwi sa apartment ko. Sobra na talaga akong nanggigigil sa kaniya. Parang gusto ko na siyang sampalin kapag nakita ko siya. Ni wala man lang siyang message sa akin ngayon. Kanina pa iyong message niya at hindi na nasundan. Tamad na tamad akong kumilos nang pumasok sa apartment ko. At dahil wala akong masyadong tulog kahapon, ilang sandali lang ay nakatulog na ako. Nagising na lang ako nang makarinig ako ng tumatawag sa labas. Marahan kong minulat ang mata ko bago ako bumangon. Sumilip ako sa bintana at nakita ko si ninong Raider. Matalim ko siyang "Anong ginagawa mo dito? Sinong nagsabi sa akin na dito ka magpunta?" mahinahong sabi ko ngunit bakas sa tono ng pananalita ko ang inis. "Honey... pasensya ka na kung hindi ako nakapag- update sa iyo at ngayon lang ako nakapunta. Nasiraan kami ng sasakyan dahil umuulan doon sa pinuntahan namin. Tapos

nahulog pa ang cellphone ko sa bundok. Ang lakas din kasi ng trip ni Divine. Biglang nagyayang umakyat ng bundok. Pero wala naman akong magawa kun'di ang samahan siya... Mariin akong napapikit upang pigilan ang sarili ko na magalit ng sobra. Ibig sabihin, talagang silang dalawa lang ang magkasama sa bundok na iyon! Talagang enjoy na enjoy ang matandang bruha na iyon kasama ang siraulo tiningnan kong boyfriend na ang tanda-tanda na pero tanga pa rin! "Ah ganoon? May pag-akyat pala kayo ng bundok? Sana all pala. Eh 'di super happy ka naman kasama ang KAIBIGAN mo," sabi ko sa kaniya na pinagdiinan ko talaga ang salitang kaibigan. Bumuntong hininga siya. "Hindi ako masaya kasama siya. Wala nga akong gana habang umaakyat kami. Pagod lang ang inabot ko doon. Ewan ko ba kung bakit ayon ang naisipan niyang gawin. Ang sabi niya sa akin, exercise raw iyon. Pampatibay ng buto. Natawa nga ako sa sinabi niyang iyon. Pero sa tingin ko, nainggit lang siya sa mga kabataan na umaakyat ng bundok." "Huwag ka ng magpaliwanag pa. Napakadaling tumanggi sa babaeng iyon pero hindi mo nagawa. Nadaan ka yata sa drama kaya ka pumayag. Ibang klaseng boyfriend ka rin. Hindi moan lang naisip ang mararamdaman ko. Huwag mong sabihin na magkatabi pa kayong dalawa natulog sa tent?" gigil kong sabi sa kaniya. Parang gusto kong lumabas at sakalin siya ngayon. Pero huwag na pala dahil baka bigla niya akong yakapin at maging marupok ako. Kaya tama lang na nandito lang ako sa loob. "Hindi kami magkatabi. May sarili siyang tent. Ganoon din ako. Please naman, honey... huwag kang mag-isip ng kung ano sa akin. 'Di ba sabi ko sa iyo, magtiwala ka lang sa akin? Hindi ako magloloko. Hindi kita magagawang ipagpalit sa kaniya. Maniwala ka. Sinamahan ko lang talaga siya pero wala kaming ginawang masama. Ikaw nga lang ang laman ng isip ko habang kasama ko siya..." tila maiiyak na sabi niya. Nginisihan ko siya. Hindi niya ako.madadala ngayon sa kadramahan niya. Bahala siya diyan. Napupuno na talaga ako sa kaniya. Kahit na sabihin na nating may tiwala ako sa kaniya, hindi ko pa ein maiwasang magselos ng sobra. At hindi ko alam kung nauunawaan niya ba iyon. "Tumigil ka. Umalis ka na dito bago pa mandilim ang paningin ko sa iyo. Kapag hindi ka nakinig, hiniwalayan kita ngayon mismo," mariin kong sabi. Nanlaki naman ang kaniyang mga mata sa sinabi kong iyon. "No please, honey. Huwag. Hindi ko makakaya na mawala ka sa akin. Ayokong maghiwalay tayo. Wala na akong mahahanap na katulad mo. Sige na, aalis na ako honey. Bye, honey ko. Good night na. Tayo pa rin ha?" Hindi na ako nagsalita pa. Bagkus ay sinara ko na lang ang bintana at saka agad na pumasok sa kuwarto ko. Buwiset na lalaking 'yon! Ang tanga-tanga talaga! Ang sarap ilibing ng buhay!

 

Kabanata 37

 Divine's P.O.V.

 Malawak ang ngiti ko habang inaalala ang mga sandaling magkasama kaming dalawa ni

Raider sa lugar na malayo sa mga tao. Mahina akong natawa nang maalala ko na naman ang kalokohang ginawa ko. Hindi naman talaga kami nasiraan ng sasakyan. Sinadya ko iyon para hindi kami makaalis kaagad sa lugar na iyon. Para mas makasama ko ng matagal si Raider. Sa sobrang pagod niya sa pagsama sa akin, naging mahimbing masyado ang tulog niya. At dahil doon, nakagawa ako ng kapahangasan sa kaniya. Hinalikan ko siya sa labi habang tulog siya. Kinuha ko ang cellphone ko at saka tiningnan ang picture doon kung saan magkalapat ang mga labi naming dalawa ni Raider. Sayang nga dahil saglit ko lang siyang nahalikan. At nainis pa ako nang banggitin niya ang salitang "honey". Sino naman kaya ang honey na 'yon? lyon siguro ang endearment nilang dalawa ng babae niya. Ibig sabihin, talagang tama lang ang hinala ko na may babae na nga siyang kinababaliwan. "Kanina ka pa tingin nang tingin diyan sa picture niyong dalawa ni Raider. Hindi ka ba nagsasawa?" sabi sa akin ni Lyka sabay upo sa tabi ko. Tumingin ako kay Lyka. Kasalukuyang nasa condo unit ako ngayon kasama ang babaeng ito. Wala siyang magawa kaya naman dinalaw niya ako dito sa unit. "Hindi talaga ako magsasawang tingnan ito dahil ito na yata ang pinakamagandang picture na nakuha ko kasama si Raider," sabi ko sa kaniya sabay ngisi bago ko muling tiningnan ang picture namin ni Raider. Mahina siyang natawa. "Ewan ko sa iyong babae ka. Baliw ka na ngang talaga sa lalaking 'yon. Talagang ninakawan mo siya ng halik habang natutulog siya. Pero mas maganda pa ring halikan ang isang lalaki habang gising. Mas dama." Pinandilatan ko naman siya ng mata. "At sa tingin mo ba kapag ginawa ko iyon, papayag si Raider? Sa tingin mo ba kapag gising siya at hahalikan ko siya, magagawa ko ba? Hindi 'di ba? Malamang sa malamang hindi ko siya magagawang halikan dahil ayaw niya. Kaya ninakawan ko na lang siya ng halik habang natutulog." "Eh 'yon naman pala. Alam mong ayaw niya pero ba't ginawa mo pa rin? Bakit hinalikan mo pa rin siya, ha?" Nakataas kilay na sabi niya Inirapan ko siya. "Malamang gusto ko! Alam mo na 'yong sagot 'di ba?" Nakanguso siyang napailing. "Ewan ko sa iyo! 'Di ba sinabihan na kita na ibaling mo na lang sa iba ang pagmamahal mo kay Raider na wala namang gusto sa iyo. Hindi naman magbabago ang pagtingin niya sa iyo eh. Talagang kaibigan ka lang niya. 'Yon lang 'yon. Sinasabi ko sa iyo....ikaw lang ang iiyak sa huli. Mahirap ipagpilitan ang sarili sa taong ayaw naman sayo." Naiinis ko siyang inirapan. "Hayaan mo na nga ako! Hindi naman ikaw ang masasaktan eh. At saka bakit ka ba nangingialam sa ginagawa kong ito? Palagi ka na lang nangingialam tapos palagi ka pang kontra!" "Kung tama ba ang ginagawa mo, sa tingin mo ba kokontrahin kita? At saka hindi mo ako naging kaibigan para suportahan ka sa mga maling ginagaw mo! Hindi ganoon ang tunay na kaibigan! Ayoko lang na masaktan ka sa huli at magmukhang kawawa. At isa pa, paano kung totoo ngang may karelasyon na 'yang si Raider? Tapos ganiyan pa ang ginagawa mo? Ano sa tingin mo ang mararamdaman ng babaeng 'yon? Bakit ba ayaw mo na lang hayaan si Raider?" nakaismid niyang sabi sa akin.

Nag-iwas ako ng tingin. Eh anong magagawa ko kung si Raider ang sinisigaw ng puso ko? Ano bang mahirap maintindihan doon? Na kahit anong gawin ko, hindi ko maibaling sa iba ang nararamdaman ko. Kaya wala akong magagawa. Hindi ko kayang basta na lang ipasa sa iba ang nararamdaman kong ito para kay Raider. "Sinabi ko na sa iyo ito noon pa. Ano bang hindi mo maintindihan doon?" walang gana kong sabi. Tumikhim siya. "Oo alam kong nahihirapan ka pero isipin mo ang magiging itsura mo sa huli. Baka maglumpasay ka na lang diyan kaiiyak kapag nakita mo si Raider na may kasamang babae." Bumuntong hininga ako. Baka nga. Baka nga magwala pa ako at magawa kong saktan ang babaeng 'yon. Baliw na kung baliw. Wala akong pakialam kung ano ang sasabihin ng ibang tao sa akin. Alam kong wala akong karapatang gawin iyon sa babae ni Raider dahil wala namang kami. Pero gusto kong gawin iyon dahil ako dapat ang mahal ni Raider at hindi ang kung sino mang babae. "Bahala na. Hangga't may pag-asa pa akong natitira, hindi ko magagawang basta na lamang bitawan si Raider. Hindi ako susuko. Bahala na kung masaktan ako. Ihahanda ko na lang ang sarili ko," sagot ko naman sa kaniya sabay ngiti. Hinampas niya ako sa braso. "Baliw ka na ngang talaga! Mas gusti mo pang masaktan kaysa iligtas ang sarili mo sa sakit na maaari mong maranasan sa lalaking 'yon. Napapagod na akong magpayo sa iyo. Bahala ka na nga sa buhay mo," sabi niya sabay alis sa tabi ko. Sinundan ko na lamang si Lyka nang tingin hanggang sa makalabas siya ng unit ko. Bigla tuloy akong nalungkot dahil mag- isa na lang ako. Naintindihan ko naman kung bakit ganoon sa akin si Lyka. Para na rin kasi kaming magkapatid ng babaeng 'yon. At nakababatang kapatid ang tingin niya sa akin. Pero masisisi ko ba ang sarili ko kung nagmahal ako ng sobra at totoo? PINALIPAS KO LANG ang ilang minuto bago ako nagbihis at naligo. Pupuntahan ko si Raider sa unit niya. Pasimple ko na lang siyang haharutin para hindi siya magalit sa akin. Para hindi niya ako layuan. "Hi!" bati ko kay Avannah nang pumunta ako sa opisina ni Raider. "Hello po," sabi naman niya sa akin. "Si Raider? Dumating na ba?" sabi ko nang makalapit ako sa kaniya. "Hindi pa po," tipid niyang sabi. Kumunot ang noo ko. "Ayos ka lang ba, Avannah? Bakit parang wala ka sa mood?" Tumingin siya sa akin at saka ngumiti ngunit alam kong pilit lang 'yon. "Ayos lang po ako. May kaunting problema lang." Tumaas ang kilay ko. "Problema saan? Bahay? Love life?" "Love life po," maikling sagot niya. Natawa naman ako. "At ano naman ang problema mo sa love life? Nagloko ba ang boyfriend mo ngayon?" Marahan siyang umiling. "Hindi ko alam. Hindi naman po siguro. Pero kasi nakakainis lang dahil hindi niys magawang layuan ang bestfriend niyang babae. Talagang napapasunod siya nito. Katulad na lang ng nagpapasama ito sa lugar kung saan silang

dalawa lang. Kahit na sinasabi niya sa akin na magkaibigan lang sila o kaibigan lang ang tingin niya sa babaeng 'yon, nagseselos talaga ako." Mahina akong natawa. "Naiintindihan naman kita. Kahit siguro ako rin eh magseselos talaga. Pero kung ako sa iyo, aawayin ko iyong bestfriend. Kasi 'di ba dapat lumayo na siya dahil may girlfriend na ang kaibigan niya. Kaya dapat respetuhin niya iyong girlfriend." Tumitig siya sa akin. "Ganoon po ba kayo?" Napangiwi ako. "Hindi pa kasi hindi ko naman nakikita pa si Raider na kasama ang babae niya. Kaya wala pa akong ebedensiya. Pero bahala na... hindi ko alam kung magagawa kong layuan si Raider. Mahal ko na kasi siya." Muli niya akong nginitian pero nag-iwas na siya ng tingin. Kasabay no'n ang pagsalubong ng kaniyang kilay. Siguro ay talagang wala sa mood si Avannah ngayon dahil nakikita ko sa mga mata niya. "Siya nga pala may ipapakita ako sa iyo," sabi ko sabay kuha ng cellphone ko. Ipinakita ko ang picture namin ni Raider na magkalapat ang labi. Humagikgik pa nga ako nang muli kong tinignan iyon. "Ang galing ko 'no? Nagawa kong nakawan ng halik si Raider habang tulog siya. Best day ever ko talaga 'to!" masayang sabi ko sa kaniya. Bahagya akong nagulat nang tingnan ako ng masama ni Avannah. "Opo ang galing ninyo. Sobrang galing. Napakagaling," may diing sabi niya sabay kuyom ng kaniyang kamao habang nakatitig sa akin.

 

Kabanata 38

 Avannah's P.O.V.

 Pinilit ko pa ring pumasok kahit na iritang- irita ako kay ninong Raider pero nagkamali pala ako sa desisyon kong iyon. Dapat pala, hindi ko na naisip na pumasok para subuking makipag-ayos kay ninong Raider. Hindi na ako makikipag- ayos sa kaniya dahil sa ginawa niya sa akin na 'to. Talagang nakipaghalikan siya kay Divine! Napakasinungaling niya! Sinabi niyang hindi niya ako lolokohin pero ginawa na niya! Kaya pala hindi siya nagpunta sa apartment dahil nandoon siya kay tandang Divine! "Alam mo, Avannah... sobrang happy ko dahil naghalikan kami ni Raider. Ang sarap pa lang mahalikan ng taong mahal mo, 'no?" nakangiting sabi sa akin ni Divine. Kung puwede ko lang sanang sabunutan at bangasan ang mukha ng babaeng 'to, kanina ko pa ginawa. Pero wala akong magawa dahil malalaman na ako ang karelasyon ni ninong. Malaking gulo 'yon at magiging usapan pa kami. Kaya naman nagtitimpi lang ako dito sa kinauupuan ko kahit na gusto ko ng sumabog sa galit. Galit na galit ako. Hayop na ninong Raider 'yon. Napakasama niya! Hayop siya! Niloko niya akol Kailangan niyang maturuan ng leksyon. Makikipaghiwalay na ako sa kaniya. Tutal parang mas gusto naman niya kay Divine.

Para malaman niya kung sino ang mas matimbang sa aming dalawa. "Anong masasabi mo sa ginawa ko, Avannah? Ang galing ko pa?" aniya sabay bungisngis. Pinilit kong ngumiti kahit talagang sobra na akong nanggigigil sa babaeng 'to. "Oo naman. The best. Kaya nga nanggigigil ako sa iyo ngayon..." "Ha? Ano 'yong huli mong sinabi? Hindi ko narinig," kunot noong sabi niya. "Wala, Sabi ko, magtatrabaho muna ako," walang gana kong sabi at saka tinuon ang mata ko sa mga folders. "Oh, I'm sorry! Sige na magtrabaho ka na dahil baka mapagalitan ka pa ng ninong mo. Babalik na lang ako dito mayamaya," sabi niya bago tuluyang umalis. Mariin akong napapikit. Hanggang sa hindi ko namalayan na rumagasa na pala ang luha ko sa pisngi. Ang sakit. Parang may kung anong matulis na bagay ang nasa dibdib ko tumutusok. Ganito pala ang pakiramdam kapag nasasaktan. Nakakapang- init ng ulo. Gusto kong magwala. Gusto kong sumigaw. Pero hindi puwede. Dahil isang sikretong relasyon lang naman ang mayroon kami. Na bawal may makaalam. Kaya ngayon, ito ako umiiyak ng palihim. Nakakainis. Hindi ko deserve ang ganito. Wala naman akong ginawang masama. Pinakain ko na nga lahat- lahat, tumikim pa ng iba. Hindi marunong makontento. Teka....bakit ba ako umiiyak? Talunan na kaagad ako? Hindi puwedeng ganito. Tutal siya ang nagsimula ng ganito, humanda siya sa akin. Hindi ako papayag na ako lang ang masasaktan ng ganito. Pinahid ko ng marahas ang aking mga luha bago ko kinuha ang bag ko. Kinuha ko mula sa loob no'n ang make up kit ko. Nag- ayos ako ng aking sarili. Pagkatapos ay lumabas ako ng opisina. "Wow! Ang ganda mo ngayon, Avannah! Parang may iba sa ganda mo ngayon, Bakit?" nakangising sabi sa akin ni Sheena. "Palagi naman akong maganda. Ngayon lang ako naging sobrang maganda dahil naisipan kong maglagay ng kaunting make up," sabi ko sabay kindat. Mabigat ang dibdib ko ngayon. Pero pinipilit kong maging okay. Kailangan eh. Magtataka sila kapag nakita akong malungkot. At isa pa, bawal nilang mahalata na nasasaktan ako ngayon dahil wala naman silang alam na may boyfriend ako. Na may gurang akong boyfriend. "Sabi ko naman kasi sa iyo eh! Bagay sa iyo 'yang ganiyan. Na may kaunting make up ka. Ang ganda mo talaga, Avannah! Kaya hindi na ako magtataka kung bakit gustong- gusto ka ni Lorenzo!" aniya sabay tawa ng malakas. Bumuntong hininga ako. Kung sakali kayang si Lorenzo ang naging boyfriend ko, magagawa kaya akong lokohin ng lalaking 'yon? Sa tingin ko kasi ay talagang mabuting utusan ang puso ko kung sino ang mamahalin ko, nagawa ko na. "Hi, Avannah!"

Napalingon ako sa tumawag sa akin. Si Lorenzo ito na namilog ang mga matang naglalakad ng mabagal patungo sa akin. Natawa tuloy ako sa reaksyon niya ngayon. Parang nagulat siya nang makita ako. Gandang- ganda lang? "Hoy, Lorenzo! 'Yong laway mo parang tutulo na! Gandang ganda ka naman kay Avannah!" pang-aasar ni Sheena kay Lorenzo. Natawa naman si Lorenzo sabay kamot sa kaniyang batok. "Grabe ka naman sa akin! Eh ano kasi... nagulat ako sa ganda ngayon ni Avannah. Ang ganda na niya pero parang mas lalo pa yatang gumanda ngayon," sabi ni Lorenzo sabay yuko. "Tama na nga 'yan. Lumalaki na ulo ko sa inyong dalawa. Tara! Kain na tayo. Sabay- sabay ulit tayo!" sabi ko sabay hawak sa kanilang brasong dalawa. Kahit papano ay nalilibang ako sa kanilang dalawa. Mayroon parte pa rin sa akin ngayon na gustong umiyak pero napipigilan ko naman ang sarili ko kahit papaano. "Avannah... bakit natahimik ka bigla? Ayos ka lang ba? May problema ka ba?" tanong sa akin ni Sheena. Napakurap tuloy ako sabay tingin sa kaniya. "Ha? Wala naman. Ayos lang ako. May ano lang....naisip lang ako," sabi ko at saka ako nag-iwas ng tingin. "Kung ano man ang iniisip mo na hindi maganda o nagbibigay sa iyo ng kalungkutan, huwag mo ng isipin. Baka malungkot ka lang," sabi sa akin ni Lorenzo sabay tapik sa balikat ako. Tipid ko siyang nginitian. "Salamat, Lorenzo..." MATAPOS NAMING kumain, hindi muna ako bumalik sa opisina ni ninong Raider. Hindi ko alam kung nandoon na siya. Nagpunta ako sa fire exit at saka doon umiyak nang umiyak. Bigla na lang kasing naging mabigat ang mata ko na para bang gustong kumawala ng mga luha ko. Kaya naman tuluyan na akong napaiyak. "Avannah...." Bigla akong napatigil sa pag-iyak nang May tumawag sa akin. Kaagad kong pinahid ang mga luha ko at saka lumingon sa likuran ko. "I'm sorry kung sinundan kita. Napansin ko kasi na parang hindi ka okay. Nag-alala pa ako nang makita kitang pumasok dito. Ayos ka lang ba? Puwede kang magsabi sa akin kung may problema ka. Mas mainam na may mapagsabihan ka. Huwag kang mag-alala, hindi ko ito ipagsasabi kahit kanino. Magtiwala ka sana sa akin," seryosong sabi niya. Huminga ako ng malalim. "Hindi na. Iba kasi itong problema ko. Baka....baka mahusgahan mo ako." "Alam kong natatakot kang magtiwala pero maniwala ka, hindi ko ipagsasabi ito kahit kanino. Gusto ko lang na matulungan kang ilabas ang sama ng loob mo. Gusto ko talagang makatulong sa iyo..." Nakatitig ako diretso sa mga mata ni Lorenzo. Magaan naman ang loob ko kay Lorenzo. Siguro wala namang masama kung sasabihin ko sa kaniya, 'di ba? "Sigurado ka bang tutuparin mo ang pangako mong hindi mo ipagsasabi sa iba?" paniniguro ko. Mabilis siyang tumango. "Oo... pangako."

Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "Kasi ano... ang totoo niyan... may... may boyfriend na ako, Lorenzo, Kaya....kaya iniiwasan kita at tinatanggihan kita." "Si ninong Raider mo ba ang boyfriend mo?" Nanlaki naman ang mga ko sa sinabi niyang iyon. "Ha? Paano mo nalaman?" Tumikhim siya. "Simula nang makita ko kayo kung paano ka niya yakapin, nakaramdam na ako ng iba sa paraan ng pagkakayakap niya sa iyo. Inobserbahan ko kayong dalawa. Hanggang sa lumakas ang kutob ko na may namamagitan sa inyo. At ito na nga... sinabi mo na sa akin kaya hindi na rin ako nagulat." Napaupo ako sa hagdan. Hindi pa rin pala kami masyadong maingat dahil may nakakapansin pa rin sa aming dalawa. Naupo si Lorenzo sa tabi ko. "Bakit? Ano bang nangyari? Nag-away ba kayo?" Bumuntong hininga ako. "Oo. At ang pinag-aawayan namin ay ang babaeng palaging napunta sa opisina niya. Si Divine. Ang bestfriend niya na may gusto sa kaniya. Itong si Divine... gustong malaman kung sino ang karelasyon ni ninong at hindi niya alam na ako 'yon. Tapos kanina... pinakita niya sa akin ang picture nila ni ninong na magkalapat ang labi nila. Sobrang sakit, Lorenzo. Hindi ko ito deserve. Bakit kaya hindi niya magawang layuan ang babaeng 'yon? Mas matimbang kaya ang bestfriend niyang iyon kaysa sa akin na girlfriend niya? Ang sabi niya sa akin ay hindi niya ako magagawang lokohin pero anong ginawa niya?" Nagsimula na namang rumagasa ang mga luha ko. At pakiramdam ko ay naninikip na ang dibdib ko ngayon. Kaya naman iniiyak ko na lang talaga para makahinga ako kahit papaano. Tinapik ako sa balikat ni Lorenzo. "Palagay ko sinusubukan namang layuan ng ninong Divine. Medyo nahihirapan lang siguro siya dahil matalik niyang kaibigan 'yon. Syempre, magtataka ang babae 'yon kung bigla siyang lalayuan ng ninong mo. Medyo mahirap nga lang kasi hindi puwedeng malaman ng iba ang relasyon niyo. Kaya hindi masabi ng ninong mo doon sa Divine ang dahilan kung bakit kailangan niyang layuan ang babaeng 'yon." "Pero kahit na eh. Dapat kahit papaano gumagawa siya ng galaw. Tapos ano itong picture nila na naghahalikan? Anong masasabi mo doon?" inis kong sabi. "Baka lasing ang ninong. Baka nilasing ni Divine. Pero kahit na eh. Dapat alam pa rin niya ang ginagawa niya kahit lasing siya lalo na kung mahal ka niya," sabi naman niya sabay iling. "Naiinis ako sa kaniya. Hayop siya. Hindi ko rin alam kung bakit siya pa ang minahal ko kahit na dapat nga pangalawang magulang ko siya. Kahit na alam kong sobrang magagalit sa akin ang mga magulang ko dahil sa ginawa kong pakikipagrelasyon sa kaniya pero sumugal pa rin ako. Pero ito lang ang ginawa niya sa akin....Napakasama niya..." Hinaplos ni Lorenzo ang likod ko. "Ang mapapayo ko lang sa iyo, bago ka gumawa ng desisyon, mag-isip ka ng maigi. Kasi hindi natin alam kung ang picture na ipinakita sa iyo ni Divine ay totoo bang talaga. Baka mamaya, ninakawan niya lang ng halik ang ninong mo. Baka naman pinatulog niya para halikan gano'n. Kaya mabuti pang alamin mo muna. Baka kasi maisip mo agad na hiwalayan ang ninong mo eh." Napatingin ako kay Lorenzo. Napakabait niya talaga. Akala ko pa naman papayuhan niya ako na hiwalayan na kaagad si ninong Raider at siya na lang ang mahalin ko.

"Bakit pala hindi mo ako pinayuhan na hiwalayan ko si ninong? Na parang gusto mo pang magkaayos kami?" sabi ko sabay pahid ng luha ko. "Kasi hindi naman ako ganoon ka-selfish para sabihin ko na ako na lang. Eh alam ko naman na mahal mo siya. Sa nakikita ko ngayon. Kasi kahit alam mong bawal ang pag- ibig niyo, sumugal ka pa rin. At sa tingin ko na handa mo siyang ipaglaban kapag nagkaalaman na. Pero ito lang ang sa akin, kung sakali man na hindi ka niya mahalin kagaya ng inaasahan mo, o magagawa ka niyang ipagpalit sa kaibigan niyang iyon, nandito lang ako para sa iyo..." Nakangiting sabi ni Lorenzo sabay hawak sa kamay ko. Nginitian ko rin siya. "Salamat, Lorenzo. Kahit papaano gumaan ang loob ko." "Walang ano man. Sige na, bumalik ka na sa opisina niya. Maging kalmado ka lang. Mamaya mo na siya awayin kapag wala ng tao. O 'di kaya i-lock mo 'yong opisina niya para walang makapasok. Basta iyong sinabi ko sa iyo, ha? Alamin mo mun ang both side para kapag nagdesisyon ka, hindi ka magsisisi sa huli," aniya sabay kindat. Napangiti naman ako. "Maraming salamat ulit, Lorenzo... salamat talaga..." sabi ko sabay yakap sa kaniya. "Walang ano man, Avannah. Palagi mo lang tatandaan na nandito ako palagi para sa iyo. Kaya kung may problema ka, huwag kang mahihiyang magsabi sa akin. Handa akong pakinggan ka ano mang oras..."

 

Kabanata 39

 Avannah's P.O.V.

 "Masarap ba ang labi ni Divine?" kalmado ngunit gigil kong tanong kay ninong Raider nang pumunta siya dito sa apartment ko. Nasa labas lang siya. Habang ako naman ay nakasilip lang sa bintana. Wala akong balak na pagbuksan siya ng pinto. Ayoko muna siyang makasama ngayon. Naiirita lang ako sa pagmumukha niya. Ang tanda-tanda na pero walang pinagkatandaan. "Ha? Anong masarap ang labi ni Divine? Hindi ko maintindihan ang sinasabi mo, honey. At please lang, honey....buksan mo na itong pinto para sa loob tayo mag- usap. Hindi 'yong nandito ako sa labas..." malungkot niyang sabi pero hindi ako nagpadala. Malamang nagpapalungkot-lungkutan lang ang lalaking ito. At sa mga ganitong situwasyon, ayoko ng magpadala pa sa kaniya dahil hindi naman talaga niya ako kakausapin. Kakainin niya lang ang bilat ko. "Tumigil ka. Hindi mo na ako madadala pa sa paganiyan - ganiyan mo. Huwag ako, Raider. Punong-puno na ako sa iyo. Anong hindi mo alam ang pinagsasabi mo? Pinakita sa akin ni Divine ang picture niyong dalawa! Naghahalikan kayo! Anong hindi mo alam doon?" galit kong sigaw sa kaniya. Bumuka ang bibig niya ngunit walang salitang lumabas sa bibig niya. Malamang sa malamang, wala na siyang masabi. Siguro ginusto niya rin talagang makasama si Divine para gumawa ng milagro. "Saan umabot ang halikan niyong 'yon? Sa kama ba? Hayop ka! Napakasama mo! Sinungaling kang gunggong ka! Anong karapatan mong saktan ako ng ganito? Binigay ko

sa iyo ang lahat. Hinayaan kitang sambahin ang katawan ko pero anong ginawa mo? Niloko mo pa rin ako! Naging mabuting girlfriend naman ako sa iyo pero ito lang ang isusukli mo? Nasa mas bata ka na nga, pumunta ka pa matandal Gusto mo yata ng panis na tahong eh! Kung ganoon lang din pala, maghiwalay na lang tayo!" gigil kong sabi sa kaniya. Napahilamos siya ng mukha na tila ba hindi na kinakaya ang mga nangyayari. Huwag niya akong artehan. Buwisit siyal Ang sarap niyang yakapin sa leeg! Pero ayoko lang lumapit sa kaniya dahil malamang sa malamang, gagawin niya ang paraan niya para mapakalma ako. At ayokong maging marupok. "Honey... walang nangyari sa amin ni Divine. At maniwala ka, wala akong alam sa sinasabi mong picture na naghahalikan kaming dalawa. Wala talaga. Maniwala ka naman sa akin, please. Baka ninakawan niya lang ako ng halik. Dahil napagod ako noong araw na iyon kaya tulog na tulog ako no'n... pero wala akong maalala na naghahalikan kami. At saka bakit ko naman hahalikan ang babaeng 'yon eh may girlfriend ako?" Inirapan ko siya. Hindi ko alam kung kanino ako maniniwala. Pero ayokong maniwala muna ngayon kay Raider. Bigla tuloy akong nanggigigil kay Divine. Kung talagang ninakawan niya lang ng halik si ninong, buwisit na babaeng 'yon! Nakaisa siya kay ninong! "Umalis ka na muna. Ayoko munang makita ka. At sa opisina, ayokong makausap ka. Subukan mo lang na kausapin ako tungkol sa ating dalawa, hihiwalayan na talaga kita. Sakit ka rin sa ulo eh. Ang tanda-tanda mo na pero dagdag problema ka pa. Umalis ka na!" Gumuhit sa kaniyang mukha ang lungkot pero hindi ako nagpatinag. Ayokong maging marupok, Bahala siya diyan. Marami akong luhang iniyak. Kaya kailangan niya ring maparusahan ngayon. "Kung 'yan ang gusto mo, honey....sige susundin ko lahat. Huwag mo lang akong hiwalayan. Good night, honey..." sabi niya bago umalis. Sinundan ko na lang siya ng tingin mula sa bintana. Nakaramdam ako ng lungkot nang mawala na siya sa paningin ko. Nakakainis! Hindi man lang nagpabebe ang hayop. Masyadong masunurin. Pero hayaan na. Gusto ko rin na hindi muna siya makasama ngayon dahil palagi namang magkasama kami noong mga nakaraang araw. Nakakasawa rin pala ang palaging magkasama. KINABUKASAN, sinalubong ako ni Lorenzo mula sa labas ng kompanya. Malawak ang ngiti niya nang makalapit ako. "Kumusta ka? Ayos ka lang ba? Nag-usap na ba kayong dalawa?" sunod-sunod niyang tanong sa akin. Umiling naman ako. "Hindi kami nag-usap ng maayos. Pumunta siya sa apartment ko kagabi pero pinaalis ko siya. Ang sabi niya sa akin, wala raw siyang matandaan na naghalikan silang dalawa. Wala raw nangyari sa kanila." "Eh 'di mabuti naman kung ganoon. Baka nga pakana lang iyon ni Divine. Syempre ikaw na nga ang nagsabi na may gusto na sa kaniya iyong babae na 'yon. Baka dati pa siya gusto ni Divine." "Dati pa nga. Hindi lang maamin ni Divine. Ngayon lang siya umamin," sabi ko naman. Napatango siya. "Ay kaya pala. Siguro ngayon lang kumikilos ang babaeng 'yon. Eh

ano pala ang plano mo? Wala ka bang balak gawin? Kasi kapag mga ganiyang babae... desidido na 'yang makuha ang lalaking gusto nila. Kaya sa tingin ko, marami pang gagawin si Divine para makuha niya ang ninong mo. Dapat kumilos ka na bago pa maagaw sa iyo ang ninong mo." Umiling naman ako. "Kung mahal talaga ako ni ninong, hindi siya magagawang maagaw ng iba sa akin. Na kahit maghubad pa sa harapan niya ang matandang hukluban na iyon, hindi siya maaakit. Kung mahal niya talaga ako. Pero kung hindi, malamang sa malamang, may magaganap na sa kanila." "Tama ka diyan. Dahil kapag mahal ng isang tao ang isang tao, hindi iyon matitibag ng kahit na sino man. Pero malay mo naman, 'di ba? Iyong Divine lang ang sumisira sa inyo. Hindi naman kasi maiiwasan 'yan sa isang relasyon. 'Yang mga anay na sinasabi nila. Kaya dapat, imbes na matibag kayo, dapat mas maging matibay kayo," masayang sabi niya. Napangiti na lang ako. Nakakatuwa naman si Lorenzo dahil ang gaganda ng mga sinasabi niya. Ang lawak niyang mag-isip. Hindi siya 'yong tipo ng tao na kapag nagko- comfort, may kasamang panlalandi. Si Lorenzo ay gusto niya talagang magkaayos kami ni ninong. "Matanong ko lang, wala ka bang nasasabi sa akin? Kumbaga bakit hindi mo ako hinusgahan?" Mahina siyang natawa. "Husgahan? Saan? Sa pakikipagrelasyon mo sa ninong mo? At bakit naman? Makapangyarihan ang pag-ibig. At saka hindi lang naman kayong dalawa ang nasa sitwasyon na ganiyan. Na bawal ang pag- iibigan ninyo. Marami ring katulad niyo na kalimitan sa kanila ay nagtatagumpay. Nagiging matibay sila kahit na maraming pagsubok." "Pero hindi ka ba nagseselos kasi nalaman mo na taken na pala ako?" Huminga siya ng malalim. "Medyo masakit kasi 'yong babaeng minahal ko kaagad eh taken na pala. Pero anong magagawa ko? Ayoko namang maging dahilan para masira ang relasyon ninyo kaya support lang ako. Gusto ko na kung sakali mang makukuha kita, sa tamang paraan. Hindi iyong inagaw." Parang nahaplos ang puso ko sa sinabing iyon ni Lorenzo. Bakit ba kasi hindi ko kaagad nakilala ang lalaking 'to? Eh 'di sana....siya na lang ang lalaking mahal ko. Pero hindi ko naman magagawang turuan ang puso ko kung sino ang mamahalin nito. "Salamat, Lorenzo. Solid ka magpayo..." sabi ko sabay tapik sa balikat niya. "Wala iyon basta ikaw. Basta... palagi mo lang tatandaan na nandito ako palagi para sa iyo," sambit niya sabay kindat. "Tara na... pumasok na tayo sa loob, sabi ko sa kaniya sabay hawak sa kaniyang pulsuhan Nagpatianod naman siya. Hindi pa man kami tuluyang nakapapasok sa gusali ay may pares na ng matang matalim na nakatingin sa aming dalawa. Napatingin ako kay Lorenzo nang bawiin niya ang pulsuhan niyang hawak ko. "H-Hello po, Sir..." bati ni Lorenzo kay ninong.

"Good morning, Sir," walang gana kong sabi. "Masyado ka yatang masayang nakikipagtawanan sa katrabaho mo," may diin niyang sabi sabay tingin kay Lorenzo. "Masaya talaga ako, Sir dahil ang sarap kausap ni Lorenzo. Kagaya ng kaibigan niyo, Sir na si Divine. 'Di ba masaya kayong kausap siya? Ganoon din ako kay Lorenzo, Sir," sabi ko sabay ngisi. Nakita ko ang pagtiim ng kaniyang bagang. Nagseselos na naman yata ang gunggong na ito pero wala akong pakialaman. Siya itong napakaseloso pero siya pala itong may ginagawang kalokohan. Basta ako, wala akong ginagawang kalokohan. Wala kang ginagawang mali ni Lorenzo. "Pumunta ka na sa opisina, Avannah..." aniya sabay titig sa akin. "Avannah... punta na ako sa department ko," sabi ni Lorenzo sabay tingin kay ninong. "Mauna na po ako, Sir," wika niya bago nagmamadaling umalis. "At talagang dito pa kayong dalawa naghaharutan sa kompanya ko?" gigil niyang sabi nang tumingin siya sa akin. "Naghaharutan? Talaga ba? Kumusta ka naman pala? Nakikipagtawanan ka at masayang - masaya ka na kausap ang kaibigan mo. Kaibigan mong kahalikan mo? Huwag mo akong simulan, Raider. Sinasabi ko sa iyo, kapag napuno ako sa iyo sa mga pinagsasabi mo, hindi ako magdadalawang isip na hiwalayan ka. Tutal manloloko ka naman," may diin kong sabi sabay tingin sa ibang direksyon. Naiirta ako sa pagmumukha niya. Ang sarap niyang bigwasan. Buwisit siya. "Hindi kita niloloko, Avannah. Hindi ko magagawa sa iyo iyon. Pinangako ko sa iyo na hinding-hindi kita magagawang ipagpalit sa kahit na sino man. Kaya huwag kang basta- basta maniniwala sa mga nakikita mo. Pupuntahan ko ngayon si Divine para malaman ko kung ano ba talaga ang sinasabi mo." Tiningnan ko siya. "Eh 'di puntahan mo. Magsama kayong dalawa," sabi ko bago mabilis na naglakad patungo sa elevator.

 

Kabanata 40

 Raider's P.O.V.

 Selos na selos ako habang nakatingin kay Avannah na masayang nakikipagtawanan sa katrabaho niya. Pasimple akong nakatanaw mula dito sa kinatatayuan ko. Talagang close na sila ng lalaking 'yon. At hindi ako natutuwa. Hindi lang ako makagalaw ngayon ng ayos dahil paniguradong magagalit sa akin si Avannah. Ayokong maghiwalay kaming dalawa kaya ayokong gumawa ng aksyon na ikagagalit niya. Sadyang nagtataka lang ako sa sinasabi niyang picture namin ni Divine na naghahalikan. Wala naman kasi akong matandaan na naghahalikan kaming dalawa. "Raider! Mabuti naman at nagkita na tayong muli!" sabi ni Divine nang makita niya ako. "Anong ginagawa mo diyan? May hinihintay ka ba?" takang tanong niya. Kaagad ko siyang tinalikuran at kaagad na naglakad patungo sa opisina ko.

Naramdaman ko naman na sumunod siya sa akin. Bigla akong nairita kay Divine. Nang dahil sa kaniya kaya kami magkaaway ngayon ni Avannah. "Raider kinakausap kita. Bakit hindi ka naman nagsasalita diyan?" sabi niya pa pero hindi pa rin ako umimik. Tahimik lang akong naglalakad hanggang sa makarating ako sa opisina ko. Bakas sa mukha niya ang pagtataka nang maupo siya sa harapan ko. "Raider? Ano ba? May problema ba? Bakit hindi ka nagsasalita diyan?" Tiningnan ko siya. "Ano iyong picture na pinakita mo kay Avannah? Na naghahalikan tayo? Kailan tayo naghalikan, ha? Anong kalokohan ang ginagawa mo, Divine?" Tila nagulat siya sa sinabi kong iyon. "Ha? Eh kasi ano... hindi ko napigilan ang sarili ko na halikan ka habang natutulog..." sabi niya sabay ngiti. Matalim ko siyang tinitigan. "At anong nginingiti mo diyan? May nakakatuwa ba? Masaya ka ba sa ginawa mo? Ginagago mo ako eh! Pumayag na nga akong samahan kang gumala tapos ganoon lang ang gagawin mo sa akin?" bahagyang tumaas ang boses ko matapos kong sabihin iyon. Nanlaki naman ang mata niya na tila ba nagulat sa pagtaas ng boses ko. "Teka lang naman, Raider. Bakit ka ba nagagalit? Hinalikan lang naman kita, ha. Masama ba 'yon?" "Oo! Parang pinagsasamantalahan mo na ako! Alam mong tulog ako dahil sa pagod tapos ganoon lang ang gagawin mo sa akin? Anong klase ka? Ano bang hindi mo maintindihan sa sinasabi ko sa iyo na kaibigan lang ang turing ko sa iyo?" naiinis kong sabi sa kaniya. Nagtangis ang bagang ko sa inis. Ngayon alam ko na kung bakit galit sa akin si Avannah. Dahil pala iyon sa kalokohang ginawa sa akin ni Divine. Wala talaga akong kaalam-alam sa ginawa niyang kagagohan dahil tulog na tulog ako sa pagod. Nakakainis ang babaeng 'to. Kung hindi ko lang siya matalik na kaibigan ay baka nasampal ko na siya. Ayoko sa babaeng may ginagawang kabalbalan sa katawan ko. "Grabe ka naman kung magalit sa akin, Raider. At saka hindi naman kita pinagsamantalahan. Hindi ko lang talaga napigilan ang sarili ko nahalikan ka. Naakit lang talaga ako sa iyo..." malungkot ang boses. niyang sabi. "At talagang kinuhaan mo pa ng picture? Para saan? At saka bakit mo ba ipinapakita pa sa inaanak ko ang kalokohan mo? Hindi mo ba naisip kung ano ang maaaring isipin ni Avannah sa mga ginagawa mo?" Tumaas ang kilay niya. "Ha? At ano naman ang iisipin niya eh suportado naman niya ako. Gusto niya ngang magkatuluyan tayong dalawa. Suportado niya ako. Ikaw lang naman itong maarte na ayaw sa akin." Natawa na lang ako. Inaakala niya talaga na suportado siya ni Avannah. Hindi niya alam na galit na galit na sa kaniya si Avannah dahil nagseselos ito. Hindi lang makapag- react si Avannah dahil kailangan naming itago ang kung ano mang namamagitan sa amin kahit na ano pa ang mangyari. "Tumigil ka na sa mga kalokohan mo, Divine bago pa ako magalit ng husto sa iyo. Sumusobra ka na. Humanap ka na nga lang ng lalaking mag-aasikaso sa iyo at sasamahan ka sa lugar na mga gusto mo. Hindi 'yong ako ang ginugulo mo! Napakadami kong ginagawa tapos dumagdag ka pa gawain ko. Napapagod na ako sa totoo lang," sabi ko nang hindi tumitingin sa kaniya. "Raider... bakit ba ang sakit mo ng magsalita sa akin ngayon? Gusto ko lang naman ipakita sa iyo kung gaano kita kamahal. Bawal ko bang gawin iyon?" naiiyak niyang sabi kaya napatingin ako sa kaniya.

"Bawal. Bawal na bawal..." mariin kong sabi. "At bakit? Dahil ba may babae ng pagpapatibok ng puso?" Mariin akong napapikit at saka bumuntong hininga. Sa totoo lang ay medyo nahihirapan ako sa sitwasyon namin ngayon ni Avannah. Gustuhin ko man na ipagsigawan sa buong mundo na siya ang mahal ko, hindi ko magawa dahil alam kong maraming huhusga sa amin. At alam ko rin na mapapahamak si Avannah kapag ginawa ko iyon. Kaya naman kahit gustong-gusto ko ipagsigawan na si Avannah ang mahal ko, hindi ko magawa dahil kailangan ko siyang protektahan. "Oo....kaya please lang tumigil ka na sa kalokohan mo. Tigilan mo na ako, Divine. Iba na lang. Huwag na ako," sabi ko habang nakatingin ng diretso sa mata niya. Tuluyan na siyang napaiyak. Napalunok na lang ako ng laway. Wala na akong magagawa pa. Kahit na lumuha pa siya ng dugo sa harapan ko ngayon. Si Avannah lang ang nilalaman ng puso ko. Siya lang ang gusto kong mahalin at wala ng iba pa. Sadyang marami lang balakid sa relasyon naming dalawa ngayon kaya nagkakaroon kami ng hindi pagkakaintindihan. "At sino naman ang babaeng 'yon? Bakit hindi mo siya pinapakilala sa akin? Hindi ba sinabi mo sa akin noon na ipapakilala mo sa akin ang babaeng mamahalin mo?" patuloy pa rin ang pag-agos ng luha niya. "Hindi na. Nagbago na ang isip ko. Dahil alam kong guguluhin mo lang siya o 'di kaya sasaktan mo lang. Kaya mas mabuti pang wala kang alam," sabi ko sabay tingin sa ibang direksyon. Suminghot-singhot siya bago natawa ng mahina. "Ay ganoon ba? Parang ang tingin mo pala sa akin ay napakasama ko dahil sa gagawin ko iyon sa babaeng mahal mo. Ganoon na pala ang tingin mo sa akin ngayon, Raider. Nang dahil lang sa nalaman mong mahal kita noon pa, naging iba na ang tingin mo sa akin. Ang sakit naman no'n, Raider. Wala naman akong ginawang masama sa iyo pero sasaktan mo lang pala ang damdamin ko sa huli?" Napakamot ako sa aking batok. "At ano naman ang gusto mo? Magpanggap ako na mahal kita kahit hindi naman? Gusto mong magmukhang tanga? Huwag mong hayaan ang sarili mo na mapunta sa ganoong sitwasyon, Divine. Taasan mo ang standard mo sa sarili mo. Huwag na ako. Dahil hindi ko magagawang mahalin ka pabalik. Sana maintindihan mo naman." Malakas siyang napahagulgol. "Ang sakit naman ng mga sinasabi mo sa akin ngayon, Raider. Sobrang sakit. Para mo naman akong sinaksak sa dibdib nito. Bakit ganoon ka na lang sa akin? Ni hindi mo man lang ako binigyan ng pagkakataong patunay sa iyo na kaya kong higitan ang pagmamahal na ibinibigay ng babaeng 'yon sa iyo?" Mabagal akong umiling. "Hindi na nga kailangan, Divine. Wala kang dapat patunayan sa akin. Kahit anong gawin mo, hindi na magbabago pa ang nararamdaman ko. Kaibigan lang kita. Please lang. Hanggang doon lang talaga. Huwag mo sana akong hintayin na gumawa na ng paraan para hindi tayo magkita pa." Napaawang ang bibig niya sa sinabi kong iyon. Sa totoo lang nakakaawa talaga siya. Hindi naman kasi niya kasalanan kong minahal niya ako pero hanggang doon na lang

talaga iyon. Hanggang awa lang ang kaya kong ibigay sa kaniya. "Magagawa mo 'yon? Magagawa mong gumawa ng paraan para hindi mo na ako makita? Napakasama mo, Raider! Napakasama mo! I hate you! I hate you so much!" sigaw niya sabay hampas sa akin. Tinanggap ko na lang ang pananakit niya sa akin kung iyon ang paraan niya para mabawasan ang sakit na nararamdaman niya ngayon. "Ang sama mo talaga! Hindi mo alam kung ganoo mo ako nasasaktan ngayon! Hindi mo alam kung ano ang mga dinanas ko habang minamahal ka ng patago! Hindi ko nagawang umamin sa iyo kaagad dahil ayaw kong mawala ka sa akin! Matagal na panahon akong nagtiis tapos ganito lang pala ang kahihinatnan ng lahat! Ang sama mo!" sigaw niya habang patuloy pa rin sa paghampas sa akin. Hindi na lang ako umimik pa. Bahala na siya kung titigil ba siya sa paghampas sa akin o hindi. Tutal wala na rin naman akong magagawa para alisin ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Ayoko namang mawala sa akin si Avannah. Hindi ko makakaya iyon. "Tandaan mo ito, Raider... pagsisisihan mo ang ginawa mo sa aking ito! Sinaktan mo ako ng sobra! Galit na galit ako sa iyo!" sigaw niya bago nagmamadaling lumabas ng opisina ko. Mariin akong napapikit sabay hingang malalim. Medyo nahihirapan ako sa sitwasyon ko ngayon. Naisip ko bigla si Avannah. Hindi pa kami okay dalawa. Hindi ko tuloy magawang lapitan siya ngayon dahil mas lalo pa siyang magagalit sa akin. Na baka maisipan niya pang hiwalayan ako. Kaya kahit na nagseselos ako sa kasama niyang lalaki, tahimik lang ako. Bahala na kung anong mangyari. Basta si Avannah lang ang mas matimbang sa puso ko.

 

Kabanata 41

 Divine's P.O.V.

Halos masuka na ako sa dami ng alak na nainon ko ngayon pero ayoko pa ring tumigil sa pag-inom. Grabe si Raider sa akin. Talagang wala na siyang pakialam sa nararamdaman ko. Talagang hindi niya ako magagawang mahalin. Humanda talaga sa akin ang babaeng mahal niya. Hindi ako papayag na hindi ko magagawang masaktan ang babaeng 'yon. Kailangan kong malaman kung sino siya sa lalong madaling panahon. Hayop na babaeng 'yon. Umeksena pa sa pag-iibigan naming dalawa ni Raider. Nakakagigil! "Hoy ano na? Wala ka ng balak tumigil kaiinom? Lunod na lunod ka na sa alak. Nababaliw ka na ba? Magpapakamatay ka ba kaiinom ng alak?" mataray na sabi sa akin ni Lyka. Tiningnan ko siya. "Hayaan mo nga ako! Bakit ka ba palagi na lang nangingialam sa akin? Nakita mo ba ang itsura ko ngayon? Alam mo ba kung ano ang nararamdaman ko ngayon? Para akong mababaliw sa sobrang sakit ng nararamdaman ko

ngayon, Lyka! Parang dinudurog ng pino ang puso ko! Sa tingin mo ba, madali lang sa akin ang lahat? Alak na nga lang ang kakampi ko ngayon, pinagbabawalan mo pa ako!" malakas na sigaw ko sa kaniya. "Ewan ko sa iyo!" ganting sigaw niya sa akin. "Sinabihan na kasi kita noon pa pero hindi ka nakinig. Tapos ngayon mukha kang kawawa na umiiyak habang nagpapakalunod sa alak dito sa condo mo. Eh kung noon pa sana nakinig ka sa akin, hindi sana mangyayari sa iyo ito ngayon. Pero hindi ka kasi nakinig kaya ayan tuloy! Mukha kang kawawang bata!" sigaw niya sabay irap. Natahimik naman ako. Kahit kailan talaga itong si Lyka ay hindi man lang ako kinampihan. Naiintindihan ko naman ang sinasabi niya sa akin pero mahirap talaga. Mahirap basta na lang ibaling ang pagmamahal sa iba lalo na kung mahal na mahal mo talaga ang isang taong 'yon. "Huwag mo muna akong pagalitan ngayon, please lang Lyka. Hayaan mo muna akong maglabas ng sama ng loob sa pamamagitan ng pag-inom ko ng alak ngayon. Ito lang ang paraan ko para makalimutan ang sakit kahit na panandalian lang. Kaysa naman nagwala ako, 'di ba? Kaysa naman mang- away ako, 'di ba?" naiiyak kong sabi sa kaniya. Bumuntong hininga siya at saka tinapik ako sa balikat. "Alam mo sa totoo lang, naaawa ako ng sobra para sa iyo. Naaawa akong tingnan ang itsura mo ngayon. Marami pa naman kasing lalaki diyan eh. Pero ayaw mo lang kasi. Wala namang mahirap kung susubukan mo lang sanang magmahal ng iba. Ikaw lang tuloy itong nasasaktan. Base sa mga sinabi sa iyo ni Raider kanina, halatang mahal na mahal na nga niya iyong babae. Kaya talagang wala ka ng pag-asa pa." Napaiyak ako sa sinabing iyon ni Lyka. Muli na namang nadurog ang puso ko. Bakit ba ganito? Bakit ba kung sino pa iyong nagmamahal ng totoo, siya pa iyong hindi kayang mahalin. "Tama na nga. Huwag ka ng magsalita pa. Lalo lang akong nasasaktan sa mga sinasabi mo..." pakiusap ko sa kaniya bago ko nilagok ang alak. Hinayaan na lang niya akong uminom nang uminom. Hindi na niya ako sinuway pa. Hanggang sa makatulog na lang ako sa sofa. Naramdaman ko na lang na nilagyan ako ng kumot ni Lyka bago ako tuluyang nakatulog. SOBRANG SAKIT NANG ulo ko nang magising ako. Marahan kong kinusot-kusot ang mata ko. Pagmulat ng mata ko, nagulat ako sa nakita ko. Nakangiting nakatingin sa akin si Richard. Ang lalaking matagal nang nagmamahal sa akin pero hindi ko magawang mahalin. "Anong ginagawa mo dito?" gulat na tanong ko sa kaniya. "Tinawagan ako ni Lyka kagabi. Sinabi niya sa akin ang nangyari sa iyo kaya napasugod ako dito. Kumain ka na muna. Nagluto ako ng may sabaw. Para matanggal ang sakit ng ulo mo," sabi niya sabay lapit sa akin. Inalalayan niya ako hanggang sa makarating ako sa hapag-kainan. Nahihilo ako sa totoo lang. Siguro sa dami ng alak na nainom ko kagabi kaya ganito na lang ang nararamdaman ko. Sobrang sakit pa ng ulo ko. Parang binibiyak. "Kumain ka ng may sabaw. Hugupin mo para mahinasmasan ka," sabi niya sabay lapit sa

akin ng hinanda niyang pagkain. Hindi naman ako umimik. Hinigop ko na lang ang may sabaw na pagkaing hinanda niya sa akin. Napalunok ako ng laway ko bago muling humigop ng sabaw. Ang sarap talagang magluto ni Richard. Palibhasa isa siyang chef. Kilalang chef. Napakarami na niyang restaurant na nakatayo dito sa bansa kaya naman mayaman na rin talaga siya. Guwapo rin si Richard kaya maraming babae ang nagkakagusto sa kaniya kahit na bata. Pero wala pa rin siyang karelasyon hanggang ngayon dahil palagi niyang sinasabi na hangga't wala pa akong karelasyon, hindi muna rin siya magkakaroon. "Ayos ka lang ba, Divine? Magang-maga ang mata mo. Masyado ka yatang umiyak kagabi...." mahinahong sabi niya. Tiningnan ko siya. "Ayos lang naman ako. Huwag mo ako masyadong alalahanin. Salamat pala dito sa hinanda mong almusal.. Nagustuhan ko," sabi ko bago nagsimulang kumain. Narinig ko ang paghinga niya ng malalim kaya napatingin ako sa kaniya. Nagtama ang paningin naming dalawa. "Bakit ba kasi pinagpipilitan mo ang sarili mo sa Raider ka iyon? May isang tao na nandito na handa kang mahalin ng sobra pa sa sobra. Bakit hindi iyon ang bigyan mo ng pansin?" panunukoy niya sa sarili niya. Nag-iwas ako ng tingin. Kung puwede ko lang gawin iyon. Kung puwede ko lanh burahin lahat ang pagmamahal ko kay Raider, baka nagawa ko na iyon matagal na. Pero hindi kasi iyon ganoon kadali. Mahirap gawin iyon. "I'm sorry, Richard. Alam naman kung bakit, 'di ba?" "Ibig sabihin hahayaan mo na lang ang sarili mo na masaktan ng sobra? Hahayaan mo na lang ang sarili mo na magpakalunod sa alak kapag nasasaktan ka ng sobra? Maawa ka naman sa sarili mo, Divine. Dahil ako, nasasaktan ako kapag nalalaman kong nagkakaganito na. Na nasasaktan ka ng sobra sa isang taong wala namang pakialam sa iyo..." Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko. Bigla kong naalala ang mga sinabi sa akin ni Raider. Muli, nakaramdam na naman ako ng kirot sa dibdib. Hindi ko naman masisisi ang sarili ko kung bakit mahal na mahal ko si Raider. Nasa kaniya na lahat ng katangiang hinahanap ko sa isang lalaki. At alam kong magiging mabuting asawa siya kung sakaling magiging mag-asawa kami sa huli. "Hanggang ngayon ay naghihintay pa rin ako sa iyo, Divine. Hanggang ngayon ay umaasa pa rin ako na isang araw, ako naman ang mahalin mo. Hangga't wala pa akong nakikitang lalaking nagmamahal sa iyo, handa pa rin akong maghintay. Palagi lang akong nandito para sa iyo. Kahit na mamuti pa ang buhok ko kahihintay," malungkot niyang sabi kaya naman bumaling ako sa kaniya. "Richard...." "Divine... sana matauhan ka na. Sana maisip mo na may isang taong handa kang mahalin ng buong puso, lyong mamahalin ka ng sobra. Iyong gagawin ang lahat para hindi ka umiyak. Kaya sana... maisip mo na nagiging tanga ka na sa ginagawa mong pagpupumilit ng sarili mo kay Raider. Isipin mo sana ang sarili mo..." aniya bato nag-iwas ng tingin. Napakagat labi naman ako. Sana nga talaga ay matauhan na ako. Pero kailan ba ako matatauhan? Hindi ko talaga alam. Wala akong alam kung mangyayari ba iyon. Naaawa

rin naman talaga ako sa sarili ko dahil para akong tuko kung makakapit kay Raider. Pero anong magagawa ko kung mahal na mahal ko siya? Ganoon naman magmamahal, 'di ba? Handang gawin ang lahat para lang maiparamdam sa taong iyon na mahal na mahal mo siya? "Divine....sana maisip mo ang lahat ng mga sinabi ko sa iyo ngayon..." wika niya at saka mapait na ngumiti. Nginitian ko rin siya. Sana nga talaga ay matauhan na talaga ako. At sana kapag nangyari iyon ay ako pa rin ang mahal ni Richard.

