Lahat ng bagay ay may hangganan. Lahat ng tao ay may katapusan. Kasabihan na kanina pa nanunumbalik sa utak ni Morley na kung saan ay hindi niya lubos maisip na magkakaroon rin pala siya nang pagkakataong maniwala sa ganoong klase ng talasilata. She hates everything regarding to her parents planned. She hates as to how they controlled her decisions and her likes. Papaano siya maaatim ng mga itong ipakasal sa lalaki na kahit isang beses ay hindi man lang siya nagkaroon ng pagkakataong kilalanin ito. Are they some sort of selling her for the sake of money in return? “Lady Morley. May balak ba kayong pagkain na i-take out bago tayo tumuloy sa mansyon? Maaari akong lumabas upang bilhin ang gusto niyo.” Binalingan siya ng personal driver niya sa araw na iyon at walang ganang itinaas niya ang sunburned shades bago sumagot. “I want lasagna. Iyong mainit pa sana at tumuloy ka na rin sa Mc’coffee. Orderan mo ako ng miktea in flavored of red velvet.” “Yes lady.” Matagumpay na lumabas ang driver samantalang nanatili pa muna siyang steady sa kinauupuan bago niya ginawa ang hakbang na pagtakas magmula kanina pa. Kung ito ang natatanging paraan upang hindi matuloy iyong kasal. Then Morley Aurora Lopez can’t bare the time. Kung maaari ay aalis siya sa poder ng mga magulang niya na walang ibang ginawa kundi ang kontrolin siya. Dahan-dahan niyang binuksan ang kotse gamit ang karayom na pa-sikreto niya pa talagang kinupit sa dresser ng wedding planner niya kanina. Her father is a wicked man. Mahigpit nitong pinagsasabihan ang mga driver niya na i-lock ang pintuan sa tuwing may bibilhin ito at hindi siya kasama, but today, mukhang sa kanya umaayon ang tadhana. Hawak ang salawal at bitbit ang hindi niya kabigatang bag ay maingat ang dalaga sa ginawa niyang paghakbang. Alerto siya sapagkat alam niyang nakapaligid lamang sa isang tabi ang mga tauhan ng ama niya. Plus the rumored prowess of her soon to be husband ay ganoon rin ang galawan nito at malapad ang connection saan mang panig ng mundo. “Boss, emergency! Lady Morley has gone. Pagbalik ko kanina sa kotse ay nakabukas na ang likurang bahagi ng sasakyan.” Shit! She automatically distance herself on the driver who is now calling some help for those bodyguards that her father hired. Hayop talaga! Hindi talaga siya matatahimik kung hindi siya makakatakas ngayong gabi. Itinaas ni Morley ang suot na leggings hanggang tuhod at kaagad kumaripas ng takbo palayo sa mga tauhan ng kanyang ama. Ngunit sa kamalas-malasang pangyayari ng buhay niya’y may isa pa talaga ang napansin siya. Habol niya ang hininga nang matanawan niya sa dulo ang makasalanang clubhouse at napa-sign of the cross pa kasabay ng pagbaling niya sa mga men in black na talagang hinahabol pa siya. “Oh God! Please let me escape.” She has no choice, but to get inside on the said clubhouse at balak pa sana siyang harangan ng mga bouncer ngunit dahil may hawak siyang malaking halaga na nakapaloob sa bitbit na bag ay itinapon na lamang niya iyon sa kung saan bago na nga siya nakapasok sa iba’t-ibang kulay ng disco lights na agad sumalubong sa kanya. Everyone didn’t mind as to how the way she entered the said clubhouse. Panay lamang ang pag-indayog ng balakang ng mga ito kasabay nang napakaingay na tugtog. Nilingon niya ang pinanggalingan, at napangiti si Morley ng makitang walang kahit na anino ng mga men in black ang nakasunod sa kanya. Then all of a sudden. The disco lights gotten off. Kinabahan kaagad siya sapagkat ayaw niya ng eksenang ito sa kadahilanang namamawis kaagad ang buo niyang katawan. Kasabay ng paghinto ng mga mananayaw roon ay siya ring pag-usal ng dalaga ng mga panalangin na sana ay maging matagumpay ang pagtakas niya ngayong gabi. “Morley Aurora Lopez!” Nanlaki ang mga mata ng dalaga ng marinig ang boses na iyon gamit ang mega phone kasabay na rin ng muling pagbukas ng ilaw ay napaawang na lamang ang labi ni Morley habang nakatingin sa unahan na ngayon ay wala ng bahid na kaguluhang mga mananayaw na naroon. Nahahawi na sa gitna ang daan at lahat ng atensyon ay nasa isang tao lamang natuon. A guy in a dim reaction who is staring daggers at her made her knees tremble in fear. Who is this guy? “Is that Liam? Oh God! Bakit napakagwapo niya?” “He is. Nakabalik na pala siya galing Canada? Geez! Hindi na rin pala kulang ang miyembro ng club ngayon.” That was one of the girls statements, but Morley can’t even take her eyes away from the guy who is now looking intently at her at mukhang wala pang balak na lisanin ang tingin sa kanya. Kapagkuwan ay inangat nito ang hawak na radio phone at kaagad itinapat sa bibig. “I found her. She’s inside the club with me. Get back to your post now. There’s nothing to worry about!” No! Doon lang nakarehistro sa utak niya kung sino itong kaharap. Liam Easton Adler. The man who is her soon to be husband that is known for being a manipulative man in every aspects. He has this authoritative aura and the least thing she can describe him is that…he would pass as terror and feared by many. Dahan-dahan siyang napaatras at tatalikod na sana nang sumalubong ang itsura ng mga men in black na nakapwesto na pala kanina pa mula sa kanyang likuran. “You can’t escape, Ms. Lopez. You will become my wife and you can’t even say no to me, because I, Liam Easton Adler will definitely find the loopholes and can immediately passed even small holes just to reach you out.!” Diyos ko! Papaano na ang hinahangad niyang kalayaan gayong mas malala pa pala ang lalaking ito kaysa sa ama niya? Ramdam ni Morley ang paninitig ng iilan at nakarehistro sa mukha ng mga ito ang pagtataka. Then a warm hand embraced her from behind. Kasabay ng kanyang malalim na pagsinghap ay ang pagdiin pa ng talipandas sa kanyang katawan palapit sa malapad nitong harapan. Mahabaging langit! “You can’t escape from me. I am a billionaire and has a tight of connections in local to abroad. Kahit saang lupalop pa man ng mundo iyan. Mahahanap at mahahanap kita kung saan ka man papatungo para magtago.” Ang paghalik nito sa kanyang pisngi ang siyang naging dahilan kung bakit nanayo na lamang ang kanyang mga balahibo. Kulang ng isang kapasidad si Morley upang palisin ang katawan ng lalaki na ngayon ay hilang-hila na siya palabas sa naturang makasalanang establisyemento at doon ay kitang-kita ng dalaga ang mga kasamahan nito sa club na kakagaling pa lang sa pag-d-drag race base sa mga suot nito. “We just got the news. Mabuti at nahanap mo kaagad siya.” Came from a curly hair guy na hawak pa rin ang helmet sa tagiliran. Kanina pa siya nagpupumiglas ngunit gamit ang isang kamay lang ay matigas nitong idinikit pa ang katawan niya sa lalaki na ngayon ay madilim na ang mukhang binalingan siya. “We’re sorry for you, Lady Morley. But our friend right here was gone crazy. Pasensya na! Hindi ka namin matutulungan palayo sa mga kamay ni Liam.” Grabe na ang pagtahip ng kaba sa kanyang dibdib ng makita ang lagpas sampong itim na mga kotse sa kanilang harapan at isa-isang nagsilabasan roon ang mga men in black. Kapagkuwan ay naglakad palapit sa kanya iyong driver na nilaglag siya. Gamit ang malayang kamay ay umigkas ang kanyang kamao sa lalaking tumabingi man ang ulo ay wala naman itong naging reklamo. “Hayop ka! You ruined my plan, asshole. Damn you!” Yumukod ito. “I can’t literally drop Mr. Adler’s order. Lady Morley! Trabaho lang.” Shit! Pati sa loob ng bahay ay may espiya pala. Puot at galit. Iyon ang nararamdaman ngayon ni Morley. Katabi ang tinaguriang manipulative billionaire sa loob ng sasakyan ay gusto na lamang niyang umiyak. Wala na talaga siyang takas at bilang nalang ang mga araw ng pagiging dalaga niya sapagkat palapit na ng palapit ang nakatakdang araw ng kanilang kasal. “You’re tired. You can sleep in your designated bed.” Inayos nito ang putting kubrekama at malayang tinapik iyon bilang tanda na gusto nitong mahiga na siya roon. Hindi niya alam kung ano ang binabalak ng parents niya at hinahayaan lamang siyang sumama sa kabahayan ng isang ito kahit na hindi niya pa man ito lubusang kilala. “C-can you…can you please let me go home? I—I am not comfortable being with—” “I know. I won’t do anything unless you say so. If you want, I can leave you all alone here. Just don’t try to escape dahil hinding-hindi ka talaga makakatakas sa akin.” Isa iyong babala na may kaakibat pa na pagbabanta. “Feel free. Nakausap ko na rin ang mga magulang mo na nandito ka sa poder ko ngayon. Don’t worry with your father. Ako na ang bahalang kumausap sa kanya ngayon.” ALAM ni Liam kung ano ang nararamdaman ngayon ng dalaga habang nakatingin sa kanya na puno ng galit kasabay ng pagbagsak ng mga balikat nito. “Kung nagugutom ka ay bumaba ka nalang sa kusina at magpahain ng pagkain roon sa may kumedor.” She didn’t response, but tilted her head on one side. Maya-maya pa ay napabuntong hininga ito at sa malayo ang tingin. “I wish this is just a nightmare.” Bulong nito and Liam Easton Adler can’t even imagine as to how difficult for her the situation is. He for some reason can’t drop the bean. Hindi pa ito ang tamang oras upang ihayag sa dalaga kung ano ang kinalaman niya sa mga pangyayaring ito. Maybe he has gone crazy, but he can’t tell her the whole truth either. Pansamantalang iniwanan muna niya ang dalaga sa loob ng silid upang matawagan niya sa study room ang ama ni Morley na ngayon ay halos mapigtas na ang ugat sa leeg habang pilit na kinukuha ang kanyang atensyon sa kung bakit napunta sa kanya ang dalaga sa puntong ito. “M-maawa ka sana sa anak ko Mr. Adler, but she doesn’t have an idea kung bakit nangyayari itong lahat na may kinalaman sa kanya. She only knows the fact that she was bound to marry by someone—” “You didn’t tell her kaya umasa siya.” Isinandal ni Liam ang likuran at inikot-ikot ang recliner pakaliwa at kanan. “I-I was afraid even my wife. Morley is our only child at hindi pa kami nagkaroon ng pagkakataong makausap siya ng masinsinan sapagkat palaging nasa utak niya na lang ay ang makatakas sa poder namin ng sa ganoon ay hindi matutuloy ang kasal ninyong dalawa.” Natampal ni Liam ang noo at panaka-nakang napabuntong hininga. The series of events made his entirety turmoil and subsided. “Allow her to atleast have the freedom. Magbabayad ako kahit na anong halaga huwag lamang ang anak ko Mr. Adler maawa ka.” “Kapalit ng dalawang milyon na utang mo sa kompanya Mr. Lopez, I think I have the rights to withdraw your daughter bilang kabayaran. Tama ba ako? Besides, you agreed. Your wife agreed. Lagpas tatlong buwan na ang binigay ko sa inyong palugit subalit hanggang ngayon ay hindi niyo pa rin naibalik ang pera sa kompanya ko.”  Rinig ni Liam ang mahihinang paghikbi ng asawa ni Mr. Lopez ngunit sarado na ang utak niya at dibdib upang kaawaan pa ito. “S-she, she even don’t know that you are the one who keeps an eye on her through your men around. Ang alam ni Morley ay mga tauhan ko iyong mga kasama niya, pero ang totoo—” “I know. Everything regarding to where she stands now was related to me of course. Sasabihan ko na ba siya sa katotohanang kabayaran siya sa utang ng ama niya?” He remained stoic, he is expressionless, he doesn’t have an assurance that he can make her happy, pero gagawin niya ang lahat. She knows Morley more than a decade now, at ngayon niya lang nakita ng personal ang dalaga dahil kakagaling palang niya from Canada. He owns several firms, enterprises and the most intriguing part is, he is the CEO and the sole owner of Adler’s group of companies at kilala ang kanyang pag-aari saan mang panig ng mundo maging sa Asya man o kahit na saang pulo. Liam Easton Adler claimed the surrogate “monster”, “beast” and “manipulative” in dealing with his amenities alongside with the companies doing such illegalities mapabagsak lamang ang kompanya niya, but he is wise. Mas nauna pang bumagsak ang mga kalaban niyang kompanya kaysa sa mismong pag-aari niya. “Did you checked on her?” “P-pasensya na po sir pero kasi kanina pa ako kumakatok sa kanyang silid ngunit hindi niya ako pinagbuksan para makapag-agahan na sana siya.” Inangat ng binata ang tingin sa serbedura na hindi siya magawang tapunan ng tingin at ang bitbit na food tray ay bahagyang nanginginig. Tumayo siya at pagkatapos ay minamnaman ang reaskyon ng serbedura at maya-maya pa ay inabot ang radio phone sa nakatukang monitor sa dulo pa ng kanyang kabahayan. “Any circumstances last night?” “Wala po sir. Wala naman kaming namataan kahit na ano. All cleared.” Binalingan niya nang tingin ulit ang serbedura pagkatapos niya nang maibaba ang hawak na radio phone at kapagkuwan ay napabuntong hininga siya. “Give me the key. That woman is really a headache.” Dahil walang sapat na pahinga si Liam kaka-monitor niya sa kompanya kagabi pa ay kulang ang isang araw upang matawag na buhay siya. He looks liked a mess recently at wala man lamang siyang magagawa upang matabunan ang eyebags niya dahil sa dagdag sakit sa ulo na naman ang babaeng dinala niya sa kabahayan kagabi pa. Pinakiramdam ng binata ang paligid. Tahimik ang silid ni Morley at dahil roon ay bahagyang umahon ang kaba niya sa dibdib. Nang sa wakas ay matagumpay niya nang nabuksan ang pintuan. Horrible events welcomed him kasabay ng pagbagsak ng food tray na bitbit ng serbedura ay umalingawngaw rin ang napakatinis nitong pagtili. Morley was lying on the bed, blood was fresh as hell and the evident of the tempered glass na sadyang binasag ay siyang ginamit nito upang maglaslas. “Oh God! Call doctor Romano. Faster!” Mabilis na nagsikilusan ang mga service crew maging ang iilang bodyguard ay nagtawag pa ng iilang medical personnel abroad na konektado pa rin sa kanya upang matingnan kaagad ang lagay ng dalaga. His eyes were shut at napahilamos na lamang sa mukha. Kanina pa rin nangangatal ang mga kamay niya upang alamin kung ano na nga ba ang resulta. “Please refrain yourself to stay with her for a long time Mr. Adler. She was profusely depressed and commiting suicide was her friend back then. Did you put pressure on her? I had found out later that she also fighting with anxieties.” Anxieties and depression. The mere factual events made Morley to end up her life made Liam to had enough his time for the assurance of her security. Ni hindi niya pinaalam sa mga magulang nito ang nangyari at pinanatili pa munang sikreto dahil baka maghihisterya ang mga iyon kapag nalaman ang totoo. “Allow me to go h-home please. A-ayaw ko dito. A-ayaw ko ng sinasakal ako.” “No, you can’t. You’ll be staying with me with all your life lady. I owned you. Even your parents can’t do even a single thing to get you back. I will enclosed the deal, for a reason that you’re mine. Given the fact for the unknown reason for you, I won’t be having a low class method in accordance with your act. I owned you, that was mere enough.” 

Kabanata 2

Mahigpit ang hawak ni Morley sa kumot. Kanina pa nagbabadya ang mga luha niya ngunit kapansin-pansin na wala man lamang umaagos na tubig mula sa mga mata niya. “Do you want to get out to breathe some air? I can accompany you if you need to.” “Hayaan mo akong mapag-isa. I need my parents for me to have a clear of mind. Beside, I don’t know you. You are a pure stranger to me at hindi sapat ang pagbabait-baitan mo sa akin upang mapapayag akong makasal sa iyo dahil hindi iyon mangyayari.” Bigla na lamang niyang naramdaman ang pag-angat ng kanyang pwetan at nang matingnan ng dalaga kung sino iyong pangahas. It was Mr. Adler who carried her in a bridal style and place her on the terrace from her room in just a one side. “I don’t know what is your thoughts towards me, but give me a little bit of your presence. Magkakaintindihan tayo kung hindi lang likas na matigas iyang ulo mo.” Wika nito sa malumanay na boses habang hinahayaan siya nitong makaupo sa long sofa at ramdam ni Morley ang sariwang hangin na tumatama sa mukha niya. “Leave, then I will be fine.” “No. I’m afraid you would jump in here to there.” Binalingan niya ng nakakamatay na tingin ang lalaki. “Hindi ako baliw upang patayin ang sarili—” “And what you did last night was an incident?” Bumaba ang tingin nito sa kanya dahil nakatayo lamang si Liam sa tagiliran niya. Kapagkuwan ay bumaba pa ang tingin nito sa kaliwang pulsuhan niya at ang sunod na ginawa nito ay talagang hindi inaasahan ni Morley na susuriin talaga ng binata ang sugat niya sa pulso. “Maswerte ka pa rin dahil dumating ako. Paano na lang kung hindi ko kinuha sa katulong ang spare key ng kwarto mo?” “Edi patay na ako ngayon. At least wala na akong problema hindi ba?” “You’re no fun, Morley Aurora Lopez.” Inabot ng lalaki ang kanang kamay niya na naman sa puntong ito. “Ano ba! Refrain yourself from touching me.” Ngunit sa halip na tumugon, isang nakakamatay na tingin na mala-mulawin ang kaagad na iginawad nito. “Hindi ka mabubuntis gamit ang kamay ko. Para saan pa at ikakasal na rin naman tayo, masanay ka na. I am born touchy, more likely from the woman’s body!” Napangiwi ang dalaga at kaagad binawi ang palad niya na hawak nito at kapagkuwan ay dagliang dumistasya. “Arte! Hindi kita gagalawin kung walang permiso mula sa iyo. I know you’re virgin and—” “Bastos ka! Umalis ka na.” Tumabingi ang ulo nito at walang reaskyon ang binata na tiningnan siya ng mariin. “I won’t leave you here. The doctor says everything regarding with your situations now kaya imposibleng hahayaan kitang mapag-isa rito sa kwarto mo.” Maya-maya pa ay tumayo ito at may kung anong tinitipa sa cellphone ng hindi inalis ang tingin sa kanya. “Bring us the food. Kanina pa kumakalam itong sikmura ko. And will you please consider putting bacon in the sandwiches. Morley might have an appetite to eat now. Plus the dressing and…the milktea in flavor with a red velvet.” Natakam yata ang dalaga sa huling sinabi nito ngunit hindi niya pinahalata. Maybe this guy is putting a bait, but she’s not a beggar to plead with foods to eat. Gayunpaman, kagaya ng inaasahan. Totoo ngang may milktea na inihain ng katulong only to find herself na kanina pa siya nagugutom ngunit kung kasama rin naman niya sa agahan ang lalaking ito, mas makakabuti pa sigurong tantyahin na lamang niya ang bituka nunkang magkalaman ang sikmura niya kaharap ang lalaking hindi naman niya lubusang kilala. “I know you’re hungry. Eat yours now. May pupuntahan tayo pagkatapos rito.” “Hindi ako nagugutom.” Ngunit nang tumunog ang kanyang tiyan ay gusto na lamang ni Morley na maglaho na lang bigla. Nakakahiyang magsinungaling kahit na gustong-gusto niya nang lantakan ang mga pagkaing nakahain sa lamesa. “Hindi ka nga nagugutom.” He lamented with the matter of fact accompanied by logical thinking. “Well then, tapos na rin naman ako…tatawag na ba ako ng katulong upang ligpitin itong pinagkainan ko. Sayang naman, masarap ang milktea in flavored with red velvet dahil lubos pa ang lamig. Ayaw mo ba? Ipapatapon ko na lang Napigtas na ang kanyang pagtitimpi. Kaagad humarap si Morley sa lamesa at mabilis na inabot iyong milktea subalit naunahan na rin naman siya nang lalaki. “You can’t have your milktea without the foods intake. Mangyayaring maiimpatso ka kung uunahin mo ang malamig na inumin. Grab the rice now with the omelette. If you want, may bacon naman. You can choose.” Pasimple siyang umismid. At dahil likas na gutom na nga siya, harap-harapang kinuha ni Morley ang bacon sa harapan ng lalaki kasabay ng pag-angat sa sulok ng labi nito. Kanina pa siya naiirita subalit wala na rin naman siyang magagawa kung paiiralin niya pa ang katigasan ng ulo niya. “I’m done. Give me the milktea.” “Uhh.. uh! Hindi mo naubos ang sandwiches. Why not take a bite? Hmm?” “Ako ba ay pinagloloko mong lalaki ka?” Tumaas na ng bahagya ang kanyang boses dahil sa iritasyon. Pinaglalaruan lang ba siya ng lalaking ito kung ganoon man? “Ibibigay ko sa iyo ito in one condition.” Napasigaw sa inis si Morley dahil sa pinagsasabi ng lalaki. Ano na naman ba ang pumasok sa kukote nito at may pa-condition pang nalalaman? He’s eyes were staring darkly at her wrist at ramdam ng dalaga ang mahigpit na paghawak nito sa paborito niyang milktea. Tumayo ito at harap-harapang hinubad ang pang-itaas na damit kasabay ng paglapag ni Liam sa milktea paharap sa lamesa ay napaawang na lamang ang labi ng dalaga. “H-hoy! A-ano iyang ginagawa mo? If you’re pertaining to have a porn entertainment—” “P-porn? You mean, sex?” Napatayo na nang tuluyan si Morley upang tunguhin ang labasan ng may malamyos na kamay ang humawak sa braso niya. “Bitiwan mo ako kung ayaw mong sumigaw ako rito. You even make me more uncomfortable despite the fact that you’re a stranger—” “Easy. You can have your milktea now, in return. You will go to the hospital with me, ipapagamot natin iyang nilaslas mong kaliwang pulso kagabi.” Nanliit ang mga mata nito at pagkatapos ay malumanay ang pagdausdos ng palad nito sa kaliwa niyang pulsohan at nang mahanap nito iyon ay ramdam ni Morley ang maingat na pag-angat ng binata roon. “You made me worried. I can’t tolerate people who is fighting with depression and anxieties. If you have a problem, I’m always ready to lend my ears. I’m a good listener.” Kapagkuwan ay nahuli niya ang mga mata nito. Naroon nga sa mukha ng lalaki ang pag-aalala subalit hindi siya dapat na makampante. Dapat ay hindi niya lubusang ibuhos ang tiwala rito lalo pa at isa ito sa dahilan kung bakit bigla na lamang magbabago ang buhay niya sa isang iglap lang. “Get dressed…or would you allow me to change your clothes in your room? I can do better.” Mabilis niyang binawi ang pulsohan dahil sa taglay na kapilyuhan na sinabi nito ngunit dahil taglay na ma-pwersa ang paraan ng pagbawi niya sa kamay ay napaigik na lamang si Morley dahil sa bahagyang paghila ay naantala ang temporaring bandeha nito at ngayon ay sunod-sunod na nga ang pagdarugo. Naipikit ni Morley ang mga mata dahil ngayon niya lang naramdaman ang sakit. “Damn it! Why did you pulled it away? You are making your wrist worsen more woman!” Kaagad siyang dinaluhan ni Liam at mahigpit na itinapat sa pulsohan niya ang magkabilang palad nito upang matigil ang pagdugo. “I will really kill you if this wound got an infection.” “T-then kill me now, there’s no point—” “Shut up!” Given the fact that he is shirtless, nagawa pa rin nitong kargahin siya pababa at kaagad nagtawag ng iilang bodyguard saying that she needs to bring in the hospital. “You’re overreacting Mr. Adler put me down so I could definitely—” “Gusto kong ilaglag ka nalang mula sa rooftop pababa ng sa ganoon ay matauhan ka. Tumahimik ka kung ayaw mong samain sa akin.” Hindi alam ni Morley kung bakit bahagyang napangiti siya. Liam Easton Adler has this temper na talaga nga namang katawa-tawa tingnan. And his expression that is filled with darkness made Morley to stop crepting a smile on the lips. “HOW ARE you? Hindi na ba masakit?” Isinandal ni Liam ang likuran sa monoblock chair habang tinitingnan si Morley na ngayon ay kausap na ang doctor. Kanina pa mainit ang kanyang ulo at mas lalo pa talagang dinadagdagan ng babaeng ito. Bigla ay nag-ring ang kanyang cellphone dahilan na bumaling sa kanya si Morley ng walang reaksyon ngunit halata sa disposisyon nito na gustong tawanan siya. “Labas muna ako. Needs to answer the call.” Hindi ito sumagot kaya ay tumayo na lamang siya. “Balik ka agad, will miss you.” Blangko ang kanyang reaskyon na binalingan ang babae at kapagkuwan ay napailing-iling. “Sir. I’m sorry but someone wants you here in the company. May bago ka raw kasing kliyente, do you know Andresa Valdez? She said she has something to do with you today, papapasukin ko ba sa office room mo sir?” Ibinulsa muna ni Liam ang malayang kamay. “Pakisabihan mo siya na kung maaari ay bumalik na lang bukas. May emergency kasi at hindi ako dapat na umalis rito sa ospital.” “Pero kasi sir ang sabi niya ay—” “Who’s the boss?” Natigil ang katawagan niya sa kabilang linya. “I-ikaw po sir. O-okay pagsasabihan ko siya.” Bago pa man maibaba ni Liam ang cellphone ay may inihabilin pa siya sa katawagan na kung maaari ay alamin lahat ng background sa kung sinuman ang papasok sa kompanya niya. He has to be wise upang maagapan ang posibleng mangyayari sa hinaharap. “Sino iyong katawagan mo? Bakit ang tagal mong bumalik?” Inayos ni Liam ang hemline na suot bago tinungo ang kinahihigaan ng dalaga at kapagkuwan ay sinuri ang pulsohan nito. “Nothing important. Your wrist was perfectly bandage. Does it hurt once more?” “Sino nga iyong katawagan mo kanina? Sina mommy at daddy ba?” “No. Someone who is related on my company. Anyway, the doctor said you can directly go home. After here, pupunta tayo sa bahay niyo.” Her face lit up the moment he mentioned “their home”. Liam must go with her for a change. Hindi na siya dapat makampante dahil baka anumang oras ay saang lupalop na naman niya ng mundo hahanapin ang babaeng kabayaran sa utang ng mga magulang nito. Lagpas trenta minuto ay kaagad na nilang narating ang kabahayan. “M-Morley, anak!” Bumaling ang tingin ni Mrs. Lopez sa kanya at kapagkuwan ay yumukod. “Salamat Mr. Adler at dinala mo rito sa bahay ang anak namin.” Siyang pagdating ni Mr. Lopez ay nagbigay galang rin ito sa kanya. Kapansin-pansin ang pagtataka sa mukha ni Morley subalit hindi niya na iyon pinagtutunan ng pansin.Along with the medieval style of the house. Nahagip ni Liam ang iilang picture frame ng pamilya Lopez na nakasabit sa mala-antique na dingding. Napahinto siya sa paglalakad at doon niya lang namalayan na nakasunod pala sa kanya ang dalaga. “Stop staring at my photos Mr. Adler. You must have explain to me too. Ano ang mayroon at bakit ganoon na lamang kataas ang tingin ng mga magulang ko sa iyo?” Hinarap niya ang dalaga. “Discover it yourself. Matutuldukan na ang lahat ng katanungan mo ngayong araw, lady.” Ang marahas na paghawak ng dalaga sa kanyang braso ang naging sanhi kung bakit napako lamang ang tingin niya roon. “I won’t tell you a thing kahit na kalmutin mo pa ako nang makailang ulit. Don’t make some move dahil baka magdurugo na naman iyang pulsohan mo, ‘kay?” Liam did to intertwined their hands at hinila na ang babae papasok sa isang silid. Kasunod niyon ay ang pag-iyak na ng dalaga sa harapan ng mga magulang nito dahil binunyag na ni Mr. Lopez lahatlahat. “I’m sorry anak. Mr. Adler won’t held your hands in trouble. Palagay ako na sa kamay niya ay maayos ang lagay mo. He has a company thoughout Asia kaya kung maikasal ka man sa kanya ay literal na—” “I-I can’t believe it. Sarili kong mga magulang ay ibinenta ako kapalit ng napakalaking salapi.” Liam for some reason embraced Morley for a cause. She pitied the woman and he must do his best inorder for his soon to be will build trust in him. “Don’t worry. You have me.” Wala nang sapat na dahilan upang pigilan pa niya si Morley na ngayon ay iniimpake ang mga gamit upang permanente na ngang titira sa kanyang kabahayan. Could he be happy? Kapalit ng mga luhang ibinuhos nito sa mga magulang ay dalawang personalidad pala ang labis na nagdaramdam. “Sasama na ako kay Mr. Adler kung ganoon. You both betrayed me kaya kung maaari lang naman ay huwag niyo na akong kontakin. Ngayong alam ko na ang lahat. Posibleng dito ko na rin tatapusin ang katotohanang may mga magulang pala ako na ipinambayad-utang!” “N-no Morley. You don’t understand sweetie—” Bumaling sa kanya ang dalaga at kaagad inabot ang kamay nito sa kanya na kaagad naman niyang tinanggap. “You can have me all you want now. Given the fact that my parents dumped me, you will be my guardian now.” Pahayag nito sa mababang boses at namalayan nalang ni Liam na pareho na silang nakasakay sa kotse. “Drive. Don’t mind me. Magiging okay ako, durog nga lang!” Awa ang namutawi sa sistema ng binata habang binabasa ang reaksyon nito. Ngunit wala na siyang magagawa pa roon, Morley Aurora Lopez was his. “Did you cleaned her room well?” “Yes sir. Pinalitan ko rin ang mga kurtina maging ang kubrekama. Maaari niyo na pong pagpahingahin si Lady Morley roon sa itaas.” “Thanks.” Karga ang dalaga sa mga bisig ay maingat si Liam sa kanyang ginagawang hakbang. Dahil sa sobrang sama ng loob at pagod sa byahe ay nakatulog ang dalaga sa loob ng kanyang kotse. “I’m sorry if this events pressured you too much. Rest assured I can’t be your burden. You can rely on me if that’s the case you’d trust me. Good night my lady.” Hinagkan ng binata ang noo nito bago na nga niya nilisan ang silid.

Kabanata 3

HINDI pa man tapos ang klase ay binulabog na si Morley ng mga kaibigan niyang sina Carleen at Rayah. Napapagitnaan siya ng dalawa kaya hindi siya makapokus sa klase dahil panay ang pagkalabit ng mga ito sa kanya. “We heard the news MA.” MA is short for her name Morley Aurora na ang mga kaibigan lang niya ang hinahayaan niyang tawagin siya ng ganoon. “Why are you planning to escape last Saturday? We knew that you are bound to marry someone—” “Talk to you after class. I want to focus on Miss Fauriou’s discussion today.” Pinal na naisatinig niya. “Ang taray!” Pahabol na diskwedo naman ni Rayah na nakaharap sa gawi niya dahilan na gusto na lamang maglaho ni Morley nang tumingin sa gawi nilang tatlo si Miss Fauriou. “Rayah Apostol. Saan nakapwesto ang white board?” Ayan na at nagsisimula na! Pasimple siyang napangiwi ng nagtagal ang tingin ni Miss Fauriou sa kanya. “You’re talking to your seatmate Miss Lopez?” “Hindi po Miss Fauriou. I am listening to your discussion—” “Kanina ko pa napapansin kayong tatlo at nasagad niyo na talaga ang pasensya ko. Stand up all of you!” “But Miss Fauriou—” Bumaling ang professor kay Morley na galit ang mga mata. “Even if your parents has the large amount of share in the campus doesn’t mean you should disobeyed the rule and regulations.” Napaigtad ng bahagya ang dalaga ng bigla nitong kinalampag ang lamesa. “Your grades aren’t good enough as well as you two—” bumaling si Miss Fauriou kina Rayah at Carleen, “—at ngayong nagbibigay ako ng diskusyon ay natural na nagtsi-tsikahan lamang kayo? What a lame!” Nakagat niya ang labi habang binalingan ang mga kaibigan na ngayon ay humihinging dispensa na nakatingin rin pala sa kanya. They are standing on the corner inside the classroom habang may nakapatong na tig-aapat na libro sa kanilang mga ulo at dalawa pa sa kamay. Masyado ng marami ang problema niya kung mag-iisip pa siya ng kung ano-ano. Liam Easton Adler was her guardian now at kung paano siya lumabas-pasok sa Campus ay abaga ng lalaki lahat ng iyon mula sa tuition fees at ang iilang set pa ng kanyang mamahaling school uniforms. But no one knew. No one was aware that she was living with him in the same roof dahil inabandona na siya ng mga magulang niya at ipinambayad-utang sa lalaking bilyonaryo na sa pangalan lang naman niya kilala. Their wedding day is fast approaching at magaganap na iyon sa iilang mga araw na. “You should say sorry for MA, Rayah. Pansin mo naman siguro na kanina pa nakabusangot ang mukha nito at dahil iyon sa iyo. Mag-sorry ka!” “Mag-sorry ka rin Carleen no, tayong dalawa ang may pasimuno kaya mag-so-sorry tayo pareho.” Nasa cafeteria na naman sila ngayon dahil break time na. For some reason, dahil sa minsanang bangayan ng mga kaibigan ay pansamantalang nawawala ang mga problema niya. She was once a lady in the House of Lopez’s, but now she for a reason was so-called a wife of Liam Easton Adler due with an unpayable debt with her parents. “Morley. Pinapatawag ka sa Dean’s office.” Tumahip kaagad ang kaba niya sa dibdib bunga ng paglapit ng kanilang Campus President.Ibinaba niya ang ininom na paboritong Red Velvet Milktea. “B-Bakit ako lang? You should include Carleen and Rayah too dahil nadawit lang ako kanina sa diskusyon ni Miss Fauriou. Oh God!” Ngunit nagkibit-balikat lang ito. “I don’t know about this. The Dean himself mentioned your name alone. Sige na, puntahan mo na roon dahil may bisita rin ang Dean sa office niya e, mukhang galante at bigatin.” Lahat ng alta-presyon ay nasa kanya na yata lahat. Binabaybay niya na ang daan patungo sa Dean’s office subalit ang agarang pagtambol ng kanyang dibdib ay mas lalong nadedepina. This could be the consequences in her friends actions kanina na nadamay lang siya. At ngayong umabot pa nga sa Dean ang issue ay talagang malilintikan siya sa Liam na iyon. “Yes, pinapatawag kita dahil may gustong magshare sa University na nakapangalan mo pa. Your parents has gain luscious amount in the Campus and this one is very factual and pure. Mas malaki mas deserving mo ang grumaduate, Ms. Lopez.” Ano? Wait! Does she has a hearing problem? Pinuri siya ng Dean ngayon-ngayon lang? At ano ang sinasabi nitong may nagbabalak mag-share sa University at sa kanya pa ipinangalan? “T-Teka lang po ahh! Papaanong nakapangalan sa akin e wala naman akong alam tungkol rito and besides, if my parents planned all of this ay baka maniwala pa ako.” Umikot ang mga mata ni Morley ng marinig niya ang isang tikhim kasabay ng kanyang paglingon ay kamuntikan na siyang masamid sa sariling laway ng makita niya si Liam na printeng nakaupo sa mahogany chair habang naka-krus ang parehong magkabilang kamay. Napakunot noo siya at pagkatapos ay nag-iba ang timpla ng mukha at umaarko ang mga labi upang itanong sa lalaki kung ano ang ginagawa nito roon subalit hindi man lang nagbago ang reaksyon nito at mas lalong pinanindigan pa ang pagtitig sa kanya. Kung ganoon? Posible bang may alam na ang Dean na sa bahay na siya ni Liam nakatira and that, malapit na rin ang araw ng kanilang kasal? “Uhh…Ms. Lopez. Siya iyong tinutukoy ko. Si Mr. Adler na kilala sa buong Asya dahil business bachelor at may maipagmamayabang talaga sa buhay.” Kaswal na tumayo si Liam bago lumapit sa kanya at naglahad ng kamay. “Liam Easton Adler, Ms. Lopez. Don’t asked kung bakit sa iyo ko gustong ipangalan ang share ko sa University na ito. Maybe because you have the same name of my soon to be kaya ganoon?” Literal nanlaki ang mga mata niya at doon lang rumerehistro sa utak ng dalaga na nagpapanggap lang si Liam na hindi sila magkakilala kaya ay sinakyan nalang rin niya. “Wow! I should thank you for that. Dapat sigurong mas pag-uusapan pa natin ng maayos ang bagay na ito bago ka maginvest sa University without my proper consent and permission. What do you think Mr. Adler?” Pekeng ngiti ang ipinakita niya sa lalaki maging sa Dean at habang hawak pa rin ni Morley ang kanang kamay ni Liam dahil sa pagha-handshake ay bahagya niya pang hinigpitan iyon ngunit waepek man lang sa loko. “Thank you Mr. Adler. You can visit the University all you want and since Ms. Lopez was the name you provided in the list, she can be your guidance if you wished to venture more in here. Rest Assured the investment you had was taken care of my stockholders.” “You’re welcome Mr. Santiago. I’ll be leaving now. Good day!” Napairap si Morley nang marinig ang magalang na pamamaalam ng lalaki habang nasa likuran siya nito at magiliw pa ring nakikipag-usap sa Dean. Nagsisimula na ang klase dahil alauna na ng hapon subalit heto siya at siguro nagbubulakbol dahil sa biglaang pagdating ng bisita KUNO na sakit rin lang naman sa ulo. “Liam?” Hindi ito sumagot. Pareho na silang naglalakad ngayon sa malawak na hallway na kung saan ay walang sinuman ang naroon dahil malayo pa naman ang silid ng bawat blocks at mga magkakaibang departments. “Liam harapin mo nga ako ano ba?” Then he stop. Turned around and there she saw how expressionless he was. Happy reading! “Kanina pa ako naririndi sa boses mo. Pwede ba tumigil ka na kakakalap ng impormasyon dahil maski isa ay wala kang makukuha.” “That’s not it. Ang ibig kong itanong ay bakit nandito ka at ano naman iyong pakulo mo kanina? My God Liam. Nagkakaintindihan na tayo rito diba? You shouldn’t get involved with those matters involving me. You agreed okay? Pero bakit ganito?” Banayad lamang na ibinulsa ng lalaki ang kanang kamay. “What’s wrong with me entering to your world? Are you afraid that people would know that you are bound to marry the golden billionaire—” “Hey! Hinaan mo nga iyang bunganga mo dahil baka may makarinig.” Hindi niya na napigilan ang tumaas ang boses at bahagya pang tinakpan ang bibig ng lalaki Because she is really afraid that someone might know that she’s the one who is bound to marry with the prestigious Billionaire in the Adler’s group of companies. Ngunit dahil likas talaga na matigas ang ulo ng lalaki. He holds her hand covering his mouth at banayad pang ipinagsalikop iyon sa kamay niya. Morley for some reason ay pinanlakihan na lamang ng mata iyong huli. “You’re mine. At lahat ng kagustuhan ko ay walang isang segundo ko pa nakukuha. We even agreed na kapalit ng pagtago mo sa identity ko bilang mapapangasawa mo, kapalit niyon ay gagawin ko lahat ng gusto kong gawin sa iyo. Besides, I am your guardian, slash your gorgeous husband.” Hindi na lamang siya nakipagtalo at hinayaan na lamang iyong huli na hinihila na siya pababa sa ikalimang building pababa sa second floor dahil naroon ang classroom niya gamit ang elevator. “Will wait you in the Starbucks after class. Gusto kong kasama kang umuwi sa bahay.” “Hell no! Anong nakain mo ngayon at pini-pressure mo yata ako Liam? Diyos ko naman. Papaano kung may makakita sa atin? People might ruin your image if they discovered that you’re with me. I’m no teachers favorite, they hate me for a ‘cause.” “Well then. I don’t care with their perceptions. What more I cared the most now is only you. Did you talked with your parents again for some closure?” Natigilan si Morley at bahagyang umangat ang tingin sa lalaki. Narito pa rin silang dalawa sa loob ng elevator na may kasamang ilang distansya. Nakabulsa pa rin ang mga kamay ni Liam hanggang ngayon. “W-wala akong oras na kausapin sila. Sapat na akin ang reyalidad na ibininta nila ako sa iyo kapalit ng pambayad-utang —” “Parents has a deep reason Morley.” Bumaling na rin ang binata sa kanya at ewan niya ba. Sa paraan kasi ng pagbanggit nito niyon ay parang may iba pang gustong iparating ang lalaki sa kanya. “They know what will be the shortcomings. They knows the best. Why don’t you find out the whole truth kung bakit narito ka na ngayon sa poder ko. In some instances, your parents had enough burden. They just want you to be placed in the safe caution.” “Hey! What are you talking about—” Liam leaned over at doon ay natigil siya sa pagsasalita dahil sa ginawa nito. Ang pagtahip ng kanyang dibdib ay hindi niya na mapangalanan ngayon. She is not familiar with the feeling, it feels like she was running in a marathon or something. “Know the place you’re holding since you were a child. Your parents loves you…and I—” “Nandito na ako.” Iniwas niya ang sarili sa lalaki ng biglang bumukas na iyong elevator dahilan na parang tangang nakatuko pa rin ang mga palad ni Liam sa gilid ng pader. “Umuwi ka na o bumalik ka sa kompanya. Please don’t allow your men to follow where I am. Please Liam I hate bodyguards.” Umayos na ito ng tayo at kapagkuwan ay tiningnan siya, ihinakbang na rin ang mga paa palabas sa elevator at ang kasunod na ginawa nito ang siyang hindi labis na inaasahan ng dalaga. Liam kissed her on the left cheek dahilan ng pagkakatuod niya sa pwesto. Ang pangangatog na rin ng kanyang tuhod ay mas lalong nanaig sa ngayon. “I can’t promise, but if you say so. Maaari ko silang i-deploy sa lugar na malaki ang distansyang nakapagitan sa iyo. I won’t take a risk this time. I want you safe.” Kanina pa siya hindi mapakali, kanina pa siya parang bubuyog na hindi mapirmi sa inuupuan. Hinatid siya ni Liam sa may silid niya at kaagad ng itinaboy ang lalaki nang makapasok na siya. Kanina pa rin siya napapaisip kung bakit bigla na lamang sumugod iyong huli rito sa Universidad niya. They even had a deal for pete’s sake at lahat ng iyon ay pareho rin nilang approved. Damn that stupid Liam Easton Adler! Parang gusto yata ng lalaking iyon na ipahamak siya and given the fact that he did talked with the Dean, ngayon ay sigurado si Morley na nagtataka na ang isang iyon sa kung bakit sa kanya ipinangalan ng lalaki ang share nito sa University. Itinuko ng dalaga ang siko sa lamesa at malayang naglakbay ang isip sa kung saan. Kaunting maling galaw lang ng Liam Easton Adler na iyon ay tatakasan talaga niya ito kahit na malapit na ang araw ng kanilang kasal in which she hasn’t have the rights to complain dahil silyado na siya and that pagmamay-ari pa siya ng lalaki. Pero paano siya tatakas? Paano siya makakalabas sa mahigit milyon-milyon pa talaga ang hi-nired ng lalaki mabantayan lamang siya. The first night she wanted to escaped burnt failed. Tahimik na sana siyang namumuhay ngayon palayo sa mga bodyguards na sunod-sunod sa kanya. “MA!” Bumaling siya kay Carleen nang mahinang bumubulong ito at tinatawag ang pangalan niya. “Ano ang sadya ni Mr. Santiago sa iyo at ipinatawag ka sa Dean’s office? May multa ka ba?” Tanong parin nito gamit ang mahinang boses. Inirapan niya lang ang kaibigan bilang tugon. “Talk to the air!” Dahil iritado siya, kanina pa rin namimilantik ang mga kamay niya sa hindi niya malamang dahilan. Bagaman wala na siyang takas, mayroong plano ang nabubuo sa utak niya subalit wala naman siyang lakas ng loob na gawin iyon dahil alam ni Morley na mahahanap at mahahanap pa rin talaga siya ni Liam. Pasado alas tres na ng hapon ng makalabas na siya sa silid. Carleen and Rayah has some stupid guts to followed where she was dahil hindi niya pinapansin ang mga ito. At ngayon nga ay galit na siya. Nanlilisik ang mga mata niya na nakatingin sa dalawa. “P-Pasensya na talaga MA. Please give us a second chance. If Miss Fauriou will punished you severely, you can point Carleen as your successor—” “Gaga, b-bakit ako? Ikaw iyong panay ang kalabit kay Morley kanina at special mentioned pa nga ang pangalan mo!” Natampal ni Morley ang noo at napangiwi dahil alam niya na sa bangayan na naman mapupunta ang usapan ng dalawa. “Magsilayas na kayo sa harapan ko kung ayaw niyong buong linggo ko kayong hindi papansinin!” Matulin pa sa matsing sina Carleen at Rayah na nag-uunahang makababa sa hagdan dahil sa banta niya ngunit nang marinig niya ang isang pag-ubo gawa ng makasalanang version ay napalingon si Morley kung sino iyon. Umawang ang kanyang labi at natatarantang kaagad na nilapitan si Liam na printe lamang na nakasandal sa pader habang nakatingin sa kanya. He has a smirked in his face either. “Potek! B-bakit nandito ka pa?” Iginala ng dalaga ang tingin sa kung saan dahil baka may estudyanteng makakita at maissue pa si Liam na kasama siya. “Tsinek ko kanina ang iilang mga esyudyanteng nagsilabasan ngunit wala ka pa. Kanina pa ako nilalamok sa starbucks—” “H-hinintay mo ako?” Tiningnan nito ang relong pambisig. “2 minutes before five. Let’s go.” Kusang umalwan ang hindi niya mapangalanang nararamdaman ng bigla nitong inabot ang kamay niya at maingat na hinila na siya pababa. Liam even covered her head using his hands ng marating na nila ang parking lot at pinasakay na siya nito sa kotse pagkatapos ay maingat ring isinarado ang pintuan ng sasakyan.