 

Kabanata 42

 Avannah's POV

 "Kumusta pala ang pakiramdam mo?" tanong sa akin ni Lorenzo pagkapasok ko sa gusali. "Ayos lang. Hindi naman ako ginugulo ni ninong ngayon. Sinabihan ko kasi siya na ayoko muna siyang makita eh. Kumbaga... gusto ko munang hindi kami magkasama ngayon. Dito lang sa opisina niya dahil kailangan kong pumasok," sabi ko naman sabay ngiti. Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi. "Mabuti naman kung ganoon. Magpakatatag ka lang. Hayaan mo muna ang sarili mo na kumalma. Pero huwag kang magdedesisyon kapag galit ka. Dahil walang kahihinatnan iyon na maganda." Agad akong tumango. "Oo naman. Maraming salamat pala sa payo mo sa akin.Napakalaking tulong ng mga sinasabi mo sa akin." "Wala iyon. Sige na. Pumunta ka na sa opisina ni Mr. Monterverde. Punta na rin ako sa department ko," sabi ni Lorenzo bago kumaway sa akin. Sinundan ko siya ng tingin. Ang bait talaga ng lalaking 'to. Hindi ko siya nakikitaan ng paglalandi sa akin kahit na alam niyang hindi kami okay ni ninong. Talagang parang isa siyang mabuting kaibigan na pinapayuhan ako. Nakakatuwa siya. Mabagal akong naglakad papunta sa opisina ni ninong Raider. Kahapon ay hindi talaga ako nagsalita. Hindi ko talaga siya kinausap. Tamang pakiramdaman lang kaming dalawa. Nagtataka nga ako kung bakit hindi nagpunta doon si Divine. Eh palagi naman iyong nagpupunta para makita si ninong. "H-Hi..." alanganing sabi ni ninong Raider nang makapasok ako sa opisina niya. Hindi ako umimik. Sa halip ay nagtungo lang ako sa table ko at saka nilapag ang mga gamit ko. Tahimik lang akong kumikilos. Habang ang mga mata ko naman ay malikot. Pinagmamasdan ko siya sa gilid ng mata ko. Kailangan ko kasing maging alerto dahil baka kung ano na naman ang gawin niya. Masyado pa naman siyang magalaw. Kailangan kong maging matatag. Bawal akong maging marupok. "Nag-usap kami ni Divine kahapon. Nalaman ko na ginawa niya pala akong halikan habang natutulog ako. nagalit ako ng sobra sa kaniya. Sinigawan ko siya. At sinabi sa kaniya na may mahal na ako pero hindi ko sinabing ikaw. Sinabi ko naman sa iyo na hindi kita magagawang lokohin, Avannah. Hindi ko magagawang makipaghalikan sa ibang babae.

Siya lang ang gumawa no'n habang natutulog ako," sabi niya sa akin pero hindi ko siya tiningnan. So nagkita pala sila ng babaeng iyon. Hindi ko lang siguro naabutan. Ibig sabihin, tama ang sinabi sa akin ni Lorenzo. Na pakana nga lang ni Divine ang lahat ng iyon. Pero kahit na. Galit pa rin ako kay ninong Raider. Dahil hindi niya kasi magawang layuan ng lubusan si Divine. Ang gusto ko kasi ay mawala na sa buhay namin ang babaeng 'yon. Dahil sigurado ako, dadramahan lang siya ng babaeng 'yon ay magiging okay na ulit silang dalawa. "Avannah... maniwala ka sana sa mga sinasabi ko dahil iyon ang totoo. Kaya sana naman... magkaayos na tayong dalawa. Ilang araw na tayong hindi magkasama..." malungkot niyang sabi sa akin. Hindi ko pa rin siya tinitingnan. Abala pa rin ang mata ko sa monitor kae-encode ng kung ano-ano. Bahala siya sa buhay niya. Mas okay na munang ganito.. lyon bang hindi muna kami magkasama. Nakakasawa rin kasi ang pagmumukha niya. Para naman kahit papaano ay ma- miss ko siya. "Avannah..." Naramdaman ko siyang tumayo at akmang lalapit sa akin kaya naman matalim ko siyang tiningnan. "Subukan mong lumapit sa akin sinasabi ko sa iyo, Raider... magkalimutan na tayong dalawa," may diin kong sabi sa kaniya. Napatigil naman siya sa kaniyang paglalakad patungo sa akin at kaagad na bumalik sa kaniyang puwesto. Kagigil ang lalaking 'to. Sinabi ko na ngang huwag akong lalapitan, may balak pa talaga akong lapitan. Abnormal talaga. Sarap sakalin "Avannah....honey ko... gusto ko ng magkaayos tayong dalawa. Ano bang gusto mong gawin ko para magkabati na tayo? Lahat ng gusto mo gagawin ko basta magkaayos lang tayo..." panunuyo niya sa akin. Asar ko siyang tinitigan. "Gusto ko? Manahimik ka at huwag mo akong lalapitan. Simple lang 'yon baka hindi mo pa magawa." "Simple nga lang pero mahirap para sa akin. Miss na miss na kita, honey. Sabik na akong makasama ka. Mayakap ka... makatabi kang matulog." Asar akong tumawa. "Huwag ako, Raider. Alam ko naman na bilat ko lang ang gusto mo. Tigilan mo ako sa kagaganiyan. Ayoko munang makasama ka. Mas gusto ko munang mapag- isa sa apartment ko. Baka manggigil lang ako lalo sa iyo," Malungkot ang mata niyang nakatitig sa akin. "Sige. Hahayaan muna kitang mag-isa. Pero sana naman, habang hindi tayo magkasama....walang ibang lalaki ang lumalapit sa iyo." Bigla akong natawa sa sinabi niyang iyon. "Ay wow! Gaya mo naman ako sa iyo. Sino kaya ang may ibang kasama matulog sa bundok? Huwag mo akong igaya sa iyo dahil hindi ako haliparot na kagaya mo." Huminga siya ng malalim. "Hindi ako haliparot. Wala akong ginagawang masama.

Sadyang nababaliw lang yata si Divine kaya niya ginawa sa akin iyon. Pero ako, wala akong ginagawang masama. Kaya sana huwag mo akong pag-isapan ng kung ano." Tinaasan ko siya ng kilay. "Oh talaga ba? At ako pa ngayon ang nag-iisip ng kung ano eh ikaw nga itong nag-iisip diyan! Para saan ang sinasabi mong wala sanang lalaking lalapit sa akin habang hindi tayo magkasama? Ibig sabihin, iniisip mo na lalandi ako sa iba porke magkaaway tayo ngayon. Hindi ako ganoon, Raider. Hindi mo naman ako katulad. Kaya huwag mo akong pagsabihan ng kung ano-ano diyan dahil ikaw naman itong nangunguna. Wagas kang magselos sa taong kaibigan ko lang naman pero ikaw pala itong hindi mahindian ang gurang na iyon." "Hindi ba natin puwedeng ayusin ang hindi natin pagkakaintindihan ngayong araw?" "Hindi." Agad kong sagot sa sinabi niya. Napahilamos siya ng kaniyang mukha na para bang nahihirapan na sa sitwasyon naming dalawa. Bahala siya sa buhay niya. Siya ang nagsimula ng away naming ito. "Sige. Hayaan na. Pero sana huwag ka masyadong didikit sa Lorenzo na iyon dahil nagseselos ako," sabi niya sabay iwas ng tingin. Malakas naman akong natawa dahil doon. "Oh talaga ba? Pakialam ko naman sa iyo? 'Di ba ganiyan ang sinabi ko sa iyo. kay Divine pero hindi ka nakinig sa akin? Kaya huwag mo akong utusan. At isa pa, hindi naman katulad ni Divine si Lorenzo kaya huwag madumi ang isip mo." "Pero kahit na. Lalaki pa rin siya. At nararamdaman kong may pagtingin siya sa iyo. Halatang- halata sa kaniya. Kung paano ka niya titigan.." naiinis niya pang sabi. "Hindi naman malandi si Lorenzo kagaya ni Divine mo. Hindi niya ako nilalandi. Pinapayuhan pa nga niya ako. Kaya tumigil ka na sa mga sinasabi mo dahil naririndi na ako sa iyo," sabi ko sabay salpak ng earphones sa tainga ko.

 

Kabanata 43

 Avannah's P.O.V.

"Tara sabay na tayong kumain!" yaya ko kay Lorenzo nang makita ko siya. Bakas naman sa mukha ni Lorenzo ang pagkagulat sa sinabi kong iyon. Absent kasi ngayon si Sheena. May sakit yata siya kaya naman kaming dalawa na lang ni Lorenzo ngayon ang sabay kakain. "Ayos lang ba? Baka magalit si ninong mo," tila kinakabahang sabi niya. Mabilis naman akong umiling. "At bakit naman siya magagalit? May ginagawa ba tayong masama? Kakain lang naman tayong dalawa ng sabay. Huwag siyang madumi kung mag-isip diyan. Siya nga itong may kalokohang ginawa eh." "Pero kahit na. Syempre magkaaway kayong dalawa eh. Tapos makikita ka niyang may kasabay kumain na lalaki pa. Baka kasi iba ang pumasok sa isipan niya. Baka isipin niya pa na may hinaharot kang iba habang magkaaway kayo," sabi ni Lorenzo sabay kamot sa kaniyang batok.

Siniko ko naman siya. "Ano ka ba naman, Lorenzo? Masyado kang mabait na ewan. Hinaharot ba kita? Hindi naman, 'di ba? Hayaan mo 'yang si ninong. Bahala siya sa buhay niya. Subukan niya lang na awayin ka. Malalagot talaga siya sa akin." Halata sa mukha ni Lorenzo na nag- aalangan siyang sumama sa akin pero wala na siyang nagawa pa kun'di ang sumama sa akin. "Bakit ayaw mo pang makipag-ayos sa ninong Raider mo para okay na kayo? Para hindi na lumaki pa?" tanong ni Lorenzo habang kumakain kami. "Wala lang. Gusto ko na magkaaway muna kami ngayon. Para hindi niya ako mapupuntahan sa apartment. Parang ayoko lang na makasama muna siya," tanging nasabi ko habang kumakain. "Ah okay. Parang gusto mo muna ng cool off. Okay lang naman iyon basta sabihin mo lang sa kaniya ng maayos para hindi siya mag- isip ng kung ano. Kasi kaming mga lalaki, nag-.o-overthink din kami. Lalo na kapag hindi naman kasama ang babaeng mahal namin. Hindi rin kami nakakatulog ng maayos. Kaya kung ayaw mo munang makasama ang ninong Raider mo, sabihin mo sa kaniya ng maayos," sabi ni Lorenzo at saka tipid na ngumiti. Bumuntong hininga ako at sana napatitig kay Lorenzo. Nakakainis naman ang kabaitan ng lalaking 'to. Kung payuhan ako ay parang wala siyang nararamdaman sa akin. Isa siyang tunay na kaibigan. "Sige. Siguro mamaya na lang kapag bumalik na ako sa opisina niya. Pero wala namang masama sa desisyon kong iyon, 'di ba? Kaysa naman magkasama ulit kami pero masama naman ang loob ko sa kaniya. 'Di ba?" tanong ko kay Lorenzo. Tumango naman siya. "Wala namang masama, Siguro galit ka lang sa kaniya talaga at gusto mo lang pakalmahin ang sarili mo kaya naisip mo 'yon. Basta kagaya nga ng sinabi ko, sabihin mo lang sa kaniya ng maayos para hindi na lumaki pa ang away ninyong dalawa." Nginitian ko na lamang siya at saka pinagpatuloy ang pagkain ko. Nagpaalam na rin kaagad ako kay Lorenzo matapos kong kumain. Nang makarating ako sa opisina ni ninong Raider, wala siya doon. Siguro kumakain pa siya sa labas. Inabala ko na lang muna ang sarili ko sa pagtatrabaho. Sa totoo lang ay miss ko na rin talaga si ninong Raider. Pero nag namatigas lang talaga ko para maisip niya ang ginagawa niya. Para hindi na niya ito uulitin pa. Tumagal ng ilang oras bago makabalik si ninong Raider. Nagtama ang paningin naming dalawa pero kaagad din akong umiwas. Ayokong makipagtitigan masyado sa kaniya dahil baka lumambot lang ako. Nakakahipotismo pa naman ang titig niya. "Nakita ko kayong sabay kumain ni Lorenzo. Talagang close na close kayong dalawa. Nakita ko kung paano ka tumawa kasama siya. Talaga bang walang namamagitan sa inyong dalawa?"

Napaarko ang kilay ko dahil sa sinabi niyang iyon. "Ang dumi naman ng isip mo. Paulit-ulit ka. Wala nga, 'di ba? Ano bang hindi mo maintindihan doon? Porke tumawa lang ako habang kasabay siyang kumakain, may namamagitan na? Walang ganoon, Raider. Kaya ikalma mo 'yang isip mo." Huminga siya ng malalim. Malungkot siyang tumingin. Medyo nakaramdam ako ng awa para sa kaniya. Pero bahala na pero gusto ko talagang magmatigas muna. "Ganoon ba? Sana nga talaga wala. Dahil hindi ko kayang makita kang masaya sa piling ng iba. Kaya sana lang talaga, huwag mo akong lolokohin, Avannah. Dahil kapag ginawa mo iyon, baka mapatay ko ang lalaking 'yon," pagbabanta niya na ikinunot ng noo ko. "Mapatay talaga? Ano ka, killer? Tama ka na nga, Raider. Para kang sira ulo. Ako nga nagseselos din kay Divine pero kalmado lang ako. Kaya ikaw, kumalma ka lang din diyan dahil hindi naman ako nagloloko. Wala sa isip ko 'yon. Talagang kinakausap ko lang si Lorenzo tungkol sa trabaho. At wala naman kaming ibang pinag-uusapan pa," pagsisinungaling ko. Bigla siyang tumahimik. Tinitigan ko naman siya. Ano kaya ang iniisip niya ngayon? Nasasaktan kaya siya ngayon? Medyo nakahinga ako ng maluwag kahit papano dahil nakakaganti na ako sa kaniya. Bukas na bukas din ay makikipagbati na ako sa kaniya. Huwag muna ngayon. "Mamaya pala, huwag ka na munang pumunta sa apartment. Ayoko munang makasama ka. Gusto ko munang pakalmahin ang sarili ko. Sana maintindihan mo 'yon," sabi ko sabay iwas ng tingin. "Sige. Hindi na muna ako magpapakita sa iyo. lyon ba ang magpapakalma sa iyo? Para mawala na ang inis mo sa akin?" malumanay na sabi niya. Agad naman akong tumango. "Oo. Salamat sa pang-unawa." Hindi na kami umimik pang dalawa. Hanggang sa makauwi kami, hindi na kami nag-usap pa. Mabilis naman akong nakauwi dahil wala namang traffic. Pagkarating ko sa apartment, bigla akong nakaramdam ng lungkot. Nami-miss ko si ninong. Pero ayoko namang tawagan siya para pumunta dito. Kaya naman kahit na hindi ako kaagad nakatulog, pinilit kong makatulog dahil may pasok pa ako bukas. KINABUKASAN, nagtaka ako dahil wala si ninong. Hindi siya pumunta sa opisina. Balak ko pa naman sanang makipagbati na sa kaniya pero wala siya. Nangangati na nga rin ang kamay kong i- message siya pero pinipigilan ko ang sarili ko. "Kumusta? Nagkaayos na ba kayo?" tanong sa akin ni Lorenzo. Umiling naman ako. "Hindi pa. Wala siya ngayon. Hindi siya pumasok. Kaya ako lang ngayon ang nasa office." "Ah okay. Baka may photoshoot siya ngayon. Alam mo naman, sikat din ang ninong mo. Kahit na extra lang siya sa mga palabas, sikat na sikat pa rin siya."

Tumango naman ako. "Oo. Sinabi niya na ayaw naman niyang maging lead sa isang movie dahil masyado na siyang busy. Siguro nag-e-enjoy lang din siya bilang extra." "Pero kung sakali pala na malaman ng ibang tao ang tungkol sa inyong dalawa, handa ka naman ba sa mga sasabihin nila?" seryosong sabi niya. Mabagal akong tumango. "Siguro. Kailangang maging handa eh. Ang mahalaga, nagmamahalan kaming dalawa." "Sabagay. Iyon naman ang mahalaga. Huwag niyong isipin ang ibang tao. Isipin niyo ang sa inyong dalawa huwag ang iba. Tiwala lang sa isa't isa para walang makatibag sa inyo," sabi niya sabay ngiti. Tumikhim ako. "Wish ko talaga na mahanap mo ang babaeng mamahalin ka ng totoo dahil napakabuti po at ang lawak ng pang-unawa mo." Natawa naman siya. "Sana nga. Pero hindi naman ako nagmamadali. Kaya bahala na kung dumating man ang babaeng 'yon." Nagkuwentuhan pa kami hanggang sa matapos kaming kumain. Sumapit na lang ang uwian ay wala pa rin si ninong Raider. Nakakainis naman ang lalaking 'yon! Kung kailan balak ko na sanang makipagbati, saka pa wala! Binilisan ko lang ang pagkain ko at paglinis ng katawan dahil gusto ko ng matulog. Patulog na sana ako nang may mag- message sa akin. Paglatingin ko, galing ito kay ninong. Nanlaki ang mata ko nang mabasa ko ang message niya. "Hindi muna ako magpapakita ng isang linggo sa iyo para hindi ka na magalit sa akin. Mag-iingat ka palagi, honey. I love you." -Raider. Dahil sa message na iyon ni ninong sa akin, rumagasa na lang bigla ang luha ko.

 

Kabanata 44

 Avannah's P.O.V.

 Bagsak ang balikat ko nang maupo ako sa aking puwesto. Tatlong araw na simula nang hindi nagpakita sa akin si ninong Raider. Naiinis ako sa sarili ko dahil masyado akong naging maarte. Nagtampo siguro sa akin si ninong Raider kaya hindi muna siya nagpapakita sa akin. Napatingin ako sa orasan. Habang hinihintay ko ang mga araw, nababagalan ako sa takbo ng oras. Pakiramdam ko usad pagong ang takbo ng oras. Wala tuloy akong ganang magtrabaho ngayon dahil wala si ninong. "Avannah? Wala pa rin ang ninong mo?" tanong sa akin ng kararating na si Divine. Tiningnan ko siya. Isa pa 'tong babae na 'to. Nakita na nga niyang wala dito si ninong pero nagtanong pa siya. Buwisit na tandang Divine na 'to. Ayaw pang tigilan ang ninong ko. Siya talaga ang sagabal sa relasyon naming dalawa eh. "Wala. Tatlong araw na siyang hindi nagpapakita dito," walang gana kong sabi.

Nanlaki naman ang mata niya. "Ano? Bakit daw? Bakit wala siya? Saan siya nagpunta?" Pasimple ko siyang inirapan. "Hindi ko alam. Wala naman siyang nabanggit sa akin." Napahawak siya sa kaniyang bibig. "Ano?! Nasaan na kaya ang lalaking 'yon? Hindi kaya dahil ito sa ginawa ko sa kaniya?" Tinitigan ko siya. Ang sarap talagang bigwasan ng babaeng 'to. Wala akong pakialam kung mas matanda siya sa akin. Wala akong respeto sa katulad niyang haliparot na matanda. Kung kailan tumanda, saka pa naging purol ang utak. "Siguro? Kasi naman....bakit mo naisipang gawin ang bagay na iyon? Bakit mo ginawa iyon kay ninong? Parang nagalit tuloy. Pati ako parang nadadamay. Noong huli naming usap ay parang iritable siya," pagsisinungaling ko. Napahawak siya sa kaniyang sintindo. "I'm sorry....hindi ko naman sinasadyang gawin iyon. Naakit lang talaga akong gawin sa kaniya iyon. Hindi ko lang talaga napigilan ang sarili ko. Siguro kung ikaw din naman, 'di ba? Kapag kasama mo sa isang lugar ang taong mahal mo tapos natutulog siya, magagawa mo rin ang ginawa ko, 'di ba?" Mabilis akong umiling. "Hindi. Hindi ko gagawin iyon dahil unang- una sa lahat, nakakahiya kapag nalaman niya. At saka parang pasimple ko na rin siyang pinagsamantalahan dahil tulog siya eh. Wala siyang alam sa gagawin kong iyon. Kaya hindi ko magagawang nakawan ng halik ang isang natutulog na tao." Mariin siyang napapikit na para bang sinisisi niya ang sarili niya sa mga nangyari. Tama lang 'yan, Divine. Sisihin mo ang sarili mo dahil sa iyo naman talaga nagsimula ang lahat. Masyado ka kasing feeling. Akala mo naman may pagmamahal sa iyo si ninong. "Ano kaya ang puwede kong gawin para magkaayos kami ni Raider? May naiisip ka ba, Avannah?" Tingnan mo nga naman ang babaeng 'to. Sa akin pa humingi ng paraan para magkabati sila. Eh kami nga hindi pa ayos ni ninong tapos nagtatanong pa sa akin ang tandang Divine na 'to? Napangiwi ako. "Wala eh. Pasensya ka na. Kahit ako rin hindi ko alam kung okay ba kami ni ninong. Ayoko pa naman na hindi kami magkaayos dahil baka malaman iyon ni papa ko at magalit sa akin." Huminga siya ng malalim at saka napasabunot sa kaniyang buhok. Minsan na papaisip ako kung paano ko ba dedespatsa ang babaeng 'to eh. Masyado na kasing sagabal. Nakakairita na talaga. "Nakakainis! Ang tanga- tanga ko! Dapat pala hindi ko na lang ginawa iyon. Eh 'di sana hindi galit ngayon sa akin si Raider," maarteng sabi niya na hindi ko alam kung naiiyak ba siya o kadramahan lang. "Sa susunod kasi huwag ka ng gagawa ng ganoon lalo pa't magagalit pala ng sobra sa iyo si ninong. Tingnan mo ngayon pati ako nadadamay. Hindi siya pumapasok ngayon kaya mas naging mahirap ang trabaho ko dito sa opisina niya. Marami pa siyang pending signatured at mga approval..." sabi ko sabay irap. Tumingin sa akin si Divine. "Pasensya ka na, Avannah kung nadamay ka pa sa katangahan kong ito. Gusto ko lang naman kasi

talagang maranasang mahalin ni Raider kaya ginagawa ko ang lahat ng makakaya ko." Tinitigan ko na rin siya. "Wala bang nagmamahal sa iyo?" Tila nagulat siya sa tanong kong iyon. "Ha? A- Ano....mayroon naman." "Eh iyon naman pala. Bakit hindi ka na lang doon? Kaysa lapit ka pa nang lapit kay ninong. Nagiging aso ka na tuloy sa ginagawa mo. Pati ako nadadamay na sa iyo eh," pagkukunwari ko. Kailangan kong makonsensya siya. Para maisip niya niya ang mga kalokohan niya sa buhay. Para gumana na utak niya. "Sorry na talaga, Avannah. Pero kasi hindi mo naman maiintindihan ang sitwasyon ko kung bakit ganito ako kay Raider. Matagal ko na siyang minamahal ng patago. At ayokong mawala siya sa akin..." tila naiiyak niyang sabi. Patago akong umirap. Eh ano naman ngayon kung matagal na niyang minamahal si ninong? Eh hindi nga siya mahal. Utak din ni tandang Divine may ubo. Hindi makaintindi. Napaka- selfish. Tumikhim ako. "Naintindihan ko naman ang sitwasyon mo. Pero nga kasi....kahit na matagal mo na siyang minamahal ng patago, hindi ka nga niya mahal. Kaya talagang kailangan mo ng mag- move on. Ikaw lang din ang iiyak sa huli." Mabagal siyang umiling. "Ayoko muna. Hindi muna ako susuko. At isa pa, kailangan ko pang malaman kung sino ang babaeng minamahal ni Raider ngayon. Baka mapakiusapan ko pa siya na hiwalayan si Raider. Tutal mukhang bago pa lang naman sila. Baka madala ko pa sa pakiusap. Pero kung hindi, bahala na." Bigla naman akong natawa sa sinabi niyang iyon. Desperada na talaga ang matandang hukluban na ito. Wala na sa tama ang mga sinasabi. Pakiusapan? Sinong tanga ang papayag na iwan ang taong mahal niya nang dahil lang sa isang pakiusap? Nababaliw na yata talaga si Divine. "Bakit ka natawa?" takang tanong niya sa Pinilit kong maging seryoso. "Natatawa lang ako sa mga sinasabi mo. Paano mo naman pakikiusapan 'yong babaeng mahal ni ninong? Malamang sa malamang, mahal din siya ng babaeng 'yon. Eh alam mo naman kung gaano kaguwapo si ninong Raider kaya sigurado ako na kahit sinong babae ay magkakagusto sa kaniya." Mariin siyang napapikit. "Alam ko naman iyon. Naisipan ko lang namang gawin. Pero kung hindi pumayag ang babae, eh 'di bahala na. Mag- away na lang kaming dalawa." Muli na naman akong natawa. "Ewan ko sa iyo. Hindi ko alam kung magagawa pa kitang tulungan sa sinasabi mong 'yan. Parang nagiging mang-aagaw ka na ewan. Gusto mo bang maging kabit? Sayang naman ang ganda mo kung magiging kabit ka lang?" Mabilis siyang umiling. "Hindi naman sa ganoon. Wala naman akong sinabing magiging kabit ako. At isa pa, kasal na ba silang dalawa ni Raider? Hindi pa naman. Asawa nga naaagaw, magkasintahan pa kaya?" Tumaas ang kilay ko. "So plano mo talagang agawin si ninong?"

Mabilis siyang tumango. "Oo. Iyon talaga ang gagawin ko. Ang mang- agaw. Dahil kung talagang mahal naman ni Raider ang babaeng 'yon, mahihirapan akong agawin siya o 'di ko siya maaagaw. Kaya parang sinusubukan ko na rin ang pagiging loyal ni Raider sa babaeng mahal niya." Natatawa akong napailing. Ibang klase rin talaga si tandang hukluban. May pa- sinusubukan pang nalalaman. Eh 'di wow! Dami niya pang palusot pero mang-aagaw lang naman siya! Ngayon lang ako nakasalamuha ng ganitong babae. Kalimitan ko lang kasi naririnig ang mga ganitong eksena o napapanuod sa mga telenovela pero totoo pala talaga sila. Iyong mga babaeng hindi makaintindi. Hindi marunong umunawa na may mahal na nga ang lalaking gusto nila, Talagang gumagawa sila ng paraan para makasira sila ng relasyon. Bakit kaya madaming ganitong babae? Ang sarap ibitin patiwarik nitong si tandang hukluban! Nang malaman niyang isang katangahan ang ginagawa niyang pagpupumilit kay ninong! "Bahala ka na sa buhay mo kung iyon ang gusto mong gawin. Tingnan na lang natin kung magtagumpay ka sa gagawin mong 'yon. Dahil sa tingin ko, hindi papayag ang babaeng mahal ni ninong na maagaw mo sa kaniya si ninong. Talagang magsasabong kayong dalawa," nakangisi kong sabi kay tandang hukluban. Tumawa siya. "Eh 'di magsabong kung magsabong kaming dalawa. Handa naman ako." "Talaga lang, ha? Tingnan lang natin kung sino ang matatalo sa inyong dalawa. Basta ako, sinasabihan na kita na hindi magpapatalo ang babaeng 'yon," sabi ko sabay tingin sa ibang direksyon. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa. "Teka nga... bakit ganiyan ka kung magsalita? May alam ka ba kung sino ang babae ni Raider? Kilala mo ba siya?" Namilog ang mata ko sa sinabi niyang iyon. Buwiset kasi ang babaeng 'to! Nadudulas tuloy ako eh!

 

Kabanata 45

Avannah's P.O.V.

 Pang pitong araw na ni ninong Raider ngayong araw na hindi nagpapakita sa akin. Kahit si Divine ay hindi niya rin nakikita si ninong Raider. Hindi niya rin alam kung nasaan ang lalaking 'yon. Pero nasaan nga kaya si ninong? Bigla tuloy akong kinabahan. Baka mamaya, na bahay ng ibang babae ang lalaking 'yon. "Kumusta ka naman? Hindi pa rin ba nagpapakita sa iyo si ninong Raider mo?" tanong sa akin ni Lorenzo nang makita ako. Malungkot akong tumango. "Oo. Wala pa rin siya. Pang pitong araw na niyang hindi nagpapakita sa akin. Talagang ginawa niya kung ano message niya sa akin." Tinapik- tapik niya ako sa balikat. "Hayaan mo na. Kumalma ka lang. Baka mamaya nandiyan na siya. Pupuntahan ka na niya sa apartment mo. Siguro ginawa niya iyon para hindi ka na magalit sa kaniya. Para kapag nagkita kayo ulit, wala ka ng mararamdaman na galit. Na magiging okay na kayo." Napatango na lang ako. Medyo ang hirap din pa lang magkaroon ng matured na

boyfriend. Talagang ginagawa niya ang lahat para lang hindi ako magalit sa kan'ya. Mas lalo ko tuloy siyang minamahal ngayon. "Sana nga magpakita na siya sa akin mamaya. Miss na miss ko na siya. Miss ko na si ninong..." malungkot kong sabi. "What? Anong miss mo na si ninong mo?" Nanlaki ang mga mata ko dahil sa biglang pagsulpot ni Divine. Kumalabog ng mabilis ang dibdib ko sabay tingin kay Lorenzo. "Ahmmm.....hello po, ma'am. Ang ibig pong sabihin ni Avannah doon ay miss na niya si ninong niya dahil wala po siyang makausap sa opisina nila. Medyo nalulungkot din po siya dahil hindi pa nagpapakita ang ninong niya. Eh nakakabiruan niya rin po kasi ang ninong niya sa opisina kaya po nalilibang din po siya sa trabaho," palusot naman ni Lorenzo. Bumaling naman ako kay Divine na tumango-tango. "Ah okay. Naintindihan ko na. Sabagay, kahit ako rin ay miss ko na si Raider. Hindi ko siya mahagilap. Akala ko pa naman nandito na siya. Wala pa rin pala." "Ah... baka may iba lang siyang inasikaso. Baka may importanteng bagay siyang inasikaso kaya naman hindi pa rin siya nagpupunta dito hanggang ngayon," dagdag ko pang sabi sabay lunok ng aking laway. Bumuntong hininga si Divine bago malungkot na tumingin sa akin. "Hindi ko alam. Pero sana nga ganoon lang. Sana nga talaga may inasikaso siya. Hindi tuloy ako makatulog ng ayos kaiisip sa kaniya. Iniisip ko pa lang na galit siya sa akin dahil sa ginawa ko, nai-stress na ako." "Huwag mo ng stress in pa ang sarili mo. Magpahinga ka na lang muna. Sasabihan na lang kita kapag nandito na si ninong." Tumingin ako kay Lorenzo na tahimik lang sa tabi ko. "Okay sige. Sabihan mo na lang ako. Salamat, Avannah," sabi niya sabay ngiti. Sinundan namin ng tingin si Divine na naglalakad na palayo sa amin. At nang mawala siya sa paningin ko, napahawak ako sa dibdib ko bago tumingin kay Lorenzo. "Muntik na ako doon," sabi ko sabay hingang malalim. Talagang kinabahan din ako sa sinabi ni tandang hukluban kanina. Akala ko mahuhuli na niya ako. Buwisit na babaeng 'yon! Basta- basta na lang kasing lumilitaw! "Kallangan maging mapagmatyag ka sa susunod. Palagi kang titingin sa paligid kapag ang usapam natin ay tungkol sa inyong dalawa ni ninong mo. Dahil mahirap na kapag nalaman ng babaeng 'yon ang tungkol sa inyo. Sa tingin ko talagang magagalit siya ng sobra dahil ang babaeng hinahanap niya, kaharap niya lang pala. Na para bang nagago mo siya. Kaya talagang aawayin ka niya," may pag-aalalang sabi sa akin ni Lorenzo. Tumango naman ako. "Oo nga eh. Mahirap na talaga dahi sinabihan niya ako na aawayin niya raw ang babaeng mahal ni ninong kapag nalaman niya kung sino ito. Pero handa naman ako doon kung sakali. Bahala na kung magsabong kaming dalawa." Natawa naman si Lorenzo. "Sabong talaga? Parang manok lang?"

Tumango naman ako. "Oo ganoo nga. Galit na manok," sabi ko sa kaniya sabay tawa. "Support na lang kita sa sabong niyong 'yan. Sa iyo ang pusta ko," tumatawang sabi niya Natawa na rin ako. "Huwag kang mag- alala, hindi masasayang ang pusta mo dahil sisiguraduhin kong mananalo ako sa matandang hukluban na iyon." "Grabe ka naman sa matandang hukluban!" Malakas akong natawa. "Eh matandang hukluban naman talaga siya. May plano pa siyang agawin sa akin si ninong. Ang kapal talaga ng mukha." "Hayaan mo na. Hindi naman magagawa iyon ng babaeng 'yon dahil ikaw ang mahal ng ninong mo. Kaya chill ka lang. Huwag kang ma- stress sa kaniya," nakangising sabi ni Lorenzo. "Oo naman! Asa siyang magugustuhan siya ni ninong Raider eh panis na ang tahong niya," sabi ko sabay irap. Humagalpak naman ng tawa si Lorenzo sa sinabi kong iyon. Mabuti na lang talaga at nandito si Lorenzo ngayon. Kahit papa'no ay may nakakausap ako at nalalabasan ng sama ng loob. PAGSAPIT NG UWIAN, nagmamadali akong umuwi. Umaasa ako na makikita ko na si ninong Raider. Pero pagkarating ko sa apartment ay wala pa rin siya. Pabagsak akong naupo sa sofa. Nasaan na ba ang lalaking 'yon? May balak pa kaya siyang magpakita sa akin? Paano niya kaya natitiis na hindi ako makita? Nawalan ako ng ganang kumain dahil nalulungkot talaga ako. Ang bigat din ng loob ko. Naiinis ako sa sarili ko pati na rin kay ninong. Hindi ko akalain na kaya niya pala akong tiisin na hindi makita ng isang linggo. Hindi kaya sumakabilang bilat na si ninong? Huwag naman sana. Sana sa akin pa rin ang hanap-hanapin niya. Sana tahong ko pa rin ang kapanabikan niyang kainin. Mabagal akong kumilos. Nilinis ko muna ang kama ko bago sumampa. Patulog na sana ako nang makarinig ako ng katok mula sa labas. Kumabog ang dibdib ko kaya naman agad akong napabangon. At pagkatingin ko sa bintana, naluha ako nang makita ko si ninong. "Honey..." sambit ni ninong nang pagbuksan ko siya ng pinto. "Kainis ka! Bakit ngayon ka lang, ha? Bakit talagang hindi ka nagpakita sa akin ng isang linggo? Alam mo bang nag-alala ako sa iyo?" umiiyak kong sabi sabay hampas sa matino niyang dibdib. Niyakap naman niya ako ng mahigpit. "I'm sorry kung pinag-alala lang kita. Natakot lang kasi ako na hiwalayan mo ako dahil nagagalit ka sa akin. Kaya naisipan kong hindi muna magpakita sa iyo ng isang linggo para kapag nagpunta ako ulit dito, okay ka na. Hindi ka na galit sa akin...."

Muli akong naluha sa sinabing iyon ni ninong Raider. Niyakap ko siya ng mahigpit. Na- miss ko siya ng sobra. Miss na miss ko ang amoy niya. Idiniin ko ng maigi ang katawan ko sa kaniya habang yakap- yakap ko siya "Kumusta ka naman?" Kumalas ako ng yakap sa kaniya. Pinahid naman niya ang mga luha ko. "Hindi ako okay. Lalo na sa trabaho. Malungkot ako sa opisina dahil wala ka. Nakakatamad magtrabaho. Ang dami mo tuloy pending na signatures at for approval doon. Tambak na. Marami ka ng aasikasuhin pagbalik mo." "I'm sorry kung natambakan ka ng gawain. Hayaan mo, tatapusin ko agad iyon," sabi niya sabay ngiti ng tipid. "Ikaw kumusta ka naman? Saan ka nagpunta? Hinahanap ka ni Divine pero hindi ka niya mahanap. Baka mamaya sumakabilang tahong ka na." Bigla naman siyang natawa. "Hindi loko. Nagpunta lang ako kamag-anak ko sa probinsya. Side ng mama ko. Fiesta kasi sa kanila at sinabihan ako na dumalaw doon. Eh 'di nga isang linggo naman akong hindi magpapakita sa iyo kaya doon na lang ako pumunta. Maganda sa probinsya nila. Tahimik. Sariwa ang hangin. Ang sarap pagmasdan ng paligid. Puro puno. Naisip ko tuloy bigla na doon na ako tumira kapag ugod- ugod na ako." Napangiti naman ako. Nawala ang kaba ko sa dibdib. Akala ko kasi ay may babae na siya. Napa- paranoid lang pala ako. "Kahit ako rin ay gusto ko doon sa probinsya kapag tumanda na ako. Gusto kong magtanim-tanim doon. Gusto ko ng tahimik na lugar," sabi ko naman sa kaniya. Hinaplos niya ako sa buhok. "Sige... kapag tumanda na tayong dalawa, doon tayo. Mamumuhay tayo ng simple at tahimik." Nginitian ko siya. "Halika na sa loob. Magpahinga na tayo," sabi ko sabay hila sa kaniya. Malawak naman siyang ngumisi. "Anong magpahinga?" Kumunot naman ang noo ko. "Ha? Eh gabi na. Malamang magpapahinga na tayo. Matutulog na tayo." Pilyo siyang ngumisi at bigla na lamang akong binuhat. Napasigaw pa nga ako sa ginawa niyang iyon. Bigla niya akong hiniga sa kama at nagulat na lamang ako nang mabilis niyang tinanggal ang suot kong salawal. Bumungad tuloy sa kaniya ang aking fresh tahong. Mabuti na lang at palagi akong naglilinis ng tahong ko. "Hmmm....napakabango. Na- miss ko ito...." aniya nang itapat niya ang mukha niya sa pagitan ng hita ko sabay singhot. Napalunok naman ako ng laway nang singhot-singhutin niya ang bukana ko. Ibinuka niya ng maigi ang aking hita at saka dinilaan ang aking hiwa kaya napakagat labi ako. "Ito na ang magiging hapunan ko ngayong gabi," wika niya sabay dila sa aking perlas na silangan.

 

 

Kabanata 46

Avannah's POV

 Malakas akong umungol nang paglaruan ng dila ni ninong Raider ang aking tinggil. Malikot ang dila niya habang paikot-ikot sa aking tinggil. Basang- basa na ang perlas na silangan ko sa sobrang sarap ng ginagawa sa akin ngayon ni ninong Raider, Nakababaliw ang mainit niyang dila na abala sa pagkalikot ng aking tinggil. At habang ginagawa niya iyon, labas pasok ang daliri niya sa butas ko. Mas naging masarap ang dulot no'n sa akin kaya naman napapaungol talaga ako sa sarap. "Oooohhhh.....aaahhh!" Pakiramdam ko ay lalabasan na naman akong muli. Dinilaan ni ninong Raider pati ang singit ko. Wala siyang pinapalampas. Malupit na hagupit ang ginagawad niya sa akin ngayong gabi. Nakababaliw. Bawat hagod ng dila niya sa aking bukana ay talaga namang nagbibigay sa akin ng matinding sarap kaya napapaliyad ako. Bahagya ko pang idiniin ang kaniyang ulo sa aking perlas na silangan. Ilang sandali pa ay ipinasok na niya ang kaniyang mahabang dila sa butas ko kaya naman muli akong napahiyaw sa matinding sarap. Malikot ang dila ni ninong Raider sa loob ko na para bang may hinahanap siya doon. At dahil doon, muli na naman akong nilabasan. Walang ano-ano'y sinisipsip na naman niya iyon at walang itinira. Tumayo na si ninong Raider at saka hinubad ang kaniyang saplot sa katawan. Sumampa siya sa kama habang ako naman ay lumuhod na sa kaniyang harapan. Napangiti ako nang bumungad sa akin ang mataba at mahaba niyang alaga. "Puwede ko bang isampal sa iyo ito?" nakangising sabi sa akin ni ninong. Mabilis naman akong tumango. "Sige lang... isampal mo lang sa akin 'yan, honey..." mapang akit ko namang sabi. Isinampal na niya sa akin ang kaniyang alaga. Medyo masakit iyon sa pisngi pero masarap sa pakiramdam. Ang sarap pa lang masampal ng malaki at mahabang ahas. Nakakasabik at nakakainit lalo ng katawan! "Subo mo na, honey..." Ngumisi naman ako at saka hinawakan ang kaniyang alaga. Mabagal ko itong hinagod- hagod at dinadama ang maugat niyang kargada. Ewan ko ba pero bigla akong nanggigigil habang hawak ang alaga niya. Siguro dahil nasabik ako sa kaniya ng sobra. Tumingin muna ako kay ninong Raider bago ko dinilaan ang ulo ng kaniyang alaga. Mariin siyang napapikit sabay haplos sa aking buhok. Nakatutuwang pagmasdan na nasisiyahan si ninong sa aking ginagawa. Mabagal kong kaniyang alaga upang madama niya ang mainit kong dila. "Oooh... honey..." sambit habang patuloy pa rin sa paghaplos ng aking buhok. Isinubo ko muna ang ulo ng kaniyang alaga. At habang nasa bibig ko ang ulo nito, paikot-ikot ang dila ko doon. Ninanamnam ko ang maalat-alat na alaga ni ninong. Gusto ko ang lasa ng alaga ni ninong ngayon. Nang iluwa ko ang ulo ng kaniyang

alaga, pinuntirya ko naman ang kaniyang bayag. Pasimple ko itong sininghot at napangisi ako dahil mabango ito. Agad kong sinipsip ang bayag ni ninong Raider dahilan para hawakan niya ako sa leeg. Ginawa kong isang prutas ang bayag ni ninong. Sarap na sarap ako sa pagkain ng kaniyang bayag dahil wala naman itong buhok. Talagang palaging bagong ahit si ninong Raider kaya naman ang sarap kainin ng bayag niya. Ahhhh.....honey ang sarap... aahhh!" " Habang abala ang bibig ko sa bayag ni ninong, ang kamay ko naman ay mabilis na tumataas baba sa kaniyang maugat na alaga. Ilang sandali pa ay ginawa ko ng lollipop ang kaniyang kahabaan. Sarap na sarap ako sa aking ginagawa. Tumingin ako kay ninong na nakapikit. Siguro ay nasasarapan siya sa ginagawa ko. Muli, dinilaan ko na parang nalulusaw na ice cream ang alaga ni ninong. Pagkatapos ay isinubo ko na ito ng buo. Punong- puno ang bibig ko sa laki ng alag ni ninong. Nakakabulon talaga ang laki ng alaga niya pero kinakaya ko naman. Mabagal muna ang ginawa kong paggalaw ng aking ulo at bahagya kong sinikipan ang aking bibig para ipitin ang kaniyang alaga. At pagkatapos ay isinagad ko na sa aking lalamunan ang maugat niyang alaga na habang ginagawa ko iyon ay pinapaikot ko ang dila ko sa loob ng aking bibig. "Oohhh shit, honey! Ang sarapl Ahhh!" Nagawa na akong sabunutan ni ninong Raider sabay subsob ng aking ulo sa kaniyang alaga. Ibig sabihin lang nito ay sarap na sarap na siya sa pagsubo ko sa kaniyang alaga. Binilisan ko ang paggalaw ng aking ulo para mas lalo siyang mabaliw sa sarap. Hanggang sa bigla na lamang niyang hinugot ang kaniyang alaga at saka niya ako itinulak sa kama. "Na- miss ko ito ng sobra..." mapang akit na sabi niya nang pumuwesto siya sa pagitan ng aking hita. Isinampay niya ang isa kong hita sa kaniyang balikat at saka niya isinentro ang kaniyang alaga sa aking butas. Napangiti ako nang mabagal niyang ipinasok sa loob ko ang kaniyang matigas na alaga. Punong-puno ang aking lagusan sa laki ni ninong. Talaga namang napakagat lagi ako sa sarap nang ibaon niya sa akin ang matigas niyang alaga. "Oooohhhh.....honey ang init ng loob mo....ang sikip pa," sambit niya habang mabagal na umuulos sa harapan ko. Mabagal ang bawat labas pasok niya sa akin ngunit sinasagad niya ito ng sobra. Pakiramdam ko nga ay may nakakalabit na siya sa loob ko kung saan mas lalo akong nasasarapan. Halos tumirik ang mata ko sa sarap ng hawak- hawakan niya ang aking perlas na silangan at paglaruan ang aking tinggil. Kulang na nga lang ay mangisay ako sa matinding sarap ng ginagawa sa akin ni ninong. Dumagan siya sa akin kasabay ng bahagyang pagbilis ng kaniyang pagbayo. Sinimulan naman niyang lantakan ang aking malusog na dibdib habang patuloy lamang siya sa pagbayo. Napakapit naman ako kay ninong Raider habang nakapikit ang mga

mata ko. Damang dama ko ang init na nagmumula sa kaniyang katawan. Paeang sa nagliliyab sa init ang katawan namin ngayon. "Oooohhh ahh!" Malakas akong napaungol nang paglaruan ng kaniyang dila ang aking pasas na pink. Nagdulot kasi iyon ng matinding sarap at kiliti. Bahagya pang sinisipsip ni ninong ang aking pasas na pink kaya naman napasabunot na ako sa kaniya dahil sa matinding sarap. Bumilis na rin ang kaniyang pagbayo sa akin ngunit sagad pa rin ito. Iginalaw ko ang aking balakang at saka sinalubong ang kaniyang pagbayo. "Ahhh! Ahhh! Ahhh!" Lumikha ng ingay ng nagbabanggaan na laman ang ginawa kong pagsalubong sa ulos ni ninong. Bawat salubong ko sa kaniya ay sinasagad ko ang aking perlas na silangan. Muli na naman akong nilabasan dahil doon. Basang basa na ang aking lagusan kaya naman madulas na ang alaga ni ninong na lumalabas pasok sa akin. "Ang sarap mo talaga, honey ahhhh! Hindi ako magsasawang humagupit sa iyo!" wika ni ninong sabay pisil sa aking dibdib na may halong panggigigil. Mariin akong hinalikan ni ninong na para bang gigil na gigil siya sa akin. Kasabay no'n ang pagyakap niya sa akin ng mahigpit kaya naman dikit na dikit ang aming. katawan. Yumakap na rin ako ng mahigpit kay ninong at sinabayan na rin ang mabilis niyang pag- ulos. Habang naghahalikan kaming dalawa ay wala namang hinto si ninong sa pagbayo sa akin ng sagad kaya naman ganoon ko na lang din salubungin ang kaniyang pagpasok. "Lalabasan na ako... ipuputok ko sa loob!" hinihingal na sambit ni ninong nang maghiwalay ang aming mga labi. Nanggigigil siyang nilantakan muli ang aking dibdib kasabay ng mas mabilis pang ulo. Puro ungol na lang ang kumawala sa aking bibig ngayon dahil sa matinding sarap. Hanggang sa ilang sandali pa ay nanginginig na sa aking ibabaw si ninong kasabay ng pagbaon niya sa akin ng kaniyang alaga. Mahigpit ko naman siyang niyakap at naramdaman ko ang mainitan niyang katas sa loob ko. "Ahhh... solid na hagupit ngayon si ninong!" nakangising sabi niya sabay tawa. Natawa na lang din ako. Pinunasan niya ang aking pawis sa mukha bago niya hinugot ang kaniyang alaga sa loob ko. Kumuha siya ng tissue at saka pinunasan ang katas niyang nag- uumapaw sa aking bukana. Mukhang maraming katas na inilabas ngayon si ninong. Siguro dahil naipon ang kaniyang katas dahil hindi naman kami nagkita ng isang linggo. Napatingin ako sa alaga ni ninong na hanggang ngayon ay tayong - tayo pa rin. Humiga siya sa tabi ko at saka niya ako niyakap ng mahigpit. Yumakap na rin ako sa kaniya. Sa wakas ay makakatulog na ako ng mahimbing dahim kasama ko na siya ngayon. "Matulog ka muna saglit, honey, Mamaya ay gigisingin kita para sa another round dahil isang linggo rin akong diet," wika niya sabay tawa.

 

 

Kabanata 47

Avannah's P. O. V.

Akala ko pa naman makakatulog ako rig mahimbing dahil kasama ko na si ninong pero nagkamali ako. Hindi ako pinatulog ng ayos ni ninong. Panay ang gising niya sa akin para lang makipagtalik hanggang abutin na kami ng umaga. Ibang klase rin ang lakas ni ninong pagdating sa kama. Akala ko nga mahina na siya dahil matanda na siya. Akala ko mahina na ang buto niya pero nagkamali ako. Kung bumayo siya ay parang wala ng bukas. Sagad na sagad. "Honey, halika na mag- almusal na tayo," sabi sa akin ni ninong Raider mula sa sala. Mabagal akong bumangon. Medyo namamanhid ang hita ko at binti dahil hindi talaga ako tinigilan ni ninong. Kahit nga ang perlas na silangan ko ay bahagyang mahapdi na rin dahil sa pagbayo niya sa akin ng sagad. Inirapan ko siya nang maupo ako sa mesa habang siya naman ay nagtatakang nakatingin sa akin. "Bakit, honey? May mali ba akong nagawa?" nagtatakang tanong sa akin ni ninong. Bumaling ako sa kaniya. "Ewan ko sa iyo! Masyado mo namang binayo ako kagabi! Walang humpay ang hagupit mo kaya ang hapdi ng tahong ko sa iyo eh!" bulyaw ko sa kaniya. Natatawa siyang kumamot sa kaniyang ulo. "Pasensya ka na, honey. Nasabik lang talaga ako sa iyo ng sobra kaya nagawa ko 'yon. Ang sarap mo naman kasi talaga. Kaya hindi ko napigilan ang sarili ko na putukan ka ng maraming beses." Tinitigan ko siya. "Sa susunod sa labas mo na ako putukan dahil baka mabuntis ako! Mabuti na lang talaga at hindi ako regular kung magkakaroon ng dalaw. Dahil kung hindi, mabubuntis mo kaagad ako." "Wala naman sa akin kung mabuntis kita. Eh 'di mas maganda kung ganoon. May pamilya na ako. May anak na ako. Magiging masaya na talaga ako," sabi niya sabay ngiti. "Loko! Bawal pa akong mabuntis! Kaya sa susunod sa labas mo na iputok!" bulyaw ko sa kaniya. Lumapit siya sa akin sabay haplos sa aking pisngi. "Ayaw mo bang magkaroon ng anak? Ayaw mo bang maging ina ng anak ko?" seryosong sabi niya na tila ba nangungusap ang kaniyang mata. Nakipagtitigan ako sa kaniya. Hindi naman sa ayaw ko na magkaroon kami ng anak ni ninong Raider. Sadyang masyado pang maaga para magkaroon kami ng anak. At isa pa, hindi pa ako handa sa puwedeng mangyari. Hindi pa ako handa sa mga magaganap sa buhay namin. Lalo na't alam kong maraming magiging tutol sa aming dalawa kapag nalaman ang relasyon naming ito. At iyon ang kinababahala ko. "Bakit natahimik ka? May gumugulo ba sa isipan mo? Ano 'yon? Puwede ko bang malaman?" Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "Natatakot lang ako...."

Kumunot ang noo niya. "Natatakot? At saan ka naman natatakot?" "Sa puwedeng mangyari. Alam ko na hindi magiging madali para sa atin ang reaksyon nating ito. Lalo na kapag nalaman na ng lahat. Alam ko na maraming magiging hadlang....natatakot lang ako na baka hindi tayo ang magkasama sa huli...." sabi ko sabay yuko. Inangat niya ang mukha ko. "Huwag kang mag-isip ng ganiyan, honey. Tatanungin kita....mahal mo ba ako?" Agad akong tumango. "Oo naman. Mahal na mahal kita, honey." Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi. "Mahal na mahal din kita, honey, Kaya nga handa akong ipaglaban ka hanggang dulo, Bahala na kung sino ang makalaban ko. Basta, gagawin ko ang lahat para tayong dalawa pa rin ang sa huli. Pangako 'yan." Rumagasa na lamang ang luha ko sa aking mga mata. Naiyak ako sa sinabi niyang iyon. Na handa niya akong ilaban hanggang dulo. Dahil hindi ko alam kung hanggang kailan namin maitatago ang relasyon naming ito. "Bakit ka umiiyak, honey?" tila natataranta niyang sabi sabay punas ng aking luha. Mahina akong natawa habang umiiyak. "Wala naman. Ang sarap lang na pakinggan ang mga sinabi mo. Ang sarap pakinggan na handa mo akong ipaglaban hanggang dulo. Pakiramdam ko tuloy ang haba ng hair ko," sabi ko sabay tawa. Natawa na rin siya. "Pasaway ka. Deserve mong ipaglaban at mahalin ng totoo dahil sumugal ka sa akin. Sumugal kang mahalin ako kahit alam mong maraming magagalit sa iyo. Kaya sinisigurado kong magiging worth it ang lahat..." Mahigpit kong niyakap si ninong Raider. Para akong dinuduyan sa alapaap ngayon. Ang gaan ng pakiramdam ko. Sana ganito na lang kami palagi. "Halika na, kumain na tayo. May pasok ka pa mamaya," sabi niya sabay dampi ng halik sa aking labi. MAY NGITI AKO sa labi nang makapasok ako sa malaking gusali. Nakita naman ako ni Lorenzo kaya lumapit siya sa akin. "Mukhang masaya ka ngayon, ah! Okay na ba kayo? nakangiting tanong niya. Agad naman akong tumango. "Oo okay na kaming dalawa." "Mabuti naman kung ganoon. Masaya ako na naging okay na kayo," aniya sabay iwas ng tingin. Ewan ko ba pero parang may bakas ng lungkot ang sinabi niyang iyon. Nginitian niya ako pero may halong lungkot iyon. Siguro nalulungkot siya dahil okay na kami ni ninong. Pero wala naman akong magagawa doon. "Sige na, punta na ako sa office ni Mr. Monteverde," sabi ko bago nagmamadaling naglakad patungong elevator. Naunang umalis kanina sa apartment si ninong Raider dahil bawal kaming magkasabay. Kaya naman ako ay nag- commute. Pagkarating ko doon, nakangiting bumungad sa akin si ninong Raider.