Kabanata 4

KABI-KABILAAN na ang tambak na trabaho ni Liam sa opisina ngunit dahil may mga empleyado naman siya at may sekretaryang mapagkakatiwalaan ay nakuntento na lamang siya sa sitwasyon sa tuwing may importanteng dokumento na kinakailangan niyang pirmahan. Panibagong araw iyon para sa binata at nakatanaw sa malawak na patag habang tinitingnan ang mga kabayo na kanina pa masayang nagtatakbo roon. He was having a morning coffee and Morley was still asleep on her room. Inabot niya ang dyaryo at matiyagang binabasa iyon habang panay ang paghigop niya sa tasa na may lamang kape. “Sir Liam? Naroon po sa baba ang kaibigan niyo na sina Denver at Black.” Umangat ang tingin ng binata sa serbedura na hindi magawang tingnan siya sa mata. “Is Morley awake?” “H-hindi pa p-po sir Liam. Tiningnan ko siya kanina sa silid at tulog pa po si Lady Morley.” “Good. Prepare things for her bath later and please put petals on the water alongside with every corners.” “M-masusunod po sir Liam.” Tumango si Liam kasunod niyon ay ang paglabas na ng serbedura. Siya naman ay tumayo na upang harapin ang mga kaibigan niya sa ibaba. Hindi niya alam kung ano ang sadya ng mga ito ngunit mukhang may ideya na siya but was unsure. “Denver wanted to visit you here kaya ay pinagbigyan ko na. Anyway, nasaan si Lady Morley—” “Up.” Maikling sagot ng binata at umupo sa malambot na sofa ng hindi inaalok ang dalawang kaibigan niya. “Feel na feel ko talaga ang homecoming mo sa amin Liam. Napaka-sweet mo talagang kaibigan kahit kailan.” Umangat ang kanyang tingin kay Black. “You can sit anytime you want. Hindi ko na kayo kailangang alukin pa. May sarili na kayong utak, may kamay at paa. Hindi na kayo mga bata—” “Oo na nga! Ito na nga oh? Uupo na nga.” “Palaging Beastmode si bossing e. Palaging may dalaw.” Matalim na mga mata ang iginawad niya kay Denver this time kasabay ng pag-angat ng magkabila nitong mga kamay sa ere. “Anyway, anong sadya ninyo rito?” Kapagkuwan ay tanong niya. Namataan ni Liam ang katulong na papalapit sa kanila at may hawak na pa-meryenda subalit isang pitik lang kamay ay kapansin-pansin ang pagtalikod nito upang bumalik sa kusina. “H-hey! Hey! Hey! Bud, what was that? Gusto kong kumain ng lasagna!” “Hanep! Balak pa tayong gutumin, Denver.” Tumayo si Black at tiningnan siya ng mapanghamon. “Anyway, we came here to have a match. Hindi racing with cars, but a horseback riding.” Sumipol si Denver at kapagkuwan ay bumaling ito sa malawak na patag sa labas. “Umaayon sa atin ang panahon Black. Mataas ang sikat ng araw, tamang papawis ng katawan.” Walang ni anumang sagot si Liam. Tumayo siya at kaagad na tinungo ang silid na kung saan ay laman niyon ang klaseklaseng racing gears in terms of cars o maging mapa-kabayo pa man. He has the set at bonus na lang iyong boots niya for horseback riding ay nakahanda na ang lahat. He chose the fitted black. “So where are we?” Hawak ang latigo ay binalingan ni Liam sina Denver at Black na nangangapa ng sasabihin habang nakatingin sa kanya. Nanliit ang mga mata niya dahil roon. “You came here along the way so move now. I hate waiting for uncommon people.” Pahayag niya, iginapos pa ang latigo sa baywang habang minamanmanan ang galaw ng paborito niyang kabayo na pinangalanan pa niyang Casper. “Dipungal! Mukhang may mananalo na naman.” Wika ni Black at inunahan pa siya sa paghakbang palapit sa kuwadra ng iilang kabayo na naroon. Napangiti si Liam ng palihim. These friends of him was one his companion in drag racing. Kasunod ni Black ay si Denver na nilingon pa siya. “Don’t hold back. Release your strength. Release what you’ve got!” Iyon lang at tinalikuran na siya. Black was now riding a red bull huskman. Si Hunter, na siyang pinipili nito palagi sa tuwing may magaganap na paligsahan. Tipid ang bawat niyang hakbang at binabalanse ang katawan na nakapatong sa kabayo niyang si Casper na mukhang pinakiramdaman lang rin siya. “Saan ang end game? Sa dako paroon pa rin ba?” Itinuro ni Denver ang malaking puno ng Acacia sa kabilang layo ng kinaroroonan nila ngayon. The roaring of horses habang hinahagod ang paa sa lupa ay banayad at pino ang galaw ng kabayo niyang si Casper hudyat na ayaw rin nitong matalo sa dwelo. Kagaya niya. He tapped his horse leg using his left foot bilang senyales na nakahanda na siya kasabay ng pag-half way run nito dahil tapos na ang binilang ni Black na numero maging ang signal na pagbaba nito sa red flag. Liam was persistent and so is his horse na ngayon ay nangunguna laban sa dalawa na mukhang ayaw ring magpatalo sa kanya, but no. He isn’t just a Billionaire, but has the capacity to win a match. Everyone knows him as ruthless. Straightforward, a beast in dealing people’s funds and investment, but beyond that he has a power when it comes to racing. He can manuever cars and horses even left-handed. Ganoon siya kalala dahil wala sa bokabularyo ng isang Liam Easton Adler ang salitang pagkatalo. He will risk kahit na hindi sigurado dahil iyon ang ugaling dapat mayroon ang isang CEO. Ngunit sa hindi inaasahang pangyayari, napigtas ang lubid na itinali niya kay Casper at dahil wala siyang mapanghahawakan kahit ano, bukod pa sa mabilis na pagtakbo ng kabayo ay bumagsak ang katawan ni Liam sa damuhan kasabay niyon ay ang pagpikit niya sa mga mata dala ng masama niyang pagbagsak. The howling voice of Black and Denver’s horses ay siyang narinig na lamang niya pagkatapos. Isang palatandaan na tumigil ito sa pagtakbo. “B-bud?” Humahangos si Denver na dinaluhan siya ngunit ng binalak nitong hawakan siya sa baywang upang maiangat man lang, ramdam ni Liam ang pagtunog ng buto niya. He can’t tell, but it was as if something of his bone in the right arm has been dislocated. “What the fuck are you doing in the muddy grasses Liam?” Wika ni Black na parang timang upang tanungin siya ng ganoon? Can’t he see that he’s having a hard time standing up? “Diyos ko! A-anong nangyari sir Liam? Sir Denver pakiupo na lang po muna si sir Liam sa sofa at tatawag lang ako ng doctor.” Wika ni Cassana. Isa sa mga katulong na kaagad tinalikuran na sila. “Damn! Mukhang masama ang lagay mo ngayon bud. Ano ba kasi ang nangyari at lumangoy ka sa invisible pool—” “Quit asking questions Black kung ayaw mong balian rin kita ng kamay riyan.” Matigas na kanyang pagbigkas ngunit nang marinig ang nanakbong mga yabag ng kung sino mula sa itaas paibaba sa sala ay pikit-dilat ang mga mata ni Liam only to find Morley was looking at him. Eyes were shut! “W-what happened? N-nakita pa kitang sumakay sa kabayo kanina ah!” Bumaba ang tingin nito sa napuruhan niyang kanang kamay kasabay ng bahagya nitong pagngiwi. “Your arm is swollen.” Siya naman ay umismid. “Don’t mind others business Morley. You should care about your wrist.”  Ngunit hindi ito nakinig bagkus ay bumaling ang tingin nito sa mga kaibigan niya. “He’s not comfortable in the sofa. Can you carry him on his room upang roon ay makahiga siya ng maayos?” “I said don’t mind me. I’m okay—” “Hindi Ikaw ang kinakausap ko. I am talking to your friends!” Sumipol si Denver at pansin ni Liam ang pag-angat nang tingin ni Morley sa dalawa. “I’m sorry bud, but we would like to follow her today. She got the point. Hindi ka komportable rito.” Wika nito. “Mas may alam pa kayo sa akin kung ganoon—ahhh! Fuck! Bakit mo ginawa iyon?” Umirap man lamang ang dalaga pagkatapos nitong inangat ang kanang braso niya dahilan kung bakit napasigaw siya dahil sa sakit. Bagaman walang laban dahil hindi niya naman magawang igalaw ang kanang kamay at mahapdi rin ang kaliwang paa, Liam found himself lying comfortably on his bed. Kasabay ng paglapit ni Morley dahil iniwanan siya ng mga kaibigan ay kitang-kita ng binata ang pag-aalala sa mukha nito. “Quit staring. Nalaglag ako sa kabayo—” “I saw you.” Morley occupied the seat near his right side at maingat na inangat ang kanan niyang kamay. Lihim na naman siyang napaigik kasabay ng pagbawi niya rito. “I want you out. Magpapahinga ako.” But Morley just shrugged. “Not until the doctors will come. Tsaka lang kita iiwan rito. Masakit ba?” Hinilot-hilot nito ang kanan niyang braso ng makulit pa rin nitong kinuha ang kamay niya. Hindi siya sumagot bagkus ay hinayaan na lang rin niya. Iniwas niya ang tingin at doon ay hayagang hindi maimprinta ang mukha ni Liam tanda ng sobrang pagngiwi dahil sa bawat pag-ikot ikot nito sa kamay niya ay sumasabay rin ang pangingirot niyon. “T-that’s enough, hindi na m-masakit.” “But your expression says the truth. Dinahan-dahan ko na nga, huwag ka nalang mag-reklamo.” “Papaano akong hindi magrereklamo kung ganyang masakit ang bawat paggalaw mo?” “There you said it.” Umirap ito bago tumayo. “Saan ka pupunta?” Tanong niya. His brows furrowed once and for all. “Iiwan ka na. You said hindi na masakit hindi ba? Patunay lang iyon na maaari na akong makalabas.” Mas lalong lumalim ang paggatla ng noo niya. “But you said you won’t leave me here once the doctors will come arrive. Come here beside me and do some massage. M-masakit pa rin pala kasi.” Pinanindigan ng binata ang nasasaktang reaksyon kasabay niyon ay ang pagbukas-sara ng pinto. It was the doctors that Cassana called. “Nandito na po ang ipinapatawag kong doctor sir Liam.” Siyang pagpasok nga ni Cassana kasunod pa nito ang dalawa pang doctor. Liam greeted his teeth. Hindi alam kung bakit iritado siya nang tuluyan na ngang nilisan ni Morley ang silid niya upang hayaan ang mga doctor na gamutin siya. Ngunit sa kabilang banda, habang inaasikaso siya ng mga doctor. Inutusan niya si Cassana na pabilikin si Morley sa silid niya upang mapanatag siya. Wala siyang tiwala sa dalawang kaibigan niya na nasa ibaba dahil baka ano pa ang sasabihin ng dalawang iyon sa dalaga laban sa kanya. “Wala na ang mga doctor at okay na rin ang kanang braso mo.” Kapagkuwan ay hinawi ng dalaga ang kumot na nakatakip sa katawan niya paibaba. “Your leg was okay too. Bakit ba kasi naisipan mong sumakay sa kabayo ng walang sapat na kaalaman?” Napanting ang tainga ni Liam sa tanong nito. Siya? Walang alam sa pangangabayo? “You don’t know what you’re talking about. Hindi mo alam ang nangyari kaya don’t conclude things perhaps.” “Ano nga kasi ang nangyari kung ganoon?” Madilim na ang kaanyuan niya nang bumaling sa dalaga.“Bakit ang dami mong tanong? Wala ka namang pakialam kung malumpo ako. Pakialaman mo ang sarili mo.” Kitang-kita ng binata ang pagbabago ng reaksyon ni Morley from slightly lighted to dim. “Napaka-iwan mong kausap lalaki ka. Sadyang mainitin lang ba talaga iyang ulo mo palagi o ipinaglihi ka sa mommy mo ng—” “Out!” “Ano?” Nanlilisik ang mga mata na binalingan niya si Morley. “Get out of my damn room!” Umawang ang labi ng huli. Dumadagundong na rin ang kanyang boses dahil sa galit. Muling nagpahayag ito ng reaskyon na parang naiirita, galit at higit sa lahat gustong tadyakan siya subalit wala na siya sa tamang pag-iisip kung aasikasuhin niya pa ang damdamin nito. Naiwan siyang mag-isa sa silid at doon lang nakarehistro sa utak niya na hindi tama ang naging trato niya sa dalaga. Bumangon siya sa kama at kahit masakit pa rin igalaw ang napuruhan niyang bisig, Liam managed to walk outside his room to follow Morley to where she was now. Nakababa na siya sa hagdan ngunit si Cassana lang ang nadatnan niya roon. “Where is Morley, Cassana? Nakita mo ba siya?” Binitiwan nito ang Vacuum cleaner bago hinarap siya. “Napansin ko si Lady Morley kanina na tumungo sa may porch. Kausap si sir Denver sir Liam.” Hindi alam ng binata kung bakit biglang nagdilim ang paningin niya. Kausap nito si Denver? Anong pinag-uusapan nila at bakit wala si Black roon? Kaharap sa glass door habang nakatingin sa may porch. Nakompirma nga ng binata na nag-uusap ang dalawa habang nagtatawanan pa. For some unknown reason, lumabas si Liam at diretso ang tungo sa kinaroroonan ng dalawa. Imposibleng hindi siya ng mga ito nakita sapagkat masyadong malawak ang porch para sa katawan niya kumpara sa dalawa. “Bud? A-akala ko ba nagpapahinga ka sa kwarto mo?” “Oo nga! Bakit napasugod ka rito? You even wanted me to go out kaya lumabas ako!” Pansin ni Liam ang pag-awang ng labi ni Denver at bahagyang gumilid upang bigyang espasyo ang distansyang nakapagitan sa mga ito. Maya-maya pa ay bumaling si Denver sa kanya. “I think you too needs to talk. N-nice to had some chats with you Lady Morley. Don’t forget my name.” Nandilim ang kanyang mga mata habang nilingon si Denver na ngayon ay papasok na ulit sa kabahayan. Ngayon ay napatunayan niyang hindi pala dapat hahayaang mag-isa ang dalaga palayo sa mga mata niya. He needs to be more vigilants with this woman. “You.” Madiin at magaspang ang boses ni Liam at kung ano ang reaskyon ni Morley kanina nang makita siya ay hindi pa rin nagbago iyon. “Go back to your room.” “At bakit naman kita susundin ha? Napakahirap mong espilingin. Ikaw mismo ang nagsabi na lumabas ako sa silid mo kaya lumabas ako. Anong problema mo?” “Ikaw.” “Paanong ako?” Tinuro pa nito ang sarili at naroon pa rin ang paggatla ng noo nito. “I want you to get inside to your room now!”

Kabanata 5

MAAGANG nagising si Morley dahil balak niya ngayong araw na sa library nalang ilaan ang oras sa pag-aaral na gaganaping exam sa Calculus subject nila ni Miss Fauriou. “Lady. Ipinarating po mula sa akin ni sir Liam na ipagpaliban niyo raw po muna ang pagpasok ngayong araw sa klase sapagkat may importante po kayong dadaluhan na pagtitipon.” Salubong sa kanya ni Cassana. Diretso ang tingin sa kanya. “Papaanong liliban e may exam kami ngayon ni Miss Fauriou—” “You don’t have to worry about that. I called the University. They approved in regards with your absence for today.” Siyang pagpasok ni Liam sa kanyang silid at diretsong tinungo ang bandang bintana sabay tabing sa kurtina na hindi niya pa nabuksan. Bigla ay naglaho na lamang si Cassana na kanina ay kausap pa niya. Walang imik si Morley dahil hindi siya makapaniwala. Does Miss Fauriou aware of this? That professor found her to be the bully of her class sapagkat aminado nga naman kasi ang dalaga na mahina siya in terms with numbers lalo at Calculus pa. “Yes! Miss Fauriou was aware. I called the Campus Director himself. He once approved following the approval of those professors in your prefered classes.” Natampal ng dalaga ang noo. If Liam Easton Adler continued to meddle with her peaks, ano nalang kaya ang maaaring hinanaing ng mga tao sa kanya? Plus the fact that he is known worldwide ay hindi niya talaga magawang lusutan iyon. Inipit ng binata ang dulo ng kurtina at pagkatapos ay hinarap siya. Doon lang rin napansin ni Morley na hanggang ngayon ay nakabihis-pambahay pa rin ang binata at mukhang hinihintay na lamang ang desisyon niya. But the fact that he called to the University, Morley can’t even made a decision to herself either. The Dean, the Campus director and the professors doesn’t have a good taste on her, but she doesn’t have a choice. “Naligo ka na ba? You can use mine kasi under maintenance pa rin ang sa iyo up until today. I can’t even rush to those plumbers as well as the mason kasi marami rin naman kasi silang ginagawa maliban dito.” Pahayag nito and Morley can’t deny na talagang nanlalagkit na nga ang katawan niya. Hanggang ngayon kasi ay sira pa rin ang kanyang shower room dahil noong araw ay parang may bumara. She isn’t comfortable taking a bath on Liam’s room kasi he’s a guy for pete’s sake at walang sino pa man ang nagkaroon ng pagkakataong kilalanin ang kanyang kahubdan ever since. Napangiwi si Morley pagkatapos ay nag-angat ng tingin sa binata na ngayon ay naka-krus ang mga braso at tinatantya ang kanyang reaksyon. His brows furrowed at ang walang kaamor-amor nitong reaskyon ang nagbigay kilabot sa kanya. Oh God! Why of all people ay itong mukhang walang damdamin pa? “Uhm.. can I use the living rooms shower—” “No! Mine was near enough dahil nasa kabilang kwarto lang naman. Tapos na akong maligo kaya you’re free to use mine.” Lumapit ito at ganoon na lang ang pagtahip ng kanyang dibdib ng maingat nitong ipinatong sa kanang balikat ang kulay rosas na tuwalya sa kanya. Yumukod pa ito upang magpantay ang mga mukha nila. “I’ll be waiting for you in the sala. Take your time.” He then smiled na mukhang napilitan lang at tumalikod na. Kasabay ng pagbukas ng bagong yugto sa kanyang buhay ay noon lang nalaman ng dalaga na iyong wedding planner pala ang pupuntahan nilang dalawa na si Amelia. Isang custom 1967 Mustang Fastback “Eleanor” ang sinasakyan nilang pareho at dahil hindi pa rin gumagaling ang kanang kamay ng lalaki dulot ng pagkahulog nito sa kabayo kahapon, si Adonis—ang driver nila ngayon na ang buong akala niya’y tauhan ng ama niya ngunit kay Liam Easton Adler pala. She don’t know as to why she let herself drag in her current situation today. Kung hindi lang siya nagmadali na magdecide paharap sa mga magulang niya na ipinambayad-utang siya, Morley won’t be on Liam’s custody today. She has anywhere to go, maaaring pumunta siya sa United Kingdom upang roon magpalipas ng araw ngunit dala ng sobrang pagkabigo dahil sa nalaman, she even in front of anyone lalong-lalo na kay Liam na ito na ang guardian niya permanently. Hanggang ngayon ay wala na siyang kontak sa mga magulang niya. She changed her sim card na si Liam lang rin ang nakakaalam.  “You’re hungry?” Nilingon niya ang binata ng bigla nitong binasag ang katahimikan. Hindi ito nakatingin sa kanya at diresto lang ang tingin sa may unahan. Morley hated the atmosphere dahil pakiwari niya’y mauubusan siya ng laway sa tuwing ang lalaking ito ang kasama niya. The more she gets to know him, the more he became cold as ice. “Hindi naman ako nagugutom. Why not let’s get it done ng sa ganoon ay may oras pa akong pumasok sa paaralan—” “You’re lying.” Nakagat niya ang labi lalo na ng bumaling ang binata sa kanya at naroon na naman ang mala-mulawin nitong mga mata. “You know I hate liars.” “Ano ba ang pinagsasabi mo riyan?” “You yourself knew kung ano ang ibig sabihin ko niyon. Does that define your pride to asked me even with these matters?” “H-hey? Why don’t you say it aloud—” “You’re hungry yeah?” That hitted her. Tama si Liam dahil kanina pa nga talaga kumakalam ang sikmura niya. Napabuntong hininga ito. “Take a U-turn Adonis. Ma-traffic sa cubao kaya dadaan nalang tayo sa fairview pagkatapos mag-agahan sa restaurant.” Pakli nito and Adonis did to U-turn patungo sa kilalang restaurant sa lugar. Pagkababang-pagkababa niya sa sasakyan ay kaagad niyang tinabing ang kamay ng lalaki nang nagbalak itong ipagsalikop ang kamay nila. Media flucked the moment they arrived at the scene kaya’y ang pagbuntong-hininga na lamang nito ang narinig ni Morley. “I hate being denied, but since you are asking me ‘bout this one. Then so be it. Just make it sure na hanggang dulo ay maitatago mo sa lahat ang katotohanan na sa akin ka ikakasal.” Nahigit niya ang hininga at gusto sanang tapunan ng masamang salita ang binata ng may babaeng bigla na lamang lumapit rito at kaagad inilingkis ang braso noong huli. Morley made a silent crackhead. Gusto niyang supalpalin ang babae ngunit nang binawi ni Liam ang braso at nilingon siya, hinila siya paakyat ang naging dahilan kung bakit gusto na lamang niyang maglaho bigla. What made this man to do this in front of people and media? Gusto niya nang takbuhin ang entrada ngunit kusang ipinagsalikop ni Liam ang mga palad nilang dalawa. “I am with my f—” “S-Secretary! Yes, I am Mr. Adler’s secretary so would you mind us to enter in the restaurant without further commotion and such? Businessman have a privacy too kaya kung maaari, can we?” Gusto na talaga niyang paltukin ang ulo kasabay niyon ay ang kanyang pagngiwi. Siya na rin ang humila na ng tuluyan sa lalaki papasok sa restaurant at nang makitang wala ng nakasunod na mga media sa kanila ay doon lang binitiwan ni Morley ang kamay ng lalaki na tahimik lang. “Secretary huh? That’s a lame probable ‘cause that media will publishe the latest headlines later. You’re weak!” “Hindi. I am just taking care your image Liam. Remember that we had a deal and you’re the first one who cracked the wall I built. Investing money in the University using my name? That’s the lame probable ‘cause that my professor and—” “So you take advantage using your vangeance, hmm?” “No. I am just being wise for the both of us. Now that my name was stated on yours in the University, I’m afraid that my —” “You’re senseless!” Isinandal ng binata ang likuran at hindi na nakipagtunggali pa at nagtawag na ng waiter. Kung patuloy na maging ganito ang takbo ng usapan nila at mauuwi pa sa bangayan. Hindi nalang papangarapin pa ni Morley ang mahulog sa bitag ng lalaking bilyonaryo nga ngunit wala namang sapat na ugali upang hilingin niyang mapapangasawa. Liam Easton Adler was the worst. She saw it herself. Iilan sa mga kabaitang ipinapakita nito ay pakitang-tao lang. Kaya nang matapos na silang mag-agahan ay tumayo na siya ngunit Liam remained sitted on his designated seats kasabay ng pagtalikod niya. “Stop right there! Oh God! This is embarrassing.” Ngunit nunkang makikinig siya. Panandalian niyang nilingon ang binata at inirapan pagkatapos ay wala na nga siyang katapusan na naglakad. If he has a problem with her today, mas mabuti sigurong hindi nalang sila tutungo sa wedding planner na si Amelia. Handa nang buksan ni Morley ang glass door ng may biglang yumakap sa kanya mula sa likuran at dahil pamilyar na sa kanya ang amoy ni Liam ay kaagad niyang nakilala kung sino iyong pangahas. “What made you think—” “Y-you have a blood stained on your back. Stay still I can cover you up. Now walk slowly hanggang sa may labasan. Adonis was now buying you a pack.” Napalunok ang dalaga at doon ay napahigpit ang hawak niya sa suot nitong damit sa takot na baka bitiwan siya nito at lalantad ang tagos niya sa likod. “Calm down. Won’t leave you behind. There’s no media around. People are having their own business. It’s just you and me who knew.” Nakahinga siya ng maluwag roon dahil talaga nga namang hindi niya pa namalayan na kabuwanan na pala ngayon. She doesn’t feel pain on her tomb kaya’y hindi niya talaga alam na ngayon ang kanyang monthly period. Hawak ni Liam ang klase-klaseng brand ng napkin ay napalunok pa ito na inabot sa kanya. Kakabigay rin lang ni Adonis sa mga pack na mukhang sa kabilang convenient store pa nito nabili. “I—I will wait for you here in the door jamb. And…here!” Inabot nito sa kanya ang isa pang paper bag at nang buksan ni Morley iyon ay kusang nanayo na lamang ang mga balahibo niya dahil sa nakita. Inangat niya ang tingin kay Liam na kaagad nag-iwas ng tingin ngunit naroon pa rin ang pagka-suplado at kadiliman ng reaskyon nito. “Why are you buying lots of panties? Monthly period ko lang naman at hindi pagtatae.” Matagumpay niyang napalingon ang lalaki and Morley can define that Liam was controlling his temper not to shout. Halatang nagtitimpi. “This is me buying whatever you needs so please take it or I will trash everything—” “Magbibihis na nga!” “Dalian mo.” Pahabol pa nito ngunit tumalikod na siya ngunit tinawag ulit siya ni Liam kaya’y nilingon niya ulit ang lalaki. “Y-your pants has a blood stained.” Pumasok ito sa cubicle at muli ay nagulat si Morley sa isa pang paper back na bitbit nito. It was a thick cloth with a black color entangled with some designs. A skirt. “Don’t know if you’d like it, but it can help. Now change. Sa labas lang ako.” Hindi pa man siya nakapagsalita ay lumabas na ang binata sa cubicle na napili niyang pasukan. Aminado ang dalaga na naging komportable siya ngayong nakabihis na. Sakto rin lang ang skirt na binili na binata ngunit ang hindi inaasahan ni Morley ay may terno pala iyon kaya ay sinuot na rin niya para bumagay naman. Palabas na siya sa cubicle nang hindi niya makita si Liam na nakatayo sa hamba ng pintuan roon. Napakunot ang kanyang noo dahil ang sabi naman nito ay doon lang maghintay ang lalaki sa labas. Hindi naman ugali ng lalaking iyon ang mang-iwan right? “I’m sorry Ms. Valdez, but I have a company. She’s in the cubicle to change. Maaari tayong mag-usap ng maayos sa opisina ko one of these days just not today dahil marami pa akong inaasikaso.” “Sayang naman kung ganoon Mr. Adler, but my affiliates wants to have a talk with you lalong-lalo na iyong finance namin. Ikaw lang raw kasi ang makakasagot sa issue.” Rinig ni Morley ang usapan ni Liam at sa babae na bawat kilos nito ay professional na professional. Halata rin sa postura nito na malaki ang edtado sa buhay kagaya ng binata. Kung titingnan niyang mabuti ay bagay ang dalawa kompara sa kanya na walang trabaho at sunod sa luho ng nga magulang na ngayon ay wala na siyang koneksyon. Bahagyang tumabingi ang ulo ni Morley ng mahagip ni Liam ang kaanyuan niya na nakatago sa pader at nakikinig lang sa usapan. Kinamay siya nito bilang tanda na palapitin siya ngunit dahil naroon sa kanya ang panliliit sa sarili ay parang tuta na kaagad niyang nilapitan ang dalawa. Tumama ang tingin ng babaeng kausap ni Liam sa kanya at peke na nginitian siya. “She’s with me Ms. Valdez. M-my…my secretary.” Secretary! That’s right. “Akala ko ba ay lalaki ang sekretarya mo sa opisina Mr. Adler? I once spoke to him on call at personal ko ring nakausap noong araw regarding sa rekomendasyon ko. But she, I’m a little bit confused Mr. Adler!” Humigpit ang hawak ni Morley sa suot na damit dahil mukhang mabubuko yata siya ngayon bilang mapapangasawa ng lalaking ngumiti sa harapan ng magandang babaeng kaharap nila ngayon. “I’m sorry, but I forgot to tell you that he’s the official secretary and she—” itinuro siya ni Liam ngunit may pagbabanta sa tingin nito. “—is the assistant secretary.” Malapit nang magdurugo ang kanyang labi habang pilit nilalabanan ang tingin ng magandang babae. She wasn’t comfortable by the way she stare, but Morley for some reason doesn’t have a reason to stay back. Kapagkuwan ay ngumisi ito at bumaling kay Liam na nasa tabi niya. “You’re really innovative Mr. Adler. Ikaw lang siguro ang nakaisip na pataasan pa ang posisyon at dagdagan bilang assistant secretary—” “Yeah. Ako lang. So would you mind to excuse us? May pupuntahan pa kasi kami. Important business.” “Sure you can. Expect me on your office maybe this Friday.” Tumango lamang ang binata at tumalikod na at sumunod naman siya. Mabilis ang bawat hakbang nito at kaagad na tinungo ang parking lot na kung saan ay matiyagang naghihintay si Adonis sa kanila. Sinalubong sila niyong driver at bubuksan na sana ang pintuan ng sasakyan ng biglang sumenyas si Liam kay Adonis at wala pang isang segundo ay kaagad itong umalis. Umasim ang mukha ni Morley ng makitang naglakad palayo si Adonis. Papanhik na sana siya sa likurang bahagi upang buksan ang pintuan ng biglang nagsalita si Liam. “Stay outside. Hindi ko pa sinabi na maaari ka ng pumasok.” Natigilan siya habang nakaangat ang kamay sa ere. “It’s so hard for me to lie, but for you it’s just normal. Can I have a favor instead and in return, I will grant anything you want?” Nilingon niya ang binata. Ano na naman kaya ang ipinuputok ng butse nito? “I’m done my part. What more you want now? We agreed both sides, but you’re the one who stumbled. Kung may tao mang hihingi ng pabor. Dapat ako iyon.” Mahinang hinaing niya ngunit sa loob-loob ni Morley at nagsimula na ring kumukulo ang dugo niya. Liam still wearing the bandage around his neck for a support on his dislocated right arm. “This is a win-win match, but if you insist not to, then okay. Favor canceled.” “Ano ba kasi iyan?” Bumuntong-hininga ito at kapagkuwan ay mariin na tinitigan siya. “Can you assure that you won’t disclose the affirmation of the deal? Promise me first.” Lihim siyang naantala. Businessman at Bilyonaryo itong kaharap niya at natural na ganoon ang paraan ng pag-approach nito sa kanya ngayon regarding dito. Umirap siya. “I promise.” “Okay then.” Umawang ang labi nito at sinimulan ng banggitin ang gusto nitong pabor. Morley dropped her jaw the moment she heard the favor coming from her soon to be, Liam Easton Adler.

Kabanata 6 

"NAPAPAYAG mo ba siya Mr. Adler? Sumang-ayon ba siya sa pabor na hiningi mo?" Tumabingi ang ulo ni Liam habang nilaro-laro ang sand of time paharap sa glass door na kung saan ay tanaw ang buong syudad. Maya-maya pa ay tumalikod siya at tinungo ang recliner sabay sandal sa kanyang likuran roon. "I'm sorry Mr. Lopez. I did what you wanted to happen, but I think Morley doesn't like the idea. She loathed her parents for betraying her. Pakiramdam kasi niya ay pinagkaisahan niyo lang siya and that, she can't even decide for herself." Kausap niya ngayon sa cellphone si Marcelo Lopez—Morley's father. "Force her please. Hindi pupwedeng sa araw ng kasal ng kaisa-isa naming anak ay hindi pa kami makakadalo dahil espesyal iyon para sa kanya." Wika nito sa boses na puno ng pagsusumamo. "No. That day will be the hellish day for her." He replied, the more factual statement dahil totoo naman. He sees her struggling when she's with him at kahit may katigasan ng ulo iyong huli ay ipinagsawalang-bahala niya nalang dahil kung pagtutuonan pa niya ng pansin iyon, sigurado si Liam na puputok na talaga ang ulo niya sa konsomisyon. Kanina pa lang rin siya nakapasok sa opisina pagkatapos na rin niyang maihatid si Morley sa University. Sa Sabado na gaganapin ang kanilang kasal and yesterday, he even assured that everything will be alright sa gaganaping malaking selebrasyon sa darating na araw. The wedding planner—Amelia Marquez annouced that the bride's wedding gown was fitted enough for Morley. Hindi alam ni Liam kung bakit excited na siyang makita ang dalaga na masuot ang puting bestida na maglalakad sa red carpet habang matiyaga siyang naghihintay. "I'm sorry Mr. Lopez, but only Morley can answer that queries. For now, I am battling in changing her decisions. I have her number, but I won't give it to you unless she will say so." Sandaling tumahimik ang nasa kabilang linya kasunod niyon ay ang mahihinang hikbi ni Mrs. Lopez. "Thank you Mr. Adler. If ever we can't attend on the ceremony, please make sure that our daughter is in the safe auction. Aasahan ko iyan mula sa iyo." Tumango siya na parang kaharap lamang ang kausap kasunod niyon ay ang pagbaba niya na sa cellphone na hawak. Bagaman walang assurance na mapapayag niya ang dalaga. The more Liam can do for now is to at least convince Morley for letting her parents attend with the ceremony. Inabot niya ang coat na nakasabit sa nook at napagpasyahan na puntahan si Morley sa University na pinasukan nito. Though may usapan sila, but Liam can't stand those hearts heated in the oven without a fire. Mr. Marcelo and Mrs. Patricia Lopez was the least of his concern. "Where are you? I'm outside of your Campus." Inangat niya ang relong pambisig ng sa ganoon ay matingnan niya ang oras. May apat na oras pa naman bago darating ang iilang investors ng kompanya niya. "A-anong nasa C-campus ka? H-hell no, are you kidding me Liam?" Kumunot ang noo niya. Morley's voice was in a low tone, but with a high pitch and a little bit furious. Isinandal niya ang likuran sa hood ng kotse at maingat sa bawat niyang paggalaw dahil baka maabuso ang kakaalis pa lang na badeha sa kanang kamay niya dahil unti-unti nang humuhupa iyong sakit at hindi naman rin iyon kumikirot. "Nandito nga ako sa labas. Hindi na lang ako nagpupumilit pang pumasok sa loob dahil alam ko na ang kasunod kung gagawin ko iyon." "Diyos ko naman Liam! Hindi na nga ako pumasok sa klase kahapon at ngayon ay nandito ka na naman. May oral recitation pa kami kay Miss Fauriou at kinakailangan ko pang lumabas masagot lang iyang—" "Ms. Lopez, who are you talking on the phone?" "Oh shit!" Following that event, namatay na iyong tawag and Liam was having a bad outlooks as to how the call ended that way. Base sa narinig niyang pagsingingit ng isa pang boses habang kausap si Morley sa cellphone, Liam can conclude that it was Miss Fauriou. No one knew in the campus that he's Morley's guardian now and the fact that he invested millions of money para lamang sa isang University ay maigi sigurong dis-armahan niya na ang mga professors na hindi maganda ang tingin kay Morley simula paman. And yes. Liam knew that Morley was having a bad grades more likely on numerical subjects. Hindi niya masabi na talagang walang laman ang utak nito o talagang tinatamad lang sa pag-aaral kaya ganoon. "This is Liam Easton Adler, Mr. Santiago. I have an informat bidding regarding to the refund of the money I invested last day. I have found out that the name I used to be the beneficial factor or my share was once hated by many of your staff, special mentioned this professor named Miss Fauriou—" "S-sorry to hear that Mr. Adler. I'm going to see what I can since the money we received were now in the financial—" siya naman ang pumutol sa sasabihin sana nito. "Well I don't care, Mr. Santiago. If you don't want to refund, please make sure that Morley Aurora Lopez will come in and out in the Campus without any issues. She was once depressed and is dealing with her anxieties due with some fidelities. I am talking in behalf of my investment and the one who is the beneficial—" "I—I am coming on the class where in Miss Fauriou is giving some discussion. Rest assured Mr. Adler that everything will be alright and Miss Morley Aurora Lopez—" napangiti siya. "Thank you. I am not withdrawing the money back. Do what you want regarding with the money, Morley Aurora was the least of my concern. Good day ahead." Iyon lang at siya na ang pumatay sa tawag. Nasa tapat lamang siya ng eskwelahan ni Morley ng kaagad siyang nakatanggap ng tawag. Galing iyon sa sekretaryo niyang si Eric. "Sir Liam. The investors was here and is wanting for your presence right away." Tiningnan niya ang relong pambisig bago inangat ang tingin sa iilang palapag na kung saan naroon ang classroom ng dalaga. Maya-maya pa ay napabuntong hininga siya. "Coming. Give me 30 minutes." "On it sir Liam." Pagkatapos niyang makausap ang lalaki ay namalayan na lamang ni Liam ang sarili na nagtitipa na ng mensahe. It was his first time sending a message at para kay Morley pa talaga iyon. "See you in the house. I have something important to discuss with you. Enjoy the class."Happy reading! Kaagad niyang ibinulsa ang cellphone ng nai-send niya na ang mensahe. Umibis si Liam sa kotse, started the car engine and he was off to his company. MABILIS niyang narating ang opisina. Lahat ng madadaanan niya ay kaagad nagbigay galang sa binata. Walang ni sinuman ang sinagot ni Liam sa pagbati ng mga empleyado at dire-diretso lamang ang tungo patungong second floor. Sinalubong siya ni Eric. His body is trembling dahilan na kaagad kumunot ang noo ni Liam sa inasta niyong huli. "I—I c-committed a mistake sir. N-naitapon ko kay Mr. Matsumoto iyong kape na hiningi niya sa akin ng hindi ko sinasadya. He yelled at me and—" "Where is he now?" Kalmadong tanong ng binata. "N-nasa conference hall pa po siya samantalang ang iba pa ay nasa function hall na." "Prepare the files and the documents. Will present the recommendation soon. Does Ms. Valdez is here?" Nilingon niya si Eric na ngayon ay panay pa rin ang panginginig. "I—I haven't saw her in the investors, but—" Hindi niya na pinatapos pa si Eric sa pagsasalita dahil namataan niya si Mr. Matsumoto na kakalabas pa lang sa conference room. Kalmado niyang sinalubong ang papalapit ng lalaki dala ang matagumpay ngunit makamandag na ngiti ay kaagad nakitaan ni Liam si Mr. Matsumoto ng pagkabahala tanda ng paglunok nito habang nakatingin sa kanya. "Good morning Mr. Matsumoto. It's my pleasure that you visited my company over the past years." Hindi ito nakapagsalita at nanatiling napakurap-kurap. Maya-maya pa ay tila naging sentro na lamang ng atensyon ni Liam ang lalaki na kung sigaw-sigawan ang sekretarya niya dahil sa pagkakamali nito ay isang normal na tao lang. Uh! No. Even normal person doesn't required an embarrassment from hypocrite people in front of anybody lalo pa at sa mismong kompanya pa niya naganap ang nasabing insidente. He even gave Mr. Matsumoto a part of his deal and in return, the man is willingly get out in his office room down to the company outside ng walang masamang saloobin sapagkat tao rin lang naman siya at hindi maatim na kayan-kayanan ninuman ang mga empleyado niya. Mabait pa siya sa lagay na iyan at mas lalong babait pa ang isang Liam Easton Adler kapag may pangahas na sasagarin ang presenya niya. Bitbit ang iilang important documents ay hinarap ni Liam ang bukod-tanging investors na nagagalak na makita siya sa kabila ng pagkamainitin ng ulo niya kamakailan lang. Mr. Matsumoto dragged out in his company ng nagsimulang naging bayolente ito at naitapon pa ang paborito niyang frame sa kung saan dahilan ng pagkabasag nito. Inipon niya lahat ng sama ng loob. Taas noo na minata lahat ng naroon at ang inaasahan niyang bisita sa araw na ito ay hindi mahanap ng mga mata niya. Where is Andressa Valdez this time? Noong isang araw lang ay excited itong pasukin ang kompanya niya ngunit ngayon na nagbigay na siya ng opportunidad ay tsaka naman hindi lumitaw ang isang iyon. Nagsimula na siyang magsalita. Lahat ng investments na nasa kontrata ay kalkulado na ni Liam lahat. Even from the deepest part of the hole ay saulo niya kaya ng biglang magtaas ng kamay si Ms. Fortalejo ay binigyan niya ng pagkakataon ang babae upang magsalita. "This is not related with our discussion today Mr. Adler but would you mind if I ask something personal?" Looks like he's having a tiresome day with this one. "Go ahead Ms. Fortalejo." Paanyaya pa niya sa dalaga. "Been saw the news with you and in this unknown woman who caught in the footage in this famous clubhouse in the City. Who is this woman at ano ang ginagawa ninyong dalawa roon?" Hindi siya nakapagsalita dahil hindi niya inaasahan iyon. Ngunit dahil taglay niya nang hindi ipakita ang totoong saloobin ay ngumiti na lang siya lalo na ng isa-isang sumang-ayon ang mga naroon sa sinabi ni Ms. Fortalejo. Tumikhim si Liam kalaunan. "Don't know that you Ms. Fortalejo is somewhat interested on people's business." Mas lalo niyang nilaliman ang pagngiti. Magsasalita na sana siya ng biglang sumabat si Mr. Andrade sa usapan. "And who is this someone was bound to marry the golden billionaire?" Doon ay hindi na napigilan ni Liam ang kumunot ang noo. Why do this people knew that he's about to Marry Morley Aurora Lopez— "It's always been me." Nabaling ang atensyon ni Liam maging sa iilang mga naroon ng lumitaw sa function hall si Andressa Valdez, head up high at diretso ang tingin sa kanya. Ang suot nitong memorata ay todo na ang lagutok ng takong. Liam made this wry look in the face. Doesn't like the way she addressed herself as her soon to be. It's Morley Aurora Lopez, no other than. "Woah! I-ikaw, Ms. Valdez? Wow! Such a good catch." "If you guys will—" "I'm sorry, but Ms. Valdez here made a misunderstanding. She isn't the woman I want to marry. But someone who can't be any woman despite the fact she's senseless. Don't wanna give you a reason to overthink, but yeah. That woman is not Andressa Valdez. Meeting Adjourned!" Umawang ang labi ng mga naroon ngunit kanya-kanya rin namang nagsitayuan na. Nang wala ng kahit ni isa sa function hall maliban kay Andressa Valdez na naroon sa mukha ang hiya at pagkailang, Liam Easton Adler crossed his arms. "Don't like the way you talked woman. Will give you a second chance, pero huwag mo nang sasagarin ang presensya ko sa susunod. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko."

Kabanata 7 

SUMASAKIT na ang ulo ni Morley kakaisip kung ano ang sagot sa activity na ibinigay ni Miss Fauriou kanina sa Calculus. “Shit! Paano ba kasi ito?” Inikot-ikot niya ang ballpen at maya-maya pa ay tinapik-tapik na lang ito sa glass table habang nakatuko ang kanyang siko. Halos mag-iisang oras na siya sa sala upang sagutan ang mahirap na assessment subalit wala talagang pumapasok sa utak niya kahit anong pilit niya pa. “Lady Morley. Heto na po ang red velvet milktea niyo po.” Napanguso ang dalaga sabay lapag naman ni Cassana sa paborito niyang inumin sabay angat ng tingin niya rito. “Do you happened to know how to solve this one?” Iniharap niya sa serbedura ang test paper subalit nang makita ni Morley ang pagngiwi nito ay nakumpirma niyang wala rin itong alam kagaya niya. “Paumanhin Lady Morley pero hindi ko alam ang—” “Okay lang. Pareho tayong walang alam. Kung bakit ba kasi ay kinakailangan ko pang sagutan ito?” “Baka po si sir Liam ay alam ang tungkol riyan. Maalam po si sir sa lahat Lady Morley—” “No. Hindi ako aasa sa isang iyon. Leave now!” Umalis nga si Cassana sa harapan niya samantalang siya ay parang pasan lahat sama ng loob dahil sa nakabusangot niyang mukha. Cassana did mentioned that Liam was good in everything—ipinilig niya ang ulo. Hindi tama na lalo siyang aasa sa lalaking iyon ngayong alam niya nang may kinalaman si Liam sa kung bakit bigla na lamang nagbago ang trato ni Miss Fauriou sa kanya nang makabalik na ito sa klase dahil ipinatawag ng Campus Director. He’s really meddling with her perks at kung paano siya naaasiwa sa paraan ng pag-approach ni Miss Fauriou noon, ay mas lalo lamang siyang nababahala sa ngayon. Morley knew that that woman was forced to act good at her front kahit na kabaligtaran naman ang gustong gawin niyong huli. Isinandal ni Morley ang likuran sa malambot na unan at napahilamos sa mukha sapagkat 20 items ang assessment ngunit wala pa siyang nasagutan kahit ni isa. Even Carleen and Rayah sent some text messages to her at nanghihingi ng maisasagot pero ano ang maibibigay niya? Utak na walang laman? “Kung bakit ba kasi ay ipinanganak akong halos walang alam sa lahat!” Wika niya. Halos ingudngud na ang mukha sa hugis spongebob na stuff toy na ngayon ay walang awa niyang napagdiskitahan. Maya-maya pa ay napatingin siya sa oras. Alas otso na ngunit hindi pa rin umuuwi si Liam in which hindi siya sanay na ganoon. Maliban kasi na palagi itong presko ay wala pang isang beses na ginabi ito ng uwi. “Lady Morley. Umakyat na po muna kayo sa kwarto dahil nakarating na si sir Liam galing sa kompanya. Nakagawian kasi namin na kapag ganoon ay hindi magugustuhan ni sir Liam na—” “Then let him get mad. Sinasagutan ko ang assessment dito no?” Giit pa ni Morley sabay irap dahilan na napabuntong hininga nalang si Riese na siyang kaagapay ni Cassana sa gawaing bahay. So Liam has come arrived? Isinawalang-bahala iyon ng dalaga at balik ulit ang atensyon sa test paper na tinititigan niya lang naman. Halos mabaliw na siya. Gusto nang ilampaso ang long bond test paper dahil hindi niya talaga alam ang gagawin. Makalipas ang ilang segundo ay narinig niya na ang pagbukas ng gate. Tanda na nakapasok na si Liam sa kabahayan. Kasunod niyon ay ang pino ngunit malalakas na mga yabag. Inabala na lamang ni Morley ang sarili kaka-scan sa cellphone o mas mabisang sabihin na sini-search niya na this time ang sagot sa google. Nagbabaka-sakaling may blessing na mabasa at mababawasan na ang alta-presyon niya. “What are you doing in the sala at this hour? You should go to your bed and rest.” Hindi niya na kailangang alamin pa kung sino iyon. Sa malumanay ngunit dumadagundong na boses nito ay imposible ng hindi makilala ni Morley iyon. “Don’t mind me. I am answering the shitty assessment.” Sagot niya. Hindi man lang nag-abalang mag-angat ng tingin. Ramdam ni Morley ang yabag nito palapit sa kung saan. Only to caught Liam was now walking towards her, emotionless. Napalunok siya. Noon lang rin nakarehistro sa utak ni Morley ang sinabi ni Reise kanina. Why would Liam get mad sa tuwing may madadatnan itong tao sa may sala? Is he someone territorial in his own house? “I see. You’re answering the Calculus. Bakit wala ka pang nasagutan ni isa?” Tanong pa nito ngunit napaismid si Morley bilang tugon. Papaano nga ba niya sasabihin na hindi siya maalam sa ganito? “Sit on the sofa Morley. Malamig ang tile, baka mahamugan ka. Let me answer that one.” Ibinaba nito ang bitbit na attàche case sa lamesa at umupo sa espasyo na nasa tabi niya. Wala itong imik ng kinuha sa kanang kamay niya ang ballpen na hawak pagkatapos ay walang kahirap-hirap nitong sinagutan simula number 1 to number 5. Napamaang na lamang siya kasabay niyon ay ang pagkamangha niya sa binata. The least numbers covered with areas and binomials ay walang kahirap-hirap nitong nasolusyonan. He wasn’t even using calculator for pete’s sake kaya bakit ganoon nalang sa kanya kadali? “Does Miss Fauriou pressuring you later today?” Bahagyang napamaang ang dalaga ng sa isang iglap lang ay bumaling ito sa kanya dahilan na kaagad nagsalubong ang mga mata nila. Kapagkuwan ay napakurap-kurap si Morley. Sandaling huminto ang pakiramdam niya sa paligid. Sa mga sandaling pinakatitigan siya ni Liam ay pakiramdam ni Morley ay nag-slowmo ang oras sa paggalaw. Even the numerical numbers plastered on the test papers seems like having their own time too. “Morley.” “H-huh?” Nakagat niya ang ibabang labi dahil sa kahihiyan. “I am talking to you. Does Miss Fauriou pressuring you later today?” Napakurap-kurap ang dalaga bago nakapagsalita. Her reaction gotten smolder with mud. “After you’ve done your thing in the University, Miss Fauriou was now kind to me kahit na alam ko na kabaligtaran niyon ang gusto niyang ipakita sa akin.” “So you knew? That’s good then. Won’t let you uncomfortable with the University’s staff.” Ngumiti ito ngunit hindi man lang sincere. How did Morley define it? Simple. She can identify people’s reaction with just a single seconds. “Here. I’m tired. Can you please bring the test papers in my room? Doon ko nalang sasagutan lahat. Well can you?” “Sigurado ka bang kaya mo pang sagutan iyan? Why don’t you have an early rest ng sa ganoon—” “I’m used to it. Besides, dapat masanay na siguro ako na ako ang taga-sagot sa mga assessment mo. Now let’s go. Accompany your husband in his room.” Gusto niyang paltukin ang sarili dahil alam niyang nakatunganga lamang siya sa harapan ng lalaki sa loob ng ilang segundo. Dahil sa sobrang pagkalutang ay dali-dali siyang tumayo, Liam did the same too at sabay pa nga nilang dinampot ang ballpen sa lamesa at doon ay nagkatinginan na naman. Morley’s heartbeat automatically jumped into further area. Pakiramdam niya ay kulang ang limang kilometro upang kalkulahin na parang kabilang siya sa contestants ng isang marathon. Kimi siyang pumanhik sa sulok na bahagi ng silid. Kakapasok pa lang niya sa loob kasunod si Liam na kaagad ipinatong sa table glass ang bitbit na attàche case. This is not her first time entering in his room dahil makailang ulit na nga rin naman kasi siyang naligo sa banyo ni Liam. Ngunit hanggang ngayon ay gustong-gusto pa rin niyang igala ang mga mata sa kabuuang silid dahil sa taglay nitong amor. Compare to her room and the fact that she was a lady, Liam Easton Adler has an arrangement. It was purely elegant accompanied by the large partitions and the mix colors of Black and sepia in the wall partions. Even his closest and drawers are well manage too kaya ay isang sampal iyon para kay Morley na parang dinaanan ni Bagyong Odette ang kanyang kwarto. “Morley.” “Hmm?” Nag-angat siya nang tingin at kitang-kita ng dalaga kung paano dumausdos ang tingin ni Liam mula sa mukha niya paibaba sa bahagi ng katawan niya and then he turned his gaze away at kapagkuwan ay tumikhim. “Have you decided for the favor I asked yesterday?” “No. Hindi na magbabago ang desisyon kong iyon Liam.” “I see. How about I will give you some time to think. Bukas-makalawa na ang kasal natin and I don’t like people close to your hearts will eventually shed a tear dahil lang sa ayaw mong dumalo ang mga parents sa—” “Papasok na ako sa kwarto.” “No. Hindi ka lalabas sa silid na ito ng may samaan tayo ng loob. Hindi ko pa natapos sagutan lahat ang assessment mo tsaka na kapag pinal ko na talagang marinig ang desisyon mula sa iyo.” Tumayo si Liam mula sa pagkakaupo sa long sofa at kaagad na nilapitan siya. Ang hawak nitong ballpen ay nasa kanang kamay pa rin niyong huli. For some reason, hayun na naman ang malakas na pagkabog ng kanyang dibdib. Bukod sa taglay na karisma ng lalaki, what more can Morley described Liam as Goddess of a greek God? “I understand your rage for your parents Morley, but it isn’t valid for you to dumped them just like that in just mutual understanding. Sure they gave you to me, but that doesn’t change the fact that they are your parents. They care for you so much. The only thing you knew as to why you’re now in my custody is that you are the payment of their debt, but no. There was far enough reason to that. Just give your parents some time to tell you what’s wrong. I’m not in the position to tell you everything.” Bahagyang umahon ang emosyon na kanina pa niya pinigilan. Hearing Liam’s words regarding to her parents made Morley wanting to cry at the far end. Mula sa pagbaba nang tingin. Buong tapang na sinalubong ni Morley ang tingin ni Liam na wala man lang emosyon habang nakatingin sa kanya. “I’m sorry if this events pressured you. Am I some death threats to you too, hmm? But…accept the fact that the moment you’re married to me, you’re officially be mine. Ahh no! The moment you step your foot on my house, I owned you several times and…limitless.” Maya-maya pa ay inisang-hakbang na ni Liam ang distansya na nakapagitan sa kanila at walang pag-aalinlangan na niyakap siya. Doon ay hindi niya na mapigilan ang mapaluha. Even the fountain outside ay siyang saksi kung bakit ganoon na lamang ang mga mata niya. She missed her parents ngunit dahil sa nalamang katotohanan ay kinakailangan niyang putulin ang koneksyon na may kinalaman sa mga magulang niya. Wala siyang alam as to why Liam brought out this matter and convinced her one after the other. Ibinuhos niya lahat-lahat ng hinanakit. Liam Easton Adler lend his arms for her to cry on at wala man lamang siyang narinig na reklamo mula rito. Literal na hinayaan lamang siya ng lalaki habang hagod nito ang kanyang likuran para pakalmahin siya. “You’re fine now? Let me see your face—” “Don’t. J-just lend me y-your shoulder for me to cry and…” “It’s my chest you had poured your tears. Not my masculine shoulders at all.” Alam niyang pinagpagaan lamang ng lalaki ang kanyang loob subalit ni hindi magawang sumabay ni Morley sa puntong ito. Ngayon lang rin niya na-realized na may kabaitan palang taglay itong si Liam. Given the fact that he is with her now, fighting with her own battles against her heart and soul, Morley was thankful na hindi siya iniwanan nito sa mga sandaling down na down siya. Hindi man maganda ang unang gabing binalak na pagtakas niya, ngayon ay alam ng dalaga na may ginintuang asal pala itong huli. “I’m done answering your assessment at naroon na rin sa envelope bag isinilid ko pagkatapos. Why don’t you get up now and take some shower?” “Allow me to sleep more than a minute. Alas otso pa ang klase ko Liam—”  “But you are in my bed slept last night reason why I haven’t had enough sleep.” Nanlaki ang mga mata ni Morley ng marinig niya mula sa lalaki ang mga salitang iyon. Inalis niya ang nakatalukbong na kumot na amoy Liam pa nga kasabay ng panlalaki ng mga mata niya. Nandito nga siya sa silid ng mapapangasawa niya. Diyos ko! “Having a hard time to sleep kaya sa sofa nalang ako natulog kahit na hindi—” “W-why you didn’t woke me up?” Napahikab ito at ang malalaking eyebags sa mga mata ng binata ay klarong-klaro sa mga mata ni Morley. “It’s not necessary for me to wake you up in the middle of deep sleep. Get up now. Will be going on Amelia’s shop and boutique. Iidlip lang ako saglit.” Nakunsensya siya ngunit hindi niya na naman maibabalik pa ang nakaraan. Kung bakit ba kasi ay nakatulog siya sa gitna ng pagpapaturo niya kay Liam sa Calculus kagabi pagkatapos nilang mag-usap tungkol sa pagdalo ng mga magulang niya sa darating na kasal kinabukasan ay ito pala ang kahihinatnan. But she can’t even denied the fact that Liam Easton Adler who is lack of sleep is someone who is good to look at kahit na may pagka-suplado pa rin ang dating. Hindi maitatangging taglay nga ang pagkamaotoridad ngunit charismatic billionaire naman. “Akala ko talaga ay hindi na kita makikita muli, Liam. Nakauwi ka na pala from Canada? Kailan pa? Why you didn’t told me through sending me a text message instead?” “I’m sorry. A little bit busy Amber. Wouldn’t expect na kabi-kabilaan na pala ang trabaho ko rito compared abroad.” Hindi maitatanggi ni Morley na out of place siya sa usapan ni Liam at sa babaeng maganda ang pangangatawan. They are now on Amelia’s shop and boutique and this woman happened to see them…no. Si Liam lang pala ang sentro ng atraksyon nito. Parang aliw na aliw pa nga ito habang kausap si Liam na may pangiti-ngiti pa samantalang siya ay nasa likuran lang at hindi pa nagawang ipakilala. “That’s cool. Why don’t we have a dinner later—” “I’m sorry. I have someone with me.” Doon lang bumaling ang tingin ng babae sa kanya sabay hagod nito sa kanya ng tingin mula ulo hanggang paa na parang sinusuri siya. Dipungal! Kung makahatak ng tingin ay parang inaayawan pa siya. “Your maid? Wouldn’t thought that—” “She’s my fian—” “Secretary. Morley Aurora Lopez. Liam’s secretary.” Pansin ni Morley ang paglingon ni Liam sa kanya na may halong pagkairita. “You’re his secretary, but you didn’t addressed him as Mr. Adler or sir, how is that?” “Uhh…I’m sorry. Haven’t been enough—” “Excuse us. May pupuntahan pa kami, see you around Amber.” Hindi na nagawa pang sumagot ni Morley sapagkat naglakad na palayo si Liam dahilan na kailangan niya na ring sundan ang lalaki. Ngunit nakarating na lang sila sa part kung saan ay kitang-kita niya na ang wedding gown ay tahimik pa rin ang binata kasabay ng madilim na mukha nito. She tried to interact with him, but was failed. Ngayong papauwi na sila ay ganoon pa rin ito at walang imik.