"Hi, honey..." mapang- akit niyang tawag sa akin. Pinanlakihan ko siya ng mata. "Uy loko! Huwag mo nga akong tawagin ng ganiyan! Baka mamaya ay may makarinig pa sa atin," natatawa kong sabi. Natawa naman siya. "I'm sorry, Avannah. Ang sarap mo kasing tawagin ng ganoon. Hays... kailangan kaya kita matatawag ng ganoon kahit na may ibang tao?" Lumapit ako sa kaniya at saka siya niyakap. "Darating din ang araw na iyon. Huwag tayong magmadali. Basta, handa naman tayong harapin ang kung ano mang mangyari, 'di ba?" Mabilis siyang tumango. "Oo naman. Handang- handa ako," sabi niya sabay pisil sa aking bukana kaya naman nahampas ko siya. "Sira ka talaga! Tumigil ka nga diyan!" natatawang sabi ko. Nagkatinginan kaming dalawa nang may kumatoking malakas sa pinto. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako naglakad patungo sa pinto at saka binuksan iyon. Tumambad sa akin ang nakataas na kilay ni Divine. "Parang narinig ko na naghahagikhikan kayo at masayang nagtatawanan. Bakit?" kunot noong tanong niya. Nanlaki naman ang mata ko. "H- Ha? Ah kasi... si ninong nagbibiro. Kaya... kaya natatawa po ako sa kaniya," sabi ko sabay iwas ng tingin. Tumikhim si ninong. "Binibiniro ko lang si Avannah dahil nagtatampo siya sa akin. Isang linggo rin kasi akong wala kaya natambak na ang mga dapat kong pirmahan dito at kung ano-ano pang documents." Nakaarko ang kilay ni Divine na bumaling sa akin bago muling tumingin kay ninong. "At bakit ka naman kasi nawala ng isang linggo? Anong dahilan? Saan ka nagpunta?" Pumasok na sa loob ng opisina si Divine. Dumiretso siya puwesto ni ninong at doon naupo sa harapan nito. Pinagmasdan ko lang si Divine. Kung makaasta ang babaeng 'to, akala mo asawa ni ninong eh. Sarap sakalin. "Nagpunta ako sa probinsya... sa kamag- anak ko dahil pinapunta ako ng kamag-anak ko doon. Nakipag- bonding muna ako sa kanila at napasarap kaya natagalan akong bumalik dito," tila walang ganang sabi ni ninong habang ang kaniyang mata ay nakatuon sa folder na hawak niya. "Ah ganoon? Akala ko nandoon ka sa babae mo," sabi ni Divine sabay tawa. "Eh ano naman kung sakaling nandoon ako?" sabi ni ninong sabay tingin kay Divine na nakakunot ang noo. Napakurap naman si Divine dahil doon. Habang ako naman ay gusto ng matawa dito sa puwesto ko. 'Yan kasi... masyadong feeling. "Ahm... wala naman. Ang sa akin lang, bakit hindi mo man lang pinapakilala sa akin ang babae mo? Gusto mo bang ako pa ang makilala sa kaniya? Akala ko ba ipapakilala mo siya sa akin?" Naubo naman si ninong. "Eh 'di kilalanin mo kung gusto mo tapos awayin mo. 'Yon naman ang gusto mo, 'di ba?

Hindi ko alam kung bakit gusto mong gawin 'yon. Na kung umasta ka ay parang asawa kita kahit hindi naman." Muntik na akong matawa sa sinabing iyon ni ninong. Ouch! Supalpal si Divine! Mabuti na lang at natakpan ko kaagad ang bibig ko dahil baka natawa na ako ng malakas. Tiningnan ko si Divine na nakaawang ang bibig na tila ba hindi makapaniwala sa sinabi sa kaniya ni ninong. "Raider... bakit naman ganiyan ka sa akin? Bakit parang pakiramdam ko ginagawa mo akong kontrabida sa buhay mo?" parang maiiyak na sabi ni Divine. "Wala akong sinabi. Ikaw lang ang nagsabi niyan sa sarili mo. Kasi dapat hindi ka na nakikialam kung sino ang babaeng mahal ko eh. Dahil wala namang tao. Walang namamagitan sa atin. Hindi porke may nararamdaman ka sa akin, may karapatan ka ng awayin o guluhin ang buhay ko..." iritableng sabi ni ninong. "Pero ikaw naman ang nagsabi sa akin noon, 'di ba? Na ipapakilala mo sa akin ang babaeng mamahalin mo, 'di ba?" "Oo pero hindi na ngayon. Dahil kung umasta ka, akala mo kung sino ka. Hindi maganda ang ganiyang ugali mo, Divine. Baguhin mo 'yan. At please lang, huwag ako. Madami pa diyan. Kalimutan mo na lang ako." Mariing napapikit si Divine sabay kagat labi. Nakakaawa rin siya sa totoo lang. Nagmuntukha siyang tanga ngayon. Pero kasalanan naman niya 'yan. Masyado ka siyang Napailing na lang ako. Kawawang Divine. Napapahiya na lahat lahat, nagmamatigas pa rin. Ibang klase talaga si panis na tahong. "Okay fine. Susubukan ko. Pero dapat kong makilala ang babaeng kinababaliwan mo ngayon. Titingnan ko kung mas higit ba siya sa akin para sa kaniya ka mapunta at hindi sa akin," matigas na sabi ni Divine. feeling asawa na ewan.

 

Kabanata 48

Divine's P. O. V.

Inis kong ibinato ang cellphone ko sa pader. Bumagsak iyon sa sahig na basag- basag. Hinihingal akong napapikit ng mariin. Binabalot ako ng matinding galit ngayon. Punyetang, Raider na 'yon! Ang sakit ng magsalita! Hindi man lang niya naisip ang mga sinasabi niya sa akin! Kung makapagsalita siya sa akin, akala mo hindi niya ako matalik na kaibigan. Isa lang ang ibig sabihin niyo, masamang impluwensya sa kaniya ang babaeng kinababaliwan niya ngayon. Kasi kung mabuting babae iyon, hindi sana ganito ang trato sa akin ni Raider ngayon. "Tama na 'yan. Tanghaling tapat, lumalaklak ka ng alak. Si Raider na naman ang dahilan. Bakit kasi ayaw mo pang sumuko? Gusto mo bang paulit-ulit ka na lang na ganito? linom ng alak? Magpapakalasing para maalis ng panandalian ang sakit?" panenermon sa akin ni Richard. Tiningnan ko siya. "Ano bang pakialam mo? Umalis ka na nga lang dito! Dagdag stress ka pa eh! Imbes na pagaanin mo ang loob ko, pinapasama mo pa ang loob ko!" Muli kong nilagok ang alak sa baso ko. Nakakainis din itong si Richard. Akala mo kung sino kung manermon s sa akin. Nasasaktan na nga ako sa mga sinabi sa akin ni Raider, dinadagdagan niya pa.

"Hindi ako aalis dito dahil gusto kitang samahan. Isa pa, hindi naman ako nagpapadagdag stress sa iyo. Totoo naman ang sinasabi ko. Gusto ko lang na magising ka sa katotohanan. Isipin mo, matagal ka ng ganiyan may napala ka ba? Bakit ba kasi ayaw mong subukan na mahalin ako? Handa naman akong ibigay sa iyo ang lahat? Kung sino pa ang nandiyan para sa iyo, 'yon pa ang ayaw mo. Tapos ikaw tuloy itong mukhang kawawa," dagdag niya pang sabi. Pinanlakihan ko siya ng mata. "Eh ikaw? Lagi ka rin namang ganito sa akin, ha? Ano bang magagawa ko kung hindi naman ikaw ang mahal ko? Huwag mong ipilit sa akin ang sarili mo dahil hindi ka naman si Raider. Magkaibang-magkaiba kayong dalawa. Hindi mo maaabot ang isang katulad niya. Isa ka lang tae kung ikukumpara kita kay Raider!" Gumuhit ang sakit sa kaniyang mukha pero wala akong pakialam. Bahala siya diyan. Naiinis na rin ako sa mga sinasabi niya sa akin. Hindi ko naman siya pinapunta dito sa unit. Siya ang kusang pumunta dito para tingnan kung okay ba ako. Palagi naman akong magiging okay kahit hindi. Siguro ilalabas ko na lang sa kabilang tainga ko ang mga sinabi sa akin ni Raider kanina. "Ang sakit mo namang magsalita, Divine. Tagos sa laman hanggang buto. Ano bang ginawa kong mali para maging ganito ka sa akin? Wala naman akong ginawang mali sa iyo, 'di ba? Pagkakamali ba na mahalin ka? Na naising alagaan ka? Na magkaroon na pakialam sa iyo?" madramang sabi niya. Nairap na lang ako. Ayoko ng magsalita pa dahil baka kung ano lang ang masabi ko sa lalaking 'to. Naaawa rin naman ako sa kaniya kahit papaano. Sadyang madalas lang akong mairita. "Huwag mo na lang akong pigilang uminom para hindi ako mabuwisit sa iyo," sabi ko sa kaniya bago muling uminom ng alak. Hindi ko naman inubos ang lahat ng bote ng alak na nasa harapan ko ngayon. Naisip ko kasi na babalik ulit ako sa kompanya ni Raider para bantayan siya. May napapansin lang ako sa kanilang dalawa ni Avannah. Parang masyado silang close. Medyo naiingit ako kay Avannah ngayon dahil nagagawang makipagtawanan sa kaniya ni Raider. Habang sa akin naman ay bigla siyang nagbago. At dahil may tama na rin ako ng alak, natulog muna ako. Para pagkagising ko ay okay na ulit ako. HAPON NA RIN nang ako ay magising. Pagkatingin ko, malinis na sa unit. Nilinis na ni Richard. Nag-iwas sa akin ng note si Richard na may kailangan siyang asikasuhin kaya umalis na siya. Ipinagluto niya muna ako ng pagkain bago siya tuluyang umalis. Mapait akong ngumiti. Kung sana si Raider ang gumagawa nito sa akin, sobrang saya ko sana ngayon. Baka ako na ang pinakamasayang babae sa buong mundo kung ako lang ang mahal niya. Binilisan ko ang pagmamaneho para makarating kaagad ako sa kompanya niya. Papasok na sana ako nang makita ko si Raider at Avannah na masayang nagtatawanan. Kumunot ang noo ko habang nakatitig sa kanilang dalawa. Nakaramdam ako ng inis nang pisilin ni Raider ang ilong ni Avannah habang tumatawa.

Bakit ganito sila ka- close dalawa? Hindi ako masaya sa nakikita ko ngayon. Oo sabihin nating close sila dahil palaging nagpupunta doon sa bahay ni Lito si Raider pero parang hindi naman yata magandang tingnan kung ganito sila? "Wow! Ang sweet niyo namang tingnan!" sabi ko nang makalapit ako sa kanila. Bakas sa mukha nila na tila ba nagulat sila sa paglitaw ko sa kanilang harapan. Tumikhim si Raider. "Talagang sweet kaming dalawa dahil malambing na anak si Avannah. Siguro nami- miss niya ang papa Lito niya kaya ganito siya sa akin. Ganito kasi sila palagi ni Lito. Ang sarap nilang pagmasdan," sabi naman ni Raider sabay tingin kay Avannah. Napakurap naman ako. Hindi kaya... gusto ng magkaroon ng anak ni Raider kaya ganito siya kay Avannah ngayon? "Ganoon ba? Huwag mo sabihing gusto mo ng magkaroon ng anak?" taas kilay na sabi ko. Ngumiti siya. "Hindi pa naman. Sa susunod na. Pero sa ngayon, parang si Avannah na muna ang panganay kong anak hangga't wala pa akong anak. Ikaw ba, kailan ka magkakaanak? Teka... puwede ka pa bang magkaroon ng anak?" Bigla naman akong nasaktan sa sinabi niyang iyon. Sa edad ko ngayon, medyo mahihirapan na akong magbuntis. Kung mabubuntid man ako, siguradong magiging maselan ito. Sana lang ay mabigyan ko ng anak si Raider kung sakaling magiging kami sa huli. "Oo naman! Anong akala mo naman sa akin, Raider? Sobrang tanda?" taas- kilay na sabi ko. Mahina siyang natawa. "Dapat kasi mag- asawa ka na. Nang sa ganoon ay mabuntis ka agad. Galingan niyong dalawa ng magiging asawa mo." Nginitian ko siya. "Galingan ba natin?" Bigla naman siyang natawa. "Hindi natin. Ibang lalaki," sabi niya bago umalis sa harapan ko. Napairap naman ako pero sinundan ko siya. Mabilis ang lakad ko para masundan siya. Bahala na kung magmukha na akong tanga. Basta, ginagawa ko naman ang makakaya ko para makuha ang loob ni Raider. "Bakit ka ba nagpunta pa dito eh malapit na kaming umuwi? Anong gagawin mo dito?" tanong sa akin ni Raider nang makapasok ako sa loob ng opisina niya. "Wala lang. Gusto ko lang makasama ka. Masama ba 'yon?" mabilis kong sagot sabay ngiti. "Bahala ka," walang ganang sabi niya. Bumaling ako kay Avannah na abala na sa kaniyang ginagawa. Medyo nagseselos ako sa kaniya dahil kasama niya si Raider palagi. Samantalang ako ay hindi. Parang gusto

ko tuloy na magtrabaho na lang dito. "Raider....gusto kong pumasok sa kompanya mo. Anong puwede kong maging posisyon?" Napatitig sa akin si Raider. "Ha? Nababaliw ka na ba? Tumigil ka nga. Asikasuhin mo na lang ang mga negosyo mo dito. Manggugulo ka pa sa kompanya ko." "Hindi! Maniwala ka. Please....gusto kong magtrabaho dito. Payagan mo na ako," nakangusong sabi ko. "Hindi. Ayoko. That's final," may diin niyang sabi. Hindi na ako muling nagsalita pa dahil bakas na sa pananalita ni Raider ang inis. Baka lalo pa siyang mainis kapag nagpumilit pa ako. Okay fine. Pupunta na lang ako dito palagi kung ayaw niyang magtrabaho ako dito. SUMAPIT NA lang ang uwian nila nang nakaupo lang ako at nagpapanis ng laway. Ni hindi man lang nila ako kinausap dalawa. Ganito ba sila palagi dito sa opisina? Nakaka- boring naman kung ganoon. "Ingat ka sa pag-uwi mo, Avannah," malambing na sabi ni Raider kay Avannah. "Kayo rin po, ninong. Mag-iingat din po kayo sa pag-uwi. Una na po ako," nakangiting sabi naman ni Avannah bago lumabas ng opisina ni Raider. Bumaling ako kay Raider na may ngiti sa labi. Bakit ang saya ng lalaking 'to? Dahil ba nakangiti rin sa kaniya si Avannah? "Bakit ka nakangiti diyan? Anong mayroon?" "Wala. Masama bang ngumiti?" sabi niya bago umalis sa harapan ko. Bumuntong hininga ako bago sumunod kay Raider. Pinagmasdan ko siya habang naglalakad hanggang sa makarating kami sa elevator. Bakit parang may kakaiba sa kanilang napapansin ko ang pasimpleng pagtitinginan nilang dalawa. Ano kayang mayroon? Bakit may pagganoon silang dalawa? Hindi ko alam pero may iba akong nararamdaman sa kanilang dalawa. At kailangan kong malaman kung ano iyon.

 

Kabanata 49

 Avannah's P. O. V.

"Ninong... sa tingin mo po ba nakakahalata na sa atin si Divine? Basta na lang siyang sumusulpot eh," sabi ko kay ninong habang abala kami sa trabaho. "Hindi ko alam. Pero kailangan nating maging maingat dalawa dahil sigurado akong hindi 'yan titigil hangga't hindi niya nalalaman kung sino ang babaeng minamahal ko

ngayon na walang iba kun'di ikaw," seryosong sabi sa akin ni ninong. Bigla akong kinabahan. Sigurado ako na kapag nalaman ni Divine na ako pala ang babaeng mahal ni ninong, magagalit siya ng sobra at ipapahiya ako sa maraming tao. At malalaman iyon ng pamilya ko. "Ayos ka lang ba? Bakit ganiyan ang itsura mo?" nag-aalalang tanong sa akin ni ninong. "Ayos lang po ako. Naisip ko lang na... kapag nalaman na ni Divine na ako pala ang babaeng gusto niyang makilala, magagalit siya ng sobra sa akin. Malamang ipagkakalat niya ang tungkol sa atin," nag-aalalang sabi ko. Lumapit siya sa akin at saka hinawakan ako niya ako sa kamay. "Huwag kang mag- alala, kung ano man ang mangyari, kasama mo ako. Handa akong ipagtanggol ka sa kahit na sino. Huwag ka ng mag-isip pa ng kung ano- ano, okay? Baka ma- stress ka lang..." sambit niya sabay halik sa kamay ko. Gumaan naman ang pakiramdam ko kahit papano. "Sige. Hindi na ako mag-iisip pa ng kung ano. Pakakalmahin ko na ang sarili ko." Nginitian niya ako at saka niyakap ng mahigpit bago ako hinalikan sa noo. Bumalik na siya sa kaniyang puwesto. Naging abala na siya sa kaniyang ginagawa kaya inabala ko na rin ang sarili ko. "Ang tahimik naman dito!" Nagulat ako sa biglang pagpasok ni Divine sa opisina. Napangiwi ako. Kainis naman ang babaeng 'to! Basta na lang sumusulpot. At talagang palagi siyang nandito, ha? Nagmumukha na nga lang siyang display dito dahil hindi naman namin siya kinakausap pero nandito pa rin siya. Walang hiya talaga ang panis na tahong na 'to. "Hi, Raider! Ang busy mo naman ngayon..." maharot na sabi ni Divine nang maupo siya sa harapan ni ninong. "Talagang busy ako. Ikaw lang naman ang hindi kaya ginugulo mo ako dito," walang ganang sabi ni ninong nang hindi tumitingin sa kaniya. "Grabe ka naman, Raider! Eh... wala naman kasi ako masyadong pinagkakaabalahan. At saka marami naman akong pera at hindi iyon basta-basta mauubos dahil wala naman akong binubuhay. Ikaw? Bakit masyado kang babad sa trabaho eh bilyonaryo ka na? May binubuhay ka ba?" nakangising sabi ni Divine. Tiningnan siya ni ninong. "Wala pa naman pero siguro malapit na. Excited na nga akong magkaroon ng bubuhayin. Ikaw? Kailan ka magkakaroon?" Hindi naman kaagad nakapagsalita si Divine. Binaling ko na ang mata ko sa monitor pero nakikinig ako sa usapan nila. At tinitingnan ko si Divine sa gilid ng mata ko. "Ahm... wala pa akong balak. Sa susunod na lang muna," aniya sabay tawa. "Okay," tipid na sabi ni ninong. "Ahm... wala na ba akong maitutulong sa inyong dalawa?" biglang sabi ni Divine. "Wala. Kaya nga nagtataka ako sa iyo kung bakit nagpupunta ka pa dito eh wala ka namang gagawin," sambit naman ni ninong. Tiningnan ko si Divine upang makita ang reaksyon niya. Pinilit niyang ngumiti sabay

kamot sa kaniyang batok. "Wala lang. Gusto ko lang makita ka. At saka mas okay na dito magpunta dahil may nakakausap ako kung sakali. Sa condo kasi ay wala. Busy din ang kaibigan kong si Lyka," sabi naman ni Divine. "Magpaka- busy ka rin kasi hindi iyong nandito ka," sabi pa ni ninong. Nakagat ko ang pang ibaba kong labi dahil natatawa na naman ako kay Divine. Binabara na siya ni ninong pero parang okay lang sa kaniya iyon. Nakakaawa na talaga ang babaeng 'to. Mukhang tanga na talaga. Ay hindi lang pala tanga. Sobrang mukhang tanga na. "Ahm... Raider, busy ka ba sa mga susunod na araw? Puwede mo ba ako ulit samahan?" Tumingin sa akin saglit si ninong bago bumaling kay Divine. "Hindi. Busy ako. Sa iba ka na lang magpasama." Humaba naman ang nguso ni Divine. "Ah ganoon? Eh kung magpasama na lang ako kay Avannah? Ayos lang ba?" sabi ni Divine bago tumingin sa akin. Napalunok ako ng laway. "Po? Saan po tayo pupunta?" Nginitian niya ako. "Balak ko sanang mag- swimming sa dagat tutal summer na. Para makapag- refresh. Samahan mo sana ako. Kung ayos lang?" Tumingin naman ako kay ninong Raider. "Hindi ko lang po alam kasi may work po ako." Bumaling si Divine kay ninong. "Raider... baka puwede ko namang mahiram saglit ang secretary mo. Dalawang araw lang naman. Para na rin makapalibang siya." Tumikhim si ninong. "Puwede naman. Pero parang gusto ko ring sumama." Tumaas ang kilay ni Divine. "Ha? Akala ko ba busy ka." Napakamot ng ulo si ninong. "Eh kasi....swimming naman pala 'yan. May taon na rin kasing hindi ako nakakaligo sa dagat kaya naisipan kong sumama. Tama lang din na isama mo si Avannah dahil puro na lang din 'yan trabaho. Wala ng pahinga." Nakangiting tumingin sa akin si Divine. "Okay sige. Tayong tatlo ang aalis. Puwede ba sa susunod na araw?" "Oo sige. Walang problema," sagot naman ni ninong. Tumingin sa akin si Divine. Tingin na parang may ibig sabihin. Nginitian ko siya ng pilit. Ewan ko ba pero parang hindi maganda ang kutob ko sa pag-alis naming ito. "Sige. Nasasabik na ako. Mukhang magiging maganda ito," sambit ni Divine sabay ngiti ng malawak. MABILIS NA LUMIPAS ANG ORAS, buong araw naming kasama si Divine sa opisina. Wala naman siyang ibang ginawa kun'di ang kalikutin ang cellphone niya at paminsan- minsang kausapin si ninong. Hindi tuloy kami makapaglandiang dalawa ni ninong Raider dahil parang nagkaroon kami ng bantay. Nakakainis lang dahil napakaepal talaga nitong si Divine the panis na tahong.

"Uuwi ka na, Avannah?" tanong sa akin ni Divine nang makita niya akong inaayos na ang gamit ko. "Opo para makapagpahinga na rin ako," sagot ko naman sa kaniya. "Sabagay. Nakakatuwa lang kanina dahil pumayag si Raider na sumama sa akin sa trip kong mag- swimming. Ikaw lang pala ang sagot para mapasama siya," sabi niya sabay ngiti. Napakamot naman ako ng ulo at saka pekeng natawa. Buwisit na babaeng 'to! Mukhang nagsisimula na siyang hulihin ako! "Anyway....aaminin ko sa iyo na medyo nagseselos ako sa iyo dahil close na close kayong dalawa ni Raider. Naiingit ako. Sana all na lang talaga," nakangitint sabi niya. "Ah... eh dati pa naman po kami close dahil palagi po siyang nadalaw sa bahay noon. Palagi kasi silang nag-uusap ni papa ko," sagot ko naman. Tiningnan niya ako. Siguro tumagal ng ilang segundo ang ginawa niyang pagtitig sa akin. Tama nga ang hinala ko. Nakahahalata na yata ang panis na tahong na 'to. Kailangan kong mag-ingat ng sobra. "Oh I see. Sabagay, naikukuwento naman palagi niya sa akin noon si Lito. Super close talaga silang dalawa. Nga pala, tutal ninong mo siya, eh 'di pangalawang magulang na rin ang turing mo sa kaniya?" Agad akong tumango. "Parang ganoon na nga. Dahil parehas din kasi silang dalawa ni papa. Close kasi ako kay papa ko kaysa kay mama. Kaya close rin po ako kay ninong." Tumanggo- tango naman siya. "Okay, I get it. Kaya pala ganoon na lang kayong dalawa kung magtawanan. Parang ang sweet niyong tingnan. Kung hindi mo lang siya ninong, iisipin ko na may namamagitan sa inyong dalawa." Napakagat labi ako. Tumingin ako sa pinto. Nasaan na kaya si ninong? Bakit hindi pa siya bumabalik? Sabi niya sa amin ay sandali lang siya. "Siguro... nasanay lang ako na sweet sa papa ko kaya ganoon na lang din ako kay ninong," pagpapalusot ko naman. Umarko ang kilay niya. "Okay, naintindihan ko naman pero hindi ka ba naiilang? Kasi hindi mo naman siya tatay. Ninong mo lang naman siya." Bumuntong hininga ako. "Hindi. Bakit naman ako maiilang eh parang tatay ko na rin naman siya? May dapat ba akong ikailang kay ninong?" "Wala naman. Natanong ko lang naman. Pero tama lang 'yan na isang ama lang ang turing mo sa kaniya. Siguro naman hindi ka magkakaroon ng damdamin sa kaniya, 'di ba? Kasi hindi naman malabong mangyari iyon dahil hindi naman kayo magkadugong dalawa..." sabi niya sabay ngisi. Pasimple kong nakuyom ang kamao ko. Ang bruhang ito! Hindi talaga tumitigil! Nakakagigil na! "Hindi dahil tatay nga ang turing ko sa kaniya. At malabong magkagusto sa akin si ninong. Malabo at imposible." Ngumiti siya, "Talagang malabo. Mabuti naman at alam mo 'yon, Avannah."

 

 

Kabanata 50

Divine's P. O. V.

Muli ko na namang naalala ang pagbabago ng ekspresyon ng mukha ni Raider nang yayain ko si Avannah na mag- swimming tutal ayaw naman niya. Hindi ko alam pero iba ang pakiramdam ko sa dalawang 'yon simula nang makita ko silang dalawa kung paano sila magtawanang dalawa. Parang may halong malisya. Parang may iba. Parang may something sa kanila. At ako pa naman kapag nagkaroon ng ganitong pakiramdam, totoo ito. Kaya kailangan ko silang hulihing dalawa. Kung totoo man ang hinala ko na may namamagitan sa kanilang dalawa, humanda sa akin si Avannah. Dahil pinagmukha niya akong tanga. Tumingin muna ako sa salamin bago ako lumabas ng room ko. Kasalukuyan kaming nasa isang kilalang beach resort ngayon. Maganda sa beach na ito. Puting- puti at pino ang buhangin. Maraming turista ang naririto ngayon. Palinga- linga ako upang hanapin ang dalawa. Bigla na lang kasi silang nawala. Eh kanina lang, abala sila sa pagluluto ng liempo tas nawala na sila. Naglakad- lakad pa ako hanggang sa makita ko si Raider na masayang nakikipagtawanan kay Avannah habang nagbabasaan sila ng tubig. Kaagad akong nagtago sa malaking puno. Ang layo naman ng kinaroroonan nila ngayon sa cottage room namin. Mula dito, kitang- kita ko silang dalawa. Naningkit ang mata ko nang makita kong buhatin ni Raider si Avannah ng pang bagong kasal. Habang si Avannah naman ay hinahampas si Raider bago nagpalinga- linga. "shit!" Hindi ko napigilang magmura nang mabilis na halikan ni Raider sa labi si Avannah. Mga hayop! Sinasabi ko na nga ba! Tama ang hinala ko! May namamagitan nga sa kanila! Uso pa naman ngayon ang ganito. Kahit na gaano kalayo ang agwat ng dalawang tao, nagkakaroon sila ng relasyon. At si Avannah nga ang babae ni Raider! Pinagmukha akong tanga ni Avannah! Lalabas na sana ako sa pinagtataguan ko upang sugurin si Avannah pero napahinto ako. Malamang sa malamang, magagalit sa akin ng sobra si Raider kapag sinaktan ko si Avannah. Kailangan kong umisip ng plano. Kailangan kong makaganti kay Avannah sa paraan na alam ko kung saan hindi magagalit sa akin si Raider. Patakbo akong nagtungo sa cottage namin. Huminga ako ng malalim bago naghanap ng puwede kong gawin. Nagkunwari akong nag-aasikaso ng pagkain naming tatlo. Magpapanggap ako na wala pa akong alam sa kanilang dalawa. Kahit na sa totoo lang, gusto ko ng sumabog sa galit. "Oh, nandito na pala kayo. Saan kayo galing?" pinilit kong ngumiti nang makabalik dito sa cottage silang dalawa. "Diyan lang sa dalampasigan. Nagtampisaw. Kanina ka pa ba dito?" sabi naman sa akin ni Raider. Pasimple akong sumulyap kay Avannah na tahimik lang sa isang tabi. Hayop na babaeng 'to! Malandi pala ang gaga! Sabagay, kahit naman hindi ko aminin sa sarili ko,

maganda naman talag si Avannah. Maganda rin ang katawan. Kaya hindi malabong magkagusto sa kaniya si Raider. Lalo na't sa tingin ko, nilandi niya ng maigi si Raider. Hindi na nahiya. Nagsinungaling pa siya sa akin na isang ama ang turing niya kay Raider pero hindi pala! Malanding babae! Ang kapal ng mukha! "Ah okay....kumain na tayo. Para mamaya, busog tayong lulusong sa tubig," sabi ko bago pinilit na ngumiti. Tumingin ako kay Avannah. "Kumain na tayo, Avannah." "Sige po, salamat," nakangiting sabi niya. Patago kong kinuyom ang kamao ko. Sa totoo lang ay gusto ko ng saktan si Avannah. Gigil na gigil na ako sa kaniya. Pero hangga't maaari ay nagpipigil ako dahil ayokong magalit sa akin si Raider. Tahimik lang kaming kumakain tatlo. Pasimple ko silang pinagmamasdan dalawa. Kitang-kita ko ang malalagkit na titigan nilang dalawa. Nakakainis! Ang sarap nilang pagbuhulin! "Mamaya manghuhuli ako ng isda. Puwede raw manghuli sabi no'ng lalaki kanina. 'Yong nakausap ko," nakangiting sabi ni Raider kay Avannah. "Oh? Mukhang masaya 'yan!" sabi naman ni Avannah. Kung mag-usap sila, parang wala ako sa tabi nila. Mga hayop! Kumukulo ang dugo ko sa kanilang dalawa! NANG MATAPOS kaming kumain, nanghuli nga ng isa si Raider. Habang kaming dalawa naman ni Avannah ang naiwang dalawa. Bigla akong may naisip gawin kaya nila nilapitan ko siya. "Avannah... puwede mo ba akong samahan doon sa malalaking bato? Nakita ko kasi kanina na ang daming nagpapa- picture doon. Mag- picture tayo doon para may memories tayo," sabi ko sabay ngisi. Gumuhit ang ngiti niya sa labi. "Ay oo nakita ko nga. Kaso hindi ako magaling kumuha ng picture." "Huwag kang mag- alala, ako ang kukuha ng picture sa iyo. Halika na." "Sige po, salamat!" Nauna na akong naglakad. Nasa dulo pa naman ang malalaking bato na sinasabi ko kung saan wala masyadong tao. Humanda ka sa akin ngayon, Avannah. Makikita mo kung paano ako gumanti. Pagkarating namin sa malaking bato, nagkunwari akong nagpapakuha ng picture sa kaniya. Habang siya naman itong todo effort sa pag-picture sa akin. "Ikaw naman. Dito ka sa bandang dulo para maganda ang kuha ko sa iyo," turo ko sa malaking bato kung saan ang nasa baba nito ay malalaking bato rin. Mabagal siyang umakyat sa malaking bato kung saan ako nakapuwesto kanina. "Doon ka sa bandang dulo para maganda ang kuha ko sa iyo." Nakita ko ang pangamba sa kaniyang mukha. "Baka kasi mahulog ako dito. Puro bato pa naman ang nasa baba. Kapag nalaglag ako, panigurado basag ulo ko."

Tinawanan ko siya. "Loko! Hindi 'yan! Ang dami- daming nagpapa- picture dito pero wala namang nalalaglag." Marahan siyang tumango bago pumuwesto sa bandang dulo. Napangiti naman ako at saka kinuhaan siya ng picture. Pagkakuha ko sa kaniya, lumapit na rin ako sa kaniya upang ipakita ang kinuha kong picture niya. "Wow! Ang ganda!" masayang sabi niya. Ngumisi ako at nagkunwaring may tinitingnan sa dagat. "Teka... si Raider ba 'yon?" mahinang sabi ko. "Ha? Saan?" agad naman siyang tumingin sa dagat. lyon na ang pagkakataon ko. Bigla ko siyang tinulak dahilan para mahulog siya mula sa malaking bato. Kitang- kita ko ang pagtama ng ulo niya sa malaking bato. Napatingin muna siya sa akin bago niya ipinikit ang mata niya. Nagpalinga- linga ako sa paligid. Mukhang wala namang nakakita sa ginawa ko. "D- Divine....t- tulong...." rinig ko pang sabi niya.Tiningnan ko siya mula sa puwesto ko dito sa taas. May dugo sa kaniyang ulo. Napangiti ako bago ako nagmamadaling umalis pabalik sa cottage. Kaagad akong pumasok sa loob ng kuwarto ko at saka ini- lock iyon. Napahawak ako sa dibdib ko. Kinakabahan ako sa ginawa ko. Sigurado akong magagalit ng sobra sa akin si Raider nito pero bahala na. Ang mahalaga ay nakaganti ako sa babaeng 'yon. Agad akong sumampa sa kama at nagkunwaring tulog. Napangiti ako. Buti nga sa babaeng 'yon. Malandi kasi siya. HINDI KO NAMALAYAN na nakatulog na pala ako. Pagkalabas ko ng room ko, hapon na at maggagabi na. Hinanap ko si Raider pero hindi ko siya makita. Kinuha ko ang cellphone ko at mayroong text message mula sa kaniya. Napangiti ako. Nasa ospital siya ngayon. Hatagpuan niya raw si Avannah mula sa malaking bato. Mabilis akong nagbihis patungo sa ospital kung nasaan si Avannah Huminga muna ako ng malalim bago ako pumasok sa room kung nasaan si Avannah. "Raider? Anong nangyari?" nagkunwari akong nagulat nang makita ko si Avannah. Mayroon itong benta sa ulo. At may mga sugat din ito sa braso. Hawak ni Raider ang kamay ni Avannah habang umiiyak. Napalunok ako ng laway. Bakit umiiyak ang lalaking 'to? Huwag niyang sabihin na mahal na mahal niya si Avannah? "Natagpuan na lang siya ng isang lalaki sa malaking bato na nakahandusay at may dugo sa ulo. Sa tingin nila ay nahulog si Avannah mula sa mataas na malaking bato. Walang nakakita kung paano siya nahulog..." umiiyak na pagkukunwento ni Raider. "Ha? Bakit nandoon si Avannah? Anong ginagawa niya sa malaking bato doon?" pagsisinungaling ko. Pinahid ni Raider ang luha niya at saka mabagal na umiling. "Hindi ko alam.... hindi ko alam....Ang tanga-tanga ko. Dapat hindi ko na lang sana siya iniwan. Hindi sana mangyayari sa kaniya ito," muling rumagasa ang luha niya matapos niyang sabihin iyon.

Lumapit ako sa kaniya at saka hinaplos siya sa likuran. "Huwag mong sisihin ang sarili mo, Raider. Wala kang kasalanan sa nangyari. Walang may gusto sa nangyari kay Avannah. Kaya huwag kang magalit sa sarili mo." "Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama kay Avannah. Hinding- hindi..." Mariin akong napapikit sabay tiim bagang. Hayop na, Avannah na ito. Sana hindi na siya magising! Sana mamatay na lang siya! Balakid siya sa amin ni Raider! Sa nakikita ko ngayon, mukhang mahal na mahal siya ni Raider! "Tama na, Raider... huwag ka ng umiyak pa. Kailangan mong palakasin ang loob mo.. Huwag mong ipapakita kay Avannah na mahina ka ngayon..." Pinahid ni Raider ang luha niya at saka pinaghahalikan ang kamay ni Avannah. Hanggang sa ilang sandali pa, mabagal na iminulat ni Avannah ang kaniyang mga mata. "Ninong?" "Avannah! Sa wakas nagising ka na!" sambit ni Raider sabay yakap kay Avannah. Binalot ako ng matinding kaba. Sigurado akong sasabihin na ni Avannah kung ano ang ginawa ko sa kaniya! "Bakit po ako nandito? Anong ginagawa ko dito? Teka... nasaan sila mama at papa?" takang tanong ni Avannah. "Nahulog ka mula sa malaking bato. Tumama ang ulo mo sa malaking bato, Avannah..." Kumunot ang noo ni Avannah. "Ha? At ano naman ang ginagawa ko doon? Bakit po ako nahulog?" Nanlaki ang mata ko. Bakit hindi niya alam? Tumikhim ako. "Teka lang, Avannah... hindi mo alam kung anong nangyari sa iyo?" Mabagal siyang umiling. "Hindi po. Hindi ko maalala kung ano ang sinasabi niyong malaking bato. Ang naalala ko lang po, kakauwi ko lang ngayon sa bahay dahil hindi na po ako titira sa bahay ng tita Elen ko. Magtatrabaho na po ako. "Ha? lyon lang ang naalala mo? Hindi mo naaalala na secretary kita sa kompanya ko?" hindi makapaniwalang sabi ni Raider. Kumunot ang noo ni Avannah. "Po? Secretary niyo ako? Kailan po? Wala po akong maalala. Ang naaalala ko lang, maghahanap pa lang ako ng trabaho kaya uuwi muna ako sa amin. Ano po bang nangyayari?" gulong- gulo na tanong ni Avannah habang nagpapalipat- lipat ng tingin sa amin ni Raider. Napangiti ako sa sinabing iyon ni Avannah. Ibig sabihin, mukhang walang maalala si Avannah sa nangyari sa kaniya. Tagumpay ang plano ko.

 

Kabanata 51

 Avannah's P. O. V.

"Ouch..." daing ko nang magising ako.

Hindi ko pa rin alam ang mga nangyayari. Gusto ko sanang umuwi sa amin kaso sinabi ni ninong na baka lumala pa ang sitwasyon ko. At isa pa, baka magalit sa akin sina mama at papa kapag nalaman nila ang nangyari sa akin. lisipin na naging pabaya ako sa sarili ko at baka hindi na ako payagan pang mangupahan. Nandito ako ngayon sa apartment ko. Dito raw ako nangungupahan sabi ni ninong. Pero wala talaga akong maalala. Ang huli kong natatandaan, umuwi ako sa amin. Sinabi lahat sa akin ni ninong kung ano ako ngayon. Secretary niya raw ako pero hindi ko talaga alam. "Kumusta ang pakiramdam mo? Masakit pa rin ba ang ulo mo?" tanong sa akin ni ninong nang pumasok siya sa kuwarto. Tiningnan ko si ninong Raider. Napakagwapo talaga niya. Aaminin ko na crush ko si ninong Raider kahit noon pang bata ako. Bukod kasi sa napakaguwapo niya, mabait pa. Minsan nga ay nangangarap ako na magkasintahan kaming dalawa pero alam kong malabo iyon lalo pa't ninong ko siya. Malamang, anak lang ang tingin niya sa akin. "Medyo masakit po ang ulo ko. Siya nga po pala, natulog po ba kayo? Dapat umuwi na po muna kayo sa inyo. Kaya ko naman po ang sarili ko," sabi ko sa kaniya sabay ngiti. Umiling naman siya. "Nakatulog naman ako. At isa pa, ayokong iwan ka dito mag-isa. Baka kung ano pa ang mangyari sa iyo." Ngumiti ako. "Salamat po ninong Raider. Pakiramdam ko tuloy ay kasama ko pa rin ang papa ko. Parehas po kayong magaling mag- alaga. Salamat po dahil tumatayo kayong pangalawang magulang ko. Kayo po muna ang papa ko." "Magulang? Papa?" Tumango ako. "Opo. 'Di ba po pangalawang magulang ko po kayo kasi ninong ko kayo?" Napakurap siya ng ilang beses bago tumango. "O-Oo tama ka. Parang.....ma... magulang mo na nga ako." Kumunot naman ang noo ko. Bakit parang hindi masaya si ninong na maging papa ko muna siya? Ayaw niya bang maging anak muna ako? Tutal wala naman siyang anak kahit na may edad na siya. Bakit kaya? Wala ba siyang balak mag-asawa? Sayang naman ang lahi niya kung sakali. "Kumain ka ng marami, Avannah.Magpalakas ka. Huwag kang mag-alala, babalik din ang lahat ng ala-ala mo. Ingatan mo na sana palagi ang sarili mo. Dahil sa totoo lang, nasasaktan ako sa kalagayan mo ngayon..." malungkot na sambit ni ninong. Kumunot naman ang noo ko. Bakit ganito magsalita si ninong? Bakit parang may iba sa pananalita niya? Para siyang taong mahal ako bilang isang babae hindi bilang isang anak. Si ninong Raider ang nag- asikaso sa akin buong araw. Pakiramdam ko tuloy, isa akong baby kung alagaan niya. Ang galing mag-alaga ni ninong Raider. Bigla ko tuloy naisip na ang suwerte ng magiging asawa niya kung sakali. "Ninong... wala po ba kayong balak umuwi? Magpahinga muna kayo. At saka... naligo na po ba kayo?" "Ha? Bakit? Mabaho na ba ako? Teka....alam ko may damit ako pambahay sa loob ng

sasakyan. Dito na lang ako magpapahinga. Ayoko talagang iwan ka, Avannah," sabi ni ninong bago lumabas ng apartment ko. Napangiti naman ako. Ewan ko ba pero kinikilig ako habang nandito si ninong Raider. Parang dati lang, nangangarap lang ako na makasama siya pero ngayon ay nandito na siya at magkasama kami. Inaalagaan niya pa ako. Ngayong dalaga na ako, sana ay magkaroon man lang ng pagnanasa sa akin si ninong. Sana ay magawa niya akong magustuhan kahit kaunti. Pero sa tingin ko malabo iyon dahil anak lang ang turing niya sa akin. "Magpahinga ka na sa kuwarto mo. Maliligo lang ako," sabi ni ninong nang makabalik siya. Agad naman akong sumunod, Pumasok na ako sa kuwarto. Inisip ko bigla si ninong. Ang sarap sigurong makisabay maligo sa kaniya. Malaki kaya ang alaga ni ninong? Shet! Bakit ba ganito ang iniisip ko? Ang landi ko na talaga! Napahawak ako sa ulo ko. Ang sabi sa akin ng doktor, panandalian lang naman ang pagkawala ng memorya ko. Medyo napalakas daw kasi ang pagkakatama ng ulo ko sa bato kaya nagkaroon ako ng short term memory loss. Ang kasalukuyang nangyayari o mga bagong naganap sa buhay ko ay hindi ko maaalala pero ang dati ay naaalala ko. Pero babalik din naman ito kaya wala akong dapat na ikabahala. Ilang oras na ang lumipas, hindi ko pa rin nagawang makatulog. Tumingin ako sa orasan. Alas dose na. Dapat sana ay natutulog na ako pero hindi ako makatulog. Nakakainis. Dapat sana ay nagpapahinga na ang isip ko pero hindi ko magawa. Dahil kaya ito sa nandito si ninong? Marahan akong bumangon mula sa kama. Maingat kong binuksan ang pinto ng aking kuwarto at nakita ko si ninong Raider na mahimbing na natutulog sa sofa. Sa itsura niya ngayon halatang pagod at antok na antok siya dahil sa tingin ko wala pa siyang maayos na tulog kanina. Napalunok ako ng laway nang madako ang tingin ko sa suot na boxer ni ninong. Wala kasing aircon sa sala. Electric fan lang kaya hindi ganoon kalamig. Nakasando siya at boxer. Nakabukaka pa matulog si ninong kaya naman bakat na bakat ang umbok sa pagitan ng kaniyang hita. Shet! Ang tulog pa ang alaga ni ninong pero bakit parang ang laki na? Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin pero tila may isip ang mga paa ko na naglakad palapit kay ninong. Lumuhod ako sa pagitan ng hita niya at nanlaki ang mata ko sa nakita ko. Pakshet! Bakit walang brief si ninong? Nakita ko ang lumpia ng buhay niya! Ang taba kahit tulog pa! Mahina kong nasampal ang aking sarili. Masama ito! Minamanyak ko ang ninong ko! Manyakis ako na inaanak! Agad akong pumasok sa loob ng kuwarto. Napahawak ako sa aking dibdib dahil ang lakas ng kalabog. Humiga ako ulit sa kama dahil baka sakaling makatulog pa ako. Pero lumipas na ang kalahating oras, hindi pa rin ako nakatulog. "Aish! Bakit ba kasi walang brief si ninong?

Dahil ba mainit sa sala? Sabagay, nakaka- fresh kapag walang brief!" Muli akong lumabas ng kuwarto. Sa tingin ko ay tulog na tulog naman si ninong Raider. Marahan kong ibinaba ang suot niyang boxer at nanlaki ang mata ko nang masilayan ko ang kaniyang alaga. Kulay pink ito at malaki! Napalunok ako ng laway. Inamoy ko ito. Shet! Ang bango ng etits ni ninong! Sa gigil ko ay hindi ko na napigilan pang dilaan ang ulo ng kaniyang alaga. May alam naman ako sa pagdila sa ulo nito dahil nanuod naman ako sa mga porn sites. Pakshet ang sarap ng etits ni ninong! Isinubo ko na ang ulo ng alaga ni ninong Raider. Sarap na sarap ako sa aking ginagawa. At habang nasa loob ng bibig ko ang ulo ng alaga ni ninong, pakiramdam ko namamasa na ang perlas na silangan ko ko. Pakshet talaga! Nakakalibog si ninong! Hindi ko akalain na magagawa kong tikman ang kaniyang alaga! Ang sarap! Hindi ko namalayan na tumagal na pala ako sa pagsubo ng alaga ni ninong. Kaya naman nang mapagtanto ko iyon, agad kong inayos ang suot na boxer ni ninong bago ano nagmamadaling pumasok sa loob ng kuwarto. Napangiti ako. Sana palagi na lang tulog si ninong para may midnight snack ako sa gabi!

 

Kabanata 52

 Avannah's P. O. V.

 "Kumusta naman po ang tulog niyo sa sala ninong?" tanong ko kay ninong habang nag- aalmusal kami. Bigla kasi akong kinabahan. Baka kasi mamaya gising pala si ninong kagabi o baka naalimpungatan siya at nagulat siya kung bakit basa ang ulo ng lumpia niya. Ang hindi niya alam, tinikman ko ang lumpia ng buhay niya. Tikim lang naman. Wala naman sigurong masama doon, 'di ba? "Maayos naman. Nakatulog ako ng mahimbing. Umaga na ako nagising. Huwag kang mag- alala, ayos lang ako. Ikaw ba? Nakatulog ka ba ng maayos?" tanong naman niya sa akin. Mabilis naman akong tumango. "Opo, maayos na maayos." "Mabuti naman kung ganoon," aniya sabay ngiti. "Ay! Muntik ko ng makalimutan. Bumili nga pala ako ng lumpiang sariwa sa labas. Masarap daw ito kaya pinipilahan," sabi ni ninong sabay tayo. Nanlaki ang mata ko nang maalala ko ang lumpia ni ninong. Manyak na inaanak na talaga ako. Sana hindi niya malaman ang ginawa ko sa kaniya. Sinusulit ko lang talaga ang pagkakataong ito. At isa pa, wala namang girlfriend si ninong kaya wala naman sigurong masama kung tikman ko ang lumpia niya, 'di ba? Para naman bago siya ikasal at magkaroon nt pamilya, nakatikim ako ng lumpia niya. "Tikman mo... mukhang masarap ang lumpiang ito," sabi ni ninong sabay abot sa akin ng lumpiang sariwa. "Natikman ko na ang lumpia mo, ninong.""Ha?" Nanlaki ang mata ko nang mapagtanto ko ang sinabi ko. Pakshet! Bakit ko ba nasabi

'yon? Lagot ako nito kapag nalaman niyang tinikman ko ang lumpia niya kagabi! "W-Wala po, ninong. Sige na po, kain na po tayo," sabi ko sabay ngiti. Kumain na kaming dalawa. At habang kumakain kami, pasimple kong sinusulyapan si ninong. Naisip ko tuloy bigla kung bakit ganito na lang ang effort sa akin ni ninong para alagaan ako. Sabagay, baka kasi sinisisi niya ang sarili niya sa nangyari sa akin. At baka naiisip niya na magagalit sa kaniya si papa ko dahil siya ang kasama ko nang maaksidente ako. Pero ano ba kasi ang ginagawa ko doon sa malaking bato? Bakit kaya ako bumagsak? Hindi kaya nadulas ako? "Sana....sana bumalik na ang alaala mo, Avannah," biglang sabi ni ninong kaya napatingin ako sa kaniya. Hindi ko alam pero may nakikita akong lungkot sa mga mata ni ninong Raider. Bakit kaya siya malungkot? Naaawa kaya siya sa kalagayan ko? Sinisisi niya kaya kung bakit ako naaksidente? Ano nga ba talaga ang nangyari sa akin? "Huwag po kayong mag-alala, ninong. Sinabi naman po sa akin ng doktor na panandalian lang po ito. Maalala ko rin po ang lahat," sabi ko sa kaniya sabay ngiti. Nginitian na rin niya ako pero halata pa rin ang lungkot sa mga mata niya. Kasabay no'n ang biglang pagkirot ng aking dibdib. Teka... bakit ko ito nararamdaman? Bakit parang masakit sa akin na nakikitang malungkot si ninong Raider? "Kailan po pala ako papasok sa trabaho ninong?" "Sa susunod na. Huwag kang mag-alala dahil nilagyan ko na ng pera ang bank account mo. Kahit hindi na muna magtrabaho. Dito ka na lang muna. Kailangan mong magpahinga..." malungkot niyang sabi. "Pero ninong... hindi naman po yata tama iyon. Binibigyan niyo po ako ng pera tapos hindi po ako magtatrabaho?" Mabagal siyang umiling at saka inabot ang kamay ko. Napakagat labi ako nang madama ko ang mainit na palad ni ninong. Pakshet ang init ng palad ni ninong! Ang sarap magpahawak! Sa bilat? Joke! Sa kamay! Tiningnan ko si ninong diretso sa mata. Bakit parang pakiramdam ko, matagal na kaming magkasama sa apartment ko na ito? Na parang komportableng- komportable na ako sa kaniya? "Please, Avannah... makinig ka sa akin. Wala akong pakialam sa pera. Ako ang kasama mo noong may nangyaring masama sa iyo. Kaya dapat lang na ako ang managot. At isa pa, napakadami kong pera pero wala naman akong binubuhay pa. Wala pa akong pamilya kaya hayaan mo akong ibigay sa iyo ito dahil gusto ko na maranasan mo ang karangyaan ng buhay sa piling ko..." seryosong sabi ni ninong na tila nangungusap ang mga mata. Namilog ang mga mata ko. Kung magsalita si ninong ngayon, parang asawa niya ako.

Bakit kaya siya ganito? Feeling ko tuloy, ang haba ng hair dahil kakaiba kung mag- care ang guwapo kong ninong! "Sige po. Kayo po ang bahala. Sabagay, tama naman po kayo. Kailangan ko pong magpahinga. Mag-iingat po kayo palagi pag- aalis kayo," sabi ko sabay ngiti. "Basta... kahit anong gusto mo, sabihin mo lang sa akin, okay? Ibibigay ko ang lahat ng gusto mo..." Napakurap ako ng ilang beses. Pakshet! Ibang klase talaga 'tong si ninong ko! May pagganito pa sa akin! Dahil diyan, mamaya ay titikman kong muli ang lumpia! At least may reward siya sa akin kahit pa- secret lang, 'di ba? "Marami pong salamat, ninong Raider! The best ka po talaga!" PAGKAALIS NI NINONG Raider, nanuod muna ako ng kung ano-anong palabas bago makatulog. At habang natutulog ako, bigla kong napanaginipan na kinakain ni ninong Raider ang tahong ko! At sarap na sarap naman ako habang ginagawa niya iyon! "Ugh!" Napabalikwas ako ng bangon dahil sa panaginip kong iyon. Napahawak ako sa noo ko na mayroong butil-butil na pawis. Anong klaseng panaginip iyon? Bakit parang totoo? "Bakit ganoon ang panaginip ko?" mahinang usal ko. Bumangon na ako ng tuluyan at saka kumuha ng maiinom. Napadami ang inom ko ng tubig dahil hindi pa rin ako maka- move on sa napanaginipan kong iyon. Parang totoo talaga. Hindi kaya, kinakain ni ninong ang tahong ko habang natutulog ako? Mabilis na lumipas ang buong araw. Pagsapit ng gabi, dito na naman si ninong sa apartment ko. Ang dami niyang dalang pagkain at talaga namang nabusog ako ng sobra. "Nabusog ka ba?" tanong niya sa akin habang nililigpit ang pinagkainan naming dalawa. "Opo, sobra, Maraming salamat po ninong. Ang sarap po lahat," masayang sabi ko sa kaniya. "Mabuti naman kung ganoon. Ako na ang bahala sa mga ligpitin dito. Magpahinga ka na. Matulog ka na dahil gabi na. Bawal sa iyo ang magpuyat," sabi niya habang naghuhugas na ng plato. "Opo, ninong. Good night po." "Good night din, Avannah. Sleep well," wika niya sabay ngiti ng malawak. Parang ayoko pa ngang pumasok sa kuwarto dahil hindi pa naman ako inaantok.

Parang gusto ko pang makipagkuwentuhan kay ninong sa sala. Pero naisip ko na baka pagod siya sa trabaho at kailangan niyang magpahinga kaya sinabihan niya akong matulog na. Hindi muna ako humiga sa kama dahil katatapos ko lang kumain. Nakaupo lang ako sa gilid ng kama at kinalikot ang cellphone ko. Naisip kong buksan ang gallery ko at nanlaki ang mata ko dahil mayroong picture doon kung saan magkayakap kami ni ninong. Nakayakap siya sa akin at sa tingin ko, ako ang kumuha ng picture na iyon. Teka....bakit may ganito kaming picture? Hindi kaya... may namamagitan sa aming dalawa bago ako nawalan ng alaala? Pero bakit hindi naman sinasabi sa akin ni ninong 'yon? Naisip ko na baka ayaw niyang sumakit ang ulo ko kaiisip. Pero kung sakali man na may relasyon kaming dalawa, gusto kong magdiwang. Nakangiti akong humiga sa kama. Wala akong ibang tinitigan kun'di ang picture naming dalawa ni ninong. Hanggang sa bigla na lang akong inantok kaya naman ipinikit ko na ang mata ko. Hindi pa man ako nakakatulog ng mahimbing, naramdaman kong bumukas ang pinto ng kuwarto ko. Pasimple kong minulat ang mata ko at nakita ko si ninong Raider na pumasok sa loob ng kuwarto. Nagkunwari akong tulog. Naramdaman kong naupo siya sa gilid ng kama ko. Ano kayang gagawin ni ninong Raider dito sa kuwarto ko? "Avannah... honey... sana bumalik na ang alaala mo. Miss na kitang mayakap at makatabi. Ayoko namang sabihin sa iyo ang tungkol sa atin dahil ayokong sumakit ang ulo mo kaiisip. Kaya hahayaan ko na lang na kusang bumalik ang alaala mo..." halos pabulong ba sabi niya habang hinahaplos ang buhok ko. Honey? Tungkol sa amin? Ibig sabihin, may relasyon nga kaming dalawa ni ninong? "Miss na kitang kainin, honey..." mapang akit na sambit niya sabay hawak sa pagkakababae ko. Muntik na akong gumalaw sa ginawa niyang iyon. Patuloy lang siya sa paghawak sa aking perlas na silangan hanggang sa ipasok na niya ang kamay niya sa loob ng panty ko. Humigpit ang hawak ko sa bed sheet dahil nakaramdam ako ng matinding kiliti doon. Pinasadahan niya ng haplos ang aking hiwa hanggang sa ipasok niya ang daliri niya doon. Pakiramdam ko tuloy basa na ako. "Ang tambok talaga ng tahong mo inaanak ko... miss ko na itong tikman. Hanggang ganito lang muna ako..." muling sabi ni ninong sabay halik sa aking perlas na silangan. Matapos nivang sabihin ivon, inavos na niya ang suot kong salawal bago ko narinig ang pagsara ng pinto. Minulat ko ang mata ko at napangiwi ako dahil wala na si ninong. Pakshet naman! Bakit hindi kinain ni ninong ang tahong ko kung miss niya na pala ito? Nabitin tuloy ako eh! Umasa akong kakainin niya ang tahong ko pero 'di naman pala! Paasa ka ninong!

 

 

Kabanata 53

Raider's P. O. V.