Kabanata 8

“MAY problema ka ba Liam? Kanina ka pa tahimik simula roon sa boutique ah!” Hindi sumagot ang binata at diretso lamang ang tingin sa daan habang binabaybay na ngayon pauwi. His arm which got into an accident was now fine maging ang doktor ay binibigyan na siya ng consent upang mag-drive. “L-Liam?” Kinabig niya ang manibela at pansamantalang itinigil iyon sa gilid ng kalsada. “I’m being honest to you Morley and I want you to be honest with me too?” Pahapyaw niyang naisaad sabay baling sa dalaga na ngayon ay hindi mapirmi sa inuupuan. “Does it hard for you to tell anyone that you’re my fiancee and that ikakasal na tayo?” “I’m sorry Liam. I am just taking care of your image because you’re the center of—” “Fuck the image. Fuck the center! Diretsuhin mo nga ako kung ayaw mo bang ma-link ang pangalan ko sa iyo or whatsoever that blocked your visions against me. I am doing my best for you to be comfortable at any aspect, am I not enough to be a good husband once we’re married for tomorrow’s event?” “Liam..” “Yeah? That’s barely enough. I get it now, kinakahiya mo ako—” “No. That’s not it.” Napigtas na ang pasensya niya sa dalaga kung kaya’t marahas niyang pinaandar muli ang sasakyan at doon ay pinausad ng mas mabilis, mas marahas at animoy nakipag-karerahan sa mga sasakyan na binabaybay rin ang daan sa highway katulad nila. Iritado siya o mas magandang sabihin na galit siya. Everyone was proud to have him in one side, but Morley was far enough. She even got a deal with him not to meddle with her peaks and even if it’s against his will. Sinunod niya iyon lahat kawangis sa nagawa niyang pagtibag sa bakod ay marapat lang siguro iyon upang malaman ng dalaga na malayo sa gusto niyang mangyari ang gusto naman nitong palabasin. He wants to know everyone that she was his, but the latter made a counterpart not to bragged about his identity. Kung ano ang posisyon niya at kung ano ang relasyon nila. He hated to be denied. “L-Liam magdahan-dahan ka nga! Oh God!” Pinili niyang manahimik habang patuloy pa rin na nakipag-karerahan sa mga sasakyan na ngayon ay sunod-sunod nang bumusina dahil sa napaka-agresibo ng pagpapatakbo niya, but no. He was livid. He wants to puch everyone who is blocking his way. “Liam! Diyos ko. Magpapakamatay ka ba?” “Hindi.” Tuloy ay pansin ng binata ang paghawak ni Morley sa seatbelt at naroon sa mukha nito ang takot na baka mabangga ang sasakyan reason why he slowly amending the car at ngayon ay natural na at swabe na lang ang pagmamaneho niya. Sandali niyang binalingan ang dalaga subalit kagat na nito ang labi at hindi magawang balingan siya ng tingin. He wants to say sorry, but he cannot speak to say it aloud and pride was eating him once and for all. Galit pa rin siya at ni minsan ay walang sino pa man kasi ang kinakahiya siya. “Things were all sorted even the invitation letter was now on my hand. Eric was the one collecting those who are present in the wedding for tomorrow.” “T-that’s good.” Iyon lang ang naging sagot nito at diretsong binuksan ang sasakyan. Kakarating pa lang nila sa tapat ng kabahayan and Morley was rushing to go outside at kitang-kita pa ni Liam ang mabibilis nitong paghakbang. Natampal niya ang noo at isinandal ang likuran kasunod niyon ay ang pagtatagis ng kanyang bagang. How rude is he wasn’t he? Bukas na gaganapin ang kasal ngunit ngayong araw pa talaga sila nagkaroon ng hindi pagkakaintidihan na dalawa. Sariwa sa utak niya ang deal nila pero bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin niya matanggap-tanggap? Hindi niya maaatim na ikahiya lalo na kung si Morley iyon na takot malaman ng taumbayan na ito ang babaeng nakatakda upang makasal sa kanya. “Mr. Adler, I got your text message that Morley cannot go to school today. Nabanggit ko na rin kay Miss Fauriou na naibigay na niyong Eric ang pangalan iyong Assessment na pinapasagutan nito kahapon and she’s now taking the legal part in regards with Morley’s case.” Kausap niya ngayon sa cellphone si Mr. Santiago na siyang Campus director sa pinapasukang University ni Morley. He knew that he crossed the line again at bahala na ang babaeng iyon mag-isip kung bakit gumagawa na naman siya ng hakbang na ikakasama ng loob niyong huli. He wants the best in her kaya’y inutusan niya ang sekretarya niyang ipasa ang Calculus assessment ni Morley na pinagpuyatan niyang sagutan kagabi. Nasa loob pa rin siya ng sasakyan sa puntong ito. “Yeah. That’s a good thing you had done Mr. Santiago.” “Anytime Mr. Adler. You are the best investor in the University so I will hold unto it because you made the entire bidding of the Campus’ amendments.” Kapagkuwan ay umayos siya ng upo. Lumabas sa sasakyan at nagpaalam na sa kausap dahil papasok na siya sa kabahayan. Papasok pa sa main entrance ay nag-ring na naman ang cellphone niya at nang makita niya kung sino iyong caller ay mabilis niyang sinagot iyong tawag. “Mr. Adler, did you convinced our daughter?” It was Morley’s father. “She’s not responding, but I guess it’s a yes. We’re talking last night and—” “Thank you so much Mr. Adler. Thank you so much.” Nakapasok na siya ng tuluyan sa kabahayan at bumungad sa kanya sina Cassana at Reise subalit walang presensya ni Morley ang naroon sa mga sandaling iginala niya ang tingin. “Don’t thank me yet, Mr. Lopez. The least thing for you to say that is when it’s for sure and intact, but lets hold unto the word maybe for today. Morley is having a hard time to decide. Why don’t you tell her the truth instead to hide? She’s not a child not to understand things but a woman who can—” “Not now young man. My wife isn’t ready and so am I.” Nakaakyat na siya sa ikalawang palapag this time at ngayon ay humarap sa gawing kanan sabay hawak niya sa railing ng balkonahe pababa. “I’m afraid her rage will grow funder if you don’t tell her that quick. But okay, since you have your own mind to think what’s the mere consequences, I will tell you this Mr. Lopez, Morley will be broken not twice, but thrice and I’m pretty sure that if that happened, I will be the one who will collect the payment.” “Mr. Adler.” “I am talking as a businessman. We’re talking business to business so if you can’t assured that everything will run smooth. Morley will suffer once and for all Mr. Lopez. Do you want her to—” “I will t-tell her once everything will fall back and return to it’s natural place Mr. Adler. Bye for now, you can have our child, but please be easy on her. She’s our source of strength, our Morley Aurora Lopez.”“Don’t worry, I will train her how to be a villain. How to control her emotions the way she dressed.” Nang maglaon ay natapos na rin ang usapan bago ibinulsa na muli ni Liam ang cellphone kasabay ng kanyang pagpihit patalikod. Ihinakbang niya ang mga paa upang tunguhin sana ang sariling silid ngunit nang namataan niya ang nakaawang na pintuan sa silid ng dalaga ay hindi niya alam kung bakit iyon ang tinungo niya. Pinalis niya ang pintuan at binuksan iyon ng mas malapad. Only the generalized air conditioned welcomed him at wala ang presenya ni Morley roon na siyang inaasahan niya. He needs to talk to her for an assurance. “Panibagong araw upang lambingin ang babaeng sakit sa ulo.” Wika niya sa sarili at tuluyan na ngang tinungo ang kakarampot na mga papel na nagkalat sa sahig upang ilagay iyon sa trash bin. Sa mga panahong hindi pa sila kasado, hinayaan niya muna ang dalaga na bumukod ng sariling kwarto, but Liam was persistent because the moment they will married, he will going to withdraw Morley on his own bed. Dahil noong una pa man, pagmamay-ari niya na ang dalaga at siya lamang ang bukod-tanging lalaki na dapat ay hahayaan nitong gawin ang gustong gawin niya para rito so for the meantime, he will not put some pressure. Hahayaan pa muna niya ang dalaga na mag-isip ng kung ano-ano pa man. Gustuhin niya mang ipalabas na ang sariling motibo at interes. Liam isn’t in the position to speak. Only Morley’s parents has the freedom at hanggang tingin na lamang siya sapagkat wala pa siyang karapatan. Kumunot ang noo ni Liam nang marinig niya sa bandang tub room na malakas ang lagaslas ng tubig mula roon. Bahagya pang tumabingi ang ulo niya nang mapansin na parang kakaiba ang current ng tubig base sa makamandag na tunog nito. Mabilis na tinungo iyon ni Liam and God knows how nervous he was the moment he stepped in ay hindi niya pa iyon mabuksan. “Morley? Shit!” Why is it so hard for him to tame her? Mabilis na kumilos si Liam at kinalampag ang pintuan ng mas malakas at may pwersa. Nang hindi niya pa rin iyon mabuksan ay pinatid niya gamit ang kanang paa, balik ulit sa pagkalampag at doon ay malaya niyang nabuksan ang pintuan but then again, horrible images of Morley soaking herself on the tub made Liam’s entirety gotten worst of all the worst. “Fuck! Fuck! Fuck! What the hell woman?” Inahon niya sa bathtub ang dalaga na walang kahit na anong saplot sa katawan. Mabilis inabot ng binata ang kurtina at inikot sa katawan ni Morley na basang-basa bago mabilis na umarangkada ang mga paa niya palabas. Kamuntikan pa siyang mabalda ng matapakan niya ang sabon ngunit wala na siyang pakialam pa roon. The madness he is feeling was now covered with worry. Lupaypay ang ulo ng dalaga habang nakahiga sa magkabilang bisig niya and Liam sees an image of his mom in the same situation while covered with blood. Lifeless. “Damn it! Wake up Morley, please!” Isinarado niya ang pintuan ng sa ganoon ay walang makaantala at walang makakaalam. Everyone has the eye of him at kung dadalhin niya si Morley sa Ospital, people will stuck their presence once they will cover up the news. He gave her the cpr and found his way of entering her airbreath back again to pushing in and out of her chest. She was covered with a curtain so Liam doesn’t have to worry about that matter because what he have in mind is to atleast let out the water she’s taking while blocking the tube she gains breath. “Fuck it!”He pressed her chest once more and giving her the cpr again and then…she choke. She even cough several times kasabay niyon ay ang paglabas na ng mga tubig mula sa bibig nito and then Liam got her. Mabilis niyang niyakap ang dalaga dahil sa labis na pag-aalala. “Goodness Morley. You made me worried woman! Damn it!” Akay niya ito sa bisig at mahigpit na hinahagkan ang tuktok ng ulo nito habang kagat ang labi. Ramdam ni Liam ang pagyakap ni Morley sa kanya pabalik at doon ay muling nanumbalik ang galit niya dahil sa matinding alab ng puot. “What made you think to kill yourself just by soaking in the water? Alam mo bang hindi ko na labis alam ang gagawin noong narinig ko ang lagaslas ng tubig—” “N-nakatulog ako while laying myself in the tub at hindi ko namalayang lagpas dibdib na pala ang taas niyon.” Hawak ng dalaga ang kurtina na siyang nagsisilbing takip sa buo nitong katawan. Morley can’t look at him in the eye ngunit kataka-takang hindi na siya nakaramdam ng galit dahil sa sinabi nito sa kanya dala ng rason kung bakit nalunod ito sa tub. He thought that she was planning to kill herself, but was an incident perhaps. Mabilis niyang dinaluhan muli ang dalaga hawak ang kumot this time… “I’m sorry if I am gotten mad. Akala ko kasi ay binalak mo na namang patayin ang sarili mo kagaya noong unang pagkakataon na naglaslas ka rin dito sa loob.” Hinagkan muli ng binata ang ulo nito. Afraid that she might breakdown with anxieties and depression. “I—I was pounded with nervous the way you drived along the highway with a multi-speed I can’t rely myself to protect too. I was a-afraid. Y-you driving that fast made m-me nervous and—” “Oh God! I’m sorry. I was gone mad too.” Nag-angat si Morley ng tingin sa kanya and Liam was biting his lips and can’t deny the fact that he’s the one to blamed with this incident. “W-why are you gotten mad t-then?” “Tsaka na tayo mag-usap. M-magbihis ka muna dahil halatang hindi ka komportable at basang-basa ka pa.” But the truth is, he is the one whose not comfortable while talking to her this time with the fact that she’s at her front covered only with blanket doesn’t removed the truth that she’s now flowing with nudity. Isang tabing niya lang sa kumot ay paniguradong lalantad na ang kahubdan ng dalaga kung gagawin niya iyon. “C-can you get m-me clothes on the closet as well as the…” He get what she meant kaya’y imbis na tumugon ay mabilis niyang nilapitan ang closest at mabilis na hinalungkat ang mga damit ng dalaga roon. Maya-maya pa ay ang drawer naman nito ang hinalungkat ni Liam dahilan na nakagat niya ang labi bunga ng kahihiyan dahil kakaiba ang init na nararamdaman niya sa katawan the moment he saw her panties with different colors in different brands. Will he tell her what color she wants or what brands she would wear? Hindi ba nakakaintimidate iyon? Kahiya-hiya? Sa kanyang part kasi ay ganoon ang nararamdaman niya and Liam was having a hard time choosing what’s best for her later today. “This is shame. Fuck it!”

Kabanata 9

KANINA pa nagsisimula ang seremonya at kanina pa rin abala si Morley sa pagsita kay Liam na kung maaari ay magbigay ng distansya sa pagitan nilang dalawa. “I’m telling you not to stay closer Liam. Ano ba? Nakakahiya sa mga bisita.” “What’s wrong with me being close to you? Remember, you had given me lots of burden just like yesterday kaya ay hindi mo ako masisisi sa kung bakit ganito na kalapit ang agwat natin.” Kapagkuwan ay bumaling sa kanya ang asawa. Yes! Liam Easton Adler was her husband now dahil tapos na ang wedding vows at ngayon ay narito na nga sila sa reception at pilit nakikihalubilo sa mga taong naroon. But those who are invited were only Liam’s comrades most especially Black and Denver na ngayon ay isa-isa nang kumakain roon sa may patio. But even her friends Rayah and Carleen doesn’t know that she was married to the most renewed billionaire of Asia. Morley was contented na kahit hindi man lantaran ang kasalan, she was comfortable taking the steps for the next period of her life kasama si Liam na ngayon ay matatawag na niyang sa kanya na. Napaigtad si Morley ng may biglang yumakap sa kanya mula sa likuran sabay lapag sa bagang nito sa kanang balikat niya. It was Liam who seems like having a tired and busy day habang nakatingin sa mga bisita na kahit hindi man ganoon karami, alam ng dalaga na tinagurian ito ng iilan na most memorable events maging sa kanya man. Pero pakiramdam niya ay may kulang. Pakiramdam ni Morley ay may kalahati sa katawan niya ang biglang gusto niyang mapunan. At tanga siguro siya kung aaminin niya sa sarili na gusto niyang makita ngayon ang mga magulang niya. Even with a single glance ay kuntento na siya roon. “Looking for someone hmm?” Boses iyon ni Liam na ngayon ay nakayakap pa rin sa kanya mula sa likuran. Though she isn’t comfortable being this close to him but the fact that he was her husband made her to be precise dahil ganoon naman talaga. Bahagya na lamang niyang hinawakan ang mga kamay ng lalaki na ngayon ay nakapaikot sa kanyang baywang upang iparating rito na hindi siya komportable ngunit martyr yata ang asawa dahil mas lalong naramdaman na lamang niya ang paghigpit ng yakap nito mula sa kanyang likuran. “I—ugh..” ano ang sasabihin niya? Na kung maaari ay pakiluwagan ang tali dahil hindi naman siya titipas palayo sa malaahas na mga braso niyong huli? “If you’re looking for your—” umahon ang sobrang tuwa sa dibdib ni Morley ng biglang bumukas ang pintuan at kitangkita niya pa kung sino-sino iyong pumasok at kaagad iginala ang mga mata upang hanapin siya. “Liam! It’s mommy and daddy!” Gusto niyang magtatalon sa tuwa, takbuhin ang distansya at salubungin ng yakap ang mga magulang niya, but Liam just entertwind their hands ng inalis na nito ang pagkakayakap mula sa baywang niya. “Let’s face them together. You and me. Just take it easy!” Kulang na lang ay kargahin siya nito pababa dahil sa sobrang maingat ng mga galaw nito habang hawak ang mga kamay niya. Then a moment after, pareho na nilang kaharap ngayon ang parents niya. Hindi man ganoon kasimple ang pakiharapan ang mga magulang, Morley was happy seeing her parents attending the most valuable part of her life kahit out of her planned ng makasal ng ganito kaaga. “Thank you so much Mr. Adler, I can see the brightest future of our daughter in your hands.” Liam just nodded at walang kahit na anong salita. Even in front of her parents ay hawak pa rin ng binata ang kanang kamay niya. Napansin iyon ng ina niya at kahit anong pilit ni Morley na bawiin ang kamay, Liam was hard as stone at hindi talaga binitiwan iyon hanggang sa natapos na nga ang usapan nilang magkakapamilya. Pasado alas singko na ng hapon ng unti-unti ng nagsiuwian ang mga bisita. Even the most anticipated part of Liam’s investors ay naroon rin base sa nalaman niya at narinig na usapan ng asawa at lalaki ng magpaalam na ito upang umuwi. Her parents ay hindi rin nagtagal ay nagpaalam na rin. Malinaw pa sa buwan ang hayagang pagngiti ni Liam sa mga bisita mula pa kaninang nagsimula ang seremonya hanggang sa isa-isa na ngang nagsiuwian ang mga iyon. She was there, trying to discover what her husband can do at iyon ang mas lalong ipinagtataka ni Morley sa kung bakit kakaiba ang pakikitungo nito sa kanya sa tuwing silang dalawa na lang ay hindi naman siya tinanyagan na kahit palakaibigan na ngiti ni Liam kahit isang beses man lang. Paakyat na siya sa hagdan upang tunguhin ang silid ng bigla siyang tinawag ng binata habang nakasandal ito sa mahabang sofa. “Ano iyon?” Ngunit tinitigan lamang siya nito habang diresto ang tingin. Kakatapos pa lang nilang mag-dinner maging ang mga bodyguards at serbedura ay tapos na rin kaya silang dalawa na lamang ang natira sa may sala dahil nagkanyakanya na ng gagawin ang mga housemaids. “Come here for a moment. May sasabihin ako.” Napakamot si Morley sa batok dahil sa sobrang pagka-demanding ni Liam. At dahil taglay niya na ang pagkamasunurin. Lumapit nga siya sa lalaki at ngayon ay sa harapan na siya ni Liam nakatayo at kiming bumaba ang tingin upang matingnan iyong huli na nakaupo. “Starting today. Sa kwarto ko na Ikaw matulog—” “A-ano? T-teka…w-wala sa usapan natin ang ganoong set-up hindi ba?” “Wala akong sinabi na ganoon. What I meant for the meantime noong hindi pa tayo kasado ay hahayaan muna kitang bubukod, but now—” umiling ito sabay abot sa kamay niya at hinatak siya ng biglaan dahilan kung bakit dumiretso ang pang-upo ni Morley sa kandungan nito, “—you are my wife. Kailan ka ba nakakita ng mag-asawang magkaiba ang kwartong tinutulugan? Wala hindi ba, kaya kung maaari lang at pupwede, huwag ka nalang magreklamo dahil hindi naman tatalab sa akin iyon.” Diyos ko! Another set of Liam’s prowess was being territorial in every aspects. Morley cannot even say a thing ng nagtawag pa talaga ng bodyguard si Liam upang hakutin ang mga gamit niya patungo sa silid nito. Tanging kagat sa kuko at labi lamang ang nagawa niya habang sinasabayan ng pagngiwi sa tuwing iginigiya ni Liam iyong lalaki na dito ilagay, doon ilapag and the rest ay hindi niya na lang napagtuonan ng pansin. She was astounded and can’t even decline. Silyado na siya at hindi na malaya at siguro maging sa swkelahan ay bantaysarado rin siya. “Why you didn’t lie in bed beside me? Are you afraid that someone might bite you for a moment? Come here Morley!” “L-Liam…p-pwede bang dito nalang ako sa s-sofa? Nangangati kasi itong likuran ko at—” “Then allow me to look at your back for me to contact some personnel that is professional and experts in skin rashes.” Oh God! This man was really having a tight connections. Naalarma siya ng bigla nitong inabot ang telepono at kaagad ngang tumawag ng medical experts dahilan na kaagad niyang ihinakbang ang mga paa ta mabilis niyang binawi ang telepono na hawak nito. Bumaling sa kanya si Liam na wala man lang reaskyon ngunit ang pagtaas ng isang kilay nito ang nagbigay ng kilabot sa buong pangkalahatan niya. “What is it?” Patay! Paano niya sasabihin na alibi lamang niya iyong skin rashes niya kuno dahil hindi siya komportable na katabi ito sa pagtulog? Kapagkuwan ay bumuntong-hininga ito. Happy reading! “Alright! If you are not comfortable sharing with me in the same bed. Sa sahig nalang ako matulog kung iyan ang gusto mo.” Tumayo na ito at hinawi pa ang kumot. “Will you be o-okay?” For the nth time, nakunsensya na naman siya ngunit ng bumaling sa kanya ang binata sabay pilit na ngiti ay parang gusto na lamang niyang hatakin ang lalaki pahiga. “A-ako na lang ang mahiga sa sahig—” “You are my wife at hindi ko maatim na hayaan kang sa sahig matulog because woman should taken care of. Sige na. Please make yourself comfortable. Kukuha lang ako ng comforter.” Gayunpaman kagaya ng sinabi nito ay tinungo nga ni Liam ang isang closet at kaagad naglabas ng makapal na comforter mula roon. Ngunit ng biglang namatay ang ilaw ay kaagad naglulupasay sa sobrang takot si Morley at kaagad nahanap ang katawan ng asawa na kaagad natulos sa kinatatayuan kasabay na rin ng pagkidlat at kulog ay gusto na lamang talaga niyang humimlay sa kama katabi ito. “Oh God! H-how I hate thunders and Blackouts!” Mahinang usal niya kasabay na nga niyon ay ang pagsinghap ni Liam at kaagad na niyakap na rin siya upang pakalmahin. Nang bigla na namang kumidlat ay halos pasan na siya ng lalaki at hayun na naman ang malakas niyang pagtili. “Haven’t thought that you are afraid of lightning and thunder.” Then he creates a sexy laugh at kahit hindi man nakikita ni Morley ang matamis at sexy nitong ngiti ay alam ng dalaga na sensero iyon at walang halong pang-iinis. “Will you allow me to carry you in the bed nang sa ganoon ay makapwesto na rin ako sa sahig—” “N-no. T-tabihan mo a-ako please. I’m afraid that somebody will—” sa ikatlong pagkakataon ay kumidlat na naman na sinabayan ng dumadagundong na pagkulog ay napapikit na lamang si Morley habang mas lalong pahigpit na pahigpit ang kanyang kapit sa leeg ni Liam, “—please L-Liam, tabihan mo ako sa kama. Promise hindi ako mangungulit. Isipin mo nalang na mag-isa kang matulog sa kama at wala ako.” Natawa ito. “Imposible na iyan ngayon.” Maya-maya pa ay ramdam ni Morley na naglalakad na ito palapit sa kama ngunit dahil hindi niya kabisado ang silid ay huli na upang magreklamo pa siya ng maingat siya nitong naihiga sa kama sabay siil ng halik sa noo niya. She was profusely hysterical the moment she can’t hear a single move coming from him dahilan na kaagad niyang nahuli ang kamay ng lalaki only to find out that he was just there on the bed. Just beside her. “Hey! What’s wrong. Nandito lang naman ako. You are afraid of lightning and thunder kaya’y hindi kita hahayaang magisa rito sa kama ko.” Kulang nalang ay hatakin pa niya palapit si Liam ng mas lalo pa yatang lumakas pa ang pagkulog at pagkidlat kasabay ng mahinang usal niya na sana ay tumigil na itong kahinaan niya. Subalit, Liam found his way on her. Yakap siya ng lalaki at mas lalo niyang naramdaman ang init ng katawan nito lalo na ng walang kahirap-hirap nitong tinakpan ang pareho nilang mga katawan gamit ang kumot. This was feel sureal, but Morley can’t deny that she feels comfortable the way Liam caught her and gather her ways unto his arms. “Does it feels good now? You’re fine, yeah?” “Hmm!” Tumango-tango pa siya kahit na hindi niya naman kaharap si Liam dulot ng kadiliman dahil sa biglaang pagblackout. “Good. Now sleep. I’ll be right here.” Wika nito sa malambing at malumanay na boses dahilan na unti-unting nakaramdam ng antok si Morley kasunod niyon ay tuluyan na nga siyang dinalaw ng antok. KANINA pa mulat ang mga mata ni Liam at nakuntento na lang sa paninitig sa mukha ng asawa ng ito kaagad ang una niyang nasilayan sa umaga. Itinuko niya ang kanang siko at mas pinakatitigan pa ang mukha nito. Her nose line gives him temptation to kiss her up to her plucked eyebrows down to her cupid-bows lips made Liam to smile for the details of her wife’s close up face first thing in the morning. Hindi niya alam kung bakit ganoon pero pakiwari niya talaga ay kompleto na ang araw niya dahil sa mukha nito. At sa halip na bumangon ng maaga kagaya ng nakasanayan dahil baka mahuli sa pagpasok sa kompanya ay mas pinili pa ni Liam na lustayin ang oras sa pamamagitan ng pagtitig sa kabuuang mukha nito. Ngunit sa hindi inaasahang segundo ay nagmulat ng mga mata si Morley dahilan na noon niya lang na-realized na gahibla na pala ang distansya ng mukha nila. Morley was having a hard time identifying his face and the moment she saw his entirety followed by her knitted brows, kaagad itong tumili at kaagad siyang sinipa dahilan kung bakit nalaglag siya sa kama kasabay ng paghila nito sa kumot at pinirmi ang katawan sa pinakasulok na bahagi ng kama. Liam made this tugged of pain the moment he falls down on the bed. “W-what did you do to me?” Tanong nito and so Liam has this demonstrative reaction like he was looking at her accompanied with his follow-up question. Siya iyong dapat na magtanong kung bakit sinipa siya nito ng walang basehan. “M-may nangyari sa atin?” Dagdag pa nito. “Don’t you remember? You are eligible to sleep in my bed started yesterday ‘cause you are my wife now. Just in case you forgot lady, I am here to re-captulate the series of events.” Nakatayo na siya lahat-lahat subalit hindi man lang nagbago ang reaksyon nito. “Stop acting like I’m created a horrible thing to you last night. I haven’t done anything that is against on your will. Gusto ko na kung gagawin ko man iyon sa iyo ay bukal sa loob mong ialay iyon sa akin nang walang kahit na anong pamimilit.” Inabot niya ang kumot na ngayon ay hawak pa rin nito. “Bitiwan mo. Nang matapos na tayo. Mauna kang maligo dahil susunod ako.” “N-no. L-let me atleast—” “Release the comforter then we’re over. Oh please Morley don’t give me such time to think. Ihahatid pa kita sa University.” Lihim siyang napangiti ng sinunod nito ang gusto niya. “That’s it. Now stand up and come over, I have something to say.” Wala itong naging reklamo at kaagad ngang nilapitan siya. Dahil doon ay mukhang magagawa niya na ang binabalak niya kanina pa habang tulog si Morley sa kama niya. “A-ano iyon?” Ngumiti muna si Liam bago yumukod at kaagad hinalikan sa pisngi ang dalaga at lumipat pa sa kabila. “Good morning wife. Do you want me to kiss you in the lips—” “M-maliligo na ako.” Pahapyaw siyang natawa. “Why? Don’t you like the way I kissed? Gusto mo torrid?” “Liam ano ba?” Gusto niya nang halikan ito sa labi nang makita ni Liam ang pamumula ng mukha nito. Padabog itong naglakad papasok sa shower room ngunit kaagad ring bumalik ng makalimutan nitong bitbitin ang towel na nakabitin lang sa may rack. 

Kabanata 10

“SENT ME a text message if something happened.” Hindi pa man nakababa sa sasakyan ay iyon na kaagad ang narinig ni Morley mula kay Liam. Napahinto pa siya sa pagbukas sana sa pintuan upang balingan ito. “B-Bakit? Hindi sa bawat oras ay hawak ko ang cellphone lalo na kung si Miss Fauriou—” “If I sent you a text message, dapat wala pang isang segundo ay nakapagreply ka na dahil hindi ako mag-aatubili na puntahan ka rito upang alamin kung ano ang nangyari sa iyo.” Mula sa patagilid na upo ay umayos si Morley upang diretsong matingnan ang lalaki na ngayon ay hawak pa rin ang manibela. “Why are you became like this?” Sinabayan pa niya iyon ng pagtaas ng kilay subalit isang madilim na reaksyon lamang ang itinugon ni Liam sa kanya. “Bakit nga ba hindi? I am your husband now Morley. At dapat lang siguro na bakuran kita simula ngayon dahil akin ka na.” Oh God! Bakit bigla-bigla naman yata ang pagiging possessive ng asawa niya. Okay lang na higpitan siya nito pero ang sabihing kapag magpadala ng mensahe ay required bang magreply kaagad siya ng wala pang isang segundo? Diyos ko naman! “Susunduin kita sa uwian. Don’t starve yourself if you feel like eating. Konektado sa akin ang mga nakatuka sa cafeteria kaya you’re free to ask anything mapatubig man o pagkain—” “Liam! You even holds your connection dahil lang sa mga bagay na ito?” “You are not just a ‘thing’ to me. You are far enough than that. You’re a gold that everybody should treasure. Hawak ko sila sa leeg, so if someone will put pressure on you, just call me and I will do the rest.” “L-Liam…” “Sige na! Pasok na.” Handa na siyang buksan ang pintuan ng biglang hinila siya ng binata at kaagad nitong nahagilap ang mga labi niya. Morley was rooted in place the moment Liam was kissing her on the lips. That was a smack but has an affects towards her. Kaya nang hanggang sa klase ay iyon pa rin ang nasa utak niya. Ang halik na siyang tanging bumabagabag lamang sa isip niya. Though they had shared a kiss on their wedding day ngunit fake lamang iyon dahil sinabihan niya si Liam na takpan ang kanyang bibig kapag i-a-announced na ng pari na maaari ng halikan ng groom and bride. Hindi nga rin niya alam kung bakit panay ang sunod ni Liam sa kanyang mga kagustuhan noon subalit ngayong kasado na ay ngayon rin lang umaandar ang totoong ugali ni Liam sa tuwing kasama siya. He is somewhat bossy, but was sweet na hindi niya talaga inaasahan sa lalaki dahil bukod sa wala itong alam na emosyon ay madalang rin lang ito kung ngumiti at nahahanay pa sa tuwing may selebrasyon. “M. A!” Kagat ni Morley ang labi habang nakatanaw sa bintana at parang baliw na binibilang ang bawat patak ng ulan. Nasa isang libo na yata siya at nagtuloy-tuloy pa siya sa pagbilang. “Hoy, M. A. tinatawag ka ni Miss Fauriou kanina pa!” Bigla ay napalingon siya. Nakakunot pa ang noo na tiningnan si Rayah na ngayon ay kagat ang labi na nakatingin sa kanya. Her reaction gaves her a sudden turned of her heads in front at ngayon ay kitang-kita na ni Morley ang mala-tigre na mga mata ni Miss Fauriou. Mahabaging langit! Bakit ngayon pa siya lutang kung kailan ay may schedule siya sa Calculus ni Miss Fauriou? “What is the square root of 3, 645 raise to the power of 2?” Ha? Literal na napamaang na lamang siya. She haven’t had an idea dahil si Liam naman kasi ang sumasagot sa assessment niya. Kapagkuwan ay napakunot noo si Miss Fauriou. “Why you can’t answer, Ms. Lopez? You even got the perfect score when I checked your test papers last day. Why the hell you can’t answer today?” Patay! Mabubuko na yata siya na walang laman talaga ang utak niya.“I.. uhmm! Actually—I.” Shit! Nakatingin na sa kanya lahat ng mga kaklase niya at hinintay ang maisasagot niya. The moment she looked at Rayah and Carleen to ask for help ay ngumiwi lamang ang mga ito dahil alam niyang wala rin naman itong maisagot. “What is the answer Ms. Lopez—” naipikit ng dalaga ang mga mata ng biglang tumunog ang cellphone niya dahilan na mukhang kakagatin na talaga siya ni Miss Fauriou dahil sa sobrang iritasyon. Sa kamalas-malasang pangyayari ng buhay niya ay nakalimutan pa talaga niyang i-off ang cellphone. “I don’t know as to why someone of the biggest investor of the University was so fond of you. Lumabas ka at sagutin iyang cellphone mo kung sino iyang tumawag!” Madilim pa sa kulay ng mukha ni Miss Fauriou ang reaksyon ng dalaga ng masagot niya na ang tawag ni Liam. Umahon na rin ang iritasyon niya sa dibdib ngunit nang marinig ang rason mula sa binata ay kulang na lang na ikalampag niya ang ulo sa pader dahil nakalabas na siya. “Didn’t I told you? If you haven’t replied to my message that means something happened. Ngayon ay nasa bench ako ng University—” “A-ano? L-Liam are you kidding me?” Natampal niya ang noo at hindi mawari na nagpalakad-lakad mula kanan at balik ulit sa kaliwa. Liam’s actions later today made her thinks like something was gone crazy. Liam Easton Adler wasn’t like this when she first met him. The fudge! May klase pa siya sa P. E 4 niya after Miss Fauriou. “C-can you please go back to the company? May klase pa ako kay Miss Fauriou and—” “Napagalitan ka na naman?” Nakagat ni Morley ang labi at bahagyang tumango kahit na hindi naman kaharap ang binata. “Morley. I’m talking to you as your husband. Pinagalitan ka na naman ba niyang si Miss Fauriou?” “H-hindi.” “I can tell that you are lying. Wait for me there. Nasa labas ka ba ng silid mo? Papunta na ako—” shit! “L-Liam. Ako nalang ang pupunta riyan sa iyo. N-nasa bench ka right?” Unfortunately, dapat sigurong maging thankful siya ngayon dahil napili ni Liam na puntahan ang bahaging walang makakapansin sa binata kahit na sino. Benches along the University is somewhat far from every blocks and department kaya ay safe siya upang pakiharapan ang lalaki. Mabilis na tinungo ni Morley ang labasan. Gamit ang hagdan ay kamuntikan pang nasamid ang paa niya dahilan ng kanyang pagkaka-out of balance ngunit kaagad rin naman niyang naagapan. Halfway run na ang ginawa niya upang marating si Liam na hindi lalagpas sa trenta minutos upang matapos ang klase ni Miss Fauriou. Nang sa wakas ay narating niya na rin ang ground floor beside the benches ay laking gulat ng dalaga ng may bigla na lamang humila sa kanya sa isang patagong pader at handa na sana siyang sumigaw ng makita niya kung sino iyon. It was Liam. With his dashing business suit at swabe pa ang pagkagat sa labi nito. “H-hey! I thought nasa bench ka. Bakit ka nandito?” Ngunit hindi ito sumagot. Sa halip ay kinabig lang siya ni Liam at namalayan na lamang niya ang sariling nakasandal na sa dingding habang hinahalikan na ng binata ng may kaakibat na pag-iingat kasabay ng paglalakbay ng mga kamay nito sa kanyang katawan. Morley doesn’t know as to why she let Liam continued to travel his hands on her body while sucking inside her mouth while finding something he can’t even discover. “L-Liam—wait!” “Hmm?” Tumigil na rin ito sa wakas ngunit nanatiling malapit ang kanilang katawan. Morley bit her lip at ngayon pa siya nakaramdam ng hiya na kung kailan ay tapos na ang halikan nila. “You haven’t replied so I rushed all the way here bago ako tumawag upang ipaalam sa iyo na nandoon na ako sa may bench.”“I—I don’t know that you sent me a message. Nagle-lecture si Miss Fauriou and—” “She scolded you without a reason?” “Hmm! She scolded me because I can’t even answered her question regarding Calculus.” Tumango siya and then Liam cupped her face and found his eyes directed to hers. “Are you free for today? Let’s go somewhere else. I can ditch my work in the company just to give you further discussion regarding Mathematics. Ano ba kasi iyong tanong ni Miss Fauriou na iyon?” Kapagkuwan ay napabuntong hininga siya. “I’m sorry. I have Physical Education classes following by Miss Fauriou’s lecture. Pwede bang sa bahay na lang. Hindi na kita tutulugan promise iyan.” Napakibit-balikat ang binata. “Well, if my wife say so, then your wish is my command. Sa bahay tayo kung ganoon.” “Okay. So akyat na ako roon. Kailangan ko pa kasing takbuhin ang—” she can’t finished her words because Liam caught her lips once more. Hindi pa nakuntento ay bumaba pa ang halik nito sa leeg niya at kinagat pa ang kanang bahagi niyon. Oh God! Temptation. Kagat ang labi ay bahagya niyang naitulak si Liam ng wala pa itong balak na bitiwan siya. “H-hey, I’m not yet done—” “B-bumalik ka na roon. See you!” Mabilis niya nang tinalikuran ang binata at hindi na nilingon ang pinanggalingan nito sapagkat inabala na ni Morley ang sarili upang palisin ang pamumula ng kanyang magkabilang pisngi. SECONDS after his arrival from Morley’s University ay naninibago si Liam sa sarili kung bakit maya’t-maya ay gusto niyang masilayan ang mukha ng asawa niya. Nagkita na sila kanina at nahalikan pa iyong huli subalit parang gusto niya na namang bumalik sa pinanggalingan upang siilin ulit ng halik ang dalaga na ngayon ay ka-text niya na. This is his very first time lurking himself on the phone dahil ewan ba niya, lahat ng pagbabago sa buhay niya ay kasama pala nito ang pagbabago ng mga bagay na noon ay hindi niya naman nakasanayan. Katulad ngayon. Dapat ay minamaniobra ni Liam ang market sales at investments ng kompanya pero dahil kausap niya si Morley sa cellphone ay lagpas isang oras na ang inilaan niya kakatipa ng mensahe sa halip na atupagin ang trabaho na nakatambak sa lamesa niya. “Sir Liam. May I have your attention for the second time?” He can’t even talk nor pay attention to his secretary, Eric Guadalupe because he was focusing on Morley’s text saying that she was now doing the tennis with professional players dahil ang sabi, dapat malagpasan ang time limit niyong kalaban bago maunahan sa pagkilos ng maliit na kamay na orasan. Nakangiting isinandal ni Liam ang likuran sa recliner at hindi sinadyang umangat ang tingin ng binata kay Eric na ngayon ay nakataas ang kilay at waring kanina pa nagmamasid sa bawat reaksyon na namutawi sa bibig niya. “Yes, Eric? May dokumento ba akong dapat pirmahan?” Sita niya rito, but Eric tilted his head for a response. Halatang hindi ginanahan sa naging tugon niya patunay na niyon ang pagngiwi nito. No one in the company knew that he was married, only those people along with the three-part branches of his company knew that he was. But one of his employee was none. “Sir, as you can see. Kanina pa po ako rito sa harapan ninyo nakatayo ngunit busy kayo kakatingin sa cellphone in which naninibago lang ‘ho ako kasi kayo na po mismo ang nagsabi na bawal ang kahit na alinmang klase ng gadgets ang maaaring gamitin when it times for works, but I gues—” “I’m texting the sole owner of Valdez’s Enterprises. Do you happened to know Andresa Valdez? She’s the one I’m texting.” Umihip lamang ito ng marahas na hangin. “I barely know her for a year sir since she once became a particular customer in the Adler’s group of companies, pero di’ba kinansela niyo na lahat ng may kinalaman sa babaeng iyon noong araw na sinabi niya sa harapan ng mga investors na siya ang babaeng nakatakdang ikasal sa inyo?” That question made Liam not to answer because Eric Guadalupe caught him. Naituko niya na lamang ang siko at panakanakang napatikhim. “Then I guess nagkamali lang siguro ako nang kausap sa cellphone kaya—” tumikhim ulit si Liam at iminuwestra ang kanang kamay, “—Give me the documents now, Eric.” “P-po? Wala po akong dokumento na maibibigay since nasa sa iyo na po lahat ng iyon noong isang araw pa.” Another slapped coming from his secretary later today. Napahilamos na lamang siya sa mukha dahil supalpal na talaga siya sa sekretarya niya. Kapagkuwan ay ipinagsalikop niya ang mga kamay, umayos ng upo kasabay ng pag-angat niya nang tingin sa sekretarya. “Ano nga pala ang ginagawa mo rito kung ganoon?” Umawang ang labi ni Eric na tila ba ay isang napakalaking imposible para rito na magtanong siya ng ganoon. “Permission to speak again sir pero di’ba, kagaya ng nakasanayan ay gusto ho ninyo na bago kayo mananghalian ay ihinabilin ninyo sa akin na manatili sa office room niyo dahil baka may importante kayong aasikasuhin?” And now he was doomed. Kanina pa siya nagtitimpi sa lalaki ngunit hindi naman rin niya masisisi ito because Eric was serving his company for a decade now at siguro, siya ang wala sa katinuan ngayon dahilan kung bakit pakiwari niya’y kahit narito siya sa opisina ay absent minded si Liam sa araw na ito. “Prepare for my dismissal. Maaga akong uuwi ngayon. Kayo na muna ang mag-take ng overtime hanggang 8.” “Yes sir. Well anyway, na-chek niyo na po ba kay Miss Asuncion na may kinakailangan kayong pirmahan na kontrata mula kay Engineer Salvaterra tungkol sa lote na gusto ninyong magtayo ng building?” Past 4 na nang hapon at siguro, dismissal na rin ni Morley this time. “Hindi ko pa kasi nakita ang architecture design niyong bahay maging ang floor plan mapa-top view man o close-up kaya hindi pa ako pumirma sa kontrata. I had signed the commission on audit as well as the building permit last time, Eric. Thank you for reminding me.” Ngumiti ito. “Anytime sir.” Tumayo na siya at nagpaalam na. Mabilis rin ang naging byahe niya patungo sa University ng asawa at ngayon ay matiyagang naghihintay sa labasan habang namimilantik ang mga kamay. “Where are you? Nasa labas na ako. Patiently waiting for your arrival.” Basa niya sa mensaheng ipinadala kay Morley, but 6 minutes had passed ay wala pa rin itong reply. Naghintay pa siya nang ilang mga sandali at nang sa wakas ay pansin niya na ang presenya ng dalaga ay mistulang umangat ang sulok ng labi niya nang kaagad nitong napansin ang nakaparada niyang sasakyan sa may unahan. He didn’t used to take the parking lot dahil masyadong matao dahil ito lamang ang natatanging pabor na hindi ni Liam kayang tibagin sapagkat gusto lamang ni Morley na may pribadong buhay kasama siya. “How was your day?” “Fine, exciting and tiring.” Sagot nito habang binabaybay na nila ang daan pauwi sa kabahayan. Pansin nga ni Liam na halatang pagod ang dalaga. “Diretso sa itaas and make sure that you won’t take a shower. Magpahinga ka ng maaga or give your body some rest dahil alam ko na masyado kang nabinat sa P. E today.” Kakapasok palang nila sa kabahayan at iyon kaagad ang unang bungad niya sa dalaga habang narito na sila sa may porch. “Malagkit ang katawan ko Liam so, I need a shower—” “No. Mabango ka pa rin naman in case iyan ang pinoproblema mo, Morley. Just go upstairs, ilapag mo nalang ang mga Assessment regarding sa Calculus sa may lamesa dahil tuturuan kita mamaya kung paano ang formulas at shortcut methods ng mga iyon.” Morley didn’t argue at walang likod-lingon na umakyat na nga sa kanilang kwarto. Liam made a halfway sabay bunot ng cellphone upang tawagan si Engineer Salvaterra regarding sa building na gusto niyang itayo sa kakabago palang niyang nabili na lupain. “Yes Engineer. Eric mentioned it to me today and can you please visit my company at mag-usap tayo ng personal?” “Hmm. Yes Mr. Adler. If you want pupuntahan kaagad kita riyan sa kompanya mo bukas upang ipakita ang blueprint in case you want to add some features for the latest design and features of the building.” “Alright. I’ll be expecting you then. Bye!” Mabilis na ngang sinundan ng binata ang asawa na ngayon ay simpleng inaayos ang mga gamit sa closest dahilan na napangiti si Liam habang nakasandal sa hamba ng pintuan at hindi pa muna inagaw ang atensyon nito because for some reason, he is content and happy while looking at his wife managing his clothes and tried to fit in on his wards.

Kabanata 11

HUMIKAB si Morley ng makaramdam na siya ng antok sa gitna ng lecture na ibinigay sa kanya ni Liam ngayon. “Don’t you dare to sleep in the middle or our discussion today Morley.” “H-hindi naman talaga ako matutulog. Inaantok nga lang!” Sagot niya, nakanguso and then Liam tilted his head to look at her. Kapagkuwan ay nagsalita ito. “May effective akong gamot para riyan. Would you mind try it? Sigurado akong mawawala ang antok mo once you try.” Itinapat niya ang bagang sa lamesa at pikit ang mga mata na sumagot sa binata. “What is it then? Siguraduhin mo lang na mawawala talaga ang antok ko Liam.” “I’m pretty sure. You can mock my head in return if isn’t effective.” Tumango siya bilang tugon. “Now, will you please stand up?” At dahil bilang na lang ang talukap ng mga mata niya ay dagliang sinunod iyon ng dalaga while Liam remained seated following his gaze on her. “What now?” Tanong niya pa. Nakakunot ang noo ngunit tumatabon talaga ang talukap sa mga mata niya. “How will you know if it’s effective kung ganyang ang layo mo sa akin Morley. Step forward ng sa ganoon ay mawala sa lalong madaling panahon iyang antok mo.” “Are you playing shits on me?” Ibinaba ng binata ang ballpen at walang emosyon na inangat ang tingin sa kanya. “Mukha ba akong naglalaro dito?” Ayun! Nagsisimula na namang mamilosopo ang loko. Gayunpaman, dahil gusto niya nang walang bangayan ay bahagya pang lumapit si Morley sa binata ngunit ang kasunod na ginawa nito ay literal na nagpabuhay sa buo niyang kalamnan. Maging ang mga bituka sa loob ng kanyang tiyan ay naghuhurumentado at naglulupasay sa hindi niya maipaliwanag na dahilan. “Now tell me. Isn’t it effective?” Kagat ni Morley ang labi at gusto na lamang niyang maglaho na parang bula dahil sa awkward na posisyon niya ngayon. She was now sitting on his lap for pete’s sake kaya paanong epekto iyon para sa lalaki? “Natahimik ka yata. Effective ba ito Morley?” Ang pagbulong ni Liam sa tainga niya ay mas lalong dumagdag sa pagkabuhay ng katawang-lupa niya. Effective naman, but has different current in such different level of position with her on his lap. Kung gaanong inaantok siya kanina, ngayon ay dinaig pa ni Morley ang adik sa may kanto sa sobrang lakas ng tama ng posisyon niya ngayon sa kandungan pa talaga mismo ng binata. “Now. Let’s move forward in collecting the numbers. Can you states the latest—” “L-Liam, can I change positions? N-nawala na iyong antok ko kaya pwede, doon na ako sa tapat mo maupo?” “I’m afraid you will abruptly fall asleep while I’m discussing the latter like the last time. So it’s a no. Remain yourself seated on my lap. No further excuses.” “Pero k-kasi—” “You’re not comfortable? Masanay ka na. Wala akong balak na bitiwan ka sa puntong ito. You had given me lots of prudence to do this pero epektibo naman hindi ba? Nawala na ang antok mo that means, marami kang matutunan mula sa akin ngayon.” Napabuga siya ng marahas na hangin habang pilit binabaklas ang kamay ng lalaki na wala man lang itong kahirap-hirap na mas hinigpitan pa ang kapit sa baywang niya dahilan na nakagat na lamang ni Morley ang labi dahil literal na wala talaga siyang kawala. Liam was writing some solutions on the scratch paper while his free hand is hugging her waist for her not to escape for the next few seconds. “Now. I want you to solve this one. What is the square root of 3, 625 raised to the power of 2?” Pahayag nito kunwari ay mukhang si Miss Fauriou. Inabot nito sa kanya ang ballpen and so Morley took it with no lamented words accompanied. Ngunit sa gitna ng pagsusulat niya sa mga numerong naroon ay namalayan na lamang niya ang bahagyang paghalik-halik ng binata sa kanyang likuran dahilan na hindi siya nakapokus at nawindang ang buong pangkalahatan niya. “L-Liam. A-ano ba? I—I am trying to focus on the given questions you gave—” “What did I do?” Iritado niyang nilingon ang lalaki na kaagad sinalubong ang mga mata niya at kaagad hinagilap ang mga labi niya. For some reason, nabitiwan ni Morley ang ballpen na hawak sapagkat lahat ng alta-presyon ay nagsitaasan na sa kanyang balat. “Would you mind to face me. This time, you will seat on my lap, your front against mine.” Wika nito sa malambing na boses dahilan na nanayo ang mga balahibo ni Morley dahil sa mapang-akit na tono nito. “L-Liam, I am answering the lecture you gave—” “Ugh no. They can wait! Maaatim mo bang paghintayin ako dahil lang sa makasalanang discussion na inilaan sa iyo ng gwapong asawa mo, hmm?” Hawak ng binata ang mga kamay niya at wala nitong kahirap-hirap na nailipat ang posisyon niya sa gustong mangyari nito at ngayon ay kaharap na nga niya si Liam. His face was covered with something she can’t name. “Will you give yourself to me this time?” “H-ha?” Ngumiti ito at bahagyang hinagkan ang tuktok ng kanang balikat niya. “I said. Ibibigay mo na ba ang pagkabirhen mo sa akin tonight?” “H-ha?” Natawa na si Liam using his seductive and sexy laugh. Something on between her legs was peeking on her core, but she can’t identify if what was that point. “I—I’m horny, Morley. You’re making me horny. Can you comply my needs as my wife?” “T-Teka lang Liam…a-akala ko ba ay makapaghintay ka regarding dito?” Pilyo itong ngumisi. “Naubos na ang paghihintay na inilaan ko simula noong araw na nakasal tayo. Will you—” inabot nito ang laylayan ng shirt niya at ipinasok ng binata ang kamay nito roon, “—allow me to do it…with you?” Hayun na naman ang labis na kaba niya at napaigtad pa siya ng marahan nang nahanap ni Liam ang magkabilang dibdib niya at minamasahe ang mga iyon. Nakagat na lamang niya ang labi upang mapigilan ang kakaibang sensasyon na lumukob sa kanyang kabuuan. “L—Liam….” “Hmm?” Oh God! Is this really the feeling of being touch by a man? Exciting, thrilling, but beyond that, was accompanied by nervousness? “I-I am not ready L-Liam.” Wika niya, speaking for herself as the matter of fact. “I know, but trust your husband. Trust me, Morley.” Saad ng binata, more importantly trying to give her an assurance na walang mangyayaring masama sa kanya. Ano nga ba kasi ang pakiramdam sa unang pagkakataon na ‘gagawin’ iyon kasama ang isang lalaki? Sabi nila ay masakit, may iilan namang nagsasabi na masarap, but Morley didn’t have an intimate relationship ever since sapagkat si Liam pa lang ang kauna-unahang lalaki na siyang nakalapit sa kanya ng ganito. Kaya wala siyang experience na mahalikan, wala siyang experience na mahawakan down there dahil lahat ng manliligaw niya noon, wala pang isang araw ay umiiwas na sa kanya sa hindi niya alam na dahilan. “I’ll be gentle, I promise Morley.” Nangangapa siya ng sasabihin. Liam has this piercing eyes staring daggers at her that was ready to eat his prey. Pero bakit ganoon? Bakit parang gusto rin niyang ibigay ang sarili rito? Ngunit, aminado siya. Bahagyang bumadha ang kaba sa dibdib niya dahil wala siyang alam. Wala siyang experience and maybe Liam will sue her If she can’t even meet his standards in bed. “C-can you wait? H-hindi pa kasi ako ready.” Kagat niya ang labi ng biglang kinabig siya ng lalaki at nakuntento na lang sa paghalik sa kanyang dibdib. “O-okay then. I will not put pressure on you Morley. Can I kiss you instead, in here?” Naroon sa mga mata nito ang pagsusumamo na parang tuta na humihingi ng pabor na mahirap ibigay kaya ganoon ang disposisyon ng mga mata ng lalaki. Napalunok si Morley. Mahirap tanggihan si Liam lalo pa’t sobrang lapit na ng mukha nito sa kanyang dibdib. Kasunod ng ilang segundo ay halos mapigtas na ang ugat niya sa leeg sa paraan ng pag-angkin ng binata sa mayayaman niyang dibdib. He was kissing her breast, sucking her nipple with all his might at nagpaubaya naman siya. Dahil may tiwala siya kay Liam. May tiwala siya asawa niya. “B-Bakit ganyan ang mga ngiti mo? Maghunus-dili ka nga Liam. Kinakabahan ako sa ngiti mong iyan e.” Inayos ng dalaga ang kumot na nagsisilbing takip sa katawan niya sa puntong ito. Liam was now on the bed, beside her, but the smirk on his face made her think that maybe he was playing shitty on her. Natapos na ito sa ‘ginagawa’ but the mighty smile on his lips didn’t washed away. Malalim na ang gabi at ang Problem Solving niya sa Calculus ay hindi niya man lang matapos-tapos dahil…. dito. “I am just happy. Contented and seemingly happy. Thank you Morley. You had gained trust on me.” Umahon ito sa kama at nilapitan ang closet niya, kumuha ng damit niya roon at ito na mismo ang nagbihis sa kanya pagkapatos nitong itinabing ang kumot. Maya-maya pa ay umupo ito sa gilid ng hinihigaan niya. The smile on his lips ay naroon pa rin. “I want you to sleep now. Ako na ang bahalang sagutan lahat ng Assessment mo. Tsaka na ulit natin gagawin ang paglelecture dahil—” inipon ni Morley ang lahat ng tingin sa binata na ngayon ay pahapyaw ring nakatingin sa kanya. Hindi siya ganoon ka babaw upang hindi maintindihan ang nais na ipahiwatig nito. Liam is speaking despite of what happened. Ang issue na sagutan ang Calculus at discussion leaded by Liam was bourne in bed involving with him and her. “—sleep.” Hinagkan ng binata ang kanyang noo at inayos na rin ang unan sabay talikod at ito na nga ang matiyagang sinasagutan ang Calculus Assessment niya. Kapansin-pansin ang bahagyang pagkunot ng noo nito at sa makailang ulit pa ay nahuli siya nitong nakatingin ng ganoon ka-lalim sa binata. “May kailangan ka?” Iniwas niya ang tingin at mukhang ramdam ni Morley ang pamumula ng kanyang pisngi. “M-matutulog na ako. G-goodnight!” “Yeah. Hornight my wife.” Does she have difficulties of hearing? Tama ba ang narinig niya na sa halip ‘Goodnight’ ang sasabihin nito ay ‘Hornight’ ang narinig niya? KANINA pa napapansin ni Liam na hindi mapakali ang dalaga sa kama kaya’y tumayo na siya upang suriin ito. “Aren’t you comfortable with the bed sheets?” Sinipat niya ang kumot ngunit hinila naman ni Morley iyon palayo. Kumunot ang noo niya. “You said goodnight, but you haven’t sleep yet. May problema ba?” Umangat ang tingin nito sa kanya. “C-can you turn down the air conditioned Liam? G-giniginaw kasi ako.” Tiningnan niya ang air conditioner ngunit nasa tamang timpla naman iyon. “Are you sick Morley?” “N-no! M-malamig lang talaga kaya—” “I will call doctor Romano to check on you. Though maulan nga sa labas, but he has a car papunta rito.” “Liam huwag na! Ayusin mo nalang sa sapat na temperatura ang air conditioner ay magiging okay na ako.” Ngunit napabuntong hininga lamang ang binata. Pansamantalang binalingan ang mga test papers kasabay niyon ay ang pagsampa niya na sa kama upang tabihan ito. “H-hey, ano ang ginagawa mo?”  “Body heat.” “Anong—” hinila niya ang katawan ni Morley at tinakluban pa niya ng kumot upang maramdaman nito ang init ng katawan niya. Malamig nga ang balat nito kaya’y nagpalabas ulit siya ng marahas na hininga. “Don’t worry. I won’t take advantage. Rest assured walang mangyayari.” “T-Thank you Liam.” “Anything for you.” Sagot niya ngunit ramdam pa rin ng binata na hindi pa rin makatulog ang dalaga kaya’y itinabing niya ang kumot dahilan kung bakit nag-abot ang mga mata nila. “May sasabihin ako. Gusto mong mag-travel abroad? For…our honeymoon?” “H-hon…honeymoon?” “Yeah. Honeymoon. Somewhere in the US. Austin, Portland, Honolulu, Houston, Seattle, New Orleans, Orlando, Denver —” “H-hey? Bakit ang dami niyan?” Simpleng natawa na lamang siya. “I’m just giving you the places you want to go with me. Syempre, if hindi winter at available ang beach na mapili mo. Maliligo tayo. So where else my wife will choose?” Kapagkuwan ay ngumuso ito at mas lalong idinikit ang katawan sa kanya bunga sa sobrang panlalamig ng panahon. “What about school? Miss Fauriou to be exact. She’s the terror of all the professors at palaging ako ang napagdiskitahan.” “Don’t you believe your husband’s capacity yeah?” “Liam. Don’t use your connections related to me.” “Why not? You are my wife. My biddings and yours are the same kaya kung mataas ang tingin nila sa akin, dapat ay sa iyo rin. Well, saang lugar ang pupuntahan natin? I can book a flight if ever makapagdesisyon ka na agad. Bukas makalawa ko na lalakarin ang tickets. Or would you choose to travel abroad in a private plane—” “Liam that’s enough. I know you are a billionaire pero huwag mo namang lustayin ang pera mo sa mga bagay na hindi ganoon ka importante at walang basehan.” That hit him. Morley Aurora Lopez-Adler made him to stopped talking. Bakit nga ba? Noon naman ay pinakaayaw ni Liam iyong sagut-sagutin siya ninuman, but in Morley’s case. Automatic tiklop kaagad siya. KINAMUMAGAHAN ay kaagad na nga niyang kinausap through cellphone ang koneksyon niya sa Airport from local to abroad. Morley was now taking a shower at ngayon ay narito siya sa may terrace ng kwarto habang tinitingnan ang mga kabayo na swabeng-swabe ang mga galaw. Ngunit nang marinig ng binata ang pagtunog ng cellphone ni Morley pertaining to have a video call, sinagot kaagad niya iyong tawag without looking for who it was. “T-the hell! Mr. Liam Easton Adler? Bakit mo hawak ang cellphone ng kaibigan ko?” “Who are you then?” Kumunot ang kanyang noo at nang akala niya’y lalaki iyong tumawag ay kaagad niyang sinagot iyon only to find out that it was Morley’s friend in the Campus ay literal na napanganga na lang siya. If Morley discovered that he was meddling her phone again. Sigurado si Liam na magta-transform na naman iyon into hulk kaya’y daglian niya nang pinatay ang tawag. Natampal niya ang noo dahil sa kapabayaan. Hindi niya rin alam kung bakit kinakabahan siya. “Diyos ko! Mr. Adler. Have a great day ahead. Si M. A nalang ang tatanungin ko tungkol sa iyo dahil masyadong private ang buhay ng isang iyon.” Pagbasa niya sa mensaheng ipinadala nito and now, Liam was fighting with his nervous down to his foe dahil baka magtatampo na naman ang asawa niya sa kung bakit pinakialaman niya ang mga bagay na pagmamay-ari nito. “Damn it! Bakit ako kakabahan, I am the husband kaya may karapatan akong alamin lahat ng amendments ng asawa ko sa labas man o sa loob.” Ngunit kahit anong kumbinsi niya sa sarili ay ganoon pa rin ang pakiramdam niya. Nilalamig siya na mainit ang pakiramdam na ewan ba niya. Wala siyang naiintindihan.

Kabanata 12

MASYADONG matao sa Airport ngayong araw kaya’y sa halip na hilahin ang luggage nila, Liam intertwined his hands on Morley’s. Kanina pa ito nagrereklamo. Kesyo baka may mga press, may makakita sa kanila, but Liam didn’t listen at sige pa rin sa paghawak sa kamay ng dalaga. Ni hindi pa niya nabanggit rito na private plane ang sasakyan nilang eroplano patungong San Fransisco, USA dahil hectic na ang schedule niya kung kaya’t hindi na siya nagkaroon pa ng pagkakataong kausapin ito. “Does everything was inside on your luggage Morley?” Kapagkuwan ay tanong niya rito at pasimpleng sinenyasan ang bellboy na ipasok na ang mga bagahe sa eroplano. They are now outside on the said plane ngunit parang inaanalisa pa ng dalaga ang eroplano patunay na nga ang pagawang sa mga labi nito. Maya-maya pa ay bumaling ito sa kanya. “Liam. B-Bakit wala naman yatang mga tao? Sigurado ka bang dito tayo sasakay papuntang San Fransisco?” “I’m pretty sure. Morley!” Hinarap niya ang dalaga at inayos ang iilang hibla ng buhok nito na nililipad na ng hangin. Ang mahigpit na paghawak niya sa kamay nito ay ganoon pa rin. “You mentioned to me last night na bukas-makalawa pa ang byahe. Pero bakit parang mas napaaga naman yata? Ni hindi pa nga ako nakapagpaalam sa University maging sa mga kaibigan ko dahil dito. Are you excited to see the beauty of San Fransisco? Ngayon pa rin lang ba ang unang dating mo sa lugar na iyon?” Bahagyang napangiti si Liam dahil sa sunod-sunod na tanong nito. Hinagkan niya lang ang noo ni Morley bago hinapit ang baywang nito upang mauna na ngang tunguhin ng mga service crew ang mga bagahe na kanina lang ay hilang-hila ng mga bodyguards. “It’s not my first time. Hindi ko na mabilang kung makailang ulit na akong bumalik roon because of business.” Kasabay niya na ngayon si Morley sa pag-akyat sa hagdanan ng eroplano at maingat ang bawat niyang galaw dahil hawak niya ang kamay nito. “I see. I forgot you are a Businessman. A billionaire who can caught every woman’s eyes.” “Does that mean something Morley?” “W-wala. May natunogan ka bang kakaiba sa tono ng pananalita ko?” “Sort of. You’re trying to bring out the topic about girls. A-are you jealous?” Maya-maya pa ay madilim na mukha na ni Morley ang sumalubong sa kanya. “Bakit naman ako magseselos? May dapat ba akong ikaselos Liam?” Napailing-iling na lamang siya ngunit hindi pa rin naman binitiwan ang kamay nito na hawak niya. The moment they stepped inside the plane, Liam distanced his eyes away from her accountable questions plastered on the face. Ayaw niyang awayan nila sa kung bakit silang dalawa lamang ang laman nitong eroplano. “W-why you didn’t told me early? I know that you can afford things in just a glance, but—” “Just make yourself comfortable okay? Huwag ng masyadong matanong. If ever I’d booked a ticket with plane with numerous passengers and the fact that we are heavy loaded, I know you can’t be comfortable lalo pa kung masyadong maingay sa loob. Don’t you like the ambiance in here? Tahimik, walang kahit na anong kaluskos at malaya ring mailagay natin sa kung saan ang mga gamit.” “You’re really untamable, Liam.” “I know.” “The perks of having a billionaire husband.” Binitiwan nito ang kamay niya at mas piniling tunguhin ang upuan na mas malapit sa may bintana. Nakasunod lamang ang mga mata niya sa dalaga bago siya napabuntong hininga. Binunot ni Liam ang cellphone sa bulsa at pagkatapos ay tinawagan si Denver na siyang piloto nitong eroplano. Yes! His friends Black and Denver knew that they were bound to travel abroad. Denver as the pilot, and Black as…well, singit lang naman dahil gusto nitong magliwaliw sa ibang bansa after being dumped by the woman he liked. “Refrain from routing the right place. Take it easy manuevering the plane, Denver. Nandito sa loob ang asawa ko. If this flight gone wrong, makakatikim ka ng—” “You’re really don’t believe in my capacity Adler. Para saan pa at Airplane pilot ang kinuha kong kurso kung maging ang kaibigan ko ay walang tiwala sa kapasidad ko?” “You shifted several courses asshole. In case you forgot.” Tumawa lamang ang kaibigan sa kabilang linya. “Oh! Salamat sa pagpapaalala kaibigan. Nakalimutan kong Licensed professional teacher at abogado rin pala ako—” “Didn’t asked about your least achievements.” Imporma ni Liam sabay baba niya na sa tawag at dagliang tinungo na ang upuan katabi ni Morley na kaagad tinapunan siya ng tingin. “Hindi ka na ba nilalamig? Do you want a thick jacket?” Bumaba ang tingin nito sa singsing na nasa ring finger niya. “Akala ko ay panaginip lang lahat na pagmamay-ari na ako ng lalaking bilyonaryo.” Tumawa ito ng pagak. “Life is really tough a day after I discovered that my parents dumped me to you for the sake of debt they haven’t returned—” “M-Morley.” “Can you lend me your shoulder? Inaantok ako Liam.” “Sure. Here!” Umayos nga siya ng upo at nakuntento na lamang ang binata na tapik-tapikin ang ulo nito at maya-maya ay ninanakawan ng halik iyon. “Apat na araw na tayong kasado and you even knew how my life story going, but…haven’t heard your parents or atleast saw them on our wedding day, Liam. Can you enlighten me?” Kapagkuwan ay tanong nito, and only Liam did is to heave a sigh. “My mom was dead.” Panimula niya dahilan kung bakit umahon si Morley mula sa pagkakasandal sa balikat niya. “Don’t look at me with pity, Morley. I hated people looked at me like that.” “H-hey, o-okay ka lang ba?” Bahagyang natigilan si Liam dahil sa tanong nito. Of all people sorrounds him, tanging si Morley lang ang nagtanong kung ano ang pakiramdam niya. Gayunpaman ay ngumiti siya. “At first, I was broke. But someone held me up to stand up and face the worse. Business is just my second option, may isa pa akong pangarap na gustong marating sa puntong ito.” Muli ay isinandal ng dalaga ang ulo sa balikat niya at bahagya pang inilingkis nito ang mga braso sa baywang niya. “Sige lang. Makikinig ako. You were there the moment I was down. Siguro naman ito na ang pagkakataon kong makabawi sa iyo. I am a good listener if you want to.” Tumango siya. Inabot ang coat, at ipinatong iyon sa likuran ng dalaga upang maibsan man lang ang panlalamig nito. The airplane is now starting to speed at ease across the sky. “Ano ang pangarap mo bukod dito?” Napangiti siya. Sa kauna-unahang pagkakataon ay mukhang si Morley pa yata ang taong makakaalam sa totoong gusto niya. Despite the fact that he has wealth, at lahat-lahat ng gusto ay makukuha niya, Liam Easton Adler has this ambition that is now still on his bucket list. “I want to be a private Army.” “P-private A-army?” Tumango siya bilang tugon. “Do you know that it was dangerous rather than to be an army yourself?”  “Alam ko iyon. Private armies was the least of my wants noon pa man at mas lalong nanaig ang kagustuhan ko na makamit iyon ng namatay ang mommy ko. You know, haven’t caught the perpetrator at gusto ko kung makilala ko man ang taong iyon, ako mismo ang kikitil sa buhay niya kagaya ng ginawa niya kay mommy na walang laban.” Nagsimula na namang nanumbalik sa isip niya ang lupaypay na katawan ng mommy niya habang akay niya ito sa bisig at wala ng buhay. Naikuyom ni Liam ang kamao at gustong punahin ang sarili dahil si Morley itong kasama niya. Ang asawa niya na hindi lubusang kilala kung sino at ano nga ba siya. Bumaba ang tingin niya sa dalaga na ngayon ay nakaangat na rin pala ang tingin sa kanya. “Private armies kills people. They are hired for a confidential operation. If I am part of that job, will you accept me in return?” Wala itong naging imik. At diretso lamang ang tingin sa kanya. Ang nangungusap nitong mga mata ay hindi mawari ni Liam kung bakit naroon sa mukha nito ang hindi niya mapangalanang emosyon. Kapagkuwan ay nag-iwas ito ng tingin at inabot ang nakakuyom na kamao niya. “I see that you want a revenge regarding to your mother’s death Liam. But, will you really wanted to be part if…if I won’t let you because that was way dangerous for you? I just know you for a reason and hasn’t enough details for your background, but…will you allow yourself being in the position if someone will burnt with worry if you are already in the field?” Umawang na naman ang labi niya dahil sa napaka-sensirong sinabi nito. Someone cared for him at si Morley pa talaga iyon. “Balak ko pa lang naman. Time will come na ako na naman ang maningil—” “No. Let the investigators held accountable regarding with your mother’s death. Hindi mo hawak ang batas Liam. Mangyayaring makakamit mo lang ang hustisya kung sakaling wala kang dinaramdam na paghihiganti rito.” Tinuro ng dalaga ang dibdib niya. “Heart. Maybe filled with anger, worry, vangeance and everything pero nasa tao pa rin iyon kung paano niya dadalhin ang puso niya either was good or bad. I maybe don’t know how to answer calculus, but yeah! I have sense of mind too.” Napangiti si Liam. Iyon rin kasi ang akala niya na mahina ito sa lahat ng bagay. But hearing her saying those words made him to be eligible. Kapagkuwan ay inabot niya ang pisngi ni Morley at kaagad hinagilap ang labi nito. “Thank you, you brighten up my dark world.” “Hmm? Wala naman akong ginawa ah!” Pakli ng dalaga, iniiwasan na ang tingin niya kasabay sa pamumula na ng mukha nito. KAKALAPAG pa lang ng private plane ay kaagad na silang sinalubong ng mga maskuladong lalaki habang suot ang itim na mga suits ay hawak lamang ni Liam ang kanang kamay niya. “I have my wife with me so will you please give us the VIP hotel room where we can spend our night to our honeymoon?” Nanlaki ang mga mata ni Morley dahil sa sinabi ng lalaki. Magsasalita na sana siya ng bigla siyang binalingan ni Liam sabay wink sa kanya gamit ang isang pamatay na mga mata. Por pabor! Liam Easton Adler was flirting with her. “Okay Mr. Adler. I had contacted the Seniors regarding to your arrival so, by just using a car, you can go in the reservations to the nearest and most exclusive villa across in the hotel room you want to fit in.” Maya-maya pa ay bumaling ang tingin ng lalaking kausap ni Liam sa kanya dahilan kung bakit napahigpit ang hawak niya sa kamay ng asawa. “So Mrs. Adler. Would you allow me to accompany you to get inside the car?” “Let me accompany my wife, Mr. Houston. She isn’t familiar with people so, she will stick by my side for a reason that I am her husband.” Iminuwestra niyong lalaki ang mga kamay bago yumukod sa harapan ni Liam. Napalunok si Morley. Gaano ba kalawak ang koneksyon ng asawa niya na kahit ang mga banyaga ay ganoon kataas ang tingin rito?  “Did Mr. Houston scared you? I’m sorry Morley. Ganoon kasi ang paraan ng bungad ng mga taga-rito—” “Can you tell me everything as to how wide your connection is Liam?” Dahil nagtataka na talaga siya. Dinaig pa kasi nito ang Presidential arrival ng binata pagkalapag na pagkalapag palang ng eroplanong sinasakyan nila. Nakasakay na sila ngayon sa sasakyan at mas lalong nalaglag ang panga ni Morley ng makita kung sino iyong nagmamaneho sa unahan. It was the reserved spokesperson of the US President Trump’s. “Your husband has this comrades whom he can trusted and in return I am their trustee.” “Diyos ko! Kung ganyang palagi mo akong binubuyo sa malatalinhaga mong salita ay hindi ko na alam pa kung ano ang gagawin pagkatapos nito.” Inabot ng binata ang pisngi niya at pinanggigilan na halikan iyon hanggang sa magsawa na si Liam ay nakuntento na lamang ito sa paninitig sa kanya. “Just accept the fact that the Billionaire owned you at ako iyon. Gagawin ko lahat maging kuntento ka lang kasama ako.” Nang maglaon ay nagtagal pa ang halik ng lalaki sa noo niya. She can’t deny that she’s somewhat comfortable as to how the way he kissed her without using a force. Yakap ni Liam ang baywang niya nang pareho na nilang tanaw ang buong syudad at dahil gabi na ng makarating sila sa San Fransisco, manghang-mangha si Morley sa mala-fireworks na ilaw ng bawat naglalakihang buildings mapacondominiums man o sariling pagmamay-ari iyon. No wonder Liam was known worldwide. Ito na nga ang ebidensya! “I’m tired Morley. We can order foods for dinner bago tayo tumuloy sa higaan. How about that? Do you like the idea?” Hinalik-halikan ng lalaki ang leeg niya dahilan kung bakit hindi mapigilan ni Morley ang mapaungol. Liam has an access all the way on her dahil hindi naman ganoon kakapal ang kanyang suot. “How about we’ll eat each other in bed at tsaka nalang tayo—” “You’re no fun. Get you hands off me!” “No. You’re mine kaya magagawa kong gawin lahat ng gusto kong gawin sa iyo.” Kapagkuwan ay pinaharap siya nito at walang pasabing hinagkan na naman siya sa mga labi only to found themselves were now kissing each other hungrily while he’s on top of her kissing her like there’s no tomorrow, praising her body like a saint. Huli na upang magreklamo pa siya. Liam even stripped his shirt on top of her na animoy uhaw na uhaw maikama lang siya. He’s her husband so there’s nothing to worry about dahil may tiwala siya rito. “This is the very most part I am waiting about Morley. Giving yourself to me without pressure.” “Liam—just take it easy…” “I did take you on easy, Morley. Just trust me okay? Trust me as your husband.” Hinagilap na naman nito ang mga labi niya dahilan kung bakit ramdam na ng dalaga ang kakaibang sensasyon na lumukob sa kanya. Liam did to counterpart everything what couples had done. Inside the Exclusive and elegent hotel room, Liam claimed her and so she willingly gave in.

Kabanata 13

MORLEY was sure. She wasn’t a virgin anymore. Iyon ang kanina pa tumatatak sa utak niya simula ng nagkaroon na siya ng puwang. Kanina pa siya gustong gumalaw sa hinihigaan o mas magandang sabihin na bumangon na sa kama ngunit dahil alam niyang nagkakape si Liam sa hindi niya alam kung saang bahagi ng silid ay kimi na lamang siyang nagtutulog-tulogan. “I know you’re awake Morley.” Pasimple siyang napangiwi sa ilalim ng malapad at makapal na comforter ay tinabing niya iyon. Diretsong nahagilap ang mga mata ng binata na sa may bandang paanan lang pala niya nagkakape. “Good morning.” Then he smiled. A smile that was even brighter with the amorous starts of the day forward. Kapagkuwan ay nakagat ni Morley ang labi, umahon sa kama ngunit ganoon nalang katindi ang sakit na naramdaman niya sa kanyang pinakagitnang bahagi ng mga binti. Maliwanag pa sa sikat ng araw kung bakit iyon ganoon. It was something that happened ‘between them’ last night. “You should stay in bed for a while. Nag-order na ako ng pagkain sa mga crews so, don’t even try to make a move dahil baka mapaano ka.” Pahayag ng binata. Hawak na nito ang magkabilang balikat niya upang alalayan siya sa pagsandal ng kanyang likuran sa may headrest ng kama. “How long and large is your ‘thing’ between your legs Liam?” Umawang ang labi ng asawa at madilim na ang mukhang pinakatitigan siya. Maya-maya pa ay tumaas ang sulok ng labi nito at yumukod upang gawaran siya ng malambing na paghalik sa noo. “Do you want to touch it or see it perhaps?” “Por pabor Liam! Lumayo ka nga.” Humalakhak ito. “Kidding. I’m just found my way of being this happy.” Inayos nito ang kumot at itinapat iyon sa may dibdib niya. He’s happy. Ano naman ang kinalaman niyon sa kanya? “Hindi ka man lang ba magtatanong kung bakit?” “Bakit?” Isang pares na mga mata nito ang kaagad sinalubong ang mga mata niya na parang sinasabi nito sa kanya na hindi ito nakikipagbiruan. “I changed my perceptions in you that you’re really is senseless. You found your entrance in joking in this serious thing of me.” Ha? “H-hey? M-may nasabi ba akong hindi maganda?” Umismid ito. “Just give me a morning kiss then we’re even. How’s that?” Siya na naman ngayon ang umawang ang labi dahil sa sobrang demanding pala ng asawa niya. “You kissed me on the forehead awhile ago Liam!” “Yeah I did that, but I want a morning kiss on your lips.” Tumabingi ang ulo nito at doon lang napansin ni Morley na bagong ligo pala ang binata. Ang suot nitong corporate afterbath ay nabuhol pa sa paraan ng pagkatali sa baywang nito. Then she fakely coughed. And Liam titled his head once more and trying to surrogate a smile on his lips one after the other. Kapagkuwan ay yumukod ito. Kulang na lang ay gusto niyang sitahin ang binata sa sobrang lapit ng mukha nito sa pisngi niya. And the fact that she’s not yet taking a bath, mas lalo lamang siyang nakaramdam ng hiya. “The evidence of what we ‘did’ last night was lying on the bed sheets and of course, I saw it myself that you’re—damn virgin and so I guess, you can’t make it to go outside today because I won’t let you and I know you are sore down there Morley.”  Napalunok siya, ni hindi magawang ibaling ang tingin sa gilid niya dahil naroon ang binata nakapwesto sa bahaging iyon. “I do care.” Maya-maya pa ay bumaba ang kanang kamay nito sa balikat niya padausdos sa may bandang dibdib niya. “L-Liam!” “What?” Gusto niyang singhalan ang lalaki. He crossed the line to reach for her peak at patay-malisya lamang ito na parang walang mahalay na ginagawa. Now Morley concluded that Liam Easton Adler has this piercing penis that always found an erection first thing in the morning. “Just tell me if you feel like touching ‘it’. My way to you is always available Morley.” Por pabor! The more she knows him, the more he became intimate and this is the evidence. Liam is territorial and always…horny. “L-Liam ano ba? S-stop massaging my b-breast!” Kagat niya ang labi dahil hayun na naman ang kakaibang pakiramdam. Ngunit Liam was hard as stone, he even occupied the blank space and now he was even lying in bed beside her, still giving her a massage. “Liam s-stop it!” Itinukod man lang nito ang siko at parang walang narinig mula sa kanya. Napigtas na ang pasensya niya. Gumilid si Morley upang sanay palisin ang kamay nito ngunit sa kamalas-malasang pagkakataon ay ang tali pala ng afterbath nito ang nahawakan niya dahilan na lumantad sa harapan niya ang katawan ni Liam paibaba na nga sa…. “Oh God! Liam damn it!” Mabilis na nag-iwas siya ng tingin kasabay niyon ay ang malakas na halakhak ng lalaki na hindi man lang tinakpan ang kahubdan nito. Morley has gotten reddened in return. “Hindi mo man lang sinabi na may pagnanasa ka pala sa akin Morley. Didn’t I told you, that my way is always available for—” “Oh please stop it Liam. Magbihis ka na roon, please lang!” Tumayo na ito ngunit hindi man lang nag-aatubiling itali ang laso sa afterbath na suot nito. Kitang-kita ni Morley kung paanong gumalaw ‘iyon’ na naging sanhi kung bakit mas lalong humahalakhak ang hudyo nang makita ang kanyang reaskyon. “I’m getting a shirt then. Shirt lang. I won’t mind walking without a cloth on my lower part—” mabilis na inabot ni Morley ang unan na nasa gilid niya at itinapon iyon kay Liam na patawa-tawa lang. “H-hindi ka na nakakatuwa!” Ngunit nagkibit-balikat lang ang lalaki kasabay niyon ay ang pagkawala na nga ni Liam sa kanyang paningin. Naiwan siyang halos hindi na mapakali sapagkat ang tanging kaibigan lang naman kasi ni Liam sa ibaba ang bukodtanging laman ng isip niya. His friend was big enough and has a length that is really unbreakable when—damn! Why did she think about ‘his’ this way? Bumuhos ang sari-saring reaskyon sa kanya ng maalala ni Morley lahat ng may kinalaman kay Liam kagabi. He was really an adamant much more his patient gone far enough. He claimed her at malaki ang naging paghanga niya kay Liam sapagkat hindi siya nito pinilit o gumawa ng hakbang upang magpalabas ng pwersa mangyari lamang iyon. Happy reading! Bumaba ang tingin niya sa kumot. The bloodstained pertaining that she isn’t a virgin anymore was an evident that Liam was talking awhile ago. Can’t believe that she let him. “Can you tell me kung bakit si Mr. Adler ang nakasagot nang tawag ko sa iyo though video call kahapon M. A?” “A-anong M-Mr Adler? Anong video call kahapon? N-nagpapatawa ka ba Rayah?” Umirap ang kaibigan na ngayon ay ka-video call nga niya. “I’m no blind. I saw him myself. Si Mr. Adler ang may hawak ng phone mo kahapon at siya rin ang nakasagot sa tawag ko.” Kahapon? She was sure na hindi niya iniwan ang cellphone if ever naroon siya sa loob ng kwarto—shit! Natigilan si Morley at umawang ang labi. Liam did to get her phone when she was taking a shower on Liam’s room. Morley found her way to sit on the sofa while facing the glass door of Four Seasons Hotel San Fransisco kahit na pahirapan sa kanya ang gumawa ng hakbang dahil mahapdi pa rin ang nasa pagitan ng mga hita niya. “At bakit absent ka kahapon at ngayon? Isang milagro rin si Miss Fauriou na hindi hinanap ang presensya mo dito? Are you sick Morley, Oh wait, nasaan ka ngayon? Bakit kakaiba yata ang desenyo niyang silid kompara sa kwarto mo?” Pasimpleng iniwas niya ang cellphone sa mala-medieval style na disenyo ng hotel ngunit mas lalo lamang siyang kinulit ng kaibigan lalo pa ng dumagdag si Carleen sa pag-uusisa. “Nandito nga ako sa mga relatives ko. My parents wants me to have a vacation in here.” “Bakasyon? Why are you taking a vacation e hindi pa nga nagtatapos ang semester natin e.” Napakagat labi si Morley at tatayo na sana ulit ng biglang sumulpot sa screen ang mukha ni Liam dahilan kung bakit nagkagulo na ang mga kaibigan niya sa cellphone and was trying to make sure that it was him. Rayah and Carleen is now convincing her to place the screen of her phone unto Liams face. “T-that was my cousin. It’s not Mr. Adler—” nanlaki ang mga mata ni Morley nang bigla siyang niyakap ni Liam mula sa likuran dahilan kung bakit natahimik ang mga kaibigan niya kasabay niyon ay ang pag-wave ng binata paharap sa Camera. “Hello ladies. Morley was having a hard time telling you that I am her husband—” “Liam!” Nataranta niyang nilingon ang binata ngunit sinalubong lang siya ng matamis na halik sa labi ni Liam na naging sanhi kung bakit mas lalong nagtitili ang mga kaibigan niya. Morley has gotten enough. Pinatay niya ang tawag at dagliang binaklas ang mga kamay ni Liam na nakayakap sa baywang niya mula sa likuran. “What’s wrong with you?” Kapagkuwan ay natampal niya ang noo. “Now that Carleen and Rayah knew. What could be the consequences? My Goodness Liam. I was too careful, ngunit sa makailang pagkakataon, sinira mo na naman ang inilaan kong bakod para lamang sa image mo. Ano na? Everyone linked with mine was gone insulent. Paano na iyan ngayon? People might think pinagperahan lang kita dahil sa malaking utang ni daddy sa mga bigating kompanya!” “Are you done?” Umawang ang labi ni Morley dahil sa lahat ng nasabi niya ay iyon lang ang sasabihin ni Liam? His reaction was muddy at wala siyang nakitang galit sa mga mata nito. Sa halip ay kinabig siya ni Liam at ikinulong sa malamyos nitong mga braso. “I’m sorry, hmm? Sa kagustuhan kong ipaalam sa lahat na pagmamay-ari na kita. Hindi ko man lang naisip ang napagusapan natin noong una. I was engulfed with excitement because I was damn happy.” Hinagkan ng binata ang pisngi niya. “I’m sorry. Babawi ako. Gusto mo bang mamasyal? I can tour you around—oh I forgot to asked, hindi na ba masakit dito?” Lahat ng presyon ay umahon sa ulo niya nang sinapo bigla ni Liam ang pinagigitnaan ng magkabilang hita niya. She was shocked. Liam’s sudden actions made her rooted in place. Mabilis niyang tinampal ang kamay nito at kapagkuwan ay tumungo sa may bandang terrace ngunit mabilis ring nahagilap ng binata ang baywang niya. “Are you mad Morley?” “Hindi.” “But why didn’t you respond or even replied? Say you’re fine then I can tour you—” “I’m not okay. I want to sleep rather than to walk around.” But the truth is, she can’t face the fact of the redness of her face now. Liam was the root cause. Ngayon ay hindi na nga niya magawang harapin ang lalaki dahil baka pagtatawanan siya sa sobrang pula na ng mukha niya. “If you are thinking with your friends, I can tell them not to spill the bean. I don’t care of anyone knows that you are my wife now and since you’d like to have a relationship in private, then rest assured I will—” “Let it be. Ako na ang bahalang magpaintindi sa kanila.” “Then face me so I can have an assurance that you are okay.” Naipikit niya ang mga mata nang hinatak siya ni Liam palapit. Napasandal tuloy siya sa matipunong dibdib niyong huli. He then cupped her chin and raised her face for him to see… “A-are you sick Morley? Bakit mapula iyang mukha mo?” Inakay siya ni Liam paupo at bahagyang sinuri ng binata ang mukha niya. Ang nagpang-abot na mga kilay nito ang siyang nasilayan ni Morley kalaunan “Don’t hesitate to tell me if you feel like you are not feeling well. You are my responsibility because I am your husband and you are my burden because I am the man.” Diyos ko! How could she tell Liam that she isn’t sick or feeling unwell, but was feeling her heartbeat more likely to participate for an event? “Please come over for my wife to check. She’s totally ill today and I want your personnel—” “Liam, I said I am fine.” Ngunit iminuwestra lamang nito ang palad sa harapan niya pertaining her to stop talking. “Yeah. Four seasons hotel, room 206. Thank you!” Ibinaba nito ang telepono at dagliang kinarga siya upang mahiga sa kama. Liam was overacting she can say. At kahit ano pa man ang pangungumbinsi niya sa lalaki na walang masakit sa kanya ay hindi talaga napigilan ni Morley ang binata lalo na ng may dumating na ngang doctor sa room nila at sinuri siya ng walang sinasayang na oras. Por pabor! Nth confirmation: Liam has this decisions that no one cannot change at all. 

Kabanata 14

PASAWAY. Walang ibang maitawag si Liam ngayon kay Morley na dahan-dahang dumadausdos pababa upang magtago sa ilalim ng kumot ng hindi inaalis ang tingin sa kanya. Naka-krus ang mga braso niya habang kausap ang doctor na siyang sumuri sa dalaga. “Hasn’t she told you Mr. Adler that she was dealing with her lacceleration due with an intimate sexual intercourse happened, oh! Was it last night?” Natampal ni Liam ang noo at bahagyang nagtatagis ang bagang. Maya-maya pa ay tumawa si Dr. Melvih. “It’s normal to be embarrassed Mr. Adler, but you should bourne responsible with her situation now.” Morley was biting her lip, still looking at him na mga mata nalang ang ipinalabas nito dahil nakatalukbong na ang bawat bahagi ng katawan nito ng kumot. Iniwas niya ang tingin at tinapat na ang atensyon sa doctor habang hinahatid niya na ito sa labas ng suit nila. “I appreciated your presence in our room Mr. Melvih. I will be the one responsible with my wife’s sudden reaction.” Ngumiti si Mr. Melvih. Ngiti na nakuha rin naman niya ang kahulugan. “You haven’t take her on easy Mr. Adler. She was restless or even thinking was pressured by you. Anyway, you can buy her a medicine to take.” Inabot nito ang pangalan ng gamot na isinulat nito sa resita. Maya-maya pa ay pinagmamasdan na lamang ni Liam ang likuran ng doctor palayo na sa suit nila habang nakabulsa ang kanang kamay niya. “Why you didn’t told me Morley? Don’t make a move too much dahil nandito pa ako sa labas upang bilhan ka ng gamot.” Nagpang-abot na ang mga kilay niya habang inilapag ang gamot sa bahagi ng  service room at doon ay ibinigay niya ang pera sa teller. “W-wala naman talaga akong dinaramdam e. Ikaw kasi iyong makulit na kesyo may masakit sa akin pero—” “But the doctor says you are dealing with lacceleration with what happened last night. Bakit hindi mo kaagad sinabi sa akin ng mas naagapan ko sana ng maaga?” Sinipat niya ng tingin ang katabing lalaki na bahagyang ninanakawan siya ng tingin. Base sa kilos nito ay alam ni Liam na hindi ito normal na tao. Pasimple niyang itinabingi ang ulo upang iiwas sana ang tingin rito ngunit ng biglang nakarinig ng malakas na pagsabog ay kulang na lang takbuhin ni Liam ang bahagi ng pavement paakyat sa hotel room nila ng asawa. “M-Morley, a-are you okay?” Damn it! Hawak niya ang card key upang makapasok sa main entrance ng four seasons hotel at naroon ulit ang malakas na pagsabog. “L-Liam w-where are you? Something is happening here, a bomb explosion—” “I’m coming over. Drop yourself down parating na ako.” “Dalian mo please.” Kagat niya ang labi dahil ramdam niya ang takot sa boses niyong huli. Kinalampag niya na ang main entrance na sumalubong kaagad sa kanya ang mga tao na siyang nag-uunahan na sa paglabas. Sirens of ambulance and water pump ay kaagad ng umaareglo. “L-Liam!” “I’m coming Morley. Damn it!” Humikbi na ang dalaga habang kausap niya sa cellphone. Mabilis niyang inakyat ang hagdan dahil hindi gumagana ang elevator upang mabilis sana niyang marating ang hotel room nila ng asawa. “Mate. Why are you taking upstairs? Save yourself outside the hotel. Fire was now covering half and eating the whole four seasons. Come down now!” “My wife was upstairs, mate. You can go first.” “You can’t make it. Room 206 was severely damage—” Hindi na narinig pa ni Liam ang sasabihin ng kausap niya sapagkat mabilis niya nang tinakbo ang hagdanan paakyat. Room 206 is their suit for pete’s sake! “Morley!” Kinalampag niya ang pintuan ng sa wakas ay narating na rin niya ang destinasyon. Mausok na nga sa bawat bahagi ng lugar ngunit hindi siya nag-aatubiling buksan ang silid nila. “Morley!” Napaubo siya ng matagumpay niya ng nabuksan ang silid. He can’t see Morley clearly sapagkat panay na ang paglagablab ng apoy kasabay na ng maitim na usok na siyang nalalanghap niya na. Tinungo niya ang closet at naghila ng dalawang kumot roon. Morley was on the left wing of side of the bed at nang makita siya nito, mas lalong nag-uunahan na ang mga luha nito sa pag-agos. “I’m sorry okay! I’m sorry. I am here now. You’re safe.” Hindi ito sumagot ngunit mas lalong hinigpitan ang pagyakap sa kanya. Itinalukbong niya ang kumot sa katawan nito ng hindi inaalis ang paghalik niya sa tuktok ng ulo nito. Mabilis gumana ang utak ni Liam. If he will use the stairs to save their lives, he can’t be able to make it. Pinindot niya ang Emergency suitcase sa malalim na parte ng kanyang relo ngunit hindi pa man niya nagawa iyon ay kusa ng tumapat ang private chopper na kung saan ay kaagad nakita ang bulto niya habang karga ang asawa. “Come, Mr. Adler! Fire was now eating the whole suit number.” He was rushing. Morley is the least of his concern na hindi magawang lisanin ang kapit sa leeg niya kahit na ngayon ay safe na sila. She doesn’t talk either kaya’y naalarma siya. “Hey! My comrades were taking us into a safe place. You are safe now my wife. You are free from fire and suffocation.” Ngunit hindi ito sumagot. Umangat lang ang tingin ni Morley at tinitigan siya ng mariin. “Y-you came l-late. Akala ko ay iyon na ang katapusan—” “I’m sorry okay? I’m sorry, Morley!” Nagbaba ito ng tingin at mas lalong niyakap pa siya ng mahigpit. Liam did to embrace her tight too. Maramdaman lang nito na nandito lang siya at hindi niya iniwanan ito. Maybe she was shocked with the series of events. At wala siya sa tabi ni Morley ng mangyari iyon kaya ganito ang epekto sa dalaga. Pagkalapag na pagkalapag ng private chopper sa isang kilala pang hotel ay kaagad sinuri si Morley ng mga tauhan niya ngunit hindi ito lumapit sa kahit na sino maliban sa kanya. Itatapat na sana niya si Morley sa stretcher ngunit hindi ito umalis sa pagkakayakap sa kanya. “I am here. Sasamahan kita sa loob upang masuri ka ng mga doctor. I know you are afraid my wife, but your husband will come with you. Hindi kita iiwan sa isang dako paroon.” “T-then don’t place me on the stretcher. Carry me instead.” Tinanguan niya ang mga doctor na kaagad inalis ang stretcher sa harapan nila at doon ay nahahawi ang daan sa gitna upang maglakad na siya. Naroon rin sa bahaging sulok ng rooftop ang kilala niyang tauhan na siyang mapagkakatiwalaan niya sa lahat. Si Tutin o mas kilala sa totoong pangalan na Marcus Castillo. “Don’t worry. Dito lang ako sa tabi mo. Hindi kita iiwan.” Hawak ni Morley ng mahigpit ang kamay niya na para bang takot ito na ipagkatiwala ang safety nito sa iba. Mabilis na hinalikan niya si Morley sa labi na kaagad rin naman nitong tinugunan. “Would that kiss gave you an assurance that you’re with me?” Nakahiga na ito sa kama ngunit hawak pa rin nito ang kamay niya. “I was s-scared. Occupy the space p-please!” Tinapik nito ang blankong bahagi ng kama upang mahiga rin siya roon so Liam take it. Hinalikan rin niya ng mas mahaba at mas malalim si Morley sa labi. “Will you allow somebody to check on you? I occupied the space now—” Liam gasped and automatically stopped talking nang gumilid ang dalaga at kaagad niyakap ng mahigpit ang katawan niya. “I am safe now Liam. Thank you!” Isiniksik pa nito ang mukha sa dibdib niya na parang doon humuhugot ng lakas. Good God! Why does it feels so nice being in this position with her? Tinanguan niya ang doctor na kaagad nakuha ang gusto niyang iparating. Habang panay ang pagsusuri ng doctor kay Morley ay naroon siya sa tabi nito at tinapik-tapik ang likuran ng dalaga. Hindi niya na namalayan na nakatulog pala si Morley along the way of checking her up. “Do you know who it was? Alam ko na kakaiba ang taong iyong at hindi basta simpleng tao lang.” Pansin ni Liam ang paninitig ni Tutin sa kanya bago inabot ang brown envelope na kaagad niyang tinanggap. They are in the terrace of the Hotel Fairmont Heritage Place in Ghirardelli Square. Nakontak na rin ni Liam ang mga staffs and Exclusive personnels roon sa Four Seasons Hotel only to informed them that they are now in Ghirardelli Square. “Nandito lang ako ng marinig ko ang balita galing sa dalawang Ackerman. Hindi ko alam na Ikaw pala ang tinutukoy nilang personalidad na kailangan kong pagsilbihan ngayon.” Inangat niya ang tingin sa lalaki na ngayon ay nag-iwas na ng tingin sa kanya. Hindi niya masisisi si Marcus na ganoon ang paraan ng pakikipag-usap nito sa kanya. He was his friends back then ngunit dahil sa isang trahedya ay nagbago ang pareho nilang pananaw sa isa’t-isa. Mailap, at ang mga pagtitipon na lang ang siyang bubukod sa kanila. “Didn’t heard a news of you after that incident and now you are married. That’s an epic kind of events. Congratulations then!” “Thank you, but I know. You have your wife too—” “Naaa! Heart Alferez is untamable. Mabangis pa iyon sa akin in terms of handling this kind of case.” Bumaling na muli sa kanya si Marcus sa puntong ‘to. “She’s an agent like me na noon ko lang nalaman because of a friend’s wedding, Declan Heisenberg.” Oh! Same job with different reputation. Bigla ay natahimik na ang buong lounge. Liam isn’t good enough to have a kind of conversation and he is sure that if Morley was awake, sigurado siyang ito na ang kausap ni Marcus ngayon instead of him. “Keep an eye of your wife. I had discovered that her father Marcelo Lopez gained too much debt on different companies…more likely to your rival.” Tumango-tango siya at noon lang rin niya napagdesisyonan na buksan ang brown envelope na inabot ni Marcus sa kanya kanina. Habang tinitingnan niya ang mga litrato ng isang lalaki ay nagsasalita rin si Marcus na busy siya sa pakikinig. “They are after her this time. They wants her dead because the enemies can’t reach out her parents and I guess, that people doesn’t know that she was married by you.” Itiniklop niya ang mga litratong hawak at pagkatapos ay inabot na kay Marcus. Isinandal niya ang likuran at ikinurus rin ang mga braso pagkatapos. “Handa akong magbayad but accompanied by movement. Hindi ako mapipirming pagmasdan lang ang nangyari kaya kung maaari, huhulihin at huhulihin ko ang taong nasa likod ng pagsabog ng hotel suit namin roon sa Four seasons.” Tumango ito. “I can accompany you if you want. Despite the fact that you can do anything and can kill people without mercy, I will be the one to check the full informations of the person in this brown envelope then will check the CCTV after.” Napangiti siya. “You can call me if you need anything Liam. Nasa kabila lang ang silid ko.” Nasa bukana na siya ng pintuan ngayon dahil hinatid niya si Marcus palabas na itinuro ang bahaging dulo ng hotel. Pagkatapos niyang kausapin si Marcus ay mabilis niyang binaybay ang daan papasok. He saw Morley leaning on the headrest of the bed. Halatang pagod at hindi pa rin naka-recover dulot ng pagsabog. Nakapikit ang mga mata nito kaya’y nagkaroon pa ng pagkakataon si Liam na pagmasdan ang kaanyuan ng dalaga. But then she opened her eyes. Kaagad na nag-iba ang reaksyon nito na dagliang umahon sa kama upang lapitan siya. “H-hey! Baka mapaano ka, take it easy Morley.” Ngunit hindi ito nakinig at tuluyan na ngang tinalon ang distansyang nakapagitan sa kanila at niyakap siya ng mahigpit. “H-hey, what’s wrong?” “H-hug me please. I-I thought you left me.” Kumunot ang noo niya. This isn’t the Morley Aurora Lopez he knew way back. Ang boses nito ay garalgal at nanginginig rin ang katawan nito. Doon pa lang ay hindi niya maiwasan ang magtaka. Someone who isn’t in a young age witnessing a fire scene can’t act like this. But Morley is different. “Liam please d-don’t leave.” “I won’t.” Inangat niya ang mukha ng dalaga at gusto niyang kutusan ang sarili ng makita niya ang mga luha na naguunahan na sa pisngi nito. Liam embraced her and kissed her on the lips ngunit mas lalo lamang humigpit ang yakap nito sa kanya. “You are safe when you’re with me. Do you feel pain? Do you want me to call a doctors to check on you?” Katabi niya na ngayon ang dalaga sa kama habang hinahaplos niya ang buhok nito at maya-maya pa ay malambing na hinahalikan iyon. “I-ikaw lang muna. I-I am not comfortable when I see someone I don’t know in our room.” Wika nito. Halos ibulong na sa kanya. “Okay. Hindi na ako magtawag pa ng doctor. In any case, don’t you feel sore down there?” Umangat ang mukha nito at kaagad ginawaran siya ng smack kiss sa labi. Nagulat tuloy siya sa ginawa nito dahil iyon ang kauna-unahang pagkakataon na si Morley ang nanghalik sa kanya in which turned him on. Inamoy pa ng dalaga ang mukha niya at pagkatapos ay nagtagal ang labi nito roon. “T-Thank you. I am comfortable with you these days. Thank you for coming back for me on the four seasons hoyel. Thank you so much Liam.”