"Anong sinabi mo?" Sa galit ko ay nagawa kong ibato ang cellphone ko sa pader. Hayop na Divine na 'yon! Siya pala ang may gawa no'n kay Avannah! Siya pala ang tumulak kay Avannah mula sa malaking bato na 'yon! Mariin akong napapikit. Hindi ko akalain na magagawa niyang saktan ng ganoon si Avannah. Bakit niya ginawa iyon? Anong ginawa sa kaniya ni Avannah para itulak niya ito? "Hayop ka, Divine..." nanggigigil kong sabi sabay kuyom ng aking kamao. Awang-awa ako sa itsura ni Avannah. Alam kong nahihirapan siya sa sitwasyon niya dahil sumasakit ang ulo niya. At ang masakit pa doon, hindi niya maalala kung anong mayroon kami. Ayoko naman na sabihin sa kaniya na may relasyon kaming dalawa dahil baka magulat siya. O 'di kaya pandirihan niya ako dahil ang huli niyang naaalala, ninong niya ako na itinuturing siyang anak. "Raider! Kumusta?" masayang sabi ni Divine nang makapasok siya sa opisina ko. Matalim ko siyang tiningnan. Tumayo ako para lumapit sa kaniya at saka ko siya sinampal ng malakas. Sa lakas ng sampal ko, bumakat ang kamay ko sa pisngi niya. "Ang kapal ng pagmumukha mong magpakita pa dito matapos ng ginawa mo kay Avannah! Hayop ka! Bakit mo ginawa 'yon? Bakit?! Alam mo bang maaari siyang mamatay kung sakaling napasama ang pagkakabagsak niya sa malaking bato na 'yon? Bakit mo ginawa 'yon sa kaniya!" malakas na sigaw ko. Rumagasa ang luha niya sa mata. Gigil na gigil ako sa kaniya. Parang gusto siyang sampalin pa ulit. Pakiramdam ko, napakatanga ko para hindi ko nagawang protektahan ang babaeng mahal ko. "At saan mo naman nakuha 'yan? Saan mo nalaman 'yan?" Pinandilatan ko siya ng mata. "Saan? Saan ba kamo?! At talagang nagtatanong ka pa? May nakakitang mangingisda sa iyo, tanga! Bakit mo ginawa 'yon, ha? Sagutin mo ako?" Pinisil ko ng sobra ang kaniyang mukha at saka ko basta na lang isinandal ang katawan niya sa pader. Wala akong pakialam kung humampas ang katawan niya sa pader. Mas malala pa ang nangyari kay Avannah ngayon! "Bakit? Ano? Hindi ka magsasalita? Gusto mo bang makatikim ng malutong na sampal?" Nanginginig ang kalamnan ko sa galit. Kung lalaki lang sana siya, baka nabugbog ko na siya ng sobra. Baka nabasag ko na ang pagmumukha niya! "Dahil nalaman ko na may relasyon kayo! Kitang-kita ko kung paano kayo maglampungan dalawa! At isa pa, pinagmukha akong tanga ni Avannah! Nagpapatulong pa ako sa kaniyang malaman kung sino ang babaeng

kinababaliwan mo pero siya lang pala 'yon! Malamang, pinagtatawanan niya ako sa isip niya habang kausap ko siya!" sigaw naman niya sa akin. Basta ko na lang siya inihagis sa lapag. Muntik pa ngang sumubsob ang mukha niya. "Unang-una sa lahat, sino ka ba? Asawa ba kita? Bakit kung umasta ka, parang kinikilala mo ang kabit ko? Gumising ka nga sa kahibangan mo, Divine! Hindi kita asawa o ano pa man kaya huwag kang umasta ng ganoon! Wala kang pakialam kung may relasyon kaming dalawa ni Avannah! Wala! Itatak mo 'yan sa kukote mo!" Mahina siyang tumawa. "Sabagay, tama ka nga naman. Wala nga akong karapatan. Ako lang naman ang nagmamahal sa iyo. Pero bakit siya, Raider? Bakit ang inaanak mo pa? Napakaraming babae diyan pero anak pa mismo ng kaibigan mo? Sa tingin mo, anong mararamdaman niya kapag nalaman niyang tinikman mo na ang anak niyang ipinagkatiwala sa iyo sa pag-aakalang anak ang turing mo kay Avannah?" Nagtangis ang ngipin ko. Malamang, sasabihin na ng baliw na ito kay Lito ang tungkol sa amin ni Avannah. At sigurado akong paglalayuin kaming dalawa ni Avannah ng papa niya. Kailangan kong kumilos mamaya. Kailangan kong itago si Avannah. "Wala kang pakialam. Ikaw ba ang mamomroblema? Hindi naman, 'di ba? Kaya kung ako sa iyo, umalis ka na sa harapan ko bago pa mandilim ang paningin ko at baka ihampas ko pa 'yang ulo mo sa pader..." may diin kong sabi habang nanginginig ang kalamnan ko sa matinding galit. Malawak siyang ngumiti. "Ito lang ang masasabi ko sa iyo, Raider... hindi mo masisiguro kung hanggang saan aabot ang pagmamahalan niyong dalawa dahil alam mong magiging komplikado ang lahat. At hindi mo sigurado kung kaya ka bang ipaglaban ng babaeng mas pinili mong mahalin kaysa sa akin." Sinundan ko na lamang siya ng tingin. Pagkatapos ay agad kong kinuha ang isa ko pang cellphone upang tawagan ang care taker sa bahay bakasyunan ko sa probinsya. "Hello, Anton, Pakilinis ngayon ang bahay diyan. Pupunta ako diyan ngayon din," sabi ko bago ibinaba ang tawag. Pagkatapos ay tinawagan ko ang isa ko pang kaibigan upang siya na muna ang mamahala sa kompanya ko. Hindi ko alam kung kailan ako makakabalik pa dito. Sa ngayon ay kailangan naming magtago ni Avannah. Para hindi kami magkahiwalay. AGAD AKONG PUMUNTA sa apartment ni Avannah. Gulat na gulat siya nang makita ako. "Ninong? Bakit po kayo nandito?. Mamaya pa po kayo uuwi, ha?" takang tanong niya sa akin. "Avannah... kailangan na nating umalis sa apartment mo na ito. Nalaman ko na kung sino ang may gawa nito sa iyo. Kailangan nating magtago. Halika na," sabi ko at saka mabilis na kumilos. Kinuha ko ang mahahalagang gamit ni Avannah. May inutusan na rin akong tao na magdadala ng iba pa niyang gamit sa bahay na titirahan namin ngayon. Ang mahalaga

sa ngayon ay makaalis kaming dalawa. Makalayo sa mga taong balak kaming paghiwalayin. "Ninong....ayos ka lang po ba? Bakit parang nanginginig po kayo?" tanong sa akin ni Avannah habang nasa byahe kami. "Ayos lang ako, Avannah. Mamaya ko na lang ipapaliwanag sa iyo ang lahat, okay?" sabi ko habang nakatuon ang mata ko sa kalsada. "Sige po, ninong..." ILANG oras din ang naging byahe namin. Sinalubong ako ng mag-asawang nag-aalaga ng bahay bakasyunan kong ito. Noon kasi, dito ako nagpupunta at nanatili ng isang buwan para makapag- relax. Malayo sa lahat. Tahimik. At talagang nakaka- relax magpunta dito. "Malinis na po ang buong bahay ninyo, sir Raider," nakangiting sabi sa akin ni Anton. "Mabuti naman po at nakadalaw na ulit kayo dito, sir Raider," sabi naman ng asawa niyang si Elisa. Nginitian ko na lang silang dalawa at saka hinawakan ko na sa kamay si Avannah. Pumasok na kami sa loob ng bahay. Napangiti ako dahil maaliwalas talaga sa bahay na ito. Magaan pa sa pakiramdam. Inilapag ko ang mga gamit naming dalawa. Nilibot ko ang paningin ko sa loob ng bahay. Malinis na malis ito. Halatang magaling mag-alaga ng bahay ang pinagkakatiwalaan kong mag-asawa. "Dito muna tayo pansamantalang titira, Avannah..." sabi ko sabay hawak sa kamay ni Avannah. "Bakit po? Ano po bang nangyayari, ninong? Paano po ang mga magulang ko? Siguradong hahanapin nila ako," nag-aalalang sabi niya. Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "Avannah... may sasabihin ako sa iyo." "Ano po iyon?" "Bago mawala ang alaala mo, may relasyon tayong dalawa. Mahal natin ang isa't isa. At iyong babaeng kasama ko sa ospital noong nadisgrasya ka, siya si Divine. Ang matalik kong kaibigan na may gusto sa akin. Nalaman kong siya pala ang tumulak sa iyo dahil nalaman na niya ang tungkol sa relasyon natin. Nagawa niya iyon dahil sa matinding selos. At sigurado akong sasabihin na niya sa mga magulang mo ang tungkol sa atin. Kaya dinala na kaagad kita dito dahil ayokong magkahiwalay tayo... ayoko, Avannah....hindi ko makakayang magkahiwalay tayo..." Hindi ko napansin na tumulo na pala ang butil ng luha sa aking mata. Naiisip ko pa lang kasi na magkakahiwalay na kaming dalawa ni Avannah, parang mababaliw na ako. At alam kong hindi ko kakayaning mawala siya sa akin. Mahal na mahal ko si Avannah. "Ganoon po ba? Naiintindihan ko na kung bakit sobra kayo kung mag-alala sa akin. Wala man akong maalala tungkol sa relasyon natin, ayos lang po 'yan ninong dahil

crush naman po kita. Kaya ayos lang na dito muna ako kasama ka," aniya sabay hagikhik. Natawa naman ako. "Iyan nga ang sinabi mo sa akin noon. Na may crush ka sa akin noon pa." Tumawa siya. "Opo. Kaya happy ako na may relasyon pala tayong dalawa. Hindi ko na kailangang manyakin pa kayo." Muli akong natawa. "Pasaway ka. Kumusta naman ang pakiramdam mo?" "Ayos lang po ako, medyo kumikirot lang po ang ulo ko. Medyo sumasakit pero ayos lang po talaga ako, nakangiting sabi niya. Nginitian ko siya at saka niyakap ng mahigpit. Mabuti na lang talaga at gusto ako ng inaanak kong ito noon pa. Kaya hindi ako masyadong nangangamba na makukuha siya ng iba sa akin. At isa pa, hindi naman ako papayag na mangyari iyon. Walang sino man ang makakagawa Siguradong malaking hamon na ang kahaharapin naming dalawa ni Avannah pero handa na ako. Handa akong harapan iyon at gawin ang lahat ng paraan para hindi kami magkahiwalay ni Avannah. Bahala na kung ito ang maging dahilan para masira ang pagkakaibigan namin ni Lito. Nagmahal lang naman ako. Minahal ko lang naman ang inaanak ko "Kung ano man ang mangyari, handa ka bang ipaglaban ako hanggang sa huli? Kahit na ang mga magulang mo na ang kalaban natin?" bulong ko habang yakap siya. "Opo, ninong. Handa po akong ipaglaban ka hanggang dulo." Kumalas ako ng yakap sa kaniya at saka hinaplos siya sa pisngi. "Maraming salamat, Avannah. Salamat dahil ako ang napili mong mahalin." "Walang ano man, ninong. Siya nga po pala, tutal magkarelasyon pala tayo. Puwede ko bang matikman ang lumpia ng buhay mo?" nakabungisngis na sabi niya. Kumunot ang noo ko. "Ha? Anong lumpia ng buhay?" "Iyan po. Gusto kong tikman ang lumpia mo, ninong," sabi niya sabay turo sa pagitan ng hita ko.

 

Kabanata 54

Avannah's P. O. V.

 May ngiti ako sa labi nang magising ako ngayong umaga. Masarap ang gising ko dahil katabi ko si ninong Raider. Akala ko nga kagabi, may ganap kami pero wala. Mukhang pagod yata si ninong Raider at walang lakas bumayo. Sinabi ko nga tikman ko na lang ang lumpia ng buhay niya pero ayaw naman niya. Medyo nainis nga ako sa kaartehan ni

ninong. "Good morning, honey. Kumusta naman ang tulog mo?" nakangiting tanong niya sa akin. "Okay naman ako, honey. Ikaw ba?" mapang akit na sabi ko sa kaniya. Nakasuot ako ngayon ng maikling short kung saan bakat na bakat ang aking tahong. Susubukan kong akitin ngayon si ninong. Bigla kasi akong nasabik na magpaangkin sa kaniya. Ewan ko ba kung bakit ko nadama iyon. Siguro dahil naaakit ako sa lumpia ng buhay niya. Nakahanda na ang almusal naming dalawa sa mesa. Bigla tuloy akong kinilig sa pagiging maasikaso ni ninong. Maasikaso na maalaga. Ang sarap pala sa pakiramdam na ganito. lyong baby ka kung ituring. Kaya mabuti na lang talaga, may edad na lalaki ang minahal ko. Hindi ko man naaalala ang mga masasayang sandali namin biglang magkasintahan. Ramdam ko naman sa puso ko na mahal ko siya. "Gusto mo bang lumabas mamaya?" Tumaas ang kilay ko. "Hmm? Saan po tayo pupunta?" "May malapit na ilog dito. Napakalinaw ng tubig. May malapit din na dagat dito. Saan mo gustong pumunta?" nakangiting sabi niya. Bigla naman akong nasabik. Napakatagal na rin simula ng makaligo ako sa dagat. Pero sa ilog ay hindi ko pa nararanasan maligo. "Sa ilog na lang. Hindi pa kasi ako nakakaligo doon eh. At saka hindi maalat sa ilog, 'di ba?" Agad siyang tumango. "Oo hindi. Sige doon na lang tayo. Pagkatapos nating kumain ay maghahanda na ako ng mga dadalhin natin doon." "Okay sige. Tulungan na kita." Mabilis naman siyang umiling. "Huwag na. Ako na ang bahala. Hindi naman mahirap maghanda ng mga dadalhin doon. Magpahinga ka na lang. O 'di kaya ayusin mo na lang ang mga personal na gamit mong dadalhin doon." Humaba naman ang nguso ko. "Ano ba naman 'yan! Wala na akong ginawa kun'di ang magpahinga. Wala na akong ginawa kun'di ang matulog. Bakit ba ayaw mo akong kumilos? Dinaig ko pa ang sanggol kung magpahinga at matulog." Mahina siyang tumawa sabay hawak sa kamay ko. Dinampian niya iyon ng halik. "Iyon naman talaga ang gusto kong iparanas sa iyo. Ang maging baby kita. Mas gusto kong gano'n ang iparanas sa iyo para madama mo kung gaano kita kamahal. Gusto kitang alagaan. Asikasuhin. Mahalin ng sobra." Para naman akong maiiyak sa sinabi n'yang iyon. Totoo ba talaga 'to? Talaga bang may lalaking ganito magmahal sa akin? Parang hindi ako makapaniwala. Parang panaginip lang. Ang dating pinapangarap ko, nandito na ngayon sa harapan ko at mahal na mahal ako. "Sige na, kumain ka na..." aniya at saka nagpatuloy na sa kaniyang pagkain. Kahit ayaw niya akong pakilusin, nagpumilit talaga ako. Pinilit ko siyang ako na ang maghugas ng pinagkainan naming dalawa tutal ang kaunti lang naman iyon. Saglit ko lang hinugasan. Pagkatapos ay nagwalis na rin ako sa loob ng bahay pero kaagad niyang inagaw sa akin ang walis tambo.

"Sinabi ko ng huwag ka ng magkikilos. Huwag ka ng makulit pa, honey. Ayusin mo na lang ang mga gamit mong dadalhin sa ilog," aniya habang nagwawalis. Napairap na lang ako sa hangin at saka pumasok na sa loob ng kuwarto. Mukhang wala naman akong magagawa kun'di ang sundin ang sinabi niya. Naghanap ako ng bag na puwede kong gamitin at saka ko pinaglalagay ang mga damit, at gamit ko doon. Pagkatapos ay lumabas na ako ng kuwarto. Pagkalabas ko, may pagkain na sa labas."Saan 'yan galing?" takang tanong ko. "Kila Anton. Inutusan ko silang bumili ng pagkain. Halika na,. pumunta na tayo sa ilog. Sila Anton na ang bahalang magdala ng ibang gamit natin doon," sabi ni ninong sabay hawak sa kamay ko. Paglabas namin ng bahay, sumalubong sa akin ang malamig at sariwang hangin. Ang sarap tumira dito. Puro puno ang makikita at lupa. Hindi katulad sa syudad ba puro gusali at wala na halos puno kaya napakainit. Magkahawak kamay naglakad hanggang sa makarating kami sa ilog. Malapit nga ito. Saglit lang kaming naglakad. Siguro wala pang five minutes kaming naglakad. Siguro nga kung mas mabilis pa ang lakad naming dalawa, three minutes lang nakarating na kami sa ilog. Namangha ako sa linaw ng tubig sa ilog. May iilang kubo na nakatayo sa gilid ng ilog. Sa bandang dulo kami puwesto ni ninong. Inilapag na namin ang gamit namin pati na rin ang mag-asawang nakasunod sa amin. "Enjoy po kayo sa pagligo dito sir Raider at ma'am Avannah," nakangiting sabi ni kuya Anton. "Salamat po, kuya," sabi ko naman kasabay ng bahagya kong pagkisay dahil nasasabik na akong lumusong sa tubig. "Mauna na po kami, sir Raider. Tawagan niyo na lang po ako o i- text kapag may iuutos kayo," sabi ni kuya Anton bago naglakad paalis. Bumaling ako kay ninong. "Bakit walang tao dito?" "Siguro sawa na silang maligo dito. At saka iilan lang ding pamilya ang nakatira dito. Kakaunti pa lang ang tao. At isa pa, mas madalas na nasa dagat sila naliligo dahil kalimitan sa mga lalaki dito ay mangingisda. Iyong nahuli nilang isda ay binibenta nila sa palengke dito. Medyo malayo lang ng kaunti dito," paliwanag naman sa akin ni ninong. Tumango-tango naman ako. Pagkatapos ay hinubad ko na ang suot kong shirt. Nakasuot na lang ako ngayon ng maikling short at sando. Lumusong na kaagad ako sa tubig. Hindi ganoon kalamig ang tubig kaya naman naglangoy- langoy na ako kunwari. Hindi naman kasi ako marunong lumangoy kaya tamang langoy aso lang. "Ang sarap maligo dito! Halika na!" masayang sabi ko kay ninong. "Sige sandali lang. Inaayos ko lang ang mga pagkain dito sa mesa. Pagkatapos ay lulusong na ako diyan," sabi naman niya. Naglangoy-langoy muna ako sa ilog dahil abala pa naman si ninong sa kaniyang ginagawa. Hanggang sa ilang saglit pa ay lumusong na rin siya. Niyakap niya ako ng

mahigpit sabay halik sa leeg ko kaya naman nakiliti ako at napahiyaw. "Huwag mo akong halikan sa leeg dahil nakikiliti ako!" natatawang sabi ko sa kaniya. "Okay sige, hindi na. Humawak ka sa akin, tuturuan kitang lumangoy." Kumapit ako kay ninong at saka nagpagaan sa tubig. Sinimulan kong ipadyak- padyak ang paa ko. At napangiti ako dahil ang sarap pala sa pakiramdam kapag marunong lumangoy. "Sige ipadyak mo lang ang paa mo tapos 'yang braso at kamay mo isabay mo sa paggalaw para makaalis ka sa puwesto mo," sabi ni ninong sa akin nang bumitaw ako sa kaniya. Sinunod ko naman ang sinabi niya. Kahit papaano ay nakakaalis na ako sa puwesto ko. Tuwang-tuwa ako kaya naman lumangoy ako nang lumangoy. Hanggang sa mapagod ako at saka ako sumandal sa isang malaking bato. Lumangoy naman si ninong patungo sa akin. "Napagod ka na? Halika kumain na muna tayo," aniya sabay hila sa akin pero umayaw ako. "Busog pa ako. Kakakain pa lang natin kanina eh." Ngumisi siya ng nakakaloko. "Sige. Ako na lang ang kakain sa iyo." Nanlaki ang mata ko nang ibaba niya ang salawal ko. Pagkatapos ay isinandal niya ang katawan ko sa malaking bato at saka niya dinilaan ang aking perlas na silangan. Napakagat labi naman ako dahil ang init ng dila niya. "T-Teka lang....baka may makakita sa atin dito," sabi ko at saka nagpalinga- linga. Ngumisi siya. "Wala 'yan. Walang tao ngayon dito," aniya bago ibinuka ng maigi ang hita ko. Hinayaan ko na lang siya sa kaniyang ginagawa. Napahawak ako sa kaniyang ulo sabay ungol nang mahina nang paglaruan ng dila niya ang basa kong tinggil. Halos mapaihi ako sa sarap nang kalikutin iyon ng dila niya. Bawat pagdila niya sa aking perlas na silangan ay talaga namang dinidiin niya kaya damang- dama ko ang bawat hagod ng kaniyang dila. Gumapang ang kamay niya sa aking malusog na dibdib. Naging abala ang kamay niya sa aking dibdib habang nilalantakan ang aking "Oohhh...." napaungol ako nang malakas nang ipasok niya ang kaniyang dila sa butas. Naging malikot ang dila niya sa loob ko. Mabilis ang paglabas pasok ng kaniyang dila sa loob ko kaya naman sarap na sarap ako. Nasabunutan ko siya sa matinding sarap dahil nilabasan na ako. "Tumayo ka, honey..." sabi niya at saka ako inalayang tumayo. Ibinaba niya ang kaniyang salawal at tumambad sa akin ang maugat niyang alaga. Ang laki nito. Solid sa haba. Hinawakan ko iyon at napangisi ako dahil napakatigas nito.

Magkaharap kaming dalawa. Itinaas niya ang hita ko. Isinampay niya ito sa kaniyang balakang at saka niya ako hinapit sa baywang. Napahawak naman ang isa kong kamay sa malaking bato habang ang isa kong kamay ay napakapit sa kaniya."Ahhhh!" Napahiyaw ako sa sarap nang ipasok na niya sa akin ang kaniyang malaking alaga. Mabagal ang naging pag-ulos niya ngunit binabaon niyanito sa loob ko. Mahigpit ang pagkakahapit niya sa aking balakang kaya naman magkadikit na magkadikit ang katawan naming dalawa. "Oooohhhh honey... ang sarap mo talaga..." bulong niya sa aking tainga bago niya ito dilaan. Mas lalo akong nag-init sa ginawa niyang iyon. Humigpit na rin ang kapit ko sa kaniya. Naging mabilis nang bahagya ang kaniyang pagbayo sa akin na lumikha ng ingay. Muli akong napaungol ng malakas dahil sarap na sarap ako sa bawat labas pasok ng kaniyang alaga sa loob ko. Damang- dama ko ang bawat pagbaon nito sa aking loob kaya naman basang basa na ang aking bukana. "Ahhhh !" sambit niya na mas binilisan pa ang pagbayo sa akin. "Ahhh ahhh ang sarap ahhhh!" Hindi ko na napigilan pang umungol ng malakas. Ang sarap pa lang gumawa ng milagro sa ilog. May thrill dahil nakatayo kaming dalawa habang nagtatalik. Hindi ko nararamdaman ang ngalay dahil mas nangingibabaw ang sarap. Pasimple kong iginagalaw ang balakang ko upang salubungin ang kaniyang pagbayo. "Ahhh honey... ahhh!" Mas hinigpitan pa ni ninong ang pagyakap sa akin at mas binilisan pa niya ang pagbayo sa akin na para bang may halong gigil at pananabik. Muli akong napaungol ng malakas dahil ang sarap mabayo ng mabilis. Hanggang sa ilang sandali pa ay hinihingal na nanginig si ninong habang yakap ako. Naramdaman ko na lang ang mainit niyang katas sa loob ko. Nilabasan na si ninong. At muli rin akong nilabasan, Sabay kaming nilabasan sa sarap. Marahan niyang hinugot ang kaniyang alaga sa loob ko at napangiti ako nang makita ang marami niyang katas na nakapalibot doon. "Ang dami namang sauce ng lumpia ng buhay mo, honey!" sabi ko sabay tawa nang malakas. Natawa na rin siya. Inayos na niya ang damit ko pati na ang salawal ko. At saka niya sinunod isuot ang salawal niya. "Halika na, honey. Lumusong muna tayo saglit sa ilog bago kumain," sabi niya sabay hila sa akin patungo sa ilog.

 

Kabanata 55

Avannah's P. O. V.

Napabalikwas ako nang mapanaginipan ko kung paano ano nalaglag mula sa malaking bato. Itinulak pala ako ni Divine. Ang babaeng baliw na baliw kay ninong. Sa tingin

ko, malapit ko ng maalala ang lahat. Ilang araw pa lang kaming nananatili dito ni ninong, may mga naalala na ako kahit papaano. At lahat ng iyon ay napapanaginipan ko. "Honey? Bakit?" tanong sa akin ni ninong nang magising siya. Napahawak ako sa ulo ko. "Naalala ko na kung paano ako nalaglag. Kinukuhaan ako ni Divine nang picture. Tapos nagkunwari siya na nakita ka niya sa dagat kaya napatingin ako. Pagkatapos, doon na niya ako itinulak." Mariing napapikit si ninong. "Huwag kang mag-alala, magbabayad si Divine sa ginawa niya sa iyo. Humanda siya sa akin. Ako na ang bahala sa kaniya." Tipid akong ngumiti. Hayop na babaeng 'yon. Nagawang pagtangkaan ang buhay ko. Paano na lang kung may malala pa lang nangyari sa akin sa pagkakabagsak ko? Baka hindi na ako umabot sa ospital. "Matulog na ulit tayo. Madaling-araw pa lang," sabi sa akin ni ninong sabay hila. Isiniksik ko ang mukha ko sa matipunong dibdib niya bago ko ipinikit ang mata ko. Pinilit kong matulog pero hindi na ako makatulog. Isang oras ang lumipas, napansin kong mahimbing na natutulog na si ninong. Marahan akong gumalaw at bumaba sa kama. Nagtungo ako sa kusina upang kumuha ng maiinom. Pagkatapos ay umupo muna ako saglit. Naisip ko bigla ang pamilya ko. Sa tingin ko, talagang magagalit sila sa akin ng sobra. Handa nga kaya akong panindigan ang pagmamahalan naming ito ni ninong? May parte sa akin na nami-miss na sila. Na gusto ko na silang makasama. Pero hindi puwede. Dahil sa tingin ko, sinabi na ni Divine ang tungkol sa amin ni ninong. Sumapit na lang ang ala sais ng umaga, hindi na ako nakatulog talaga. Sinilip ko sa kuwarto si ninong na mahimbing ang tulog. Dahil wala naman akong magawa, nagsaing na lang ako at nagluto ng puwede naming almusalin. Pagkatapos ay naupo ako. Nagulat ako nang biglang tumunog ang cellphone ko. "Lorenzo..." sambit ko nang mabasa ko ang name sa screen. Napahawak ako sa ulo ko dahil biglang kumirot iyon. Napapikit ako at bigla ko na lang naalala kung sino si Lorenzo. Agad kong sinagoy ang tawag. "Hello?" "Avannah! Nasaan ka? Ayos ka lang ba?" sabi niya sa kabilang linya. "Oo. Ayos lang naman ako. Bakit?" Narinig ko ang paghinga niya ng malalim. "Kalat na kalat na dito sa kompanya ang tungkol sa relasyon ninyong dalawa ni ninong Raider mo. Kinalat ni Divine. Talagang pinagsigawan niya. At ang sabi pa niya, inagaw mo raw sa kaniya si ninong mo. Iniisip tuloy ng mga tao dito na malandi ka." Mariin akong napapikit. Hayop na babaeng 'yon. Ang kapal ng mukha. Napakasinungaling niya. Wala akong inagaw sa kaniya. Dahil una pa lang, ako ang minahal ni ninong at hindi siya. "Alam mo naman kung ano ang totoo, 'di ba? Wala akong inagaw sa kaniya. Sadyang hindi lang siya nagawang mahalin ni ninong." "Alam ko naman 'yon. Huwag kang mag- alala, pinagtatanggol naman kita sa mga tao

dito. Naka- ban na si Divine dito. Pero patuloy pa rin siya sa pag-post ng kung ano-ano sa social media. Eh 'di ba sikat ang ninong mo? Maraming babae tuloy ang nagagalit sa iyo. Buksan mo ang social media account mo. Makikita mo doon ang puro hate post tungkol sa iyo. Ang dami ng basher ng ninong mo. At lahat sila galit sa iyo." Napakagat labi ko kasabay ng pahigpit ng hawak ko sa aking cellphone. "Sige. Salamat sa information, Lorenzo." "Walang ano man. Kung nasaan ka man ngayon, mag-iingat ka. Huwag ka munang lalabas ng bahay dahil baka may bigla na lang manakit sa iyo diyan. Iyong mga die hard fans ng ninong mo." Nang matapos ang usapan namin, tiningnan ko ang social media account ko. Doon nakita ko kung paano nila ako pagpyestahan. Maraming hate comments tungkol sa akin. Malandi. Gold digger. Bruha. At kung ano-ano pa ang nabasa ko. Napahawak ako sa aking dibdib dahil bahagyang nanikip ito. Masakit pala sa dibdib na makabasa ng ganito. Hindi naman ako malandi. Nagmahal lang naman ako. Masama bang magmahal ng taong hindi ko kaedad? At isa pa, kahit naman na ninong ko si Raider, hindi naman kami magkadugo. Kaya wala naman sigurong masama kung magkaroon kami ng relasyon, 'di ba? Itatabi ko na sana ang cellphone ko nang mag- appear sa screen ng cellphone ko ang pangalan ni papa. Nagimbal ang buo kong pagkatao. Alam na ni papa ang lahat dahil kalat na kalat ang picture namin ni ninong online. Nanginginig ang kamay kong sinagot ang tawag. "Nasaan ka, Avannah?" tila nakatatakot na tanong sa akin ni papa mula sa kabilang linya.Napalunok ako ng laway. "Ba....bakit po, papa?" "Anong bakit? Anong ibig sabihin nito? Nakipagrelasyon ka sa ninong mo? Ang hayop na lalaking 'yon! Pinagkatiwalaan ko siya! Akala ko, isang anak ang turing niya sa iyo pero hindi pala! Nagdalaga ka lang, ginawa ka ng nobya! Nasaan ang lalaking 'yon? Kasama mo ba siya, ha? Umuwi ka na dito, Avannah! Hindi ako papayag na ipagpatuloy niyo ang relasyon niyong dalawa!" galit na galit na sigaw ni papa sa kabilang linya na kulang na lang ay mabingi ako. Hindi ko na napigilan pang maiyak. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Nalaman na ni papa ang tungkol sa amin. At galit na galit siya sa akin. "Papa....hayaan mo na po. Mahal po ako ni ninong Nagmamahalan po kaming dalawa...." nanginginig ang boses ko habang nagsasalita. "Nagmamahalan? Nababaliw ka na ba? Malamang nabilog na ng gagong iyon ang utak mo! Kilala ko ang lalaking 'yan. Matinik 'yan sa babae at wala 'yang sineseryoso! Kaya alam ko na katawan lang ang habol niya sa iyo. At kapag nagsawa na 'yan sa iyo, iiwan ka lang niyan kagaya ng ginawa niya sa ibang babae! Makinig ka sa akin, Avannah dahil magulang mo ako! Alam ko ang nakakabuti sa iyo! Umuwi ka na dito bago pa ako ang gumawa ng paraan para paghiwalayin kayong dalawa!" Napahagulhol ako ng malakas. Ito ang unang pagkakataon na susuwayin ko ang magulang ko. Ito ang unang pagkakataon na magkakaroon kami ng matinding away ni papa. Pero ano ang magagawa ko? Mahal ko si ninong. At alam kong mahal niya ako. Ramdam ko iyon. "Papa... alam kong mahal na mahal ako ni ninong. Maniwala ka papa. Hindi niya gagawin sa akin ang ginawa niya sa mga sinasabi mong babae niya noon. Ramdam ko ang pagmamahal niya lalo na noong nagkasakit ako, papa. Inalagaan niya ako ng maayos. Siya po ang nandiyan sa tabi ko. Ni hindi na nga po siya pumapasok sa kompanya para

mabantayan lang po ako at alagaan." "Tumahimik ka! Sa una lang 'yan! Lahat naman sa una lang magaling! Imposibleng mahal ka ni Raider kaya ang mabuti pa, tapusin niyo na kung ano ang mayroon sa inyo ngayon dahil hindi ko matatanggap ang lalaking 'yan bilang nobyo mo! At hindi mo ba naisip, bakit kaya siya nagkaroon ng interes sa iyo? Dahil gumanda ka na noong magdalaga ka. At napakabata mo pa para sa kaniya. Hindi mo ba naisip 'yon?" "Papa... wala naman po sa edad 'yan. Ang mahalaga po ay nagmamahalan po kaming dalawa. Hayaan niyo na po kaming dalawa. Maniwala ka po sa akin, mahal niya po ako at mahal ko po siya." "Hindi. Hindi ako papayag na magsama kayong dalawa. Humanda ka sa akin kapag nakita kita. Gagawin ko ang lahat para mapaghiwalay kayong dalawa. Hindi kita pinalaki para lang makipagrelasyon sa lalaking iyon na kasing edad ko na. Hindi ko masikmura na maging parte siya ng pamilya natin. Kaya hangga't maaga pa, hiwalayan mo na ang lalaking 'yan." Matapos sabihin iyon ni papa ay ibinaba na niya ang tawag. Napahawak ako sa dibdib ko na ngayon ay naninikip. Ang sakit sa dibdib na magkaroon ng ganitong sitwasyon kaming dalawa ni papa. Mahal ko si papa. Pero mahal ko rin si ninong. Masama ba kung sarili ko naman ang isipin ko? Buong buhay ko, sinunod ko sila. Hindi ko sila sinuway ni mama. Ginawa ko ang lahat para sa pamilya namin. Pero ngayon, gusto ko namang intindihin ang sarili ko. Hindi ko alam kung makakaya kong mawala sa akin si ninong. Mahal na mahal ko siya. At siya rin ang una lahat sa akin. Kaya ano man ang mangyari, ihahanda ko na ang sarili ko. Kahit magkaroon pa kami ng matinding samaan ng loob ng mga magulang ko. Napatingin ako sa cellphone ko nang mag- vibrate ito. May bagong message mula sa unknown number. Agad kong binasa iyon. "Nagustuhan mo ba ang supresa ko sa iyo? Kalat na sa maraming tao ang kalandian mo. Nakakahiya kang babae ka. Nagawa mong makipagrelasyon sa ninong mo. Sigurado ako ngayon na kinahihiya ka na ng mga magulang mo." Mahigpit kong hinawakan ang cellphone ko. Hayop na Divine na 'yon. Talagang inuubos niya ang pasensya ko. Humanda siya sa akin. Magbabayad siya sa ginawa niyang ito.

 

Kabanata 56

 Raider's P. O. V.

Nagising ako na wala na sa tabi ko si Avannah kaya naman agad akong bumangon sa kama. Paglabas ko ng kuwarto, naabutan ko siyang umiiyak habang nakaupo sa kusina. Agad ko siyang nilapitan at saka niyakap. "Honey....bakit ka umiiyak?" tanong ko sa kaniya habang yakap siya ng mahigpit. Hindi siya nagsalita. Sa halip ay niyakap niya lang ako nang mahigpit. Bigla kong naramdaman na para bang may mabigat siyang problema o ano man. Nanlaki ang mata ko nang maisip kong baka dahil iyon sa relasyon naming dalawa. "Tumawag sa akin si Lorenzo. Sinabi niya sa akin na ikinalat ni Divine sa buong kompanya mo ang tungkol sa relasyon natin. At dahil sikat ka, kumalat ito online hanggang sa malaman ni papa. Tumawag din siya sa akin at galit na galit siya. Hindi niya raw matatanggap ang relasyon nating ito. Gagawa raw siya ng paraan para magkahiwalay tayo..." umiiyak niyang sabi habang mahigpit ang yakap sa akin. Mariin akong napapikit. Hayop na Divine na 'yon. Hindi ko akalain na magagawa niya ito sa akin. Nagiging komplikado na ang lahat sa amin ni Avannah. Hindi siya puwedeng makita ng ibang tao lalo na kung isa ito sa tagahanga ko dahil baka masaktan siya ng mga ito. Nakaramdam ako ng matinding galit kay Divine. Hindi ko naisip na siya pala ang magpapahirap sa buhay ko. Buong akala ko, siya ang kakampi ko. Na siya ang masasandalan ko pero nagkamali ako. Siya pala ang sisira sa masaya kong buhay. Siya pala ang kontrabida sa buhay ko. "Paano na tayo nito? Ayoko namang sundin si papa na umuwi na ako doon at makipaghiwalay sa iyo. Mahal kita. At isa pa, ngayon ko lang naman sila sinuway. Naging mabuting anak naman ako sa kanila pero bakit ayaw nilang hayaan na lang akong mahalin ka?" patuloy pa rin ang kaniyang pag-iyak habang sinasabi niya iyon. Huminga ako ng malalim. "Naiintindihan ko ang papa mo kung bakit tutol siya sa atin. Dahil ipinagkatiwala ka niya sa akin bilang pangalawang magulang niya. Na hindi niya lubos isipin na aabot tayo sa ganito. Kahit ako rin naman. Hindi ko naisip na mamahalin ko ang inaanak ko. Pero anong magagawa ko? Hindi natuturuan ang puso kung sino ang mamahalin nito." Tinitigan ko siya ng diretso sa mata at saka ko pinahid ang kaniyang mga luha. "Huwag kang mag-alala, honey. Kahit anong mangyari, hindi ako papayag na magkahiwalay tayo. Ipaglalaban kita hanggang dulo. Bahala na kung masira man ang pagkakaibigan namin ng papa mo. Dahil wala ng mas mahalaga pa sa akin kun'di ikaw lang. Ikaw at ikaw lang." Naiiyak siyang ngumiti at saka niyakap ako ng mahigpit. Gumanti na rin ako ng yakap sa kaniya. Yakap na parang ayoko na siyang pakawalan pa. Kung para sa iba, bawal na pag- ibig ang mayroon kami ni Avannah, wala akong pakialam. Ang mahalaga sa amin ngayon ay nagmamahalan kaming dalawa at wala kaming tinatapakang tao. Nang mapakalma ko si Avannah, nakatulog siya sa kuwarto. Tipid akong ngumiti habang pinagmamasdan siyang natutulog. Napakasuwerte ko dahil handa niyang ipaglaban ang pagmamahalan naming dalawa. Kaya naman hinding-hindi ko siya bibiguin. Napatingin ako sa cellphone ko nang mag- vibrate ito. Pagkatin ko sa screen, nakita ko ang pangalan ng kaibigan kong si Lito. Humigpit ang hawak ko sa aking cellphone bago nanginginig ang daliri kong sinagot ang tawag. "Mabuti naman at nagawa mo ng sagutin ang tawag ko, ahas kong kaibigan..." may diin

niyang sabi mula sa kabilang linya. "Lito..." "Ang kapal ng pagmumukha mo! Isa kang ahas! Pinagkatiwalaan kita sa anak ko. Akala ko, anak din ang turing mo sa kaniya dahil wala ka pang pamilya pero nagkamali ako. Ahas ka pala. Binilog mo ang isip niya para sumama sa iyo! Ano? Masaya ka na sa kagaguhang ginawa mo? Masaya ka na dinungisan mo ang pagkatao ng anak ko!" malakas niyang sigaw kaya halos mabingi na ako. Napatiim bagang ako. Ramdam na ramdam ko ang matinding galit ni Lito. Na kung magkaharap lang kaming dalawa ngayon, baka nasuntok na niya ako sa mukha. "Lito....alam kong galit na galit ka sa akin. Patawarin mo ako kung sinira ko ang tiwala mo pero nagmahal lang ako. Hindi ko inakalang ang inaanak ko pa lang si Avannah ang magpapatibok ng puso ko. Sa dami ng babaeng dumaan sa buhay ko, siya lang ang minahal ko. Siya lang. Sa dami ng babaeng nakilala ko, wala akong naramdaman na kahit ano sa kanila. Hindi ko sila nagawang mahalin. Pero si Avannah, sa kaniya ko naramdaman kong paano magmahal ng totoo. Maniwala ka sa akin, Lito....mahal na mahal ko ang anak mo..." "Sinungaling! Huwag mo akong gaguhin, Raider! Mahal? Bakit mo mahal ang anak ko? Dahil bata siya? Dahil sariwa siya? Dahil wala pa siyang karanasan sa mahalay mong mundo?! Sabihin mo na sa akin ang totoo na katawan lang ng anak ko ang habol mo! Bakit siya pa, Raider? Bakit anak ko pa ang binaboy mo? Ito ang hinihingi mong sukli sa lahat ng tulong na ibinigay mo sa amin? Na tumulong ka lang pala para ang maging kapalit ay ang anak kong si Avannah? Hindi mo ba naisip kung gaano kasakit para sa akin 'yon? Na mismong kaibigan ko na ang tanda-tanda na ang makakarelasyon ng anak ko? Nilapastangan mo ang kainosentehan ng anak ko!" Mariin akong napapikit. Masakit sa akin na umabot kami sa ganito ni Lito. Sa tagal naming magkaibigan, ngayon lang kami nag- away ng ganito. Ngayon lang siya nagalit ng sobra sa akin. At pakiramdam ko, parang nabawasan ang maliit na parte ng pagkatao ko dahil parte na rin ng buhay ko si Lito. Dahil parang kapatid ko na rin siya. "Lito... patawarin mo ako kung iniisip mong nilapastangan ko si Avannah pero nagkakamali ka. Mahal ko ang anak mo. At wala akong hinihinging kapalit na kahit ano sa mga tulong na ibinigay ko. Sadyang minahal ko lang talaga si Avannah. Iyon lang 'yon. Wala akong masamang hangarin sa anak mo kun'di ang mahalin siya. Sana maunawaan mo ako, Lito." "Hindi. Hindi ako papayag na ikaw ang lalaking makatuluyan ng anak ko. Hintayin mo akong gumawa ng aksyon, Raider. Paghihiwalayin ko kayong dalawa ng anak ko dahil ayokong masira ang buhay niya nang dahil lang sa gagong katulad mo." Hindi ko na nagawa pang magsalita dahil ibinaba na niya ang tawag. Napahilamos ako ng mukha. Tama nga kaya ang sinabi ni Lito? Nilapastangan ko nga bang talaga ang anak niya? Pero mahal ko si Avannah. Alam kong mahihirapan akong ipaunawa sa kaniya iyon pero iyon ang totoo. Huminga ako ng malalim at saka umayos ng pagkakatayo. Kailngan kong puntahan si Divine dahil ang puno't dulo ng lahat. Pagbabayaran niya ang kasalanan niyang ito sa amin ni Avannah.

Kinuha ko ang cellphone ko at saka tinawagan ang abogado ko. Ipina- contact ko rin ang mangingisdang nakakita kay Divine kung paano niya itinulak si Avannah. Kailangang makulong ng babaeng 'yon dahil sa ginawa niya kay Avannah. Tatlo silang naging saksi kung sa nangyari at magaling naman ang abogado ko kaya naman malakas ang loob ko na hihimas ng rehas si Divine. Doon siya nababagay. Sa kulungan siya dapat tumira! "Anton..." tawag ko sa kaniya. Naabutan ko siyang nagsasaing. Halos magkatabi lang naman ang bahay namin. Talagang pinasadya kong pagawan sila ng bahay ng pamilya niya katabi ng bahay ko para mas maaalagaan niya ang bahay ko. "Bakit po, sir Raider?""Ikaw na muna ang bahala kay Avannah. Pakitingnan niyo muna siya ng asawa mo. May aasikasuhin lang ako." Agad siyang tumango. "Opo, sir. Mag- iingat po kayo." Tumango na lamang ako bago ako nagmamamdaling pumasok sa loob ng sasakyan ko at ipinaandar ito ng mabilis. Bahala na kung maging malaki man ang problemang kahaharapin naming dalawa ni Avannah. Basta....hindi ako papayag na malayo siya sa akin.

 

Kabanata 57

 Avannah's P. O. V.

Malungkot kong itinabi ang cellphone ko. Baka hindi raw makauwi ng tatlong araw si ninong dahil may aasikasuhin daw siya. At iyon ay ang pagpapakulong niya kay Divine dahil sa ginawa nito sa akin. Medyo nakahinga ako ng maluwag dahil sa gagawing iyon ni ninong kay Divine. Pero mas matimbang pa rin ang bigat sa aking dibdib dahil galit na galit sa akin si papa. Puro siya message sa akin na umuwi na raw ako at iwan si ninong. At sinabi niya rin na nagpapatulong na siya para hanapin ako. Pahiga na sana ako sa kama nang tumunog ang cellphone ko. Pagkatingin ko sa screen, tumatawag sa akin si mama. "Hello ma?" malungkot kong sabi nang sagutin ko ang tawag. "Hello, anak....kumusta ka? Pasensya ka na ngayon lang ako nakatawag sa iyo. Pinapakalma ko kasi ang papa mo dahil galit na galit siya sa inyong dalawa ng ninong mo. Matanong ko lang, anak....mahal mo bang talaga ang ninong mo?" Rumagasa na lamang ang luha ko. Parang nahaplos ang puso ko sa pagiging kalmado sa akin ni mama. Kapag may mga problema ako noon pa, talagang kalmado siya palagi kung kausapin ako. Kahit na galit siya sa akin kapag may nagawa kong mali, kalmado pa rin niya akong kakausapin kung bakit ko nagawa iyon. "Opo, mama. Kahit siya ay ramdam ko rin ang pagmamahal niya sa akin..." "Matagal na ba ito? Matagal na ba kayong may lihim na relasyon?"

"O- Opo, mama..." Rinig ko ang pahinga niya ng malalim mula sa kanilang linya. "Nakausap ko si Raider. Nag- message siya sa akin at nagkita kami kanina lang. Umiiyak siya sa harapan ko. Sinabi niya sa akin na mahal na mahal ka nga niya. Ang pagkakamali niya lang ay ikaw na inaanak niya ang minahal niya sa dami ng babae sa mundo. Naintindihan ko naman ang lahat. Dama ko naman ang pagmamahal niya sa iyo. Ako ang kinausap niya dahil sa ngayon, sarado ang isip ng papa mo. Talagang galit na galit siya sa inyo. Huwag kang mag- alala, anak. Ipinaiintindi ko naman sa papa mo ang lahat." Hindi ko na napigilan pang humagulgol. Masaya ako dahil kahit papaano, may kakampi ako. May nakakaunawa sa akin. May nakakaintindi at ang mismong mama ko pa iyon. "Salamat po, mama....maraming salamat po mama," mas lalong lumakas ang pag-iyak ko. "Anak... huwag ka ng umiyak, ha? Ginagawa naman ni mama ang lahat para maunawaan ng papa mo ang sitwasyon mo. Alam kong mahirap para sa papa mo na tanggapin ang lahat dahil hindi n'ya maisip na ang ninong Raider mo ang makakarelasyon mo sa dami ng lalaki. Kaya anak, kung talagang nagmamahalan kayong dalawa, hindi naman ako hahadlang sa inyo. Susuportahan na lang kita dahil naging mabuting anak ka sa amin...." Muling bumuhos ang masagana kong luha. Napakasuwerte ko dahil mayroon akong isang ina na katulad niya. Na nauunawaan ang sitwasyon ko. Ipinagdarasal ko na lang na sana maunawaan din ni papa ang lahat. Dahil nagmahal lang naman ako. "Sige na, anak. Baka dumating na ang papa mo. Mag-iingat ka palagi diyan. Mahal na mahal kita, anak," sabi ni mama bago ibinaba ang tawag. Nanghihina akong napaupo sa sahig. Muli, humagulgol ako ng malakas. Naiiyak ako sa tuwa. Akala ko kasi pati si mama ay galit din sa akin pero hindi pala. Ang sarap sa pakiramdam na naiintindihan niya ako. Dahil sa labis na pag-iyak ko, nakatulog ako. At gabi na ako nang magising. Agad kong tiningnan ang cellphone ko. Maraming message mula kay ninong. Napangiti ako bigla nang makita ang sinend niyang picture sa akin. Nakaposas kasi si Divine. Ibig sabihin, hinuli na nga siya. Sinabi niya na aasikasuhin niya lang daw ang pagpapakulong kay Divine bago siya babalik dito. "Ma'am Avannah...." rinig kong tawag mula sa labas. Binuksan ko ang pinto. Bumungad sa akin si ate Elna na asawa ni kuya Anton. Nginitian niya ako. "Bakit po? May kailangan po ba kayo?" tanong ko sa kaniya. "Wala naman po ma'am. Gusto ko lang pong malaman kung okay lang po ba kayo dito. May gusto po ba kayong kainin? Gustong ipabili?" tanong niya sa akin. Agad akong umiling. "Wala naman po. May mga tambak naman po na pagkain dito at marunong naman po akong magluto. Huwag niyo na po akong intindihin. Okay lang po ako dito. Salamat po sa inyo," sabi ko sabay ngiti. Bumuntong hininga siya. "Ayos lang po ba talaga kayo ma'am?" Kumunot ang noo ko. "Opo ayos lang.

Bakit niyo naitanong?" Kumibot ang labi niya at saka alanganing napangiti. "Eh kasi po... nakita ko po sa social media ang picture niyo ni sir Raider. Kalat na kalat po ito. Eh kilala rin po kasi si sir Raider kaya ayon... kalat siya sa social media. Puro hate comments po ang nakikita ko tungkol sa iyo. Sana po ay hindi kayo magpapaapekto. Naikuwento po sa amin ni sir Raider ang tungkol sa inyo. At ang masasabi lang po naming mag- asawa, nagmahal lang po kayo. Nagmamahalan lang kayo..." Tipid akong ngumiti. "Iyon nga po... kaso... marami pong ayaw sa relasyon naming ito. Lalo na ang mga magulang ko. Kay ninong naman... iyong mga fans niya." "Hayaan niyo na lang po sila. Wala namang magagawa ang mga 'yan. Ang mahalaga, kayong dalawa ay okay. Mas pagtitibayin ng mga bashers na 'yan ang relasyon niyo. Dahil alam naman po namin na mahal na mahal po kayo ni sir Raider. Kaya kung ano po ang mabasa niyo online, huwag niyo na lang pong pansinin. Mga wala lang pong magawa ang mga taong 'yon na gusto lang makapanira ng relasyon..." dagdag pang sabi ni ate Elna. "Opp....'yon na lang po ang ginagawa ko. Hindi ko na lang binibigyang pansin." "Sige po, ma'am. Balik na po muna ako sa bahay. Tawagin niyo lang po ako kung may kailangan kayo." "Salamat po, ate..." sabi ko sabay ngiti. Kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang account ko. Hindi ko maiwasang malungkot dahil sa mga nababasa kong hate comments. Pero wala naman akong magagawa kun'di ang manahimik lang. Useless lang din kung magpo- post pa ako para ipagtanggol ang sarili ko. Inabala ko na lang ang sarili ko sa pag- scroll up and down hanggang sa makita ko ang isang live kung saan si ninong Raider ang nagsasalita. "Unang- una sa lahat, wala kayong karapatang pagsalitaan ng masasakit o hindi kaaya-ayang salita si Avannah. Oo alam ko para sa inyo, nakakasagwang tingnan na magkarelasyon kami dahil ninong niya ako at inaanak ko siya. Pero ang tanong, anong masamang ginawa ng relasyon namin sa inyo? Nasira ba namin ang buhay niyo? Tinapakan ba namin ang pagkatao ninyo? Hindi naman, 'di ba? Kaya bakit kayo nagagalit ng sobra sa taong mahal ko? Wala akong pakialam kung ayawan niyo na ako. Hindi ko naman kailangan maging sikat. Hindi ko kailangan ng maraming fans na wagas kung magsalita ng masakit sa taong mahal ko. Ang mahalaga sa akin ngayon ay siya lang at wala ng iba. Kaya pakiusap lang, itigil niyo na ang mga hate comments niyo sa kaniya, pamba- bash at kung ano-ano pa sa social media dahil wala naman siyang ginagawang masama sa inyo. Kayo itong may ginagawang masama sa kaniya. Kayo itong nakakasakit ng damdamin niya. Hindi niyo ako madidiktahan kung sino ang babaeng mahal ko. Dahil wala akong ibang gustong mahalin kun'di siya lang. Siya lang ang gusto kong makasama sa habambuhay at wala ng iba pa...." Napangiti na lang ako kasabay ng pagtulo ng aking luha. Kuha ito sa kompanya ni ninong. Sa live, kitang-kita ang madaming tao doon na nanunuod sa kaniya. Sobrang nagdidiwang ang puso ko dahil nagawa na niyang ipagsigawan sa maraming tao na mahal nya ako. Na parang dati lang,

hindi niya magawang sabihin sa kahit na sino na ako ang mahal niya. "Nakikiusap ulit ako sa inyong lahat. Tigilan niyo na si Avannah. Matuto kayong rumespeto sa pribado kong buhay. Hindi iyong nangingialam kayo," matapos sabihin iyon ni ninong ay mabilis na siyang naglakad palayo. Sinundan pa siya ng maraming tao pero kaagad siyang sumakay sa kaniyang sasakyan. Nakahinga ako ng maluwag. Kahit papano, nabawasan ang bigat sa aking dibdib. Sa totoo lang, kahit naman na hindi ko pansinin ang mga masasakit na salita na sinasabi sa akin ng maraming tao, hindi ko pa rin maiwasang hindi masaktan dahil tao lang din ako. Lalo na ang mga paulit-ulit ilang comments na malandi raw ako. Makati ako dahil pumatol ako sa ninong ko. Pero sa mga sinabi ni ninong kanina, parang biglang nawala kaagad iyon. Gumaan ang pakiramdam ko. Nakangiti akong pinagmasdan ang larawan naming dalawa ni ninong bago ko naisipang magluto ng pagkain ko. Habang kumakain ako, bigla na lamang may tumawag sa akin. At nakita ko ang pangalan ni Lorenzo sa screen ng cellphone ko. "Hello? Lorenzo? Bakit ka napatawag?" tanong ko habang kumakain. "Avannah... huwag ka sanang mabibigla..." tila nahihintakutang sabi niya. "Ha? Bakit?" interview!" "Si sir Monteverde....ang ninong mo.... nabangga ang sasakyan niya sa malaking poste ngayon- ngayon lang matapos ang kaniyang

 

Kabanata 58

 Avannah's P. OV.

 Halos paliparin na ni kuya Anton ang sasakyan papunta sa ospital kung nasaan ngayon si ninong. Panay ang tawag ko kay Lorenzo upang malaman kung ano na ang lagay ni ninong. Iyak ako nang iyak sa sasakyan. Ang bilis ng pangyayari. Parang kanina lang natapos ang kaniyang interview pero ngayon nasa ospital na siya. Sinabi sa akin ni Lorenzo na nawalan daw ng preno ang sasakyan ni ninong. Pero nakapagtataka naman daw na bigla na lang nawalan ng preno ang sasakyan ni ninong. Nang makarating kami sa ospital, nanghihina at nanginginig ang buong katawan ko nang makita ang itsura ni ninong. Mayroon siyang mga sugat sa mukha. At nasa tabi niya si Lorenzo. "Lorenzo... kumusta siya?" lumuluha kong tanong sabay hawak nang mahigpit sa kamay ni ninong. na siya. Mabuti na "Medyo okay naman lang talaga at nadala siya sa ospital. Wala namang nabaling buto sa kaniya o ano dahil may airbag naman sa sasakyan niya. Kaya lang siya nagkasugat dahil sa nabasag na salamin na tumama sa mukha niya," paliwanag sa akin ni Lorenzo.