Kabanata 15

SINIPAT ni Morley nang tingin si Liam habang inaayos ang hemline ng suot niyang duster paibaba. Kakatapos pa lang nilang mag-agahan at gusto sana niyang gumala kagaya ng sinabi nito noong nakaraan ngunit hayun at daig pa niya ang preso dahil ayaw na nitong pumayag na mamasyal sila at ikutin ang buong syudad ng San Fransisco. “L-Liam…o-okay na naman ako. Kaya please samahan mo akong gumala please.” Ngunit umangat lang ang tingin nito sa kanya, bumuntong-hininga at pagkatapos ay tumayo ng tuwid sabay hapit ng katawan niya. “It’s a no. I am willing to tour you around, but it’s not the time. May pinapaimbestigahan pa ako. Hayaan mo munang pahupain ang nangyari bago kita igala sa buong syudad dito sa San Fransisco.” Umangat rin ang tingin niya sa binata na kaagad sinalubong ng halik ang mga labi niya. Sa tuwing ginagawa iyon ni Liam ay hindi mawari ni Morley kung bakit lumalakas ang kabog ng kanyang didbib. Liam Easton Adler was caring despite the fact that he was always has this mouth full of logical words na hindi niya magets. Ngunit gayunpaman ay malinaw pa sa sikat ng araw ang mainit na pagmamahal ng lalaki sa kanya. “I’m afraid that that incident will happen again. I was afraid Morley. Wala ako sa tabi mo ng mangyari iyon kaya kung maaari lang naman, huwag mo na sanang ugkatin pa na gusto mong mamasyal. It’s not that quick pero alam kong mahuhuli at mahuhuli ko ang taong nasa likod ng pambobomba sa suit natin roon sa Four seasons.” He then cupped her face at malambing na hinalikan iyon. “I always care for your safety. Ako na ang may responsibilidad sa iyo dahil asawa mo ako. I know it’s too dull pero pagmamay-ari kita Morley. Please allow me to do the rest and to prove that I am the best, hmm?” “L-Liam…” Hinagkan nito ang tuktok ng ilong niya at kapagkuwan ay nginitian siya ni Liam. “I love you Morley.” “H-ha?” “I love you.” Hinagkan nito ang noo niya ng mas matagal, mas masuyo at ramdam ni Morley ang buong pagmamahal. “I love you more than the expense of my breath. How long my friend down there is the equivalent of my patience on you —” “L-Liam anong kinalaman niyon sa kaibigan mo sa ibaba—” “Basta mahal kita.” Hinagkan nito ang labi niya at doon ay mas lalong pigil na ni Morley ang hininga. She can’t even identifiy the feeling of being told by Liam that he loves her. T-that quick? Arrange Marriage lang mayroon sa kanila pero mahal na kaagad siya ng lalaki? “May lakad ako mamaya. Someone will come over to look after you upang hindi ako magambala ng malayo sa iyo. Would you allow that? You can’t even feel that he’s here. Daig pa ng hangin ang presensya ng isang iyon kaya hindi ka dapat magkaroon ng trust issues from him.” “S-saan ka pupunta? Sasama ako Liam.” Ngunit bumaba ang kamay ng binata at hinagilap nito ang kanang kamay niya pagkatapos ay hinagkan iyon ng hindi inaalis ang tingin sa kanya. “May meeting ako for some important individuals at sigurado ako na ma-bo-bored ka lang doon dahil matatagalan yata ang pagtitipon namin sa tantya ko.” “S-sasama ako sa iyo please promise hindi ako ma-bo-bored roon—” “It’s a no.” Nakagat na lamang niya ang labi dahil sa pinal na ang sagot na iyon ni Liam. Alam niyang busy itong asawa niya dahil Businessman naman kasi ito pero kung may tao mang hindi niya kilala na papasok rito sa suit nila ay ibang usapan na. She’s afraid. Afraid that a stranger will do harm her in return. Na-immune na siya at kung pilit halungkatin ni Morley ang nakaraan kagaya noong pagsabog sa suit nila sa Four Seasons, Morley can tell that it was the same fire scene, the same situation, but different rescuer who came to save her. It was her h-husband. Liam Easton Adler who can secure her safety. “U-uwi ka kaagad Liam.” Halos hindi niya na bitiwan ang suit ng asawa at pilit na isiniksik ang mukha niya sa leeg nito. Niyakap rin siya ng buong higpit nito at makailang ulit na rin siyang hinagkan ni Liam sa noo at sa tuktok ng kanyang ulo. “Uuwi kaagad ako. Please Morley, huwag mo sanang baguhin ang desisyon dahil nahihirapan na tuloy akong iiwan ka sa lagay na ito. Jesus christ, wife!” “Then don’t go. Dito ka lang—”“My comrades who will look after you was coming on the way. Nagtext na siya sa akin Morley.” Binaklas nito ang mga braso niya na nakakawit sa leeg nito upang pakiharapan siya. Kitang-kita ni Morley ang pagaalangan ni Liam na iwan siya patunay na nga ang emosyon sa chocolate brown nitong mga mata. Ngayon lang rin na-realized ni Morley. Ang gwapo pala ng asawa niya kahit saang anggulo pa. Lalo na sa malapitan. “Don’t forget your lunch. Baka sa gabi na ang uwi ko. My mate is on the way, don’t worry. Siya muna ang maging guardian mo habang wala ako.” Hinagkan muli ni Liam ang mga labi niya sa huling pagkakataon bago na ito tinungo sa Cadillac na kung saan ay kano ang nagmamaneho. Kapansin-pansin rin ang pagyukod ng mga ito sa kanya kasabay niyon ay ang pag-angat sa sulok ng labi ni Liam habang tinitingnan siya kahit nasa loob na ito ng sasakyan. “We’ll get going Lady Morley. Rest assured you’re safe in here because your husband Mr. Adler wanted for your safety.” Umawang ang labi ng dalaga dahil hindi alam ang isasagot sa putting Amerikano na nakabihis army pa nga kaya’y ngumiti na lang siya. Akala niya ay aalis na nga talaga ang sasakyan, subalit ng makita niya ang muling pagbaba ni Liam at diretso ang tungo sa kanya sabay kabig ng kanyang katawan. Liam then kissed her on the lips that made her in a total of shock. “I’m going to miss your pretty face Morley. I love you wife. Aalis na ako.” Napakurap-kurap pa siya ng biglang yumukod ang binata upang kagatin ang tainga niya. Mas lalong nag-uunahan na ang kabuuan ni Morley dahil sa ginawa ni Liam. Ang pagkabog ng kanyang dibdib ay mas lalong nadepina. Napahawak na lang siya sa dibdib ng tuluyan na ngang nakaalis ang sasakyan ng binata. Napalunok siya. Hindi mawari kung bakit ganoon ang pakiramdam niya. “Excuse me—” “Ay kabayo!” Literal! Umangat lahat ng dugo niya sa katawan dahil sa biglaang pagsulpot ng isang lalaki sa kanyang likuran kung kaya’t idinistansya ni Morley palayo ang sarili ng bahagya. Balot ito ng itim na bestida at ang sumbrerong kulay kahel lang ang naiiba. With the man standing in her front at this point, gusto niyang pabalikin ang asawa dahil sa labis na takot ng makita ang lalaking hindi niya kilala. Then his eyes dropped at her. Tumabingi ang ulo nito at kaagad pinanliitan siya ng mga mata. “Don’t be afraid. I am the mate your husband talking in behalf of your safety today. So shall we get inside? The place isn’t crowdy, enemies might have an easy access if they got your presence at this point.” Nagulantang si Morley ng bigla nitong hiawakan ang braso niya kung kaya’t kinilabutan siya. Nakapasok na sila sa main entrance ng Hotel Fairmont Heritage Place ngunit todo pa rin ang kaba niya. “Pwede bang t-tawagan ko muna si Liam upang itanong kung Ikaw nga ba talaga ang lalaking—” “Sure you can Lady Morley. You can mention my name to him. It’s Red.” Hindi pa man umabot sa ikalawang ring ang cellphone ni Liam ay kaagad nang sinagot nito ang tawag niya. “Does my pretty wife need anything? Miss you Morley.” Napangiti siya dahil hindi niya alam kung bakit sa simpleng salita lang nito ay kinikilig na siya. Ngunit hindi niya ipinahalata iyon kay Liam. Bumaling ang tingin niya kay Red na wala man lang emosyon na nakatingin sa kanya habang nakasandal ito sa gilid ng pader. Naka-krus ang magkabilang braso at aminado si Morley na pinagtitinginan na ang lalaki sa mga babaeng crews roon dahil may appeal din naman kasi. “Yes he is. Don’t be afraid. Siya ang guardian mo today. May ilang kailangan ka pa ba? You can order anything foods you like, my wife.” Then Liam laughed that really made Morley to feel her heart beating fast once more. “W-wala na. Iyon lang itinawag ko sa iyo dahil…” Tumikhim siya. Napalunok na rin kalaunan ng makita si Red na swabe ang paninitig sa kanya kaya’y gumilid si Morley upang ibulong ang sunod na tanong niya sa asawa. “Can he be t-trusted Liam? H-his eyes looks like planning something horrible to me.” Nakagat niya ang labi dahil sa matinding kaba. If Liam was here. Sigurado ay hindi ganito ang mararamdaman ni Morley. “I’ll give him a signal later don’t worry pagsasabihan ko siya na kung maaari ay dukutin niya muna ang mga mata.” “Liam that’s not funny—” “I am not joking either Morley. I am giving you the assurance that you’re safe so if that’s the only thing by dropping his eyes shut. Then I can do that.” “L-Liam.” “I love you Morley. Wait for me to come back home.” “I will wait for you then. Please hurry.” “I am. I love you again. Ibaba ko muna, but can I ask?” Isinandal ni Morley ang likuran at bahagyang kumunot ang noo. “Ano iyon?” “When can I get my I love you too coming from you?” Nabingi yata siya dahil sa malambing na boses ng asawa at natunogan pa niya ang pagsinghap nito. God, Liam Easton Adler. Why do you keep on beating my heart beats fast? “O-okay. I’ll patiently waiting then. Hindi kita pini-pressure. Pero sana naman ay makukuha ko na iyon sa susunod. I love you Mrs. Adler.” “Liam.” “Ibababa ko na muna. Muahh!” Kagat pa rin ni Morley ang labi kahit ng matapos na niyang matawagan ang asawa ay naroon pa rin sa tainga niya ang malambing na boses nito na parang inaakit siya. Ngayon ay narito na naman siya sa may terrace at kausap ang mga kaibigan na mas lalong naging maingay dahil sa kinumpirma niya na, na talagang kasal na siya at si Liam Easton Adler ang gwapong asawa niya. “OMG! OMG! I really can’t believe it. Ang gwapo ng asawa mo makalaglag panty! So ano? Anong pakiramdam makasama ang gwapong nilalang na may lahi ni Adan? Daks ba, M. A? Daks ba ha?” “A-anong pinagsasabi mo riyan Carleen—” “Uyy! Halatang daks nga si Mr. Adler. Waaaa! Nangangamatis ang mukha ng kaibigan natin Rayah, OMG! Ang swerte mo M. A.” “Huwag nga kayong masyadong maingay riyan—” sa ikalawang pagkakataon ay si Rayah naman ang pumutol sa sasabihin niya. “Kung ako lang talaga ang nasa posisyon mo ngayon M. A. itatali ko na ng mahigpit iyang asawa mo dahil baka mabingwit pa ng iilang babae riyan sa tabi-tabi. Your husband can catch everyone’s attention lalo na sa mga disperada na kahit may asawa na iyong tao, patuloy pa ring ihahayag ang sarili makuha lang ang semilya—” “Diyos ko, Rayah!!!” Napaubo pa si Morley dahil sa sinabi ng kaibigan na ngayon ay mas lalong binubuyo pa siya. “Sus! Kung maka-react ay parang virgin pa. Hay naku M. A. tigilan mo na iyan dahil alam ko na lalaspagin at lalaspagin ka ng gwapong Adler na iyon hanggang sa makabuo kayo. Spread your legs widely my friend kung ganyang ka-charming ang asawa mo at taglay pa ang sarap ng katawan, ay naku! Huwag ka ng mag-aalangan pa no?” Napangiwi si Morley dahil sa walang habas na dila ng kaibigan niyang si Rayah lalo pa ng pumailanlang ang tawanan ng dalawa sa speaker ng cellphone niya. Isa pang malalakas na sigawan ang namutawi ng makita ng mga ito ang kapulahanan ng mukha niya. Nahihiya siya dahil aminado nga naman kasi si Morley na ang gwapo ng asawa niya at daks rin. Diyos ko! Nahawaan na siya sa kapilyuhan ng mga kaibigan kaya’y nagpaalam na siya. “Hoy walang babaan ng cellphone M. A. through na nga lang tayo makapag-bonding e kill joy ka pa riyan. Ano ha? Hindi mo pa nga nai-kwento sa amin kung sa anong paraan ka ni Mr. Adler inangkin—” She then pressed the end call button at nakahinga siya ng maluwag ng tahimik na ang kaluluwa niya. Gumilid si Morley upang tunguhin ang kama ng biglang sumalubong sa kanya ang mukha ni Red na madilim ang aura habang suot nito ang shades na kanina ay hindi pa niya napansin. Kamuntikan pang malaglag ang cellphone niya dahil mistulang uod ang lalaki na binudburan ng maraming asin sa walang tabas na pag-angat sa sulok ng labi nito upang gawaran siya ng ngiti. “C-can you remove your shades Red. Hindi naman kasi mainit. Wala ka bang tiwala sa ceiling wall na tumutubos sa init masilungan lang tayo?” Tumikhim ito. “Your husband made me to do this, so I’m sorry Lady Morley. Liam Easton Adler is a beast. Damn it!” T-tama ba ang narinig niya? Na minura ni Red ang asawa niya sa harapan pa niya mismo? “I’m sorry for you to hear that Lady. I am just following his orders because I’m afraid he can cut my head and place it in the grinder—” “A-ano?” “Darn! Me and my big mouth. I’ll stop talking then.” “H-hey! Can you lighten me up Red? Ano iyong sinasabi mo?” Ngunit hindi ito sumagot at inalis pa ang tingin sa kanya. Morley can’t even go further than that. Kaya’y hindi siya matatahimik kung hindi mismong ang asawa niya ang sasagot sa katanungan niya. Nananghalian siya sa kumedor ng nakatayo lang si Red sa tagiliran niya na parang robot at kung ano pa ang iuutos niya ay kaagad susundin nito. “Red. Can you call Liam at sabihin mo Fuck you!” “A-ano? Hell no! He will be mad and I can be—” “You can tell him na inuutusan kita. Naubusan kasi ako ng load at hindi ko na siya matawagan.” That was a lie. May load siya at alibi niya lang iyon. “L-Lady. You can call him using my phone—” “That’s your phone so I won’t use yours. It’s personal.” Pansin ni Morley ang pag-aalangan ni Red ngunit kaagad na kinuha naman ang cellphone at di-nial na ang numero ni Liam roon. “Loudspeaker mo. I want to hear my husband’s voice Red.” Sinunod nga nito iyon and the moment Liam and Red talks on the phone. Kapansin-pansin ang kaibahan ng ugali nito sa ipinapakita sa kanya. Liam was now shouting at kaagad binantaan pa si Red. “I will really kill you if you only used my wife’s name because of your personal interest—” “Lady Morley really commanded me to tell you ‘fuck you’ dahil hindi ko alam kung bakit. Oh God, Adler. Hindi ka ba naniniwala sa akin?” “Stupid Ackerman! Wait for my respond then I will really fucking kill you!” Hinablot ni Morley ang cellphone sa kamay ni Red at rinig na rinig pa rin niya ang pagmumura ng asawa sa kabilang linya. “I’ll wait for you here in the house at 5:00 pm Liam—” “M-Morley? M-my wife? Bakit mo hawak ang cellphone ni Red—” “See you.” Then she called off the phone at sinuli na kay Red bago na siya umakyat sa silid at doon ay matiyagang binibilang ang oras sa pagdating ng 5:00 pm sharp.

Kabanata 16

KABADO si Liam ng nakapasok na siya sa entrance ng Hotel Fairmont Heritage ay pakiramdam niyang may hindi tama. Morley. His wife called using Red’s phone at hindi alam ng binata kung bakit mas lalo siyang nakaramdam ng pagkatensyonado. Morley isn’t comfortable with the presence of Red sa loob kaya’y inutusan niya ang lalaki na tusukin ang mata nito gamit ang karayom with a deep amount of just away of meter. Inches is the low part at mas mababaw pa naman roon kaya nagshades na iyong si Red ng nakita niya ang mensahe kalakip ang litrato na ganoon na nga ang itsura nito. “M-Morley…” Tawag niya sa asawa ng madatnan niya ito sa may sala habang nakahalukipkip na tinitigan siya. Red was now missing in action at alam niyang mabilis nang umalis iyon ng malamang parating na nga siya sa tamang oras kagaya ng inilaan ng asawa niya sa kanya. “N-nandito na a-ako. Come and give me a hug then.” Pasimple siyang napangiwi ng bigla ay mas lalong kinabahan pa yata siya. Niluwagan niya ang tali ng tie bago nilapitan ang asawa upang halikan ito sa labi na hindi niya alam kung bakit wala itong excitement na makita siya ngayon gayong ibang-iba ang lambing nito sa kanya ng umalis siya kanina upang daluhan ang pagpupulong. “Morley at least look at me ng sa ganoon ay masasabi kong masaya ka na ngayon na nakauwi na ako.” Pahayag niya and Morley raised her hand pertaining for him to hug her at syempre, dahil gustong-gusto niyang yakapin ang asawa ay hindi siya tumalima pa. Bumaba ang halik ni Liam sa leeg ng asawa ng maakit siyang halikan iyon dahil sa sobrang bango ba naman kasi ni Morley kaya natukso siya. Hindi ito nagreklamo at ikinawit pa ang magkabilang braso sa leeg niya and then Liam pulled her closer. Feeling the heat of his wife’s body made Liam turned on. “Why did you called using Red’s phone just to tell me the word ‘fuck you’ hmm?” Tanong niya halos ibulong na sa asawa ng dahan-dahan niya ng ibinaba ang duster nito. Morley then crept a smile.  “D-did I turned you on Liam?” Kagat ang labi ay tumango siya dahil kanina pa siya nagpipigil. Kahit na may meeting pa siyang importante ay wala na ang atensyon niya roon dahil sa kagustuhan na nga niyang makauwi ng maaga upang gawin nga ito sa asawa kahit magdamag pa. Handa na siyang hubarin ang bra ng asawa ng biglang makarinig siya ng tikhim. Mabilis na iniharang ni Liam ang sarili sa kahubdan ni Morley upang matingnan kung sino iyon only to find that it was…Red. “A-akala ko ba ay nakaalis ka na Red?” Malumanay ang paraan ng pagkabigkas niya roon ngunit ang totoo ay gustonggusto niya ng supalpalin ang lalaki. Hindi ito sumagot at lumagpas lang ang tingin sa kanyang likurang bahagi kung saan ay naroon si Morley. “Pasensya ka na Adler. Your wife Lady Morley inherited this manipulation from you. She wanted me to stay ‘till you came arrive and….” Bumaling si Liam sa asawa na ngayon ay dahan-dahan ng iniangat ang strap ng duster na hinubad niya kanina. Her stoic emotion telling him that she isn’t happy. “A-anong pinagsasabi nitong si Red na—shit!” Napamaang siya sa asawa at hindi makapaniwalang napasok siya sa bitag nito kasabay ng kanyang pag-atras. Doon lang ni Liam nahinuha that Morley used the bait and the start up was those words ‘fuck you’ kanina ng tinawagan siya nito. Red told him that his wife became mad dahil may kutob na ito kung bakit ganoon na ang mga mata ni Red at sariwa pa nga ang dugo. “B-Bakit mo pinakita iyang—damn it Red!” Narito silang dalawa ngayon sa balkonahe habang naroon sa silid si Morley na hindi na siya pinansin pagkatapos niyong nangyari kanina sa may sala ay malamig na ang pakikitungo nito sa kanya. “Pinilit niya ako Adler. Hindi ko alam na likas palang makulit iyang asawa mo kaya pinakanta niya ako. Pinilit niya rin ako na sabihin sa kanya ang totoo kung bakit ganito na ang mga mata ko. You deserved it, masakit tusukin ang mata gamit ang karayom ugok!”“Sa bandang itaas lang naman iyan ng brows mo.” Tumawa lang ang loko habang siya ay hindi na malaman kung paano patigilin ang pagtahip ng kaba niya sa didbib. Nanatiling ganoon ang pakiramdam ni Liam ng lumabas si Morley sa silid at diretso ang tungo nito sa may Fridge ng hindi siya pinansin. Nakauwi na si Red at talagang hindi siya mapakali sa kung bakit kahit ang tingnan siya ay hindi magawa ng asawa. Nilapitan niya ito ng walang bakas niya ang marinig nito at doon ay niyakap niya ng mahigpit si Morley na bahagyang natigilan ngunit hindi pa rin umimik. “I know you’re mad at me, but please consider putting things what I’ve done because you wasn’t comfortable when Red was looking right? Please Morley, pansinin mo na ako please.” Still, wala itong imik ngunit ibinaba naman ang hawak ng baso at hinawakan ang mga braso niya na nakaikot sa baywang nito upang baklasin iyon. Ang akala niya ay lalayasan siya ni Morley ay kabaligtaran ang nangyari. She faced him. Her eyes were shut. “I-I know you can make anybody follow your orders, but…Red. He doesn’t deserved that way Liam. He’s a human and not just a thing putting holes on his lids—” “I’m s-sorry okay? I just wanted you to be comfortable at hindi naman ganoon kalalim iyon kaya I can assure you that he’s fine now.” Bumuntong-hininga ito. “I don’t know that you’re like this Liam. You wanted to ensure my safety, but how about your men? Do you consider their feelings as to how you ordered them, you really wanted them to do it without complain? Papaano ba ako magkakaroon ng assurance na walang mangyayaring masama kung kasama ka? I saw it myself as to what you’ve done on Red’s eye, Liam. That’s inhumane.” Ngunit wala na sa dalaga ang kanyang atensyon kundi ay nasa mga labi nito. Hindi alam kung bakit humanga siya kay Morley dahil roon. Kaya ay ngumiti siya. “Anong nakakatawa?” “Damn! You made me proud my wife.” Liam has the urge to kiss Morley on the lips, down to her neck, up to her temple then back to her lips again. Ganoon siya ka-proud sa asawa kung kaya ay hindi niya na namalayan ang sariling naisandal niya na pala si Morley sa pintuan ng refrigerator. And the fact that she was wearing her nighties, Liam found his way of massaging her breast while kissing her hungrily not noticing that he also was having a boner with his friend down on between his legs. “L-Liam, t-teka lang.” He planted some spots on her neck bago tumigil dahil bahagyang tinulak-tulak na siya nito. “What is it?” Ngunit hindi ito nagsalita and just staring at him intently kapagkuwan ay nagbaba ng tingin. “M-my friends already knew t-that you are my husband and…” “And what my wife? I’m listening.” Tumaas ang sulok ng labi ni Liam ng muling dumukwang siya upang halikan ang mayayaman nitong dibdib dahilan kung bakit ang pagsinghap na lamang ni Morley ang kanyang narinig.! “G-God Liam!” Then his hands founds his way on her private part. Napaigik pa ito ng bahagyang itinapat niya na ang palad roon. “Let’s do it again my wife. Will you allow me? Allow me to do it with you once again?” Hindi ito sumagot bagkus ay tinitigan lamang siya ngunit ng ikinawit na nito ang mga braso sa leeg niya at hinalikan siya, Liam can say that Morley was giving him the permission to do it again. “You’re my husband, so that’s not a problem.” PANTING for breath. Morley was now giving an access of Liam to enter his whole on her. She can’t afford to decline his husband’s wants at mukhang tama ang kaibigan niyang si Rayah na lalaspagin at lalaspagin siya ng binata hanggang sa makabuo na sila. Madaling araw na ngunit wala pa rin itong kapaguran sa pag-angkin sa kanya. They had started at the exact time of 8 pero mag-a-ala una na ay energetic pa rin si Liam kahit na tagaktak na ang pawis nila. 5 hours of making love was way too much. Hindi nga niya magawang sabihin na mahapdi na ang pinagigitnaan ng hita niya dahil sobrang galing rin naman kasi ng asawa niya sa kama. She can’t resist it. Liam Easton Adler was good in everything. “M-Morley—d-damn it!” Napahawak siya sa magkabilang balikat nito ng sa muling pagkakataon ay umulos ang binata ng buong-buo. Sagad na sagad dahilan na muling tumirik ang mata niya dahil sa sobrang sarap. “L-Liam..” sambit niya sa pangalan nito na halos pabulong na. Halos bumakat na nga ang kuko niya sa balikat ni Liam dahil hindi niya mapigilan ang nararamdaman dahil sa sensasyon na lumukob sa kanya. It was Liam’s another side na nakompirma na rin niya. He was wild in bed at ito na nga ang ebidensya. Wala na rin siyang pakialam kung pawisan na sila. The only feeling she felt now was Liam taking himself on her several times ay talagang literal na bubukaka ka ng kusang loob. Bigla ay kinarga siya nito. Tinungo ang sofa at pilyong itinapat sa kaselanan niya ang kahabaan nito. She was now on her lap. “Do the honor my wife. Ride your husband like a mad whirlwind.” Ngunit napipilan si Morley. “I d-don’t know how to—” “That’s not a problem. I can guide you.” Inabot nito ang mayayaman niyang dibdib sabay dukwang upang halik-halikan iyon. Por pabor! This is very nice to do again and again if it’s him who will do it to her. Then another set of making love, moans and gasped is the only thing could be heard on their room. Morley was now grinding her hips while Liam was holding her waist for a support sabay awang ng labi nito pagkatapos ay napa-kagat labi bago napamura pa ng sunod-sunod.  She’s a fast learner kaya kung ano man ang itinuro ni Liam sa kanya ngayon ay literal saulong-saulo niya na. Baon na baon, sagad na sagad at mas lalo pang naramdaman ni Morley ang pagkabuhay ng kahabaan ng binata na nasa loob pa rin niya at hinuhugot-baon dahil sinasabayan nito ang bawat niyang galaw. “L-Liam. I-I’m tired.” Wika ni Morley ng wala na talaga siyang lakas habang nasa kandungan pa rin siya ni Liam at nakasandal ang kanyang katawan sa dibdib nito. Kapos ng hininga at pagod na pagod. “I know. I’m sorry for making you this exhausted.” Sabay halik ng binata sa kanya at niyapos na rin ang kanyang kahubdan. She can really felt his love. Wala na siyang dapat na itanggi pa. “I-I can’t able to stand. C-can you pull your thing on my—” “N-no. Let him be in that position. Tsaka na pagkatapos mong humugot ng hangin. Are you sore? If yes, then I will gladly pull my shaft outside your delicacy upang hindi ka na makaramdam ng paghapdi. Well are you sore?” Tumango siya. Pikit ang mga mata and Liam bit her earlobe na halatang nagngigigil pa rin sa kanya. “L-Liam…please take a rest. Marami pa namang pagkakataon na gawin ulit natin ito e.” “Damn wife. Mas lalo mo lang binuhay ang kalamnan ko dahil sa sinabi mo, but you’re tired—” “I-ikaw ba ay hindi?” “Hindi.” Ibinaba ng binata ng mukha upang gawaran siya ng halik sa labi ngunit naalarma na naman si Morley ng bumaba na ang mga halik nito sa leeg niya. Idinilat niya ang mga mata at kaagad sinita ang asawa na nginitian lang siya. “I’m sorry Morley. I can really resist doing a thing to your body. Nakakapanggigil ka kasi.” “B-behave Liam…” “I will. Rest now. Ako na ang bahalang ilipat ka sa kama at bihisan na rin upang hindi ka malamigan. Good hornight my wife.” Ipinikit niya na muli ang mga mata at isinandal ang ulo sa dibdib ng asawa habang pasan nito lahat ng bigat niya. She was fulfilled with Liam. Amoy tamod pa nga silang pareho ngunit wala naman siyang pakialam because it was him, it was Liam who made her a woman. Kaya nang naalimpungatan si Morley ng umangat ang katawan niya at ang yabag ni Liam patungo sa kama sabay lapag nito roon sa kanya at hinagkan ang labi niya sabay hila sa kumot ay mas lalong bumadha ang pagkabog ng dibdib niya. “I love you Mrs. Adler. My wife Morley Aurora.” She can say that she was loved. Morley was loved by a man in which she didn’t expect to be part of her life and became the billionaire’s wife

Kabanata 17

“I’M READY Liam. Handa na akong galugarin lahat ng syudad rito sa San Fransisco.” Nakangiting bungad sa kanya ni Morley ng makababa na ito sa hagdan. Ngunit mukhang kanselado na naman yata ang ipinangako niya sa asawa ngayon upang ipasyal ito. Kung kaya’t pekeng ngumiti na lang si Liam. Then he fakely coughed. “I-I’m sorry wife, but can we extend the—” “May problema ba? I can see right through you? Alam ko na peke iyang mga ngiti mo.” Doon ay hindi niya na napigilan na magpahayag ng totoong ngiti. Hindi niya kasi kayang magsinungaling rito because Morley has an extensive sensitivity. “The precinct where I filed a case called regarding with the perpetrator who bombed our suit on the four seasons.” Tumikhim siya at kapagkuwan ay sinalubong si Morley upang maalalayan niya ito sa pagbaba. “Okay. So I’ll come with you then—” “No. Stay here. Red will come over to look after you.” Doon ay minata siya ng asawa at puno ng pagtataka ang nakarehistro sa mukha nito. “Why do I need to have a bodyguard, butler or whatsoever Liam? I’m no a baby. Kaya ko ang sarili ko—” How can he going to tell Morley that his job is something terrible and confidential? Hindi totoong nagfile siya ng lawsuit sa presinto o kung ano pa man. “Babalik kaagad ako. Sandali lang naman ‘to and since you don’t want Red to come over then so be it. Huwag ka lang lalabas dito ng wala ako. Maliwanag ba iyon Morley?” “Liam, can you tell me kung bakit hindi ako pwedeng lumabas?” Naipikit niya ang mga mata at pagak na ngumiti na lang sa halip na magsalita. “Okay you can go outside, but please don’t go too far. Mag-aalala talaga ako kung ganoon.” “OK basta ba ay balik ka kaagad ha?” Lumapit ito sa kanya at si Morley na ang humalik sa labi niya kung kaya’t napangiti si Liam. Napapansin niya lately na masyadong clingy ang asawa na gustong-gusto rin naman niya. “I love you. Balik kaagad ako.” Wika niya at muling hinalikan si Morley bago na nga siya tumalikod na. Sakay sa loob ng kotse ay kinuha niya ang cellphone upang tawagan si Red. “Be her lookout. Ayaw niyang binabantayan siya kaya’y ang request ko sa iyo today ay sa tabi-tabi ka lang. Don’t show your face on her front. She’s in the suit still, pero baka lalabas iyon, so accompany her through flying your presence in the—” “This is Black and not Red. What more can I do to say that your wife is really a Godsend? She saved my brother’s life in your hand yesterday, Adler.” Nanliit ang mga mata niya. “Where is Red? I need him now.” “You can’t have him now. Pinapunta ko siya sa personal doctor upang ma-tsek ang mga mata niya dahil baka maimpeksyon gawa ng karayom na iniutos mong itusok sa mata niya. In behalf of my brother, I can be his substitute, but in one condition.” Nagtagis ang bagang ni Liam ng marinig ang sinabi nito. “Spell.” “Give me $200, 000 US Dollars bilang pamabayad sa ginawa mo sa kakambal ko kahapon.” “What if I don’t?” Rinig niya ang pagsinghap nito. “Then your wife will be in danger if you remained to be hard as—” “Send me the details of your active bank account. Bye!” Pagkatapos na maibaba ni Liam ang tawag ay kaagad siyang nakatanggap ng mensahe mula kay Black. “Call off. I will be your wife’s lookout for today. I want the money ASAP.” Kaagad siyang nagtipa ng reply. “OK. Do your job for my wife’s safety.” Black is just a codename. At ang Black na kaibigan niyang palaging kasama si Denver ay magkaiba. Another set of silence habang nakatuon ang atensyon ni Liam sa binabaybay na daan. Matagal na panahon na rin simula ng tinalikuran niya ang pagiging Lord of Asia. Isang indibidwal na hawak lahat ng bidding ng mga taong naghahangad ng kasagutan sa mga krimen na hindi magawang solusyonan ng gobyerno. He was the head of heads. The Lord of Lords, at bilang hindi normal na personalidad, iilan sa mga pangulo ng bansang Asyano ay tiklop sa kanya at kaagad siyang hinihingian ng pabor in return of his laws and subordinates. He lied Morley when he told her that he wants to be a private Army. Though kabilang na rin iyon sa posisyon niya ngayon bilang Lord of Asia ay hindi pa rin kasi niya magawang sabihin sa asawa ang totoong pagkatao niya at kung ano nga ba talaga siya. Liam Easton Adler has his own private armies at isang tawag lang, tapos na kaagad ang pinapagawa niya. At kahit hindi na siya aktibo sa katungkulan. Marami pa rin ang lumuluhod sa kanya sa tuwing may pabor siyang hihingiin kahit na wala ang mga itong assurance na may maibibigay siya pabalik. Only few who knew that he was the remarkable Lord of Asia. Siya pa lang kasi ang mayroong kayamanan na kahit na sino ay hindi iyon kayang pantayan. “Where is he?” Yumukod muna sa kanya ang guwardiya bago iminuwestra ang kamay sa dulong bahagi ng selda na kung saan ay kung hindi siya nagkakamali, doon inilalagay ang mga taong malaki ang kasalanan sa isang mataas ang katungkulan kagaya niya. Liam has a fifty fifty chances not to burst while looking at the man that he sees a pictures that Tutin gave to him last day. “I-ikaw?” “Y-yeah. I am. The suit number 206 occupants whom you severely bombed that made my wife in a state of shock. So are you in here—” “Oh God! I-I’m sorry. I-I don’t know that you’re the one who was my target that time. I was hired for having a mission and that was to bombed the suit number 206—” “Too late for realizing that it was me. Would you accept my apology if I’m going to shed your blood in here using my M4 Carbine?” Bahagyang umurong ang dila nito ng makitang tinanggap na ni Liam ang baril na inabot sa kanya ng guwardiya sabay labas nito sa silid. Hinipan niya ang muzzle ng baril na hawak at pagkatapos ay walang pag-aatubiling kinasa iyon at walang emosyon na itinutok sa lalaking hindi alam kung ano ang gagawin kundi ay dumapa sa paanan niya at panay ang pagmamakaawa niyong huli. Liam hates to kill. But his wife became in the verdict of hell when that incident happened kaya’y pinatid lamang niya ang lalaki. “You have no right to plead because you haven’t held accountable regarding with your acts at hindi mo pa isinuko ang sarili mo sa mga pulis. But because the Lord of Asia wanted to reach out the perpetrator, I am here in your front at this point.” Kitang-kita ni Liam ang pangangatog ng binti nito lalo na ng kinalabit niya ang gatilyo ay sinadya niyang daplisan lang ang kanang balikat nito. The man rolled out on the floor that made him irritate once more. He wasn’t dead for pete’s sake, but this guy for some reason acted like he’s already in the brink of death. Muling bumukas ang pintuan at iniluwal niyon ang kaibigan niyang kasama niya rin sa pamamayagpag. Cladmus Velasquez and his entirety. “Bakit daplis lang? Hindi mo siya magawang patayin?” “I am just giving him a lesson Clad.” Ibinaba niya na ang baril at inabot iyon sa bagong dating. He can kill, but it’s not the right time to shed a red liquid in this dark room. He needs to request an investigation kung sino ang nag-utos sa lalaking iyon upang bombahin sila ng ganoon. Palabas na siya sa silid na iyon ng biglang nag-ring ang kanyang cellphone. It was his wife, Morley who called. “Where are you Liam? Tatlong oras na ang lumipas ngunit hindi ka pa nakabalik. Nasaang presinto ka ba? Nasa labas lang ako ng Ghirardelli Square sa tapat ng park. I can go with you—” “I’m on my way to you. Steady ka lang riyan dahil parating na ako. Do you miss me that much hmm?” Dahil roon ay napangiti siya. “I love you Morley. Have you eaten yet? Sabayan mo ako for lunch please.” Paglalambing pa niya. Yumukod ang mga guwardiya sa madadaanan niya and Liam made this outlook na muwestra lang ng kamay bilang tugon. Kakatapos pa lang niyang mambanta sa hindi kaaya-ayang personalidad kaya’y hindi sapat ang katawagan lang ang asawa kung kaya’t gusto niya na talagang makita ito. “Can you send me your pictures wife?” Saad pa niya. Hindi mapuknat ang labi sa pagngiti ng kaagad sumang-ayon ang asawa at pinadalhan kaagad siya ng mensahe. He can’t stop his heart from pounding fast just by looking at his wife’s picture na nakangiti pa habang awang ang labi dala ng mahangin na ambiance sa park roon. Nang muli ay nakatanggap siya ng mensahe. “Saan ka na?” Mas lalong tumaas ang sulok sa labi ni Liam ng mabasa iyon dahil palagay niya talaga ay na-miss na yata siya ng asawa. “In your heart my wife.” Then it send. Kulang nalang ay dinaig pa ni Liam ang isang teenager na kakabago pa lang magkajowa dahil sa taglay niyang ngiti na hindi na talaga naglaho sa kanyang mga labi. “I’m asking sincere here, where are you Liam?” Napahalakhak na siya at ng mapansin ang driver na panay ang paninilip sa kanya sa rearview mirror ay tinanguan niya lang iyong huli. Nang sa mabilis na pagsapit ng oras ay nahanap niya na ang pinanggalingan ng asawa kaharap sa ghirardelli square, ay nakatalikod ito kaya’y hindi siya napansin habang busy kakatipa ng kung anong mensahe upang ipadala na naman sa kanya. Liam can’t help it. Di-nial niya ang number ni Morley. “Hey. Where are you at this point? Kanina mo pa sinasabi na parating ka na pero wala ka pa rin hanggang ngayon? Ginagago mo ba ako Liam ha?” “Kindly turn around for you to see me.” Iginala nga nito ang tingin sabay talikod at doon ay kaagad ginawaran siya ng nakakamatay na ngiti bago ibinaba ang tawag at dagliang tinakbo ang distansyang nakapagitan sa kanila sabay yakap sa kanya ng mahigpit na tila ba ay kakagaling pa niya sa ibang bansa at ngayong araw pa lang nakauwi. God knows how contented he was when Morley started to be this clingy towards him. It’s a comfort and Liam can say that he was now in his home. Morley Aurora Lopez-Adler was the source of his happiness today and beyond. “What more do you like to add on? Please Morley, stop requesting the red velvet milktea. Hindi ka pa ba nauumay roon? Why don’t you try another set of ; beverages. Maraming inumin pa ang sigurado akong magugustuhan mo dito my wife.” “Kuntento na ako sa paborito ko Liam.” Tanging saad nito habang naglalakad sila ng magkahawak ang kamay bunga ng pag-to-tour niya sa asawa this time and finally, hindi na siya nabigo. Hindi na rin naudlot ang pangako niya dahil siya mismo ay tinupad na iyon. “L-Liam look! It’s really a good sight to see. Wow! Beaches.” Binitiwan nito ang kamay niya para lang magtampisaw sa mabuhanging dagat sabay takbo ng mabilis marating lang iyon. “Careful Morley.” Ngunit wala na itong naging tugon. Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at doon ay tahimik na kinukuhanan ng litrato ang asawa na parang bata na tuwang-tuwa kakapadyak ng mga paa sa kalmadong alon ng tubig kung kaya ay hindi napigilan ni Liam ang sarilu na mapangiti. “H-hey baka mabasa ka, that’s enough!” Nakangiting binalingan siya ng asawa. “Come here Liam. Gusto kong magswimming with you—” “It’s a no. Wala tayong dalang pamalit. Tsaka na dahil mag-ho-hold ako ng schedule para lang roon.” Pakli ni Liam. Inahon na ngayon si Morley palayo sa tubig na gusto pa sanang magtampisaw roon kaya’y nagpupumiglas ng kargahin niya. “I said no. Tsaka na okay?” Inipit niya ang iilang hibla na tumatabing sa buhok nito habang nakaupo na sa kanyang kandungan ngayon ang asawa sabay halik sa likuran nito. May benches sa gawing kaliwa kaya iyon ang inuukupa nila ngayon. “Liam gusto kong maligo.” God! How could he tame her at this point? “Morley listen.” Nilingon siya nito at kapagkuwan ay tumayo upang umalis sa pagkakaupo sa kandungan niya at mayamaya pa ay inuukupa na rin ni Morley ang bakanteng bahagi sa tabi niya. Her smile was now giving him a threat. “I am just testing you kung papayag ka ba. And now I confirmed na hindi ka kadaling bilugin. My husband is really wise when in terms of handling decisions and emotions. The fact that you have this prowess to ensure my safety with your men around, can you tell me more as to why I needs to be guarded hmm?” Tanong nito sabay sabay sandal ng ulo sa balikat niya. “Just your safety. I don’t want you to walk around accompanied by danger.” Nilingon niya ang asawa na ngayon ay pikit na ang mga mata. “Hey! Are you sleepy?” “N-no. Allow me to have a piece of mind. Nakaka-relax dito lalo na ang tahimik na alon ng tubig-dagat.” Morley replied kung kaya’y hinawakan niya ang ulo ng asawa at iginiya iyon sa mga labi niya ng mahagilap niya na ang mga labi nito. She then opened her eyes. “Tsansing ka ah.” “But I know deep inside you. You liked it yeah?” Ngumiti ito. “Syempre. Asawa kita e. Gusto ko rin!” Doon ay natawa siya. “Cheesy. Why do you like it then? Noon namang unang araw ng kasal natin ay mailap ka. What’s the changes?” “It’s your time for me. The way you wanted to take a bond kahit masyado kang busy. A thing for someone who wanted a company and there was you, taking the spot to fill in at hindi ipinaparamdam sa akin na mag-isa ako. You see, iyon ‘yun e.” Inangat nito ang tingin sa kanya. “The way you managed your time to me gave me to become like this. I feel worth it and it’s all because of you Liam. Inabandona man ako ng mga magulang—” Morley automatically stopped talking when he pressed his lips to hers dahil nagsisimula na naman itong banggitin ang tungkol sa mga magulang na hanggang ngayon ay hindi pa rin nito kasundo. “You’re still hurting. Don’t mention them if it’s bleed. I’m just here. Won’t left you behind. Because I love you. No scratch that. I do love you Morley Aurora.” Ngumiti lang ito bilang tugon at siya naman ay napangiti na rin kahit hindi niya pa narinig mula sa asawa ang matamis na mga salitang gusto niya nang marinig mula rito. Hapon na ng makauwi sila sa suit. Diretso ang tungo ni Liam sa shower room and Morley did lie on bed dahil siguro ay napagod sa lakad nila ngayong araw lang. Kakalabas niya pa lang sa shower room ay namataan niya na ang asawa na kausap na naman ang mga kaibigan sa cellphone at dahil na-curious si Liam kung ano ang pinag-uusapan ng mga ito. Dahan-dahan siyang lumapit ng hindi napapansin ni Morley. “C-can you stop talking nasty and imagining his nudity Carleen, Rayah? Liam is really a geek of God. So please stop asking me dahil hindi ko ihahayag sa inyo kung gaano ka-ganda ang katawan ng asawa ko.” So they are talking about him? Isinandal ni Liam ang kanang braso sa pader at nakangiting naka-krus ang braso habang nakatingin sa nakagilid na asawa na hindi man lang nag-abalang tapunan siya ng tingin. He then coughed reason why Morley looked at his side at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata nito ng bumaba pa ang tingin nito sa kanyang katawan na tuwalya lamang ang nakatakip roon. “It’s your turn to take a shower.” Her jaw dropped and Liam crept a smile lalo na ng nilapitan niya ang asawa upang ipakita sa mga kaibigan nito na mahal na mahal niya si Morley kung kaya’t hinalikan niya ito sa mga labi. “Close your mouth wife. Hindi ako pagkain na dapat lawayan. Ikaw iyong dapat na—” “Liam!” Natawa na siya ng pinanliitan siya nito ng mata sabay patay ng tawag dahil ay nahihiya. Damn! His wife is really innocent in terms of talking dirty things.

Kabanata 18

HALO-HALONG emosyon ang nararamdaman niya ng pagkagising niya kinaumagahan ay nakaimpake na lahat ng gamit niya. Nakita niya si Liam na busy sa kanyang mga damit kahit ang kanyang mga underwear ay walang arte nitong inilipat roon. “Liam, what are you doing?” Bumaling sa kanya ang asawa na kaagad ngumiti bago isinarado ang luggage at pagkatapos ay tumayo na upang malapitan siya. “I’m preparing things done. Ngayon na ang flight natin pauwi sa Pilipinas.” “A-ano? A-akala ko ba ay mag-s-swimming pa tayo—” “I changed my mind. Nagsisimula na kasi ang end season at ma-snow na rin sa labas. Hindi man ganoon kakapal, I know our private plane can take us safe to travel from here to Philippines. And about the swimming matter, makakapagswimming naman talaga tayo pero hindi dito. Could be in the Philippines I think.” Ngumuso siya bago tinabing ang kumot upang iwasan ang asawa dahil naiinis siya. Kahapon pa niya gustong magswimming pero sadyang matigas si Liam kaya napurnada ang binabalak niyang makapag-two piece or three. “Don’t be mad. I known you for a long time now.” Sabay kabig nito sa katawan niya at kaagad siyang ikinulong sa mga bisig nito. His tight embrace gaves her a warm good morning kaya’y hindi na rin napigilan ni Morley ang mapangiti ng bigla nitong ibinaba ang bagang at naglalamabing na ipinatong sa balikat niya. “I am just trying to let you out of colds. Masyadong nang maginaw dito and I am being practical. Just don’t be mad please.” Hindi niya na alam kung bakit may kung ano ang humaplos sa kanyang didbib dahil sa sinabi ng asawa. Sure he’s done difficult things, but beyond that, Morley knew that her Liam Easton Adler was good enough. Hawak ang kamay niya habang papasok na sila sa private plane ay hindi mapigilan ni Morley ang humanga habang minamanduan ang mga naka-black suit sa kung saan ilalagay ang kanilang mga bagahe na kaagad namang sinunod ang utos nito. Kung noon ay hate na hate ni Morley ang mga bodyguards, ngayon ng dahil kay Liam ay hindi niya na lang binigyang pansin pa iyon. “OK. Then will be the first to travel now Denver. I have here a professional pilot. More professional than you.” Kausap nito ang kaibigang si Denver na nagpaiwan pa roon sa San Fransisco upang magpaalim sa lamig ng panahon. Kasama pa rin ng lalaki ang isa pang kaibigan ni Liam na si Black. Hawak pa rin ng asawa ang kamay niya at pasimpleng sinisipat siya ng tingin sabay kindat kung kaya’t iniwas na lang niya ang tingin upang hindi nito makita ang pamumula ng mukha niya. “Once the plane landed. I’ll be going to see your friends. Talk about you and me—” “A-ano? A-akala ko ba ay sa bahay na tayo didiresto?” “Ah no. I noticed recently that you and your friends barely talks on the phone and talking about me. Was I really that a geek of a God Morley?” Napakurap-kurap siya dahil hindi alam kung ano ang isasagot. Narinig kaya ni Liam ang usapan niya sa mga kaibigan kahapon? “There you have it. Silence means yes hmm?” Inilapit nito ang mukha sa leeg niya at doon ay parang tuod na si Morley dahil hindi niya magawang igalaw ang katawan. Ang mainit nitong hininga ang nagbigay kiliti sa kanya pagkatapos. “Then I heard. You were talking about the size of my thing down there. Well, if I’m going to ask you wife, did I passed your standards? Did I performed well in bed?” Diyos ko! Kulang nalang talaga ay tumalon siya sa eroplano ngayon ngayon din upang takpan ang kapulahanan ng mukha niya.Then Liam laughed. Giving more of her goosebumps ng niyakap siya nito ng mahigpit habang naroon pa rin sa leeg niya ang mukha niyong huli. “I love you Morley. Please lend me your neck for once. I’m tired and…yeah! Horny as fuck, but since we can’t ‘do’ it in here. Sa bahay na lang—” “L-Liam!” “Alright! Won’t talk dirty. I will take a nap. I love you.” Hinayaan niya si Liam sa ganoong posisyon dahil gusto naman rin niya. Ang hindi niya lang talaga inaasahan ay ng nakatulog na rin siya. It was a feeling that seems like someone was kissing every inch of her thigh kaya’y ganoon nalang ang gulat niya ng magmulat siya ng mata. Naroon na si Liam sa gitna ng mga hita niya habang…. “M-my God L-Liam.” Nag-angat ito ng tingin at naroon na sa mukha nito ang pilyong ngiti habang dinila-dilaan ang nga labi. “Did I wake you up?” Then he smiled. Nang-aakit na ngiti sabay mudmod ulit ng mukha nito sa kaselanan niya kung kaya’y mabilis niyang hinalukipkip iyon dahilan ng pagkaipit ng mukha ni Liam roon. He then laughed once more. Kamuntikan na nga niyang patirin ang lalaki ng muling inangat nito ang tingin sa kanya. “W-what’s wrong? Spread your legs widely my wife. Nabitin ako.” Siya naman ay napangiwi. Pinanindigan ang paghalukipkip dahil nahihiya siya. Morley don’t know if she smells good down there, but looking at his husband more likely eating with full of energy and delicious foods, baka mabango pa rin iyon pero kasi nakakahiya pa rin. “Umalis ka nga riyan L-Liam. P-por pabor!” “No one knew what I’m done so can we end up now? Please Morley. Masakit na ang puson ko hmm?” Hinawakan nito ang magkabilang hita niya ng hindi pa rin inalis ang tingin sa kanya habang ang mga mata ay nagmamakaawa at nangungusap. “B-but your men might come and—” “I ordered them not to. This is our privacy. My moment with you was varied with worth. It’s always been worth it.” Nakagat niya ang labi habang naroon ang tingin kay Liam ang awa. “O-okay. I trust you, pero kapag may biglang papasok naku Liam. H-hindi talaga kita papansinin.” “Oh God! I swear. Walang maglalakas ng loob na pasukin tayo dito.” Nakangiti na ito at kaagad tumayo and started to unbackle his belt kaya’y umawang ang labi ni Morley. “H-hey! A-anong ginagawa mo Liam?” “You agreed yeah? It’s just a quickie my wife. Don’t worry.” Pero ang akala kasi niya ay—did she misunderstood things? Kagat ni Morley ang labi upang mapigilan ang pag-ungol dahil sa walang humpay na pag-ulos ng asawa habang nakahiga siya ngayon sa malawak na upuan while Liam was on top of her. Doing things that usually couples can do. Nakatingala ito habang panay ang pagbayo. Ang ugat sa leeg ni Liam ay mas lalong bumakat pati na ang adams apple nito. Sexy. And why does her husband was really handsome the moment he flucked his thing to her accompanied with his actions that only Morley is the witness. Kaya ng mabilis na lumanding ang eroplano ay naroon pa rin sa mga labi ng binata ang ngiti habang panay ang paghalik sa kanyang mga labi pagkatapos nitong ayusin ang nagusot niyang damit. “I’m happy and contented. Thank you so much my wife.” Sinapo pa nito ang malulusog niyang didbib ngunit tinampal rin niya iyon ng automatic na bumukas ang pinto at inilabas roon ang mga men in black na hilang-hila ang mga bagahe nila. Hours runs fast. Ngayon ay kaharap nilang pareho ni Liam sina Carleen at Rayah na awang ang labi at nakatitig lang ng mariin sa asawa niya habang nagsasalita ito. “Morley wanted to remained our relationship in private, but I don’t like it. I want to tell anybody that I owned her. I am her husband. So I did to counterpart when she mentioned to me that you both already knew that she’s married to me, so I decided to met you here today and thank you for the warm welcome. Thank you for taking care of my wife for years now Carleen, Rayah.” Ngunit wala ang mga itong naging tugon. Nanatiling awang ang labi at tulo laway pa si Carleen na kaagad sinapo ang mukha ng marinig ng mga ito ang mapang-akit na halakhak ng asawa niya. “C-Carleen. C-can you slapped me for a brief moment? Si Mr. Adler ba talaga ang kaharap natin today?” “Such a pretty man. A total geek of God.” Ramdam ni Morley ang paghawak ni Liam sa kamay niya sa ilalim ng lamesa. They are in the coffee shop dahil dito napagpasyahan ng mga kaibigan niyang makipagkita kaya’y diresto na kaagad ang tungo nilang dalawa ni Liam sa lugar. Then both Carleen and Rayah shouts in unison. Isa-isa pang nagsilapitan ang mga ito kay Liam na napapangiwi na lang dahil pinipisil ng mga ito ang gwapong mukha ng asawa niya. “Guys stop it!” Naiinis na kasi siya ngunit ng bumaling sa kanya ang asawa sabay hayag ng nakakaloko nitong ngiti ay mas lalong nag-alab ang inis ni Morley. Hinila niya si Liam palayo sa mga kaibigan at kaagad na tumayo upang lumipat sa unahan ng asawa kung kaya’t natigilan ang mga kaibigan niya. “Pwede ba? Tigilan niyo na kakapisil sa mukha ng asawa ko dahil baka lalaki ang mukha niyan.” She yelled only for Rayah and Carleen ngunit pati ang ilang naroon ay napalingon na rin sa kanyang malakas na pagsigaw. Morley did to looked at her friends in disgust. How dare them touch her husband like that? “Diyos ko! Si M. A natin Rayah. Nagseselos na. OMG! Tinamaan na kay Mr. Adler na pogi.” Siyang pagtili na naman ng mga ito ngunit binalingan niya lang si Liam na kaagad nahuli ang mga mata ngunit ang ngiti nito ay may ipinapahiwatig na kakaiba. Liam then moved his char towards her at kaagad na ginawaran siya ng halik sa labi.. “My wife here is jealous girls, so better—” “Sinong nagseselos? Hindi ako nagseselos no?” But Morley isn’t blind to know that she hated the way her friends touches Liam who seemed like enjoying that she’s gone mad. Pangiti-ngiti pa nga ito ng parehong nakasakay na sila sa sasakyan pauwi. Si Adonis ang driver nila kaya’y ng kinalabit siya ni Liam ay hindi niya pinansin ito. “Atleast tell me why you’ve gone mad. Your friends has an enjoyable company.” “Kaya pala ay enjoy na enjoy ka roon no? Dahil you enjoyed their company pala.” Alam niyang masama na ang timpla ng araw niya, but Liam done things na hindi niya talaga labis na inaasahan. Wala itong sinabi na tutuloy pala sila sa bahay nila ng parents niya. Kaya’y ng huminto na ang sasakyan, ay kaagad niyang binalingan ang lalaki na nagkibit-balikat na lang. “I am happy so I want you to be happy too para quits.” “Liam.” Bumaling na rin sa kanya ang asawa sabay abot sa kanang kamay niya at pinisil-pisil iyon. “Hindi tama na ako lang ang palaging masaya. You should face you parents too and at least hear their side. I’m sorry if I hadn’t mentioned you about this. Baka kasi ay hindi ka papayag.” A series of unexpected events bourne by her husband made Morley to hugged Liam so tight. Nawala na rin bigla ang inis niya kung kaya’t hinalikan niya rin sa labi ng asawa ng dahil sa sobrang pagkatuwa. “T-Thank you Liam. Thank you. Hindi ko talaga inaasahan na dito tayo didiretso.” Hinagkan na rin ng binata ang noo niya pababa sa mga labi niya. “Anything for you my wife. Let’s go. Baka nagtaka na sila kung sino ang pumarada ng sasakyan sa tapat ng bahay niyo.” Tumango siya at dala sa sobrang pagka-excite ay siniil niya muli ng halik si Liam ng nakababa na sila sa sasakyan upang iparating rito na sobrang saya niya. “M-Morley? A-anak?” Mangiyak-ngiyak ang mommy niya ng kaagad tinakbo ang distansya at doon ay kaagad niyakap siya ng mahigpit. Then a split of seconds, her father Marcelo Lopez went out in the staircase. Bakas sa mukha nito ang gulat ng makita siya at bumaling sa lalaki na ngayon ay nakatayo sa likuran niya. “M-Mr. Adler, M-Morley.” “Yes dad.” Lumapit na rin ito upang yakapin siya ngunit ng kaagad bumitiw ang daddy niya sa yakapan, nagulat si Morley ng biglang nagsalita si Liam na gustong makipag-usap nito sa daddy niya. Liam kissed her on the cheek bago niya tinanguan ang asawa na tumungo kaagad sa daddy niya ng pumasok na ito sa study room sa itaas. “I heard Mr. Adler brought you to San Fransisco on your honeymoon. How was it my daughter? Did you both enjoy?” Pinamulahanan muli ng mukha si Morley bago nahihiyang tumango sa mommy niya. “It’s normal to be embarrassed when someone asked you regarding to that. But does Mr. Adler didn’t force you? I know you loathed being on the marriage—” “He didn’t mom. I willing gave myself to him. I do like it to be with him. I felt secured at mabait ang asawa ko hindi tugma sa inaasahan ko.” Ngunit sa halip na ngumiti ang mommy niya, iniwas lang nito ang tingin kaya ay nagtaka siya. “That’s good. Mr. Adler was kind of all kind.” “Mommy, is there something wrong?” “W-wala. Anyway, hatdan mo muna ng meryenda ang dalawang lalaki roon sa itaas. Ipaghahain ko muna sila.” “A-ako na mommy—” “N-no. Stay here Morley. Ako na ang bahalang ihanda ang makakain nila.” She nodded kahit na alam niyang may mali. Her mom didn’t take her a glance kahit nang tumayo na ito upang tunguhin ang kumedor.

Kabanata 19

“I WON’T mind receiving threats, but if it’s Morley, I’m willing to take it all Mr. Adler. Just give me some more time to be this matter in a normal state. My daughter is my concern, so for the mean time, I’m begging you not to tell her the truth.” Bumuntong-hininga si Liam. “She’s the target of your enemies now. We even bombed on the four seasons because of that. For how much was the cost of your debt on my rival then?” Yumuko ito at hindi na nag-atubili na muling mag-angat ng tingin sa kanya. Muling bumuntong-hininga si Liam. “You have a debt on my company too, but since Morley was in my hand now and became my wife. I’m sorry to tell you Mr. Lopez, but she’s my responsibility now and was out on yours.” “M-Mr. Adler. I-I’m sorry—” “I told you a while ago. That if Morley knows the whole truth, she will not be broken twice, but thrice. Sort things out for your debts on every big companies. Just don’t try to inherit things that is beyond my will. You know what I can do if that happened Mr. Lopez.” “M-Mr. Adler.” “I owned your daughter. I adore her. We’re talking as a businessman to businessman. Don’t failed me twice Mr. Lopez.” Ramdam ni Liam ang mailap nitong mga mata na hindi magawang titigan siya sa mata. Now that the enemies is moving, what more Liam can do to make Morley safe and away from danger? He needs to be vigilant. Dapat niya nang ikutin ang botilya at tanggapin muli ang katungkulan bilang Lord of Asia. Enough na ang pagkamatay ng mommy niya. Hindi niya na makakaya pa kung may isang tao pa ang mawala. Isang tao na binuo muli ang pagkatao niya, binuhay muli ang pagiging siya. The truth is, Morley’s parents came to him to asked for help. Matagal na. Una nitong hiningi ay ang dalawang milyong pera na hindi na nito mabayaran dahil babad na ang mga ito sa utang and then when he saw Morley on the picture, siya na mismo ang gumalaw upang hilingin ang dalaga bilang kapalit ng malaking halaga. At siya nga ang lalaking nagmamando sa mga tauhan kahit noong nasa poder pa ang dalaga sa mga magulang nito upang panatilihing ligtas iyong huli. The first time she saw her was on that clubhouse. Kakagaling pa lang niya noon sa Canada at dahil nakatanggap ng tawag mula sa mga tauhan niya’y kahit may jetlag ay iyon kaagad ang pinuntirya niya. And now he owned her. Hindi man ganoon katuwid ang palatandaang pagmamay-ari niya na si Morley ay panatag naman siya ngayon sa kanilang mamahaling wedding ring. He’s complete and definitely happy. “Liam…a-ano ang sinasabi ni sir Santiago na balak mong i-drop out ako? For pete’s sake buwan na lang ang bibilangin bago ako ga-graduate.” Hinarap niya ang asawa at inikot ang recliner. Nandito siya ngayon sa study room upang ilaan ang oras sa mga iilang dokumento na inihatid ni Ricky kahapon. “I didn’t say na typical ka nang i-drop out. I want you to take modular para ako ang mismong mentor mo. Well as you see, that Miss Fauriou is a little bit messy. Nalaman ko mula sa head na malaki pala ang inis niyon sa iyo kaya Ikaw ang palaging pinupuntirya.” “I don’t care with her. I care for my grades and all. No. Ayaw ko ng modular. I want physical.” “Yeah. I am contacting someone to trained you into a physical combat.” “A-ano? A-anong combat? Y-you mean martial arts—” “Fencing, shoot to kill, judo and more. I want you to become a villain. I want you to be strong by facing the storm.” Naningkit ang mga mata nito dahil sa sinabi niya. “I-is there something wrong Liam? Why did you embraced that decision then? You had your men. You had your connection abroad. Anong mayroon at maging ako ay dapat pang isalang sa ganoon. I don’t even know how to hold guns.” Tumayo siya at umupo sa lamesa bago iminuwestra ang mga kamay upang palapitin ang asawa. “I have something to confess and please don’t be mad. Hindi ko na kasi kayang maglihim pa tungkol sa kung ano at sino nga ba talaga ako.” Kitang-kita ni Liam ang paglunok nito ngunit kaagad ring namang lumapit sa kanya. “I’m not a normal individual. You knew me as a billionaire and runs several groups of companies, but no. May mas malalim pa akong trabaho bukod roon.” Tikom ang bibig nito at hindi nagawang salungatin ang mga salita niya. Kung kaya’t hinatak niya ang sawa at diresto ang tungo nito sa dibdib niya. “I-I am the Lord of Asia—” Umangat ang mukha nito at naroon sa reaksyon ang pagkagulat. “L-Lord o-of what?” Ngumiti siya. “Asia. I am the Lord of Asia wherein I’m the boss of the boss, head of head, leader of all. That is why I had a lots of connections in here to abroad. Nakuha ko ang ranggo na iyon dahil sa kayamanan ko. Dahil sa kagustuhan kong ipaghiganti ang pagkamatay ng mommy ko, so I held charities, I invest funds on the small companies na ngayon ay malalaki na ang interes dahil malakas ang hatak ng asawa mo sa kahit sinong bigatin. I can kill people, but those who did things that was against my will.” Tumikhim siya at bumaba ang tingin sa asawa na ngayon ay umawang ang labi habang nakatingin sa kanya. “H-hindi ka normal na tao lang L-Liam ganoon ba iyon?” Nagambala siya ng makita ang takot sa mga mata nito. “H-hey, d-don’t you dare looked at me like that like I’m a criminal Morley. N-no—” “I-I can’t help it. Y-your confession gaves me goosebumps!” Ngunit ng biglang nakita niya ang paghanga sa mga mata nito ay doon lang nakahinga ng maluwag si Liam. “I-iyon ba ang dahilan kung bakit ayaw mong umaalis akong mag-isa ng walang bantay? Dahil ba ay natatakot kang may mangyayaring masama sa akin Liam?” Mahina siyang tumango. “That’s the reason. Your husbands receives lots of threats and I’m afraid if my rival knows that you are my wife. They will hold you as their target that is why I want you to be ready. I want you to learn dis-arming enemies. Do you understand as to why I want you to be a strong one?” Tumango ito ngunit may pag-aalangan. “B-but, there are things I’m afraid to hold unto. I’m afraid of holding guns, afraid of lightning and storm. I even afraid of fire due with the experienced I don’t want to reminisce—” “Why? Are you some sort witnessing fire scene way back?” Kaya ba ganoon na lang ang epekto ng asawa niya noong araw na binomba ang suit nila sa Four seasons? “I-I don’t want to tell you. Ayaw ko ng balikan pa iyon Liam. Well, regarding with your proposal, pwede bang tsaka na? Hhindi pa kasi ako handa roon e. I will accept the modular dahil Ikaw ang magiging mentor pero—hindi ko pa alam kung tatanggapin ko ba ang physical training na sinasabi mo.” Hinagkan niya muna ang ulo ng asawa. “My offer is always available for you. Feel free to tell me kung handa ka na para makontak ko na rin ang taong magtuturo sa iyo all the way to do the process.” Tumango si Morley at bahagyang inangat ang tingin sa kanya.  “I really understand everything now. Bakit hindi mo kaagad sinabi na…na ganoon pala kalawak ang posisyon mo sa buong A-asya.” “I-I’m afraid that you’ll scared of me. Na iiwan mo ako kapag sasabihin ko agad sa iyo ang totoo. And…I l-lied Morley.” “A-ano? Ano ang—” “I lied when I told you that I wanted to be a private army. Ang pinangarap ko talaga ay ang sakupin lahat ng sa ganoon ay mas lalong lalawak pa ang koneksyon ko. I want justice with my mom’s death at nakamit ko man ang hinahangad, hindi ko pa rin nahagilap ang taong kumitil sa buhay ni mommy.” “Liam.” He clenched his fist. “I want revenge for my mom’s death Morley and that was when you haven’t came to my life. Naroon sa akin ang galit at puot, but when you told me that law isn’t on my hand, doon ko napagtanto na may punto ka. But that doesn’t change the fact that I will stop finding the perpetrator. Hanggang ngayon kasi ay nanatiling walang lead ang mga taong inaatasan ko sa krimen upang imbestigahan iyon.” “I know. Magiging abot-kamay mo rin ang hustisya Liam, but don’t let your heart covered with vangeance. Karamay mo ako, dadamayan kita kahit ano pa man ang takbo ng buhay. You and me will face it hand in hand.” Oh God! Ano ang ginawa niya at binayayaan siya ng panginoon ng babaeng naiintindihan lahat ng hindi kanais-nais na trabaho niya? Gayunpaman, nang sumapit na ang gabi, Liam planned to take Morley on the beach. Hindi niya kasi naibigay ang kagustuhan nitong maligo roon sa San Fransisco at dahil mabait siyang asawa, tinawagan niya lahat ng mga kaibigan niya upang hingiin ang rekomendasyon ng mga ito sa kung saan nga ba niya dadalhin ang asawa ng sa ganoon ay maging masaya ito. “I suggest doon sa El Nido Palawan. Magaganda ang beaches roon at mangyayaring magkakaroon ka rin ng satisfaction kapag makikitang masaya roon ang asawa mo.” Suhestiyon ni Denver habang humikab pa. They are now on Denver’s household kasama sina Black, Cladmus maging ang dalawang kambal na Ackerman. “I need the package. Iyong malapit lang ang paliguan sa five star hotel para doon nalang rin kami mag-che-check in. You know, I need to show her the expensive things dahil afford ko naman talaga iyon.” Isa-isang nagsinghapan ang mga ito at nasabihan pa siya ni Cladmus na ang hangin niya raw subalit humahalakhak lang siya bilang tugon. “How about sa Baguio. May resthouse rin si Declan roon. Ginamit nga nila ni Margaux ng minsang nagkaroon sila ng kagustuhang mapag-isa at doon ay nag-honeymoon.” Palatak naman ni Tanner, may nakalagay na bulak sa magkabilang mata nito. “Where is Lady Morley by the way? Bakit hindi mo siya isinama parito Liam?” Isinandal muna niya ang likuran bago sumagot kay Cladmus. “She’s in the school. Nag-request kasi na bigyan ko pa ng isang araw bago mag-modular na siya kaya hindi ko na lang tinanggihan. Pagkatapos ko nga dito ay susunduin ko na siya sa school.” Kanya-kanyang sumipol ang mga naroon maliban kay Lucifer na masama ang tingin sa kanya. Hindi niya masisisi ang kaibigan dahil ay may kasalanan rin naman siya. “So it’s a call. So ano? Sa El Nido na ba kayo niyan?” “I don’t know. I will talk to her dahil siya ang masusunod. I love my wife more kaya siya ang boss.” Ngumiti pa siya ng biglang nag-popped up sa isip ang mukha ni Morley na nginitian siya. Kaya’y ng matapos na ang kanilang pagtitipon na magkakaibigan ay diretsong tinungo ni Liam ang nakaparadang sasakyan subalit namataan niya si Lucifer na nagyoyosi habang nakasandal sa hood ng kanyang kotse. “The money you sent to my bank was too much Liam. $200, 000 US Dollar lang ang hiningi ko pero malaki pa roon ang ipinadala mo—” “Let it be. I was guilty.” Dahil totoo naman. Na-guilty siya sa pinagawa niya kay Tanner noong nakaraan. Black and Red was the twin Ackerman’s codenames. “Akala ko ay wala ka na talagang konsensya. Well thank you sa malaking halaga. Tanner’s eyes is now fine. Nakausap mo na ba si Marcus about roon sa nangyari sa inyo doon sa San Fransisco? Kung sino ang taong nagpasabog ng bomba sa suit niyo?” Binuksan niya muna ang pintuan ng sasakyan bago hinarap si Lucifer. “Hindi ko na siya nakausap pagkatapos niyang maipakita sa akin ang litrato ng taong nagpasabog sa suit namin.” Tumango-tango ito. “I think your step brother has the lead regarding to your mother’s death Liam. Have you tried reaching him out? Your brother is quite secretive. Akala ko ay napag-usapan niyo na ang tungkol roon.” Kumunot ang noo ni Liam dahil wala nga naman kasing binanggit si Marcus sa kanya. Marcus was his brother on his mother’s side. At alam rin ni Liam na secret agent ang kapatid sa hindi niya kilalang organization. Though he is the prestigious Lord of Asia, Liam doesn’t know the branches of the organization’s under his law. It’s only Cladmus and Mr. Anson he knew. “Marcus where are you? Nasa Pilipinas ka na rin ba ngayon?” “Oo. Kaka-landing pa lang ng sinasakyan kong eroplano at may jetlag pa ako. Anong sadya mo at napatawag ka?” Kinabig ni Liam ang manibela at ihininto ang sasakyan sa gilid ng kalsada upang maayos niyang makausap ang kapatid sa kabilang linya. “Let’s meet up tomorrow. I want you to release the lead you’ve got on our mother’s case—” “Sino ang nagsabi sa iyo niyan—” siya naman ang pumutol sa sasabihin nito. “Hindi na importante kung sino ang nagsabi. Basta ay gusto kong makausap ka bukas na bukas din.” Pagkatapos niyang maibaba ang tawag ay muli niya ng pinausad ang sasakyan patungo sa eskwelahan ng asawa upang sunduin ito. At dahil kilala na siya ng guwardiya bilang biggest investor sa nasabing Universidad, kahit ayaw niyang ipasok sa gate ang sasakyan ay pinilit siya niyong huli kaya’y sinunod na lang niya iyon dahil gusto rin naman niyang iparating sa mga esyudyante, sa mga staffs ng University and even the Campus director, Mr. Santiago na siya ang asawa ng magandang babae sa buhay niya na si Morley. The moment Liam saw his wife together with Carleen and Rayah, kaagad niyang inagaw ang atensyon nito sa pamamagitan ng pagtawag niya sa pangalan ni Morley. Liam made a silent smile ng makita ang paglunok ni Morley dahil lahat ng mga mata ay sa kanila nakatingin. “L-Liam a-ano ang—” he kissed her on the lips and the resounding gasped of many was all Liam heard kaya’y mas lalo pa niyang pinailalamin ang halik. Now that he’s done telling anybody that he was Morley’s husband, Liam was proud to show to anyone as to how he acted like a usual. How he became clingy kung si Morley lang ang kasama niya. At hindi niya na dapat itago pa ang sarili bilang asawa ng dalaga dahil exposed na siya today. The excessive yells of the students in unison who witnessed his actions pushed Liam not to regret a thing just by kissing his wife—Morley in front of anybody at this point. 

Kabanata 20

SHE can’t believe it. Liam Easton Adler reveals what relationship they had dahilan kung bakit nabulabog ang Unibersidad na pinapasukan niya. And now, while looking at her personal computer. Lahat ng headlines regarding sa students lifeline ng campus ay siya at si Liam ang bida roon. Some were giving them a supports and some are bashing her. Kesyo hindi daw sila bagay because Liam has the power. The wealth, beauty at pumatol lang raw sa kanya na hindi marunong sumagot ng calculus. Even the Campus director Mr. Santiago sending her a message na kaya pala ipinangalan sa kanya ni Liam ang share na ininvest nito sa Campus ay asawa na pala siya nito, then following Mr. Santiago’s messages ay ang shock emoticon kasunod ay wala na at iyon na ang huli. She’s frustrated. But on the second agenda naman, hindi naman siguro iyon kahiya-hiya dahil bukas ay magsisimula na siya sa modular because Liam talked to the director kanina ng sinundo siya nito sa eskwelahan. “Don’t be mad. Ginawa ko lang naman ang gusto kong gawin noon pa. You should be proud though, dahil bukod sa Lord of Asia ang asawa mo ay gwapo pa ang—a-aray!” Isang mataginting na aray na ang narinig niya mula kay Liam dahil ay sinuntok niya ito sa dibdib. “Hindi mo alam kung gaano akong nabigla dahil sa ginawa mo kanina Liam. I mean, I do like being with you—” “—in private. Yeah. I got that, but consider my feelings of being hidden by my own wife. Don’t you proud of me Morley? Ako kasi ay kaya kong isigaw sa buong mundo na asawa kita at akin ka!” “L-Liam…hindi sa ganoon. Ang gusto ko lang naman ay sana hindi mo sila binigla. People might ruin your image—” “You do care for them, but not for me.” Tumayo ito mula sa pagkakaupo sa tabi niya. “S-saan ka pupunta?” Ngunit hindi ito sumagot at dire-diretso lang sa paglabas. Naiwan siya sa kanilang silid na kagat ang labi at nakatingin lang sa nilabasan ni Liam. “God! Hindi ko alam na matampuhin rin pala ang asawa kong iyon.” Isinarado niya ang laptop dahil napagpasyahan ni Morley na sundan si Liam sa kung saan man nagpunta iyong asawa niya. Inayos niya ang nightgown ng makalabas na siya sa silid. Sinubukan niyang tingnan ang teresa ngunit wala roon si Liam kaya’y bumaba siya sa sala. Nakasalubong niya si Marie. “Have you seen Liam, Marie?” “Nandoon po sa may backpart Lady Morley. Umiinom iyon doon.” “U-umiinom?” “Opo. Sige po ipagpatuloy ko muna ang paglinis sa may kumedor.” Tumango siya at hinayaan na si Marie na tumungo sa kumedor. Siya naman ay binabaybay na rin ang daan sa likurang bahagi ng kabahayan at tama nga si Marie. Hawak ni Liam ang basyo ng beer. “L-Liam.” Hindi ito sumagot bagkus ay gumilid pa nga at nauwi na nga sa pagtalikod sa kanya. Napabuntong-hininga si Morley bago tuluyang hinakbang ang distansyang nakapagitan sa kanila at direstong niyakap ang asawa mula sa likuran. “H-hey. I’m sorry hmm? H-hindi ko sinadya iyon. I-I am just taking care of your image dahil baka sirain ka ng iilang mga ka-rival mo sa company or even they will target your position as being the Lord of Asia—” “You did not consider my feelings Morley. I’m hurt.” Niyakap niya ng mas mahigpit pa si Liam at isinandal na rin ang ulo niya sa likuran nito. “S-sorry na nga e. Oo na at kasalanan ko na. Hindi ko na rin naman maibabalik iyon dahil nangyari na.” Hindi ito sumagot ngunit hinawakan naman ni Liam ang mga kamay niyang nakayakap sa katawan nito. “S-sorry na please.” Still no response. “L-Liam galit ka pa rin ba? Nagtatampo?” “Yeah. Nagtatampo ako Morley.” Binitiwan niya si Liam at hinarap ito. “Don’t be mad please, hmm?” Hindi niya alam kung bakit niyakap niya si Liam ng mahigpit pa kaysa sa yakap niya nito sa likuran kanina. Ayaw niyang nagkakasamaan sila ng loob kaya’y kahit hindi siya marunong lumambing at manuyo. She must tame her husband not to get mad at her. “Why can’t I get mad at you that long? It’s really nice to be hugged like this with the woman I adore the most.” Napangiti si Morley ng maramdaman na rin niya ang pagyakap nito pabalik. Ang kasunod na pangyayari ay magkahawak kamay na silang tinungo ang silid ng may mga ngiti sa labi kung kaya’y ng muling binuksan ni Morley ang laptop ay naroon lamang si Liam sa likuran niya because the latter wanted her to sit on his lap. “Why do you keep on checking the news on your University’s outlook? Baka mamaya ay pag-iinitan mo na naman ako kasi hindi ako nagpaalam sa iyo na ipasok ang kotse sa mismong vast yard ng school niyo.” “H-hindi. I just want you to see their comments.” Aminado rin naman kasi si Morley na kahit marami ang nambabash sa kanya, she was sure that if Liam will tell her that she’s more than enough than anyone’s perceptions, Morley can tell that Liam is really proud to have her. “Put your pc down. Hayan oh! Nakabusangot na naman iyang mukha mo.” Sita nito sa kanya dahil ang binabasa lang naman kasi ng hudyo ay ang mga negative comments na nagsasabing hindi sila bagay kaya’y gusto niya na lang na kalmutin si Liam ngayon. “Gago ka ba? B-Bakit hindi mo binabasa iyong vibes kaysa negative? Are you trying to degrade me Liam?” He tilted his jead. “I would love to announce and read what was stated on the comments that varries with rejections because I am pretty sure that it will be your motivation to prove to anyone that you’re qualifed enough to be with me of course. I am trying to iron your mind to understand things. Do you agree yeah?” Doon ay muling humanga siya sa asawa. Ang iniisip lang kasi niya ay baka nililinlang siya nito just by reading negative comments kaya ay ganoon na lang ang kanyang naging reaksyon. Pansamantalang tumayo si Morley upang mailagay niya na sa lamesa ang lappy and Liam is now busy answering her calculus na hanggang ngayon ay wala pa ring paawat si Miss Fauriou na kakabigay sa kanya ng mga late introductions. Sumampa siya sa kama at hindi nakaligtas sa kanya ang pagnakaw ng tingin ni Liam habang nakahiga na siya roon. “How can you understand Calculus kung ganyang ako ang palaging sumasagot sa assessments mo? I’m telling you Morley, if I’ll become your mentor tomorrow. I can be a terror one more than Miss Fauriou.” “L-Liam naman e. Pwede bang mamaya na ‘yan. Inaantok na kasi ako.” Tiningnan lang ng asawa ang relo. “We have 15 minutes before 9. Come here.” Dumughay na lamang si Morley at nagpapadyak ang mga paa na bumaba sa kama at ang pagtaas ng sulok ng labi ni Liam ang siyang nasilayan na lang niya. “Gather the x’s by using the close and open parenthesis.” Napakamot siya sa batok dahil hindi niya talaga kasi makuha kung bakit kailangan pang ikulong ang x sa parenthesis. “P-paano ba kasi ‘to Liam? Diyos ko naman. Matulog na tayo dahil may bukas pa naman para riyan.” “OK then.” Itiniklop nito ang test paper at tumayo pagkatapos ay kinarga siya. Napangiti si Morley at isiniksik na lang ang mukha sa leeg ng asawa na sobrang bango sa pang-amoy niya. Liam withdraw her on the bed kasabay niyon ay ang paghila niya sa katawan nito kung kaya’t hindi sinadyang pumaibabaw ito sa kanya dahil sa biglaang pwersa ng paghila niya. She then smiled then encircle her both arms along to Liam’s neck sabay halik niya sa mga labi ng asawa. Nanggigigil. “M-Morley s-stop. You do mind of me being this horny?” “H-ha? Papaanong horny ka na agad wala pa naman akong ginagawa? Halik pa lang naman—” “I-I became like this when you’re too much clingy. Do you feel my boner hmm?” Idinutdot ni Liam ang ibabang bahagi ng ‘bagay’ sa magkabilang hita nito sa kaselanan niyang may saplot pa rin at doon ay kompirmado nga niyang maumbok na iyon at handa ng umarangkada sa isang bakbakan ngunit lie low muna sila ngayon kasi inaantok na siya. Napangiti siya. “Napaka-pilyo mo talaga. I wanted to kiss you like this. Ewan ko ba, I became this intimate when you started to cope up your time on me. I feel special and I feel love…by you.” Hinagkan pa niya ng mas matagal ang pisngi ni Liam na umungol man lang sabay ng marahas nitong pagsinghap dahil sa ginawa niya. “Because I do love you Morley Aurora. Time is the most important thing for a man to give to his woman such definite. Kaya nga ay hindi ko magawang i-set aside ka dahil ganoon ka ka-importante sa akin. Ganoon kita kamahal.” Ibinaba nito ang mukha at naglalambing na itinapat sa dibdib niya kaya’y hinaplos-haplos ni Morley ang buhok ng asawa. This is another set of Liam when he’s alone with her. Palagi itong malambing at palaging makahanap ng paraan kung paano siya sa lambingin. “Would you mind tell me which place you wanted to go and swim? I contacted my friends lately to gained recommendations kung saang lugar may package na 5 star na malapit sa dagat upang doon tayo mag-check in. They recommended Bagiuo and El Nido Palawan. Ikaw ba, saan mo gusto? This is the moment you have been waiting, mag-seset pa ako ng schedule in case may napupusuan ka ng puntahan.” This is more likely her Liam granting her wishes kung kaya’t bumaba ang mukha niya kasabay na rin ng pag-angat ng mukha ni Liam upang matingnan kung ano ang naging reaksyon niya. She smiled bago siya hinalikan ng binata at doon na lang inilagi ni Liam ang mukha sa leeg niya. “You haven’t responded. Saan mo gusto?” “Unfortunately, wala pa akong lugar na maisip pero maybe this week, may masagap ako. I’ll try to venture places on site ngunit baka tatanggi ka lang because—” “Kailan ba naman kita tinanggihan aber?” “W-wala pa. Baka kasi ma-realized mo nalang that I’m not really good in you and that, you will find someone that is close enough—” natigilan si Morley ng muling umakyat ang tingin ni Liam sa kanya at masama na kaagad ang paraan ng paninitig nito sa kanya. “W-what’s the meaning of that? Balak mo bang ipamigay ako ha?” Umawang ang labi niya dahil sa naging reaksyon nito. “H-ha? H-hindi. I am just having the advancement ano ka ba? Kahit pilyo ka at madalang ang green flag, akin ka pa rin. Madamot ako. Hindi ako nang-s-share lalo na kung Ikaw iyon. My husband is the Lord of Asia, a billionaire and such will always be mine dahil makikipagsabunutan talaga ako kung mangyayaring may ibang babae kang—” “H-hey? Kailan mo ba ako nakitang may kasamang ibang babae?” Napipilan si Morley at nakagat na lang ang labi. Oo nga naman. She hasn’t seen Liam with another woman at mukhang iyon rin ang iniiwasan ng asawa kung kaya’t mas lalo tuloy siyang humanga rito because Liam can drew more attention. “I love you. Kung mangyayari mang makita mo akong may kasamang ibang babae ay baka kamukha ko lang iyon. I don’t want you to overthink. I am your husband, I am the man. I should give you the assurance na Ikaw lang. Mommy was gone kaya ikaw na lang ang natirang babae sa akin Morley.” Umalis si Liam sa ibabaw niya at inukupa ang espasyo na nasa tabi niya kaya’y gumilid si Morley upang mayakap na rin ang asawa. She closed her eyes the moment Liam embrace her tight too. Feeling each other’s arms gaves her such comfort. “I want us to be intact. Kaya nga ay gagawin ko ang lahat manatiling ligtas ka lang. Wala akong sapat na pag-iisip sa tuwing malayo ako sa iyo that is why I hired someone to be your lookout. The life I had is dangerous kaya if ever na magkakaanak tayo. I’m going to double our security. I’m not just a husband for no reason, I can be your protector because I want to.” Por pabor! Liam Easton Adler is really a Godsend to her…and now, he is talking about for having a child and Morley is somewhat—handa na ba siya? Ipinatong ni Liam ang ulo niya sa kaliwang braso nito at pagkatapos ay hinagkan ang tuktok ng kanyang ulo. “I want a son for our first born. Gusto ko ay kamukha mo at gusto ko rin siyang maging successor bilang Lord of Asia kung tatanda na ako, tayo and following that is our baby princess. I want him to proctect his sister as to what I have done to their mom and that is…you.” Hindi siya nakaimik. Hindi niya kasi inaasahan sa asawa na sa kabila ng maraming iniisip nito ay iyon pala ang pangunahing pangarap nito. First born, second. Ilang anak ba ang gustong makuha ni Liam sa kanya? “Isang dosena or kahit 24 pa. Kaya mo ba iyon?” “A-ano? Por pabor Liam. H-hindi ako aso na isang panganak pa lang ay lima kaagad ang lalabas—” “Hindi naman natin madaliin. Dahan-dahanin lang like for example, this year, may bagong silang ka, next year ay iba naman. Ganoon.” Humahalakhak ito at hayun na naman ang paghalik ni Liam sa tuktok ng kanyang ulo at mas niyakap pa siya lalo.  “I love you so much Morley. Gusto ko talagang damihan ang breading natin ng sa ganoon ay mas gaganahan akong gumalaw dahil sa mga anak ko at sa magandang reyna ng buhay ko. Hmm? Can you grant your husband’s wish my wife?” Inangat niya ang mukha at ipinakita niya sa asawa ang pagnguso niya. “Paano kung ganoon nga ang mangyayari at magsasawa ka na sa akin kaya maghahanap ka ng ibang babae dahil lusyang na ako at hindi na maasikaso ang sarili dahil sa mga anak natin?” Ngumisi lang sa kanya si Liam at kapagkuwan ay bumaba ang mukha nito upang mahalikan siya. “I won’t let you routing yourself for our children alone. Nasa lalaki pa rin iyon kung paano dalhin ang asawa niya bilang kaagapay sa pag-aalaga ng bata. Aalagaan kita if ever you feel like boredom just by looking presentable on a day forward. Kung wala ka ng oras upang ayusan ang sarili mo, ako ang gagawa niyon para sa iyo. Pasasaan pa at asawa mo ako kung hindi ko magawang ilustay ang oras para sa iyo? I had enough Morley, kaya sasayangin ko pa ba iyon? Sasayangin pa ba kita?” “L-Liam.” “I love you damn much. Wala ng hihigit sa iyo kahit na sino pa man. Walang problema kung mawawalan ka ng oras, dahil ako. Bilang asawa mo ang gagawa niyon para sa iyo. I will treasure you and to our upcoming children. Mamahalin ko sila kagaya ng pagmamahal na inilaan ko sa iyo.” Hindi alam ni Morley kung bakit napaluha siya. Liam’s words gaves her happiness kasi imposibleng hindi iyon mangyayari dahil kahit ngayong wala pa nga silang mga anak ay ramdam na nga niya ang labis na aruga nito. It was a tears of joy. Hindi niya rin alam kung bakit labis ang kagalakan sa puso niya. Hindi inaasahan na ganito pala magmahal ang isang Liam Easton Adler na noon ay tinakasan niya upang hindi matuloy ang kasal nila. KINAUMAGAHAN ay kaagad umahon ang tuwa sa puso ni Morley ng makita si Liam na inihanda ang damit niya dahil kakatapos pa nga lang niya sa pagligo. Hawak ang underwear ay lumuhod pa ito upang isuot sa kanya iyon. “L-Liam ano ba? N-nakakahiya akin na nga iyang undergarments ko.” “You don’t have to feel embarassed dahil asawa mo naman ako. Sige na isuot mo na.” Nakangisi ito habang nakatingala sa kanya kung kaya’t napabuntong hininga na lang si Morley at sinunod na lang ang gusto nito. “This is another spending time of a day with you. Ngayon na rin ang simula ng modular mo and I…your gorgeous husband will be your mentor. Be ready, walang special special sa akin Morley. I can be the terror of all terror kung hindi mo makukuha ang leksyon today.” Napalunok siya. Hindi rin alam kung bakit kinabahan ng todo habang nakatingin sa asawa na sobrang gwapo sa eyeglasses na isinuot nito kaya’y mas lalo talagang nagmukhang terror si Liam idagdag pa ang walang reaksyon sa mukha nito. Damn! Makukuha kaya niya ang ituturo nito ngayon gayong tulo-laway na siya habang kanina pa pinagmamasdan ang gwapong mukha ng asawa niya? “Eyes on the board Morley.” “Ha?” “Eyes on the board. Kung saan-saan ka na nakatingin riyan.” Napalunok siya at kaagad pinamulahanan ng mukha dahil kanina pa pala nito napapansin ang paninitig niya. “When we are in the class. See me as your professor and not your husband. You can devour me in bed at night just please don’t look at me like that because I—I was tempted too. So please stop that. Nahihirapan na akong magkontrol.” Laglag ang panga ni Morley ng marinig iyon sa asawa kaya ay tumayo siya, nilapitan si Liam at hinila ang necktie na suot nito sabay siil ng halik sa asawa na kaagad namang tinugunan iyon. Then she stop. Crepting a smile that made Liam’s brows rose up. “Continue the discussion sir. I was just trying to check if you really can control the temptation.” Binitiwan niya na ang tie nito at tatalikod na sana ng bigla siyang kinabig ni Liam at kaagad siyang isinandal sa lamesa habang naroon na sa mukha nito ang napigtas na pasensya. “You’re not playing fair. Accept your punishment in return by inserting mine on yours.” Then he smirk sabay halik sa mga labi niya at ang mga kamay ay dahan-dahan ng ibinaba ang pareho nilang mga suot. Ang unang araw ng modular niya ay nauwi sa isang bombahan habang naroon sila sa study room na parehong wala ng saplot sa katawan.

Kabanata 21

NGISING tagumpay ang iginawad ni Morley sa kanya habang pasimpleng binaybay ni Liam ang tingin sa study room na kung saan ay nagkalat na ang pareho nilang mga damit. “Nasaan na ang pagkokontrol ng gwapong asawa ko? Napigtas na ba hmm?” Sabay sapo sa bagay na pinagigitnaan ng hita niya dahilan kung bakit nakagat na lamang ni Liam ang labi. “I wouldn’t thought that you were this cunning. You started to seduced me and I am just a man, your husband that surely be tempted. Why did you do that? Nawala na tuloy ang pustora ko bilang terror na professor mo ngayon.” Sabay halik niya sa labi nito na kaagad namang tinugunan ni Morley. “H-how about let’s call it a day Liam. Natatakot ako sa iyong maging terror—” “But you weren’t afraid of me lying next to you and doing things that we both can benefits in return.” Ngumisi lang ang asawa. “I won’t. Paano akong matatakot e totoong Ikaw na ang kasama ko at hindi iyong gwapong terror na professor sa silid na ito?” “So if I am with myself ay hindi ako gwapo ganoon ba iyon?” Tinampal nito ang dibdib niya. “Syempre gwapo pa rin pero kasi kakaiba ang awra mo sa tuwing ganoon ang datingan mo e. Napaka-astig at ang sarap pisilin.” Hindi na napigilan ni Liam na matawa. Hindi alam kung bakit labis ang saya niya ngayong masayado ng attached ang asawa niya sa kanya. Hindi siya magsasawa. Palagi niyang iparamdam kay Morley ang presensya niya at kung paano magmahal ang isang Adler na hindi niya man lang nakuha sa ama niya. His father was a beast. Palagi nitong bugbog sarado ang mommy niya kaya ng namatay ito, tila ay parang bula na naglaho nalang rin bigla ang ama niya at nagbilin lang ng liham na sumama ito sa ibang babae dahil wala na rin namang kwenta kung mananatili pa ito sa pamamahay nila roon sa Canada. Wala itong naging pahayag tungkol sa kompanya so he did to counterpart upang ilipat lahat ng ari-arian nito sa kanya maging sa kapatid niyang si Marcus kahit na hindi ito anak ng ama niya. “Umuwi ka kaagad kapag natapos na ang trabaho mo sa kompanya. Well anyway, after class nina Carleen at Rayah dahil halfday lang sila today, inimbita nila ako na mag-malling. Papayagan mo ba akong umalis Liam? I won’t mind the bodyguards basta ba ay hindi lang sila sunod-sunod kahit na si Adonis lang ang driver ko. Would allow me to go shopping?” “I will basta ba ay huwag masyadong lustayin ang oras mo roon. Marami ka pang dapat na aasikasuhin regarding sa lectures mo.” Tumikhim siya. Si Morley naman ay naroon na ang nakakalokong ngisi habang inaayos ang tie niya. Narito na naman kasi sila sa silid nilang mag-asawa upang pagsilbihan siya dahil makikipagkita siya kay Marcus ngayon at diretso na kaagad ang tungo niya sa kompanya pagkatapos. “Lectures ko na nauwi sa isang—huwag na nga lang. Napakahumaling kasi ng professor ko e.” Pinisil nito ang ilong niya na halatang gigil na gigil. Magkahalugpong ang kanilang mga kamay ng hinatid siya ni Morley sa labas at nag-wave nalang siya sa asawa ng pinausad niya na ang sasakyan upang tunguhin ang lokasyon kung saan ang napili ni Marcus upang magkakausap sila ngayon. Pagkarating na pagkarating ni Liam sa nasabing darkhouse—base sa pangalan na nakapaskil sa naturang gusali sa labas ay napansin na kaagad niya si Marcus na mukhang kanina pa naghihintay sa kanya. “Morning!” Tumango lang ito at iminuwestra na ang bakanteng upuan sa harapan nito kaya iyon ang inukupa niya. Tumikhim si Liam at pinakatitigan iyong huli. “May lead ka na.” Ngunit hindi ito tumango o tumalima, in short, what Lucifer told him was true.“You are the Lord of Asia pero sa akin parin bumagsak ang case ni mama. Why is that Liam? I thought what position you had can make the investigation faster, but I was wrong. Iyong hi-nired mong mga prosecutor ay purong salita lang at wala sa gawa. Can you at least be responsible for your men, nakakaasiwa na kasi. Ang sarap pagbabarilin.” “I’m sorry if I became irresponsible brother.” Isinandal niya ang likuran kasabay ng pag-angat ni Marcus ng tingin sa kanya. “That’s new. Ngayon ko lang narinig ang paghingi ng paumanhin mo. Ngayon ko lang rin nalaman na na-delay ang gusto mong makamit na hustisya hindi katulad ng mga iilan na kaagad mong na-solusyonan. Magsabi ka nga ng totoo sa akin, sinadya mo ba ito ng sa ganoon ay sa akin babagsak ang kaso ni mama—” “Wala akong alam riyan. I’ve been busy, but if you insist that I’m the one behind the delayed investigation. Then I won’t stop you.” “I can’t believe you Liam. You’re at your manipulative aura again. God!” Reklamo nito ngunit kaagad namang iniharap sa kanya ang iilang mga fingerprints at mga ibedensya na siguro ay nakuha nito sa pag-iimbestiga. “Busy rin akong tao bilang sekretarya sa Velasquez empire ni sir Cladmus kaya I did asked my men to relocate the evidence on the crime scene. You said it was a car accident right? Pumunta ka noong nangyari ang aksidente upang isalba sana si mama?” Naikuyom niya ang kamao sa ilalim ng lamesa ng nanariwa na naman sa alaala ni Liam ang pangyayaring iyon. “The thing is. It was held suicide, but I know mama won’t kill herself dahil siya mismo ang nagsabi na isang malaking kasalanan na kitilin ang buhay kaya’y mas pinailaliman ko pa ang imbistigasyon. And I had found the loopholes. The car beaker turns out to be embiciled that really had me this confusion. Papaanong nangyari iyon e alam ko naman na tsinetsek ni mama ang sasakyan niya sa tuwing umaalis siya sa bahay hindi ba?” Nanatiling tahimik si Liam habang inaareglo ang mga daliri sa lamesa ng paulit-ulit kaya’y naglikha iyon ng taguktok na mahinang ingay. “You had your private armies, you had your connection abroad. Mama’s case has a foul play. Hindi mo man lang ba naisip iyon? I can’t hold unto your position as being the Lord of Asia dahil mismong kaso ni mama ay hindi mo magawang resolbahin.” Umangat ang tingin niya kay Marcus at nabasa ni Liam sa mga mata nito ang paninisi sa kanya. “Blame me all you can Marcus. I won’t stop—” “Hanggang kailan ka ba mananatiling ganyan? You always made the situation on people who are eager to get the truth subsided, but you?” Umiling ito at naroon ang pagkabahala. “Will reach you out once malalaman ko na ang suspect. Aalis na ako.” Tumayo na ito at aalis na sana ng biglang nagsalita si Liam dahilan kung bakit natigilan ito sa paghakbang. “Galit ka pa rin ba sa akin dahil hindi ko man lang naisalba si mommy ng mangyari iyon? Nandoon na ako ngunit 50/50 na si mommy ng madatnan ko. I even carried her to brought in the Hospital, but—” “Stop.” Nilingon niya ang kapatid na nakatalikod pa rin sa kanya. He was sorry. Marcus blamed him with their mother’s death. “I will accept your hatred.” “Aalis na ako.” Hindi na napigilan pa ni Liam si Marcus ng tuluyan na nga itong lumabas at walang lingong-likod na diresto man lang ang lakad nito. He was frustrated. Kaagad niyang kinuha ang cellphone sa loob ng suit upang matawagan ang asawa. “Liam, I have a good news. May nakita na akong best spot para sa pag-swimming natin sa susunod na araw na iyon right? Nahanap ko na ang Hilton Manila Hotel. Mamaya pagkauwi mo ipapakita ko agad sa iyo. I even saved the images para makumbinsi kang doon tayo tutungo.” “That’s good.” He was now in the car at lahat ng frustration na nararamdaman niya’y unti-unting nawawala ng marinig ang boses ng asawa niya. Isinandal niya ang likuran sa upuan at kaagad nagpakawala ng ngiti. “I miss you my wife. Malayo pa ang oras ng pag-uwi ko. Have you prepared your things para sa lakad mo?” “Yes. Unfortunately, pababa na nga ako sa hagdan at naghihintay na rin sa akin si Adonis sa labas. Mag-te-text ako kung naroon na ako sa mall ha? Or Uhmm…do you want me to send my pictures?” Mas lalong namutawi sa mga labi ni Liam ang ngiti. “I would love that. Sige sure. Hihintayin ko ang pictures ng magandang asawa ko. Looking forward to see yours.” Pagkatapos ng tawag na iyon ay nakangiti pa rin siya kahit nang pinaandar niya na ang sasakyan ay naroon pa rin ang pag-angat ng sulok ng labi niya dahil sa sobrang fullfilment. Binabaybay niya na ang daan ng mag-ring ulit ang cellphone niya at laking gulat ni Liam ng makitang si Marcus iyong tumawag. Nagtaka siya. Hindi tumatawag sa kanya ang kapatid kung walang nangyaring hindi kaaya-aya. Kinabig ni Liam ang manibela. “What?” “I called just to give you a warning. Mr. Lopez’s enemies knew that his daughter—Morley Aurora married to you. Don’t be too confident of holding the throne as the Lord of Asia. Though everything was in your hands, but the enemies moves are unexpected. Bye.” Mabilis na tinawagan ni Liam si Cladmus ng maibaba na ni Marcus ang tawag. His brother has the point. Hindi siya dapat na makampante. “Deploy your men around Morley’s location. My men were on standby if ever.” “Does Red and Black aware of this? How about Tutin?” Tutin is Marcus Castillo’s codename. His stepbrother. “He’s the one giving me the signal—” “Damn! The Lord of Asia and his brother were damn dangerous. I’m giving my men the orders. They are now on standby.” Tumango si Liam na parang kaharap niya lang ang kausap. At dahil marami silang napag-usapan ni Cladmus ay ginamit niya na lang ang earpiece habang panay ang pagpalitan nila ng salita habang busy ang pagmamaneho niya sa sasakyan. Kahit ng makarating na siya sa kompanya ay wala pa ring paawat si Cladmus sa pagsasalita. “Marcus doesn’t know that I am under on your law. Though I know that he’s a secret agent that varies of luxurious lifeline. Wala pa rin akong alam kung kaninong tao siya kabilang. Do you have an idea? Alam ko na alam mo ang bawat galawan ng mga tao under your command. You’re a manipulative Lord of all Lords of Asia that no one would surpass. Walang nakakaalam sa takbo ng utak mo Liam kaya’y pahirapan bago malaman na iyon pala ang patutunguhan.” Diretsong tinungo ni Liam ang opisina at ng makapasok ay doon pa lang siya sumagot kay Cladmus na natahimik bigla. “I don’t know who are on my brother’s higher ups. I can’t answer your question because even I doesn’t have a clue.” “I don’t believe you.” Then the call was off kung kaya’t napailing na lang siya. Ibinaba niya ang cellphone at kaagad binuksan ang detector app upang hagilapin kung nasaan na ngayon ang asawa niya. Morley is now routing on the cubao’s fairview heights kaya’y isinandal niya ang likuran sa recliner kasabay ng pagbukas sa pintuan ng kanyang opisina. “Sir? Ms. Valdez wants to talk to you. Kasama ko na siya paakyat dito.” Gayunpaman ay sumulpot nga si Andressa katabing bahagi ni Ricky kung kaya’y iminuwestra na lang niya ang kamay upang papasukin ito. Walang ideya si Liam kung ano ang sadya ng dalaga ngunit magiliw niya pa ring tinanggap iyong huli. “I heard you’re now married. How’s the feeling of a married life?” Hindi niya ipinahalata na naiirita siya kung kaya’y nginitian lamang niya si Andressa. “Contented and happy. Iyan lang ba ang sadya mo rito upang tanungin ako kung ano ang pakiramdam ng taong kasado?” Malandi itong humalakhak sabay tayo nito at kaagad hinilia ang tie niya dahilan ng pagkabigla ni Liam kaya hindi kaagad siya nakahuma. “You knew already that I like you, but you always ignored me all throughout kahit nagbigay na ako ng motibo. You choose this woman named, Morley Aurora Lopez?” “Yes. I will choose her again and again, so will you please remove your hands—” Hindi niya na natapos pang magsalita ng biglang hinalikan siya ni Andressa diresto mismo sa mga labi. Kasabay ng pagbukas ng pintuan at iniluwal niyon si Ricky ay kaagad niyang naitulak ang dalaga sabay ng pagtayo ni Liam. Damn it! “S-sorry sir. S-sige babalik na lang ako mamaya.” “N-no. Get inside at magtawag ka muna ng security. Let Ms. Valdez drag out of my company—” “You don’t have to do that Liam. Ako na mismo ang lalabas.” Nginisihan pa siya ni Andressa sabay talikod at umiindayog pa ang pang-upo nito habang naglakad na palabas. Binalingan niya si Ricky. “Don’t you dare mention to my wife what you saw. I’m afraid she will burst out.” Tumango si Ricky ngunit ang kaba ni Liam ay nagtodo-todo na. Natatakot siyang baka makarating sa asawa ang pangyayaring iyon kaya’y mabilis niyang tinawagan si Morley at kaagad nakahinga ng maluwag ng marinig ang boses nito. Morley even sent him a messages with her friends in the mall while smiling widely while holding the camera. “I love you my wife. I’m sorry if I did horrible things. That was unexpected. Oh God!” Pahayag niya habang kinakausap ang litrato ng asawa na parang timang kahit na hindi naman siya sinasagot niyon. He was guilty kaya’y kahit na kararating niya pa lang sa opisina ay namalayan na lamang ni Liam na binabaybay na ang daan patungo sa mall kung saan ay naroon si Morley at ang mga kaibigan nito. 