Tiningnan ko si ninong. Parang gusto kong sisihin ang sarili ko sa nangyari. Kung hindi sana siya nagpa- interview para ipagtanggol ako, hindi sana mangyayari ito sa kaniya ngayon. Hindi sana siya madidisgrasya. Avannah... ikaw na muna ang bahala sa kaniya. Pupunta lang ako sa kompanya para i- check ang CCTV camera. Para malaman kung may tao bang sinadyang tanggalan ng preno ang sasakyan ng ninong mo.""Sige... salamat, Lorenzo..." Tumango na lamang siya bago tuluyang umalis. Bumaling ako kay ninong. Muling nanikip ang dibdib ko. Bakit ganito? Bakit kailangan mangyari ito? Talaga bang kailangan mangyari ito para lang hindi kami magkasama? Para tuluyang mahadlangan ang pagmamahalan naming dalawa. "Honey....gumising ka na. Nandito na ako..." umiiyak kong sabi habang yakap ang kamay niya. Durog na durog ako ngayon. Ito ang lugar na pinakaayokong puntahan. Ang ospital. At ngayong nandito nakaratay ang taong mahal ko, para akong nauupos na kandila. Wala man lang akong nagawa para protektahan siya. Napatingin ako sa cellphone ko nang tumunog ito. Nag- message sa akin si Lorenzo. Nakita sa CCTV na may isang lalaking may kinalikot sa sasakyan ni ninong. At iyon marahil ang nagtanggal ng preno sa sasakyan ni ninong. Pinaghahanap na ang nasabing lalaki. Napatingin pa ako online at mas lalo akong naluha dahil mas maraming nagalit sa akin dahil sa nangyari kay ninong. "Dahil sa babaeng 'yon kaya nadisgrasya si Raider!" "Kung hindi sana nagpa- interview si Raider para ipagtanggol ang malanding 'yon, hindi sana siya madidisgrasya!" "Malas sa bahay ang babaeng 'yon!" "Dapat 'yong bruha na lang na 'yon ang nadisgrasya!" Ilan lamang 'yan sa mga nabasa kong hate comments. At marami na ring nagme- message sa akin na mamatay na lang ako. Nag- deactivate na lang ako ng social media accounts ko dahil mas nakakadagdag pa sila sa problema ko. Itinabi ko na ang cellphone ko at saka marahang hinalikan sa labi si ninong. Hinawakan ko ang kamay niya at saka hinalikan ito. Ipinagdarasal ko na lang sana na gumising na siya. Gusto kong malaman kung ayos lang ba talaga siya. Dahil baka matulad siya sa akin na nagkaroon ng amnesia. LUMIPAS ANG ILANG ORAS, bumalik si Lorenzo. May mga dala siyang pagkain at kung ano-ano pa. "Kumusta ka? Ayos ka lang ba? Namumugto na ang mata mo. Tama na kaiiyak, Avannah. Hindi 'yan makakatulong sa ninong mo. Palakasin mo ang loob mo dahil sa iyo kukuha ng lakas ang ninong mo..."

sambit ni Lorenzo habang tinatapik ako sa balikat. Pinahid ko ang luha ko at saka nginitian si Lorenzo. "Maraming salamat, Lorenzo. Salamat sa lahat. Kahit na alam mong hindi ko masusuklian ang pagmamahal ko sa iyo, ginagawa mo pa rin ito. At ikaw pa mismo ang nagpapayo sa akin para magkaayos kaming dalawa noong mag-away kami ni ninong." Nginitian niya ako. "Walang ano man, Avannah. Dahil sa mahal kita, ayokong nakikita kang nasasaktan. At isa pa, matagal ko nang tinanggap na magkatuluyan tayong dalawa. Ang sa akin lang ngayon, gusto kong maging masaya ka at ayokong makitang lumuluha ka kaya ginagawa ko ang makakaya ko para matulungan ka." "Salamat... salamat, Lorenzo," nakangiting sabi ko kasabay ng pagpatak ng luha sa aking pisngi. "Shhh....sige na. Huwag ka ng umiyak pa. Kumain ka na pala. Mukhang hindi ka pa kumakain. Kailangan mong ayusan ang sarili mo. Huwag mong ipakita kay ninong mo na lumuluha ka at nanghihina." Napetango na lang ako at saka tinanggap ang pagkaing binigay niya sa akin. Ilang oras ding nanatili si Lorenzo dito sa ospital bago siya umalis. Buong magdamag kong binantayan si ninong Raider hanggang sa sumapit ang umaga. Hanggang sa hindi ko na kinaya pa ang antok at nakaidlip ako. "Honey?!" Napabalikwas ako ng bangon. Pagtingin ko, nakangiting nakatingin sa akin si ninong Raider. Hinaplos niya ang aking pisngi. Naiiyak akong hinawakan ang kamay niya. "Mabuti at nagising ka na... kumusta ang pakiramdam mo?" garalgal ang boses kong sabi sa kaniya. "Kagigising ko lang din. Ang saya ko dahil ikaw ang bumungad sa akin dito sa tabi ko. Ikaw... kumusta ka naman? Masakit pa ba ang ulo mo?" Umiling ako. "Hindi na. At sa tingin ko naaalala ko na ang lahat. Dinala ako ni kuya Anton dito. At si Lorenzo naman ang naabutan kong nandito na nagbabantay sa iyo. Sinamahan niya tayo dito ng ilang oras bago umalis." Tipid siyang ngumiti. "Mabait pala talaga ang kaibigan mong 'yon. Marami ring nagsasabi na katrabaho niya na mabait siya. Kaya kapag nakalabas ako dito, may reward siya sa akin." "Honey... sa tingin ko, malas ako sa buhay mo..." Kumunot ang noo niya. "Ha? At bakit mo naman nasabi 'yan?" "Kasi simula magsama tayo, kung ano- ano na ang nangyari sa buhay mo. Nasira ang career mo nang dahil sa akin, nagkaroon ka ng maraming issue, masisira pa ang pagkakaibigan niyo ni papa at nadisgrasya ka pa." Mahina siyang tumawa. "Huwag mo ngang sisihin ang sarili mo. Wala kang kasalanan. Walang koneksyon sa iyo ang nangyari sa akin. At saka wala naman akong pakialam sa career ko. Naging libangan ko lang naman 'yon. Wala naman akong balak na sumikat. Hindi ko kailan ng ibang tao. Ikaw lang ang kailangan ko."

"Pero paano kung talikuran ka na ng lahat ng tao nang dahil sa akin?" "Eh ano naman? Pakialam ko ba sa kanila? Kahit talikuran o kamuhian pa nila akong lahat, wala akong pakialam. Basta magkasama tayong dalawa, panalong- panalo na iyon sa akin," nakangiting sabi niya. Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit. Nagpasalamat ako at lihim na napadasal dahil walang amnesia si ninong. Mabuti na lang talaga at nagkaroon lang siya ng mga galos at sugat. "Huwag kang mag- alala, kapag puwede na akong lumabas dito, doon na tayo sa probinsya. Hindi na tayo babalik dito. Ibebenta ko na lang ang kompanya sa kaibigan ko. Siya na ang bahalang magpalago nito. Tutal kahit papano ay naahon ko na rin ito mula sa pagiging bankrupt," aniya habang hinahaplos ang likod ko. "Sige. Mas gusto ko nga doon na lang ako. Tutal hindi naman ako mahilig gumala. Mabuti pa doon, tahimik lang. Wala masyadong tao. Malayo sa lahat. Malayo sa mga mapanghusga. Ang sarap tumira doon," sabi ko naman. Kumalas ako ng yakap sa kaniya at saka hinawakan siya sa kamay. "Doon na lang tayo tumira hanggang sa magkaroon tayo ng anak." "Oo naman. Doon tayo titira," sabi niya sabay ngiti. Sabay kaming napalingon nang bumukas ng marahas ang pinto. Nagimbal ang pagkatao ko nang makita ko si papa. Nanlilisik ang mata niyang naglakad sa akin. "Umuwi na tayo! Hindi ako papayag na makasama mo ang lalaking 'yan!" sabi ni papa sabay hatak sa akin. "Lito sandali lang! Huwag mong ilayo sa akin si Avannah!" sigaw ni ninong na pinipilit bumangon ngunit hindi niya magawa. "Papa ano ba? Bitawan mo ako!" malakas na sigaw ko at pilit na kumakawala kay papa. "Tumigil ka! Uuwi tayo sa ayaw at sa gusto mo! Huwag kang matigas ang ulo!" Rumagasa ang luha ko nang kaladkarin ako palabas ni papa. Nanlalabo na ang mga mata ko na nakatingin kay ninong na pinilit bumangon ngunit nahulog lamang siya sa kama. "Avannah! Avannah!" malakas na sigaw niya. Wala na akong nagawa dahil ubod ng lakas akong kinaladkad ni papa palabas ng ospital. Namumula na nga ang kamay ko at braso sa higpit ng pagkakahawak niya sa akin. Bigla akong nakaramdam ng pagkahilo. Hanggang sa bigla na lang nandilim ang paningin mo at bumagsak ako sa bisig ni papa.

 

Kabanata 59

 Avannah's P. O. V.

"Hindi ka aalis sa bahay na ito simula ngayon! Subukan mong tumakas, hinding- hindi muna makikita ang lalaking 'yon!"

malakas na sigaw ni papa sabay sarado ng pinto. "Papa! Huwag! Papa!" umiiyak kong sigaw sabay hila sa doorknob pero narinig ko na lang ang pag-lock ni papa nito. Hindi ko alam kung may luha pa akong mailuluha. Iniisip ko si ninong. Iniisip ko kung okay lang ba siya nang mahulog siya sa kama upang subukang pigilan si papa. Nakaramdam ako ng galit kay papa. Naisip ko na ano bang masama kung magkaroon kami ng relasyon ni ninong? Hindi naman kami magkadugo. Oo matanda siya sa akin pero marami naman ang nagmamahalan kahit na malayo ang edad nila. At isa pa, parehas naman kaming single dalawa. Wala kaming masasaktan kaya bakit tutol na tutol si papa sa amin? Dahil ba hindi niya inaasahan na mismong ninong ko pala ang makakatuluyan ko? Pero mahal na mahal naman ako ni ninong at damang- dama ko 'yon. Nanghihina akong naglakad patungong kama. Ewan ko ba pero bigla na lang akong nanghina. Hindi ko alam kung bakit. Siguro dahil nagugutom ako. O baka naman dahil pagod na rin ang katawan ko lalo na ang mata ko kaiiyak. Humiga ako sa kama at sinimulang ipikit ang aking mga mata. Hindi pa man ako nagsisimulang matulog ay narinig kong bumukas ang pinto. Pumasok sa loob si mama na may dalang pagkain. Napangiwi ako nang maamoy ko ang amoy mula sa pagkain na dala niya. Ang baho nito. Nahihilo ako sa amoy. "Anak... kumusta ang pakiramdam mo? Pagpasensyahan mo na ang papa mo. Ginawa ko naman ang lahat para pigilan siya pero mahirap. Nag-aaway na nga kaming dalawa. Galit na galit talaga siya sa ninong mo. Pakiramdam niya, niloko siya ng ninong mo. Na nagkuwari lang itong mabait at matulungin para makuha ka..." mahinahong sabi ni mama sabay haplos sa buhok ko. "Hindi po 'yon totoo, mama. Hindi naman namin alam na mahuhulog ang loob namin sa isa't isa. At saka, likas na talaga kay ninong ang matulungin kahit na sa ibang tao. Hindi niya lang talaga inasahan na ako ang mamahalin niya. Kaya hindi niya niloko si papa. Hindi ko alam kung bakit galit na galit si papa. Dapat nga maging masaya siya dahil kilalang tao niya na ang lalaking mahal ko pero kabaligtaran pala," inis kong sabi habang nakatakip ang aking ilong. Tumikhim si mama. "Siguro dahil kilala niya ang ninong mo na matinik sa babae. Syempre, napag-uusapan nilang dalawa ang tungkol sa naging babae ng ninong mo. Kung gaano ito kinababaliwan ng babae. Syempre ayaw ng papa mo na masaktan ka sa huli. Iniisip niya lang ang kapakanan mo, anak. Kaya ganoon na lang ang reaksyon niya." "Pero ma... ako na po ang nagsasabi sa inyo na iba na si ninong ngayon. Siguro noon, babaero siya o paiba iba sa babae dahil single naman siya at hindi niya pa nakikita ang babaeng mamahalin niya. Pero ito na po ako, mama. Nakita na niya ako at handa niya po akong pakasalan. Kaya nga po talagang nagpa- interview siya para linisin ang pangalan ko. Para sabihin sa buong mundo na ako ang mahal niya. Kaya bakit hindi na lang ako suportahan ni papa sa lalaking mahal ko? Bakit kailangang umabot pa sa ganito? Bakit kailangan niya pa akong ikulong?" Hindi ko napigilang maglabas ng sama ng loob ko kay mama. Hinawakan niya ang kamay ko. "Siguro....hindi lang matanggap ng papa mo. Nagulat siya sa nangyari. Syempre, kaibigan niya, kaedad niya si Raider tapos biglang magiging byenan siya ni Raider? Siguro hindi pa rin mag- sink in sa papa mo na ang kaibigan niya mismo ang magiging karelasyon mo. Siguro nasasagwaan siya. Pero malay natin, anak. Baka matanggap ng papa mo ang lahat." "Pero kailan pa po, ma? Hindi ko kayang mawalay kay ninong ng matagal. Para akong mababaliw ngayong wala siya sa tabi ko. Ngayong hindi ko siya kasama. Nasanay na akong palagi siyang nandiyan. Nasanay na akong palagi kaming magkasama. Miss na miss ko na po siya, mama..." umiiyak kong sabi.

Masakit na ang mata ko kapupunas ng luha pero hindi ko pa rin mapigilang maiyak. Ang hirap naman ng ganito. Nagmahal lang naman ako pero bakit kailangan kaming pahirapan ng ganito? Sobrang hirap. Nakakabaliw pala ang magmahal lalo na kung maraming pagsubok. Parang hindi ko na kakayanin pa. "Anak... magtiwala ka lang. Malalampasan mo rin ang lahat ng pagsubok na ito sa relasyon niyong dalawa. Hintayin lang natin na kumalma ang papa mo. Hintayin lang natin na maintindihan niya ang lahat, okay? Maiintindihan naman siguro iyon ni Raider..." "Pero, ma hanggang kailan po? Paano na lang kung may masama pang mangyari kay ninong? Mas lalo lang akong kakabahan nito, ma. Mas lalo lang po akong mag-aalala sa kaniya, araw-araw dahil hindi ko siya kasama...." garalgal ang boses ko kasabay ng panginginig. Napahawak ako sa ulo ko dahil pakiramdam ko, umiikot ang paningin ko. Ano bang nangyayari sa akin? Dala ba ito ng pagkabagsak ko sa malaking bato? Mukhang kailangan ko ng pahinga. "Huwag kang mag-alala, anak. Gagawin ko ang lahat para matulungan ka, okay?" Tipid akong ngumiti. "Okay po. Sige na po, ma. Magpapahinga na lang muna ako dito tutal hindi ko rin naman magagawang makalabas sa kuwartong 'to." "Ay teka lang, anak kumain ka muna para may lakas ka. Mukha kasing hinang- hina ka anak eh." Agad akong umiling at saka pinigil huminga. "Ayoko po, mama. Ang baho niyan. Hindi ko masikmura ang amoy," nakangiwing sabi ko. Kunlunot naman ang noo ni mama. "Ha? Ang mabaho eh paborito mo itong kainin, anak?" Mabilis akong umiling sabay layo ng bahagya kay mama para makahinga ako. "Ayoko po, mama. Ang baho! Hindi ko gusto ang amoy! Nakakahilo! Gusto ko na pong magpahinga muna ma!" naiinis kong sabi. Tila nagulat naman si mama sa inasta ko pero hindi naman siya nagsalita. Lumabas siya ng kuwarto na may bahid ng pagtataka na kahit ako ay nagtataka rin sa sarili ko kung bakit hindi ko gusto ang amoy ng paborito kong pagkain. Siguro dala na lang din ito ng pagkabagsak ko sa batong iyon kaya pati pang amoy ko naapektuhan. Pero posible nga kaya 'yon? Naiinis pa ako parang gusto ko na lang humilata buong araw. Huminga ako ng malalim bago tuluyang humiga sa kama. Naisip ko bigla si ninong. Napaano na kaya siya? Kumusta na kaya ang lagay niya? Wala pa akong cellphone ngayon kaya hindi ko siya magawang makausap kahit video call man lang. Naiiyak na naman akong humigpit ang hawak sa bed sheet. "Honey....i miss you....i miss you so much..."

 

Kabanata 60

 Avannah's P. O. V.

 Dalawang araw na ang lumipas simula nang ikulong ako sa kuwartong ito pakiramdam ko ay dalawang buwan na akong nakakulong. Gusto kong magwala upang makaalis ako sa kuwartong ito pero hindi magawa. Hinang-hina talaga ang katawan ko. Wala akong

ibang gustong gawin kun'di ang matulog buong maghapon. "Anak... ayos ka lang ba? Bakit bigla na lang yata nagbago ang panlasa mo? Lahat ng paborito mong pagkain na niluluto ko ay ayaw mo. Bakit? Namamayat ka na naman. Ano ba ang nangyayari sa iyo anak? Puro ka na lang lugaw. Hindi naman maganda sa katawan ang puro lugaw o sopas eh. 'Yan ba ang palagi mong kinakain sa apartment mo?" nag- aalalang tanong sa akin ni mama. Umiling naman ako. "Hindi po, mama. Masasarap ang kinakain ko doon dahil palagi akong dinadalhan ni ninong ng masarap na pagkain. Hindi ko lang din po talaga alam kung bakit nag-iba ang panlasa at pang- amoy ko." Bumuntong hininga si mama. "Naaawa na ako sa katawan mo, anak. Para kang napabayaan. Ang laki na rin ng eyebags mo. Pero palagi naman kitang naaabutang tulog. Ang payat mo na talaga ulit. Ano na ang nangyayari sa iyo, anak? May sakit ka ba?" Mabagal akong umiling. "Wala po. Stress lang siguro ako dahil sa nangyayari sa akin ngayon. Wala akong ibang inisip kun'di si ninong. Kung ano na ang lagay njya ngayon. Nai- stress ako sa tuwing naiisip ko na magkahiwalay kami ngayon. Na hindi ko siya kasama..." Bumuntong hininga si mama. "Pasensya ka na, anak kung wala akong magawa ngayon. Hayaan mo, kakausapin ko ulit ang papa." "Sige po, mama. Salamat po. Magpahinga na lang po muna ulit ako," sabi ko bago muling humilata sa kama. "Sige, anak. Mamaya paggising mo ay kumain ka agad." Hindi na ako umimik. Pinakiramdaman ko na lang ang pinto na sumara. Bumuntong hininga ako. Inis na inis ako kayѧ. Nakakainis talaga siya. Tutol na tutol         siya sa amin ni ninong pero wala naman kaming ginagawang masama. Ilang oras din ang lumipas bago ako nakatulog. At nang magising ako, alas onse na ng gabi. Kumunot ang noo ko. Bakit bigla yata akong naging matakaw sa pagtulog? Hindi naman ako ganito kung matulog. Napahawak ako sa sikmura ko na medyo kumakalam na. Marahan akong bumangon sa kama. May narinig akong nag-uusap mula sa pinto. Maingat akong naglakad at itinapat ang aking tainga sa pinti. Naririnig ko ang usapan nila dahil hindi naman ganoon kakapal ang pader plywood sa kuwarto na ito. "Hayaan mo na ang anak mo. Wala naman silang ginagawang masama. Nagmamahalan lang naman silang dalawa ni Raider..." dinig kong sabi ni mama. "Hindi. Hindi puwede iyon. Ang sagwa. Nasasagwaan ako sa kanila. Iyong kaibigan ko na kasing edad ko, magiging byenan niya ako? Hindi ko matanggap na na si Raider pa ang mamahalin ng anak natin. Siguro talagang naging mabait lang siya sa akin para hintaying magdalaga si Avannah at kunin ito sa atin. Lahat ng pinakita niyang kabutihan at pagtulong ay peke lang pala. Palabas lang pala ang lahat," galit na sambit ni papa. "Hindi ko alam kung palabas lang ba ang lahat dahil noon pa man ay ganoon na siya. At hindi naman niya pinapansin si Avannah noon. Siguro... siguro talagang minahal

niya lang si Avannah. Nagkuwento sa akin si Avannah kung paano siya alagaan ni Raider. Paano kung sa kaibigan mo pala mas gaganda ang buhay ng anak natin? Alam mo namang parehas tayo na gustong maging maganda ang buhay ni Avannah sa lalaking mamahalin niya. At isa pa, hindi naman tayo ang makikisama. Nakikita mo ba ang itsura ng anak mo ngayon? Namamayat na naman siya. Bumabalik na naman ang katawan niya noon. Stress na stress na ang anak natin sa nangyayari. Bakit hindi na lang natin siya hayaan? Makakaya mo ba na may masamang mangyari sa anak mo dahil sa ginagawa mong ito? Dahil sa kinukulong mo siya sa kuwarto niya?" Napakagat labi ako. Naging tahimik na sa pagitan nila. Naiiyak ako ngayon dahil ang saya ko. Talagang ipinagtatanggol ako ni mama. Ang sarap lang sa pakiramdam. "Pilitin mo na lang siyang kumain para hindi siya mamayat. Hayaan mo siya kung sakaling nagmamatigas pa rin siya." "Ano ba ang nangyayari sa iyo? Bakit hindi mo naiintindihan ang anak mo? Nagmahal lang naman ang anak mo. At isa pa, ayaw mo ba kilalang tao mo na ang mahal niya?" "Oo kilalang- kilala ko at alam ko kung paano niya lang ibasura ang babae kapag nagsawa siya. At iyon ang ayokong mangyari sa anak natin. Ayokong maging basura lang siya kapag nagsawa na si Raider sa kaniya!" Mariin akong napapikit. Oo sabihin na nating ganoon nga si ninong sa mga babae niya noon pero iba na ngayon. Hindi naman niya minahal ang mga babaeng 'yon kaya parang naging basura lang ito sa kaniya. Pero ako, iba ako. Iba ang relasyon naming ito. Nagmamahalan kaming dalawa. "Hindi naman siguro. Sa tingin ko naman hindi niya magagawa sa anak natin ito. Ramdam ko naman ang pagmamahal nila sa isa't isa. Kaya hangga't maaga pa, palayain mo na ang anak mo. Dahil sa nakikita ko, parang... parang buntis na siya." Nanlaki naman ang mata ko sa sinabing iyon ni mama. Ako? Buntis? Kaya ba ako ganito ngayon? Nanghihina at matakaw sa pagtulog? Bigla kong naisip na sa tuwing matatalik kami ni ninong, sa loob ko lahat inilalabas ang kaniyang katas. At wala rin kaming gamit na proteksyon. Kaya malaki nga ang posibilidad na buntis ako. Naiiyak akong napangiti sabay haplos sa aking tiyan. Kung buntis nga ako ngayon, sobrang saya ko dahil magkakaroon na kami ng anak ni ninong. "Hindi naman siguro. Baka namamayat lang talaga siya. Huwag kang mag-isip ng kung ano-ano. Ikukulong lang natin siya dito hanggang sa makalimutan niya si Raider. Sa tingin ko naman ay mas makakalimutan niya ang lalaking 'yon kapag hindi sila nagkikita," sabi pa ni papa sabay hingang malalim. "Huwag mo ng dagdagan pa ang kasalanan mo sa anak mo. Tandaan mo, ang ginawa mo ngayon kay Raider ay hindi makatao. Pinagtangkaan mo ang buhay niya nang dahil lang sa matinding galit mo. Isipin mo kung paano naging mabuti sa iyo ang kaibigan mo para gawin mo 'yon sa kaniya. Paano kung naging malala ang sitwasyon niya? Kapag nalaman ng anak mo ang ginawa mo sa sasakyan ni Raider, sigurado akong hindi ka niya mapapatawad. Kaya kung puwede lang, palayain mo na ang anak mo. Baka sakaling mapatawad ka pa niya lalong lalo na ang kaibigan mo." Rumagasa ang masagana kong luha dahil sa narinig kong iyon. Ibig sabihin, si papa ang sumira sa preno ng sasakyan ni ninong? Siya ang dahilan kung bakit nasa ospital ngayon si ninong! "Ahhhhh!"

Pinagbabato ko ang kung ano mang makita ko ngayon dito sa kuwarto kasabay ng malakas kong pagsigaw. Nagwawala na ako ngayon sa loob. Napakasama ni papa! Hindi ko akalain na magagawa niya iyon kay ninong! "Anak! Anong nangyayari sa iyo?" nag- aalalang sabi sa akin ni mama nang buksan niya ang pinto. Nasa likod niya si papa. "Hayop ka! Anong klaseng ama ka? Hindi ko akalain na magagawa mo iyon kay ninong! Nang dahil lang sa galit mo, nagawa mong pagtangkaan ang buhay ng taong naging mabuti sa iyo? Anong kasalanan niya para gawin mo 'yon? Nang dahil lang sa minahal niya ako kaya ka nagkakaganiyan?! Napakasama mol Kinamumuhian kita! Sana hindi na lang ikaw ang naging tatay ko! Napakasama mo!" malakas na sigaw ko kay papa. Niyakap naman ako ng mahigpit ni mama. Umiiyak na rin siya habang yakap ako. Habang si papa naman ay nakatulala lang na nakatingin sa akin. Parang hindi siya makapaniwala na alam ko na. Kahit ako ay hindi rin makapaniwala na magagawa iyon. Galit na galit ako ngayon kay papa. Nanginginig ang katawan ko sa sobrang galit na para bang gusto kong ibato ang kung anong mga bagay na mahawakan ko. Ang sama niya. Napakasama niya! Nagsisisi tuloy ako na siya pa ang naging papa ko! "Napakasama mo! Makulong ka sana! Hindi kita mapapatawad! Hinding hindi!" muli kong sigaw sa kaniya. "Avannah, anak!" malakas na sigaw niya kaya napatingin ako. "Anak... dinudugo ka!" Napatingin ako sa hita ko na may umaagos na dugo. Mabilis na tumibok ang puso ko kasabay nang panginginig ng aking kalamnan. Nagsisigaw na si mama. Habang ako naman ay nandidilim ang paningin hanggang sa maramdaman kong binuhat na ako ni papa bago ako mawalan ng malay.

 

Kabanata 61

 Avannah's P. O. V.

Nagising ako nang makarinig ako ng nag- uusap. Marahan kong iminulat ang mata ko at naaninag ko sina mama at papa na kausap ng isang doktor. Agad kong ipinikit ang mata ko upang magpanggap pa rin na tulog para mapakinggan ko ang usapan nila. "Mabuti na lang at nadala niyo dito ang anak ninyo. Buntis po ang anak ninyo. She's two weeks pregnant. At sa nakikita ko ngayon, mukhang stress siya. Hindi maganda ang itsura niya. Dapat sana ay maiwasan niya ang pagiging stress dahil hindi ito maganda sa bata. Baka kapag nagpatuloy pa ang pagiging stress niya at pamamayat, baka... baka makunan siya," sabi ng doktor. Napahawak ako ng mahigpit sa bed sheet na pinaghihigaan ko ngayon. Gusto kong magdiwang sa tuwa. Ang saya saya ko dahil magkakaanak na kaming dalawa ni ninong. Ang problema ko na lang ngayon, kailangan kong makalaya mula kay papa. Bigla kong naimulat ang mata ko nang maalala ko ang kasalanang ginawa ni papa. Napatingin sila sa akin dalawa. Nilapitan ako ni mama. "Kumusta na ang pakiramdam mo, anak? Buntis ka pala, anak. Kaya pala bigla na lang nag-iba ang panlasa mo at pang-amoy mo. Kaya rin mas gusto mong matulog lagi," sabi sa akin ni mama pero nakatingin lang ako kay papa. Nakayuko si papa habang ako naman ay matalim siyang tinitigan. Pakiramdam ko tuloy biglang kumulo ang dugo ko dahil sa matinding galit.

"Ano? Masaya ka ba sa ginawa mo? Hindi ko akalain na ang mismong ama ko ay makakagawa ng ganoong kasamang bagay. Paano mo naatim na gawin iyon? Paano ka nakakatulog ng maayos habang ang mahal ko ay nasa ospital at hindi maganda ang lagay? Napakasama mo! At wala ka pang utang na loob! Naging mabuti sa iyo si ninong pero iyon lang ang isusukli mo sa kaniya? Anong klase ka! Oo concern ka sa akin na baka saktan lang ako ni ninong sa huli pero talagang kailangan ganoon ang gagawin mo? Ang pagtangkaan ang buhay niya? Paano kung namatay siya? Sa tingin mo ba mapapatawad kita? Baka itakwil pa kita at hindi na kilalanin pang ama!" malakas kong sigaw kay papa. Namumula ang mga mata niyang tumingin sa akin. Nangingilid ang mga luha niya. "Patawarin mo ako, anak. Nadala lang ako ng galit. Hindi ko naman kasi inasahan na ang mismong ninong mo pala ang makakarelasyon mo. Alam mo naman siguro na matinik sa babae ang ninong mo, 'di ba? Ayoko lang na masaktan ka sa huli kaya talagang nagalit ako..." Mariin akong napapikit. "Naintindihan ko ang nararamdaman mo pero iyong pagtatangkaan mo ang buhay ni ninong? 'Yon ang hindi ko naintindihan! Madaming paraan para ilabas ang galit mo sa isang tao hindi 'yong pagtatangkaan mo ang buhay niya! Nakakasuklam ka!" walang galang na sigaw ko sa kaniya. Wala na akong pakialam kung hindi maayos ang pananalita ko sa kaniya ngayon. May karapatan naman siguro akong magalit ngayon dahil sa ginawa niya. "At isa pa, nang dahil sa ginawa mong ito, sa pagkulong mo sa akin sa kuwarto, stress na stress ako kaiisip kay ninong! Stress na stress ako sa mga nangyayari kaya dinugo ako! Mabuti na lang talaga at ligtas ang anak namin dahil kung hindi, baka hindi ko na alam ang gagawin ko. Baka magpakamatay na lang din ako kaysa makasama pa ang katulad mo!" Yumuko na lamang si papa. Habang si mama naman ay niyakap ako. Naiiyak na rin siya. Ako rin naman ay napaiyak na rin dahil sa matinding galit. Hinawakan ako sa kamay ni mama. "Anak... huwag ka ng masyadong magalit at umiyak pa dahil makakasama iyon sa anak mo. Hindi ka na ikukulong pa ng papa mo sa kuwarto na iyon. Malaya ka na, anak. Hindi na siya makikialam pa sa inyo. liwan ka na namin dito. Ime- message ko si Raider para papuntahin dito," sabi ni mama sabay haplos ng aking pisngi. Tila nabuhayan naman ako sa sinabi ni mama kaya naman niyakap ko siya ng mahigpit. "Salamat po, mama sa lahat. Salamat dahil ikaw lang ang nakaintindi sa akin. Salamat po, mama...."Tinapik tapik ako sa balikat ni mama. "Walang ano man, anak. Basta nandito lang ako palagi para sa iyo. Malaki ka na. Alam mo na ang tama at mali. Sige na, anak. Aalis na kami ng papa mo. Pero sana anak... may hihilingin ako sa iyo." "Ano po iyon, mama?" Bumuntong hininga siya. "Alam kong maling- mali ang ginawa ng papa mo pero sana.....sana hindi siya makulong. Bata pa ang mga kapatid mo at hindi ko alam kung makakaya kong wala sa tabi namin ang papa mo."

Napalunok ako bago ako tumingin sa puwesto ni papa kanina pero wala na siya doon. "Sige po, mama. Gagawin ko po ang makakaya ko para ipaintindi kay ninong." "Salamat, anak. Salamat. Aalis na ako, anak." Tumayo na si mama. Pero bago siya tuluyang umalis ay muli niya muna akong niyakap ng mahigpit. Nakahinga ako ng maluwag kahit papaano. Sa wakas ay muli ko ng makakasama si ninong. At nagsasabik na akong sabihin sa kaniya na may anak na kami. ISANG ORAS ANG LUMIPAS, bumukas ang pinto sa silid na ito. Naluluha akong napangiti nang makita ko si ninong. Mayroon siyang mga galos sa mukha pero kahit na ganoon, napakaguwapo niya pa rin. "Honey... I miss you so much..." sabi niya sabay yakap ng mahigpit sa akin. Hindi ko na napigilan pang maiyak. Gumanti rin ako ng yakap sa kaniya. Na- miss ko siya ng sobra. Miss ko ang amoy niya... ang yakap niya. Ang sarap sa pakiramdam na magkasama na ulit kami ngayon. "Kumusta ka, honey? Kumusta ang lagay mo? May masakit pa ba sa iyo?" nag-aalala kong tanong sa kaniya. Agad siyang umiling. "Wala na, honey, Ayos na ako. Mga galos na lang ito at maliliit na sugat sa mukha. Ikaw ba, kumusta ka? Bakit ka nandito sa ospital? Anong nangyari sa iyo? Pasensya ka na kung hindi ko magawang magpunta sa inyo, naghahanap lang ako ng tyempo para makausap ng maayos si Lito. Balak ko sana na magpalipas muna ng isang linggo bago siya kausapin. Dahil mahirap makipag-usap sa taong galit." Malawak akong ngumiti at saka hinaplos ang mukha niya. "Kaya ako nandito sa ospital na ito dahil magkakaanak na tayo, honey. Two weeks na akong buntis. Kaya pala palagi akong nahihilo at nanghihina. May buhay na pala sa sinapupunan ko." Nanlaki ang mga mata niya nang sabihin ko iyon kasabay ng pagbuka ng kaniyang bibig. "Ano? Seryoso ka ba, honey?" Agad akong tumango. "Oo, honey. Magiging daddy ka na...." Bigla na lang tumulo ang butil na luha sa kaniyang mata sabay yakap sa akin ng mahigpit. "Napakasaya ko, honey! Sobrang saya ko! Sa wakas! Magtutupad na ang matagal kong pinapangarap! Ang bumuo ng pamilya... ang magkaroon ng anak mula sa taong mahal na mahal ko..." Iyak tawa ang ginawa namin ngayon. Naiiyak kaming parehas sa sobrang tuwa. Kahit ako ay hindi maipaliwanag na saya ang nadarama ko ngayon. "Pagkalabas na pagkalabas mo dito, uuwi na tayo sa probinsya. Gusto ko na doon na tayo tumira. Tahimik. Malayo sa magulong mundo. Simple ang magiging pamumuhay natin doon ngunit magiging masaya tayong dalawa..." wika niya nang kumalas siya ng yakap sa akin. "Sige. Mas gusto ko naman talaga doon. Pero may sasabihin sana ako sa iyo..." "Ano 'yon?" Napalunok ako ng laway. "Iyong nangyari sa iyo... si papa pala ang may gawa no'n.

Siya ang sumira ng preno sa sasakyan mo. Nagawa niya iyon dahil sa sobrang galit. Nag-away kami. Nasabihan ko siya ng masasakit na salita dahil sa ginawa niyang iyon. Alam ko na... napakasama ng ginawa niya pero sana... sana huwag mo siyang ipakulong dahil kailangan pa siya ng mga kapatid ko at mama ko." Ngumiti siya sabay hawak sa kamay ko. "Alam ko na si Lito ang may gawa no'n. Pero naintindihan ko kung bakit dahil nga sa matinding galit. Hindi niya kasi matanggap na ako ang minahal mo." Kumunot ang noo ko. "Paano mo nalaman na siya ang may gawa?" "Napanuod ko sa CCTV camera. Si Lorenzo ang naging katulong ko sa lahat noong naiwan ako sa ospital. Napakabuti ng lalaking iyon kaya naman bilang reward, binigyan siya ng kaibigan ko ng mataas na puwesto sa kompanya. Naibenta ko na kasi ito kaya wala na akong iintindihin pa...." "Talaga? Sabi ko naman sa iyo eh. Mabait talaga 'yon si Lorenzo. Mabuti naman at may pa-reward ka." "Oo mabait nga siya. Kahit na inamin niya sa akin na talagang nagkagusto siya sa iyo, hindi niya raw inisip na agawin ka mula sa akin. Kaya nga sabi ko sa kaniya, mahahanap niya rin ang babaeng mahal niya..." Hinawakan ni ninong ang tiyan ko. Hinaplos- haplos niya ito. "Anak ko... alam kong hindi mo pa ako naririnig dahil dugo ka pa lang. Pero gusto kong sabihin sa iyo na mahal na mahal ka namin ng mama mo at excited na kaming makita ka..." Nakangiti akong pinagmasdan si ninong habang kinakausap ang tiyan ko. Ang sarap pala sa pakiramdam ng ganito. "Honey... tabi tayo, na- miss kita ng sobra," sambit niya at saka sumiksik sa tabi ko. "Pasaway ka, pang- isang tao lang itong higaan ko eh," natatawang sabi ko sa kaniya. "Hayaan mo na, honey. Gusto ko talagang makatabi ka eh," sabi niya sabay yakap sa akin pero gumapang na ang kamay niya patungo sa dibdib ko. "Honey naman! Baka may makakita sa atin dito!" natatawa kong sabi sabay hampas sa kamay niya. "Wala 'yan. Palamas lang muna ako nito. Nanghihina kasi ako. Kailangan ko ng lakas at dito ako kukuha dahil ang lulusog nito," mapang-akit na sabi niya. Natawa na lang ako at saka hinayaan siyang paglaruan ang dibdib ko. Kahit saan talaga si minong, napakamanyak.

 

Kabanata 62

Avannah's P. O. V.

"Honey... ano ba?" inis kong sabi kay ninong dahil pinisil niya ang perlas na silangan ko. Tatlong araw na ang lumipas simula nang tumira na kami ng tuluyan dito sa probinsya. Ang ganda talaga sa lugar na ito. Nakaka- relax. Maaliwalas. Talagang mabubusog ang mata mo sa ganda ng paligid. Kasalukuyan kaming nasa bukid ngayon at kumukuha ng mangga. At itong pasaway na si ninong, minamanyak ako. Kahit kailan talaga. Kahit saan. Napakamanyakis. "Honey... ang tambok kasi eh. Kaya talagang naaakit akong hawakan," sabi niya sabay pisil muli sa aking perlas na silangan. Hinampas ko ang kamay niya. "Ewan ko sa iyo! Bahala ka diyan kakain na ako ng mangga!" Natawa na lang siya at nilatag ang dala naming sapin sa damuhan. Pagkatapos pinaglalagay na niya ang mga magang kinuha niya. Mga hinog at maniba ang pinagkukuha niya dahil 'yon ang gusto ko. Agad kong nilantakan ang mangga na hinugasan niya. "Hmmm! Ang sarap! Ang tamis!" nakangiti kong sabi sabay kagat muli sa manggang hinog. Enjoy na enjoy ako sa pagkain nang mangga nang biglang puwesto sa pagitan ng hita ko si ninong at kinagat ng bahagya ang aking perlas na silangan. "Honey, naman kumakain ako eh!" bulyaw ko sa kaniya bago muling kumain ng mangga. "Sige lang, honey kumain ka lang ng mangga. Kakain din ako ng matambok at matamis na mangga mo," aniya bato ako ipinahiga. Malaki pa naman ang sapin na nakalatag ngayon sa damuhan kaya ang sarap nitong tulugan. Pero hindi yata pagtulog ang nais gawin ni ninong. "Alam mo umuwi na lang tayo kung gusto mong magbakbakan tayo. Kaysa dito pa tayo gumawa ng milagro. Makita pa tayo dito eh." Akma na sana akong tatayo pero pinigilan niya ako. "Shhh.....walang taong makakakita sa atin dahil madalang lang na may magpunta ditong tao sa ganitong oras. At isa pa, masarap gumawa ng milagro sa ganitong lugar. Kaya gagawa tayo ng milagro dito..." malanding sabi niya bago hinubad ang aking salawal. "Ano ba--- ahhh!" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang dilaan na niya ang aking hiwa. Madiin ko tuloy na nakagat ang mangga na hawak ko. Mabagal at madiin ang ginawang pagdila sa hiwa ko ni ninong. Pagkatapos ay sinusunod na niyang dilaan ang aking maselang tinggil. Hindi na tuloy ako nakapag focus sa pagkain ng mangga. Imbes na magiging abala ako sa pagkain dito sa bukid, ako naman itong kinakain niya. "Ahhh....ang tamis... ang tambok ng mangga mo, honey," mapang akit niyang sabi sabay pisil sa aking perlas na silangan.

Muli niyang dinilaan ang aking hiwa patungo sa aking tinggil at doon na siya nanatili. Napaigtad ako sa matinding sarap na dulot nito na para bang maiihi na ako. Nabitawan ko na tuloy ang hawak kong mangga at pinilit kong abuti ang wipes sa bandang gilid ko upang punasan ang kamay ko. "Oooohhh...." mariin akong napapikit nang ipasok niya ang kaniyang daliri sa loob ko ko. Naging malikot ang daliri niya doon na para bang may hinahagilap kaya naman mas lalo akong nabaliw sa matinding sarap. Ang galing talaga niya kahit kailan. Magaling siyang mangalikot ng aking perlas na silangan. Kuhang-kuha niya kung saan ako nakikiliti at nasasarapan. "Ahhhh!" Inilabas-pasok na niya ang kaniyang daliri sa loob ko. Naging mabilis ang bawat labas pasok ng kaniyang daliri kaya naman sarap na sarap ako. Napahawak na tuloy ako damo sabay mulat ng aking mata upang tingnan kung paano niya ako kainin. Mas lalo akong nag-init habang pinapanuod siya kung paano niya dilaan ang aking p e. Ang galaw ng dila niya sa aking tinggil. Kaya naman sobra akong nalilibugan sa kaniya. Mariin kong nakagat ang aking pang- ibabang labi sabay haplos sa aking dibdib dahil init na init na ako. Bawat pagdampi ng dila niya sa aking perlas na silangan ay nakapapanindig balahibo sa matinding sarap. Halos tumirik na ang mata ko nang ipasok na niya ang kaniyang dila sa loob ko at naging makalikot doon. Nasabunutan ko na siya at naingungod sa aking bukana. Bahala na siya kung malunod man siya sa aking bukana tutal iyon naman ang gusto niya. "Ahhh!" hiyaw ko nang sipsipin niya ang katas kong lumabas. Mabilis niyang hinubad ang kaniyang suot na pang ibaba at saka humiga. Sumenyas siya na pumatong ako sa kaniya kaya naman iyon ang ginawa ko. Kaagad akong pumatong sa kaniya. Hinawakan ko ang matigas niyang alaga at saka ito ipinasok sa loob ng aking butas. Nanginig ng bahagya ang kalamnan ko ng maisagad sa loob ko ang kaniyang alaga. "Ooohhh... ang init ng masikip mong loob, honey..." sambit niya kasabay ng mabagal na pag-ulos. Gumiling- giling ako sa ibabaw niya at talagang ikinakadkad ko ng maigi ang aking bukana sa kaniya. Habang siya naman ay hinaplos - haplos na ang aking dibdib na may halong panggigigil. Nagpalinga-linga ako sa paligid. Mabuti na lang talaga at walang tao. Bigla kong naisip na masarap pa lang gumawa ng milagro sa bukid. Mahangin. Maganda pa ang view. "Ahhhh....." Alog na alog ang malusog kong dibdib nang bumayo ng mabilis sa aking ilalim si ninong. Ito talaga ang gusto ko. Ang mabilis niyang pagbayo sa akin mula sa ilalim. Ramdam na ramdam ko ang bawat pagpasok ng kaniyang alaga sa loob ko. At hindi ko maiwasang mapaungol sa tuwing nasasagad niya ang kaniyang alaga sa loob ko dahil parang may nasusundot siya doon na nagbibigay ng matinding sarap at kiliti sa akin.

"Oooh honey! Ang sarap mo talaga! Ugh!" Malakas niya akong nahampas sa puwet habang patuloy pa rin sa pagbayo ng mabilis. Itinukod ko ang dalawang kamay ko sa dibdib niya at saka nakangising nakatingin sa kaniya. "Sige pa, honey... isagad mo pa ahhh!" "Yes, honey... talagang sasagarin kita ugh!" Hinawakan niya ako ng mahigpit sa balakang at saka isinalubong iyon sa bawat pagbayo niya sa akin mula sa ilalim. Madulas na ang loob ko dahil basang- basa na ako. Nakarami na ako. Bawat pagtatalik naming dalawa ay talaga namang nilalabasan ako ng maraming beses. Sobrang nakababaliw kasi sa sarap. Iba talaga kapag malaki ang alaga ng isang lalaki. Mas nakaka- enjoy lalo na kapag nagtatalik ng ganito kabilis. "Oooh honey lalabasan na ako ipuputok ko 'to sa loob mo!" sambit niya sabay lamas ng aking dibdib. Mas binilisan niya pa ang paggalaw sa ilalim ko hanggang sa manginig na siya at ibinaon niya pa ng husto ang kaniya sa loob ko. Hinihingal akong humiga sa kaniyang dibdib. Hinaplos niya ang likod ko. "Nasarapan ka ba, honey?" natatawang tanong niya sa akin. "Oo... sobrang sarap, honey," nakabungisngis ko namang tugon. Bumangon na ako at saka kinuha ang wipes. Marahan akong umalis sa ibabaw niya at pinunasan ang katas niyang umapaw sa akin. Napatingin ako sa kaniyang alaga niya na makatas din. "Punasan mo nga 'yang lumpia ng buhay mo. Ma-sauce na naman. Grabe na talaga ang sauce mo sa katawan. Masyadong marami!" natatawang sabi ko sa kaniya sabay abot ng wipes. Nagbihis na ako at saka ipinagpatuloy ang pagkain ko ng mangga. Nagtawanan kaming dalawa na para bang wala kaming ginawang milagro. "Honey... tutal buntis ka na, kailangan na nating gumawa ng milagro ng madalas," sabi niya habang nagbabalat ng mangga. "Ha? At bakit naman?" "Para hindi ka mahirapan manganak. Nakakatulong kasi ang pakikipagtalik sa isang buntis. Mas pinapabuka ng alaga namin ang butas ninyong mga babae para kapag manganganak na kayo, nakabuka na ito at iyon ang palagi kong gagawin sa iyo. Palagi kitang susundutin, honey para madali ka lang manganak. At isa pa, pampadulas din kasi ang katas namin..." seryosong sabi niya pero natawa naman ako. "At hanggang kailan mo ako susundutin, ha?" "Hanggang sa malapit ka na manganak. Hangga't hindi ka pa nanganganak, palagi kitang susundutin, ha?" nakangiting sabi niya. "Ano? Eh paano naman ang anak natin!

Syempre malaki na ang tiyan ko no'n!" Pilyo siyang ngumisi. "Ako na ang bahala doon. Marami naman akong alam na posisyon kung saan hindi ko masasanggi ang tiyan mo," aniya sabay kindat.

 

Kabanata 63

 Raider's P. O. V.

 Ang bilis ng araw. Isang buwan na kaagad kaming naninirahan dito sa probinsya. Sobrang saya ko dahil wala na kaming problemang kinahaharap pa. Iniwan ko na ang mundo ng showbiz dahil hindi ko naman kailangan ng kasikatan. At isa pa, nasasaktan ako kapag nakakakita ako ng mga post online kung saan sinasabihan ng masasakit na salita si Avannah. Kapag ganoon talaga, hindi ko mapigilang hindi sagutin ang mga taong walang ibang magawa sa buhay kun'di ang manlait ng kapwa. "Honey... ayos ka lang ba? Bakit nakatulala ka na diyan?" natatawang tanong sa akin ni Avannah. Napakamot naman ako ng ulo. "Ayos lang ako, honey. May naisip lang ako," sabi ko naman sa kaniya. Ipinagpatuloy ko na ang ginagawa ko. Naglalaba kasi ako ng damit namin. Gusto kasi ni Avannah na siya ang maglaba ng damit namin. Ayaw niyang magpalaba. At ayaw ko naman siyang palabahin kaya ako na lang ang naglaba ng damit namin. Hindi pa ako masyadong marunong pero mukhang kailangan kong matuto sa gawaing ito. "Ayusin mo naman ang pagkusot, honey. Para ka namang bakla diyan eh. Ang lamya mong magkusot!" bulyaw sa akin ni Avannah kaya naman nagulat ako. "Sorry, honey. Aayusin ko na," sabi ko naman at mas nilakasan at ginanahan ko pa ang pagkukusot. "Ayus- ayusin mo ang paglalaba, honey dahil kapag hindi maayos ang paglalaba mo, babaho 'yan! Hindi ako nagsusuot ng mabahong damit dahil palagi kong inaayos ang paglalaba ko! Kaya ikaw, ayusin mo tutal ayaw mo akong palabahin, 'di ba?" nanlalaki matang sabi niya sa akin. "Opo, honey. Aayusin ko po," sagot ko naman na nanginginig pa ang kalamnan. Sabi sa akin ni Elna, gano'n daw talaga kapag nagsisimula ng maglihi. Isang buwan na siyang buntis at hanggang tatlong buwan daw ang kalimitang tinatagal ng paglilihi ng buntis. Paiba-iba pa raw ang mood ng mga ito at madalas na mainitin ang ulo. At ito na nga ang nangyayari kay Avannah ngayon kaya kinakabahan talaga ako kapag nakagagawa ako ng mali dahil siguradong magagalit siya sa akin. "Magluluto lang ako ng tanghalian natin. Baka mamaya pagdating ko, natapos mo na kaagad ang labahan? Hindi minamadali ang labahan. Kahit hindi ganoon kabilis basta malinis. Ayusin mo lang, honey. Baka mamaya mga mantsa pa 'yan. Ipapaulit ko 'yan sa iyo," nakataas kilay na sabi niya sa akin na akala mo gusto na akong sakalin.

"Opo, honey. Hindi ko bibilisan. Kukusutin ko ng maayos talaga itong mga damit natin," sabi ko at saka pilit na ngumiti. Tinaasan niya lang ako ng kilay bago tumalikod. Habang ako naman ay napabuntong hininga na lang. Nagpatuloy na ako sa pagkukusot. Medyo masakit pala ito sa dalari kapag kusot nang kusot kaya kinuha ko ang brush para iyon ang gamitin ko sa makakapal na damit at maong. Habang naglalaba ako ay may narinig akong tumawa sa likuran ko. Si Anton pala. "Kumusta buhay may asawa na, sir? Kailan po pala kayo ikakasal?" tanong niya sa akin. Nakasandal lang siya sa bakod ng bahay namin. "Pagkatapos na raw niyang manganak. Ayaw niya raw manganak ng buntis kaya hinayaan ko na lang siya sa gusto niya," sagot ko naman. "Narinig ko ang sinasabi ni ma'am Avannah sa inyo. Natatawa na lang ako. Naalala ko bigla ang asawa ko. Ganiyan na ganiyan din siya. Tiis lang, sir. Malalampasan mo rin 'yan. Sa ngayon, talagang kailangan mong pagpasensyahan siya kasi buntis siya. Paiba-iba talaga ang mood nila kapag buntis. At mga sensitive pa ang mga 'yan," nakangiting sabi sa akin ni Lito. Natatawa akong tumango. "Oo nga eh. Nanginginig nga ako kapag nagkakamali ako kasi talagang binubungangaan niya ako pero ayos lang naman. Natatawa na lang din talaga ako. Ang mahalaga, magkakaanak na kami. At saka, ayaw niya kasing magkaroon kami ng kasambahay. Gusto niya kami muna. Ayos lang naman sa akin tutal nandiyan naman kayo ni Elna." "Siguro gusto ni ma'am na kayo munang dalawa ang magkasama sa bahay at walang ibang tao kaya ayaw niyang magkaroon kayo ng kasambahay." "Siguro tama ka. Kaya sa mga gawaing bahay, ako na muna ang bahala. Wala pa naman akong pinagkakaabalahan sa ngayon dahil may pera naman ako. Aanhin ko pa ang sobrang yaman kung hindi ko naman naaalagaan ang asawa ko?" Ngumiti siya. "Tama po 'yan, sir. Diyan ka muna bahay ninyo hangga't hindi pa nanganganak si ma'am. Para ikaw talaga ang nag-aalaga sa kaniya. Sige, sir alis na muna ako. Mangunguha lang ako ng kung ano-ano sa bukid." "Sige na, ingat ka," tanging nasabi ko sabay tango. Napangiti naman ako at ginanahan akong maglaba Sa wakas, natapos ko na ring sabunan ang mga damit. Babanlawan ko na lang ito. Mahangin dito sa labas ng bahay pero pinagpapawisan ako. Bahagya pa nga akong hinihingal. Naisip ko na hindi pala biro ang maglaba. Kaya pala kapag nakakakita ako ng naglalaba, pagod na pagod sila. "Oh? Grabe ka naman kung magbanlaw! Para ka na ring naligo! Dahan-dahan lang sa pagbabasa dahil lalamigin ka niyan. Dapat tamang pagkusot- kusot lang sa tubig ang ginagawa mo nang matanggal ang bula. Hindi iyong sobra ka naman kung magkusot! Tumatalsik tuloy ang tubig sa katawan mo kaya basang-basa ka na eh!" inis niyang sabi sa akin sabay lapag ng pagkain sa mesang nakahanda dito sa labas. "Pasensya ka na, honey. Sa susunod na paglalaba ko, hindi na ako magpapakabasa ng ganito," sabi ko sabay kagat labi.

"Tumayo ka na muna diyan. Kumain na muna tayo dito ng sabay," sambit niya habang hinahanda ang pagkain namin. Agad naman akong sumunod. Pinigaan ko ang damit ko na basa. Ewan ko ba kung bakit kasi hinayaan kong mabasa ang damit ko. Sa sobrang ganado ko kasi sa paglalaba kaya natalsikan ng tubig ang damit ko. Para tuloy akong naliligo nito habang naglalaba. "Anong lasa? Masarap naman ba?" tanong niya nang matikman ko ang niluto niya. Agad naman akong tumango. "00 masarap. Marunong ka rin pa lang magluto ng ganitong ulam." Tumango siya. "Syempre ganoon talaga. Kailangan lahat matutunan para hindi magmukhang tanga-tanga kapag mag-isa na lang. Kaya talagang tinuruan ako ng mama ko ng mga gawaing bahay. Mahirap kapag walang alam sa mga ganoon." "Sabagay tama ka naman, honey. Kaya talagang sa iyong- sa iyo ako," nakangiting sabi "Ewan ko sa iyo. Siya nga pala, balak ko sana na kapag nanganak na lang ako, doon tayo dadalaw sa pamilya ko. Para kahit papano, maging okay na talaga. Wala ng kahit anong sama ng loob na nararamdaman sa isa't isa. Kasi kahit ako, hanggang ngayon ay masama pa rin ang loob ko kay papa sa ginawa niya sa iyo. At alam ko na ikaw din. Kasi 'di ba, hindi mo rin inasahan na magagawa sa iyo 'yon ni papa na hindi lang basta kaibigan ang turing mo. Itinuring mo rin siyang kapatid pero nagawa niya ang ganoong klaseng bagay sa iyo." Napalunok ako sabay tango. Sa totoo lang, noong malaman ko na si Lito pala ang may gawa noon sa akin, medyo... o sabihin na nating sumama talaga ang loob ko. Hindi ko kasi inasahan na magagawa niya iyon sa akin. Inintindi ko na lang na sa galit niya kaya niya nagawa iyon. Pero kung tutuusin, masakit sa akin ang ginawa niyang pagtatangka sa buhay ko. Na muntik nang makasira ng buhay ko. Pero mas pinili ko na lang magpatawad. Ang mahalaga, tanggap na niya na ako ang mahal ng anak niya. "Hayaan mo na. Kinalimutan ko na rin iyon. At saka, hindi naman ako napuruha. Ayos na ayos na kao ngayon. Siguro, tama ka. Kailangan pa natin ng kaunting panahon bago ulit makipagkita sa kanila..." sabi ko sabay ngiti. Hinawakan niya ako sa kamay. "Salamat pala sa pang unawa. Sa kabila ng nagawa ng papa ko sa iyo, pinatawad mo kaagad siya na para bang hindi ganoon kasama ang ginawa niya sa iyo. Pero kung tutuusin, napakasama ng ginawa niya." "Hayaan mo na. Kalimutan na lang natin. Ang mahalaga ay maayos tayong dalawa. Iyon lang ang mahalaga sa akin. At palagi kong dinadasal na sana, wala ng problema pang dumating sa buhay natin. Kung mayroon man, sana... malampasan kaagad natin ito," sambit ko sabay pisil sa kaniyang kamay. Ngumiti siya. "Oo naman! Malalampasan natin ito ng magkasama. Basta dapat ako lang talaga ang babae sa buhay mo. Mahuli-huli lang talaga kitang mambabae, patay ka sa akin. Hindi ako magsasalita, sasaksakin na lang kita basta at puputulin ko 'yang lumpia ng buhay mo. Lulutuin ko at ipapakain ko sa iyo," nanlalaki matang sabi niya. Natawa naman ako doon. "Opo. Ikaw lang ang babae sa buhay ko. Pangako po 'yan." "Very good! Oh siya kumain na tayo!" aniya bago sumubo ng pagkain. Napangiti na lang din ako at saka kumain na. At nang matapos kaming kumain, siya na ang nagligpit kaya naman naupo na ako sa banlawin ko. Inayos ko talaga ang pagbabanlaw. Pigang-piga ang bawat damit

naming dalawa para matuwa siya sa akin. "Wow! Very good! Malinis ang ginawa mong paglalaba ngayon!" nakangiting sabi niya nang amuyin niya ang mga damit namin. "Salamat, honey at natuwa ka," sabi ko naman. Ngumisi siya ng nakakaloko. "Dahil magaling kang maglaba, ito pa ang para sa iyo!" Nanlaki ang mata ko nang ilabas niya ang mga kumot, punda at bedshet. Pagkatapos ay inilagay niya ito sa harapan ko habang nakangiti. "Iyan naman ang next. Nakalimutan ko kasi kanina tanggalin. Eh dapat kada linggo, nagpapalit tayo ng kumot, punda at sapin sa kama para hindi naman nakakadiring matulog nakangiting sabi niya. Napaawang ang bibig ko. "Honey... puwede bang i-washing na lang ito?" "Hindi! Hand wash 'yan para malinis talaga. Bakit? Aangal ka ba?" Agad akong umiling. "Hindi, honey. Hindi po ako aangal," naiiyak kong sabi.

 

Kabanata 64

 Raider's P. O. V.

 Tanghali na ako nang magising. Pagod na pagod ako kahapon dahil ang kapal pala ng kumot at malalaki pa ito. Pakiramdam ko nga ay hihimatayin na ako sa pagod kahapon habang si Avannah ay nakangiting nakatingin lang sa akin no'n. "Mabuti naman at gising ka na. Para kang naging lantang gulay kahapon, ah," natatawang sabi niya. Bumuntong hininga ako at saka naupo sa mesa. Kumuha kaagad ako ng pagkain ko dahil nakaramdam ako ng matinding gutom. Hindi ko akalain na ganoon pala kapag naglalaba. Nakakapagod sobra. Lalo na't ayaw niya pang pumayag na gamitin ko ang washing machine. "Napagod ako ng sobra, honey. Dapat sana sa susunod, gamitin na natin ang washing machine para sa na hindi nakakapagod maglalaba," nakangusong sabi ko. Napangiwi ako dahil nananakit ang braso ko. Patayo-tayo kasi ako habang nagbabanlaw at talagang hinahampas ko sa hangin nang maigi ang mga kumot para matanggal ang bula nito. Kaya siguro sumakit ang braso ko. "Hindi nga sabi puwede. Bakit ba ang kulit mo, honey? At saka ang sarap mo sa eyes pagmasdan eh. Tuwang-tuwa ako sa iyo habang naglalaba. Lumalabas talaga ang biceps mo. Excited ka ulit ako makita kang maglaba. Sayang wala na tayong labahan. Ay teka, puwede bang labhan mo 'yong mga labahan nila kuya Anton?" masayang sabi niya habang nagniningning ang mga mata. Nagulat naman ako sa sinabi niyang iyon. "Ha? Honey, naman gusto mo ba akong patayin sa pagod? Sa buong buhay ko, ngayon lang ako naglaba ng ganoong karaming labahan na may kumot pang makapal at sapin! Halos manghina ako lalo na no'ng

binanlawan ko na dahil ang bigat nito sobra!" Biglang lumamlam ang mga mata niya na para bang maiiyak. Napalunok tuloy ako ng laway. "Ganoon ba? Parang sinisisi mo pa ako ngayon na pinaglaba kita? Masama ba ang inutos ko sa iyo na 'yon? Gusto ko lang naman malaman mo na ang sarap sa matang makita kang naglalaba. Kahit ako hindi ko alam kung bakit ang saya- saya ko habang pinagmamasdan kitang naglalaba. Hindi mo ba naisip na baka pati si baby natin gusto na iyon ang gawin mo kaya natutuwa ako? Kasi kung hindi naman ako buntis, hindi ako natutuwang nakikita kang naglalaba eh. Pero ang saya ko kasi ngayon. Bakit parang... ayaw mo namang makita akong masaya?" "Honey, sorry hindi sa---" Tuluyan nang bumuhos ang luha niya kaya naman nataranta akong bigla. Niyakap ko siya nang mahigpit pero pinaghahampas niya ako habang umiiyak ng malakas. "Napakasama mo, honey! Ayaw mong maging masaya kami ni baby! Gusto ka lang naman naming makita na naglalaba pero parang nagagalit ka yata sa akin! Kung ganoon lang pala, sana hindi mo na lang ako binuntis kung ayaw mo akong maging masaya habang nagbubuntis ako!" galit na sigaw niya sa akin sabay sampal. Kulang na lang ay mabingi ako sa lakas ng sampal ni Avannah sa akin. Sa takot ko ay napatakbo ako sa bahay ni Anton. "Anton! Please, may mga labahan ba kayo? Mga damit? Akin na lalabhan ko ngayon!" sigaw ko sa kaniya mula sa gate nila. "Ha? Bakit po, sir? Loko, sir hindi po! Bakit niyo naman lalabhan ang damit namin?" gulat niyang sabi. "Please, Anton akin na. Umiiyak na ngayon si Avannah at nagagalit sa akin. Gusto niya raw akong makitang naglalaba kaya akin na ang mga damit ninyo. Ayokong umiiyak si Avannah dahil baka makasama sa anak namin...." natataranta kong sabi. Nanlaki naman ang mata ni Anton. "Hala! Mukhang dala 'yan ng paglilihi! Teka lang, sir kukunin ko ang labahin namin. Mabuti na lang pala at naisipan kong ipagpabukas na lang ang paglalaba." "Salamat, Anton... maraming salamat," nakangiting sabi ko. Nang maibigay ni Anton ang kanilang mga labahan ay kaagad ko ng inihanda ang sabon sa labas ng bahay pati na ang pag-iipon ng tubig sa palanggana. Pagkatapos ay pumasok ako sa loob ng bahay at nakita ko doon na patuloy pa rin sa pag-iyak si Avannah. "Honey, maglalaba na ako. Lalabhan ko na ang damit nila Anton kaya huwag ka ng umiyak, please. Makasasama ito sa anak natin kapag umiyak ka pa nang umiyak..." malumanay na sabi ko habang yakap siya. Tumigil naman kaagad siya sa pag-iyak at gulat na gulat na nakatingin sa akin. "Talaga? Kinuha mo ang labahan nila?" "Oo. Nandiyan na sa labas. Nag-iipon lang ako ng tubig," sabi ko sabay ngiti ng pilit. Nagliwanag bigla ang mukha niya. Naging masayang na ito. Agad niyang pinahid ang luha niya at saka hinalikan ako sa labi.

"Yehey! Thank you, honey! Halika na sa labas! Maglaba ka na! Susubuan na lang kita, ha?" Kahit na parang maiiyak na ako, nagtungo na ako sa labas. Hinawakan ko ang braso ko. Masakit pa talaga ito pero wala akong magagawa. Nagkatinginan kaming dalawa ni Anton. Natawa na lang kami. "Hayaan mo na, Sir... kaunting tiis lang kapag natapos na ang paglilihi niya, matatapos ka na rin sa ganiyan," aniya sabay tawa ng mahina. Napangiwi ako sabay kamot sa ulo. "Grabe pala ang ganito. Ibang klase maglihi si Avannah. Parang ang lakas ng trip!" Nang makita ko si Avannah na palabas na ng bahay, umupo na kaagad ako at saka inayos ang mga labahin ko. Nanghihina pa nga ako dahil hindi pa ako kumakain pero bahala na. Para maging masaya lang ang magiging asawa ko, gagawin ko ang lahat. "Ang galing mo talagang maglaba, honey! Tinalo mo pa ako!" masayang sabi niya. Ngumiti na lang ako. Pakiramdam ko babagsak na ang katawan ko dahil pagod pa ako. Nahihilo rin ako kahit nakatulog naman ako ng maayos. "Say ahh, honey! Habang naglalaba ka, sinusubuan kita!" malawak ang ngiti niyang sabi. Agad kong ibinuka ang bibig ko. Kailangan kong kumain para may lakas ako. Kaya naman kada subo niya sa akin ng pagkain, talagang mabilis ko itong nginunguya. "Honey... mahal mo ako?" parang batang sabi niya. Tumingin ako sa kaniya. "Oo naman, honey. Kaya nga kahit parang babagsak na ang katawan ko dito eh maglalaba pa rin ako." Nagsalubong ang kilay niya. "Napipilitan ka lang bang maglaba, honey? Nagagalit ka na ba sa akin, honey?" Nanlaki ang mata ko at saka umiling. "Hindi, honey. Hindi ako napipilitan. Ayos lang ako dito, honey. Sige na, subuan mo na ako para may lakas ako habang naglalaba." Inirapan niya ako. Pero sinimulan na niya akong subuan. Binilisan ko ang pagkain ko para maubos na ang pagkain ko. At nang umalis siya sa harapan ko, mabilis kong nilabhan ang mga damit nila Anton. Bahala na kung medyo malinis lang ang laba ko dito eh hindi naman namin ito damit. Ulitin na lang ni Anton ang paglalaba niya kung ayaw niya sa ginawa kong paglalaba. Pagbalik ni Avannah ay may dala na siyang tubig. Kumunot ang noo niya nang makita niya akong nagbabanlaw na. "Bakit parang ang bilis mo yatang naglaba, honey? Nagbabanlaw ka na kaagad?" nagtatakang tanong niya. "Ah....hindi, ah! Medyo matagal ka lang nakabalik kaya siguro naisip mo na ang bilis kong maglaba," pagsisinungaling ko. Tumaas ang kilay niya. "Okay. Oh ito tubig. Uminom ka na," sabi niya sabay abot ng tubig sa akin. Agad kong nilagok iyon at saka nagpatuloy na sa paglalaba. Nang pumasok siya ulit sa bahay, mabilisan kong pinagbabanlawan ang mga damit nila Anton. Ayoko na ng

ganitong gawain. Hindi ko lubos maisip na magagawa kong maglaba ng ganito ngayong may washing machine naman kami na automatic pa. Mas okay pa sa akin ang magluto nang magluto o maglinis ng bahay. Huwag lang maglaba dahil nakakapagod pala talaga. "Honey, may lakas ka pa ba?" Bigla naman akong kinabahan sa sinabi niya. "Ha? Bakit, honey?" Ngumisi siya. "Gusto ko sana na labhan mo pa ang damit ng kapitbahay natin eh," sabi niya sabay hagikhik. "Ha? Ano?" gulat kong sabi kasabay ng pandidilim ng paningin ko. "Honey!" sigaw ni Avannah nang bumagsak na ako sa sahig.

 

Kabanata 65

Avannah's P. O. V.

 Nakangiti ako habang pinagmamasdan si ninong masarap ang tulog sa tabi ko. Katatapos niya lang maglinis ng buong bahay at saka magluto. Nakakatuwa ang pagiging masipag niya. Hindi niya talaga ako hinahayaang mapagod sa araw-araw. Palagi niyang sinasabi na ayos lang na siya na ang mapagod kaysa ako. Naaawa nga ako sa kaniya minsan dahil kapag pagod na pagod talaga siya, nahihimatay siya o 'di kaya bagsak na bagsak sa kama. Marahan akong gumalaw at saka umalis sa kama. Bigla kasi akong nauhaw kaya nagtungo ako sa kusina upang humanap ng maiinom. Nang matapos akong uminom ng tubig, napahawak ako sa tiyan ko. Ang bilis ng panahon. Parang kailan lang, hindi pa halata ang tiyan ko. Pero ngayon, malaki na ang tiyan ko dahil pitong buwan na akong buntis. Dalawang buwan na lang ang hihintayin ko, manganganak na ako. Papasok na sana ako sa kuwarto nang marinig ko ang cellphone ko na tumunog. Kinuha ko ito na nakapatong sa mesa at saka sinagot ang tawag. "Hoy kumusta ka naman, ha?" malakas na sabi sa akin ni Sheena. Napangiti ako. Na- miss ko rin ang babaeng 'to. "Ayos lang naman ako. Ito... malaki na ang tiyan ko. Nandito kami ngayon nakatira sa probinsya. Ikaw, kumusta?" "Ay ang bongga mo naman pala! Miss na kita sobra! Kailan ba tayo magkikita, ha? Gusto kitang dalawin diyan hangga't puwede pa akong gumala!" sabi niya mula sa kabilang linya. Kumunot naman ang noo ko. "Ha? Anong ibig mong sabihin?" Bigla siyang tumawa ng malakas. "Eh kasi naman! Nagpapasalamat talaga ako na hindi kayo ang nagkatuluyan ni Lorenzo dahil binuntis niya ako girl! Nagkasundutan kami isang beses kasi naglabas siya ng sama ng loob. Kasi naman minahal ka rin talaga nitong si Lorenzo. So medyo nasaktan siya pero tanggap naman niya. Tapos ayon na nga, matapos niya akong birahin ng malala, nagkamabutihan kami. Tapos kailan ko lang nalaman na nabuntis pala ako! Napakadami ba naman kasing katas na pinutok sa loob ko kaya ayon, boom buntis!" Humagalpak ako ng tawa dahil sa sinabing iyon ni Sheena. "Gaga ka talaga! Teka nga, mag- video call tayong dalawa para makita ko ang pagmumukha mo!" "Sige sige patayin ko na 'tong tawag," sabi niya bago ibinaba ang tawag.

Naupo ako sa sala at saka hinintay siyang tawagan ako. At nang makita ko ang mukha niya sa screen, malakas akong natawa. "Pasaway ka! Miss na kita, Sheena! Congratulations pala sa iyo! Dapat kayong dalawa ni Lorenzo ang magkatuluyan sa huli, ha? Mahalin niyo ang isa't isa!" natatawang sabi ko sa kaniya. "Oo naman girl! Talagang mamahalin ko si Lorenzo at isasagad ko ang pagmamahal niya sa lalamunan ko. Grabe naman kasi ang etits ni Lorenzo! Nakakamatay sa laki! Akala ko mamamatay na ako sa sobrang laki ng etits niya pero ang masasabi ko lang, napakasarap! Ang galing niya! Hayop sa galing! Kada bayo niya nilalabasan kaagad ako!" sabi niya sabay tawa ng malakas. Natawa na rin ako ng malakas. Pasaway talaga ang babaeng 'to kahit kailan. Ngayong kausap ko siya thru video call, parang kasama ko na rin siya dito. "Hayop ka talaga! Bakit mo pa sinasabi sa akin 'yan! Walang hiya ka talaga!" tumatawang sabi ko sabay hawak sa tiyan. "Hoy huwag kang masyadong tumawa dahil 'yong anak mo! Tuwang tuwa ka na naman sa kabulastugan ko!" "Ewan ko sa iyo! Pero masaya ako dahil kayong dalawa na ngayon at magkakaanak pa kayo. Sure ako na magiging maganda ang pagsasama niyong dalawa. At hinihiling ko na sana maging matibay ang relasyon ninyo at walang titibag nito," seryosong sabi ko. Ngumiti siya. "Naman! Kung sino e- extra sa pagmamahalan naming dalawa, suntok sa mukha ang aabutin sa akin. Basag talaga ang mukha niya dahil akin lang si Lorenzo. Nagpaplano na nga kami ng kasal. Gusto na niya akong pakasalan. Ikaw ba? Kinasal ka na ba?" Umiling ako. "Hindi pa. Ayoko muna. Kapag nanganak na ako, doon na ako magpapakasal. Magpapabalik alindog muna ako. Kasi tingnan mo ako ngayon, ang pangit. Nakakapangit pala ang magbuntis 'no?' "Loko hindi naman! Maganda ka pa rin! Mukha ka lang puyat dahil ang laki ng eyebags mo. Mukhang gabi- gabi ka yatang nagpapabira eh," aniya sabay tawa ng malakas. "Bwisit ka! Pero ang sabi kasi niya kailangan daw 'yon hanggang sa manganak ako. Para lumaki raw ang buka ng tahong ko at madali lang manganak." "Totoo naman kasi iyon. Dapat talaga nakikipagtalik tayo sa mga asawa natin dahil ang etits nila ang makakatulong para hindi tayo mahirapan manganak. Kaya ako, kapag niyaya ni Lorenzo, bumubukaka agad ako eh. Para pasok na lang ang pasok!" sabi niya sabay tawa na naman ng malakas. Nahampas ko tuloy ang screen ng cellphone ko sa lakas ng tawa ko. Kahit kailan talaga si Sheena walang preno ang bibig! Sumasakit na ang tiyan ko sa kaniya katatawa! "Buwiset ka talaga! Bunganga mo! Pero kailan niyo balak dumalaw dito? Nang magkausap naman tayo ng personal. Baka hindi kasi ako puwedeng bumyahe kasi malaki na ang tiyan ko."

"Baka next week, pupunta kami diyan. Sabihin niyo lang kung saan kayo nakatira. Oh siya... sa susunod na lang ulit. Magluluto na muna ako ng pagkain namin. Mag-iingat ka palagi diyan. Paglabas ng anak mo, ninang ako ha?" Napangiti naman ako. "Oo naman. Salamat, Sheena. Ikaw din mag-iingat ka palagi diyan. Bye see you soon!" Nakangiti kong pinatay ang tawag. Masaya ako sa wakas, nahanap na rin ni Lorenzo ang babaeng mamahalin niya. Mabuti na lang talaga at silang dalawa ang nagkatuluyan dahil bagay na bagay naman silang dalawa. Napatingin ako sa orasan na nakasabit sa pader. Maaga pa pala kaya hindi pa ako nakakaramdam ng antok. Wala naman akong maisip na gawin kaya naman pumasok na ako sa loob ng kuwarto. Tulog na tulog pa rin si Raider. Tumabi na ako sa kaniya at saka ipinikit ang mata ko pero hindi talaga ako dalawin ng antok. Kaya naman bumangon ako at napatingin ako sa pagitan ng hita niya. Hinimas - himas ko ito. Dalawang araw na rin pala simula no'ng huli kaming magtalik. Medyo kasi nawawalan ako ng gana. Siguro dahil lumalaki na ang tiyan ko. Marahan kong hinubad ang kaniyang salawa. Tumambad sa akin ang alaga niya na medyo mabuhok na. "Hays... sa sobrang kasipagan, nakalimutan na niyang mag-ahit ng bulbol niya," bulong ko sabay hawak sa kaniyang bayag. At dahil mahaba na ang bulbol niya, kumuha ako ng maliit na suklay at saka sinuklay iyon. Tutal wala naman akong magawa, ito na lang muna ang pagkakaabalahan ko. Pasimple akong sumisilip sa kaniya kung magigising ba siya pero hindi naman. Halatang pagod na pagod kaya malabo siyang magising. Enjoy na enjoy ako sa ginagawa kong pagsuklay ng bulbol niya. Ang kapal nito. Mapugad din pala siya. Hindi ko naman kasi alam na mapugad siya dahil palaging malinis ang alaga niya. Palaging bagong ahit. Ngayon lang naman niya napabayaan ang sarili niya dahil sa pag-aalaga sa akin. "Parang maganda kung straight ang bulbol niya. Kulot na kulot kasi," bulong ko sabay tayo. Hinanap ko ang hair straightener ko at saka isinaksak ito. Maingat kong sinuklay ang bulbol niya at pina- straight ito. "Wow! Ang galing!" masayang sabi ko nang maging straight ang bulbol niya. "Aray ko!" Malakas na napahiyaw si Raider nang hindi ko sinasadyang mapaso ang bayag niya. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ako at kagaad na lumayo sa akin. "Honey, anong ginagawa mo sa akin? Anong ginagawa mo sa ari ko?" parang maiiyak niyang sabi. "Ha? Wala naman. Ini- straight ko lang ang bulbol mo. Ang kulot kasi masyado. Halika na, honey!" nakangiting sabi ko.

"Ayoko, honey! Magalit ka na lang ng sobra huwag mo lang gawin sa akin 'yan! Napaso mo pa ang itlog ko, honey....please huwag ito! Maawa ka!" naiiyak niyang sabi habang ako naman ay natatawa sa itsura niyang parang batang inapi.

 

Kabanata 66

 Avannah's P. O. V.

 "Honey! Honey!" malakas kong sigaw nang sumakit ang tiyan ko. "Honey bakit? Anong nangyayari sa iyo?" tarantang- taranta niyang tanong nang pumasok siya sa loob ng kuwarto. "Ang sakit ng tiyan ko! Manganganak na yata ako!" namimilipit sa sakit kong sabi. Umikot na sa balakang ko ang sakit. Agad naman akong binuhat ni Raider palabas ng kuwarto. Naiiyak na ako sa sakit, Ito na ba talaga? Manganganak na ba talaga ako ngayon? Parang hindi pa ako handa. Pero sa nararamdaman ko ngayong matinding sakit, sana mailabas ko ng maayos ang anak namin. "Argh "Argh ang ang sakit!" sakit!" umiiyak kong sabi habang pagalaw-galaw ang aking paa. "Wait lang, honey malapit na tayo..." aniya na mas binilisan pa ang pagpapatakbo. "Dahan-dahan lang naman! Baka mamaya mapaanak ako sa iyo ng wala sa oras dahil sa nerbyos! Ang bilis mo masyadong magpatakbo!" bulyaw ko sa kaniya dahil kulang na lang lumipad na kami sa sobrang bilis. Pinaghalong kaba ang nararamdaman ko ngayon. Pakiramdam ko talaga lalabas na ang anak ko dahil parang may gusto nang lumabas sa bukana ko. Parang may sumisiksik doon. Humigpit ang kapit ko sa braso ni Raider. "Honey... parang... parang hindi ko na kaya..." nanghihinang sabi ko habang hawak ang tiyan ko. "Ha? Anong hindi mo na kaya? Teka lang, honey malapit na tayo!" "Argh! Hindi ko na talaga kaya! Lalabas na siya! Ahhh!" Bigla na lamang may sumabog na tubig sa hita ko kasabay no'n ang pag-ire ko hanggang sa tuluyan na ngang lumabas ang ulo ng ako sa aking buka nang kapain ko ito. Dahil doon, itinodo ko na ang pag-ire habang hawak ko ang ulo ng anak ko. "Honey, nandito na ta---" "Hmmmmpp!" isang makapigil hiningang pag- ire ang ginawa ko hanggang sa mailabas ko na ang anak namin. Nang hihina akong sumadal sa driver seat sabay yakap sa anak kong bagong silang. ! Lumabas na ang anak natin! Tulong! Tulong!" sigaw ni Raider nang makalabas siya sa sasakyan. Nagkalat ang dugo at dumi ko sa loob ng sasakyan ni Raider. Napadumi ako sa labis na pag-iri. Nang mailabas ko ang anak ko, pakiramdam ko ay may napunit sa akin. Ilang sandali pa ay binuhat na ako ng mga nurse patungo sa loob ng sasakyan.

Hinang-hina ako na para bang gusto ko ng matulog. "Ma'am! Ma'am! Gising po bawal kang matulog!" sabi ng isang nurser habang tinatampal ang mukha ko. "Bawal ka pong matulog, ma'am ha?" Mabagal akong tumango. "O-Oos- sige... gi... gising lang ako..." nanghihina kong sabi. Mabilis ang naging galaw nilang lahat. Naramdaman ko na lang na tinatahi na ang nahiwa sa akin. Masakit ang bawat paghila ng sinulid. Damang- dama ko ito at nakakapanindig ng laman. Matapos tahiin ang nahiwa sa akin, ilang sandali pa ay pumasok na sa loob ng silid kung nasaan ako ngayon si Raider buhat ang anak namin. "Napakaguwapo ng anak natin, honey. Kamukhang- kamukha ko siya noong baby pa ako," sabi ni Raider sabay abot sa akin ng anak namin. Hindi ko maipaliwanag ang sayang nadarama ko ngayong buhat-buhat ko na ang sanggol na nanatili sa sinapupunan ko sa loob ng siyam na buwan. Tumulo ang butil kong luha mula sa aking mata dahil napaiyak ako sa sobrang saya. Ganito pala ang pakiramdam ng isang ina. Napakasarap pala sa pakiramdam na iyong sanggol na nasa sinapupunan mo noon, buhat mo na ngayon at talaga namang napakaguwapo niya. "Syempre naman! Kanino pa ba magmamana 'yan? Eh 'di sa guwapo niyang daddy!" mayabang na sabi ni Raider. Tinawanan ko naman siya. "Ang yabang mo naman! Sabagay napakaguwapo mo naman talaga. Kaso huwag lang talagang magmana sa iyo 'to." Kumunot ang noo niya. "Ha? Magmana ng ano?" "Magmana ng pagiging babaero dahil babaero ka, 'di ba?" Tumawa naman siya. "Pasaway! Noon pa naman 'yon. Noong hindi pa kita nakikilala. Pero nang makilala kita nagbago na ako at tumigil sa pagiging babaero. At saka, wala namang masama sa pagiging babaero lalo na kung single naman eh. Single naman ako ng mga panahong iyon pero syempre tuturuan ko kung paano maging isang faithful ang anak natin. Teka ano bang ipapangalan natin sa kaniya?" "Hmm....wait mag-iisip ako ng guwapong pangalan," sambit ko sabay tingin sa anak namin. Ngumiti ako. "Gray, Gray Sanchez Monteverde." "Wow! Cool name! Sige 'yon na lang. Aasikasuhin ko na ang birth certificate ng anak natin. At bibili na rin ako ng pagkain mo. Sandali lang ako," sambit ni Raider bago umalis. Bumaling ako sa anak namin. Marahan ko siyang hinalikan sa noo. Napakasaya ko dahil pakiramdam ko buo na ako. Hindi man ako perpektong ina pero ipinapangako ko na magiging isang mabuting ina ako para sa anak ko. ISANG ARAW LANG ang itinagal namin sa ospital at nakauwi na rin kami. Mas pabor sa akin na nakauwi na kaagad kami dahil hindi ako makagalaw ng ayos sa ospital. Pinagmasdan ko si Raider na abala sa pagluluto sa akin ng may sabaw. Kahapon pa siya kilos nang kilos at wala na ngang

halos pahinga. Tiningan ko muna saglit ang anak naming mahimbing na natutulog sa kama bago ako marahang naglakad patungko kay Raider at saka siya niyakap ng mahigpit. "Honey... magpahinga ka na muna. Alam kong pagod na pagod ka na..." sambit ko habang yakap siya. "Pasaway ka, honey doon ka lang sa higaan natin. Huwag kang lakad nang lakad dahil baka bumuka 'yang tahi mo. Ayos lang ako. Huwag mo akong intindihin. Hindi naman ako ang nanganak kun'di ikaw. Kaya dapat ikaw ang nagpapahinga at nagbabawi ng lakas. Sige na, honey... bumalik ka na doon. Si baby lang ang intindihin mo at huwag na ako," mahinahong sabi niya at saka inalalayan akong maglakad pabalik sa higaan. Bumuntong hininga na lamang ako at hindi na umalma pa sa sinabi ni Raider dahil alam kong hindi na naman siya papayag na kumilos ako. Hindi ko lang talaga maiwasang maawa sa kaniya dahil alam ko pagod na pagod na siya pero ayaw niya lang tumigil sa pagkilos. Nahihiya tuloy ako sa kaniya. Pakiramdam ko tuloy ay naging masyado akong pabigat sa kaniya. Hindi kasi talaga ako sanay na hindi kumikilos pero iyon ang gusto niya. Ang gawin akong baby. Kaya naman susundin ko na.ang ang sinabi niya na magpahinga ako. Nang sa ganoon kapag naging okay na ako ay makakatulong na ako sa kaniya. "Kumain ka na, honey. Humigop ka ng maraming sabaw para magkaroon ka ng maraming gatas. Sabi kasi ng doktor eh mas okay pa rin na breastfeed si baby dahil mas marami itong vitamins kaysa sa formula milk. Kaya kailangan mo ng mga masasabaw na pagkain para lumakas ang gata mo, honey..." sabi niya habang sinusuklay ang buhok ko gamit ang daliri niya. Nginitian ko siya. "Okay sige, honey. Maraming salamat. Iyon na lang ang halos ulam ko. Puro may sabaw," sambit ko at saka humigop ng sabaw. "Wow! Ang sarap talaga ng luto mo, honey. Mukhang marami akong makakain nito," papuri ko sa luto niya. "Walang ano man, honey. Sige na kumain ka na. Ako muna dito kay baby, ha..." sambit niya at saka humiga sa tabi ng anak namin. Nakangiti kong pinagmasdan sila bago ako muling humigop ng sabaw. Sarap na sarap ako sa luto ni Raider na tinolang manok dahil nanunuot talaga ang lasa ng manok pati na ang mga gulay na hinalo niya. Hindi ko napansin na napabilis na pala ang pagkain ko kaya nauubos ko kaagad ito at balak ko pa sanang magkasandok kay Raider pero natawa na lang ako nang makita ko siya ang tulog na tulog na tabi ng anak namin. Kanina ko pa napapansin n pumipikit na ang mata niya sa antok. Sadyang pinipigilan niya lang na matulog para matapos ang lahat ng ginagawa niya. Lumapit ako sa kaniya at saka hinagkan siya ng mabilis sa labi. "Sleep well, honey. I love you..." sabi ko bago humiga na rin sa tabi niya.

 

Kabanata 67

 Avannah's P. O. V. 10 years later...

"Gray ano ba? Saan ka na naman galing, ha? Ano 'tong sinasabi sa akin ng teacher mo na may inaway ka raw na kaklase mo sa school? At babae pa?" tanong ko sa guwapo kong anak na may pagkapasaway. Humalukipkip siya at naupo sa harapan ko. Sa tingin ko ay galing siya sa kapitbahay namin at naglaro na naman sila ng video games ng batang kaibigan niya doon. "Eh kasi naman po, mommy ang landi niya eh," magkasalubong ang kilay niyang sabi. Namilog naman ang mata ko. "Ha? Grabe ka naman magsalita, anak! Bakit mo naman nasabi 'yan?" Kumunot siya sa kaniyang ulo. "Mommy, bata pa po kami, 'di ba? Ten years old pa lang po ako pero ang dami ng babaeng nagpapapansin sa akin. Kahit kasing edad ko lang po o mas matanda pa po sa akin, ang papansin nila. Ang lalandi nilang lahat! Naiinis po ako sa kanila, mommy! Bakit ba kasi ganito ang mukha ko? Sana nating pangit na lang po ako mommy para walang babaeng papansin sa akin! Hindi po ako matahimik kapag nasa school ako! Lahat po sila nakatingin sa akin!" inis niyang sabi sabay tingin sa ibang direksyon. Mahina akong natawa. Ito siguro ang sinasabi sa akin ni Raider. Na may problema raw ang anak namin. Akala ko nagbibiro lang si Raider na ang problema ng anak namin ay ang mukha nito. Ang pagiging guwapo nito. Hinawakan ko siya sa magkabilang balikat. "Anak... huwag kang magalit sa kanila. Humahanga lang sila sa iyo. At isa pa, huwag kang mainis kung mayroon kang ganiyang mukha. Blessings 'yan, anak na dapat mong ingatan at gamitin ng tama. Paglaki mo, mas maraming babae pa ang magpapapansin sa iyo dahil nga sa guwapo ka. Pero sana, anak gamitin mo ito ng tama. Alam kong nakakaintindi ka na sa mga sinasabi ko kahit papaano. Hindi porke guwapo ka, anak... magkakaroon ka ng maraming babae. Mas maganda pa rin kung paisa- isa lang hindi sabay-sabay. Okay?" Bumuntong hininga. "Opo, mommy. Nakakainis lang kasi talaga sila. Tapos naharang pa sa dinadaanan ko. Ewan ko ba sa mga 'yon. Pero mommy iyon po bang kaibigan mo na si ate Yvonne, seryoso po ba siya na kukunin niyo po akong ninong sa binyag ng anak niya? Eh bata pa po, ako ah?" "Oo anak. Ninong ka ni baby Camilla, ha? Kulang pa kasi ng isang ninong si baby Camilla kaya ikaw na lang ang naisip ni ate Yvonne mo dahil inaanak ko na kasi ang anak ng kapatid niya," sabi ko naman kay Gray. "Okay po, mommy. Sa birthday at binyag niya, bigyan ko na lang siya ng maraming diaper at milk niya," nakangiting sabi niya. Natawa naman ako. Nakakatuwa ang anak kong si Gray dahil matanda siya kung mag- isip. At kung magdedesisyon niya, iniisip niyang maigi kung ano ang mas nakakabuti. Siguro kaya niya naisip na iregalo ang diaper at milk sa kaniyang magiging inaanak ay dahil mas makakatulong ito para kay baby camilla. SUMAPIT ANG IKA- FIRST birthday ni baby Camilla pati na rin ang binyag nito. Pinagsabay na kasi ni Yvonne ang binyag at birthday ng anak niya para mas makatipid sila. "Wow! Nandito na ang mayaman kong friend!" masayang sabi ni Yvonne nang makita ako.

"Pasaway ka talaga! Umayos ka nga! Tumigil ka sa kasasabi ng ganiyan dahil nahihiya ako!" natatawa kong sabi sabay hampas sa braso niya. Ngumisi siya. "Ay bakit hindi ba totoo? Kaya nga talagang gumawa ako ng way para makatikim ako ng blessings mula sa iyo my friend! Mabuti na lang at pumayag ang anak mong si Gray na maging ninong ni baby Camilla ko. Alam mo na sa pasko, ha! Dapat tiba-tiba kami sa inyo!" aniya sabay tawa ng malakas. "Ang sama mo! Kaya mo pala kinuhang ninong ang anak ko para malaki ang ibigay sa iyo!" "Biro lang na medyo totoo! Syempre, gusto ko may koneksyon pa rin tayo sa isa't isa at may way pa rin na magkikita tayo lalo na sa special occasions. Hali na kayo sa loob. Pagpasensyahan niyo na ang handa namin. Medyo kakaunti lang at hindi pa ganoon kabongga ang designs. Alam mo naman na nagsisikap pa kami nitong partner ko," mahinang sabi ni Yvonne. "Sira! Umayos ka nga diyan. Bakit humihingi ka ng pasensya? Ang importante ay mairaraos mo ang birthday at binyag ng anak mo. Iyon ang mahalaga. Marami pang pagkakataon kung gusto mong maging bongga ang handaan ng anak mo. Pero hindi naman talaga iyon ang mahalaga 'no. Basta, masaya ako na naging parte kami ng selebrasyon nitong anak mo," sabi ko naman sabay ngiti. "Ewan ko sa iyo! Pinapaiyak mo naman ako! Akala ko talaga nakalimutan mo na ako dahil mayaman ka na. Salamat dahil simula bata pa lang tayo ay magkaibigan na tayo," sabi niya sabay yakap sa amin. Pumasok na kami sa loob ng kanilang bahay. Maliit lang ito pero malinis ang paligid. Malinis naman kasi talaga sa bahay si Yvonne at ayaw niya ng makalat. Marami naman silang handang putahe. At alam kong masasarap iyon dahil masarap naman magluto ang kaibigan kong ito. "Ang ganda ng anak mo, Yvonne. Bagay ang combination ng mukha ninyo ng partner mo," sabi ko nang buhatin ko ang anak niya. "Thank you, Avannah! At maraming salamat pala sa inyo ng anak mong si Gray. Nakakatuwa ang regalo niyo kay baby Camilla. Talagang malaking tulong ang maraming diaper at milk lalo na't wala akong gatas," nakangiting sabi niya. "Wala iyon. Si Gray talaga ang nakaisip niyang regalo niya kay baby mo." Bumaling si Yvonne kay Gray na abala sa pagkain. "Ninong Gray, salamat po sa pa- gift mo kay baby Camilla ko. The best ka talaga!" aniya sabay yakap kay Gray. "Walang ano man po, ate Yvonne!" nakangiting sabi naman ni Gray. "Nasaan pala ang hubby mong ubod ng guwapo? Bakit

hindi niyo kasama?" Napangiwi ako. "Busy sa negosyo niya eh. May client kasi siyang kailangang puntahan para pag-usapan ang partnership nila sa kompanya. Kaya ayon, hindi namin siya kasama ngayon." "Hayaan na. Ang importante ay nakadalo kayo ditong mag-ina," sambit niya sabay ngiti. PAUWI NA SANA kami ni Gray nang tawagan ako ni Raider na dadaanan niya raw kami kaya hinintay na lang namin siya sa may kanto 'di kalayuan sa bahay ni Yvonne. "Kumusta? Ayos naman ba ang pakikipag- meeting mo?" tanong ko sa kaniya nang makapasok ako sa sasakyan. "Ayos naman. Wala namang naging problema. Sa ngayon, ako ang may pinakamalaking shares sa kompanya kaya baka ako ang maging CEO nito. Siya nga pala, nabalitaan ko na nabaliw na si Divine sa kulungan. Palagi niya raw sinasabi na ako ang lalaking mahal niya at mag-asawa raw kami. Sa ngayon, nasa mental hospital na siya. Nakakaawa rin ang babaeng 'yon pero siya naman ang may kasalanan kung bakit umabot siya sa ganoong sitwasyon," kuwento ni Raider habang nagmamaneho. "Ganoon na talaga. Hanggang sa huli kasi nagmatigas pa siya at talagang hindi nagpakumbaba. Siya nga pala, tingnan mo ang anak natin, tulog na. Masyadong nakisaya sa mga bata doon. Natuwa si Yvonne sa regalo niya," sabi ko naman habang nakatingin kay Gray na tulog sa backseat. "Maganda naman talaga ang ganoong regalo. Napapakinabangan. Siya nga pala, anong balak mo na pala, honey? Hanggang ngayon ay hindi pa rin tayo ikinasal. Nagtatanong na sa akin si Lito kung kailan daw kita pakakasalan. Baka isipin no'n, ako ang may ayaw na magpakasal tayo eh ikaw nga itong ayaw pa," tila malungkot niyang sabi. Natawa naman ako. "Ito naman! Sorry na, honey. Nagpalipas lang talaga ako ng sampung taon." "Ha? Anong ibig mong sabihin?" "May nabasa kasi ako na lumalabas daw ang tunay na ugali ng lalaki after ten years. Kaya naisip ko na huwag munang magpakasal sa iyo hangga't hindi pa lumilipas ang sampung taon. Kasi mahirap na kapag kinasal tayo tapos maghihiwalay din, 'di ba? Naisip ko kasi na baka may tinatago ka pang bad side. Pero wala naman akong nakita kaya kapag niyaya mo akong magpakasal, sige," sabi ko sabay ngiti. Natatawa siyang napailing. "Pasaway ka rin. Nagduda ka pala sa akin. Hay naku, honey. Hinding hindi ako magbabago pangako 'yan, okay? Kaya simula bukas, aayusin na natin ang kasal nating dalawa dahil gusto kong ikasal na tayo next month. Subukan mo pang tumanggi, pipilitin na talaga kita." Tumawa naman ako. "Oo na hindi. Papayag na akong ikasal sa iyo huwag ka ng magalit! I love you sagad na sagad!"

"I love you, too sagad na sagad at baon na baon!" aniya sabay tawa.

 

Kabanata 68

 Raider's P. O. V.

 Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na kasal na kaming dalawa ng pinakamamahal kong si Avannah. Sa dami ng naganap sa buhay naming dalawa, hindi ko inasahan na aabot kami sa ganito. Akala ko talagang pahihirapan pa kami bago umabot sa ganito. Kasalukuyan kaming nasa reception kung saan maraming tao ang dumalo sa kasal namin. Masayang nakikipag- picture - an ang asawa ko sa mga kaibigan niya at katrabaho. "Raider..." Napalingon ako kung sino ang tumawag sa akin. Si Lito pala. Bumuntong hininga siya at saka lumapit sa akin. Nginitian ko siya. "Raider... gagamitin ko na itong pagkakataon upang humingi ulit ng tawad sa iyo. Patawad sa nagawa ko. Alam ko na....masama akong kaibigan. Itinuring mo akong kapatid pero anong ginawa ko sa iyo? Pinagtangkaan ko ang buhay mo. Patawad kung napag-isipan mita ng masama. Sobrang mahal ko lang talaga ang anak kong si Avannah. Alam mo naman kung gaano siya kabuting anak sa amin kaya ayoko lang na masaktan mo siya. Kaya naisip ko talaga noon na katawan lang niya ang habol mo lalo na't bata pa siya. Pero nagkamali ako, mahal mo pala talaga ang anak ko..." sambit niya kasabay ng pangingilid ng kaniyang luha. Nakagat ko ang aking pang- ibabang labi at saka tumingala. Naiiyak na ako. Ngayon lang ulit kami nagkausap ng ganito ni Lito simula nang magkasamaan kami ng loob. "Lito... kalimutan mo na ang mga nangyari. Wala na iyon sa akin. Ang mahalaga ngayon, masaya na ulit tayo. At salamat dahil nagtiwala ka na sa akin. Salamat dahil nagawa mo ng ipagkatiwala ang anak mo sa akin. Huwag kang mag-alala, hindi ako nagtanim ng kahit anong galit sa iyo. Aaminin ko na medyo nasaktan ako sa ginawa mo sa akin pero hindi na natin kailangan pang balikan iyon. Gusto na maging masaya na tayong lahat at magkaayos- ayos dahil malaki ang respeto ko sa iyo dahil ikaw ang ama ng babaeng mahal ko." Mahina siyang natawa at saka pinahid ang luha niyang tumulo sa kaniyang mata. "Huwag naman ganiyan. Ako pa rin ito. Si Lito na kaibigan mo. Huwag naman parang naging mataas ako sa iyo. Basta, ipangako mo sa akin na aalagaan at mamahalin mo ang anak kong si Avannah? Huwag na huwag mo siyang sasaktan. Kapag may ugali siyang hindi kaaya- aya o wala siya sa mood, intindihin mo na lang. Minsan kasi talaga ang mga babae ay tinatawag na topak" Natawa naman ako dahil doon. "Sa totoo lang, medyo malakas ang topak niya pero kaya ko namang i- handle. Hinahayaan ko na lang siyang masunod ang gusto niya." "Tama lang 'yan para iwas away. Ganoon din ako sa mama niya. Para walang away. Tigil agad. Tapos lambingan na," sabi niya sabay tawa. Nagtawanan na lang kaming dalawa ni Lito at saka nagkayayaang mag- inuman. Dahil na- miss ko rin ang kaibigan kong ito, napadami kami ng inom hanggang sa malasing

kami ng tuluyan. "Honey, ano ba? Masyado ka namang nagpakalasing! Buwisit ka! Paano tayo magha- honeymoon niyan kung sobrang lasing na lasing ka? Hindi tatayo 'yang lumpia mo dahil masyado kang nagpakalasing!" malakas na sigaw niya sa akin sabay sampal. Malakas na ang ginawa niyang sampal sa akin pero hindi pa rin nawala ang tama sa akin ng alak. Sobra kasing daming alak ang nainom namin ni Lito. Kaya talagang bagsak na bagsak ako sa kama. Hindi ko na nga magawang makabangon kahit subukan ko pa dahil bumagsak din ako sa sahig. Umiikot na kasi ang paningin ko. "Buwiset ka talaga! Bagong ahit pa naman ako at talagang malinis na malinis pero hindi mo pala makakain ngayong gabi? Hinayupak ka! Hindi mo ito matitikman ng isang linggo! Manigas ka!" sigaw niya sa akin bago sumampa sa kama. "Honey... sorry..." iyon na lang ang tanging nasabi ko bago ako nakatulog ng tuluyan. 20 years later.... Magkawahak kamay kaming naglalakad ng asawa kong si Avannah patungo sa dagat kung saan nag-outing kami ngayon. Naging busy kasi ako masyado. At naisip ko na tumatanda na pala ako. Siguro ito na ang panahon ko para magpahinga. Gusto ko na igugol na lang ang oras ko sa pamilya ko lalo na't napakarami ko naman na pera. Sapat na iyon kung sakali man na maging maluho ang mag-ina ko. Pero hindi naman kasi sila ganoon kaya sobra- sobra na ito. "Ano? Wala ka pa bang balak na ibigay na kay Gray ang kompanya mo? Para siya na ang bahalang magpatakbo nito. Kaysa naman ikaw lang. Baka nakakalimutan mo, matanda ka na. Baka puwedeng sa akin naman ang oras mo. Ang panahon mo. Hindi natin masasabi ang buhay baka bigla ka na lang kunin sa akin," nakataas kilay na sabi ng asawa kong si Avannah. Natawa naman ako sa sinabi niyang iyon. Itong asawa ko, parang ang bagal ng pagtanda. Kung titingnan ang kagandahan niya, parang nasa 30s lang. Napakaganda pa rin niya. Walang kupas ang kagandahang mayroon siya. "Bakit? Mukha na ba talaga akong matanda? Mukha na ba akong lolo kapag magkasama tayo? At saka bakit parang gusto mo na yata akong umakyat sa taas?" natatawang sabi ko sa kaniya. Inirapan niya ako. "Hindi naman sa ganoon. Kumbaga, ang yaman mo na. Mayaman na ang pamilya natin. Tapos abalang- abala ka pa rin? Puro ka pa rin business at kompanya? Ang sa akin lang, igugol mo na sa akin ang oras mo. Syempre, 'di naman sa ano, ha pero matanda ka na kasi. Eh paano na lang kung bigla kang kunin, 'di ba? Eh 'di maiiwan ako mag-isa. Pero sa ganda kong ito, puwede pa akong mag-asawa." "Ah ganoon? So mag-aasawa ka pa pala kapag nawala ako kung sakali?" Humaba ang nguso niya. "Puwede. Hindi ko pa masasabi." Niyakap ko siya ng mahigpit. "Hindi na ako magpapaka-busy pa. Wala na tayong ibang gagawin kun'di ang magharutan buong araw at magdamag. Magmamahalan tayo oras- oras,

araw-araw. Ang problema nga lang, ayaw ni Gray na patakbuhin ang kompanya. Wala raw siyang balak na patakbuhin ito dahil ayaw niyang ma- stress. May sarili naman daw kasi siyang negosyo. At isa pa, sikat na artista kasi ang anak natin kaya hectic ang schedule niya." "Eh 'di ibenta mo na lang ulit sa kaibigan mong negosyante. Maraming bibili niyan dahil malakas ang kompanya mo. Tapos ang perang makukuha mula doon eh itabi na lang natin. At siyempre, iiwan iyon kay Gray para kung sakaling mawala tayo, may malaking perang maiiwan sa kaniya," sabi niya sabay ngiti. Tumango naman ako. "Sabagay tama ka, honey. Pero sana naman bago tayo mawala eh makita muna nating magkaroon ng anak si Gray. Gusto kong maranasang maging lolo. Sana bigyan niya tayo ng apo. Kaso nagtataka lang ako sa anak natin. Umabot na sa edad na trenta pero wala pa ring pinapakilalang girlfriend sa atin. Madalas lang siyang nasa barkada. Hindi kaya... bakla ang anak natin?" Malakas siyang tumawa. "Grabe ka naman sa anak mo! Hindi ba puwedeng pihikan lang siya sa babae? Ayaw niya nga ng malandi o maharot, 'di ba? Inis na inis siya sa mga babaeng papansin sa kaniya!" Natawa na lang ako. "Sana lang talaga ay hindi bakla ang anak natin dahil kailangan niya pang ikalat ang lahi ko." Nagtawanan kaming mag-asawa hanggang sa naglakad palapit sa amin si Gray na nakakunot ang noo. "Oh, anak? Bakit ganiyan ang itsura mo?" takang tanong ni Avannah sa kaniya. Nakasimangot lang ang mukha ni Gray. "Mom, Dad, wala po ba kayong balak mag- swimming? Maghaharutan lang ba kayo dito? Eh 'di sana hindi na lang ako sumama kung moment niyo po pala ito," pagmamaktol niya. "Sorry, anak. May mahalagang bagay lang kaming pinag-usapan ng mommy mo. Pero maiba nga tayo. Gusto ko sanang malaman kung... lalaki ka bang talaga o bakla?" Naningkita ang mata niya. "What? Anong klaseng tanong 'yan, dad? Lalaki ako!" iritableng sabi niya sabay alis sa harapan namin. Natawa na lang kami ng mommy niya. "Oh ayan inasar mo pa ang anak natin. Nagalit tuloy. Sabi ko sa iyo, lalaki 'yan eh. Baka talagang nag-e-enjoy pa sa pagiging binata. Hayaan na lang muna natin. Dahil baka isang araw, gulatin tayo na may dadalhin siyang babae sa bahay tapos buntis na pala. May mga ganoon pa naman kaya huwag tayong atat baka mainis lang sa atin si Gray." "Sana lang talaga, honey, Dahil gusto ko na talagang maging lolo dahil naging daddy na ako. Lolo naman ang next." Tinawanan niya lang ako sabay hila sa akin. "Hay naku! Halika na nga at lumusong na tayo sa dagat tapos pasimple mo akong kainin doon," bulong niya sa akin.

Nanlaki naman ang mata ko. "Ano? Loko huwag! Maalat ang dagat! Baka masuka ako!" Umirap siya. "Eh 'di huwag! Hawak- hawakan at haplos- haplos mo na lang ang dibdib ko. Doon tayo sa bandang dulo, okay? Halika na!" Nagpatianod na lang ako sa asawa ko. Parang habang tumatagal, nagiging mahilig ang asawa kong ito. Pero ayos lang naman dahil kaya ko pa namang sumagad at bumayo ng baon na baon.

 

Kabanata 69

 Gray's P. O. V.

 "Oh my gosh! Nandiyan na ang asawa kong si Gray!" " ang guwapo talaga! Ang hot!" "Gray, pa- try naman malaplap! Ang galing mong lumaplap sa bawat movies mo!" "Gray, patikim naman ako ng nota mo!" "Gray, I love you so much tikman mo ako!" Ilan lang 'yan sa mga sigaw ng mga kababaihan ng lumabas ako mall. Katatapos lang ng pagbisita namin dito sa isang mall sa Cebu para pasiyahin ang mga fans ko. Sa totoo lang, medyo naiirita ako sa mga tanong nila. Akala mo hindi mga babae kung magtanong. Ang lalaswa ng mga sinasabi. Sabagay, ang galing ko naman kasing humalik. Bawat leading lady ko, nilalamon ko talaga ang bibig kaya talagang gusto nila akong maka- partner sa isang movie. "Mainit ang naging pagtanggap nila sa iyo. Ibang klase ka talaga! Sabagay, napakaguwapo mo rin kasi at hot. Manang-mana ka sa daddy mo. Sana all na lang muna ako," pang-aasar sa akin ni Cyrus na kaibigan ko. Isa rin siyang artista katulad ko. Pero madalas na extra lang ang roles niya. Hindi pa siya nagkakaroon ng main role kahit na sa totoo lang, magaling din siyang artista. Magaling siyang umarte. Ewan ko ba sa management, may favoritism. Kung sino ang malalakas magbigay ng income sa kanila, iyon ang madalas binibigyan ng malaking project. Ayaw bigyan ang iba na magagaling naman pero underrated. "Alam mo sa totoo lang, magaling kang artista. Nagagalingan ako sa pag-arte mo. Minsan nga mas magaling ka pa sa iba. Nabibigyan mo ng tamang emotions ang bawat linya mo. Pero hindi ko maintidihan kong bakit hindi ka nila binibigyan ng malaking project. Hindi ba nila makita kung gaano ka kagaling? Mga bulag ba sila?" Mahina siyang tumawa. "Hayaan mo na. Ganoon talaga ang buhay. Pero malay mo naman, 'di ba? Dumating ang araw na mapansin din ako at sumikat ng sobra katulad mo. Minsan, hindi ko maiwasang mainggit sa iyo. Sa bawat movies mo, talagang dinudumog ng mga tao. Talagang napakalaki ng fandom

mo. Kaya talagang napapasana all na lang ako." Tinapik ko siya sa balikat. "Hoy, umayos ka nga. Ako pa rin ito. Ang kaibigan mo. Baka isang araw, bigla ka na lang magbago sa akin ha. Dahil sa inggit na 'yan. Sisipain talaga kita sa mukha." Malakas na tumawa si Cyrus. "Gago, hindi mangyayari 'yon. Sinabi ko lang naman ang totoo. Anong akala mo naman sa akin? Mababaw? Sipain din kita diyan sa mukha eh." "Malay ko ba sa iyo kung may lihim ka na pa lang galit sa akin dahil naiingit ka sa kasikatan ko? Tandaan mo, ako pa rin ito. Kahit malayo na ang narating ko, ako pa rin ito. Si Gray na kalaro mo noon. Na kasuntukan mo rin," sabi ko sabay tawa. Nakarating na kami sa bahay ko. Ako lang ang nakatira dito noon hanggang sa naisipan kong yayain na dito na lang din tumira si Cyrus para may kasama ako. Nasa ibang bansa kasi sina daddy Raider at mommy Avannah. Nagpi- feeling magjowa ang dalawang 'yon. Palagi na lang matamis. Mahal mahalan masyado. Sabagay, mas okay naman iyon. Akala nga nila naiinggit ako pero hindi. Wala pa naman sa plano ko ang magkaroon ng karelasyon. Gusto ko muna ang ganito. Single lang at walang iniisip. At isa pa, hindi ko rin naman kailangan ng babae dahil sila na ang kusang lumalapit sa akin. Lalo na ang mga babaeng nakaka- partner ko. Talagang sila pa ang nagyaya sa akin na paligayahin ko sila. Kaya sagana naman ako ngayon. Sagana sa putok. Bawat gabi na paliligayahin ko sila, sinisiguro ko na protektado sila para hindi ko sila mabuntis. "Matutulog na ako, Cyrus. Anong oras na rin pala. Maaga pa tayo pupunta doon sa set. Pagod na talaga ako," sabi ni Cyrus habang hinuhubad ang damit niya. "Sige lang. Matutulog na rin ako. Kakain lang ako saglit dahil bigla akong nagutom," sagot ko naman sa kaniya. KINABUKASAN, gabi na kami na tapos sa trabaho. Medyo maaga kami nakauwi kung tutuusin. Dahil maaga pa naman, naisipan kong dumaan sa bakeshop ni mommy. Ang sabi niya kasi sa akin, tingnan- tingnan ko raw ito. Dahil kapag balik nila ng Pinas, siya na ang bahala dito. "Hi, sir Gray! Magandang gabi!" sabi ni aling Minda sa akin. "Hello po. Kumusta po dito? Marami naman kayong benta?" tanong ko sa kaniya. Ngumiti siya. "Oo naman! Dahil talagang masarap ang cakes natin dito. At mas nagpadami rin ng benta natin ang pagpo- promote ng magandang crew dito na si Camilla." Kumunot ang noo ko. Si Camilla? lyong inaanak ko? Nandito na pala siya nagtatrabaho? Hindi ko alam. Last na bisita ko dito, si aling Minda lang ang nandito. At sa pagkakaalam ko, nasa probinsya si Camilla dahil doon na tumira sila ate Yvonne. "Camilla! Halika dito. Narito si ninong Gray mo," tawag ni aling Minda kay Camilla.

Nanlaki ang mata ko nang masilayan ko si Camilla. Tang ina. Ang ganda niya. Dinaig pa ng ganda niya ang mga babae sa showbiz. Huling kita ko kasi sa kaniya, sampung taon siya noon. Tuwing birthday niya at pasko noong bata pa lang siya, palagi akong nagbibigay ng maraming gatas at diaper. Bukod pa ang pera para may magamit siya at hindi na ma- stress pa si ate Yvonne. Hindi ko akalain na ganito na pala siya kaganda ngayon. I'm thirty one years old right now. Katatapos lang ng birthday ko. Nine years ang pagitan namin kaya twenty one years old na siya ngayon dahil hindi pa naman siya nagbi- birthday. "Hi, po ninong Gray! Kumusta po kayo? Ngayon lang po ulit tayo nagkita!" nakangiting sabi niya sa akin. Napakurap ako sabay lunok ng laway. Napatingin kasi ako sa dibdib niya. Ang lusog kasi nito. Badtrip! Bakit ba ako ganito sa kaniya eh inaanak ko siya? Parang minamanyak ko tuloy siya nito. "H-Hello, Camilla. Ayos lang naman ako. Hindi ko alam na crew ka na pala dito. Kailan pa kayo nakabalik dito sa Maynila?" sabi ko naman sa kaniya sabay ngiti. "Ay hindi po. Ako lang ang nandito. Nag- message ako kay mommy Avannah mo na baka need niya ng tauhan sa mga negosyo niyo. Tapos naisip niyang dito na lang ako para may katulong si ate Minda. Kaya nandito po ako ngayon. Kakasimula ko lang po kahapon. Need ko na kasi magtrabaho dahil si mama, nabuntis na naman. Lima na tuloy kami. Ang hirap pa naman ng buhay kaya kailangan kong kumayod," nakangusong sabi niya. Agad akong nag-iwas ng tingin. Bakit kailangan pa niyang pahabain ang manipis at mapula niyang labi? Parang ang sarap tuloy halikan nito. Pagdating sa babae, sa mga labi talaga nila ako unang tumitingin dahil hilig ko ang manghigop. Hilig kong lumamon ng labi. At sa ganda ng labi ni Camilla, hindi ko maiwasang maglaway sa kaniya. "Ahh....ga... ganoon ba? Sige. Mabuti na rin na dito ka na para matulungan mo si aling Minda sa trabaho dito dahil mukhang nakikilala na itong bakeshop ni mommy," sabi ko sabay kagat labi. Para akong naubusan ang sasabihin. Muli siyang tiningnan. Napalunok ako sa ganda ng katawan niya. Ang liit ng baywang niya tapos ang laki ng balakang niya at puwetan. "Regalo ko pala, ninong? Birthday ko na po next week. Baka puwede pa ako makahingi ng regalo. Kahit pampaganda na lang. Medyo gipit lang kasi ako kay wala na akong pambili," sabi niya sabay tawa. Siniko siya ni aling Minda. "Hoy matanda ka na! Nakakahiya naman 'to!" natatawang sabi ni aling Minda. Natawa na lang din ako ng mahina. "Okay sige. Message na lang kita sa birthday mo para ibigay ang gift ko sa iyo." Nagliwanag ang mukha niya. "Oh talaga, ninong? Wow! The best ninong ka talaga! Solid supplier ka dati ng diaper at gatas ko noong baby pa ako eh! Ngayon pampaganda naman!" Natatawa akong napailing. "Loko ka. Sige na, aalis na rin ako. Dumaan lang ako dito para tingnan kung ayos lang ba dito." "Sige po, sir ingat ka po sa pag- uwi," ani aling Minda. "Sige po, ninong Gray! Ingat ka! Huwag mo kalimutan 'yong gift mo sa birthday ko, ha? Aasahan ko 'yan! Salamat agad!"

nakangiting sabi niya. Agad na akong tumalikod at saka sumakay sa sasakyan ko. Huminga ako ng malalim at inayos ang kuwelyo ng damit ko. Tang ina. Bigla akong nag-init doon. Kahinaan ko talaga ang magandang labi ng isang babae At nanghina ako bigla kay Camilla.

 

Kabanata 70

Camilla's P. O. V.