Kabanata 22

“AKALA ko ba ay sa hapon pa ang uwi mo gawa ng trabaho mo sa kompanya? Bakit sumugod ka pa roon sa mall Liam?” Paano nga ba niya sasabihin sa asawa na may nangyaring hindi niya inaasahan doon sa kompanya? “Liam may problema ka ba?” Lumunok muna siya bago inabot ang kamay ni Morley na nakapatong sa kandungan nito. Lakauwi pa lang nilang dalawa sa bahay ngunit dahil taglay na ni Liam ang kakaibang kutob kaya hayun at namumutil na nga ang pawis sa magkabilang palad niya. Takot na if ever malaman ni Morley iyong nangyari ay baka iiwanan siya nito. “H-hey, b-bakit malamig iyang mga palad mo Liam? M-may sakit ka ba?” Tumayo ito upang sipatin ang noo niya. “May iba ka bang dinaramdam dahil wala ka namang lagnat?” “I-I have something to confess and I hope you will not get mad.” “Ano ba kasi iyon ha?” Yumukod na si Morley upang magpantay ang mga mukha nila. “Promise me first na hindi ka magagalit.” Itinaas nito ang kanang palad tanda na nangangako ang dalaga. Pinaupo muna ni Liam ang asawa sa dulo ng kama samantalang siya ay nasa stool kaharap ito. Tagaktak na ang pawis niya ngunit tinuyo lamang ni Morley iyon gamit ang mga palad nito. “S-something happened on my company kaya napasugod ako sa iyo kahit hindi pa oras ng uwian ko.” Matiyagang nakikinig lamang ang asawa habang pinikatitigan siya. Liam gulped once more. “A female investor came up to my—” “Female, you mean babae?” “H-hey hindi pa ako tapos hear me out first. Syempre, babae iyon. May female ba kasing lalaki—a-aray!” Paltukin ba naman nito ang ulo niya? “Huwag mo akong mabara-bara riyan ha?” Masama na ang tingin nito sa kanya at alam ni Liam na tungkol ito kay Andressa na babaeng investor sa kompanya niya. Inabot niya ang magkabilang palad ni Morley at hindi inalis ang kanyang mga mata habang nag-e-expalain siya. “She kissed me and—” “The fuck Liam!” Natameme siya ng marinig iyon mismo sa bibig ng asawa kaya’y hindi siya kaagad nakapagsalita upang dipensahan ang sarili. “Hinalikan ka kasi gusto mo rin? Natukso ka kaya iyon nangyari?” “No. Listen to me first. I didn’t know na may intensyon pala si Andressa ng ganoon. I’m aware that she has feelings for me, but—” masama na ang tingin na iginawad ni Morley sa kanya kung kaya’t pasimpleng natampal ni Liam ang bibig dahil sa napakalaki ng bunganga niya. “Feelings huh? O e bakit nandito ka ngayon kung may feelings pala sa iyo ang babaeng iyon?” “I-ikaw ang asawa ko at wala akong gusto kay Andressa noon pa man kahit lantaran na siyang nagbibigay ng motibo ay hindi pa rin ako—” “Talaga lang ha? Paano kung maghuhubad sa harap mo ang babaeng iyon? Hindi pa rin ba titigas iyang…ari mo ha? Don’t me Liam. Alam ko na hindi tumatanggi ang mga lalaki sa grasya kaya huwag mo nang depensahan pa ang sarili mo dahil nabuko ka na.” Ngunit hindi siya nagpatinag. Hinuli niya ang kamay ng asawa at hinigpitan ang hawak niyon. “If I am a sinful husband, do you think sasabihin ko sa iyo ngayon ang nangyari kanina sa office room ko? Don’t you trust your husband hmm?” “Malaki ang tiwala ko sa iyo Liam pero ang katotohanang hinalikan ka ng ibang babae ay ibang usapan na. Ano ba kasi ang ginawa mo at iyon ang nangyari?” Sinabi niya lahat-lahat. Wala siyang inilihim kahit na katiting na salita, lahat detalyado at wala siyang nilaktawan. “I even let the guards to drag her out of the company, but she volunteered to walk out and I was feeling like having a thorn lifted ng umalis na siya pero ganoon na nga. Natakot ako na baka malaman mo ang nangyari kaya dumiretso na ako sa mall kung saan naroon ka at ang mga kaibigan mo. God knows how I am tempted to tell you the truth doon pa lang ngunit pinigilan ko ang sarili ko since that was our privacy at baka marinig pa ng mga kaibigan mo—” Hindi na siya natapos pang magsalita sapagkat inabot kaagad ni Morley ang pisngi nga at madaliang hinalikan siya.“Galit ako oo. Who wouldn’t be mad kung malalaman na hinahalikan ng ibang babae ang asawa ko? But you know why I trusted you Liam, dahil ito iyon e. Hindi ka mag-aatubiling sasabihin sa akin ang totoong nangyari and that perks of yours made the bond of me tighten once more. Hindi ka magdadalawang isip na sasabihin either good or bad man iyang dala mong balita as long as you wanted me to know the truth then you are trying to catch up on me. Thank you Liam pero galit pa rin ako. Siya ba iyong babae na nakita ko sa mall na kausap mo?” “N-no. S-she’s another one—” “Kapag malaman ko lang talaga na nambabae ka, ito?—” sinapo ni Morley ang ari niya kung kaya’y nakagat ni Liam ang labi dahil hinimas-himas nito iyon na may halong pagbabanta at pagpipigil, “—hindi ako magdadalawang isip na puputulin ito dahil makasalanang bagay iyang nasa pagitan ng mga hita mo.” “Hindi nga iyan m-mangyayari. Sayong-sa’yo lang ‘to my wife. G-gusto mo bang matikman kung gaanong makamandag ang—” “Tumigil ka nga Liam. Iyong lectures ko.” Oo nga pala. Napangiti na lang siya ng maisip na kaagad ay nagiging okay na sila at wala ng problema. Morley trusted him at doon pa lang ay siguro ang swerte niya na dahil likas pala sa ugali ng asawa niya ang pagkamaintidihin ngunit galit pa rin. Busy na naman siya kakasagot sa module nito dahil nandito lang sila sa silid at hindi roon sa study room sapagkat gusto niya sanang maging terror teacher ngayon ngunit tinanggihan siya ni Morley dahil busy daw muna ito. Kanina pa siya naiinis. Kanina pa kasi nakaharap ang asawa sa lappy habang nakatalikod sa kanya dahil busy ito sa kung anong ginagawa roon. “W-wife. Why are you taking my back on me? Kung may importante kang ginagawa riyan, please occupy the seats beside me here at hindi riyan. Naiinis na ako.” “Sandali nalang ‘to. Ikaw naman, masyado mo yatang miss ang beauty ko.” Napangiti siya. Isinandal ni Liam ang likuran sa malambot na unan at doon ay pinakatitigan na lamang ang likuran ng asawa niya. Maya-maya ay napakagat-labi siya na sinabayan pa niya ng pagdila. “I swear Morley, kung hindi ka pa aalis riyan, ako mismo ang gagawa ng paraan upang maparito ka sa table ko—” napangiti muli siya ng makitang dali-dali itong tumayo bitbit ang lappy habang naroon na ang nakabusangot na mukha nito. “Alam mo Liam, nakakainis ka na!” Sikmat nito ngunit dire-diretso naman sa table niya at nagulat pa siya ng lumapit ito sa kinauupuan niya at doon ay umupo sa kandungan niya sabay lapag ng laptop sa lamesa at inabot ang mga kamay niya upang iyakap sa katawan nito. Damn! His wife became clingy nowadays na hindi niya naman kayang itanggi na gustong-gusto rin naman niya. “Ano ba kasi ang pinagkakaabalahan mo riyan hmm? Mas importante pa ba iyan kaysa sa akin?” Rinig ni Liam ang pagsinghap nito ng bahagya niyang inangat ang suot nito spaghetti top at ipinasok ang magkabilang kamay niya roon at dagliang nahanap ni Liam ang kanyang sadya. “Alam mo Ikaw, napaka-pilyo mo talaga kahit kailan.” Ngumiti muna siya. “But you found your way on my lap eh? At ngayon nagrereklamo ka dahil pilyo ako? That’s unfair. Dapat sigurong masanay ka na dahil ganito lang talaga ako pagdating sa iyo.” Nilingon siya ni Morley at kaagad siyang pinatakan ng halik sa pisngi padausdos na sa mga labi niya at kinagat pa iyon. Ang mga kamay niya ay naroon pa rin sa dalawang dibdib nito. And now Liam knows that his wife is now horny as him. Achievement unlocked. Evil laugh. “M-may ipapakita lang sana akong pictures sa Hilton Manila na napili kong puntahan natin upang roon mag-u-unwind. L-Liam p-pwede bang tigilan mo muna iyan dahil m-may ipapakita ako.” “Sige lang titingnan ko naman e.” Ngunit hayun ay lumiyad ang katawan nito at alam ni Liam na nagustuhan ng asawa ang ginagawa niya kaya’y mas lalong namutawi ang tagumpay na ngiti niya. Kanina pa siya tinitigasan pero dahil martyr ang asawa at hindi kaagad sinunod ang gusto niya ay heto at gumawa na nga talaga siya ng hakbang. “L-Liam por p-pabor—hmm!” Shit! Hinawakan na rin nito ang mga kamay niya upang baklasin iyon ngunit idinikit pa niya lalo ang harapan sa likuran nito kung kaya’y ang marahas na nitong pagsinghap ang narinig na lamang ni Liam pagkatapos. “M-mamaya na iyan please promise. Sayong-sa’yo ako mamaya. Just please tingnan mo muna dahil gusto kong malaman rin ang reaksyon mo kung magugustuhan mo ba.” “A-are you sure? Sinabi mo mamaya ha? Promise na ‘yan.” “O-oO nga!” Kinagat niya ang tainga ng asawa kasabay ng dahan-dahang pagbaba ng mga kamay niya ay isinandal rin ni Morley ang katawan nito sa dibdib niya. The lappy is on her lap now at busy kakalikot sa keyboard nito. Though his eyes were on the screen, but his hands can’t really sort out in steady. Namalayan na lang niya na unti-unti na naman niyang ipinasok ang kanang palad sa shorts ng asawa.  “L-Liam ano ba? S-sinabi ko ng mamaya na iyan e.” Ngunit hindi niya na talaga kaya ang magpigil pa ng mas mahaba kung mamaya na. Hinalikan ni Liam ang leeg ng asawa bago niya kinuha ang laptop sa kandungan nito at ipinatong ulit sa lamesa ng hindi inalis ang kamay sa short na suot ng asawa. “Makakapaghintay ang Hilton Manila Hotel pero ang asawa mo ay hindi. You already felt my boner, but yet tinitiis mo pa rin ako. Why is that?” Hindi ito sumagot bagkus ay lumiyad pa lalo dahilan kung bakit mas lalong pinag-iigihan ni Liam ang ginagawa. It was another intense combat with him and his wife in bed kaya’y ng pareho na nilang abot ang rurok ng kaligayahan ay muling nabuhay ang kamandag niya ngunit pinigilan na siya ni Morley dahil ipapakita na talaga nito ang mukha ng Hilton Manila Hotel. “Wife, you don’t have to show me those pictures because I know the images of Hilton Manila Hotel.” Wika niya. Nakabusangot pa rin ang mukha habang parehong nakatakip pa rin ng kumot ang kanilang mga katawan. “Pinagbigyan na kita ha! Pero ngayon na humihingi ako ng pabor ay tumatanggi ka? Maging fair ka naman Liam.” “Pero kasi…” Inabot niya ang kanang kamay ng asawa at itinapat iyon sa muling nabuhay niya na namang kahabaan. “Do you feel it? Buhay na buhay na naman so please help me out my wife. Maawa ka. I know I came in one time, but this one is severe, masakit pa rin ang puson ko. Hmm? Please allow me please!!!” He was now begging for his wife to ‘do’ it again. “Ang sabihin mo pilyo ka pa rin.” Giit ni Morley. Kaya ng umahon ito sa kama at kaagad nahanap ang kandungan niya, Liam literally dropped his jaw ng mahinuha kung ano ang gustong posisyon ng asawa ngayon. “Y-you’ll drive me insane? Oh! Fuck that’s sexy as hell my wife! Yeahaaa! Ride me now—ohhhhhh!” Liam made an O formation of his lips when Morley found his and went in. His wife became wild in bed so he can’t stop crepting a smile on his lips when he saw how Morley grinding her hips faster and faster on his top. Liam is really contented. Wala na talaga siyang papangarapin pa dahil kompleto na siya sa asawa niya at sigurado siya na sa lalong madaling panahon ay may mabubuo na agad sila. “Liam. Nakita mo ba kung saan nakalagay iyong sunblock ko? Wala kasi dito sa ilalim ng drawer.” Halos lahat ay nabuksan na ni Morley kung kaya’t binuksan niya ang isang bulsa ng bag na kung saan ay separated ang sunblock ng asawa niya. Ngayong araw na ang byahe nila papuntang Manila upang doon sa Hilton Hotel gaganapin ang swimming nila. “Are you looking for this?” Nilingon siya nito at kaagad huminga ito ng malalim tanda ng pagkahiyang. “Naipasok mo na pala. Bakit hindi ka kaagad nagsabi?” “E hindi ko naman kasi alam na wala kang alam na nariyan na sa bag. Well are you ready? Nakausap mo na ba sina Rayah at Carleen?” “Oo. Sinundo raw sila ng mga kaibigan mong sina Black at Denver e. Well, anyway, kilala mo ba si Declan Heisenberg?” Kaagad bumaba ang tingin niya sa asawa ng marinig ang pangalang iyon. Kilala niya lang ang lalaki sa pangalan at hindi ang itsura nito. It was Lucifer and Tanner Ackerman’s best friend na kalaunan ay naging kaibigan na rin ni Cladmus na alam niyang hindi palakaibigan sa kahit na sinong tao. “Bakit naga-gwapohan ka?” Umangat ang sulok ng labi ni Morley at naglalamabing na nilapitan siya sabay siil ng halik sa labi niya. “Tinatanong ko lang naman ahh! Atsaka, walang sino pa man ang lalaking makakapantay sa asawa ko no? Hindi lang ako pround sa iyo bilang Lord of Asia. Proud ako sa iyo bilang ikaw. Bilang si Liam Easton Adler na palaging jelly ace at green flag.” “G-green flag? Morley ano iyon? Saang bansa ang may green flag?” “Ikaw!” Sabay halakhak nito ngunit isiniksik naman ang ulo sa leeg niya. Liam isn’t naived for not knowing the background of Declan Heisenberg and his wife Margaux Anson. Cladmus told him that Declan was the man who contacted his men and Cladmus’ men to deploy when the tragic of their life happened. Margaux lost her memory when the bridal car she’s in bombarded by Declan’s ex-girlfriends father—Phoebe Madrigal. He thought their life story ended that way, but destiny really is unexplainable. Margaux even don’t remember Declan Heisenberg, her body and soul always looking for her husband’s presence and love kaya’y hayun na nga, sa napakaraming masamang pangyayari ay masaya na ngayon ang dalawa kasama ang dalawang mga anak.  “M. A! Wow ang ganda dito! Wow! Wow! Wow!” “Oo ang ganda talaga.” Bumaling si Morley sa kanya sabay ngiti kaya’y kinindatan niya ang asawa. “Thank you.” She mouthed so Liam responded, “I love you” rather than you’re welcome dahil masaya siya na makitang masaya ang asawa niya. Kakarating pa lang nila sa Hilton Manila Hotel at mainit kaagad ang salubong sa kanila ng mga crews because Liam make sure na naka-VIP silang lahat kasama ang mga kaibigan ni Morley na sina Carleen at Rayah maging ang mga kaibigan niyang sina Black, Denver at Cladmus. Lucifer and Tanner was just his comrades kaya’y hindi niya matawag na kaibigan ang mga ito dahil wala naman silang malalim na relasyon unlike the three…and of course, Declan Heisenberg and his wife. “Hey!” Bumaling siya kay Declan ng lumapit ito sa kanya habang nakaupo siya sa may lounge. Pansamantalang binalingan niya muna si Morley na busy na sa pakikipag-usap sa mga kaibigan maging sa asawa ni Cladmus na si Scarlet Alferez. “Hey!” Bati niya pabalik kay Declan. “Nakakahiya mang sabihin dahil ikaw talaga ang nagbayad sa lahat pero thank you. Nadawit lang kami ng asawa ko dahil sa dalawang bulog na Ackerman.” “You’re welcome.” Pansin niya ang pagkabahala nito ng iyon lang ang naging sagot niya. Gayunpaman, Declan Heisenberg manages to catch him up. “I heard you owned businesses.” “Yeah.” Iyon lang talaga ang sagot niya. Straight to the point kaya’y napakamot na lang sa batok si Declan. “Well anyway, I want to formally introduce myself to you. I am—” “Kilala na kita.” Bumaling siyang muli rito at napansin niya ang paglunok niyong huli kaya ay ngumiti siya. “Fuck it! You’re scaring me, bud. Akala ko ay hindi ka marunong ngumiti. Damn it!” Pabiro nitong sinuntok ang balikat niya kaya’y napatda ang tingin ni Liam roon. “Ohh sorry.” “Okay lang. Well anyway, make yourself comfortable. May sasabihin pala ako sa iyo na hindi alam ng asawa ko.” “Sige. Ano i-iyon?” “Secret lang natin ito ha? But I owned this Hilton Manila—” “The fuck!! For real?!!” Sinamaan niya lang ng tingin iyong huli dahil secret nga lang kasi iyon at dahil napalakas ang boses ni Declan Heisenberg ay napabaling tuloy ang tingin ni Morley sa kanila kabilang na rin ang asawa nito na si Margaux at asawa ni Cladmus na si Scarlet. “Ooh! I’m sorry again. Sinadya ko talagang lakasan ang boses ko.” “The fuck!!!” Siya naman ang napahiyaw kaya’y lumapit na si Morley sa kanilang dalawa kasunod ang asawa nito na si Margaux. “Hey may problema ba?” Sabay yakap ni Morley sa kanya kaya’y niyakap niya rin pabalik ang asawa. Ganoon rin ang ginawa ni Declan sa asawa nito. Damn! Mukhang pareho silang mahilig mambakod ng asawa ahh? “Walang problema. Nag-uusap lang kami wife.” Sabay halik niya sa ulo ni Morley. “Totoo ba iyon darl?” Tanong ni Margaux kay Declan kaya nagkatinginan silang dalawa at sabay nalang na natawa. Ganoon na ang eksena at ang kasunod ay namalayan na lamang ni Liam na nag-enjoy na siyang kausap ang isang Declan Heisenberg. Magaan kasi ang pakiramdam niya dito at hindi rin mayabang kausap. Kaya’y ng inanunsyo ni Morley na dapat ay maligo na siya, doon lang naputol ang usapan nila dahil kinakailangan niya nang tunguhin ang silid nila ng asawa upang magbihis na ng sa ganoon ay makalangoy na rin siya. 

Kabanata 23

SHE’S HAPPY. Liam is the root cause. Kanina pa ito nakalangoy sa pool at binibirong sinasabuyan siya ng tubig ay ginagantihan rin ni Morley agad iyon. “Liam tumigil ka na nga. Nakakahiya sa mga kaibigan mo oh!” Kanina pa kasi nakangiwi ang dalawang Ackerman sa kanila at panay pa ang pag-irap ng isa mga kambal. “Don’t mind Lucifer and Tanner. They are not my friends. Remember when we went on San Fransisco?” Inilingkis nito ang bisig sa katawan niya at pinakatitigan ang kambal na ngayon ay tumayo na at hinila ang kanya-kanyang towel sa rack. “Paano nga ba akong hindi makalimot e inutusan mo lang naman kasing tusukin ng karayom ang mata niyong…wait, sino sa kanila iyong si Red?” Tumawa si Liam. “You can identify them immediately if you tried to look at their emotions and faces. Tanner has this delightful features while Lucifer was in a deep mud of dark so yeah, si Tanner iyong nandoon sa iyo noong araw bilang bantay mo.” But she was sure that the man who’s with her that time has no expression on the face kaya ay nagtaka siya. “Uhh…Tanner if ever he’s on call, palagi nitong ginagaya ang reaksyon ng matandang kapatid para magmukha talaga siyang si Lucifer. He admired his brother that much kahit na minsan ay magkaiba ang prinsipyo ng bawat isa sa kanila.” Nilingon niya sa Liam. “You said you aren’t friends with those two, pero bakit parang alam mo yata lahat ng background ng dalawang iyan?” Nagkibit-balikat lang ito at hindi na umimik pa kaya ay hinayaan niya na lang. “May tanong ako wife.” “Ano iyon?” Lumusong si Liam sa tubig samantalang siya ay nakapinid na ang katawan sa gutter area while her husband was on her front. “Your parents. Okay na ba kayo? Wala ka na bang pagtatampo sa kanila. You think they betrayed you right dahil sa arranged marriage natin—” pinutol niya ang sasabihin sana ni Liam. “I was devastated noong una dahil of course akala ko ay kung anong klaseng tao ka, but it turns out that you’re the best of all the best. Kaya unti-unting nagbago ang pananaw ko sa iyo. As on my parents naman, ewan ko. Naroon sa akin ang kagalakan kung makakausap ko sila pero naroon pa rin kasi dito.” Itinuro niya ang puso niya. “Hindi ko pa rin matanggap kasi na ganoon. Ipinambayad-utang lang nila ako kaya’y hindi maiiwasan talaga. Sorry Liam.” Ngumiti lang si Liam sa kanya. “You don’t have to say sorry. Bumawi ka naman roon sa sinabi mo na I’m the best of all the best.” Ngumiti na rin siya at parang may humaplos sa puso niya dahil palagi talagang inaaalala ni Liam ang kapakanan niya. Kung may problema ba siya o kung may dinaramdam pa rin siya. The thought of her husband like that always found her that she’s worth it. Liam has the power to do that to her at ramdam talaga iyon ni Morley hanggang talampakan niya pababa sa kuko. “Guys kain na muna. Baka mamaya ay nangingitim na ang mga balat niyo kakalangoy sa pool kanina pa.” Sigaw iyon ni Rayah na sinigundahan ni Carleen at kaagad tiningnan siya. “May point si Rayah everyone kaya umahon na muna kayo dahil mamaya ay sa jet ski na naman tayo lulusob! Wohoooo.” “Hep. You’re not allowed to ride on the jet ski alone, babe. Sa akin ka sasakay.” Si Cladmus iyon na kaagad hinila si Scarlet at pinatakan ng halik sa noo. Lahat ng single na naroon maging sina Carleen at Rayah ay siyang nangunguna sa pagsigaw kesyo corny at cheesy kaya’y binalingan niya si Liam na kanina pa pala nakatitig sa kanya kaya at nagkatinginan sila. He then leaned over at binigyan siya ng smack kiss sa labi. “Uyy! May PDA pa sa pool. Nakakaasiwa ang view dito Carleen, umuwi na kaya tayo no?” Nagtawanan sila kasabay niyon ay ang pagkarga ni Liam sa kanya paahon sa pool dahilan kung bakit mas lalong umingay ang buong pool area dahil sa pinangungunahan na naman syempre ng mga kaibigan niya. Sabay-sabay silang kumain sa malaki at malapad na lamesa na sakto lang talaga sa kanilang lahat na naroon. Sinubuan pa nga siya ni Liam kahit na may sariling plato naman siya and she discovered na sinadya iyon ng asawa upang inggitin pa lalo ang mga kaibigan niya maging sina Black, Denver, Lucifer and Tanner man na maya-maya ay napapasuka kesyo daw ang co-corny nila. “May dalawa pa tayong married couples dito. Ano Cladmus, Declan? Ayaw niyo bang sumunod kay Liam ha?” Singhal ni Denver habang hawak naman ang paa ng lechong manok sabay tawanan na naman dahil pinaltok ni Lucifer ang ulo nito dahil nakakahiya daw. Liam whispered to her ear at tinanong kung masaya ba siya so she kissed him on the lips as a respond kaya mas lalong nagbunyi ang pool area while Morley can’t define the happiness habang pinagmamasdan ang mga taong malapit sa kanya or kakilala pa lang na ganoon kasaya kagaya niya kaya ay solved na rin siya. “Hey take it easy! Huwag masyadong excited. Morley!!!?” Hindi niya na napigilan ang matawa ng sinigaw na talaga ni Liam ang pangalan niya dahil tumakbo siya palapit sa ski at kaagad nagturo ng gusto niyang masakyan. And syempre, Liam as her husband embraced her waist ng kaagad ng makalapit ito at inilayo sa lalaking guide dahil iyon ang may hawak ng ski. “I told you not to run. Ang tigas ng ulo mo.” Giit nito sabay angat ni Liam ng tingin sa lalaki na kaagad ginawaran sila ng ngiti. “Gusto po ni ma’am na ito ang sakyan niyo sir Liam. Aarkilahin mo ba?” “Of course since my wife chose this one. I would love to take that.” Binigyan muna sila ng lalaki ng tig-iisang lifejacket at ready na sila sa paglusong sa tubig dagat na naman dahil kakatapos lang nila sa pool kaya’y napagpasyahan nilang mag-ski na naman this time. Wanting to feel the salt of the sea. “Putragis. Sino sa ating dalawa ang magmamaneho Rayah? Marunong ka ba?” “Hindi. Napansin mo ba akong nag-da-dive gamit ang ski or speed boat roon sa lugar natin?” “Papaano kita mapapansin gayong kotse lang naman kasi iyang minamaneho mo!” Natawa na naman silang naroon kasabay ng pag-alok ni Denver at Black ng rides kina Rayah at Carleen ay puno ng kantyawan ang naroon kung kaya’y kaagad ng pinamulahanan ng mukha si Rayah na kaagad rin namang umismid. Nang lahat ay settled na. Kanya-kanyang payabangan ang mga kalalakihan kung sino ang magaling sa pagmamaneho. Her husband did the bait too at kaagad nadismaya ang mga kaibigan ng kaagad inunahan ni Liam ang mga iyon kasabay ng kanilang mga reklamo. “Damn! Kahit saan talaga ay hindi ka magpapatalo Liam. Pwede bang kahit isang beses lang ay magpatalo ka naman?” Nakabusangot ang mukha ni Tanner na angkas ang kakambal na si Lucifer na pangiti-ngiti lang. Cladmus and Declan just laughed. “Well guys. I’m sorry. Kailangan kong magpakitang gilas sa asawa ko dahil baka iiwan ako nito e.” Kinurot niya nga si Liam sa tagiliran ngunit kinindatan lang siya ng hudyo. Narito na naman sila sa isang isla kaya’y ng kaagad inihinto ni Liam ang ski ay madaliang bumaba siya. “Hey! Careful.” “Nag-iingat nga naman kasi talaga ako ah!” Ngunit inabot lang ni Liam ang kamay niya at sabay na nilang tinungo ang putting buhanginan at diretso ang tungo nila sa cottage kasunod lang sina Carleen at Rayah dahil nauna na sa kanila ang iilan. Denver and Black was with her friends too. “Oh My God! Carleen. Take me a picture please. Ang ganda dito. Napaka-relaxing. Wohoooooo!” Binalingan niya si Rayah na kaagad kinuha ang cellphone sa lagayan nito sabay abot kay Carleen. Liam did to pull her papasok sa cottage at hinayaan lamang sina Carleen at Rayah na ngayon ay kasama pa rin sina Denver at Black habang nagpi-picture taking. Doon ay malayang nakangiti ang mukha ni Scarlet at Margaux sa kanya ng sinalubong sila. “Maiwan ko muna kayo as a girls bond. Sa boys ako didiresto. I love you wife.” Hinalikan siya ni Liam sa labi dahilan kung bakit ngumisi lang sa kanya sina Margaux at Scarlet ng tinungo na nga ni Liam sina Cladmus at Declan na ngayon ay kaagad tinungo ang ihawan. “Ang sweet ng husband mo Morley. Liam Easton Adler is a hottie.” Hindi niya magawang ideny iyon dahil totoo naman talaga. “I’m telling you Margaux. Kapag narinig ni Declan iyang sinabi mo. Ay naku! Magiging bayolente na naman ang asawa mong iyon.” “Declan is understandable naman no? Atsaka kaya nga sinadya kong banggitin iyon ng wala siyang dito dahil magiging hulk talaga ang Darl ko. Well, Morley I heard ngayong taon lang kayo ikinasal ni Liam, so ano? May nabuo na ba?” Umiling siya. “Aww! Hindi ba sharpshooter iyang asawa mo?” Si Scarlet na naman iyon. Goodness! Napapaligiran pala siya ng mga non-filtered words ng mga kababaihan ngayon. “H-he is really wild in bed and—” “Oh My God. Parang si Cladmus rin HAHAHA walang pahingahan e. Magdamag pa nga!” Doon ay nanlaki ang mga mata niya. Hindi lang pala si Liam ang ganoon kundi ay si Cladmus rin. “And my Declan isn’t an exception. Ganoon pa rin siya, na kahit may anak na kami wala pa rin siyang kapaguran. Gusto pa ring labasan ng makailang beses pa man.” Naitikom ni Morley ang bibig dahil sa likas na walang pakundangang salita ni Margaux at mas lalo pang naging maingay ang labasan ng cottage ng dumating na sina Carleen, Rayah, Denver at Black na kaagad namutawi ang kakaibang ngiti sa mga labi. “Darl. Come here please!” Ngiting aso ang ibinigay ni Margaux sa kanila at kaagad nag-exit upang lapitan na roon ang asawang si Declan at nag-iwan pa ito ng kindat. Nag-exit na rin si Scarlet upang lapitan na rin si Cladmus roon. Lucifer and Tanner was out for swimming dahil halatang hindi pa napagod ang dalawa roon sa may pool area samantalang sina Denver at Black naman ay nagpaalam na rin upang tumulong na sa mga taong naroon sa likurang bahagi ng cottage. Kanina pa hindi maipliwanag ni Morley ang tuwa dahil of course, her husband Liam Easton Adler was the source. Lahat ng pangako nito ay tinupad kahit noong sa San Fransisco USA pa sila. But her happiness comes into a halt. Hindi alam ni Morley kung kanino nalaman ni Liam ang pamamaril na may kinalaman sa mga magulang niya at dahil balak sana nilang mag-stay sa Hilton Manila Hotel ng isang linggo pa, si Liam na mismo ang nagdesisyon na umuwi na sila. Her husband even hired some men bilang sniper nila at doon pa lang ay hindi niya na alam kung bakit may pa-sniper pa… “I know you are worried, but please keep calm Morley. Nandoon na sa scene si Marcus upang i-check kung ano ang talagang nangyari. Your parents was my second concern kaya huwag kang mag-aalala at sosolusyonan ko kaagad ito.” Tumango siya ngunit kapansin-pansin ang panginginig niya. Hawak man ni Liam ang kamay upang pahupain ang labis na kaba, hindi iyon naging sapat kay Morley upang kumalma siya. Ni hindi man nga lang niya nakausap ng maayos ang parents niya ng lumipad sila pa-Manila at ito na kaagad ang mabalitaan niya. She hoped that her parents were fine. She prayed and called all the saints na sana ay walang masamang nangyari, but it turns out to be in hell. Kakalapag pa lang ng private chopper na sinasakyan nilang dalawa ay kapansin-pansin ang mga private armies ng asawa niya na nakalinya at mukhang si Liam at siya ang hinihintay.  Ngunit ang mas lalong nagpaguho sa mundo niya ay ang dalawang bangkay ng mga taong nakapaloob sa stretcher sabay yukod ng pinakapinuno ng mga Private armies sa kanya. “I’m sorry Lady. I’m sorry our Lord. I came late and the least I could saved them burnt failed. Nasa China pa kasi ako ng matanggap ko ang tawag mo Lord Easton pero last minute of five ay iyon na ang nadatnan ko. Madame and Señor was dead, I’m sorry Lady Morley. You can punish me at all cost for my irresponsible actions.” N-no! No! Tinakbo niya ang dalawang katawan habang nasa gilid nito ang mga doctor na kaagad sinalubong siya ng pag-iling. Naroon na sa mga mata niya ang mga luha at lihim na lang ang pag-agos roon. She was broken. Morley was broken twice. Her mother and father…was gone at hindi na kailanman makakausap niya. “N-no!!!! Mommy! D-daddy!!!” Lupaypay ang balikat niya habang nakahawak sa wala ng buhay na katawan ng mga magulang niya. She cried out all of her lungs at umaatungal ng walang pakialam dahil sa sobrang sakit niyon. Hindi man binuksan ang putting tela na nakatakip sa mga katawan nito, Morley knows the figure of her beloved parents isang tingin lang. “M-Morley,.” Mas lalong humahagulhol si Morley ng marinig ang boses ng asawa at kaagad tinapik ang balikat niya. Humarap siya kay Liam at doon sa dibdib ng asawa ay nag-iiyak siya. “L-Liam…B-Bakit?” Her heart was breaking into pieces…hindi alam kung paano sasabihin ang pagkukulang niya bilang anak ng mga magulang niya. Hindi siya hinayaan ni Liam ng mag-isa upang pakiharapan ang delubyong dumating sa buhay niya. Her husband wiped away the tears on her eyes at iginaya siya papasok sa kotse na kanina pa naghihintay sa kanila. The dead bodies of her parents directed immediately on the Morgue. And Liam was now routing some spots and collecting evidences sa kung sino at bakit binaril patay ang walang laban na mga magulang niya sa mismong tapat ng kompanya nila. “It was your father’s gamble in the Casino. Nagalit iyong kalaban niya sa poker ng matalo ito kaya’y kaagad pinatumba ang daddy mo at nadamay lang ang mommy mo. Their target was your father and since nasa loob din ng kotse ang mommy mo, she’s—” “S-stop Liam.” Dahil hayun na naman ang paninikip ng dibdib niya. Narito sila ngayon sa teresa at si Liam ay kakagaling pa lang sa lakad nito upang kumalap ng ebidensya. Hinarap niya ang asawa. Walang emosyon ngunit ang mga luha ay todo na sa pag-agos. “Iyong o-offer mo regarding sa Physical c-combat, available pa ba?” Bumadha ang pagkagulat sa hitsura ni Liam. “If you are planning to seek for vangeance, I’m going to tell you this my wife. Ako na ang bahalang pataubin ang mga taong iyon na bumaril sa mga magulang mo—” “I want to gain justice and I want to be strong. Enough to face the storm. Iyon ang sinabi mo hindi ba? Na dapat akong maghanda?” Nilapitan siya ng asawa at kaagad niyakap siya. “I know you are in pain and anger, but don’t push yourself if you feel like someone was triggering you to join in this Physical combat—” inangat niya ang tingin kay Liam. “But I want to. I want to know self-defense and how to destroy them one by one with your help Liam. Please accept me. Gusto kong maging malakas kagaya mo na kahit anong unos ang darating ay kawangis niyon ang mararamdaman kong sakit.” Bumitiw si Liam sa pagyakap sa kanya at mariin na tinitigan siya. Kapagkuwan ay malalim itong bumuntong-hininga. “Okay. A day after tomorrow. Expect someone will come here in the house to start your training.”

Kabanata 24

“THIS IS Ludovic Silva. He’s the one who will be going to teach you for some basic skills on your training today, Morley.” Inabot niya ang kamay ng lalaki na kanina pa kausap ng asawa niyang si Liam sa may lobby at ngayon lang itong pumasok ng tuluyan sa sala. “Pleasure to meet you Lady Morley.” Ngumiti ito, but his eyes telling her that she needs to take care of herself dahil parang may kakaiba sa paraan ng paninitig nito. Binalingan niya ang asawa na nahuli niyang nakatingin pala sa magkahalugpong pa rin nilang mga kamay ni Ludovic. Siya na kaagad ang bumitiw pagkatapos ay tumikhim. “Would you mind if I’ll be going to talk to my husband first Ludovic?” Mas lalong lumalim ang paninitig nito sa kanya at kapagkuwan ay ngumiti. Ngiting nagdulot kay Morley ng kakaibang pangingilabot kaya’y ng pareho na silang nasa porch ni Liam ay kaagad niyang kinompronta ang asawa. “L-Liam. S-seryoso ka ba sa kanya?” Tanong niya halos hindi na mapakali dahil sa kaba. “Take a breath wife. Ludovic is one of a kind. Hindi ka niya bibiguin, pero may hiling lang sana ako.” Tumaas ang isang kilay niya dahil sa paungot na naman nito. “If your training starts, can you keep your distance on him? I’m getting jealous for a reason that you are my wife and seeing you earlier shaking a hand with him made me mad.” Sinasabi na nga ba e. Kahit hindi magsasalita si Liam, isang tingin pa lang nito ay kaagad niya ng makukuha ang nais na iparating ng asawa niya. She isn’t fine dahil kakalibing pa lang ng mga magulang niya noong nagdaang araw. Nasa bahay lang si Morley noon at hinahayaan lang si Liam na imaniobra ang dapat na gagawin dahil wala siyang lakas upang mismong sarili niya ang maglibing sa mga magulang niya. Tears were silently streaming on her cheeks dahil sa labis na pagluluksa. Though Liam didn’t say a thing pero alam ni Morley na alam ng asawa niya na palihim siyang umiiyak dahil sa tuwing lalabas siya ng silid o di kaya’y sa shower room, nandoon si Liam sa labas at kaagad yayakapin siya ng mahigpit upang aluin siya na hindi siya nag-iisa and that her husband were always there right beside her. Carleen, Rayah, Margaux and Scarlet visited her while Liam was always on her back silently cheering for her fast recovery dahil sa masakit na pangyayari. Liam wants her to be a villain then so be it. Nalaman niya rin na ang mga suspek sa pananambang ng mga magulang niya ay nasa kustodiya na ngayon ni Liam at nasa kamay na ng interrogation team nito because the perpetrator doesn’t speak up kung kaya’t napagpasyahan ng asawa niya na ikulong ang mga ito sa madilim up bahagi ng selda under her husband’s orders. And she can’t even have the time to see those bastards dahil kahit hanggang ngayon ay nanginginig pa rin siya. Ni hindi pa nga man lang niya nasabi sa mommy at daddy niya na mahal niya ang mga ito ay kaagad din naman itong binawian ng buhay bunga ng hindi normal na pagkamatay. Mabilis na gumilid si Morley upang iwasan ang pag-atake ni Ludovic gamit ang hand to hand combat ngunit sa kamalasmalasang pangyayari ay mabilis nitong nahuli ang mga kamay niya kasabay niyon ay ang pag-ikot nito sa likuran kaya’y hawak na siya ng lalaki sa leeg this time. Napamura siya at dahil kakapasok pa lang ni Liam sa training room dala ang paborito niyang red velvet milktea, sabay tapon ng tingin sa kanila, mabilis pa sa alas kwatrong inilapag nito sa lamesa ang bitbit sabay lapit at doon ay hindi na ito nagpaawat kakasita kay Ludovic. “L-Liam I’m fine. That was part of the training and since baguhan pa lang ako in terms like this. I don’t know how to defensed myself that fast. Ludovic has a fast reflexes kaya hindi ko kaagad siya naagapan.” Bumuntong-hininga ito sabay angat ng tingin kay Ludovic. This is her first time in the training room at si Liam ay pansamantalang hindi muna pumasok sa kompanya dahil dito sa Physical training niya sa combat. “Give me a hand Ludovic. Papawis lang.” Bahagya nitong hinawakan ang laylayan ng damit sabay angat niyon pataas at doon ay lantad na lantad sa mga mata ni Morley ang kakisigan ng asawa sabay tapon ng damit nito sa kanya. “Maupo ka muna roon. This is serves as your lecture today. Watch the way how to dis-arm your enemy. Open your consciousness terribly. The reflexes.” Sinipat ng asawa ang pagsuntok sa ere na parang may invisible na kaaway ito roon at literal na tulo-laway na naman si Morley dahil sa taglay na ka-gwapuhan ni Liam habang ginagawa iyon. Sipping her tea while dropping her jaw constantly, muli na namang humanga ang puso niyang kanina pa naglalagablab ang tambol habang nakatingin kay Liam at Ludovic na ngayon ay kanya-kanyang dis-arma sa isa’t-isa at walang sinuman ang nagpapaawat habang ginagawa ang hand to hand combat kaya’y nag-enjoy siya at maya-maya ay napanganga na lang. Ingay ng mga paa dahil sa pag-atras at pag-urong bilang suporta sa mga kamay na ngayon ay mabilis na umiindayog sa kahit saang bahagi ng training room, Morley constantly stunned as to how Liam did to take Ludovic’s arm and neck sabay baling sa kanya at kinindatan pa siya. Ang puso niya. “Do you get how to?” Tagaktak ang pawis nito ng nilapitan siya at dahil nangangapa ng sasabihin ay nanatiling nakaangat lang ang tingin ni Morley kay Liam sabay dausdos ng tingin niya pababa sa malubak-lubak na tiyan ng asawa at muli ay napalunok siya. She seen his voluptuous body when she’s alone with him in bed, pero ngayon na kakaibang Liam ang nasaksihan niya sa training room, Morley has this feeling na mas lalong umangat pa ang paghanga niya sa asawa dahil hindi nga talaga kataka-takang ito ang tinanghal na Lord of Asia dahil sa taglay nitong kamandag sa pakikipaglaban. “Eyes up here wife!” “H-huh?” Ngumisi ito sabay abot ng pisngi niya at pinisil iyon. “My wife is gorgeous. Can you lend me your milktea? Nauuhaw ako.” Hindi pa man siya nakasagot ay kaagad ng nahablot ni Liam ang hawak niyang tea at doon ay harap-harapang sinipsip ng asawa ang straw na kanina lang ay iyon ang ginamit niya and for the nth time, Morley Aurora was starstrucked by her husband’s act. Ganoon na ang set-up sa tuwing sasapit ang umaga ay maagang darating sa bahay nila si Ludovic upang turuan siyang maging eksperto sa pakikipaglaban and Liam was there to see her progress. Her modules ay sa gabi nila parehong sosolusyonan iyon at syempre, dahil sa taglay na kapilyuhan ng asawang si Liam ay talagang mauuwi sa romantikong love making ang pagmo-module niya dahil sa panay pasaring nito. Masakit ang kasu-kasuan niya at mga boto, but she must’nt surrender. Pinasok niya ang training ground so there’s no way to turn back down. Ngayon ay nasa rooftop na naman sila at bago pa man sinimulan ang pag-eensayo ay nag-warm up pa muna siya. “How will she going to learn on this training kung palagi mong sinasabi na I must take easy on her? Liam, this isn’t a slight training. I want hard para mas madali niyang ma-process. I want snappy at hindi iyong lie low lang.” Kausap na naman kasi ni Liam si Ludovic na ngayon ay mas lalong gumatla ang pangungunot ng noo habang nakatingin sa kanya kahit na si Liam ang kaharap nito. “No. I want her to elaborate things ng sa ganoon ay mabilis niyang makuha. This is a win-win training ground at hindi ako kailanman nagpipigil sa pagpapalabas ng totoong emosyon. I prefer violent, I prefer harsh.” Sinipat niya ng tingin ang mat na naka-pwesto na sa sahig sabay lapit sa dalawa. “I’m ready Ludovic.” Yes she is. Kanina pa siya nakahanda ngunit alam niyang umaandar na naman ang asawa na kesyo, dapat mins na maingat lang si Ludovic dahil hindi pa siya gaanong maalam rito at hindi pa ganoon ka-eksperto sa bakbakan and supposedly tama naman si Liam. She witnessed how ruthless Ludovic when they are both inside the ring and was ready to break a leg. His moves are prudent. No. Wala itong pag-iingat at doon pa lang ay napagtanto ni Morley na dapat ay maging siya ay ganoon din. Ludovic is a great mentor, lahat ng itinuro nito sa kanya ay mabilis niyang nakukuha unlike noong first day palang niya ay palagi siyang nasusupalpal. “That’s good lady. You’re way of improving was fast rather than what I expected.” Hawak niya ngayon ang kamay ng lalaki while her toes are now blocking Ludovic’s entry to pose on her thighs. Narinig niya ang pagsinghap ni Liam, but she didn’t looked at her husband dahil baka matukso siya at iyon ang gagawing panaklong ni Ludovic upang talunin siya. “You learned too much. Hindi ka na nagpapaapekto sa paligid mo.” Gumilid ito ngunit mabilis niyang siniko ang tagiliran ng lalaki kaya ay napadaing ito dahil sa sakit. “T-the Fuck!” Hindi niya pa rin binitiwan ang mga kamay ni Ludovic sapagkat hinihintay niya ang susunod nitong atake. Then he lit up his left foot dahilan na pinatid ni Morley iyon, kasabay ng kanyang pag-ikot ay inangat niya ang katawan nito sa ere sabay pagbagsak niya nito sa malambot na cotton mat na siyang dahilan kung bakit ito sunod-sunod na napamura. “F-fuck!” Balak sana niyang tulungan si Ludovic na makatayo ito at handa nang ilahad niya ang kamay ng may biglang yumakap sa kanya mula sa likuran sabay halik sa batok niya. “M-my God Liam. P-pawisan pa ako.” Ngunit inangat lang nito ang katawan niya at pinwesto sa likuran ni Liam kaya’y ang asawa niya na naman ngayon ang nakaharap kay Ludovic na panay pa rin ang pagngiwi. “Now what Ludovic? Did my wife broke you well hmm?” Sinabayan pa ni Liam iyon ng halakahak sabay lahad nito sa kanang kamay kay Ludovic na kaagad naman nitong tinanggap at doon ay inangat na ng asawa niya iyong huli na masama na kaagad ang tingin na iginawad sa kanya ng binalingan siya nito. Liam then laughed at kaagad binitiwan ang lalaki dahilan kung bakit mas lalong sumama ang mukha ni Ludovic. “I’m sorry. Nasaktan ba kita dahil sa ensayo natin kanina Ludovic?” Umingos lang ito habang nakapikit pa rin ang mga mata at naka-krus ang braso na nakasandal ang likuran sa recliner. “Part of the learning is to gain pain. So yeah, you’re welcome lady.” Sagot nito na ganoon pa rin ang posisyon.  Pansamantalang itinigil muna ni Liam ang disborsyon sapagkat masyado yata talagang masama ang bagsak ni Ludovic kaya’t ngayon ay nandito sila sa lobby while Liam permanently out dahil ngayon ay darating rin kasi sina Cladmus at Marcus kasama ang dalawang Ackerman na hindi niya alam kung ano ang sadyain ng mga ito. Inukupa ni Morley ang katabing upuan ilang metro ang layo kay Ludovic. “Ludovic, can I asked?” “Go on Lady.” Pagak na ngumiti siya at hindi abot sa tainga iyon. “Why did you know my husband? Are you part of his men? Private armies? Socal delimirates, part of his interrogation team…or what?” She’s curious as to how this man was skillable in dealing with combatants. Daig pa nito ang palaging pasan ang mundo kaakibat ang delubyo na kung hindi siya makakasabay sa mabilis na galaw ng mga kamay at paa nito, nakatitiyak siyang higit pa sa sakit ang mararamdaman niya sa sakit na nararamdaman ni Ludovic ngayon. “I am a Navy Seal. Lord Easton knew me for a reason. He don’t want me to call him on his position, and wanted to call by his name only.” Pansin ni Morley ang pag-ayos nito ng upo sabay bukas ng mga mata at kaagad na binalingan siya. “Seals are most dangerous personnel across ocean peaks. They were skillable mapa-barilan man o kamay lang ang gamit. Do you want me to tell you a story?” Napamaang siya. Hindi alam kung bakit kinabahan dahil ito ang kauna-unahang pagkakataon na may interaction silang dalawa. “Go ahead. I’m all ears.” Pasimple pa siyang napalunok ngunit hindi iyon pinahalata. “You are tensionable Lady. Did I made you uncomfortable? I can see right through you, you’re hesitant.” “Ahh. N-no. Hindi ko kasi maiwasang makaramdam ng tensyon since this is the first time you made your conversation simula noong una pa lang.” Umangat ang sulok ng labi ni Ludovic at masasabi niyang iyon ang sensirong ngiti nito. “No wonder why Lord Easton chose you. You are manipulative like him…” Umiling ito. “I’m afraid someday, you’ll became the Lady of all Asia as Lord Easton’s cunning wife. You will become untamable, villains of all villains like what he’s been dealing with to navigate things.” Muli nitong isinandal ang likuran at tumingala kalaunan sa ceiling wall. “I am Lord Easton’s right hand. In short, I know how ruthless he was. I saw it myself when his patients subsided, he became a beast of beast and he can kill. That is why his identity remained unknown to many because of his power, wealth, authority and of course…Lord Easton’s skill was more than mine. He knows judo, fencing, archery and all. He has everything and he had…you. Our differences.” Kapagkuwan ay muli itong bumaling sa kanya. “Can I continue? I’m sorry Lady. I am became talkative when I am comfortable into someone I know and that is you for today. The second one I am running some time to tell myself a story.” Ngumiti ito at hayun na naman ang kakaiba sa mga mata ni Ludovic at doon ay nahihinuha ni Morley na baka malalim ang pinagdadaanan ng lalaking ‘to. “Who’s the first position of you, telling a story?” “It’s Lord Easton himself.” Umawang ang labi niya ng makita sa mga mata ni Ludovic ang labis na paghanga ng banggitin nito ang pangalan ng asawa niya. Kung ganoon matagal na bang kakilala ni Liam itong si Ludovic? “My life isn’t normal like people are dealing with. I have my story that is far from beyonds limit. My story was hellenous as you think Lady. And your husband was there to inaugurate things for me.” Sandali itong tumigil sa pagsasalita at ang emosyon ay kakaiba na sa ipinakita nito sa kanya kanina. His eyes were talking miseries and violent, Morley can tell. “My wife and child were killed.” “A-ano?” Ngumiti itong may halong sakit. “Brutal wasn’t it? And I had found out na ginahasa ng mga demonyong iyon ang asawa ko bago pinatay at itinapon sa bahaging malayo sa lugar namin. I was on call that time, I’m abroad at tinatrabaho ko pa ang pagiging Navy Seal noon ng hindi pa ako kinuha ng asawa mo bilang kanang kamay nito. When he heard what happened, he came to me and offer a job at iyon nga ay ang pagiging kanang kamay niya kapalit niyon ay ang resolbahin nito ang kaso sa pamilya ko. And he did. But was senseless dahil mismong ako ay hindi ko alam kung paano patayin ang mga kadugo ko na siyang gumawa niyon sa asawa at anak ko.” “Diyos ko!” Natutop ni Morley ang ibig. Hindi alam na ganoon pala ang nangyari sa kabila ng walang reaskyon nito. May storya pala talaga sa likod niyon. Paano maatim ng kapamilya niya na gawin iyon? Ludovic Silva. She knows his story now at ngayon ay naliwanagan na siya kung bakit may kakaiba sa mga mata nito. Vangeance, hatred and all was plastered on his eyes.  “A-are you okay?” Muli itong nagpakawala ng ngiti. “I’m not, but life continued. Hanggang ngayon ay ginagawa ko pa rin ang lahat malusot lamang ang kaso. I did kill my tito and it was relaxing playing his egg while choosing to replenish the blood converting to it. That’s really my achievement.” “Ludovic.” “Lord Easton allowed me. Because he hates people who treat others mercilessly so yeah, I thank your husband to that.” Nang makarinig ng isang tikhim ay sabay silang napabaling sa pinanggalingan niyon at doon ay nakita ni Morley ang asawa na malaki na kaagad ang ngiti sa kanya ngunit dumilim kaagad ang mukha nito ng binalingan si Ludovic. “I hate men who seemed to enjoy my wife’s company Ludovic.” “Your welcome Liam.” Sagot nito kaya’y tumayo na si Morley upang lapitan ang asawa na kaagad siniil siya ng halik ng malapitan niya. “Bakit ang tagal mo?” “Ang tagal kasi ng mga sundo ko.” Humahalakhak ito at kapagkuwan ay binalingan ni Liam si Ludovic na ngayon ay nagtagal pala ang tingin sa kanila. “It’s getting late. Uuwi ka pa ba?” “Yeah.” Maikling tugon nito and Liam throw the bottle of beer na mabilis rin namang nasalo ni Ludovic. “Mamaya mo na buksan. Dito ka na rin maghapunan.” Ngumiti iyong huli at naroon na naman sa mga mata ng lalaki ang sensirong ngiti, just by her husband’s words, Morley knew that for some reason. Ludovic feels that he’s acceptable to live the world. Because Liam Easton Adler did to control things kaya’y sa muling pagkakataon ay grabe na talaga ang paghanga niya sa asawa na sa likod ng engrandeng posisyon nito ay may tao palang lihim na yumuyukod rito. “Huwag kang masyadong kumain ng letchon Ludovic. Napaghahalataan ka.” Umismid lang ito habang nakatingin sa asawa. “Mind your own business.” Sagot nito kaya’y natawa siya. Kasabay nila sa hapunan ay sina Cladmus, Marcus, Ludovic and even the two Ackerman’s na panay ang higop sa mainit na nilagang baka at may tunog pa talaga. Pagkatapos maghapunan ay diresto na ang tungo ni Morley sa kwarto nila ni Liam dahil may importanteng pagpupulong na gaganapin ang mga lalaki sa loob ng study room sa itaas pang bahagi. “I think matatagalan pa bago ako makapasok sa silid natin. I missed making love with you all night, Morley. I miss this.” Sabay sapo nito sa pinagigitnaan ng mga hita niya kaya’y napangiti siya. “Kaya dalian mo doon dahil kapag gising pa ako. Ibibigay ko lahat ng posisyon na gustong-gusto mong gawin Liam.” Hinalikan niya ang asawa sa labi at niyakap rin ito ng mahigpit. Gusto niyang sumama paakyat sa itaas ngunit siya na mismo ang nagpigil dahil alam niyang tungkol iyon sa trabaho ng mga ito. “I’m looking forward to that. I love you wife.” Ngumiti lang siya kaya’y umismid si Liam. “I don’t need a knod. I need those magical words.” “Umakyat ka na roon. Maghihintay ako sa iyo sa kwarto.” Sabay halakhak niya ng makitang mas lalong humaba pa ang nguso ni Liam kaya’y hinalikan niya muli ito. “Sige na!” “OK. I love you again and again. Muaah!” Nakangiting tinitigan na lang ni Morley ang likuran ng asawa na ngayon ay paakyat na nga sa hagdan tungo sa study room nila sa itaas. “And I think I became wild in bed again and again because of my Liam Easton Adler looking forward to do that with me.” Mas lalong lumalim ang ngiti niya hanggang sa nakapasok na siya sa kwarto nila ay naroon pa rin ang pagtaas sa sulok ng labi niya.