 "Hoy gaga ka si Gray Monteverde talaga ang ninong mo? As in? Weh? Maniwala ako sa iyo! Parang imposible naman! Nangangarap ka yata ng gising eh! Isang sikat na hot at magaling lumaplap ang pinapangarap mong maging ninong!" nakangiwing sabi sa akin ni Alisha. Ilang taon na rin kaming magkaibigan. Parehas kaming nagpunta dito sa Maynila para humanap ng trabaho. Sa isang kilalang restaurant siya kumakain habang ako naman ay nandito. Hindi naman nagkakalayo ang sahod naming dalawa. Medyo mataas lang ang kaniya ng kaunti pero mas pagod. Samantalang sa bakeshop ay nakakapahinga pa ako at hindi pagod na pagod. Hati kami sa bayarin dito sa apartment na inuupahan namin at sa pagkain naman ay share na rin kami. "Gaga ka rin! Oo nga! Tingnan mo, pagsapit ng birthday ko, ivi- video ko kung paano ibigay sa akin ni ninong Gray ang regalo niya at babatiin niya pa ako ng happy birthday!" mayabang na sabi ko sa kaniya. "Okay sige! Bibigyan kita ng one hundred pesos kapag naipakita mo sa akin 'yan. Pang meryenda mo na rin 'yon," nakangising sabi niya. Natawa naman ako. "Okay sige. Puwede na 'yan pang meryenda na rin 'yan. Basta tingnan mo. Ivi- video ko talaga para maniwala ka sa akin!" "Oo na ang dami mo pang sinasabi diyan. Basta ipakita mo na lang, ha? Kasi talagang imposibleng ninong mo si Gray Monteverde ang yummy higop king. Teka nga, ilang taon ba ang agwat niyo sa isa't isa at bakit naging ninong mo siya?" tanong niya sa akin. "Ang sabi sa akin ni mama, sampung taon pa lang daw si ninong Gray nang imbitahan niya ito na maging ninong ko eh. Nong binyag ko, one year old na rin ako no'n. Palagi nga raw nagbibigay ng napakaraming diaper at gatas sa akin si ninong Gray tuwing pasko at birthday ko kaya walang naging problema sa akin si mama pagdating sa gatas at diaper. Oh 'di ba mamahaling gatas pa ang binibigay sa akin ng ninong Gray ko pati diaper," mayabang na sabi ko kay Alisha. "Ganoon talaga dahil ang yaman ng pamilya nila. At saka kaya rin naman talaga nakilala kaagad 'yan si Gray dahil bukod sa guwapo eh dating nagsho- showbiz 'yong daddy Raider niya. Oh 'di ba bongga? Ibbang klase din 'yong daddy Raider niya 'no? Kahit matanda na, ang guwapo pa rin! Parang 'yong guwapo niya, bagay na bagay maging sugar daddy ko," sabi niya sabay tawa ng malakas. Tinawanan ko siya. "Ang taas naman ng pangarap mo! Pero kung gusto mo magkaroon ng

sugar daddy, puwede ka namang humanap diyan. Marami raw mga babae dito ang may sugar daddy. Lahat binibigay. Pero syempre, dapat ready ang monay dahil iyon ang sukli sa bigay. Ready ka na ba gawing panukli ang monay mo?" Natawa siya. "Ready naman para mapakinabangan. Kaysa sa mga lalaki diyan na lolokohin lang ako, 'di ba?" "Sabagay, may point ka naman. Gamitin na lang natin ang monay natin para magkapera. Marami raw sugar daddy dito sa Maynila." Namilog ang mata niya. "Oh talaga? Saan banda makakahanap dito? Gusto kong magkaroon ako nga rin ngayon na dahil nahihirapan na rin ako sa ganitong buhay. Gusto ko ng kumain sa masasarap at sa mga sikat na restaurant magpunta. Gumala nang gumala. 'Yong kahit sobrang mahal ng pagkain ayos lang dahil may sugar daddy naman ako na magbabayad." Ngumisi ako. "Ano hanap tayo ng sugar daddy?" Ngumisi na rin siya. Ngising nakaloloko. "Oo sige! Tara hanap tayo! Nang sa ganoon makaranas tayo ng ginhawa sa buhay! Magme- message na ako sa mga kung sino- sinong matandang lalaking mayaman. Pero kailangan pala na maganda tayo at nakaaakit! Need nating maging seductive para talagang tigasan sila sa atin," sabi niya sabay tawa ng malakas. "Ay oo nga pala! Kailangan maging maganda tayo at masarap sa paningin nila! Mabuti na lang talaga at biniyayaan ako ng malaking dibdib. Eh 'di ba 'yong mga lalaki gusto nila 'yong mga malalaki ang hinaharap? Kaya ito, may pang tapat na ako plus maganda rin ang hubog ng katawan ko. Kaya tingin ko papasa na ako na magkaroon ng sugar Daddy," sabi ko sabay kindat. Humaba naman ang nguso niya. "Ay wow sana all! Sana all maganda at sexy! Ako kasi ay hindi." Siniko ko siya. "Gabe ka naman sa sarili mo! Maganda ka rin naman at sexy ka rin naman." Ngumiwi siya. "Hindi ako sexy dahil payatot kaya ako," sabi naman niya sabay irap. "Gaga! Okay lang 'yan! Hindi ka naman sobrang payat at saka malaki rin naman ang dede mo eh. 'Yon ang mahalaga at 'yon ang pinakaimportante dahil 'yon ang gustong- gusto nilang hawak- hawakan!" Humagalpak siya ng tawa. "Ewan ko sa iyo! Halika na nga matulog na tayo dahil may kanya-kanya pa tayo pasok bukas!" sabi niya bago pumasok na sa kuwarto. Dalawang kuwarto kasi ang inupahan namin para may kanya-kanya kaming privacy kung sakali mang may gawin kaming mga kalokohan sa buhay. Agad kong ipinikit ang mga mata ko nang mahiga ako sa kama dahil antok na rin talaga ako. KINABUKASAN, ako lang ang mag-isa dito sa bakeshop dahil birthday ng apo ni aling Minda. Ayos lang naman sa akin na mag-isa ako dahil marami naman kaming na-bake na cake kahapon. At may mga naka- ready na rin kung sakaling kakapusin. "Ninong Gray?" kunot noong sabi ko nang makilala ko ang sasakyan na pumarada sa harap.

Nakasuot siya ng hood at saka facemask. At pagkatapos ay dali- dali siyang pumasok sa loob. Sinusundan ko lang ang galaw niya. Bakit kaya nandito ang guwapo kong ninong? Bigla ko tuloy naisip na sana kasing guwapo ni ninong Gray ang magiging sugar daddy ko. 'Yon bang magaling din lumaplap. Pinapanuod ko kasi ang mga palabas niya at nakakapang init talaga ang bawat eksena sa tuwing maghahalikan o magtatalik na sila ng partner niya sa palabas. Naiisip ko tuloy na napakagaling ni ninong Gray sa kama. Sa edad kong ito, wala pa naman akong karanasan sa ganiyan. Pero nakasubok na akong mahalikan. Hanggang doon lang iyon dahil virgin pa rin ako hanggang ngayon. "Bakit po pala kayo na dito, ninong?" takang tanong ko sa kaniya. Bumuntong hininga siya. "May tinatakasan lang akong mga babae. Hinabol kasi ako. Gusto ko lang naman bumili ng pagkain kaso nakita nila ako. Kainis! Nagugutom na ako eh!" "Ay ganoon po ba? Gusto niyo, ibili ko na lang kayo ng pagkain ngayon na," suhestiyon ko naman. Agad siyang umiling. "Hindi na. O- order na lang ako. Teka, kumain ka na ba? Nag- almusal ka na ba?" "Opo pero kung ililibre niyo ako, syempre hindi ako tatanggi," nakabungisngis na sabi ko. Natawa naman siya. "Okay sige. Ako na ba ang bahala order mong food?" Mabilis akong tumango. "Oo sige. Ikaw na po bahala basta iyong masasarap na pagkain ninong." Tumango na lang siya at saka kinalikot na ang kaniyang cellphone. Habang ako naman ay naghihintay sa bawat customer. Kada may lalapit na customer ay kaagad siyang nagtatago sa pantry para hindi siya makita. "Ninong....may tanong ako sa iyo," sabi ko nang puntahan ko siya sa pantry. "Ano 'yon?" "May....may kilala ka bang matandang mayaman? Iyon bang sugar daddy?" sabi ko sabay kagat labi. Kumunot naman ang noo niya. "Ha? At bakit mo naman naitanong?" Lumabi ako. "Eh kasi naghahanap kami ng kaibigan ko. Baka may kilala ka." Nanlaki ang mata niya. "What? At bakit ka naman naghahanap?" Mahina akong tumawa. "Para may sponsor ako ng pagkain at mga luho ko. Para may pera ako. Alam ko kasi na maraming babae dito ang may sugar daddy. Gusto ko rin masubukan." Nagulat ako nang pitikin niya ako sa noo. "Aray ko naman po, ninong!" "Tumigil ka nga, Camilla. Mali 'yang naiisip mo. Sugar ninong na lang, puwede pa." Napakurap naman ako sa sinabi niya. "Po? Sugar ninong?"

 

Kabanata 71

Camilla's P. O. V.

Naguluhan akong tumingin kay ninong Gray habang siya ay abala sa pagkalikot ng cellphone niya. Sugar ninong? Ha? Ano raw? Mayroon ba no'n? Anong ibig sabihin ni ninong Gray? "Ninong... ayos lang po ba kayo o baka naman may amats pa kayo ng pagtakas niyo sa mga babae kanina?" Bumaling siya sa akin na magkasalubong ang kilay. "What? Amats? Ano 'yon?" "Tama! May tama pa yata kayo sa utak kaya kung ano-ano po ang pinagsasabi niyo. Sa pagkakaalam ko, wala pong sugar ninong. Asukal de ninong? Parang wala naman po akong narinig na ganiyan. Sugar daddy lang ang alam ko at iyon ang hahanapin ko," sabi ko sabay kindat. Muli niya akong pinitik sa noo kaya sinimangutan ko siya. "Ninong naman! Masakit 'yang ginagawa niyong pagpitik sa noo ko, ha! Hindi na po kayo nakakatuwa!" inis kong sabi sabay irap. Mahina naman siyang tumawa. "Eh ano ba kasi 'yang pinagsasabi mong maghahanap ka ng sugar daddy? Naiintindihan mo ba ang sinasabi mo?" Agad akong tumango. "Yes naman! Of course, ninong! Alam ko po ang sinasabi ko. At naniniwala ako na ang isang asukal de papa ang magbibigay sa akin ng magandang buhay! Oh 'di ba? Bongga? Instant ginhawa kaagad ang buhay ko? Monay lang daw ang puhunan doon. Eh kaysa naman po matikman pa ng kung sinong lalaking tambay diyan na hayok sa laman ang monay ko, sa asukal de papa ko na lang po ito ipapatikim. At least, nagamit ko po siya ng tama," nakangising sabi ko. Mariin siyang napapikit at saka pabagsak na naupo sa upuan. "Hindi ko alam na ganiyan pala ang mindset mo. Parang gusto ko na lang na baby ka na lang ulit. Para hindi ka nagsasabi ng kung ano-ano diyan. Buti pa noong baby ka, tamang padede lang sa iyo, tatahimik ka na at ang cute mo pa." Ngumiwi ako. "At least lumaki naman po akong magandang, ninong. At saka wala naman pong masama sa sinasabi ko, ha? Kailangan kong maging praktikal. Kailangan kong maging doble kayod. Give and take naman ang gagawin ko. Wala naman sigurong masama doon dahil iyon naman ang nauuso ngayon. Ang mahalaga, makakatulong ako sa pamilya ko sa paraang alam ko. At hindi naman ito krimen." "Camilla... makinig ka sa akin, may point ka naman. Pointless nga lang," sabi niya sabay ngisi. Inirapan ko siya. "Ninong naman eh! Seryoso po ako sa sinasabi ko. At talaga namang may point ang sinabi ko. Hindi ito pointless. Palibhasa kasi, mayaman po kayo eh. Hindi kayo nag-iisip kung paano pagkakasyahin ang kakarampot na pera. Hindi niyo alam kung anong nararamdaman ko sa tuwing nagme- message sa akin si mama kung may maipapadala na ba ako sa kanila sa probinsya. Masakit 'yon sa akin. Pero wala akong magagawa dahil wala pa naman akong pera. Kaya ito ang naiisip ko. Kaysa naman po magpokpok ako, 'di ba? lyon paiba- ibang tarubo ang pumapasok doon. Eh sa sugar daddy, isang tarubo lang." Kumunot ang noo niya. "What? Anong tarubo?" "Ay 'di niyo nga pala alam ang mga salitang kanto. Tarub. Pagbinaliktad.. Ginawa ko lang tarubo para hindi malaswang sabihin."

Bigla siyang natawa. "Grabe. Ang dami kong nalalaman sa iyo. Malaki ka na ngang talaga. Talagang ang bilis ng panahon. Dati, cute ka pang inaanak ko pero ngayon pasaway ka na at maloko pa. Pero seryoso ka ba sa sinasabi mo? Talagang nagme- message sa iyo si mama Yvonne mo?" Mabilis akong tumango. "Opo. Kahapon nga lang ay nag- message siya sa akin kung may extra daw po ako kahit kaunti para maipadala sa kanila." Bumuntong hininga siya. "Okay fine. Since, ikaw lang naman ang nag-iisang inaanak ko, give me the fullname ng mama mo, number nila and other personal informations. Now na." Namilog ang mata ko. "Bakit po, ninong?" "Magpapadala ako sa kanila ngayon. At makukuha rin nila iyon ngayon sa pinakamalapit na pera padala sa kanila. Bilis na. Baka kailangan na nila ito ngayon." Hindi na ako umalma pa. Kaagad kong ibinigay ang personal information ni mama ko. Sa loob-loob ko, sobrang saya ko dahil makakabili na si mama ng gatas ng bunso kong kapatid. At may panggastos na sila. Mahirap ang buhay namin doon at halos puro gulay lang na tanim namin ang kinakain. Bihira lang makatikim ng karne. Ang kagandahan lang doon, pagmamay-ari ni papa ang malaking lupa doon. "Nai- send ko na sa iyo ang screenshot ng reference number. Check your chatbox," sabi ni ninong sabay ngiti. Agad kong binuksan ang message niya at nanlaki ang mata ko sa laki ng perang ipinadala niya. "Hala ka? Ang laki naman po yata masyado nito! Trenta mil? Parang sobra naman po yata ito, ninong! Expected ko lang mga dalawang libo o hanggang lima. Pero grabe naman ito! Solid!" nanlalaki matang sabi ko. "Sige na. I- send mo na 'yan sa mama mo para makuha na nila ngayon." Naiiyak akong tumingin kay ninong. "Maraming salamat po, ninong. Your my gurdian ninong na talaga." Mahina siyang tumawa. "Ang dami mo talagang alam. Pero gusto ko lang sabihin sa iyo na, huwag ka ng humanap ng sugar daddy na 'yan." "Pero bakit po?"Tumikhim siya. "Nandito naman ako." Naguguluhan akong nakatingin sa kaniya. "Anong ibig sabihin mo po, ninong na nandiyan naman po kayo?" Huminga siya ng malalim bago seryosong tumingin sa akin. "Isipin mo, Camilla... gagamitin mo ang katawan mo para lang magkapera? Okay sige, naiintindihan ko naman ang sinabi mo na iisang tarubo lang naman ang makakapasok sa iyo dahil iyon ang magiging sugar daddy mo, pero hindi mo ba naisip na parang nabababoy ang katawan mo sa ganoong gawain? Syempre ang mga sugar Daddy na 'yan, hindi yan papayag na hindi ka nila gagamitin sa ano mang oras o kahit saan man na lugar na gusto nila. Kailangan gawin mo ang mga sinasabi nila dahil binibigyan ka nila ng pera. At isa pa, matanda na ang mga 'yan. Mga kulubot na 'yan. Mga walang kuwenta na 'yang bumayo, okay? Mga kadiri na kaya huwag ka diyan sa kanila." Kumibot naman ng labi ko. "Eh ganoon po talaga. Parang magiging trabaho ko na rin

po siya na medyo malaki ang sahod." Tumaas ang isang kilay niya. "At sa tingin mo naman magandang trabaho 'yon?" Mabagal ako umiling. "Syempre hindi naman po siya ganoon kagandang trabaho pero kailangan ko po kasi talaga ng maraming pera ngayon. 'Yon bang napapadalhan ko ng pera ang pamilya ko kada buwan." Nakagat ko ang pang ibaba kong labi. Medyo nagsisi ako na nabanggit ko pa kay ninong Gray ang tungkol sa paghahanap ko ng sugar daddy. Parang napapagalitan pa tuloy ako ngayon. Pero kasi kaya ko lang naman nasabi sa kaniya ito dahil sikat siya. At sa tingin ko, marami siyang kilalang mayayamang negosyante na mga wala ng asawa. Eh sa pagkakaalam ko, bukod sa pag- aartista ay marami ring negosyo itong si ninong. Napakayaman na niya kahit na nasa 30s pa lang siya. "Okay sige. Kung gusto mo, puwede mo naman akong maging sugar ninong," seryosong sabi niya. Nangunot ang noo ko. "Po? Anong sugar ninong eh wala nga pong ganoon. Ngayon ko lang po ito narinig." "Simula ngayon mayroon ng sugar ninong at ako na iyon. Wala naman akong ibang hihilingin sa iyo kun'di ang magpakabait ka lang at magtrabaho ng maayos dito sa bakeshop ni mommy, okay. Kasi parang hindi ko kinakaya na makita ang inaanak ko na mayroong sugar Daddy. Nabababoy lang ang katawan ng lalaking matanda na kadiri. Parang medyo masakit sa part ko 'yon kasi ng ninong mo ako eh. Parang pangalawang magulang mo na rin ako, 'di ba?" Mabagal akong tumango. Medyo na haplos ang puso ko sa sinabing iyon ni ninong. Kahit papaano pala, may nakakaunawa sa akin. Akala ko talaga huhusgahan na niya ako ng sobra dahil sa naisip kong plano para makaranas ng kaginhawaan pero hindi pala. Siya pa ang nag- offer na maging sugar ninong ko. Hindi na rin masama dahil mayaman naman na talaga siya at isa pa, hindi pa siya sobrang tanda. Kung titingnan nga ey parang magkasing edad lang kaming dalawa. Napakakinis ng mukha. Parang matatalo niya pa ako sa pakinisan ng mukha. At ang guwapo niya pa. Suwerte talaga ng babaeng mamahalin niya. "Sige po, ninong. Hindi na po ako maghahanap ng sugar daddy." Ngumiti siya. "Very good! Huwag ka na talagang maghanap. Ganito na lang, kapag mas pinag-igihan mo pa ang pagtatrabaho dito at marami kayong naibebenta, ako na ang bahala sa monthly mo. Dadagdagan ko pa ito. Magse send ako sa account mo ng pera at iyon ang puwede mong gamitin. Bahala ka na kung anong gusto mong gawin, okay. Huwag kang mahihiya sa akin, okay? Magsasabi ka kung may ka kailangan ka. Basta huwag na huwag ka ng maghanap ng sugar daddy na 'yan dahil wala namang magandang maidudulot 'yan sa iyo. Oo bibigyan ka niya ng pera at makakaranas ka ng ginawa sa kaniya pero nabababoy naman ng katawan mo at isa pa makokontrol ka pa ng mga 'yan. Makinig ka sa akin kung ayaw mong magtampo ako sa iyo." iyo." Mabilis akong tumango. "Hindi na po talaga ako maghahanap promise po. Marami pong salamat pero sigurado po ba kayo na wala kang ibang hihilingin na kapalit?" Bigla siyang natahimik ng ilang segundo bago nag-iwas ng tingin sa akin. Naisip ko lang kasi na medyo nakakahiya naman kung magbibigay siya sa akin ng pera pero wala naman pa lang kapalit. Pero malay naman natin, 'di ba? Baka biglang may kapalit pala. Kaya hihintayin ko na lang kung ano man ang kapalit na iyon. "Ninong?" tawag ko sa kaniya dahil ang tahimik na niya.

Tumingin siya sa akin. "Basta bahala na, Camilla. Ayan na pala ang order natin na pagkain," sabi niya nang may delivery rider na huminto sa harapan ng bakeshop. Kaagad akong lumapit doon at kinuha ang pagkaing in-order ni ninong. Bigla akong natakam nang manuot sa ilong ko ang amoy nito. "Ang bigat nito, ninong! Mukhang madami ka pong pagkain na in- order," nakangising sabi ko nang ilapag ko ang paper bag sa mesa. "Oo dinamihan ko na para hanggang mamaya mo ang iba kung sakaling hindi maubos ngayon," nakangiting sabi niya. "Sige po, ninong asikasuhin ko po muna ito," sabi ko at saka ipinaglalagay na sa mga plato ang pagkain. Ganadong- ganado akong kumain. Solid ba naman kasi sa sarap ang pagkaing in-order ni ninong. Busog na busog ako kaya naman bahagyang lumaki ang tiyan ko. "Camilla, aalis na ako. Maiwan na kita dito. Baka bukas maisipan ko ulit dumaan dito. Mag-iingat ka. Iyong sinabi ko sa iyo, ha? Makinig ka sa akin." "Opo ninong. Salamat po sa pagkain. Ingat po kayo," nakangiting sabi ko sa kaniya. Niyakap niya ako bago tuluyang pumasok sa sasakyan niya. Saglit niya lang akong niyakap pero kumabog na bigla ang puso ko. Ay piste! Bakit parang kinilig ako sa yakap ni sugar ninong ko?

 

Kabanata 72

 Gray's P. O. V.

 "Saan ka pupunta? Ayaw mo bang gumimik ngayong gabi? Magpakasaya tayo ngayon dahil sa wakas, natapos na rin ang trabaho natin! Baka next month na ulit ang trabaho natin para sa panibagong series," nakangiting sabi ni Cyrus. Nakahiga lang ako sa couch at walang ganang kumilos. Tamad na tamad ako ngayon. Siguro dahil napuyat ako kagabi ng sobra. Walang tulugan kagabi dahil tinapos na lahat ng natitirang scene. At medyo nakakapagod din talaga lalo na't ilang beses din akong nag- retake dahil sabog na ako sa sobrang antok. "Hoy, Gray ano na? Hindi ka ba kikilos? Ayaw mo bang sumama sa akin? Maraming babae doon! Pati mga sikat na influencer ay nandoon. Party- party na tapos sa kuwarto na agad ang uwi!" sabi niya sabay tawa. "Ewan ko sa iyo! Ang landi mo masyado. Bahala ka. Tinatamad akong umalis. Gusto ko munang dito na lang at magpahinga. Pagod ako," walang ganang sabi ko. Bigla siyang tumawa. "Ano? Ikaw? Tinatamad gumimik? Parang malabo yata 'yan! Huwag mong sabihin na may sakit ka ngayong araw kaya wala ka sa mood gumala?" Mabilis akong umiling. Hindi naman sa wala ako sa mood gumala. Pupuntahan ko ngayon si Camilla. Pasaway na babaeng 'yon. Naghahanap pa ng sugar daddy. Puwes, ako ang magiging sugad daddy niya na ninong pa niya. I'm her sugar ninong. "Basta huwag ka ng magulo! Masakit ang ulo ko. Umalis ka na kung gusto mong umalis. Magoapahinga muna ako dito. Sa susunod na lang ako gigimik," sambit ko at saka

ipinikit ang mata ko. "Ha? Sigurado ka na ba talaga diyan? Ang daming babes doon, Gray! At talaga namang baka nga sa isang gabi eh makailan ka. Ang sarap talagang maging sikat na artista, 'no? Hinahabol ng mga chika babes na talaga namang ang lalakis ng osus! Solid!" sabi ni Cyrus at saka umakto pang may nilalamas na dibdib. "Bahala ka sa buhay mo. Ang dami mong sabi. Umalis ka na. Ang ingay mo. Hindi ako makapaghinga." Nang-asar muna siya sa akin bago tumawa ng malakas at saka umalis. Nang makaalis siya, umidlip muna ako saglit bago nag-asikaso ng aking sarili papunta sa bakeshop. Mabuti na lang at guwapo ako. Dahil kung hindi ako guwapo, baka wala ng babae ang magkagusto sa akin. Noon, ang sabi sa akin ni mommy ay ayaw ko raw sa pagiging guwapo ko. Nang magkaisip ako at tumanda, naisip ko na isa nga itong blessing na maraming puwedeng paggamitan kagaya ng mang akit ng babae at bumira ng marami. "Oh, ninong! Napadaan kayo? Bakit po?" bungad sa akin ni Camilla. "Anong ginagawa mo dito sa labas ng bakeshop? Mainit dito sa labas. Dapat doon ka na lang sa loob pala malamig dahil may aircon," kunot noong sabi ko sa kaniya. "Ay ayos lang po, ninong. Nagpapa- display talaga ako dito," sabi niya sabay ngisi. Mas lalo akong naguluhan. "Ha? At bakit ka naman nagpapa- display?" "Para po maka- attract ng customer. Medyo mahina po kasi ang benta kahapon. lilang cakes lang ang nabenta. Kaya ito, gumagawa ako ng diskarte para makabenta. Magtatawag ako ng mga customer." Tumingin ako sa paligid at napansin ang mga kalalakihang nakatambay sa tabi at nakatingin kay Camilla. Pasimple kong naikuyom ang kamao ko at saka hinawakan si Camilla sa kaniyang kamay papasok sa bakeshop. "Hala ka! Anong nangyari sa iyo, ninong? Bakit mo ako pinapasok na lang bigla dito sa loob?" naguguluhang tanong niya. Seryoso akong tumingin sa kaniya. "Hindi ka nagtrabaho dito para maging display sa labas. Nakikita mo ba ang mga lalaki sa paligid? Na kulang na lang ay hubaran ka gamit ang titig nila?" "Opo nakikita ko naman dahil hindi naman po ako bulag, ninong. At saka, malamang may mga mata ang mga 'yan kaya napapatingin sa ganda ko. At isa pa po, hindi naman nila ako mahuhubaran kahit na titigan pa nila ako buong araw. Kaya hindi naman ako naba- bother sa mga titig nila. Mga buglat nga ang mga mata nila. Mukhang mga unggoy na puyat," sabi niya sabay hagikhik. Pinitik ko siya sa noo. "Ano ba, Camilla? Akala mo ba nakikipagbiruan ako sa iyo? Maging seryoso ka naman!" "Hala ka! Seryoso naman po ako ninong. Bakit? Nakakahubad ba ang tingin? Hindi naman. Kaya hayaan mo na lang po sila. Hanggang tingin lang naman ang mga 'yan. Hindi naman nila ako mahuhubaran kaya wala po kayong dapat na ikabahala. At saka ginagawa ko naman po ito para sa negosyo ni mommy Avannah niyo. Dahil gusto ko po na makarami ng benta. Nalulungkot kasi ako kapag kakaunti lang ang bentang cake dito sa bakeshop kaya hayaan niyo na po akong gumawa ng diskarte," mahabang paliwanag niya.

Naningkit naman ang mata ko. Masyado pa lang madaldal itong inaanak ko. At talagang nagpapalusot pa siya sa akin. Hindi niya ba naiintindihan ang pinupunto ko? Na minamanyak na siya masyado ng mga lalaki sa labas? Mga gagong 'yon! Ang sarap tirisin ng buhay! "At saka, ninong mas mabuti nang maraming maibentang cake kasi bawal po tumagal ng maraming araw ang cake dito. Kaya need talaga maibenta kaagad," dagdag niya pa. "Kung sakali man na wala masyadong benta, hayaan mo na. Dahil hindi naman araw- araw may okasyon. Hindi lahat ng araw bibili ng cake ang mga tao. May araw talaga na matumal at wala ka namang magagawa doon. Ang mahalaga, alam ko naman na ginagawa mo ang best mo para makabenta. Sasabihin ko kay mommy na ginagawa mo ng maayos ang trabaho mo. Huwag ka ng magpa- display pa diyan dahil hindi magandang tingnan. Lalo na't ang dami pang mga manyakis na lalaki diyan," inis kong sabi sabay iwas ng tingin. "Ay ganoon? Bahala po kayo. Ayoko lang na malugi itong bakeshop ng mommy niyo. At saka po, ninong dapat hindi kayo masyadong nagpupunta dito eh. Kapag nalaman ng mga fans niyo na nagpupunta kayo dito, dudumugin dito at magkakagulo pa. Kayo rin po ang mahihirapan." "Alam ko naman iyon kaya nga lagi akong nakasuot ng hood, 'di ba? Lagi akong naka- sunglasses pati na facemask para hindi ako makilala ng mga 'yan," palusot ko naman. Kumibot ang labi niya at saka naglakad patungo sa chiller. Kumuha siya ng pamunas at pinunasan ang basa doon. Napatingin ako sa matambok niyang puwetan at nagulat na lamang ako sa nagawa ko. Parang kusang gumalaw ang kamay ko at hinampas ang matambok niyang puwet. Nanlaki ang mata ko dahil sa ginawa kong iyon. "Aray ko naman, ninong! Bakit niyo ako hinampas sa puwet? May topak po ba kayo, ha?" mataray na sabi niya sa akin. Hindi naman ako nakaimik. Tang ina! Bakit ko ba ginawa 'yon? Anong katangahan ang pumasok sa isip ko para gawin iyon? "May gagawin po ba kayo dito, ninong? Puwede naman po kayong umalis na dahil kaya ko naman po dito. Wala pa rin si aling Minda dahil nagkasakit. Ayos lang naman sa akin dahil wala pa naman ako masyadong gagawin dito. Tamang pa- display lang. Baka po kayo may gagawin kayo," sabi niya habang nagwawalis ng mga kung anong dumi sa lapag. Tumikhim ako. "Wala naman akong gagawin dahil katatapos lang ng trabaho ko kagabi. Sa susunod na ulit kapag may bago na ulit project. Sa ngayon ay pahinga muna ako kaya dito muna ako tumambay sa bakeshop ni mommy. Tutal sinabi naman niya sa akin na tingnan tingnan ko ito." Tumango - tango siya. "Ah okay po. Sige, tumingin lang po kayo diyan. Tamang tambay lang po muna kayo dito dahil ako na ang kikilos. Bawal kasi kayong makita ng mga bibili. Baka dumugin kayo eh." "Oo sige. Doon lang ako sa pantry," sabi ko at saka nagtungo na doon. Napakagat labi ako. Kahit ako ay hindi ko rin alam ang gagawin ko dito dahil wala naman talaga akong balak na pumunta dito. Kung hindi lang dahil kay Camilla. Para kasing ang sarap na makasama siya ngayon. Ang sarap mabusog sa katitingin sa maganda niyang mukha at katawan. "Ninong, ayos lang po ba kayo dito? Baka nabo- boring na kayo, ha. Wala naman kasi

talagang ibang gagawin dito kapag walang bumibili. Tamang tulala lang talaga," sabi niya nang puntahan niya ako dito sa pantry. "Ayos lang ako. Huwag mo akong intindihin. Siya nga pala, matanong ko lang kung may naliligaw ba sa iyo?" Agad siyang umiling. "Wala po. Bakit?" Tumango ako at saka pasimpleng napangiti. "Ah mabuti naman kung ganoon. Mas okay na single ka muna hangga't nagtatrabaho ka dito. Para focus ka lang talaga dito at wala kang ibang iniisip." Tumaas ang kilay niya. "Ay ganoon po ba? Pero puwede naman siguro na magkaroon ako ng crush?" Namilog ang mata ko. "Ha? Ay bawal na rin 'yon." "At bakit naman po?" nakangusong sabi niya. Napalunok ako ng laway sabay kamot sa ulo. "Syempre ano eh... mag iisip ka pa, 'di ba? Hindi ka makakapag- focus sa paggawa ng cake. Kasi iniisip mo ang crush mo. Kaya bawal ka rin magka- crush." "Ay ganoon? Ang arte naman pala magtrabaho dito. Crush lang naman...." rinig kong bulong niya. "Bakit ako, hindi ba ako crush?" Napataas ang kilay niya. "Ay hindi po kahit na guwapo ka pa." Napakurap naman ako dahil doon. Ouch. Hindi naman masakit ang sinabi niya. Medyo lang.

 

Kabanata 73

 Camilla's P. O.V.

 Muntik na akong mapatalon sa kinahihigaan ko nang tumunog ang cellphone ko. Pagtingin ko sa screen, si ninong Gray pala ang tumatawag. Agad kong sinagot ito. "Hello?" Medyo nagtatarmpo ako dito kay ninong Gray dahil mukhang nakalimutan na yata na birthday ko ngayon. Buong araw akong naghintay sa bakeshop at nagbabakasakaling dadaan siya. Pero wala. Naisip ko na baka busy masyado ang ninong Gray ko na iyon. At may issue pa tungkol sa kaniya ngayon na kumakalat online. Naging third party daw siya ng kahihiwalay lang na celebrity couple. Hindi ko nga lang sigurado kung totoo. Pero malay ko naman dahil may pagkamalandi itong si ninong Gray. Ginagamit ang kaguwapuhan para makapang akit ng babae. "Nasaan ka?" tanong niya mula sa kabilang linya. Napairap ako. "Nasa apartment ko na po. Matutulog na," walang gana kong sabi. "Ah okay. Saan banda 'yan? Susunduin kita." Kumunot ang noo ko. At bakit naman ako susunduin nito? Parang jowa lang na sumusundo sa gabi ang peg. Hays. Ano kaya ang pakiramdam na may boyfriend? Minsan

kasi napapaisip ako kung masarap ba sa pakiramdam na magkaroon nito. Ayos lang naman kay mama ko na magkaroon ako ng boyfriend. Bahala nga raw ako kung dadamihan ko. Basta't huwag lang daw ako magpapabuntis. Dahil mahirap ang magkaroon ng anak lalo na't hindi pa handa at wala pa talaga sa plano. "At bakit po may pagsundo kang ganap ngayon, ninong? Gabi na po. Matutulog na ang katawang lupa ko. Kaya huwag niyo na po akong disturbohin. Maaga pa po ako bukas," sabi ko naman sa kaniya. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa. "Grabe ka naman sa disturbohin. Birthday mo ngayon, 'di ba? Kakain sana tayo sa labas. At nandito na rin sa akin 'yong gusto mong gift. Sayang naman at matutulog ka na. Bukas na lang siguro." Nanlaki naman ang mata ko at napabangon bigla. "Ay biglang nagbago ang isip ko. Puwede niyo na pala akong disturbohin. Tamang-tama at hindi masarap ang ulam ko ngayon. Akala ko kasi nakalimutan niyo na ang birthday ko eh. Nag-iinarte lang po talaga ako, ninong. Mema lang ba. Memaarte lang po." Malakas siyang tumawa. "Oo na. I- message mo na lang sa akin kung saang lugar 'yan, ha? Magme- message na lang din ako kapag nasa tapat na ako ng apartment ninyo." "Okay po, ninong pogi! The best ka talaga!" sabi ko bago ibinaba ang tawag. Mabilis akong nagtipa. At pagkatapos ay agad akong naghanap ng maganda kong damit na maisusuot ko. Simpleng pulang dress ang nahanap ko na may hiwa sa bandang hita kung saan kapag sinuot ko ito, labas ang bilugin at maputi kong hita. Agad akong nagbihis dahil katatapos ko lang naman maglinis ng katawan. At pagkatapos ay naglagay din ako ng kaunting make up sa mukha ko. Light make up lang para hindi naman ako mukhang maputla. At pagkatapos ay sinuklay ko na lang ang mahaba at straight kong buhok. Hanggang sa ilang sandali pa ay nag- message na si ninong. Napangiti ako at agad na lumabas ng kuwarto. Tig- isa naman kami ng susi ni Alisha kaya ini- lock ko na ang apartment. Hindi na ako magpapaalam sa babaeng 'yon dahil tulog na 'yon. At isa pa, mahirap siyang gisingin. "Hi, ninong! Ready na akong lumamon ng masarap na pagkain ngayong gabi!" masayang sabi ko nang makita ko siya. Nakatitig lang siya sa akin. Bumaba ang titig niya sa katawan ko at nakita ko ang paggalaw ng kaniyang Adams apple. Napangisi ako. Mukhang namangha yata sa kagandahan ko ang ninong ko na ito. Well, maganda naman kasi talaga ako at sexy kahit hindi pa ako nag- aayos. Paano na lang kung nag-ayos ako, 'di ba? Eh 'di sobrang ganda ko na. Taob pa sa akin ang mga artista diyan na wagas kong magmake up! "Ninong ano na po? Nakanganga ka na lang diyan. Masyado po ba akong maganda tonight? Well, dapat lang dahil it's my birthday! Nasaan na po ang gift ko?" sabi ko sa kaniya sabay siko. Hindi na kasi nagsalita pa si ninong Nakatulala na lang sa ganda ko. Hays... iba talaga kapag maganda. Pati ninong ko napapatulala na sa akin. Baka isang araw magulat na lang ako, crush na ako ng ninong ko na ito. Well, hindi naman siguro masama iyon dahil hindi naman kami magkadugo. Ninong ko lang naman siya. "Ahm....ah nasa loob ng s-sasakyan," nauutal na sabi niya sabay kamot sa ulo.

"Ahm....halika na. Para makakain na tayo," sabi niya sa akin bago pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan. Walang umimik sa aming dalawa habang nasa loob kami ng sasakyan. Wala rin naman kasi akong sasabihin sa kaniya. Pero nakikita ko ang bawat galaw niya sa gilid ng mata ko. At napapansin ko nag pagtitig niya sa hita ko. Gusto ko na lang mata. Mukhang manyakis yata ang ninong ko na ito. Di bale, hayaan na nga. Guwapo naman siya. Okay lang naman na maging manyakis basta guwapo. Huwag lang pangit kasi nakakatakot. "Nandito na tayo..." sambit niya nang huminto kami sa isang restaurant na ngayon ko lang nakita. "Ay wow ang bongga naman dito! Mukhang pang rich! Ang kaso nga lang... baka naman may makakita sa iyo na fans mo at isipin na babae mo ako?" sabi ko sa kaniya nang maglakad na kami papasok sa restaurant. "Hindi 'yan. Magpo- post na lang ako sa social media account ko. Sasabihin ko na, celebrating birthday with my inaanak. Gano'n. At saka hayaan mo na ang mga 'yan. Mga panggulo lang 'yan," mahinang sabi naman niya. Nilibot ko ang paningin ko sa loob ng restaurant. Bongga nga talaga ito. Infairness! Makakaranas na rin ako kumain sa mamahaling restaurant! Dati nangangarap lang ako pero ito na talaga! "Pumili ka na ng gusto mong kainin," sabi niya sa akin sabay abot ng menu. Napangiwi ako nang makita ko ang menu. "Ano 'to? Ganito po ba talaga sa mga mamahaling restaurant? Mga kakaiba ang pangalan? Kayo na lang ang mamili sa akin, ninong. Basta iyong sa tingin mo ay masarap," sabi ko sabay abot sa kaniya ng menu. Natawa na lang siya at hindi na umimik pa. Nang makapamili na siya ay naghintay na kami ng order naming pagkain. Patingin- tingin ako sa paligid. Sa postura pa lang ng mga tao dito, halatang mayayaman. Sana all na lang talaga mayaman. "Ahm... pasensya ka na pala kung hindi ako nakadaan kanina sa bakeshop. Busy kasi ako buong maghapon. May mga importanteng bagay akong inasikaso. Kaya ito, ngayon lang kita nasundo. Pasensya na talaga," malambing na sabi niya sa akin. Natawa ako. "Ayos lang po, ninong. No need to say na 'yan. Para ka namang jowa na masyadong busy kung makapag-sorry sa akin! Ang importante ay tinupad mo ang pangako mo sa akin kahit gabi na. Masaya na po ako dito." Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi. Guwapo naman talaga itong si ninong Gray pero hindi ko siya crush. Siguro dahil nakikita ko na siya palagi kaya medyo nasasawa na ako sa mukha niya. Sana lang talaga ay hindi magbago ang pakikitungo niya sa akin. Sana palaging may mga ganito siya para laging solid sarap ang mga nakakain ko. "Bukas pala baka dumaan ulit ako sa bakeshop. Nandoon na ba si aling Minda?" "Opo kasama ko siya kanina. Kaya lang napapansin ko sa kaniya, parang hindi na niya kayang magtrabaho. Parang hirap na siya. Madali na siyang mapagod. Dapat doon kay aling Minda ay nagpapahinga na eh. Masyadong masipag. Gusto talaga na may ginagawa kaysa tumambay sa bahay," sabi ko

naman. "Ah ganoon ba. Tanungin mo nga siya kung ano ba ang mga vitamins niya at gamot. Para mabilhan ko siya bukas pagkadaan ko doon," sabi niya habang nakangiti. Ngumisi naman ako. "Ang bait mo naman, ninong! Solid ka talaga! Siya nga po pala, puwede pa sana akong mag- request sa inyo ng gift? If okay lang naman na dagdagan niyo sana ang regalo niyo sa akin? Tutal, minsan lang naman po ako mag- birthday kaya susulitin ko na," sabi ko sabay bungisngis. Natawa na rin siya. "Okay sige. Ano ba ang gusto mong idagdag?" Ngumiti ako. "Papabili po sana ako ng panty at bra. O kahit ako na lang ang bumili ngayon, kayo na lang ang magbayad. Butas na kasi ang mga panty ko. Kaya kapag humahangin, ay talaga namang pasok ang fresh air sa aking monay. Sa bra ko naman eh talagang marurupok na ang strap." Namilog ang mata ni ninong kasabay ng pamumula ng kaniyang mukha. Gusto kong matawa ng malakas. Pulang- pula kasi ang mukha niya pati ang tainga niya. "Ninong, ayos ka lang po ba? Bakit namumula ang mukha ninyo?" natatawa kong sabi sa kaniya. Napakurap siya ng ilang beses bago natawa ng alanganin. "O- Oo ayos lang ako. S- Sige bibili tayo ng p- panty at b- bra mo..." nauutal niyang sabi sabay iwas ng tingin. Malawak naman akong napangiti. "Yown! Salamat ng marami, ninong! The best ka talaga! Sa wakas! Maitatapon ko na rin ang mga butas kong panty! Hindi na kita ang aking mani!" sabi ko sabay kindat.

 

Kabanata 74

Camilla's P. O. V.

 "Oh my! Totoo nga ang chismis! Ninong mo nga si Gray Monteverde!" gulat na sabi ni Alisha nang makita niya ang post ni ninong Gray noong birthday ko. May pinakita rin akong video kay Alisha kung saan may pa greetings pa sa akin si ninong. Naka- post ito sa account ko kaya naman ang dami tuloy nagme- message sa akin na hindi ko naman kilalang babae. Ang sinasabi nila, ilakad ko raw sila kay ninong dahil gusto nila itong makasama at makita sa personal. Ini- ignore ko na nga lang. Mga papansin. Noong hindi naman nila alam na ninong ko si Gray Monteverde ay hindi naman nila ako pinapansin. "Grabe nakakainggit ka naman! At talagang mamahaling make up at kung ano- anong pampaganda pa ang niregalo sa iyo! Sana all na lang talaga!" sabi ni Alisha nang ipakita ko sa kaniya ang regalo ni ninong Gray. "Huwag ka, may ni- request ako sa kaniya na panty at bra, talagang binili niya!" sabi ko sabay pakita ng maraming panty at bra sa kaniya. Namilog ang mata niya. "Oh my! Sikat na brand ito, ha? Talagang matibay ito at pangmatagalan! Baka naman puwede makahingi kahit isa!" "Okay sige sa iyo na ito, at ito. Tig dalawa na 'yan tutal ang dami namang binili ni ninong sa akin," sabi ko nang ibigay ko ang dalawang bra at panty kay Alisha.

"Wow thank you! May branded na panty at bra na rin ako!" masayang- masayang sabi niya. "Oh sige na, aayusin ko muna ito dahil anong oras na rin," sabi ko bago pumasok sa aking kuwarto upang isalansan ang mga regalo ni ninong. Hindi ko na kasi naayos kagabi dahil nakatulog na ako sa sobrang antok. Hindi naman kasi ako sanay magpuyat. Nasanay ako na maaga matulog dahil nga sa may pasok ako. May ngiti ako sa labi nang pumasok ako sa bakeshop. Nag- message sa akin si aling Minda na hindi muna siya makakapasok dahil umaatake ang rayuma niya. Ang sabi ko nga ay magpahinga na lang siya. Ayaw naman kasi niyang tumambay lang sa kanila. Mas gusto niyang. Nagtatrabaho siya kaya ayaw naman niyang umalis sa bakeshop. Medyo nalulungkot tuloy ako dahil wala akong kausap. Mabuti na lang at marami akong naibentang cake kahit papaano. At kapag wala akong ginagawa, nagsimula na akong mag- bake ng cake para naman may pang - back up kaagad. Talagang ginandahan ko ng mga disenyo sa bawat cake para mas nakakaakit ito sa mata. Kaya naman nang sumapit ang gabi ay may ilang piraso akong nagawang cake. "Uuwi ka na?" Muntik na akong mapatalon nang may magsalita sa likuran ko. Pagkatingin ko, si ninong Gray pala. Kung hindi ko lang alam na siya ito, iisipin ko na isa siyang masamang tao. Balot na balot kasi ang katawan niya. Bukod sa naka-hood na nga siya, nakasumbrero pa siya. Pati nga kamay niya ay nakasuot pa ng gloves. Sabagay, sikat na artista kasi siya at kapag napansin ng mga tao kung sino siya, talaga namang dudumugin siya. Napansin ko rin na ang pangit niyang sasakyan ang ginagamit niya kapag pupunta siya dito. Siguro dahil iyon ang naisip niyang gamitin para hindi mahalata na siya Gray. "Yes na yes po dahil gabi na at uwian ko na. Very happy na ako dahil marami-rami rin akong cake na naibenta," sabi ko habang hinuhugasan ang mga ginamit kong garnit sa paggawa ng cake. "Gusto mo bang sumama sa akin gumala muna bago umuwi? May gusto kasi akong puntahan ngayon dahil nabo-boring ako sa bahay." "Ay ganoon? Puwede naman po basta may lalamunin ako sa lugar na 'yon para happy ang aking tummy," nakangiting sabi ko sa kaniya. Natawa naman siya. "Oo naman. May maitutulong ba ako sa iyo dito? Para naman hindi ako nakatayo lang dito." Ngumuso ako. "Ahm... pakipunasan na lang iyong mga hinugasan ko tapos pakisalansan. Ito ang malinis na bimpo," wika ko sabay abot ng bimpo sa kaniya. Agad niyang kinuha iyon at pinunasan na ang hinugasan ko. Ito lang ang medyo nahihirapan ako dito sa bakeshop. Kapag kasi nagbe-bake ng cake, asahan na ang maraming hugasan lalo na ang maramihang tablespoons dahil kailangan sakto ang bawat sukat ng ingredients kaya gagamit ng iba't ibang sukat ng tablespoons. Nanlaki ang mata ko nang dumaan sa likuran ko si ninong Gray habang

nagsasalansan ng mga gamit na pinunasan niya. Piste! tarubo ba iyon ni ninong Gray? Parang kumalabit sa puwetan ko! Nadama ko ito! Nagpatay malisya na lang ako at nagpatuloy sa paghuhugas pero muli na naman itong sumanggi sa puwetan ko kaya nilingon ko na siya. Medyo masikip kasi ang puwesto dito sa pantry kaya magkakasagian talaga kami pero nakakailang naman kasi na ang tarubo niya ay sumasanggi sa puwesto ko. "Ako na lang kaya ang magsalansan niyan, ninong," seryosong sabi ko sa kaniya. Kumunot naman ang mata niya. "Ha? Hindi ako na. Ikaw na lang ang bahala diyan sa mga hugasan. At saka para mabilis tayong makatapos." "Eh kasi sumanggi ang tarubo mo sa puwetan ko ninong. Medyo nakakailang. Eh alam mo naman na malaki itong puwet ko kaya talagang medyo masikip na dito. Ako na ang bahala diyan," mabilis kong sabi sa kaniya. Bigla namang namula ang mukha niya kasabay ng pagbuka ng kaniyang bibig. "Ah... so... sorry, Camilla." Hindi na ako nagsalita pa at binilisan ko na ang paghuhugas dahil bigla akong na- excite sa pupuntahan namin ni ninong. At isa pa, inaabangan ko rin ang masarap na pagkaing bibilhin niya. Habang ganito pa kabait sa akin si ninong Gray, sasamantalahin ko na ito para makakakain ako ng masasarap na pagkain. Mga pagkaing hindi ko pa natitikman o minsan ko lang sa isang taon mabili. "Halika na, ninong. Para makakain na rin ako dahil gutom na po ako eh," sambit ko sabay hawak sa tiyan ko. "O-Oo sige..." aniya at saka mabilis na lumakad palabas ng bakeshop. HALOS TUMULO NA ANG LAWAY ko dito sa loob ng sasakyan nang makabili kami ng pagkain. Amoy na amoy ko ang mabangong amoy ng fried chicken dito sa loob ng sasakyan kaya mas lalo akong natakam. Naisip ko pa ang mga panghimagas na binili ni ninong na talaga namang tingin pa lang ay masarap na. "Ayos lang ba na dito tayo sa dilim? Para hindi ako mapansin ng mga tao?" sabi ni ninong nang puwesto kami dito sa madilim na parte sa ilalim ng puno. "Ayos lang naman po. Ano ba ito? Malaking park? Ngayon lang ako nakapunta dito," sambit ko nang ipalibot ko ang tingin ko sa paligid. Malawak ang lugar na ito. Nagsimula nang ilatag ni ninong Gray ang sapin na dala niya sa damuhan. Luminga- linga ako. Napansin ko na halos parang puro couple ang nandito. Pero may nakikita naman akong mag-anak. Ang masasabi ko lang sa lugar na ito, masarap tumambay dito ngayong gabi dahil masarap at malamig ang simoy ng hangin. At sa bandang unahan ay tanaw ko ang mga bazaar ng iba't ibang pagkain. Siguro talagang nagpupunta dito ang mga tao lalo na ang mga galing trabaho para mag- relax at kumain. Dahil may nakikita akong mga nakauniporme pa. "Nakaraan ko pa gustong pumunta dito. Wala lang akong kasama at wala lang akong lakas ng loob dahil baka makilala ako," sabi ni ninong habang inilalabas na ang pagkain na binili niya. Mayroong fried chicken, pizza, burger, letche flan, buko pie at inumin. Takam na takam na talaga ako kaya naman kumuha na kaagad ako ng isang manok.

"Ah okay. Maganda pala dito, ha. Ang sarap tumambay. Lalo na kapag magbabarkada kayo. Tamang kuwentuhan," sabi ko bago muling nilantakan ang manok. Kinuha ko ang plastic sa tabi niya para doon ilagay ang buto ng manok na kinain ko. Simot sarap ang ginawa ko dito kaya naman malinis ang buto. Bago ako uminom ng fruit juice. "Oo nakaka- relax. Nakita ko lang ito post online kaya naisipan kong pumunta ngayon tutal gusto ko talagang mag- relax..." mahinang sabi niya bago kumuha ng isang slice ng pizza. "Hmmm... kumain muna tayo ninong dahil gutom na talaga ako. Huwag muna tayong mag- usap, ha?" sabi ko sabay tawa. Natawa na rin siya. "Pasaway ka talaga. Sige lang. Dahan-dahan lang sa pagkain dahil baka mabulunan ka, ha?" "Opo, ninong don't worry may pagka- PG kasi ako kaya sanay na ako sa mga ganito," sabi ko bago kumuha ng isang slice ng pizza at mabilis ko itong kinain. "PG? Ano iyon?" takang tanong niya. "Patay gutom po." Muli siyang natawa sabay iling. "Ewan ko sa iyo. Sige na, kumain ka lang diyan nang kumain. Kakaunti lang ang kakainin ko dahil hindi naman talaga ako gutom. Gusto ko lang mag- relax dito." Tumango na lang ako at inabala ang sarili ko sa kalalamon. Medyo nangangawit na nga ang panga ko kangunguya pero ayos lang dahil hindi ko talaga mapigilang hindi kumain. Ang sarap kasi talaga. "Uminom ka na mun ng juice," sabi niya sabay abot sa akin ng juice. "Salamat po pala dito, ninong. The best ka talaga. Simula baby pa lang ako, the best ka na talaga. Siya pala, 'di ba po nasa thirty na kayo? Bakit parang hindi ko pa kayo nakikitang may girlfriend? Puro rumors lang yata 'yong nakikita ko online. Wala ba kayong jowa na artista?" "Wala." Tumango-tango ako. "Ay gano'n? Bale parang landian lang talaga ang gusto niyo 'no? Tikiman lang? Ano kaya ang pakiramdam ng matikman. Parang gusto kong masubukan tutal nasa legal age naman na ako." Bigla niya akong pinitik sa noo. "Tumigil ka nga diyan. Anong matikman? Hindi puwede. Teka, wala ka pang karanasan sa ano?" "Anong ano po? Kantu---" "Shhh! Oo iyon basta huwag mo ng ituloy!" pigil niya sa sasabihin ko. Natawa naman ako. "Ay opo wala pa. Pero kiss oo. Nasubukan ko. Na- curious kasi ako kaya may sinabihan akong lalaki na guwapo na i-kiss ako." "What?" nanlalaki matang sabi niya. "Oo nga. Tapos ito... medyo nacu-curious ako sa tikiman na iyan kaya parang naiisip ko, ano kayang pakiramdam ng ganoon? Masarap ba talaga iyon? Kasi 'di ba maraming

babae ang gustong magpaganoon? Pero naisip ko na wala pala akong jowa ba guwapo. Siguro kapag nakahanap na lang ako. Pero kung wala talaga akong makitang guwapo na jowa, puwede ko naman sigurong magpatikim sa lalaki na guwapo, 'di ba? Wala naman sigurong masama doon?" Muli na naman niya akong pinitik at mas malakas na ito. "Ano ba, ninong? Pitik ka ng pitik sa noo ko eh! Pitikin ko kayo sa itlog eh!" bulyaw ko sa kaniya. "Eh kasi naman kung ano-ano ang pinagsasabi mo! Bawal ka munang mag- boyfriend, 'di ba?" tila inis niyang sabi. Bumuntong hininga siya. "Okay fine. Pero kung... kung talagang gusto mong malaman ang pakiramdam at nacu-curious ka... puwede naman sa akin." Tumaas ang kilay ko. "Ha? Anong puwedeng sa iyo?" Tinitigan niya ako sa mata. "Puwedeng ako muna ang titikim sa iyo tutal ako naman ang sugar ninong mo." Napaawang naman ang bibig ko. Seryoso ba itong si ninong Gray sa sinabi niya? Pero mukha ngang seryoso siya dahil hindi naman siya nakangiti ngayon! Nakatitig lang siya sa akin! At seryoso ang mukha niya! Napalunok ako ng laway habang nakipagtitigan kay ninong. "Kaysa naman sa iba pa. Sa akin na lang. Sisiguraduhin kong matutuwa ka sa hagupit ng ninong no." Hindi kaagad ako nakapagsalita: Pero sabagay, wala namang masama siguro 'no? Tutal, guwapo naman siya. Biglang nalukot ang mukha ni ninong. "Tang ina! Ang baho naman! Ano 'yon?" sabi niya sabay takip ng ilong. Napatakip na rin ako ng ilong ko. "Sorry po, ninong. Utot ko po 'yon..."

 

Kabanata 75

Camilla's P. O. V.