Kabanata 25

LIAM found his way on their room for around 11:00pm sharp pagkatapos ng usapan nila roon sa study room. Kanya-kanyang nagsialisan naman sina Cladmus, Marcus at ang dalawang Ackerman ngunit hindi si Ludovic na hinayaan lang muna niyang magpahinga sa bagong sagap nitong recliner sa may lobby dahil ang sabi ay payapa raw ang pakiramdam nito sa tuwing umuupo roon. “Better to looked for a cab bago ka pa man sapitin ng umaga sa daan if ever uuwi ka man.” Sabi niya sa lalaki ng hindi niya napigilan ang sarili na bumaba sa may sala at diresto na ang pagpasok niya sa may lobby na konektado sa likurang bahagi ng bahay nila. “Bakit bumaba ka pa rito? You should be in your room and sleep. Lady Morley is waiting for you Lord Easton—” “Drop it Ludovic.” Sinamaan niya ito ng tingin sabay baling niya sa botilya ng beer na agad ay nangangalahati na. Nang akmang aabutin iyon ng lalaki ay mabilis na nakuha iyon ni Liam at kaagad ipinwesto sa kanyang likuran. “I won’t let you going home in a disposition like that. Go in the living room and choose one you’ve prepare to sleep.” Ngunit tumabingi lang ang ulo ni Ludovic at lasing na ngumiti. “You’re lucky Liam. I wished I am too.” Hayun na naman. Alam ni Liam na hanggang ngayon ay sinisisi pa rin nito ang pagkamatay sa mag-ina niya. “I allowed you to have the revenge. Pero iyong tito mo lang ang pinatikim mo sa dahas ng nagbabagang galit ng pusong mapaghiganti. You should have killed them all. You have the capability Ludovic.” “Sana ay ganoon na lang iyon kadali ngayon. I’m afraid Steffie will know the real me, Liam. I’m afraid she will distance herself away from me if ever she will discover the whole of me. I’m no saint. Si Satanas na lang ang hinihintay ko upang bawian ako ng hininga.” “Stupid!” Nag-angat ito ng tingin sa kanya at kapagkuwan ay muling nginitian siya. “Your wife. She’s dangerous like you. Ramdam ko iyon sa kanya pero hindi siya aware na may taglay siya ng ganoon. Takot na harapin ang hamon kaya dinutdot ko ang kaya niyang gawin at hindi nga ako roon nagkamali. She has the capacity at natatakot lang siyang buksan ang nakatago niyang aura, but the manipulation she had na alam kong sa iyo niya namana. Damn! Like husband like wife. Ano nalang kaya ang mga anak ninyo?” Napangiti siya. Hindi alam kung bakit nakaramdam ng excitement to see their breeding lalo pa kung lalaki nga talaga ang panganay nila. Liam was surely be able to hold grudges of his son. “Ngiting pinagpala. Kailan ko kaya matatamasa ang ngiti na kagaya niyan?” “You’re drunk Ludovic. Tingnan mo nga iyang basyo ng beer at malapit mo ng maubos. Get up now. Sa bakanteng kwarto ka matutulog.” Hinila niya si Ludovic patayo upang alalayan itong makapasok sa silid dito sa baba ng sa ganoon ay makapagpahinga na rin sila pareho subalit ng papasok na sana sila pakaliwa ay tinabing nito ang kamay niya at kapagkuwan ay humahalakhak. “Uuwi ako. Thank you for taking care of me this much, Lord of Asia.” “Hindi ka nga uuwi—” “I am a Navy Seal have you forget that?” Bumuntong-hininga na lang siya at pagkatapos ay tumango. Hindi na rin kasi niya mapigilan si Ludovic dahil maalam naman ito sa kahit anong aspeto. Though he can’t control himself to worry, but Ludovic assured him that everything was on his control kaya ay hinayaan na lang niya. “Ngayon pa lang ba kayo natapos? Halika na at makapagpahinga. I can see that you’re tired. Sa susunod na oras na lang iyong pangako ko na gagawin natin lahat ng posisyon na gusto mo.” Kaagad siyang sumampa sa kama ng madatnan niya si Morley na nakasandal na ang likuran sa headrest sabay yakap niya ng naglalambing dito ng nasa tabi na siya nito. Morley combed his hair kaya hindi napigilan ni Liam ang sarili na mapapikit. “I’m worried of Ludovic. He has a lots on his shoulders.” Wika niya and Morley continued to comb his hair. “You should be. I can’t control myself to feel pity on him when he told me his tragic life story. At alam mo bang naroon sa mga mata niya ang paghihiganti habang sinasabi niya sa akin iyon? Gusto ko sanang sabihin na wala sa kamay ng tao ang hustisya na ninanais niyang makamit, but upon hearing his hatred, I can say that he deserve justice. His wife and son, was terribly murdered Liam. And…you—your words was all Ludovic will follow. He adored you Liam.” Hinigpitan niya ang pagyakap sa baywang ng asawa upang doon humugot ng lakas. Lately, he’s been feeling exhausted. Hindi niya rin alam kung paano sasabihin kay Morley ang nasagap niyang impormasyon tungkol sa taong nasa likod ng pagkamatay ng mga magulang nito. Nagsalita na kasi ang mga taong nadakip ng kanyang mga tauhan na ngayon ay nasa kustodiya niya na at binanggit nito ang pangalang Amadeo Gonzalez na siyang pinuno ng nasabing krimen. And upon checking the man’s background’s lialibilities, napag-alaman ni Liam na ito pala sana ang dapat na ikasal kay Morley at hindi siya. Papaanong nangyari iyon gayong sariwa pa sa isip niya ang pagdulog ng ama ni Morley upang humingi ng tulong kaakibat nito ay ang panghihiram ng dalawang milyon? Things were all gotten worse. Hindi na rin niya alam kung saan hagilapin ang taong iyon dahil katulad niya ay hindi rin ito mapirmi sa Pilipinas dahil marami rin itong ari-arian sa America. “Alam ko na may problema ka Liam, can you tell me kung ano iyan?” Nasa porch silang dalawa ngayon dahil wala munang training si Morley sa kadahilanang hang-over pa rin hanggang ngayon si Ludovic at ayaw rin naman niyang istorbohin ang lalaki. “Wala naman akong problema.” Ngumiti siya, but Morley seems like doesn’t convinced at all kaya’y hinagilap niya ang kamay ni Morley at hinagkan iyon. “If I have a problem ay sasabihin ko naman kaagad sa iyo right? You knew me at hindi ko kayang maglihim sa iyo. How about we’ll going on a date for today since wala ka namang training ngayon. How’s that?” Inakbayan niya ang asawa na isinandal naman ang ulo sa balikat niya. “I would love to, pero kasi masakit pa rin ‘till now ang mga buto-buto ko gawa ng ensayo na halos araw-araw.” “Ohh! Kawawa naman ang asawa ko. How about I will give you a massage in our room and—” “Sige na nga. Let’s go for a date.” Bigla ay naging masigla ang boses nito na halatang iniiwasan ang alok niya na masahiin ito. Napasipol si Liam ng tuluyang tinungo ni Morley ang looban at mukhang diretso na ang tungo nito sa kanilang silid upang siguro ay magbihis na. Sumunod na rin siya sa loob at maya-maya pa ay pareho na nilang binabaybay ang daan patungo sa kung saan dahil wala siyang maisip kasi kung saan sila pupunta. “Where to go my gorgeous wife?” Sandali nitong binalingan siya at tinitigan siya ng mariin. “G-gusto kong bisitahin sina mommy at daddy sa kanilang puntod. Would you allow that? “Of course. Okay then. Sa Memorial garden tayo today.” At doon ay napagtanto rin ni Liam na hindi pa pala kilala ng mommy niya ang asawa niya kung kaya’t bigla ay nagkaroon siya ng ideya. Nang makapasok ang sasakyan sa malayong bahagi ng mga puntod roon ay kaagad kinabig ni Liam ang manibela sabay patay niya sa makina ng kotse at bumaling sa asawa. “We’re here. Wait for me, lalabas lang ako upang pagbuksan ka ng pinto.” Hindi ito sumagot at doon ay napansin ni Liam ang pangingilid ng mga luha nito. “H-hey. W-what happened?” Sapilitan niyang hinarap si Morley at doon ay gustong kutusan ni Liam ang sarili ng makita ang nag-uunahan ng mga luha sa pisngi nito. “My God, please tell me kung anong problema. Please! Please!” Hindi niya na alam ang gagawin. Liam embraced his wife at ramdam rin niya ang pagyakap nito pabalik. “I-I m-mis—missed t-them s-so much L-Liam.” Humikbi ito at mas lalong isiniksik ang mukha sa leeg niya. Siya naman ay kahit todo ang pagtahip ng kaba sa dibdib ay tinapik rin naman niya ang balikat ng asawa. “I know. I know. I am here right? Nandito ako hindi kita pababayaan kahit na anong mangyari. Stop crying please. Don’t make me worried my wife. Please!” Sumimot-simot ito. “I-I’m s—s-sorry. Hindi ko napigilan ang mag-break down. I am just missing my parents presence.” “It’s okay. Please tell me if you feel like having an issue. Makikinig ako Morley just please huwag ka lang umiyak ng biglaan. I became worried.” Inangat nito ang tingin sa kanya at nginitian siya. “There. Smile my wife.” Tinuyo niya ang mga luha nito and then Morley found his lips and deepen the kiss. Nang bumitiw ito sa halikan nila ay malambing naman nitong hinalikan ang pisngi niya.  “I love you Liam. Thank you for always staying beside me. Let’s go?” Hindi siya kaagad nakakilos. Literal na natuod siya sa pwesto at hindi nakagalaw. Tanging si Morley lang ang nasa paningin niya sa mga sandaling iyon. “J-Jesus Grace! C-can you repeat what you said?” “Huh? Ano ba ang sinabi ko?” Patay-malisyang tanong nito ngunit naroon naman sa labi ang nakakaloko nitong ngisi. “Hell no! Are you playing shits on me?” Bigla ay inabot nito ang magkabilang pisngi niya at pinanggigilang kinagat-kagat ang kanyang labi. “I love you.” “Ha?” “I love you!” “Ano? Hindi kita marinig Morley.” Sinuntok nito ang dibdib niya kaya’y napa-aww na lamang siya. Umakto pa siyang sobrang sakit talaga niyon kasabay ng paghawak niya sa dibdib at sinabayan pa ng kanyang pag-ngiwi. “Oh my God. I-I’m sorry!” Nag-iba ang reaskyon sa mga mata ni Morley kaya’y palihim siyang ngumisi lalo na ng hinalikhalikan nito ng mas malalim pa ang mga pisngi niya upang doon iparating sa kanya na nag-so-sorry ang asawa kaya doon nalang siguro bumawi. “I’m sorry okay? M-masakit pa ba? Gago ka kasi.” “I-I’m h-hurt…aww!” Ngunit mas lalong pinailaliman nito ang halikan nila at maramdaming tinugunan niya iyon. Matagal na minuto pa ang inilaan nilang dalawa sa sasakyan bago ni Liam napagpasyahan na lumabas na upang tunguhin ang puntod ng mga magulang ni Morley. “I-I’m here mommy, daddy. It’s been a week at ngayon lang ako nakabisita.” Hawak ni Morley ang kamay niya ng mahigpit habang kaharap na ngayon ang puntod ng mommy at daddy nito. “Don’t worry about me. My husband Liam Easton Adler didn’t feel me that I’m alone. He’s my all now. Thank you for giving me to him. Dahil sa inyo ay natagpuan ko ang lalaking mahal ako ng buo.” Tiningnan siya nito ng buong pagmamahal habang nangingilid na naman ang mga luha. Gamit ang malayang kamay ay tinuyo ni Liam muli ang mga luha nito. Maya-maya pa ay muli itong bumaling sa harapan. “I love him now. Ngayon ko lang na-realized iyon. He gaves me the assurance of my safety. Even bringing the best of me na ngayon ay unti-unti ko ng yayakapin. I want myself to be fit on his job ng sa ganoon ay masasabi ng lahat na bagay ako sa kanya at hindi ako palamunin lang—” “H-hey! Ano iyang pinagsasabi mo—” si Morley naman ngayon ang pumutol sa sasabihin niya. “I love him dearly mommy, daddy.” Muling inangat ni Morley ang tingin sa kanya at nginitian siya. “I love him so much. More than to myself mommy, daddy. At ngayon ko lang sasabihin ito sa harapan niyo mismo na masaya ako sa piling ng asawa ko na sobrang pinaramdamdam sa akin ang value ko bilang tao, bilang asawa at bilang babae.” Wika nito na nakatingin sa kanya habang sinasabi iyon. Now that his wife confessed. Walang pagsidlan ang saya ni Liam dahil sa wakas ay may katumbas na rin ang I love you niya. Pareho silang nakangisi habang binubuko ang bawat isa na siya daw iyong malakas umutot kaya’y sinabihan rin niya ang asawa sa harap ng puntod ng mga magulang ni Morley na kahit tulo-laway ito sa kanya palagi maging sa pagtulog ay mahal na mahal pa rin niya ito, at hinding-hindi na kailanman mababawasan pa iyon. “Are you happy now? Balak ko sanang ipakilala ka sa mommy ko pero tsaka na lang kung wala pa tayong ibang pupuntahan.” “Bakit? Saan pa ba tayo pupunta Liam?” “It’s a secret.” Nakangiti silang pareho habang palapit na sa kanilang sasakyan ng biglang may huminto na tatlong naka-motorsiklo sabay bunot ng baril ang tigdadalawang angkas ng mga ito at doon ay kaagad sumigaw si Liam bago paman narinig ang pagpailanlang ng putok.   “Drop yourself down—” kaagad siyang hinila ng asawa ng itinulak niya ito upang makatago sa sasakyan kaya’y halos sumubsob na ang mukha niya sa lupa dahil sa paghablot ni Morley sa kanya. “Who are they?” The tone on Morley’s voice doesn’t feel fear bagkus ay ito pa ang ang nagtulak sa kanya nang magtanong ito kung may baril ba siya. Doon lang nagkaroon si Liam ng pagkakataong hagilapin ang Magpul zhukov AK stock sa shotgun seat upang makipagsagutan na rin ng bala sa mga kalalakihan na hanggang ngayon ay wala pa ring paawat sa pamamaril sa kanila. “This is Morley Adler. The Lord of Asia’s wife. I need, we need a back-up now because men are firing us here in memorial garden as I speak. Hurry up! I don’t know how to use guns and my husband here uses only an AK stock type of gun. Hurry!!!” Hindi alam ni Liam kung bakit na-starstruck siya dahil sa sinabi ng asawa habang tinatawagan nito ang mga tauhan niya. He can’t help himself, but to smile dahil taglay ni Morley ang pagkamaotoridad habang sinasabi ang mga katagang iyon. Liam concluded that his wife will become the best of best leader sa mga tauhan niya kagaya noong bago pa lang siya sa posisyon bilang Lord of Asia. Everyone knows that he imply and petrified as a billionaire and would surpass as quillionaire kung dodoblehin pa ang kanyang mga ari-arian at pagtagpi-tagpiin iyon. Hindi alam ni Liam kung bakit iyon ang tingin ng mga nakakilala sa kanya na iyon na pala ang taglay na yaman niya. “M-Morley, you’re bleeding!” Sita niya sa asawa ng bumaling ang tingin niya sa braso nito na dumadausdos na nga ang pulang likido roon. The gunmen immediately came out of the scene bago pa man makarating sina Cladmus at ang dalawang Ackerman na kaagad sinundan iyong namaril sa kanila. Cladmus call an air pilot ambulance upang madala kaagad ang asawa niya sa Ospital and Ludovic was the one who manuever the helicopter. “I-I’m fine L-Liam—” “No! Oh please. Huwag matigas ang ulo. Dadalhin kita sa Ospital ngayon.” Karga niya ito sa bisig at ng makitang ngumiti si Morley na parang hindi nabaril ay gusto na lamang ni Liam na kutusan ito. “Masarap ba ang mabaril ha?” “Yeah it was good knowing that my husband here always have the aura of parting his brows while looking at me like I’m a fool. Damn! I really love my Liam Easton Adler, as being a baddass!” Hindi alam ni Liam kung bakit mas lalong tumalbog ang dibdib niya hindi dahil sa kaba kundi ay…. nakakahiyang aminin pero posible bang kiligin ang mga lalaki? Dahil iyon ang naramdaman niya ng marinig sa asawa ang salitang iyon. “It’s nice to see you in this situation Lady Morley, Lord Easton—” “Drop it down Ludovic. Drive faster!” Nakangising sumaludo sa kanya ang lalaki na kaagad namang pinalipad ang helicopter patungo sa pinakamalapit na Ospital. “Badass!” Komento ni Morley na ngayon ay nasa kandungan pa rin niya. Ang braso nito ay tinalian niya na ng bandeha upang magtigil ang pagdugo then all of a sudden, she kissed him on the cheek. “Will you stop that? Naiinis na ako Morley. Isipin mo muna iyang braso mo na nabaril.” “I’m sorry. Can’t control myself to kiss you at this point. You’re really a good to looked while exchanging bullets to those gunmen earlier.” Hayun na naman ang puso niya na mas lalong bumilis ang pagtibok. “Huwag mong patabain masyado ang puso ko wife. I know already that I’m a geek God. Ikaw na mismo ang nagsabi niyon sa mga kaibigan mo noong nasa Hotel Fairmont Heritage Place in Ghirardelli Square tayo.” Ngumiti lang ito at muling isinandal ang ulo sa dibdib niya. “It’s a busy day. And my husband was always careful for me. So lucky!” Napangiti si Liam at hindi na nakipagtunggali pa sa asawa niya na tahimik lang kahit ng inilapag niya na ito sa folding bed upang magamot na ng mga doctor pagkalapag na pagkalapag ng helicopter na sinasakyan nila.

Kabanata 26

KANINA pa napansin ni Morley ang masamang tingin ng asawa habang nakaupo ito sa monoblock chair ilang dangkal ang layo sa kanya. “My husband was upset. Bakit ganoon?” Ngunit mas lalong sumama lang ang mukha ni Liam dahil sa sinabi niya. “Who wouldn’t be upset? Kanina ko pa kayo napapansin ni Ludovic, Morley. Sabihin mo nga sa akin kung may gusto ka ba sa isang iyon ng sa ganoon ay simple na lang para sa akin na patayin siya upang wala na akong karibal.” “H-hey? Ano iyang pinagsasabi mo? Tinulungan lang ako ni Ludovic na tanggalin ang bandeha na itinali mo sa braso ko since nandoon ka pa sa nurse station upang magbayad—oh well, hindi ka pala dapat na magbayad no? Kasi pagmamayari mo rin lang naman ang Ospital na ito.” Tama iyon. Ang asawa niyang si Liam ang may-ari ng pagamutan na ito. Si Ludovic mismo ang nagsabi na si Liam ang may-ari ng Medical Ospital na kung saan ay narito siya ngayon upang ipagamot ang braso niyang nabaril. “Nagseselos ako. Sana naman ay aware ka doon.” Suplado nitong iniwas ang tingin sa kanya kung kaya’t tumayo siya upang lapitan si Liam para lambingin ito ng napaigtad na lang siya dahil sa pagkalampag nito sa lamesa na nasa harap. “Stupid! Where are you going? If you are planning to follow Ludovic outside, then you can’t do it. Nakaalis na ang ugok na iyon panigurado dahil tapos nang makipaglandian sa iyo.” My God! How can she tame her jealous hubsand now? “Come here please.” Gusto niya kasing yakapin ito ngunit dahil pahirapan pa sa kanya ang mag-isang umahon sa kama ay napabalik ulit si Morley sa paghiga. She even begged her husband using her eyes and Liam gasped, kapagkuwan ay tumayo at nilapitan sya kahit na naroon pa rin ang pagka-suplado sa itsura nito. “What now? I’m no Ludovic Silva. I am Liam Easton Adler if you forgot.” Selos na selos nga. “Want ko hug.” Inangat niya ang kamay tanda ng gusto nga niyang yakapin ito and Liam made this stern look pero yumukod naman ngunit hindi nagsalita. Malambing niyang ikinawit ang braso sa leeg ng asawa at dahil hindi niya lubusang maigalaw pa ang kanang braso niya ay mas lalong yumukod si Liam upang hindi siya mahirapan pa ng husto. Sus! Kahit hindi nito sabihin. Alam ni Morley na lambing lang talaga ang katapat ng asawa niya. “Don’t be jelly ace hmm? Ikaw lang naman ang lalaking hinayaan ko na pasukin ang buhay ko at ang kweba ko right? You owned me, yeah? Ikaw mismo ang nagsabi.” Hinaplos ni Morley ang braso ni Liam pagkatapos ay tiningala niya ito. “You owned me and I owned you.” Sabay lapat ng mga labi niya sa pisngi nito. “I won’t share at alam ko na ganoon ka rin sa akin. Kaya kung anuman ang nasa isip mo ngayon tungkol lay Ludovic, I’m telling you Liam. Walang sinuman ang makakatumbas sa iyo kahit na sinong adan pa ‘yan dahil Ikaw lang ay kuntento na ako.” Sabay siil niya ng halik sa labi nito ngunit wala pa ring pagbabago sa emosyon ng asawa. Madilim pa rin ang mukha nito kaya’y umismid siya. Napakahirap lambingin ng loko. Binitiwan niya si Liam ngunit hindi inalis ang tingin rito. At dahil may naisip na kapilyuhan, hindi pa man nakalayo si Liam ay kaagad niyang dinakma ang nasa pagitan ng mga hita nito gamit ang malayang kamay niya na hindi nadali dulot ng pamamaril kanina. Namilog ang mga mata ng asawa niya pagkatapos. “Damn it M-Morley,” kapos ang hininga at namamaos ang boses nito at doon ay alam na ni Morley na nasagad niya na ang galit pa rin na reaksyon na naroon sa mukha ni Liam hanggang ngayon. Hindi naging hadlang sa kanya na ipasok ang mga palad roon ay hinimas-himas ng bahagya. “Ahh s-sh—shit! A-aa—ahhh!” Lihim na napangiti siya ng umupo na nga si Liam sa tabi niya at bahagyang iginaya ang kaliwang palad niya upang pagigihin pa ang ginagawa. Dumukwang ito at kinagat ang tainga niya sabay bulong, “Y-your’e forgiven, wife.” Dahil doon ay matagumpay niyang inalis ang kamay sa pagitan ng mga hita nito sabay abot sa kumot at tinalukbong sa katawan niya pagkatapos ay kinindatan niya ang asawa. “T-Thank you. Kaya love kita e.” Sa kabilang banda ay umawang man lang ang labi ni Liam at doon ay napagtanto kung ano iyong ginawa niya lang kanina. “You are manipulative, Morley! Nahulog na naman ako sa bitag ng makamandag na patibong ng asawa ko.” Humahalakhak siya ngunit si Liam ay lalong hindi na maimprinta ang mukha.  Ngumuso iyong huli at pinanliitan siya ng mga mata. “Ganoon na lang ba talaga iyon? Pagkatapos mong pagselosin ako ay bibitinin mo pa ako Morley?” “You said I am forgiven.” Mas lalong sumilay ang ngisi sa kanyang mga labi ng hindi na ito nakaimik at bahagyang hinimas-himas na ni Liam ang crotch nito ngayon. “I’m having a boner. Help me out!” Humagalpak na siya ng tawa sabay muwestra niya sa kaliwang kamay tanda na papalapitin niya ito. Liam then leaned over and occupy the space beside her. Bali, katabi niya na si Liam sa paghiga ngayon. Hinarap niya ang asawa na hanggang ngayon ay himas pa rin nito ang crotch. “I can only do kissing. Baka kasi magdugo na naman ulit. Kakatanggal pa lang ng bala na bumaon sa braso ko—” “Would you mind kung kakaibang baril naman ang babaon ngayon riyan sa pinagigitnaan ng hita mo? I can’t control it now. I want to release my sperm on your womb. Sasagarin ko na. Buong-buo at baon na baon ng sa ganoon ay magkaanak na tayo.” Natukso na naman yata siya. Liam Easton Adler talking dirty to her made her entirety awaken dahil halatang maging ito man ay alam na rin ang kahinaan niya. Her husband has it all kaya sa madaling salita. Lahat ng grasya ng ibinuhos ng panginoon lahat ay salong-salo iyon lahat ni Liam. “L-Liam-aa—aaahhh!” Talagang sinagad na nga nito ang kahabaan sa loob niya. She can’t even decline her Liam now dahil maging siya ay sarap-sarap na rin talaga. Walang mahirap para sa asawa niya at palagi itong nakakahanap ng paraan makuha lang siya kagaya ngayon. Imbalido pa man ang kanang braso, Liam manage not to touch her right arm at mukhang iyon ang iniiwasan ng asawa upang hindi nito madali ang braso niyang iyon. Hugot-baon. Iyon ang kanina pa ginagawa ni Liam na sinasabayan niya ng malakas na pag-ungol. She was in the VIP room at isinarado’t ini-lock pa talaga ni Liam ang pinto pagkatapos nitong sabihin na soundproof ang ward niya ngayon. Lumiliyad na ang balakang ni Morley dahil sa sobrang sarap. Liam did to place her both feet on his shoulders at doon ay buong kahabaan na talaga ng asawa ang pasok na pasok at tarak na tarak sa kweba niya. Kakaibang baril nga. Kakaibang baril na hindi sakit ang epekto kundi ay ang hindi niya mapangalanang sarap. “I love you Morley.” Pahayag nito at naroon na sa mga labi ang kakaibang ngiti habang binibihisan na siya ngayon. Panay pa ang pagnakaw ng halik nito sa tuwing sumasayad ang palad ni Liam sa maumbok niyang magkabilang dibdib and she’s not naïve not to notice her husband’s actions. “Alalahanin mong hindi pa gumagaling ang braso ko Liam.” “I know just please, let me give you a massage—” “Pero hindi iyang mga suso ko ang nabaril kundi itong braso ko.” Napasinghap na lang siya ng biglang dumukwang si Liam at hayagang sinipsip nito ang magkabilang utong niya. Napahawak siya sa ulo ng asawa gamit ang kaliwang kamay. “L-Liam, o—ooh! S-st—stop that!” Kakatapos pa nga lang nitong barilin siya at putukan ng bonggang-bongga pero hayun at nagsisimula na namang tigasan si Liam dahil sa kanya. “You made me insane Morley.” Pahayag nito ng tinabing niya na ang kamay ng asawa at inirapan iyong huli. “Behave!” “Yes. Will behave now.” Tapos na itong bihisan siya ngunit naroon pa rin si Liam sa tabi niya at sinusuri na naman ngayon ang braso niya. “Your arm is swollen.” Umismid siya. “Paanong hindi mamamaga iyan e wala kang pakundangang angkinin ako kaya hindi ko mapigilang maglabas ng pwersa dahil sa taglay mong trabahuin ako sa kama.” He just laughed at maya-maya ay hinagkan ang braso niyang mamula-mula. “I love you. Sana naman sa makailang ulit na kitang inangkin ay magbubunga na talaga. I really want to have a son as our first born. He will be going to proctect you and our little princess.” Doon ay napataas ang kilay niya. “Why are you saying that? Saan ka pupunta?” Nagkibit-balikat ito. “We don’t know the events. For today, I am alive and following the next next days, I’ll be in the coffin —” “Huwag ka ngang magsalita ng ganyan Liam!” Ngumiti ito. “I’m sorry. I’m just giving you the advancement. My job isn’t the same with others. Yes I do owned companies, but that was just my hobby. Ang totoong ako talaga ay bilang Lord of Asia. Hindi natin hawak ang tadhana baka mamaya or bukas—” “Liam naman. Stop saying that will you?” Isiniksik niya ang sarili sa dibdib nito dahil nagsisimula na naman siyang maging emosyonal. “Consider my feelings when you keep on saying words like that. Hindi nakakatuwa Liam.” Bumuga ito ng marahas na hangin. “I’m sorry. I am just joking. No one can kill me yeah? I am the best of best, you’d say.” “Oo kaya umayos ka kung ayaw mong supalpalin kita.” Tumawa ito. “You will become the Lady of Asia kagaya ng sinabi ni Ludovic. I witnessed you had this conspiracy of being manipulative. At siguado ako na magiging mabuting leader ka rin kagaya ko.” “No. Ikaw lang. Kailangan kong makasigurado na hindi ka aalis sa posisyon mo. What you said earlier about your lifespan gaves me an idea. I may know how to dis-arm bad guys pero hindi ko papangarapin na maging Lady in everything. Lady in the house of Lopez’ but not in Asia. Suit for your word Liam. Ayoko. Your words gaves me hesitation. Just please, stop saying those. Masasaktan talaga ako.” Ramdam niya ang pagtapik ng asawa sa kanyang likuran. “I promise Morley. Walang mangyayari.” Nanatili sila sa ganoong posisyon ng hindi niya namalayang nakatulog pala siya na nakasampa sa dibdib ni Liam ang mukha niya. Nang magising si Morley ay hindi niya na nakita ang binata. She tried to look for him and even looked at the very end of long sofa ngunit wala roon ang asawa niya. Nabaling ang atensyon niya kay Ludovic ng bumukas ang pintuan at iniluwal niyon ang lalaki. “Where’s Liam, Ludovic?” Ngunit hindi ito sumagot. Tanging paninitig lang nito ang iginawad sa kanya. “Nasa Nurse station lang. Kinokonsulta kung naroon pa ba si Doctor Romano at ang mga kasamahan nito sa kanikanilang post.” Nilapitan nito ang aircon at itinapat iyon sa saktong temperatura at kapagkuwan ay muling binalingan siya. “Do you know that your husband was routing Amadeo Gonzalez, Lady Morley?” Nanlaki ang mga mata niya. Bahagya ring umahon ang kaba sa dibdib ng marinig iyon mula kay Ludovic. Hell no. Hindi siya maaaring magkamali. Ang pangalang iyon ay minsan niya ng narinig sa ama niya noong High School student pa lang siya. Morley was unsure pero pakiwari niya ay may koneksyon ang taong iyon sa ama niya noong araw. Ludovic laughed. “Familiar ba Lady? Ang taong iyon lang naman kasi ang dapat sanay makasal sa iyo at hindi si Lord Easton. Ang lalaking iyon din ang nasa likod ng pamamaril ng mga magulang mo sa tapat ng kompanya niyo and… Amadeo Gonzalez wants to take you back. Away from Lord Easton’s hold dahil galit na galit ang gago. Ang lalaking iyon rin pala ang dahilan kung bakit tinambangan kayo roon sa Memorial garden dahilan kung bakit nabaril iyang braso mo.” Goodness! “Then don’t tell me—” “Yes. I lied. Lord Easton is now taking his orders to reach out Amadeo Gonzalez. But I know, he is planning something at gusto niyang mabayaran ng lalaking iyon ang sugat riyan sa braso mo.” No. Alam ni Morley na illegal ang gawain ng taong iyon at kahit Lord of Asia ang asawa niya, hindi mawari ni Morley ang labis na kaba sa dibdib. Tinungo niya ang glass table na kung saan ay nakapatong ang cellphone niya roon upang matawagan si Liam dahil pansamantalang nagpaalam si Ludovic upang bilhan siya ng paborito niyang Red Velvet Milktea. “L-Liam, nasaan ka?”  “I am in the hidden underground. I’m sorry if I didn’t tell you. Alam kong hindi ka papayag. Did Ludovic told you?” “My God Liam. Come back here please.” “No. You want justice right? Ibibigay ko iyon sa iyo. Si Red ang papalit ni Ludovic riyan bilang bantay mo. I need Ludovic here because he’s a Navy Seal.” N-Navy Seal? “Aside from Cladmus and Marcus, Declan Heisenberg was there to help us out. Sabay nating aabutin ang hustisya my wife. Hustisya sa pagkamatay ng mga magulang mo at ang hustisya sa pagkamatay ng mommy ko. See you wife. I love you so much.” “But L-Liam—” then the call was off. Sinubukan niyang i-dial ulit ang numero ng asawa ngunit cannot be reach na ito. Then, Morley tried to call Margaux Anson-Heisenberg. Hindi pa man nakadalawang ring ay sinagot na kaagad nito ang telepono. “Marg…totoo bang sumama si Declan kay Liam doon sa hidden underground?” “Oo. Sinubukan ko sanang pigilan siya ngunit hindi nagpatinag ang asawa ko. I was traumatized when he was shot and acted dead ngunit disidido talaga siyang tumulong sa asawa mo.” Oh God! Hindi niya na alam ang gagawin. Pagkatapos niyang makipag-usap kay Margaux sinubukan niya pa ulit na tawagan ang numero ni Liam ngunit sa kasamaang palad ay hindi na talaga ito makontak. Nabaling ang atensyon niya sa dalawang lalaki na diresto ang tingin sa kanya ng bumukas ang pintuan. “S-sino kayo?” Hindi niya mapigilan ang pangangatog ng tuhod dahil hindi pamilyar sa kanya ang dalawa. Ludovic left ng maibigay na ang paborito niyang milktea at ang inaasahang si Red ang kapalit ni Ludovic ay hindi sa kanya nagpakita. Napansin siguro ng dalawa ang takot sa itsura niya kung kaya ay nagsalita iyong isa na may thunder cut ang buhok habang inaayos ang sleeve ng suot nitong polo. “I am Magnus Galveston, Lady Morley. And he is Gavin Galveston. We’re cousin. Inutusan kami ni Tanner na bantayan ka rito.” A-ano? “Don’t feel fear. We mean no harm. Utos ng Lord of Asia na bantayan ka. At ang ugok na Red na iyon ay pi-nulled out kami dahil siya at si Black pala ang papalit.” So this men was her husband’s comrades again? “And I am doctor Saffarah Galveston.” Laglag ang panga ni Morley ng sumulpot bigla ang magandang babae at galit ang mukha ang iginawad nito sa dalawang lalaki na parehong napakamot sa batok. “Sinabi ko sa inyo ay huwag munang pumasok!!!” Singhal nito at ang lalaking nagngangalang Magnus ay kaagad nagiba ang reaksyon. “Sorry na sis. Ang tagal mo kasi sa comfort room.” Umirap lang iyong magandang babae at nakangiting binalingan siya ulit. “I am doctor Romano’s subordinates. He called me na i-check ka dahil may importante pa siyang ginagawa.” Napalunok siya. Liam didn’t told her na ibang tao pala ang pupunta rito upang suriin siya. Her husband only mentioned Red’s codename and upon hearing Magnus’ word. Mukhang walang alam ang asawa niya na sina Magnus at Gavin ang bantay niya today. “Pasensya ka na sa dalawang iyon. Parehong abnoy kasi. Well anyway, Magnus is my brother and Gavin is my cousin. Pleasure to meet you Morley Aurora Lopez-Adler.”

Kabanata 27

ITINAOB ni Liam ang darts sa board bago mabilis na dinampot ang baril sa lamesa, pinasok ang magazine, itinutok sa dulo, sabay kalabit ng gatilyo at pak. Sapol ang human figure na ngayon ay nakatihaya na sa lupa. “No wonder you are really our Lord of Asia, Liam Easton Adler.” He dropped down the cockpit at isa-isang nilabas ang bala ng baril sa hawak niyang 45 calibre bago hinarap si Ludovic. They are now in the hidden underground. Nandito lahat ng kaagapay niya maging si Declan Heisenberg na sumama pa talaga kay Black at Red dahil gusto nitong harapin rin ang laban niya. Ibinaba ni Liam ang headphone jack. “How’s my wife?” Nagkibit-balikat lang si Ludovic sabay abot sa minipad at naroon sa screen si Morley na panay ang kakadutdot sa cellphone nito. “She’s worried. I think she knew this Amadeo Gonzalez because she seems like vulnerable when I mentioned the guy’s name. You did checked his backround aren’t you?” “Yeah.” Inangat niya ang laylayan ng damit at hinubad iyon sapagkat pawis na pawis na ang buo niyang katawan. Kanina pa siya nag-eensayo ngunit para sa kanya ay kulang pa ang isangdaan at walumpo na oras upang matawag na ang galing galing niya na. Muli ay binalingan niya si Ludovic ng maibalik niya na ulit ang minipad dito. “Make sure na ang mga taong bantay ng asawa ko sa Ospital ay mapagkakatiwalaan ko talaga. That stupid Tanner Ackerman!” Umangat ang sulok ng mga labi ng kaharap niya. “Gavin and Magnus’ are Cladmus, the two Ackerman’s, Marcus and Declan’s friends at mukhang mapagkakatiwalaan naman. Even Saffarah Galveston was Morley’s doctor today. How’s that?” Nandilim ang mukha ni Liam. Kung kailan kasi ay may importante siyang gagawin ay ngayon pa rin talaga nagkaroon ng emergency si Doctor Romano doon sa bansang Greece. Kinakailangan niyong mag-volunteer bilang medic doon dahil sa patuloy pa ring pag-taas ng libel ng tubig-dagat kaya’y marami na ang nawalan ng mga mahal sa buhay. Tinungo ni Liam ang rack upang kumuha ng t-shirt roon at alam niya na nakamasid lang si Ludovic sa bawat niyang galaw. “Regarding to your mother’s case and Lady Morley’s parents case. Sigurado ka ba na si Amadeo Gonzalez nga ang nasa likod niyon?” “Marcus and Lucifer showed me the evidence. I ordered them to gather informations at kahapon ko pa lang iyon nareceived. That asshole Amadeo Gonzalez was the mastermind. He was blinded with power at naabisuhan na pala ng iilang mga kompanya na tumunggali rito ngunit lahat ng iyon ay napawalang-bisa. Amadeo Gonzalez is somehow an influencer in the world of illegal biddings kaya marami na rin ang lalaking iyon ngayon na mga galamay.” Naikuyom ni Liam ang kamao. The fact that that guy wanted to get his wife away from him. Iyon ang hindi mapapayagan ni Liam. Kailangan niyang pailaliman pa ang katalinuhan niya. Ngayong kimpirmado niya nang nagkaroon rin pala ng kasunduan si Marcelo Lopez sa lalaking iyon, ilang taon na ang nakalipas. Napag-alaman ni Liam na ito nga pala dapat talaga ang makasal kay Morley at hindi siya. “How was she? Hindi ba siya nangungulit? Or even saying something that I’ve missed?” “She wants you to come here, Lord Easton—” “Drop the formality Gavin.” The ‘f’, they aren’t close, but these two for some reason ay mukhang maalam na sa pagkatao niya. Katawagan niya ngayon si Gavin Galveston at masyadong pahapyaw lang ang mga salita nito. Could it be possible that Black and Red told Gavin and Magnus kung ano at sino nga ba siya? “Tell her that I’ll be going home once I’m done.” “But the problem is…she needs you here right at this time.” Bumuntong-hininga siya. “Can you give to my wife your phone?” Nang sumang-ayon si Gavin ay napatikhim muna si Liam bago narinig sa kabilang linya ang boses ni Morley na kulang nalang ay halos hatakin siya pabalik sa Ospital. He’s worried of her, but Liam needs to end this over. “You do want justice Morley kaya hindi mo ako mapipigilan ngayon. I don’t care what Amadeo Gonzalez can do. Don’t you believe your husband’s capacity? Mas makapangyarihan ako sa taong iyon kaya huwag kang mag-aalala.” Next Page Rinig niya ang paghikbi ng asawa and Liam feels his heart torn into pieces. “I-I d—don’t know that man can do. I didn’t saw him myself either, but my father mentioned his name when I was in high school so please Liam. Bumalik ka na dito sa akin please!!! Gusto kitang makita.” Pinilit niyang hindi matukso. Gustong siya mismo ang papalis sa mga luha ni Morley ngunit pinigilan ni Liam ang sarili. “You even turned off your phone para hindi ako makatawag at ngayong si Gavin ang kausap mo ay Ikaw pa mismo ang nag-initiate? Why is that Liam? Do you want me to be sad?” “N-no.” Papaano nga niya ba sasabihin rito na kailangan niyang gawin iyon nang sa ganoon ay hindi siya matukso na balikan ang asawa doon sa hospital upang makita at mahalikan man lang ito? Ayaw niyang masyadong mabagabag sa tawag ng asawa kaya pinatay niya iyon. “I love you my wife. Just understand that your husband needs to do it. I need to make a suitcase in regards with the biddings of Amadeo Gonzalez.” Mahigit isang oras ang inilaan ni Liam sa kanyang sariling silid bago niya napagpasyahang lumabas upang pakiharapan si Tanner, Lucifer, Cladmus, Marcus and even Declan Heisenberg na kaagad ginawaran siya ng ngiti ng makita siyang pababa na sa hall. He was wearing an elegant nightwear subalit ang pagsipol ni Tanner ang siyang naging dahilan kung bakit natuon ang atensyon niya rito. Maya-maya pa natahimik ito at hindi na siya matingnan pagkatapos ay bumaling ang tingin ni Liam kay Lucifer. “I am giving your twin a second chance Black. Siya ang inatasan kong maging bantay kay Morley sa Ospital, but he even managed to come himself upang makihalubilo rin sa plano. Even Mr. Heisenberg came…Oh God! What the scene.” Tumabingi ang ulo niya pagkatapos niyang marinig ang pagtikhim ni Declan. “Permission to speak Lord Easton…” Mabilis na tumalikod si Liam upang abutin ang nakatukang Magnum revolver sa endline ng stairway sabay kasa ng gutter niyon at madaliang itinutok kay Declan na kaagad nanlaki ang mga mata. “O—oh God! D-did I do s—something wrong?” “Unfortunately, Yes.” Nakataas ang dalawang palad niyong huli at ilap ang mga mata na humihingi ng saklolo sa iilan pang naroon. Marcus then intervened. Pasimple nitong hinawakan ang bunganga ng baril na hawak niya at pagkatapos ay dahan-dahang iginiya iyon pababa. “This isn’t the time to scare your comrades Easton. Alalahanin mo. May kasalanan ka pa sa akin tungkol sa kaso ni mama na hanggang ngayon ay under investigation pa rin.” Ngumiti si Liam at tinabing si Marcus sabay abot niyon sa hawak niyang revolver upang harapin si Declan. “My brother saved your ass, Heisenberg and since you are part of his cycle of friends now. I can be your friend too.” Inilahad niya ang kamay at nang-uuyam ang mga ngiting iginawad kay Declan na awang ang labi at napakurap-kurap lang habang nakatitig sa kanya. It was like he doesn’t know him first hand, but the truth is, Liam Easton Adler knows everything about Declan Heisenberg and his wife. “J—Jesus!” Nasapo nito ang mukha at mabilis na umikot patalikod at humarap ulit sa kanya na parang nakahinga ng maluwag. “I thought you will really shoot me! What the fuck!” “Go home and fuck your wife. I’m no related to men’s desire. I am only reserved for my wife.” Kanya-kanyang ubo sina Cladmus, Tanner, Marcus and even Lucifer dahil sa sinabi niya. It was cheesy, oo alam niya iyon pero it doesn’t change the fact that he can’t bare to sleep on the same bed with a guy. Dahil sa hindi kaaya-ayang naisip ay napangiwi na lamang si Liam. Now that his men deployed dahil sa alert warning laban kay Amadeo Gonzalez. Liam will risk inorder for Morley to stay and remained on his custody. He will not allow that Amadeo to stomped his feet on his wife’s hold. Never on his watch. Never on his eyesight. On a one fine Monday morning. Inabot ni Liam ang nag-iingay niyang cellphone sa pag-aakalang si Morley iyong tumawag dahil na-miss siya nito. They are having only a video call upang maibsan ang parehong pusong nangungulila dahil nga ay sa biglaang pag-alis niya sa Ospital noong isang araw ng hindi man lang nagpaalam sa asawa niya. Pikit ang mga mata ay napangiti si Liam sabay dutdot ng cellphone sa tapat ng tainga niya. “Good morning Mrs. Adler, my wife. I’m sorry if I can’t be with you still today because —” “Are you expecting your wife to call you first thing in the morning?” Napamulat si Liam ng mata at hindi ipinahalatang nabigla siya sa boses ng lalaking hindi niya gaanong pamilyar. And since konektado ang cellphone niya sa radiotelephone na konektado rin kau Marcus doon sa kabila, ini-scan na lamang niya ang frequent ng lakas ng boses nito kasabay niyon ay ang paglabas ng mukha ng taong hindi niya inaasahan na lalantad sa flat screen monitor na awtomatikong bumukas ng ini-scan ni Liam ang frequency ng icon sa phone niya. It was Amadeo Gonzalez filled with foxxy and fury. And then Marcus rushed over on his room, eyes were shut at dahil kaagad niyang sinalubong ang mata ng kapatid ng mabuksan nito ang pintuan ng silid, Liam only motioned his point finger on his lip pertaining to Marcus not to make a noise ng sa ganoon ay hindi makahalata si Amadeo Gonzalez na may kasama na siya sa kanyang silid this time. “I will get Morley Aurora at all cost Liam Easton Adler. You’re just a little rat on the nest tied on her. Isa ka lang pipityuging bilyonaryo na walang kahit na anumang ka-pritso at maipagmamayabang na posisyon. In short, you are just a normal citizen. A man that every woman doesn’t bragged to be part of.” Tiningnan niya si Marcus na tahimik lang sa isang tabi habang panay na ang paghigop sa kape nito then all of a sudden, his eyes turned to him. Mukhang nakuha rin nito ang tingin niyang may kakaibang ipinapahiwatig. “Don’t you dare lay your hands on my wife, Amadeo Gonzalez. What if I am just a billionaire. A normal guy—”  “You can’t give Morley the elegant life she wishes for dahil ako. Ako ang taong ipinagkanulo ni Marcelo Lopez unanguna palang dahil alam niyang mas makapangyarihan ako kaysa sa iyo na isang pipityuging tao lang.” Tinanguan niya si Marcus na kaagad umismid at nag-iwan pa ng signal nito na silang dalawa lang ang nakakaintindi. Then his brother calculated something on his ears kasunod niyon ay ang pag-money sign nito. Liam then continued conversing Amadeo Gonzalez. “I—I…I can give her the abundance of life. If you prefer to intervened on our lifestyle, I’m going to show you what I’ve got.” Yes that was Liam Easton Adler talking as the Lord of Asia. “You are just a piece of a trash and Morley isn’t your match. One of these days, I’m going to withdraw what’s mine and you can’t do anything kung ako na ang kikilos upang makuha ko ang aking pagmamay-ari. You’re no one, but a rag.” Then the call was off sabay tapon niya sa cellphone sa bandang ulohan ng kama ng hindi inalis ang tingin kay Marcus na tumabingi lang ang ulo at ginawaran siya ng kakaibang ngiti. “You got the ace. Good for you, bad for Gonzalez.” Kalaunan ay umiling ito at iniwas na ang tingin sa kanya. Ngumisi si Liam bago siya umahon sa kama kasunod ng pagbaling muli ni Marcus sa kanya. “I don’t know if that smile was a threat or just a pure happiness because you had gained an achievement today. I can see right through you, you’re calm.” “Yeah. That Amadeo Gonzalez is a dimwit and nuthatch. He’s the one who isn’t match for Morley. I’m started to feel pity on him.” Tumayo na si Marcus. “You should be thankful that Amadeo Gonzalez doesn’t know the real you, the real audacity of authority you had. Doon pa lang, napahanga mo na ako Easton. Totoo nga talagang hawak mo na ang mga tao sa leeg bago pa mangyari ang inaasahan nilang mangyayari dahil sa taglay mo ng kagalingang magmanipula ng mga tao simula sa una pa lang.” Humarap si Liam sa glass door at ikinurus ang mga braso. “Huwag mo akong masyadong hangaan, Marcus. I am the Lord of Asia so I need to be vigilant. Spreading information about my identity is a big threat for me kaya’y nanatili akong normal na tao sa mata ng lahat. Even Morley na kamakailan lang nalaman ang totoong ako.” Napangiti siya roon. He misses his wife, but he needs to stay in a long distance dahil kailangan niyang maagapan si Amadeo Gonzalez. “Wise as it is.” Tumikhim si Marcus. “Conversation well recorded. Expect the biggest satellites to withdraw the recording if ever Amadeo Gonzalez declined what you’ve been talking recently.” Tumango siya kasabay niyon ang paglabas na ni Marcus sa silid niya. Lihim si Liam na umangat ang kanang kilay ng nanumbalik sa isip ang sinabi ni Amadeo Gonzalez. Bagaman, walang kinalaman ang pagiging Lord of Asia niya sa kaalaman nito sa pagkatao niya. Liam was sure that if Amadeo Gonzalez discover, daig pa sa bulate na binudburan ng asin ang isang iyon kung darating man ang panahong malalaman nito ang totoo. Napangiti si Liam na may halong pandidilim ng mga mata. “Will never surrender Morley to you Gonzalez. She’s my wife and no one owned her except Liam Easton Adler.” Nagtagis ang bagang niya bago umalis sa harapan ng glass door para tunguhin ang malaki at malapad kahon na nasa ilalim lang ng kama niya.