 "Camilla..." Agad akong lumingon sa taong tumawag sa akin. Si George pala. Ang lalaking nakatira 'di kalayuan sa bakeshop na ito. Madalas siyang bumili ng cake sa akin. Bunso siya sa kanilang magkakapatid at mayroon din siyang magandang trabaho sa ngayon. Hindi naman ako manhid para hindi maramdaman na parang interesado siya sa akin. Minsan nga lang siya magawi dito dahil busy siya sa kaniyang trabaho. "Oh, George! Napadalaw ka?" nakangiting tanong ko sa kaniya. Pumasok siya loob ng bakeshop at saka nilibot ang paningin sa mga naka- display na cake bago siya bumaling sa akin. "Kukuha ako ng cake ulit sa iyo. Iyong may pinakamagandang design at pinakamahal. Birthday kasi ng boos ko ngayon kaya bibilhan ko siya ng cake," sabi niya habang nakangiti. Labas ang mapuputi at pantay na ngipin ni George. Sa lugar na ito, parang hindi nababagay na tumira dito si George dahil mukha siyang mayaman. Sa totoo lang kasi

ay nakapag-asawa ng ibang lahi ang nanay niya kaya mukhang ibang lahi itong si George. At nang mangyari iyon, biglang angat ang buhay nila. Pedro hindi raw sila umalis sa lugar na ito dahil dito na sila lumaki. Siguro kaya rin dito nagtayo ng bakeshop si ma'am Avannah dahil pang masa ang presyo ng cakes niya ngunit masarap. Naalala ko tuloy bigla ang sinabi niya sa akin na gusto niya kasing makabili ang mga taong kahit may kakaunti lang na pera, makakabili pa rin ng cake tuwing okasyon. Sa ganito raw kasing lugar, madalas kapag may okasyon ay hindi sila makabili ng cake dahil namamahalan sa presyo. "Okay sige, wait mo lang ako dito," sabi ko bago kumuha ng box para sa cake, Mabilis akong kumilos, Pero kahit na mabilis akong kumilos, maingat naman ako lalo pa't cake itong tinitinda ko. Kailangan kasi na maging maingat dahil kapag nagkamali, masisira ang design ng cake. "Ito na, George," sabi ko sabay abot sa kaniya ng cake. Kinuha naman niya ito at saka kumuha ng libuhing pera sa kaniyang bulsa. Pagkatapos ay inabot sa akin ito at agad ko naman siyang sinuklian. "Ahm... busy ka ba mamaya?" Tumaas ang kilay ko. "Hindi naman, bakit?" "Gusto sana kitang yayaing kumain sa labas. Samahan mo sana akong mag- celebrate ng promotion ko. Excutive assistant na kasi ako," masayang sabi niya sa akin. Namilog naman ang mata ko. "Wow! Sana all! Congratulations, George! Eh 'di ibig sabihin niyan, malaki na ang sahod mo? Tama?" Tumango naman siya. "Oo malaki na. Pero medyo hassle rin. Mas nakakapagod kasi dapat palagi akong kasama ng boss ko. Kailangan kung nasaan siya, nandoon din ako. At dapat lagi akong alerto dahil kapag may sinasabi siya, dapat naka-take down notes agad sa akin iyon para hindi ko makalimutan at alam ko." Tumango-tango naman ako. "Hayaan mo na. Okay lang 'yan. Ang mahalaga ay malaki ang sahod mo. Oh 'di ba, bongga? lyon kasi talaga ang pinakamahalaga sa lahat. "Yong nababayaran ng maayos ang pagod mo." "Sabagay, tama ka. Pero ano nga? Masasamahan mo ba ako mamaya?" Umarko ang kilay ko. "Puwede naman kaso medyo gutumin ako at solid kumain. Ayos lang ba sa iyo 'yon? Hindi na ako magpapakaplastic na porke kakain eh pabebe pa. Lamon kargador ako eh." Natawa naman siya. "Iyan talaga ang gusto ko sa iyo. Prangka ka. Sinasabi mo talaga ang gusto mong sabihin. Hindi iyong magsisinungaling ka pa at nagkukunwari." "Aba dapat lang! Hindi naman kasi ako ganoon. Ayoko ng gano'n. Kaplastikan? Eww," sabi ko sabay dila. Muli siyang natawa. Nagaguwapuhan talaga ako sa lalaking 'to. Siguro crush ko na siya dahil ang guwapo niya kapag ngumingiti. Kaso ayaw nga pala ni ninong na magkaroon ako ng crush. Pero bahala siya diyan. Crush lang naman. At hindi naman niya malalaman na crush ko si George. "Sige, asahan ko 'yan, ha? Susunduin kita mamaya dito." "Okay sige." Malawak siyang ngumiti, "Sige na, aali na ako. Bye. Ingat ka dito."

"Bye rin, George! Ingat sila sa iyo!" sabi ko sabay kindat. MABILIS NA lumipas ang buong maghapon. Mabilis akong kumilos. Mabilis akong naghugas ng mga dapat hugasan at naglinis sa loob ng bakeshop. Palagi ko kasing sinisigurado na walang kalat sa bakeshop kapag aalis ako. Pagkatapos kong maglinis ay nagpalit na ako ng damit at saka nag- ayos sa aking sarili. Sinarado ko na ang bakeshop at hinintay si George. Hanggang sa lumipas ang ilang minuto ay dumating na siya. "Halika na," sabi niya sa akin nang pagbuksan niya ako sa kaniyang sasakyan. Agad naman akong pumasok doon. Nilanghap ko ang mabangong amoy sa loob ng sasakyan niya. Ganitong amoy lang ang gusto ko. Hindi nakakahilo. "Saan mo gustong kumain?" tanong niya habang nagmamaneho. "Ikaw ang bahala. Kahit saan naman ako puwede basta pagkain, lalamon talaga ako," sabi ko sabay tawa. Natawa na rin siya at saka nag- focus na sa pagmamaneho. Habang ako naman ay itinuon ko na lang ang mata ko sa kalsada. At ilang sandali pa ay nakarating na kami sa kakainan naming dalawa. Excited na excited ako dahil masarap na naman ang kakainin ko. "Wow solid 'to! Thank you, George! At congratulations!" sabi ko sa kaniya sabay pisil ng kaniyang ilong. Tinawanan niya lang ako. Habang ako naman ay nagsimula nang kumain. Enjoy na enjoy akong kumain nang biglang tumunog ang cellphone ko. Hindi ko muna ito pinansin dahil busy ako sa paglamon. Ang sarap kasi ng pagkain. pagkain. "May tumatawag yata sa iyo, Camilla. Sagutin mo muna," sabi sa akin ni George. Napatigil naman ako sa pagkain ko. "Mamaya kaunti. Baka hindi naman mahalaga. Eh masama pinaghihintay ang pagkain," sabi ko naman sa kaniya. "Okay sige," natatawa niyang sabi. Nagpatuloy kami sa pagkain pero tunog pa rin nang tunog ang cellphone ko kaya nairita na ako at sinagot ang tawag. "Hello? Sino ba 'tong tawag nang tawag kumakain ako eh," inis kong sabi. "Umuwi ka na, Camilla kung ayaw mong gilitan ko ng leeg ang lalaking kasama mo ngayon." Nanlaki naman ang mata ko nang makilala ko ang boses. "Ninong Gray?" bulaslas ko.

 

Kabanata 76

 Camilla's P. O. V.

Umarko ang kilay ko sa sinabing iyon ni ninong Gray. Kung makapagsalita naman 'to si ninong! Akala mo jowang nagseselos ng bongga! Sipain ko kaya ang betlog nito! "Mawalang galang na po, ninong Gray. Huwag muna kayong distorbo sa paglamon ko dito. Kung nasaang lupalop man kayo ngayon, mabuti pang umuwi na kayo kaysa makita

ko pa kayo at sabihin kong nandito kayo pagala- gala! Huwag muna kayong panggulo dahil kumakain ako!" "What? Camilla sanda---" "Sino 'yon? Si Gray Monteverde ba? Nakita ko kasi sa post mo. Si Gray 'yon tama ba?" tanong ni George. Agad naman akong tumango. "Oo siya nga. Ang sikat kong ninong. Pinauuwi na ako. Bahala siya diyan. Ayos lang naman kila mama ko na lumandi ako 'no! At saka nasa legal age naman ako." Bigla siyang natawa. "Lumandi talaga?" "Ay hindi ba paglandi ang tawag dito?" Natatawang kumamot sa kaniyang sintido. "Hindi naman sa ganoon. Parang ano... friendly date." Humaba naman ang nguso ko. "Ay ganoon? So friends lang pala tayo? Friend date lang pala ito? Okay na rin basta laging may pagkain, ha? Pagpasensyahan mo na lang muna ako kung medyo patay gutom ako." Muli na naman siyang tumawa. Ang guwapo talaga ng lalaking ito. Parang lalo ko na siyang nagiging crush. Ang ganda kasi ng ngipin! Sa sobrang ganda ng ngipin at puti, akala mo fake eh! "Loko ka talaga. Hindi naman sa ganoon. Syempre gusto ko na more than friends tayo. Pero syempre, lahat muna dinadahan-dahan. Magsisimula muna ang lahat sa pagiging magkaibigan bago pupunta sa pagiging magkasintahan, 'di ba?" nakangiting sabi niya. Ngumisi ako. "Ay mabuti naman ganoon ka. May iba kasi ngayon gusto tirahin kaagad ang babae eh. Masyadong malandi." Natawa naman siya ng malakas. "Uy, Camilla! Huwag ka namang ganiyan magsalita," sabi niya at saka nagpalinga- linga sa paligid. Tumaas naman ang kilay ko. "Ha? At bakit naman eh kung iyon ang totoo? Sa panahon ngayon, marami ng malalandi! Mapalalaki o mapababae! Talagang ganoon na kaagad ang ginagawa. Minsan nga eh, magkaibigan sila pero gumagawa ng milagro. Friends with benefits!" "Oo may mga ganoon talaga. Pero hindi ko naman kasi kinalakihan iyon. May mga kapatid kasi akong babae at ayoko na maranasan nila iyon kaya malaki ang respeto ko sa isang babae. Kaya kung pag-iisipan mo ako ng masama o ano, huwag sana kasi malinis ang intensyon ko sa iyo. Kaya nga gusto na maging magkaibigan muna tayo bago ako kumilos. Ayokong mabigla ka. Ayokong madaliin ang lahat," seryosong sabi niya. Nakagat ko ang pang ibaba kong labi at saka napahawak sa aking dibdib. Muli na naman siyang natawa. Ang guwapo na nga ng lalaking ito, at ang bait pa! Gentleman! Mukhang suwerte ako sa lalaking 'to kung sakaling siya ang magiging nobyo ko. Tutal may pera na rin siya. Hindi ako magugustuman sa kaniya! "Wow naman! Ang sarap naman pakinggan ng mag sinasabi mo! Nakaka-tats ng aking puso! Pero anyway, ang gusto ko naman sa lalaki kung sakaling makikipagrelasyon ako, eh 'yong kahit papaano, may

pera. Kahit hindi naman mayaman. Kasi syempre, magde- date kayo tapos wala kayong pera, anong gagamitin niyo pangkain? Anong ipanggastos niyo? Syempre hindi puwedeng puro pagmamahalan lang. Hindi naman kasi nakakain iyon. Need talaga ng pera. Kasi kung walang pera ang isang tao, wala siyang maigastos sa sarili niya tapos gusto niya pa makipagrelasyon, parang nagdagdag lang siya ng gastos sa sarili niya. Buang, 'di ba?" Tumango-tango naman siya. "Tama naman 'yon. Naintindihan ko ang point mo.Siya nga pala, gusto mo pa bang kumain? Puwede akong um- order pa." Agad naman akong umiling. Medyo marami na rin akong nakain kaya busog na ako. Baka isipin naman nitong si George na makapal ang mukha ko kapag um- order pa siya ng pagkain para sa akin. "Ay hindi na. Okay na ako. Busog na ako. Pero kung gusto mong mag- take out para sa akin, eh 'di masaya," nakangising sabi ko. INIHATID NA AKO ni George sa apartment matapos naming kumain. Sinabi ko kasi sa kaniya na inaantok na ako kaya hindi ko na gusto pang maggala tutal gabi na rin. Hindi naman kasi talaga ako lumalabas o gumagala sa gabi. Nakakatamad. Mas okay pang mahiga sa kama at matulog na lang. "Salamat sa libre, George. Sa uulitin, ha?" Ngumiti naman siya. "Oo naman. Basta, magme-message na lang ako. At sabihin mo lang sa akin kapag hindi ka busy, ha? Para hindi ko naaabala ang trabaho mo." Mabilis naman akong tumango. "Ay naku, George basta pagkain hindi mo ako maaabala! Alam mo na ang kasiyahan ko? Pagkain!" Malakas siyang natawa at saka pinisil ako sa ilong. "Oo alam ko na. At masaya akong nakikita kang kumakain ng magana. Walang kaarte arte."" "Naman! Mag-iinarte pa ba ako eh pagkain 'yon? Sige na, ingat ka sa pag-uwi. Good night, George." Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi na para bang bigla siyang kinilig sa sinabi ko. Iba kasi ang ngiti niya. Pati kasi mata niya ay parang nakangiti rin. "Salamat, Camilla. Good night din. Sweet dreams," wika niya bago kumaway sa akin at saka pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan. Sinundan ko na lamang nang tingin ang papalayo niyang sasakyan. At nang mawala siya sa paningin ko, doon na sana ako papasok sa apartment nang may tumawag sa akin. Pagkatingin ko, si ninong Gray pala na madilim ang mukhang naglakad palapit sa akin. "Bakit ngayon ka lang umuwi? mala- kulog na boses niyang sabi. Mukha siyang nakakatakot na jowa ngayon. Natawa na lang ako. Anong eksena kaya nito ni ninong? Parang buang. Sarap sipain sa betlog. "Mawalang galang na po, ninong Gray pero ano naman po sa inyo kung ngayon lang ako umuwi? Boyfriend ko po ba kayo o tatay ko po ba kayo para maging ganiyan ang reaksyon niyo sa akin?" nakaarkong kilay na sabi ko sa kaniya. Bigla namang nagbago ang ekspresyon ng kaniyang mukha. Nawala ang pagkakasalubong ng kilay niya na para bang napagtanto niyang bigla na mali ang pagiging ganito niya sa akin ngayon.

"O- Oo hindi mo naman ako b-boyfriend pero... concern lang ako sa iyo. Dito sa Manila, maraming lalaking maloko. Hindi ito katulad sa probinsya na mababait pa ang mga tao. Dito, maraming siraulo at masasama. At maraming lalaki ang katawan lang ang habol sa mga babae!" "At isa ka po ba doon, ninong?" Nanlaki ang mata niya. "What? N-No! Hindi naman ako masama!" Ngumisi ako. "Wala naman akong sinabing masama ka, ninong. Kumbaga, isa ka mga lalaking katawan ang habol sa babae? Kasi sa napapanuod ko, dakilang malandi po kayo. Maraming lalaki ang nali- link sa inyo. At sa tingin ko talaga namang hindi niyo pinapalampas 'yon? Ang hindi sila matikman?" Napaawang ang bibig niya. Bumuka ito pero walang salitang lumabas. Alam ko naman na malandi itong si ninong ko. At medyo hindi ako natutuwa sa pagiging pakialamero niya. "Camilla....hindi naman sa ano... oo alam ko ang mga galawang ganoon kasi lalaki ako pero hindi naman ako malandi. Talagang concern lang ako sa iyo dahil ayokong maloko ka," malambot ang boses niyang sabi. Bumuntong hininga naman ako sabay kamot sa ulo. "Oh sige na, concern ka na po ninong pero dapat hindi ka magsasalita ng ganoon. Na gigilitan mo ang lalaking kasama ko? Aba'y bakit po? Sino po ba kayo para gawin iyon? At isa pa, wala namang issue sa mga magulang ko kung lumandi man ako dahil ginagawa ko naman ang lahat para makapagpadala ako sa kanila. At isa pa, hindi naman ako mag- iiwan ng ebidensya kung sakaling lumandi ako. Tamang jowa lang pero hindi ako magpabuntis!" Mariin siyang napapikit. Sa itsura niya ngayon, akala mo nai- stress siya sa akin. Pero bakit naman siya mais-stress eh wala naman akong ginagawang masama, 'di ba? Wala naman sigurong masama kung makipag- friendly date ako kay George tutal crush ko naman ang lalaking 'yon. "Camilla... hindi ba napag-usapan na natin na bawal ka muna sa ganiyan? Para makapag-focus ka sa trabaho mo sa bakeshop?" Lumabi ako. "Opo pero naisip ko na parang hinihimasukan mo na po yata ang buhay pag-ibig ko? Ang kalandian ko sa buhay, ninong?" Nanlaki ang mata niya. "Hindi....h- hindi naman sa ganoon. Gusto ko lang na mag- focus ka sa trabaho." "I can do both, ninong. Kaya kung lumandi habang nagtatrabaho ng maayos. Kaya po huwag niyo akong pakialaman sa buhay ko. Kung hindi ko lang kayo ninong, iisipin ko na type niyo ako. Huwag gano'n, ninong. Hayaan niyo po ako sa gusto kong gawin. Kung papakialaman niyo ako, baka hindi na ako magtrabaho sa bakeshop," seryosong sabi ko sa kaniya. Muling nanlaki ang mata niya na tila nagulat sa sinabi ko. Bakit? Tama naman, 'di ba? Medyo epal si ninong Gray sa buhay pag- ibig ko eh! "Camilla... huwag naman. Sana maisip mo na may punto naman ang sinasabi ko. Ayoko lang na maloko ka ng isang lalaki..." akal mo kawawang nilalang niyang sabi. Natawa na lang ako. "Ewan ko po sa inyo, ninong! Para kang buang! Bye na nga!

Matutulog na po ako. Umuwi ka na, ninong bago pa po ako mainis sa pagiging pakialamero niyo," sabi ko bago ko siya tinalikuran.

 

Kabanata 77

 Camilla's P. O. V.

 Kapansin-pansin ang palaging pagpunta ni ninong Gray sa bakeshop para kausapin ako. Binibigyan niya ako ng kung ano ano at palagi niyang sinasabi sa akin na huwag na akong makipagkita kay George dahil kaibigan daw iyon ng kaaway niya. Sabi ko naman wala naman akong pakialam kung kaibigan iyon nakaaway niya dahil mabait naman sa akin si George at magaan ang loob ko kay George. Wala namang pinapakitang kakaiba sa akin si George at ayoko namang makisali sa gulo nila. Sinasabi niya na baka may gawing masama sa akin si George at nagkukunwari lang itong mabait. Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon magsalita si ninong Gray kay George. Hindi ko alam kung bakit galit na galit ito sa kaniya. Pero isa lang ang pumapasok sa isipan ko ngayon dahil iyon ang napapansin ko. Parang may gusto sa akin si ninong Gray. Kasalukuyang nakaupo ako at naghihintay ng customer. Katatapos ko lang magmeryenda. Hindi na talaga kinaya pa na magtrabaho ni aling Minda dahil may iniinda na siyang sakit kaya ako na lang ang nandito. Ayos lang naman sa akin dahil mukhang kakayanin ko naman dito. Dahil ang ginagawa ko, kapag walang tao, kapag walang nabili, doon ako nagbe- bake ng cake. Kailangan kasi na palaging may back up ng cake. "Camilla!" tawag sa akin mula sa labas. Pagkatingin ko, si Alisha pala. May dala siyang pagkain. Agad siyang pumasok sa loob ng bakeshop at saka naupo sa tabi ko. "Oh bakit ka nandito? Wala ka bang pasok?" takang tanong ko sa kaniya. "Wala. Day off ko talaga. Gumala lang kaming dalawa ng boyfriend ko," sabi niya sabay kindat. Namilog naman ang mata ko. "Ha? May boyfriend ka na? Akala ko ba wala?" Ngumisi siya. "Hindi ko lang sinabi sa iyo kasi ayoko muna magmayabang. Alam mo na, baka maudlot, 'di ba? Kaya talagang pinatagal ko muna ng kaunti ang panliligaw niya bago ko siya sinagot. At ito na nga! Kami na! Bale three days pa lang simula nang maging kami at talaga namang napaka- generous niya. Kung ano-ano ang pinagbibigay niya sa akin. Ako na nga lang ang nahihiya. At syempre, dahil magkasintahan na kami, nagpadilig na ako! At isa lang ang masasabi ko, sobrang sarap!" aniya sabay tawa ng malakas. Natawa naman ako sabay hampas sa kaniya. "Eh 'di wow! Ako naman, ito medyo nagkakamabutihan kami ni George. Pero hindi pa naman siya nagsasabi sa akin na nanliligaw siya. Wala siyang sinasabi." "Oh? Eh baka naman hindi na niya kailangang sabihin pa. Kaya dinadaan na lang niya sa kilos. Lagi kayong kumakain na sa labas, 'di ba?" Tumango naman ako. "Oo. Pero si ninong Gray eh medyo epal nga lang sa amin ni

George. Lagi niyang sinasabi na layuan ko na itong si George dahil hindi raw maganda ang pakiramdam niya kay George. Na nagkukunwari lang itong mabait sa akin. At saka itong si ninong Gray eh kung ano- ano ang binibigay sa akin. Bukod pa ang pera. Tinatanggap ko na lang dahil mapilit siya." Umarko ang kilay niya. "Alam mo sa tingin ko, hindi basta inaanak ang tingin sa iyo ni ninong Gray mo. Baka may gusto 'yan sa iyo kaya ka niya pinalalayo kay George." Kumibot ang labi ko. "lyon nga rin ang nararamdaman ko eh. Pero kasi hindi ba parang masagwa? Kasi syempre, ninong ko siya tapos ilang taon din ang tanda niya sa akin. Eh itong si George, two years lang ang tanda niya sa akin." "Loko! Wala namang masagwa doon dahil hindi naman kayo magkadugo ng ninong Gray mo. At saka, hello... isang sikat na yummy at malupit lumaplap na artista ang ninong mo. At higit sa lahat, mayaman. So mas pipiliin mo pa ang George na 'yan? Kahit ako rin eh hindi ganoon kapalagay ang loob ko sa George na iyon. Pailalim kasi kung tumingin. Eh kapag ganoon, nasa ilalim ang kulo ng mga 'yan. Na baka nga tama ang ninong Gray mo. Kaya pinalalayo ka niya sa George na iyon," seryosong sabi niya. Napaisip ako. Ganoon nga ba si George? Pero kapag kausap naman niya ako, wala akong nararamdaman na kahit ano sa kaniya. 'Di ba kapag hindi palagay ang loob mo sa isang tao ay may mararamdaman kang negative energy? Pero wala naman akong nararamdamang ganoon kay George. "Kung ako sa iyo, doon ka na lang sa ninong Gray mo kung gusto mo na talagang lumandi. At saka, talagang balak mo na bang lumandi? O peneperahan mo lang si George?" nakataas kilay na sabi niya. "Landi lang talaga. Wala naman akong balak na ibigay ang katawan ko sa lalaking 'yon. Alam mo naman na balahura lang ang bibig ko pero hindi naman ako pariwarang babae 'no. Bastos lang ang bibig ko at talagang nacu- curious lang naman ako sa paglalaro ng apoy na 'yan. Pero hanggang doon lang ako," sabi ko naman sa kaniya. "Mabuti naman! Iba pa rin kasi kapag mahal mo ang katalik mo. Pero sure ka na ba diyan kay George? Na siya na ang balak mong maging boyfriend?" Humaba ang nguso ko. "Hindi ko pa alam. Sa sinabi mo kasi parang napaisip ako." "Okay sige. Obserbahan mo muna siya. Patagalin mo ang panliligaw kung sakaling mauuwi sa ligawan talaga. Para malaman mo ang ugali. Mas okay nga kung gagawa ka ng way para galitin siya. Para malaman mo kung ano ang magiging reaksyon niya kapag nagagalit. At ilabas mo ang bad side mo. Tingnan natin kung magbabago." Tumango naman ako. "Okay sige. Iyon ang gagawin ko." Ngumiti siya sabay palakpak. "Oh siya! Kumain na muna tayo. Nagmeryenda ka na ba?" "Oo katatapos lang." "Oh magmeryenda ka ulit dahil matakaw kang babae ka!" aniya at saka inayos na ang dala niyang pagkain. Dalawang oras lang namamalagi sa

bakeshop si Alisha dahil umalis na rin siya. Maggagala pa raw sila ng boyfriend niya. Susulitin daw nila ang araw ng day off niya. Medyo nakaramdam ako ng inggit dahil mukhang masaya maging in relationship. Pero tama si Alisha, dapat kilalanin ko muna itong si George. Dalawa na silang nagsasabi sa akin na baka nga may ugali itong kakaiba si George. Marami-rami rin akong naibentang cake ngayong araw kaya naman nag- abala na akong mag- bake ng cakes ngayon. Nag- search ako online ng mga magagandang design at medyo iniba ko ito at nilagyan ng twist para naman nakakaakit sa mata. "Ang sarap talaga ng cake niyo dito. Tamang-tama lang ang tami," sabi ng customer ko na ilang beses ng bumili ng cake dito. "Thank you po, ma'am. Although medyo pricey po siya, ang kagandahan lang po ay masarap po talaga siya," nakangiting sabi ko. "Oo iyon talaga ang hanap ko. May mga mura kasing cake na hindi masarap. Sayang lang ang pera. Kaya talagang naghahanap ako ng bakeshop na kahit medyo pricey ang cake, masarap siya. Iyong hindi sayang ang pera ko. At saka hilig kasi talaga namin ang cake. Lalo na sa pamilya namin na sunod-sunod ang may birthday. Buwan- buwan," sabi naman niya."Sige po, ma'am. Salamat po ulit! Sa uulitin!" Nang matapos kong i- bake ang huling set ng cake, mabilis na akong kumilos dahil anong oras na rin. Sinigurado kong walang kalat na maiiwan at walang mga kung ano- anong dumi sa baba. Mahirap na kasing may matirang kalat dahil ang kalaban ko dito ay mga langgam. Bawal pa naman magkaroon ng langgam ang cake dahil siguradong bad feedback talaga iyon sa amin. "Hays pagod..." sabi ko nang maisara ko na ang bakeshop. "Camilla! Pauwi ka na ba?" Napalingon ako. Naglakad palapit sa akin si Gray. Nginitian ko siya. "Oo. Pagod nga eh. Pero keri ko naman." "Tara kain tayo! Alam kong gutom ka na,"sabi naman niya. "Sige! Hindi ako tatanggi!" sabi ko sabay tawa. Agad naman akong pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan. Mabilis lang kaming nakarating sa kainan na pinagdalhan niya sa akin. "Um- order ka na ng pagkain. Damihan mo na tutal matakaw ka naman," sabi niya sabay tawa. Napatingin ako sa kaniya. "Ah ganoon? Sabagay totoo namang matakaw ako. Pero ayos lang ba sa iyo?" Ngumisi siya. "Oo naman. Walang problema. Siya nga pala, close na close ba kayo ni Gray?" Tumaas ang kilay ko. Bakit niya kaya naitanong? "Hindi naman masyado. Bakit?" "Wala lang." Umarko ang kilay ko. "Ano nga? Hindi ka naman magtatanong kung wala lang." Tumikhim siya. "Okay....eh kasi medyo nayayabangan ako sa lalaking 'yon. Masyadong

mataas ang tingin sa sarili na akala mo siya na ang pinakaguwapong artista." "Ay ganoon? Hindi ko alam eh," sabi ko na lang. "Oo mayabang ang lalaking 'yon. Akala mo ba mabait 'yang ninong mo? Huwag kang maniniwala sa nakikita mo sa palabas. Ang tunay na ugali niyan ay makikita mo kapag walang camera. At napakakati ng lalaking 'yon. lyong bestfriend ko na artista rin kagaya niya, inaagaw niya ang mga babaeng nagugustuhan nito. Akala mo kung sino," sambit niya sa tono na tila ba ?nis na. "Ha? Baka naman talagang nagugustuhan lang ng babae si ninong? Kasi nga, guwapo naman talaga ang ninong ko. Kaya nga sikat na sikat siya ngayon." Tumingin siya sa akin kasabay ng pag- igting ng kaniyang panga. "Hindi mo kilala ng lubusan ang ninong mo. Hindi ba sinabi mo na hindi naman kayo close? Kaya paano mo naman nasabi na babae ang nagkakagusto sa kaniya? Talagang nilalandi niya ito. Dahil gusto niyang magmukhang kawawa ang bestfriend ko. Kupal kasi 'yang ninong mo." Napakurap ako sa sinabi niyang iyon. Bakit parang galit na galit itong si George kay ninong Gray? May malalim kayang hidwaan silang dalawa? "Kung gusto mo na magkamabutihan talaga tayo, huwag kang masyadong magdidikit diyan sa kupal mong ninong." dagdag niya pang sabi habang salubong ang kilay na nakatingin sa akin.

 

Kabanata 78

Gray's P. O. V.

 "Kumusta ka naman dito? Ang laki ng perang na- remit mo kay mommy. At ang sabi niya sa akin, mukhang pinagbubutihan mo raw talaga ang trabaho mo dito," nakangiting saad ko. Ngumiti naman siya. "Opo, kasi marami akong naibentang cake kahapon. Ngayon, nagbe- bake ako ng extra para kapag naubos ang cake sa chiller, may nakahanda na po ako kaagad." "Nakakatuwa naman dahil ang sipag mo. Natutuwa si mommy sa iyo kaya tataasan niya ang sahod mo." Nanlaki naman ang mata niya. "Wow! Talaga po! Marami pong salamat sa inyo, ninong!" Napangiti na lang ako. Ang sarap pagmasdan ni Camilla na masaya ngayon. Ang ganda niya talaga. Hindi ko alam kung tama ba na magkaroon ako ng nararamdaman sa kaniya lalo pa't inaanak ko siya. Parang dati lang, ako ang nagbibigay ng diaper at gatas sa kaniya. Pero sa ngayon, parang gusto ko na siyang bigyan ng anak. "Nga po pala ninong... may itatanong sana ako sa inyo." Umarko ang kilay ko. "Ano iyon?" "Bakit po pala gusto niyo na layuan ko si George? Hindi naman po sa ano pero po kasi parang pakiramdam ko, pinapakialaman niyo po ang love life ko. Syempre po,

nasa tamang edad na po ako at gusto ko lang naman po magkaroon ng inspirasyon sa buhay kaya po nakikipagmabutihan ako kay George." Nakuyom ko ang kamao ko dahil sa pangalang binanggit niya. Hindi ko naman talaga kaawa ang lalaking iyon. Ang kaaway ko ay ang kaibigan niyang si Jam. Isang artista rin si Jam kagaya ko pero mas sikat ako sa kaniya. Hindi ko naman kasalanan kung sumikat ako ng ganito. Eh sa ako ang binigyan ng ganito kaguwapong mukha. At isa pa, hindi ko kasalanan kung ang mga babae ang lumalapit sa akin. Iniisip kasi niya at pinalalabas niya na inaaagawan ko siya sa lahat ng bagay. Iniisip niya na kaya marami akong project dahil sipsip ako sa management. Eh malay ko ba kung sa akin nila ibinibigay ang projects? Sa totoo nga lang ay napapagod din ako kaya minsan ay tumatanggi ako. Siguro, talagang magaling lang akong umarte kaya maraming offer sa akin kaysa sa kaniya. At isa pa, masyado lang talaga akong guwapo at hot kaya mas maraming babae ang nababaliw sa akin kaysa sa kaniya. "Ahem... hindi ko naman talaga dapat kinaiinisan ang lalaking 'yon dahil ang kaibigan niya ang kaaway ko. Si Jam. Iyong artista rin." Namilog ang mata niya. "Oh? Kaaway mo si Jam? Ang guwapo rin ng isang iyon!" Asar akong natawa. "Guwapo? Saan banda? Eh mas guwapo pa ako sa hayop na iyon." Bigla naman siyang natawa. "Mas guwapo ka talaga doon, ninong Gray. Kumbaga siya, guwapo pero ikaw ay sobrang guwapo. Gets mo po ba?" "Ewan ko sa iyo. Puro ka kalokohan." Humagikhik siya. "Ito naman si ninong ko! Ang pikon! Pero seryoso po, mas guwapo ka. Wala ng mas gaguwapo pa sa inyo ninong. Ikaw ang pinakaguwapong lalaki sa balat ng lupa." Natatawa naman akong napailing. "Bahala ka nga diyan. Inuuto mo lang ako." Nagulat ako nang bigla niya akong sundutin sa tagiliran kaya naman napaatras ako. "Pasaway ka! Huwag!" Malakas siyang tumawa. "Malakas pala ang kiliti mo sa tagiliran, ha!" nakangising sabi niya at saka lumapit sa akin upang sundutin muli ako sa tagiliran. "Huwah! Ano ba, Camilla!" sigaw ko sa kaniya sabay takbo patungo sa pantry. "Humanda ka sa akin, ninong Gray! Ang lakas pala ng kiliti mo, ha! Halika dito!" pilya niyang sabi sa akin. Tawa ako nang tawa nang sundot- sundutin niya ako sa tagiliran. Pasaway na babaeng ito. Napakapilya. Hindi ko naman magawang tumakbo palayo dahil gusto ko ring makipagharutan sa kaniya. Pero totoong nakikiliti talaga ako sa kaniya. Malakas kasi talaga ang kiliti ko sa katawan. "Tama na, Camilla! Ano ba! Hindi ko na kaya!" malakas kong sigaw at pilit na sinasangga ang kamay niya. "Bawal! Hindi puwedeng tama na! Kikilitiin kita, ninong!" aniya at muli akong pinagsusundot sa tagiliran. Malakas akong natawa. Kulang na nga lang ay mapasigaw na ako sa katatawa, hanggang sa hindi ko inaasahang madudulas ako. Bago pa man ako lumagapak sa sahig, napayakap ako kay Camila kaya naman dalawa kaming natumba sa sahig. Nakapatong siya sa akin.

At magkalapat ang labi naming dalawa ngayon. "Ay piste!" malakas niyang sigaw sabay tayo. Nanlalaki ang mga niyang nakatingin sa akin habang kagat ang kaniyang labi. Habang ako naman ay nakahiga pa rin sa sahig na nakatingin sa kaniya. Ang lambot ng labi niya. Kahit na sandali lang na naglapat ang labi namin, ramdam ko pa rin ang malambot niyang labi sa labi ko. "Ano ba naman 'yan! Nag- kiss na tuloy tayo ninong!" bulyaw niya sabay kamot sa kaniyang ulo. Marahan akong bumangon habang nakatingin sa kaniyang labi. Napalunok ako. Tangina! Parang gusto ko siyang laplapin ng sobra! Ang lambot ng labi niya! "Uy, ninong huwag mong ipagkakalat na nag- kiss tayo, ha? Panigurado lagot ako sa mga fans mo! Talagang aawayin nila ako at sasabihan ng malandi!" wika niya sabay kamot sa ulo. "Oo... Camilla... hindi ko sasabihin," sabi ko habang nakatingin pa rin sa labi niya. Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa akin dahil kusang gumalaw ang paa ko palapit sa kaniya. Habang siya naman ay napaatras hanggang sa ma- corner ko na siya sa pader. "Ang lambot ng labi mo, Camilla..." tila nahihipotismo kong sabi sabay haplos ng kaniyang pisngi. Nanlalaki ang mata niyang nakatingin sa akin. "Teka lang po, ninong! Anong nangyayari sa inyo?" tila kinakabahan niyang ?abi. "Camilla....ang lambot ng labi mo..." "Ha? Ay bakit may matigas po bang labi? Lahat naman po ng labi malambot! Teka, ninong umalis ka po muna dahil mag-aasikaso pa po ako ng cake!" Hindi ko siya hinayaang makatakas sa bisig ko dahil kaagad kong hinapit ang kaniyang baywang at walang ano-ano'y siniil ko siya ng halik. Hindi ko na alam kung bakit ko ito nagawa sa inaanak ko pero isa lang ang masasabi ko. Uhaw na uhaw ako sa labi ni Camilla. "Ninong....hmmmp!" Sinubukan pang kumawala sa akin ni Camilla at itulak ako pero bigla rin siyang nanghina. Nagpaubaya rin siya kaya naman hindi na ako nagsayang sayang pa ng oras. Sinamantala ko na ang pagiging mahina niya. Kulang na lang ay lamunin ko ang buo niyang bibig. Maingat kong ipinasok ang aking dila sa loob ng kaniyang bibig habang mas diniin ko pa ang aking sarili sa kaniya. Pakiramdam ko ay nabubuhay na ang aking alaga. Ang sarap halikan ni Camilla.Nakakaadik. Hinawakan ko ang kaniyang pisngi at hinalikan ko siyang maingat. Habang ang kamay ko ay unti-unting gumapang sa kaniyang katawan. Bahagya kong pinisil ang matambok niyang puwetan at pagkatapos ay hinawakan ko rin ang kaniyang pagkakabae. Natutuwa ako dahil hindi siya nagpupumiglas. At natuto na rin siyang sabayan ako. Unti-unti

niyang nasusundan ang galaw ng labi ko kaya naman habang hinahalikan ko siya, hinahawak- hawakan at pinipisl- pisil ko ang kaniyang p.e Tangina! Nag-iinit na ako ng sobra! Sa gigil ko ay itinapat ko sa kaniyang dibdib ang aking naninigas na ahas at ikiniskis ko ito. Mabagal at madiin ang ginawa kong pagkiskis sa pagitan ng kaniyang hita kaya mas lalo akong nasabik at nanggigil. "Pabili po ng cake!" Agad na naghiwalay ang aming mga labi habang kapwa kami hinihingal dahil kinapos kami ng hininga sa tagal na magkalapat ang aming labi. "Nandiyan na po!" sabi ni Camilla bago ako umalis. Habang ako naman ay napahawak na lang sa aking alaga na ngayon ay tigas na tigas. Tangina! Ang sakit ng puson ko! Agad akong nagtungo sa banyo at saka mabilis na ibinaba ang aking salawal. Hinawakan ko ng mahigpit ang aking alaga at nagsimulang laruin ito mabilis habang iniisip na hawak ko ang perlas na silangan ni Camilla. "Ah  Mas binilisan ko pa ang pagtaas at pagbaba ng kamay ko hanggang sa sumirit na ang katas ko. Hinihingal akong napalunok ng laway habang nakatingin sa kamay kong may katas ko.

 

Kabanata 79

 Camilla's P. O.V.

 "Argh kainis!" bulyaw ko sabay taklob ng kumot sa mukha ko. Matapos ang pangyayaring iyon, pagkauwi ko sa apartment ay hindi na ako nakatulog ng maayos. Naiisip ko kung paano ako hinalikan ni ninong Gray at hinawakan ang maselang parte ng katawan ko. Ewan ko ba kung bakit hindi ko nagawang magpumiglas na para bang natunaw akong bigla at hinayaan siya sa ginawa niya sa akin. Ganoon ba talaga kagaling ang ninong Gray ko na iyon kaya lahat ng babae ay talagang matutunaw o nanghihina kapag siya na ang gumalaw? Pakiramdam ko nga ay magkalapat pa rin ang labi namin at hawak- hawak niya pa rin niya ang maselang parte ng katawan ko. "Hay, nakakainis! Hindi na ako makatulog..." bulong ko sa aking sarili nang tingnan ko ang oras sa aking cellphone. Ala una na ng madaling araw pero ako ito pa rin gising na gising. Nakakainis itong si ninong Gray! Bakit niya kaya nagawang halikan ako? Hindi kaya may pagnanasa talaga sa akin si ninong Gray? Sabagay may masasabi naman kasi talaga ang ganda ko at ang katawan ko kaya may maipagmamalaki rin ako. Pero naiilang ako na hindi ko maipaliwanag dahil ninong ko siya. Pero hindi ko naman siya kadugo 'di ba? Bahala na dahil nagkakamabutihan kami ni George kahit papaano ay napapasaya naman ako ni George. Kaya ngayon ay nalilito na ako kung sino ang sasamahan ko sa kanilang dalawa. Masyadong mabilis si ninong Gray at nagawa niya kaagad akong halikan at hawakan. Samantalang George ay tamang kain lang kami sa labas.

Pero ang masasabi ko lang, ang sarap sa pakiramdam ng ginawa niya. Talagang nanindig ang balahibo ko at nanghina ako na para bang gusto ko ulit na gawin niya iyon sa akin. Pero nakakahiya naman kung ako ang unang magpapakita ng motibo sa kaniya para gawin niya iyon sa akin. Huminga ako ng malalim bago muling ipinikit ang aking mga mata. Siguro umabot na ng alas tres ng madaling araw bago ako nakatulog. Kaya naman kinabukasan pagdating ko sa bakeshop ay sabog na sabog ako dahil antok na antok pa ako. "Hays...." Binuksan ko na ang bakeshop at nagtungo ako sa pantry. Laking gulat ko nang makita ko doon si ninong Gray na nagpupunas ng mesa. "Pakening shet! Anong ginagawa mo dito, ninong Gray? Paano ka nakapasok?" gulat na gulat kong tanong sa kaniya. Ngumiti naman siya. "Good morning, Camilla. May susi ako dito 'no. Duplicate. Wala lang. Naisip ko magpunta dito tutal wala naman akong gagawin sa bahay. Pahinga ako ngayon sa mga shootings. Gusto kong mag- relax. At itong place na 'to ang naisip kong puntahan. Gusto kong matutong mag-bake ng cake." Napaawang ang bibig ko. Sigurado ba ito si ninong Gray sa gusto niyang gawin sa buhay niya? Ano bang nangyayari sa kaniya at naiisipan niya ang mga ganitong bagay? "Ninong... nakatira po ba kayo ng shabu?" Nanlaki ang mata niya. "What? Anong shabu? Hindi ako gumagamit no'n "Eh kasi naman ninong Gray, nagugulat ako sa mga sinasabi ninyo. Bakit bigla niyong naisipang magpunta dito at matutong mag- bake ng cake? Eh 'di ba ayaw niyo nito?" "Ha? S- Sinong nagsabi?" Ngumiwi ako. "Si mommy po ninyo. Si ma'am Avannah. Wala raw kayong hilig dito at gusto niyo lang na mag- artista kaya nga ayaw na ayaw niyo raw po itong bisitahin. Bihira lang daw kayong bumisita dito sa bakeshop." Namilog ang mata niya at saka bumuka ang bibig niya pero wala naman siyang nasabi. Totoo naman kasi ang sinabi ko. Sinabi sa akin ni mommy Avannah niya na wala raw panahon na pumunta dito si ninong Gray. At naiinis nga siya kapag inuutusan siya ng mommy niya na magpunta dito. Bigla ko tuloy naisip na baka kaya nandito si ninong Gray ay para makasama niya ako. Pero ayoko namang maging assuming. Baka naman kasi talagang gusto niya lang matutong mag- bake ng cake. "Nag... nagbago na ang isip ko. N- Naisi ko kasi na... parang ang sama ko namang anak kung... kung ano 'di ba?" Tumaas ang kilay ko. "Kung ano po?" Marahas siyang kumamot sa kaniyang ulo. "Kung... kung papabayaan ko ang business ng mommy ko. Kasi syempre nag-iisa lang nila akong anak kaya talagang inaasahan nila ako na bantayan ang mga negosyo nila dito sa Pinas. Naisip ko na ayos lang pala sa akin na doon muna sila sa ibang bansa magsaya. Kasi matanda na sila. Gusto ko na maging masaya silang dalawa. Mag- enjoy sila sa paggala nila. Kaya naisip ko na... magiging mabuting anak na ako simula ngayon. Magkakaroon na ako ng pakialam sa negosyo nila," mahabang sabi sabay ngiti ng para bang nag-aalangan pa. Call.. Tumango na lang ako kahit na hindi ako kumbinsido sa sagot niya. Eh ang sabi kasi

sa akin ng mommy Avannah niya, mas gusto lang daw na magliw- aliw ni ninong Gray. Makipag- inuman o mambabae. "Ayos lang ba sa iyo na turuan mo akong mag-bake ng cake?" malambing na sabi niya sa akin kaya napatingin ako sa kaniya. Ano kaya itong eksena ni ninong Gray? Bakit parang biglang naginh malambing ang boses niya? Naging mapang-akit siya? At mas lalong naging guwapo sa paningin ko? "A-Ayos lang naman po sa akin..." Ngumisi siya. "Okay! So ano ang una kong gagawin?" "Maglampaso po." "What?" nanlalaki matang sabi niya. "Bakit parang nagulat po yata kayo?" "Eh kasi bakit naman maglalampaso? Eh magpapaturo nga ako sa iyo mag-bake?" Nginitian ko siya. "Ninong... tuwing umaga, bago po ako mag- bake ng cake ay naglilinis muna ako ng bakeshop. Syempre po kailangan palaging malinis dito sa loob ng shop dahil pagkain po ang tinitinda natin. Magwawalis, maglalampaso, magpupunas ng glass window at kung ano-ano pa. Kaya magwawalis na muna ako bago ka maglampaso. Ayos lang po ba sa inyo o hindi?" "A- Ayos lang naman. S- Sige na, halika na maglinis tayo." Pasimple akong natawa. Kinuha ko na ang walis at saka nagsimula ng magwalis. Kahit na nililinis ko na ito bago umuwi, naglilinis pa rin ako kapag papasok na ako dito tuwing umaga. Para sigurado na malinis talaga ang paligid. Pagkain kasi ang binebenta ko kaya dapat malinis talaga dahil may mga maaarteng customer. "Tapos na ako magwalis. Maglampaso ka na po, ninong. Nandiyan na ang mop," sabi ko sa kaniya. "Okay sige, akin na ang mop." Pinanuod ko siyang maglampaso ng sahig. Natatawa na nga lang ako sa ginagawa niya. Halatang walang alam sa ganitong gawain. Pero bahala siya diyan dahil gusto niyang matuto. Kaialngan lahat malalaman niya. "Medyo diinan mo po ang paglampaso, ninong para matanggal talaga ang mga dumi." "Oo sige. No problem," sambit naman niya. Matapos niyang maglampaso ay nagsimula na akong turuan siya. Tahimik siyang nakikinig sa mga sinasabi ko. At bawat pagsalin niya ng mga dry ingredients ay Kailangan talagang maingat. "Siguraduhin mong tama ang mga nilalagay mong dry ingredients, ha? Double check mo lagi ang tingin sa recipe. Ang paggawa ng cake ay hindi katulad ng pagluluto ng ulam. Kapag nagkamali ka sa pagbe- bake, talagang ulit sa umpisa. Hindi kagaya sa

ulam na puwede mo pang gawan ng paraan." "Opo sige ma'am." Tinarayan ko siya. "Anong ma'am ka diyan?" Tumawa naman siya. "Eh kasi parang ma'am ang galawan mo. Ang cute mo nga. Parang gusto tuloy kitang maging ma'am. Pero mas bagay ka na maging mommy ng anak ko." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niyang iyon at ilang segundo ko pang napagtanto ang sinabi niya kaya nabato ko siya ng tablespoon. "Hoy, ninong Gray! Bakit nagiging malandi ka? Tandaan mo, may kasalanan ka pa sa akin. Hinalikan mo ako ng matagal! Halos malunod ako at hindi makahinga sa ginawa mo! Tapos hinawak- hawakan mo pa ako sa ano!" sabi ko sa kaniya sabay irap. "I'm sorry... hindi ko lang napigilan ang sarili ko. Galit ka ba sa akin? Anong gusto mong gawin ko para mapatawad mo ako? Gusto mo bang sampalin ako o sipain sa mukha?" tila batang kawawa na sabi niya. Mahina akong natawa. Marunong pa lang magpabebe ang ninong Gray ko na 'to. Kung sa mga movies niya, ang angas niya, arogante at masungit. Pero tingnan mo ngayon, pabebe sa akin. Natatawa na lang ako sa kaniya. "Sige na, Camilla... sampalin mo na ako. Kahit malakas pa. Kahit ilang beses pa. O 'di kaya sipain mo ako. Bilis na, " nakangusong sabi niya. "Ewan ko sa iyo ninong! Pabebe ka masyado hindi bagay sa iyo! Ang pangit mo, ninong!"

 

Kabanata 80

 George's P. O. V.

Pinagmasdan ko ang larawang kuha ko kay Camilla kung saan nakatitig ako sa malusog niyang dibdib. Sabik na sabik na ako sa babaeng 'to. Gusto ko na siyang tikman. Sa bawat araw na nagkakasama kami, mas lalo akong nanggigil sa kaniya. Pero kailangan kong magpigil at umakto na isa akong marespetong lalaki. Kahit gustong-gusto ko na siyang birahin. Sa totoo lang, wala naman akong gusto sa babaeng 'yon. Nang malaman ko na inaanak pala siya ni Gray, doon ako nagka-interes dahil sa alindog na taglay niya. At ngayon sa nakikita ko, masyadong protective sa kaniya si Gray. At mukhang close na close sila. Kaya puwede ko ring gamitin si Camilla laban kay Gray. Gusto ko ng mapasama sa koleksyon ko si B Camilla. Koleksyon ng mga babaeng tinitikman ko lang pagkatapos ay pagsasawaan. "Ano? Pinagjakulan mo na naman ang babaeng 'yan?" sabi ni Jam sabay tawa ng malakas. "Gago! Hindi. Tinititigan ko lang ang dibdib niya. Ang lusog kasi. Sarap lamas- lamasin," sabi ko sabay tawa ng malakas. Naupo siya sa tabi ko. "Kahit kailan kupal talaga ang Gray na 'yon. Masyadong bakaw

sa kasikatan. Walang kakontentuhan. Sikat na siya at alam ko naman iyon. Pero hindi man lang niya tinanggihan ang bagong offer sa kaniya? Para sana sa akin ibinigay? Talagang tinanggap niya! Kupal talaga!" Asar akong natawa. "Eh ano pa ba ang aasahan mo sa kupal na 'yon? Masyadong sugapa sa projects. Hindi man lang marunong Love never fuiss tumanggi para naman maibigay sa iba. Feeling niya kasi siya na ang pinakamagaling na artista sa inyo. Pinakaguwapo. Pero wala namang binatbat sa kaguwapuhan mo. Bulag lang masyado ang mga fans niya at hindi makita na mas guwapo ka pa sa kaniya." Natawa naman siya. "Siguro mahilig talaga sa mga kupal ang fans niya. Madali niya itong nauto. Isipin mo, ang dami niyang issue sa mga babae. Dakilang fuckboy nga siya. Kung sino- sinong artistang babae ang tinitikman niya pero ayos lang iyon sa mga babae. Ibang klase, 'di ba? Magaling siguro siyang mang uto. Sanay na sanay mang- uto. Gusto ko na talagang patulan ang lalaking 'yon kaso wala akong magawa. Kailangan kong magpanggap na mabait at aping-api sa harap ng camera. Para maisip ng mga tao na siya ang masama. At sana naman ang makakaranas ng ganito. Excited na akong makita ang pagbagsak ng career niya." Nginisihan ko siya. "Huwag kang mag- alala, ako na ang bahala sa iyo. Huwag mo na lang siyang pansinin. Baka isipin niya pa na naiingit ka. Lalo lang lalaki ang ulo ng lalaking 'yon." Tumingin siya sa akin. "At ano naman ang binabalak mo, George? Huwag na kaya. Hayaan mo na lang ako. Sa tingin ko naman, sisikat din ako soon. Siguro kailangan ko lang talaga maghintay ng tamang panahon para mapansin alo," malungkot niyang sabi. Bumuntong hininga ako. "Ilang taon ka na ba sa industriyang 'yan? Tatlong taon? Limang taon? Pero anong nangyayari? Nasa baba ka pa rin eh siya? Wala pang isang taon, sumikat na. Kung hindi siya bakaw, alam naman niya sa A sarili niya na sikat siya, dapat sana marunong siyang makiramdam. Marunong siyang tumanggi. Pero hindi siya marunong. Puro lang siya tanggap nang tanggap. Kahit na, napaka- hectic na ng schedule niya, talagang wala siyang pinapalampasa. At sa tingin ko nga, ginagawa niya iyon para wala talagang matira sa iyo. Ganoon siya kakupal. Gumising ka nga, Jam. Huwag ka kasing puro tahimik lang sa tabi. Gumanti ka" Bumuntong hininga siya at saka tumingin sa ibang direksyon. Nang dumating ako sa puntong ayoko ng mabuhay, si Jam ang nandiyan para sa akin. Talagang sa lahat ng naging kaibigan ko, siya lang ang totoo. Siya lang ang bukod tanging hindi ako siniraan. Na wala siyang sinabi sa akin na hindi maganda. Siya ang palaging nagpapayo sa akin. Tapos siya itong ginagawang kawawa. Hayop talaga ang Gray na iyon. Hindi marunong makiramdam. Kung sana tumatanggi siya kahit papaano, mapipilitang i- offer sa iba ang projects na dapat para sa kaniya. At sa tingin ko naman ay gagawin ni Jam ang lahat para magampanan ng maayos Magaling si Jam, Para sa akin siya ang number one. Hindi naman ako nagagaling sa Gray na iyon. Malakas lang siya dahil ang dami niyang fans. Pero sa totoo lang, mas magaling umarte si Jam. Siya ang the best. "Hayaan mo na lang, George. Tamang reklamo at ingay lang muna ako dito sa tabi. Tamang inggit lang muna ako. Pero naniniwala ako na aangat din ako. Malay mo, after ten years biglang mag-boom ang career ko, 'di ba?" aniya sabay tawa. Napailing ako. Ito na naman siya. Matapos makapagsalita ng kung ano ano para mailabas ang sama ng loob niya, bigla siyang kakalma. Bigia siyang lalambot. Sa

totoo lang, mukha lang strong person si Jam dahil iyon ang pinapakita niya. Pero ang totoo, palabas lang niya iyon para hindi siya kaawaan. Pero napakalambot niya. Kaya palagi siyang nagra- rant sa akin. "Ewan ko sa iyo. Napakatagal na ng sampung taon. Parang sinasabi mo naman na napakahina mong nilalang para umabot ka pa sa ganoong taon bago sumikat at makilala ng lubusan. Kung garapal ang galawan ni Gray, maging garapal ka rin. Hindi iyong kunwari malakas ka pero mahina ka. Tama na ang kagaganiyan mo, Jam. Ako na ang bahala sa iyo. Humanda sa akin ang Gray na iyon." Nakuyom ko ang kamao ko sa matinding inis. Hindi naman siya nagsalita. Tumahimik na lang siya at tinawanan ako. Ako naman ang babae kay Jam. Panahon na para masupla ang Gray na iyon. Panahon na para pabagsakin siya dahil masyado siyang pasikat. Akala naman niya lahat ng tao ay natutuwa sa kaniya. Hindi niya alam, marami ang hindi dahil sa kayabangan niya. KINABUKASAN ay nagpunta ako ng maaga sa bakeshop na pinapasukan ni Camilla at nagdala ako ng maraming pagkain. Patay gutom kasi ang babaeng iyon. Akala mo hindi kumakain. Masyado pang balahura ang bibig. Hindi nahihiya sa mga pinagsasabi niya. Akala naman niya natutuwa ako sa mga ginagawa niya at sinasabi. Hindi niya alam na nauurat ako. Wala man lang ka-class-class kahit papaano. Halatang mahirap na mahirap. Walang alam sa pagiging sosyal. Matapos ko lang talaga siyang matikman, iiwan ko na siya. Bahala siyang magsumbong sa Gray na iyon tutal akala mo kung sinong tatay kung maging protective kay Camilla. Magagamit ko pa ang babaeng 'to laban sa Gray na iyon. "Wow! Ang dami naman nito! Solid!" nakangiting sabi niya habang tinitingnan ang mga dala ko. "Para sa iyo lahat 'yan. Para masarap ang kain mo ngayong umaga," nakangiting sabi ko. Pinagmasdan ko siya. Kadiri talaga kumilos ang babaeng ito. Hindi man lang marunong gumalaw ng mahinhin o 'di naman kaya maging pakipot kahit papaano. Talagang pinapakita niya kung gaano siya kapatay gutom? Mabuti na lang talaga at maganda siya at sexy. Dahil kung hindi, wala naman akong planong pag-aksayahan siya ng oras. At isa pa, gagamitin ko rin siya para magalit ang Gray na iyon dahil mukhang anak ang turing niya sa babaeng 'to. "Tara! Kumain na tayo. Huwag ka ng tumulala pa diyan," sabi niya nang maayos na niya ang mga pagkain sa lagayan nito. "Okay, let's eat. Siya nga pala, nagpunta na ba ang ninong Gray mo dito?' Tumango siya. "Oo bakit?" "Wala lang. Gusto ko kasing makipag- close sa kaniya dahil mukhang over protective siya sa iyo. Mukhang anak ang turing niya sa iyo. Parang hihingi ako ng permiso sa kaniya para maging akin ka," pagsisinungaling ko. "Ay ganoon? Sabagay, solid ninong nga si ninong Gray. Para na rin akong may papa pero sure ka ba diyan? Na gusto mong makipag- close?" Tumataas ang kilay ko. "Oo bakit?"

Ngumiwi siya. "Wala lang. Parang ano kasi... hindi ko alam kung gusto niya bang makipag- close rin sa iyo." Napangisi ako. Mukhang sinasabihan ng Gray na iyon si Camilla ng mga hindi magagandang bagay tungkol sa akin. Sinisiraan niya ako dahil alam niyang kaibigan ko si "Bakit? May mga nasasabi ba siyang hindi maganda tungkol sa akin?" Mabagal na tumango si Camilla. "Medyo. Pero ayoko na sabihin. Ayokong lumala pa ang hindi niyo pagkakaunawaan. Pero sana maging maayos din kayong dalawa." "Magiging maayos naman kami basta huwag ka lang makikinig sa lahat ng sinasabi ng lalaking 'yon." Umarko sng kilay niya. "At bakit naman?" Jam. Nginitian ko siya. "Dahil isa siyang sinungaling na tao. Gago at napakayabang. Kaya dapat na sa akin ka lang makinig at hindi sa iba. Naiintindihan mo ba?"Nanlaki ang mata niya pero agad din siyang tumango. "Very good, Camila. Tama 'yan. Sa akin ka lang makinig at hindi sa lalaking 'yon. Tandaan mo ito, kahit siya pa ang ninong mo, huwag kang magpapakampante. Baka nga mamaya isumbat niya lahat sa iyo ang ginawa niyang pagtulong. Kaya kung may kailangan ka, sa akin ka lumapit. Ako ang bahala sa iyo. At hinding-hindi kita susumbatan dahil isa akong mabuting tao." Namilog ang mata niya. "Talaga?" "Oo. Kaya sa akin ka lang makikinig. Sa akin lang mismo. Hindi sa Gray na iyon...."